ငါမရွိလည္း ျဖစ္ပါတယ္

- “ငါမရွိရင္ မျဖစ္ဘူး”လုိ႔ မေျပာပါနဲ႔။ ငါမရွိလည္း သူ႔အတုိင္းအတာနဲ႔ သူကေတာ့ ျဖစ္သြားၾကမွာပါပဲ။

- ငါ့ကုိယ္ငါေတာင္ ဘယ္လုိေနလုိ႔ ဘယ္လုိေသရမယ္ မသိေသးတဲ့ ဘဝမွာ ငါေတြတအားမ်ားလုိ႔ မျဖစ္ျပန္ပါဘူး။

- ငါလုိ႔ေျပာတဲ့ အဲဒီငါကေရာ တကယ္ရွိလုိ႔လားလုိ႔ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ တကယ္မရွိပါဘူး။ ေဝါဟာရ ပညတ္တစ္ခု အေနနဲ႔ ငါလုိ႔ ေျပာေနရေပမယ့္ ငါ့႐ုပ္၊ ငါ့အသံ၊ ငါ့အနံ႔၊ ငါ့အရသာ၊ ငါ့အေတြ႕အထိ၊ ငါ့အေတြးအႀကံ စတာေတြဟာ ဘာတစ္ခုမွ ငါ့သေဘာအတုိင္း မျဖစ္ဘူးဆုိတာ သတိျပဳၾကရမွာပါ။

- ဆုိေတာ့ကား အရာရာမွာ တငါငါနဲ႔ ငါေတြေရွ႕ထား ငါေတြမ်ားေနၾကတဲ့ ငါေလာကႀကီးမွာ “ငါ့သေဘာအတုိင္း မျဖစ္လုိ႔၊ ငါေျပာတဲ့အတုိင္း မလုပ္လုိ႔၊ ငါ့ကုိ ဒီလုိ မဆက္ဆံလုိ႔၊ ငါ့ကုိ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳလုိ႔” စတဲ့ ငါကုိေရွ႕တန္းတင္တဲ့ အေတြးေတြ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ၿပီး “ငါကုိယ္တုိင္ေရာ ငါ့သေဘာအတုိင္း ျဖစ္လုိ႔လား”လုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ ငါမဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိေအာင္လုပ္ၾကရမွာပါ။

- အားလုံးက ေနရာတုိင္းမွာ ငါပါမွျဖစ္မယ္၊ ငါမရွိရင္ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ထင္ေနၾကေပမယ့္ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ငါဆုိတာ မရွိတဲ့အတြက္ ငါဆုိတာလည္း မလုိပါဘူး။ ငါလုိလာရင္၊ ငါပါလာရင္ ျဖစ္လာဖုိ႔မရွိ ပ်က္ဖုိ႔သာရွိတဲ့အတြက္ ငါကုိေဘးထုတ္ အမွန္အလုပ္ လုပ္ၾကဖုိ႔ပါ။

- အခ်ဳပ္ၾကည့္ေတာ့ ငါလည္းငါမဟုတ္၊ သူလည္း သူမဟုတ္ အားလုံးဟာ နာမ္နဲ႔႐ုပ္ပါပဲ။

Read more »

လူငယ္ဆုိတာ အျဖဴထည္ေလးေတြပါ

တစ္ခါတေလ အြန္လုိင္းမွာ စာေတြေရးေနတဲ့ ဘုန္းဘုန္းကုိ တစ္ခ်ိဳ႕က လူငယ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆုံးမစာေတြ မ်ားမ်ားေလး ေရးေပးဖုိ႔ ေလွ်ာက္ထားေတာင္းဆုိတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားအေၾကာင္း၊ ျမန္မာေတြရဲ႕ အေသာက္အစား၊ ေလာင္းကစားနဲ႔ အေပ်ာ္အပါးေတြမွာ အလြန္အကၽြံ ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ ကုိယ့္က်င့္တရားေတြ ပ်က္ျပားေနၿပီး ဘာသာတရားနဲ႔ ေဝးကြာေနတဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္ သူတုိ႔သိေနတာေလးေတြ ေျပာျပရင္း ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ကေလာင္အားနဲ႔ တားဆီးေပးဖုိ႔ ေလွ်ာက္ထားလာၾကပါတယ္။ လူေတြဆုိတာက လူအခ်င္းခ်င္းေျပာရင္ လက္မခံခ်င္တဲ့ သေဘာေတြရွိတဲ့အတြက္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လုိ သာသနာ့ဝန္ထမ္း ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ႕အားနဲ႔ အမွားေလးေတြကုိ ျပဳျပင္ေပးေစခ်င္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ အရင္းခံ ေလွ်ာက္ထားလာတာျဖစ္လုိ႔ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အေနနဲ႔လည္း အမွန္ကုိေျပာရင္ မႀကိဳက္တတ္တဲ့ ေလာကႀကီးမွာ မႀကိဳက္တာကုိ ေဘးဖယ္ၿပီး ေကာင္းတာေလးေတြနဲ႔ ေျပာင္းစရာေလးေတြကုိ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ အက်င့္ပ်က္ ခ်စားၿပီး မေကာင္းမႈေတြမွာ အားပါကာ ဘာသာတရားနဲ႔ ေဝးလာေနၾကတဲ့ သူေတြဟာ လူငယ္ေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္ပါဘူး။ လူရြယ္လူႀကီးေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနတတ္ပါတယ္။ လူလတ္ပုိင္းနဲ႔ လူႀကီးပုိင္းေတြက ပိုလုိ႔ေတာင္ ဆုိးေနမလားပဲ။ တစ္ခါတေလ လူငယ္ေတြ ေျပာင္းလဲပ်က္ဆီး ေစတဲ့အေၾကာင္းေတြထဲမွာ အဲဒီလူရြယ္၊ လူႀကီးေတြရဲ႕ နည္းေပးလမ္းျပမႈေတြက အမ်ားႀကီး ပါေနတာကို ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ကလ်ာဏမိတၱဆုိတဲ့ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း နည္းေပးလမ္းျပမႈ ေကာင္းထဲမွာ မပါဝင္တဲ့ လူရြယ္လူႀကီးေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆုံေပါင္းသင္းမိၾကတဲ့ လူငယ္မ်ားဟာ အဲဒီ စီနီယာႀကီးေတြရဲ႕ အားေပးအားေျမာက္ ျပဳမႈေတြေၾကာင့္ တစ္ခါမွမလုပ္ဖူးတဲ့ အေသာက္အစား၊ အေလာင္းအစားနဲ႔ အေပ်ာ္အပါးေတြမွာ လုပ္လာတတ္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ပင္ပန္းတာရယ္၊ စိတ္ဖိစီးမႈ မ်ားေနတာရယ္၊ လြတ္လပ္တာရယ္၊ ဘာသာတရား၊ အသိပညာ အေျခမခုိင္တာေတြရယ္၊ မေကာင္းတဲ့ မိတ္ေဆြအေပါင္း အသင္းကုိ ေပါင္းမိတာေတြရယ္ စတာေတြက လူငယ္ေတြကုိ မေကာင္းတဲ့ဘက္မွာ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ သေဘာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။

တကယ္တမ္း ေျပာရရင္ လူငယ္ေလးေတြဟာ အျဖဴထည္ေလးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းရင္၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေကာင္းရင္၊ ပင္ကုိသဒၶါတရား အားေကာင္းရင္ အလြယ္တကူ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္တဲ့ အျဖဴထည္ေကာင္းေလးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ သူတုိ႔ကုိ ဆုံးမဖုိ႔ ေျပာၾကေပမယ့္ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဆုံးမတဲ့ အဆုံးအမ၊ အသိပညာေပးမႈ အပုိင္းေတြမွာ မသိၾကလုိ႔ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ေလးေတြ မေကာင္းဘူးဆုိတာလည္း သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ သိၾကပါတယ္။ ခက္တာက အဲဒီ အသိေနာက္ကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလုိက္ၿပီး ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုန္းထြက္မယ္လုိ႔ ႀကံမိရင္လည္း ခုနေျပာခဲ့တဲ့ စီနီယာႀကီးေတြရဲ႕ အဆြယ္အေျပာေလးေတြေၾကာင့္ မ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနတာလည္း ရွိေနတတ္ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ လူငယ္ေတြဟာ အျဖဴထည္ေလးေတြပါလုိ႔ ေျပာရတာလည္းဆုိရင္ လူငယ္ေလးေတြဟာ ကလ်ာဏမိတၱေကာင္းေတြကုိသာ ေပါင္းသင္းဆည္းကပ္မိလုိက္ရင္ အေျပာင္းအလဲေကာင္းေတြနဲ႔ အားအင္ေတြကုိ ျဖစ္ထြန္းေစလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းျမန္မာျပည္မွာ နယ္လွည့္တရားပဲြေတြ ၾကြတဲ့အခါ တရားပဲြေတြမွာေရာ၊ လူမႈကူညီေရး အသင္းေတြမွာေရာ၊ အမ်ားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေလးေတြမွာေရာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္လႈပ္ရွားေနတဲ့ လူငယ္ေတြကုိ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရပါတယ္။ သူတုိ႔ေလးေတြကုိလည္း အားေပးစကား၊ ဆုံးမစကားေလးေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီ ကေလးေတြဟာ အသက္အရြယ္ပုိင္းအရ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အခုျပည္ပမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြ အရြယ္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ သူတုိ႔တဲြေနတဲ့ ကလ်ာဏမိတၱ၊ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ခံယူလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ငယ္ေပမယ့္ အေတာ္အားရွိၾကတဲ့ လူငယ္ေလးေတြ ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လူငယ္ေလးေတြထဲမွာလည္း အဲဒီလုိ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း၊ အေပါင္းအသင္းေကာင္းနဲ႔၊ ပင္ကုိယ္သဒၶါတရား အေျခခံေကာင္း ရွိေနၾကတဲ့ လူငယ္ေလးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတတ္ပါတယ္။ အလုပ္ပင္ပန္းတဲ့ၾကားက အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာေတာ္အတြက္ အားက်ိဳးမာန္တက္ ေဆာင္ရြတ္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေလးေတြဟာလည္း အမ်ားႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား လူငယ္ေလးေတြဟာ အျဖဴထည္ေလးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘဝမွာ ျပဳျပင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ မျဖစ္ႏုိင္တာ ဘာမွမရွိဘူးဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္သဘာဝ ေပ်ာ္တတ္ပါးတတ္ၾကေပမယ့္ ကုိယ့္ရဲ႕အေပ်ာ္အပါးကုိ အလြန္အကၽြံ မျဖစ္ေစဖုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ျပဳျပင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အျဖဴထည္ဆုိတဲ့ ငယ္ရြယ္တဲ့ဂုဏ္ကုိ အရင္းျပဳၿပီး ကုိယ့္ရဲ႕ငယ္ရြယ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကုိ အက်ိဳးရွိေအာင္ အသုံးခ်ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ အေပ်ာ္အပါးမ်ားၿပီး အခ်ိန္ကုန္တာေတြ၊ ဘဝမွာ ဆုံး႐ႈံးတာေတြ ရွိေနတယ္ဆုိရင္လည္း အခ်ိန္မီ ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မမွားေသာ ေရွ႕ေန မေသေသာ ေဆးသမားဆုိတာ မရွိတဲ့အတြက္ အမွားတစ္ခုခုကုိ လုပ္မိတဲ့အခါမွာလည္း အဲဒီအမွားကုိ မွားမွန္းသိသိနဲ႔ ဆက္ေလွ်ာက္ေနတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပ်က္အစဥ္ ျပင္ခဏဆုိသလုိ အပ်က္ေတြရွိေနရင္လည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပင္ႏုိင္ေအာင္ အားထုတ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ား လုိအပ္ေနတာက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္တဲ့ စြမ္းအားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ လူဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အသိဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္မွာဘာျဖစ္ေနတယ္၊ ကုိယ့္မွာဘာရွိေနတယ္၊ မရွိဘူးဆုိတာ၊ ကုိယ္ဘာလုပ္တယ္၊ မလုပ္ဘူးဆုိတာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ အသိဆုံးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အသိဆုံးျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ကုိ အေကာင္းဆုံး ျပဳျပင္ထိန္းေက်ာင္းဖုိ႔ဟာလည္း ကုိယ့္မွာပဲ တာဝန္အရွိဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကက ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစား၊ ၿပီးရင္ ျပဳျပင္ႏုိင္ေအာင္ အားထုတ္၊ ေနာက္ ဒီအေကာင္းဆုံး အေျခအေနကုိ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း။ ဒါဆုိရင္ လူငယ္တုိင္းဟာ တန္ဘုိးရွိတဲ့ အျဖဴထည္ လူငယ္ေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိမွ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မသိဘူးဆုိရင္ ဒါဟာ ဘာဝမွာ က်႐ႈံးဖုိ႔နဲ႔ မထူးဇာတ္ခင္းဖုိ႔အတြက္ တြန္းအားေတြပဲ ျဖစ္ေစေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ျပည္ပေရာက္ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ပ်က္ဆီး ေနတတ္ၾကတယ္တဲ့။ ပ်က္ဆီးတတ္တာကေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ရွိေနတဲ့သူေတြလည္း ပ်က္ဆီးေနတာပါပဲ။ အဓိကကေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ဆုိတာကလည္း ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ႏုိင္တဲ့ အသိပညာရွိဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အသိရွိဖုိ႔ဆုိတာ ဒီအတုိင္း ေနလုိ႔ကေတာ့ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အသိရွာမွ အသိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အသိရွာခ်င္ရင္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ စာဖတ္အလြန္ အားနည္းတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ စာဖတ္အားနည္းတဲ့သူဟာ အသိပညာ အားနည္းတတ္ၿပီး အသိပညာ အားနည္းရင္ ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႔ ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္မႈ တရားပါ အားနည္းတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္မႈ၊ အမွားအမွန္ကုိ ခဲြျခားႏုိင္မႈဟာလည္း ေလ်ာ့နည္းလာေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ကား လူငယ္ေတြ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္စြမ္းေတြ ရွိလာေအာင္ အသိပညာ ဗဟုသုတ မ်ားမ်ား ရွာၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္မွာ အသိပညာရွာဖုိ႔ဆုိတာ ႏုိင္ငံျခား ေရာက္ေနသူေတြအတြက္ အလြန္လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အုိင္တီေခတ္ႀကီးမွာ အင္တာနက္ကုိ အသုံးျပဳၿပီး အသိပညာ ဗဟုသုတ ရွာေဖြၾကမယ္ဆုိရင္ လုိခ်င္တဲ့ ပညာရပ္ကုိ အကုန္လုံး ရွာေဖြႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ဘာသာေရး စသျဖင့္ ဘယ္လုိပညာရပ္မ်ိဳး မဆုိ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ငယ္တုန္းမွာ၊ အခြင့္အေရးရွိတုန္းမွာ ႀကိဳးစား ရွာေဖြၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေပ်ာ္အပါးေတြကုိ ေလ်ာ့ၿပီး ကုိယ့္ဘဝအတြက္ ရသင့္ရထုိက္တာ၊ ရွိသင့္ရွိထုိက္တာကုိ အခ်ိန္ေပးၿပီး ရွာေဖြႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္လြန္းတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာေနာက္ကုိပဲ လုိက္မေနဘဲ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ ကုိယ္က်င့္တရားပုိင္း ဆုိင္ရာေတြ ေနာက္ကုိလည္း လုိက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ၊ အက်င့္တရားပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္ေစဖုိ႔အတြက္ ဘာသာေရး အသိဟာလည္း သိပ္ကုိ အေရးႀကီးလွတာ ျဖစ္ပါတယ္။

လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ တုိ႔အရြယ္ဟာ ငယ္ပါေသးတယ္၊ ဘာသာေရးဟာ တုိ႔အတြက္ မလုိအပ္ဘူးလုိ႔ မေတြးလုိက္ပါနဲ႔။ ငယ္ရြယ္သူေတြ အတြက္လည္း ဘဝမွာ တရားေလးေတြနဲ႔ တဲြထားႏုိင္မွ အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ဘဝအေျပာင္းအလဲကုိ ခံလာႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ငယ္ရြယ္သူေတြရဲ႕ ဘဝမွာ တရားဓမၼ တဲြထားခုိင္းတာဟာ ေတာထြက္ၿပီး လႊတ္ေျမာက္ရာကုိ ရွာဖုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ေရွ႕ဆက္ၿပီး ဘဝမွာ ျဖတ္သန္းရမယ့္ အခ်ိန္ေတြအတြက္ ဘဝအတက္အက် အနိမ့္အျမင့္ကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္နဲ႔ ဘဝတစ္ခု ယိမ္းယုိင္မႈ မျပဳႏုိင္ေအာင္ ဘာသာတရားနဲ႔ အားျပဳထားတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕ အဆုံးအမ တရားေတာ္ေတြဟာ အရြယ္တုိင္းမွာ လုိအပ္ေနတဲ့ တရားေတာ္ေတြ ျဖစ္တ့ဲအတြက္ လူငယ္ေတြအတြက္လည္း ဘုရားအဆုံးအမေတြကုိ ႏွလုံးသားမွာ အသုံးခ် ဘာသာရပ္ တစ္ခုအေနနဲ႔ ထည့္သြင္းတည္ေဆာက္ထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ တရားဓမၼနဲ႔ ေနႏုိင္ဖုိ႔အတြက္လည္း အဓိက လုိအပ္တာက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္မႈ၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းကုိ ေပါင္းသင္းႏုိင္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ လူငယ္ေတြ ပ်က္ဆီးေနၾကတယ္လုိ႔ ေျပာေနၾကတာေတြ ရွိေနေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ကေတာ့ အဲဒီလုိ မေျပာလုိပါဘူး။ လူငယ္ေတြ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္မႈ အားနည္းေနၾကတယ္လုိ႔ပဲ ေကာက္ခ်က္ေပးလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ဆုိတာ ငယ္ရြယ္တဲ့ ဂုဏ္ပုိင္ရွင္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အျဖဴထည္ျဖစ္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြမွာ လုိအပ္ေနတာက ျပဳျပင္ႏုိင္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ျပဳျပင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ အဓိကက ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ျပဳျပင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိဖုိ႔နဲ႔ ကုိယ့္ကုိ ျပဳျပင္လာႏုိင္ေအာင္ အေထာက္အကူ ျပဳေပးမယ့္ ကလ်ာဏ မိတၱလုိ႔ေခၚတဲ့ အေပါင္းအသင္းေကာင္း ရွိဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ ေအာင္ျမင္မႈကုိ လမ္းျပေပးႏုိင္တဲ့သူနဲ႔ ေပါင္းသင္းရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္အေပါင္းအသင္းဟာ အရက္သမားလား၊ ဖဲသမားလား၊ တကယ့္စစ္မွန္တဲ့ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းလား၊ ကုိယ့္ကုိအက်ိဳးျပဳမယ့္သူလား၊ ကုိယ့္ကို ေခ်ာက္တြန္းမယ့္သူလား စတာေတြကုိလည္း ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္လည္းျပဳျပင္မယ္၊ အေပါင္းအသင္းကလည္း ျပဳျပင္ေပးတယ္ဆုိရင္ လူငယ္ေတြဟာ အမွန္တကယ္ပဲ တန္ဘုိးရွိတဲ့ အျဖဴထည္ေတြျဖစ္ေနမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘဝမွာ လူငယ္ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လူရြယ္ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အုိပယ္ေတြပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ ဘာမွမရွိတဲ့အတြက္ လူငယ္မွသည္ အျဖဴထည္၊ လူရြယ္မွသည္ အျဖဴထယ္၊ အုိပယ္မွသည္ အျဖဴထည္ဆုိတဲ့ အျပစ္ကင္းဆုံး၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဘဝေတြကုိ ပုိင္ဆုိင္ၾကတဲ့ အျဖဴထည္ လူသူၾကြယ္ေတြျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အသိသတိ အၿမဲရွိၿပီး အေကာင္းဆုံး ျပဳျပင္ထိန္းေက်ာင္း ႏုိင္တဲ့သူမ်ား ျဖစ္ေအာင္သာ အခ်ိန္ရွိခုိက္ ႀကိဳးစားလုိက္ၾကဖုိ႔ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

အေကာင္းဆုံး ေျဖဆည္ရာ

 ဘဝမွာ အဆုိးေတြနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕တဲ့အခါ၊ မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါ၊ ျဖစ္ေနတာေတြ ပ်က္ျပယ္သြားတဲ့အခါ၊ ရွိေနတာေတြ မရွိပဲ ျဖစ္သြားတဲ့အခါ၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္စုံတစ္ခုနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စိတ္တုိင္းမက် ျဖစ္တဲ့အခါ၊ ျဖစ္ခ်င္တာက တစ္ျခား ျဖစ္သြားတာက တစ္ျခား ျဖစ္သြားတဲ့အခါ၊ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေပမယ့္ ျဖစ္မလာတဲ့ အခါ စတဲ့အခါ မ်ိဳးေတြမွာ ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူထားတဲ့ “သေဗၺ သခၤါရာ အနိစၥာ- အရာအားလုံးဟာ အၿမဲမရွိ၊ သေဗၺ သခၤါရာ အနတၱာ- အရာအားလုံးဟာ အစုိးရျခင္း သေဘာမရွိ၊ ဥပါၸဒ ဝယ ဓမၼိေနာ- ျဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္တတ္တဲ့ သေဘာရွိ၏၊ ဥပၸဇၨိတြာ နိ႐ုဇၨႏၲိ- ျဖစ္ၿပီးရင္လည္း ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ သေဘာရွိ၏” စတဲ့ သဘဝဓမၼ တရားေတာ္ေတြနဲ႔ ေျဖဆည္တာဟာ အေကာင္းဆုံး ေျဖဆည္ရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝမွာ ဘယ္လုိအခက္အခဲမ်ိဳးေတြပဲ ႀကဳံေနပါေစ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ၿပီး ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဒီစကားေတာ္ေလးေတြကုိ အာ႐ုံျပဳ ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ တဒဂၤ အခုိက္အတန္႔ေလးမွာ ၿငိမ္းေအးမႈကုိ တကယ္ရသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံး စိတ္ေျဖရာေလးကုိ ရရွိသြားၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝမွာ အခက္အခဲ အားလုံးအတြက္ အေကာင္းဆုံး ေျဖဆည္ရာကေတာ့ ဒုကၡအားလုံး ၿငိမ္းေအးေတာ္မူၿပီးတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အႏႈိင္းမဲ့ အဆုံးအမေတာ္မ်ားပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

ကုိယ့္စိတ္ကုိစစ္ စိတ္မညစ္နဲ႔

လူအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ေတြ႕ဆုံမိတဲ့အခါတုိင္း သူတုိ႔ဆီက မၾကာမၾကာ ၾကားရတတ္တဲ့ စကားေလးေတြက “စိတ္မေကာင္းဘူး၊ စိတ္ညစ္တယ္၊ စိတ္ဓာတ္က်တယ္၊ စိတ္ပင္ပန္းတယ္၊ စိတ္ဖိစီးတယ္၊ စိတ္႐ႈတ္တယ္” စတာေတြပဲ မ်ားေနတတ္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ေလ။ ေကာင္းေနတယ္ဆုိရင္လည္း ဒီအေၾကာင္းေတြက ေျပာစရာမွ မဟုတ္ေတာ့တာ။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ အားလုံးေကာင္းေနရင္ အေတာ္မ်ားမ်ားက ဘုရားေက်ာင္းကန္နဲ႔ ဘုန္းႀကီးအနား ကပ္ဖုိ႔ကုိ သတိေတာင္မွ မရတတ္ဘူး မဟုတ္လား။ ဒီလုိ စိတ္ဒုကၡေလးေတြ၊ ေသာကေလးေတြရွိမွပဲ အားကုိရာ ေက်ာင္းကန္ဘုရား၊ ဆရာသမားမ်ားကုိ ရွာတတ္ၾကတာ ဆုိေတာ့ က်န္တာေတြနဲ႔ မေျဖဘဲ ဘာသာတရား အဆုံးအမနဲ႔ ေျဖဆည္ဖုိ႔ ခ်ည္းကပ္လာတာကုိပဲ ရွာႀကံၿပီး ေက်းဇူးတင္ရပါဦးမယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ ဒုကၡမွန္သမွ်ဟာ စိတ္ကုိ အေျခခံၿပီးပဲ ျဖစ္ေလ့ရွိၾကတာဆုိေတာ့ ေျပာရင္လည္း စိတ္အေၾကာင္းကုိပဲ ေျပာရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆုိးအေကာင္း ရလာဘ္အားလုံးရဲ႕ တရားခံဟာ စိတ္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္သလုိ အရာအားလုံးကုိ ဦးေဆာင္ထားလည္း ဒီစိတ္ပဲျဖစ္တဲ့အတြက္ ေကာင္း၊ မေကာင္းတဲ့ ရလာဘ္ေတြ အေပၚမွာ လုိက္ခံစားတာလည္း စိတ္ကပဲ ျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ စိတ္ရွိသမွ် လုိက္ခံစားမိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ခုနေျပာခဲ့တဲ့ စိတ္ညစ္တာ၊ စိတ္ဓာတ္က်တာ၊ စိတ္ပင္ပန္းတာ၊ စိတ္ဖိစီးတာ စတာေတြလည္း ျဖစ္လာၾကေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ အရာအားလုံးဟာ စိတ္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အထင္အရွား ေတြ႕ျမင္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

“စိတ္ေထာင္းေတာ့ ကုိယ္ေက်၊ စိတ္ပ်ိဳေတာ့ ကုိယ္ႏု” ဆုိတဲ့ စကားအတုိင္း စိတ္ဟာ႐ုပ္တရားကုိလည္း ေျပာင္းလဲေထာက္ပံ့ ေပးႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္ကုိေဖာက္ျပန္ေစတတ္တဲ့ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ ဆုိတဲ့ ဒီအေၾကာင္းတရား ေလးပါးမွာ စိတ္ေၾကာင့္ ႐ုပ္တရား ေျပာင္းလဲေဖာက္ျပန္မႈဟာလည္း သတၱဝါအမ်ား အမ်ားဆုံး ႀကဳံေတြ႕ၾကရတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ခံစားမႈ မ်ားတဲ့သူေတြ၊ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားတဲ့ သူေတြ၊ စိတ္ေသာကေတြနဲ႔ မျပတ္ႀကဳံေနရတဲ့ သူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ ခံစားမႈေတြက အလုိလုိ ထင္ဟပ္ျပေနသလုိ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒီလုိပဲ စိတ္အစဥ္ ၾကည္လင္ေနတဲ့သူေတြ၊ စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ သူေတြ၊ စိတ္မွာ အပူအပင္ ကင္းေနတဲ့သူေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာအမူအရာေတြက်ျပန္ေတာ့ ေအးခ်မ္းၾကည္လင္ေနတဲ့ အသြင္ကုိ ေဆာင္ေနတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ေဆာင္လုိ႔ ႐ုပ္ေျပာင္တဲ့သေဘာ၊ စိတ္ေထာင္းလုိ႔ ႐ုပ္ေျပာင္းတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “စိေတၱန နိယ်ေတ ေလာေကာ = စိတ္ဟာ ေလာကကုိ ေဆာင္တယ္”လုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလုံးမွာ စိတ္ကအခရာက်ၿပီး ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံးကုိ စိတ္ကေရွ႕ေဆာင္ ျပဳထားေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကတစ္ခု အေနနဲ႔ ေျပာရင္ သတၱဝါ တစ္ဦးဦးရဲ႕ ႐ုပ္နာမ္အစု ခႏၶာကုိယ္ တစ္ခုလုံးဟာ ေလာကတစ္ခုပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သတၱဝါတုိင္းရဲ႕ ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာ အားလုံးမွာ စိတ္ကအဓိက ဦးေဆာင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအမူအရာ အားလုံးမွာ ေစတနာေကာင္းပါတဲ့စိတ္၊ ေစတနာဆုိးပါတဲ့ စိတ္ေတြက အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာ စိတ္ေစတနာကုိ အထူးသတိျပဳ လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္ရဲ႕သေဘာကလည္း အာ႐ုံနဲ႔ ထိေတြ႕တဲ့အခါ အလြယ္တကူ ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြနဲ႔ေတြတဲ့အခါ အဲဒီအာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္က အလြယ္တကူ လုိက္သြားတတ္ၿပီး ခံစားမႈကုိလည္း အလြယ္တကူ ျဖစ္ေပၚေစေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့အာ႐ုံ တစ္ခုခုမွာ စိတ္အစဥ္ တည္တံ့ေနေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖုိ႔ ခက္ခဲတတ္ေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံမွာဆုိရင္ေတာ့ အလုိလုိကုိ ေပ်ာ္ေနမိေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြဟာ သီးသန္႔ႀကိဳးစား အားထုတ္ယူမွ ရတတ္ေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းေနလည္း ျဖစ္ေနတတ္သလုိ အမ်ားနဲ႔ေနလည္း ျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ အေကာင္းအဆုိး အမ်ိဳးမ်ိဳးဟာ အာ႐ုံေတြမွာ စိတ္ကပါေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား စိတ္ညစ္တာတုိ႔၊ စိတ္ဓာတ္က်တာတုိ႔၊ စိတ္ဖိစီးတာတုိ႔ စတာေတြဟာ ကုိယ့္စိတ္ကုိ အာ႐ုံေတြမွာ လုိက္ၿပီး ခံစားေနမိၾကလုိ႔ဆုိတာ အထင္အရွားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမင္ရတဲ့အာ႐ုံ၊ ၾကားရတဲ့အာ႐ုံ စတဲ့ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔၊ အရသာ၊ အေတြ႕အထိေတြမွာ စိတ္ကလုိက္ၿပီး ခံစားေနမိတတ္တဲ့အတြက္ မျမင္ခ်င္တာကုိ ျမင္ရတဲ့အခါ၊ မၾကားခ်င္တာကုိ ၾကားရတဲ့အခါ၊ မခံစားခ်င္တာကုိ ခံစားရတဲ့အခါ စတာေတြမွာ အဲဒီအာ႐ုံေတြရဲ႕ ဆဲြရာကုိ ပါသြားတဲ့ စိတ္အစဥ္မွာလည္း မေက်နပ္မႈေတြ၊ မၾကည္လင္မႈေတြ၊ မေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ စသျဖင့္ ျဖစ္လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ုံေတြရဲ႕ ဆဲြရာေနာက္ကုိ စိတ္ကာ ၾကာၾကာလုိက္သြားမိေလ ကုိယ့္မွာစိတ္ခံစားမႈေတြ ၾကာၾကာျဖစ္ေလ၊ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္က မ်ားမ်ားလုိက္ၿပီး ခံစားေလေလ ကုိယ့္မွာ စိတ္ခံစားမႈေတြ မ်ားေလပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဟာ ေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြကုိ လိုက္ဖုိ႔ခက္ေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြဆုိရင္ေတာ့ အလ်ဥ္အျမန္ ထုတ္ပစ္ဖုိ႔ ခက္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း လူအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စိတ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈေတြ မ်ားမ်ားျဖစ္ေနတတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိဆုိေတာ့ အေျဖက ရွင္းပါတယ္။ စိတ္ညစ္တာတုိ႔၊ စိတ္ဓာတ္က်တာတုိ႔၊ စိတ္ဖိစီးတာတုိ႔ စတာေတြ မျဖစ္ခ်င္ဘူးဆုိရင္ ကုိယ့္စိတ္ကုိ အာ႐ုံေတြေနာက္မွာ လုိက္မခံစားမိဖုိ႔၊ အာ႐ုံေတြရဲ႕ ဆဲြရာေနာက္ကုိ ပါမသြားမိဖုိ႔ပဲ ေလက်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေလက်င့္ဖုိ႔ဆုိတာကလည္း ကုိယ့္စိတ္ကုိ သိမွပဲ ေလ့က်င့္လုိ႔ ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သိဖုိ႔ဆုိတာကလည္း သတိရွိမွပဲ ျဖစ္မွာပါ။ သတိရွိဖုိ႔အတြက္ကေတာ့ သမာဓိကုိ အေျခခံတဲ့ အာ႐ုံေကာင္းေတြမွာ စိတ္အစဥ္ တည္ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဟာ မေကာင္းတက္ဘက္မွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တာမ်ားတဲ့အတြက္ အာ႐ုံေကာင္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ႏုိင္ဖုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ျပဳျပင္ႏုိင္တဲ့၊ ျပဳျပင္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေစတနာ၊ ထက္သန္တဲ့ သဒၶါတရား၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္လုိတဲ့ ဝိရီယတရား၊ အေၾကာင္းအက်ိဳးကုိ ဆင္ျခင္တတ္တဲ့ ပညာတရားနဲ႔ အရာအားလုံးမွာ အခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ သတိတရားေတြ ပုိမိုတုိးပြားလာေအာင္ ေလ့က်င့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ သတိရွိေနဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိရွိေနရမယ္ဆုိတာက ကုိယ့္စိတ္ကုိ သိႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ စိတ္မွာမေကာင္းတဲ့ ခံစားခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကတာ၊ အဲဒီခံစားမႈေနာက္ကုိ အခ်ိန္အၾကာႀကီး လုိက္ခံစားေနၾကတာေတြဟာ ကုိယ့္သႏၲာမွာ သတိမရွိလုိ႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္စိတ္မွာရွိတဲ့ ခံစားခ်က္ကုိ မသိလုိ႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားခ်က္ရဲ႕ သေဘာကလည္း အဲဒီခံစားခ်က္ကုိ မသိဘူးဆုိရင္ ဆက္ကာဆက္ကာ လုိက္ၿပီးခံစားေနတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိအာ႐ုံမ်ိဳးေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္လုိစကားမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ထစ္ခနဲဆုိ လုိက္ခံစားေနတတ္တဲ့အတြက္ ခံစားလြယ္တာနဲ႔အမွ် စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြလည္း ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္ကလုိက္ခံစားေနတာကုိ သတိမမူမိဘဲ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လုိက္ခံစားေနမိတဲ့အခါ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ စိတ္ရဲ႕ပင္ပန္းမႈေတြဟာလည္း ပုိမုိျပင္းထန္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိကင္းေလး ခံစားမႈျပင္းေလ၊ မသိမႈမ်ားေလ ခံစားမႈမ်ားေလပဲ ျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီသေဘာေတြ ေလ်ာ့နည္းလာဖုိ႔ ခံစားခ်က္ကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစားၾကစုိ႔လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ခံစားမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခါတေလ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိထားၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ စိတ္ရဲ႕မေကာင္းတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြဟာ သိလုိ႔ျဖစ္တာလား၊ မသိလုိ႔ ျဖစ္တာလားဆုိရင္ မသိလုိ႔ကုိ ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မသိလုိ႔ဘဲ “ဘယ္သူကေတာ့ ငါ့ကုိ ဘယ္လုိေျပာလုိက္တာ၊ ဘယ္သူကေတာ့ ငါ့ကုိ ဘယ္လုိဆက္ဆံလုိက္တာ၊ ငါ့ကုိမွ ဒီလုိလာၿပီး လုပ္ရက္ပါေပ့” စသျဖင့္ တႏုံ႔ႏံု႔ေတြးရင္း တစိမ့္စိမ့္ လုိက္ခံစားေနမိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ လုိက္ခံစားေနသမွ် ကုိယ့္စိတ္ရဲ႕ အေတြးခံစားခ်က္ေတြဟာ ေပ်ာက္ပ်က္မသြားဘဲ ခံစားခ်က္ကုိ ပုိမုိၿပီး အားေကာင္းေနေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အကယ္၍ အဲလုိခံစားခ်က္ကုိ မသိလုိက္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ကုိယ့္စိတ္မွာ ခံစားသမွ်ကုိ ခံစားတဲ့အခုိက္မွာ အသိကပ္ၿပီး ဘာခံစားတယ္ဆုိတာ သိလုိက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဲဒီခံစားခ်က္ဟာ ေပ်ာက္သြားၿပီး သိတယ္ဆုိတဲ့ သိစိတ္ေလးက ေရာက္လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသိစိတ္ကုိလည္း ေနာက္ေနာက္စိတ္ေလးေတြက သတိကပ္ၿပီး လုိက္လုိက္သိေပးေနရင္ စိတ္မွာအစဲြဆုိတာလည္း ေလ်ာ့ေလ်ာ့လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူက ဘာေျပာလုိက္တာ ဆုိတဲ့ မသိမႈအစဲြေလးေတြကုိ စိတ္မွာခံစားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းသိလုိက္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီအစဲြဟာလည္း ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ စိတ္မွာတစ္ခုခု ခံစားတုိင္း အသိစိတ္က လုိက္ၿပီး သိေနႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ခံစားမႈမ်ိဳးမွ ကုိယ့္စိတ္ကုိ လႊမ္းမုိးၿပီး အၾကာႀကီး ခံစားေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္မွာ အေကာင္းအဆုိး ခံစားမႈေတြ ကင္းေနမယ္ဆုိရင္ ခံစားမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ စိတ္အစဥ္ ပင္ပန္းမႈ ဆုိတာေတြလည္း ရွိလာႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ခံစားမႈ ကင္းေနတဲ့စိတ္ဟာ အခုိက္အတန္႔ အားျဖင့္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အရင္းစစ္ေတာ့ သတၱဝါတုိင္း၊ သတၱဝါတုိင္း စိတ္အစဥ္ မၿငိမ္းခ်မ္းၾကျခင္းဟာ သတိမရွိၾကလုိ႔၊ ခံစားမႈကုိ မသိၾကလုိ႔ဘဲ ဆုိတာ အထင္အရွားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမသိမႈဟာ သူမ်ားကုိ မသိမႈထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မသိၾကလုိ႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မသိတာဟာ ကိုယ့္စိတ္ကုိ မစစ္မိၾကလုိ႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မစိစစ္ဘဲ သူမ်ားကုိ လုိက္ၿပီးစိစစ္ေန၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မျမင္ဘဲ သူမ်ားကုိ လုိက္ျမင္ေန၊ ကုိယ့္ခံစားခ်က္ကုိ မဆင္ျခင္ဘဲ သူမ်ားခံစားခ်က္ကုိ လုိက္ၿပီးထင္ျမင္ေနၾကလုိ႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိမျမင္၊ ကုိယ့္ခံစားခ်က္ကုိ မျပင္၊ ကုိယ့္စိတ္ကုိ မဆင္ျခင္၊ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ အသိမဝင္ဘဲ ေနမိေနသမွ် စိတ္အစဥ္ ပင္ပန္းမႈေတြဟာ ရွိကုိရွိေနၾကေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာင္းျပန္အေနနဲ႔ ဒီလုိ စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြ မရွိခ်င္ရင္၊ ေလ်ာ့နည္းသြားေစခ်င္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကုိယ္ဆင္ျခင္၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အသိဝင္ၿပီး ကုိယ့္စိတ္ကုိ ကုိယ္ျပင္ႏုိင္ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ စိတ္ကုိအေၾကာင္းျပဳၿပီး စိတ္ခံစားမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကဳံေနၾကရတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ ဒီစိတ္ခံစားခ်က္ကုိ ကုစားရာမွာ စိတ္ကုိ စိတ္နဲ႔ပဲ ကုစားႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိခံစားမႈမ်ိဳးပဲ ခံစားခံစား အဲဒီခံစားမႈမ်ားကုိ သတိကပ္ၿပီး ကုိယ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ကာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိစစ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့စိတ္၊ ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ မေကာင္းတဲ့စိတ္ ညစ္ႏြမ္းတဲ့စိတ္ကုိ အစားထုိးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း သူမ်ားကုိ မစစ္ဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ စစ္ႏုိင္ေအာင္သာ အပၸမာဒတရား လက္ကုိင္ထားၾကဖုိ႔ အေလးအနက္ထား တုိက္တြန္းလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ေသသူအတြက္ ကုသုိလ္လုပ္တဲ့အခါ ဘယ္လုိစိတ္ထားနဲ႔ ဘယ္လုိျပဳလုပ္သင့္ပါသလဲ

မဂၤလာပါ အရွင္ဘုရား
ႏွစ္သစ္မဂၤလာ ျဖစ္ပါေစရယ္လုိ႔ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔သအပ္ပါတယ္ ဘုရား။

ႏွစ္သစ္မဂၤလာမွာ တပည့္ေတာ္နဲ႔ ထပ္တူ သိလုိၾကတဲ့သူေတြအတြက္ တပည့္ေတာ္ကုိ ေမးေလွ်ာက္ခြင့္ျပဳပါဦးဘုရား။
ေမး။ ။ မိဘတစ္ေယာက္ေယာက္ ဆံုးသြားလုိ႔ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္ျပဳၾကတဲ့အခါ ထားအပ္တဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားနဲ႔ ဘယ္လုိမ်ိဳးေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးရင္ သြားေလသူအတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆုိတာ ရွင္းလင္းေျပာျပေပးေစခ်င္တာပါဘုရား။

ကြယ္လြန္ျခင္း တစ္ႏွစ္ျပည့္ကုိ သံဃာေတာ္ေတြကို ဆြမ္းကပ္၊ တရားနာၿပီး လူပရိသတ္ကုိ ဧည့္ခံေကၽြးေမြးပါ့မယ္။ ဒီလုိလုပ္ေဆာင္တဲ့အခါ ဘယ္လုိစိတ္ထားမ်ိဳးန လုပ္ေဆာင္ရမွာပါလဲဘုရား။ ေကာင္းမႈအစုစုအတြက္ ဘယ္လုိအမွ်ေပးရမယ္ဆုိတာမ်ိဳး၊ ကြယ္လြန္သူအတြက္ ထိေရာက္ေစတဲ့ အလွဴမ်ိဳးကုိ ညႊန္ျပေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား.... ။ ဒါ့အျပင္ ဘုရားေဟာ နိပါတ္ေတာ္ေတြမွာလည္း ရက္လည္၊ လလည္၊ ႏွစ္လည္လုပ္ခဲ့တဲ့ အေလ့ေတြရွိပါသလား၊ ဘုရားက ဘယ္လုိညႊန္ျပသြန္သင္ခဲ့တယ္ဆုိတာမ်ိဳး ရွင္းလင္းညႊန္ျပ ဆံုးမေပးေစခ်င္ပါတယ္ဘုရား ....
အရွင္ဘုရားေရးသားတဲ့စာေတြကုိ အဆက္မျပတ္ ေလ့လာအားေပးရင္း မွတ္သားနာယူေနသူပါဘုရား ...
ရိုေသစြာရွိခုိးလွ်က္

တပည့္ေတာ္
ကုိသန္႔
(ကေလး)

မဂၤလာပါ ဒကာ ကုိသန္႔
အလုပ္ေတြ မအားတာနဲ႔ ဒကာေတာ္ရဲ႕ သိလုိတာေလးေတြကုိ ေျဖၾကားေပးဖုိ႔ ေနာက္က်သြားပါတယ္။ နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။

ေျဖ။ ။ ေသသူကုိရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္လုပ္တာကုိ စာေပကေတာ့ မတကဘတၱလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ေသသြားတဲ့သူက သြားၿပီျဖစ္ေပမယ့္ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြမွာ ေသသူအတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေလးေတြ လုပ္ၿပီး အမွ်အတမ္း ေပးေဝတဲ့ အေလ့အက်င့္ဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ ဘုရားေဟာနဲ႔အညီ ျပဳလုပ္ၾကတဲ့ အေလ့အက်င့္ ျဖစ္ပါတယ္။ မိဘနဲ႔ သားသမီးေတြမွာဆုိရင္ မိဘေတြကုိ ရည္စူးၿပီး သားသမီးေတြအေနနဲ႔ လုပ္ကုိလုပ္ေပးရမယ္ဆုိၿပီး သားသမီး ဝတၱရား တစ္ခုအျဖစ္ေတာင္ ဘုရားက ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီ သားသမီး ဝတၱရာေတြထဲမွာ လွဴမွ်ေဝ၍ဆုိတဲ့ ဝတၱရားတစ္ခုလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ အလွဴကုိ အမွ်ေဝေပးရမယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ပါ။

အမွ်ေဝေပးရမယ္ဆုိတဲ့ စကားအရ ေသသူေတြအတြက္ တုိက္႐ုိက္ခ်မ္းသာေအာင္ ပစၥည္းဝတၳဳေတြ ဘာေတြညာေတြ စတာေတြ ေပးပုိ႔လုိ႔မရဘဲ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ လုပ္ၿပီး အဲဒီ ကုသုိလ္ရဲ႕ အဖုိ႔ဘာဂကုိသာ အမွ်ေဝေပးလုိ႔ ရတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ အဓိက အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကုိ သတိျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္အခ်က္က ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အရင္လုပ္
ႏွစ္အခ်က္က အဲဒီလုိ လုပ္ၿပီးရရွိလာတဲ့ အက်ိဳးတရားကုိ တစ္ခါမွ်ေဝေပးဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား ဒီအခ်က္ႏွစ္ခ်က္လုံးမွာ ကုသုိလ္လုပ္ေနတဲ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ အဓိက က်ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အျပည့္အဝ ရႏုိင္ေအာင္ အရင္လုပ္ဖုိ႔ ပုိအေရးႀကီးပါတယ္။ အျပည္အဝ ရဖုိ႔အတြက္ ျပတ္သားတဲ့ ေစတနာ၊ ထက္သန္တဲ့ သဒၶါ၊ ျဖဴစင္တဲ့ ပစၥည္းဝတၳဳ၊ ျပည့္စုံတဲ့ ကုိယ္က်င့္သီလ၊ အက်င့္သီလ ျပည့္စုံလွတဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ စတဲ့ အခ်က္ေလးေတြနဲ႔ အညီ လုပ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ေကာင္းမႈအက်ိဳးကုိ အျပည့္အဝ ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကုိယ္ကအရင္ ျပည့္စုံေအာင္ ကုသုိလ္ေတြလုပ္၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ရၿပီးၿပီဆုိရင္ ကိုယ္ရထားတာကုိ ကုိယ္မွ်ေဝခ်င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ရည္စူးၿပီး အမွ်ေပးေဝရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအမွ်ေပးေဝတာကုိ ရည္စူးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ရႏုိင္၊ မရႏုိင္ဆုိတာက ဘဝေျပာင္းသြားသူရဲ႕ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ဘုံဘဝအေပၚမွာ မူတည္ေနတာရယ္၊ ေရာက္ရွိတဲ့ ဘုံဘဝကေန သာဓုေခၚႏုိင္၊ မေခၚႏုိင္ အေပၚမွာပဲ မူတည္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ေသသူဘက္က အပုိင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာက ေသသူမရလည္း ကုိယ္ကေတာ့ ရေအာင္ယူထားႏုိင္ရင္ ရၿပီးသားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘုန္းဘုန္းေရးထားၿပီး ျဖစ္တဲ့ ေသသူရည္မွန္း ကုသုိလ္စြမ္း ဆုိတဲ့ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ေသသူကုိရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္လုပ္တဲ့ အခါမွာ ေသသူအတြက္ လုိအပ္ႏုိင္တဲ့ ေနစရာ၊ ဝတ္စရာ၊ စားစရာ စတဲ့ အရာေတြကုိ အာ႐ုံျပဳၿပီး အဝတ္သကၤန္း၊ ဆြမ္းေက်ာင္းေဆး စတဲ့ ပစၥည္းအလွဴေတြကုိ ျပတ္သားတဲ့ ေစတနာ၊ ထက္သန္တဲ့ သဒၶါ၊ သန္႔ရွင္းတဲ့ ပစၥည္းဝတၳဳ၊ ျပည့္စုံတဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ စတာေတြကုိ အေကာင္းဆုံး ျပင္ဆင္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အရင္ဆုံး ကုသုိလ္ကုိ အျပည့္အဝရေအာင္ ႀကိဳးစားကာ အမွ်ေဝတဲ့ အခါမွသာ အဲဒီရရွိလာတဲ့ ရလာဘ္ကုိ ေသသူအတြက္လည္း ထပ္တူထပ္မွ် ရပါေစဆုိတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ ျပဳလုပ္ေပးဖုိ႔လုိေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ စိတ္ပါလက္ပါ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ျပဳလုပ္ၿပီး အမွ်ေဝမယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးႀကီးသလုိ သြားေလသူအတြက္လည္း အကယ္၍ လုိအပ္ေနတဲ့ ဘုံဘဝမွာ ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆုိရင္ အေကာင္းဆုံး အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္

Read more »

ဘုရားရွိေနလုိ႔သာေပါ့

၂၀၁၂ခု ကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းအတြက္ အမတန္ကုိ အလုပ္မ်ားၿပီး အက်ိဳးႀကီးတဲ့ႏွစ္လုိ႔ပဲ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပရဟိတအလုပ္ေတြ၊ ဓမၼဒူတအလုပ္ေတြ၊ ေက်ာင္းအလွဴ၊ စာၾကည့္တုိက္အလွဴ၊ တရားေတာ္အလွဴ စတဲ့ အဘုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အျမတ္ဆုံး အလွဴေတြနဲ႔ တကယ့္ကုိပဲ ကုသုိလ္ထူးေတြ လုပ္ျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္တဲ့အလုပ္ေတြမွာ ပုိၿပီးခြန္အားေတြ ျဖစ္ေစတဲ့ အခ်က္တစ္ခုက အဖဘုရား ပြင့္ထြန္းေတာ္မူရာ မဇၥ်ိမေဒသကုိ ၾကြေရာက္ၿပီး သံေဝယဇနိယ ေလးဌာနအျပင္ မေမ့သင့္ မေမ့အပ္တဲ့ အမြန္အျမတ္ ေနရာေတြကုိပါ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ထူးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ ပြင့္ထြန္းေတာ္မူျခင္း ႏွစ္ ၂၆၀၀၀ျပည့္နဲ႔လည္း ႀကဳံႀကိဳက္ေနတဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ ေနရာေဒသေတြကုိ ေရာက္တုိင္းေရာက္တုိင္း အႏုိင္းမဲ့ဘုရားရွင္ရဲ႕ မဟာက႐ုဏာေတာ္ေတြ၊ ေမတၱာေတာ္ေတြ၊ မနားမေန အလုပ္ေတြ လုပ္ေတာ္မူခဲ့တာေတြကုိ အာ႐ုံျပဳ ၾကည္ညိဳရင္း ဘုရားရွင္ေလာက္ မလုပ္ႏုိင္ေပမယ့္ လုပ္ႏုိင္တဲ့အလုပ္ေတြကုိေတာ့ အခ်ိန္ရွိတုန္း၊ အရြယ္ရွိတုန္း၊ အားအင္ေတြရွိတုန္း လုပ္ထားမွဆုိတဲ့ ခြန္အားျပည့္တဲ့ အဓိ႒ာန္ေတြကုိ ထပ္ခါထပ္ခါ ခ်မိေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ၾကြတုန္း နယ္လွည့္တရားပဲြေလးေတြ လုိက္ေဟာေနရင္း ဗုဒၶဂယာကုိ ဘုရားဖူးၾကြမယ္ဆုိတဲ့ ဘုန္းဘုန္းကုိ ေနာင္ေတာ္ႀကီး အရွင္သုမဂၤလ (ေဝါဆရာေတာ္)က “ညီေတာ္ ဗုဒၶဂယာက ျပန္ၾကြလာၿပီးရင္ တရားေဟာရတာ ပုိၿပီး အရသာရွိ၊ ပုိၿပီး အႏွစ္သာရေတြ ရွိသြားလိမ့္မယ္” လုိ႔ မိန္႔ဖူးပါတယ္။ ေနာင္ေတာ္ႀကီး စကားက အမွန္ပါပဲ။ ေျမျမတ္မဟာ ဗုဒၶဂယာက ျပန္ၾကြလာၿပီးေတာ့မွ တရားပဲြေတြမွာ ဘုရားအေၾကာင္းေတြ ေျပာစရာပုိမ်ားလာ၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ ဖြင့္ျပစရာေတြ ပုိမ်ားလာတာကုိ လက္ေတြ႕ခံစားမိခဲ့ပါတယ္။ သမုိင္းေၾကာင္း အေထာက္အထား ခုိင္မာတဲ့ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ျဖစ္ေတာ္စဥ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ အမွန္ကုိ ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ ရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ဓမၼေရစင္ေတြဟာ သတၱဝါေတြအတြက္ ႀကိဳးစားရင္ ဘုရားေတာင္ ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အဆုိနဲ႔ ဘဝမွာ တရားနဲ႔အညီ ေနထုိင္ျခင္းကသာ အေကာင္းဆုံး ဘဝေနနည္းပဲဆုိတဲ့ အဆုိကုိ လက္ေတြ႕က်က် ထင္ဟပ္ျပေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရဲ႕ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္ကုိ နီလာဘုရားဖူး အဖဲြ႕နဲ႔ပဲ သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၅-၂-၂၀၁၂ရက္ေန႔ကေန ၁၀-၃-၂၀၁၂ရက္ေန႔ အထိ ၁၄ညအိပ္ ၁၅ရက္ ခရီးၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ ဒီဘုရားဖူးအဖဲြ႕မွာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ဘုရားဖူးခရီးသည္ေပါင္း ၁၀၀ေက်ာ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းလုိင္းကုိ တစ္စင္းလုံး ငွါးရမ္းၿပီးသြား ျဖစ္ၾကတာဆုိေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဘုရားဖူးအဖဲြ႕ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ မနက္ ၆နာခဲြေလာက္မွာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေန ဂယာေလဆိပ္ကုိ တုိက္႐ုိက္ျပန္သန္းတဲ့ ဘုရားဖူးေလယာဥ္ဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ ဘီဟာျပည္နယ္၊ ဂယာေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၉နာရီခဲြ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဂယာေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ အဆင္သင့္လာေစာင့္ေနတဲ့ နီလာဘုရားဖူးအဖဲြ႕ တာဝန္ခံေတြရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ႔ မူလဗုဒၶဂယာ ျမန္မာေက်ာင္းကုိ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းကုိသြားရာလမ္းမွာ တာဝန္ခံကေလးက ကားေပၚမွာ လုိက္ပါလာတဲ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဘုရားဖူးအဖဲြ႕ကုိ ႀကိဳတင္ေျပာထားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကေတာ့ အိႏိၵယကုိေရာက္လာခဲ့ရင္ ကႀကီးသုံးမ်ိဳးကုိေတာ့ မုန္းသြားၾကတာပဲလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကႀကီးသုံးမ်ိဳးက ကားရယ္၊ ကုလားရယ္၊ ၾကက္သားရယ္တဲ့။

သူေျပာတဲ့ စကားကုိ အစကေတာ့ ဘာရယ္မသိခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့မွ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္ဟာ ဘုရားဖူးရတဲ့ အခ်ိန္က နည္းနည္း၊ ကားစီးရတဲ့ အခ်ိန္က မ်ားမ်ားရယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သံေဝဇနီယ ေလးဌာနလုိ႔ေခၚတဲ့ ဘုရားရွင္ ဖြားေတာ္မူရာ၊ ဘုရားရွင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူရာ၊ ဘုရားရွင္ တရားဦးေဟာေတာ္မူရာနဲ႔ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူရာ ေနရာေတြဟာ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံနဲ႔ နီေပါႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ပါဝင္ေနပါတယ္။ အလြန္က်ယ္ျပန္႔တဲ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံႀကီးမွာေတာင္မွ တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာ၊ တစ္ျပည္နယ္နဲ႔ တစ္ျပည္နယ္ အေတာ္သြားေနရတာဆုိေတာ့ အဲဒီေနရာအႏွံ႔ ကားနဲ႔သြားရတာဟာ အေတာ္ကုိ ခရီးရွည္လြန္းလွပါတယ္။ ဂယာေလဆိပ္ကုိ ေရာက္ၿပီးကတည္းက ကားေပၚက မဆင္းရတာ ျမန္မာျပည္အျပန္ ေလယာဥ္ေပၚ ေရာက္မွပဲ အဲဒီကားႀကီးေပၚက အၿပီးဆင္းလုိက္ရသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကားစီးရတဲ့ ခရီးစဥ္ကလည္း ၾကည့္ပါဦး။ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ ဗီဟာျပည္နယ္ ဂယာကေန၊ တရားဦး ေဟာေတာ္မူရာ ဗာရာဏသီ၊ အဲဒီကေန ဘုရားရွင္ တာဝတိသာကေန အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ေဟာေတာ္မူၿပီး ျပန္လည္ဆင္းသက္ေတာ္မူတဲ့ သကၤႆနဂုိရ္ျပည္၊ သကၤႆကေန အာဂရာ (တပ္ခ်္မဟာ)၊ အာဂရာကေန နယူးေဒလီ၊ နယူးေဒလီကေန တစ္ခါသကၤႆ၊ အဲဒီကမွ သာဝတၳိ၊ သာဝတၳိကေန ဘုရားေလာင္း ဖြားျမင္ေတာ္မူရာ နီေပါႏုိင္ငံ လုမၺနီေဒသ၊ လုမၺနီကေန ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူရာ ကုႆိနာ႐ုံ၊ ကုႆိနာ႐ုံကေန ေဝသာလီ၊ ေဝသာလီကေန ရာဇၿဂိဳဟ္၊ ရာဇၿဂိဳဟ္မွ တစ္ခါဗုဒၶဂယာ ျပန္ေရာက္၊ အဲဒီကေန ျမန္မာျပည္ျပန္ထြက္ ဆုိေတာ့ ခရီးစဥ္ဟာ တစ္ေကြ႕တစ္ပတ္ႀကီးပါပဲ။ အဲဒီလုိ ပတ္လုိက္တာ ၁၄ညအိပ္၊ ၁၅ရက္ကုိ ၾကာသြားေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၅ရက္လုံးလုံး စီးေနရတဲ့ ကားကုိ ၾကာလာေတာ့ မစီးခ်င္ေလာက္ေအာင္ကုိ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကားမုန္းသြားမယ္လုိ႔ သူတုိ႔က ေျပာတာျဖစ္မွာပါ။

ေနာက္ ကႀကီးတစ္ခုက ကုလားတဲ့။ အိႏၵိယျပည္ႀကီးဆုိတာ က်ယ္ဝန္းသေလာက္ လူဦးေရကလည္း အလြန္မ်ားျပားလွပါတယ္။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ လူမေတြ႕ရတဲ့ေနရာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသားေတြကေတာ့ ေစ်းေရာင္းလည္းသူတုိ႔၊ တကၠစီေမာင္းလည္း သူတုိ႔၊ လန္ခ်ားေပၚလည္း သူတုိ႔နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ မေတြ႕ရသေလာက္ပါပဲ။ ၾကားရတာေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ဖိႏွိပ္ေရး ဝါဒေတြက လႊမ္းမုိးထားဆဲဆုိေတာ့ မိန္းမေတြကုိ ေယာက်္ားေတြက အလုပ္သြားရင္ အိမ္ေသာ့ခတ္ၿပီး ထားခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိတာပါပဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ရင္ အမ်ိဳးသမီးက အမ်ိဳးသားကုိ တင္ေတာင္းရတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ အိႏၵိယေရာက္တုန္းက ညဘက္ဆုိင္းသံ ဘုံသံတညံညံေတြ ခဏခဏ ၾကားေနရတဲ့အတြက္ ဘာလုပ္တာလဲလုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ သတုိ႔သား သြားေတာင္းတာလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ထားပါေတာ့။ ကုလားျပည္သြားၿပီး ေနရာတကာ ကုလားေတြ ေတြ႕ရတာ မထူးဆန္းေပမယ့္ ထူးဆန္းတာကေတာ့ ကုလားေတြ ညစ္ပတ္တဲ့အခ်က္ပါပဲ။ စိတ္ဓာတ္လည္း မေကာင္းသလုိ အေနအထုိင္လည္း ပတ္စက္လြန္းလွပါတယ္။ ဇာတ္ခဲြျခားတာလား၊ ဘာလားလုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ သူတုိ႔ေတြမွာ အေပါ့အေလး သြားဖုိ႔ သီးသန္႔အိမ္သာ မရွိတာက ေနရာတုိင္းမွာ ညစ္ပတ္နံေဆာ္မႈကုိ ျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။ ေလထုညစ္ညမ္း၊ ေရထုညစ္ညမ္းနဲ႔ မနက္ေစာေစာေလးမ်ား ကြင္းျပင္ထြက္လုိက္ရင္ လမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္နဲ႔ ကြင္းျပင္ ဟုိဟုိဒီဒီမွာ အေပါ့အေလးသြားေနသူေတြကုိ မျမင္ခ်င္ အဆုံးပါပဲ။ ဒီလုိ အညစ္အေၾကး စြန္႔ပစ္မႈေတြ၊ ဟုိေနရာေသးပန္း၊ ဒီေနရာ ေသးပန္းလုပ္တာေတြက ေနရာတုိင္းကုိ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သန္႔ရွင္းတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြရွိတယ္လုိ႔ ေျပာၾကေပမယ့္ နယူးေဒလီလုိ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာကုိပဲ အဲဒီအနံ႔ေတြနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေလထုညစ္ညမ္းမႈေတြ ျဖစ္ေနတာ ကုိယ္ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရပါတယ္။ ဘုရားဖူးအဖဲြ႕ထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ ကားမွတ္တုိင္မွာ ကားေစာင့္ေနရင္း အဲဒီအေပါ့အေလး အနံ႔အသက္ေတြေၾကာင့္ ပ်ိဳ႕အန္တာေတြေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံႀကီး ေရာက္သြားမွပဲ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အေတာ္သန္႔ပါလားလုိ႔ ခံစားမိလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေနရာတုိင္းမွာ ကုလားေတြနဲ႔ ေနရာတုိင္းမွာ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတာေတြေၾကာင့္ ကုလားဆုိရင္ ၾကာေတာ့မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာတယ္လုိ႔ ဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘုရားဖူး ခရီးသည္အားလုံး ခရီးစဥ္အတြင္းမွာ အဲဒီလုိ ညစ္ညမ္းမႈေတြနဲ႔ ပင္ပန္းမႈေတြေၾကာင့္ က်န္းမာေရးေတြ ခ်ိဳ႕တဲ့ကုန္ၾကတာေတာ့ပါပဲ။

ေနာက္ထပ္ ကႀကီးတစ္လုံးက ၾကက္သားပါတဲ့။ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္ ၁၅ရက္လုံးလုံး ဘုရားဖူး အဖဲြ႕ေတြကုိ ေကၽြးတဲ့ဟင္းက ၾကက္သားေတြပဲ မ်ားပါတယ္။ ၾကက္သားဟင္း၊ ၾကက္သားေက်ာ္၊ ၾကက္သားသုပ္ စတာေတြပဲ စားေနရတဲ့အျပင္ ခ်က္ထားတာကလည္း ခရီးမထြက္ခင္ ညဘက္ခ်က္ၿပီးေတာ့ အဲဒါကုိ အုိးနဲ႔ထည့္ယူလာ၊ လမ္းမွာေရေလးဘာေလး ရတဲ့ ဆုိင္ေလးေတြမွာ ျဖစ္သလုိ စားတာဆုိေတာ့ အရသာလည္းမရွိ၊ ေအးစက္မာေၾကာ ေနတဲ့ ၾကက္ေက်ာ္ရယ္ ကုလားပဲဟင္းေလး ေတြရယ္နဲ႔ပဲ ႏွစ္ပါးသြားရတာ ဆုိေတာ့ ၾကက္သားဟင္းနဲ႔ ထမင္းစားရတဲ့ ဒုကၡကလည္း ၾကာေတာ့ မခံႏုိင္ျဖစ္လာၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ဘုရားဖူး ခရီးသည္ေတြက အေျခာက္အျခမ္းေလးေတြ ယူလာၾကလုိ႔ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ကပ္တာေလးေတြ ရွိေနလုိ႔ ေတာ္ေသးတာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိႏၵိယ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္မွာ ဘုရားဖူးတုိင္း ေျပာတတ္တာကေတာ့ ၾကက္သားကုိလည္း မုန္းလာတယ္တဲ့ေလ။

ရွိေစေတာ့။ အဲဒီလုိ ဗုဒၶဂါယာ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္မွာ ကားရယ္၊ ကုလားရယ္၊ ၾကက္သားရယ္ဆုိတဲ့ ကႀကီးသုံးမ်ိဳးကုိ မုန္းသြားတတ္ၾကေပမယ့္ အေကာင္းဆုံး ေျဖဆည္ရာတစ္ခုကေတာ့ ဘုရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွိေနလုိ႔၊ ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ ေျမျမတ္မဟာ ျဖစ္ေနလုိ႔ အျမတ္ဆုံးအျဖစ္ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ရၾကတာ ျဖစ္လုိ႔ က်န္တဲ့အရာေတြ ဘယ္လုိ အခက္အခဲမ်ိဳးပဲ ရွိရွိ ဘုရားရွိေနေတာ့ အားလုံးဟာ ဘုရားတန္ခုိးေတာ္ျမတ္နဲ႔ ခြင့္လႊတ္သီးခံ ႏုိင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထူးျခားတာက ဒီလုိ က်န္တဲ့ အခက္အခဲေတြ ရွိေနေပမယ့္ ဘယ္သူမဆုိ ေမးၾကည့္ရင္ အိႏၵိယ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူးကုိ ေနာက္ထပ္ လာျဖစ္ေအာင္ လာဦးမယ္ဆုိတဲ့ သူေတြခ်ည္းပဲဆုိတာပါ။ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္လည္း ဘုရားဖူးရတာ အားမရလုိ႔၊ အမ်ားနဲ႔ဆုိေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ဖူးခြင့္မရလုိ႔ အေၾကာင္းညီညြတ္ရင္ ကုိယ့္ဖာသာကုိယ္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနာက္ထပ္ လာဖူးဦးမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္အႀကံဟာ မၾကာမၾကာ ျဖစ္ေပၚေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုကၡေတြ ရွိေနေပမယ့္ အဖဘုရားက ရွိေနေလေတာ့ ဒုကၡအားလုံးကုိ ေမ့ေပ်ာက္လုိ႔ ေနာက္ထပ္တစ္ေခါက္ အေရာက္ေပါက္ေအာင္ သြားကုိသြားလုိက္ဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္… အဖဘုရားတန္ခုိး၊ အဖဘုရားေက်းဇူး ႀကီးမားလွပါေပစြ။ ဘုရားရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ ကႀကီးသုံးမ်ိဳးကုိ မႀကိဳက္ေပမယ့္ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူးဆုိရင္ေတာ့ လုိက္ျဖစ္ေအာင္ လုိက္ၾကရေပမယ္ေပါ့။

Read more »

ဘဝနဲ႔ ဝယ

ဘဝအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ရွိေနၾကတဲ့ သတၱဝါ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိၾကည့္ၿပီး ဘဝအေၾကာင္းကုိ ဓမၼေၾကာင္းနဲ႔ညႇိရင္း ဘဝအေရးေလးေတြ ေတြးေနမိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာေနၾကတဲ့ ဘဝရဲ႕ အတက္အက် အနိမ့္အျမင့္ သေဘာေတြ၊ အျဖစ္ျမန္ၿပီး အပ်က္ျမန္တဲ့ သေဘာေတြကုိ မၾကာမၾကာ ဆင္ျခင္ေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဆင္ျခင္ၾကည့္တဲ့အခါ ဘဝရဲ႕ သဘာဝအမွန္ကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႕လာရၿပီး ဘယ္လုိဘဝမ်ိဳး၊ ဘယ္အေျခအေနမ်ိဳးမွာမဆုိ ရင္ဆုိင္လာႏုိင္၊ ခံႏုိင္ရည္ ရွိလာႏုိင္၊ ေက်ာ္လႊားႏုိင္လာတာကုိ သတိျပဳလာမိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘဝဆုိတဲ့ စကားလုံးရဲ႕ ဖြင့္ဆုိခ်က္မွာ အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနေပမယ့္ အဲဒီအထဲ ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸါယ္တစ္ခုက ဘဝဆုိတာ “ျဖစ္ျခင္း”ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝဆုိတာ ျဖစ္ျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ အတြက္ အဲဒီဘဝရဲ႕ေနာက္မွာ ဝယဆုိတဲ့ “ပ်က္ျခင္း”ကလည္း ထပ္ၾကပ္မကြာ ပါလာေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝေနာက္မွာ ဝယေရာက္ေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အျဖစ္ရဲ႕ေနာက္မွာ အပ်က္ဆုိတာလည္း ေရာက္လာေနမွာ ဓမၼတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား ဘယ္လုိဘဝမ်ိဳးပဲ ပုိင္ဆုိင္ထား၊ ပုိင္ဆုိင္ထား အားလုံးဟာ အျဖစ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘဝတုိင္းမွာ အပ်က္ဆုိတာ ရွိေနတယ္ဆုိတာ အထူးသတိျပဳရမယ့္ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သဘာဝဓမၼအရ သတၱဝါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝကုိၾကည့္ရင္ ေမြးတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ေသတဲ့အခ်ိန္အထိ ၾကားကာလေလးဟာ ဘဝတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီၾကားကာလေလးဟာ သက္ရွိပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ အျဖစ္ကေလး တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအျဖစ္ေလးဟာလည္း အၿမဲမျပတ္ အပ်က္ေလးေတြနဲ႔ စပ္ေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ထာဝရမဟုတ္ဘဲ တဒဂၤ ခဏေလာက္ပဲ ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ ပ်က္ျခင္းေတြ ေရာက္ေနတတ္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘဝရဲ႕ေနာက္မွာ အခ်ိန္မေရြး၊ အရြယ္မေရြး၊ ေနရာမေရြး ဝယေလးေတြ ေရာက္လာေနတတ္တယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူးခါနီးမွာ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ “ဝယဓမၼာ သခၤါရာ၊ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ = ျပဳျပင္စီရင္ထားတဲ့ သက္ရွိသက္မဲ့ ႐ုပ္တရား နာမ္တရား မွန္သမွ် ပ်က္ဆီးျခင္းသာ အဆုံးရွိတဲ့အတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မေမ့ၾကပါနဲ႔” လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူသြားခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ သက္ရွိပဲျဖစ္ျဖစ္ သက္မဲ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးဟာ ျပဳျပင္ထားတာေတြပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆုံးမွာ အားလုံးပ်က္ဆီးသြားမွာပဲ ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အျဖစ္ရွိရင္ အပ်က္ဆုိတာ ရွိေနမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျဖစ္လုိ႔ပ်က္တတ္တဲ့ သေဘာမွာ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားမႈ မျဖစ္ၾကဘဲ မေမ့မေလ်ာ့တဲ့ သတိနဲ႔ အပ်က္ကေလးေတြ ေရာက္မလာခင္ တဒဂၤ အျဖစ္အေပၚမွာ အေကာင္းဆုံး ႐ႈေမွ်ာ္ႏုိင္ေအာင္ စားသတိ၊ သြားသတိ၊ ေျပာသတိ၊ ဆုိသတိ၊ ေတြးသတိ၊ ႀကံသတိ၊ လုပ္သတိ၊ ကုိင္သတိ စသျဖင့္ အရာရာတုိင္းမွာ သတိကပ္ၿပီး ေနၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းအပါအဝင္ သတၱဝါအားလုံးဟာ ဘဝဆုိတဲ့ တဒဂၤ အျဖစ္ကေလး တစ္ခုကုိ ရရွိထားၾကတဲ့ သူေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီဘဝေလးရဲ႕ေနာက္မွာ ဝယဆုိတဲ့ အပ်က္ကေလးေတြ ေရာက္လာတတ္တယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔၊ သတိျပဳဆင္ျခင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဘဝကေလးတစ္ခု ပုိင္ဆုိင္ထားတယ္ဆုိတာ အခုိက္အတန္႔ အျဖစ္ကေလး တစ္ခုကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီျဖစ္တည္မႈေလးဟာ အခ်ိန္မေရြး၊ အရြယ္မေရြး၊ ေနရာမေရြး ပ်က္ပ်ယ္သြားတတ္တယ္ဆုိတာ ႏွလုံးသြင္းေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးဟာ ျဖစ္တည္မႈေလး တစ္ခုသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုျဖစ္ေနေပမယ့္ ေတာ္ၾကာ ျဖစ္ခ်င္မွျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္သလုိ၊ ဒီမွာရွိေနေပမယ့္ ဟုိေရာက္ရင္ ရွိခ်င္မွာ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ဆင္ျခင္ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ တဒဂၤ ျဖစ္တည္မႈ ဘဝရဲ႕ေနာက္မွာ ထပ္ၾကပ္မကြာ ကပ္ပါေနတဲ့ ပ်က္ပ်ယ္မႈ ဝယဆုိတာ ေရာက္လာေနတတ္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ငယ္ရြယ္တဲ့ ဘဝ၊ အလယ္အလတ္ ဘဝ၊ ႀကီးရင့္တဲ့ ဘဝ စတဲ့ ဘဝအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာလည္း အခ်ိန္မေရြး ပ်က္ဆီးျခင္းဆုိတာ ေရာက္လာေနတတ္တာ ျဖစ္လုိ႔ ငယ္ရြယ္တဲ့ သူေတြေရာ၊ အလယ္အလတ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြေရာ၊ အႀကီးပုဂၢိဳလ္ေတြပါ ဒါကုိ မေမ့မေလ်ာ့ သတိျပဳေနၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီလုိ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ေနရတာလဲဆုိရင္ “အျဖစ္ရွိရင္ အပ်က္ရွိတယ္” ဆုိတဲ့ ဒီအသိေလးသာ သိရွိလက္ခံထားရင္ ဘဝမွာ အပ်က္ေတြႀကဳံတုိင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သက္ေသာင့္သက္သာ ေျဖဆည္ရာေလးေတြ ရေနတတ္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအသိေလးနဲ႔ ေနတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတြ ရွိေနမယ္ဆုိရင္ ငယ္ရြယ္တဲ့ သူေတြလည္း ဘဝမွာ စိတ္တုိင္းမက် ျဖစ္တဲ့အခါ ေျဖဆည္လာတတ္မွာ ျဖစ္သလုိ အလယ္အလတ္ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အႀကီးပုိင္း ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္မလာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သက္ေသာင့္ သက္သာျဖစ္ေအာင္ ေျဖဆည္လာႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္တာရွိလုိ႔ ပ်က္တာရွိတယ္ဆုိတာ သိလာတဲ့အခါ အဲဒီအသိက ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ အေပါင္းကုိ အေကာင္းဆုံး ေျဖဆည္ရာေလးေတြေပးၿပီး ဘဝရဲ႕ အတက္အက် သေဘာကုိ တရားသေဘာနဲ႔ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ အေကာက္အကူ ေပးေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တိုင္လည္း ဘဝမွာ ဒီအသိေလးေတြနဲ႔ ေျဖဆည္ရာလုပ္ရတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ တစ္ခါတေလ ျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာေလးေတြ ျဖစ္မယ္ႀကံကာရွိေသး ပ်က္ပ်ယ္သြားတာေလးေတြ၊ ျဖစ္ၿပီးကာမွ ေပ်ာက္ပ်က္သြားတာေလးေတြ ႀကံဳေနရတတ္ပါတယ္။ ႀကဳံလည္းႀကဳံေနဦးမွာပါပဲ။ တစ္ေလာကပဲ ကုိယ့္မွာရွိထားတဲ့ အရာေလးေတြ၊ ကုိယ့္မွာျဖစ္ေနတဲ့ အရာေလးေတြဟာ တစ္စုံတစ္ဦးေၾကာင့္ ပ်က္ဆီးသြားခဲ့တာ ႀကဳံခဲ့ရပါေသးတယ္။ ရည္ရြယ္ထားတာေလးေတြ လုပ္ဖုိ႔ ျဖစ္တည္လာတဲ့ အရာေလးေတြ ေပ်ာက္ပ်က္သြားတာျဖစ္လုိ႔ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ကုိ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ “ကိစၥတစ္ခုဆုိတာ အေၾကာင္းအက်ိဳး မညီညြတ္ရင္၊ အခ်ိန္မတန္ရင္၊ ကုိယ္နဲ႔မထုိက္ရင္၊ ကုိယ့္ရဲ႕အတိတ္ကံ ပါမလာခဲ့ရင္ ျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ ျဖစ္မလာဘဲ ပ်က္သြားတတ္တယ္”ဆုိတာ အခ်ိန္မီ ႏွလုံးသြင္း ဆင္ျခင္မိလုိက္မွပဲ သက္ေသာင့္သက္သာ ေျဖဆည္ရာ ရခဲ့ပါတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ ဘုရားစကား၊ ဘုရားအားနဲ႔ ေျဖဆည္ရာ တရားေလးေတြ ရွိေနလုိ႔။

အမွန္ေတာ့ ဒီလုိ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း မျဖစ္ဘဲ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္ျဖစ္သြားတာေတြဟာ သဘာဝဓမၼ၊ အနတၱဓမၼပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အနတၱဆုိတာ အစုိးမရျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ေဆာင္တဲ့အတုိင္း ကုိယ့္မွာ အစုိးရတယ္ဆုိတာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အရွိတရား၊ အျဖစ္တရား၊ ပုိင္ဆုိင္မႈတရားေတြ မေျပာနဲ႔ ႐ုပ္နာမ္အစုနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ သတၱဝါ အစုေတြေတာင္မွ တည္ၿမဲတယ္ဆုိတာ ဘာမွမရွိေလေတာ့ တဒဂၤျဖစ္တည္မႈ ျဖစ္တဲ့ သက္ရွိသက္မဲ့ အရာမွန္သမွ် အားလုံးဟာ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ဝယနဲ႔ အဆုံးသတ္ၾကရမယ္ဆုိတာ မလဲြဧကန္ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာတရားကုိေတာ့ ဘယ္သူမွ လြန္ဆန္လုိ႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလုိ သဘာဝဓမၼကုိ သိထားမယ္ဆုိရင္ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ ဘဝမွာ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္မလာတဲ့အခါ အေကာင္းဆုံး ေျဖဆည္ႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီအသိ မရွိထားဘူးဆုိရင္ေတာ့ ခဏခဏ ႀကဳံေနရမယ့္ အပ်က္အဆီးေတြ အေပၚမွာ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ ခံစားမိၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဘဝဆုိတဲ့ တဒဂၤ ျဖစ္တည္မႈကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ အဲဒီျဖစ္တည္မႈ ဘဝရဲ႕ေနာက္မွာ ဝယဆုိတဲ့ ေပ်ာက္ပ်က္မႈဟာလည္း အစဥ္အၿမဲ ကပ္ပါလာေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိအေျခအေန ဘယ္လုိဘဝမ်ိဳးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္တာရွိရင္ ပ်က္တာရွိေနမယ္ဆုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ၾကဖုိ႔၊ အတိတ္ကံေကာင္းလုိ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ရရွိျဖစ္ေပၚထားတဲ့ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ရာထူးဌာနႏၲရ စတာေတြဟာ အခုိက္အတန္႔ ျဖစ္တည္မႈမ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီအျဖစ္ရဲ႕ေနာက္မွာ အပ်က္ဆုိတာ အခ်ိန္မေရြး ေရာက္လာတတ္တယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔၊ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ပစၥည္းဝတၳဳမ်ား မဆုိထားနဲ႔ အဲဒီ႐ုပ္တရားေတြကုိ ဖန္တီးျပဳလုပ္ႏုိင္စြမ္း ရွိၾကတဲ့ သတ္ရွိသတၱဝါ လူပုဂၢိဳလ္ေတြေတာင္မွ ဘဝဆုိတဲ့ ျဖစ္တည္မႈေလးကုိ ရရွိထားတာျဖစ္လုိ႔ အခ်ိန္မေရြး၊ အရြယ္မေရြး၊ ေနရာမေရြး အပ်က္ေတြနဲ႔ ႀကဳံၾကရမယ္ဆုိတာ ႏွလုံးသြင္းထားၾကဖုိ႔နဲ႔ တကယ္လုိ႔မ်ား ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အရာေလးေတြ ျဖစ္မလာခဲ့ရင္၊ ျဖစ္ၿပီးသား အရာေလးေတြ ေပ်ာက္ပ်က္သြားခဲ့ရင္ ဘဝရဲ႕ေနာက္မွာ ဝယေရာက္တတ္တယ္ဆုိတဲ့ အသိေလးနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေျဖဆည္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝဆုိတဲ့ ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ ဝယဆုိတဲ့ ပ်က္ျခင္းေလးေတြ ေရာက္တတ္တယ္ဆုိတာ သိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘဝမွာ ျဖစ္ခ်င္တုိင္းမျဖစ္ဘဲ မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ျဖစ္လာ၊ ျဖစ္ေနတာေတြ ပ်က္ပ်က္လာတာေတြနဲ႔ ႀကဳံေနၾကရတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ ဘဝဆုိတာ လက္ရွိျဖစ္တည္ေနတဲ့ တဒဂၤအခုိက္အတန္႔ ျဖစ္တည္မႈသာ ျဖစ္ၿပီး အဲဒီျဖစ္တည္မႈရဲ႕ေနာက္မွာ ဝယဆုိတဲ့ ပ်က္ပ်ယ္မႈ၊ အနတၱဆုိတဲ့ ကုိယ့္စိတ္တုိင္းက် မျဖစ္မႈေတြနဲ႔ အၿမဲမျပတ္ ဆက္ဆံေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး ေရာက္လာတတ္တဲ့ အပ်က္ေတြ၊ အလုိမက်မႈ၊ ဆင္းရဲမႈေတြ၊ အၿမဲမရွိမႈေတြကုိ ႀကဳံေတြ႕တဲ့အခါ ဘုရားစကား၊ ဘုရားအားကုိသာ လက္ကုိင္ထားၿပီး “ဘဝရဲ႕ေနာက္မွာ ဝယဆုိတာ ေရာက္ေနမွာ အေသအခ်ာပဲ” ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ႏွလုံးသြင္းဆင္ျခင္ရင္း ကုိယ့္ကိုယ္ကုိသာ ဘဝနဲ႔ဝယ ကင္းလြတ္ရာကုိ ရရွိႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေစတနာထား ေမတၱာအားျဖင့္ အသိစကား ပါးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ျမန္မာျပည္မွအျပန္…

မေန႔ (၉-၄-၂၀၁၂)က ဘုန္းဘုန္း ကုိရီးယားကုိ ျပန္ၾကြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္း အလုပ္ေတြ ၿပီးျပတ္သြားလုိ႔ မဟုတ္ေပမယ့္ ကုိရီးယားမွာ ရွိေနရမယ့္အခ်ိန္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မျဖစ္မေန ျပန္လာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ပိတ္ရက္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ ကုိရီးယားကုိ ျပန္လာၿပီးကတည္းက အြန္လုိင္းေပၚကေပ်ာက္ၿပီး ျမန္မာျပည္ေရာက္သြားလုိက္တာ ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကုိ ျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။ မအားတဲ့ အခ်ိန္ေတြ မ်ားေနတာေၾကာင့္ အင္တာနက္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သေလာက္ကုိ ျဖစ္သြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေလာက္ေတာင္ မအားမလပ္ ျဖစ္ရေအာင္ ဘာေတြလုပ္ေနခဲ့လုိ႔လဲလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ အလုပ္ေတြကေတာ့ အစုံပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ စိတ္တုိင္းက် ပုံေဖာ္ေနတဲ့ “မနာပဒါယီ ပညာဒါန ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး” တည္ေဆာက္ေနတဲ့အပုိင္းမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ႀကီးၾကပ္ညႊန္ၾကားေနတဲ့ အလုပ္ကေတာ့ ေနပူမေရွာင္၊ မုိးရြာမေရွာင္ တစ္စုိက္မတ္မတ္ကုိ လုပ္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေတာ္ခရီးေပါက္လာၿပီျဖစ္တဲ့ ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္မႈဟာလည္း မၾကာခင္မွာ ပရဟိတ ပညာဒါန အလုပ္ေတြ စတင္ႏုိင္ဖုိ႔ တျဖည္းျဖည္း အေကာင္အထည္ ေပၚလာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ေပးရတဲ့ အလုပ္က အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ကုိၾကြေရာက္ၿပီး တရားဓမၼ ေဟာေျပာေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားေဟာရတာ မပင္ပန္းေပမယ့္ ၂နာရီေလာက္ တရားေဟာဖုိ႔ ၁၉နာရီေလာက္ ကားစီးရတာကေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ပုိၿပီးပင္ပန္းေစတာ အမွန္ပါပဲ။ ကုသုိလ္ေရးဆုိေတာ့လည္း လုိလုိလားလား ဝမ္းသာအားရကုိ ၾကြေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တရားပဲြက ကုိရီးယားကုိ ျပန္ၾကြခါနီးအထိ ရွိေနခဲ့တာဆုိေတာ့ ေန႔တုိင္းနီးပါး ၾကြျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ခႏၶာကုိယ္ ပင္ပန္းေပမယ့္ စိတ္ရႊင္လန္းေစတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုိ အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးခ်ရလုိ႔ ပီတိေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက ၁၅ရက္ၾကာ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူးခရီးပါ ၾကြသြားျဖစ္လုိက္ပါေသးတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဇာတိေျမကုိ ကုိယ္တုိင္ၾကြေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ၾကည္ညိဳ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ တရားပဲြေတြမွာ ဘုရားအားနဲ႔ ဘုရားစကားေတြကုိ တရားနာပရိတ္သတ္ၾကား ပုိၿပီးၾကည္ညိဳသဒၶါပြားေအာင္ ေဟာေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ မဟာက႐ုဏာ ႀကီးမားမႈ၊ ေမတၱာဓာတ္ ျပည့္ဝမႈနဲ႔ မနားမေန အလုပ္လုပ္ခဲ့မႈေတြကုိ အိႏၵိယႏုိင္ငံေရာက္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ကားေပၚက အခန္႔သားၾကြ၊ မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ႕ ေတြ႕ခဲ့ရေတာ့မွပဲ ကုိယ့္အလုပ္ေတြဟာ ဘာမွမဟုတ္ေသးပါလား၊ ကုိယ့္ပင္ပန္းမႈေတြဟာ ဘာမွမရွိေသးပါလား၊ ကုိယ့္မွာအမ်ားႀကီး လုိေနေသးပါလား စတဲ့အေတြးေတြ အထပ္ထပ္ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တဲ့အျပင္ ကုိယ့္ေတာ့္အတြက္မပါ သတၱဝါေတြ အတြက္သာ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံ ေပးဆပ္ေတာ္မူခဲ့ရွာတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပါရမီ ျဖည့္ဆည္းေတာ္မူရာ အခါကာလေတြကုိပါ ျပန္လည္သတိျပဳမိရင္း ဘုရားရွင္အေပၚ အတုိင္းအထက္အလြန္ ၾကည္ညိဳေနမိခဲ့ပါတယ္။

အိႏၵိယကအျပန္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေတာ့လည္း တရားပဲြေတြက ထပ္ၿပီးၾကြေနရ ျပန္ပါတယ္။ ေက်ာင္းလည္းေဆာက္၊ တရားလည္းေဟာရင္း အမ်ားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေလးေတြမွာလည္း တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ ပါဝင္အားျဖည့္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအားျဖည့္ အလုပ္ေတြထဲမွာ အားရစရာ ေကာင္းတာေတြကေတာ့ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ားအတြက္ ဓမၼစကူးလ္ (Dhamma School)မ်ား ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးႏုိင္ေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာတရား အေျခခံ အားနည္းလာေနၾကတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္ ဘာသာေရးအေျခခံ ေကာင္းေအာင္နဲ႔၊ စာရိတၱပညာ မယိမ္းယုိင္ေအာင္ ဘာသာေရးကုိ ပညာေရး အသြင္တစ္ခု အေနနဲ႔ သင္ၾကားပုိ႔ခ် ေပးႏုိင္ေရးအတြက္ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းေတြ ေရးဆဲြရင္း ဓမၼစကူးလ္ ေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ႕ ပထမေျခလွမ္းကုိ စတင္ေလွ်ာက္လွမ္း ေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕မွာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လည္း စြမ္းႏုိင္တဲ့ဘက္က အားျဖည့္ခြင့္ ရေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းေတြ ထြက္ေပၚလာၿပီး မၾကာခင္ ႏွစ္မ်ားအတြင္းမွာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွာ ဓမၼစကူးလ္မ်ား ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာကုိ အေျခခံထားတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူမႈစ႐ုိက္မ်ားဟာ ပုိမုိတုိးတက္ ခုိင္မာလာေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာရွိတုန္း ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္ ပါဝင္အားျဖည့္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္အက်ိဳးျပဳ အဖဲြ႕ေလးတစ္ခုကေတာ့ တကၠသီလဟိတဓရ (ရန္ကုန္)လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ တကၠသုိလ္ အက်ိဳးေဆာင္ အဖဲြ႕တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕မွာလည္း ဘုန္းဘုန္းက အက်ိဳးေဆာင္ေနရာမွာေရာ၊ ျပန္ၾကားေရးမွာေရာ၊ ဘ႑ာေငြ ရွာေဖြေရးမွာပါ အားျဖည့္ေပးရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသုိလ္ အက်ိဳးေဆာင္အဖဲြ႕ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိ သာသနာ့တကၠသုိလ္ (ရန္ကုန္) ကေန ေက်ာင္းၿပီးသြားၾကတဲ့ ျပည္တြင္းျပပေရာက္ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းေတာ္သားမ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး ေက်ာင္းတြင္းေက်ာင္းေတာ္သားမ်ားနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္က အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္စြာ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ကူညီပံ့ပုိးႏုိင္ေရး၊ တကၠသုိလ္ရဲ႕ အက်ိဳးကုိ စုေပါင္းအားနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ေရး၊ ဆရာမ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးဂုဏ္ကုိ ပူေဇာ္ေပးႏုိင္ေရးနဲ႔ အျခားအျခား ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး စတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပထမဆုံး ဖဲြ႕စည္းျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕ေလးဟာလည္း ေက်းဇူးတင္ထုိက္တဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြအေပၚ အစဥ္သတိရေစမႈနဲ႔ အက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းတစ္ခုခုကုိ ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္မႈေတြကုိ ေရွး႐ႈေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အေနနဲ႔ မျဖစ္မေန ပါဝင္အားျဖည့္ ေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရင္း တစ္ဘက္ကလည္း တုိင္းျပည္ရဲ႕ တုိးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြမွာပါ မ်က္ေျခမျပတ္ အကဲခတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ အစုိးရအေနနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္ဆုိင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္သလုိ သာသနာေရးပုိင္း ဆုိင္ရာေတြမွာလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖုိ႔ သက္ဆုိင္ရာ အဖဲြ႕အစည္းေတြကုိ အခြင့္ႀကဳံရင္ ႀကဳံသလုိ အႀကံျပဳတာပါ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္တဲ့ဌာနဆုိင္ရာ အပုိင္းေတြမွာ ေအာက္ေျခပုိင္း ဝန္ထမ္းေတြ အထုိက္အေလ်ာက္ သတိထား ျပဳျပင္လာတာေတြ ရွိေနေပမယ့္ သာသနာေရးဆုိင္ရာ ဌာနေတြမွာေတာ့ ေအာက္ေျခပုိင္း အဆင့္ေတြမွာ ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲမႈကုိ မေတြ႕ရေသးဘဲ ယူၿမဲ၊ စားၿမဲ၊ အခက္အခဲ ရွိေနၿမဲပဲ ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အေနနဲ႔ကေတာ့ ဌာနဆုိင္ရာဆုိ အထူးသျဖင့္ သာသနာေရးဆုိင္ရာ ဌာနေတြဆုိရင္ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေရွာင္ႏုိင္သမွ် ေရွာင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနမိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ဌာနဆုိင္ရာေတြက အကူအညီ မရတဲ့အျပင္ အဲဒီဌာနေတြကုိ အေၾကာင္းရွိလုိ႔ သြားမိရင္လည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈေတြနဲ႔အတူ ဂုဏ္သိကၡာပါ က်က်လာတတ္တဲ့ အခါေတြ ရွိေနေလေတာ့ ဌာနဆုိင္ရာဆုိ လန္႔ကုိလန္႔လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တုိးတက္ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြထဲမွာ အေပၚပုိင္းမွာသာ သိသာထင္ရွားမႈေတြ ရွိေနေပမယ့္ ေအာက္ေျခအဆင့္ေတြကေတာ့ ေခါက္႐ုိးက်ိဳးေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အားနည္းေနေသးတယ္ဆုိတာ ျပေနတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ တခါတေလ တစ္ခ်ိဳ႕တရားပဲြေတြမွာ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးေတြကုိ ထည့္ၿပီး ေျပာျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္တုိးတက္ဖုိ႔၊ ဒီမုိကေရစီ က်က် ျဖတ္သန္းၾကဖုိ႔ဆုိရာမွာ အစုိးရပုိင္းက အဓိကက်ေနေပမယ့္ တုိင္းျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ တုိင္းသူျပည္သား တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ေခါက္႐ုိးက်ိဳးေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိပါ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျဖစ္ဖုိ႔ လုိေၾကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ၊ စည္းကမ္းရွိမႈ၊ စာရိတၱေကာင္းမႈ၊ ဝုိင္းဝန္းေဖးမမႈ စတာေတြကေန တစ္မိသားစု၊ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုခု၊ ဌာနဆုိင္ရာ တစ္ခုခုနဲ႔ ေနာက္ဆုံး တစ္တုိင္းျပည္လုံး အတုိင္းအတာအထိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္တစ္ခုကုိ တည္ေဆာက္သြားမယ္ဆုိရင္ မျဖစ္ႏုိင္စရာ မရွိေၾကာင္း စသျဖင့္ ႀကဳံရင္ႀကဳံသလုိ ေျပာဆုိေဟာေျပာ ေပးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ အေရး၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏုိင္ငံေရးကုိ လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္ ဒီလုိ ႏုိင္ငံေရး အလုပ္ကုိ စြမ္းႏုိင္သမွ် လုပ္ေနျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံသားအားလုံးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အေရးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးကုိ မ်ားမ်ားလုပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ရွိပါေစေတာ့။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဒီေနရာမွာ ေျပာျပခ်င္တာက ဒုတိယအႀကိမ္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေလးေတြအေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြ႕ႀကဳံလုပ္ေဆာင္ ခဲ့တာေလးေတြကုိ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ မွ်ေဝေပးရင္း ဝမ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အလုပ္ႀကီးေတြ မဟုတ္ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားတဲ့အခုိက္ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြကေတာ့ တကယ့္ကုိ သူေနရာနဲ႔သူ အက်ိဳးျပဳခဲ့တာေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဒီကုသုိလ္ေတြကုိ သာဓုေခၚရင္း ထပ္ဆင့္သဒၶါ ပြားႏုိင္ၾကဖုိ႔ ျပန္လည္မွ်ေဝကာ ေဖာက္သည္ခ်ေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႔ ကုန္ခဲ့တဲ့ ဝတၳဳေၾကးေငြေတြဟာ ကုန္တာနဲ႔အမွ် အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြလည္း အေျမာက္အမ်ား ရွိေနခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီအေပၚမွာ ထပ္တူထပ္မွ် အႏုေမာဒနာ ျပဳႏုိင္ဖုိ႔အေရး အသိေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကုိရီးယားမွ ျမန္မာ၊ ျမန္မာမွ အိႏၵိယ၊ အိႏၵိယမွ တစ္ခါျမန္မာ၊ ျမန္မာမွ ကုိရီးယားသုိ႔ ျပန္လည္ထြက္ခြါခဲ့တဲ့ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ Domestic Mission လုပ္ငန္းစဥ္ေတြဟာ အခ်ိန္လည္းကုန္၊ ေငြလည္းကုန္၊ လူလည္း ပင္ပန္း၊ ခရီးလည္း ႏြမ္းခဲ့ေပမယ့္ ကုန္က်သြားတာနဲ႔ အမွ် ျဖစ္ထြန္းသြားတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြကလည္း အဆအေထာင္မက ရွိသြားၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီတစ္ေခါက္ ျမည္မာျပည္ ခရီးတစ္ေထာက္ဟာ တန္ဘုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အျမတ္ဆုံး ခရီးစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါေၾကာင္း ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ အေပါင္းအား တစ္ဆင့္ျပန္လည္ မွ်ေဝျပရင္း အေတာ္ၾကာ အဆက္ျပတ္သြားတဲ့ အြန္လုိင္းစာေရးျခင္း အလုပ္ကုိ ပုံမွန္အတုိင္း ေရးသားတင္ျပ ေပးမည့္အေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ပါးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »