ပရိတ္ပ႒ာန္း ရြတ္ဖတ္ရာတြင္ အသံမထြက္ဘဲ ရြတ္ေကာင္း၊ မရြတ္ေကာင္း…

Q.အရွင္ဘုရား…
ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္နွင့္ ေမတၱာသုတ္ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ရာတြင္ အသံမထြက္ပဲ ရြတ္ေကာင္းပါလားဘုရား…
moon(ksdh)

A. ဒီေနရာမွာ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္သူရဲ႕ စိတ္ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ရြတ္ဖတ္မႈကုိ လုိက္ၿပီးေျပာဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အကယ္၍ ကုိယ္က တစ္စုံတစ္ေယာက္အတြက္ ေဘးဥပါဒ္ အႏၲရာယ္အေပါင္းမွ ကာကြယ္ေပးလုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ “အလကားေနတာထက္စာရင္ စိတ္မွာဗုဒၶဓမၼမ်ားကုိ အာ႐ုံျပဳ ရြတ္ဆုိေနတာက ပုိေကာင္းပါတယ္”ဆုိတဲ့ ကုသုိလ္ရလုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ စိတ္ကေန အာ႐ုံျပဳ ရြတ္ဆုိေနတယ္ဆုိရင္ အသံမထြက္ဘဲ ရြတ္ဆုိေကာင္းပါတယ္။ ကုသုိလ္ရပါတယ္။ မေနာကံ ကုသုိလ္ျဖစ္ပါတယ္။


အဲဒီလုိမွ မဟုတ္ဘဲ တစ္စုံတစ္ေယာက္အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ရြတ္ဆုိေပးတာဆုိရင္ေတာ့ အသံထြက္ၿပီး ရြတ္ဆုိေပးရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ရြတ္တဲ့အခါမွာလည္း ဒီပရိတ္ပ႒ာန္းရဲ႕ အစြမ္းမ်ား ပုိၿပီးအာနိသင္ ရွိေစဖုိ႔ ပရိတ္ပ႒ာန္း ရြတ္သူနဲ႔ ပရိတ္ပ႒ာန္းနာသူတုိ႔ ျပည့္စုံရမယ့္ အခ်က္ေတြ ျပည့္စုံေအာင္ ရြတ္ဖတ္နာယူမွ ပုိၿပီးအက်ိဳး အာနိသင္ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဗုဒၶဓမၼဆုိတဲ့ အေတြးယုံၾကည္မႈနဲ႔ ရြတ္ေနတဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ကေတာ့ ျဖစ္ေနၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ အက်ိဳးအာနိသင္ ထက္ေစဖုိ႔အတြက္ေတာ့ ရြတ္သူနာသူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဂၤါရပ္ေတြ ျပည့္စုံမွ ပိုၿပီးအစြမ္းထက္ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ ပရိတ္ပ႒ာန္း ရြတ္သူနဲ႔ နာသူတုိ႔ျပည့္စုံရမယ့္ အဂၤါရပ္မ်ားကုိ သိထားဖုိ႔လုိ္ပါတယ္။ ဒါေတြကုိ လုိက္နာၿပီး ရြတ္ဖတ္နာယူၾကရင္ ပုိၿပီးေကာင္းပါတယ္။ ဒီအဂၤါရပ္မ်ားကေတာ့…
၁။ ပုဒ္ ပါဌ္ အကၡရာကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ ရြတ္ဆုိႏုိင္ျခင္း၊
၂။ ပရိတ္၊ ပ႒ာန္းရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ ေကာင္းစြာနားလည္ျခင္း
၃။ ပရိတ္ပ႒ာန္း နာၾကားသူမ်ားအေပၚတြင္ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာထားျခင္း ဟူေသာ ပရိတ္ပ႒ာန္းရြတ္သူ ျပည့္စုံရမယ့္ အဂၤါ (၃)ပါးနဲ႔
၁။ အေမသတ္ျခင္း၊ အေဖသတ္ျခင္း စတဲ့ ပဥၥာနႏၲရိယကံငါးပါးကုိ က်ဴးလြန္ထားမႈ မရွိျခင္း
၂။ မိစၧာဒိ႒ိအယူ ရွိသူမျဖစ္ျခင္း
၃။ ယုံၾကည္မႈသဒၶါတရားႏွင့္ ျပည့္စုံျခင္း ဟူေသာ ပရိတ္ပ႒ာန္းနာသူ ျပည့္စုံရမယ့္ အဂၤါ (၃)ပါးတုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါက တစ္ျခားသူအတြက္ ရည္ရြယ္ရြတ္ေပးတဲ့အခါ အက်ိဳးအာနိသင္ ေကာင္းေစဖုိ႔အတြက္ ေျပာတာပါ။ ကုိယ့္ဖာသာကုိယ္ ကုသုိလ္ရေစဖုိ႔ အတြက္ကေတာ့ အသံမထြက္ဘဲ စိတ္မွာအာ႐ုံျပဳၿပီး ရြတ္ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ အသံထြက္ၿပီး မရြတ္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဥပမာ ခရီးသြားတဲ့အခါ၊ ကား၊ ရထား စသည္စီးတဲ့အခါမ်ိဳးေပါ့။ ဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ အသံမထြက္ဘဲ စိတ္ကအာ႐ုံျပဳ ရြတ္ပြားေနရင္လည္း ကုသုိလ္ျဖစ္ေန၊ ကုသုိလ္ရေနပါတယ္။ အနက္အဓိပၸါယ္ ဆုိလုိရင္းအထိ အာ႐ုံျပဳ ရြတ္ဆုိႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ပုိေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ အေျခအေနေပးတဲ့အခါ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းေစလုိတဲ့အခါ ကုိယ့္ရဲ႕ပရိတ္ပ႒ာန္း ရြတ္ပြားမႈကုိ အျခားအျခားေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား နာေစလုိတဲ့အခါ၊ ကုိယ့္ေစာင့္နတ္စတဲ့ သမၼာေဒ၀ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ားလည္း နာယူေစခ်င္တဲ့အခါ၊ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံကုသုိလ္ သုံးမ်ိဳးလုံး ပါေစခ်င္တဲ့အခါ စတဲ့ အခါ္မ်ိဳးမွာေတာ့ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ပရိတ္ပ႒ာန္းရြတ္သူမ်ား ျပည့္စုံရမယ့္ အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး အသံထြက္ ရြတ္ဆုိေပးတာ ပုိေကာင္းပါတယ္။ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ သမၼာေဒ၀ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ားဟာ သူေတာ္ေကာင္းတရားကုိ နာယူဖုိ႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့အတြက္ မရြတ္ခင္ ထုိနတ္ေဒ၀ါအေပါင္းကုိ ပင့္ဖိတ္ၿပီး သူတုိ႔ၾကားေစႏုိင္ဖုိ႔ အသံထြက္ ရြတ္ဆုိေပးႏုိင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ ေျပာလုိတာက ကိုယ့္ဖာသာကုိယ္ အျခားဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွ မရွိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကုသုိလ္ရေနေစဖုိ႔သက္သက္ ရြတ္ဆုိတာဆုိရင္ အသံမထြက္ဘဲ ရြတ္ဆုိႏုိင္ၿပီး တစ္စုံတစ္ေယာက္ အတြက္ ရည္ရြယ္ရြတ္ဆုိေပးတာ ဆုိရင္ေတာ့ အခ်က္အလက္ အဂၤါရပ္မ်ားနဲ႔ ျပည့္စုံေအာင္ အသံထြက္ ရြတ္ဆုိပါလုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ အသံထြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မထြက္သည္ျဖစ္ေစ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ေနမယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ၿပီး ကုသုိလ္ကေတာ့ ရေနတယ္ဆုိတာပါပဲ။

0 မွတ္ခ်က္မ်ား (...ေရးရန္):


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား