Facebookက အေမးတစ္ပုဒ္ (၁)

ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ facebook (http://www.facebook.com/ashinvicitta) မွာ တင္ထားတဲ့ “အူမေတာင့္မွ သီလ ေစာင့္မယ္ ဆုိရင္ျဖင့္…” ဆုိတဲ့ ပုိ႔စ္ေအာက္မွာ ေမးထားတဲ့ အေမးေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းၿပီး သိသင့္တယ္ထင္လုိ႔ ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။

Thet Naing
ေက်းဇူးၾကီးမားလွပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ သိခ်င္တာေလး တစ္ခုေမးေလွ်ာက္ပါရေစ ထမင္းမစားရရင္ ေသေတာ႔မွာမိုလို႔ သူမ်ားထမင္းခိုးစားလိုက္တယ္ (သီလေတာ႔ ပ်က္သြားပီေပါ႔ ) ဒါေပမဲ႕ အဲဒီထမင္းစားလိုက္ရတဲ႕ အတြက္ မေသေတာ႔ပဲနဲ႕ သက္တမ္းရွိသေလာက္ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ တရားအားထုတ္ပီးေတာ႔ ေသတာနဲ႕ ထမင္းအငတ္ခံပီး အဲဒီေန႔မွာပဲ ေသတာ ဘယ္ဟာ ပိုျမတ္ပါသလဲ အရွင္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္ အထင္ေတာ႔ အဲဒီ ေဖာက္ဖ်က္လိုက္တဲ႕ သီလ အကုသိုလ္ေလးကို ႏွစ္ ၂၀ မွာ သီလ ဘာဝနာ တရားေတြအားထုတ္ပီး ကုသိုလ္ေတြနဲ႕ ေခ်ဖ်က္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေကာ ပိုမေကာင္းဘူးလား လို႔ ေတြးမိပါတယ္။ လူ႔ဘဝဆိုတာကလဲ ရခဲတဲ႕ ဒုလႅဘထဲမွာ ပါတယ္မို႔လား အရွင္ဘုရား။ အဲဒါေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ ေျဖၾကားေပးပါ။
May 31 at 4:13am • UnlikeLike • 2 people

Ashin Vicitta ‎>>> Thet Naing
သူေတာ္ေကာင္းေတြ ဆုိရင္ေတာ့ အသက္ကုိ အေသခံၿပီး သီေတာ့ အပ်က္ခံၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်န္းမာေရးအရ ၊ ကုသုိလ္ေရးအရ အစားအစာ စားတဲ့အေပၚမွာ သီလနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာစရာမရွိေပမယ့္ ခုိးစားတယ္၊ ခုိးတယ္ဆုိတဲ့ သီလကုိ ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီး စားတဲ့အေပၚမွာေတာ့ သီလအျပစ္က ႀကီးသြားျပန္ပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ေတြျဖစ္ေနလုိ႔ ဒီလုိေလးေတြ ေတြးႏုိင္ၾကေပမယ့္ အဲဒီလုိ အေတြးေလးေတြကစၿပီး သီလခ်ိဳးေဖာက္စရာေတြ မ်ားလာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္အႏွစ္ ၂၀အထိ တရားအားထုတ္ၿပီး ေနဖုိ႔ဆုိတာလည္း စကားအျဖစ္ေျပာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မနက္ျဖန္ ဘာျဖစ္မယ္ဆုိတာေတာင္ မေျပာႏုိင္တဲ့ ေသျခင္းတရားက ရွိေနေသးေတာ့ ႏွစ္၂၀ဆုိတာ ေဝးပါေသးတယ္။ တကယ္လုိ႔မ်ား မစားရင္ေသမွာျဖစ္တဲ့ အဲဒီ အခုိက္အတန္႔မွာ အသက္အေသခံၿပီး သီလကုိလုံေအာင္ထိန္းကာ တရားအမွတ္နဲ႔ ေသသြားမယ္ဆုိရင္ ေသခ်ာေပါက္ သုဂတိဘဝကုိ ေရာက္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္ႏွစ္၂၀ေနၿပီး တရားရမယ္၊ ေသၿပီး သုဂတိဘဝကုိ ေရာက္မယ္ဆုိတာက မေသခ်ာလွပါဘူး။ ေနာက္ လူ႔ဘဝရခဲတယ္ဆုိတာ မွန္ေပမယ့္ လူ႔ျဖစ္ၿပီး လူ႔အက်င့္သိကၡာေတြ မထိန္းဘဲ ေနေနတယ္ဆုိရင္လည္း ရခဲတဲ့လူ႔ဘဝဟာ တန္ဘုိး မရွိျပန္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ကေတာ့ သီလမလုံဘဲ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ အသက္ရွင္ၿပီး ေနရတာထက္ သီလလုံၿပီး တစ္ေန႔တစ္ရက္ တစ္မနက္မွ် အသက္ရွည္ရတာက ပုိျမတ္တယ္လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းေတြက အသက္နဲ႔ သီလယွဥ္လာရင္ အသက္ကုိ အေသခံၾကတယ္လုိ႔ ဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
May 31 at 10:33am • LikeUnlike • 15 people
Mmon Htet, April Wang, Su Su Aung and 12 others like this.

Read more »

ေက်းဇူးတရား ဘယ္လိုဆပ္ရမလဲ ..

Q. ဘုန္းဘုန္း သိခ်င္တာေလး ရွိလာလို႔ ႐ိုေသစြာ ေမးေလွ်ာက္အပ္ပါတယ္ ဘုရား။
တစ္ေန႔က တပည့္ေတာ္ ဘုရားခန္းထဲထုိင္ေနရင္း ေက်းဇူးတရားအေၾကာင္း ျပန္စဥ္းစားမိတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ သိတာက
၁။ ေက်းဇူးသိတတ္ရမယ္
၂။ သိတဲ့အတိုင္းလည္း ျပန္ဆပ္ရမယ္
၃။ မဆပ္ႏိုင္ေတာင္ ေက်းဇူးကို ေခ်ဖ်က္တဲ့အရာမ်ိဳး မလုပ္ရဘူး.. စသျဖင့္
မိဘ၊ ဆရာသမား၊ မိတ္ေဆြေတြလိုမ်ိဳး လူပုဂၢိဳလ္ေတြအေပၚ ေက်းဇူးဆပ္တာေတာ့ ထိုက္သင့္သေလာက္ တပည့္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္ ဘုန္းဘုန္း။ အေကာင္းဆံုးေက်းဇူးဆပ္နည္းက တရားဓမၼနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ရမယ္ ဆုိတာ..

ဒါေပမယ့္ ရဟန္းသံဃာေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကိုက်ေတာ့ ဘယ္လုိဆပ္ရမလဲ ဘုရား။ ဆိုလိုတာက ဥပမာ ဘုန္းဘုန္းတို႔ ေရးတဲ့ဆုိဒ္ေတြကို ၀င္ဖတ္တယ္။ တရားအသိေတြရတယ္၊ ဒါဆိုရင္ပဲ ေက်းဇူးကရွိသြားၿပီ။ အဲ အဲလိုမကပဲ ဘုန္းဘုန္းတို႔ဆီက တိုက္႐ိုက္အဆံုးအမစကား တစ္ခြန္း ရရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ တရားတစ္ပုဒ္တစ္ေလ နာၾကားရရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုဆိုရင္ ေက်းဇူးက ပိုမ်ားသြားျပန္ေကာ။
အဲလို၊ အဲလို တပည့္ေတာ္အေပၚ ေက်းဇူးရွိဖူးတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အေရအတြက္ မ်ားေနတာကို ေတြ႔ရတယ္ဘုရား။

- အဲဒါ တကယ္လို႔ တစ္ပါးခ်င္းစီ ဆပ္ႏိုင္မယ္ဆို၊ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ပါးပါးကို အေၾကာင္းတုိက္ဆိုင္လို႔ ဆပ္ခြင့္ၾကံဳၿပီဆို ဘယ္လိုေက်းဇူးဆပ္ရမလဲ ဘုရား၊
- ဘယ္လို ေက်းဇူးဆပ္တာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေစမလဲ ဘုန္းဘုန္း
- အဆံုးအမေတြကို လိုက္နာ က်င့္သံုးတာ အေကာင္းဆံုး ဆုိခဲ့ရင္လည္း.. ဒီ့အျပင္ တျခား ဘယ္လိုနည္းေတြနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္လို႔ ရႏိုင္ေသးလဲ ဘုရား
- ေနာက္ၿပီး ေက်းဇူးရွိတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတြက မ်ားလြန္းေတာ့ အားလံုးကိုျခံဳၿပီး ေက်းဇူးဆပ္မယ္ဆို ဘယ္လိုနည္းက သင့္ေလ်ာ္ပါသလဲ ဘုန္းဘုန္း။
- ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးဆပ္နည္းေလးမ်ား ရွိခဲ့ရင္လည္း ႐ို႐ိုေသေသ ဖတ္႐ႈ နာၾကားခ်င္ပါတယ္ဘုရား။

႐ိုေသစြာ ဦးတင္လ်က္
ဖိုးသား

A. ၃၈ျဖာ မဂၤလာ တရားေတာ္ေတြထဲမွာ သူ႔ေက်းဇူးကုိ သိတတ္ျခင္းဟာ မဂၤလာတစ္ပါးပဲလုိ႔ ဘုရားေဟာပါတယ္။ ေက်းဇူးတရားဆုိတာ ေက်းဇူးကုိ မသိတတ္တဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ေက်းဇူးရွိတယ္လုိ႔ သိတတ္ရင္ကုိပဲ အေတာ္ေလး ဟုတ္ေနပါၿပီ။ ဒီထက္ပုိၿပီး ေက်းဇူးတရား ရွိတယ္ဆုိတာကုိသိကာ ဒီေက်းဇူးကုိ ျပန္ဆပ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးေပါ့။ အကယ္၍ အခြင့္မသာလုိ႔ ျပန္မဆပ္ႏုိင္တာေတာင္မွ ေက်းဇူးရွင္ကုိ မေစာ္ကားမိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေက်းဇူးမဆပ္ႏုိင္တာဟာ တာဝန္မေက်႐ုံေလာက္ပဲ ျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ ေက်းဇူးရွင္ကုိ ေစာ္ကားမိရင္ေတာ့ ဒါဟာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ျပန္ခံရတဲ့အထိ ေပးဆပ္ရတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးတရားကုိ သိတတ္ဖုိ႔ လုိသလုိ သိၿပီးရင္လည္း ျပန္ဆပ္တတ္ဖုိ႔လုိကာ ျပန္မဆပ္ႏုိင္ေသးရင္လည္း ေက်းဇူးရွင္ကုိ ေက်းမစြပ္ဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေက်းဇူးတရားကုိ ျပန္ဆပ္ဖုိ႔ကေတာ့ ဒကာေလး ေျပာသလုိ တရားနဲ႔ဆပ္တာဟာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ တရားနဲ႔အညီ၊ ဆရာသမားမ်ားရဲ႕ ဆုံးမၾသဝါဒနဲ႔အညီ က်င့္ႀကံေနထုိင္ျခင္းဟာ ေက်းဇူးတရားကုိ အေကာင္းဆုံး ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ျပျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ မဆပ္ႏုိင္ေသးပါက တရားဓမၼနဲ႔ ဆပ္ျခင္း၊ ပစၥည္းလာဘ္လာဘနဲ႔ ဆပ္ျခင္းဆုိတဲ့ ေက်းဇူးဆပ္နည္း ႏွစ္မ်ိဳးထဲက ပစၥည္းဝတၳဳနဲ႔ ဆပ္ႏုိင္ရင္လည္း ေက်းဇူးကုိ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ရာ ေရာက္ပါတယ္။ ဆရာဒကာဆုိတဲ့ ေက်းဇူးတင္ထုိက္၊ ေက်းဇူးဆပ္ထုိက္သူေတြရဲ႕ ေက်းဇူးဆပ္မႈမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားက ဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ ဓမၼနဲ႔ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ႏုိင္ၿပီး ဒကာဒကာမမ်ားကေတာ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကုိ အာမိသဆုိတဲ့ ပစၥည္းဝတၳဳနဲ႔ ျပန္လည္ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ ဆရာဒကာမ်ားၾကားမွာ လုိက္နာက်င့္ႀကံရမယ့္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားနဲ႔အညီ လုိက္နာက်င့္သုံး ေနထုိင္ျခင္းဟာလည္း အခ်င္းခ်င္း ေက်းဇူးဆပ္ေနျခင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူ႔က်င့္ဝတ္ဆုိေတာ့ သိဂၤါလသုတ္မွာ ဘုရားေဟာထားတဲ့ လူဒကာဒကာမေတြရဲ႕ က်င့္ဝတ္ငါးပါးကုိပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူဒကာဒကာမေတြ အေနနဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အေပၚမွာ
၁။ ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ ကာယကံမႈကုိျပဳျခင္း
၂။ ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ ဝစီကံမႈကုိ ျပဳျခင္း
၃။ ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ မေနာကံမႈကုိ ျပဳျခင္း
၄။ အေလာဘတံခါးကုိ ဖြင့္ထားျခင္း (အလုိရွိသည့္အခါ အလွဴခံဖုိ႔ ဖိတ္ၾကားျခင္း)
၅။ ဆြမ္းစတဲ့ အာမိသတုိ႔ကုိ ေပးလွဴျခင္း ဆုိတဲ့ အခ်က္ငါးခ်က္နဲ႔အညီ ေနထုိင္က်င့္သုံးဖုိ႔ ေဟာၾကားထားပါတယ္။ လူဒကာဒကာမမ်ား အေနနဲ႔ ဒီက်င့္ဝတ္နဲ႔အညီ က်င့္ႀကံေနထုိင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္လည္း ဒါဟာ ေက်းဇူးဆပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီငါးပါးမွာ အဓိကကေတာ့ ေမတၱာတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတရား မ်ားမ်ားရွိေလ အဲဒီရဟန္းသံဃာေတာ္ကုိ ေမတၱာမ်ားမ်ား ပုိ႔ေပးေလဆုိရင္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါဟာ ေက်းဇူးဆပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ တတ္ႏုိင္သမွ် ေက်ဇူးရွင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္တုိ႔ လုိအပ္တဲ့ ဆြမ္း၊ သကၤန္း၊ ေက်ာင္း၊ ေဆးဆုိင္ရာ ပစၥည္းအာမိသမ်ားကုိ ေပးလွဴေပးေနျခင္းဟာလည္း ေက်းဇူးဆပ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶလက္ထပ္ေတာ္ အခါက မာတိကာမာတာဆုိတဲ့ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ ရြာကုိတရားအားထုတ္ဖုိ႔ ၾကြလာတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားအထံက ကမၼ႒ာန္းတရားကုိ အားထုတ္ၿပီး အနာဂါမ္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကုိ ကမၼ႒ာန္းေပးတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကေတာ့ တရားမရႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ သူ႔ရဟန္းမ်ား တရားမရတာဟာ ဘာေၾကာင့္ဆုိတာသိတဲ့ ဒကာမႀကီးက ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ သင့္ေတာ္မယ့္ ဆြမ္းအာဟာရ စတဲ့လုိအပ္ရာရာေတြကုိ စီမံဖန္တီး လွဴဒါန္းေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဒကာမႀကီးရဲ႕ စီမံဖန္တီးမႈကုိ ခံယူၿပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ တရားကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္လုိက္တာ တစ္ပါးၿပီးတစ္ပါး တရားရသြားခဲ့ပါတယ္။ မာတိကာမာတာ ဒကာမႀကီးဟာ ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ ကမၼ႒ာန္းတရား ျပသမႈေက်းဇူးကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ လက္ေတြ႕တရားအားထုတ္ျခင္း၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား လုိအပ္တဲ့ ဆြမ္းအစရွိတဲ့ အာမိသကုိ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ေပးျခင္းနဲ႔ ျပန္ၿပီးေက်းဇူးဆပ္ကာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ တရားရသြားေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါကုိၾကည့္ရင္ လူဒကာဒကာမမ်ား အေနနဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေပၚ လုိအပ္တဲ့ အာမိသဝတၳဳမ်ား လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ ေပးေနတာဟာလည္း ေက်းဇူးရွင္ကုိ ေက်းဇူးဆပ္ေနရာ ေရာက္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း က်င့္မယ္၊ ေမတၱာလည္းပြားမယ္၊ အာမိသလည္း ထားမယ္ဆုိရင္ လူေတြအေနနဲ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးတရားကုိ အထုိက္အေလ်ာက္ ဆပ္ေနတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဒကာေလးအေပၚ ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား ေက်းဇူးဆပ္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီရဟန္းေတာ္မ်ား သင္ၾကားေဟာၾကားေပးတဲ့အတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံးေနထုိင္ျခင္း၊ ေက်းဇူးရွင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ေမတၱာမ်ားမ်ား ပုိ႔သေပးျခင္း၊ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လုိ႔ လက္ေတြ႕ႀကဳံဆုံခြင့္ရရင္ ေမတၱာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္ အမူအရာေတြနဲ႔ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးျခင္း၊ ေက်းဇူးရွင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအား လိုအပ္တဲ့ ဆြမ္းစတဲ့ အာမိသမ်ားကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေပးျခင္း စတဲ့နည္းေတြနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ေက်းဇူးမ်ားရင္မ်ားသလုိ တစ္ပါးခ်င္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးကုိ ၿခဳံၿပီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေကာင္းဆုံး ေက်းဇူးဆပ္နည္းကေတာ့ ေမတၱာတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ တရားလည္းက်င့္မယ္၊ ေမတၱာလည္း ပုိ႔သေပးမယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ အေကာင္းဆုံး ေက်းဇူးဆပ္နည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပစၥည္းေလးပါးနဲ႔ လုိအပ္ရင္ လုိအပ္သလုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းေပးျခင္းျဖင့္လည္း အာမိသနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္သလုိ ရဟန္းေတာ္မ်ား တရားဓမၼ အားထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ ေထာက္ပံ့ကူညီေပးျခင္း၊ တရားဓမၼ ေဆြးေႏြးေပးျခင္းျဖင့္လည္း ဓမၼနဲ႔အညီ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးေတြမ်ားလြန္းလုိ႔ ေက်းဇူးဆပ္ဖုိ႔ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ဒကာေလးအေနနဲ႔ တရားနဲ႔အညီ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္ဖုိ႔ တရားလည္းက်င့္၊ က်င့္သိတဲ့အတုိင္းလည္း ေဟာေျပာ၊ က်င့္ဝတ္မ်ားလည္း ျဖည့္ဆည္းကာ ေမတၱာလည္းပြား၊ အာမိသအားနဲ႔လည္း လွဴဒါန္းေပးမယ္ဆုိရင္ တာဝန္အေက်ဆုံး ေက်းဇူးဆပ္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေျဖၾကားေပးလုိက္ပါတယ္။

Read more »

သီလရွင္မဝတ္ဖုိ႔ တားျမစ္တာ၊ ကုသုိလ္အလုပ္ကုိ တားျမစ္တာ အျပစ္ရွိ၊ မရွိ

Q. ၁) ဘုန္းဘုန္း.. သီလရွင္ အျပီးဝတ္ခ်င္တဲ့ သူကုိ ကန္႔ကြက္ရင္ အျပစ္ရွိပါလား။ တပည့္ေတာ္ သီလရွင္ေတြကုိ ၾကည္ညိဳပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သီလရွင္ဆရာေလးေတြက ရဟန္းေတြလုိ လွဴမယ့္သူ မ်ားမ်ားမရွိေတာ့ မိသားစု အေထာက့္အပံ့မရွိရင္ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆုိလုိ႔ပါ။ မိဘေတြကဆံုးပါး ေမာင္ႏွမေတြက သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔သူမုိ႔ မေထာက္ပံ့ တာဝန္မယူႏုိင္ရင္ ေရရွည္မွာ ဒုကၡေရာက္မွာစုိးလုိ႔ တားမိရင္ အျပစ္ရွိပါလား။

၂) ေမးခ်င္ပါေသးတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်ုင္းတစ္စုထဲမွာ ရသမွ် လခကုိ ေနစရိတ္စားစရိတ္နဲ႔ မုန္႔ဖုိးပဲယူျပီး ဘုရားကုိ အကုန္လွဴေနသူရွိပါတယ္။ ဘုရားကုိလွဴတယ္လုိ႔ သူသတ္မွတ္ထားတဲ့ သူ႔ဝင္ေငြ အမ်ားစုကုိ သူ႔ဇာတိမွ သံဃာေတြကုိ ဆြမ္းေလာင္း၊ ပညာေရးေထာက္ပံ့ လုပ္ပါတယ္။ သူ႔ဖုိ႔ကုိေတာ့ ေဆးလိပ္မေသာက္ အရက္မေသာက္ အဝတ္အစားေတာင္ ျခိဳးျခံပါတယ္။ တရားလဲထုိင္ေတာ့ ဒီလုိစိတ္ ဝင္သြားတာ ထင္ပါတယ္။ ေနာင္ေရးစုေဆာင္းဖုိ႔ေျပာလဲ သူမရွာေဖြႏုိင္ နာမက်န္းျဖစ္လာမယ္ဆုိ စုသင့္စုမယ္။ ခုငယ္တုန္း သန္မာတုန္း ဘုရားကုိ လုပ္ေကၽြးႏုိင္တုန္း လုပ္ေကၽြးမယ္ ေျပာပါတယ္။ သူ အရမ္းကံေကာင္းေနတာေတြေတာ့ ေတြ႔ေတြ႔ေနရပါတယ္။ သူ႔ေနပံုကုိ တားရင္ေရာ သူဒီေလာက္ ကံေကာင္းပါ့ေတာ့မလား။ တားတဲ့သူေရာ အျပစ္ျဖစ္မလား ဘုန္းဘုန္း။
(ေက်ာ္လတ္)

A. ၁) သီလရွင္ဝတ္တာကုိ တားျမစ္တာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အျပစ္ရွိမရွိဆုိတာ တားျမစ္တဲ့သူရဲ႕ ေစတနာအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ေစတနာဆုိးနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ တားျမစ္တာျဖစ္လုိ႔ အျပစ္မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သီလရွင္ဘဝမွာ အေနအထုိင္၊ အစားအေသာက္ ဆင္းရဲမွာစုိးတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ကုိယ္က ေလာကီအေရးကုိ ဦးစားေပးသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကာယကံရွင္ရဲ႕ စိတ္ေစတနာက သီလရွင္ဘဝမွာ အေနေခ်ာင္၊ အစားေခ်ာင္ခ်င္လုိ႔ မဟုတ္ဘဲ ကုသုိလ္ရခ်င္လုိ႔ လူ႔ဘဝကဒုကၡေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းလုိ႔ စတဲ့စိတ္ဆႏၵေတြ ျပင္းျပေနရင္ ဝတ္ခြင့္ေပးတာ ေကာင္းပါတယ္။ သီလရွင္ဘဝဟာ ရဟန္းေတြေလာက္ ပစၥည္းလာဘ္လာဘ မျပည့္စုံေပမယ့္ ဘုရားအလုပ္ကုိ က်ိဳးစားလုပ္ေနရင္ ဘုရားက ေကၽြးထားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာနဲ႔သူေတာ့ အဆင္ေျပသြားပါလိမ့္မယ္။ သီလရွင္မဝင္ခင္ ဝတ္မယ့္ဆရာနဲ႔ ဝတ္မယ့္ေနရာကုိ ေသခ်ာေရြးခ်ယ္ၿပီး ဝတ္မယ္ဆုိရင္ ဒုကၡေရာက္စရာ မရွိပါဘူး။ ဒုကၡေရာက္လည္း ဘဝဒုကၡ၊ သံသရာဒုကၡေတြနဲ႔စာရင္ မဆုိစေလာက္ေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၂) သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ရတနာသုံးပါး အေပၚမွာ ထားတဲ့သဒၶါတရားကေတာ့ တကယ့္ကုိ ေလးစားထုိက္တဲ့ သဒၶါတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ေတြကုိ လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံ အားထုတ္လာရင္ အဲဒီလုိ သဒၶါတရားေတြ တုိးပြားလာတတ္ပါတယ္။ ရွာေဖြေသာက္စားၿပီး ပုိက္ဆံစုတာထက္စာရင္ ေသာက္မယ့္စားမယ့္ အရာေတြထဲက စုေဆာင္းၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ လုပ္ေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ပုိလုိ႔ေတာင္ အက်ိဳးတရား မ်ားလွပါေသးတယ္။ ဒီလုိ သဒၶါတရား ေကာင္းေပမယ့္ သူ႔ေနာင္ေရးအတြက္ ကုိယ္ကပူလုိ႔ ေျပာတာဆုိေတာ့ အျပစ္ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ သူလုပ္ေနတဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ လက္ေတြ႕မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ တားျမစ္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အျပစ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူအေနနဲ႔ သဒၶါတရားေၾကာင့္ အလွဴအတန္းအေပၚ ႀကိဳးစားပမ္းစား လုပ္တာေကာင္းေပမယ့္ မွ်မွ်တတ လုပ္တာေကာင္းပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ တရားကုိေစာင့္တဲ့သူကုိ တရားကျပန္ေစာင့္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္က ေသခ်ာေနတဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈအေပၚမွာ သဒၶါအားေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူအတြက္ သူ႔ရဲ႕ကုသုိလ္ကံေတြက သူ႔ကုိေစာင့္ေရွာက္ေနမွာ အမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ သဒၶါေကာင္းတဲ့သူအတြက္ ကံေကာင္းေနမွာျဖစ္ၿပီး မေကာင္းခဲ့လည္းပဲ အခုိက္အတံ့ေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

Read more »

အမိတာဘာဗုဒၶ…

Q. I would like to know about Amitabha Buddha. Please write and post about story of Amitabha Buddha. I just want to get knowledge.
(thwin)

A. အမိတာဘာ ဘုရားဟာ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ကုိးကြယ္ၾကတဲ့ ဘုရားတစ္ဆူ ျဖစ္ပါတယ္။ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာဟာ လက္ရွိသက်မုနိဗုဒၶကုိလည္း ကုိးကြယ္ၾကသလုိ ထာဝရ ဘုရားပုံစံမ်ိဳး ဘုရားမ်ား၊ ပြင့္ေတာ္မမူေသးတဲ့ အရိေမတၱယ်လုိ ဘုရားမ်ား၊ ဘုရားေလာင္းမ်ား၊ ဘုရားရဲ႕မယ္ေတာ္မ်ား စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိလည္း ပုံေတာ္႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ား ဖန္တီးကား ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကုိးကြယ္ရာေတြထဲမွာ အမိတာဘာဘုရားဟာလည္း ထာဝရတည္တံ့ေနတဲ့ ဘုရားအျဖစ္ ကုိးကြယ္တဲ့ ဘုရားတစ္ဆူအျဖစ္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ပါဝင္ေနပါတယ္။

အမိတာဘာရဲ႕ အဓိပၸါယ္က အတုိင္းမရွိေသာ အေရာင္အလင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ အဆုိအရ အမိတာဘာ ဘုရားဟာ အေနာက္ဘက္အရပ္ရွိ သုခဝတီဘုံးနန္းမွာ ကိန္းဝပ္စံပါယ္ေတာ္မူတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ထူးျခားခ်က္က ဒီအမိတာဘာ ဘုရားဟာ ပါရမီေတြဘာေတြ ျဖည့္က်င့္စရာမလုိဘဲ အစကတည္းက သူ႔အလုိလုိ ဘုရားအျဖစ္ကုိ ရရွိထားတဲ့ ဘုရားမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမိတာဘာဘုရားကုိ အာဒိဗုဒၶ (အစဘုရား)လုိ႔လည္း ေခၚေလ့ရွိၾကပါတယ္။

အမိတာဘာဘုရားရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းအဆုိအရ အမိတာဘာဘုရားဟာ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာက ျပဳလုပ္ဖန္တီးထားတဲ့ ဘုရားတစ္ဆူပဲ ျဖစ္ၿပီး ေဗာဓိသတၱအယူအဆနဲ႔ ဆက္စပ္မႈ ရွိေနပါတယ္။ မဟာယာနတုိ႔ရဲ႕ ေဗာဓိသတၱအယူအဆဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ကနိသွ်ကမင္းလက္ထပ္မွာ အလြန္ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအယူအဆဟာ ေနာက္ပုိင္းအိႏၵိယကေန တ႐ုတ္ျပည္ကုိ ေရာက္ရွိျပန္႔ႏွံ႔လာၿပီး သာသနာႏွစ္ ၉၀၀ေလာက္မွာ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာမွာ ထင္ရွာေက်ာ္ၾကားတဲ့ ပညာရွင္ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ အရွင္နာဂဇၨဳနက ဂုဏ္ေတာ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ထင္ရွားထူးျခားတဲ့ ဘုရားတစ္ဆူအျဖစ္ ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ႏုိင္ရန္ “အမိတာဘာ” အမည္ရွိတဲ့ ဘုရားတစ္ဆူကုိ တီထြင္ဖန္တီးခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

အရွင္နာဂဇၨဳန တီထြင္ဖန္တီးလုိက္တဲ့ ဒီအမိတာဘုရားဟာ ထာဝရမပ်က္စီးတဲ့ ဘုရားတစ္ဆူအျဖစ္ အေကာင္းဆုံး နိဗၺာန္ဘုံျဖစ္တဲ့ သုခဝတီဘုံမွာ တည္ရွိေနၿပီး တ႐ုတ္ျပည္မွာ အလြန္ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားကာ လူအမ်ားယုံၾကည္ ကုိးကြယ္တဲ့ ဘုရားႀကီးတစ္ဆူ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသုခဝတီ နိဗၺာန္ဘုံမွာ ရွိတဲ့ အမိတာဘာ ဘုရားႀကီးဟာ ေလာကနဲ႔ဆက္သြယ္ ကယ္ဆယ္မႈကုိ တုိက္႐ုိက္မလုပ္ဘဲ ၾကားခံအျဖစ္ ဘုရားေလာင္းမ်ားကုိထားကာ တစ္ဆင့္ခံ ဆက္သြယ္ ကယ္ဆယ္တယ္လုိ႔လည္း ဆုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဝေလာကိေတသြာရ ဘုရားေလာင္းဆုိတာ ေပၚေပါက္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဝေလာကိေတသြာရကုိ တ႐ုတ္လုိေတာ့ ကြန္ယင္လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ အဝေလာကိေတသြာရဟာ အမိတာဘာဘုရားႏွင့္ ၾကင္ယာေတာ္ ပါ႑ရာ ဘုရားမတုိ႔မွ ေမြးဖြားလာတဲ့သူလုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ဒီလုိနဲ႔ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာမွာ အမိတာဘာဘုရား ႐ုပ္ပြားေတာ္၊ သက်မုနိ႐ုပ္ပြားေတာ္နဲ႔ အဝေလာကိေတသြာရ ႐ုပ္ပြားေတာ္ေတြကုိ ထား႐ွိကုိးလာမႈဟာ တျဖည္းျဖည္းထင္ရွားလာျခင္း ျဖစ္ၿပီး အမိတာဘာဘုရားႀကီးကုိ ေကာင္းကင္ဘုံဘုရားအျဖစ္ အလယ္တြင္ထား၍ ျဖစ္ေစ၊ တစ္ခါတေလ သက်မုနိ (ရွင္ေဂါတမ)ဘုရားရဲ႕ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လက္ဝဲဘက္မွာျဖစ္ေစ ထားၿပီးကုိးကြယ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဟာ ေသခါနီးအခါမွာ တစ္ျခားအရာေတြကုိ အာ႐ုံမျပဳႏုိင္တာေတာင္မွ အမိတာဘာဘုရားကုိသာ အာ႐ုံျပဳႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမိတာဘာဘုရားရွိတဲ့ သုခဝတီဘုံကုိ ေရာက္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္လက္ခံထားၾကပါတယ္။

မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အယူအဆအရ ေဂါတမဘုရားဟာလည္း လူသားဘုရား မဟုတ္၊ သေဘာတရား ပရမတ္ ဘုရားသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဂါတမဘုရားအရင္ မေရတြက္ႏုိင္တဲ့ ဘုရားမ်ားရွိေၾကာင္း ေဂါတမဘုရားကုိလည္း ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ပရမတ္ဘုရားအျဖစ္မွ ေလာကကုိကယ္ခၽြတ္ရန္ သိဒၶတၳအျဖစ္ လူ႔ျပည္ကုိ ေစလြတ္လုိက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေလာကတြင္ ကိစၥၿပီးလုိ႔ ပရိနိဗၺာန္ျပဳတဲ့အခါ ေကာင္းကင္ဘုံကုိ ျပန္ၾကြသြာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ဆုိေလ့ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အမိတာဘာဘုရားဟာ ေလာကကုိ သက်မုနိဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ရွိလာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းဆုိၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ဘုရားအားလုံးကုိ စုေပါင္းထားတဲ့ ပရမတ္ ဘုရားအျဖစ္သာ တည္ရွိေၾကာင္း စသျဖင့္ ဆုိပါတယ္။

အမိတာဘာ ဘုရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆုိၾကေပမယ့္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာမွာေတာ့ အလြန္ထင္ရွားတဲ့ ေကာင္းကင္ဘုံ ဘုရားတစ္ဆူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ပညာရွင္ေတြကေတာ့ အမိတာဘာ ဘုရား အယူဝါဒဟာ ျဗဟၼဏဝါဒရဲ႕ ပုံတူကူးခ်ခ်က္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ ျဗဟၼဏဝါဒအရ ေလာကႀကီးဟာ ဣႆရေခၚ ဖန္ဆင္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာၿပီး တစ္ေလာကလုံးဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတာ္နဲ႔ တည္ေဆာက္ထားျခင္း ျဖစ္ကာ သတၱဝါတုိင္းရဲဲ႕ ခႏၶာကုိယ္တြင္းမွာ ထာဝရ မပ်က္စီးတဲ့ ဝိညဥ္ေခၚ အတၱေကာင္ေလးရွိၿပီး အဲဒီအတၱေလးဟာ ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕ အတၱမာန္ အစိပ္အပုိင္းပင္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ အဲဒီအတၱအစိပ္အပုိင္းဟာ ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕ အတၱမာန္ႀကီးနဲ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး ထာဝရၿငိမ္းခ်မ္းရာ သုခဘုံမွာ စံျမန္းသြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆၾကပါတယ္။ ဒီအယူအဆဟာ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာလာ အမိတာဘာနဲ႔ သုခဝတိဘုံ အယူအဆအတုိင္း ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ျဗဟၼဏဝါဒေနာက္မွ ေပၚေပါက္လာတဲ့ မဟာယာန အယူအဆဟာ ျဗဟၼဏဝါဒကုိ ပုံတူကူးခ်ထားျခင္း ဒါမွမဟုတ္ ျဗဟၼဏအယူအဆဟာ မဟာယာန အယူအဆထဲ ဝင္ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက သုံးသပ္ၾကပါတယ္။

ျဗဟၼဏဝါဒ လႊမ္းမုိးျခင္းကုိ ခံရတဲ့ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာဟာ ျဗဟၼဏဝါဒကုိ အတုယူကာ အမိတာဘာဘုရားကုိ ျဗဟၼာႀကီးပုံစံ ဖန္တီးၿပီး အဝေလာကိေတသြာရနဲ႔ ေဂါတမဗုဒၶတုိ႔ကုိလည္း ျဗဟၼာႀကီးတစ္ျဖစ္လဲ အမိတာဘာက ဖန္ဆင္းၿပီး ေစလႊတ္ထားတဲ့ တမန္ေတာ္ပုံစံအျဖစ္ ပုံတူကူးခ်ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ား ထုလုပ္ကုိးကြယ္တဲ့ အခါမွာလည္း အမိတာဘာဘုရားကုိ အလယ္မွာထားၿပီး လက္ဝဲလက္ယာဘက္ေတြမွာ ေဂါတမဘုရားနဲ႔ အဝေလာကိေတသြာရကုိ ထားျခင္းျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း အခ်ိဳ႕က ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကပါတယ္။

ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာလာ အမိတာဘာဘုရားနဲ႔ သုခဝတီဘုံ အယူအဆဟာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶမွာ မပါတဲ့ ေထရဝဒါနဲ႔ ဆန္႔က်င္တဲ့ ထာဝရဘုရားနဲ႔ ေကာင္းကင္ဘုံ အယူအဆ သက္သက္သာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာေတာ့ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမိတာဘာဘုရားဟာ ျဗဟၼဏေတြရဲ႕ ဣႆရကုိ အမည္ေျပာင္းထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ေလာက၌ အတၱရွိတယ္လုိ႔ ယူဆတဲ့ မဟာယာနတစ္ျဖစ္လဲ ျဗဟၼဏအယူအဆရဲ႕ လႊမ္းမုိးဖန္တီးထားခ်က္ ဘုရားတစ္ဆူသာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ထင္ရွားတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အတၱဝါဒကုိပယ္ၿပီး အနတၱဝါဒအတုိင္း လက္ခံက်င့္သုံးၾကတဲ့ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာက ဒီအမိတာဘာဘုရား အယူအဆကုိ အသိအမွတ္ျပဳ လက္မခံျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွိေစေတာ့။ အမိတာဘာ ဘုရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေျပာမယ္ဆုိရင္ အယူအဆအမ်ိဳးမ်ိဳး။ ဖြင့္ဆုိခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျငင္းခုံမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ အမိတာဘာ ဘုရားအယူအဆနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ယုတၱိက်မက် စဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ပဲ အမိတာဘာ ဘုရား အယူဝါဒကုိ စိစစ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အမိတာဘာဗုဒၶသည္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာမွ မပါတဲ့၊ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာက လက္မခံတဲ့၊ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသဝင္မ်ား မကုိးကြယ္တဲ့ ျဗဟၼဏဝါဒကုိ ပုံတူကူးခ်ထားတဲ့ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ဖန္တီးမႈ အယူအဆသာ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အမိတာဘာဘုရားအေၾကာင္း တစ္စိပ္တစ္ေဒသအျဖစ္ တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

က်မ္းကုိး = ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ ပုံေတာ္သမုိင္း (ဆရာဝန္တင္ေရႊ)
ေရွ႕ဘဝေနာက္ဘဝ ဗုဒၶမေဝဘန္ (ဝင္းသိန္းဦး)

Read more »

ဗုဒၶ၊ ပေစၥကဗုဒၶ၊ သာဝကတုိ႔၏ ျခားနားခ်က္…

Q. ဘုရားႏွင့္ ပေစၥကဗုဒၶါတို႔၏ တူပံုႏွင့္ ျခားနာပံုမ်ားကို အေသးစိတ္ေလးမ်ား သိရွိခြင့္ရရင္ သိရွိလိုပါသည္ အရွင္ဘုရား။(www.bbfse.org)

A. ဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶတုိ႔ရဲ႕ ျခားနားခ်က္ကုိ မေျပာခင္ ေဗာဓိနဲ႔၊ ေဗာဓိသတၱအေၾကာင္းကုိ အရင္ေျပာျပဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိ ေဗာဓိအေၾကာင္းကုိ ေျပာမယ္ဆုိရင္ သာဝကအေၾကာင္းလည္း ထည့္ေျပာရမွာျဖစ္လုိ႔ ေမးခြန္းထဲမွာ မပါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ သာဝကအေၾကာင္းကုိပါ ထည့္သြင္းေျပာၾကားေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဗာဓိဆုိတာ မဂ္ဉာဏ္၊ ဖုိလ္ဉာဏ္၊ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ေတြကုိ ေျပာတာျဖစ္ၿပီး ဒီဉာဏ္ေတာ္ေတြကုိ ရဖုိ႔ႀကိဳးစားကာ ပါရမီျဖည့္ၾကတဲ့ အေလာင္းေတာ္ေတြကုိ ေဗာဓိသတၱလုိ႔ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။

ေဗာဓိသုံးမ်ိဳးနဲ႔ ေဗာဓိသတၱမ်ား
ဒီေဗာဓိ၊ ေဗာဓိသတၱမ်ားဟာ အမ်ိဳးအစားအေနနဲ႔ သုံးမ်ိဳးသုံးစား ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့
၁။ သမၼာသေမၺာဓိ
၂။ ပေစၥကေဗာဓိ
၃။ သာဝကေဗာဓိ ဆုိတဲ့ ေဗာဓိသုံးမ်ိဳးနဲ႔ ဒီေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိဖုိ႔ ပါရမီျဖည့္က်င့္ၾကတဲ့ ေဗာဓိသတၱမ်ားဟာလည္း
သမၼာသေမၺာဓိသတၱ
ပေစၥကေဗာဓိသတၱ
သာဝကေဗာဓိသတၱ ဆုိၿပီး သုံးမ်ိဳးသုံးစား ကဲြျပားၾကပါတယ္။
ပါရမီျဖည့္က်င့္တယ္ဆုိတာ ဒါန၊ သီလ၊ ေနကၡမ၊ ပညာ၊ ဝီရိယ၊ ခႏၲီ၊ သစၥာ၊ အဓိ႒ာန္၊ ေမတၱာ၊ ဥေပကၡာဆုိတဲ့ ပါရမီဆယ္းပါးကုိ ဘဝအမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပဳလုပ္ဆည္းပူး ႀကိဳးစားအားထုတ္ျခင္းကုိ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီဉာဏ္ေတြကုိရဖုိ႔ ပါရမီျဖည့္ၾကတဲ့ အေလာင္းေတာ္ေတြဟာ ပါရမီျပည့္ေျမာက္ၿပီး အဲဒီဉာဏ္အသီးသီးကုိ ရရွိေတာ္မူၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့
၁။ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္ကုိ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရား (အလုံးစုံးကုိ သိေတာ္မူတဲ့ဘုရား)
၂။ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္ကုိ ေပေစၥကဗုဒၶ (ဘုရားငယ္)
၃။ သာဝကေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္ကုိ (တပည့္သားအရိယာ သာဝက) လုိ႔ ျဖည့္က်င့္ၿပီး ရရွိတဲ့ ေဗာဓိဉာဏ္အလုိက္ အမည္အဆင့္အတန္း ကဲြျပားၾကပါတယ္။

အေလာင္းေတာ္မ်ားနဲ႔ ပါရမီျဖည့္ရာကာလ
သမၼသေမၺာဓိသတၱေခၚ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားျဖစ္ဖုိ႔ ပါရမီျဖည့္က်င့္ေတာ္မူၾကတဲ့ ဘုရားေလာင္းေတြ အေနနဲ႔ ပြင့္ေတာ္မူၿပီး ဘုရားတစ္ဆူဆူထံမွာ “ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဧကန္မုခ် ဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္”လုိ႔ နိယတဗ်ာဒိတ္ ရရွိေတာ္မူၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ပညာကုိ အဓိကထားက်င့္တဲ့ ပညာဓိက ဘုရားေလာင္းဆုိရင္ ေလးအသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း၊ သဒၶါကုိ အဓိကထားက်င့္တဲ့ သဒၶါဓိက ဘုရားေလာင္းဆုိရင္ ရွစ္အသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း၊ ဝီရိယကုိ အဓိကထားက်င့္တဲ့ ဝီရိယာဓိက ဘုရားေလာင္းဆုိရင္ တစ္ဆယ့္ေျခာက္အသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ၾကာေအာင္ ပါရမီေတာ္ေတြကုိ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူၿပီး ပါရမီေတာ္ အထြတ္အထိပ္ကုိ ေရာက္ေတာ္မူတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဆရာမရွိဘဲ မိမိကုိယ္တုိင္ ထုိးထြင္းၿပီး သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိတဲ့မဂ္ဉာဏ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုံးစုံအကုန္လုံးကုိ အၾကြင္းမဲ့ သိျမင္ေတာ္မူတဲ့ သဗၺညဳတဉာဏ္ဆုိတဲ့ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ေတာ္ကုိ ရရွိေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီလုိ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ေလာကသုံးပါးမွာ အတုမရွိ၊ အတူမရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္ကုိ သမၼာသမၺဳဒၶ (သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရား)လုိ႔ ေခၚဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ပေစၥကေဗာဓိသတၱေခၚ ပေစၥကဗုဒၶါ အေလာင္းအလ်ာေတြ အေနနဲ႔ ႏွစ္သေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလၾကာေအာင္ ပါရမီေတြကုိ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူၿပီး ပါရမီျပည့္ေျမာက္ အထြတ္အထိတ္ကုိ ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာမရွိဘဲ မိမိကုိယ္တုိင္ ထုိးထြင္းၿပီး သစၥာေလးပါးကုိသိတဲ့ မဂ္ဉာဏ္လုိ႔ေခၚတဲ့ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီလုိ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္ကုိ ပေစၥကဗုဒၶ (ဘုရားငယ္)လုိ႔ ေခၚဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

သာဝကေဗာဓိသတၱေခၚ သာဝက အေလ်ာင္းအလ်ာေတြ အေနနဲ႔ အဂၢသာဝကေလာင္း (အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္မဟာေမဂၢလာန္တုိ႔လုိမ်ိဳး) ဆုိရင္ တစ္သေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း၊ မဟာသာဝကေလာင္း (အရွင္ေကာ႑ည၊ အရွင္အာနႏၵာစတဲ့ ရဟႏၲာမေထရ္ႀကီးေတြလုိမ်ိဳး) ဆုိရင္ ကမၻာတစ္သိန္း၊ ပကတိသာဝက (သာမန္အရိယာ သာဝကမ်ိဳး) ဆုိရင္ ကမၻာတစ္ရာ၊ ကမၻာတစ္ေထာင္စတဲ့ ကာလၾကာေအာင္ ပါရမီေတြကုိ ျဖည့္က်င့္ၿပီး ပါရမီျပည့္ေျမာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားလုိ႔ေခၚတဲ့ ဆရာရွိမွ သစၥေလးပါးကုိသိတဲ့ မဂ္ဉာဏ္လုိ႔ေခၚတဲ့ သာဝကေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီလုိ သာဝကေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္မ်ားကုိ အဆင့္အတန္းအလုိက္ အဂၢသာဝက၊ မဟာသာဝက၊ ပကတိသာဝကဆုိတဲ့ အမည္အသီးသီးနဲ႔ သာဝကဗုဒၶလုိ႔ ေခၚဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ဆုပန္ၿပီး ပါရမီျဖည့္က်င့္ၾကတဲ့ သာဝကေတြအတြက္ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ဆုမပန္ဘဲ သာမာန္ကိေလသာကုန္ခမ္း ရဟႏၲာျဖစ္ကာ နိဗၺာန္ဝင္ဖုိ႔အတြက္ေတာ့ သီးသန္႔သတ္မွတ္ခ်က္နဲ႔ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရာကာလ အတိအက် မရွိပါဘူး။

ဗုဒၶ၊ ပေစၥကဗုဒၶ၊ သာဝကေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းစဥ္
အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလုိ ပါရမီေတြကုိ အသီးသီးျဖည့္က်င့္ၿပီး သမၼာသမၺဳဒၶလုိ႔ေခၚတဲ့ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားအျဖစ္၊ ပေစၥကဗုဒၶလုိ႔ေခၚတဲ့ ပေစၥကဗုဒၶါအျဖစ္၊ တပည့္ အရိယာသာဝကလုိ႔ေခၚတဲ့ သာဝကဗုဒၶအျဖစ္ကုိ ရရွိေတာ္မူၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္မ်ားထဲမွာ သဗၺညဳ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႔ကုိ တာရယိတုပုဂၢိဳလ္ (ကုိယ္တုိင္လည္း သံသရာမွ ကူးေျမာက္ၿပီး ေဝေနယ်တုိ႔ကုိလည္း သံသရာမွ ထုတ္ေဆာင္ကယ္တင္ေတာ္မူတဲ့ အျမတ္ဆုံးပုဂၢိဳလ္)လုိ႔ ေခၚဆုိပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ အလုံးစုံကုိ အၾကြင္းအက်န္မရွိ အကုန္အစင္ သိေတာ္မူတဲ့ သဗၺညဳတဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ သစၥာေလးပါးတရားေတာ္ကုိ ကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း ထုိးထြင္းၿပီး သိေတာ္မူသလုိ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ သိေတာ္မူတဲ့ အတုိင္းလည္း ကၽြတ္ထုိက္တဲ့ သတၱဝါေဝေနယ်ေတြကုိ သူတုိ႔ရဲ႕ အလုိဆႏၵကုိလုိက္ၿပီး သစၥာတရားကုိ သိေအာင္ေဟာေျပာ ေခ်ခၽြတ္ေတာ္မူႏုိင္တဲ့အတြက္ အတုမရွိ တာရယိတုပုဂၢိဳလ္ျမတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ သတၱဝါ ေဝေနယ်ေတြရဲ႕ အလုိကုိသိၿပီး သစၥာတရားကုိ ေဟာၾကားေပးႏုိင္မႈဟာ သဗၺညဳတ ဘုရားရွင္ေတြပဲ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အႏႈိင္းမဲ့ဗုဒၶ၊ အလုံးစုံကုိ အကုန္အစင္သိေတာ္မူတဲ့ ဘုရား၊ အတုမရွိျမတ္စြာလုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပေစၥကဗုဒၶါတုိ႔ကုိေတာ့ စာလုိ တရိတပုဂၢိဳလ္ (မိမိကုိယ္တုိင္သာ သံသရာမွ ကုိယ္စြမ္းျဖင့္ ကူးေျမာက္ႏုိင္ၿပီး သူတပါးတုိ႔ကုိ သံသရာမွ ထုတ္ေဆာင္ကယ္တင္မႈ မျပဳႏုိင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္) လုိ႔ ေခၚဆုိပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္ေတြဟာ သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားရွင္မ်ား ျဖစ္ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ အခါကာလမ်ိဳးမွာ ျဖစ္ပြင့္ျခင္းမရွိဘဲ ဘုရားရွင္တစ္ဆူဆူတုိ႔ရဲ႕ ၾကားကာလျဖစ္တဲ့ သာသနာပကာလမွာပဲ ပြင့္ေတာ္မူၾကပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္ေတြဟာ သဗၺညဳဘုရားရွင္ေတြလုိ သစၥာတရားကုိ ကုိယ္တုိင္လည္းသိ၊ သူတပါးကုိလည္း သိေစႏုိင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္သာ ဆရာမကူဘဲ သစၥာတရားကုိ ထုိးထြင္းသိျမင္ႏုိင္ၿပီး သူတပါးေတြကုိ သိေအာင္ေဟာျပႏုိင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ ပဋိေဝဓတရား အနက္သေဘာကုိ ကုိယ္တုိင္သိျမင္ေပမယ့္ အဲဒီမဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ ေလာကုတၱရာ တရားကုိ နာမပညတ္တင္ကာ သူတပါးတုိ႔သိေအာင္ ေဟာေျပာႏုိင္စြမ္း မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အ႒ကထာ ဆရာေတြက “ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္တုိ႔ရဲ႕ သစၥာေလးပါး တရားကုိ သိျမင္ျခင္းဆုိတဲ့ ဓမၼာဘိသမယကုိ စကားမေျပာတတ္သူ အိမ္မက္မက္ျခင္းနဲ႔တူေၾကာင္း ဥပမာေပး ေျပာဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္သူျမတ္ေတြဟာ ရဟန္းျပဳခ်င္ၾကတဲ့ သူတပါးတုိ႔ကုိ ရဟန္းျပဳေပးၿပီး “ဒီလုိသြား၊ ဒီလုိေန၊ ဒီလုိထုိင္၊ ဒီလုိေျပာ” စသျဖင့္ အာဘိသမာစရိက က်င့္ဝတ္ကုိ သင္ၾကားေပးေတာ္မူႏုိင္ေပမယ့္ “ဒီလုိ႐ုပ္နာမ္ကုိ ခဲြျခားၿပီး လကၡဏာယဥ္ တင္ရမည္၊ ဒီလုိ ႐ႈမွတ္ရမည္” စသျဖင့္ နာၾကားသူေတြကုိ မဂ္ဖုိလ္ေရာက္ေလာက္ေအာင္ တရားဓမၼ ေဟာေျပာျပသေတာ္ မမူႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပေစၥက ဗုဒၶအရွင္သူျမတ္ေတြကုိ ကုိယ္တုိင္သာသိၿပီး သူတပါးကုိ သိေစေတာ္မမူႏုိင္တဲ့ အငယ္စားဘုရား၊ ဘုရားငယ္လုိ႔ ေခၚဆုိေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

သာဝကဗုဒၶျဖစ္ေတာ္မူၾကတဲ့ တပည့္သား အရိယာသာဝကေတြကုိ တာရိတပုဂၢိဳလ္ (အထုတ္အဆယ္ အကယ္အတင္ခံပုဂၢိဳလ္) လုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ သာဝကဗုဒၶလုိ႔ သုံးလုိက္တဲ့အတြက္ ဗုဒၶဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လုိမ်ိဳး ဘုရားလုိ႔ အဓိပၸါယ္ အမွတ္မလဲြဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီမွာေျပာတဲ့ ဗုဒၶဆုိတာ သစၥာတရားကုိ သိျမင္ျခင္းဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ သုံးတဲ့စကားလုံး ျဖစ္ၿပီး တပည့္သာဝကအေနနဲ႔ သစၥာတရားကုိ သိျခင္းလုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕က အရွင္သာရိပုတၱရာေလာင္း ဥပတိႆပရိဗုိဇ္ဟာ အရွင္အႆဇိ မေထရ္ထံမွ တရားေတာ္ကုိ နာယူၿပီး ေသာတာပတၱိမဂ္ဖုိလ္၌ တည္ေတာ္မူတဲ့ အခ်က္ကုိေထာက္ၿပီး တပည့္သား အရိယာသာဝကတုိ႔ကုိ ကုိယ္တုိင္လည္း အကယ္တင္ခံ၍ သူတပါးတုိ႔ကုိလည္း ကယ္တင္ေတာ္မူတတ္တဲ့ (တာရယိတု)ပုဂၢိဳလ္လုိ႔ ထင္မွတ္တတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ တပည့္သား အရိယာ သာဝကတုိ႔ ေဟာၾကားၾကတဲ့ တရားမ်ားဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံမွ စတင္ျဖစ္ေပၚေတာ္မူခဲ့တဲ့အျပင္ ဘုရားရွင္၏ လမ္းညႊန္မပါဘဲ ကုိယ္တုိင္သီးျခား နည္းတပါးနဲ႔ ေဟာၾကားျခင္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ တပည့္သား အရိယာသာဝကေတြကုိ တာရယိတုပုဂၢိဳလ္လုိ႔ မေခၚႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တပည့္သာဝက အရိယာေတြကုိ ဆရာမရွိဘဲ သစၥာေလးပါးကုိ မသိႏုိင္ဘဲ ဆရာအကူအညီ ရမွသာ သစၥာေလးပါးကုိ ေဟာၾကားႏုိင္၊ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္တုိ႔ကုိ ရႏုိင္တဲ့အတြက္ တာရိတပုဂၢိဳလ္လုိ႔ပဲ ေခၚဆုိႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မရွင္းဘဲ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ဗုဒၶ၊ ပေစၥကဗုဒၶ၊ သာဝကတုိ႔ရဲ႕ ျခားနားခ်က္ေလးေတြကုိ အထုိက္အေလ်ာက္ နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ေမးခြန္းရွင္ ေမးထားသလုိ ဘုရားနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶတုိ႔ရဲ႕ တူညီခ်က္ ျခားနားခ်က္ကုိပဲ သီးသန္႔ထုတ္ေျပာပါဆုိရင္ေတာ့ ဘုရားန႔ဲ ေပစၥကဗုဒၶေတြဟာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူၾကတဲ့ ပါရမီ အေရအတြက္၊ ျဖည့္က်င့္ပုံ တူညီျခင္း၊ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကုိ ဆရာမကူဘဲ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ထုိးထြင္း၍ သိျမင္ေတာ္မူျခင္း ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြေလာက္ေတာ့ တူညီတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရႏုိင္ၿပီး မတူညီတဲ့ အခ်က္ေတြဆုိရင္ေတာ့ ပါရမီျဖည့္က်င့္တဲ့ ကာလမတူညီျခင္း၊ သစၥာေလးပါးကို သူတပါးသိေအာင္ ေဟာေျပာႏုိင္မႈ မတူညီျခင္း၊ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ဉာဏ္ေတာ္မတူညီျခင္း၊ ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ အခ်ိန္ကာလ မတူညီျခင္းစတဲ့ အခ်က္ေတြပဲလုိ႔ အၾကမ္းဖ်င္း နားလည္ထားရင္လည္း လုံေလာက္မယ္ထင္ပါတယ္။

မိမိတုိ႔အေနနဲ႔ကေတာ့ ပါရမီျဖည့္ၿပီး ပါရမီအစဥ္အတုိင္းပဲ နိဗၺာန္ကုိ သြားမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္မွာ ျဖည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ပါရမီအားကုိယူၿပီး ဒီဘဝမွာပဲ ဘဝနာအလုပ္ အားထုတ္ရင္း ကိေလသာကင္းရာ နိဗၺာန္ကုိ ယူၾကမွာလားဆုိတာကုိေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ ကုိယ္တုိင္ပဲ အားထုတ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အႀကံျပဳလုိက္ရပါတယ္။

က်မ္းကုိး = မဟာဗုဒၶဝင္ (ပထမတဲြ၊ ပထမပုိင္း)၊ မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္

Read more »

Live Questions and Answers (12)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
24 Oct 10, 06:34 AM
ျမတ္ကို
ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာျမတ္သံုးကို ရိုေသစြာ ရွိခိုးဦးခ်ပါ၏။ သိလိုဒါမ်ားေမးခြင့္ျပဳပါဘုရား။
(၁) မိမိကိုးကြယ္ေသာ ဆရာဘုန္းႀကီးသည္ ကိုးကြယ္သင့္ေသာ ဆရာေကာင္း ဆရာျမတ္ ဟုတ္မဟုတ္ကို မည္ကဲ့သို႔သိႏုိင္မည္နည္း။ သိေအာင္မည္ကဲ့သို႔ စံမ်ားျဖင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ရမည္နည္း။
(၂) မိမိက်င့္ၾကံပြားမ်ား အားထုတ္ေနေသာ တရားသည္ တရားစစ္ တရားမွန္ ဟုတ္မဟုတ္ကို မည္ကဲ့သို႔ သိႏိုင္မည္နည္း။ သိေအာင္ မည္ကဲ့သို႔ ၾကိဳးစားရမည္နည္း။ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။ ေက်းဇူးတင္ ဦးခ်ပါ၏ ဘုရား။

25 Oct 10, 07:08 AM
မနာပဒါယီ>>ျမတ္ကုိ
(၁) ေမးခြန္းေတြက က်ယ္ျပန္႔ေတာ့ တစ္သမွတ္တည္း တိတိက်က် ေျဖေပးဖုိ႔ ခက္ပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေတာ့ မိမိရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ သံသရာႏွစ္ျဖာ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ညြန္ျပေပးႏုိင္မႈ၊ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အက်င့္တရား အားေကာင္းမႈေတြနဲ႔ပဲ တုိင္းတာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါးကေတာ့ အေကာင္းဆုံး တုိင္းတာရာပဲေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္လုိ သမၼဳသံဃာေတြ အတြက္ေတာ့ ေရွ႕ေလးပါးျဖစ္တဲ့ ေကာင္းစြာက်င့္ႀကံျခင္းဂုဏ္၊ ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ႀကံျခင္းဂုဏ္၊ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ အလုိ႔ငွါ က်င့္ႀကံျခင္းဂုဏ္၊ ႐ုိေသမႈနဲ႔ ေလ်ာ္ေအာင္က်င့္ႀကံျခင္း ဂုဏ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံေနရင္ကုိပဲ ကုိးကြယ္ခံထုိက္ေနပါၿပီ။ အဓိကကေတာ့ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတရားမ်ားနဲ႔ပဲ သိေအာင္ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။
(၂) တရားဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါးမွာပါတဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ေတြထဲက ကုိယ္တုိင္ဒိ႒မ်က္ျမင္ သိျမင္ႏုိင္ျခင္းဂုဏ္ေတာ္၊ က်င့္ႀကံရင္ က်င့္ႀကံႏုိင္သေလာက္ အက်ိဳးတရား ျဖစ္ႏုိင္ျခင္း ဂုဏ္ေတာ္ေတြနဲ႔ မိမိရဲ႕ အက်င့္ကုိ တုိင္းတာႏုိင္ပါတယ္။ မ်က္ဗုဒၶရဲ႕ သင္ျပမႈေတြဟာ မွန္ကန္တဲ့ နည္းစနစ္နဲ႔သာ က်င့္ႀကံႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္သူမဆုိ လက္ေတြ႕အက်ိဳးတရားကုိ ရႏုိင္သလုိ၊ အားထုတ္ရင္ အားထုတ္ႏုိင္သေလာက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္အားထုတ္တဲ့ အက်င့္ဟာ အားထုတ္ေနရင္းနဲ႔ အက်ိဳးထူး ရမရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ သိႏုိင္တဲ့အတြက္ တစ္စုံတစ္ခု အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိမရွိကုိ လက္ေတြ႕လုပ္ၾကည့္ဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ ၀ိရိယထားၿပီး လက္ေတြ႕အခ်ိန္ယူကာ အားထုတ္ရဲ႕သားနဲ႔ ဘာအက်ိဳးထူးမွ ျဖစ္မလာဘူးဆုိရင္ေတာ့ သင္ျပေပးတဲ့ ဆရာရဲ႕နည္းနဲ႔ အင္၀င္ဂြင္က် မျဖစ္လုိ႔လည္း ျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ နည္းစနစ္ မွားေနတဲ့အတြက္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာေတာ့ ဆရာေကာင္းကုိရွာၿပီး မွန္ကန္တဲ့ ညြန္ျပမႈနဲ႔ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေသခ်ာတာက တရားစစ္ တရားမွန္ဆုိတာ ဖိတ္ေခၚခံႏုိင္၊ လက္ေတြ႕အက်ိဳးရႏုိင္၊ ကုိယ္တုိင္သိႏုိင္တယ္ဆုိတာပါပဲ၊။

27 Oct 10, 10:48 AM
ျမင့္ေဆြ
ဆရာေတာ္အရွင္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ စာမလုိက္ႏုိင္တဲ့ သူငယ္တစ္ဦးကုိ ဓာတ္၁၈ ပါး စတဲ့ ပညာကမၼဌာန္းကုိ စီးျဖန္းေစေတာ့ ဥာဏ္ရည္ သိသိသာသာ ထက္ျမက္လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ အခ်ိန္မွန္ စာက်က္ျခင္းလုိ မိမိစိတ္ကုိ ႏုိင္နင္း ေဆာက္တည္ႏုိင္မႈ အပုိင္းမွာ သိပ္တုိးတက္တာ မေတြ႔ပါ။ သမာဓိ အသားေပးကမၼဌာန္းတစ္ခုကုိ အားထုတ္ေစသင့္တယ္ထင္လုိ႔ စိတ္အလုိလုိက္ အာရံုမ်ားတတ္တဲ့ လူငယ္ေတြကုိ ဘယ္ကမၼဌာန္း အၾကံေပးသင့္လဲ အမိန္႔ရွိပါဘုရား။

27 Oct 10, 08:43 PM
မနာပဒါယီ>>ျမင့္ေဆြ
ေကာင္းပါတယ္။ ဗုဒၶဓမၼေတြကေတာ့ လက္ေတြ႕လုပ္ႏုိင္ရင္ လက္ေတြ႕အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ပ်႔ံလြင့္မႈမ်ားသူ၊ အာရုံမ်ားတတ္သူေတြအတြက္ အလြယ္ဆုံးနဲ႔၊ အသင့္ေတာ္ဆုံး ကမၼ႒ာန္းကေတာ့ အာနာပါနကမၼ႒ာန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းဟာ အသက္႐ႈေနသမွ် ဘယ္လုိေနရာ၊ ဘယ္လုိအေျခအေန၊ ဘယ္လုိပုံစံမ်ိဳးမွာ ျဖစ္ျဖစ္ ႐ႈမွတ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ပရိကံမမ်ားဘဲ အလြယ္ပြားႏုိင္ပါတယ္။ သမာဓိတည္ေရးကုိ အဓိက ဦးစားေပး ပြားလုိတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အာနာပါနကုိ ၀ိပႆနာ ႐ႈတဲ့ပုံစံမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ သမာဓိ တည္ေထာင္တဲ့ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ပြားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ သမာဓိ အျဖစ္လြယ္ကာ စိတ္အစဥ္ တည္ၿငိမ္မႈကုိ ျဖစ္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမာဓိတည္ေရး အသားေပးပြားမ်ားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ထြက္ေလ၀င္ေလကုိ ႐ႈမွတ္တဲ့အခါ ႏွာသီးဖ်ား၊ ႏွားေခါင္းေပါက္နဲ႔ အထက္ႏႈတ္ခမ္းနားကပဲ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး တုိးထိကာ ၀င္လာတဲ့ ေလကုိ ဆုံးသြားတဲ့အထိ အဲဒီေနရာေလးကပဲ စိတ္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္သိမွတ္ေပး ရပါမယ္။ ၀င္ေလဆုံးလုိ႔ ထြက္ေလေလး ျပန္ထြက္လာတဲ့အခါလည္း အဲဒီႏွာသီးဖ်ားနဲ႔ အထက္ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကပဲ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး တုိးထိထြက္လာတဲ့ ေလေလး ဆုံးသြားတဲ့အထိ လုိက္ၿပီးသိမွတ္ေပး႐ုံပါပဲ။ ၀င္ေလထြက္ေလရဲ႕ ေနာက္ကုိ စိတ္က လုိက္မသြားဘဲ တစ္ေနရာတည္းကပဲ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး မွတ္သိေပးတဲ့ သေဘာကုိ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္း ႐ႈမွတ္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၼ႒ာန္းရဲ႕ သေဘာက အာ႐ုံတစ္ခုတည္းကုိပဲ စူးစူးစုိက္စုိက္ ႐ႈမွတ္တဲ့သေဘာျဖစ္လုိ႔ အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းကုိ မွတ္ေနရင္း တစ္ျခားအာ႐ုံေတြ ေပၚလာတတ္ေပမယ့္ အဲဒီတစ္ျခားအာ႐ုံေတြေနာက္ စိတ္ကမလုိက္ဘဲ ဒီအာနာပါနမွာပဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ႐ႈမွတ္ေပးဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အာ႐ုံတစ္ခုတည္းကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္႐ႈမွတ္ ေပးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သမာဓိအျဖစ္လြယ္ၿပီး စိတ္အစဥ္ တည္ၾကည္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမာဓိအားေကာင္းလာရင္ ျပန္႔လြင့္တတ္တာေတြလည္း နည္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာနာပါနကမၼ႒ာန္းကုိပဲ မွတ္ၾကည့္ဖုိ႔အႀကံျပဳလုိက္ပါတယ္။

30 Oct 10, 03:50 PM
ပန္းသီး
တပည့္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဟာ သမၼာအာဇီဝ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ေနသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္က ဖခင္ကုိ လုပ္ေကၽြးေနျပီး သူငယ္ခ်င္းကလဲ သူ႔မိသားစုကုိ လုပ္ေကၽြးေနရပါတယ္။ အလုပ္ရွာရာမွာ တပည့္ေတာ္ဟာ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ ရွာတာေတာင္ အလုပ္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔မရ၊ ရရင္လဲ လခ အျမဲနည္းပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဟာ အလုပ္ကုိ သြားေလွ်ာက္စရာ မလုိဘဲေတာင္ လူလုိေနခ်ိန္နဲ႔တုိး၊ အသိနဲ႔တုိးျပီး လြယ္လြယ္ရ၊ ရသမွ်အလုပ္ကလဲ လခေကာင္းပါတယ္။ တပည့္ေတာ္မွာ ဝင္ေငြနည္းလုိ႔ ဖခင္ကုိ လစဥ္ ကန္ေတာ့ႏုိင္ဖုိ႔ မဝတ္မစားမသံုးမစြဲ ေနရလုိ႔ လူအထင္ေသးေတာင္ ခံရပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဟာ ဒီလုိစိတ္မပင္ပန္းဘဲ သူ႔မိသားစုကုိ သက္ေသာင့္သက္သာနဲ႔ ေငြမ်ားမ်ား ပုိ႔ေပးႏုိင္ပါတယ္။သူငယ္ခ်င္း ကံေကာင္းတာကုိ သာဓုေခၚပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦး ဘာကုသုိလ္အကုသုိလ္ေတြေၾကာင့္ ဒီလုိ တစ္ေနရာထဲ ေနျပီး ၾကိဳးစားၾကတာေတာင္ အလုပ္အကုိင္ကံၾကမၼာ ကြာရသလဲ သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ သူငယ္ခ်င္းကံအက်ိဳးေပးကုိ ေက်နပ္စြာ မုဒိတာစိတ္ပြားလ်က္ ကံၾကမၼာအေၾကာင္းကုိ သိလုိလုိ႔ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။

1 Nov 10, 03:11 AM
မနာပဒါယီ>>ပန္းသီး
ဒါဟာ ကံတရားရဲ႕ မတူညီမႈမ်ားပါပဲ။ တူေသာအက်ိဳးကုိ ေပးတယ္ဆုိတဲ့အတုိင္းပဲ ဒကာေလးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဟာ ဒီဘ၀မွာ ဘယ္လုိစိတ္ေစတနာနဲ႔ ဘယ္လုိေကာင္းမႈေတြ လုပ္ေနတယ္ဆုိတာ မသိႏုိင္ေပမယ့္ အတိတ္ဘ၀ ေတြမွာသူလုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြကေတာ့ တကယ့္ကုိ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ လြပ္လြပ္ကၽြတ္ကၽြတ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ဟာ လွဴတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သီလေစာင့္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တရားအားထုတ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေစတနာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ဒါမွလည္း အက်ိဳးေပးေကာင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဟာ ကူညီမဆမယ့္သူ ေပါတာ၊ အဆအရာရာ အဆင္ေျပတာ၊ လခေကာင္းတာ စတာေတြဟာ အတိတ္က သူလည္းပဲ ဒီအက်ိဳးေတြနဲ႔ ထပ္တူ တူမွ်တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ခဲ့လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သူလည္း သူမ်ားေတြကုိ ေစတနာသန္႔သန္႔ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္းနဲ႔ ကူညီခဲ့တာ၊ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းတဲ့ အခါမွာ ေစတနာအျပည့္နဲ႔ ရက္ရက္ေရာေရာ ေပါေပါမ်ားမ်ား လွဴဒါန္းခဲ့တာ၊ သူတပါးေတြကုိ အစစအရာရာ အဆင္ေျပေအာင္ ကူညီခဲ့တာေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္မွာေတာ့ သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ရတာက အတိတ္က ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒါန၊ သီလ၊ စတဲ့ ကုသုိလ္ေတြမွာ ေစတနာမျပတ္တာ၊ မသန္႔ရွင္းတာ၊ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ျဖစ္တာ၊ ေကာင္းတဲ့အလုပ္တစ္ခုခုကုိ လုပ္တဲ့အခါ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူတပါးလုပ္တာေတြကုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အဆင္မေျပေအာင္ အေႏွာက္အယွက္ေပးခဲ့တာ စသျဖင့္ ရွိေကာင္းရွိခဲ့ပါလိမ့္မယ္။ အဓိကကေတာ့ ကုသုိလ္အကုသုိလ္ အလုပ္ဆုိတာ နဲတာမ်ားတာ၊ ႀကီးတာေသးတာက အဓိကမဟုတ္ဘဲ လုပ္တဲ့အခါမွာ ေစတနာသဒၶါတရား ေကာင္းတာမေကာင္းတာ၊ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ သန္႔ရွင္းမႈ ရွိတာမရွိတာ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပါတာမပါတာ စတာေတြက အဓိကက်ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား က်န္ခဲ့တာေတြေတာ့ ထားလုိက္ေပါ့။ အခုအခ်ိန္၊ အခုဘ၀ကစၿပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာ စိတ္ေကာင္းေစတနာ အျပည့္န႔ဲ သဒၶါေကာင္းေကာင္း သန္႔ရွင္းမႈေကာင္းေကာင္းနဲ႔ပဲ လုပ္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အႀကံျပဳလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ဘ၀ဆက္တုိင္း သရဏဂုံတည္ေအာင္ ဘယ္လုိပါရမီေတြ ျဖည့္က်င့္သင့္သလဲ

Q. အရွင္ဘုရား
ရိုေသစြာ ရွိခိုးဦးတင္လုိက္ပါတယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရားရဲ႕ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာကိုလည္း အခါအားေလ်ာ္စြာ ဝင္ေရာက္ဖတ္ရႈ မွတ္သားၿဖစ္ပါတယ္။ အၿမဲတမ္း ပို႔စ္အသစ္ေတြတင္ႏိုင္ၿပီး စိတ္ရွည္စြာ ေဟာညြန္ၿပေပးတဲ႔အတြက္ ဝင္ေရာက္မွတ္သား သူေတြအတြက္ ယူတတ္မယ္ဆိုရင္ အလြန္အက်ိဳးရွိလွပါတယ္ ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ႔ နဲနဲေလးေတာ႔ လြဲေနတယ္ ဆိုတဲ႔ ပို႔စ္မ်ားပဲၿဖစ္ပါတယ္ဘုရား။

တပည္႔ေတာ္ေမးၿမန္းခ်င္တာနဲ႔ အၾကံၿပဳခ်င္တာေလးေတြရွိပါတယ္ဘုရား။ ခြင္႔ၿပဳေပးေတာ္မူပါ။ အရွင္ဘုရားရဲ႕ စာမ်က္ႏွာမွာ Facebook like button ေလးကိုၿဖစ္ႏုိင္မယ္ဆို ထည္႔ေပးေစလိုပါတယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္ ဖတ္လိုက္ရတဲ႔ အေၾကာင္းရာတစ္ခုကို facebook မွာ အၿမဲ share ၿဖစ္ပါတယ္ဘုရား။ အရွင္ဘုရားရဲ႕ စာမ်က္ႏွာမွာလည္း like button ေလးရွိရင္ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္မိပါတယ္ဘုရား။

တပည္႔ေတာ္ သိခ်င္တာေလးကေတာ႔ တပည္႔ေတာ္တို႔ ရတနာသံုးပါးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၿပီး သရဏဂံုတည္ ေနတယ္ဆိုေပမဲ႔ ယခုဘဝမွာ ပုထုဇဥ္အၿဖစ္နဲ႔သာ ေသဆံုးခဲ႔ရမယ္ဆိုရင္ တပည္႔ေတာ္တို႔ဟာ ေလာကီ သရဏဂံုသာ တည္ေနတာၿဖစ္လို႔ ေနာင္ဘဝမွာ အပါယ္ဘံုဘဝသို႔ မေရာက္ပဲ လူ႔ဘံုမွာ ၿပန္သေႏၶ တည္ခဲ႔ရသည္႔တိုင္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားဓမၼနဲ႔ ေသြဖယ္တဲ႔ အယူဝါဒကို ယံုၾကည္သက္ဝင္သူ ၿဖစ္သြားမွာကို စိုးရိမ္မိပါတယ္ဘုရား။ နိဗၺာန္မေရာက္ခင္စပ္ၾကား ဘဝတိုင္းမွာ သရဏဂံုတည္ေအာင္ ဘယ္လိုပါရမီေတြ က်င္႔စဥ္ေတြ ဆည္းပူးရမယ္ဆိုတာ လမ္းညြန္ေပးေစလိုပါတယ္ဘုရား…။

ေမတၱာၿဖင္႔ အလင္းဓါတ္ေတြ ထြန္းညွိေပးေသာအရွင္ဘုရား
ယခုထက္ပိုမိုၿပီး သာသနာၿပဳႏိုင္ပါေစဘုရား
သူရိန္

A. မဂၤလာပါ ဒကာ သူရိန္...
ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စာေတြက စာဖတ္သူေတြအတြက္ တစ္စုံတစ္ခု အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစတယ္ဆုိတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၀မ္းလည္း၀မ္းသာပါတယ္။ ဒကာရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္ကုိ ေက်းဇူးတင္စြာလက္ခံၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ ေဆာက္ရြက္လုိက္ပါမယ္။

ေမးထားတဲ့ အေမးအတြက္ ေျဖၾကားေပးရမယ္ဆုိရင္ သရဏဂုံကုိ တည္ၿမဲေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုထုဇင္ေတြဟာ သဒၶါတရား မခုိင္ၿမဲေသးတဲ့အတြက္ ေသၿပီးေနာက္ဘ၀မွာ ဘာျဖစ္မယ္ ဘယ္လုိဘုံမွာ ျဖစ္ရမယ္ဆုိတာ အတိအက် ေျပာႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ ေသခါနီးစိတ္အစဥ္ဟာ သိပ္ကုိအေရးႀကီးပါတယ္။ ေသခါနီးမွာ ဟုိစဲြဒီစဲြ မစဲြမိဖုိ႔ အထူးလုိအပ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေသခါနီးမွာ သတိၿမဲဖုိ႔အတြက္ မေသခင္ ေလ့က်င့္ထားတဲ့ သမထအက်င့္ ၀ိပႆနာ အက်င့္ကလည္း အထူးလုိအပ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၀ိပႆနာအက်င့္က ပုိၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္။ သရဏဂံုကုိ ၿမဲၿမံစြာေဆာက္တည္ထားတာဟာ အလြန္ေကာင္းေပမယ့္ ေသခါနီးကာလအထိ အဲဒီသရဏဂုံကုိ ေဆာက္တည္ထားတဲ့ စိတ္နဲ႔ေသသြားႏုိင္ပါ့မလားဆုိတဲ့ အခ်က္ကလည္း စဥ္းစားစရာပါ။ ေသသြားတဲ့အထိ သရဏဂုံတည္တဲ့ စိတ္နဲ႔ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ရင္ေတာ့ ဘာမွ အေထြအထူး ေျပာစရာမရွိဘဲ ဒီသရဏဂုံကုိ လုံျခဳံတဲ့ စိတ္အစဥ္ေၾကာင့္ ေသၿပီးေနာက္ဘ၀မွာ သုဂတိဘ၀မွာ ျဖစ္မွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶသာသနာနဲ႔ ႀကဳံေနတဲ့ ကာလမွာ သရဏဂုံတည္တဲ့ စိတ္နဲ႔ေသၿပီး လူ႔ျပည္မွာ ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အယူ၀ါဒ လဲြမွားစရာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ေသခ်ာေပါက္ ရတာနသုံးပါးကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ခြင့္ရတဲ့ ဘ၀မွာ ျဖစ္ေစမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သုိ႔ေသာ္ အထူးသတိျပဳရမွာက ေသခါနီးကာလမွာ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္အစဥ္ဟာ သရဏဂုံကုိ အာရုံျပဳၿပီး ေသသြားႏုိင္ပါမလား ဆုိတဲ့အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ ေသခါနီးမွာ ေ၀ဒနာ ျပင္းထန္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားအာ႐ုံတစ္ခုခုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သရဏဂုံကုိ အာ႐ုံမျပဳႏုိင္ဘဲ သတိလက္လြတ္ ျဖစ္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သုဂတိဘ၀မွာ ျဖစ္ဖုိ႔မလြယ္ႏုိင္ပါဘူး။ အပါယ္ဘုံကုိ ေရာက္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒကာေျပာသလုိ စစ္မွန္တဲ့ တရားဓမၼေတြနဲ႔ ေသြဖီသြားႏုိင္စရာ ရွိပါတယ္။ ေသခါနီးမွာ သရဏဂုံကုိ စဲြၿမဲတဲ့ စိတ္အာ႐ုံနဲ႔ ေသသြားရင္ေတာ့ သုဂတိဘ၀နဲ႔ သရဏဂုံတည္မႈရယ္၊ အယူ၀ါဒ မွန္ကန္မႈရယ္ကေတာ့ လဲြႏုိင္စရာ မရွိပါဘူး။

အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ သရဏဂုံတည္ၿမဲေအာင္ ႀကိဳးစားထားတာ ေကာင္းေပမယ့္ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္ၿပီး ေသဖုိ႔ျပင္ဆင္တာက အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၀ိပႆနာ အားထုတ္မႈဟာ ပါရမီအေလ်ာက္ ဒီဘ၀မွာ တရားထူးရတဲ့သူ ရွိသလုိ၊ မရတဲ့သူလည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္။ တရားထူးမရေပမယ့္ ၀ိပႆနာတရားကုိ စဲြစဲြၿမဲၿမဲအားထုတ္ထားသူ တစ္ေယာက္ဟာ သတိကေတာ့ ၿမဲေနႏုိင္ပါတယ္။ သတိၿမဲေနမယ္ဆုိရင္ ေသခါနီးမွာလည္း အျခားအာ႐ုံအစဲြေတြ မ၀င္ႏုိင္ေအာင္ ထိန္းႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္ေလ့ရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ ေသခါနီးမွာ ေ၀ဒနာ တစ္ခုခု ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း ေ၀ဒနာကုိ ႐ႈမွတ္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ရွိေနႏုိင္တဲ့အတြက္ ေ၀ဒနာျပင္းေလ၊ အမွတ္ျပင္းေလျဖစ္ကာ တစ္ျခား အာ႐ုံေတြ မ၀င္ႏုိင္ေအာင္ ကာကြယ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိသတိရွိၿပီး ေသသြားတဲ့ သူတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ သုဂတိဘ၀မွာ ျဖစ္ဖုိ႔နဲ႔ အယူ၀ါဒ မွန္ကန္ဖုိ႔ဆုိတာ ေသခ်ာသေလာက္ရွိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္မရမီစပ္ၾကား ဘ၀တုိင္းမွာ သရဏဂုံတည္ေအာင္ ဘယ္လုိပါရမီေတြ ျဖည့္က်င့္ရမယ္ ဆုိတာထက္ ဒီဘ၀မွာပဲ သရဏဂုံတည္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း သတိၿမဲေစတဲ့ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္မႈကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ကာ ေသခါနီးမွာ သတိခုိင္ေအာင္လုပ္ၿပီး သုဂတိဘ၀ကုိ ေရာက္ေစႏုိင္တဲ့ အထုံပါရမီကုိ ျဖည့္က်င့္တာ ပုိေကာင္းတယ္ဆုိတာ အႀကံျပဳ ေျဖၾကားလုိပါတယ္။

Read more »

Live Questions and Answers (11)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

19 Sep 10, 02:30 AM
သဲသဲ
အရွင္ဘုရား... တပည့္ေတာ္မ အေပၚမဟုတ္မမွန္တဲ့ အၾကာင္းတရားေတြနဲ့ စြပ္စြဲျခင္း ခံေနရတယ္ဘုရား။ ေျဖရွင္းလို႔ကလည္း စြပ္စြဲတဲ့သူက mail ကေနတဆင့္ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြေရးျပီး တျခားလူေတြဆီ လိုက္ျဖန္႔ျပီး ဂုဏ္သိကၡာ ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္ဘုရား တပည့္ေတာ္မ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရင္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မလဲဆိုတာ ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါဘုရား။

19 Sep 10, 03:36 PM
မနာပဒါယီ >>> သဲသဲ
အေကာင္းဆုံးကေတာ့ မဟုတ္မတရား စြပ္စဲြလာတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမင္သမွ်၊ ၾကားသမွ် အရာေတြမွာ လုိက္ၿပီးခံစားမေနဘဲ အဲဒီအရာေတြကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသာ သူတုိ႔စြပ္စဲြသလုိ မဟုတ္ဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းအဆုိး ဆုိတဲ့ေလာကဓံဟာ အၿမဲတစ္သမွတ္တည္း မရွိတဲ့အတြက္ ႀကဳံလာတဲ့ အခုိက္အတန္႔မွာ ကုိယ္ဘက္က ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာ ေကာင္းတာေတြနဲ႔ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ အားလုံးၿပီးသြားမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆုိးပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ဆုိင္ခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီလုိစြပ္စဲြလုိ႔ ဒီလုိေျဖရွင္းတယ္ဆုိၿပီး လုိက္ခံစား၊ လုိက္လုပ္ေနရင္ေတာ့ စြပ္စဲြတဲ့သူေတြက ဒါမဟုတ္လဲ ေနာက္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စြပ္စဲြေနဦးမွာပါပဲ။ အဲဒီလုိ သူတုိ႔က တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး စြပ္စဲြေနတုိင္းသာ လုိက္ခံစား လုိက္ေျဖရွင္းေနမယ္ဆုိရင္ ၿပီးမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ ကုိယ္ကသူတုိ႔ စြပ္စဲြသလုိ မျဖစ္ေအာင္ ေနျပလုိက္ဖုိ႔ပါပဲ။ ေနျပတယ္ဆုိတာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေအာင္၊ အကုသုိလ္ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္တယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ ေလာကဓံကုိ အေကာင္းဆုံး ရင္ဆုိင္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တန္ရင္ ၿပီးသြားမွာျဖစ္တဲ့ အေကာင္းအဆုိး ေလာကဓံ တရားေတြရဲ႕ ႐ုိက္ခတ္မႈမွာ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က ယုိင္လဲမသြားေစဖုိ႔ ႀကဳံလာသမွ် အေကာင္းအဆုိး အခုိက္အတန္႔ကုိ သတိနဲ႔ရင္ဆုိင္ၿပီး အေကာင္းေတြလုပ္ျခင္းနဲ႔ပဲ ေက်ာ္လႊားၾကည့္ပါလုိ႔ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။

21 Sep 10, 04:47 AM
ဘုိကိ
ဆရာေတာ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ႏုိင္ငံျခားသား ဆရာကုိ ဝုိင္နဲ႔ ကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္။ သုရာေမရယ စာရင္းဝင္ေနလုိ႔ ဒီပစၥည္းနဲ႔ မကန္ေတာ့ခ်င္ေပမယ့္ အဝတ္အစားတုိ႔ ဘာတုိ႔က သူတုိ႔လူမ်ိဳးအတြက္ မလုိအပ္ေၾကာင္း ဝုိင္သာ လက္ေဆာင္ ေပးသင့္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းကလဲေျပာ၊ တျခားပစၥည္းလဲ မၾကံတတ္တာနဲ႔ ဝုိင္ပဲ ကန္ေတာ့ခဲ့ရပါတယ္။ အျပစ္ရွိပါသလားဘုရား။

22 Sep 10, 06:09 AM
မနာပဒါယီ >>> ဘုိကိ
အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒီလုိေပးတဲ့လက္ေဆာင္ဟာ မေပးလွဴေကာင္းတဲ့ အလွဴငါးမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ (၁) မဇၨဒါန = ေသရည္အရက္ ဘိန္းစတဲ့ ယစ္မ်ိဳးအလွဴ ၊ (၂) သမဇၹဒါန = ဇာတ္၊ ႐ုပ္ေသး၊ အၿငိမ့္စတဲ့ အဆုိအတီးကေခ်သည္ သဘင္အလွဴ၊ (၃) ဣတၳိဒါန = ကာမအမႈအတြက္ အလုိျဖည့္ေစရန္ မိန္းမအလွဴ၊ (၄) ဥသဘဒါန = ႏြားမတုိ႔အလယ္တြင္ ထယ္၀ါခန္႔ျငားတဲ့ ႏြားလား၊ ႏြားသုိးႀကီးတုိ႔ကုိ လႊတ္ေပးတဲ့ အလွဴ၊ (၅) စိတၱကမၼဒါန = ကာမရာဂစိတ္ကုိ ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပုရုပ္ စတဲ့ သုခုမအႏုပညာ အလွဴ ဆုိတဲ့ အလွဴထဲမွာ နံပါတ္ (၁) အလွဴမွာ အက်ဳံး၀င္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

23 Sep 10, 02:34 AM
ဘုိကိ
တင္ပါ့ဘုရား။ ဆင္ျခင္ပါ့မယ္။ အရက္ကုိ မိတ္ေဆြကုိ လက္ေဆာင္ေပးတာနဲ႔ ဆရာသမားကုိ ကန္ေတာ့တာေရာ ဘယ္ဟာ ပုိအျပစ္ၾကီးျပီး ဘယ္ဟာပုိ အျပစ္ေပါ့ပါသလဲဘုရား။ တပည့္ေတာ္က ပညာသင္ေပးျခင္းနဲ႔ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးတံု႔ျပန္ ကန္ေတာ့လုိစိတ္နဲ႔ ျပဳတာမုိ႔ အျပစ္အၾကီးအေလးကုိ သိလုိပါသည္ဘုရား။ ျမန္မာဆရာေတြကု္ိ ပုဆုိးတုိ႔ ကိတ္မုန္႔တုိ႔နဲ႔ ကန္ေတာ့သလုိမ်ိဳးပါဘုရား...။

23 Sep 10, 02:09 PM
မနာပဒါယီ >>ဘုိကိ
ဘယ္ဟာက ပုိအျပစ္ႀကီးတယ္ဆုိတာကေတာ့ ဒီအရက္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဆုိးက်ိဳးအျပစ္ အကုသုိလ္နဲ႔ ကိေလသာတရားမ်ား ပုိမုိတုိးသြားတဲ့သူကုိ ေပးလွဴတဲ့ အျဖစ္က ပုိအျပစ္ႀကီးတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေက်းဇူးတုံ႔ ျပန္လုိတဲ့ သေဘာနဲ႔ ျပဳတဲ့အတြက္ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္က မေကာင္းတဲ့ သေဘာမဟုတ္လုိ႔ အျပစ္ႀကီးတယ္လုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ပစၥည္း၀တၳဳက အပ္စပ္တဲ့ ပစၥည္းမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ႐ႈေထာင့္အရ အကုသုိလ္ကုိ အားေပးသလုိ ျဖစ္ေစလုိ႔ အကုသုိလ္ အျပစ္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ လုိအပ္လုိ႔ ေဆးအျဖစ္ေပးလွဴတာမ်ိဳးမွာေတာ့ အျပစ္မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲလုိမွမဟုတ္ရင္ ကိေလသာကုိတုိးပြားေစ၊ အကုသုိလ္အျပစ္ကုိ ျဖစ္ပြားေစတဲ့အတြက္ အျပစ္ကေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္။

26 Sep 10, 01:31 AM
သဲသဲ
ေက်းဇူးၾကီးလွပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ မေကာင္းၾကံေနတဲ့ သူဆီကို ေမတၱာပို့ခ်င္ရင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပို႔ရင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မလဲဆိုတာ ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါ အရွင္ဘုရား..။

26 Sep 10, 03:25 PM
မနာပဒါယီ >>သဲသဲ
ကုိယ့္ကုိမေကာင္းႀကံတဲ့ သူရဲ႕အေပၚမွာ တကယ့္ကုိ အက်ိဳးလုိလားတဲ့ စိတ္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕အသြင္အျပင္ အမူအရာကုိ စိတ္မွာထင္ျမင္ေအာင္ အာ႐ုံျပဳၿပီး ေဘးရန္ကင္းပါေစ၊ ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းပါေစ၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းကင္းပါေစ၊ ခ်မ္းသာစြာ မိမိခႏၶာ၀န္ကုိ ေဆာင္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ ထပ္ခါထပ္ခါ ေမတၱာပြားၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုထုဇဥ္ေတြရဲ႕ သဘာ၀အရ ကုိယ့္ကုိမေကာင္းႀကံမွန္း သိေနရဲ႕နဲ႔ သူ႔အေပၚစိတ္ေကာင္းထားၿပီး ေမတၱာပြားဖို႔ဆုိတာ အေတာ္ မလြယ္တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ေမတၱာမပြားခင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ ေဘးရန္ကင္းဖုိ႔၊ ကုိယ္၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းဖုိ႔စသျဖင့္ ေမတၱာပြားၿပီး ကုိယ့္စိတ္ေလးက ႏူးညံ့လာတဲ့အခါမွ ကုိယ့္အေပၚမေကာင္းႀကံတဲ့သူကုိ ကုိယ့္လုိသေဘာထားၿပီး သူ႔အေပၚ ေမတၱာပြားၾကည့္မယ္ဆုိ ပုိၿပီးထိေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ သူ႔အေပၚဘာအာဃာတမွ မရွိဘဲ တကယ့္ကုိ သူ႔အက်ိဳးလုိလားတဲ့ စိတ္နဲ႔သူ႔ကုိျမင္ေအာင္ အာ႐ုံျပဳၿပီး ပြားၾကည့္ဖုိ႔ပါပဲ။ အဲဒီလုိ စိတ္နဲ႔သာ ထပ္ခါထပ္ခါ ပြားမ်ားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္လာမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

Live Questions and Answers (10)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

13 Sep 10, 12:30 AM
ထက္
(၁) တပည့္ေတာ္ သိတဲ့သူ အခ်ိဳ႕က 'သူတပါးအေပၚ မေကာင္းတာ မလုပ္ဖူး' ဆိုတာနဲ႔တင္ ျပီးေနပါတယ္ ဘုရား။ ဒါနကေတာ့ လုပ္ပါတယ္ ဘုရား။ သီလကေတာ့ ငါးပါးသီလပါ အထူးတလည္ေတာ့ မေစာင္႔ပါဘူး ဘုရား။ ဘာဝနာကေတာ့ ပုတီးစိပ္ ဂုဏ္ေတာ္ပြါးပါတယ္ ဘုရား။ ဝိပႆနာ တရား မနာ အားမထုတ္ပါ ဘုရား။ လူၾကီးေတြဆိုေတာ့ စိတ္ဆိုးမွာစိုးတာ ေျပာရခက္ပါတယ္ ဘုရား။ အနည္းဆုံး စိတ္ထားမွန္ အယူမွန္ေစခ်င္ ပါတယ္ဘုရား...။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၁) ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ပင္ကုိယ္သဒၶါတရားရယ္၊ ပါရမီရယ္ေတြေၾကာင့္ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္တာထက္ တစ္ျခားကုသုိလ္ေတြကုိ လုပ္ရတာ ပုိ၀ါသနာ ပါေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာအားထုတ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းတဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္တုိင္လည္း အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ လူႀကီးသူမေတြလည္း အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ အတတ္ဆုံး သင့္ေလ်ာ္သလုိ တုိက္တြန္းေျပာဆုိ လုပ္ေဆာင္တာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အခ်ိန္အခါမသင့္၊ ကၽြတ္ခ်ိန္မသင့္ေသးရင္လည္း ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ မရတတ္ဘဲ သူ႔အခ်ိန္က်ရင္ သူ႔အလုိလုိ ေျပာင္းလဲလာတတ္တာေတြ ရွိတတ္တဲ့အတြက္ တုိက္တြန္းတဲ့ကုိယ္ကပဲ ႏွစ္ဘက္အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။ တဖက္ကျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း ၀ိပႆနာ တရားသာ အားမထုတ္တာ က်န္တဲ့ ကံငါးပါးလုံတာတုိ႔၊ မေကာင္းမႈ မလုပ္တာတုိ႔၊ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာတုိ႔ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့အတြက္ ဒီဘ၀မွာ တရားထူး မရႏုိင္ေပမယ့္ သံသရာမွာ သုဂတိဘ၀မွာ ျဖစ္ဖုိ႔ အားေတြအမ်ားႀကီး ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ေျဖမယ္ဆုိရင္ ေျဖလုိ႔ရပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ တုိက္တြန္းပါေစ ကာယကံရွင္ကုိယ္တုိင္က အဓိကပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တုိက္တြန္းျပဳျပင္သူ အေနနဲ႔ကေတာ့ စြမ္းႏုိင္သေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ထက္
(၂) တပည့္ေတာ္ကလည္း ခုမွ တရားနာျဖစ္ရုံပါဘုရား။ မွန္မွန္အားထုတ္ျဖစ္ေအာင္ သတိထားျပီး ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႕ တရားနာ အားထုတ္တဲ့အခါ တပါးသူေတြ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေရွာင္ျပီး ေျပာဆိုသင့္ပါသလဲဘုရား...။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၂) တရားနာ၊ တရားအားထုတ္တာ သူမ်ားေတြ အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္သင့္တယ္ ဆုိတာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ အရင္လုပ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ဂ႐ုစုိက္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဂ႐ုစုိက္တာ ပုိေကာင္းပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ျပင္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ျပင္တာက ပုိသင့္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားေတြက ဘယ္လုိပဲ ေျပာဆုိေနထုိင္ ဆက္ဆံၾကပါေစ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အဲဒါေတြ အေပၚမွာ လုိက္ၿပီး အကုသုိလ္ မျဖစ္မိေစဖုိ႔၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီးခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ တရားအားမထုတ္ခင္က ကုိယ့္ရဲ႕အမူအရာေတြကုိ တရားအားထုတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေျပာင္းႏုိင္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ႀကိဳးစားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္ၾကည့္တဲ့ ေနာက္ပုိင္း ကုိယ့္ရဲ႕ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေတြဟာ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲႏူးည့ံလာတယ္၊ အရင္က ျဖစ္တတ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အမူအက်င့္ေလးေတြကုိ ထိန္းသိမ္းလာႏုိင္တယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိၾကည့္တဲ့ သူတပါးေတြကလည္း အလုိလုိ ေျပာင္းလဲလာပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ္က အမွန္အကန္ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းလာတဲ့သူ ျဖစ္လာတယ္ဆုိရင္ သူတပါးေတြကလည္း ကုိယ့္ကုိၾကည့္ၿပီး အကုသုိလ္ျဖစ္ၾကမွာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ကုိယ့္ဘက္က အတတ္ႏုိင္ဆုံး ျပဳျပင္ၾကည့္လုိ႔မွ သူတပါးေတြက မေျပာင္းဘဲ ရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာလုိ႔ပဲ သေဘာထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အကုသုိလ္ မျဖစ္မိဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ထက္
(၃) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာကို နားမလည္ရင္ မိစာၦဒိ႒ိလို႔ ေခၚတာလား ဘုရား တရား သံဃာ အျပင္တျခား ယုံၾကည္တာကို မိစာၦဒိ႒ိလို႔ေခၚတာလား ဘုရား။ မိစာၦ ဒိ႒ိဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါဘုရား။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၃) မိစၦာဒိ႒ိဆုိတာ မွားယြင္းေဖာက္ျပန္ၿပီး ျမင္တာကုိ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိပယ္ၿပီး လဲြမွားစြာ ယုံၾကည္မႈလုိ႔ နားလည္ထားႏုိင္ပါတယ္။ နဲနဲခ်ဲ႕ေျပာမယ္ဆုိရင္ ခႏၶငါးပါးမွာ တစ္ပါးပါးကုိ အတၱဟု စဲြလမ္းတတ္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ ေနာက္ေနာက္ဘ၀၌ အက်ိဳးမရွိဟု အက်ိဳး၀ိပါက္ကုိ တားျမစ္ေလ့ရွိတဲ့ နတၳိကဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ သတၱ၀ါေတြဟာ ေသရင္ျပတ္ၿပီ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးလုိ႔ အယူရွိတဲ့ ဥေစၧဒဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းလည္းမရွိ အက်ိဳးလည္းမရွိဟု အေၾကာင္းအက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကုိ တုိက္႐ုိက္ပယ္တဲ့ အေဟတုကဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကုိ ျပဳေသာ္လည္း ျပဳအပ္သည္မမည္၊ ျပဳရာမေရာက္လုိ႔ အေၾကာင္ကံကုိ တားျမစ္တတ္တဲ့ အႀကိယဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳးကုိ မိစၧာဒိ႒ိ အယူလုိ႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ စာေပမွာေတာ့ ဒိ႒ိအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ဖြင့္ျပထားေပမယ့္ အဓိက ကမၼပထေျမာက္တဲ့ အယူေတြကေတာ့ နတၳိကဒိ႒ိ၊ အေဟတုကဒိ႒ိ၊ အႀကိယဒိ႒ိသုံးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိအေၾကာင္းအက်ိဳး၊ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးေတြကုိ ပယ္တဲ့အယူ၀ါဒမ်ိဳးကုိ ဒီေနရာမွာ မိစၧာဒိ႒ိလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ထက္
(၄) အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အလုပ္အားတဲ့အခါ အသံၾကားတာ ျမင္တာ လႈပ္ရွားတာ စိတ္မွာစဥ္းစားတာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ဆင္ျခင္ရင္ ဝိပႆနာလား သတိပ႒ာန္လား ဘုရား။ ဘယ္လို ကြဲလဲ ဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါ ဘုရား...။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၄) ၀ိပႆနာနဲ႔ သတိပ႒ာန္ဆုိတာ ေ၀ါဟာရ အသုံးအႏႈန္းပဲ ကြဲျပားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိရင္းအဓိပၸါယ္က အတူတူပါပဲ။ သတိပ႒ာနသုတ္မွာ လာတဲ့နည္းအတုိင္း ႐ုပ္နာမ္ေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ အရွိအတုိင္း အမွတ္သတိ မလြတ္ေစဘဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားေနတာကုိပဲ ၀ိပႆနာ ႐ႈမွတ္တယ္လုိ႔ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ဒီလုိတရားအားထုတ္တာကုိ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာနည္းလုိ႔ ဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေ၀ါဟာရ အဓိပၸါယ္အရ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀ိပႆနာဆုိတာ အထူးထူးအျပားျပား ျမင္တာၾကည့္တာ ႐ႈမွတ္တာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြကုိ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဟု ႐ႈမွတ္တာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး သတိပ႒ာန္ ဆုိတာကေတာ့ သတိကပ္ၿပီးတည္တာ၊ သတိမလြတ္တာ၊ သတိကုိ ေကာင္းစြာေဆာက္တည္တာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ အာ႐ုံအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ျမင္တယ္ၾကည့္တယ္ဆုိတာ သတိရွိမွ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္မွာ ျဖစ္သလုိ ႐ုပ္နာမ္မွာ ျဖစ္ပ်က္တာေတြကုိ ၾကည့္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း သတိကုိ ေကာင္းစြာေဆာက္တည္မွသာ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ဳပ္ေျပာရင္ ၀ိပႆနာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သတိပ႒ာန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ျဖစ္စဲျဖစ္ခုိက္ ေပၚစဲေပၚခုိက္မွာ အရွိအတုိင္း သတိနဲ႔ လုိက္လုိက္ၿပီး သိမွတ္ေပးေနမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေမးခြန္းရွင္ေမးသလုိ အသံၾကားတာ ျမင္တာ လႈပ္ရွားတာ စိတ္မွာစဥ္းစားတာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ဆင္ျခင္ရင္တာေတြဟာ သတိပ႒ာန္လုိ႔ ဆုိလည္းျဖစ္သလုိ ၀ိပႆနာလုိ႔လည္း ဆုိလည္းရတဲ့ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာနည္းပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။

ထက္
(၅) အရွင္ဘုရား လူၾကီးမိဘေတြကို တရားအားထုတ္ဖို႔ တရားနာဖို႔ကို သိရဲ့နဲ႔ မေျပာရင္ ေျပာလို႔မရရင္ မေျပာေတာ့ဘူးဆိုရင္ ေက်းဇူးမဆပ္ရာေရာက္ ပါသလားဘုရား။ စိတ္ေစတနာက အဓိကဆိုေပမယ့္ အေျပာမတတ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ေရာ လူၾကီးေတြပါ အကုသိုလ္ျဖစ္မွာ စိုးပါတယ္ ဘုရား...။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၅) မိဘေက်းဇူးဆပ္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့အထဲမွာ တရားနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းကေတာ့ အေကာင္းဆုံး နည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြက ပင္ကုိယ္ ဓာတ္ခံက သဒၶါတရား နည္းတတ္သလုိ၊ ပါရမီလည္း နည္းတတ္တဲ့အတြက္ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာမရတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ သားသမီးက ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ နားမ၀င္တတ္ဘဲ ၾကာရင္အျပစ္ေတာင္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အခ်ိန္က်လာလုိ႔ သိလာမွပဲ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိမွာပါ။ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ကုသုိလ္လုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ တရားအားထုတ္ျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကပဲ တုိက္တြန္းေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေက်းဇူးမဆပ္ႏုိင္တဲ့ အတြက္ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ရာမေရာက္ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ သားသမီး၀တ္တရားနဲ႔ အညီပံ့ပုိး လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာလည္း ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္တာလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူးကုိ အေက်ဆပ္ဖုိ႔ကေတာ့ တရားန႔ဲ ဆပ္မွပဲ ေက်ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေပမယ့္ တစ္ျခားေလာကေၾကာင္းအရ လုိအပ္သလုိ ျပဳစုလုပ္ေကၽြး ေဆာင္ရြက္ေပးတာေတြလည္း ေက်းဇူးဆပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားဘာ၀နာ အားထုတ္ဖုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ဒါနလုပ္ႏုိင္ေအာင္ သီလေဆာက္တည္ႏုိင္ေအာင္ တျခားကုသုိလ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ပံ့ပုိးေထာက္ပံ့ေပးတာလည္း ေက်းဇူးဆပ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနကုိၾကည့္ၿပီး ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ရတဲ့အခါ ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္ၿပီး ဓမၼေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ရတဲ့အခါ ဓမၼေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္ၾကည့္ပါလုိ႔ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။

Read more »

Live Questions and Answers (9)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

22 Aug 10, 08:44 AM
ashinwimalawuntha
အရွင္ဘုရား ငရဲသူ ငရဲသားေတြကုိ ငရဲထိန္းဆုိသူက ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ၾကေတာ့ အဲဒီကံေၾကြးေတြကုိ ငရဲထိန္းမ်ား တစ္ဖန္ျပန္ခံရပါသလား၊ ဘယ္လုိကံေတြကုိလုပ္ခဲ့လုိ႔ ငရဲထိန္းေတြက ငရဲသူ ငရဲသားမ်ားကုိ ႏွိပ္စက္ခြင့္ရပါသလဲဘုရား..။

25 Aug 10, 05:24 AM
မနာပဒါယီ >>Ashin Vimala
ယမမင္းတုိ႔ ငရဲထိန္းတုိ႔ဆုိတာ စာမဟာရာဇ္နတ္စာရင္းမွာ ပါ၀င္တဲ့ ေ၀မာနိကၿပိတၱာ၊ နတ္ဘီးလူး၊ နတ္ရကၡိဳရ္မ်ား ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဘာသာဋီကာ ဆရာေတာ္ကေတာ့ ဆုိပါတယ္။ ယမမင္းဆုိရင္ ေ၀မာနိကၿပိတၱာမင္းျဖစ္ၿပီး တစ္ခါတစ္ေလ နတ္စည္းစိမ္ဥစၥာခံစားၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ ႐ုိး႐ုိးၿပိတၱာေတြလုိပဲ မေကာင္းမႈအက်ိဳးကုိ ခံစားရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ယမမင္းဟာ ငရဲျပည္ေရာက္လာတဲ့ သူေတြကုိ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ျပဳခဲ့မႈရွိမရွိ တရားမွ်တေအာင္ စစ္ေပးရတဲ့အတြက္ တရားေစာင့္မင္းေကာင္းလုိ႔ေတာင္ ေျပာႏုိင္ေၾကာင္းလည္း ဘာသာဋီကာမွာ အဆုိရွိထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ငရဲထိန္းေတြဟာလည္း ငရဲခံရတဲ့သူေတြကုိ တာ၀န္အရ သတ္ပုတ္ႏွိပ္စက္ေပးရတာ ရွိေပမယ့္ သူတုိ႔လည္း သာတစ္ခါ စံတစ္လွည့္ရွိပါတယ္။ တာ၀န္အရ သတ္ပုတ္ေပးရေပမယ့္ ေစတနာမပါတဲ့အတြက္ ဒီကံေတြေၾကာင့္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ မရွိႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ငရဲထိန္းမ်ားဟာ ငရဲခံရမယ့္သူေတြကုိ ငရဲမီးစတာေတြနဲ႔ ေလာင္ၿမိဳက္ေစရေပမယ့္ ဒီငရဲမီး စတာေတြဟာလည္း ကံေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကမၼပစၥယဥတုဇ႐ုပ္မ်ား ျဖစ္တဲ့အတြက္ ခံရမယ့္သူကုိပဲ ပူေစၿပီး ငရဲထိန္းေတြကုိ ပူေလာင္မႈ မျဖစ္ေစဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီအခ်က္အရ ငရဲထိန္းေတြဟာ ဒီငရဲထိန္းဘ၀ကုိ ရေနတာကုိက သူတုိ႔ရဲ႕ ကံတစ္ခုခုေၾကာင့္ျဖစ္ေနၿပီး ဒီဘ၀မွာ ငရဲထိန္းအလုပ္ကုိ လုပ္ေနရတာေတြဟာလည္း ကံေၾကြးေတြကုိ ဆပ္ေနရတာ ျဖစ္တဲ့အျပင္ ေစတနာနဲ႔ လုပ္ေနၾကတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီကံေတြေၾကာင့္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ မရွိႏုိင္ဘူးလုိ႔ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ အက်ယ္ကုိေတာ့ သၿဂႌဳဟ္ဘာသာဋီကာမွာ ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္။

3 Sep 10, 06:04 PM
မီ
ဒု-သ-န-ေသာ ပို.စ္ ေလးကိုဖတ္ျပီး တစ္ခုေမးေလွ်ာက္ပါရေစပါဘုရား။ အိမ္ေထာက္ရိွလွ်က္ တျခားေသာ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ ေယာက္က်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ရိွမွန္းသိလွ်က္ ထိုေယာက္က်ားႏွင့္ ေဖာက္ျပန္တတ္ေသာ မိန္းမ မည္သူသည္ ဒု-သ-န-ေသာ ျဖစ္ပါသလဲ သိပါရေစ ဘုရား...

3 Sep 10, 07:48 PM
မနာပဒါယီ >>> မီ
ဒီေနရာမွာ အကယ္၍ အမ်ိဳးသမီးကလည္း အိမ္ေထာင္ရွိတယ္ဆုိရင္ ႏွစ္ဦးလုံး ဒု သ န ေသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးက ကာမပုိင္လင္ေယာက်္ား မရွိဘူးဆုိရင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ရွိၿပီး ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ အမ်ိဳးသားပဲ ဒု သ န ေသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားမ်ား အေနနဲ႔ မိမိက အိမ္ေထာင္ရွိၿပီးသား ဆုိရင္ ဘယ္လုိအမ်ိဳးသမီးကုိမွ မသြားလာအပ္ပါဘူး။ သြားလာရင္ ဒု သ န ေသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါ http://www.venvicitta.com/2010/07/prostitute.htm

5 Sep 10, 05:31 PM
မီ
အရွင္ဘုရား... တပည့္ေတာ္ ခြင့္လႊတ္ လ်စ္လ်ဴရႈ တတ္သူျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ မည္ကဲ့သို စိတ္ႏွလံုးသြင္း ေနထိုင္ရမည္ကို သင္ျပေပးေတာ္မူပါဘုရား။

6 Sep 10, 04:26 AM
မနာပဒါယီ >>> မီ
ကုိယ့္စိတ္ကုိ အေကာင္းဆုံး ထိန္းခ်ဳပ္ျပဳျပင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေတြ႕ႀကံဳရတဲ့ အာ႐ုံေတြမွာ အျပစ္မျဖစ္၊ အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ေတြးျမင္တတ္တဲ့ ေယာနိေသာ မနသိကာရ ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အရာရာကုိ အကုသုိလ္ျဖစ္ေစတဲ့ အေတြးအၾကည့္ေတြနဲ႔ မၾကည့္ဘဲ အေကာင္းဘက္က ျမင္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေလးနဲ႔ ေလ့က်င့္ေနထုိင္သင့္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စိတ္အစဥ္ကုိ သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာ တစ္ခုခုကုိ စဲြစဲြၿမဲၿမဲ အားထုတ္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ အရာရာကုိ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေမတၱာဘာ၀နာကို အထူးျပဳပြားမ်ားၾကည့္ၿပီး ဥေပကၡာနဲ႔ ေနႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဥေပကၡာဘာ၀နာကုိလည္း ပြားမ်ားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ အလြယ္ေျပာရရင္ သမထဘာ၀နာနဲ႔ ၀ိပႆနာဘာ၀နာကုိ ႏုိင္ႏုိင္ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကည့္ပါလုိ႔ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။

11 Sep 10, 07:42 PM
Undertaker
အရင္ဘုရား တပည့္ေတာ္မရွင္းတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို ေမးပါရေစဘုရား... ၁။ လူတေယာက္ဟာ ေဒါသစိတ္ၿဖစ္လိုက္တာနဲ႕အကုသိုလ္ကံ က်ဴးလြန္မိသြားၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါသလား ဘုရား…။ ၂။ ေဒါသစိတ္ဟာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္အဂၤါ ၁၂-ပါးထဲမွာ ဘယ္ထဲမွာ ပါတယ္ဆိုတာ သိပါရေစဘုရား..။

12 Sep 10, 06:01 PM
မနာပဒါယီ >>> Undertaker
၁။ ေဒါသစိတ္ဟာ အကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေပမယ့္ ေဒါသျဖစ္႐ုံနဲ႔ အကုသုိလ္ကံကုိ က်ဴးလြန္လုိက္ၿပီလုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ စိတ္မွာေဒါသစိတ္ ျဖစ္ျခင္းဟာ မေနာကံအဆင့္မွာပဲ ရွိေနေသးတဲ့အတြက္ ေဒါသျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္မွာအကုသုိလ္ ျဖစ္ေပမယ့္ တကယ့္အကုသုိလ္ကံ က်ဴးလြန္မႈကေတာ့ ႏႈတ္နဲ႔က်ဴးလြန္မႈ ၀စီကံအဆင့္၊ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ က်ဴးလြန္မႈ ကာယကံအဆင့္ ေရာက္မွက်ဴးလြန္ရာ ေရာက္တယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ေဒါသစိတ္ျဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ေဒါမနႆေ၀ဒနာေတာ့ ခံစားရပါတယ္။ ေဒါသရဲ႕သေဘာက မိမိကိန္းရာ သတၱ၀ါကုိ ႏွိပ္စက္ဖ်က္စီးတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ေဒါသစိတ္ျဖစ္ရင္ ျဖစ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကုိ အရင္ဆုံးပူေလာင္မႈ ေ၀ဒနာကုိ ျဖစ္ေစတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေဒါသစိတ္နဲ႔ ေသရင္ေတာ့ မေကာင္းတဲ့အကုသုိလ္ အက်ိဳးကုိေတာ့ ခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက စိတ္မွာေဒါသျဖစ္႐ုံနဲ႔ အကုသုိလ္ကံ က်ဴးလြန္ရာေရာက္တယ္လုိ႔ မဆုိႏုိင္ဘဲ ဒီေဒါသကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး မေကာင္းမႈဒုစ႐ုိက္ကုိ ၀စီကံေျမာက္၊ ကာယကံေျမာက္ က်ဴးလြန္မွသာ အကုသုိလ္ကံကုိ က်ဴးလြန္ရာ ေရာက္တယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ ေဒါသစိတ္ကုိ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ အဂၤါ ၁၂ပါးမွာ ဘယ္မွာထည့္သြင္းရမယ္လုိ႔ တိတိက်က် ေျပာဖုိ႔ခက္လွပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အားလုံးဟာ ဆက္စပ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အနီးစပ္ဆုံးနဲ႔ အတိက်ဆုံးအျဖစ္ ထည့္သြင္းၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သခၤါရနဲ႔ ဘ၀မွာ ထည့္သြင္းလုိ႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ သခၤါရမွာဖြင့္ဆုိတဲ့ အပုညာဘိသခၤါရအရ အကုသုိလ္စိတ္ ၁၂ပါးမွာယွဥ္တဲ့ ေစတနာကုိ ေကာက္ယူရမယ္လုိ႔ ဆုိထားသလုိ ဘ၀အဖြင့္မွာပါတဲ့ ကမၼဘ၀အရလည္း အကုသုိလ္စိတ္ ၁၂ပါး၊ မဟာကုသုိလ္စိတ္ ၈ပါး၊ မဟဂၢဳတ္ကုသုိလ္စိတ္ ၉ပါးမွာယွဥ္တဲ့ ေစတနာကံကုိ ေကာက္ယူရမယ္လုိ႔ ဆုိထားတဲ့အတြက္ အကုသိုလ္စိတ္မွာ အက်ဳံး၀င္တဲ့ ဒီေဒါသစိတ္ကုိလည္း သခၤါရနဲ႔ဘ၀မွာ ထည့္သြင္းႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

Live Questions and Answers (8)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

2 Aug 10, 01:00 AM
အတီး
၁၀ ပါးသီလ ေဆာက္တည္ခ်င္ရင္ လက္ဝယ္ရွိေငြကုိ တစ္ေနရာရာ သိမ္းထားျပီး ယူမသံုးဘဲ ရက္အကန္႔အသတ္နဲ႔ ေနျပီး ေဆာက္တည္လုိ႔ ရပါလားဘုရား။

2 Aug 10, 05:52 AM
မနာပဒါယီ >>>အတီး
ေဆာက္တည္လုိ႔ ရပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ သီလေဆာက္တည္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရႊေငြပုိက္ဆံကုိ ကုိင္ျခင္းကုိ မျပဳဖုိ႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္သလုိမ်ိဳးေပါ့။ ဥပုသ္ေန႔တစ္ေန႔မွာ အဲဒီသီလေတြကုိ ထိန္းေနဖုိ႔ပဲ ျဖစ္သလုိ ဆယ္ပါသီလကုိလည္း ကုိယ္သတ္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္ကာလအေတာအတြင္း လုိက္နာက်င့္သုံး ေနထုိင္ေနဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

5 Aug 10, 07:30 PM
အတီး
အခ်ိဳ႕ အိပ္ေဆး၊ ေခ်ာင္းဆုိးေပ်ာက္ေဆး၊ အျပင္းစား အကုိက္အခံေပ်ာက္ေဆးေတြက ၾကာၾကာေသာက္ရင္ စြဲတတ္ပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး အာနိသင္ ပါတဲ့ေဆးေတြလဲ ပါပါတယ္။ ဆရာဝန္က ေသာက္ခုိင္းလုိ႔ ေသာက္ရင္ သူရာေမရယ သိကၡာပုဒ္ ထိခုိက္ႏုိင္ပါလားဘုရား...

6 Aug 10, 05:19 AM
မနာပဒါယီ >>အတီး
တမင္တကာ မူးယဇ္လုိတဲ့အတြက္ ေသာက္သုံးတာမဟုတ္ဘဲ က်န္းမာေရးအရ၊ လိုအပ္လုိ႔ ဆရာ၀န္ ညြန္ၾကားတဲ့ အတုိင္း ေသာက္သုံးတာဟာ သုရာေမရယ သိကၡာပုဒ္ကုိ မထိခုိက္ပါဘူး။ အျပစ္လည္း မျဖစ္၊ ကံလည္း မေျမာက္ပါဘူး။

9 Aug 10, 02:17 AM
ေဇယ်ာ
၉ ပါးသီလကုိ ၈ ပါးသီလနဲ႔ အတူတူပဲ၊ ေမတၱာက ဘာဝနာမုိ႔ သီလထဲ ထည့္စရာ မလုိလုိ႔ ဖတ္ရဖူးပါတယ္။ ၉ ပါး ေစာင့္ရမလား ၈ ပါးေစာင့္ရမလား ဘုန္းဘုန္း...

9 Aug 10, 02:57 AM
မနာပဒါယီ >>> ေဇယ်ာ
စာေပမွာ ကုိပါးသီလအျဖစ္ ေမတၱာပြားၿပီး ေနထုိင္ျခင္းကုိ သီလတစ္ခုအေနနဲ႔ ေဆာက္တည္ႏုိင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဆာက္တည္ၿပီး ေမတၱာမပြားႏုိင္ရင္ သီလသိကၡာပုဒ္ကုိ ထိခုိက္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ၈ပါးသီလကုိ ေဆာက္တည္ၿပီး စြမ္းႏုိင္သမွ် ေမတၱာပြားၿပီး ေနႏုိင္မယ္ဆုိရင္ သာမန္လူေတြအေနနဲ႔ ပုိမုိေကာင္းမြန္ သင့္ေလ်ာ္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၈ပါးသီလပဲ ေဆာက္တည္ၿပီး အခ်ိန္ရရင္ ေမတၱာပါ ပြားၿပီးေနၾကည့္ေစလုိပါတယ္။

15 Aug 10, 06:24 AM
တုိးၾကီး
တပည့္ေတာ္ ၾကက္ဥကုိ ခြဲျပီး ေၾကာ္ခ်က္စားေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒါ ပါဏာတိပါတ ျဖစ္ပါသလားဘုရား...။ ဗုဒၶဘာသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ လွဴဒါန္းျခင္းကုိ လက္မခံဘဲ ေငြေၾကးသာ စုေဆာင္းလုိတ့ဲ ဇနီးကုိ ကြာရွင္းခြင့္ ရွိမရွိ သိခ်င္ပါတယ္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္မႈ မရွိေသာ္လည္း အလွဴဒါနမွာ စိတ္ဝမ္းကြဲလာရင္ ကြာရွင္းပါက ေလာကေၾကာင္း ဓမၼေၾကာင္းအရ မွန္လားမွားလား သိခ်င္ပါတယ္ အရွင္ဘုရား...။

16 Aug 10, 06:06 AM
မနာပဒါယီ >>တုိးႀကီး
ပါဏာတိပါတ ကံေျမာက္ႏုိင္တဲ့ အဂၤါရပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ၁။ သက္ရွိလည္းျဖစ္ ၂။ သတၱ၀ါလုိ႔လည္း မွတ္ယူ ၃။ ေသေစလုိတဲ့ ေစတနာလည္းရွိ ၄။ လုံ႔လအားထုတ္မႈလည္းျပဳ ၅။ ေသလည္းေသ ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြ႔အရ တစ္ေၾကာင္း၊ ဒီကေန႔ စားေနၾကတဲ့ ၾကက္ဥမ်ားဟာ ဓာတ္နဲ႔ေဖာက္ထားတဲ့ အသက္ရွင္ေစႏုိင္တဲ့ ႐ုပ္ဇီ၀ိတ နာမ္ဇီ၀ိတေတြ မရွိတဲ့ ၾကက္ဥေတြ ျဖစ္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ႏွစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ ဒီေန႔ေခတ္ ဓာတ္ၾကက္ဥေတြ စားမႈဟာ ပါဏာတိပါတကံ မေျမာက္ဘူးလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေမြးၾကက္ေတြရဲ႕ ဥေတြမွာေတာ့ ႐ုပ္သက္နာမ္သက္ေတြရွိၿပီး အေကာင္ျဖစ္ႏုိင္တဲ့ သေဘာေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ ဒီၾကက္ဥေတြကုိ စားသုံးရာမွာေတာ့ ပါဏာတိပါတ ကံေျမာက္ႏုိင္ပါတယ္။

သေဘာထားခ်င္း မတုိက္ဆုိင္လုိ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ကြာရွင္းမႈမွာ ဓမၼေၾကာင္းအရေတာ့ အျပစ္အေထြအထူး ရွိတယ္လုိ႔ မဆုိႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေလာကေၾကာင္းအရေတာ့ လူ႔ေလာကပတ္၀န္းက်င္ အသုိင္းအ၀ုိင္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအရရယ္ ကြာရွင္းမႈရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္က အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္မႈေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ အလွဴဒါန မလုပ္ရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဆုိတဲ့အတြက္ရယ္ေၾကာင့္ ဒီအေပၚမွာ နည္းနည္းစဥ္းစားဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္မႈတစ္ခုတည္းေၾကာင့္ ဆုိရင္ေတာ့ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ညႇိႏႈိင္းၾကည့္တာ ေကာင္းပါတယ္။ လွဴတာေကာင္းေပမယ့္ ႏႈိႈင္းႏိႈင္းခ်ိန္ခ်ိန္နဲ႔ အစြန္းမေရာက္ဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ မိစၧာဒိ႒ိနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်တဲ့ ၀ိသာခါ ဒကာမႀကီးလုိ ဘာသာတရားအေပၚ ၾကည္ညိဳေလးစားမႈ မရွိသူေတြကုိ ၾကည္ညိဳေလးစားလာေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းကုိ အတုယူၿပီး ဒါနလုပ္ဖုိ႔ အားမသန္တဲ့သူကုိလည္း အလွဴဒါနအေပၚ စိတ္၀င္စားေအာင္ လုပ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အတြက္လည္း အက်ိဳးရွိ၊ ေလာကေၾကာင္းအရလည္း အျပစ္မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကုိ အလြယ္တကူ ကြာရွင္းျပတ္စဲၾကတာထက္ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အစြန္းမေရာက္ေအာင္ေတာ့ ခ်င့္ခ်ိန္လုပ္တာ ေကာင္းပါတယ္လုိ႔ပဲ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။

Read more »

Live Questions and Answers (7)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

4 Jul 10, 07:07 PM
ထြန္းထြန္း
အရွင္ဘုရား တပည္႔ေတာ္ လာလည္သြားပါတယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္ အြန္လိုင္းေပၚ လာလည္ရင္း အမ်ားက်ိဳးအတြက္ ေမးခြန္းေလးတစ္ခု ေလွ်ာက္ထားပါရေစ။ မသိမႈ အ၀ိဇၹာေအာက္မွာ က်င္လည္ေနၾကရတဲ့ သတၱ၀ါေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ အရာတစ္ခုေတာ့ရွိတာ ေသခ်ာပါတယ္ဘုရား။ အ၀ိဇၹာကဖံုးလိုက္ တဏွာကေခ်ာ့လိုက္နဲ႔ ဒီသတၱ၀ါေတြဟာ ၃၁ဘံုထဲက မလြတ္နိုင္ မကြ်တ္နိုင္ၿဖစ္ ေနရတာ ဘာေၾကာင့္ပါလိမ့္ဘုရား။

6 Jul 10, 06:23 AM
မနာပဒါယီ >>> ထြန္းထြန္း
သတၱ၀ါေတြကုိ ၃၁ဘုံ သံသရာမွာ တ၀ဲလည္လည္နဲ႔ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္၊ သံသရာရွည္ၾကာေအာင္ သံသရာခ်ဲ႕ထြင္ေပးတဲ့ တရားေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီတရားေတြက တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိဆုိတဲ့ ပပဥၥတရားမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားသုံးပါးဟာ သတၱ၀ါေတြကုိ သံသရာမွာ အရွည္ၾကာေအာင္ သံသရာနယ္ခ်ဲ႕ေနတဲ့ တရားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားေတြ ရွိေနသမွ် ဒီသုံဆယ့္တစ္ဘုံထဲက မလြတ္ႏုိင္၊ မကၽြတ္ႏုိင္ ျဖစ္ေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရားေတြေၾကာင့္ သတၱ၀ါေတြဟာ အ၀ိဇၨာေတြမ်ား၊ တဏွာေတြ ပြားေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပပဥၥတရားသုံးပါးကုိ ဉာဏ္နဲ႔ မျဖတ္ႏုိင္ေသးသမွ်ေတာ့ ဘုံဘ၀မွာ ဆုံၾကရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သံသရာဘုံဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္လုိသူေတြဟာ ဒီသံသရာနယ္ခ်ဲ႕ တရားမ်ားကုိ ဉာဏ္နဲ႔ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

20 Jul 10, 12:09 AM
kyaw ye htut
ဆရာေတာ္ကို တပည့္ေတာ္ တစ္ခုေမးခ်င္လုိ႔ပါ။ သူတစ္ပါးက တပည့္ေတာ္ဆီက ပုိက္ဆံလာေခ်းလုိ႔ ေပးလုိက္တယ္ဘုရား။ သူတစ္ပါးက ေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ မေပးသည္ျဖစ္ေစ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးဘုရား။ မေပးလည္း ရပါတယ္ဘုရား။ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ပုိက္ဆံေခ်းသြားတဲ့သူက သံသရာ ေၾကြးခံရလားဘုရား။ တပည့္ေတာ္က ခြင့္လႊတ္တယ္ဘုရား။ တဆိတ္္ေလာက္သိပါရေစ။

20 Jul 10, 12:52 AM
မနာပဒါယီ >>> kyaw ye htut
ဒီေနရာမွာ ပုိက္ဆံေခ်းသြားသူရဲ႕ စိတ္ေစတနာအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ သူကေစတနာ အလုိဆုိးနဲ႔ ေခ်းၿပီးတမင္သက္သက္ မေပးဘဲ ေနခဲ့တာ၊ ေရွာင္ခဲ့တာဆုိရင္ေတာ့ သံသရာေၾကြး ခံရတတ္ပါတယ္။ ေခ်းလုိက္တဲ့သူက ဘယ္လုိပဲ ခြင့္လႊြတ္ခြင့္လႊတ္ ဒီအမႈကုိ စတင္က်ဴးလြန္တဲ့ ပုိက္ဆံေခ်းသြားသူ ကာယကံရွင္က အစကတည္းက မေကာင္းတဲ့ စိတ္ေစတနာနဲ႔ လုပ္ခဲ့တာဆုိရင္ သူကုိယ္တုိင္ ျပန္ၿပီး၀န္ခ်ေတာင္းပန္ကာ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာဆုိၿပီး ေခ်းထားတဲ့ ပုိက္ဆံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျဖရွင္းခ်က္ တစ္ခုခုကုိ မေပးဘဲေနမယ္ဆုိရင္ သူ႔မွာအျပစ္ရွိေနၿပီး ဒီအျပစ္ကုိ ျပန္ခံရတတ္ပါတယ္။ ေခ်းေပးသူက ခြင့္လႊတ္ေပမယ့္ ေခ်းသြားသူက ေစတနာ အလုိဆုိးနဲ႔ လုပ္သြားခဲ့တာဆုိရင္ တစ္ဘက္က ခြင့္လႊတ္ေပမယ့္ တစ္ဘက္မွာေတာ့ သူ႔ေစတနာအတုိင္း ျပန္ခံရတတ္ပါတယ္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လုံး ေတာင္းပန္ၿပီး ခြင့္လႊတ္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အျပစ္မရွိပါဘူး။ သံသရာေၾကြး မပါႏုိင္ပါဘူး။

27 Jul 10, 12:26 AM
ဗလ
မွ်ားလာတဲ့ ငါးေတြကုိ သတ္ျပီး လက္ေဆာင္လာေပးရင္ စားသင့္ပါသလားဘုရား။
မမွန္စြပ္စြဲခံရလုိ႔ စိတ္ဆင္းရဲျပီး သတ္ေသသြားတဲ့ ဦးဇင္းေလးတစ္ပါးအေၾကာင္း အင္တာနက္မွာ ျပန္႔လာလုိ႔ ဖတ္ရပါတယ္။ ဒီလုိဝဋ္ေၾကြးေတြဟာ ေရွာင္လႊဲလုိ႔ ေလ်ာ့ပါးေအာင္ျပဳလုိ႔ မရႏုိင္ဘူးလားဘုရား။

27 Jul 10, 02:21 AM
မနာပဒါယီ >>>ဗလ
သတ္ၿပီးလာေပးတဲ့ သူကကုိယ့္အတြက္ တမင္ရည္ရြယ္သတ္ၿပီး လာေပးျခင္း ဟုတ္မဟုတ္နဲ႔ အကယ္၍ ကုိယ့္အတြက္ တမင္ရည္ရြယ္ၿပီးသတ္တာ၊ အဲဒီလုိ ကုုိယ့္အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးသတ္တာကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း သိေနတယ္ဆုိရင္ မစားေကာင္း၊ မစားသင့္ပါဘူး။
၀ဋ္ေၾကြးေတြ ေရွာင္လဲႊေလ်ာ့ပါးေအာင္ လုပ္ဖုိ႔နဲ႔၊ အၾကြင္းမဲ့ကုန္သြားေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ကေတာ့ အရိယာမဂ္ဉာဏ္နဲ႔ပဲ လုပ္လုိ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေသတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္စတဲ့ ဉာဏ္ေတြနဲ႔ပဲ ၀ဋ္ကင္းျပတ္ရာကုိ လုပ္ႏုိင္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ၀ိပႆနာ အားထုတ္ၿပီး အရိယာမဂ္ကုိ အရယူကာ ၀ဋ္ေၾကြးေတြ ေလ်ာ့ေအာင္ ကုန္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ တစ္ျခားနည္းမရွိပါဘူး။

29 Jul 10, 05:24 AM
That Aung
Ashinphaya, if we cut down the tree and nat (yokasoe) lost his shelter, is it a sin? (pardon that I cannot type Myanmar.)

29 Jul 10, 01:22 PM
မနာပဒါယီ >>>That Aung:
သစ္ပင္တုိင္းမွာေတာ့ ဒီနတ္ေတြ ႐ုကၡစုိးေတြ ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာမွမရွိတဲ့ သစ္ပင္ေတြကုိ ခုတ္ရင္ဘာမွ မျဖစ္ေပမယ့္ နတ္စတဲ့ ဒီသစ္ပင္ကုိ အမွီျပဳေနရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိမွန္းသိရဲ႕နဲ႔ ေစတနာပါပါနဲ႔ သူတုိ႔ေနရာေပ်ာက္ေအာင္ ခုတ္ရင္ေတာ့ ဒါဟာ အျပစ္ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ရွိမွန္းသိရဲ႕နဲ႔ တစ္ျခားအေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ မျဖစ္မေန ခုတ္ရတဲ့ အေနအထားေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ မခုတ္ခင္ ႀကိဳတင္ေနရာေျပာင္းေနဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံၿပီး ခုတ္လွဲရင္ေတာ့ အျပစ္မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သစ္ပင္တုိင္းမွာ နတ္စတဲ့ ျမင္အပ္မျမင္အပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိႏုိင္မရွိႏုိင္ဆုိတာ မသိရတဲ့အတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုိအပ္လုိ႔ သစ္ပင္ေတြ ခုတ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ မခုတ္ခင္ သူတုိ႔အသုိက္အၿမဳံ ေနရာေလးေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ေစလုိတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ႀကိဳတင္အသိေပးၿပီး တစ္ျခားတစ္ေနရာကုိ ေျပာင္းေရြ႕ဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ကာ ခုတ္တာအေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

30 Jul 10, 06:06 AM
ေပတလူး
ဘုန္းဘုန္းဘုရား... အခ်ိဳ႕ေတာရြာေတြမွာ ဝက္သားယူမလားလုိ႔ ဝက္ေမြးသူက မသတ္ခင္ ၾကိဳျပီး ဝက္သားဝယ္မယ့္သူေတြ လုိက္စပ္ပါတယ္။ တစ္ပိႆာယူမယ္၊ ႏွစ္ပိႆာယူမယ္စသျဖင့္ ယူမယ့္သူေတြ တစ္ေကာင္စာေလာက္ ရေတာ့မွ ဝက္ကုိေပၚပါတယ္။ ယူမယ္လုိ႔ ၾကိဳေျပာရင္ ပါဏာတိပါတ သင့္လားဘုန္းဘုန္း။ ကြန္သြားပစ္တဲ့သူေတြ ေတာလုိက္တဲ့ လူုေတြဆီက ငါးေတြ အေကာင္ဗေလာင္ေတြကုိ ညေန ေစာင့္ဝယ္တာေရာ ပါဏာတိပါတသင့္ပါလား။ ဝယ္သူရွိလုိ႔ ကုန္သြားရင္ ေနာက္ေန႔ေတြ ကြန္ဆက္ပစ္၊ ေတာထပ္တုိးျပီး ေရာင္းဖုိ႔ ထပ္ရွာၾကလုိ႔။ အဲဒါကုိ စားစရာ မရွိလုိ႔ ဝယ္မိရင္ ပါဏာတိပါတ သင့္ပါလား။

30 Jul 10, 03:29 PM
မနာပဒါယီ >>>ေပတလူ:
ပါဏာတိပါတကံနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔
၁။ အသက္ရွိသတၱ၀ါျဖစ္ျခင္း၊
၂။ သတၱ၀ါဟူေသာ အမွတ္လည္းရွိျခင္း။
၃။ ေသေစလုိေသာ စိတ္ရွိျခင္း၊
၄။ သတ္အံေသာ လုံ႔လ ပေယာဂရွိျခင္း၊
၅။ လုံ႔လပေယာဂေၾကာင့္ေသျခင္း ဆိုတဲ့ ဒီအဂၤါ (၅)ပါးနဲ႔ ျပည့္စုုံရင္ ပါဏာတိပါတကံ ထုိက္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ သတ္တာလည္း ကုိယ္တုိင္သတ္ျခင္း သူတပါးကုိ သတ္ေစျခင္းစသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိရာမွာ ပါဏာတိပါတကံ ျဖစ္ႏုိင္ျခင္း အေၾကာင္း (ပေယာဂ) ရွစ္မ်ိဳးမွာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သတ္မိၿပီး အထက္ေဖာ္ျပပါ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံေနရင္ ကံေျမာက္ပါတယ္။ အဲဒီ ပေယာဂ (၈)မ်ိဳးကေတာ့
(၁) သတၱ၀ါကိုရည္မွတ္၍ သတ္ျဖတ္ ထိုးခုတ္ျခင္း၊
(၂) သတၱ၀ါတစံုတခုကို ရည္မွတ္ျခင္းမရွိဘဲ ဘာေကာင္ေသေသဟု ပစ္ခတ္ ထိုးခုတ္လိုက္ျခင္းမ်ိဳး၊
(၃) ကိုယ္တိုင္ သတ္ပုတ္ ထိုးခုတ္ျခင္း၊
(၄) သူတပါးကို ေစခိုင္းျခင္း၊
(၅) အေ၀း၌ေနေသာ သတၱ၀ါကို ျမႇား လွံ ေသနတ္ စသည္ျဖင့္ ပစ္ခတ္ျခင္း၊
(၆) အျမဲတည္ေန၍ ေသေစႏိုင္သည့္ တြင္းတူးထားျခင္း ေဆး၀ါး အစီအရင္ ထားျခင္း စသည့္ အရာမ်ိဳး၊
(၇) ဓာတ္႐ိုက္ ဓာတ္ဆင္ ဂါထာမႏၲရား စေသာ အစီ အရင္တို႔ျဖင့္ ေသေအာင္လုပ္ျခင္း၊
(၈) မိမိ တန္ခိုးျဖင့္ သတၱ၀ါတို႔ကို ေသေစျခင္းတုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ (ပါရာဇိကဏ္အ႒ကထာ)

ဒီအဖြင့္ေတြအရ ေမးခြန္းရွင္ သိလုိတဲ့ အေမးနဲ႔ ညႇိယူႏုိင္ပါတယ္။ ေမးခြန္းရွင္ ေမးထားသလုိ သားသတ္သမားမ်ား၊ ငါးဖမ္းသမားမ်ားဟာ ဒီလုိႀကိဳတင္မွာယူသူ၊ စားသုံးသူေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ လုပ္ေနရတာျဖစ္လုိ႔ မွာယူသူေတြဟာ သြယ္၀ုိက္တဲ့နည္းနဲ႔ ပါဏာတိပါတကံ ထုိက္ေနသလုိ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဖာ္ျပပါ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ညႇိၾကည့္တဲ့အခါ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ သတ္ခုိင္းျခင္း မဟုတ္သလုိ သတ္တဲ့သူေတြကလည္း ကုိယ္ကခုိင္းလုိ႔ ကုိယ့္အတြက္ရည္ရြယ္ၿပီး သတ္ေနၾကတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ တုိက္႐ုိက္အေနနဲ႔ ပါဏာတိပါတ ကံမေျမာက္ဘူးလုိ႔ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ္လုိစားသုံးသူေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ သူတုိ႔သတ္ေနရတာျဖစ္လုိ႔ ကုိယ္လည္းပေယာဂ မကင္းဘူးလုိ႔ ဆုိခ်င္ဆုိႏုိင္ေပမယ့္ တုိက္႐ုိက္သတ္တဲ့ ပါဏာတိပါတကံေတာ့ မေျမာက္ပါဘူး။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က တုိက္႐ုိက္ညြန္ၾကားလုိ႔ သတ္ရတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကံေျမာက္တယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

ေမးခြန္းရွင္ အေမးထဲကလုိ ၀ယ္မယ့္သူေတြလုိက္စပ္ၿပီး ၀ယ္သူျပည့္မွ သတ္တဲ့အေပၚမွာေတာ့ ကုိယ့္ပေယာဂ မကင္းတဲ့အတြက္ ကံေျမာက္ႏုိင္ပါတယ္။ လုိက္စပ္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ကုိယ္မဟုတ္လဲ တစ္ျခားသူေတြကုိ လုိက္စပ္ၿပီး အေရအတြက္ျပည့္ရင္ သတ္မွာျဖစ္လုိ႔ လုိက္စပ္တဲ့ သူေတြထဲမွာ ကုိယ္မပါမိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳးကုိေတာ့ ေရွာင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ သူ႔အလုိလုိ သတ္ၿပီးသား၊ ေသၿပီးသားေတြကုိ လုိက္စပ္လုိ႔ ၀ယ္ယူတဲ့ အပုိင္းမွာေတာ့ ကံမေျမာက္ပါဘူး။ တံငါသည္ေတြ ငါးဖမ္းကအျပန္ ေစာင့္၀ယ္တဲ့ အပုိင္းမွာလည္း ငါးအရွင္ေတြကုိ ကုိယ္ကတုိက္႐ုိက္ ၀ယ္ယူၿပီး သတ္ေစတယ္ဆုိရင္ ကံေျမာက္ႏုိင္ၿပီး ပါလာတဲ့ ေသၿပီးသား အေသေတြကုိ ၀ယ္ရင္ ကံမေျမာက္ႏုိင္ပါဘူး။

ဒီလုိပါပဲ။ ေစ်းထဲမွာ ေရာင္းေနတဲ့ အရွင္ေတြကုိ ကုိယ္ကလက္ညႇိဳးထုိးၿပီး တုိက္႐ုိက္၀ယ္ယူ သတ္ေစတဲ့အပုိင္းမွာ ပါဏာတိပါတ ကံျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ သတ္ၿပီးသား အေသေတြကုိ ၀ယ္ယူမႈမွာေတာ့ ကံမေျမာက္ႏုိင္ပါဘူး။ ဆုိလုိတာက ကိုယ္လုိစားသုံး သူေတြေၾကာင့္ သားသတ္သမားေတြ သားသတ္ေနရတာျဖစ္လုိ႔ ကုိယ့္မွာလည္း ပါဏာတိပါတကံ ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ထင္ရေပမယ့္ ကုိယ့္အေနနဲ႔က ေစတနာ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေသေစလုိတဲ့ စိတ္ရွိၿပီး တုိက္႐ုိက္လုံ႔လျပဳတာ၊ တုိက္႐ုိက္ေစခုိင္းတာ၊ ကုိယ္ကလုံလ ပေယာဂျပဳလုိ႔ ဒီသတၱ၀ါေတြ ေသရတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ပါဏာတိပါတကံ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ အသားစား သူေတြအေနနဲ႔ အရွင္လတ္လတ္ေတြကုိ ၀ယ္ယူစားသုံးမႈ မျဖစ္ေစဖုိ႔၊ အရွင္လတ္လတ္ ေရာင္းခ်မႈအပုိင္းမွာ ေရြးခ်ယ္၀ယ္ယူၿပီး သတ္ခုိင္းတာမ်ိဳး မျဖစ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ္လုိသူေတြရွိလုိ႔ သတ္ၾကတာ ဆုိေပမယ့္ ကုိယ့္ရဲ႕ ပေယာဂမပါဘဲ သူတုိ႔သတ္ၿပီးသား အသားကုိ ၀ယ္ယူစားေသာက္မႈ အပုိင္းမွာေတာ့ ပါဏာတိပါတ ကံမေျမာက္ႏုိင္ပါဘူး။

Read more »

Prostitute ႏွင့္ ကာေမသု…

ွQ. ဘုန္းဘုန္း ဘုရား…
က်န္းမာခ်မ္းသာ ပါေစေႀကာင္း ဦးစြာ ေမတၱာပို႔သ လိုက္ပါတယ္ဘုရား..။ တူေတာ္ေမာင္ တေယာက္က ေအာက္ပါအတိုင္း ေမးထားပါတယ္ ဘုရား...
ဦးေဇာ္လင္းေရ...ေနာက္တခုက ဘုန္းႀကီးကို သြားေလွ်ာက္ရင္ တခုေလာက္ ေလွ်ာက္ေပးပါ။ အဲဒါက prostitute ေတြနဲ႔ သံ၀ါသ ျပဳရင္ ကံထိုက္၊ မထိုက္ေလ။ ဒီလိုဗ်ာ... မိန္းမေတြက ခင္ပြန္းရွိသားနဲ႔ စီးပြားေရး အဆင္မေျပလို႔ ဒီလိုနည္းလမ္းနဲ႔ ပိုက္ဆံရွာတယ္။ အဲဒါ လာဆက္ဆံတဲ့ သူေတြဆိုရင္ အခေႀကးေငြယူျပီး ဆက္ဆံႀကတယ္ေလ။ အေရာင္းအ၀ယ္ဆိုေတာ႔ဗ်ာ ဒု၊သ၊န၊ေသာ ဆိုတာမည္၊ မမည္ေပါ႔။ ထုိက္ရင္လည္း ဘာေႀကာင္႔လဲ? မထိုက္ရင္လည္း ဘာေႀကာင္႔လဲ ဆိုတာပါ။
ေလးစားစြာျဖင္႔
တူေမာင္...
***ေမတၱာေရွ႔ထားလို႔ ေၿဖႀကားေပးပါ..ဘုရား။ Post တင္လို႕ေကာင္းတဲ့ အေမးဆိုရင္လည္း၊ လူငယ္မ်ားအတြက္ အက်ိဳးမ်ားပါတယ္ဘုရား။
ရန္ကုန္ၿပန္ႀကြလာမယ့္ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရင္း..
ေလးစားစြာၿဖင့္ ဦးတင္လ်ွက္....
တကာ.. ေဇာ္လင္း/အလံု

A. ကာေမသုမိစၧာစာရဟာ ကာမဂုဏ္မွာ ေဖာက္လဲြေဖာက္ျပန္ ျပဳျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ အတြက္ အိမ္ေထာင္ရွိ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အထူးရည္ရြယ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသူမ်ား အေနနဲ႔ ကာေမသုမိစၧာစာရနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ကုိယ့္လင္ေယာက္်ား၊ ဇနီးမယားကလဲြၿပီး က်န္တဲ့အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ကာမဂုဏ္မီွ၀ဲရင္ ကာေမသု မိစၧာစာရ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိပဲ အလြယ္မွတ္ထားလုိက္ရင္ ရွင္းပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ့ အလြတ္အမ်ိဳးသား၊ အမ်ားသမီးမ်ား အေနန႔ဲကေတာ့ ကာမဂုဏ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွားယြင္းတဲ့အက်င့္ မျဖစ္ေစဖုိ႔ ကာမဂုဏ္မမွီ၀ဲ မသြားလာသင့္တဲ့ မိန္းမ၊ ေယာက်္ားမ်ားကုိ သိထားၿပီး ေရွာင္ၾကဥ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အမ်ိဳးသားမ်ား မသြားလာအပ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး အေယာက္ (၂၀)နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မသြားလာအပ္တဲ့ အမ်ိဳးသား အေယာက္ (၁၂) ေယာက္တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကုိ စာေပက အဂမနီယ၀တၳဳလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အဂမနီယဆုိတာ မသြားလာအပ္တာကုိ ေျပာတာပါ။

ဒီ ၀တၳဳေတြက (၁) အမိေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၂) အဘေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၃) အမိ အဘေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၄) ေမာင္ႀကီးေမာင္ငယ္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၅) အစ္မ ညီမ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၆) ေဆြမ်ဳိးေစာင့္ေရွာက္တဲ့ မိန္းမ၊ (၇) အႏြယ္တူေစာင့္ ေရွာက္တဲ့ မိန္းမ၊ (၈) တရားက်င့္သံုးဖက္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ။ (ဒီမိန္းမရွစ္မ်ဳိးက ကာမပိုင္မရွိတဲ့ အပ်ဳိစဥ္မိန္းမမ်ားျဖစ္ပါတယ္။) (၉) ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းၿပီးမိန္းမ၊ (၁၀) လက္မထပ္ရန္ မင္းအမိန္႔အာဏာျဖင့္ တားျမစ္ထားတဲ့မိန္းမ၊ (၁၁) ဥစၥာျဖင့္၀ယ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၂) ေယာကၤားတစ္ဦးဦးနဲ႔ အလိုတူ၍ အတူူေနတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၃) စည္းစိမ္ေပးၿပီး မယားျပဳလုပ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၄) အ၀တ္ပုဆိုးေပးၿပီး မယားျပဳ ထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၅) ေရႊခြက္မွာ လက္စံုခ်ၿပီး ေယာကၤ်ားနဲ႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၆) ေခါင္းရြက္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရတဲ့ မိန္းမကို ေခါင္းမရြက္ေစဘဲ သိမ္းယူထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၇) ကၽြန္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမ၊ (၁၈) အမႈလုပ္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမ၊ (၁၉) စစ္ေျမမွ ေဆာင္ခဲ့တဲ့ သံု႔ပန္းမိန္းမ၊ (၂၀) တစ္ဦးဦးရဲ႕ ေခတၱမယားျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမ (ဒီမိန္းမ(၁၂)ဦးကေတာ့ ကာမပိုင္ေယာကၤ်ားရွိတဲ့ မိန္းမ မ်ားျဖစ္ပါတယ္) တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွတ္စဥ္ ၁မွ ၂၀အထိ မိန္းမမ်ားဟာ အမ်ိဳးသားမ်ားအေနနဲ႔ ကာမဂုဏ္ကိစၥမွာ မမွီ၀ဲ မသြားလာအပ္တဲ့ မိန္းမမ်ားျဖစ္ၿပီး အမွတ္ ၉မွ ၂၀အထိ ၀တၳဳမ်ားမွာ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းၿပီးေယာက်္ား စသျဖင့္ မိန္းမမ်ား ေနရာတြင္ ေယာက္်ားလုိ႔ အစားထုိးၿပီး ဒီ (၁၂)ေယာက္က အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကာမဂုဏ္ကိစၥမွာ မမွီ၀ဲအပ္တဲ့ ေယာက္မ်ားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အရြယ္ေရာက္ၿပီး အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ့ ေယာက်္ား၊ မိန္းမမ်ားအေနနဲ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ကာမဂုဏ္ကိစၥေတြ ရွိရာမွာ ေယာက်္ားေလး အေနနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက လြတ္လပ္သူ ျဖစ္ေနေပမယ့္ အုပ္ထိန္းသူ တစ္ဦးဦး ရွိေနတဲ့အတြက္ ကာေမသုမိစၧာစာရ ျဖစ္ႏုိင္ၿပီး အမ်ိဳးသမီး အေနနဲ႔ ဒီသိကၡာပုဒ္အရ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အေနနဲ႔ ေလာကေၾကာင္းအရ ၾကည့္ရင္ အျပစ္ရွိႏုိင္တာကုိေတာ့ သတိျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရား၀င္ အိမ္ေထာင္ မျပဳရေသးေပမယ့္ ႏွစ္ဘက္မိဘ သေဘာတူထားရင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးလုံးမွာ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။

ဒါဆုိရင္ ေမးခြန္းရွင္ ေမးထားသလုိ prostitute နဲ႔ ကာမဂုဏ္ကိစၥ သြားလာရင္ေကာ ကာေမသုမိစၧာစာရ ျဖစ္မျဖစ္ဆုိရာမွာ အိမ္ေထာင္သည္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ တရား၀င္ ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ား၊ ဇနီးမယား ရွိၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ကာေမသု မိစၧာစာရ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး ကာမပုိင္က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ သေဘာတူ ခြင့္ျပဳရင္ေတာ့ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဘုရားလက္ထက္က ဥတၱရာအမည္ရွိတဲ့ ေသာတာပန္ အမ်ိဳးသမီးဟာ (၇)ရက္ပတ္လုံး ဥပုသ္ ေစာင့္ထိန္းလုိတဲ့အတြက္ လင္ေယာက်္ားနဲ႔ အတူေနထုိင္ေပးဖို႔ သီရိမာ ျပည့္တန္ဆာမကုိ အခေပးၿပီး ေနေစတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိၾကည့္ၿပီး ကာမပုိင္က ခြင့္ျပဳရင္ေတာ့ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေကာက္ခ်က္ခ်မိလုိ႔ပါ။ ေနာက္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေပမယ့္ မုဆုိးဖုိ၊ မုဆုိးမ ျဖစ္ေနသူမ်ား၊ တရား၀င္ တစ္ခုလပ္ျဖစ္ေနသူမ်ားနဲ႔ အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ့ အလြတ္ေယာက်္ားေတြ အေနနဲ႔ေတာ့ ဒီ prostitute ဟာ အုပ္ထိန္းသူ ရွိမမရွိ၊ အုပ္ထိန္းသူက သေဘာတူ ခြင့္ျပဳထားတာ ဟုတ္မဟုတ္၊ ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ား ရွိမရွိ၊ ၿပီးေတာ့ တရား၀င္ prostitute ဟုတ္မဟုတ္ အပုိင္းေတြ အထိ စဥ္းစားဖုိ႔ လုိလာပါတယ္။ အုပ္ထိန္းသူမရွိ၊ ဒါမွမဟုတ္ အုပ္ထိန္းသူက သေဘာတူၿပီး ကာမပုိင္ရွိေပမယ့္ ကာမပုိင္က ခြင့္ျပဳထားတဲ့ prostitute ဆုိရင္ေတာ့ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေတာင္မွ အဲဒီ prostitute ဟာ ကုိယ့္အရင္ တစ္ျခားသူကုိ လက္ခံထားၿပီး အရင္လူနဲ႔ ကိစၥမၿပီးျပတ္ေသးဘဲ ရွိေနရင္ ကာေမသုမိစၧာစာရ ျဖစ္ႏုိင္ပါေသးတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့ ဒီ prostitute အလုပ္ဟာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ အမ်ိဳးသမီး ဂုဏ္သိကၡာ၊ အစုိးရရဲ႕ တားျမစ္မႈ စတာေတြေၾကာင့္ တရား၀င္မဟုတ္ဘဲ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ လုပ္ေနရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ အုပ္ထိန္းသူ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား မသိရေအာင္၊ တရား၀င္ အိမ္ေထာင္ဖက္မ်ား မသိရေအာင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ခုိးလုပ္ေနသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလုိ prostituteေတြဟာ လက္မွတ္ရမ်ား မဟုတ္သလုိ၊ အုပ္ထိန္းသူႏွင့္ ကာမပုိင္မ်ားက ခြင္ျပဳထားတာေတြလည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ ပုိက္ဆံေပးၿပီး သြားလာတဲ့အပုိင္းမွာ အထူးသတိျပဳ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အပုိင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အစုိးရက ခြင့္မျပဳလုိ႔ တရားမ၀င္ လုပ္ေနရေပမယ့္ အုပ္ထိန္းသူမ်ား၊ ကာမပုိင္မ်ားက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ျပဳထားရင္ေတာ့ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။

ဒီလုိဆုိေတာ့ ေမးခြန္ရွင္ ေမးထားသလုိ စီးပြားေရး အဆင္မေျပလုိ႔ ဒီအလုပ္ကုိ လုပ္စားရတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ပုိက္ဆံေပးၿပီး သြားလာတဲ့အပုိင္းမွာ (၁) အခ်က္က ဒီအမ်ိဳးသမီးကုိယ္တုိင္ အိမ္ေထာင္ရွိေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ (၂)အခ်က္က အေရာင္းအ၀ယ္ ဆုိေပမယ့္ အုပ္ထိန္းသူနဲ႔ ကာမပုိင္ ရွိသူ ျဖစ္ေနၿပီး ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ားက ခြင့္ျပဳခ်က္ ရွိမရွိ မသိရတာကတစ္ေၾကာင္း စတဲ့စတဲ့ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဒီကာေမသု မိစၧာစာရ အဖြင့္ေတြအရ ကာေမသုမိစၧာစာရ ကံထုိက္ႏုိင္တယ္၊ ကံေျမာက္ႏုိင္တယ္၊ ဒု၊ သ၊ န၊ ေသာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သြားလာတဲ့ ေယာက်္ားက မသိလုိ႔ မွားမိတဲ့အခါ အျပစ္မရွိႏုိင္ေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးအေနနဲ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ကာမပုိင္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အျပစ္ရွိပါတယ္။ ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ားက တရား၀င္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ျပဳထားရင္ေတာ့ အျပစ္မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္မရွိေသးတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး prostitute ေတြနဲ႔ သြားလာတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ ေယာက်္ားမ်ားအေနနဲ႔ ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူေတြက ဒီအလုပ္လုပ္တာကုိ သေဘာတူ ခြင့္ျပဳထားလုိ႔ သြားလာတဲ့ အပုိင္းမွာေတာ့ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ (က်မ္းညႊန္းမ်ား = ပါရာဇိကဏ္ပါ႒ိ ေတာ္(၀ိ ၁၊ ၂၀၂) (မ-႒ ၁၊၂၀၃။အဘိ-႒ ၂။ ပဋိသံ-႒ ၁၊ ၂၀၄)

ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ေမးခြန္းရွင္အေမးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္အသင့္ ျပည့္စုံလိမ့္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီမွာ ေျဖဆုိထားတာေတြဟာ ဗုဒၶေခတ္ အေျခအေနအရ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုိ အ႒ကထာက ျပန္ဖြင့္ျပေပးထားတာေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေန႔ေခတ္ အေျခအေနနဲ႔ေတာ့ အားလုံးတစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္လွပါဘူး။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ မိမိတုိ႔ ေယာက္်ားေလး၊ မိန္းကေလး တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဆင္ျခင္မႈနဲ႔ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ အိမ္ေထာင္မျပဳမီ အခ်ိန္မွာလည္း ကာမဂုဏ္ကိစၥကုိ လူအခ်င္းခ်င္း လက္ေတြ႕ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၿပီး ေျဖရွင္းတာထက္ ဒီစိတ္ကုိ တစ္ျခားအာ႐ုံ၊ တစ္ျခားနည္းေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းႏုိင္တာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ၿပီး အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ဇနီးမယား၊ လင္ေယာက်ာ္းနဲ႔ပဲ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ကုိ က်င့္သုံးႏုိင္တာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ဒီလုိေနႏုိင္ရင္ေတာ့ ေလာကေၾကာင္းအရလည္း အျပစ္မျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ ဓမၼေၾကာင္းအရလည္း အျပစ္ကင္းစင္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာမရာဂစိတ္ဆုိတာ ဒီစိတ္ထၾကြတဲ့ အခ်ိန္ေလးေလာက္ပဲ ပူေလာင္ႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီအခုိက္အတန္႔ကုိ တစ္ျခားအာ႐ုံ၊ တစ္ျခားနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္ၾကည့္ၾကမယ္ဆုိရင္ ပစၥဳပၸန္၊ သံသရာႏွစ္ျဖာ ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေစမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းနဲ႔ အႀကံေကာင္းျပဳလုိက္ပါတယ္။

Read more »

ဥပုသ္ေန႔မဟုတ္တဲ့ ဥပုသ္သီလ၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္နဲ႔ ေရြးခ်ယ္မႈ…

Q. အရွင္ဘုရား
တပည့္ေတာ္အား ျပန္လည္ေျဖၾကား ရွင္းလင္းေပး၍ ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္။ ေအာက္ပါေမးခြန္း မ်ားကုိလည္း ေျဖၾကားေပးပါဘုရား...
၁။ ဥပုသ္ေန႔ မဟုတ္ေသာ စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ား၌ ဥပုသ္ေစာင့္၍ ရႏုိင္ပါသလားဘုရား
၂။ တပည့္ေတာ္ ၀ါဆုိသကၤန္းအား မိမိကုိယ္တုိင္ ၁စုံလွဴ၍ က်န္သကၤန္း ၅စုံအား အသိမိတ္ေဆြ မရွိဆင္းရဲသား အသက္ႀကီးသူမ်ားအား လွဴဒါန္းခ်င္ပါသည္။ သူတုိ႔ ေသဆုံးသြားေသာအခါ သကၤန္းအလွဴဒါန အက်ိဳးပါသြားေစ ခ်င္ပါသည္။ မိမိကုိယ္တုိင္ ၆စုံလုံး ကပ္လွဴျခင္းႏွင့္ ၎တုိ႔အား ေပးလွဴျခင္း မည္သည့္အရာက အက်ိဳးမ်ားပါသလဲဘုရား။

တပည့္ေတာ္မ်ားေသာအားျဖင့္ ဆင္းရဲသူမ်ား၊ ဒုကၡေရာက္သူမ်ားအား လွဴဒါန္းေလ့ရွိၿပီး အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ျမတ္မျမတ္ကုိ သိပ္မၾကည့္ျဖစ္ပါ။ ဘုန္းဘုန္း၏ ျပန္ၾကားစာတြင္ ၎အခ်က္ပါရွိပါ၍ တပည့္ေတာ္ သကၤန္း၆စုံလုံးကုိ သီလႏွင့္ျပည့္စုံသည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား ကိုယ္တုိင္ကပ္လွဴလ်င္ ေကာင္းမည္လားဟု ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနပါသည္ဘုရား။ မည္သည့္အရာက အက်ိဳးမ်ားမည္ ျဖစ္ပါသလဲဘုရား။ ယခုမွစ၍ ဆင္းရဲသားမ်ားထက္ မြန္ျမတ္ေသာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား လွဴဒါန္းျခင္းကို ဦးစားေပးလွ်င္ ေကာင္းမည္ျဖစ္ပါသလားဘုရား…။
ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္။
သင္းသင္းေအး
(MYANMAR TASAKI CO., LTD.)

A. ၁။ မဂၤလာပါ ဒကာမေရ… ဥပုသ္ေန႔မဟုတ္တဲ့ တစ္ျခားေန႔ေတြမွာလည္း ဥပုသ္သီလကုိ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ေစာင့္ထိန္းႏုိင္ရင္ ပုိေကာင္းပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဥပုသ္သီလဆုိတာ တပတ္မွာ တစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ သီလကုိ အထူးေစာင့္ထိန္း ေစလုိတဲ့အတြက္ ဥပုသ္ေန႔မွာ သတ္မွတ္ေပးၿပီး ရွစ္ပါး၊ ကုိးပါးသီလမ်ားကုိ ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔ အထူးသတ္မွတ္ေပးတဲ့ သီလျဖစ္ပါတယ္။ စြမ္းႏုိင္ရင္ေတာ့ ေန႔စဥ္ေစာင့္ထိန္းႏုိင္ရင္ ပုိေကာင္းပါတယ္။ ငါးပါးသီလထက္ပုိလြန္ၿပီး ေမထုန္မလုိက္စားဖုိ႔၊ ေန႔လဲြညစာမစားဖုိ႔၊ ကျခင္းတီးျခင္းသီဆုိျခင္းမ်ား မလုပ္ဖုိ႔၊ အေမြးနံ႔သာ မလိမ္းဖုိ႔၊ ႏူးည့ံလွတဲ့ အိပ္ရာေနရာေတြမွာ မေနထုိင္ဖုိ႔ စသျဖင့္ ပညတ္ေပးထားတဲ့ ရွစ္ပါးကုိးပါး သီလမ်ားကုိၾကည့္ရင္ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံေတြ၊ ကိေလသာတရားေတြကုိ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ကုိယ့္ရဲ႕ကာယကံ ၀စီကံေတြကုိ ခ်ဳပ္တီးႏုိင္ေအာင္ သီလနဲ႔ ထိန္းေစလုိျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီရွစ္ပါး ကုိးပါးသီလမ်ားဟာ ဥပုသ္ေန႔မွ မဟုတ္ဘဲ က်န္တဲ့ေနေတြမွာလည္း ထိန္းႏိုင္ရင္ အကုသုိလ္ အျဖစ္နည္းၿပီး ကိေလသာေလ်ာ့နည္း ေစမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေန႔စဥ္ေစာင့္ထိန္းႏုိင္ရင္ ေကာင္းပါတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဥပုသ္ေန႔ကလဲြၿပီး က်န္တဲ့ေန႔ေတြမွာလည္း ေစာင့္ထိန္းေကာင္းပါတယ္လုိ႔ သိေစလုိပါတယ္။

၂။ အလွဴဒါနကေတာ့ ေစတနာသုံးတန္ျပ႒ာန္းၿပီး ျပတ္သားစြာ လွဴမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကုိ မဆုိ လွဴဒါန္းႏုိင္ၿပီး အလွဴကုသုိလ္ေျမာက္ကာ ကုသုိလ္ရပါတယ္။ အက်ိဳးေပးအေနနဲ႔သာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကုိ လုိက္ၿပီး ကဲြျပားတာျဖစ္ပါတယ္။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္တဲ့ ၁။ တိရိစၧာန္သတၱ၀ါမ်ား ၂။ လူဒုႆီလေခၚ တံငါမုဆုိးစေသာ ဒုစ႐ုိက္မႈ ျပလုပ္သူမ်ား ၃။ လူသီလ၀ႏၲေခၚ သာသနာပအခါမ်ဳိး၌ ငါးပါးသီလၿမဲသူမ်ား ၄။ ရေသ့ပရိဗုိဇ္ေခၚ သာသနပအခါ စ်ာန္အဘိညာဥ္ရ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ၅။ ေသာတာပတၱိမဂၢန္ပုဂၢိဳလ္ ၆။ ေသာတာပတၱိဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ ၇။ သကဒါဂါမိမဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ ၈။ သကဒါဂါမိဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ ၉။ အနာဂါမိမဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ ၁၀။ အနာဂါမိဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ ၁၁။ အရဟတၱမဂၢ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ ၁၂။ အရဟတၱဖလ႒ာန္ပုဂၢိဳလ္ ၁၃။ ပေစၥကဗုဒၶ ၁၄။ သမၼာသမၺဳဒၶဆုိတဲ႔ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ (၁၄) ေယာက္ထဲမွာ ယုတ္စြအဆုံး တိရိစၧာန္ကုိေတာင္ ေစတနာအျပည့္နဲ႔ ေကၽြးေမြးလွဴဒါန္းရင္ ကုသုိလ္ရၿပီး ဘ၀ေပါင္း တစ္ရာအထိ ေကာင္းမႈအက်ိဳးေပးေၾကာင္း၊ တိရိစၧာန္ထက္ သီလမရွိတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ကုိ လွဴဒါန္းရင္လည္း ဘ၀ေပါင္း တစ္ေထာင္အထိ အက်ိဳးေပးေၾကာင္း စသျဖင့္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ျမင့္ျမတ္တာနဲ႔ အလွဴရဲ႕ အက်ိဳးႀကီးမႈလည္း ကြာျခားသြားေၾကာင္း စာေပေတြမွာ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဒကာမရဲ႕ အလွဴကေတာ့ ဘယ္လုိမ်ိဳး အေနနဲ႔ပဲလွဴလွဴ ေစတနာျပ႒ာန္းၿပီးသား ျဖစ္လုိ႔ အက်ိဳးေပးေကာင္းၿပီး ကုသုိလ္ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ အထူးေျပာစရာ မရွိပါဘူး။ အက်ိဳးေပးႀကီးမႈ မႀကီးမႈကေတာ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ အပုိင္းနဲ႔ဆုိင္သြားပါၿပီ။ ဒကာမရဲ႕ ေစတနာကေတာ့ ျပည့္စုံေနမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုထုဇင္ေတြျဖစ္ေနသမွ် ေစတနာသဒၶါတရားက မခုိင္ၿမဲေသးတဲ့အတြက္ ေစတနာကြက္တာ၊ သဒၶါကြက္တာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴဒါန္းၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ကုိယ္က ပုထုဇင္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ရာမွာ သီလျပည့္စုံမႈ ရွိမရွိ အတိအက် မသိႏုိင္တာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြၾကားမွာ နာမည္ႀကီးၿပီး အက်င့္လဲြေနတဲ့ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕လည္း ရွိေနတဲ့အတြက္ အလွဴဒါနျပဳတဲ့အခါမွာ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈကုိ ညီမွ်ေအာင္ ျပဳဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

၀ါဆုိသကၤန္းလွဴဒါန္းတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒကာမသိခ်င္တာေလးကုိ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ သကၤန္းတစ္စုံပဲလွဴလွဴ အမ်ားႀကီးပဲလွဴလွဴ ေစတနာေကာင္းရင္ အလွဴႀကီးၿပီး ေစတနာနည္းရင္ အလွဴေသးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒကာမ လွဴလုိတဲ့ တစ္စုံဟာ ေစတနာအရ ႀကီးေနမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္သလုိ သူမ်ားေတြကုိလည္း ဒါနအက်ိဳးကုိ ရေစလုိတဲ့အတြက္ ေပးလွဴေစတာဟာလည္း ေစတနာေရာ ေမတၱာပါ ျပ႒ာန္းေနတဲ့အတြက္ ဒကာမအာ႐ုံျပဳထားသလုိ ကုိယ္ကတစ္စုံပဲလွဴၿပီး က်န္ငါးစုံကုိ မရွိဆင္းရဲသားေတြကုိ ေပးလွဴေစတာ ပုိၿပီးေကာင္းပါတယ္။ အက်ိဳးေပးအေနနဲ႔ကလည္း ကုိယ္လွဴတဲ့ တစ္စုံအတြက္လည္း ကုသုိလ္ရၿပီးသား ျဖစ္ေနသလုိ သူတစ္ပါးတုိ႔အားလည္း ေပးလွဴေစတဲ့အတြက္ သူတုိ႔လည္း ကုသုိလ္ရသလုိ သူတုိ႔လွဴတုိင္းလွဴတုိင္း ကုိယ့္မွာလည္း ကုသိုလ္ေတြ တုိးေနေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒကာမအေနနဲ႔ သကၤန္း၆စုံလုံးကုိ ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္း လွဴဒါန္းတာထက္ ကုိယ္လည္းလွဴ သူမ်ားေတြကုိလည္း ေပးလွဴေစတာက ပုိအက်ိဳးႀကီးေၾကာင္း အႀကံျပဳလုိပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ ဒကာမေမးထားသလုိ မရွိဆင္းရဲသား ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားထက္ သီလနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကုိပဲ သကၤန္း၆စုံလုံး လွဴရင္ေကာင္းမေကာင္းဆုိတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။ အလွဴလွဴတဲ့အခါ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴသင့္တယ္ဆုိေပမယ့္ ကုိယ္လွဴတဲ့ ပစၥည္း၀တၳဳရဲ႕ အသုံးတည့္မႈ မတည္မႈ အခ်ိန္အခါ ညီမႈမညီမႈေတြကုိလည္း ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ သီလနဲဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴဒါန္းတာဟာ လွဴဒါန္းတဲ့အခုိက္မွာ အက်ိဳးႀကီးေပမယ့္ အလွဴ၀တၳဳရဲ႕ အသုံးက်မႈကေတာ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ သိပ္မရွိလွပါဘူး။ ဆုိၾကပါစုိ႔ သီလသမာဓိနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ နာမည္ႀကီး ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကုိ ကုိယ္ကလွဴလုိက္တဲ့ ပစၥည္းဟာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအတြက္ ကုိယ့္လုိပဲ လွဴဒါန္းသူေတြမ်ားေနေတာ့ ကုိယ့္အလွဴကုိ တုိက္႐ုိက္အသုံးျပဳခ်င္မွ ျပဳႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သကၤးန္လွဴလည္း သကၤန္းကုိ တစ္ေနရာမွာ ေခ်ာင္ထုိးထားရင္လည္း ထားႏုိင္ပါတယ္။ အကယ္၍မ်ား အဲဒီသကၤန္းေတြကုိ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေနတဲ့ စာသင္သားေလးေတြ၊ မျပည့္စုံတဲ့ ေက်ာင္းတုိက္ေလးေတြ၊ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာေလးေတြမွာ လွဴျဖစ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕အလွဴပစၥည္းဟာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ေတြ အတြက္လည္း အက်ိဳးႀကီးၿပီး သူတုိ႔ေတြ ၀တ္႐ုံသုံးေဆာင္တုိင္းလည္း ကုိယ့္မွာကုသုိလ္ တုိးေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပုိ၀မ္းသာစရာက အလွဴဒါနကုိ လုိအပ္ေနတဲ့ေနရာမွာ လုိေနတဲ့ဆႏၵကုိ ျဖည့္ေပးတဲ့ သေဘာမ်ိဳး လွဴလုိက္ရတဲ့အတြက္လည္း ပုိၿပီး၀မ္းသာ ၾကည္ႏူးစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

အလွဴဒါနဟာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကုိလုိက္ၿပီး အက်ိဳးအႀကီးအေသး ကြာျခားတယ္ဆုိေပမယ့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းကုိ လွဴဒါန္းတာထက္ အဖဲြ႕အစည္းနဲ႔ အမ်ားကုိ ရည္ရြယ္ၿပီး လွဴဒါန္းတာက ပုိၿပီးအက်ိဳးႀကီးေစပါတယ္။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ၁၄ေယာက္ထဲမွာ အျမတ္ဆုံးအလွဴခံျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရားကလည္း မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီက မိမိကုိ ရည္မွန္းၿပီး လွဴဒါန္းလာတဲ့ အလွဴအတြက္ “ေဂါတမီ... သံဃာအား ေပးလွဴေလာ့၊ သင္သည္ သံဃာကုိ ေပးလွဴသည္ရွိေသာ္ ငါဘုရားကုိလည္း ပူေဇာ္ၿပီး ျဖစ္လတၱံ႕၊ သံဃာကုိလည္း ပူေဇာ္ၿပီး ျဖစ္လတၱံ႕” (ဒကၡိဏ၀ိဘဂၤသုတ္) လုိ႔ သံဃိက အလွဴရဲ႕ အက်ိဳးႀကီးပုံကုိ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဘုရားကုိ လွဴတာထက္ သံဃာကုိ လွဴတာက ပုိျမတ္ၿပီး ပုိအက်ိဳးႀကီးတာကုိ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သံဃိက အလွဴရဲ႕ အက်ိဳးႀကီးမႈကုိ ရည္ရြယ္လုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဘုရားရွင္ကသာ အျမတ္ဆုံး အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ေရာ သံဃာေတာ္ေရာ တစ္ေပါင္းတည္း လွဴႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံး အလွဴပဲေပါ့။ တကယ္ေတာ့ သံဃာဆုိတာ အဖဲြ႕အစည္း အေပါင္းအစည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ပါးခ်င္းအေနနဲ႔ သီလေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းႏုိင္ေပမယ့္ သံဃာအမ်ားျဖစ္သြားတဲ့အခါ သီလမရွိသူလည္း သံဃာ့အားနဲ႔ သံဃာေတာထဲမွာဆုိရင္ သံဃာလုိပဲ အက်ိဳးေက်းဇူးကုိ အျပည့္အ၀ေပးေစႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ ဒကာမရဲ႕ အေမးျဖစ္တဲ့ “ဆင္းရဲသားမ်ားထက္ မြန္ျမတ္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴဒါန္းရင္း ေကာင္းမည္လား” ဆုိတဲ့ အေမးကုိ ေစတနာ သဒၶါတရားအျပည့္နဲ႔ လုိအပ္တဲ့ေနရာမွာ၊ လုိအပ္တဲ့အလွဴကုိ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းထက္ အမ်ားကုိ ရည္မွန္းၿပီး လွဴဒါန္းတာက ပုိေကာင္းတယ္လုိ႔ အႀကံျပဳ ေျဖၾကားေပးလုိပါတယ္။

Read more »

ဥပုသ္သီလ၊ မုသာ၀ါဒႏွင့္ အလွဴဒါန…

Q. အရွင္ဘုရား
၁။ ၈ပါးသီလေတာင္းခံရာ၌ ဘုရားစင္ေရွ႕၌ မိမိဖာသာဆိုၿပီး ေတာင္းခံ၍ ရႏုိင္ပါသလား
၂။ တပည့္ေတာ္ ဥပုသ္ေစာင့္တဲ့ အခါမွာေမ့ၿပီး တူကေလးကို ေနာက္ေျပာင္ၿပီး ညာေျပာမိပါတယ္။ သတိယေတာ့ ဥပုသ္က်ိဳးသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ျပန္ၿပီး ရွစ္ပါးသီလ ေတာင္းခံၿပီး ျပန္ဆက္ေစာင့္လွ်င္ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလား
၃။ တပည့္ေတာ္ တျခားၿမိဳ႕ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအား ၀တၳဳကပ္လွဴခ်င္ပါသည္။ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် မသြားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ လူႀကဳံျဖင့္ ေပးလုိက္ရပါသည္။ ကုိယ္တုိင္မကပ္လွဴႏုိင္ေသာေၾကာင့္ အက်ိဳးေပး နဲသြားပါသလား
ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္။ အရွင္ဘုရားက်န္းမာပါေစ..
သင္းသင္းေအး
(MYANMAR TASAKI CO., LTD.)

A. ၁။ ၈ပါးသီလကုိ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာလည္း ေတာင္းခံၿပီး ေဆာက္တည္လုိ႔ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ေဆာက္တည္တဲ့အခါမွာေတာ့ အာမဘေႏၲဆုိတဲ့ စကားလုံးေတြ ဆုိစရာမလုိပါဘူး။ အာမဘေႏၲဆုိတာ အရွင္ဘုရား ေကာင္းပါၿပီဘုရားလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ ၀န္ခံပါဠိစကား ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားလုံးဟာ ေရွ႕ကတုိင္ေပးခ်ေပးတဲ့ သီလေပးတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ေရွ႕မွာ သီလယူမွသာ ဆုိရမယ့္ စကားလုံး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ဖာသာကုိယ္ တစ္ေယာက္တည္း ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ သီလယူတဲ့အခါ အာမဘေႏၲေတြ မဆုိေတာ့ဘဲ သီလေတာင္း၊ နေမာတႆဆုိ၊ သရဏဂုံေဆာက္တည္ၿပီး ေနာက္ဆုံး သီလသိကၡာပုဒ္ေတြကုိ ေဆာက္တည္႐ုံပါပဲ။ ဒါဆုိ ဘုရားေရွ႕မွာ သီလခံယူမႈ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္သြားပါၿပီ။

၂။ မုသာ၀ါဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားရွင္ကေတာ့ သားေတာ္ရာဟုလာကုိ “ခ်စ္သား ရာဟုလာ မုသားဆုိလ်င္ ရယ္ဖြယ္မွ်ပင္ မေျပာနဲ႔”လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိရင္ မုသာ၀ါဒ က်ဴးလြန္မိသူဟာ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ အကုသုိလ္ မရွိလုိ႔ပဲလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါက မုသာ၀ါဒရဲ႕ အျပစ္ကုိ ေျပာတာပါ။ သီလသိကၡာပုဒ္ပုိင္းမွာေတာ့ မုသာ၀ါဒကံေျမာက္ႏုိင္တဲ့ အဂၤါရပ္ေတြ ရွိပါတယ္။ မုသားေျပာတဲ့ပုဂၢဳိလ္ဟာ ၁။ မမွန္ေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ျခင္း ၂။ မွားယြင္းေစလုိေသာစိတ္ရွိျခင္း ၃။ ထုိစိတ္ျဖင့္လုံ႔လျပဳျခင္း ၄။ မိမိလိမ္ညာ ေျပာဆုိေနသည္ကုိသိျခင္း ဆုိတဲ့ ဒီအဂၤါရပ္ ေလးပါးလုံးနဲ႔ ျပည့္စုံရင္ မုသာ၀ဒါကံေျမာက္ၿပီး ဒီသိကၡာပုဒ္လည္း က်ိဳးျပတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိမွ မဟုတ္ဘဲ ဒီအဂၤါေတြနဲ႔ မညီဘူးဆုိရင္ေတာ့ ကံမေျမာက္တဲ့အတြက္ သိကၡာပုဒ္မပ်က္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မုသာ၀ါဒသိကၡာပုဒ္ေတာ့ ညစ္ႏြမ္းပါတယ္။ ဒီလုိ က်ဴးလြန္မိေပမယ့္ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ မျပည့္စုံတဲ့အတြက္ သိကၡာပုဒ္ မက်ိဳးဘူးဆုိရင္ ဘုရားေရွ႕မွာ ထပ္ၿပီးယူစရာမလုိပါဘူး။ သတိျပန္၀င္ခ်ိန္ကစၿပီး ေနာင္ဒီလုိမျဖစ္ေအာင္ ျပန္ေစာင့္ထိန္းမယ္ဆုိရင္ ရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ သတိထားရမွာက သီလသိကၡာပုဒ္ေတြဟာ တစ္ပုဒ္ခ်င္းယူထားရင္ တစ္ခုက်ိဳးသြားတဲ့အခါ တစ္္ခုပဲ ပ်က္ပါတယ္။ တစ္ပုဒ္ခ်င္းယူတယ္ဆုိတာ ပါဏာတိပါတာ ေ၀ရမဏိသိကၡာပဒံ သမာဒိယာမိ၊ အာဒိႏၷာဒါန… စသျဖင့္ ယူခ်င္းကုိဆုိၿပီး ေပါင္းယူတယ္ဆုိတာက အ႒ဂၤသမၸႏၷံဂတံ ဥေပါသထသီလံ သမာဒိယာမိလုိ႔ဆုိၿပီး ေဆာက္တည္တာကုိ ေျပာတာပါ။ ေပါင္းယူထားရင္ေတာ့ တစ္ခုက်ိဳးရင္ အားလုံးပ်က္ပါတယ္။ ခုနက ေျပာသလုိ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ညီလုိ႔ သိကၡာပုဒ္ က်ိဳးေပါက္သြားရင္ေတာ့ ျပန္ယူၿပီး ျပန္ေဆာက္တည္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔တာ ေဆာက္တည္မႈမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အခ်ိန္ပုိင္း ေဆာက္တည္တဲ့ ပုံစံမ်ိဳးပဲ ျဖစ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ထိန္းႏုိင္တာက အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ဥပုသ္သီလလုိ႔ ဆုိတဲ့အတြက္ ဥပုသ္ေန႔တစ္ေန႔ေလးမွာပဲ အထူးျပဳ ေဆာက္တည္ၾကရာမွာ တစ္ေန႔လုံး အစအဆုံး ထိန္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အခ်ိန္ပုိင္းအေနနဲ႔ ေဆာက္တည္လုိက္ရရင္လည္း ေဆာက္တည္တဲ့အခုိက္မွာ အတတ္ႏုိင္ဆုံး သတိထားႏုိင္တာ ေကာင္းပါတယ္။

၃။ အလွဴဒါနျပဳလုပ္တဲ့အခါ အဓိကျပည့္စုံသင့္တဲ့ အဂၤါရပ္ေတြထဲမွာ ေစတနာသုံးတန္ျပ႒ာန္းဖုိ႔က ပထမ အေရးအႀကီးဆုံး အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္က လွဴဖြယ္၀တၳဳ သန္႔ရွင္းဖုိ႔နဲ႔ တတိယအခ်က္က အလွဴခံပုဂၢိဳလ္မြန္ျမတ္ဖုိ႔႔ပါ။ ဒီအခ်က္ေတြထဲမွာ ေစတနာသုံးတန္ျပ႒ာန္းမႈက ပုိၿပီးအေရးႀကီးပါတယ္။ ေစတနာလည္းျပ႒ာန္း လွဴဖြယ္၀တၳဳကလည္း သန္႔စင္၊ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ကလည္း မြန္ျမတ္ဆုိရင္ေတာ့ အလြန္အက်ိဳးထူးတဲ့ အလွဴဒါနျဖစ္သလုိ အက်ိဳးတရားလည္း အျပည့္ရေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဂၤါရပ္ေတြအရ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လွဴမႈမလွဴမႈထက္ ေစတနာသုံးတန္ ျဖဴစင္မႈ မျဖဴစင္မႈက ပုိၿပီး အေရးႀကီးတယ္ဆုိတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဒီအဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံၿပီး ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က်လည္း ႐ုိ႐ုိေသေသ ေပးလွဴႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အခ်ိဳေပၚ သကာေလာင္းသလုိ ပုိပုိၿပီး အက်ိဳးႀကီးေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္မလွဴႏုိင္လုိ႔ တစ္ဆင့္ခံလွဴဒါန္းတဲ့ အခါမွာလည္း ေစတနာျပ႒ာန္းၿပီး လွဴဒါန္းႏုိင္ရင္ ဒီအလွဴဟာ အက်ိဳးအျပည့္အ၀ ရေစႏုိင္တဲ့ အလွဴပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ေစတနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

ရဟႏၲာနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶ ကြာျခားပုံ…

Q. ဆရာေတာ္ဘုရားအား ရိုေသစြာေလ်ာက္ထားပါတယ္ ဘုရား။ ကၽြန္ေတာ္က နည္းပညာ တက္ေရာက္ သင္ၾကားေနေသာ ဗိိုလ္ေလာင္းတစ္ဦးပါ။ ရဟႏၲာနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶ ကြာျခားပံုကို တပည့္ေတာ္အား ေျဖၾကား ေပးပါခင္ဗ်ာ။ မည္သို႔ မည္ပံု ၾကိဳးစားအားထုတ္ေသာ္ ျဖစ္ႏိုင္ပံုတို႔ကို ရွင္းလင္းေျဖၾကားေပးပါရန္ ေလးစားစြာ ပန္ၾကားအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

တပည့္ေတာ္က အရွင္ဘုရားရဲ႕ စာဖတ္ပရိသတ္ တစ္ဦးပါ။ အရွင္ဘုရား စာအုပ္ေတြကို အားလံုးနီးပါး ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ လိ္ုက္နာရမွာေတြကုိလည္း လိုက္နာပါတယ္။ မွတ္သားက်င့္ၾကံရမွာေတြကိုလည္း လိုက္နာ ပါတယ္။ အတုယူစရာေတြကိုလည္း အတုယူပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ တရားအား ထုတ္ခ်င္ေပမယ့္ အေျခအေနက မေပးေသးလို႔ စာသင္ရင္း တရားစာအုပ္ေတြဖတ္ရင္း ၀ိပႆနာကိုလည္း က်င့္ၾကံေနပါတယ္။ တပည့္ေတာ္မွာ အလြန္ထက္သန္တဲ႔ စိတ္တစ္ခုရွိပါတယ္ဘုရား။ အဲဒါကေတာ့ တပည္႔ေတာ္ အဘိညာဥ္ (၆) ပါးနဲ႔တကြ ရဟႏၲာျဖစ္ခ်င္ ေနမိတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး တရားစာအုပ္ေတြဖတ္ ေလ့လာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေဟာေျပာပါတယ္။ အရွင္ဘုရားေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ အမ်ားၾကီး ေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ မနက္တိုင္း ဘုရား ဆြမ္းကပ္တယ္ဘုရား။ ေန႔ခင္းလည္း ဘုရား ဆြမ္းကပ္ျပီးမွ စားပါတယ္ဘုရား။ အဲဒီကုသိုလ္ရဲ႔ ပထမေဇာက ယခု တပည့္ေတာ္ ဘယ္သြားသြား ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ထမင္းေကၽြးမယ့္ လူေတြအျမဲရွိေနတယ္ဘုရား။ ေစတနာပါပါနဲ့ ေန႔တုိင္းကၽြန္ေတာ့္ကို ေကၽြးၾကတယ္ဘုရား။ ယခု ဘယ္သြားသြား သရဏဂံု ၃ ပါး အျမဲရြတ္ေနပါတယ္ဘုရား။
အရွင္ဘုရား ရိုေသစြာ ကန္ေတာ့ပါတယ္ဘုရား။

ဗိုလ္ေလာင္း ေ၀ဇင္မင္း (DSTA)
ျပင္ဦးလြင္။

A. မဂၤလာပါ ဒကာေ၀ဇင္မင္း
ဗုဒၶဘာသာကုိ လက္ေတြ႕လုိက္နာ က်င့္ႀကံေနထုိင္တာကုိ သိရတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာပါတယ္။ တရားေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ထဲကလုိ လက္ေတြ႕အားထုတ္ရင္ လက္ေတြ႕အက်ိဳး ရႏုိင္တာျဖစ္လုိ႔ အားထုတ္ေနတဲ့ သူေတြအတြက္ အက်ိဳးတရားကေတာ့ ရွိေနမွာ အမွန္ပါပဲ။ အခု ဒကာေလး သိခ်င္ေနတဲ့ ေမးခြန္းေတြကုိ အတတ္ႏုိင္ဆုံး အက်ဥ္းခ်ဳံ႕ၿပီးပဲ ေျဖၾကားေပးလုိက္ပါတယ္။ အေသးစိပ္ အက်ယ္ေျဖေပးမယ္ဆုိရင္ စာေတြအရမ္းမ်ားၿပီး ႐ႈတ္ေထြးသြားမွာ စုိးလုိ႔ပါ။

ဒကာေလးေမးထားတဲ့ ရဟႏၲာနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶ ကြားျခားခ်က္ကေတာ့ ရဟႏၲာဆုိတာ အရဟႏၲဆုိတဲ့ ပါဠိစကားကုိ ျမန္မာမႈျပဳထားတာျဖစ္ၿပီး ပေစၥကဗုဒၶဆုိတာက ပါဠိစကားလုံးကုိ တုိက္႐ုိက္အသုံးျပဳထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရဟႏၲဆုိတဲ့ စကားမွာပါတဲ့ အရ, ဆုိတဲ့စကားက အဟန္႔အတား အကန္႔အေထာက္ ကိေလသာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး ဟႏၲ(ဟတ)ကေတာ့ သတ္ျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရဟႏၲ (ရဟႏၲာ)ဆုိတာ တားျမစ္ပိတ္ပင္တတ္တဲ့ ကိေလသာမွန္သမွ်ကုိ အၾကြင္းအက်န္မရွိ အကုန္အစင္ သတ္ၿပီးသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ေခၚဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶဆုိတဲ့ စကားလုံးမွာပါတဲ့ ပေစၥကဆုိတာ = အသီးအျခား၊ သီးသီးသန္႔သန္႔ လုိ႔အဓိပၸါယ္ရၿပီး ဗုဒၶကေတာ့ သစၥာေလးပါးကုိ သိေသာဘုရားလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပေစၥကဗုဒၶဆုိတာ သာဝကမ်ားလုိ သဗၺညဳဘုရားရွင္ထံမွ တစ္ဆင့္ သစၥာေလးပါးကုိ သိတဲ့ ရဟႏၲာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သီးျခားမိမိကုိယ္တုိင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ၿပီး သစၥာေလးပါးကုိသိတဲ့ ဘုရားမ်ိဳးကုိေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ပေစၥကဗုဒၶဟာ ဘုရားေတာ့ဘုရားပဲ ဒါေပမယ့္ ဘုရားငယ္လုိ႔ ဆုိေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါက ရဟႏၲာနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶဆုိတဲ့ အေခၚအေ၀ၚစကားလုံးေတြရဲ႕ အဓိကအဓိပၸါယ္ျခားနားခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ရဟႏၲာနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶတုိ႔ဟာ သစၥာေလးပါးကုိသိၿပီး ကိေလသာမွန္သမွ်ကုိ အကုန္အစင္ ပယ္သတ္ကာ ေနာက္ဆုံးတြင္ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳသြားၾကတာခ်င္း တူညီၾကေပမယ့္ ျဖည့္က်င့္ရတဲ့ ပါရမီနဲ႔ ရရွိတဲ့ အဆင့္အေျခအေန၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကေတာ့ ကြာျခားၾကပါတယ္။ သစၥာကုိ သိျမင္ၾကတာခ်င္း ကြာျခားမႈရွိတာကုိ ဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကုိ စာလုိေျပာေတာ့ ေဗာဓိလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ေဗာဓိဆုိတာ သစၥာေလးပါးကုိ ထုိးထြင္း၍ သိျမင္တဲ့ဉာဏ္ကုိ ဆုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သာ၀ကေတြရဲ႕ သိျမင္မႈဉာဏ္ကုိ သာ၀ကေဗာဓိလုိ႔ဆုိၿပီး ပေစၥကဗုဒၶမ်ားရဲ႕ ထုိးထြင္းသိျမင္မႈဉာဏ္ကုိ ပေစၥကေဗာဓိလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ပေစၥကဗုဒၶလည္း ရဟႏၲာပဲ ရဟႏၲာလည္း ရဟႏၲာပဲလုိ႔ ေစာဒကတက္စရာ ရွိပါတယ္။ ရဟႏၲာေတာ့ ရဟႏၲာပါပဲ။ ရရွိတဲ့ ဉာဏ္နဲ႔ျဖည့္က်င့္တဲ့ ပါရမီေတြကုိလုိက္ၿပီး သဗၺညဳတဗုဒၶ၊ ပေစၥကဗုဒၶ၊ သာ၀ကဗုဒၶရယ္လုိ႔ ခဲြျခားသတ္မွတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အသုံးျပဳတဲ့ ရဟႏၲာဆုိတာကေတာ့ သာ၀ကေတြကုိ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ သာ၀ကအျဖစ္နဲ႔ ပါရမီျဖည့္ၿပီး ကိေလသာကုန္ခမ္းကာ နိဗၺာန္၀င္စံၾကတဲ့ ရဟႏၲာမ်ားကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ သာ၀ကေတြ ရရွိၾကတဲ့ ေဗာဓိေတြကုိ ဆုိလုိခ်င္ပါတယ္။

ဒီသာ၀က ေဗာဓိကလည္း သုံးမ်ိဳးသုံးစား ကဲြျပားျပန္ပါတယ္။ အဲဒီသုံးမ်ိဳးက
(၁) အဂၢသာ၀ကေဗာဓိ = အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ မေထရ္ျမတ္တို႔ ရရွိၾကတဲ့ ေဗာဓိမ်ိဳးကုိ အဂၢသာ၀ကေဗာဓိလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရဖုိ႔အတြက္ ဒါနစတဲ့ ပါရမီဆယ္ပါးကုိ ကမၻာေပါင္း တစ္သေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းၾကာေအာင္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရပါတယ္။
(၂) မဟာသာ၀ကေဗာဓိ = ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ လက္်ာေတာ္ရံ သာ၀က ေလးဆယ္၊ လက္၀ဲေတာ္ရံ သာ၀ကေလးဆယ္လုိ႔ ေခၚတဲ့ အသီတိရွစ္က်ိပ္ျဖစ္တဲ့ မဟာသာ၀ကမ်ား ရရွိတဲ့ ေဗာဓိကုိ မဟာသာ၀က ေဗာဓိလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ဒီေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရဖုိ႔အတြက္လည္း ဒါနစတဲ့ ပါရမီဆယ္ပါးကုိ ကမၻာတစ္သိန္း ကာလၾကာေအာင္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရပါတယ္။
(၃) ပကတိသာ၀ကေဗာဓိ = ပကတိသာ၀ကမ်ားအတြက္ ပါရမီျဖည့္က်င့္ရမယ့္ ကာလအပုိင္းအျခား သတ္မွတ္ခ်က္ကုိ အတိအက် မေဖာ္ျပထားပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ အ႒ကထာမ်ားမွာေတာ့ ကမၻာတစ္သိန္းေအာက္ ကမၻာတစ္ရာ၊ ကမၻာတစ္ေထာင္ စသျဖင့္ အတိအက် သတ္မွခ်က္မရွိ ဒါနစတဲ့ပါရမီမ်ား ျဖည့္က်င့္ရဖြယ္ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဒီေန႔ေခတ္ တရားအားထုတ္ေနသူမ်ား အေနျဖင့္ မိမိတုိ႔ဟာ ဆုႀကီးပန္မ်ား ဟုတ္ခ်င္လည္းဟုတ္ႏုိင္၊ မဟုတ္ခ်င္လည္း မဟုတ္ႏုိင္ေပမယ့္္ သာမန္ေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရၿပီး သစၥာေလးကုိသိကာ ရဟႏၲာျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ အတိတ္ဘ၀ေတြက ျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ ပါရမီမ်ားလည္း ရွိႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီဘ၀မွာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္ ရဟႏၲာအျဖစ္ ရႏုိင္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အတိတ္ဘ၀ေတြက ဘယ္လုိျဖစ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ မသိႏုိင္ေပမယ့္ ဒီဘ၀မွာ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား မွန္မွန္ကန္ကန္ ျပင္းျပထက္သန္တဲ့ အားထုတ္မႈမ်ားနဲ႔ က်င့္ႀကံမယ္ဆုိရင္ ရဟႏၲာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ မသိႏုိင္တဲ့ ပါရမီေတြကလည္း ရွိခ်င္ရွိေနႏုိင္မွာ ျဖစ္လုိ႔ပါ။

ရဟႏၲာအျဖစ္ကုိ ရရွိတဲ့အခါမွာလည္း ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈနဲ႔ ပါရမီေတြအရ စ်ာန္အဘိညာဏ္ တန္ခုိးမရွိ ပကတိ သူလုိငါလုိ ေနတဲ့ သုကၡ၀ိပႆက ရဟႏၲာႏွင့္ စ်ာန္အဘိညာဏ္၊ တန္ခုိးရွင္ျဖစ္တဲ့ စ်ာနလာဘီရဟႏၲာလုိ႔ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားခဲြျခားႏုိင္ပါတယ္။ ပုိၿပီး အေသးစိပ္ခဲြျခားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၁။ လြန္ကဲေသာ သဒၶါျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ကင္းေသာ သဒၶါ၀ိမုတၱရဟႏၲာ ၂။ လြန္ကဲေသာ ပညာျဖင့္ ကိေလသာမွ လြတ္ကင္းေသာ ပညာ၀ိမုတၱရဟႏၲာ ၃။ ေလာကီ၀ိဇၨာ အဘိညာဏ္မပါ သဒၶါပညာႏွစ္ပါးျဖင့္သာ ကိေလသာမွ လြတ္ကင္းေသာ ဥဘေတာဘာဂ ၀ိမုတၱရဟႏၲာ ၄။ ၀ိဇၨာသုံးပါးႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ေတ၀ိဇၨာပတၱရဟႏၲာ ၅။ အဘိညာဥ္ (၆)ပါးနဲ႔ျပည့္စုံေသာ ဆဠာဘိညရဟႏၲာ ၆။ ပဋိသမၻိဒါေလးပါးသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ေသာ ပဋိသမၻိဒါပတၱ ရဟႏၲာလုိ႔ (၆)မ်ိဳးခဲြျခားႏုိင္ပါတယ္။ ဒီကဲြျပားမႈေတြဟာ အားထုတ္တဲ့ နည္းစနစ္နဲ႔ လုိခ်င္တဲ့အရာကုိ အထပ္ထပ္က်င့္ႀကံ ပြားမ်ားမႈေတြကုိလုိက္ၿပီး အမည္နဲ႔ အဆင့္ကဲြျပားသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အားလုံးကေတာ့ အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၲာမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမးခြန္းရွင္ ဒကာေလး ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အဘိညာဏ္ေျခာက္ပါးနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ ရဟႏၲာအျဖစ္ကုိ ရခ်င္ရင္ ၀ိပႆနာအလုပ္ကုိ နည္းစနစ္မွန္ကန္စြာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္း အဘိညာဏ္ ရဖုိ႔အတြက္ ပထမစ်ာန္၊ ဒုတိယစ်ာန္ စတဲ့စ်ာန္မ်ားကုိ ၀သီေဘာ္ငါးပါးနဲ႔ ႏုိင္နင္းစြာပြားမ်ား အားထုတ္ႏုိင္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဆဠာဘိည ရဟႏၲာအျဖစ္ကုိ ရရွိႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဘိညာဏ္ေျခာက္ပါးထဲက ၁။ နတ္မ်က္စိကဲ့သုိ႔ သိလုိရာကုိ အထူးျမင္တတ္တဲ့ ဒိဗၺစကၡဳအဘိညာဏ္ ၂။ နတ္နားကဲ့သုိ႔ အထူးၾကားတတ္တဲ့ ဒိဗၺေသာတအဘိညာဏ္ ၃။ သူတပါး၏စိတ္ကုိ သိတတ္တဲ့ ပရစိတၱ၀ိဇာနန အဘိညာဏ္ ၄။ အထူးထူးေသာ တန္ခုိးမ်ားကုိ ျပစြမ္းႏုိင္တဲ့ ဣဒၶိ၀ိဓအဘိညာသ္ ၅။ ေရွးဘ၀က ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္မ်ားကုိ အစဥ္ေအာက္ေမ့ႏုိင္တဲ့ ပုေဗၺနိ၀ါသာႏုႆတိ အဘိညာဥ္ဆုိတဲ့ အဘိညာဥ္ငါးပါးကုိ ေလာကီအဘိညာဥ္လုိ႔ေခၚၿပီး ဒီငါးပါးကုိ သာသနာပ အခါမွာလည္း သမထကမၼ႒ာန္းတစ္ခုခုကုိ အားထုတ္ၿပီး ရယူႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးအဘိညာဏ္ျဖစ္တဲ့ ၆။ ကိေလသာအာသေ၀ါ ကုန္ခမ္းေစတတ္တဲ့ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္လုိ႔ေခၚတဲ့ အာသ၀ကၡယ အဘိညာဥ္ကေတာ့ သာသနာတြင္းကာလမွာ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ပဲ ရယူႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သာသနာနဲ႔ႀကဳံၿပီး ၀ိပႆနာကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ႏုိင္တဲ့ အခုလုိကာလမ်ိဳးမွာ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးနဲ႔အတူ ရဟႏၲာအျဖစ္ကုိ ရယူႏုိင္ပါတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက သာ၀ကေတြအေနနဲ႔ ရဟႏၲာအျဖစ္ကုိ ရေစႏုိင္တဲ့ အဆင့္အတန္းေတြကုိ ေျပာျပတာျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သဗၺညဳတေဗာဓိ၊ ပေစၥကေဗာဓိမွတပါး သာ၀ကေဗာဓိ အေၾကာင္းကုိ အက်ဥ္းတင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ ပေစၥကဗုဒၶ အေၾကာင္းေျပာရရင္ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ကုိရတဲ့ ပေစၥကဗုဒၶ ဘုရားရွင္ေတြဟာ သဗၺညဳဘုရားရွင္မ်ား မပြင့္တဲ့ သာသနာပ အခါမွာပဲ ပြင့္ေတာ္မူၾကပါတယ္္။ သဗၺညဳတ ဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ား လူ႔ျပည္မွာ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ပေစၥကဗုဒၶ ဘုရားရွင္မ်ားဟာ ပရိနိဗၺာန္ စံဝင္ၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္သြား ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပေစၥကဗုဒၶ ဘုရားရွင္ေတြဟာ သစၥာေလးပါးတရားေတာ္ကုိ ကုိယ္တုိင္ပဲ သိျမင္ေလ့ရွိၿပီး သူတပါးတုိ႔သိေအာင္ မေဟာၾကားႏုိင္ပါဘူး။ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းတဲ့ သူေတြကုိေတာ့ လွဴၿပီးဆုေတာင္းတဲ့အခါ ေတာင္းတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္စုံေစႏုိင္ပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶ ဘုရားရွင္တုိ႔ဟာ ဂုဏ္ေတာ္အဆင့္အားၿဖင့္ သဗၺညဳဘုရားရွင္တုိ႔ေအာက္ နိမ့္က်ၿပီး ရဟႏၱာတုိ႔ထက္ ျမင့္ျမတ္ပါတယ္။

ဒီပေစၥကဗုဒၶအျဖစ္နဲ႔ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ ရဖုိ႔အတြက္ ဒါနစတဲ့ပါရမီဆယ္ပါး၊ ဥပပါမရမီဆယ္ပါးဆုိတဲ့ ပါရမီေတြကုိ ႏွစ္သေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းၾကာေအာင္ ပါရမီ ျဖည့္က်င့္ရပါတယ္။ ဒီပေစၥက ဗုဒၶမ်ားဟာလည္း ၁။ ပညာေရွ႕ထား ပါရမီပြားတဲ့ ပညာဓိက ပေစၥကဗုဒၶ ၂။ သဒၶါေရွ႕ထား ပါရမီပြားတဲ့ သဒၶါဓိက ပေစၥကဗုဒၶ ၃။ ၀ိရိယေရွ႕ထား ပါရမီပြားတဲ့ ၀ီရိယာဓိက ပေစၥကဗုဒၶလုိ႔ သုံးမ်ိဳးခဲြျခားႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ကဲြျပားေပမယ့္ ႏွစ္သေခ်ၤနဲ႔ ကမၻတစ္သိန္းၾကာေအာင္ ပါရမီေတြကုိျဖည့္ၿပီး ပါရမီအထြတ္အထိပ္ကုိ ေရာက္တဲ့အခါ ဆရာမရွိဘဲ မိမိကုိယ္တုိင္ သစၥာေလးပါးကုိ ထုိးထြင္း၍သိေသာ မဂ္ဉာဏ္ကုိ ရေတာ္မူပါတယ္။ ဒီမဂ္ဉာဏ္ကုိ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဒီလုိ ပေစၥကေဗာဓိဉာဏ္ကုိ ရရွိေတာ္မူတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သူျမတ္မ်ားကုိ ပေစၥကဗုဒၶလုိ႔ ေခၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ ဒကာေလးသိခ်င္တဲ့ ရဟႏၲာနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶအေၾကာင္း အနည္းငယ္ေတာ့ သိႏုိင္ေလာက္ၿပီလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ စာေပမွာအမ်ားႀကီး အက်ယ္ဖြင့္ထားေပမယ့္ ဒီေနရာမွာေတာ့ အဓိကက်တဲ့ အခ်က္ေလာက္ကုိပဲ ေရြးထုတ္တင္ျပလုိက္ပါတယ္။ မသိတာရွိရင္ နားမလည္တာရွိရင္ ေနာက္ထပ္ၿပီး ေမးျမန္းႏုိင္ပါတယ္။

က်မ္းကုိး
မဟာဗုဒၶ၀င္ (ပထမတဲြ၊ ပထမပုိင္း)၊ မင္းကြန္းတိပိဋကဓရ ဆရာေတာ္
လယ္တီဒီပနီေပါင္းခ်ဳပ္ (စတုတၳတဲြ၊ ဥတၱမပုရိသဒီပနီ)၊ လယ္တီဆရာေတာ္
သုေတသနသ႐ုပ္ျပ အဘိဓာန္၊ အရွင္ၾသဘာသာဘိ၀ံသ
၀ိသုဒၶိမဂ္၊ အ႒ကထာ၊ ျမန္မာျပန္ (ဒုတိယတဲြ)

Read more »