မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
13 Sep 10, 12:30 AM
ထက္
(၁) တပည့္ေတာ္ သိတဲ့သူ အခ်ိဳ႕က 'သူတပါးအေပၚ မေကာင္းတာ မလုပ္ဖူး' ဆိုတာနဲ႔တင္ ျပီးေနပါတယ္ ဘုရား။ ဒါနကေတာ့ လုပ္ပါတယ္ ဘုရား။ သီလကေတာ့ ငါးပါးသီလပါ အထူးတလည္ေတာ့ မေစာင္႔ပါဘူး ဘုရား။ ဘာဝနာကေတာ့ ပုတီးစိပ္ ဂုဏ္ေတာ္ပြါးပါတယ္ ဘုရား။ ဝိပႆနာ တရား မနာ အားမထုတ္ပါ ဘုရား။ လူၾကီးေတြဆိုေတာ့ စိတ္ဆိုးမွာစိုးတာ ေျပာရခက္ပါတယ္ ဘုရား။ အနည္းဆုံး စိတ္ထားမွန္ အယူမွန္ေစခ်င္ ပါတယ္ဘုရား...။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၁) ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ပင္ကုိယ္သဒၶါတရားရယ္၊ ပါရမီရယ္ေတြေၾကာင့္ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္တာထက္ တစ္ျခားကုသုိလ္ေတြကုိ လုပ္ရတာ ပုိ၀ါသနာ ပါေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာအားထုတ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းတဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္တုိင္လည္း အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ လူႀကီးသူမေတြလည္း အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ အတတ္ဆုံး သင့္ေလ်ာ္သလုိ တုိက္တြန္းေျပာဆုိ လုပ္ေဆာင္တာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အခ်ိန္အခါမသင့္၊ ကၽြတ္ခ်ိန္မသင့္ေသးရင္လည္း ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ မရတတ္ဘဲ သူ႔အခ်ိန္က်ရင္ သူ႔အလုိလုိ ေျပာင္းလဲလာတတ္တာေတြ ရွိတတ္တဲ့အတြက္ တုိက္တြန္းတဲ့ကုိယ္ကပဲ ႏွစ္ဘက္အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။ တဖက္ကျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း ၀ိပႆနာ တရားသာ အားမထုတ္တာ က်န္တဲ့ ကံငါးပါးလုံတာတုိ႔၊ မေကာင္းမႈ မလုပ္တာတုိ႔၊ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာတုိ႔ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့အတြက္ ဒီဘ၀မွာ တရားထူး မရႏုိင္ေပမယ့္ သံသရာမွာ သုဂတိဘ၀မွာ ျဖစ္ဖုိ႔ အားေတြအမ်ားႀကီး ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ေျဖမယ္ဆုိရင္ ေျဖလုိ႔ရပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ တုိက္တြန္းပါေစ ကာယကံရွင္ကုိယ္တုိင္က အဓိကပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တုိက္တြန္းျပဳျပင္သူ အေနနဲ႔ကေတာ့ စြမ္းႏုိင္သေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ထက္
(၂) တပည့္ေတာ္ကလည္း ခုမွ တရားနာျဖစ္ရုံပါဘုရား။ မွန္မွန္အားထုတ္ျဖစ္ေအာင္ သတိထားျပီး ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႕ တရားနာ အားထုတ္တဲ့အခါ တပါးသူေတြ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေရွာင္ျပီး ေျပာဆိုသင့္ပါသလဲဘုရား...။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၂) တရားနာ၊ တရားအားထုတ္တာ သူမ်ားေတြ အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္သင့္တယ္ ဆုိတာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ အရင္လုပ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ဂ႐ုစုိက္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဂ႐ုစုိက္တာ ပုိေကာင္းပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ျပင္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ျပင္တာက ပုိသင့္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားေတြက ဘယ္လုိပဲ ေျပာဆုိေနထုိင္ ဆက္ဆံၾကပါေစ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အဲဒါေတြ အေပၚမွာ လုိက္ၿပီး အကုသုိလ္ မျဖစ္မိေစဖုိ႔၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီးခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ တရားအားမထုတ္ခင္က ကုိယ့္ရဲ႕အမူအရာေတြကုိ တရားအားထုတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေျပာင္းႏုိင္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ႀကိဳးစားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္ၾကည့္တဲ့ ေနာက္ပုိင္း ကုိယ့္ရဲ႕ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေတြဟာ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲႏူးည့ံလာတယ္၊ အရင္က ျဖစ္တတ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အမူအက်င့္ေလးေတြကုိ ထိန္းသိမ္းလာႏုိင္တယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိၾကည့္တဲ့ သူတပါးေတြကလည္း အလုိလုိ ေျပာင္းလဲလာပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ္က အမွန္အကန္ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းလာတဲ့သူ ျဖစ္လာတယ္ဆုိရင္ သူတပါးေတြကလည္း ကုိယ့္ကုိၾကည့္ၿပီး အကုသုိလ္ျဖစ္ၾကမွာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ကုိယ့္ဘက္က အတတ္ႏုိင္ဆုံး ျပဳျပင္ၾကည့္လုိ႔မွ သူတပါးေတြက မေျပာင္းဘဲ ရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာလုိ႔ပဲ သေဘာထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အကုသုိလ္ မျဖစ္မိဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ထက္
(၃) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာကို နားမလည္ရင္ မိစာၦဒိ႒ိလို႔ ေခၚတာလား ဘုရား တရား သံဃာ အျပင္တျခား ယုံၾကည္တာကို မိစာၦဒိ႒ိလို႔ေခၚတာလား ဘုရား။ မိစာၦ ဒိ႒ိဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါဘုရား။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၃) မိစၦာဒိ႒ိဆုိတာ မွားယြင္းေဖာက္ျပန္ၿပီး ျမင္တာကုိ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိပယ္ၿပီး လဲြမွားစြာ ယုံၾကည္မႈလုိ႔ နားလည္ထားႏုိင္ပါတယ္။ နဲနဲခ်ဲ႕ေျပာမယ္ဆုိရင္ ခႏၶငါးပါးမွာ တစ္ပါးပါးကုိ အတၱဟု စဲြလမ္းတတ္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ ေနာက္ေနာက္ဘ၀၌ အက်ိဳးမရွိဟု အက်ိဳး၀ိပါက္ကုိ တားျမစ္ေလ့ရွိတဲ့ နတၳိကဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ သတၱ၀ါေတြဟာ ေသရင္ျပတ္ၿပီ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးလုိ႔ အယူရွိတဲ့ ဥေစၧဒဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းလည္းမရွိ အက်ိဳးလည္းမရွိဟု အေၾကာင္းအက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကုိ တုိက္႐ုိက္ပယ္တဲ့ အေဟတုကဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကုိ ျပဳေသာ္လည္း ျပဳအပ္သည္မမည္၊ ျပဳရာမေရာက္လုိ႔ အေၾကာင္ကံကုိ တားျမစ္တတ္တဲ့ အႀကိယဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳးကုိ မိစၧာဒိ႒ိ အယူလုိ႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ စာေပမွာေတာ့ ဒိ႒ိအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ဖြင့္ျပထားေပမယ့္ အဓိက ကမၼပထေျမာက္တဲ့ အယူေတြကေတာ့ နတၳိကဒိ႒ိ၊ အေဟတုကဒိ႒ိ၊ အႀကိယဒိ႒ိသုံးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိအေၾကာင္းအက်ိဳး၊ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးေတြကုိ ပယ္တဲ့အယူ၀ါဒမ်ိဳးကုိ ဒီေနရာမွာ မိစၧာဒိ႒ိလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ထက္
(၄) အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အလုပ္အားတဲ့အခါ အသံၾကားတာ ျမင္တာ လႈပ္ရွားတာ စိတ္မွာစဥ္းစားတာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ဆင္ျခင္ရင္ ဝိပႆနာလား သတိပ႒ာန္လား ဘုရား။ ဘယ္လို ကြဲလဲ ဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါ ဘုရား...။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၄) ၀ိပႆနာနဲ႔ သတိပ႒ာန္ဆုိတာ ေ၀ါဟာရ အသုံးအႏႈန္းပဲ ကြဲျပားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိရင္းအဓိပၸါယ္က အတူတူပါပဲ။ သတိပ႒ာနသုတ္မွာ လာတဲ့နည္းအတုိင္း ႐ုပ္နာမ္ေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ အရွိအတုိင္း အမွတ္သတိ မလြတ္ေစဘဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားေနတာကုိပဲ ၀ိပႆနာ ႐ႈမွတ္တယ္လုိ႔ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ဒီလုိတရားအားထုတ္တာကုိ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာနည္းလုိ႔ ဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေ၀ါဟာရ အဓိပၸါယ္အရ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀ိပႆနာဆုိတာ အထူးထူးအျပားျပား ျမင္တာၾကည့္တာ ႐ႈမွတ္တာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြကုိ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဟု ႐ႈမွတ္တာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး သတိပ႒ာန္ ဆုိတာကေတာ့ သတိကပ္ၿပီးတည္တာ၊ သတိမလြတ္တာ၊ သတိကုိ ေကာင္းစြာေဆာက္တည္တာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ အာ႐ုံအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ျမင္တယ္ၾကည့္တယ္ဆုိတာ သတိရွိမွ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္မွာ ျဖစ္သလုိ ႐ုပ္နာမ္မွာ ျဖစ္ပ်က္တာေတြကုိ ၾကည့္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း သတိကုိ ေကာင္းစြာေဆာက္တည္မွသာ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ဳပ္ေျပာရင္ ၀ိပႆနာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သတိပ႒ာန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ျဖစ္စဲျဖစ္ခုိက္ ေပၚစဲေပၚခုိက္မွာ အရွိအတုိင္း သတိနဲ႔ လုိက္လုိက္ၿပီး သိမွတ္ေပးေနမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေမးခြန္းရွင္ေမးသလုိ အသံၾကားတာ ျမင္တာ လႈပ္ရွားတာ စိတ္မွာစဥ္းစားတာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ဆင္ျခင္ရင္တာေတြဟာ သတိပ႒ာန္လုိ႔ ဆုိလည္းျဖစ္သလုိ ၀ိပႆနာလုိ႔လည္း ဆုိလည္းရတဲ့ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာနည္းပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။
ထက္
(၅) အရွင္ဘုရား လူၾကီးမိဘေတြကို တရားအားထုတ္ဖို႔ တရားနာဖို႔ကို သိရဲ့နဲ႔ မေျပာရင္ ေျပာလို႔မရရင္ မေျပာေတာ့ဘူးဆိုရင္ ေက်းဇူးမဆပ္ရာေရာက္ ပါသလားဘုရား။ စိတ္ေစတနာက အဓိကဆိုေပမယ့္ အေျပာမတတ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ေရာ လူၾကီးေတြပါ အကုသိုလ္ျဖစ္မွာ စိုးပါတယ္ ဘုရား...။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၅) မိဘေက်းဇူးဆပ္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့အထဲမွာ တရားနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းကေတာ့ အေကာင္းဆုံး နည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြက ပင္ကုိယ္ ဓာတ္ခံက သဒၶါတရား နည္းတတ္သလုိ၊ ပါရမီလည္း နည္းတတ္တဲ့အတြက္ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာမရတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ သားသမီးက ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ နားမ၀င္တတ္ဘဲ ၾကာရင္အျပစ္ေတာင္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အခ်ိန္က်လာလုိ႔ သိလာမွပဲ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိမွာပါ။ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ကုသုိလ္လုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ တရားအားထုတ္ျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကပဲ တုိက္တြန္းေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေက်းဇူးမဆပ္ႏုိင္တဲ့ အတြက္ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ရာမေရာက္ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ သားသမီး၀တ္တရားနဲ႔ အညီပံ့ပုိး လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာလည္း ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္တာလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူးကုိ အေက်ဆပ္ဖုိ႔ကေတာ့ တရားန႔ဲ ဆပ္မွပဲ ေက်ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေပမယ့္ တစ္ျခားေလာကေၾကာင္းအရ လုိအပ္သလုိ ျပဳစုလုပ္ေကၽြး ေဆာင္ရြက္ေပးတာေတြလည္း ေက်းဇူးဆပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားဘာ၀နာ အားထုတ္ဖုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ဒါနလုပ္ႏုိင္ေအာင္ သီလေဆာက္တည္ႏုိင္ေအာင္ တျခားကုသုိလ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ပံ့ပုိးေထာက္ပံ့ေပးတာလည္း ေက်းဇူးဆပ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနကုိၾကည့္ၿပီး ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ရတဲ့အခါ ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္ၿပီး ဓမၼေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ရတဲ့အခါ ဓမၼေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္ၾကည့္ပါလုိ႔ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။
13 Sep 10, 12:30 AM
ထက္
(၁) တပည့္ေတာ္ သိတဲ့သူ အခ်ိဳ႕က 'သူတပါးအေပၚ မေကာင္းတာ မလုပ္ဖူး' ဆိုတာနဲ႔တင္ ျပီးေနပါတယ္ ဘုရား။ ဒါနကေတာ့ လုပ္ပါတယ္ ဘုရား။ သီလကေတာ့ ငါးပါးသီလပါ အထူးတလည္ေတာ့ မေစာင္႔ပါဘူး ဘုရား။ ဘာဝနာကေတာ့ ပုတီးစိပ္ ဂုဏ္ေတာ္ပြါးပါတယ္ ဘုရား။ ဝိပႆနာ တရား မနာ အားမထုတ္ပါ ဘုရား။ လူၾကီးေတြဆိုေတာ့ စိတ္ဆိုးမွာစိုးတာ ေျပာရခက္ပါတယ္ ဘုရား။ အနည္းဆုံး စိတ္ထားမွန္ အယူမွန္ေစခ်င္ ပါတယ္ဘုရား...။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၁) ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ပင္ကုိယ္သဒၶါတရားရယ္၊ ပါရမီရယ္ေတြေၾကာင့္ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္တာထက္ တစ္ျခားကုသုိလ္ေတြကုိ လုပ္ရတာ ပုိ၀ါသနာ ပါေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာအားထုတ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းတဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္တုိင္လည္း အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ လူႀကီးသူမေတြလည္း အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ အတတ္ဆုံး သင့္ေလ်ာ္သလုိ တုိက္တြန္းေျပာဆုိ လုပ္ေဆာင္တာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အခ်ိန္အခါမသင့္၊ ကၽြတ္ခ်ိန္မသင့္ေသးရင္လည္း ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ မရတတ္ဘဲ သူ႔အခ်ိန္က်ရင္ သူ႔အလုိလုိ ေျပာင္းလဲလာတတ္တာေတြ ရွိတတ္တဲ့အတြက္ တုိက္တြန္းတဲ့ကုိယ္ကပဲ ႏွစ္ဘက္အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။ တဖက္ကျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း ၀ိပႆနာ တရားသာ အားမထုတ္တာ က်န္တဲ့ ကံငါးပါးလုံတာတုိ႔၊ မေကာင္းမႈ မလုပ္တာတုိ႔၊ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာတုိ႔ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့အတြက္ ဒီဘ၀မွာ တရားထူး မရႏုိင္ေပမယ့္ သံသရာမွာ သုဂတိဘ၀မွာ ျဖစ္ဖုိ႔ အားေတြအမ်ားႀကီး ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ေျဖမယ္ဆုိရင္ ေျဖလုိ႔ရပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ တုိက္တြန္းပါေစ ကာယကံရွင္ကုိယ္တုိင္က အဓိကပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တုိက္တြန္းျပဳျပင္သူ အေနနဲ႔ကေတာ့ စြမ္းႏုိင္သေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ထက္
(၂) တပည့္ေတာ္ကလည္း ခုမွ တရားနာျဖစ္ရုံပါဘုရား။ မွန္မွန္အားထုတ္ျဖစ္ေအာင္ သတိထားျပီး ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႕ တရားနာ အားထုတ္တဲ့အခါ တပါးသူေတြ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေရွာင္ျပီး ေျပာဆိုသင့္ပါသလဲဘုရား...။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၂) တရားနာ၊ တရားအားထုတ္တာ သူမ်ားေတြ အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္သင့္တယ္ ဆုိတာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ အရင္လုပ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ဂ႐ုစုိက္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဂ႐ုစုိက္တာ ပုိေကာင္းပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ျပင္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ျပင္တာက ပုိသင့္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားေတြက ဘယ္လုိပဲ ေျပာဆုိေနထုိင္ ဆက္ဆံၾကပါေစ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အဲဒါေတြ အေပၚမွာ လုိက္ၿပီး အကုသုိလ္ မျဖစ္မိေစဖုိ႔၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီးခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ တရားအားမထုတ္ခင္က ကုိယ့္ရဲ႕အမူအရာေတြကုိ တရားအားထုတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေျပာင္းႏုိင္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ႀကိဳးစားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္ၾကည့္တဲ့ ေနာက္ပုိင္း ကုိယ့္ရဲ႕ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေတြဟာ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲႏူးည့ံလာတယ္၊ အရင္က ျဖစ္တတ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အမူအက်င့္ေလးေတြကုိ ထိန္းသိမ္းလာႏုိင္တယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိၾကည့္တဲ့ သူတပါးေတြကလည္း အလုိလုိ ေျပာင္းလဲလာပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ္က အမွန္အကန္ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းလာတဲ့သူ ျဖစ္လာတယ္ဆုိရင္ သူတပါးေတြကလည္း ကုိယ့္ကုိၾကည့္ၿပီး အကုသုိလ္ျဖစ္ၾကမွာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ကုိယ့္ဘက္က အတတ္ႏုိင္ဆုံး ျပဳျပင္ၾကည့္လုိ႔မွ သူတပါးေတြက မေျပာင္းဘဲ ရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာလုိ႔ပဲ သေဘာထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အကုသုိလ္ မျဖစ္မိဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ထက္
(၃) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာကို နားမလည္ရင္ မိစာၦဒိ႒ိလို႔ ေခၚတာလား ဘုရား တရား သံဃာ အျပင္တျခား ယုံၾကည္တာကို မိစာၦဒိ႒ိလို႔ေခၚတာလား ဘုရား။ မိစာၦ ဒိ႒ိဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါဘုရား။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၃) မိစၦာဒိ႒ိဆုိတာ မွားယြင္းေဖာက္ျပန္ၿပီး ျမင္တာကုိ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိပယ္ၿပီး လဲြမွားစြာ ယုံၾကည္မႈလုိ႔ နားလည္ထားႏုိင္ပါတယ္။ နဲနဲခ်ဲ႕ေျပာမယ္ဆုိရင္ ခႏၶငါးပါးမွာ တစ္ပါးပါးကုိ အတၱဟု စဲြလမ္းတတ္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ ေနာက္ေနာက္ဘ၀၌ အက်ိဳးမရွိဟု အက်ိဳး၀ိပါက္ကုိ တားျမစ္ေလ့ရွိတဲ့ နတၳိကဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ သတၱ၀ါေတြဟာ ေသရင္ျပတ္ၿပီ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးလုိ႔ အယူရွိတဲ့ ဥေစၧဒဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းလည္းမရွိ အက်ိဳးလည္းမရွိဟု အေၾကာင္းအက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကုိ တုိက္႐ုိက္ပယ္တဲ့ အေဟတုကဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကုိ ျပဳေသာ္လည္း ျပဳအပ္သည္မမည္၊ ျပဳရာမေရာက္လုိ႔ အေၾကာင္ကံကုိ တားျမစ္တတ္တဲ့ အႀကိယဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳးကုိ မိစၧာဒိ႒ိ အယူလုိ႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ စာေပမွာေတာ့ ဒိ႒ိအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ဖြင့္ျပထားေပမယ့္ အဓိက ကမၼပထေျမာက္တဲ့ အယူေတြကေတာ့ နတၳိကဒိ႒ိ၊ အေဟတုကဒိ႒ိ၊ အႀကိယဒိ႒ိသုံးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိအေၾကာင္းအက်ိဳး၊ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးေတြကုိ ပယ္တဲ့အယူ၀ါဒမ်ိဳးကုိ ဒီေနရာမွာ မိစၧာဒိ႒ိလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ထက္
(၄) အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အလုပ္အားတဲ့အခါ အသံၾကားတာ ျမင္တာ လႈပ္ရွားတာ စိတ္မွာစဥ္းစားတာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ဆင္ျခင္ရင္ ဝိပႆနာလား သတိပ႒ာန္လား ဘုရား။ ဘယ္လို ကြဲလဲ ဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါ ဘုရား...။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၄) ၀ိပႆနာနဲ႔ သတိပ႒ာန္ဆုိတာ ေ၀ါဟာရ အသုံးအႏႈန္းပဲ ကြဲျပားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိရင္းအဓိပၸါယ္က အတူတူပါပဲ။ သတိပ႒ာနသုတ္မွာ လာတဲ့နည္းအတုိင္း ႐ုပ္နာမ္ေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ အရွိအတုိင္း အမွတ္သတိ မလြတ္ေစဘဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားေနတာကုိပဲ ၀ိပႆနာ ႐ႈမွတ္တယ္လုိ႔ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ဒီလုိတရားအားထုတ္တာကုိ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာနည္းလုိ႔ ဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေ၀ါဟာရ အဓိပၸါယ္အရ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀ိပႆနာဆုိတာ အထူးထူးအျပားျပား ျမင္တာၾကည့္တာ ႐ႈမွတ္တာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြကုိ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဟု ႐ႈမွတ္တာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး သတိပ႒ာန္ ဆုိတာကေတာ့ သတိကပ္ၿပီးတည္တာ၊ သတိမလြတ္တာ၊ သတိကုိ ေကာင္းစြာေဆာက္တည္တာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ အာ႐ုံအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ျမင္တယ္ၾကည့္တယ္ဆုိတာ သတိရွိမွ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္မွာ ျဖစ္သလုိ ႐ုပ္နာမ္မွာ ျဖစ္ပ်က္တာေတြကုိ ၾကည့္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း သတိကုိ ေကာင္းစြာေဆာက္တည္မွသာ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ဳပ္ေျပာရင္ ၀ိပႆနာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သတိပ႒ာန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ျဖစ္စဲျဖစ္ခုိက္ ေပၚစဲေပၚခုိက္မွာ အရွိအတုိင္း သတိနဲ႔ လုိက္လုိက္ၿပီး သိမွတ္ေပးေနမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေမးခြန္းရွင္ေမးသလုိ အသံၾကားတာ ျမင္တာ လႈပ္ရွားတာ စိတ္မွာစဥ္းစားတာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ဆင္ျခင္ရင္တာေတြဟာ သတိပ႒ာန္လုိ႔ ဆုိလည္းျဖစ္သလုိ ၀ိပႆနာလုိ႔လည္း ဆုိလည္းရတဲ့ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာနည္းပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။
ထက္
(၅) အရွင္ဘုရား လူၾကီးမိဘေတြကို တရားအားထုတ္ဖို႔ တရားနာဖို႔ကို သိရဲ့နဲ႔ မေျပာရင္ ေျပာလို႔မရရင္ မေျပာေတာ့ဘူးဆိုရင္ ေက်းဇူးမဆပ္ရာေရာက္ ပါသလားဘုရား။ စိတ္ေစတနာက အဓိကဆိုေပမယ့္ အေျပာမတတ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ေရာ လူၾကီးေတြပါ အကုသိုလ္ျဖစ္မွာ စိုးပါတယ္ ဘုရား...။
မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၅) မိဘေက်းဇူးဆပ္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့အထဲမွာ တရားနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းကေတာ့ အေကာင္းဆုံး နည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြက ပင္ကုိယ္ ဓာတ္ခံက သဒၶါတရား နည္းတတ္သလုိ၊ ပါရမီလည္း နည္းတတ္တဲ့အတြက္ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာမရတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ သားသမီးက ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ နားမ၀င္တတ္ဘဲ ၾကာရင္အျပစ္ေတာင္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အခ်ိန္က်လာလုိ႔ သိလာမွပဲ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိမွာပါ။ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ကုသုိလ္လုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ တရားအားထုတ္ျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကပဲ တုိက္တြန္းေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေက်းဇူးမဆပ္ႏုိင္တဲ့ အတြက္ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ရာမေရာက္ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ သားသမီး၀တ္တရားနဲ႔ အညီပံ့ပုိး လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာလည္း ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္တာလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူးကုိ အေက်ဆပ္ဖုိ႔ကေတာ့ တရားန႔ဲ ဆပ္မွပဲ ေက်ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေပမယ့္ တစ္ျခားေလာကေၾကာင္းအရ လုိအပ္သလုိ ျပဳစုလုပ္ေကၽြး ေဆာင္ရြက္ေပးတာေတြလည္း ေက်းဇူးဆပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားဘာ၀နာ အားထုတ္ဖုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ဒါနလုပ္ႏုိင္ေအာင္ သီလေဆာက္တည္ႏုိင္ေအာင္ တျခားကုသုိလ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ပံ့ပုိးေထာက္ပံ့ေပးတာလည္း ေက်းဇူးဆပ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနကုိၾကည့္ၿပီး ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ရတဲ့အခါ ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္ၿပီး ဓမၼေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ရတဲ့အခါ ဓမၼေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္ၾကည့္ပါလုိ႔ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။
0 မွတ္ခ်က္မ်ား (...ေရးရန္):
Post a Comment