ယေန႔ေခတ္သည္ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာမ်ား အဖက္ဖက္မွ တုိးတက္ေနသည့္ ေခတ္ကာလ ျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ လုိခ်င္သိခ်င္သည္မ်ားကုိလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေခတ္မီပစၥည္းမ်ားကုိ အသုံးျပဳ၍ သိေနႏုိင္ၾက၊ ရေနႏုိင္ၾကၿပီ ျဖစ္၏။ အသိေပးခ်င္သည္မ်ားကုိလည္း ထုိ႐ုပ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ား အကူအညီျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းျပန္႔ႏွံ႔ေအာင္ အသိေပး ျဖန္႔ေ၀ေနႏုိင္ၿပီ ျဖစ္၏။ ထုိေခတ္ေပၚ အေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္းမ်ားတြင္ အင္တာနက္သည္ တစ္ကမၻာလုံးအထိ ျဖန္႔ထားႏုိင္သည့္ ကြန္ယက္တစ္ခု ျဖစ္သျဖင့္ လူသားမ်ား အခ်င္းခ်င္း အခ်ိန္အတုိအတြင္း သိလုိရာ သိခ်င္ရာကုိ ခ်က္ခ်င္းျဖန္႔ေ၀ေပးႏုိင္၏။ ထုိအခ်က္သည္ ေကာင္းသည့္အခ်က္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ဆုိးသည့္အခ်က္လည္း ျဖစ္ေပၚေန၏။ ဘာသာေရးဘက္ကၾကည့္လွ်င္ အင္တာနက္ကုိ အသုံးျပဳ၍ တရားေတာ္မ်ား နားၾကားခြင့္ရေနၾက၏။ တရားစာမ်ား ဖတ္ခြင့္ႀကဳံေနၾက၏။ တရားေတာ္မ်ား ေဆြးေႏြးခြင့္ ရေနၾက၏။ မိမိသိထားသည္မ်ားကုိ တစ္ဆင့္ျဖန္႔ေ၀ခြင့္ ရေနၾက၏။ တရားအႏွစ္ကုိ မသိေသးသူမ်ားလည္း တစ္ဆင့္သိခြင့္ရေနၾက၏။ အလြန္ေကာင္းမြန္သည့္ အြန္လုိင္းသာသနာျပဳ လုပ္ငန္းတစ္ခုကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေနေပ၏။ ဤကား ေကာင္းသည့္အခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။
သုိ႔ေသာ္ ဆုိးသည့္အခ်က္မွာ ထုိအင္တာနက္ကုိ အသုံးျပဳ၍ အြန္လုိင္းျငင္းခုံမႈမ်ား၊ ဘာသေရး တုိက္ပဲြမ်ား ျဖစ္ေနသည့္အခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။ ဘာသေရး ျငင္းခုံမႈမ်ားသည္ အျခားဘာသာမ်ားျဖင့္ ျငင္းခုံတုိက္ပြဲ၀င္ ေနၾကျခင္း မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အခ်င္းခ်င္းသာ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ျငင္းခုံၾကရာတြင္ အမွန္သစၥာကုိ ရွင္းလင္းသူမ်ားအျပင္ ဘာသာေရးကုိ ခုတုံးလုပ္လုိသူမ်ား အယူစဲြ ၀ါဒစဲြ၊ ပုဂၢိဳလ္စဲြ၊ ဆရာစဲြ ရွိေနသည့္သူမ်ား၊ မိမိသိသည့္ အနည္းငယ္ေလးကုိ စဲြကုိင္ၿပီး ျငင္းဆန္ေနသူမ်ား၊ မိမိသည္သာ အမွန္ဟု မိမိကုိယ္ကုိ အထင္ႀကီးကာ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္သူမ်ား စသူစသူတုိ႔ကလည္း ထုိအင္တာနက္ကုိ အသုံးျပဳ၍ ၀ါဒျဖန္႔ၾက၊ မိမိတုိ႔ဆရာသည္သာ မွန္သည္ဟူ၍ တစ္ဖက္သတ္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ၾကည္ညိဳမႈမ်ားျဖင့္ အမွန္အမွား မခဲြျခားဘဲ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခုိက္ေျပာဆုိ ေနၾက၏။ ထုိအထဲတြင္ စာေတြ႔ကုိ ကုိင္၍ေျပာဆုိ ေနၾကသူမ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ ငါေတြ႕ကုိ ကုိင္၍ေျပာဆုိေနသူမ်ားလည္း ရွိ၏။ ပိဋကတ္စာေပနဲ႔ ညွိ၍ စာေပအတုိင္း လက္ခံလုိက္နာ ေျပာဆုိေနသူမ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ စာေပက အဓိကမက်ပါဘူး ကုိယ္ေတြ႕က အဓိကက်သည္ဟု ငါေတြ႔ကုိ စဲြကုိင္ေျပာဆုိ္ေနသူမ်ားလည္း ရွိ၏။ ငါတုိ႔ဆရာသည္သာ အမွန္ဟူ၍ မိမိတုိ႔ဆရာ ေျပာသမွ် အကုန္မွန္သည္ဟူ၍ ပုဂၢိဳလ္ေရး ၾကည္ညိဳမႈ တစ္ခုတည္းကုိ ၾကည့္၍ မ်က္စိစုံမွိတ္ ျငင္းခုံေနသူမ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး အစဲြမရွိဘဲ ဗုဒၶဓမၼကုိ အမွန္တကယ္ ေလ့လာလုိက္စားၿပီး ဆရာေတာ္မ်ား ေဟာသမွ်ကုိ အမွားအမွန္ ခ်င့္ခ်ိန္ကာ ဓမၼအႏွစ္သာရ ႐ႈေထာင့္မွ ေျပာဆုိကာကြယ္ သူမ်ားလည္း ရွိ၏။ မည္သုိ႔ဆုိေစ ဤသုိ႔ ျငင္းခုံေနၾကျခင္းသည္ မေကာင္းလွေပ။ ျငင္းခုံရာမွ အမွားမ်ား ပုိမ်ားလာတတ္သည္ကုိ သတိျပဳသင့္လွ၏။ ျငင္းခုံရာမွ ရန္မ်ားလာတတ္၏။ ျငင္းခုံရာမွ အားနည္းခ်က္မ်ား ေဖာ္ေဆာင္လာကာ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခုိက္လာသည္ အထိျဖစ္လာတတ္၏။ ငယ္က်ိဳးငယ္နာမ်ား ေဖာ္လာသည္အထိ ျဖစ္လာတတ္၏။
ထုိျငင္းခုံမႈ အားလုံး၏ လက္သည္မွာ အစဲြတရားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ အယူ၀ါဒ အစဲြသည္ အသက္ပင္ အေသခံသည္အထိ စြန္႔လြတ္ရန္ ခဲရင္းလွ၏။ ထုိအစဲြတရားမ်ားသည္ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အမွီျပဳ၍ ျဖစ္လာသည့္ အစဲြတရားမ်ား ျဖစ္သည္ကမ်ား၏။ ဗုဒၶလက္ထက္ကုိ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ အလြယ္တကူ သိႏုိင္၏။ ဗုဒၶႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကသည့္ တိတၱိဆရာၾကီးမ်ားသည္ ထုိစဥ္က တပည့္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ ဗုဒၶကုိ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ၾက၏။ အတုမရွိ ဗုဒၶရွင္ေတာ္လက္ထက္တြင္ပင္ ဗုဒၶ၀ါဒကုိ လက္မခံႏုိင္ဘဲ မိမိတုိ႔ ဆရာ၀ါဒသာ အမွန္ဟူ၍ စဲြကုိင္သူမ်ား အမ်ားအျပား ရွိသည္ကုိ သေဘာေပါက္ႏုိင္ၾက၏။ ဤသည္မွာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ ၀ါဒတစ္ခုကုိ ယုံၾကည္လက္ခံမိၿပီဆုိလွ်င္ စြန္႔လြတ္ရန္ ခဲယင္းသည္ဟူသည့္ အခ်က္ကုိ မီးေမာင္းထုိးျပေနျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေနာက္တြင္လည္း သာသနာတြင္ သံဃာဂုိဏ္းကဲြအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေပါက္ခဲ့၏။ ထုိဂုိဏ္းကဲြမ်ားသည္လည္း အယူ၀ါဒ မတူညီသည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကုိ အစဲြျပဳ၍ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ၀ါဒကုိ ယုံၾကည္လက္ခံသူမ်ားမွ တစ္ဆင့္ အင္အားေကာင္းလာျခင္း ျဖစ္၏။
ယေန႔ေခတ္တြင္ ထုိသေဘာမ်ား တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ တရားဓမၼ ေဟာေျပာျပသၾကသည့္ ဆရာသမားမ်ားကုိ အစဲြျပဳ၍ သူ႔ဆရာ ကုိယ့္ဆရာစသည့္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ၾကည္ညိဳမႈမ်ားျဖင့္ ဆရာစဲြ ၀ါဒစဲြမ်ား တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းလာသည္ကုိ ေတြ႕ေနရ၏။ တရားေဟာဆရာမ်ားကလည္း အမ်ားသားပင္။ အခ်ိဳ႕က စာတတ္ေပတတ္မ်ားျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕ကား စာေပပရိယတ္ မျပည့္စုံေသာ္လည္း လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈ အားေကာင္းသူမ်ားျဖစ္၏။ စာေပပရိယတ္ တတ္ကၽြမ္းၿပီး လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈ ပဋိပတ္အားနည္းသည့္ ဆရာအခ်ိဳ႕က စာေပကုိ အားျပဳ၍ စာေပအတုိင္း ေဟာေျပာျပသၾက၏။ စာမတတ္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ပုိင္ပုိင္ အားထုတ္ထားသည့္ ဆရာအခ်ိဳ႕ကား လက္ေတြ႕ပုိင္းကုိ အားျပဳ၍ ေဟာေျပာျပသၾက၏။ ထိုအဆင့္အထိကား ျပႆနာ မရွိေသးေပ။ ဆုိးလာသည္ကား တစ္ဘက္ႏွင့္တစ္ဘက္ ပုတ္ခတ္ေျပာဆုိ လာၾကျခင္းပင္ျဖစ္၏။ လက္ေတြ႕အားသန္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ငါေတြ႕နဲ႔ကုိင္ၿပီး ေဟာေျပာကာ စာေပသင္စရာ မလုိ၊ စာတတ္စရာမလုိဟု လုပ္လာၾကသကဲ့သုိ႔ စာေပအားေကာင္းသည့္ စာတတ္ေပတတ္မ်ားကလည္း စာေတြ႕ကုိ ကုိင္ကာစာႏွင့္သာညွိၿပီး ငါေတြ႕အေပၚ အထင္ေသးပုတ္ခတ္ လာတတ္ၾက၏။ သူ႔ဘက္ကုိယ့္ဘက္ အမွန္ဟု ယူဆၾကေသာ္လည္း စင္စစ္စာေတြ႕ေရာ ငါေတြ႕ပါ အထူးလုိအပ္၏။ စာေပသည္အေျခခံ က်သျဖင့္ စာေပတတ္ၿပီး ကုိယ္ေတြ႕အားထုတ္မႈမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ေဟာေျပာ ပုိ႔ခ်ၾကရန္ လုိအပ္လွ၏။ ထုိသုိ႔ စာေတြ႕လက္ေတြ႕ျဖင့္ ျပန္လည္ေဟာေျပာ ျပသမည္ဆုိလွ်င္ ထုိဆရာမ်ား၏ ေဟာေျပာမႈမ်ားတြင္ မည္သည့္ျပႆနာမွ် မေပၚႏုိင္ေတာ့ေပ။ ထုိဆရာေတာ္မ်ား၏ တရားမ်ားအေပၚတြင္လည္း မည္သည့္ေ၀ဘန္မႈမ်ိဳးမွ် မရွိႏုိင္ေပ။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထုိသုိ႔စာေတြ႕လက္ေတြ႕ ႏွစ္ရပ္လုံးျဖင့္ ေဟာေျပာျပသေနသည့္ ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား မ်ားစြာရွိပါ၏။ စာေရးသူတုိ႔ ငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ ေဟာၾကားျပသလာခဲ့သည္မွာ ယေန႔အထိ ထုိဆရာေတာ္မ်ား၏ ေဟာေျပာမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေ၀ဘန္သံ တစ္စုံတစ္ခုမွ် မၾကားရေပ။ ဤသည္မွာ စာလည္းတတ္ တရားလည္းအားထုတ္ၿပီး စာေတြ႕ႏွင့္လက္ေတြ႕ ေပါင္းစပ္ကာ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။
မွန္၏။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ တရားေဟာ ဓမၼကထိက ဆရာမ်ား အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ေနေသာ္လည္း စာေတြ႕လက္ေတြ႕ ႏွစ္ရပ္လုံးတြင္ ကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္ၿပီး ေဟာေျပာျပသသည့္ ဆရာမ်ားအားနည္းလာ သည္ကုိေတြ႕ရ၏။ အခ်ိဳ႕က စာေပပရိယတ္ကုိသာ ကုိင္စဲြထားၿပီး ေဟာေျပာျပသၾက၏။ အခ်ိဳ႕က စာေတြ႕မရွိ ခႏၶာကုိယ္ေတြ႕ဟုဆုိကာ ငါေတြ႕ကုိ ကုိင္စဲြၿပီး ေဟာေျပာျပသ၏။ ထုိဆရာမ်ားသည္ အေျပာအေဟာ ေကာင္းသျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း နာမည္ရလာကာ တပည့္တပန္းမ်ားလည္း တုိးပြားလာေနၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ေကာက္႐ုိးမီးကဲ့သုိ႔ တစ္ရွိန္ထုိးတက္ၿပီး တစ္ရွိန္ထုိး ျပဳတ္က်သြားသည္ကုိလည္း ေတြ႕ရတတ္၏။ ပရိတ္သတ္ အားေကာင္းလာသည့္အခါ ပရိတ္သတ္အရွိန္ျဖင့္ စင္ေပၚတြင္ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး မိမိသိသည့္ အနည္းငယ္ကုိ ကုိင္စဲြၿပီး သတိလက္လြတ္ျဖစ္ကာ ငါ့၀ါဒ ငါ့ဂုိဏ္းလုိ ျဖစ္လာ၏။ ထုိအခါ အသိဉာဏ္ ဆင္ျခင္တုံတရား ရွိသည့္သူမ်ားက ေထာက္ျပေ၀ဘန္လာသည့္အခါ နဂုိပုဂၢိဳလ္စဲြ ယုံၾကည္မႈ ရွိထားသူမ်ားက ျပန္လည္တုိက္ခုိက္လာ ကုန္ၾက၏။
စာေပ ပရိယတ္ တတ္ကၽြမ္းေသာ္လည္း လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈ မရွိပါက ထုိတတ္ကၽြမ္းမႈ၏ အႏွစ္သာရကုိ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း မခံစားရဘဲ မိမိ၏ ပရိတ္သတ္မ်ား အတြက္လည္း အက်ိဳးေက်းဇူးနည္းပါးလွ၏။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္က “ႏြားရွင္တုိ႔အား ႏြားတုိ႔ကုိ ေရတြက္အပ္ႏွင္းလုိက္ရေသာ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ႏြားႏုိ႔အရသာကုိ မခံစားလုိက္ရသကဲ့သုိ႔ နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္စပ္ေသာ ပိဋကတ္သုံးပုံဟူေသာ ဘုရားစကားေတာ္ကုိ မ်ားစြာေဟာေျပာေနေသာ္လည္း မက်င့္မႀကံ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့တန္ ေနသူသည္ ျပဳထုိက္သည္ကုိ ျပဳသည္မမည္၊ မဂ္ဖုိလ္အရသာကုိ မခံစားရ“ (ဓမၼပဒ၊ ေဒြသဟာယကဘိကၡဳ ၀တၱဳ) ဟု ေဟာေတာ္မူထားသျဖင့္ စာေတြ႕အားေကာင္း႐ုံျဖင့္ မလုံေလာက္ဘဲ လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈမ်ားလည္း လုိအပ္သည္ကုိ သတိျပဳသင့္လွ၏။ လက္ေတြ႕မပါ စာကုိသာ အားျပဳလာလွ်င္ ေ၀ဘန္စရာ ျဖစ္လာတတ္၏။
ထုိ႔အတူ စာေပပရိယတ္ အေျခခံ အားနည္းၾကေသာ္လည္း လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈ အားေကာင္းသူမ်ားက ခႏၶာကုိယ္ေတြ႕ဟုဆုိကာ ငါေတြ႕တရားမ်ားကုိ စာေပႏွင့္မညွိ၊ ၀ိနည္းမသိဘဲ ေျပာခ်င္ရာေျပာကာ ထင္ရာစြက္ ေဟာလာၾကသည္လည္း ရွိ၏။ ထုိသူမ်ားကား ဤတရားသည္ ငါကုိယ္တုိင္ ခႏၶာကုိယ္ေတြ႕ သိထားသည့္ တရားဟုဆုိကာ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်၏။ စာေပမတတ္၊ ၀ိနည္းမသိသည့္အခါ ေျပာသင့္သည့္ စကား၊ မေျပာသင့္သည့္စကား၊ ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္ ကုိက္ညီသည့္စကား မကုိက္ညီသည့္ စကားဟု မခဲြျခားဘဲ ေဟာေျပာၾကသျဖင့္ ေ၀ဘန္တုိက္ခုိက္ ခံရျပန္၏။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာတြင္ ၀ိနည္းသည္ သာသနာ၏ အသက္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ သီလလည္း ျဖစ္၏။ ရဟႏၲာေသာ္မွလည္း ၀ိနည္းေတာ္အတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံးရ၏။ ၀ိနည္းသည္ မည္သူမွ် ျပဳျပင္ျပင္ဆင္၍ မရသည့္ ဗုဒၶ၏ အာဏာေဒသနာေတာ္ ျဖစ္၏။ စာေပမသိ ၀ိနည္းမရွိ္ဘဲ ငါေတြ႕ဟုဆုိကာ ေဟာခ်င္ရာေဟာ၍ ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္ မကုိက္ညီလွ်င္ သီလကုိ လြန္က်ဴးရာ ေရာက္သကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶ၏ ဥပေဒကုိ ေဖာက္ဖ်က္ရာလည္း ေရာက္၏။ ၀ိနည္းေတာ္တြင္ကား မွန္ေသာ္လည္း မေျပာရဟု ပညတ္ထားခ်က္မ်ား ရွိ၏။ စာေပပရိယတ္မရွိ ခႏၶာကုိယ္ေတြ႕ဟု ေျပာေဟာသူမ်ား သတိျပဳသင့္သည့္ အခ်က္မွာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးႏွင့္ တဦးမွာ တရားသိပုံခ်င္း မတူညီသည့္ အခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။ မိမိအားထုတ္ၿပီး သိသည့္အသိႏွင့္ အျခားသူအားထုတ္ၿပီး သိသည့္အသိ တစ္ထပ္တည္း က်ခ်င္မွက်မည္ ျဖစ္၏။ စာေပမညွိဘဲ ငါသိဟုကုိင္စဲြကာ ေဟာၾကားမႈမ်ားသည္ ငါ့အတြက္ မွန္ေသာ္လည္း သူမ်ားအတြက္ မွန္ခ်င္မွ မွန္မည္ဆုိသည့္ အခ်က္ကုိ သတိျပဳသင့္လွ၏။ ဗုဒၶသည္ပင္ တရားေဟာသည့္အခါ ေ၀ေနယ်စၧာသယေခၚ ေ၀ေနယ်တုိ႔၏ အလုိသုိ႔ လုိက္ကာ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္မည့္ တရားကုိသာ ေရြးျခယ္ေဟာေျပာသည္ကုိ အတုယူသင့္၏။ ငါေတြ႕တုိင္း တစ္ျခားသူမ်ားလည္း င့ါလုိျဖစ္မည္ဟု တစ္ထစ္ခ် သတ္မွတ္ထား၍ မရေပ။ ထုိသုိ႔ တစ္လမ္းတည္းစဲြကုိင္ၿပီး ေဟာေျပာျပသေနလွ်င္ ေ၀ဘန္ေထာက္ျပစရာ ျဖစ္လာတတ္၏။ ငါေတြ႕ကုိ စာေတြႏွင့္ခ်ိန္ၿပီး စာေပလည္း မလြတ္ေစေအာင္ ပညာရွိမ်ားလည္း အကဲ့ရဲ႕လြတ္ေအာင္ ေဟာၾကားရန္ လုိအပ္လွ၏။ ထုိေၾကာင့္ လူအမ်ားကုိ ဦးေဆာင္မႈျပဳေနသည့္ ဆရာမ်ား၊ တရားေဟာ တရားျပမ်ားသည္ စာေတြ႕ႏွင့္လက္ေတြ႕ ႏွစ္မ်ိဳးလုံး ျပည့္စုံရန္လုိအပ္ေၾကာင္း၊ စာေတြ႕ကုိ အေျခခံ၍ လက္ေတြ႕ႏွင့္ ေပါင္းစပ္ကာ ေကာင္းျမတ္သည္ကုိ ညြန္ျပေပးရန္ လုိေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။
ဤေနရာတြင္ စာေရးသူ ေျပာလုိသည္မွာ ဆရာစဲြ၊ ၀ါဒစဲြ၊ ပုဂၢဳိလ္စဲြမ်ားထားၿပီး တစ္သမွတ္တည္းကုိင္စဲြကာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အခ်င္းခ်င္း ျငင္းခုံမႈမွား ရပ္တန္႔ၾကရန္ႏွင့္ မိမိတုိ႔ ကုိးကြယ္သည့္ ဆရာသမားမ်ား၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားကုိသာ တစ္ထစ္ခ် အမွန္ဟု မသတ္မွတ္ၾကရန္ ျဖစ္ပါ၏။ ေဟာေျပာသူ ဆရာမ်ားသည္ စာေတြ႕မ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ ငါေတြ႕မ်ားလည္း ရွိသျဖင့္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ မွန္ကန္သည့္ ေဟာေျပာခ်က္၊ လမ္းညႊန္ခ်က္ကုိ ေရြးခ်ယ္စိစစ္၍ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကရန္ ျဖစ္ပါ၏။ တုိ႔ဆရာက သည္လုိေျပာလုိ႔ ဆရာ့စကားသည္သာ အမွန္ဟု မသတ္မွတ္ၾကဘဲ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ ယုံၾကည္မႈႏွင့္ စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ ေပါင္းစပ္ကာ ေကာင္းျမတ္ရာကုိသာ သြားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ မည္သူမွားသည္ မည္သူမွန္သည္ဟူသည့္ ျငင္းခုံမႈမ်ားသည္ ျပႆနာ ေျပလည္ရာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္သာ ဆရာေကာင္းကုိ ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၾကရန္ ျဖစ္ပါ၏။ ဆရာတစ္ပါး လဲြေခ်ာ္သြားက တပည့္အမ်ား အပါယ္လား၏ဟု ဆုိသည့္အတုိင္း မိမိတုိ႔ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္သည့္ ဆရာသည္ အလဲြအမွားမ်ားကုိ ေဟာေျပာေပးေနသည့္ ဆရာျဖစ္ပါက မိမိတုိ႔လည္း အလဲြလမ္းကုိ လုိက္သြားႏုိင္ပါသျဖင့္ အစဲြအလန္းမ်ားကုိပယ္ၿပီး အျမဲလန္းေစမည့္ အမွန္လမ္းကုိ ေလွ်ာက္ႏုိင္ဖုိ႔္ ႀကိဳးစားၾကရန္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ကုိးကြယ္ရာမွ ေဘးမျဖစ္ၾကရန္သာ ႀကိဳးစားသင့္ပါေၾကာင္း…
သုိ႔ေသာ္ ဆုိးသည့္အခ်က္မွာ ထုိအင္တာနက္ကုိ အသုံးျပဳ၍ အြန္လုိင္းျငင္းခုံမႈမ်ား၊ ဘာသေရး တုိက္ပဲြမ်ား ျဖစ္ေနသည့္အခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။ ဘာသေရး ျငင္းခုံမႈမ်ားသည္ အျခားဘာသာမ်ားျဖင့္ ျငင္းခုံတုိက္ပြဲ၀င္ ေနၾကျခင္း မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အခ်င္းခ်င္းသာ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ျငင္းခုံၾကရာတြင္ အမွန္သစၥာကုိ ရွင္းလင္းသူမ်ားအျပင္ ဘာသာေရးကုိ ခုတုံးလုပ္လုိသူမ်ား အယူစဲြ ၀ါဒစဲြ၊ ပုဂၢိဳလ္စဲြ၊ ဆရာစဲြ ရွိေနသည့္သူမ်ား၊ မိမိသိသည့္ အနည္းငယ္ေလးကုိ စဲြကုိင္ၿပီး ျငင္းဆန္ေနသူမ်ား၊ မိမိသည္သာ အမွန္ဟု မိမိကုိယ္ကုိ အထင္ႀကီးကာ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္သူမ်ား စသူစသူတုိ႔ကလည္း ထုိအင္တာနက္ကုိ အသုံးျပဳ၍ ၀ါဒျဖန္႔ၾက၊ မိမိတုိ႔ဆရာသည္သာ မွန္သည္ဟူ၍ တစ္ဖက္သတ္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ၾကည္ညိဳမႈမ်ားျဖင့္ အမွန္အမွား မခဲြျခားဘဲ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခုိက္ေျပာဆုိ ေနၾက၏။ ထုိအထဲတြင္ စာေတြ႔ကုိ ကုိင္၍ေျပာဆုိ ေနၾကသူမ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ ငါေတြ႕ကုိ ကုိင္၍ေျပာဆုိေနသူမ်ားလည္း ရွိ၏။ ပိဋကတ္စာေပနဲ႔ ညွိ၍ စာေပအတုိင္း လက္ခံလုိက္နာ ေျပာဆုိေနသူမ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ စာေပက အဓိကမက်ပါဘူး ကုိယ္ေတြ႕က အဓိကက်သည္ဟု ငါေတြ႔ကုိ စဲြကုိင္ေျပာဆုိ္ေနသူမ်ားလည္း ရွိ၏။ ငါတုိ႔ဆရာသည္သာ အမွန္ဟူ၍ မိမိတုိ႔ဆရာ ေျပာသမွ် အကုန္မွန္သည္ဟူ၍ ပုဂၢိဳလ္ေရး ၾကည္ညိဳမႈ တစ္ခုတည္းကုိ ၾကည့္၍ မ်က္စိစုံမွိတ္ ျငင္းခုံေနသူမ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး အစဲြမရွိဘဲ ဗုဒၶဓမၼကုိ အမွန္တကယ္ ေလ့လာလုိက္စားၿပီး ဆရာေတာ္မ်ား ေဟာသမွ်ကုိ အမွားအမွန္ ခ်င့္ခ်ိန္ကာ ဓမၼအႏွစ္သာရ ႐ႈေထာင့္မွ ေျပာဆုိကာကြယ္ သူမ်ားလည္း ရွိ၏။ မည္သုိ႔ဆုိေစ ဤသုိ႔ ျငင္းခုံေနၾကျခင္းသည္ မေကာင္းလွေပ။ ျငင္းခုံရာမွ အမွားမ်ား ပုိမ်ားလာတတ္သည္ကုိ သတိျပဳသင့္လွ၏။ ျငင္းခုံရာမွ ရန္မ်ားလာတတ္၏။ ျငင္းခုံရာမွ အားနည္းခ်က္မ်ား ေဖာ္ေဆာင္လာကာ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခုိက္လာသည္ အထိျဖစ္လာတတ္၏။ ငယ္က်ိဳးငယ္နာမ်ား ေဖာ္လာသည္အထိ ျဖစ္လာတတ္၏။
ထုိျငင္းခုံမႈ အားလုံး၏ လက္သည္မွာ အစဲြတရားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ အယူ၀ါဒ အစဲြသည္ အသက္ပင္ အေသခံသည္အထိ စြန္႔လြတ္ရန္ ခဲရင္းလွ၏။ ထုိအစဲြတရားမ်ားသည္ ပုဂၢိဳလ္ကုိ အမွီျပဳ၍ ျဖစ္လာသည့္ အစဲြတရားမ်ား ျဖစ္သည္ကမ်ား၏။ ဗုဒၶလက္ထက္ကုိ ျပန္ၾကည့္လွ်င္ အလြယ္တကူ သိႏုိင္၏။ ဗုဒၶႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ေပၚေပါက္ခဲ့ၾကသည့္ တိတၱိဆရာၾကီးမ်ားသည္ ထုိစဥ္က တပည့္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာျဖင့္ ဗုဒၶကုိ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ၾက၏။ အတုမရွိ ဗုဒၶရွင္ေတာ္လက္ထက္တြင္ပင္ ဗုဒၶ၀ါဒကုိ လက္မခံႏုိင္ဘဲ မိမိတုိ႔ ဆရာ၀ါဒသာ အမွန္ဟူ၍ စဲြကုိင္သူမ်ား အမ်ားအျပား ရွိသည္ကုိ သေဘာေပါက္ႏုိင္ၾက၏။ ဤသည္မွာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ ၀ါဒတစ္ခုကုိ ယုံၾကည္လက္ခံမိၿပီဆုိလွ်င္ စြန္႔လြတ္ရန္ ခဲယင္းသည္ဟူသည့္ အခ်က္ကုိ မီးေမာင္းထုိးျပေနျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံၿပီးေနာက္တြင္လည္း သာသနာတြင္ သံဃာဂုိဏ္းကဲြအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚေပါက္ခဲ့၏။ ထုိဂုိဏ္းကဲြမ်ားသည္လည္း အယူ၀ါဒ မတူညီသည့္ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကုိ အစဲြျပဳ၍ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ ၀ါဒကုိ ယုံၾကည္လက္ခံသူမ်ားမွ တစ္ဆင့္ အင္အားေကာင္းလာျခင္း ျဖစ္၏။
ယေန႔ေခတ္တြင္ ထုိသေဘာမ်ား တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ တရားဓမၼ ေဟာေျပာျပသၾကသည့္ ဆရာသမားမ်ားကုိ အစဲြျပဳ၍ သူ႔ဆရာ ကုိယ့္ဆရာစသည့္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ၾကည္ညိဳမႈမ်ားျဖင့္ ဆရာစဲြ ၀ါဒစဲြမ်ား တျဖည္းျဖည္း အားေကာင္းလာသည္ကုိ ေတြ႕ေနရ၏။ တရားေဟာဆရာမ်ားကလည္း အမ်ားသားပင္။ အခ်ိဳ႕က စာတတ္ေပတတ္မ်ားျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕ကား စာေပပရိယတ္ မျပည့္စုံေသာ္လည္း လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈ အားေကာင္းသူမ်ားျဖစ္၏။ စာေပပရိယတ္ တတ္ကၽြမ္းၿပီး လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈ ပဋိပတ္အားနည္းသည့္ ဆရာအခ်ိဳ႕က စာေပကုိ အားျပဳ၍ စာေပအတုိင္း ေဟာေျပာျပသၾက၏။ စာမတတ္ေသာ္လည္း လက္ေတြ႕ပုိင္ပုိင္ အားထုတ္ထားသည့္ ဆရာအခ်ိဳ႕ကား လက္ေတြ႕ပုိင္းကုိ အားျပဳ၍ ေဟာေျပာျပသၾက၏။ ထိုအဆင့္အထိကား ျပႆနာ မရွိေသးေပ။ ဆုိးလာသည္ကား တစ္ဘက္ႏွင့္တစ္ဘက္ ပုတ္ခတ္ေျပာဆုိ လာၾကျခင္းပင္ျဖစ္၏။ လက္ေတြ႕အားသန္သည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ငါေတြ႕နဲ႔ကုိင္ၿပီး ေဟာေျပာကာ စာေပသင္စရာ မလုိ၊ စာတတ္စရာမလုိဟု လုပ္လာၾကသကဲ့သုိ႔ စာေပအားေကာင္းသည့္ စာတတ္ေပတတ္မ်ားကလည္း စာေတြ႕ကုိ ကုိင္ကာစာႏွင့္သာညွိၿပီး ငါေတြ႕အေပၚ အထင္ေသးပုတ္ခတ္ လာတတ္ၾက၏။ သူ႔ဘက္ကုိယ့္ဘက္ အမွန္ဟု ယူဆၾကေသာ္လည္း စင္စစ္စာေတြ႕ေရာ ငါေတြ႕ပါ အထူးလုိအပ္၏။ စာေပသည္အေျခခံ က်သျဖင့္ စာေပတတ္ၿပီး ကုိယ္ေတြ႕အားထုတ္မႈမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ေဟာေျပာ ပုိ႔ခ်ၾကရန္ လုိအပ္လွ၏။ ထုိသုိ႔ စာေတြ႕လက္ေတြ႕ျဖင့္ ျပန္လည္ေဟာေျပာ ျပသမည္ဆုိလွ်င္ ထုိဆရာမ်ား၏ ေဟာေျပာမႈမ်ားတြင္ မည္သည့္ျပႆနာမွ် မေပၚႏုိင္ေတာ့ေပ။ ထုိဆရာေတာ္မ်ား၏ တရားမ်ားအေပၚတြင္လည္း မည္သည့္ေ၀ဘန္မႈမ်ိဳးမွ် မရွိႏုိင္ေပ။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထုိသုိ႔စာေတြ႕လက္ေတြ႕ ႏွစ္ရပ္လုံးျဖင့္ ေဟာေျပာျပသေနသည့္ ဓမၼကထိက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား မ်ားစြာရွိပါ၏။ စာေရးသူတုိ႔ ငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ ေဟာၾကားျပသလာခဲ့သည္မွာ ယေန႔အထိ ထုိဆရာေတာ္မ်ား၏ ေဟာေျပာမႈႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေ၀ဘန္သံ တစ္စုံတစ္ခုမွ် မၾကားရေပ။ ဤသည္မွာ စာလည္းတတ္ တရားလည္းအားထုတ္ၿပီး စာေတြ႕ႏွင့္လက္ေတြ႕ ေပါင္းစပ္ကာ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။
မွန္၏။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ တရားေဟာ ဓမၼကထိက ဆရာမ်ား အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္ေနေသာ္လည္း စာေတြ႕လက္ေတြ႕ ႏွစ္ရပ္လုံးတြင္ ကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္ၿပီး ေဟာေျပာျပသသည့္ ဆရာမ်ားအားနည္းလာ သည္ကုိေတြ႕ရ၏။ အခ်ိဳ႕က စာေပပရိယတ္ကုိသာ ကုိင္စဲြထားၿပီး ေဟာေျပာျပသၾက၏။ အခ်ိဳ႕က စာေတြ႕မရွိ ခႏၶာကုိယ္ေတြ႕ဟုဆုိကာ ငါေတြ႕ကုိ ကုိင္စဲြၿပီး ေဟာေျပာျပသ၏။ ထုိဆရာမ်ားသည္ အေျပာအေဟာ ေကာင္းသျဖင့္ တျဖည္းျဖည္း နာမည္ရလာကာ တပည့္တပန္းမ်ားလည္း တုိးပြားလာေနၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ေကာက္႐ုိးမီးကဲ့သုိ႔ တစ္ရွိန္ထုိးတက္ၿပီး တစ္ရွိန္ထုိး ျပဳတ္က်သြားသည္ကုိလည္း ေတြ႕ရတတ္၏။ ပရိတ္သတ္ အားေကာင္းလာသည့္အခါ ပရိတ္သတ္အရွိန္ျဖင့္ စင္ေပၚတြင္ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး မိမိသိသည့္ အနည္းငယ္ကုိ ကုိင္စဲြၿပီး သတိလက္လြတ္ျဖစ္ကာ ငါ့၀ါဒ ငါ့ဂုိဏ္းလုိ ျဖစ္လာ၏။ ထုိအခါ အသိဉာဏ္ ဆင္ျခင္တုံတရား ရွိသည့္သူမ်ားက ေထာက္ျပေ၀ဘန္လာသည့္အခါ နဂုိပုဂၢိဳလ္စဲြ ယုံၾကည္မႈ ရွိထားသူမ်ားက ျပန္လည္တုိက္ခုိက္လာ ကုန္ၾက၏။
စာေပ ပရိယတ္ တတ္ကၽြမ္းေသာ္လည္း လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈ မရွိပါက ထုိတတ္ကၽြမ္းမႈ၏ အႏွစ္သာရကုိ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း မခံစားရဘဲ မိမိ၏ ပရိတ္သတ္မ်ား အတြက္လည္း အက်ိဳးေက်းဇူးနည္းပါးလွ၏။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္က “ႏြားရွင္တုိ႔အား ႏြားတုိ႔ကုိ ေရတြက္အပ္ႏွင္းလုိက္ရေသာ ႏြားေက်ာင္းသားသည္ ႏြားႏုိ႔အရသာကုိ မခံစားလုိက္ရသကဲ့သုိ႔ နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္စပ္ေသာ ပိဋကတ္သုံးပုံဟူေသာ ဘုရားစကားေတာ္ကုိ မ်ားစြာေဟာေျပာေနေသာ္လည္း မက်င့္မႀကံ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့တန္ ေနသူသည္ ျပဳထုိက္သည္ကုိ ျပဳသည္မမည္၊ မဂ္ဖုိလ္အရသာကုိ မခံစားရ“ (ဓမၼပဒ၊ ေဒြသဟာယကဘိကၡဳ ၀တၱဳ) ဟု ေဟာေတာ္မူထားသျဖင့္ စာေတြ႕အားေကာင္း႐ုံျဖင့္ မလုံေလာက္ဘဲ လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈမ်ားလည္း လုိအပ္သည္ကုိ သတိျပဳသင့္လွ၏။ လက္ေတြ႕မပါ စာကုိသာ အားျပဳလာလွ်င္ ေ၀ဘန္စရာ ျဖစ္လာတတ္၏။
ထုိ႔အတူ စာေပပရိယတ္ အေျခခံ အားနည္းၾကေသာ္လည္း လက္ေတြ႕အားထုတ္မႈ အားေကာင္းသူမ်ားက ခႏၶာကုိယ္ေတြ႕ဟုဆုိကာ ငါေတြ႕တရားမ်ားကုိ စာေပႏွင့္မညွိ၊ ၀ိနည္းမသိဘဲ ေျပာခ်င္ရာေျပာကာ ထင္ရာစြက္ ေဟာလာၾကသည္လည္း ရွိ၏။ ထုိသူမ်ားကား ဤတရားသည္ ငါကုိယ္တုိင္ ခႏၶာကုိယ္ေတြ႕ သိထားသည့္ တရားဟုဆုိကာ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်၏။ စာေပမတတ္၊ ၀ိနည္းမသိသည့္အခါ ေျပာသင့္သည့္ စကား၊ မေျပာသင့္သည့္စကား၊ ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္ ကုိက္ညီသည့္စကား မကုိက္ညီသည့္ စကားဟု မခဲြျခားဘဲ ေဟာေျပာၾကသျဖင့္ ေ၀ဘန္တုိက္ခုိက္ ခံရျပန္၏။ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာတြင္ ၀ိနည္းသည္ သာသနာ၏ အသက္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၏ သီလလည္း ျဖစ္၏။ ရဟႏၲာေသာ္မွလည္း ၀ိနည္းေတာ္အတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံးရ၏။ ၀ိနည္းသည္ မည္သူမွ် ျပဳျပင္ျပင္ဆင္၍ မရသည့္ ဗုဒၶ၏ အာဏာေဒသနာေတာ္ ျဖစ္၏။ စာေပမသိ ၀ိနည္းမရွိ္ဘဲ ငါေတြ႕ဟုဆုိကာ ေဟာခ်င္ရာေဟာ၍ ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္ မကုိက္ညီလွ်င္ သီလကုိ လြန္က်ဴးရာ ေရာက္သကဲ့သုိ႔ ဗုဒၶ၏ ဥပေဒကုိ ေဖာက္ဖ်က္ရာလည္း ေရာက္၏။ ၀ိနည္းေတာ္တြင္ကား မွန္ေသာ္လည္း မေျပာရဟု ပညတ္ထားခ်က္မ်ား ရွိ၏။ စာေပပရိယတ္မရွိ ခႏၶာကုိယ္ေတြ႕ဟု ေျပာေဟာသူမ်ား သတိျပဳသင့္သည့္ အခ်က္မွာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးႏွင့္ တဦးမွာ တရားသိပုံခ်င္း မတူညီသည့္ အခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။ မိမိအားထုတ္ၿပီး သိသည့္အသိႏွင့္ အျခားသူအားထုတ္ၿပီး သိသည့္အသိ တစ္ထပ္တည္း က်ခ်င္မွက်မည္ ျဖစ္၏။ စာေပမညွိဘဲ ငါသိဟုကုိင္စဲြကာ ေဟာၾကားမႈမ်ားသည္ ငါ့အတြက္ မွန္ေသာ္လည္း သူမ်ားအတြက္ မွန္ခ်င္မွ မွန္မည္ဆုိသည့္ အခ်က္ကုိ သတိျပဳသင့္လွ၏။ ဗုဒၶသည္ပင္ တရားေဟာသည့္အခါ ေ၀ေနယ်စၧာသယေခၚ ေ၀ေနယ်တုိ႔၏ အလုိသုိ႔ လုိက္ကာ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္မည့္ တရားကုိသာ ေရြးျခယ္ေဟာေျပာသည္ကုိ အတုယူသင့္၏။ ငါေတြ႕တုိင္း တစ္ျခားသူမ်ားလည္း င့ါလုိျဖစ္မည္ဟု တစ္ထစ္ခ် သတ္မွတ္ထား၍ မရေပ။ ထုိသုိ႔ တစ္လမ္းတည္းစဲြကုိင္ၿပီး ေဟာေျပာျပသေနလွ်င္ ေ၀ဘန္ေထာက္ျပစရာ ျဖစ္လာတတ္၏။ ငါေတြ႕ကုိ စာေတြႏွင့္ခ်ိန္ၿပီး စာေပလည္း မလြတ္ေစေအာင္ ပညာရွိမ်ားလည္း အကဲ့ရဲ႕လြတ္ေအာင္ ေဟာၾကားရန္ လုိအပ္လွ၏။ ထုိေၾကာင့္ လူအမ်ားကုိ ဦးေဆာင္မႈျပဳေနသည့္ ဆရာမ်ား၊ တရားေဟာ တရားျပမ်ားသည္ စာေတြ႕ႏွင့္လက္ေတြ႕ ႏွစ္မ်ိဳးလုံး ျပည့္စုံရန္လုိအပ္ေၾကာင္း၊ စာေတြ႕ကုိ အေျခခံ၍ လက္ေတြ႕ႏွင့္ ေပါင္းစပ္ကာ ေကာင္းျမတ္သည္ကုိ ညြန္ျပေပးရန္ လုိေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။
ဤေနရာတြင္ စာေရးသူ ေျပာလုိသည္မွာ ဆရာစဲြ၊ ၀ါဒစဲြ၊ ပုဂၢဳိလ္စဲြမ်ားထားၿပီး တစ္သမွတ္တည္းကုိင္စဲြကာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အခ်င္းခ်င္း ျငင္းခုံမႈမွား ရပ္တန္႔ၾကရန္ႏွင့္ မိမိတုိ႔ ကုိးကြယ္သည့္ ဆရာသမားမ်ား၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားကုိသာ တစ္ထစ္ခ် အမွန္ဟု မသတ္မွတ္ၾကရန္ ျဖစ္ပါ၏။ ေဟာေျပာသူ ဆရာမ်ားသည္ စာေတြ႕မ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ ငါေတြ႕မ်ားလည္း ရွိသျဖင့္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ မွန္ကန္သည့္ ေဟာေျပာခ်က္၊ လမ္းညႊန္ခ်က္ကုိ ေရြးခ်ယ္စိစစ္၍ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကရန္ ျဖစ္ပါ၏။ တုိ႔ဆရာက သည္လုိေျပာလုိ႔ ဆရာ့စကားသည္သာ အမွန္ဟု မသတ္မွတ္ၾကဘဲ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ ယုံၾကည္မႈႏွင့္ စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ ေပါင္းစပ္ကာ ေကာင္းျမတ္ရာကုိသာ သြားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ မည္သူမွားသည္ မည္သူမွန္သည္ဟူသည့္ ျငင္းခုံမႈမ်ားသည္ ျပႆနာ ေျပလည္ရာ လမ္းေၾကာင္းမွန္ မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္သာ ဆရာေကာင္းကုိ ေရြးခ်ယ္စိစစ္ၾကရန္ ျဖစ္ပါ၏။ ဆရာတစ္ပါး လဲြေခ်ာ္သြားက တပည့္အမ်ား အပါယ္လား၏ဟု ဆုိသည့္အတုိင္း မိမိတုိ႔ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္သည့္ ဆရာသည္ အလဲြအမွားမ်ားကုိ ေဟာေျပာေပးေနသည့္ ဆရာျဖစ္ပါက မိမိတုိ႔လည္း အလဲြလမ္းကုိ လုိက္သြားႏုိင္ပါသျဖင့္ အစဲြအလန္းမ်ားကုိပယ္ၿပီး အျမဲလန္းေစမည့္ အမွန္လမ္းကုိ ေလွ်ာက္ႏုိင္ဖုိ႔္ ႀကိဳးစားၾကရန္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ကုိးကြယ္ရာမွ ေဘးမျဖစ္ၾကရန္သာ ႀကိဳးစားသင့္ပါေၾကာင္း…
ေက်းဇူးမ်ားလွပါတယ္ အရွင္ဘုရား
တပည္႔ေတာ္ ဖတ္သြား မွတ္သြား ေလ႔လာသြားပါတယ္..
အရွင္ဘုရား ေရးသားခ်က္ ေကာင္းမြန္သင္႔ျမတ္လွပါတယ္ အရွင္ဘုရား.....
အရွင္ဘုရား က်န္းမာစြာနွင္႔ သာသနာအက်ိဳး သယ္ပုိးနုိင္ပါေစ ဘုရား...
တပည္႔ေတာ္ လာေရာက္ဖတ္ရွဴျပီး မွတ္သားသြားပါတယ္
အရွင္ဘုရား
တပည္႔ေတာ္က ျမန္မာျပည္ ရန္ကုန္ျမဳိ႔ကပါ ဘုရား
ယခု ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အဓမၼ၀ါဒီမ်ား အုံလုိက္ က်င္းလုိက္
ျပန္လည္ လွဳပ္ရွားလာၾကသည္ကုိေတာ႔ ဆရာေတာ္ သိရွိမည္ ထင္ပါသည္ဘုရား။
((((ဆုိးသည့္အခ်က္မွာ ထုိအင္တာနက္ကုိ အသုံးျပဳ၍ အြန္လုိင္းျငင္းခုံမႈမ်ား၊ ဘာသေရး တုိက္ပဲြမ်ား ျဖစ္ေနသည့္အခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။ ဘာသေရး ျငင္းခုံမႈမ်ားသည္ အျခားဘာသာမ်ားျဖင့္ ျငင္းခုံတုိက္ပြဲ၀င္ ေနၾကျခင္း မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အခ်င္းခ်င္းသာ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ျငင္းခုံၾကရာတြင္ အမွန္သစၥာကုိ ရွင္းလင္းသူမ်ားအျပင္ ဘာသာေရးကုိ ခုတုံးလုပ္လုိသူမ်ား အယူစဲြ ၀ါဒစဲြ၊ ပုဂၢိဳလ္စဲြ၊ ဆရာစဲြ ရွိေနသည့္သူမ်ား၊ မိမိသိသည့္ အနည္းငယ္ေလးကုိ စဲြကုိင္ၿပီး ျငင္းဆန္ေနသူမ်ား၊ မိမိသည္သာ အမွန္ဟု မိမိကုိယ္ကုိ အထင္ႀကီးကာ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္သူမ်ား စသူစသူတုိ႔ကလည္း ထုိအင္တာနက္ကုိ အသုံးျပဳ၍ ၀ါဒျဖန္႔ၾက၊ မိမိတုိ႔ဆရာသည္သာ မွန္သည္ဟူ၍ တစ္ဖက္သတ္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ၾကည္ညိဳမႈမ်ားျဖင့္ အမွန္အမွား မခဲြျခားဘဲ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခုိက္ေျပာဆုိ ေနၾက၏။ )))))
ဆရာေတာ္ ရဲ႕ ေရးသားခ်က္ေလးက တကယ္ပင္ မွတ္သားစရာပါ ဘုရား
ယခု တပည္႔ေတာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျပန္လည္ေပၚေပါက္လာတဲ႔ မုိးျပာ၀ါဒ ဓမၼေစတီ၀ါဒ
ေက်ာက္သေဘာၤ၀ါဒ လူေသလူျဖစ္ အဓမၼ၀ါဒမ်ား စသည္တုိ႔ကုိ တပည္႔ေတာ္ တတ္စြမ္းသမွ်ျဖင္႔ ေျဖရွင္းေပးေနပါသည္ ဘုရား
အဓမၼ၀ါဒီ သမားမ်ား အေနနဲ႔ သူတုိ႔ကို တုိက္ခုိက္ေနသည္လုိ႔ ထင္သည္ျဖစ္ေစ
တပည္႔ေတာ္ကေတာ႔ သာသနာအတြက္ တတ္ႏုိင္သမွ်
အမွန္ကုိ သိေစဖုိ႔ ကာကြယ္တာပါဘုရား။
တပည္႔ေတာ္ရဲ႕ ဆရာသမားျဖစ္တဲ႔ ၀ီရသူ(မစုိးရိမ္) ရဲ႕ စာေလးအတုိင္းေျပာရရင္ေပါ႔ ဘုရား
အိမ္ဦးခန္း၌ မစင္တက္စြန္႔ေသာ ေခြးကုိ အိမ္ရွင္က ရုိက္ရာတြင္
အိမ္ရွင္၏ အျပစ္မဟုတ္။ ရုိင္းပ်ေသာ ေခြး၏ အျပစ္သာ ျဖစ္ေခ်၏။
ျပစ္မူက်ဴးလြန္သူကုိ ထုိက္တန္သည္႔ ဒဏ္ခ်ရာ၌ တရားစီရင္သူ၏
အျပစ္မဟုတ္၊ ဒုစရုိက္ေကာင္၏ အျပစ္သာ ျဖစ္ေခ်၏။
ထုိနည္းတူစြာပင္ ဓမၼကုိ ေစာ္ကားလာသူကုိ သုတ္သင္ရာ၌
သုတ္သင္သူ၏ အျပစ္မဟုတ္၊ ေစာ္ကားသူ၏ အျပစ္သာ ျဖစ္ေခ်၏။
ဗုဒၶကုိ စြပ္စြဲလာ၍ ဒဏ္ခတ္ရာ၌ ဒဏ္ခတ္သူ၏ အျပစ္မဟုတ္၊
စြပ္စြဲသူ၏ အျပစ္သာ ျဖစ္ေခ်၏။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ အေရးမခံခ်င္၊ အသုတ္သင္မခံခ်င္၊
ဒဏ္ခတ္ မခံခ်င္လွ်င္ ဗုဒၶကို မစြပ္စြဲသင္႔ၾကေခ်၊
ဓမၼကုိ မေစာ္ကားသင္႔က်ေခ်၊
သာသနာကို မဖ်က္စီးသင္႔ၾကေခ်၊
ေထရ၀ါဒကို မပုတ္ခတ္သင္႔ၾကေခ်
တပည္႔ေတာ္တုိ႔ သာသနာ အေစာ္ကားခံေနရပါသည္ဘုရား ဒါကုိ တပည္႔ေတာတုိ႔္ျငိမ္ေနခဲ႔ရင္ သူမလုပ္ ကုိယ္မလုပ္နဲ႔
သူလုပ္ႏုိးႏုိး ကုိယ္လုပ္ႏုိးႏုိးနဲ႔ ျဖစ္ေနၾကမယ္ဆုိရင္
သာသနာ အတြက္ ရင္ေလးစရာပဲ ဘုရား
(((((ဆရာတစ္ပါး လဲြေခ်ာ္သြားက တပည့္အမ်ား အပါယ္လား၏ဟု ဆုိသည့္အတုိင္း မိမိတုိ႔ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္သည့္ ဆရာသည္ အလဲြအမွားမ်ားကုိ ေဟာေျပာေပးေနသည့္ ဆရာျဖစ္ပါက မိမိတုိ႔လည္း အလဲြလမ္းကုိ လုိက္သြားႏုိင္ပါသျဖင့္ အစဲြအလန္းမ်ားကုိပယ္ၿပီး အျမဲလန္းေစမည့္ အမွန္လမ္းကုိ ေလွ်ာက္ႏုိင္ဖုိ႔္ ႀကိဳးစားၾကရန္သာ ျဖစ္ပါ၏။ )))))
ဆရာေတာ္ ဆုံမသည္႔အတုိင္း ျဖစ္ၾကေစရန္
မသိနားမလည္တဲ႔ ဒကာ ဒကာမ မ်ား အယူလြဲ မလုိက္မိေစရန္ တပည္႔ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လုိ လုပ္ေဆာင္ရပါမည္လဲ ဘုရား
ဆရာေတာ္ဘုရား ဆုံးမသြန္သင္မူ႔ကို ခံယူလုိပါသည္ဘုရား
ရုိေသစြာျဖင္႔
http://www.sbay-student.org/
တပည့္ေတာ္ လာေရာက္ ဖတ္ရႈေလ့လာပါတယ္ အရွင္ဘုရား ။ အခုလို ျမင္သာ ထင္သာေအာင္ ေထာက္ျပေပးတဲ့ အရွင္ဘုရား ေက်းဇူးလည္း ၾကီးလွပါတယ္ ။ တပည့္ေတာ္ဟာ က်င့္ဆဲ ေလ့လာဆဲ သူတစ္ဦးသာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ တရားနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ဘာမွေျပာစရာ မရွိပါ ဘုရား ။ အရွင္ဘုရားကိုယ္တုိင္ တပည့္ေတာ္ ဆိုက္ဒ္က ရွင္းလင္းထားတာကို ဖတ္ရႈေပးေစခ်င္ပါတယ္ ။ မည္သည့္အရာကိုမွ် ျငင္းခုန္ထားျခင္း မရွိပါ အရွင္ဘုရား ။ ရွင္းျပျခင္း သက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ http://mindfulness.moethout.com/2009/12/blog-post_19.html
အရွင္ဘုရား သတိျပဳမိေအာင္ က်ေနာ့္ အစ္ကို မိတ္ေဆြ ကိုစိုး၀င္းထြဋ္ ေရးထားတာကိုပဲ ဖတ္ရႈေပးပါ အရွင္ဘုရား .... တပည့္ေတာ္ ဆိုက္ဒ္က ရွင္းလင္းထားတာကိုလည္း လာေရာက္ ဖတ္ရႈလုိ႕ ရပါတယ္ အရွင္ဘုရား ...
ကို ငိမုတၱိခင္ဗ်ာ-
ကၽြန္ေတာ္ပို႔ေပးတဲ့ တရားေလးေတြ ကို၀ိ ၀က္မွာ လင့္ခ္္ေပးထားတဲ့ ေက်းဇူး အထူးဘဲ တင္ရွိပါတယ္။
ခႏၱီးဆရာေတာ္ႀကီး စ်ာပနေတာ့ ရွာမရေသးပါ။
ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းစာအုပ္လည္း ကို၀ိအားမွ ေရးေပးပါခင္မ်ာ။
ကို၀ိ ဟိုတေလာက ခုိက္မိတဲ့ လက္က ဒဏ္ရာေကာ သက္သာသြားၿပီလားခင္မ်ာ-
ကို၀ိ ဂ်ီေတာ့ စာသားေလးေတြ မွာ -နာရင္နာတယ္မွတ္ - ကုိယ္နာေသာ္လည္း စိတ္မနာေစနဲ႔ စသည္ျဖင့္ ေရးထားတာေတြ႕ေတာ့ ေ၀ဒနာ နာေနဆဲ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ၿပီး ကို၀ိ ေ၀ဒနာမ်ားမွ သက္သာေစျခင္း အက်ဳိးငွာ ကၽြန္ေတာ္ ဒီစာေလး ေရးလိုက္တာပါ။
ကို၀ိ ဒဏ္ရာ က နာေနဆဲ ကိုက္ ေနဆဲ ဆိုရင္ ဒီလို ႏွလံုးသြင္းၾကည့္ပါလား (ဆရာ လုပ္တယ္ေတာ့ မထင္ပါနဲ႔ ခင္မ်ာ - ) ကၽြန္ေတာ္ အခု ေလ့က်င့္္ေနတဲ့ နည္းေလးကို ကၽြန္ေတာ္သိသလာက္မွ်ေ၀ခ်င္လို႔ပါ။ ဆူနာမီဆရာေတာ္ သင္ၾကားေပးတဲ့ တရားႏွလံုးသြင္းပံုေလး (တရား႐ႈပံုအတိုခ်ံဳးပါ)။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နားလည္သေလာက္ ေလ့လာထားသေလာက္ ေျပာျပၾကည့္မယ္ေနာ္ ။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာေလးေတြဟာ ဆူနာမီဆရာေတာ္ရဲ႕ ဆိုလိုရင္းကို အျပည့္အ၀ ျခံငံုမိမည္မဟုတ္ေသာ္လည္း ့ဆရာေတာ္၏ ဆိုလိုရင္းကို သိရွိရန္ တစံုတရာေတာ့ ကူညီႏိုင္ လိမ့္မည္ဟု ထင္မိပါသည္။
ကို၀ိ သိၿပီးသား ဆိုရင္လည္း သည္းခံေပးပါေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာခဲ့မိသေလာက္ တရားအားထုတ္နည္းေတြ မွာ အားထုတ္နည္းတစ္ခုကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ (ေနာက္ဆံုးပညတ္တပ္လိုက္ရင္) ထိုနည္းအတြက္ ေနာက္ဆံုးစကားစုေလးတစ္ခုရပါတယ္။
ဒီစကားစုေလးဟာ ဆရာေတာ္မ်ားရဲ႕ေဟာတရား -ဘုရားေဟာသစၥာတရားေတြကို အကုန္လံုးျခံဳငံုမမိေသာ္လည္း ျခံငံုၿပီး preview အျဖစ္ျမင္ရန္ တစံုတရာေတာ့ အေထာက္အကူျပဳမည္ထင္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္နားလည္သေလာက္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ -
ဥပမာ- မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးနည္းဆိုရင္ ေပၚသမွ်တရားေတြအေပၚ ” နာရင္ နာတယ္မွတ္။ ပူရင္ ပူတယ္ မွတ္။ ေကာင္းရင္ ေကာင္းတယ္မွတ္” စသည္ျဖင့္ ရႈမွတ္ရပါတယ္။
သဲအင္းဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဆိုရင္ ေပၚသမွ်တရားေတြအေပၚ ” ေ၀ဒနာပဲ (သို႔မဟုတ္) အသုဘပဲ” စသည္ျဖင့္ ႏွလံုးသြင္းရပါတယ္။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး နဲ႔ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးတို႔က ေတာ့ ေပၚသမွ် တရားေတြအေပၚ ”ျဖစ္ - ပ်က္ပဲ (အပ်က္ေတြဘဲ) လို႔ ” ႏွလံုးသြင္းရင္း ႐ႈရင္း ”ကုိယ္နာေသာ္လည္း စိတ္မနာေအာင္” ေပၚသမွ် တရားေတြအေပၚ ေလာဘ-ေဒါသ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနေအာင္ (တနည္း) ပဋိစၥသမုပၸဒ္ ျပတ္ေအာင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားဟာ အမ်ဳိးမ်ဳိး ပညတ္တပ္ျပကာ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။
အခု ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ထားသေလာက္ ရွင္းျပမယ့္ ဒီဘက္ေခတ္ထဲမွာေတာ့ ဆူနာမီ ဆရာေတာ္ရဲ႕ တရား ႏွလံုးသြင္းပံုက ေပၚသမွ်တရားေတြအေပၚ ေရွ႕က ဘာပဲပညတ္တင္တင္ ေနာက္ကေန ”အဟုတ္ထင္ေနမႈသေဘာပဲ” လို႔ ေနာက္ကထည့္ၿပီး ႏွလံုးသြင္းရပါမယ္။ ဥပမာ - နာရင္ နာတယ္ နာတယ္ ႏွလံုးသြင္းေနက်ေယာဂီဆိုရင္ နာတယ္ -နာတယ္ ဆိုတဲ့ ပညတ္ ေနာက္က”အဟုတ္ထင္ေနမႈသေဘာပဲ” ဆိုတဲ့ ပညတ္လိုက္ေပးဖို႔ပါ။ နာလာရင္ နာတယ္ နာတယ္ လို႔သိတာ တကယ္မဟုတ္ - နာတာကို (အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ၿမဲေနတယ္လို႔ ) ”အဟုတ္ထင္ေနမႈသေဘာပဲ” (အသစ္အသစ္ျဖစ္ကာ) တကယ္ျဖစ္ေနတယ္ လို႔ ႏွလံုးသြင္းတာပါ။
ေ၀ဒနာလို႔ ႏွလံုးသြင္းေနက်ေယာဂီဆိုရင္လည္း ေ၀ဒနာ-ေ၀ဒနာဆိုတဲ့ ပညတ္စကားေနာက္က ”အဟုတ္ထင္ေနမႈသေဘာပဲ” ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလး ထည့္ၿပီး ႏွလံုးသြင္းေပးရပါမယ္။
ေ၀ဒနာလို႔ (အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ၿမဲေနတယ္လို႔ ) ”အဟုတ္ထင္ေနမႈသေဘာပဲ” (အသစ္အသစ္ျဖစ္ကာ) တကယ္ရွိေနတယ္ လို႔ ႏွလံုးသြင္းတာပါ။
ျဖစ္-ပ်က္လို႔ႏွလံုးသြင္းက်ေယာဂီဆိုရင္လည္း ျဖစ္ပ်က္ ဆိုတဲ့ ပညတ္ေနာက္ က အဟုတ္ထင္ေနမႈ သေဘာပဲ ဆိုတဲ့ ပညတ္ေလး လိုက္ေပးဖို႔ပါပဲ။ ေပၚလာတဲ့ တရားတစ္ခုအေပၚ အခ်ိန္တစ္ခုၾကာေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္- ၿပီးမွ ပ်က္သြားတယ္လို႔ ”အဟုတ္ထင္ေနမႈသေဘာပဲ” (အသစ္အသစ္ျဖစ္ကာ) တကယ္ရွိေနတယ္ လို႔ ႏွလံုးသြင္းတာပါ။
(တနည္း) အ၀ိဇၹာ ရဲ႕ လွည့္စားဖန္တီးမႈ - သညာရဲ႕ လွည့္စားဖန္တီးမႈ - သမုဒယသစၥာ-ကိေလသာရဲ႕ လွည့္စားဖန္တီးမႈမ်ား ပဲ တကယ္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ရတာပါ။
ေက်းဇူးရွင္ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔တေတြအား ပညတ္စြဲ ပုဂိၢဳလ္ သတၱ၀ါ တစ္ဦးဦး - တစ္ေယာက္ေယာက္အစြဲ ငါစြဲ ငါ့ေ၀ဒနာစြဲ စသည္ျဖင့္ အစြဲေပါင္းစံု၊ေ၀ဒနာေပါင္းစံု ဒုကၡသစၥာမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ေရး ဥပါဒါန္ အစြဲမ်ားျပဳတ္ေစရန္ (သို႔) ေပၚသမွ် တရားမ်ားအေပၚ အဟုတ္ထင္ကာ လိုက္ပါစီးေမ်ာခံစားကာ ၿငိတြယ္မႈ (ေလာဘ-ေဒါသ) ျဖစ္ေနမႈမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ပညတ္တပ္ကာ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ
ငါနာတာမဟုတ္ - နာတာပဲ ဆိုေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟာ နာမႈ က်င္မႈ ေ၀ဒနာမ်ားအားအေပၚ အဟုတ္ထင္ကာ မေက်နပ္မႈ မ်ား ႏွင့္ ေမာင္းထုတ္ခ်င္မႈ ေဒါသမ်ားျဖစ္မိၾကသည္။
နာတာမဟုတ္ - ေ၀ဒနာပဲ လို႔ ဆိုေသာ္လည္း ေ၀ဒနာမ်ားအား အဟုတ္ထင္ကာ လိုိုက္ပါ စီးေမ်ာခံစားေနၾကျပန္ပါသည္။
ေ၀ဒနာမဟုတ္ - ျဖစ္ပ်က္ပဲ ဆိုေသာ္လည္း ထို ျဖစ္ပ်က္ ဆိုသည္မ်ား ကို သမုဒယမ်ားႏွင့္ ၿငိတြယ္ေနၾကျပန္သည္။
အခုတခါ ဆူနာမီ ဆရာေတာ္မွ ေပၚသမွ် တရားမ်ားအေပၚ အဟုတ္ထင္ေနမႈ သေဘာ ပဲ ႐ွိသည္ ။ အဟုတ္ထင္ေနမႈ သေဘာပဲ တရစပ္ ပ်က္စီးေနသည္ ဆို၍ ပညတ္တပ္ကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၏ ေရာဂါ ေ၀ဒနာ စြဲ အပါအ၀င္ ၿငိတြယ္မႈအစြဲ ဒိဌိစြဲ မ်ားျဖဳတ္ရန္ (သမုဒယသစၥာ) မ်ားကို ရပ္တန႔္ကာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ျဖတ္နည္းကို သင္ၾကားေပးေနပါၿပီ။
ကို ၀ိ အေနနဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာေနတဲ့ သုခ ဒုကၡ ေ၀ဒနာမ်ား အေပၚ ဆူနာမီဆရာေတာ္ရဲ႕ ႏွလံုးသြင္းပံု ေလးအပါအ၀င္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ တူညီေသာ ဒုကၡသစၥာ အမွန္တရားအေပၚ ကို အမ်ဳိးမ်ဳိး ပညတ္တပ္ကာ တရားႏွလံုးသြင္းပံု ေလးမ်ားကို လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ၾကည့္ရင္း ေ၀ဒနာမ်ား၏ တရစပ္ပ်က္စီးေနမႈ အမွန္တရား - ေတြ႕ရွိပါေစ။ (သို႔မဟုတ္) ေ၀ဒနာမ်ားကို အဟုတ္ထင္ေနမႈမ်ား မွ လြတ္ကင္းကာ ကိုယ္နာေသာ္လည္း စိတ္မနာဘဲ ေနႏိုင္ပါေစ ။ ေ၀ဒနာမ်ားမွ အျမန္ဆံုး လြတ္ကင္းပါေစ လို႔ ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႔သအပ္ပါတယ္။
(ဆရာေတာ္ဘုရားမ်ား၏ တရားႏွလံုးသြင္းပံု (တရားနည္းမ်ား) အႏွစ္ခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပမႈႏွင့္ ပတ္သက္၌ တစံုတရာ လုိအပ္ပါက ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္)
ကို၀ိ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ တရား ဓမၼမ်ားကို အားထုတ္ - ျဖန္႔ ျဖဴးႏိုင္ပါေစ။
ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္ -
ကိုစိုး၀င္းထြဋ္
(www.trueanswer.co.cc)
ရိုေသေလးစားစြာျဖင့္
မိုးေသာက္
moethout97: က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တာေလးေတြ ျပန္ေျပာမယ္ေနာ္ အစ္မ
ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ေပးပါ
အစ္မ ေသခ်ာေလး ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ
က်ေနာ္တို႕ ဆီ အခုေ ရာက္ေနတဲ့ သာသနာရဲ့ ခရီးဟာ
ေတာ္ေတာ္ၾကီး ရွည္လ်ားသလို
သူလာခဲ့တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကလည္း
ေတာ္ေတာ္ေကြ႕ေကာက္ပါတယ္
အိႏၵိယမွာ ဘုရားပြင့္တယ္
ဘုရားေဟာ တရားဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္
10:47 AM me: အင္းး ေျပာ
moethout97: ဘုရား မရွိေတာ့လို႕ ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ
သီရိလကၤာကို သာသနာ ေရာက္ပါတယ္
ျပီးေတာ့ မင္းဆိုး မင္းညစ္ရန္ေၾကာင့္
သာသနာ ေခ်မႈန္းျခင္း ခံရျပီး
10:48 AM တရားစာေတြ ေပေတြ အကုန္ ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံရပါတယ္
ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ အာဂံုေဆာင္ၾကရပါတယ္
တရားေတြ အားလံုးကို
ျပီးေတာ့မွ တစ္ခါ ေပစာ က်မ္းစာ အျဖစ္ တစ္ခါ အဌကထါ ဆရာေတြက
ျပန္ျပီး ေရးဖြဲဲ့ခဲ့ပါတယ္
ျပီးေတာ့မွ
ျမန္မာနုိင္ငံကို ေရာက္ရွိ
ျမန္မာမင္း လက္ထက္မွာပဲ
10:49 AM တရုတ္ေျပးမင္းလို႕ ေခၚတဲ့ မင္းေနာက္ပိုင္းမွာ
အဲ့ စာေတြ ေပေတြ ဆင္းတုေတာ္ေတြ
အကုန္ ဖ်က္ဆီး ခံရပါေသးတယ္
ဗုဒၶဘာသာ ကိုးကြယ္ရင္ သတ္မိန္႕ပါ
ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္
ဒါေပမယ့္ ဘာသာဟာ
10:50 AM ခ်က္ခ်င္း ျပန္အေရာင္ေတာက္ျပီး
အဲ့မင္းဟာလည္း သက္ဆိုးမရွည္ပါဘူး
ခ်က္ခ်င္း သာသနာ ျပန္လည္ ထြန္းကားခဲ့ပါတယ္
အဲ့ဒီက တဆင့္ တဆင့္
အခု က်ေနာ္တို႕ အသံုးျပဳေနၾကတဲ့ ဖတ္မွတ္ေနၾကတဲ့
10:51 AM စာေတြ ေပေတြ ျပန္ျဖစ္လာတာပါပဲ
က်ေနာ္ ေျပာတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြက မွားနုိင္ေပမယ့္
အေၾကာင္းအရာလံုး၀ မမွားပါဘူး
အဲ့လို အေကာက္အေကြ႕ မ်ိဳးစံု ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့
ဗုဒၶစာေပေတြဟာ
တရားေတြဟာ
10:52 AM ေခတ္တစ္ခ်ိဳမွာ အာဂံုအျဖစ္ပဲ ေဆာင္ခဲ့ရတယ္
ေခတ္တစ္ခ်ိဳ႕မွာ အဌကထာ ဆရာရဲ့ ျပန္လည္ေရးသားျခင္းကို ခံရတယ္
ေရးသားသူေတြဟာ ရဟႏၱေတြျဖစ္ၾကေပမယ့္
က်ေနာ္ တို႕ ေစာေစာက ေျပာသလိုပဲ
ပညတ္တစ္လံုးဟာ
10:53 AM အဓိပၸာယ္မ်ိဳးစံု
ထြက္ေစနုိင္ပါတယ္
ေရးသူက တစ္မ်ိဳးေရးခဲ့ေပမယ့္
ဖတ္သူက တမ်ိဳးျပန္တာမ်ိဳးေတြ
ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္နုိင္ပါတယ္
ဒါေၾကာင့္
စာေတြ ေပေတြ ဟာ တစ္ခါတစ္ေလမွာ မွားနုိင္တယ္ဆိုတာ
မခ်စ္ျမတ္နိုး ေျပာခဲ့တာ ျဖစ္နုိင္တယ္လို႕
အရွင္ဘုရားးး အထက္က စာပိုဒ္က မိုးေသာက္ေရးခဲ႔တာပါ. သူတို႔က ဘုရားေဟာ စာေပေတြ မွားနုိင္တယ္ဆုိျပီး ငါေတြ႕က အမွန္ လုပ္ေနၾကပါတယ္..
ဒီပုိစ့္ကေလးကုိ မွတ္သားနာယူမိပါတယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရား ဆုိဆုံးမသလုိပါပဲ အျငင္းခုံျခင္းေဘးနဲ႔ အက်ိဳးမဲ့စကားေျပာျခင္း ေဘးက လြတ္ေအာင္ အျမဲၾကိဳးစား ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့ပါတယ္ဘုရား။ ဒါကေတာ့ တစ္ပုိင္းပါ။
ဒီပုိစ့္နဲ႔ မသက္ဆုိင္တဲ့ အေတြးအေခၚတစ္မ်ိဳးကုိ ေလွ်ာက္ထားခြင့္ ျပဳပါဘုရား။ အခုမ်က္ေမွာက္မွာ အခ်ိဳ႔အခ်ိဳ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ထင္ျမင္ထားတာထက္ စဥ္းလဲေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနတာေတြ ရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါတယ္ ဘုရား။ တရားကုိ မိမိဘ၀ ေအာင္ျမင္ ေက်ာ္ၾကားေရးအတြက္ အသုံးခ်တာမ်ိဳး၊ ွိေငြေၾကးရရွိေအာင္ ေဟာေျပာတာမ်ိဳး၊ ပရိသတ္စုတာမ်ိဳး၊ ဂုိဏ္းဆရာျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးတာမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တုိ႔လုိ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဒါယကာ ဒါယိကာမ ပရိသတ္အမ်ားဟာ သာသနာနဲ႔ စပ္ရင္၊ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းလွွ်င္ ေတာ္ရုံနဲ႔ ေျပာေလ့ဆုိေလ့ ေ၀ဖန္ေလ့ မရွိၾကပါဘူးဘုရား။ အကုသုိလ္ကုိ အင္မတန္ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေလ်ာ္တဲ့ အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္သူမ်ားဟာ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိ မေလ်ာ္မကန္ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ ရသြားၾကတာပါပဲ။
ျဖစ္ျပီးခဲ့တဲ့ ကိစၥရပ္ၾကီး ႏွစ္ရပ္ကုိ က်မ္းတတ္ ဆရာေတာ္မ်ားက တာ၀န္ခံျပီး ေ၀ဖန္ၾကရာမွာ အြန္လုိင္းသုံးခြင့္ရတဲ့ ဒါယကာ ပရိသတ္ အမ်ားစုဟာ အမွားကုိ အမွားမွန္း သိရွိသြားၾကေပမဲ့ အမွန္က အမွားကုိ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ရာ ထင္မွတ္ထားတာထက္ ပုိမုိ အခ်ိန္ၾကာျမင့္ျပီး ထင္မွတ္ထားတာထက္ ပုိမုိ ၾကိဳးစားခဲ့ရတယ္။ ရလာဒ္ကေတာ့ အက်ိဳးမရွိတဲ့ စကားလုံးေတြ ပုိလွ်ံျပီး ထြက္လာတာပါပဲ။ အခ်ိန္အတုိအတြင္းမွာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျပတ္ျပတ္သားသား ထိထိေ၇ာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကရင္ ဒီေလာက္အက်ိဳးမဲ့စကားေတြ အစြန္းထြက္လာႏုိင္ဖြယ္ မရွိပါဘူး။
တနည္းအားျဖင့္ အားနည္းေပ်ာ့ည့ံ့ေသးခ်ိန္ ေစာေစာစီးစီး ကတည္းက (လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္လခန္႔ကတည္းက) ျပတ္ျပတ္သားသား စိစစ္ေ၀ဖန္ဖုိ႔ အခြင့္ရခဲ့ရင္ အခုလုိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျငင္းခုံေနရတာမ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္ၾကမယ္ မထင္ပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ "ကုိယ္တည္းတစ္ေယာက္ ေကာင္းမႈေရာက္ဖုိ႔ ဤမွ်ၾကိဳးကုတ္ အားမထုတ္ဘု" ဆုိတဲ့ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ဆရာေတာ္ရဲ႔ ဘာသာေသြးျပည့္လွ်ံေနတဲ့ စကားလုိ သာသနာအက်ိဳးကုိ ငဲ့ျပီး စြမ္းသူမ်ားက နည္းလမ္းတက် ေ၀ဖန္ၾကတာကုိေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔က ေက်းဇူးတင္ၾကပါတယ္။ နည္းလမ္းတက် ေ၀ဖန္ႏုိင္စြမ္း မရွိသူမ်ားကလည္း ဘာသာေသြးပင္ ရွိပင္ရွိျငားေသာ္လည္း ဒူးေနရာဒူး ဆုိသလုိ စြမ္းသူမ်ားကုိသာ အခြင့္ေပးသင့္တယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ပါတယ္။
အထက္က ေလွ်ာက္တင္ခ်က္ကေတာ့ တပည့္ေတာ္ရဲ႔ အတၱေနာမတိသက္သက္သာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေတြးအၾကံမွားေနတာ ရွိရင္ ယခုလက္ငင္းပဲ မေထာက္မညွာ ျပဳျပင္ဆုံးမေပးပါဘုရား။
အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္လည္း ဘယ္လိုမွကို ေရွာင္လို႕ မလြတ္တာပါ ဘုရား ။ မထက္စုနွင္းဆီနဲ႕ ေျပာမိတာကလည္း အခုလို ျငင္းခုန္မယ္မွန္း မသိလို႕ လက္ခံ ေျပာခဲ့တာပါ ဘုရား ။ တပည့္ေတာ္ ဘယ္သူနဲ႕မွ ျငင္းခုန္လိုစိတ္ မရွိတာ အမွန္ပါ ။ ဒီတစ္ခါ ေရးတာ ေနာက္ဆံုးပါ ဘုရား ။ ရန္ကုန္ကိုပဲ တုိက္ရိုက္ဆက္သြယ္ေမးျမန္းၾကဖို႕ ဆရာေတာ္ဘေလာ့ကတဆင့္ တပည့္ေတာ္ ေျပာပါရေစ ။ အရွင္ဘုရားကို တပည့္ေတာ္ ကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္ ။ အရွင္ဘုရား နွစ္ဦး နွစ္ဖက္လံုးကို သံုးသပ္နုိင္ေအာင္ မထက္စုနွင္းဆီနဲ႕ ေျပာထားတဲ့ အျပည့္အစံုကို ထားခဲ့ပါတယ္ အရွင္ဘုရား ။
http://sites.google.com/site/dhamaalin/talking.docx?attredirects=0&d=1
အရွင္ဘုရား…
ျပည္ပမွာ သာသနာျပဳေဆာင္ရြက္ေနရတဲ့ အတြက္ေရာ ဘာသာေရးဆုိင္ရာ ျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာကုိ အခ်ိန္ေပးၿပီးေတာ့ ေျဖရွင္းေရးသား ေပးေနရတာကုိ တပည့္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္ ဘုရား…
အခု ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔လည္း ဓမၼနည္းလမ္းတက် ေရးသားျပထားတဲ့ အတြက္ ၀မ္းသာမိပါတယ္ ဘုရား…
တပည့္ေတာ္ အေနနဲ႔ သာသနာနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ အားလံုး စိတ္ထဲမွာ ရွင္းလင္းနားလည္တဲ့ အထိ ျဖစ္ေစခ်င္မိပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ အျမင္ကုိ ေလွ်ာက္ပါရေစ ဘုရား…
တပည့္ေတာ္တုိ႔ သာသနာမွာ “၀ိနေယ ဌိေတ သာသနာ ဌိတံ” ဆုိတဲ့ အတုိင္း ၀ိနည္းကုိ ေလးစား လိုက္နာသင့္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္ ဘုရား။
ယခုအခါမွာ သီလရွင္က အနာဂါမ္ဟု ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို လက္အုပ္ခ်ီေနတာေတြ၊ ရဟန္းနဲ႔ လူနဲ႔ တတန္းတည္းထုိင္ၿပီး ဓာတ္ပံုရုိက္တာေတြ၊ သီလရွင္မ်ားက လူေတြေအာက္မွာ တရားထုိင္ေနတာေတြ၊ ကုိ အင္တာနက္မွာ ျမင္ေတြ႕ရေတာ့ သေဘာမက်ျဖစ္ရပါတယ္ ဘုရား။ ျမင္ေတြ႕ရတဲ့သူေတြက ဒီလုိမ်ိဳးေတြ လုပ္လို႔ ရတယ္ထင္ၿပီး မသိသူေတြ အမွတ္မွားမွာ စိုးရိမ္မိပါတယ္ အရွင္ဘုရား။
၀ိနည္းသည္ သာသနာရဲ႕ အသက္ဆိုတာကုိ သိၾကေစခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။
ထုိသူေတြကုိ တရားရတယ္၊ မရဘူး၊ တရားနည္းလမ္းမွန္တယ္၊ မွားတယ္ဆုိတာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ မဆံုးျဖတ္ႏုိင္ပါ အရွင္ဘုရား၊ ဆံုးျဖတ္ရမွာလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး အရွင္ဘုရား။ သို႔ေသာ္ ပရိယတ္ ပဋိပတ္ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ဆရာေတာ္မ်ားထံမွာ ေပးပို႔ၿပီး အဆံုးျဖတ္နဲ႔ ဆရာေတာ္မ်ား မိန္႔ၾကားခ်က္ကုိ သိၿပီး ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား။
သာမညဖလသုတ္မွာ ေဟာသည့္အတုိင္း မဟုတ္တာကုိ မဟုတ္ဘူး ေျပာရမယ္ဆုိတဲ့ အဆံုးအမကုိ လိုက္နာခံယူမိပါတယ္ အရွင္ဘုရား။
ေျပာျပေထာက္ျပေသာ သူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
သာသနာ အံ့ဖြယ္ရွစ္ျဖာမွာ “ရြ႔ံဖြယ္ဆယ္ပစ္” ဆုိတဲ့အတုိင္း အညစ္အေၾကးဆုိတာ ေဘးကို ေရာက္သြားမယ္ဆုိတာ ယံုၾကည္မိပါတယ္ အရွင္ဘုရား။
အခုလို အသိအလိမၼာတုိးေအာင္ ေရးသား ဆံုးမတဲ့ အတြက္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ၀မ္းသာမိပါတယ္ ဘုရား။
ဆက္လက္၍ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ သိသင့္တာေတြကိုလည္း ေဖာ္ျပေပးေစလိုပါတယ္ ဘုရား။
တပည့္ေတာ္
ေအာင္ဦး
www.dhammaratha.com
အရွင္ဘုရားကို ရိုေသေလးျမတ္စြာ ေလ်ာက္ထားအပ္ပါတယ္ဘုရား..။ တပည့္ေတာ္တို႔လည္း ဒီလိုမ်ိဳး မျငင္းခုံခ်င္တာ အမွန္ပါပဲဘုရား။ ဘုရားရွင္ရဲ႕သာသနာေတာ္ကို ျပန္႔ပြားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ဓမၼမိတ္ေဆြေတြ အခ်င္းခ်င္း ယခုလို ျငင္းခံုေနတာဟာ အင္မတန္ ျမင္မေကာင္းတာလည္း သိျမင္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ မေျပာလို႔ မျဖစ္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္လာတဲ့အထိ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္တို႔လည္း မေျပာခ်င္ဘဲ ေျပာေနရတာပါဘုရား။ တရားျဖန္႔ေ၀ေနတဲ့ ဘေလာ့တစ္ခုကို ဘယ္သူမွ အမုန္းခံၿပီး လိုက္လံမျငင္းဆိုခ်င္တာလည္း လူတိုင္းရဲ႕ ဆႏၵပါအရွင္ဘုရား။ ခုဟာက ဘုရားရွင္ရဲ႕ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔ မရတဲ့ ဓမၼေတြကို လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး ၀ိနည္းကို လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေနတာေတြဟာ သာသနာအတြက္ အင္မတန္ အရုပ္ဆိုးပါတယ္ဘုရား။ အထက္မွာ ေရးသားထားတဲ့ ကိုေအာင္ဦးေျပာသလိုပါပဲဘုရား။ သီလရွင္က အနာဂါမ္လို႔ မိမိကုိယ္ကိုေျပာေနတဲ့လူကို လက္အုပ္ခ်ီေနတာတို႔၊ ႀကမ္းတေျပးထဲထိုင္ၿပီး ရဟန္းနဲ႔အမ်ိဳးသမီးဓါတ္ပံု အတူတူရိုက္ထားတာတို႔ဟာ သာသနာအတြက္ အရုပ္ဆိုးေစပါတယ္ဘုရား။ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ျမင္မိရင္ ဒီဟာေတြကို လုပ္လို႔ရတယ္ထင္ၿပီး ေပါ့ေပါ့ေလးပဲ အေလးထားမယ္ဆိုရင္ သာသနာအတြက္ ရင္ေလးစရာပါဘုရား။ အရွင္ဘုရား ေဟာျပဆံုးမသလို ၀ိနည္းဆိုတာ သာသနာအတြက္ အသက္ပါဘုရား။ သာသနာရဲ႕အသက္တမွ်အေရးႀကီးတဲ့ ၀ိနည္းကိုဖယ္ၿပီး လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနတာကို ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္မွန္ရင္ေတာ့ ဒီအတုိင္း လက္ပိုက္ၾကည့္မေနႏုိင္တာ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ရင္ထဲက ဆႏၵပါ အရွင္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႔လည္း သိလြန္းတတ္လြန္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး အရွင္ဘုရား။ ကိုယ့္သာသနာကို သန္႔ရွင္းတည္တံ့ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေတြေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္တို႔ လိုက္လံေျပာဆိုေနရတာပါ။ ပုထုဇဥ္လူသားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြေလာက္ ၀ိနည္းစည္းကမ္းကို ေသခ်ာမသိတာအမွန္ပါဘုရား။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္းသိထားသင့္တဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြေစာင္သင့္တဲ့ ေရွာင္သင့္တဲ့ ၀ိနည္းေတြကိုေတာ့ အနည္းငယ္ သိထားပါတယ္ဘုရား..။
ေနာက္တစ္ခ်က္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အရိယာလို႔သမုတ္ၿပီး တရားမ်ားျဖန္႔ေ၀ေနတာကို မႏွစ္ျခိဳက္မိတာပါ။ ေဖာ္ျပပါလင့္မွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏုိင္ပါတယ္အရွင္ဘုရား http://mindfulness.moethout.com/2009/12/blog-post_19.html ။
ဘုရားရွင္ရဲ႕၀ိနည္းကို မလိုက္နာပဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တာဟာ သာသနာေတာ္ကို ေစာ္ကားတာနဲ႔အတူတူပါပဲအရွင္ဘုရား။
တပည့္ေတာ္တို႔ ေျပာေနတာေတြ လြန္သြားတယ္ထင္ရင္ အရွင္ဘုရားကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္အရွင္ဘုရား။ ျငင္းခံုမႈေတြ ရပ္တန္႔ေစဖို႔.. သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တံ့ဖို႔.. ဘုရားရွင္ရဲ႕အဆံုးမေတြ အမွန္အတိုင္းျဖစ္ေစဖို႔ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးပါလို႔ တပည့္ေတာ္ ရိုေသေလးျမတ္စြာ ေတာင္းဆိုပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာနဲ႔ျပည့္၀တဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာၿပီး ဘုရားရွင္ရဲ႕သာသနာေတာ္ႀကီး အဒြန္႔ရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း...။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ တရားေဟာတဲ့အခါ နားလည္ေအာင္ ေဟာပါတယ္ဘုရား။ တပည့္သံဃာေတြ ျပန္လည္ေဟာတဲ့အခါလည္း နားလည္ေအာင္ ေဟာၾကပါတယ္ဘုရား။
သို႔ေသာ္ ဆူနာမီဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ ေဟာၾကားတာေတြဟာ တပည့္ေတာ္တို႔ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဘုရား။ ဘုန္းဘုန္းတို႔ ရွင္းေပးၾကပါဘုရား။ တပည့္ေတာ္မွာ သူတို႔ဆိုသလို ကိုယ္ေတြ႔တရား မရွိဘူးဘုရား။ ဘုရားေဟာတဲ့တရားေတြေတာ့ စုထားတာ ပါဠိေတာ္၊ အ႒ကထာ၊ ဋီကာ အကုန္ရွိတယ္ဘုရား။ ဆူနာမီဆရာေတာ္ေဟာတာနဲ႔ ဘုရားရွင္ေဟာထားတာေတြ၊ အျခားေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ေဟာၾကားခ်က္ေတြ စတာေတြနဲ႔ ခ်ိန္ကိုက္ၾကည့္တယ္။ မတူဘူး။ ဆူနာမီဆရာေတာ္တို႔ဆိုလိုခ်င္တာကို ဘယ္လို အဓိပၸါယ္ေကာက္ယူရမယ္ နားမလည္ျပန္ဘူးဘုရား။ ပဋိပတ္န႔ဲ ပရိယတ္ၾကားထဲမွာ နားလည္ရခက္တာ တပည့္ေတာ္တို႔အတြက္ ျပႆနာပါပဲဘုရား။
ဒုတိယတစ္ခုက သီလ(၀ိနည္း) နဲ႔ဆိုင္တာပါဘုရား။ အခ်ိန္ဆိုတာ ပညတ္ပါဆိုၿပီး ဆြမ္းကိစၥကို သင့္သလို စီစဥ္တာေတြ၊ နိသိဒိုင္မပါပဲ ေတြ႔ရာမွာ သီတင္းသံုးတာေတြ၊ စသျဖင့္ ၀ိနည္းနဲ႔ၾကည့္ေတာ့လည္း သေဘာမက်ခ်င္စရာေတြခ်ည္းျဖစ္ေနတယ္။ ရဟန္းမွန္ရင္ အားပါတ္သင့္တာကို နားလည္ပါတယ္ဘုရား။ လ်စ္လ်ဴရႈသလို လုပ္တာကိုေတာ့ နားမလည္ခ်င္ဘူး ဘုရား။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းလုပ္တာမဟုတ္ပဲ အုပ္စုလိုက္ အဖြဲ႔လိုက္ လႈပ္ရွားမႈေတြ ျဖစ္လာေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ ဒကာ၊ ဒကာမ ေတြအေပၚကို သနားေသာအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ သာသနာေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း ဒီအမႈမွန္ကို ဘုန္းဘုန္းဘုရားတို႔ ေျဖရွင္းေပးေတာ္မူပါဘုရား။
စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာျဖင့္ သာသနာအက်ိဳးကို ဆတိုးလို႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေစေၾကာင္း ေမတၱာရည္ေလာင္းပါတယ္ဘုရား။
အရွင္ဘုရားအား တပည့္ေတာ္ ရိုေသစြာ ရွိခိုးပါ၏ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ့ သံသယဆုိတဲ႔ စကားလံုးကို အကၽြမ္းတ၀င္ရွိၾကပါတယ္။ တရားရဖို႔ အေၾကာင္းမွာလည္း သံသယကို ပယ္ေဖ်ာက္ဖို႔အတြက္ အင္မတန္ အေရးၾကီးလွပါတယ္။ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာဆိုတာ ေကာင္းတာဆိုးတာ ေရာေထြးလွ်က္ ရွိေနတာပါ။ မည္သို႔ပင္ေစ ကိုယ္ျဖန္႔ေ၀လိုက္ေသာ တရားဓမၼအေပၚမွာ အမ်ားသူငါအတြက္ သံသယျဖစ္ေစတယ္ဆိုရင္ အဲဒီသံသယကို ေျပေပ်ာက္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္း ရွိသင့္ပါတယ္လို႔ တပည့္ေတာ္ ထင္ပါတယ္ ဘုန္းဘုန္း။ ဆူနာမီဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမသာရ ထံကို တိုက္ရိုက္ေမးျမန္းခိုင္းရာက်ေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔အတြက္ မသင့္ျမတ္လွပါဘုရား။ အသိ အက်င့္ ျပည့္စံုေသာ က်မ္းတတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမ်ား၏ အရာသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ဘုရား။ မိမိကိုယ္တိုင္ တရားဓမၼမ်ားကို ေရးသားျဖန္႔ေ၀တယ္..ဘုရားရွင္၏သာသနာကို အဓြန္႔ရွည္ဖို႔ ေလာကသားအားလံုးအတြက္ အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္ကိုး၍ တရားစာေပ ေရးသားၿပီဆိုလွ်င္ မိမိေရးသားေသာ စာအတြက္ မိမိကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ယူရမွာေတာ့ ေသခ်ာလွပါတယ္။ ဆိတ္ဆိတ္ေန ၀င္ခံျခင္းဆိုတာ ကို လက္ခံေလေရာ့သလား မသိႏိုင္ပါဘုရား။ ဒီအေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ စဥ္လ်ဥ္း၍ ေမးေသာ္လည္း ျပန္လည္ တာ၀န္ယူ ေျဖၾကားရွင္း မရွိသည့္အတြက္ ဆရာေတာ္ဘုရားအေနျဖင့္ ေျဖရွင္းေပးေတာ္မူပါရန္ ဂုဏ္ကို ရည္မွန္း၍ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ဘုရား။
အေမာင္(ေရနံ႔သာ)
http://lightofdhamma22web.net
အရွင္ဘုရား
ရိုေသေလးျမတ္စြာဦးတိုက္ပူေဇာ္ရပါသည္ဘုရား
အရွင္ဘုရား မိန္ ့ၾကားေသာ ျငင္းခုန္မွဳမ်ား ရပ္တန္ ့ရန္ဆိုသည္မွာ မူအားျဖင့္မွန္ကန္ပါသည္ဘုရား
သို ့ေသာ္ တပည့္ေတာ္ သိသမွ် စူနာမီဆရာေတာ္အေရးမွာထိုမွ် မလြယ္ပါဘုရား
တပည့္ေတာ္ စူနာမီတရားဆိုသည္ကို စၾကားဘူးသည္မွာ ၂၀၀၅ထဲကပါဘုရား
အသိတေယာက္မွ (သူလဲ ၀ိပႆနာ စိတ္၀င္စားသူပါဘုရား ) maythetwin.multiply.com ကိုပို ့ေပးေနခံဲ့ပါသည္ဘုရား
ဘုရားတပည့္ေတာ္လဲ အမွတ္မဲ ့သာေနခဲ ့ပါသည္ဘုရား ။
၂၀၀၇က်မွ သူ ့တရားတပုဒ္
အေမးခရစ္ယန္ အေျဖ အမွန္တရားဆိုသည္ကို နားေထာင္မိပါသည္ဘုရား
ထိုေဟာၾကားခ်က္ေတြထဲတြင္
လူျဖစ္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ လူျဖစ္
နတ္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္နတ္ျဖစ္ ဟု ပါေနသျဖင့္ ဟင္ ဟုတ္ေသးပါဘူးဟု ေနာက္တရားမ်ားကို ဆက္ၾကည့္ရာတြင္လံ
"ဘုန္းၾကီးတရားကူထိုင္ေပးမယ္ ။ "
" ဘုန္းၾကီးတရားကိုအားထုတ္တာ ေသေတာ့ နတ္ျပည္ေရာက္သြားတယ္ လို ့ နတ္သမီးက/ နတ္၀င္က / ဘယ္သူက ေျပာတယ္ "
စသျဖင့္ပါေနသည္ကို ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားထံ ပို ့ျပီး စစ္ေဆးေပးပါ၇န္ေလွ်ာက္ခဲ ့ပါသည္ဘုရား
ဦးဥတၱမသာရထံလဲ မေက်လည္သည္ကို ေမးခဲ ့ဘူးပါသည္ဘုရား
(သူ ့ဆိုက္တြင္တင္ထားဘူးေသာ တရား ၂ပုဒ္မွာ တပည့္ေတာ္ ထိုကာလက အဂၤလိပ္လို ျပန္ေပးထားျခင္းပါဘုရား ။ထို သို ့ ျပန္ရာတြင္ တပည့္ေတာ္တတ္နိုင္သေလာက္လြတ္ေအာင္ျပန္ခဲ့ရပါသည္ဘုရား )
သူေျဖရွင္းပံုမွာ တပည့္ေတာ္ေမးေသာ ျမတ္စြာဘုရား တရားကူထိုင္ေပးသည္ဟု မၾကားဘူးပါဆိုေသာ အေမးကို ျမတ္စြာဘုရား ရမရေတာ့ ဘုန္းၾကီီးမသိ ။ ဘုန္းၾကီးေတာ့ရတယ္ဟုေျဖပါသည္ဘုရား ။
က်န္ေသာတပည့္ေတာ္အေမးမ်ားကိုေတာ့ အဲစာေတြဆိုတာ ပံုျပင္ေတြပါဟုသာေျဖပါသည္ဘုရား
ဘုရားတပည့္ေတာ္ေမးေလွ်ာက္ေသာ ဆရာေတာ္မ်ားအားလံုးက ေဟာစာမ်ား လြဲေနေၾကာင္းသာျပန္ၾကားၾကပါသည္ဘုရား ။
သို ့ေသာ္ အားလံုးေသာဆရာေတာ္မ်ားက အလုပ္ရွဳပ္ပါတယ္ဒကာၾကီးရယ္ ေနပါေစဟုသာ မိန္ ့ပါသျဖင့္တပည့္ေတာ္လဲ ေအးေအးေနမိပါသည္ဘုရား
သို ့ေသာ္ ၂၀၀၈ေလာက္ကေတာ့ သံဃမဟာနာယကေတာ့ ေခၚယူစစ္ေဆးေၾကာင္းသိရပါသည္ဘုရား ။ သို ့ေသာ္ စစ္ေဆးခ်က္မွတ္တမ္းေတာင္းမရခဲ့ပါဘုရား
ေမသက္၀င္းဆိုက္မွာ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မသိ ၂၀၀၈ေလာက္တြင္ ျငိမ္သြားပါသည္ဘုရား
တပည့္ေတာ္လဲခုမွသာျငင္းခုန္ေနေၾကာင္းထပ္သိရပါသည္ဘုရား
တရားခံစာရင္းထဲ တပည့္ေတာ္ပါေနသျဖင္ ့ အေၾကာင္းစံု အရွင္ဘုရားထံ ၀န္ခံရပါသည္ဘုရား
ယခုခ်စ္ျမတ္နိုးႏွင့္ ကိုမိုးေသာက္တို ့ ေျပာစကားအရ ့ ပိဋကကိုစြပ္စြဲထားသည္မွာ သူတို ့အာေဘာ္မဟုတ္ပါဘုရား ။
၂၀၀၇ထဲကပင္ ဦးဥတၱမသာရ စြဲကိုင္လာေသာ အယူပါဘုရား
တဘက္မွ တပည့္ေတာ္ေတြးမိသည္မွာ ဒီအေရးမွာ တပည့္ေတာ္တို ့ နက္ထဲမွာ ေျပာေနရံုႏွင့္ မရပါဘုရား
မဟာနာယက၏ စစ္ေဆးခ်က္မ်ားႏွင့္ ၂၀၀၈ ေနာက္ဆံုးလပိုင္းမ်ားတြင္ ရန္ကုန္တိုင္း (တယက ေခၚလားမသိ ) မွ သူတို ့ျမိဳ ့နယ္ေကာင္စီမ်ားသို ့ ညႊန္ၾကားခ်က္စာတို ့ကို မိတၱဴရမွသာ ျပီးမည့္ကိစၥပါဘုရား
ထိုစာမိတၱဴမ်ားကို တပည့္ေတာ္ေတာင္းပန္ေလ်ွာက္ထားေနသည္မွာ တႏွစ္ေက်ာ္ပါျပီဘုရာ း
အရိပ္ေတာင္မျမင္ပါဘုရား
လာေရာက္ဖတ္ရွုမွတ္သားသြားပါတယ္ ဘုရား... အခုလို တန္ဖိုးရွိတဲ့ ပို ့စ္ကို ေရးသားျပီး ျငင္းခံုမွဳေတြ ရပ္ဖို ့သတိေပးတာ အင္မတန္မွပဲ ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္ ဘုရား.. မဟုတ္ရင္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ အလြန္ ပ်ံ ့ႏွံ ့ သြားျပီး ဘာသာျခားေတြ ေျပာစမွတ္ ျဖစ္ေတာ့မွာပါ။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးမ်ား ေျဖရွင္းျပီး အတည္ျပဳခ်က္ကို ယူတာသာ အေကာင္းဆံုးမို ့ တပည့္ေတာ္မတုိ ့အေနနဲ ့ အခ်ိန္ကိုေစာင့္တာသာ ေကာင္းမယ္လို ့ လက္ခံယံုၾကည္ ထားပါတယ္ ဘုရား.....။
သာသနာအက်ိဴး ပိုတိုးလို ့ ထမ္းရြက္နုိင္ပါေစ ဘုရား....။