ျမန္မာမွမဟုတ္၊ သုိ႔ေသာ္

ဒကာတစ္ေယာက္က ေလွ်ာက္လာပါတယ္။ သူက “ဘုန္းဘုန္းဘုရား၊ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားဟာ စစ္မွန္တဲ့ ဘာသာတရား အဆုံးအမ၊ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့မ်ားနဲ႔ တန္ဘုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ အေထာက္အပံ့ေတြ ရွိေနရဲ႕သားနဲ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ သူမ်ားေတြထက္ မနာလုိမႈေတြ၊ ဝန္တုိမႈေတြ မ်ားေနရပါသလဲဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္လည္း ျပည္ပမွာေရာက္လာေတာ့ အရင္ေရာက္ေနတဲ့ ေရႊခံတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ မေခ်မငံ ဆက္ဆံမႈေတြ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပညာျပမႈေတြ၊ တပည့္ေတာ္ထက္ အသက္ငယ္ေပမယ့္ အလုပ္မွာ စီနီယာ က်တယ္ဆုိတဲ့ မာန္မာနေတြနဲ႔ ျပဳမူဆက္ဆံတာကုိ ခံေနရပါတယ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ အေကာင္းဆုံး မျဖစ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ခါ ဒီေလာက္တန္ဘုိးရွိတဲ့ ဘုရားအဆုံးအမေတြ ရွိထားတဲ့ ျမန္မာေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ဒီေလာက္ ဆုိးဆုိးဝါးဝါး မေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားေတြ မ်ားရတာလဲဆုိတဲ့ အေတြးေတာ့ မၾကာမၾကာ ျဖစ္မိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ဘုန္းဘုန္းကုိ ေမးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား” စသျဖင့္ သူ႔အေတြ႕အႀကဳံကုိ အေျခခံတဲ့ သူသိခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းကုိ သိလုိေရးနဲ႔ ေမးေလွ်ာက္လာပါတယ္။

သူ႔အေမးကုိ ဘုန္းဘုန္းက “အင္း… ဒကာက ဒကာ့အေတြ႕အႀကဳံကုိ အေျခခံၿပီး ေျပာျပ ေလွ်ာက္ထားတာဆုိေတာ့ ဘုန္းဘုန္းလည္း ဘုန္းဘုန္းအေတြ႕အႀကဳံအရ ေျပာျပေပးရဦးမွာေပါ့၊ ဒါမ်ိဳး အျဖစ္အပ်က္ေတြကေတာ့ လူေတြမွာပဲ ရွိေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဘုန္းႀကီးေတြၾကားမွာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ကုိယ့္ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြမွာပဲ ရွိေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ တျခားတျခား ႏုိင္ငံ၊ တျခားတျခား လူမ်ိဳးေတြမွာလည္း ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ကုိယ္ကကုိယ့္လူမ်ိဳးေတြနဲ႔ပဲ အနီးကပ္ေနျဖစ္ေနလုိ႔ ကုိယ့္လူမ်ိဳးေတြက ပုိၿပီးအျဖစ္မ်ားတယ္လုိ႔ ထင္ရေပမယ့္ တျခားလူမ်ိဳးေတြမွာလည္း ရွိေနၾကတာပါပဲ၊ အရင္းစစ္ေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ ကုိယ္ခ်င္းစာတရား ထားႏုိင္မႈ၊ ကုိယ့္က်င့္တရား တည္တ့ံမႈ၊ ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံး ေစာင့္ထိန္းမႈ၊ သတိတရားရွိမႈ စတာေတြနဲ႔ပဲ သက္ဆုိင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္” စသည္ျဖင့္ ျပန္လည္ေျပာၾကားေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ေနရာေဒသ အေတာ္မ်ားမ်ား၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အေတာ္မ်ားမ်ား၊ လူမ်ိဳးအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူေတြဟာ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ ရသမွ်အေနအထား၊ ရွိသမွ် အေနအထားေလးေတြနဲ႔ အၿပိဳင္အဆုိင္ မာနေလးေတြၿပိဳင္ကာ မနာလုိမႈေတြ၊ ဝန္တုိမႈေတြ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိရွိေနတတ္ဟာ လူတုိင္းမွာ ျဖစ္ေလ့ရွိတတ္ေပမယ့္ ျမန္မာေတြအတြက္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြက ပုိဆုိးတယ္လုိ႔ ထင္မယ္ဆုိလည္း ထင္ႏုိင္စရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘာမဟုတ္တဲ့ အရာေလးေတြကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မေခၚႏုိင္မေျပာႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ကုန္ၾကတာ ေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕က မဆုိစေလာက္ ရာထူးေလးေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က မဆုိစေလာက္ ေငြေၾကးေလးေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က မဆုိစေလာက္ ဂုဏ္ပကာသန ေလးေတြနဲ႔ ကုိယ္ရွိထားတာ၊ ကုိယ္ ရထားတာေလးေတြကုိ သူမ်ားရွိသြားမွာ၊ ရသြားမွာစုိးတဲ့ ဝန္တုိစိတ္နဲ႔ တစ္ျခားသူေတြအေပၚ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖယ္ထုတ္ပထုတ္လုပ္ကာ မျဖစ္မေန အတူရွိၾကရမယ္ဆုိရင္လည္း နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စိတ္ဒုကၡ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ကုိယ္ေကာင္းစားေရးအတြက္ဆုိရင္ ကုိယ့္လူမ်ိဳးေတြ၊ ကုိယ့္ႏုိင္ငံေတြ၊ ကုိယ့္ဘာသာတရားေတြ ဘာေတြညာေတြ ေခါင္းထဲမရွိဘဲ နီးစပ္ရာကုိ ကပ္ဖားယပ္ဖား လုပ္တတ္တာေတြအထိ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိရတတ္ပါတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး သူမ်ားႏုိင္ငံမွာလာၿပီး သူမ်ားခုိင္းဖက္အျဖစ္ လုပ္ေနၾကရတာခ်င္း အတူတူ အရင္ေရာက္တဲ့သူက ေနာက္ေရာက္တဲ့သူေၾကာင့္ ကုိယ့္ေနရာေလး ေပ်ာက္သြားမွာစုိးၿပီး ေနာက္လူအေပၚမွာ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ျပဳတတ္တာေတြ ရွိသလုိ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့ သူကလည္း သူလည္းလူ ကုိယ္လည္းလူ၊ သူလည္းအလုပ္သမား ကုိယ္လည္းအလုပ္သမားပဲ ဘာဂ႐ုစုိက္စရာ ရွိမွာလဲဆုိတဲ့ တစ္လဲြမာန ေလးေတြနဲ႔ လူအခ်င္းခ်င္း ေလးစားရမွာကုိေတာင္ မေလးစားဘဲ သူၿပိဳင္ကုိယ္ၿပိဳင္ လုပ္တတ္တာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘာမဟုတ္တာေလးေတြနဲ႔ မာနေလးေတြၿပိဳင္၊ မနာလုိမႈ၊ ဝန္တုိမႈလည္းေတြ ၿပိဳင္ရာက ေနာက္ဆုံးအၿငိဳးအေတးေတြ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ကဲြၾကၿပဲၾကေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အရင္းစစ္ေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့၊ ရွိလည္းခဏသာျဖစ္တဲ့ အရာေတြမွာ အဟုတ္လုိ႔ ထင္ေနတတ္ၾကတဲ့ မသိမႈတရားေတြ၊ ေမ့ေလ်ာ့မႈ ပမာဒေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္အရာမွ မၿမဲဘူးဆုိတာကုိ ႏွလုံးသြင္း ဆင္ျခင္မႈမရွိဘဲ ေခတၱခဏ ရွိေနတဲ့ အရာေလးေတြ အေပၚမွာ တစ္လဲြအထင္နဲ႔ မာနဝင္မိၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ “ရထူးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ ဒီရာထူးဆုိတာ အခုရွိေပမယ့္ မနက္ျဖန္သဘက္ဆုိ ရွိခ်င္မွရွိေတာ့မွာ၊ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားမ်ား ကုိယ္နဲ႔မထုိက္လုိ႔ကေတာ့ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေၾကာင့္ အခ်ိန္မေရြး ပ်က္စီးသြားႏုိင္တာ၊ က်န္းမာေရးေတြ၊ ႐ုပ္ရည္အဆင္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းမြန္ေကာင္းမြန္ ႐ုပ္တရားဆုိတာ ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတတ္တာ” စသျဖင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သံေဝဂဉာဏ္နဲ႔ သတိမျပဳမိၾကဘဲ ငါဆုိတဲ့ အတၱစဲြေတြ ဝင္ေနမိၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား ဒီလုိ မနာလုိတတ္တာ၊ ဝန္တုိတတ္တာ၊ မာနထားတတ္တာ၊ သူတပါးအေပၚ ႏုိင္ထက္စီးနင္းျပဳတတ္တာ၊ သူတပါးအေပၚ ကုိယ္ခ်င္းစာတရား ေခါင္းပါးတတ္တာ စတာေတြဟာ ျမန္မာမ်ားမွာပဲ ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာကသတၱဝါအားလုံးမွာ ရွိေနတတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရဟႏၲာစတဲ့ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကလဲြလုိ႔ က်န္တဲ့ပုထုဇဥ္ သတၱဝါမွန္သမွ် ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ေစတနာေတြက အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး၊ ပုဂၢိဳလ္မေရြး ရွိေနျဖစ္ေနၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိေလသာတရား ရွိထားေနသမွ် အသိတရားကုိလည္း ထိပါးေနမွာျဖစ္ၿပီး ေမ့ေလ်ာ့မႈေတြနဲ႔ မဟုတ္ကုိ အဟုတ္ထင္ကာ ေကာင္းတဲ့အရာေတြမွာ မလုပ္ခ်င္တတ္တာဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိေလသာ မကင္းသူမွန္သမွ် ဘယ္သူမဆုိ ျဖစ္ေနၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အသိသတိ ရွိမႈကုိလုိက္ၿပီး အျဖစ္မ်ားတာနဲ႔ အျဖစ္နည္းတာ ဒီေလာက္ပဲ ကြာျခားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ကြာျခားတာ မကြာျခားတာေနာက္ထား။ ေလာေလာဆယ္ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ဒီလုိအတၱမာန အစဲြေတြေၾကာင့္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ဣႆာမစၧရိယ တရားေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတြကေန တျဖည္းျဖည္း နည္းပါးသြားေအာင္ပဲ အရင္ဆုံး ေလ့က်င့္ၾကည့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶစာေပေတြမွာေတာ့ “မရဏံ ေမ ဓုဝံ၊ ဇီဝိတံ အဓုဝံ- ငါ့အားေသျခင္းတရားသည္ ၿမဲေသာသေဘာရွိ၏၊ အသက္ရွင္ျခင္းသည္ မၿမဲေသာ သေဘာရွိ၏” စသျဖင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေန႔စဥ္ေနတုိင္း မရဏာႏုႆတိ ဘဝနာ ပြားႏုိင္တဲ့သူမ်ားဟာ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ရွိေနတဲ့အတၱမာနကုိ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ခ်သြားႏုိင္ေၾကာင္း ဖြင့္ဆုိရွင္းျပ ထားပါတယ္။ ဒီလုိဆုိေတာ့ အရာရာမွာ ငါဆုိတဲ့အတၱမာနကုိ ေရွးတန္းတင္ကာ ငါမွန္တယ္လုိ႔ အၿမဲထင္ေနတတ္ၾကတဲ့ အတၱဝါဒီမ်ား အေနနဲ႔ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း ေသျခင္းတရားကုိ ဆင္ျခင္တတ္တဲ့ ညဥ္ေလးလုပ္ေပးထားရင္ အဆင္မေျပမႈေတြကုိ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္တဲ့ အတၱမာနေလးေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလ်ာ့သြားမွာပဲလုိ႔ေတာင္ ေတြးမိပါေသးတယ္။ တကယ္လည္း လက္ေတြ႕လုပ္ၾကည့္ရင္ လက္ေတြ႕ အက်ိဳးရလာဘ္ေတြ ရလာႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ လုပ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ပါပဲ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သတိတရားနဲ႔ အက်င့္တရားကုိ ေပါင္းစပ္ၿပီး ေကာင္းျမတ္တဲ့ အလုပ္ေတြမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေလ့က်င့္ထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ျမန္မာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားတျခား ဘယ္လုိလူမ်ိဳးမ်ားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ အတၱမာနနဲ႔ နိစၥတရားေလးေတြ ေလ်ာ့နည္းလာေနမွာျဖစ္ၿပီး ဒီလုိအတၱမာနေတြ ေလ်ာ့လာေနသမွ် ေလာကသားေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မနာလုိတတ္၊ ဝန္တုိတတ္တဲ့ စိတ္ေစတနာေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း ပါးလာေနမွာျဖစ္ကာ ေနရတဲ့အခုိက္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာကုိယ္ခ်မ္းသာနဲ႔ ေဘးရန္ေလးေတြ ကင္းၿငိမ္းလာႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ေလာကႀကီးမွာ လူအခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အၿပိဳင္အဆုိင္ မာနေတြထားတတ္တာ၊ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ မနာလုိမႈေတြ မ်ားတတ္တာ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကုိယ္ရွိထားတာေလးေတြ အေပၚမွာ ဝန္တုိမႈေတြ မ်ားတတ္တာေတြေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း အဆင္မေျပမႈေတြလည္း ရွိေနတတ္ၾကတဲ့ အပုိင္းမွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွာပဲ ဒီလုိမ်ိဳး ရွိတတ္၊ ျဖစ္တတ္တာ မဟုတ္ဘဲ၊ တျခားတျခားႏုိင္ငံမ်ားနဲ႔ တျခားတျခား လူမ်ိဳးေတြမွာလည္း ရွိေနတတ္ၾကတာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အရင္းစစ္ေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္ေနလုိ႔ မဟုတ္ဘဲ သတၱဝါ အသီးသီးမွာ ရွိေနၾကတဲ့ မသိမႈ အဝိဇၨာတရား၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစတဲ့ ကိေလသာတရားမ်ားနဲ႔ အတၱမာန တရားမ်ားေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီလုိတရားမ်ား ရွိေနသမွ် ၿငိမ္းခ်မ္းေနၾကမွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ဒီတရားေတြကုိ သတိအသိ အက်င့္တရားမ်ားနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့ခ်ၾကရမွာျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေလာကသားမ်ား အေနနဲ႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အဆင္မေျပမႈေတြ ျဖစ္ၾကတာဟာ ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ေနရာ စတာေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ တစ္ဦးခ်င္းသႏၲာန္မွာ ရွိေနၾကတဲ့ မသိမႈ၊ ေမ့ေလ်ာ့မႈ၊ အတၱမာနရွိမႈ၊ ကိေလသာတရား အားေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္သာ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ကာ အဲဒီတရားေတြကုိ တစ္ဦးခ်င္းအေနနဲ႔ အတတ္ႏုိင္ဆုံး နည္းသထက္နည္းေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ေနရတဲ့အခုိက္မွာ အရာအားလုံးဟာလည္း အခုိက္အတန္႔ပဲဆုိတဲ့ အခ်က္နဲ႔ အားလုံးဟာ ေသၾကရမွာပဲဆုိတဲ့ အခ်က္မ်ားကုိသာ မ်ားမ်ားႏွလုံးသြင္းၿပီး မိမိတုိ႔ တစ္ဦးခ်င္းကစၿပီး ကုိယ္ႏႈတ္စိတ္ အမူအရာေတြကုိ ေျပာင္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေစတနာထား ေမတၱာအားျဖင့္ အသိေပးတုိက္တြန္း လုိက္ရပါတယ္။