Showing posts with label အားျဖည့္ဓမၼစကားမ်ား. Show all posts
Showing posts with label အားျဖည့္ဓမၼစကားမ်ား. Show all posts

ဘဝနီတိ (၁)

ေသးငယ္ေသာ အက်င့္ဆုိး
ေသးငယ္ေသာမီးပြားသည္ ႀကီးက်ယ္ေသာ မီးေတာက္မီးလွ်ံႀကီးမ်ားကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္၏။ ထုိ႔အတူ ေသးငယ္ေသာ အက်င့္ဆုိးသည္လည္း ယုတ္မာေသာ အက်င့္ဆုိးႀကီးမ်ားကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္၍ ႏုစဥ္ကပင္ ပယ္ျဖတ္သင့္၏။

ေက်းဇူးမဲ့သူ
အသင္က ေက်းဇူးျပဳထားသူ တစ္ဦးသည္ အသင္၏ ေက်းဇူးမဲ့ကုိ ျပဳျငားအ့ံ။ အဘယ္သုိ႔ သေဘာထားမည္နည္း။ ေက်းဇူးမဲ့သူမွာ သူ႔အျပစ္ သူခံလိမ့္မည္ျဖစ္၍ စိတ္မကြက္ဘဲ ဥေပကၡာျပဳျခင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ျဖစ္သည္ကုိ သတိျပဳပါ။

အရွက္ႏွင့္အေၾကာက္
မေကာင္းမႈကုိ မေကာင္းမႈမွန္း သိသျဖင့္ ရွက္ေၾကာက္ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းထက္ လူသိမည္ကုိ ရွက္သျဖင့္ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသာ မ်ား၏။ ေလာက၌ လူမသိေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ မေကာင္းမႈတုိ႔သည္ မေကာင္းမႈသာ ျဖစ္သည္ဟု မ်က္ကြယ္မ်က္ေမွာက္ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္မွသာလွ်င္ အထြတ္အထိပ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရွက္ေၾကာက္ျခင္း (ဟိရိၾသတၱပၸ) ျဖစ္သည္ကုိ သိရာ၏။

အက်င့္သိကၡာ
လိမ္လည္ေကာက္က်စ္ျခင္း၊ ခုိးျခင္း၊ လာဘ္စားျခင္း၊ ေခ်ာက္တြန္းျခင္း၊ ေသာက္စားျခင္း၊ သူ႔သားမယားကုိ ျပစ္မွားက်ဴးလြန္ျခင္း စေသာ အမႈဆုိး၊ ဒုစ႐ုိက္တုိ႔ကုိ အားလုံးျဖစ္ေစ၊ အနည္းဆုံး တစ္ပါးမွ်ျဖစ္ေစ ဤတစ္သက္တြင္ အသက္ေသေစကာမူ မေဖာက္ျပန္၊ မက်ဴးလြန္ပါဟု အဓိ႒ာန္ျပဳႏုိင္က သင္၏အက်င့္သိကၡာ၊ အနိမ့္အျမင့္ အဆင့္အတန္းမွန္ကုိ ဧကန္သိႏုိင္မည့္အျပင္ အက်ိဳးထူးတရားကိုလည္း ဒိ႒ခံစားရမည္ျဖစ္၏။

အဆင္းတြန္းမခ်သင့္
ဒုကၡေရာက္ေနသူကုိေတြ႕လွ်င္ ကူညီႏုိင္က ကူညီပါ။ မကူညီႏုိင္လွ်င္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈပါ။ ေရနစ္ေနသည့္သူကုိ ဝါးကူ၍ႏွစ္သလုိ တုိး၍ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ပါႏွင့္။

အမွန္မေျပာလုိ
လူတုိ႔သည္ သူတစ္ပါးတုိ႔ မွန္ကန္စြာ ေျပာဆုိျခင္းကုိ စင္စစ္ ႏွစ္သက္ၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္မူ အခါခပ္သိမ္း မွန္ကန္စြာ ေျပာဆုိျခင္းကုိ မျပဳတတ္ၾကကုန္။

မတုိင္ပင္ေကာင္း
အၾကင္သူသည္ မိန္းမလုိက္စား၊ ေလာင္းကစားႏွင့္ ေသာက္စားမူးယဇ္ အေပ်ာ္ၾကဴးေလ့ရွိအ့ံ။ ထုိသူအား ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ တုိင္ပင္ဖြယ္တုိ႔ကုိ မတုိင္ပင္ မေဆြးေႏြး မေျပာၾကားရာ။

(ေလာကဓမၼဘဝ နီတိပေဒသာစာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပပါသည္။)

Read more »

စိတ္အားျဖည့္ စကားစုေလးမ်ား (၁၂)…

မနာ ပဒါယီ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေတြးမိသမွ် စာစုမ်ားထဲက စာဖတ္သူမ်ားကုိ အားျဖစ္ေစမယ့္ သတိေပးစကား ႏွလုံးသား အာဟာရေလးမ်ားကုိ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စာတစ္ပုဒ္လုံးကုိ ဖတ္ရတာထက္ စာတစ္ပုိဒ္ေလာက္၊ စာတစ္ေၾကာင္းေလာက္၊ စကားလုံးတစ္လုံးေလာက္က စိတ္အားအင္ကုိ ပုိၿပီးျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္အင္အား အသိတရားေလးမ်ား တုိးပြားေစဖုိ႔ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေကာက္ခ်က္ေလးမ်ားကုိ ထပ္မံတင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္က်င့္ႀကံၿပီး တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ႏုိင္ၾကပါေစ

အထမ္းသမား..
ပုထုဇဥ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန စတဲ့ ကိေလသာမ်ား၊ အကုသုိလ္မ်ားကုိ အခ်ိန္ျပည့္ ထမ္းထားတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ စိတ္အစဥ္မွာလည္း ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ အေတြးေတြနဲ႔ အၿမဲေလးလံေနေလ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စိတ္မွာမေကာင္းတဲ့ အရာေတြကုိထမ္းရင္း ေလးေနသမွ် ကုိယ္မွာလည္း ေလးေနတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးကုိ အသုံးျပဳၿပီး အေလးေတြကုိ ထမ္းေနၾကတဲ့ တကယ့္အထမ္းသမားမ်ား အျဖစ္ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိ ရည္ညြန္းေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီလုိ အထမ္းသမားမ်ား ျဖစ္ေနသမွ် ဘယ္ေတာ့မွ ေပါ့ပါးလြတ္လပ္မႈကုိ ရၾကာမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္အစဥ္ကုိ ေလးလံေစတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္မ်ားကုိ ထမ္းမထားဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔လည္း တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အထမ္းသမားဘဝက အျမန္႐ုန္းထြက္ၾကဖုိ႔ သတိေပးၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ရာထူးဂုဏ္သိန္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ အျဖာျဖာသည္…
လူေတြရဲ႕ ေလာဘဆုိတာကလည္း သိတဲ့အတုိင္း ရွိၿပီးရင္းရွိခ်င္၊ ရၿပီးရင္း ရခ်င္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရမ္းခ်မ္းသာေနတဲ့ သူေတြကုိ သြားေမးၾကည့္ ေနာက္ထပ္ဒီထက္ပုိၿပီး ခ်မ္းသာခ်င္ေသးလား၊ ဒီထက္ပုိၿပီး ရခ်င္ရွိခ်င္ေသးလားဆုိရင္ ခ်မ္းသာခ်င္တယ္၊ ရခ်င္ရွိခ်င္တယ္လုိ႔ပဲေျဖမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လုိခ်င္တဲ့ အတုိင္းအတာကုိ ရလာေတာ့လည္း ေက်နပ္သြားလား၊ စိတ္ခ်မ္းသာသြားလားဆုိေတာ့ မေက်နပ္ျပန္၊ စိတ္မခ်မ္းသာျပန္ဘူး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ မေက်နပ္တာက လုိခ်င္မႈေတြက ရပ္မသြားလုိ႔ပဲျဖစ္ၿပီး ရလာတဲ့အေပၚမွာ စိတ္မခ်မ္းသာတာကေတာ့ ရွိလာတာနဲ႔အမွ် စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြက ပုိမ်ားလာလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မရွိေတာ့လည္း ရွိခ်င္၊ ရွိလာျပန္ေတာ့လည္း ထပ္ရွိခ်င္၊ ထပ္ရွိလာတာနဲ႔အမွ် ထပ္ပူပင္တာေတြပဲ အျဖစ္မ်ားေနတဲ့အတြက္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာ အျဖာျဖာေတြဟာ မရွိရင္လည္းမေကာင္း၊ ရွိရင္လည္းမေကာင္းဘူးဆုိတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကုိယ္ပမာဏ ကုိယ္သိၾက…
တန္ေဆးလြန္ေဘးဆုိတဲ့ ဆုိ႐ုိးစကားတစ္ခု ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြန္အကၽြံျဖစ္လာရင္ ေဆးမျဖစ္ဘဲ ေဘးျဖစ္တတ္တယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ။ တစ္ခါတေလ ေဆးျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ဆုိတဲ့ အရာေတြေတာင္မွ အတုိင္းအတာမရွိ အလြန္အၾကဴး ျပဳမူမိရင္ ေဆးအဆင့္ကုိေက်ာ္ၿပီး ေဘးျဖစ္ေပၚေစတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္ကႀကိဳက္လုိ႔ လုိက္စားတဲ့အရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကုိယ္ကမႀကိဳက္ေပမယ့္လည္း ကုိယ့္အတြက္ လုိအပ္တဲ့အရာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လုိက္စားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္႐ုံသင့္႐ုံပဲေကာင္းၿပီး အတုိင္းအတာကုိ မေက်ာ္မိေစဖုိ႔နဲ႔ အတုိင္းအဆကုိ ေက်ာ္လြန္ၿပီး အလြန္အကၽြံျဖစ္ပါက ေဘးဒုကၡျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ပမာဏ ကုိယ္သိကာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိညႇိရင္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဘးမျဖစ္ဘဲ ေဆးျဖစ္ေစဖုိ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ အတုိင္းအတာ ပမာဏကုိသိၿပီး ကုိယ့္အရွိနဲ႔ ကုိယ္ညႇိၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

မရွိမေကာင္း၊ ရွိမေကာင္း…
ေလာကလူသားမ်ား ေတာင့္တေလ့ရွိ၊ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ ရွိေလ့ရွိၾကတဲ့ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြဆုိတာ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအေနျဖင့္ ရွိထားရင္ ေကာင္းေပမယ့္ အတုိင္းအတာကုိ ေက်ာ္လြန္တဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ရွိတာထက္၊ မရွိတာကမွ ပုိေကာင္းေနတဲ့ သေဘာရွိတတ္ၿပီး မရွိလုိ႔ပူရတာထက္ ရွိလုိ႔ပူရတာက ပုိၿပီးပင္ပန္းမႈကုိ ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ဒီအရာေတြဟာ မရွိမေကာင္း၊ ရွိမေကာင္းတဲ့ အရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ရွိထားရင္ ရွိထားသေလာက္ အေကာင္းဆုံး…
စည္းစိမ္ဥစၥာ ရထူးဌာနႏၲရေတြဟာ ရွိထားရင္ ေကာင္းတယ္ဆုိတာထက္ အဲဒီအရာေတြ အေပၚမွာ သတိမကပ္ႏုိင္ရင္ ရွိထားတာနဲ႔အမွ် စိုးရိမ္ေၾကာင့္က် ပူပန္ေသာကကုိ ျဖစ္ေစေပမယ့္ ကုိယ္က်င့္သီလစတဲ့ ကုသုိလ္တရားေတြကေတာ့ ရွိထားရင္ ရွိထားသေလာက္ ေသာကကင္းေစ၊ စုိရိမ္ပူပန္မႈကင္းေစ၊ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါခုိင္ၿမဲမႈကုိ ျဖစ္ေစ၊ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ဘဝအျဖာျဖာမွာ ေကာင္းတာေတြပဲ ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့အတြက္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရထူးဌာနႏၲရေတြ ရွိၿပီးရင္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတာထက္စာရင္ သီလစတဲ့ ကုသုိလ္တရားမ်ား တုိးပြားသထက္ တုိးပြားေအာင္ ႀကိဳးစားတာက အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေလာဘဆုိတာ အကန္႔ထားႏုိင္မွ…
ေလာဘကုိ အကန္႔ေလးနဲ႔ ထားေပးဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ရၿပီးရင္းရခ်င္၊ ရွိၿပီးရင္ ရွိခ်င္ရာက အဲဒီေလာဘရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္လာၿပီး ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာဆုိတဲ့ မတရားလိုခ်င္တဲ့ ဝိသမေလာဘေတြအထိ ျဖစ္လာကာ ဒီဝိသမေလာဘက ကုိယ့္ကုိဒီဘဝမွာေကာ သံသရာမွာပါ ဒုကၡျဖစ္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မတရားလုိခ်င္တဲ့ ဝိသမေလာဘ ဦးစီးလာရင္ အမွားအမွန္ကုိလည္း မခဲြျခားတတ္ေတာ့တဲ့အျပင္ ကုသုိလ္တရားေတြနဲ႔လည္း လဲြလာတတ္ကာ ရရွိလာတဲ့ အေပၚမွာလည္း ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္းမရွိ၊ ရရွိလာတာေတြ အေပၚမွာလည္း စုိးရိမ္ပူပန္ ေၾကာင့္က်မႈေတြအထိ ျဖစ္လာတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒီလုိ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ လူဟာ လူစိတ္ေပ်ာက္ကာ လူ႔က်င့္ဝတ္ပါ မရွိဘဲ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလုိ မျဖစ္ဖုိ႔ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ ေလာဘကုိ အကန္႔တစ္ခုနဲ႔ ထိန္းၾကဖုိ႔ သတိေပးၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္ဓာတ္က်တယ္ဆုိတာ
စိတ္ဓာတ္က်ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကုိ ရွာၾကည့္လုိက္ေတာ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္ကလုိက္ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြမွာ စိတ္ကုိကပ္ထားၿပီး အဲဒီအာ႐ုံေတြပဲ စိတ္ထဲမွာေရာက္ေရာက္ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာေျပာလုိက္လုိ႔၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိဆက္ဆံလုိက္လုိ႔ စတဲ့ အေတြးအာ႐ုံေတြ၊ အျမင္အာ႐ုံေတြ၊ အျပဳအမူအာ႐ုံေတြမွာ စိတ္က ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကတဲ့အတြက္ အခုလုိ စိတ္ဓာတ္က်တာေတြ၊ စိတ္ညစ္တာေတြ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိအခါမ်ိဳးမွာ ဒီလုိအာ႐ုံေတြကေန ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ဖုိ႔ကေတာ့ အာ႐ုံေကာင္းေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီးရယူၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ုံေကာင္းေတြ ရယူႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း ဘုရားအား၊ တရားအားကုိ ယူမွပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဘုရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ဂုဏ္၊ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတာ္ရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈနဲ႔ စြမ္းအားေတြကပဲ က်ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ တက္လာေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္လာဖုိ႔ အတြက္ကလည္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ သတိတရား၊ သဒၶါတရား၊ ပညာတရား၊ သမာဓိတရား၊ ဝိရိယတရားေတြ အားေကာင္းလာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

စိတ္အားျဖည့္ စကားစုေလးမ်ား (၁၁)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေတြးမိသမွ် စာစုမ်ားထဲက စာဖတ္သူမ်ားကုိ အားျဖစ္ေစမယ့္ သတိေပးစကား ႏွလုံးသား အာဟာရေလးမ်ားကုိ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စာတစ္ပုဒ္လုံးကုိ ဖတ္ရတာထက္ စာတစ္ပုိဒ္ေလာက္၊ စာတစ္ေၾကာင္းေလာက္၊ စကားလုံးတစ္လုံးေလာက္က စိတ္အားအင္ကုိ ပုိၿပီးျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္အင္အား အသိတရားေလးမ်ား တုိးပြားေစဖုိ႔ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေကာက္ခ်က္ေလးမ်ားကုိ ထပ္မံတင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္က်င့္ႀကံၿပီး တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ႏုိင္ၾကပါေစ

ႏွစ္ဆယ္ရွစ္ဆယ္ သီအုိရီ…
လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ခံစားခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္ဆုိရင္ နည္းတယ္လုိ႔ ထင္ေနတတ္ၿပီး ဆုိးတဲ့ခံစားခ်က္ဆုိရင္ မ်ားတယ္လုိ႔ ထင္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၾကားဖူးတဲ့ ႏွစ္ဆယ္ရွစ္ဆယ္ သီအုိရီေလး တစ္ခုကုိ သတိရမိပါတယ္။ သူသူကုိယ္ကုိယ္ အတူတူ တစ္ေျပးညီခံစားရတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ အေကာင္းဆုိရင္ အလုိျပည့္တယ္မရွိဘဲ ၈၀ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ကို ၂၀ရာခုိင္းႏႈန္းေလာက္ပဲ ထင္ေနတတ္ၿပီး အဆုိးဆုိရင္ေတာ့ ၂၀ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ကုိ ၈၀ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ ခံစားရတယ္လုိ႔ ထင္ေနတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ေကာင္းတဲ့ အရာေလးေတြ ရလာတဲ့အခါ အတူတူ ရလာၾကေပမယ့္ ကုိယ့္က်ေတာ့ နည္းတယ္လုိ႔ ထင္ေနတတ္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ အရာေလးေတြဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္က်မွာ ဒီလုိျဖစ္ရတယ္လုိ႔ ပုိၿပီးထင္ျမင္ တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ အသီးသီးမွာ ရွိတတ္တဲ့ အတၱေလးေတြ၊ ငါစဲြေလးေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္က်ေတာ့မွ နည္းရေကာင္းလား၊ ကုိယ့္က်ေတာ့မွ ျဖစ္ရေကာင္းလားဆုိတဲ့ ေကာင္းမေကာင္းအျမင္ေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ကုိင္ဆဲြထားတဲ့ ငါစဲြမ်ားေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပညာရွင္မ်ားက ႏွစ္ဆယ္ရွစ္ဆယ္ သီအုိရီလုိ မျဖစ္ဖုိ႔ ငါစဲြေလးေတြ ျဖဳတ္ၾကစုိ႔လုိ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္…
ေလာကမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကုိယ္စီရွိၾကရာမွ ပုဂၢိဳလ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဆီက၊ အရာအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ေတာင့္တေနၾကတဲ့ သတၱဝါေတြဟာ အတၱဆန္တဲ့ ငါစဲြေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ေနသမွ် ေမွ်ာ္လင့္မႈဟာ အဆုံးသတ္ၾကမွာ မဟုတ္သလုိ အဲဒီေမွ်ာ္လက္ခ်က္မ်ားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာလည္း စိတ္အစဥ္မွာ အကုသုိလ္တရားမ်ားနဲ႔ ေလးလံထုိင္းမႈိင္း ညစ္ႏြမ္းတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ တစ္ခုခုကုိ ေပးလုိသူပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ခုခုကုိ ရယူလုိသူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေပးလုိရလုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္တဲ့ ေပးကမ္းမႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္နည္းတဲ့ ရယူမႈမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေပးတဲ့သူကလည္း တစ္ခုခုကုိ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေပးတဲ့အခါ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္မလာရင္ ကုိယ့္ပစၥည္းနဲ႔ကုိယ္ အကုသုိလ္ ျဖစ္တတ္သလုိ၊ ယူတဲ့သူကလည္း ရသင့္တာထက္ ပုိေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္မလာရင္ စိတ္အစဥ္ ပင္ပန္းရတတ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ေပးသူယူသူမ်ားဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းတဲ့ စိတ္ေစတနာ အျပည့္နဲ႔သာ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ဦးတည္တဲ့ ေပးကမ္းမႈမ်ိဳးနဲ႔ ေမတၱာဓာတ္အျပည့္ပါတဲ့ ရယူမႈမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လုံၿခဳံေရး
ဘဝမွာ သတၱဝါေတြဟာ လုံၿခဳံေရးအတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကိဳးစားၾကတဲ့ ေနရာမွာ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရး၊ ဘဝခႏၶာရဲ႕ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ စိတ္အစဥ္ရဲ႕ လုံၿခဳံေရးကေတာ့ အထူးလုိလား ေတာင့္တတတ္တဲ့ ႀကိဳးစားမႈေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအရာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရးအတြက္ တျခားအရာေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားၾကတာထက္ ဒါနသီလဘဝနာ အလုပ္မ်ားနဲ႔ ႀကိဳးစားတာက အေကာင္းဆုံး ဘဝလုံၿခဳံေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာဆုိတာ လက္ရွိအခ်ိန္မွာလည္း ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေတြနဲ႔ မျပတ္ဆက္ဆံေနတဲ့အျပင္ ေသရင္လည္း ထားခဲ့ရမယ့္ အရာေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရးကုိ ဒါနျပဳလုပ္ေပးျခင္းနဲ႔ပဲ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္သလုိ ရရွိထားတဲ့ ဘဝခႏၶာဆုိတာလည္း အနာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အၿမဲဆက္ဆံေနတဲ့အတြက္ ဘဝခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ လုံၿခဳံမႈဟာ ဒီဘဝလည္း လုံၿခဳံ၊ ေနာင္သံသရာမွာလည္း လုံၿခဳံမႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ သီလေဆာက္တည္မႈနဲ႔ပဲ လုံၿခဳံေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ၿပီး စိတ္ဆုိတာကလည္း ကိေလသာအာ႐ုံေတြနဲ႔ အၿမဲႏွိပ္စက္ခံရတတ္တဲ့အျပင္ မေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ဒီစိတ္အစဥ္ လုံၿခဳံေရးအတြက္လည္း ကိေလသာၾကားခုိမႈကုိ တားျမစ္ေပးႏုိင္တဲ့ ဘာဝနာ အလုပ္နဲ႔ပဲ လုံၿခဳံေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အရင္းစစ္ေတာ့ ကုိယ့္အျပစ္သာ…
ေန႔စဥ္က်င္လည္ေနရတဲ့ ကုိယ့္ဘဝ အေျခအေနကုိလိုက္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ အျမင္အေတြး မွန္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အျမင္အေတြးဆုိတဲ့ သေဘာကလည္း မွားျမင္၊ မွားေတြးမိၿပီဆုိရင္ မွားေျပာ မွားလုပ္တတ္တဲ့အထိ ျဖစ္ေစေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အမွားေတြ ျဖစ္ေစတာကလည္း ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ အမွားေတြကုိ လက္ခံမိလုိက္တဲ့ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္၊ ဘယ္ဝါေၾကာင့္၊ ဘာေၾကာင့္ညာေၾကာင့္ စတဲ့ အေၾကာင္းျပေတြေၾကာင့္ ကုိယ့္မွာအျမင္အေတြးေတြ မွားလာၿပီး ဒီအေတြးအျမင္ အမွားမ်ားေၾကာင့္ အေျပာအလုပ္အမွားေတြ ျဖစ္ရတယ္လုိ႔ဆုိေပမယ့္ အရင္းစစ္ေတာ့ ဒါေတြကုိလက္ခံမိတဲ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ခံယူခ်က္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ခံယူခ်က္ဟာလည္း ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာလဲဆုိေတာ့ ကုိယ့္စိတ္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကုိ မသိလုိ႔ဘဲ ျဖစ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ကုိ မသိတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီမသိမႈေနာက္ကုိ လုိက္ရင္း အမွားေတြေရာက္လာတဲ့အထိ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ကုိယ္သိႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေဝဒနာႏွင့္အၿပိဳင္…
ေဝဒနာဆုိတဲ့ စကားလုံးရဲ႕ တုိက္႐ုိက္အဓိပၸါယ္ဟာ ခံစားျခင္းလို႔ အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခံစားျခင္းမွန္သမွ် ေကာင္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ေကာင္းတာလည္းမဟုတ္ ဆုိးတာလည္း မဟုတ္တဲ့ ခံစားျခင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးဟာ ေဝဒနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဝဒနာဟာ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးနဲ႔ ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ သတၱဝါတုိင္းမွာ ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ႐ုပ္နာမ္ရွိလုိ႔ ေဝဒနာ ရွိေနတဲ့အေပၚမွာ ေဝဒနာကုိ ေဝဒနာလုိ႔ မသိရင္ ေကာင္းတဲ့အခါ ေလာဘျဖစ္ၿပီး ဆုိးတဲ့အခါ ေဒါသျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိ ေလာဘေဒါသစတာေတြ မျဖစ္ဖုိ႔ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ဘယ္လုိခံစားျခင္းမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းရင္လည္း ေကာင္းတဲ့သေဘာ၊ မေကာင္းရင္လည္း မေကာင္းတဲ့သေဘာ၊ ေကာင္းတာလည္းမဟုတ္ မေကာင္းတာလည္း မဟုတ္ရင္လည္း ေကာင္းမေကာင္းတဲ့ သေဘာေတြကုိ အရွိအတုိင္း သိႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး သည္းခံျခင္းတရား၊ သတိတရား၊ ဝိရီယတရား စတာေတြနဲ႔ ေဝဒနာကုိ အန္တုလုိ႔ အၿပိဳင္ျပဳႏုိင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲခံစားခံစား၊ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ပဲ ခံစားခံစား၊ ဘယ္လုိမ်ိဳးပဲ ခံစားခံစား ခံစားျခင္းမွန္သမွ်ဟာ ေဝဒနာေတြပဲလုိ႔ အမွန္သိကာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြယ္တကူ ခံစားမႈေနာက္ကုိ မလုိက္ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေဝဒနာကုိ ေဝဒနာလုိ႔ သိလာႏုိင္ၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေဝဒနာကုိ အမွီျပဳၿပီး ကိေလသာ ျဖစ္စရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။

အေတြးမွားရင္ အေဝးသြားမယ္
အေတြးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒုကၡေရာက္တတ္ၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ အေတြးဆုိတာ စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တတ္တဲ့၊ စိတ္ရဲ႕လက္ခံမႈေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္တဲ့၊ စိတ္ရဲ႕ မသိမႈေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္တဲ့ အထင္အရွား ျပလုိ႔ရတဲ့အရာ မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီအေတြးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး မေကာင္းတဲ့ အေျပာ၊ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြအထိ လုပ္လာမိတတ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိအေတြးမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ အေတြးမွန္သမွ်ကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး မေတြးမိေအာင္ သတိျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ မလုပ္ႏုိင္ေသးရင္လည္း ေတြးသမွ် အေတြးေတြကုိ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ေတြးတတ္တဲ့ ႏွလုံးသြင္းမွန္ကန္တဲ့ အေတြးမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲေစၿပီး ကုသုိလ္ျဖစ္ေစတဲ့အေျပာ၊ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစတဲ့ အလုပ္မ်ားနဲ႔ ကုသုိလ္တရားမ်ားေအာင္၊ ကုသုိလ္တရားေတြနဲ႔ နီးသထက္နီးေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေတြးမွားတဲ့ အေတြးမ်ားေၾကာင့္ ကုသုိလ္တရားမ်ားနဲ႔ ေဝးေဝးသြားရမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးမွ ေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္ရွိတုိင္းသာ လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ျဖင့္…
စိတ္ဆုိတာ ေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြထက္ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ပုထုဇဥ္အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ စိတ္မွာရွိေနတတ္တဲ့ အရာေတြကလည္း ေကာင္းတာေတြထက္ မေကာင္းတာေတြကပဲ ပုိမ်ားေနတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့စိတ္ျဖစ္ဖုိ႔၊ ေကာင္းတဲ့အေတြး အႀကံျဖစ္ဖုိ႔ စိတ္အစဥ္ကုိ သတိနဲ႔ ႀကိဳးစားေပးရတတ္ေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့စိတ္ အႀကံအေတြးေတြကေတာ့ အထူးႀကိဳးစားစရာမလုိဘဲ အလုိလုိ အဆင္သင့္ ရွိေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမေကာင္းတဲ့ စိတ္အႀကံအေတြးေတြ အၿမဲရွိေနတတ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ပုထုဇဥ္ေတြဟာ စိတ္လုိက္မာန္ပါ လုပ္ၾကတဲ့အခါ၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္ၾကတဲ့အခါ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြဘဲ အျဖစ္မ်ားေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္လုိက္မာန္ပါ လုပ္လုိက္လုိ႔၊ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္လုိက္လုိ႔ အေကာင္းေတြျဖစ္သြားတယ္၊ ကုသုိလ္ေတြ ရသြားတယ္၊ ကုိယ့္အတြက္ေရာ အမ်ားအတြက္ပါ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ျဖစ္သြားတယ္ဆုိတာ မရွိတတ္ပါဘူး။ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္း လုပ္လုိက္လုိ႔ ဘယ္သူေတာ့ ဘာျဖစ္သြားတယ္၊ ဘယ္သူေတာ့ ဘယ္ေရာက္သြားတယ္ စတဲ့ ဆုိးက်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္သြားၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ စိတ္ရွိတဲ့အတုိင္းသာ လုပ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆုိးက်ိဳးပဲ အျဖစ္မ်ားတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ထမ္းမထားနဲ႔…
ျမန္မာစကားမွာ “စိတ္ေထာင္းေတာ့ကုိယ္ေက်၊ စိတ္ပ်ိဳေတာ့ ကုိယ္ႏု”ဆုိတဲ့ ဆုိး႐ုိးစကားတစ္ခု ရွိပါတယ္။ အလုပ္ပင္ပန္းလုိ႔ ကုိယ္ႏြမ္းရတဲ့ သေဘာေတြ ရွိတတ္ေပမယ့္ ဘာမွမလုပ္ဘဲ စိတ္ပင္ပန္းေနၾကတဲ့ သူေတြလည္း ရွိတတ္ၿပီး ဒီလုိ စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြ မ်ားလာတဲ့သူေတြမွာ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါေတြပါ ႏြမ္းလ်လာတတ္တဲ့အတြက္ စိတ္ပန္းရင္ ကုိယ္ႏြမ္းတတ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီလုိစိတ္ပင္ပန္းမႈေတြ ျဖစ္ေစၿပီး ကုိယ္ပါႏြမ္းေစတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းကေတာ့ စိတ္အစဥ္ကုိ ႏြမ္းေစတတ္တဲ့ အေတြးေတြကုိ ထမ္းထားလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေတြးေတြေနာက္လုိက္ရင္း အဲဒီအေတြးေတြကုိ ခံစားေနမိတဲ့အတြက္ စိတ္အစဥ္ေတြ ေလးလံေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ဒီလုိစိတ္ေတြ ေလးေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဘာမွမလုပ္ခ်င္၊ မကုိင္ခ်င္၊ မေျပာခ်င္ျဖစ္ကာ ႐ုပ္ခႏၶာႀကီးပါ ေလးလံေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေတြးဆုိေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့ အေတြးေတြကသာ စိတ္ကုိပူေလာင္ေစ၊ ထိုင္းမႈိင္းေစ၊ ေလးလံေစတတ္တဲ့အတြက္ မေကာင္းတဲ့ အေတြးေတြကုိ ေတြးေတာေနျခင္းျဖင့္ အေတြးေတြကုိ ထမ္းမထားမိဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

တန္ေဆးလြန္ေဘး…
အရာဝတၳဳတစ္ခုခုကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က သေဘာက်ႏွစ္သက္လုိ႔ အၿမဲမျပတ္ ရရွိေနေအာင္ ႀကိဳးစားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ မႏွစ္သက္ေပမယ့္ လုိအပ္ခ်က္တစ္ခုခုေၾကာင့္ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာပဲျဖစ္ျဖစ္ အကန္႔တစ္ခု၊ အတုိင္းအတာတစ္ခု အထိပဲ ျဖစ္ေစတာ ေကာင္းပါတယ္။ အဲလုိမွမဟုတ္ဘဲ ဒီအေပၚမွာ အလြန္အကၽြံ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ ဒါဟာ ဆုိးက်ိဳးတစ္ခုခုကုိ ျဖစ္ေစတတ္တာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြဟာ ႀကိဳက္လုိ႔လုပ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မႀကိဳက္ေပမယ့္ လုိအပ္ခ်က္ တစ္ခုခုေၾကာင့္ လုပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္သင့္႐ုံေလာက္ပဲ ျဖစ္သင့္ၿပီး ကုိယ္နဲ႔ကုိက္ညီသေလာက္ပဲ လုပ္သင့္ကာ အတုိင္းအတာကုိ ေက်ာ္လြန္ၿပီး အလြန္အကၽြံျဖစ္ေအာင္ မလုပ္သင့္၊ မလုိက္စားသင့္ဘူးလုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အစဲြမ်ားရင္ အလဲြသြားမယ္
အစဲြတရားမွန္သမွ် ႀကိဳက္လုိ႔ပဲ စဲြစဲြ၊ လုိက္လုိ႔ပဲ စဲြစဲြ၊ ေကာင္းတယ္ထင္လုိ႔ပဲ စဲြစဲြ၊ ေျပာင္းမယ္ထင္လုိ႔ပဲ စဲြစဲြ၊ ဘယ္လုိပဲစဲြစဲြ အလြန္အကၽြံ ျဖစ္လာပါက စဲြရာကေနလဲြလာၿပီး ေဆးမျဖစ္ဘဲ ေဘးျဖစ္တတ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အကန္႔တစ္ခုနဲ႔ ရပ္တံ့ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

စိတ္အားျဖည့္ စကားစုေလးမ်ား (၁၀)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေတြးမိသမွ် စာစုမ်ားထဲက စာဖတ္သူမ်ားကုိ အားျဖစ္ေစမယ့္ သတိေပးစကား ႏွလုံးသား အာဟာရေလးမ်ားကုိ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စာတစ္ပုဒ္လုံးကုိ ဖတ္ရတာထက္ စာတစ္ပုိဒ္ေလာက္၊ စာတစ္ေၾကာင္းေလာက္၊ စကားလုံးတစ္လုံးေလာက္က စိတ္အားအင္ကုိ ပုိၿပီးျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္အင္အား အသိတရားေလးမ်ား တုိးပြားေစဖုိ႔ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေကာက္ခ်က္ေလးမ်ားကုိ ထပ္မံတင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္က်င့္ႀကံၿပီး တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ႏုိင္ၾကပါေစ…

႐ုပ္ေဖာက္ျပန္တဲ့အခါ…
ဗုဒၶစာေပမွာ ႐ုပ္တရား ေဖာက္ျပန္မႈဟာ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရား ေလးပါးမွာ တစ္ပါးပါးေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္တတ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သတၱ၀ါတစ္ဦးခ်င္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ အတိတ္ကံ ပစၥဳပၸန္ကံေတြေၾကာင့္ ႐ုပ္တရား ေဖာက္ျပန္တတ္သလုိ စိတ္ေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္တတ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရာသီဥတုေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္တတ္သလုိ၊ အစားအစာေတြေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္တတ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဆင္ျခင္ၿပီး စားၾကမယ္ဆုိရင္ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္မႈကုိ သိသိသာ ကာကြယ္ႏုိင္ပါတယ္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေရာဂါရၿပီး ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္ၾကတာလည္း ဒီအစားအေသာက္ေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစားမေတာ္တစ္လုပ္ အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္းလုိ႔ ဆုိၾကသလုိ အစာလည္းေဆး၊ ေဆးလည္းအစာလုိ႔ ဆုိၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရဆုိတဲ့ ဒီတရားေလးပါးကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ကုိယ့္႐ုပ္နဲ႔အဆင္ေျပမယ့္ အရာေတြကုိ ေရြးခ်ယ္လုိက္နာ က်င့္သုံး ေနထုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ ႐ုပ္တရား ေဖာက္ျပန္မႈကုိ အလြယ္တကူ ထိန္းသိမ္းႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္ေဖာက္ျပန္တဲ့အခါ…
စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈကေတာ့ သတၱ၀ါ အသီးသီးမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန စတဲ့ ကိေလသာ တရားေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစိတ္ေဖာက္ျပန္မႈကုိလည္း သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ တရားမ်ားကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေပးျခင္းျဖင့္ ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ ေပးလုိ႔ရပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ့ အလုပ္ဟာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏုိင္ရင္ အားထုတ္ႏုိင္သေလာက္ စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈကုိ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္း ေပးႏုိင္ၿပီး ေနာက္ဆုံး ဉာဏ္စဥ္အျမင့္ဆုံးျဖစ္တဲ့ အရဟတၱ မဂ္ဉာဏ္အထိ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီ ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေဖာက္ျပန္ျခင္း မရွိေတာ့တဲ့ သႏၲိသုခကုိ ရရွိၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အဆုံးပန္းတုိင္အထိ မေရာက္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ တရားအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ဒီဘ၀မွာလည္း စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈ သက္သာေအာင္ လုပ္ႏုိင္သလုိ သံသရာမွာလည္း ခ်မ္းသာသုခကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရႊသေဘာနဲ႔ ေရႊမေနာ…
စိတ္မွာ အညစ္အေၾကးေတြ မျဖစ္ဖုိ႔ သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ တစ္ခုခုကုိ ပြားမ်ား အားထုတ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ တရားအားထုတ္ေနတဲ့ ေယာဂီဟာ စိတ္အညစ္အေၾကးေတြကုိ တုိက္ဖ်က္ေနတဲ့သူ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း ဘယ္သူမဆုိ မေကာင္းမႈမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ကုိ ဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္း၊ ေမတၱာပြားျခင္း စတဲ့ ကမၼ႒ာန္း တစ္ခုခုကုိ ပြားမ်ားေပးတာတုိ႔ ႐ုပ္နာမ္မွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ အရာေတြကုိ သတိကပ္ၿပီး လုိက္မွတ္ေပးတဲ့ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ေပးတာတုိ႔ လုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ကုိယ့္စိတ္ကုိ သန္႔ရွင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ လုိအပ္လွပါတယ္။ စိတ္ကုိ သမထ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာေတြနဲ႔ ထုံလႊမ္းထားတဲ့ သူဟာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြရဲ႕ တုိက္ခုိက္မႈကုိ ကာကြယ္ၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ သန္႔ရွင္းၿပီး ခြန္အားျပည့္တဲ့ စိတ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ ေရႊစိတ္ပုိင္ရွင္မ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အညစ္အေၾကး ကင္းတဲ့ ေရႊရဲ႕ သေဘာဟာ လုိသလုိ တန္ဆာဆင္ႏုိင္သလုိ အညစ္အေၾကးကင္းတဲ့ မေနာဟာလည္း ကိေလသာကုိ ပယ္ခြာၿပီး လုိရာကုိ အရယူႏုိင္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ တရားဘာ၀နာ တစ္ခုခုကုိ အားထုတ္ရင္း ေရႊမေနာပုိင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။

ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါး…
ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္တဲ့အခါေတြဟာ ေကာင္းတဲ့အခါ၊ ေကာင္းတဲ့ရက္ေကာင္း ရက္ျမတ္မ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး လုပ္ဖုိ႔လုိေၾကာင္းနဲ႔ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေနတဲ့အခါေတြဟာ ဘယ္လုိအခ်ိန္၊ ဘယ္လုိရက္မ်ိဳးမွာ ေရြးၿပီးလုပ္လုပ္ မေကာင္းတဲ့ ျပႆဒါးမ်ားပဲ ျဖစ္ေနမွာျဖစ္လုိ႔ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး မလုပ္ဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔လုိေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မွာ ျပႆဒါးဆုိတာ မရွိသလုိ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္မွာလည္း ရက္ရာဇာဆုိတာ မရွိတဲ့အတြက္ ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါးဆုိတာေတြဟာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္လုပ္ကုိင္မႈမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္က အၿမဲရက္ရာဇာေတြပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ေကာင္းတာေတြကုိ လုပ္ေနဖုိ႔လုိၿပီး ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ေတြ မလုိခ်င္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြနဲ႔ ေနလုိကေနႏုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ အရာရာမွာ ကုိယ့္ရဲ႕ေရြးခ်ယ္မႈသာ အဓိကက်တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္ေစလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အျပစ္ျမင္၍ အျပစ္ျပင္ပါ…
ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ေလာကမွာ ျပည့္စုံတဲ့ သူဆုိတာ တစ္ေယာက္မွ မရွိသလုိ၊ အျပစ္မလုပ္ဖူး၊ မမွားဖူးတဲ့ သူဆုိတာလည္း မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အျပစ္ကုိ မျမင္သူေတြ၊ အျပစ္ကုိ အျပစ္လုိ႔ သိေအာင္ညြန္ျပေပးမယ့္သူ မရွိသူေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပစ္ကုိ ညြန္ျပသူေတြ ရွိေပမယ့္ အဲဒီအျပစ္ကုိ ၀န္ခံၿပီး ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ႏုိင္တဲ့ သူေတြလည္း ထင္သေလာက္ မရွိၾကျပန္ပါဘူး။ ပုိဆုိးတာက အျပစ္ကုိ ေျပာဆုိဆုံးမေပးဖုိ႔ ဖိတ္ၾကားေျပာဆုိႏုိင္တဲ့သတၱိ မရွိသူေတြ၊ အျပစ္ကုိ ျပသေျပာဆုိရင္လာရင္ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္စြာ လက္ခံႏုိင္တဲ့သတိၱ မရွိသူေတြ မ်ားေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပစ္ကုိ ေျပာျပလာရင္ ေက်းဇူးတင္စြာ လက္ခံၿပီး ေနာင္မျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းေနထုိင္၊ ျပဳျပင္မယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ မရွိလုိ႔ကေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ သတၱ၀ါေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနထုိင္ႏုိင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပစ္ျပသူကလည္း အျပစ္ခ်ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေန၊ အျပစ္အျပခံရသူကလည္း အျပစ္ကုိ မခံယူဘဲ ျပန္လွန္အျပစ္ပုံခ်ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနလုိ႔ကေတာ့ ဘုရားရွင္ညြန္ျပတဲ့ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနထုိင္ႏုိင္ေရးနဲ႔ အေ၀းႀကီးေ၀းေနၾကဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အျပစ္ျပသူ ဆရာဟူေလာ့…
တကယ္ေတာ့ အမွားမ်ားတတ္တဲ့ ပုထုဇဥ္ပုဂိၢဳလ္ေတြအတြက္ အျပစ္ကုိ ျပသေျပာဆုိ ေပးမယ့္သူ ရွိေနတာကုိက ေနတတ္မယ္ဆုိရင္ ေက်နပ္စရာ ျဖစ္ေနတာပါ။ ယူတတ္မယ္ဆုိရင္ အပူသက္သာစရာ ျဖစ္ေနတာပါ။ ေျမာက္ပင့္ၿပီး ေပါင္းသင္းစားေသာက္ကာ အျပစ္တစ္ခုခု ျဖစ္လာတဲ့အခါမွ ကုိယ့္အေပၚပုံခ်ၿပီး ေရွာင္ထြက္သားတတ္တဲ့ သူေတြအမ်ားႀကီး ရွိေနတာထက္စာရင္ အမွားကုိေထာက္ကာ အျပစ္ကုိ ျပသလမ္းညႊန္ေပးတဲ့သူ တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ ရွိေနတာက ပုိၿပီးဘ၀ကုိ ျမင့္ေစတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးက သူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ားဆုိရင္ အျပစ္ကုိေထာက္ျပ ေျပာဆုိေပးတတ္တဲ့ ဆရာမ်ားနဲ႔ မ်ားမ်ားေတြ႕ဆုံ ရပါလို၏လုိ႔ေတာင္ ေတာင္းဆုျပဳၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ မသိမႈအားႀကီးတတ္တဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြမွာ မသိတာကုိ သိေအာင္ျပသေပးတဲ့သူ ရွိေနတာဟာ ဘ၀မွာ ဂုဏ္ယူစရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အဆင္မေျပ ျဖစ္ၾကရာ၀ယ္…
ဒီေန႔ေခတ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အဆင္မေျပမႈမ်ားႏွင့္ ျငင္းခုံခုိက္ရန္ျဖစ္မႈမ်ား အျဖစ္မ်ား ၾကျခင္းဟာ ေမတၱာတရား ေခါင္းပါးၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေမတၱာမရွိၾကတဲ့အခါ ခ်စ္တာလည္း မရွိၾကဘဲ သစၥာပါ မသိၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ကုန္တတ္ပါတယ္။ အတူေနတဲ့ သူအခ်င္းခ်င္း အက်ိဳးလုိလားမႈ ေမတၱာ ကင္းလာၾကတဲ့အခါ အဆုိးကုိသာ ျဖစ္ေစတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အေပၚမွာ ေမတၱာမရွိ ျဖစ္လာတဲ့အခါ အဲဒီသူဘယ္လုိပဲ ေကာင္းေနပါေစ အေကာင္းမျမင္တတ္ဘဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အေကာင္းမျမင္ရင္ မေကာင္းထင္တတ္ၿပီး အေစာင္းအျမင္နဲ႔ မေပါင္းခ်င္တဲ့အထိ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေမတၱာ တရားမရွိတဲ့ အတြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေမတၱာတရား မေခါင္းပါးၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အေ၀းအနီး အေရးမႀကီးပါ။ အေရးႀကီးသည္မွာ
နီးတက်က္က်က္ ေ၀းတစ္သက္လုိ႔ ျမန္မာစကားပုံမွာ ဆုိထားေပမယ့္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးၾကား အဆင္မေျပ ျဖစ္ၾကရျခင္းဟာ တကယ္ေတာ့ အနီးမွာ အတူတကြ ရွိေနၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ မဟုတ္သလုိ အစဥ္ေျပေနၾကျခင္းဟာလည္း အေ၀းမွာ ရွိေနၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ တစ္ဦးခ်င္းမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယစတဲ့ တရားမ်ား အားႀကီးလာမႈနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ေမတၱာတရား ေခါင္းပါးလာမႈမ်ားေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမတၱာတရား မရွိၾကရင္ လူအခ်င္းခ်င္း ၿပိဳင္ဆုိင္လာတတ္ၿပီး ၿပိဳင္ဆုိင္လာရင္ အႏုိင္ရလုိမႈလည္း အားႀကီးလာတတ္တဲ့အတြက္ သူ႔ကုိယ္ႏွိပ္ ကုိယ့္သူႏွိပ္ကာ ၿပိဳင္လာျခင္းေၾကာင့္ မညီညြတ္မႈကုိ ပုိမုိျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ ေမတၱာတရား ထားႏုိင္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္းကင္းကာ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းကုိ ျဖစ္ေစမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေ၀းအနီးဟာ အေရးမႀကီးဘဲ ေမတၱာတရားသာ အေရးႀကီးေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အေကာင္းျမင္တတ္ပါေစ...
အေကာင္းျမင္တတ္ရင္ အဲဒီအခုိက္အတန္႔မွာ အကုသုိလ္အျဖစ္ သက္သာမွာ အမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေကာင္းဘက္က ႐ႈျမင္တတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္စိတ္မွာလည္း အရင္ဆုံး ေကာင္းတဲ့စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေနတတ္ပါတယ္။ အဆုိးျမင္တတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ အရာရာကုိ အဆုိးဘက္ကပဲ ၾကည့္ေလ့ရွိတတ္တဲ့အတြက္ သူ၏စိတ္မွာလည္း အဆုိးမ်ား၊ မေကာင္းတဲ့ အေတြးမ်ားပဲ လႊမ္းမုိးထားၿပီး သူကုိယ္တုိင္ပဲ အကုသုိလ္ အျပစ္မ်ား ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ သေဘာရွိတတ္ပါတယ္။ အေကာင္းဘက္က ႐ႈတတ္သူကေတာ့ အေတြးေကာင္း၊ အျမင္ေကာင္းမ်ားနဲ႔ ျမင္တတ္ၾကည့္တတ္တဲ့အတြက္ သူသႏၲာန္တြင္မွာ ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားမ်ား ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အမွားကုိ အမွန္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ သူတပါးရဲ႕ ေကာင္းကြက္ေလးေတြကုိ ရွာၾကည့္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္မ်ိဳးကုိ ေလ့က်င့္ေလ့ရွိတဲ့ သူဟာ အမွန္ပဲ အေကာင္းျမင္တတ္သူ ျဖစ္ၿပီး အကုသုိလ္ အျဖစ္နည္းသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူတုိင္းလူတုိင္း ေကာင္းကြက္ေလးမ်ား တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု ရွိေနတတ္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီေကာင္းကြက္ေလးေတကုိ ရွာၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္၊ ႏွလုံးသြင္းတတ္ဖုိ႔ လုိေၾကာင္း တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

စြမ္းလုိ႔ မ, ျခင္းျဖစ္...
ျမန္မာစကားပုံမွာ “လူမင္းဘုန္းႀကီးလွ်င္ နတ္မင္းမေနႏုိင္” ဆုိတဲ့ စကားရွိသလုိ “လူမစြမ္း နတ္မ”ဆုိတဲ့ စကားလည္း ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လူမစြမ္းနတ္မဆုိတဲ့ စကားဟာ လူမစြမ္းလုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ နတ္ကေတာင္ မ,ေပးရတယ္ ဆုိကတည္းက အစြမ္းတစ္ခုခု ရွိေနလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအစြမ္းကေတာ့ တျခားအစြမ္းမဟုတ္ပါဘူး။ ပုညဆုိတဲ့ ကုသုိလ္အစြမ္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္အားႀကီးရင္ လူလည္းမေနႏုိင္သလုိ နတ္လည္းမေနႏုိင္ပါဘူး။ ကုသုိလ္ရွိတဲ့သူကုိ လူလည္းေစာင့္ေရွာက္သလုိ နတ္လည္းေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္။ ဒီထက္ တစ္ဆင့္တက္လုိ႔ ပါရမီရွိတဲ့ ကုသုိလ္မ်ားသူ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘုရားရွင္မ်ား ကုိယ္ေတာင္တုိင္ ၾကြေရာက္ၿပီး ခ်ီးေျမႇာက္ေပးရပါတယ္။ ဒါဟာ သူကုိယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္အစုမ်ားေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နတ္မ,တယ္ဆုိတာ ကုသုိလ္အားႀကီးတဲ့ သူမ်ားကုိပဲ မ,ေလ့ရွိတဲ့အတြက္ နတ္မ,ေစခ်င္ရင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ မ်ားမ်ားျပဳၾကပါလုိ႔ ဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

စိတ္အားျဖည့္ စကားစုေလးမ်ား (၉)….

မနာပဒါယီ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေတြးမိသမွ် စာစုမ်ားထဲက စာဖတ္သူမ်ားကုိ အားျဖစ္ေစမယ့္ သတိေပးစကား ႏွလုံးသား အာဟာရေလးမ်ားကုိ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စာတစ္ပုဒ္လုံးကုိ ဖတ္ရတာထက္ စာတစ္ပုိဒ္ေလာက္၊ စာတစ္ေၾကာင္းေလာက္၊ စကားလုံးတစ္လုံးေလာက္က စိတ္အားအင္ကုိ ပုိၿပီးျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္အင္အား အသိတရားေလးမ်ား တုိးပြားေစဖုိ႔ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေကာက္ခ်က္ေလးမ်ားကုိ ထပ္မံတင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္က်င့္ႀကံၿပီး တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ႏုိင္ၾကပါေစ…

ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမွာ အသက္အရြယ္မရွိ…
ေကာင္းမႈကုသိုလ္ အႏွစ္သာရဆုိတာ အသက္အရြယ္နဲ႔ မဆုိင္ဘဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းရဲ႕ သဒၶါတရားနဲ႔ ရယူလုိမႈ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္လုိမႈ၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြနဲ႔ပဲ ရရွိႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရတဲ့ အရာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ငယ္တဲ့သူေတြလည္း ငယ္တဲ့အေလ်ာက္ ႀကိဳးစားရယူႏုိင္ၾကသလုိ ႀကီးတဲ့သူေတြလည္း ႀကီးတဲ့အေလ်ာက္ ႀကိဳးစားရယူႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ငယ္ေပမယ့္ အသိရွိၿပီး ထိန္းသိမ္းျပဳျပင္ႏုိင္မယ္ ဆုိရင္ အႏွစ္ရွိတဲ့ ဘ၀ျဖစ္ႏုိင္ၿပီး အသက္ႀကီးေပမယ့္ အသိမရွိ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈလည္း မရွိဘဲ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြ၊ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြမွာ ေပ်ာ္ေကာင္းတုန္း၊ မုိက္ေကာင္းတုန္းဆုိရင္ေတာ့ ႀကီးၿပီးအႏွစ္မရွိ၊ အနံ႔မေကာင္းတဲ့ ၾကက္သြန္နီလုိ ဘ၀မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လမ္းညြန္သူနဲ႔ က်င့္ႀကံသူ…
မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြမွာ ေပ်ာ္ေကာင္းေန၊ အသက္အရြယ္ ရလာေပမယ့္ ကုသုိလ္တရားေတြမွာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖုိ႔ သတိမရ ျဖစ္ေနသူေတြကုိ အမ်ားႀကီး ႀကဳံဖူးေနပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ႀကဳံႀကိဳက္တဲ့အခါမွာ အသိေပးစကား၊ တုိက္တြန္းစကား ေျပာၾကားေပးေနေပမယ့္ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္က သံေ၀ဂမရ၊ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္က ကုသုိလ္တရားေတြအေပၚမွာ ရယူလုိစိတ္မရွိ၊ အားထုတ္လုိစိတ္ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနၾကေလေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လည္း ရသမွ်ေလာက္ပဲ ေဟာေျပာျပဳျပင္ ေပးေနရေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွာက လမ္းညႊန္ေပးသူနဲ႔ လက္ေတြ႕လုိက္နာ က်င့္ႀကံသူဆုိတာ သူ႔အလုပ္ပဲ သူလုပ္ႏုိင္တာ ျဖစ္လုိ႔ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အေနနဲ႔ကေတာ့ လမ္းညြန္ေပး႐ုံ၊ ေဟာေျပာေပး႐ုံ၊ တုိက္တြန္းေပး႐ုံေလာက္ပဲ လုပ္ေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ၿပီး လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံမႈ အပုိင္းမွာေတာ့ သူတုိ႔တစ္ဦးခ်င္း အေပၚမွာပဲ မူတည္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အေကာင္းဆုံးနည္း...
လူတုိင္းလူတုိင္း တစ္ခါတစ္ေလ ကုိယ္က်င္လည္ရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ဘယ္လုိပဲ ေပါင္းသင္းေနထုိင္ ျပဳျပင္ေပမယ့္ ျပဳျပင္လုိ႔ မရသူမ်ား၊ လုိက္ေလ်ာလုိ႔ မရသူမ်ား၊ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံလုိ႔ မရသူမ်ား ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီသူေတြေၾကာင့္ ကုိယ့္မွာ စိတ္ပန္းလူပန္း ျဖစ္ၾကရၿပီး ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် သူတုိ႔ကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ အကုသုိလ္မ်ားသာ ျဖစ္ေနၾကတာကုိ ႀကဳံဖူးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုထုဇင္ေတြရဲ႕ သဘာ၀အရ အဆင္မေျပ ျဖစ္ၾကၿပီဆုိရင္ တဘက္သူ ဘာပဲလုပ္လုပ္၊ ဘာပဲေျပာေျပာ အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ သေဘာမရွိဘဲ မေကာင္းဘက္ကပဲ ေတြးေနမိတတ္ပါတယ္။ မေကာင္းအျမင္နဲ႔ မေကာင္းေတြးထင္ေနရင္ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ပဲ ျဖစ္ေနၾကမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မခ်စ္မႏွစ္သက္သူ၊ အဆင္မေျပသူမ်ားနဲ႔ ေရွာင္လဲြမရ အတူတကြ ေနထုိင္ရသူမ်ား အေနနဲ႔ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် အကုသုိလ္ ျဖစ္ဖုိ႔ပဲ မ်ားေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ တဘက္သူကုိ ကုိယ့္အလုိက်၊ ကုိယ့္စိတ္တုိင္းက် ျဖစ္ေစဖုိ႔ ႀကိဳးစားမေနဘဲ ကုိယ္ကုိယ္တိုင္ အကုသုိလ္မျဖစ္ဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ အဆင္မေျပသူ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္သူ၊ ဆုံးမျပဳျပင္လုိ႔ မရသူမ်ားကုိ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရာမွာ အေကာင္းဆုံးနည္းကေတာ့ ဥေပကၡာျပဳလုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ မွန္သမွ် ဘယ္လုိအေၾကာင္းအရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုိက္ၿပီး ခံစားမေနဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာလုိ႔ ႏွလုံးသြင္း ေနလုိက္ျခင္းကသာ ကုသုိလ္မရေပမယ့္ အကုသုိလ္မျဖစ္တဲ့ အမွန္ကန္ဆုံး၊ အေကာင္းဆုံး နည္းတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အေကာင္းျမင္တတ္ပါေစ...
တကယ္ေတာ့ အေကာင္းျမင္တတ္ျခင္းဟာ အျပစ္အျဖစ္သက္သာတယ္ဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ လူတုိင္းလူတုိင္း ကုိယ္စီအားနည္းခ်က္မ်ား ရွိတတ္ၾကတဲ့အတြက္ အဲဒီအားနည္းခ်က္ကုိ ၾကည့္ၿပီး ဆက္ဆံၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဆက္ဆံေရး အဆင္ေျပဖုိ႔ မလြယ္လွပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ အဆုိးျမင္တတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတြ ရွိေနျပန္တဲ့အခါ မေကာင္းတဲ့ အေတြးအျမင္က အရင္ဆုံး ေနရာယူထားတဲ့အတြက္ ဘယ္သူ႔ကုိၾကည့္ၾကည့္ မေကာင္းတဲ့အခ်က္၊ အားနည္းတဲ့ အခ်က္ကုိပဲ ေတြ႕ေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အားနည္းခ်က္နဲ႔ မေကာင္းတဲ့အခ်က္ကုိ ၾကည့္မိမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္အေနနဲ႔ တဘက္သူအေပၚ အေကာင္းျမင္ေပးဖုိ႔ မလြယ္လွဘဲ မေကာင္းတဲ့ အေတြးအျမင္မ်ားနဲ႔ အကုသုိလ္ အျပစ္မ်ားပဲ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒါဟာ အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ အက်င့္မရွိဘဲ အဆုိးကုိသာ ၾကည့္တတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္းျမင္တတ္ရင္ အျပစ္အျဖစ္ သက္သာတဲ့အတြက္ အေကာင္းျမင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ကုိယ့္အလုပ္ကုိယ္စစ္ပါ…
လူတုိင္းလူတုိင္း ကုိယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြ အေပၚမွာ အျပစ္ျဖစ္မျဖစ္ စိစစ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ကုိယ့္အတြက္ေရာ သူတပါးအတြက္ပါ အျပစ္ကင္းတယ္၊ အက်ိဳးရွိတယ္ဆုိရင္ ဒီအလုပ္ဟာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ျဖစ္ၿပီး ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ကုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ သူမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိတဲ့အျပင္ လုပ္သမွ် အျပစ္ေတြပဲ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္တစ္ခုဟာ ေကာင္းရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္ၿပီး မေကာင္းရင္ အကုသုိလ္ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းလုပ္ရင္ အျပစ္ကင္းၿပီး မေကာင္းလုပ္ရင္ အျပစ္တြင္း ျဖစ္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အျပစ္မကင္းဘဲ မေကာင္းက်ိဳးေပးတတ္တဲ့ အကုသုိလ္ အလုပ္ေတြကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး အျပစ္ကင္းကာ ေကာင္းက်ိဳးျဖာေစမယ့္ ကုသုိလ္အလုပ္ေတြမွာ တတ္ႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အက်ိဳးေပးေကာင္းတာ မဟုတ္…
တစ္ခ်ိဳ႕က အကုသုိလ္နဲ႔ အက်ိဳးေပးတယ္၊ ေလာင္းကစားနဲ႔ အက်ိဳးေပးတယ္လုိ႔ ဆုိကာ အကုသုိလ္အလုပ္၊ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေနတတ္တာ ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ အက်ိဳးေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အက်ိဳးယုတ္ေနေစတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အျပစ္ေတြ ျဖစ္ေနေစတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္မတန္ေသးတဲ့အတြက္ ဒီအျပစ္ေတြကုိ မခံရေသးေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ ဘုရားလည္း မကယ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အျပစ္နဲ႔အတူ မေကာင္းက်ိဳးကုိ ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

မရွိတာထက္ မသိတာခက္…
“မရွိတာထက္ မသိတာခက္”ဆုိတဲ့ ဆုိ႐ုိးစကား တစ္ခုရွိပါတယ္။ ပစၥည္းဥစၥာ မရွိတာထက္ အသိဉာဏ္မရွိတာက ပုိခက္တယ္လို႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာတရား ႐ႈေဒါင့္က ေျပာမယ္ဆုိရင္ မရွိတာဟာ ဒါနေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး မသိတာဟာ ပညာေၾကာင့္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါနမပါေတာ့ မရွိျဖစ္ေနၿပီး ပညာမပါေတာ့ မသိျဖစ္ေနတတ္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနမပါတဲ့သူေတြဟာ ျဖစ္ေလရာဘ၀ေတြမွာ မဲြေနတတ္ၿပီး ပညာမပါတဲ့ သူေတြကေတာ့ ျဖစ္ေလရာဘ၀မွာ အသိမရွိျဖစ္ကာ ေမာဟအေမွာင္ ဖုံးေနတတ္ပါတယ္။ အမွားကုိ အမွန္ထင္၊ အမွန္ကုိ အမွားထင္ၿပီး စိတ္ထင္ရာ လုပ္ေနမိတတ္ပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ကုသုိလ္ကုိ ကုသုိလ္လုိ႔ မသိ၊ အကုသုိလ္ကုိ အကုသုိလ္လုိ႔ မသိတာက ပုိဆုိးပါတယ္။ တစ္ျခားအရာေတြမွာ မသိတာထက္ ကုသုိလ္အကုသုိလ္ကုိ မသိတာက အဆုိးဆုံးျဖစ္ၿပီး အျပစ္ပုိႀကီးေၾကာင္း ဗုဒၶအဘိဓမၼာ သေဘာအရ ေလ့လာ စမ္းစစ္ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။

မေကာင္းတဲ့အလုပ္ရဲ႕ သေဘာ…
မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ရဲ႕ သေဘာက အဲဒီမေကာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္ပါမ်ားလာတဲ့အခါ မေကာင္းမႈကုိ မေကာင္းမႈလုိ႔ မျမင္ေတာ့ဘဲ သာမန္ေန႔စဥ္ ထမင္းစား ေရေသာက္အလုပ္တစ္ခု အျဖစ္ ထင္လာတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ဟာ အေသးေလးဆုိၿပီး အထင္မေသးပါနဲ႔လုိ႔ ဗုဒၶဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အကုသုိလ္အားလုံးရဲ႕ တရားခံ…
မဟုတ္တာကုိ ေျပာတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ဟာ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အကုသုိလ္ဆုိတာ မရွိဘူးလုိ႔ ဆုိသလုိ ပါးစပ္က မဟုတ္တာေတြ ေျပာလာတတ္ၿပီဆုိရင္ အဲဒီသူဟာ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ကုိလည္း အလြယ္တကူ လုပ္ျဖစ္တတ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က သားေတာ္ ရာဟုလာကုိ “ခ်စ္သား ရာဟုလာ မုသားဆုိလ်င္ ရယ္ဖြယ္မွ်ပင္ မေျပာနဲ႔” လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ႏႈတ္ကုိမေစာင့္စည္းဘဲ အလြယ္တကူ က်ဴးလြန္တတ္တဲ့သူေတြဟာ သူ႔စကားနဲ႔သူ႔ကုိျပန္ၿပီး ထိခုိက္ေစကာ စကားေနာက္ တရားပါကုန္တတ္တဲ့အတြက္ စကားေျပာတဲ့အခါ ေကာင္းတဲ့တရားေတြပါေအာင္ ေျပာဆုိၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဘယ္လုိလူျဖစ္ခ်င္လဲ…
လူ႔ဘ၀ကုိ ရလာေပမယ့္ ရရွိလာတဲ့ လူ႔ဘ၀မွာ ကုိယ့္ရဲ႕အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆုိ၊ အေတြးအႀကံေတြေၾကာင့္ လူဟာ လူငရဲသားလည္း ျဖစ္သြားႏုိင္၊ လူၿပိတၱာလည္း ျဖစ္သြားႏုိင္၊ လူတိရစၧာန္လည္း ျဖစ္သြားႏုိင္၊ လူသားစင္စစ္လည္း ျဖစ္ေနႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီလူေလးမ်ိဳးထဲက ကုိယ္ကဘယ္လုိ လူမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္လဲဆုိတာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ကုိယ္ျဖစ္ကုိယ္ခံရတဲ့ ဘ၀မွာ ကုိယ္ေရြးခ်ယ္ရာ ကုိယ္စံရမွာျဖစ္လုိ႔ ေရြးခ်ယ္မႈ မမွားၾကဖုိ႔ ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္မႈမွားရင္ လူဟာလည္း အဆင့္နိမ့္သြားတတ္တဲ့အတြက္ အမွန္ေရြးခ်ယ္ၿပီး လူပီသတဲ့ အဆင့္ျမင့္လူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ ဒုစ႐ုိက္မ်ားနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတာေတြေၾကာင့္ လူမပီသတဲ့လူ၊ လူတိရစၧာန္၊ လူၿပိတၱာစတဲ့ လူေတြဘ၀ကုိ မေရာက္ေစၾကဘဲ ကုိယ္က်င့္သီလနဲ႔ ကုသုိလ္သုစ႐ုိက္ေတြမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တဲ့ လူပီသတဲ့ လူစင္စစ္မ်ား ျဖစ္ေအာင္ အသိသတိနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖုိ႔ အႀကံျပဳလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

စိတ္အားျဖည့္ စကားစုေလးမ်ား (၈)…

ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေတြးမိသမွ် စာစုမ်ားထဲက စာဖတ္သူမ်ားကုိ အားျဖစ္ေစမယ့္ သတိေပးစကား ႏွလုံးသား အာဟာရေလးမ်ားကုိ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စာတစ္ပုဒ္လုံးကုိ ဖတ္ရတာထက္ စာတစ္ပုိဒ္ေလာက္၊ စာတစ္ေၾကာင္းေလာက္၊ စကားလုံးတစ္လုံးေလာက္က စိတ္အားအင္ကုိ ပုိၿပီးျဖစ္ေစတတ္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္အင္အား အသိတရားေလးမ်ား တုိးပြားေစဖုိ႔ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေကာက္ခ်က္ေလးမ်ားကုိ ထပ္မံတင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္က်င့္ႀကံၿပီး တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ႏုိင္ၾကပါေစ…

လက္သည္ခ်ည္းပဲ အားကုိး၍ မျဖစ္…
“လက္သည္ခ်ည္းပဲ အားကုိးမေနနဲ႔၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ညႇစ္ၾကဦး”ဆုိတဲ့ ျမန္မာစကားရွိပါတယ္။ တုိက္႐ုိက္အဓိပၸါယ္ကေတာ့ မီးဖြားတဲ့ ကုိယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ကုိ ရည္ညြန္းတာ ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ဘက္မွာလည္း ကုိယ့္အစြမ္းအစနဲ႔ အားထုတ္မႈကုိ မျပဳလုပ္ဘဲ သူမ်ားကုိခ်ည္း အားကုိးေလ့ ရွိသူေတြအတြက္ ဥပမာေပး ေျပာဆုိေလ့ရွိတဲ့ စကားပုံေလး ျဖစ္ပါတယ္။ အားကုိးလုိ႔ ရမွန္းသိရင္ အားကုိးတတ္ၾကတဲ့ သတၱ၀ါေတြရဲ႕ သဘာ၀အရ အားကုိးစရာကုိရွားရင္း အားကုိးမ်ားၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အားထုတ္မႈ နည္းပါးလာတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိးေစရန္ ရည္ရြယ္ကာ ဒီစကားပုံကုိ အသုံးျပဳေျပာဆုိ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ေလာကမွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အားကုိးရာဆုိတာ ရွိရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ အားကုိးလြန္းရင္လည္း ကုိယ့္မွာဘာမွ မျဖစ္ပဲ ရွိတတ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားကုိလည္း အားကုိး၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း အားထုတ္ၾကဖုိ႔ ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူမ်ားခ်ည္းပဲ အားကုိးေနလုိ႔ မျဖစ္သလုိ၊ နည္းျပလမ္းညႊန္ေပးႏုိင္မယ့္ အားကုိစရာ လက္သည္မရွိျပန္ရင္လည္း မျဖစ္တဲ့အတြက္ လက္သည္ရဲ႕ အကူအညီကုိ ရယူရင္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ညႇစ္ယူမႈနဲ႔ လုိခ်င္တာကုိ ရေအာင္ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လက္သည္ခ်ည္းပဲ အားကုိးေနလုိ႔ မျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ညႇစ္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း နားလည္ေစလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အားကုိးမလဲြပါေစနဲ႔…
ဒီေန႔ေခတ္မွာ သားသမီးဇနီးမယား၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ရာထူးဌာနႏၲရေတြကုိ အားကုိးေနၾကသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္လုိက္ရင္ ကုိယ္က အားကုိးရပါတယ္ဆုိတဲ့ သားသမီး ဇနီးမယား၊ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားဟာ တဒဂၤ အခုိက္အတန္႔ေလာက္ပဲ အားကုိးလုိ႔ရတဲ့ အရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပစၥဳပၸန္ဘ၀ မေသခင္ ခဏေလးေလာက္ပဲ အားကုိးလုိ႔ ရႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ မေသခ်ာပါဘူး။ ကုိယ္အားကုိးရတယ္ဆုိတဲ့ သားသမီး စည္းစိမ္ဥစၥာေတြဟာ တစ္ခါတစ္ေလ ကုိယ့္အရင္ေတာင္မွ ပ်က္စီးသြားတတ္ၾကတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘယ္အရာမွ မၿမဲတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဘာမွပုံေသ တြက္လုိ႔မရဘဲ ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ အားကုိးခ်င္ရင္ သားသမီးစည္းစိမ္ ဥစၥာေတြ အားကုိးေနၾကတာထက္ ကုိယ္လုပ္တဲ့ ကုသုိလ္ေတြကုိပဲ အားကုိးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မေသခင္ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ကံေတြကသာ ကုိယ့္ရဲ႕အရိပ္သဖြယ္ ကုိယ့္ေနာက္ကုိ လုိက္ေနမွာ ျဖစ္ၿပီး ေသၿပီးေနာက္မွာလည္း ကုိယ္နဲ႔အတူ တစ္ခါတည္းပါသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားကုိးရာ အမွန္ျဖစ္တဲ့ ကုသုိလ္ေတြကုိပဲ တတ္ႏုိင္သမွ် ယူေဆာင္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အခ်စ္ဆုိတာ…
လူတစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးၾကားမွာ နားလည္မႈက အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ နားလည္မႈမရွိရင္၊ နားလည္မႈ မေပးႏုိင္ရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အၾကာႀကီး ဆက္ဆံလုိ႔ မရၾကပါဘူး။ အခ်စ္ဆုိတာ နားလည္ျခင္းပဲလုိ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း နားလည္မႈ မရွိရင္ ခ်စ္လုိ႔လည္း မရပါဘူး။ အခ်စ္မရွိရင္ အျပစ္ပဲ ၾကည့္တတ္ပါတယ္။ အျပစ္ၾကည့္ၿပီဆုိရင္ေတာ့ နားလည္မႈလည္း ေပးလုိ႔မရ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ အခ်စ္ႀကီးတယ္ပဲ ေျပာေျပာ နားလည္မႈလဲြလာၿပီဆုိရင္ အခ်စ္ေတြလည္း ေလ်ာ့လာတတ္ပါတယ္။ နားလည္ ေပးျခင္းဟာ ခ်စ္ေနျခင္းပဲျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်စ္ရွည္ခ်င္ရင္ နားလည္မႈလည္း ရွည္ေအာင္ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ နားလည္မႈရွည္ဖုိ႔အတြက္ နားလည္မႈ ေပးဖုိ႔လုိပါတယ္။ နားလည္မႈရေအာင္ လုပ္ယူဖုိ႔လုိပါတယ္။

အစာမေၾက ျဖစ္ၾကတဲ့ခါ…
တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူမဆုိ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း အမွားေလးေတြ လုပ္မိတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေစတနာမပါဘဲ ႐ုတ္တရက္ျဖစ္သြားတတ္တဲ့ အလဲြအေခ်ာ္ေလးေတြ၊ အေျပာမွား၊ အလုပ္မွားေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ရွိလာတဲ့အခါ သူသူကုိယ္ကုိယ္ ကုိယ္ခ်င္စာတရားနဲ႔ နားလည္ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ အကယ္၍ သူ႔ေနရာမွာ ကုိယ္ဆုိရင္လည္း ဒီလုိျဖစ္မိမွာပဲလုိ႔ သူ႔ေနရာကေန အစားထုိး ေတြးၾကည့္သင့္ပါတယ္။ သူမွားသလုိ ကုိယ္လည္းမွားဖူးတတ္တာ ေလးေတြကုိ သတိရၿပီး ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ နားလည္မႈေပးႏုိင္ေအာင္ အားထုတ္သင့္ပါတယ္။ အဲလုိမွမဟုတ္ဘဲ မွားတတ္တဲ့အေပၚမွာ အျပစ္ေတြပဲ ျမင္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၾကာရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးၾကား အစာမေၾကမႈေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ကုိယ္က အစာမေၾကျဖစ္လာရင္ တစ္ဘက္ကလည္း ျပန္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လုံး အစာမေၾကတာေတြမ်ားၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ မေခၚမေျပာႏုိင္၊ မျမင္မၾကည့္ႏုိင္တဲ့အထိ ျဖစ္လာကာ အမုန္းႀကီးမုန္းတဲ့အထိ ျဖစ္ကုန္တတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အေသးအဖဲြ႕ နားလည္မႈလဲြတာေလးက စခဲ့တဲ့ ျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစာမေၾက ျဖစ္ၾကရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ နားလည္မႈ လဲြတာေလးေတြကုိ ထိပ္တုိက္ေတြ႕ဆုံျခင္းနဲ႔ ေျဖရွင္းၾကဖုိ႔ ဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပ႒ာန္းဆက္…
ပ႒ာန္းဆက္ဆုိတာ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္စပ္မႈကုိ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘ၀ ေတြ႕ၾကဆုံၾက ရတာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ပ႒ာန္းဆက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မေရမတြက္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀ေတြမွာ ေျပးသြားက်င္လည္ၾကရတဲ့ သတၱ၀ါေတြအေနနဲ႔ မျဖစ္ဖူးတဲ့ ဘ၀ဆုိတာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အေဖျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္ခဲ့ၾကမွာပါ။ အေမျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္ခဲ့ၾကမွာပါ။ အစ္ကုိအစ္မ၊ ညီညီမ၊ ဇနီးမယား လင္ေယာက်ာ္း စသျဖင့္ ဘ၀အစုံစုံမွာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ခဲ့ၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလုိ အေၾကာင္းတရားေတြ ရွိခဲ့ၾကလုိ႔လည္း ဒီဘ၀မွာ အက်ိဳးတရား အေနနဲ႔ လာဆုံျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လာဆုံတဲ့အခါမွာလည္း တစ္ခ်ိဳ႕က အေကာင္းေတြနဲ႔ ဆုံၾကေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ မေကာင္းေတြနဲ႔ ဆုံၾကရျပန္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ပ႒ာန္းဆက္ေကာင္းတဲ့ သူက အေကာင္းဆုံမွာျဖစ္ၿပီး ပ႒ာန္းဆက္ မေကာင္းတဲ့သူက မေကာင္းဆုံရမယ့္ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ဆုံဆုံ ဒါဟာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိအေၾကာင္းအက်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနၾကတာကုိပဲ ဒီေခတ္စကားနဲ႔ ပ႒ာန္းဆက္ရွိေနၾကတာလုိ႔ ဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပ႒ာန္းဆက္ကုိ ျဖတ္ႏုိင္မွ…
ဒီဘ၀မွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေတြ႕ၾကဆုံၾကရတာေတြဟာ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္စပ္မႈ ပ႒ာန္းဆက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဘက္က ျပန္ၾကည့္ရင္လည္း ဒီလုိ ပ႒ာန္းဆက္ေတြ ရွိေနသမွ် ဘ၀မွာ သံသရာရွည္မႈေတြက ရွိေနၾကဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အေၾကာင္းတရားေတြ ရွိေနသမွ် အက်ိဳးတရားအေနနဲ႔ ဆင္းရဲေတြလည္း ရွိေနၾကရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပ႒ာန္းဆက္ေတြကုိ မျဖတ္ႏုိင္ေသးသမွ် ေနာက္ထပ္အဆက္ အဆက္ေတြက ထပ္ထပ္ျဖစ္ေနၾကဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘ၀မွာ ပ႒ာန္းဆက္ေကာင္းလုိ႔ သူေတာ္ေကာင္းေတြနဲ႔ ေတြ႕သူေတြ ရွိၾကသလုိ၊ ပ႒ာန္းဆက္ မေကာင္းတဲ့အတြက္ မေကာင္းတဲ့ သူေတြနဲ႔ ေတြ႕ၾကဆုံၾက ႀကဳံၾကရသူေတြလည္း ရွိေနၾကေပမယ့္ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ပဲ ႀကဳံႀကဳံ ပ႒ာန္းဆက္ေတြကုိ မျဖတ္ႏုိင္ေသးရင္ေတာ့ တစ္ခါျပန္ၿပီး ဆုံၾကရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါဆုံတဲ့ အခါမွာေတာ့ အေကာင္းအဆုိးေတြနဲ႔ ႀကဳံမႀကဳံဆုိတာ ေသခ်ာေပါက္ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ အေသခ်ာဆုံးျဖစ္တဲ့ ဒီဘ၀မွာပဲ ပ႒ာန္းဆက္ေတြကုိ ျဖတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။

အေပးအယူ…
အေပးအယူ သေဘာဟာ မွန္ၾကည့္သလုိပါပဲ။ မွန္ၾကည့္တဲ့အခါ ကုိယ့္ပုံရိပ္ ကုိယ္ျပန္ျမင္ရသလုိ အေပးအယူမွာလည္း ကုိယ္ေပးတာ ကုိယ္ျပန္ရတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ေပးတဲ့အခါ အေကာင္းေပးရင္ ကုိယ္လည္းအေကာင္း ရမွာျဖစ္ၿပီး အဆုိးေပးရင္ေတာ့ အဆုိးပဲ ျပန္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက ဘယ္သူမဆုိ အေပးအယူသေဘာမွာ အေပးေကာင္းရင္ အရေကာင္းမွာျဖစ္ၿပီး အေပးဆုိးရင္ အရဆုိးမွာပဲလုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။ ဒီေတာ့ကား ရယူခ်င္တဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ ကုိယ္ယူခ်င္တဲ့အရာဟာ အဆုိးလား အေကာင္းလားဆုိတာ စဥ္းစားၿပီး အေကာင္းလုိခ်င္ရင္ေတာ့ ကုိယ္ကအရင္စၿပီး အေကာင္းေပးၾကည့္ဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။

ေပးတာဟာယူတာပါပဲ…
လူ႔ဘ၀မွာ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ခ်င္းနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အပုိင္းမွာ အေပးအယူ သေဘာက အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ ေပးတယ္ဆုိတာ ပစၥည္း၀တၳဳကိုေပးမွ ေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေန႔စဥ္ ျပဳမူေနထုိင္ ေျပာဆုိေနၾကတာ ေတြဟာလည္း တကယ္ေတာ့ အေပးအယူ လုပ္ေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ဘက္သူက ကုိယ့္ကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပဳမူဆက္ဆံ ေျပာဆုိေနထုိင္ ေစခ်င္ရင္ အရင္ဆုံး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အေကာင္းေတြနဲ႔ ဆက္ဆံျပဖုိ႔ လိုပါတယ္။ တစ္ဘက္က ကုိယ့္ကုိ ၿပဳံးျပေစခ်င္ရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အရင္ၿပဳံးျပေပးဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သူမ်ားက ကုိယ့္ကုိ အေကာင္းေျပာေစခ်င္ရင္ ကုိယ္ကအရင္ အေကာင္းေျပာေပးရပါတယ္။ သူမ်ားက ကုိယ့္ကုိအ႐ုိအေသ အေလးဂ႐ုျပဳေစခ်င္ရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကအရင္ တစ္ဘက္သားကုိ ႐ုိေသေလးစားေပးရပါတယ္။ ဒါဟာ သဘာ၀က်တဲ့ အေပးအယူ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းေပးမွ အေကာင္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲလုိမွ မဟုတ္ဘဲ ကုိယ္ကလုိခ်င္တာက အေကာင္းျဖစ္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေပးေနတာက အဆုိးေတြ ဆုိရင္ေတာ့ ေပးတဲ့အတုိင္း အဆုိးပဲ ရေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဘာင္မေက်ာ္ပါေစနဲ႔…
ေဘာင္ဆုိတာ အနားသတ္ အကန္႔စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္ကုိ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အထူးသတိျပဳရမွာက ေဘာင္ေတြ ကနားေတြဟာ ပညတ္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေဘာင္ေတြကုိ အာ႐ုံထားေနရင္ အျမင္က်ဥ္းၿပီး အက်ိဳးမႀကီး ျဖစ္တတ္တာေၾကာင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေဘာင္ခတ္မထားနဲ႔လုိ႔ ဆုိလာသူေတြ အေနနဲ႔ ေဘာင္ဆုိတာ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ မရေသးသူေတြ အတြက္ အထိန္းအကြပ္ တစ္ခုအျဖစ္ လုိအပ္တဲ့အရာမ်ား ျဖစ္ၿပီး ဒီလုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ ေဘာင္ေတြေက်ာ္ လုပ္မိရင္ေတာ့ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာဆုိက်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ေစတတ္တယ္ဆုိတာ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေဘာင္ေက်ာ္လာၿပီဆုိရင္ အစြန္းေရာက္လာတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အစြန္းေရာက္တဲ့ အလုပ္မွန္သမွ် ဘယ္အလုပ္မွ မေကာင္းဘူးဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။

ဒီလုိသာဆုိရင္…
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကလည္း ဟုိကိစၥ ဒီကိစၥေတြေၾကာင့္ အႏွစ္ရွိတဲ့ ကုသုိလ္တရားေတြမွာ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ မရွိခဲ့သလုိ အသက္အရြယ္ ႀကီးလာျပန္ေတာ့လည္း ကုိယ့္ဘ၀အတြက္၊ ကုိယ့္သံသရာအတြက္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမယ့္ အရာေတြကုိ မလုပ္ႏုိင္ေသးဘဲ ဟုိအတြက္ပူရ၊ ဒီအတြက္ပူရ၊ ဟုိမွာေပ်ာ္ရ၊ ဒီမွာေပ်ာ္ရ၊ ဟုိဟာျဖတ္မရ၊ ဒါျဖတ္မရနဲ႔ဘဲ အခ်ိန္ေတြကုိ ကုန္လြန္ေနၾကတာေတြပါ။ အဲဒီလုိ ဟုိသံေယာဇဥ္ ဒီသံေယာဇဥ္ေတြေၾကာင့္ တကယ္လုပ္ရမယ့္ ကုသုိလ္အေရးေတြကုိ မလုပ္ႏုိင္ဘဲ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနခဲ့တာေတြဟာ ေသခါနီးက်ေတာ့မွ အားကုိးရာအစစ္ မရွိလုိ႔ ကုသုိလ္အႏွစ္ေတြ လုပ္ၾကမယ္ ဆုိျပန္ေတာ့ အခ်ိန္ေတြေႏွာင္းၿပီး စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္မပါျဖစ္ကာ ေနာက္ဆုံးဘ၀ဟာ အႏွစ္မပါဘဲ အဆုံးသတ္သြားၾကရတဲ့ အျဖစ္နဲ႔ပဲ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားခဲ့ရျပန္ပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား