Q. အရွင္ဘုရား..
(၁) ေက်းဇူးႀကီးေသာ ေမြးစားမိဘကုိ မိဘရင္းႏွင့္ထပ္တူ လုပ္ေကၽြးျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား လက္ခံပါသလားဘုရား။ ရဟန္းခံလွ်င္ ဆြမ္းႏွင့္ လူဖြယ္၀တၳဳကုိ ေမြးစားမိဘကုိ ေပးခြင့္ရွိပါသလား။
(၂) ကေလးမ်ားကုိ သံခ်ေဆးတုိက္ျခင္း၊ ၀ဲေပါက္ေနသူ၏အနာကုိ ၀ဲပုိေသေဆးလိမ္းေပးျခင္းမ်ားသည္ ပါဏာတိပါတ သင့္ပါသလား ဘုန္းဘုန္း။ သီလရွိေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ မသမာသူဖ်က္ဆီး၍ သေႏၶရခဲ့လွ်င္ ထုိသေႏၶကုိ ဖ်က္ဆီးသူ အသက္သတ္ရာေရာက္ပါသလား။ ကုိယ္၀န္ႏုစဥ္မွာ ေသြးတုံးေသြးခဲ အမွတ္ထားၿပီး သီလရွိသူတစ္ေယာက္ အရွက္မရေအာင္ ေသြးခဲအသားတစ္ကုိ ဖယ္ရွားေပးသည့္အေနျဖင့္ ေဆးေပးလွ်င္ ကုသုိလ္ႏွင့္ အကုသုိလ္ ဘယ္ဟာျဖစ္ပါသလဲဘုရား။
(စည္သူ)
A. (၁) ေက်းဇူးႀကီးတဲ့ ေမြးစားမိဘကုိ မိဘရင္းႏွင့္ထပ္တူ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား လက္ခံပါတယ္။ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ က်င္လည္ခဲ့ၾကရတဲ့ ဘ၀ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာမွာ တစ္ဘ၀မဟုတ္ တစ္ဘ၀တစ္ခုခုေတာ့ ေတာ္စပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မေတာ္စပ္ဖူးတဲ့အမ်ိဳးဆုိတာ မရွိႏုိင္တဲ့အတြက္ အသက္အရြယ္ႀကီးတဲ့ ဘယ္လုိပုဂိၢဳလ္ကုိ မဆုိ မိဘရင္းႏွင့္မျခား ထပ္တူလုပ္ေကၽြးျခင္းအားျဖင့္ အက်ိဳးမယုတ္သလုိ ဘုရားရွင္တုိ႔ ခ်ီးမြန္းတဲ့အလုပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းေတာ္ဘ၀ကို ေရာက္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ေလာကေၾကာင္းထက္၊ ဓမၼေၾကာင္း (၀ိနည္းေၾကာင္း) ကုိ ပုိၿပီး အေလးထားရပါတယ္။ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ဆန္႔က်င္တဲ့ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးမႈမ်ားကုိ ေမြးစားမိဘမေျပာနဲ႔ မိဘအရင္းကုိေတာင္ မလုပ္ရပါဘူး။ ေလာကေၾကာင္းအရ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ သင့္ေလွ်ာ္တဲ့အလုပ္ ျဖစ္ေပမယ့္ ၀ိနည္းေၾကာင္းအရ အာပတ္သင့္ႏုိင္တဲ့၊ အျပစ္ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းဘ၀ေရာက္လာတဲ့အခါ ေမြးစားမိမ်ားကုိ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လုိပါက ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္ မသက္ဆုိင္တဲ့ ျပဳုစုလုပ္ေကၽြးမႈမ်ိဳးျဖင့္သာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ သင့္ပါတယ္။
(၂) ပါဏာတိပါတ (သတ္မႈ) ကံေျမာက္ႏုိင္တဲ့အဂၤါ (၅)ပါး ရွိပါတယ္။ ၁။ ပါဏ = သက္ရွိသတၱ၀ါျဖစ္ျခင္း
၂။ ပါဏသညိတ = သက္ရွိသတၱ၀ါဟု မွတ္သိျခင္း၊ ၃။ ဃာတစိတၱ = သတ္လုိတဲ့စိတ္ရွိျခင္း၊ ၄။ ဥပကၠမ = လုံ႔လျပဳျခင္း၊ ၅။ မရဏ = ထုိလုံ႔လေၾကာင့္ ေသျခင္း တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးမ်ားကုိ သံခ်ေဆးတုိက္ေကၽြးျခင္း၊ ၀ဲေပါက္ေနသူ၏အနာကုိ ၀ဲပုိေသေဆးလိမ္းေပးျခင္း၊ သီလရွိေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး၏ သေႏၶကုိ ဖ်က္ဆီးေပးျခင္း စတဲ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဒီအဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ျပည့္စုံမယ္ဆုိရင္ ပါဏာတိပါတကံေျမာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကံေတြဟာ လုပ္ေဆာင္တဲ့သူရဲ႕ေစတနာ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ လုိက္ၿပီး အျပစ္အႀကီးအေသး ကြာျခားပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္၊ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးက အင္အားႀကီးေနရင္ မေကာင္းတဲ့အက်ိဳးဟာ အင္အားနည္းၿပီး တန္ျပန္အက်ိဳးေပးမႈ မရွိႏုိင္တဲ့ အေဟာသိကံ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ဘုရားစင္ကုိ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တဲ့အခါ ပုိးမွ်င္ပုိးအိမ္ေလးေတြကုိ ဖယ္ရွားဖ်က္ဆီးျပစ္ရတဲ့အခါမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိအလုပ္မ်ိဳးမွာ ဘုရားစင္ကုိ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္လုိတဲ့ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္က ဦးစီးေနၿပီး ပုိးမွ်င္မ်ားကုိ တမင္သက္သက္ဖ်က္ဆီးလုိတဲ့ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္မရွိတဲ့အတြက္ ပုိးမွ်င္ပုိးအိမ္မ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးမိတဲ့အကုသုိလ္ အလုပ္မ်ိဳးဟာ အက်ိဳးေပးမသန္တဲ့ အေဟာသိကံျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အလုပ္မ်ားၾကေတာ့ ကုသုိလ္လည္းျဖစ္ အကုသုိလ္လည္း ျဖစ္တဲ့အလုပ္မ်ိဳး ရွိတတ္ပါတယ္။ ့ အဲလုိအလုပ္မ်ိဳးမွာ ကုသုိလ္အက်ိဳးဟာ သီးျခားအက်ိဳးေပးၿပီး၊ အကုသုိလ္အက်ိဳးကလည္း သီးျခားအက်ိဳးေပးပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္အေျခအေနကုိ ၾကည့္ရင္သိႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အရမ္းခ်မ္းသာေပမယ့္ ေမြးကတည္းက ေသတဲ့အထိ ေရာဂါေပါင္းစုံနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြဟာ ကုသုိလ္အက်ိဳးေၾကာင့္ ခ်မ္းသာေပမယ့္ အကုသုိလ္အက်ိဳးေၾကာင့္ ေရာဂါထူေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္နဲ႔အကုသုိလ္ဟာ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနတာလုိ႔ သေဘာေပါက္ထားရပါမယ္။ ဒီသေဘာအတုိင္းပဲ သီလရွိသူတစ္ေယာက္ အရွက္မရေအာင္ ကုိယ္၀န္္ကုိ ဖယ္ရွားေပးသည့္အေနျဖင့္ ေဆးေပးလွ်င္ ကုသုိလ္ႏွင့္ အကုသုိလ္ ဘယ္ဟာျဖစ္ပါသလဲလုိ႔ ေမးရင္ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္ႏွစ္ခုလုံးျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျဖရပါမယ္။ ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္ကုိလုိက္ၿပီး ကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္အျပစ္အႀကီးအေသး ကဲြျပားပါလိမ့္မယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ၀ိနည္းေၾကာင္းအရအေျပာရရင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ကုိယ္၀န္ပ်က္ေအာင္ ကုိယ္၀န္က်ေဆးေပးလုိ႔ ကုိယ္၀န္ပ်က္သြားရင္ ဒီရဟန္း ပါဏာတိပါတက်ဴးလြန္ရာေရာက္ၿပီး ပါရာဇိကက်ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကုိယ္၀န္ႏုစဥ္ဘာမွ အေကာင္အထည္မေပၚေသးတဲ့၊ အသက္ရွိတယ္လုိ႔မမွတ္ႏုိင္ေသးတဲ့ ေသြးခဲလုိ႔ယူဆရတဲ့ ကုိယ္၀န္ျဖစ္စ အရာမ်ားမွာေတာ့ ပါဏာတိပါတေျမာက္ႏုိင္တဲ့ အဂၤါမျဖစ္ေသးရင္ေတာ့ အသက္သတ္တယ္လုိ႔ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္။ ဒီသေဘာမ်ိဳးမွာ ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္က ပုိၿပီးအဓိကက်ပါတယ္။ အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ကံေျမာက္တဲ့အထိ က်ဴးလြန္မႈမွာ ျပည့္စုံရမယ့္အဂၤါရပ္မ်ား ျပည့္စုံမွ အက်ိဳးေပးမႈရွိတဲ့အတြက္ ျပဳလုပ္တဲ့သူရဲ႕ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္၊ အျပဳခံပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္အဂၤါရပ္မ်ားကုိ လုိက္ၿပီးကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္၊ အျပစ္အႀကီးအေသး ကြာျခားပါေၾကာင္း…
(၂) ကေလးမ်ားကုိ သံခ်ေဆးတုိက္ျခင္း၊ ၀ဲေပါက္ေနသူ၏အနာကုိ ၀ဲပုိေသေဆးလိမ္းေပးျခင္းမ်ားသည္ ပါဏာတိပါတ သင့္ပါသလား ဘုန္းဘုန္း။ သီလရွိေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ မသမာသူဖ်က္ဆီး၍ သေႏၶရခဲ့လွ်င္ ထုိသေႏၶကုိ ဖ်က္ဆီးသူ အသက္သတ္ရာေရာက္ပါသလား။ ကုိယ္၀န္ႏုစဥ္မွာ ေသြးတုံးေသြးခဲ အမွတ္ထားၿပီး သီလရွိသူတစ္ေယာက္ အရွက္မရေအာင္ ေသြးခဲအသားတစ္ကုိ ဖယ္ရွားေပးသည့္အေနျဖင့္ ေဆးေပးလွ်င္ ကုသုိလ္ႏွင့္ အကုသုိလ္ ဘယ္ဟာျဖစ္ပါသလဲဘုရား။
(စည္သူ)
A. (၁) ေက်းဇူးႀကီးတဲ့ ေမြးစားမိဘကုိ မိဘရင္းႏွင့္ထပ္တူ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးျခင္းကုိ ျမတ္စြာဘုရား လက္ခံပါတယ္။ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ က်င္လည္ခဲ့ၾကရတဲ့ ဘ၀ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာမွာ တစ္ဘ၀မဟုတ္ တစ္ဘ၀တစ္ခုခုေတာ့ ေတာ္စပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မေတာ္စပ္ဖူးတဲ့အမ်ိဳးဆုိတာ မရွိႏုိင္တဲ့အတြက္ အသက္အရြယ္ႀကီးတဲ့ ဘယ္လုိပုဂိၢဳလ္ကုိ မဆုိ မိဘရင္းႏွင့္မျခား ထပ္တူလုပ္ေကၽြးျခင္းအားျဖင့္ အက်ိဳးမယုတ္သလုိ ဘုရားရွင္တုိ႔ ခ်ီးမြန္းတဲ့အလုပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းေတာ္ဘ၀ကို ေရာက္လာခဲ့ရင္ေတာ့ ေလာကေၾကာင္းထက္၊ ဓမၼေၾကာင္း (၀ိနည္းေၾကာင္း) ကုိ ပုိၿပီး အေလးထားရပါတယ္။ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ဆန္႔က်င္တဲ့ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးမႈမ်ားကုိ ေမြးစားမိဘမေျပာနဲ႔ မိဘအရင္းကုိေတာင္ မလုပ္ရပါဘူး။ ေလာကေၾကာင္းအရ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ သင့္ေလွ်ာ္တဲ့အလုပ္ ျဖစ္ေပမယ့္ ၀ိနည္းေၾကာင္းအရ အာပတ္သင့္ႏုိင္တဲ့၊ အျပစ္ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းဘ၀ေရာက္လာတဲ့အခါ ေမြးစားမိမ်ားကုိ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လုိပါက ၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္ မသက္ဆုိင္တဲ့ ျပဳုစုလုပ္ေကၽြးမႈမ်ိဳးျဖင့္သာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ သင့္ပါတယ္။
(၂) ပါဏာတိပါတ (သတ္မႈ) ကံေျမာက္ႏုိင္တဲ့အဂၤါ (၅)ပါး ရွိပါတယ္။ ၁။ ပါဏ = သက္ရွိသတၱ၀ါျဖစ္ျခင္း
၂။ ပါဏသညိတ = သက္ရွိသတၱ၀ါဟု မွတ္သိျခင္း၊ ၃။ ဃာတစိတၱ = သတ္လုိတဲ့စိတ္ရွိျခင္း၊ ၄။ ဥပကၠမ = လုံ႔လျပဳျခင္း၊ ၅။ မရဏ = ထုိလုံ႔လေၾကာင့္ ေသျခင္း တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးမ်ားကုိ သံခ်ေဆးတုိက္ေကၽြးျခင္း၊ ၀ဲေပါက္ေနသူ၏အနာကုိ ၀ဲပုိေသေဆးလိမ္းေပးျခင္း၊ သီလရွိေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး၏ သေႏၶကုိ ဖ်က္ဆီးေပးျခင္း စတဲ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဒီအဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ျပည့္စုံမယ္ဆုိရင္ ပါဏာတိပါတကံေျမာက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကံေတြဟာ လုပ္ေဆာင္တဲ့သူရဲ႕ေစတနာ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ လုိက္ၿပီး အျပစ္အႀကီးအေသး ကြာျခားပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္၊ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးက အင္အားႀကီးေနရင္ မေကာင္းတဲ့အက်ိဳးဟာ အင္အားနည္းၿပီး တန္ျပန္အက်ိဳးေပးမႈ မရွိႏုိင္တဲ့ အေဟာသိကံ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ ဘုရားစင္ကုိ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တဲ့အခါ ပုိးမွ်င္ပုိးအိမ္ေလးေတြကုိ ဖယ္ရွားဖ်က္ဆီးျပစ္ရတဲ့အခါမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိအလုပ္မ်ိဳးမွာ ဘုရားစင္ကုိ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္လုိတဲ့ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္က ဦးစီးေနၿပီး ပုိးမွ်င္မ်ားကုိ တမင္သက္သက္ဖ်က္ဆီးလုိတဲ့ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္မရွိတဲ့အတြက္ ပုိးမွ်င္ပုိးအိမ္မ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးမိတဲ့အကုသုိလ္ အလုပ္မ်ိဳးဟာ အက်ိဳးေပးမသန္တဲ့ အေဟာသိကံျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အလုပ္မ်ားၾကေတာ့ ကုသုိလ္လည္းျဖစ္ အကုသုိလ္လည္း ျဖစ္တဲ့အလုပ္မ်ိဳး ရွိတတ္ပါတယ္။ ့ အဲလုိအလုပ္မ်ိဳးမွာ ကုသုိလ္အက်ိဳးဟာ သီးျခားအက်ိဳးေပးၿပီး၊ အကုသုိလ္အက်ိဳးကလည္း သီးျခားအက်ိဳးေပးပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္အေျခအေနကုိ ၾကည့္ရင္သိႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အရမ္းခ်မ္းသာေပမယ့္ ေမြးကတည္းက ေသတဲ့အထိ ေရာဂါေပါင္းစုံနဲ႔ ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြဟာ ကုသုိလ္အက်ိဳးေၾကာင့္ ခ်မ္းသာေပမယ့္ အကုသုိလ္အက်ိဳးေၾကာင့္ ေရာဂါထူေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္နဲ႔အကုသုိလ္ဟာ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနတာလုိ႔ သေဘာေပါက္ထားရပါမယ္။ ဒီသေဘာအတုိင္းပဲ သီလရွိသူတစ္ေယာက္ အရွက္မရေအာင္ ကုိယ္၀န္္ကုိ ဖယ္ရွားေပးသည့္အေနျဖင့္ ေဆးေပးလွ်င္ ကုသုိလ္ႏွင့္ အကုသုိလ္ ဘယ္ဟာျဖစ္ပါသလဲလုိ႔ ေမးရင္ ကုသုိလ္၊ အကုသိုလ္ႏွစ္ခုလုံးျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျဖရပါမယ္။ ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္ကုိလုိက္ၿပီး ကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္အျပစ္အႀကီးအေသး ကဲြျပားပါလိမ့္မယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ၀ိနည္းေၾကာင္းအရအေျပာရရင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ကုိယ္၀န္ပ်က္ေအာင္ ကုိယ္၀န္က်ေဆးေပးလုိ႔ ကုိယ္၀န္ပ်က္သြားရင္ ဒီရဟန္း ပါဏာတိပါတက်ဴးလြန္ရာေရာက္ၿပီး ပါရာဇိကက်ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ကုိယ္၀န္ႏုစဥ္ဘာမွ အေကာင္အထည္မေပၚေသးတဲ့၊ အသက္ရွိတယ္လုိ႔မမွတ္ႏုိင္ေသးတဲ့ ေသြးခဲလုိ႔ယူဆရတဲ့ ကုိယ္၀န္ျဖစ္စ အရာမ်ားမွာေတာ့ ပါဏာတိပါတေျမာက္ႏုိင္တဲ့ အဂၤါမျဖစ္ေသးရင္ေတာ့ အသက္သတ္တယ္လုိ႔ ေျပာဖုိ႔ခက္ပါတယ္။ ဒီသေဘာမ်ိဳးမွာ ျပဳလုပ္ေပးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္က ပုိၿပီးအဓိကက်ပါတယ္။ အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ကံေျမာက္တဲ့အထိ က်ဴးလြန္မႈမွာ ျပည့္စုံရမယ့္အဂၤါရပ္မ်ား ျပည့္စုံမွ အက်ိဳးေပးမႈရွိတဲ့အတြက္ ျပဳလုပ္တဲ့သူရဲ႕ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္၊ အျပဳခံပုဂၢဳိလ္ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္အဂၤါရပ္မ်ားကုိ လုိက္ၿပီးကုသုိလ္၊ အကုသုိလ္၊ အျပစ္အႀကီးအေသး ကြာျခားပါေၾကာင္း…
