Showing posts with label လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား. Show all posts
Showing posts with label လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား. Show all posts

လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား (၅)

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထား မိဘမ်ား
ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ စိတၱသုခ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းရဲ႕ တစ္လတစ္ႀကိမ္ တရားပဲြနဲ႔ ေရႊျမန္မာေတြ႕ဆုံပဲြကုိ ဒီလမွာလည္း ထုံးစံအတုိင္း က်င္းပျပဳလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အေျခအေနရ မူလသတ္မွတ္ထားတဲ့ရက္ထက္ တစ္ပတ္ေစာၿပီး ၁၉-၆-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔မွာ က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပဲြမွာ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ဖခင္ႀကီး ဦးတင္ဝင္းကုိ ရည္စူးၿပီး သားျဖစ္သူ ကုိေဇာ္ေဇာ္ေအာင္တင္ဝင္းက ဘုရားအမွဴးရွိတဲ့ သံဃာေတာ္နဲ႔ ဧည့္ပရိတ္သတ္အေပါင္းကုိ ေက်ာင္းအက်ိဳးေဆာင္အဖဲြ႕မ်ားနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ဝုိင္းဝန္းခ်က္ျပဳတ္ေပးတဲ့ အထူးစပါယ္ရွယ္ ျမန္မာထမင္းဟင္းမ်ားနဲ႔ လွဴဒါန္းေကၽြးေမြး ဧည့္ခံေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကုိရီးယားႏုိင္ငံရဲ႕ ရာသီဥတုကလည္း ပူတဲ့အခ်ိန္ကုိ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလာေနတာဆုိေတာ့ အပူထဲက ေရာက္လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကုိ ေက်ာင္းရိပ္ကန္ရိပ္ ဓမၼရိပ္နဲ႔ ေအးျမေစခဲ့သလုိ အရသာရွိရွိ ခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့ အစားအစာေတြကလည္း စားသုံးသူေတြကုိ တစ္ပဲြၿပီးတစ္ပဲြ ႏြဲေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါနရဲ႕ပီတိ၊ ဓမၼရဲ႕ ပီတိေတြနဲ႔ အလွဴရွင္မ်ားနဲ႔ စိတၱသုခ အဖဲြ႕သားမ်ားဟာ မိမိတုိ႔နားရမယ့္ တနဂၤေႏြေန႔ကုိ ကုသုိလ္ေတြနဲ႔ အဆုံးသတ္ေစခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီပဲြဟာ တစ္လတစ္ႀကိမ္ တရားပဲြဆုိေပမယ့္ ဖခင္ႀကီးကုိ ရည္စူးၿပီး လွဴဒါန္းတဲ့ ဒါနရွင္မ်ားကလည္း ပါေနတဲ့အတြက္ အားလုံးမွတ္သားေစႏုိင္မယ့္ တရားတစ္ပုဒ္ကုိ ေရြးထုတ္ကာ “ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထား မိဘမ်ား”ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရားအျဖစ္ ေဟာၾကားခ်ီးျမႇင့္ ေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီတရားေခါင္းစဥ္ေလးကုိ ေပးရတာက တရားနာပရိတ္သတ္ေတြထဲမွာ မိဘျဖစ္ၿပီးသူေတြ၊ ျဖစ္ခဲ့သူေတြပါေနသလုိ ျဖစ္မယ့္သူေတြ ပါေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘနဲ႔သားသမီးၾကားမွာ ရွိသင့္တဲ့ ဝတၱရားေလးေတြ ျဖည့္ေပးေစခ်င္တဲ့ အရာေလးေတြကုိ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ႏုိင္ဖုိ႔နဲ႔ ျဖည့္ႏုိင္သေလာက္ ျဖည့္ေပးၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူေတြက ဘာပဲေျပာေျပာ၊ ဘယ္လုိပုံစံပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန မိဘဟာ မိဘပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ မိဘေတြၾကားမွာ မဆုိစေလာက္ေလးေတြက မိဘဝတၱရားေတြ ပ်က္ကြက္မႈ ရွိႏုိင္ေပမယ့္ ကုိယ့္ကုိလူ႔ေလာကကုိ ေရာက္ေစခဲ့တာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ကုိပဲ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးတရားက ဆပ္မကုန္ႏုိင္ေအာင္ ရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ အကုန္ေက်ေအာင္ မဆပ္ႏုိင္ေပမယ့္ မိဘေတြ ေမွ်ာ္လင့္တတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေလးေတြေတာ့ တတ္ႏုိင္သမွ် ျပဳစုျဖည့္ဆည္းေပးၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖည့္ဆည္းေပးတာ၊ ေက်းဇူးသိတတ္ေပးတာဟာ မဂၤလာတရားေတာ္နဲ႔လည္း ညီညြတ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ မဂၤလသုတ္ေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ ပုတၱဒါရႆ သဂၤေဟာ” စသျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူထားတာ ရွိပါတယ္။ မိဘတုိ႔ကုိ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးျခင္းဟာ မဂၤလာျဖစ္ၿပီး သားမယားကုိ ေထာက္ပံ့ေပးျခင္းဟာလည္း မဂၤလာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကာ မိဘအေပၚ တာဝန္ေက်တဲ့သူ၊ သားမယားအေပၚ တာဝန္ေက်တဲ့သူဟာ မဂၤလာရွိတဲ့သူပဲလုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ ေျပာလုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထား မိဘမ်ားဆုိတာ မိဘေတြ ေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမ်ားအေၾကာင္း ေျပာခ်င္တာျဖစ္ပါတယ္။ မိဘဆုိတဲ့ သေဘာက သားသမီးေတြအေပၚမွာ မိမိတုိ႔အတြက္ အရမ္းႀကီးေမွ်ာ္လင့္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္မိဘမဆုိ သားသမီးေတြအေနနဲ႔ ဒုိ႔အေပၚမွာ ဒီလုိေလးဆုိရင္ ေကာင္းမွာပဲ၊ ဒီလုိေလး ျဖည့္ေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲ စတဲ့ေတာင့္တမႈ သေဘာသက္သက္ ေလးေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာင့္တခ်က္ေလးေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ မျဖည့္ေပးလုိ႔၊ မလုပ္ေပးလုိ႔ သားသမီးေတြအေပၚမွာ ေမတၱာပ်က္တာ၊ ေစတနာ ပ်က္တာဆုိတာ မိဘေတြမွာ မရွိပါဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္တယ္၊ ေတာင့္တတယ္ဆုိတာကေတာ့ စိတ္ရွိတဲ့သူတုိင္း၊ ရင္ထဲမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးေလးကုိ ဗုဒၶစာေပေတြမွာ မိဘတုိ႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား အေနနဲ႔ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပအဖြင့္ေတြအရ မိဘမ်ားရဲ႕ သားသမီးေတြ အေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တတတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ (၅)မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဲဒီငါးမ်ိဳးက

၁။ ငါတုိ႔ရဲ႕ သားသမီးေတြဟာ ငါ့တုိ႔အုိမင္းမစြမ္း ျဖစ္လာတဲ့အခါ တစ္ခါျပန္ၿပီး ျပဳစုလုပ္ေကၽြးၾကလိမ့္မယ္
၂။ ငါတုိ႔ရဲ႕ အမႈကိစၥေတြကုိ ျပဳလုပ္ေပးၾကလိမ့္မယ္
၃။ ငါတုိ႔ရဲ႕ အေမြကုိ ဆက္ခံၾကလိမ့္မယ္
၄။ ငါတုိ႔ရဲ႕ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုိ ေစာင့္ထိန္းၾကလိမ့္မယ္
၅။ ငါတုိ႔ေသၿပီးေနာက္မွာ ငါ့တုိ႔အတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ကာ အမွ်အတမ္း ေပးေဝေပးၾကလိမ့္မယ္
ဆုိတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီေတာင့္တခ်က္ (၅)မ်ိဳးဟာ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္ သားသမီးေတြဘက္က ၾကည့္ရင္ သားသမီးဝတၱရား (၅)မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးရဖူးၿပီးသားျဖစ္တဲ့ သားသမီး ဝတၱရားငါးပါး ေဆာင္ပုဒ္ေလးကုိ ျပန္ဆုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ “ေကၽြးေမြးမျပတ္၊ ေဆာင္ရြတ္စီမံ၊ ေမြခံထုိက္ေစ၊ လွဴမွ်ေဝ၍၊ ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္၊ ဝတ္ငါးသြယ္၊ က်င့္ဖြယ္သားတုိ႔သာ” ဆုိတဲ့ သားသမီးဝတၱရား ငါးခ်က္ကုိ သတိျပဳမိၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိဆုိေတာ့ သားသမီးဝတၱရား ငါးပါးကုိ ျပည့္စုံေအာင္ ျပဳလုပ္ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့သူ၊ သားသမီး ဝတၱရားနဲ႔အညီ ေနထုိင္ေနတဲ့သူဆုိရင္ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိလည္း ျဖည့္ေပးေနတဲ့သူဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘေတြေတာင့္တတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ကုိ ျဖည့္ေပးေနသူဆုိရင္ သားသမီးဝတၱရား ေက်ပြန္ေနၿပီး မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ေနသူေတြဆုိလည္း မမွားႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ခ်င္သူေတြ၊ မိဘေတြရဲ႕ ေတာင့္တခ်က္ကုိ ျဖည့္ခ်င္သူေတြဟာ အေထြအထူး ဟုိဟုိဒီဒီ စဥ္စားစရာမလုိဘဲ သားသမီးဝတၱရား ငါးပါးကုိသာ ေက်ပြန္ေအာင္ ႀကိဳးစားေန႐ုံနဲ႔ ေလာကဝတ္ေတြကုိ ေက်ပြန္ေစကာ ေက်းဇူးတရား ဆပ္ေနသူမ်ားအျဖစ္ ဂုဏ္ယူႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အထူးသတိျပဳရမွာက သားသမီးဝတၱရာငါးပါး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ မိဘတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ငါးပါးထဲက မိဘေတြရဲ႕ အေမြဆက္ခံဖုိ႔နဲ႔ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုိ ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေမြဆုိတဲ့ေနရာမွာ ေကာင္းေမြေတြကုိ ဆက္ခံဖုိ႔နဲ႔ အမ်ိဳးအႏြယ္ကုိ ေစာင့္ထိန္းတယ္ဆုိရာမွာ အိမ္ေထာင္သားေမြးၿပီး သားသမီးေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ လူသားမ်ိဳးဆက္ တုိးပြားေစဖုိ႔ထက္ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္၊ ေကာင္းျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိတဲ့ သူေတာ္သူျမတ္ အမ်ိဳးဇာတ္ေတြျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ကုိ ဆုိလုိတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ မိဘေတြ အစဥ္အဆက္ လွဴဒါန္းခဲ့တဲ့ ေကာင္းမႈအေမြေတြ၊ မိဘေတြ အစဥ္အဆက္ ထိန္းခဲ့တဲ့ ကုိယ္က်င့္ သိကၡာေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးဇာတ္ေတြကုိ ဆက္ခံထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ိဳး ေတြကုိသာ ေမြခံထုိက္ေစ၊ ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအခ်က္ေတြကုိ အထူးသတိျပဳ ဆက္ခံထိန္းသိမ္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ငါးမ်ိဳး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သားသမီးေတြရဲ႕ ဝတၱရာငါးမ်ိဳးထဲမွာ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ေသဆုံးသြားတဲ့ မိဘေတြကုိ ရည္စူးၿပီးကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ အမွ်အတမ္း ေပးေဝေပးတဲ့ အခ်က္ဟာ ဒီေနရာ သားသမီးေတြ အေနနဲ႔ မျဖစ္မေန လုပ္ေပးသင့္တဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ စြမ္းႏုိင္သမွ် မၾကာခဏလည္း လုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ေသၿပီးေနာက္ ဘဝအသစ္ကုိ ေရာက္သြားတဲ့ သူေတြအတြက္ တကယ္လုိ႔မ်ား အစဲြတစ္ခုခုေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့ ၿပိတၱာဘုံမ်ိဳးကုိ ေရာက္ရွိသြားမယ္ဆုိရင္ ဒီဘုံဘဝကလြတ္ေအာင္၊ မလြတ္ေတာင္မွ အဲဒီဘုံဘဝမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာျဖစ္ေအာင္ အေကာင္းဆုံး ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္တာက မေသေသးဘဲ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး အမွ်အတမ္းေပးေဝးေပးတဲ့ အခြင့္အေရး တစ္ခုပဲ သူတုိ႔မွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔လုိ ကြယ္လြန္သူ ဖခင္ႀကီးကုိ ရည္စူးၿပီးကုသုိလ္လုပ္ အမွ်အတမ္းေပးေဝ ေပးတဲ့အလုပ္မ်ိဳးဟာ သားသမီးေတြအတြက္ မိဘေက်းဇူးကုိ ေနာက္ဆုံးအဓိကအက်ဆုံး အခ်က္အျဖစ္ ဆပ္တာလုိ႔ ေျပာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

စကားစပ္လုိ႔ မိဘေက်းဇူးဆပ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ငါးမ်ိဳး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သားသမီးဝတၱရား ငါးမ်ိဳးကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ႀကိဳးစား ေနထုိင္ေနတဲ့သူေတြဟာ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ေနတာလုိ႔ ဆုိေပမယ့္ အလြန္ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ အျပည့္အဝ ဆပ္ေပးတာလုိ႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔မရေသးပါဘူး။ အျမတ္ဆုံး ေက်းဇူးဆပ္တာလုိ႔လည္း မဆုိႏုိင္ေသးပါဘူး။ မိဘေက်းဇူးအေက် ဆပ္ဖုိ႔ကေတာ့ ဘုရားရွင္ေဟာထားတဲ့ အႏွစ္သာရ ဓမၼနဲ႔ေက်ေအာင္ ဆပ္မွပဲ အေက်ဆပ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “သားသမီး ျဖစ္ေသာသူသည္ အသက္တစ္ရာတန္း၌ျဖစ္၍ အသက္တစ္ရာပတ္လုံး ပခုံးတစ္ဖက္ျဖင့္ အမိကုိေဆာင္ကာ ပခုံးတစ္ဖက္ျဖင့္ အဖကုိေဆာင္၍ ျပဳစုုလုပ္ေကၽြးျခင္း၊ အမိအဖတုိ႔အား အနံ႔အသက္ကင္းေအာင္ အေမြးအႀကိဳင္လိမ္းေပးျခင္း၊ အေညာင္းအညာေျပေအာင္ ႏွိပ္နယ္ေပးျခင္း၊ ေရပူေရေအးျဖင့္ ေရခ်ိဳးေပးျခင္း၊ ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳေပးျခင္း ယုတ္စြအဆုံး က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ကုိပင္ မိမိ၏ ပခုံးထက္၌ စြန္႔ကုန္ေစျခင္း၊ မ်ားစြာေသာ ရတနာရွိေသာ မဟာပထ၀ီေျမႀကီးကုိ အုပ္ခ်ဳပ္စုိးပုိင္ေသာ မင္းစည္းစိမ္း၌ မိဘတုိ႔ကုိ ခံစားတည္ေနေစျခင္း စသည့္ ေက်းဇူးဆပ္နည္းတုိ႔ျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ပါေသာ္လည္း မိဘတုိ႔အား ေက်းဇူးျပဳျခင္း၊ ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ျခင္းသည္ မျဖစ္ႏုိင္ေသးေၾကာင္း၊ စင္စစ္ သဒၶါတရား မရွိေသာ အမိအဖတုိ႔ကုိ သဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္းငွါ ေဆာက္တည္ေစျခင္း၊ သက္၀င္ေစျခင္း၊ တည္ေစျခင္း သီလမရွိေသာ အမိအဖတုိ႔ကုိ သီလႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းငါွ ေဆာက္တည္ေစျခင္း၊ သက္၀င္ေစျခင္း၊ တည္ေစျခင္း၊ ၀န္တုိျခင္း မစၧရိယ ရွိကုန္ေသာ အမိအဖတုိ႔ကုိ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းျခင္းႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္းငါွ ေဆာက္တည္ေစျခင္း၊ သက္၀င္ေစျခင္း၊ တည္ေစျခင္း၊ ပညာမဲ့ေသာ အမိအဖတုိ႔ကုိ ပညာႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းငွါ ေဆာက္တည္ေစျခင္း၊ သက္၀င္ေစျခင္း၊ တည္ေစျခင္း စသည့္ ေက်းဇူးဆပ္နည္းတုိ႔ျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းသည္သာ မိဘတုိ႔အား ေက်းဇူးဆပ္ျခင္း၊ ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း” (အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ ဒုကနိပါတ္၊ သမစိတၱ၀ဂ္၊ ) မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါက ဘုရားေပးေတာ္မူတဲ့ မိဘေက်းဇူး အေက်ဆပ္နည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဒီေဟာၾကားခ်က္ကုိ မွီျငမ္းၿပီး မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီးက မဃေဒဝလကၤာသစ္က်မ္းမွာ “မိကုိလက္်ာ၊ ဖမွာလက္ဝဲ၊ အၿမဲထမ္းလ်က္၊ ပခုံးထက္တြင္၊ သုိ႔ပင္နိစၥ၊ လုပ္ေကၽြးၾကလည္း၊ ေရွးကျပဳဖူး၊ ေမြးေက်းဇူးကုိ၊ အထူးၿမဲခုိင္၊ မဆပ္ႏုိင္တည္း။ မျဖဴႏွလုံး၊ မသုံးသီလ၊ ဒါနမပြား၊ မသြားေက်ာင္းကန္၊ ဟုတ္လွမွန္သား၊ မိဘအားကုိ၊ လွဴဒါနႏွင့္ သီလဥပုသ္၊ ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံး၊ ေစာင့္သုံးေစမွ၊ ေဟာေဖာ္ျပ၍၊ ဓမၼျဖင့္သာ၊ ဆပ္ႏုိင္ရာ၏”လုိ႔ အခုလုိ သီးကုံးဆပ္ဆုိထားတာကုိ ဗဟုသုတျဖစ္ဖြယ္ မွတ္သားရပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား ဒီလုိတရားနဲ႔ အေက်မဆပ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ေက်းဇူးဆပ္နည္းေတြဟာ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ရာမေရာက္ဘူးလား ဆုိေတာ့ အဲဒီလုိလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့သလုိ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ေလးေတြကုိ ျဖည့္ဆည္းရင္း သားသမီးဝတၱရားကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ သားသမီးေတြဟာ ေလာကေၾကာင္းအရ၊ ေလာကဝတ္အရ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ မိဘေတြကုိ အရိယာ အဆင့္ေလာက္အထိ ေရာက္ေအာင္ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံး၊ အေက်ဆုံး ေက်းဇူးဆပ္နည္းလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီေလာက္အထိ မလုပ္ႏုိင္ေသးရင္လည္း အခုလုိ သားသမီးဝတၱရားကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္တယ္ ဆုိရင္ကုိပဲ ဒါဟာ အလြန္ျပည့္စုံတဲ့ အထူးေက်းဇူးဆပ္နည္းလုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမွာအဓိက ေျပာခ်င္တာက မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘေတြဟာ သားသမီးေတြအေပၚမွာ ဘာလုပ္ေပးပါ၊ ဘယ္လုိေဆာင္ရြတ္ေပးပါ စသျဖင့္ အတင္းအဓမၼ လုိခ်င္ေတာင့္တမႈနဲ႔ ႏႈတ္ကထုတ္ေဖာ္ၿပီး သားသမီးေတြကုိ ဖိအားေပးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မရွိေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ဆႏၵနဲ႔ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဒီလုိေလးဆုိရင္ ေကာင္းမွာပဲ၊ ဒါေလးလုပ္ေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲ စတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဟုတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးေတြ ရွိတတ္ရာမွာ အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ ငါးမ်ိဳးလည္းပဲ ရွိႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီလုိ ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္မ်ားကုိ သားသမီးမ်ား ျပဳက်င့္ရမယ့္ သားသမီးဝတၱရား ငါးပါးကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးရင္း ျဖည့္ဆည္းေပးၾကဖုိ႔ ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဗုဒၶအလုိက် တရားနဲ႔ေက်ေအာင္ ဆပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ ဆုိရေပမယ့္ အဲဒီလုိမလုပ္ႏုိင္ေသးရင္လည္း ဒီလုိေလာကဝတ္ကုိ ေက်ပြန္ေစျခင္းနဲ႔လည္း မိဘေက်းဇူးကုိ အထုိက္အေလ်ာက္ ဆပ္ေနႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္ရွိဘဝမွာပဲ သားသမီးဝတၱရားကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လစဥ္ေဟာၾကား ေပးလာခဲ့တဲ့ တရားပြဲမ်ားမွာ ဒီေန႔လုပ္တဲ့ တရားပြဲရဲ႕ အႏွစ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မိဘနဲ႔သားသမီးၾကား အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးတရားမ်ား ရွိၾကရာမွာ မိဘေက်းဇူး ျမင့္မုိရ္ဦးလုိ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း အလြန္ႀကီးမားလွတဲ့ မိဘေက်းဇူးကုိ အေက်မဆပ္ႏုိင္ေပမယ့္ မိဘေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ေတြကုိ သားသမီးဝတ္ကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေပးျခင္းျဖင့္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေဆာင္ရြတ္ၿပီး စြမ္းႏုိင္သမွ် ဆပ္ေပးၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း ဒီတစ္လရဲ႕ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား တစ္ပုဒ္အျဖစ္ ထုတ္ႏႈတ္ ေဟာၾကားလုိက္ရပါတယ္။

အားလုံး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိယ္စီ ျပည့္မွီႏုိင္ၾကပါေစ…

Read more »

လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား (၄)

အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္းပြား
လစဥ္က်င္းပ ျပဳလုပ္လာခဲ့တဲ့ တစ္လတစ္ႀကိမ္ အထူးတရားပဲြနဲ႔ ေရႊျမန္မာေတြ႕ဆုံပဲြကုိ ဒီလမွာလည္း ၂၂-၅-၂၀၁၁ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔မွာ အစဥ္မျပတ္ က်င္းပျပဳလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အလွဴပဲြဆက္ေတြ မ်ားတဲ့အခါ တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာေတာင္ အလုပ္ဆင္းေနရတဲ့ သူေတြအတြက္ ပင္ပန္းၿပီး မအားမလပ္ျဖစ္မွာဆုိးလုိ႔ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း မလုပ္ဘဲ တစ္လတစ္ခါေလာက္ လုပ္ၾကဖုိ႔ စီစဥ္ထားေပမယ့္ အခုလမွာေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့ နာေရးပဲြေတြက ေပၚလာခဲ့တဲ့အတြက္ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္းလုိလုိ ေက်ာင္းမွာပဲြက မျပတ္ဘဲ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုံမွန္က်င္းပေနက် တရားပဲြကုိလည္း မပ်က္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ရည္မွန္းထားတာဆုိေတာ့ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ေတြကလည္း မအားတဲ့ၾကားက အထူးႀကိဳးစားၿပီး လာေရာက္နာယူ မွတ္သားၾကပါတယ္။ ဒီတစ္လ တရားပဲြမွာ ထူးထူးျခားျခား မဂၤလာဦးဆြမ္းေကၽြး အလွဴရွင္ေတြရဲ႕ ပံ့ပုိးလွဴဒါန္းမႈကလည္း ရွိလာျပန္ေတာ့ မဂၤလာဇနီးေမာင္ႏွံနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးသူေတြ၊ မဂၤလာေဆာင္မယ့္သူေတြ အတြက္ပါ မွတ္သားနာယူႏုိင္မယ့္ တရားတစ္ပုဒ္ကုိ ေရြးထုတ္ၿပီး ေဟာၾကားေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလရဲ႕ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရားရဲ႕ မွတ္သားဖြယ္ တရားေတာ္ကုိလည္း “အေဟာင္လည္းစား၊ အသစ္လည္းပြား”ဆုိတဲ့ အမည္ေလးနဲ႔ ေဟာၾကားခ်ီးျမႇင့္ေပး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီတရားေတာ္ဟာ ေက်ာင္းအမႀကီး ဝိသာခါနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေဟာၾကားေပးျဖစ္တဲ့ တရားေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဒၵိယၿမိဳ႕၊ ေမ႑ကသူေ႒းရဲ႕ ေျမး၊ ဓနဥၥယသူေ႒းနဲ႔ သုမနေဒဝီတုိ႔ရဲ႕ သမီးျဖစ္တဲ့ ဝိသာခါဟာ ဘဒၵိယၿမိဳ႕ကုိ ၾကြေတာ္မူလာတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ကုိ နာၾကားၿပီး အသက္ (၇)အရြယ္မွာပဲ ေသာတာပန္ တည္သြားခဲ့တဲ့ ဘုရားတပည့္ အမ်ိဳးေကာင္းသမီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ ဝိသာခါတစ္ေယာက္ မိဘသေဘာတူညီမႈေၾကာင့္ မိစၧာဒိ႒ိျဖစ္တဲ့ မိဂါရသူေ႒းရဲ႕သား ပုဏၰဝဎုန သူတုိ႔သားနဲ႔ အေၾကာင္းပါကာ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး လင္ေယာက်္ားရဲ႕ေနာက္ကုိ လုိက္သြားရမယ့္ သမီးဝိသာခါကုိ ဖခင္ျဖစ္သူ ဓနဥၥယသူေ႒းက အမွာစကား ဆယ္ခြန္းကုိ မွားၾကားလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီစကား ဆယ္ခြန္းက
၁။ အတြင္းမီးကုိ အျပင္မထုတ္ဖုိ႔
၂။ အျပင္မီးကုိ အတြင္းမသြင္းဖုိ႔
၃။ ေပးကမ္းေသာသူကုိသာ ေပးကမ္းဖုိ႔
၄။ မေပးကမ္းေသာသူကုိ မေပးကမ္းဖုိ႔
၅။ ေပးကမ္းေသာသူကုိလည္းေကာင္း၊ မေပးကမ္းေသာသူကုိလည္းေကာင္း ေပးကမ္းဖုိ႔
၆။ ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္ဖုိ႔
၇။ ခ်မ္းသာစြာ စားေသာက္ဖုိ႔
၈။ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ဖုိ႔
၉။ မီးကုိလုပ္ေကၽြးဖုိ႔နဲ႔
၁၀။ အိမ္တြင္းနတ္ကုိ ပူေဇာ္ဖုိ႔
ဆုိတဲ့ စကားဆယ္ခြန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္းမွာ ဒီစကားဆယ္ခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဝိသာခါက ရွင္းျပေပးခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မ်ား အေနနဲ႔ အတြင္းမီးကုိ အျပင္မထုတ္ဖုိ႔ လုိသလုိ အျပင္မီးကုိလည္း အတြင္းမသြင္းဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီမွာေျပာလုိတဲ့ အတြင္းအျပင္ မီးဆုိတာ ကုိယ့္ရဲ႕အိမ္တြင္းက ျပႆနာ၊ လင္ေယာက္်ား၊ ဇနီးမယားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အျပစ္မ်ားကုိ အျပင္တြင္ ဟုိေျပာဒီေျပာမေျပာဖုိ႔နဲ႔ အျပင္မွာၾကားလာတဲ့ အိမ္တြင္းျပႆနာမ်ား အေၾကာင္း၊ လင္ေယာက်္ား၊ ဇနီးမယားတို႔ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ အေျပာအဆုိမ်ား အေၾကာင္းကုိလည္း အိမ္တြင္းကုိ ယူေဆာင္မလာဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေပးကမ္းတဲ့သူကုိ ေပးကမ္းၿပီး မေပးကမ္းတဲ့သူကုိ မေပးကမ္းနဲ႔ ဆုိတာက ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ ေခ်းငွါးၿပီး ကတိအတုိင္း တိတိက်က် ျပန္လည္ေပးကမ္းတဲ့ သူေတြကုိ ေပးကမ္းဖုိ႔လုိၿပီး ေခ်းငွါးၿပီး မေပးဘဲထားတဲ့ သူေတြကုိ မေပးကမ္းဖုိ႔လုိေၾကာင္းနဲ႔ ေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ မေပးသည္ျဖစ္ေစ ေပးကမ္းရမယ္ဆုိတာက ေဆြးမ်ိဳးဉာတိမ်ားထဲမွ မရွိဆင္းရဲလွတဲ့ အမ်ိဳးအေဆြမ်ားကုိ သူတုိ႔ျပန္လည္ေပးႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ မေပးႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေပးကမ္းရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္ရမယ္ဆုိတာက လင္ေယာက်္ား၊ ေယာကၡမမ်ားနဲ႔ လူႀကီးသူမမ်ား ေရွ႕မွာ မ႐ုိမေသမျဖစ္ဖုိ႔၊ အထက္ေအာက္ပုံစံမ်ိဳး မျဖစ္ဖုိ႔နဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႔၊ ခ်မ္းသာစြာ စားေသာက္ရမယ္ဆုိတာက အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လင္ေယာက်္ားနဲ႔ ေယာကၡမ လူႀကီးသူမမ်ားအရင္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား စားေသာက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေစဘဲ ျပည့္စုံလုံေလာက္စြာ စီမံဖန္တီးကာ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ စားေသာက္တတ္ဖုိ႔ျဖစ္ၿပီး၊ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရမယ္ဆုိတာက ဇနီးမယားရဲ႕ ဝတၱရားအတုိင္း လင္ေယာက်္ားလူႀကီးသူမမ်ား အရင္ေစာေစာစီးစီး မအိပ္ဘဲ အိပ္ရာထခ်ိန္မွာေတာ့ ေစာေစာစီးစီး ထဖုိ႔လုိ႔ေၾကာင္း ေျပာလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မီးကုိ လုပ္ေကၽြးရမယ္ဆုိတာက ကုိယ့္ရဲ႕လင္ေယာက်္ားကုိ မျဖစ္မေန အေရးႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္လုိ၊ ႀကီးမားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္လုိ အေလးထားၿပီး လုပ္ေကၽြးရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာျဖစ္ၿပီး အိမ္တြင္းနတ္ကုိ ပူေဇာ္ရမယ္ဆုိတာက ႏွစ္ဘက္မိဘမ်ားကုိ အိမ္တြင္းနတ္လုိ႔ သေဘာထားၿပီး ႐ုိေသေလးစားစြာ ေထာက္ပံ့ပူေဇာ္ ေကၽြးေမြးျပဳစုေပးရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖခင္ႀကီးမွာလုိက္တဲ့ စကားဆယ္ခြန္းကုိ ဝိသာခါက ဒီအတုိင္း ရွင္းျပေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ျပႆနာက ေသာတာပန္နဲ႔ မိစၧာဒိ႒ိ တစ္မိသားစုတည္း ျဖစ္ေနၿပီး တစ္အိမ္ထဲမွာ အတူေနေနရတဲ့ အျဖစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝိသာခါဟာ အသက္ (၇)ႏွစ္အရြယ္တည္းက ေသာတာပန္ ျဖစ္ေနခဲ့ေပမယ့္ လင္ေယာက်ာ္းနဲ႔ ေယာကၡမမ်ားကေတာ့ ေရွးအစဥ္အလာတည္းကာ အဝတ္မဝတ္တဲ့ တကၠဒြန္းမ်ားကုိ ကုိးကြယ္လာခဲ့ၾကတဲ့ အျဖစ္ပါ။ ဒီလုိ ကိုးကြယ္ရာ မတူဘဲ တစ္အိမ္တည္း ျဖစ္ေနတာက နားလည္မႈ မရွိရင္ တစ္ေန႔မဟုတ္တစ္ေန႔ ျပႆနာ ျဖစ္တတ္တဲ့ အျဖစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိ အၾကြင္းမဲ့ယုံၾကည္သြားတဲ့ ေသာတာပန္ျဖစ္တဲ့ ဝိသာခါမွာ မိစၧာဒိ႒ိ အိမ္ေရာက္လာၿပီးမွ ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ေဝးကြာလာတဲ့အခ်က္က အဆုိးဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မလြန္ဆန္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားအရ ဝိသာခါဟာ ကုိယ္လုပ္ရမယ့္ ဝတၱရားကုိပဲ ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ေပးေနရေပမယ့္ စိတ္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္တင္းက်ပ္ေနတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။

တစ္ေန႔ ဝိသာခါဟာ ေယာကၡမျဖစ္တဲ့ ဓနဥၥယ သူေ႒းႀကီး ထမင္းစားေနတာကုိ ေဘးမွေနၿပီး ယပ္ခပ္ေပးေနခ်ိန္ အိမ္ေရွ႕မွာ ရဟန္းတစ္ပါး ဆြမ္းခံၾကြလာတာနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ပါေတာ့တယ္။ ရဟန္းေတာ္ကုိျမင္ေတာ့ ဝိသာခါတစ္ေယာက္ ဝမ္းသာအားရ ဖူးေမွ်ာင္ၿပီး ရွိသမွ်ဆြမ္းဆြမ္းဟင္ေတြ ေလာင္းလွဴလုိလွေပမယ့္ အနားမွာရွိေနတဲ့ ေယာကၡမရဲ႕ မသိသလုိ ေနေနမႈ၊ သေဘာမတူတဲ့ အေျခအေနေတြ ရွိေနမႈေၾကာင့္ လက္အုပ္ခ်ီၿပီးေတာ့ပဲ “အရွင္ဘုရား ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ေယာကၡမက အေဟာင္းကုိသာ စားေနတဲ့ အေဟာင္းစားျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆြမ္းမေလာင္းႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနလုိ႔ပါဘုရား” လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားလုိက္ရပါတယ္။ ဝိသာခါရဲ႕ ကန္ေတာ့ဆြမ္းကုိ အလွဴခံၿပီး ရဟန္းေတာ္လည္း ၾကြသြားပါတယ္။ ျပႆနာက ဝိသာခါေျပာတဲ့ အေဟာင္းစား ဆုိတဲ့စကားက ေယာကၡမကုိ အေတာ္ေဒါသ ထြက္ေစခဲ့တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ မိဂါရသူေ႒းဟာ သူ႔ကုိဝိသာခါက မေကာင္းတဲ့အရာ၊ အေဟာင္းေတြကုိ စားတယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ ေျပာတယ္ဆုိၿပီး ရပ္မိရပ္ဖမ်ားေရွ႕မွာ ျပႆနာ ရွာလာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဝိသာခါက သူေျပာတဲ့ အေဟာင္းစားဆုိတာ တျခားအဓိပၸါယ္ကုိ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ မိဂါရသူေ႒းဟာ အတိတ္ဘဝေတြက လုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ အရွိန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခ်မ္းသာမႈ ကုသုိလ္အေဟာင္းကုိသာ စားေနၿပီး အခုဘဝမွာ ဘာကုသုိလ္ေကာင္းမႈမွ မျပဳဘဲ ေနေနတဲ့ အျဖစ္ကုိ ရည္ရြယ္၍သာ ေျပာဆုိျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိဂါရသူေ႒းဟာ သူ႔ရဲ႕စြပ္စဲြခ်က္ေတြ မွားယြင္းၿပီး ဝိသာခါ အလုိက် ရတနာသုံးပါးကုိ ကုိးကြယ္ခြင့္ျပဳကာ သူကုိယ္တုိင္လည္း ဘုရားတရားနာၿပီး ဗုဒၶဘာသာ အျဖစ္ခံယူကာ ဒါနသီလဘာဝနာ ကုသိုလ္အလုပ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားလုပ္လာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါက အေဟာင္းစား ဆုိတဲ့စကားနဲ႔ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ဝိသာခါနဲ႔ မိဂါရတုိ႔ရဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္း တစ္စိတ္တစ္ေဒသပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေျပာလုိတာက မဂၤလာဇနီးေမာင္ႏွံကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာၾကားေပးခဲ့တဲ့ ဒီတရားေတာ္မွာ ဘဝတစ္ခု တည္ေထာင္ဖန္တီးၾကသူမ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ဘဝခရီး ဆက္သြားၾကမည့္သူမ်ား အေနနဲ႔ ဝိသာခါရဲ႕ အေဖက သမီးကုိ မွားလုိက္တဲ့ ဆုံးမစကားေတြကုိ မိမိတုိ႔ဘဝမွာလည္း လက္ေတြ႕လုိက္နာက်င့္သုံးၾကည့္ၾကဖုိ႔နဲ႔ ရရွိလာတဲ့ ဘဝမွာ အေဟာင္းကုိပဲ စားေနလုိ႔မျဖစ္ဘဲ အသစ္လည္းပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ၾကဖုိ႔ အသိေပး ေျပာလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ေရရွည္တည္တံ့ဖုိ႔မွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အျမင္ၾကည္ၾကဖုိ႔၊ ဝတၱရားေတြ ေက်ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရးတည္တ့ံဖုိ႔ အေရးမွာ အတြင္းအျပင္မီးေတြကုိ ထုတ္သြင္းထုတ္ယူ မလုပ္ဖုိ႔ အထူးသတိျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အလုပ္၊ ကုိယ့္တာဝန္ကုိ ကိုယ္စီေက်ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ျပႆနာမ်ားကုိ မရွာမိၾကဖုိ႔ လုိအပ္လွပါတယ္။ ေနထုိင္သြားလာ စားေသာက္မႈေတြက အစ အရာရာမွာ အျပစ္မရွိေအာင္နဲ႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ရမယ့္ အရာေတြမွာ တတ္ႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေနထုိင္ေလ့က်င့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုဟာ ျပႆနာ ျဖစ္စရာ သိပ္မရွိလွဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဝိသာခါကုိ မွာတဲ့စကားေတြ ဆုိေပမယ့္ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ ယူသင့္လုိက္နာသင့္တာေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ ဒီအဆုံးအမေတြကုိ အသုံးခ်ၿပီး အိမ္ေထာင္တစ္ခု သာယာလွပေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္က အေဟာင္းစားၿပီး အသစ္ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ့္ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္အတိတ္က ျပဳလုပ္ေစာင့္ထိန္းခဲ့တဲ့ ေကာင္းတဲ့ကံေတြေၾကာင့္ လူဘဝကုိရလာ၊ ရလာတဲ့ လူဘဝမွာလည္း မိဘေကာင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္း၊ ကုိယ္လက္အဂၤါေကာင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး အထုိက္အေလ်ာက္ ေနႏုိင္စားႏုိင္ သြားႏုိင္လာႏုိင္ စတာေလးေတြ ျဖစ္လာခဲ့တာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အတိတ္ရဲ႕ အက်ိဳးေပးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ဆုိတာ က်န္ခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအက်ိဳးေပးေတြဟာလည္း အေဟာင္းေတြပဲ ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ေကာင္းခဲ့လုုိ႔ အေဟာင္းေကာင္းခဲ့ရတဲ့ အေပၚမွာ ဒီအေဟာင္းေတြကုိပဲ သာယာကာ ေက်နပ္ေနၾကလုိ႔ မျဖစ္ျပန္ပါဘူး။ အေဟာင္းေတြပဲ စားၿပီးအေဟာင္းေတြ ကုန္သြားမယ္ဆုိရင္ မေကာင္းဘုံကုိလည္း သြားႏုိင္ေသးတဲ့အတြက္ အေဟာင္းခ်ည္းပဲ စားေနလုိ႔မျဖစ္ဘဲ အသစ္လည္း ပြားေပးၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အတိတ္က လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒါနသီလဘာဝနာ အလုပ္ေဟာင္းေတြရဲ႕ အက်ိဳးေပးေဟာင္းေတြကုိ ဆထက္မက တုိးပြားရေအာင္ ဒီဘဝမွာလည္း အသစ္အသစ္ေတြ မ်ားမ်ားထပ္လုပ္ၾက၊ မ်ားမ်ားထပ္ပြားၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အခုစားေနတာေတြဟာ အေဟာင္းေတြ ျဖစ္ေနၿပီး ေနာင္စားဖုိ႔အတြက္ကေတာ့ အခုလုပ္မွရမယ့္ အသစ္ေတြ ျဖစ္လာမွာျဖစ္လုိ႔ အေဟာင္းလည္းစားရင္း အသစ္လည္း ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္က လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒါနသီလဘာဝနာ အေဟာင္းေတြကုိ အတုယူၿပီး ဒီဘဝမွာလည္း တတ္ႏုိင္သမွ် ဒါနသီလဘာဝနာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ အသစ္ေတြကုိလည္း ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္း ပြားရာ အမွန္အစစ္ ျဖစ္လာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဘဝသံသရာ အဆုံးမသပ္ၾကေသးတဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြအဖုိ႔ အတိတ္အနာဂတ္ပစၥဳပၸန္ ကာလေတြမွာ အခ်ိန္တုိင္းက တန္ဘုိးရွိေနၿပီး အလုပ္တုိင္းက အေရးႀကီးတဲ့အတြက္ ကုိယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြဟာ အနာဂတ္ဘဝ သံသရာအတြက္လည္း ထည့္တြက္ၿပီး လုပ္ၾကရမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ လက္ရွိဘဝကုိ မ႑ိဳင္ျပဳကာ အတိတ္ရဲ႕ အက်ိဳးကုိ ခံစားရင္း အနာဂတ္အတြက္လည္း ရင္းႏွီးၾကဖုိ႔နဲ႔ အတိတ္ကလုပ္ခဲ့တဲ့ ကံအက်ိဳးေပးေတြေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္မေနၾကဘဲ အနာဂတ္အတြက္လည္း လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ရင္း ေရရွည္အက်ိဳး ပြားတုိးေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ဘဝမွာ ဘယ္လုိအက်ိဳးေပးေတြပဲ ကြာျခားကြာျခား အေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ လူ႔ဘဝကုိ ရရွိလာတာကုိက အေဟာင္းေကာင္းခဲ့ၾကလုိ႔ ရလာျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ အေဟာင္းကုိ ျဖစ္သလုိေန၊ ျဖစ္သလုိစား ဘဝနဲ႔ အဆုံးမသတ္ၾကဘဲ ရရွိလာတဲ့ လူ႔ဘဝကုိ အသုံးခ်က အနာဂတ္ဘဝေတြကေနၿပီး နိဗၺာန္အထိ တက္လွမ္းႏုိင္ၾကဖုိ႔ ဒါနသီလဘာဝနာ အလုပ္ေတြကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္း အသစ္အသစ္ေတြ စုေဆာင္းပြားမ်ားၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနမွလည္း အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္းပြားရာေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီတစ္လရဲ႕ တရားတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေဟာၾကားေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ “အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္းပြား”ဆုိတဲ့ တရားေတာ္အတုိင္းပဲ ဘဝသံသရာခရီး မၿပီးဆုံးေသးလုိ႔ ဆက္လြက္ထြက္ခြာ သြားလာေနၾကမယ့္ သံသရာ ခရီးသြားေတြ အေနနဲ႔ အတိတ္ေကာင္းလုိ႔ လူ႔ဘဝကုိ ရရွိလာၿပီး အေဟာင္းေကာင္းေနတဲ့ အေပၚမွာပဲ သာယာကာ အေဟာင္းကုိပဲ စားမေနၾကဘဲ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ အေကာင္းစားႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္လည္း အေကာင္းအလုပ္ေတြ လုပ္ၿပီး အသစ္ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးတင္ျပရင္း အတိတ္က အေဟာင္းကုိ ခဏနထား အခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာပဲ အသစ္ျဖစ္တဲ့ ဒါနသီလဘာဝနာ အလုပ္ေတြကုိ ရႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားအားထုတ္ကာ ေနာက္ဆုံးျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္အထိ အေရာက္သြားၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းကာ ဒီတစ္လရဲ႕ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တစ္ရားတစ္ပုဒ္ အျဖစ္ ေရြးထုတ္ေဟာၾကားလုိက္ရပါတယ္။

အားလုံး အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္း ပြားႏုိင္ၾကပါေစ..။

Read more »

လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား (၃)

အႏွစ္ထုတ္ယူ စြမ္းတဲ့သူ
တစ္လတစ္ႀကိမ္ အထူးက်င္းပ ျပဳလုပ္ေပးျဖစ္ေနတဲ့ လစဥ္တရားပဲြနဲ႔ ေရႊျမန္မာ ဆုံညီပဲြကုိ ေလးလပုိင္းမွာလည္း ပုံမွန္အတုိင္း က်င္းပျပဳလုပ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလမွာေတာ့ ျမန္မာ့ႏွစ္သစ္ကူးလည္း ရွိေနတဲ့အတြက္ ႏွစ္သစ္ကူးအလွဴပဲြ က်င္းပမယ့္ရက္နဲ႔ အခ်ိန္ကုိက္ယူၿပီး ၁၇-၄-၂၀၁၁၊ တနဂၤေႏြေန႔၊ ၁၃၇၃ခုႏွစ္ရဲ႕ ျမန္မာ့ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႔မွာပဲ လစဥ္တရားပဲြ၊ ႏွစ္ဦးအလွဴပြဲ၊ ဇီဝိတဒါနပဲြစတဲ့ ေခါင္းစဥ္မ်ားနဲ႔ အေထြေထြ ကုသုိလ္ပဲြအျဖစ္ က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကုသုိလ္အမ်ိဳးအစား စုံသေလာက္ ပရိတ္သတ္ကလည္း စည္ကားလွတဲ့အတြက္ တရားပဲြအခ်ိန္ကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးညႇိၿပီး ေဟာၾကားေပးခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔အစီအစဥ္နဲ႔သူ အခ်ိန္ကုိက္ေအာင္ အပုိင္းေလးေတြခဲြၿပီး စီစဥ္ရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ တရားေဟာတာကုိ အရင္လုိ ေအးေအးေဆးေဆး မေဟာၾကားႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါပမယ့္ ေဟာၾကားခြင့္ရတဲ့ နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ အခ်ိန္အတြင္းမွာေတာ့ လုိရင္းပါေအာင္ ေဟာၾကားေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္သစ္ကုိ စိတ္သစ္လူသစ္နဲ႔ ျဖတ္သန္းႏုိင္ဖုိ႔၊ အတိတ္က အရိပ္ေတြကုိ သင္ခန္းစာယူၿပီး အနာဂတ္မွာ အမွားမျဖစ္ဖုိ႔၊ တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ျဖတ္သန္းရတဲ့ အခ်ိန္ဟာ အလြန္တုိေတာင္းလွတဲ့အတြက္ အခ်ိန္တုိင္းမွာ အႏွစ္သာရရွိရွိ ျဖတ္သန္းႏုိင္ၾကဖုိ႔၊ အႏွစ္နဲ႔အကာ ခဲြျခားကာ အႏွစ္သာရကုိ အရယူႏုိင္ၾကေစဖုိ႔ စတ့ဲစတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးေတြနဲ႔ ဒီလရဲ႕ တရားေခါင္းစဥ္ကုိလည္း “အႏွစ္ထုတ္ယူ စြမ္းတဲ့သူ”လုိ႔ အမည္ေပးကာ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား တစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေဟာၾကားခ်ီးျမႇင့္ ေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ လူတုိင္းလူတုိင္း ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ အတိတ္အခ်ိန္ေတြကုိၾကည့္ရင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဟုိလုိဒီလုိလုိပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရတာ မ်ားတတ္ပါတယ္။ တဒဂၤအခုိက္အတံ့ ႀကီးပြားေရးေနာက္ကုိလုိက္ၿပီး ပညာရွာသူကရွာ၊ ဥစၥာရွာသူကရွာ၊ မဆုိစေလာက္သူေတြက တရားရွာသူကရွာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ေတြဟာ ကုန္ၿပီးရင္းကုန္ရင္း ျဖစ္ေနၾကတာ မ်ားလွပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ပညာရွာရင္း၊ စီးပြားရွာရင္းနဲ႔ပဲ ဘာမွမရလုိက္ဘဲ ဘဝဆုံးသြားသူေတြ ရွိသလုိ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း စီးပြားရွာရင္း စီးပြားလည္းပ်က္၊ အက်င့္တရားလည္းပ်က္ကာ ဘဝပါ ပ်က္သြားၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ကုန္ၾကသူေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳဆုိရင္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ေနာက္ကုိလုိက္ရင္း စည္းစိမ္ဥစၥာလည္း မရ၊ ခႏၶာကုိယ္လည္း ႏြမ္းလ်ကာ အသက္ရွင္ေနရတဲ့ ဘဝဟာလည္း အဓိပၸါယ္မဲ့ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံး ပစၥဳပၸန္မွာေရာ သံသရာမွာပါ ဘာမွအႏွစ္သာရ မရလုိက္ဘဲ ရရွိလာတဲ့ လူ႔ဘဝကုိ အ႐ႈံးနဲ႔ပဲ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားၾကရတဲ့ သူေတြအထိ ျဖစ္သြားၾကတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိပ္မၾကာလွတဲ့ လူ႔ဘဝမွာ အႏွစ္သာရကုိ ရႏုိင္သမွ် ထုတ္ယူၿပီး အစြမ္းရွိတဲ့သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဘဝမွာ အႏွစ္သာရေတြ ထုတ္ယူၿပီး အစြမ္းရွိတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေစဖုိ႔ ထုတ္ယူသင့္တဲ့ အႏွစ္သာရက အမ်ားႀကီး မရွိပါဘူး။ သုံးမ်ိဳးပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီသုံးမ်ိဳးက
၁။ စည္းစိမ္းဥစၥာေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရ
၂။ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔
၃။ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရ
ဆုိတဲ့ အႏွစ္သုံးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသုံးမ်ိဳးရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ရႏုိင္သမွ် ထုတ္ယူသြားႏုိင္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ တကယ့္ကုိပဲ စြမ္းႏုိင္တဲ့သူ၊ အႏွစ္ရွိတဲ့သူ၊ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႀကီးပြားတုိးတက္မယ့္သူ ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသုံးမ်ိဳးကုိ အရင္းတည္ကာ ထုတ္လုိ႔ရသမွ် အႏွစ္သာရေတြကုိ ထုတ္ယူသြားႏုိင္တဲ့သူဟာ ဗုဒၶအလုိရွိေတာ္မူတဲ့ အႏွစ္ထုတ္ယူ စြမ္းတဲ့သူ ျဖစ္ေနမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ဘယ္လုိထုတ္သင့္သလဲ ဆုိေတာ့ ဗုဒၶစာေပက “ပဥၥႏၷံ ေဝရာနံ သာဓာရဏ ဘာေဝန နိႆာရႆ ဣမႆ ဓနႆ ဒါနံ နာမ သာေရာ”လုိ႔ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပပါတယ္။ ဒီစကားရဲ႕ ဆုိလုိရင္းက “စည္းစိမ္ဥစၥာဆုိတာ ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ ခုိးသူ၊ အေမြခံ သားဆုိးသမီးဆုိ ဆုိတဲ့ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔ အၿမဲမျပတ္ ဆက္ဆံေနတဲ့အတြက္ အႏွစ္သာရ ရွာမရတဲ့ အဲဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရဟာ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းျခင္းဆုိတဲ့ ဒါနတရားပဲ” လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ဒီစာေပအဖြင့္အတုိင္းပါပဲ။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ႀကိဳးစားရွာေဖြ စုေစာင္းထားတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာဆုိတာ ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ သူခုိးဓားျပ စတဲ့ ရန္သူမ်ားေၾကာင့္ အခ်ိန္မေရြး ပ်က္စီးသြားႏုိင္သလုိ ေသၿပီးေနာက္လည္း တပါတည္း ယူေဆာင္သြားလုိ႔မရ ထားခဲ့ရမယ့္ အရာမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ပစၥည္းဥစၥာရဲ႕ သေဘာက ကုိယ္နဲ႔ထုိက္မွလည္း ရတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ္ကဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားရွာေဖြ စုေစာင္းေပမယ့္ မရထုိက္ဘူးဆုိရင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ကုိ ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘဝမွာ ကုိယ့္အတြက္ အဆင္မေျပလုိ႔ ေနာင္ဘဝအတြက္ ထုတ္ပုိးယူသြားလုိ႔ ရသလားဆုိေတာ့လည္း ေသသြားရင္ ကုိယ္နဲ႔မဆုိင္ေတာ့ဘဲ ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္တာေတြကုိ သူမ်ားေတြက ရယူသြားၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိရန္သူတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပ်က္စီးတတ္တဲ့သေဘာ၊ ကုိယ္နဲ႔ထုိက္မွ ရတတ္တဲ့သေဘာ၊ ေသရင္ယူသြားလုိ႔မရ ထားသြားရတဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ စည္းစိမ္ဥစၥာဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ဘာမွအႏွစ္သာရ မရွိတဲ့အရာေတြလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြကုိ အႏွစ္သာရရွိသြားဖုိ႔၊ ထာဝရ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားဖုိ႔၊ ေသရင္ကုိယ္နဲ႔ တပါတည္း ယူေဆာင္သြားဖုိ႔ဆုိတာ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြကုိ အသုံးျပဳၿပီး ဒါနလုပ္ကာသာ ယူေဆာင္သြားရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါနလုပ္ျခင္းဟာ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ထုတ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီလုိစည္းစိမ္ဥစၥာေတြကုိ အရင္းျပဳၿပီး ဒါနလုပ္ကာ အႏွစ္ထုတ္သြားႏုိင္သူသည္ စြမ္းႏုိင္သူျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဗုဒၶစာေပမွာ ဖြင့္ဆုိထားတဲ့ အဖြင့္ေလးက “ဗဟုေရာဂါနံ သာဓာရဏ ဘာေဝန နိႆာရႆ ဣမႆ ကာယႆ သီလံ နာမ သာေရာ” ဆုိတဲ့ ဖြင့္ဆုိခ်က္ေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖြင့္ေလးရဲ႕ ဆုိလုိရင္းက “ခႏၶာကုိယ္ဆုိတာ အနာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အၿမဲမျပတ္ ဆက္ဆံေနတဲ့အတြက္ အႏွစ္သာရ ရွာမရတဲ့ ဒီခႏၶာရဲ႕ အႏွစ္သာရဆုိတာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း ဆုိတဲ့ သီလတရားပဲ” လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီအဖြင့္အတုိင္းပါပဲ။ ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္တယ္လုိ႔ ထင္ေနရတဲ့ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးဟာ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ အပုတ္ေကာင္ႀကီး ႐ုပ္ေဆာင္ထားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားသေဘာအရ ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလုံးကုိ ၿခဳံၿပီးၾကည့္လုိက္ရင္ အႏွစ္သာရရွိတယ္ဆုိတာ ဘာတစ္ခုမွ ေတြ႕ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ခႏၶာကုိယ္က ထြက္သမွ်အရာေတြဆုိရင္လည္း ဘယ္အေပါက္ကပဲ ထြက္ထြက္ ေကာင္းတယ္ဆုိတာ တစ္ခုမွ မရွိလွပါဘူး။ အေရျပားေလးဖုံးထားလုိ႔သာ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးက လွတပတ ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ထင္ေနရေပမယ့္ အေပၚအေရျပားကုိ ခြာၾကည့္ရင္ အားလုံးဟာ စက္ဆုတ္ရြံရွာဖြယ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလုိအပုတ္အစုေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဒီခႏၶာကုိယ္ႀကီးဟာ ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံေနတဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈေတြ ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရာဂါရတယ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ အပုတ္ေတြနဲ႔ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ ဒီ႐ုပ္ေကာင္ႀကီး ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာကုိ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြေျပာေျပာေနတဲ့ ေရာဂါေရာဂါဆုိတာ တျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီ႐ုပ္အစုကုိပဲ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္ရွိတဲ့အတြက္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာေတြရွိေနၿပီး ဒီလုိေဖာက္ျပန္ေနျခင္းဟာ ေရာဂါရွိေနျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ႐ုပ္တရားကုိ အမွီျပဳၿပီး ေရာဂါေတြ အၿမဲမျပတ္ ရွိေနတဲ့အတြက္ ခႏၶာကုိယ္ဆုိတာ အႏွစ္သာရ ဘာတစ္ခုမွ ရွာမရတဲ့ အပုတ္ေကာင္ႀကီးသာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံေနတဲ့ အပုတ္ေကာင္ဆုိတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးဟာ အႏွစ္သာရ ရွာမရတဲ့အတြက္ ဒီခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ထုတ္ပါဆုိရင္ ခႏၶာအစုကုိ အရင္းျပဳၿပီး ကုိယ္က်င့္သီလ ေကာင္းေအာင္သာ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ အႏွစ္သာရမရွိတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အရင္းျပဳၿပီး အႏွစ္သာရ ထုတ္ေနျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ခႏၶာကုိယ္ႀကီး ဒီထက္ပုိၿပီး မေဖာက္ျပန္ခင္၊ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကုိ သယ္ေဆာင္သြားလုိ႔ ရေနေသးခင္၊ ေျခလက္အဂၤါေတြကုိ လုိသလုိ လႈပ္ရွားလုိ႔ ရေနေသးခင္ ကုိယ္က်င့္သီလကုိ ႀကိဳးစားေစာင့္ထိန္းၾကဖုိ႔၊ ကုိယ္က်င့္တရား မလုံၿခဳံဘဲ အႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္ အသက္ရွင္ ေနရျခင္းထက္စာရင္ ကုိယ္က်င့္တရား လုံေအာင္ေစာင့္ထိန္းၿပီး တစ္ေန႔တစ္ရက္ တစ္မနက္ေလာက္ အသက္ရွင္ေနရျခင္းက ပုိၿပီးျမင့္ျမတ္လွတဲ့ အတြက္ အက်င့္သီလကုိ အထူးေစာင့္ထိန္းၾကဖုိ႔နဲ႔ ဒီလုိ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အရင္းျပဳၿပီး သီလေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ အႏွစ္သာရကုိ ထုတ္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး အစြမ္းရွိတဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ သီလေဆာက္တည္ျခင္းျဖင့္ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ စြမ္းႏုိင္သမွ် ထုတ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ စသျဖင့္ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံးအႏွစ္သာရ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ စာေပက “အနိစၥာဒိ သဘာေဝဟိ အဘိဏွပၸဋိပီဠနတၱာ နိႆာရႆ ဣမႆ ဇီဝိတႆ ဘာဝနံ နာမ သာေရာ” လုိ႔ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပပါတယ္။ ဒီအဖြင့္ရဲ႕ ဆုိလုိရင္းက “အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဘဝဟာဆုိတာ မၿမဲျခင္း အနိစၥစတဲ့ သေဘာတရားေတြနဲ႔ အၿမဲမျပတ္ ႏွိက္စက္ေနတဲ့အတြက္ အႏွစ္သာရ ရွာမရတဲ့ အသက္ရွင္ေနရတဲ့ ဒီဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရဟာ တရားဓမၼ က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္း ဆုိတဲ့ ဘာဝနာ အလုပ္ပဲ ျဖစ္တယ္”လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမွာဖြင့္ဆုိျပတဲ့ အဖြင့္အတုိင္းပါပဲ။ အသက္ရွင္ေနတယ္ဆုိတဲ့ ဘဝဟာ အခ်ိန္မေရြး ပ်က္စီးတတ္တဲ့ မၿမဲျခင္း အနိစၥသေဘာ၊ အသက္ရွင္ေနတဲ့ အခုိက္မွာ အခ်ိန္မေရြး ဆင္းရဲႏုိင္တဲ့ ဒုကၡသေဘာ၊ အသက္ရွင္ေနေပမယ့္ ကုိယ္လုိသလုိ ဖန္တီးလုိ႔ မရဘဲ သူ႔အလုိအတုိင္း၊ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္ေနတဲ့ အနတၱသေဘာ ေတြနဲ႔ အၿမဲႏွီးႏြယ္ ဆက္စပ္ေနတဲ့အတြက္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲေနတယ္ဆုိတာ ခံစားမိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ရွင္ေနတယ္ဆုိတဲ့ ဘဝဟာ အခ်ိန္မေရြး ေသႏုိင္တဲ့သေဘာ၊ အခ်ိန္မေရြး ဆင္းရဲႏုိင္တဲ့သေဘာ၊ အခ်ိန္မေရြး သူ႔သေဘာ သူေဆာင္သြားႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာတရားေတြက ရွိေနတဲ့အတြက္ တကယ္ေတာ့ အႏွစ္သာရ ဘာမွမရွိဘူးဆုိတာ သိျမင္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အႏွစ္သာရ မရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း အသက္ရွည္မႈ မရွည္မႈဟာ အဓိကမက်ဘဲ အသက္ရွင္ေနတဲ့ အခုိက္မွာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကုိ အမိအရ လုပ္လုိက္ႏုိင္ျခင္းဟာ အဓိကက်တယ္လုိ႔ ဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဘဝမွာ အဓိကက်တာက ဒီအခုိက္အတံ့ကုိ အရင္းျပဳၿပီး တရားအလုပ္ အားထုတ္ႏုိင္မႈဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္ျခင္းဟာ အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ထုတ္ေနျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရွင္ေနတုန္းမွာ အႏွစ္သာရကုိ ထုတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားရွာ ကုိယ္မွာေတြ႕ဆုိသလုိ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ခုနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားၿပီး သြားလာလႈပ္ရွား အသက္ထင္ရွား ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီဘဝမွာ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဆုိတဲ့ လကၡဏာေရး သုံးပါးကုိ ဘာဝနာဉာဏ္နဲ႔ အမွန္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံ အားထုတ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ သမထဘာဝနာ၊ ဝိပႆနာ ဘာဝနာဆုိတဲ့ ဘာဝနာ တစ္ခုခုကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔နဲ႔ ဒီလုိ တရားအလုပ္ အားထုတ္ေနျခင္းဟာ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ထုတ္ေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေသခ်ာေပါက္ စြမ္းႏုိင္တဲ့သူမ်ား ျဖစ္ေနမွာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဒီေနရာမွာ ေျပာလုိတဲ့ အစြမ္းရွိသူဆုိတာ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာအလုပ္ကုိ ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏုိင္သူ၊ ဘယ္လုိလုပ္ႏုိင္သူ၊ ဘယ္လုိက်င့္ႀကံ အားထုတ္ႏုိင္သူကုိသာ ဆုိျခင္းျဖစ္တဲ့အတြက္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာဆုိတဲ့ ဘဝႏွစ္ျဖာမွာ အစြမ္းရွိတဲ့သူ၊ စြမ္းႏုိင္တဲ့သူျဖစ္ဖုိ႔ လူတုိင္းလူတုိင္း စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရ၊ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြကုိ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ အလုပ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္းျဖင့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာဆုိတာ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔ အၿမဲဆက္ဆံေနတတ္သလုိ၊ ခႏၶာကုိယ္ဟာလည္း ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အၿမဲဆက္ဆံေနတတ္ၿပီး အသက္ရွင္ေနပါတယ္ဆုိတဲ့ ဘဝဟာလည္း မၿမဲျခင္းသေဘာ၊ ဆင္းရဲျခင္းသေဘာ၊ အစုိးရမျခင္း သေဘာေတြနဲ႔ အၿမဲႏွိပ္စက္ေနတတ္တဲ့အတြက္ အႏွစ္မရွိတဲ့ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ဒီခႏၶာနဲ႔ ဒီအသက္ရွင္ေနမႈေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိ ဒါနျပဳလုပ္ျခင္း၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ တရားအားထုတ္ျခင္းျဖင့္သာ စြမ္းႏုိင္သမွ် ထုတ္ယူၾကရမွာျဖစ္ၿပီး ဒီလုိအႏွစ္သာရမ်ားနဲ႔ပဲ ဘဝမွာအစြမ္းရွိတဲ့ သူေတြျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံ အားထုတ္ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီလရဲ႕တရားပဲြမွာ အမည္ေပးထားတဲ့ “အႏွစ္ထုတ္ယူ စြမ္းတဲ့သူ”ဆုိတဲ့ တရားေခါင္းစဥ္အတုိင္း ဘဝသံသရာ ခရီးဆက္ၾကမယ့္ သံသရာ ခရီးသြားမ်ား အေနနဲ႔ သံသရာခရီးမွာ သက္ေသာင့္သက္သာ သြားႏုိင္ရန္အတြက္ အမွန္တကယ္ ယူေဆာင္လုိ႔ရႏုိင္မယ့္ ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ဘာဝနာကုသုိလ္မ်ားကုိသာ စည္းစည္ဥစၥာကုိ အရင္းျပဳကာ အလွဴဒါနျပဳျခင္း၊ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အရင္းျပဳကာ သီလေဆာက္တည္ျခင္း၊ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ဘဝအခုိက္အတံ့ကုိ အရင္းျပဳကာ တရားဘာဝနာအလုပ္ အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ရႏုိင္သမွ် အရယူကာ စြမ္းႏုိင္တဲ့သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း “အႏွစ္ထုတ္ယူ စြမ္းတဲ့သူ”ဆုိတဲ့ တရားေတာ္ကုိ ဒီတစ္လရဲ႕ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရားတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

- စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ႏွစ္ဆုိတာ၊ ဒါနလုပ္ကာ ထုတ္ရသည္။
- ခႏၶာကုိယ္မွ၊ ႏွစ္သာရ၊ သီလေဆာက္ကာ ထုတ္ရသည္။
- သက္ရွင္ေနရ၊ ႏွစ္သာရ၊ ဘဝနာက်င့္ကာ ထုတ္ရသည္။

Read more »

လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား (၂)

အေကာင္းဆုံးဘဝ အရေတာ္ၾကပါေစ
လစဥ္ျပဳလုပ္လာခဲ့တဲ့ တရားပဲြနဲ႔ ေရႊျမန္မာေတြ႕ဆုံပဲြမွာ (၃)လပုိင္းရဲ႕ တရားပဲြကုိ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၇-၃-၂၀၁၁ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔က က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပဲြမွာလည္း ထုံးစံအတုိင္း တရားေခါင္းစဥ္ေလး တစ္ခုေပးၿပီး ဓမၼလက္ေဆာင္အျဖစ္ ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္ေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တရားနာပရိတ္သတ္ အမ်ားစုဟာ လူငယ္အမ်ိဳးသားေတြပဲ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဒီပရိတ္သတ္နဲ႔ ကုိက္ညီမယ့္ တရားေတာ္နဲ႔ ေဟာၾကားမယ့္ အေၾကာင္းအရာကုိလည္း ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ႀကိဳတင္စဥ္းစားရပါတယ္။ အမ်ားစုဟာ ဘာသာတရားနဲ႔ အလွမ္းေဝးၾကတဲ့ သူေတြျဖစ္သလုိ မိ႐ုိးဖလာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အျဖစ္နဲ႔သာ က်င္လည္ေနၾကရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဝိပႆနာဆုိင္ရာ၊ အဘိဓမၼာဆုိင္ရာ တရားေတာ္ေတြ ေဟာေပးဖုိ႔က်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားရပါတယ္။ ေဟာမယ္ဆုိလည္း နားလည္လြယ္ေစမယ့္ အေၾကာင္းအရာကုိပဲ ေရြးခ်ယ္ေဟာေပးရပါတယ္။ တရားနာပရိတ္သတ္ဟာ ဒီပရိတ္သတ္ေတြပဲ အျဖစ္မ်ား ေနတာေၾကာင့္လည္း သူတုိ႔အတြက္ မွတ္မိတာ မမွတ္မိတာ အသာထား။ ကုိယ့္အတြက္ကေတာ့ ေဟာၿပီးသားတရား ထပ္ေဟာလုိ႔ မျဖစ္ျပန္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မေဟာဖူးေသးတဲ့ တရားကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီး သူတုိ႔သူတုိ႔ေလးေတြနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ တရားအမည္တစ္ခုေပးကာ နားလည္လြယ္ေအာင္ပဲ ေဟာၾကားေပးရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္တရားပဲြမွာ ေဟာၾကားေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ တရားေတာ္ရဲ႕ အမည္က “အေကာင္းဆုံးဘဝ အရေတာ္ၾကပါေစ” ဆုိတဲ့ တရားေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အေကာင္းဆုံး ဘဝဆုိတာ အေကာင္းဆုံးေတြ ရေနတဲ့ဘဝ၊ ရခဲတဲ့ အရာကုိ ရေနတဲ့ဘဝကုိ အေကာင္းဆုံလုိ႔ ဒီေနရာမွာ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီရခဲျခင္းဆုိတဲ့ စကားကုိ ပါဠိလုိ ဒုလႅဘဆုိတဲ့ စကားလုံးနဲ႔ ညြန္းဆုိၿပီး ဒုလႅဘတရား ငါးပါးရွိေၾကာင္းလည္း ဗုဒၶဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူါတယ္။ ဒီငါးပါးကေတာ့
၁။ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူရန္ ရခဲျခင္း (ဗုဒၶဳပၸါေဒါ ဒုလႅေဘာ)
၂။ လူအျဖစ္ကုိ ရခဲျခင္း (မႏုုႆႆဘာေဝါ ဒုလႅေဘာ)
၃။ သဒၶါတရားနဲ႔ ျပည့္စုံရန္ ရခဲျခင္း (ဒုလႅဘာ သဒၶါသမၸတၱိ)
၄။ ရဟန္းအျဖစ္ကုိ ရခဲျခင္း (ပဗၺဇၨိတဘာေဝါ ဒုလႅေဘာ)
၅။ သူေတာ္ေကာင္းတရား ၾကားနာဖုိ႔ရန္ ရခဲျခင္း (သဒၶမၼႆဝနံ ဒုလႅဘံ)
တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီငါးပါးမွာ အခုလူ႔ဘဝကုိ ရေနၾကတဲ့ သူေတြဟာ ရခဲျခင္းတရားကုိ ရေနၾကတဲ့ သူေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းဆုံးဘဝကုိ ရေနၾကတဲ့ သူေတြလုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ဘဝဟာ တျခားတျခား ဘုံသားေတြနဲ႔ ႏႈိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ အလြန္ရခဲ့တဲ့ ဘဝျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာမွာ လူေတြသန္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရွိေနေပမယ့္ ေန႔စဥ္သတ္ျဖတ္ စားေသာက္ေနၾကတဲ့ သတၱဝါေတြ၊ ၿပိတၱာျဖစ္ေနၾကတဲ့ သတၱဝါေတြ၊ ငရဲခံေနရတဲ့ သတၱဝါေတြ စတဲ့ အပါယ္ဘုံသားေတြနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္လုိက္ရင္ လူ႔ဘဝ ရေနတဲ့သူေတြဟာ အလြန္အမတန္ နည္းပါးေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လူ႔ဘဝဟာ ရခဲတဲ့ဘဝလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လူ႔ဘဝဟာ လုိခ်င္တာေတြကုိ အရယူႏုိင္တဲ့ ဘဝလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူအျဖစ္နဲ႔ အေကာင္းဆုံးအရာေတြကုိ ျပဳလုပ္အားထုတ္ၿပီး အေကာင္းဆုံးဘဝေတြကုိ ေရာက္ေအာင္ ေရြးခ်ယ္သြားႏုိင္သလုိ အျမင့္ဆုံးျဖစ္တဲ့ ဘုရားအျဖစ္၊ ရဟန္းအျဖစ္ေတြကုိလည္း လူ႔ဘဝနဲ႔ အရယူႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ရခဲတဲ့ဘဝ၊ ရခ်င္တဲ့အရာေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ရယူႏုိင္တဲ့ ဘဝ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လူ႔ဘဝဟာ အေကာင္းဆုံးဘဝလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

လူ႔ဘဝနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗုဒၶစာေပမွာလာတဲ့ သုတၱန္တစ္ခုကေတာ့ လူ႔ဘဝဟာ အေကာင္းဆုံးဘဝ၊ သုဂတိဘဝ ျဖစ္ေၾကာင္း ဖြင့္ဆုိရွင္းျပထားပါတယ္။ ဒီသုတ္ေတာ္ဟာ ပုဗၺပဥၥနိမိတၱသုတ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ နတ္ျပည္က နတ္သား၊ နတ္သမီးေတြထဲမွာ အခ်ိဳ႕နတ္သား နတ္သမီးေတြဟာ နတ္သက္ေၾကြ စုေတခါနီးအခ်ိန္မွာ နိမိတ္ငါးမ်ိဳး ထင္တတ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ စတုမဟာရာဇ္၊ တာဝတႎသာ စတဲ့ နတ္ျပည္ေလာက နတ္သားနတ္သမီးေတြဟာ လူေတြလုိ ပဋိသေႏၶေနရျခင္း၊ အုိျခင္း၊ နာျခင္းမရွိဘဲ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ အရွိန္ေၾကာင့္ နတ္သားနတ္သမီးေတြဟာ အရြယ္ေရာက္သူေတြအျဖစ္ တစ္ခါတည္း တန္းျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ဒီလုိအရြယ္ေရာက္ၿပီး နတ္သားနတ္သမီးအျဖစ္နဲ႔ပဲ အုိျခင္းနာျခင္းမရွိ ကုသုိလ္အရွိန္ ရွိသမွ် နတ္စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကုိ ခံစားၾကရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နတ္သားနတ္သမီးေတြ ေသတာေတာ့ ရွိပါတယ္။ အုိနာတာေတြ မရွိေပမယ့္ ေသတဲ့အခါ ေသခါနီးကာလမွာေတာ့ နိမိတ္လကၡဏာေတြ ထင္လာတတ္ပါတယ္။ နတ္သက္ေၾကြခါနီး နတ္သားနတ္သမီးေတြမွာ စုေတခါနီး နိမိတ္ငါးမ်ိဳး ထင္လာတတ္ပါတယ္။ အဲဒီ နိမိတ္ငါးမ်ိဳးကေတာ့
၁။ သူတုိ႔သူတုိ႔ ပန္ဆင္အသုံးျပဳထားတဲ့ နတ္ပန္းေတြ ညႇိဳးႏြမ္းလာျခင္း
၂။ သူတုိ႔ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ နတ္ဝတ္တန္ဆာေတြ ညစ္ႏြမ္းလာျခင္း
၃။ လက္ကတီးၾကား၊ ဂ်ိဳင္းၾကားမွာ ေခၽြးေတြထြက္လာျခင္း (ပုံမွန္အားျဖင့္ နတ္သားနတ္သမီးမ်ား ေခၽြးထြက္ေလ့မရွိ)
၄။ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္ဝါေတြဟာ တေျဖးေျဖး ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္လာျခင္း
၅။ ေနေနရတဲ့ နတ္ဘုံဝမွာ မေပ်ာ္ေမြ႕ေတာ့ျခင္း
ဆုိတဲ့ နိမိတ္ငါးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိ နိမိတ္ေတြ ထင္လာတာကုိ ေတြ႕ရတဲ့အခါ တစ္ျခားနတ္သားနတ္သမီးေတြက ဒီနိမိတ္ေတြကုိၾကည့္ၿပီး အဲဒီနတ္သား နတ္သမီးေတြ နတ္သက္ေၾကြကာ စုေတေတာ့မယ္ဆုိတာ သိၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ နိမိတ္ထင္လာတဲ့ နတ္သားနတ္သမီးေတြကုိ သူေတာ္ေကာင္းနတ္ေတြကေန သြားၿပီးေတာ့ အမွာစကားဆုိၾကပါတယ္။ ဒီသုတ္ေတာ္မွာေတာ့ စကားသုံးခြန္းမွာတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ နတ္သက္ေၾကြခါနီး နတ္သားနတ္သမီးေတြကုိ မွာတဲ့အဲဒီ စကားသုံးခြန္းကေတာ့
၁။ ဒီဘဝကေန စုေတၿပီးေနာက္ သုဂတိ ဘဝကုိ ေရာက္ေအာင္သြား
၂။ သုဂတိဘဝေရာက္တဲ့အခါ ရသင့္ရထုိက္တာကုိ ရေအာင္ယူ
၃။ ရသင့္ရထုိက္တာကုိ ရၿပီးရင္ အဲဒီအရာကုိ တည္တ့ံခုိင္ၿမဲေအာင္ ႀကိဳးစား
ဆုိတဲ့ စကားေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
နတ္ေတြမွာတဲ့ ဒီစကားသုံးမ်ိဳးမွာ သုဂတိဘဝဆုိတာ လူ႔ဘဝကုိ ဆုိျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ရသင့္ရထုိက္တဲ့အရာ ဆုိတာ သဒၶါတရားကုိ ဆုိျခင္းျဖစ္ကာ အဲဒီအရာကုိ ခုိင္ၿမဲေအာင္ ႀကိဳးစားဆုိတာ သဒၶါတရားၿမဲေအာင္ ႀကိဳးစားလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဒီသုတၱန္နဲ႔ စာေပအဖြင့္ေတြက ဆုိပါတယ္။ ဒါက နတ္ေတြကေတာင္ ေျပာဆုိေလ့ရွိတဲ့ လူ႔ဘဝအေၾကာင္း အေကာင္းေလးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေဒသနာေတာ္အရ လူ႔ဘဝဟာ တကယ့္ကုိ အေကာင္းဆုံး ဘဝျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိႏုိင္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိအေကာင္းဆုံးဘဝမွာ နတ္ေတြေျပာသလုိ ရသင့္ရထုိက္တာကုိ ရေအာင္ယူၿပီး၊ ၿမဲသင့္ၿမဲထုိက္တာကုိ ၿမဲေနႏုိင္မွ အေကာင္းဆုံးဘဝ အရေတာ္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲလုိမွ မဟုတ္ရင္ အေကာင္းဆုံး ဘဝကုိ ရထားေပမယ့္ အရမေတာ္တဲ့ အျဖစ္ေတြနဲ႔လည္း ႀကဳံေတြ႕တတ္ပါတယ္။ လက္ရွိရထားတဲ့ အေကာင္းဆုံး လူ႔ဘဝမွာ အရေတာ္ၾကဖုိ႔ စာေပေတြက ေျပာတဲ့အတုိင္း သဒၶါတရားကုိ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး သဒၶါၿမဲဖုိ႔လည္း အထူးလုိအပ္လွပါတယ္။ သိတဲ့အတုိင္း သဒၶါတရား ရွိဖုိ႔၊ သဒၶါတရား ခုိင္ၿမဲဖုိ႔ဆုိတာ လြယ္တဲ့ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ ပုထုဇဥ္သဘာဝ စိတ္ေတြကလည္း ခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သဒၶါတရားကုိ ထိန္းဖုိ႔ခက္ေနၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

သဒၶါဆုိတာ ရတာနာသုံးပါးနဲ႔ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိ ယုံၾကည္မႈလုိ႔ ေယဘုယ် နားလည္ထားႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအဖြင့္ေတြအရ ပုထုဇဥ္ေတြမွာ ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ယုံၾကည္မႈၿမဲဖုိ႔၊ ကံတရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ယုံၾကည္မႈခုိင္ဖုိ႔ အေတာ္ခဲယင္းတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ကုိယ့္မွာရွိေနတဲ့ သဒၶါတရားဟာ တစ္ခါတေလ အေကာင္းဆုံးအလုပ္တစ္ခုခုကုိ လုပ္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္ထားေပမယ့္ ေတာ္ၾကာေျပာင္းရင္ ေျပာင္းသြားတတ္သလုိ ဘယ္ေန႔ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဒါနလုပ္လုိက္မယ္၊ သီလေဆာက္တည္လိုက္မယ္၊ ဘာဝနာ တစ္ခုခုကုိ အားထုတ္လုိက္မယ္၊ ဘယ္သူ႔ကုိ ဘာေလးကူညီလုိက္မယ္၊ ဘာေလးလုပ္ေပးလုိက္မယ္ စတဲ့အေတြးအႀကံ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ရွိေနေပမယ့္ တကယ္လုပ္မယ္ဆုိေတာ့ ပ်က္ျပယ္သြားတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ မရခင္တုန္းကေတာ့ ရလာရင္ ဘာလုပ္လုိက္မယ္လုိ႔ ရည္ရြယ္ထားတတ္ေပမယ့္ တကယ္ရလာတဲ့အခါက်ေတာ့ စိတ္ေျပာင္းသြားတတ္တာ၊ သဒၶါတရား ေလ်ာ့သြားတတ္တာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ အျဖစ္မ်ိဳးကေတာ့ ပုထုဇဥ္ မွန္သမွ် သူသူကုိယ္ကုိယ္ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာဆုိတာထက္ ဒါဟာ သဒၶါတရား မခုိင္ၿမဲတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သဒၶါတရားဟာ ရွိဖုိ႔ခဲရင္းသလုိ၊ ၿမဲဖုိ႔လည္း ခဲရင္းတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

လူအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သဒၶါတရား ရွိဖုိ႔ခဲယင္းတတ္သလုိ ရွိၿပီးသား အရာကုိ ၿမဲဖုိ႔အတြက္လည္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ထိန္းသိမ္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ သဒၶါတရား တည္တ့ံဖုိ႔အတြက္ ဘယ္တန္ခုိးရွင္ကမွ လုပ္ေဆာင္ေပးလုိ႔ မရပါဘူး။ ဗုဒၶလက္ထက္က တန္ခုိးေတာ္အရာမွာ ဧတဒဂ္ ရေတာ္မူတဲ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ မေထရ္ႀကီးေတာင္မွ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ သဒၶါတရားကုိ ၿမဲျမံတည္တ့ံေအာင္ တန္ခုိးေတာ္နဲ႔ မလုပ္ေပးႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီစကားေတာ္ကုိ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ မေထရ္ျမတ္ႀကီး ကုိယ္ေတာ္တုိင္ အလုပ္အေကၽြး ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ကုိ မိန္႔ေတာ္မူဖူးပါတယ္။

တစ္ခါက ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွာ ဆြမ္းကိစၥ အလွဴႏွစ္ခုနဲ႔ ႀကဳံခဲ့ရဖူးပါတယ္။ တစ္ဦးက အရွင္သီဝလိေလာင္းကုိ (၇)ႏွစ္ပတ္လုံး ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ခဲ့ရတဲ့ မယ္ေတာ္ သုပၸဝါသာ ဒကာမျဖစ္ၿပီး တစ္ဦးက အရွင္ေမာဂၢလာန္မေထရ္ရဲ႕ အလုပ္အေၾကြး ဒကာႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အေနျဖင့္ အလုပ္အေကြ်းဒကာႀကီးက အရင္ဆြမ္းပင့္ထားတာ ျဖစ္ေပမယ့္ ကုိယ္တုိင္ခ်ီးေျမႇာက္ရမယ့္ အေၾကာင္းရွိေနတဲ့အတြက္ သုပၸဝါသာ ဒကာမႀကီးရဲ႕ ဆြမ္းကုိ အရင္ခ်ီးေျမႇာက္လုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က အလုပ္အေကၽြး ဒကာႀကီးရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ကုိယူဖုိ႔ အရွင္မဟာေမဂၢလာန္ မေထရ္ကုိ အမိန္႔ရွိေတာ္မူပါတယ္။ အရွင္ေမာဂၢလာန္ မေထရ္လည္း ဒကာႀကီးဆီေရာက္ၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ ဒကာႀကီးက “ေကာင္းပါၿပီဘုရား အရွင္ုဘရားအေနနဲ႔ ဒီခုႏွစ္ရက္အတြင္းမွာ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာရယ္၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အသက္ရယ္၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ သဒၶါတရားရယ္ ဒီသုံးမ်ိဳး မပ်က္ေအာင္၊ မေျပာင္းေအာင္ တာဝန္ယူေပးပါဘုရား”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ဒီေတာ့ မေထရ္ျမတ္က “ဒကာႀကီးေရ စည္းစိမ္ဥစၥာနဲ႔ အသက္ကုိေတာ့ တာဝန္ယူေပးလုိ႔ရတယ္၊ သဒၶါတရားကုိေတာ့ ဒကာႀကီးကုိယ္တုိင္ပဲ တာဝန္ယူပါ”လုိ႔ ျပန္မိန္႔လုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔သဒၶါတရားကုိ သူယုံၾကည္တဲ့ ဒကာႀကီးက ဘုရားရွင္ အမိန္႔ရွိေတာ္မူတဲ့အတုိင္း လုိက္နာေဆာင္ရြက္ သြားခဲ့ပါတယ္။


ဒီမွာ အဓိက ေျပာခ်င္တာက သဒၶါတရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တန္ခုိးေတာ္အရာမွာ ဧတဒဂ္ ရေတာ္မူတဲ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ မေထရ္ႀကီးကုိယ္တုိင္ေတာင္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ သဒၶါတရားကုိ ၿမဲၿမံေအာင္ လုပ္မေပးႏုိင္ဘဲ သဒၶါတရားၿမဲဖုိ႔ ကုိယ္တုိင္ပဲ လုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သဒၶါတရားဟာ အဲဒီေလာက္ကုိ တည္တ့ံဖုိ႔ ခဲယင္းတာျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္တန္ခုိးရွင္ကမွ သဒၶါတရားၿမဲေအာင္ လုပ္မေပးႏုိင္သလုိ ျဖစ္ဖုိ႔ရဖုိ႔ ခဲရင္းတဲ့ ဒီသဒၶါတရားကိုလည္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ လုပ္ယူရမယ္ဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နတ္ေတြမွာသလုိ ရခဲတဲ့ သဒၶါကုိ ရေအာင္လုပ္ဖုိ႔က ကုိယ္ကုိင္တုိင္ပဲ လုပ္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ အဲဒီလုိ ရလာတဲ့ သဒၶါတရားကုိ ေကာင္းစြာတည္တံ့ေအာင္ ထာဝရမေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔အတြက္ကလည္း အနည္းဆုံး ေသာတာပန္အဆင့္ကုိ ေရာက္ထားမွ စိတ္ခ်ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ သဒၶါတရား လုံးဝၿမဲသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘဝ ေသာတာပန္ ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္လည္း ေသာတာပန္အလား သရဏဂုံနဲ႔ ကံငါးပါးလုံထားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သဒၶါတရားလည္း ေကာင္းေကာင္းၿမဲေနႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီဘဝမွာ ေသာတာပန္ အျဖစ္ကုိ မရႏုိင္ေသးတာေတာင္မွ အနည္းဆုံး သရဏဂုံနဲ႔ ငါးပါးသီလေလာက္ေတာ့ လုံထားမွ ျဖစ္မွာလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေျပာခ်င္တာက အေကာင္းဆုံးဘဝ အရေတာ္ၾကေစဖုိ႔ ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးဘဝ တစ္ခုအျဖစ္ ရရွိလာတဲ့ လူ႔ဘဝမွာ ရသင့္ရထုိက္တဲ့ သဒၶါတရားကုိ ရေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး အဲဒီသဒၶါတရားကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ၿမဲၿမံေအာင္ႀကိဳးစားကာ အရေတာ္တဲ့ ဘဝျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရရွိထားတဲ့ အေကာင္းဆုံးဘဝ ထာဝရေကာင္းေစဖုိ႔၊ သဒၶါတရား ထာဝရတည့္တံ့ေစဖုိ႔ ဆုိတာဟာ အရိယာအျဖစ္ကုိ ရရွိထားမွ စိတ္ခ်ရႏုိင္ေပမယ့္ ဒီဘဝမွာ ကံငါးပါးကုိ လုံေအာင္ထိန္းၿပီး ဒါနအလုပ္၊ ဘာဝနာအလုပ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ ထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေသာတာပန္အလား သဒၶါတရားအားေကာင္းကာ လားရာဂတိလည္း ေကာင္းေနႏုိင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္ရွိရရွိထားတဲ့ လူ႔ဘဝမွာ အနည္းဆုံးေတာ့ ကံငါးပါးကုိ လုံေအာင္ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ အသိေပး တုိက္တြန္းလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အေကာင္းဆုံးဘဝ အရေတာ္ၾကပါေစ ဆုိတဲ့ ဒီေန႔တရားေတာ္အရ အေကာင္းဆုံးဘဝျဖစ္တဲ့ လူ႔ဘဝကုိ ရရွိထားၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ လူလည္းျဖစ္၊ ဘုရားသာသနာနဲ႔လည္းႀကဳံ၊ အထုိက္အေလ်ာက္ သဒၶါတရားေလးေတြလည္း ရွိေနၾကၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္လက္ရွိရထားတဲ့ အေကာင္းဆုံး အေျခအေနကုိ ဒီထက္ပုိတဲ့ အရေတာ္တဲ့ အေကာင္းဆုံး ဘဝမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ အလုပ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္း သဒၶါတရားအားေကာင္းတဲ့ဘဝ အရေကာင္းတဲ့ သူေတြျဖစ္ေအာင္လည္း ဆထပ္ပုိၿပီး အားထုတ္လုိက္ၾကဖုိ႔ အေလးဂ႐ု တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

အားလုံး အေကာင္းဆုံးဘဝ အရေတာ္ၾကပါေစ…

Read more »

လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား (၁)

ဘာအေကာင္းဆုံးလဲ
ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ကုိရီးယားႏုိင္ငံ၊ ဒယ္ဂူးၿမိဳ႕ စိတၱသုခ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ လစဥ္တစ္လတစ္ႀကိမ္ တရားပဲြမ်ားနဲ႔ ေရႊျမန္မာေတြ႕ဆုံပဲြမ်ားကုိ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ (၂)လပုိင္းကစၿပီး ေက်ာင္းအက်ိဳးေဆာင္ ဒကာေတာ္မ်ားရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ လစဥ္က်င္းပ ျပဳလုပ္လာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အရင္တုန္းက သီးသန္႔သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိဘဲ အေျခအေနအရ သာေရးနာေရးပြဲမ်ား လုပ္ျဖစ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ အခုလုိ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ေလး လုပ္ျဖစ္ဖုိ႔ကေတာ့ ဒီႏွစ္မွ စလုပ္ျဖစ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမိျမန္မာျပည္ကေန ထြက္ခြါလာၿပီး ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ သူမ်ားကုိယ္ျဖစ္ကာ တနဂၤေႏြလုိ ေန႔မ်ိဳးေတြေတာင္မွ ကုိယ္ပုိင္အခ်ိန္ ျဖစ္ခြင့္မရၾကတဲ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ တစ္လတစ္ခါေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းကန္ဘုရားနဲ႔ နီးေစဖုိ႔၊ တစ္လုံးတစ္ပါဒပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာတရားအသိ တုိးေစဖုိ႔၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈ ရေစဖုိ႔ စတဲ့စတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဒီပဲြေလးေတြကုိ လုပ္ေပးျဖစ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ တစ္ခ်ိဳ႕က ဒီလုိတရားပဲြမ်ိဳးကုိ လာခ်င္ေပမယ့္ တနဂၤေႏြေန႔ကုိ မျဖစ္မေန အလုပ္ ဆင္းေပးေနရတဲ့ သူေတြက ရွိေနျပန္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကလည္း တရားပဲြကုိ မလာႏုိင္ေပမယ့္ တရားပဲြမွာ ေဟာတဲ့တရားကုိေတာ့ သိရွိမွတ္သားလုိၾကဟန္ ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ျဖစ္ႏုိင္ရင္ တရားပဲြမွာ ေဟာတဲ့တရားကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုိ႔စ္ေရးၿပီး တင္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားလာတာေတြ ရွိပါတယ္။။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းဘုန္းလည္း သူတုိ႔သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ ဆႏၵအရ လစဥ္ေဟာၾကားတဲ့ တရားအႏွစ္ခ်ဳပ္ကုိ ျပန္လည္ေရြးႏႈတ္ကာ အခုလုိ တင္ျပျဖစ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၇-၂-၂၀၁၁ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔မွာ ေဟာၾကားေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ တရားေခါင္းစဥ္ေလးကေတာ့ “ဘာအေကာင္းဆုံးလဲ” ဆုိတဲ့ တရားေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာအေကာင္းဆုံးလဲလုိ႔ေမးရင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ကုိယ္အလုိလားဆုံးအရာ၊ အႏွစ္သက္ဆုံးအရာကုိ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ပဲ ေျပာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးသူေတြနဲ႔ အတူတကြ ေနထုိင္ရတာကုိ လုိခ်င္တဲ့သူေတြကလည္း ဒီလုိခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သူေတြနဲ႔ အတူတကြ ေနရျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ ေျပာၾကမွာ ျဖစ္သလုိ မခ်စ္မႏွစ္သက္သူေတြနဲ႔ အတူေနရတဲ့ သူေတြကလည္း ဒီလုိသူေတြနဲ႔ မေနရဘူးသာဆုိရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေကာင္းဆုံးပဲလုိ႔ ေျပာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိပါပဲ ႀကိဳက္တဲ့ပစၥည္း၊ ႀကိဳက္တဲ့အစားအစာ၊ ႀကိဳက္တဲ့ေနရာ၊ စတာေတြကုိ လုိခ်င္ေတာင့္တခ်ိန္မွာ ရရွိ၊ ေရာက္ရွိလာခဲ့ရင္ သူတုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးပဲလုိ႔ ေျပာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လုိခ်င္တဲ့အရာေတြ ရလာတဲ့အခါ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ ေျပာေလ့ရွိတတ္ၾကသလုိ၊ မလုိခ်င္တဲ့အရာေတြ မရွိေတာ့တဲ့အခါ၊ ေရာက္မလာတဲ့အခါဆုိရင္လည္း အေကာင္းဆုံးလုိ႔ ေျပာေလ့ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေတာင့္တတတ္တဲ့ အေကာင္းဆုံးအရာ၊ အေကာင္းဆုံး သေဘာတရားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶစာေပမွာေတာ့ ဒီအေကာင္းဆုံးဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ “ပရမ”ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရနဲ႔ တစ္ခါတေလ ေျပာဆုိသုံးႏႈန္းေလ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း ဒီပရမဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ အသုံးျပဳၿပီး ေလာကမွာ ပရမတရား ေလးပါးရွိေၾကာင္း ေဟာျပေတာ္မူပါတယ္။ ျမန္မာလုိဆုိရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးတရား ေလးပါးေပါ့။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္က ပရမတရားေလးပါးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔
“အာေရာဂ် ပရမာ လာဘာ၊ သႏၲဳ႒ီ ပရမံ ဓနံ။
ဝိႆာသ ပရမာ ဉာတိ၊ နိဗၺာန ပရမံ သုခံ”
ဆုိၿပီး တရားစကား ေဟာၾကားေပးေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒီစကားေတာ္ရဲ႕ ဆုိလုိရင္း အဓိပၸါယ္က
- က်န္းမာျခင္းသည္ အေကာင္းဆုံး လာဘ္လာဘ
- ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆုံး စည္းစိမ္ဥစၥာ
- ခ်စ္ကၽြမ္းဝင္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆုံး ေဆြမ်ိဳး
- နိဗၺာန္ခ်မ္းသာသည္ အေကာင္းဆုံး ခ်မ္းသာ
ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလးမ်ိဳးဟာ ဘုရားေဟာတဲ့ ပရမတရားေခၚ အေကာင္းဆုံးတရား ေလးပါးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီတရားေတာ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ေကာသလမင္းႀကီးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာသလမင္းႀကီးဟာ အစားအလြန္ႀကီးတဲ့ ရွင္ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စားလဲဆုိရင္ တစ္ခါစားရင္ ဆန္တစ္စိပ္ခ်က္ ကုန္ေအာင္စားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အစားႀကီးတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ တစ္ေန႔ေတာ့ နံနက္စာ ပဲြေတာ္တည္ၿပီး ထမင္းဆိပ္တက္ေနခ်ိန္မွာ ဘုရားေက်ာင္းကုိသြားၿပီး ဘုရားတရားေဟာေနတဲ့ တရားပဲြတစ္ေနရာမွာ သြားငုိက္ေနပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ အေျခအေနကုိ သိေနရတဲ့ ဘုရားရွင္ဟာ တရားေဟာၿပီးေတာ့ ဘုရင္ႀကီးကုိ “အစားမ်ားျခင္း၊ အစားႀကီးျခင္းဟာ ဆင္းရဲငုိက္မ်ည္းျခင္းကုိ ျဖစ္တတ္ေၾကာင္း၊ အစားအစာဆုိတာ အတုိင္းအရွည္ကုိသိၿပီး စာတာေကာင္းေၾကာင္း” မိန္ၾကားရင္း ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ တူေတာ္ေမာင္ သုဒႆနကုိ ဘုရင္ႀကီးပဲြေတာ္တည္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္ဆုံးထမင္းလုပ္ကုိ မစားဖုိ႔ သတိေပးကာ အဲဒီေနာက္ဆုံးလုပ္ ထမင္းရဲ႕ ဆန္အေရအတြက္အတုိင္း ထမင္းခ်က္တဲ့အခါ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ခ်က္သြားဖုိ႔ မွာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ သုဒႆနလည္း ဘုရားရွင္မွာၾကားတဲ့အတုိင္း ဘုရင္ႀကီး ပဲြေတာ္တည္တဲ့အခါတုိင္း ေနာက္ဆုံးထမင္းလုပ္ကုိ မစားျဖစ္ေအာင္ သတိေပးရင္း အဲဒီထမင္းလုပ္ အေရအတြက္အတုိင္း ဆန္ကုိေလ်ာ့ေလ်ာ့ခ်က္ၿပီး စားေစခဲ့ရာ ေနာက္ဆုံးမွာ ဆန္တစ္စိပ္ခ်က္စားတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ဆန္တစ္ကြမ္းစား (တစ္စလယ္)ခ်က္ပဲ စားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အစားအေသာက္ ေလ်ာ့ခ်ၿပီးစားလာတဲ့ ေကာသလဘုရင္ဟာ အရင္ကနဲ႔မတူေအာင္ ခႏၶာကုိယ္ေပါ့ပါးကာ က်န္းမာေရးေတြလည္း ေကာင္းလာပါတယ္။ ေကာသလဘုရင္ဟာ သူဒီလုိျဖစ္လာတာ ျမတ္စြာဘုရား ေက်းဇူးေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္ကာ ဘုရားရွင္ေက်ာင္းသုိ႔သြားေရာက္၍ သူရဲ႕က်န္းမာေရး အေျခအေနနဲ႔ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေက်းဇူးတရားအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဘုရားရွင္က ေကာသလမင္းႀကီးကုိ “အာေရာဂ် ပရမာ လာဘာ…” စတဲ့ အထက္ပါ တရားစကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူလုိက္ပါတယ္။

ဒီေဒသနာေတာ္မွာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ မိန္႔ေတာ္မူတဲ့ ပရမတရားေလးပါးဟာ ေလာကီေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ား အတြက္ အတုယူ လုိက္နာစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူတဲ့ “အာေရာဂ် ပရမာ လာဘာ - က်န္းမာျခင္းသည္ အေကာင္းဆုံးလာဘ္”ဆုိတဲ့ ပထမဆုံး ပရမစကားလုိပဲ က်န္းမာေရးဟာ သိပ္ကုိအေရးႀကီးပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ၊ ရာထူးဌာနႏၲရေတြ၊ ပညာအရည္အခ်င္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပည့္စုံျပည့္စုံ က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူးဆုိရင္ အဲဒီျပည့္စုံမႈေတြဟာ အလကားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြအားလုံးက က်န္းမာေရးသာ ေကာင္းသြားမယ္ဆုိရင္ ပုိက္ဆံဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္၊ ဘယ္မွာပဲသြားကုရကုရ အကုန္အက်ခံၿပီး သြားကုၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက က်န္းမာေရး ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီတန္ဘုိးကုိ မသိၾကေပမယ့္ က်န္းမာေရးတကယ္မေကာင္း ျဖစ္လာၿပီဆုိေတာ့မွ တန္ဘုိးသိကာ ေၾကာက္လန္႔တတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ အဲဒီလုိျဖစ္လာမွ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ျဖစ္ၾကတာထက္စာရင္ မျဖစ္ခင္ကတည္းက အသက္ဉာဏ္ေစာင့္ ဥစၥာကံေစာင့္ဆုိသလုိ အသက္ကုိ ဉာဏ္ေလးနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းေနထုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ က်န္းမာေရးေလးေတြ အထုိက္အေလ်ာက္ ေကာင္းေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ က်န္းမာေရး မေကာင္းတာဟာ ႐ုပ္တရားေဖာက္ျပန္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပေတြ အလုိအရ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟ ကံေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္ႏုိင္သလုိ၊ စိတ္ေၾကာင့္၊ ဥတုေၾကာင့္၊ အာဟာရေတြေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္တတ္ပါတယ္။ ဒီကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရား ေလးပါးေၾကာင့္ ႐ုပ္တရားေဖာက္ျပန္ၿပီး က်န္းမာေရး မေကာင္းျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ဒီေလးပါးကုိ ဉာဏ္ေလးနဲ႔ ယွဥ္ၿပီးေနထုိင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ အသက္ဉာဏ္ေစာင့္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလးပါးမွာ အတိတ္ကံ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္မႈဟာ ဝဋ္ေကၽြးမပါခဲ့ရင္ ပစၥဳပၸန္ေကာင္းကံေလးေတြနဲ႔ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္သလုိ၊ စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့႐ုပ္ေဖာက္ျပန္မႈကုိေတာ့ စိတ္နဲ႔ပဲ ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိပဲ ဥတုေၾကာင့္ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္ရင္လည္း ဥတုနဲ႔မွ်တေအာင္၊ အာဟာရေၾကာင့္ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္ရင္လည္း အစားအေသာက္ေတြမွာ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြ စားႏုိင္ေအာင္ အားထုတ္ေပးျခင္းျဖင့္ သင့္ေလ်ာ္သလုိ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရေတြကုိ မွ်တေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုိင္ႏုိင္ရင္ အသက္ကုိဉာဏ္ေစာင့္သလုိ ျဖစ္ေနမွာျဖစ္ၿပီး အသက္ဉာဏ္ေစာင့္ေနသမွ် က်န္းမာေရးလည္း ေကာင္းေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းေနျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံး လာဘ္ကုိ ရေနျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ဘယ္အရာေတြနဲ႔မွ မလဲႏုိင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်န္းမာျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံးလာဘ္ပဲလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယ ပရမတရား တစ္ခုျဖစ္တဲ့ “သႏၲဳ႒ီ ပရမံ ဓနံ- ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံး စည္းစိမ္ဥစၥာ”ဆုိတဲ့ တရားဟာလည္း ဘဝစားဝတ္ေနေရးအတြက္ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ေနသူေတြအတြက္ လုိအပ္တဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံး ဥစၥာလုိ႔ ဆုိတဲ့အတြက္ တစ္ခ်ိဳ႕က ဘာမွမလုပ္၊ မႀကိဳးစားဘဲ ေနရမယ္လုိ႔ သေဘာေပါက္လဲြတတ္ပါတယ္။ အဲလုိ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရာင့္ရဲလြယ္ရမယ္ဆုိတာ ကုိယ့္အေျခအေနအရ ႀကဳံလာရလာတဲ့ အေပၚမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေအာင္ေနလုိက္ျခင္း သေဘာကုိ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မေရာင့္ရဲႏုိင္တဲ့အတြက္ လုိခ်င္တက္မက္မႈေနာက္ကုိ လုိက္ရင္း မဆုံးႏုိင္ျဖစ္ေနတဲ့ ေလာဘကုိ အကန္႔ေလးတစ္ခုနဲ႔ ထိန္းေပးျခင္း သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အစြမ္းအစ၊ ကုိယ္ရႏုိင္တာထက္ ပုိၿပီးလုိခ်င္တတ္ကာ မတရား အရယူတဲ့အထိ မျဖစ္ရေအာင္ ကုိယ့္အတုိင္းအတာအရ ေက်နပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ မေရာင့္ရဲႏုိင္ၾကတဲ့အတြက္ ျဖစ္တတ္တဲ့ ကုိယ္စိတ္ပင္ပန္းမႈ၊ ေသာကျဖစ္မႈ၊ ေဒါသျဖစ္မႈ စတာေတြကုိ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေစဖုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းေနထုိင္ျခင္း သေဘာမ်ိဳးကုိ ဒီေနရာမွာ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္းလုိ႔ ေျပာလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳး အေပၚမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ႏုိင္ျခင္းဟာ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြေနာက္ကုိ လုိက္ရင္းေလာဘျဖစ္မႈ၊ စုိးရိမ္ႀကီးမႈ စတဲ့ ဆုိးက်ိဳးေတြကေန ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံး စည္းစိမ္ဥစၥာျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္းကုိ ပရမတရားတစ္ခုလုိ႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ ပရမတရားတစ္ခု ျဖစ္တဲ့ “ဝိႆာသ ပရမာ ဉာတိ- ခ်စ္ကၽြမ္းဝင္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆုံး ေဆြမ်ိဳး” ဆုိတဲ့ အခ်က္ဟာလည္း တစ္မိထဲဖြားတဲ့ အမ်ိဳးေတြထက္ ဘာမွေသြးမေတာ္ သားမစပ္ဘဲ ေကာင္းေနၾကတဲ့ သူစိမ္းေတြနဲ႔ အတူက်င္လည္ ေနထုိင္ၾကသူေတြအတြက္ လက္ေတြ႕က်တဲ့ အေကာင္းဆုံးတရားတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ရာေဆြမ်ိဳး မိန္ရာဟင္းေကာင္းဆုိသလုိ အမ်ိဳးမေတာ္ေပမယ့္ ခ်စ္ခင္ကၽြမ္းဝင္ေနၿပီး သူ႔အက်ိဳး ကုိယ့္အက်ိဳး ေဆာင္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ အေကာင္းဆုံး ေဆြမ်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ဒီဘဝမွာလာၿပီး တစ္မိသားစုတည္း ျဖစ္ေနၾကေပမယ့္ ခ်စ္ခင္မႈမရွိ၊ ရင္းႏွီးမႈမရွိ၊ အက်ိဳးေဆာင္မႈ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးေတြထက္စာရင္ ဘာမွေတာ္စပ္မႈ မရွိဘဲ လုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အကူအညီျဖစ္၊ အေကာင္းေတြကုိ ညြန္ျပ၊ အဆုိးေတြကုိ တားျမစ္ကာ ေမတၱာအားေတြနဲ႔ ခ်စ္ခင္ေစာင့္ေရွာက္ၾကတဲ့ သူစိမ္းေတြက ပုိၿပီးအက်ိဳးျပဳမႈေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ အမ်ိဳးဆုိတာ တကယ္ေတာ့ ခ်စ္ကြ်မ္းဝင္ျခင္း၊ အက်ိဳးလုိလားျခင္း ရွိသူေတြသာ အေကာင္းဆုံး ေဆြမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ဆုံး ပရမတရားျဖစ္တဲ့ “နိဗၺာန ပရမံ သုခံ - နိဗၺာန္ခ်မ္းသာသည္ အေကာင္းဆုံး ခ်မ္းသာ”ဆုိတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ခ်မ္းသာတယ္ထင္ၿပီး လုိက္မိေပမယ့္ မခ်မ္းသာဘဲ ျဖစ္ေနၾကတဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေရြးခ်ယ္သင့္တဲ့ အေကာင္းဆုံး ခ်မ္းသာစစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကီခ်မ္းသာေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာပါတယ္ေျပာေျပာ ခံစားတုန္း အခုိက္အတန္႔ေလာက္ပဲ ခ်မ္းသာတဲ့ တဒဂၤ ခ်မ္းသာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာမဂုဏ္ ခ်မ္းသာေတြျဖစ္တဲ့ အိပ္ေကာင္းျခင္းခ်မ္းသာ၊ စားေကာင္းျခင္းခ်မ္းသာ၊ ေနေကာင္းျခင္းခ်မ္းသာ စတာေတြဟာ ခံစားၿပီးေနာက္မွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တာက ဆင္းရဲျခင္းေတြပဲ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အိပ္ေကာင္းတယ္ထင္လုိ႔ အိပ္ၿပီးပဲေနတဲ့အခါ၊ စားေကာင္းတယ္ထင္လုိ႔ စားၿပီးပဲ ေနတဲ့အခါ စတာေတြရဲ႕ ေနာက္မွာေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းေတြပဲ ေရာက္လာေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါေတြဟာ ခ်မ္းသာတယ္လုိ႔ ထင္ေနရတဲ့ အခုိက္အတန္႔ ခ်မ္းသာေတြျဖစ္ေနၿပီး ဒီလုိခ်မ္းသာေတြထက္ ကိေလသာ တဏွာကင္းေနတဲ့ သႏၲိသုခေခၚ ၿငိမ္းေအးတဲ့ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာသည္သာ ႏႈိင္းယွဥ္လုိ႔မရတဲ့ အေကာင္းဆုံး ခ်မ္းသာလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနိဗၺာန္ခ်မ္းသာသည္သာ ဒုကၡကင္းရာ ခ်မ္းသာအစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက အေကာင္းဆုံး အေကာင္းဆုံးလုိ႔ လူေတြက ဘာေတြကုိ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေျပာေနေျပာေန ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူတဲ့ အေကာင္းဆုံး အရာေတြေလာက္ အမွန္တကယ္ အေကာင္းဆုံးဆုိတာ ရွိႏုိင္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူတဲ့ က်န္းမာျခင္းဟာ အေကာင္ဆုံးလာဘ္၊ ေရာင့္ရဲျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံး ဥစၥာ၊ ခ်မ္းကၽြမ္းဝင္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံး ေဆြမ်ိဳး၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာဟာ အေကာင္းဆုံး ခ်မ္းသာဆုိတဲ့ ပရမတရား ေလးပါးသည္သာ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာခ်မ္းသာကုိ ျဖစ္ေစမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပစၥဳပၸန္မွာ ခ်မ္းသာဖုိ႔ က်န္းမာေရး ေကာင္းရမွာျဖစ္သလုိ၊ အစစအရာရာမွာ သက္ေသာင့္သာျဖစ္ေအာင္ ေရာင့္ရဲလြယ္ဖုိ႔လည္းလုိၿပီး ခ်မ္းခင္ကၽြမ္းဝင္မႈရွိတဲ့ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းလည္း ရွိရမွာ ျဖစ္တဲ့အျပင္ သံသရာဒုကၡ ကုန္ရာမွသည္ ထာဝရ ဒုကၡကုန္ဖုိ႔အတြက္ နိဗၺာန္ကုိ ေမ်ာက္ေမွာက္ျပဳဖုိ႔လည္း လုိအပ္ေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီဘဝမွသည္ နိဗၺာန္အထိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ဖုိ႔ ဘုရားေဟာတဲ့ ဒီပရမတရားနဲ႔အညီ က်င့္သုံးေနထုိင္ၾကရာမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘာအေကာင္းဆုံးလဲဆုိတဲ့ ဒီတရားေတာ္မွာ ပရမတရား ေလးပါးနဲ႔အညီ က်င့္သုံးေနထုိင္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီပရမတရားေလးပါးကုိ အၿမဲသတိျပဳ ဆင္ျခင္ကာ က်န္းမာေရးေကာင္းေအာင္၊ ေရာင့္ရဲလြယ္ေအာင္၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း နိဗၺာန္အထိေရာက္ေအာင္ အားထုတ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းသမႈျပဳ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

- လာဘ္သပၸကာ အေပါင္းမွာ က်န္းမာျခင္းသာ အေကာင္းဆုံး
- စည္းစိမ္ဥစၥာ အေပါင္းမွာ ေရာင့္ရဲျခင္းသာ အေကာင္းဆုံး
- ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဟာ အေပါင္းမွာ ကၽြမ္းဝင္ျခင္းသာ အေကာင္းဆုံး
- သုခခ်မ္းသာ အေပါင္းမွာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ အေကာင္းဆုံး

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား