ဒါလည္း ဆင္းရဲပါပဲ

ဦးစားေပးခံခ်င္တဲ့ စိတ္၊ အေလးေပးခံခ်င္တဲ့ စိတ္၊ အသိအမွတ္ျပဳ ခံခ်င္တဲ့စိတ္ စတာေတြဟာလည္း ဆင္းရဲတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ 

သတၱဝါေတြရဲ ႔ စိတ္အစဥ္ဆုိတာ ကုိယ့္ကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္က အေလးထားတာ၊ ခ်ီးမြန္းတာ၊ ဦးစားေပးတာ၊ အသိအမွတ္ျပဳတာကုိ လုိခ်င္ၾက၊ သာယာၾက၊ ေတာင့္တၾကတာ သဘာဝပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတရံ အဲဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ကုိယ့္မွာ ပင္းပန္းတာေတြ၊ စိတ္ဖိစီးတာေတြ၊ အလုိမက်တာေတြ၊ ခံစားရတာေတြ ရွိေနျပန္တတ္ပါတယ္။ ဦးစားေပးတာ မခံရလုိ႔၊ အသိအမွတ္ျပဳ မခံရလုိ႔၊ အေလးေပးမခံရလုိ႔ စသျဖင့္ ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိတဲ့ ပင္ပန္းမႈခံစားခ်က္ဟာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားရဲ ႔ ဝန္းက်င္အသီးသီးမွာ ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ကုိယ့္ကုိ ဦးစားမေပးဘဲ တျခားသူကုိ ဦးစားေပးတဲ့အခါ၊ ကုိယ့္ကုိ အသိအမွတ္မျပဳဘဲ တျခားသူကို အသိအမွတ္ျပဳ သြားတဲ့အခါ၊ ကုိယ့္ကုိ အေလးမေပးဘဲ တျခားသူကုိ အေလးေပးသြားတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ အတူေနၾကတဲ့ သူအခ်င္းခ်င္းေတာင္မွ မေက်မနပ္ ခံစားခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ 

ေသခ်ာေတြးၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒီလုိ ခံစားရတာေတြဟာ ကုိယ့္ဘက္က သိစိတ္ကေရာ၊ မသိစိတ္ကပါ လုိလားေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္တာေတြ ရွိေနေတာ့ ေမွ်ာ္ရင္းေမွ်ာ္ရင္းနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္မလာတဲ့အခါမွာ စိတ္အစဥ္ ခံစားခ်က္ ေဝဒနာေတြ တုိးလာၾကေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္တာေတြက ေခ်ာ္သြားတဲ့အခါ မေတာ္တာေတြေတြးၿပီး မေလ်ာ္တာေတြပါ လုိက္ခံစားမိေတာ့ ေဝဒနာေတြက တက္လာၾကေတာ့တာပဲေပါ့။

ဒီေတာ့ကား တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ခုခုနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္း လုပ္ကုိင္ေပးရတဲ့အခါ ဦးစားေပးခံခ်င္၊ အသိအမွတ္ျပဳ ခံခ်င္၊ အေလးေပးခံခ်င္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေတြးကုိ ေဘးဖယ္ၿပီး ဘယ္သူအသိအမွတ္ျပဳျပဳ မျပဳျပဳ၊ ဘယ္သူဦးစားေပးေပး မေပးေပး၊ ဘယ္သူ အေလးေပးေပး မေပးေပး ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ကုိယ္လုပ္ရပ္ကုိယ္ ေက်နပ္ေန၊ အျပစ္ကင္းေနေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ အေတြး၊ စစ္မွန္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔ လုပ္တဲ့ အျပစ္ကင္းတဲ့ အလုပ္ေတြဟာ သူမ်ား အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔၊ သူမ်ားအေလးေပးဖုိ႔ မလုိပါဘူး။ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အသိအမွတ္ျပဳ၊ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အေလးဂ႐ုျပဳဖုိ႔က အေရးအႀကီးဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ေမတၱာျဖင့္

မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ

Read more »

“ခံစားမႈကုိ ေဘးဖယ္၊ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကုိ ေရြးခ်ယ္”

ညီငယ္တစ္ေယာက္ ဆုံးသြားသည္။ ကံကုန္၍ ဆုံးသြားျခင္း မဟုတ္။ သူ႔လုပ္ရပ္ မေကာင္း၍ ဆုံးသြားျခင္း ျဖစ္၏။ အရက္ကုိ အလြန္အကြၽံေသာက္ရာက အသည္းကြၽမ္းၿပီး ဘဝတစ္ခု ေျပာင္းသြားျခင္းျဖစ္၏။ သူဆုံးေတာ့ မယ္ေတာ္ႀကီနဲ႔ ခမည္းေတာ္ႀကီးက မိဘျဖစ္တဲ့အတြက္ သားဆုိးသမီးဆုိး ျဖစ္ေပမယ့္လည္း မခံစားႏုိင္တဲ့ သေဘာရွိ၏။   မိဘႏွစ္ပါးကုိ အားေပးစကား ေျပာရ၏။ သဘာဝက်က် ဓမၼျပရ၏။ မိဘမ်ားဘက္က တာဝန္ေက်ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည့္အတြက္ ဒီအေပၚမွာ အမ်ားႀကီး မခံစားဖုိ႔ ေျပာရ၏။

တစ္ခါတရံ ဘဝမွာ အခ်ိဳ ႔ကိစၥမ်ားသည္ ခံစားေန႐ုံ၊ စြဲလန္းေန႐ုံနဲ႔ အေကာင္းဘက္ကုိ ဦးတည္မသြားႏုိင္ေပ။ မိဘႏွင့္ သားသမီးပင္ ျဖစ္လင့္ကစား စဲြလန္းမႈတရားသည္ အစဲြလြန္လ်င္ အစြန္းေရာက္သြားသည့္ သေဘာရွိ၏။ သြားခဲ့သူက  ထားခဲ့ေသာ္လည္း က်န္ခဲ့တဲ့သူက အမွန္ဘက္ကုိ မတည့္ႏုိင္ရင္ အစဲြကေန အလဲြျဖစ္သြားႏုိင္၏။ အခ်ိဳ ႔ ကိစၥမ်ားသည္ လုိအပ္ရင္ “သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာ - သူ႔ကံနဲ႔ သူသာပဲေပါ့” ဟူသည့္ ခံယူခ်က္ျဖင့္ ဥေပကၡာျပဳႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစား႐၏။ 

တစ္စုံတေယာက္၊ တစ္စုံတခုနဲ႔ ပတ္သက္၍ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးမဆက္လ်င္ အျပစ္လည္းမျဖစ္၊ အခ်စ္လည္းမျဖစ္ေစသည့္ အလယ္အလတ္ ဥေပကၡာစိတ္ျဖင့္ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ 

သားသမီးျဖစ္ေနသျဖင့့္ အစဲြလန္းႀကီး စဲြလန္းေနျငားလည္း ထုိအစဲြေၾကာင့္ မေကာင္းက်ိဳးကုိသာ သက္ေရာက္ေစလ်င္ သားသမီးပင္ျဖစ္လင့္ကစား ဥေပကၡာတရား ထားသင့္လ်င္လည္း ထားၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ မထားႏုိင္၍ ခံစားေနမည္ဆုိပါက ထုိသားသမီးက မိမိတုိ႔အား ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္လွေပ။ သူ႔အစဲြေၾကာင့္ ကုိယ္ပါလဲြခဲ့ရင္ သူလည္းမေကာင္း၊ ကုိယ္လည္းမေကာင္းသာ ျဖစ္သြားမည္သာ ျဖစ္၏။ 

ထုိ႔ေၾကာင့္ လုိအပ္လ်င္ သားသမီးပင္ ျဖစ္ေနပါေစ “သေဗၺ သတၱာ ကမၼႆကာ“ သေဘာ၊ ဥေပကၡာမေနာျဖင့္ ခံစားမႈကုိေဘးဖယ္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည္ကုိသာ ေရြးခ်ယ္ၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ 

ေမတၱာျဖင့္

မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ (ဒုိက္ဦး)

Read more »