၀ါဆုိလကုိ ေရာက္လာၿပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ရမည့္ အခ်ိန္ဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္မ်ားအတြက္လည္း ၀ါတြင္းကာလတြင္ အစဥ္အလာလုပ္ေနက် ဘာသာေရးအလုပ္မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ အားခဲထားၾကၿပီး ၀ါတြင္းကာလတြင္ မလုပ္သင့္ဟု ယူဆကာ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္ အလုပ္မ်ားကုိ ၀ါတြင္းမေရာက္ခင္ ခုကတည္း ႀကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ ေနၾကတာေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဆရာေရာ ဒကာမ်ားအတြက္ပါ ၀ါတြင္းကာလသည္ အေရးႀကီးသည္ဟု စိတ္မွာႏွလုံးသြင္းထား ၾကပါတယ္။ သုိ႔ဆုိလွ်င္ ဘာေၾကာင့္ အေရးႀကီးတာလဲ…။ ဒီကာလကုိ ဘာေၾကာင့္ ၀ါတြင္းကာလဟု ဆုိတာလဲ…၊ ၀ါဆုိ၀ါကပ္တယ္ဆုိတာ ဘာကုိဆုိတာလဲ… စတဲ့ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းအပါအ၀င္ ၀ါဆုိနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးမ်ားကုိ သိထားရန္ လုိအပ္လာျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစဥ္အလာအရ ေျပာဆုိလုပ္ကုိင္ ေနၾကေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ဒီလုိ ေျပာဆုိလုပ္ကုိင္ရတယ္ဆုိတာ မသိၾကေသးတဲ့ သူမ်ားအတြက္ ၀ါဆုိအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာေလးမ်ားကုိ အနည္းငယ္မွ် သိရွိနားလည္သြားေစဖုိ႔ ေရးသားတင္ျပလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းဟူသည္…
၀ါဆုိ၀ါကပ္တယ္ဆုိတာ “၀ိနည္းေတာ္အရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မုိးရာသီကာလတြင္ အျခားအရပ္ေဒသသုိ႔ ညအိပ္ညေန ၾကြေရာက္ျခင္းမရွိဘဲ မိမိတုိင္ဆုိင္ရာ ေက်ာင္းအရမ္အတြင္းမွာသာ ေနထုိင္သီတင္းသုံးပါမည့္ အေၾကာင္း ဘုရားရွင္ႏွင့္ သီတင္းသုံး သံဃာေတာ္မ်ားေရွ႕တြင္ ႏႈတ္မွျမြက္ဆုိ ကတိျပဳျခင္းႏွင့္ ထုိကတိျပဳျမြက္ဆုိထားသည့္ ကာလအတြင္း ေက်ာင္းတုိက္အရာမ္တြင္းမွာသာ ကပ္ေရာက္ေနထုိင္ျခင္း” ကုိ ဆုိပါတယ္။
၀ါဆုိျခင္းအစဥ္အလာ စတင္ျခင္း
ဒီ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္း အစဥ္အလာသတ္မွတ္ခ်က္ ၀ိနည္းဥပေဒဟာ ဘုရားရွင္ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူမူခ်င္း သတ္မွတ္ထားတဲ့့ ၀ိနည္းဥပေဒမဟုတ္ပါဘူး ေနာက္ပုိင္းမွ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ၀ိနည္းပညတ္ေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒသတ္မွတ္ခ်က္ ျဖစ္ေပၚလာပုံမွာ ဘုရားရွင္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုံးေနစဥ္က ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတုန္းက ျမတ္စြာဘုရားအေနျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳရမယ္ဆုိတဲ့ ၀ိနည္းဥပေဒ မရွိေသးတဲ့အတြက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ေႏြးမုိးေဆာင္း ဥတုသုံးပါးလုံးမွာ အခ်ိန္မေရြး မိမိတုိ႔သင့္ရာ ေနရာမ်ားကုိ လွည့္လည္ၾကြေရာက္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ အဲလုိၾကြတဲ့အခါ မုိးတြင္းကာလမွာေတာ့ စုိက္ပ်ိဳးထားတဲ့ သီးႏွံစုိက္ခင္းမ်ားဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားၾကလုိ႔ ပ်က္ဆီးမႈေတြ ရွိလာပါတယ္။ ဘုရားလက္ထက္ကေတာ့ ဘယ္ၾကြၾကြ ေျခလ်င္ပဲ ၾကြၾကရတာျဖစ္လုိ႔ လယ္ကြင္းစုိက္ခင္းမ်ားကပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား ျဖတ္သန္းသြားလာၾကရပါတယ္။ ေႏြရာသီ ေဆာင္းရာသီမ်ားမွာ ျပႆနာမရွိေပမယ့္ မုိးရာသီမွာေတာ့ စုိက္ပ်ိဳးမႈမ်ား ရွိလာၿပီး ရဟန္းမ်ားေၾကာင့္ သီးႏွံစပါးစုိက္ခင္းမ်ား ပ်က္ဆီးလာတဲ့အတြက္ လူေတြဟာ ကဲ့ရဲ႕လာၾကပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကုိ ဘုရားရွင္က သိရွိေတာ္မူၿပီး မုိးရာသီကာလတြင္ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းကုိ ျပဳၾကရမယ္၊ ၀ါမဆုိမကပ္ပါက ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ေစဟု ၀ိနည္းဥပေဒ ပညတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္း အစဥ္အလာ ဥပေဒစတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
၀ါဆုိကာလ သတ္မွတ္ျခင္းႏွင့္ ၀ါႏွစ္မ်ိဳး
၀ါဆုိရမယ္လုိ႔ ဥပေဒ၀ိနည္းပညတ္ၿပီးေနာက္ ဘုရားရွင္က ၀ါဆုိရမယ့္ ကာလကုိလည္း အတိအက် သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းကုိ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ျပဳလုပ္ႏုိင္ၿပီး အဲဒီလုိ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းကုိ ပုရိမ(ေရွ႕)၀ါဆုိျခင္းလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုခုေၾကာင့္ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္း မလုပ္ႏုိင္ၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနျဖင့္ ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္း ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းကုိေတာ့ ပစၧိမ(ေနာက္)၀ါဆုိျခင္းလုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ပုရိမ၀ါလုိ႔ေခၚတဲ့ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္တဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔မွာ ၀ါထြက္၀ါကၽြတ္ၿပီး ပစၧိမ၀ါလုိ႔ေခၚတဲ့ ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္တဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကေတာ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔မွ ၀ါထြက္၀ါကၽြတ္ပါတယ္။
၀ါပန္ျခင္းႏွင့္ ၀ါက်ိဳးျခင္း
၀ါဆုိ၀ါကပ္ထားတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ၀ါတြင္းကာလမွာ တစ္ျခားေနရာအရပ္ေဒသသုိ႔ ညအိပ္ညေန ၾကြသြားလုိ႔ မရပါဘူး။ ေန႔လည္ေန႔ခင္း ေနာက္ေန႔ အာ႐ုဏ္မတက္မီ ေက်ာင္းကုိျပန္ေရာက္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ၾကြလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းကိစၥရွိလုိ႔ မျဖစ္မေန ၾကြေရာက္ရမယ့္ ကိစၥေပၚေပါက္လာပါက ၀ါပန္ၿပီး ခုႏွစ္ရက္ ၾကြလုိ႔ရပါတယ္။ ခုႏွစ္ရက္ထက္ပုိၿပီး ၾကြလုိ႔မရပါဘူး။ ေက်ာ္လြန္ပါက အာပတ္သင့္ပါတယ္။ ၀ါပန္တယ္ဆုိတာ ခုႏွစ္ရက္အတြင္း မိမိ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳထားသည့္ ေက်ာင္းကုိျပန္လည္ၾကြေရာက္ ပါမည့္အေၾကာင္း အဓိ႒ာန္ျပဳျခင္းကုိ ၀ါပန္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳၿပီး ၀ါမပန္ဘဲ ၾကြသြားခဲ့မိေသာ္ သုိ႔မဟုတ္ ခုႏွစ္ရက္ထက္ ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့ေသာ္ ၀ါက်ိဳးပါတယ္။
၀ါက်ိဳးျခင္းႏွင့္ ၀ါအေရအတြက္ မရျခင္း
၀ါက်ိဳးတယ္ဆုိတာ ၀ိနည္းဥပေဒ မလုိက္နာမိ၍ ဥပေဒ က်ိဳးပ်က္သြားျခင္းျဖစ္ၿပီး ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ျခင္းကုိ ဆုိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ၀ါက်ိဳးရင္ကုိပဲ ၀ါမရဘူး ဒီက်ိဳးတဲ့ ၀ါကုိ ၀ါအေရအတြက္ထဲ ထည့္ေရလုိ႔မရဘူးလုိ႔ ထင္တတ္ပါတယ္။ ေရတြက္လုိ႔ရပါတယ္။ ၀ါက်ိဳးပ်က္လုိ႔ အာပတ္သင့္ျခင္း၊ ကထိန္ခံခြင့္ မရျခင္းပဲ ရွိပါတယ္။ ၀ါအေရအတြက္ေလ်ာ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၀ါက်ိဳးပ်က္တုိင္းလည္း အာပတ္မသင့္ပါဘူး။ အႏၲရာယ္တစ္စုံတစ္ခု က်ေရာက္ျဖစ္ေပၚျခင္း သံဃာကြဲျခင္းေၾကာင့္ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ပ်က္ျခင္း ၀ါက်ိဳးျခင္း ျဖစ္တဲ့အခါ ဒီ၀ါပ်က္၀ါက်ိဳးျခင္းေၾကာင့္ အာပတ္မသင့္ပါဘူး။
၀ါဆုိသကၤန္း
၀ါဆုိသကၤန္းဆုိၿပီး ကပ္လွဴေလ့ရွိတဲ့ သကၤန္းကုိ စာေပကေတာ့ ၀ႆ၀ါသိကစီ၀ရလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ တုိက္႐ုိက္ျမန္မာျပန္ရင္ မုိးေရခံသကၤန္္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ၀ိသာခါ ဒါယိကမႀကီးရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဒီသကၤန္းလွဴဒါန္းမႈကုိ ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါတယ္။ ဒီသကၤန္းလွဴဒါန္းမႈမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က ၀ါမဆုိခင္ပဲ လွဴဒါန္းလုိ႔ ရတယ္လုိ႔ ထင္ၾကပါတယ္။ အဲလုိမဟုတ္ပါဘူး။ ၀ါမဆုိခင္ေရာ ၀ါဆုိေနတဲ့ ၀ါတြင္းအခ်ိန္မွာေရာ ႀကိဳက္သေလာက္ ႀကိဳက္သလုိ လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္။ ကထိန္သကၤန္းနဲ႔ မတူတဲ့အခ်က္က ကထိန္သကၤန္းကေတာ့ ကာလသတ္မွတ္ခ်က္ ေက်ာင္းသတ္မွတ္ခ်က္စတာေတြ ရွိပါတယ္။ ၀ါဆုိသကၤန္းကေတာ့ အဲလုိသတ္မွတ္ခ်က္မရွိဘဲ ၀ါမဆိုခင္ေရာ ၀ါတြင္းမွာေရာ ႀကိဳက္သလုိ လွဴႏုိင္တဲ့အခ်က္ပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၀ါမဆုိခင္မွာ လွဴၾကတာမ်ားပါတယ္။ အဲဒါမွ ၀ါတြင္းမွာ ဒီသကၤန္းကုိ ၀တ္႐ုံၿပီး မုိးစိုတဲ့သကၤန္းကုိ အလဲအလွယ္ လုပ္ႏုိင္မွာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ကအာ႐ုံျပဳၿပီး အခ်ိန္မေရြး လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းဟူသည္…
၀ါဆုိ၀ါကပ္တယ္ဆုိတာ “၀ိနည္းေတာ္အရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ မုိးရာသီကာလတြင္ အျခားအရပ္ေဒသသုိ႔ ညအိပ္ညေန ၾကြေရာက္ျခင္းမရွိဘဲ မိမိတုိင္ဆုိင္ရာ ေက်ာင္းအရမ္အတြင္းမွာသာ ေနထုိင္သီတင္းသုံးပါမည့္ အေၾကာင္း ဘုရားရွင္ႏွင့္ သီတင္းသုံး သံဃာေတာ္မ်ားေရွ႕တြင္ ႏႈတ္မွျမြက္ဆုိ ကတိျပဳျခင္းႏွင့္ ထုိကတိျပဳျမြက္ဆုိထားသည့္ ကာလအတြင္း ေက်ာင္းတုိက္အရာမ္တြင္းမွာသာ ကပ္ေရာက္ေနထုိင္ျခင္း” ကုိ ဆုိပါတယ္။
၀ါဆုိျခင္းအစဥ္အလာ စတင္ျခင္း
ဒီ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္း အစဥ္အလာသတ္မွတ္ခ်က္ ၀ိနည္းဥပေဒဟာ ဘုရားရွင္ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူမူခ်င္း သတ္မွတ္ထားတဲ့့ ၀ိနည္းဥပေဒမဟုတ္ပါဘူး ေနာက္ပုိင္းမွ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ၀ိနည္းပညတ္ေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒသတ္မွတ္ခ်က္ ျဖစ္ေပၚလာပုံမွာ ဘုရားရွင္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုံးေနစဥ္က ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတုန္းက ျမတ္စြာဘုရားအေနျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳရမယ္ဆုိတဲ့ ၀ိနည္းဥပေဒ မရွိေသးတဲ့အတြက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ေႏြးမုိးေဆာင္း ဥတုသုံးပါးလုံးမွာ အခ်ိန္မေရြး မိမိတုိ႔သင့္ရာ ေနရာမ်ားကုိ လွည့္လည္ၾကြေရာက္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ အဲလုိၾကြတဲ့အခါ မုိးတြင္းကာလမွာေတာ့ စုိက္ပ်ိဳးထားတဲ့ သီးႏွံစုိက္ခင္းမ်ားဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားၾကလုိ႔ ပ်က္ဆီးမႈေတြ ရွိလာပါတယ္။ ဘုရားလက္ထက္ကေတာ့ ဘယ္ၾကြၾကြ ေျခလ်င္ပဲ ၾကြၾကရတာျဖစ္လုိ႔ လယ္ကြင္းစုိက္ခင္းမ်ားကပဲ ရဟန္းေတာ္မ်ား ျဖတ္သန္းသြားလာၾကရပါတယ္။ ေႏြရာသီ ေဆာင္းရာသီမ်ားမွာ ျပႆနာမရွိေပမယ့္ မုိးရာသီမွာေတာ့ စုိက္ပ်ိဳးမႈမ်ား ရွိလာၿပီး ရဟန္းမ်ားေၾကာင့္ သီးႏွံစပါးစုိက္ခင္းမ်ား ပ်က္ဆီးလာတဲ့အတြက္ လူေတြဟာ ကဲ့ရဲ႕လာၾကပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကုိ ဘုရားရွင္က သိရွိေတာ္မူၿပီး မုိးရာသီကာလတြင္ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းကုိ ျပဳၾကရမယ္၊ ၀ါမဆုိမကပ္ပါက ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ေစဟု ၀ိနည္းဥပေဒ ပညတ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္း အစဥ္အလာ ဥပေဒစတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
၀ါဆုိကာလ သတ္မွတ္ျခင္းႏွင့္ ၀ါႏွစ္မ်ိဳး
၀ါဆုိရမယ္လုိ႔ ဥပေဒ၀ိနည္းပညတ္ၿပီးေနာက္ ဘုရားရွင္က ၀ါဆုိရမယ့္ ကာလကုိလည္း အတိအက် သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းကုိ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ျပဳလုပ္ႏုိင္ၿပီး အဲဒီလုိ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းကုိ ပုရိမ(ေရွ႕)၀ါဆုိျခင္းလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုခုေၾကာင့္ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္း မလုပ္ႏုိင္ၾကတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနျဖင့္ ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္း ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျခင္းကုိေတာ့ ပစၧိမ(ေနာက္)၀ါဆုိျခင္းလုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ပုရိမ၀ါလုိ႔ေခၚတဲ့ ၀ါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္တဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔မွာ ၀ါထြက္၀ါကၽြတ္ၿပီး ပစၧိမ၀ါလုိ႔ေခၚတဲ့ ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႔မွာ ၀ါဆုိ၀ါကပ္တဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကေတာ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔မွ ၀ါထြက္၀ါကၽြတ္ပါတယ္။
၀ါပန္ျခင္းႏွင့္ ၀ါက်ိဳးျခင္း
၀ါဆုိ၀ါကပ္ထားတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ၀ါတြင္းကာလမွာ တစ္ျခားေနရာအရပ္ေဒသသုိ႔ ညအိပ္ညေန ၾကြသြားလုိ႔ မရပါဘူး။ ေန႔လည္ေန႔ခင္း ေနာက္ေန႔ အာ႐ုဏ္မတက္မီ ေက်ာင္းကုိျပန္ေရာက္ႏုိင္ရင္ေတာ့ ၾကြလုိ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းကိစၥရွိလုိ႔ မျဖစ္မေန ၾကြေရာက္ရမယ့္ ကိစၥေပၚေပါက္လာပါက ၀ါပန္ၿပီး ခုႏွစ္ရက္ ၾကြလုိ႔ရပါတယ္။ ခုႏွစ္ရက္ထက္ပုိၿပီး ၾကြလုိ႔မရပါဘူး။ ေက်ာ္လြန္ပါက အာပတ္သင့္ပါတယ္။ ၀ါပန္တယ္ဆုိတာ ခုႏွစ္ရက္အတြင္း မိမိ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳထားသည့္ ေက်ာင္းကုိျပန္လည္ၾကြေရာက္ ပါမည့္အေၾကာင္း အဓိ႒ာန္ျပဳျခင္းကုိ ၀ါပန္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ျပဳၿပီး ၀ါမပန္ဘဲ ၾကြသြားခဲ့မိေသာ္ သုိ႔မဟုတ္ ခုႏွစ္ရက္ထက္ ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့ေသာ္ ၀ါက်ိဳးပါတယ္။
၀ါက်ိဳးျခင္းႏွင့္ ၀ါအေရအတြက္ မရျခင္း
၀ါက်ိဳးတယ္ဆုိတာ ၀ိနည္းဥပေဒ မလုိက္နာမိ၍ ဥပေဒ က်ိဳးပ်က္သြားျခင္းျဖစ္ၿပီး ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္ျခင္းကုိ ဆုိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ၀ါက်ိဳးရင္ကုိပဲ ၀ါမရဘူး ဒီက်ိဳးတဲ့ ၀ါကုိ ၀ါအေရအတြက္ထဲ ထည့္ေရလုိ႔မရဘူးလုိ႔ ထင္တတ္ပါတယ္။ ေရတြက္လုိ႔ရပါတယ္။ ၀ါက်ိဳးပ်က္လုိ႔ အာပတ္သင့္ျခင္း၊ ကထိန္ခံခြင့္ မရျခင္းပဲ ရွိပါတယ္။ ၀ါအေရအတြက္ေလ်ာ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၀ါက်ိဳးပ်က္တုိင္းလည္း အာပတ္မသင့္ပါဘူး။ အႏၲရာယ္တစ္စုံတစ္ခု က်ေရာက္ျဖစ္ေပၚျခင္း သံဃာကြဲျခင္းေၾကာင့္ ၀ါဆုိ၀ါကပ္ပ်က္ျခင္း ၀ါက်ိဳးျခင္း ျဖစ္တဲ့အခါ ဒီ၀ါပ်က္၀ါက်ိဳးျခင္းေၾကာင့္ အာပတ္မသင့္ပါဘူး။
၀ါဆုိသကၤန္း
၀ါဆုိသကၤန္းဆုိၿပီး ကပ္လွဴေလ့ရွိတဲ့ သကၤန္းကုိ စာေပကေတာ့ ၀ႆ၀ါသိကစီ၀ရလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ တုိက္႐ုိက္ျမန္မာျပန္ရင္ မုိးေရခံသကၤန္္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ၀ိသာခါ ဒါယိကမႀကီးရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဒီသကၤန္းလွဴဒါန္းမႈကုိ ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါတယ္။ ဒီသကၤန္းလွဴဒါန္းမႈမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က ၀ါမဆုိခင္ပဲ လွဴဒါန္းလုိ႔ ရတယ္လုိ႔ ထင္ၾကပါတယ္။ အဲလုိမဟုတ္ပါဘူး။ ၀ါမဆုိခင္ေရာ ၀ါဆုိေနတဲ့ ၀ါတြင္းအခ်ိန္မွာေရာ ႀကိဳက္သေလာက္ ႀကိဳက္သလုိ လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္။ ကထိန္သကၤန္းနဲ႔ မတူတဲ့အခ်က္က ကထိန္သကၤန္းကေတာ့ ကာလသတ္မွတ္ခ်က္ ေက်ာင္းသတ္မွတ္ခ်က္စတာေတြ ရွိပါတယ္။ ၀ါဆုိသကၤန္းကေတာ့ အဲလုိသတ္မွတ္ခ်က္မရွိဘဲ ၀ါမဆိုခင္ေရာ ၀ါတြင္းမွာေရာ ႀကိဳက္သလုိ လွဴႏုိင္တဲ့အခ်က္ပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၀ါမဆုိခင္မွာ လွဴၾကတာမ်ားပါတယ္။ အဲဒါမွ ၀ါတြင္းမွာ ဒီသကၤန္းကုိ ၀တ္႐ုံၿပီး မုိးစိုတဲ့သကၤန္းကုိ အလဲအလွယ္ လုပ္ႏုိင္မွာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ကအာ႐ုံျပဳၿပီး အခ်ိန္မေရြး လွဴဒါန္းႏုိင္ပါတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
