မွတ္မွတ္ရရ ၿပီးခဲ့တဲ့ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔၊ ၁၇-၅-၂၀၁၁ရက္ေန႔က ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္စီမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ဒကာတစ္ေယာက္က ဗုဒၶေန႔မွာ အရွင္ဘုရားကုိ သတိတရ ဖုန္းဆက္ၿပီး ဦးတင္တာပါဘုရားလုိ႔ ေလွ်ာက္ထားရင္း သူသိခ်င္တာေလးေတြလည္း ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားလာပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခား သူေမးတဲ့ ေမးခြန္းထဲမွာ ဒီေန႔ေခတ္ သူတုိ႔လုိ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအတြက္ ကုိးကြယ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခက္ေတြ႕ေနတဲ့ အခ်က္လည္း ပါဝင္ပါတယ္။ သူက “ဘုန္းဘုန္း သိတဲ့အတုိင္းပဲဘုရား အခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ကုိးကြယ္ရမယ့္ ဘုန္းႀကီးေတြ ကုိယ္တုိင္က ဂုိဏ္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အဖဲြ႕အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဟာေျပာပုိ႔ခ်လာၾကေတာ့ ဘုရားေဟာ တရားေတြကုိ အမွားအမွန္ မသိတဲ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔လုိ သူေတြက အဲဒီဘုန္းႀကီး ေဟာေျပာတဲ့ တရားဟာ မွားလားမွန္လား မခဲြျခားတတ္တဲ့အျပင္ အစစ္အမွန္ ဆရာသမားကုိ ဘယ္လုိရွာေဖြရမွန္း မသိတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ေနပါတယ္ ဘုရား၊ အဲဒါ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔လုိ သူေတြအတြက္ ဆရာမမွားရေအာင္ ဘယ္လုိေရြးခ်ယ္ရမယ္ဆုိတာ လမ္းညႊန္ေပးပါဘုရား” လုိ႔ ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ “မွန္တယ္ ဒကာေတာ္ေရ ဒကာတုိ႔လုိ သူေတြအတြက္ ကုိးကြယ္မႈ မမွားရေအာင္ ဆရာေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီးပဲ ေရြးခ်ယ္ကုိးကြယ္ ရေတာ့မွာျဖစ္တယ္”လုိ႔ အႀကံျပဳရင္း ယုံၾကည္မႈကုိ စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈနဲ႔ ေပါင္းစပ္ဖုိ႔ ေျပာျပေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒီဒကာေလွ်ာက္သလိုပဲ အခုေနာက္ပုိင္း ေဟာေျပာၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီးအခ်ိဳ႕ေတြကလည္း စတုိလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေပၚေစေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒကာဒကာမေတြကုိ က ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ ၾကြ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ မ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ ရြ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြေၾကာင့္ အသိဉာဏ္နည္းလာတဲ့ သူေတြမွာ က တဲ့သူက က၊ ၾကြတဲ့သူက ၾကြ၊ ရြတဲ့သူက ရြ စသျဖင့္ ဝါဒမႈိင္း မိကုန္ၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ကန္းယုံၾကည္မႈ အားေကာင္းၿပီး ဆင္ျခင္ဉာဏ္ နည္းလာၾကတဲ့ သူေတြကလည္း ဘာမွမသိ လုိက္လုပ္မိရာက အမွားကုိ အမွားမွန္း မသိဘဲ ဆက္ေလွ်ာက္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အယူဝါဒ တစ္ခုဆုိတာက ယုံၾကည္မိရင္ အသက္အေသခံၿပီး ဆုတ္ကုိင္ထားတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိပညာ မပါဘဲ ယုံၾကည္လက္ခံမိမယ္ဆုိရင္ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔ အေတာ္ခဲရင္းတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိးကြယ္အားထားရာကုိ ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ ယုံၾကည္မႈကုိ စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈနဲ႔ ေပါင္းစပ္ကာ သတိထားၿပီး ကုိးကြယ္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ အစစ္အမွန္ ကုိးကြယ္ရာေတြက မရွိဘူးမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အစစ္အမွန္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ၊ အက်င့္မွန္ သူေတာ္သူျမတ္ေတြ၊ ရဟန္းအလုပ္ကုိ လုပ္ေနၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြဟာ ျမန္မာမွာေရာ ကမၻာမွာပါ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါေသးတယ္။ စာေပသင္ၾကားေလ့လာမႈ ပရိယတ္အားေကာင္းေနသမွ် က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈ ပဋိပတ္လည္း အားေကာင္းေနမွာ ျဖစ္ၿပီး အက်င့္အားေကာင္းေနသမွ် အက်ိဳးပဋိေဝဓ တရားမ်ားလည္း အားေကာင္းေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့လာသင္ယူမႈ၊ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈမ်ား ရွိေနသမွ် သာသနာေတာ္မွာ ပရိယတ္အေက်ာ္၊ ပဋိပတ္အေက်ာ္မ်ားလည္း မဆိတ္သုဥ္းဘဲ ထင္ရွားရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပုိၿပီး ေက်နပ္စရာေကာင္းတာက ဒီလုိပရိယတ္ ပဋိပတ္အားေကာင္းေနသမွ် သာသနာေတာ္တြင္းမွာ မမွန္တဲ့ အက်င့္ရွိသူမ်ား အၾကာႀကီး မတည္ႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အေရးႀကီးတာက ကုိးကြယ္သူေတြရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မမွန္တဲ့နည္းေတြ၊ မ႐ုိးသားတဲ့ နည္းေတြနဲ႔ ဘာနည္းညာနည္းေတြကုိ ေဟာေျပာျပသတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေနာက္ကုိ မလုိက္မိဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈကုိ ယုတၱိက်က် ေဝဘန္ပုိင္းျခားကာ လက္ခံက်င့္သုံးသင့္သလား၊ မသင့္ဘူးလားဆုိတာ ကုိယ္ပုိင္ဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္ၿပီး အမွားမလုိက္မိဖုိ႔ပဲ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈအားေကာင္းၿပီး စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈ အားနည္းရင္ အလဲြကုိးကြယ္မိတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈကုိ သတိတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ကုိးကြယ္ခံထုိက္လား၊ မထုိက္ဘူးလားဆုိတာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ေရြးခ်ယ္တတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဉာဏ္မပါတဲ့ ေနာက္လုိက္ေတြ ရွိေနသမွ် ဝါဒျဖန္႔လုိသူ၊ ဂုိဏ္းဂဏ ဖဲြ႕စည္းလုိသူေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပဲ အမွားမလုိက္မိေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိေတာ့ကား အမွားသမားေတာ္ေတြ ရွိသလုိ အမွန္သမားေတာ္ေတြလည္း ရွိေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တကယ့္ကုိ အားကုိးအားထား ျပဳထုိက္တဲ့ ဆရာသမားေတြကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ ကုိးကြယ္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကုိးကြယ္ရာအမွန္ကုိ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ ကုိယ့္မွာအခက္အခဲ ရွိေနရင္လည္း ကုိယ္ကုိးကြယ္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုိးကြယ္ခံထုိက္လား၊ ဘုရားသားေတာ္ ပီသေအာင္ က်င့္ႀကံေဟာေျပာမႈ ရွိသလား ဆုိတာကုိၾကည့္ၿပီး သံဃာဂုဏ္ေတာ္ ကုိးပါးထဲက ေရွ႕ေလးပါးျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရား တပည့္သား သံဃာေတာ္ဟာ
- ေကာင္းစြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း သုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- ေျဖာင့္မတ္စြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း ဥဇုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္အလုိ႔ငွါ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း ဉာယပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- ႐ုိေသမႈႏွင့္ေလ်ာ္စြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း သာမိစိပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္မ်ားနဲ႔ ညီညြတ္မႈ ရွိမရွိ ဆုိတာေလးေလာက္ ေတာ့ ေရြးခ်ယ္စိစစ္တတ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္ အေျခအေနရ ဒီေလးခ်က္ေလာက္နဲ႔ ျပည့္စုံေနရင္ကုိပဲ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုိးကြယ္ခံထုိက္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလးပါးမွာ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈဆုိတဲ့ အခ်က္က သိပ္ကုိတာသြားပါတယ္။ ဒကာဒကာမေတြကုိ ဆရာအျဖစ္ ေဟာေျပာပုိ႔ခ်ေပးမယ့္ ဘုန္းႀကီးဟာ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈမွ မရွိဘူးဆုိရင္ ဘုရားေဟာ မဟုတ္တာေတြကုိ အဟုတ္လုပ္ၿပီး ေဟာေျပာေပးဖုိ႔ ဝန္မေလးတတ္သလုိ လူေတြအထင္ႀကီးေအာင္ သာသနာေတာ္နဲ႔ မေလ်ာ္တဲ့ အသက္ေမြးမႈေတြနဲ႔ စည္း႐ုံးဆဲြေဆာင္ဖုိ႔လည္း ဝန္မေလးတတ္ေတာ့ပါဘူး။ အထင္ႀကီးဖုိ႔၊ ေက်ာ္ၾကားဖုိ႔၊ ဂုိဏ္းဂဏဖဲြ႕ဖုိ႔အတြက္ ဝိနည္းေတာ္ကုိေမ့၊ ဘုရားေဟာကုိ ငါေဟာလုပ္ေလ့ ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဘယ္လုိမွကုိ ႐ုိးသားမႈဂုဏ္ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီးရဟန္းျဖစ္ၿပီး ႐ုိးသားမႈမွ မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ဖုိ႔ မသင့္ေတာ္တဲ့အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုိးသားမႈရွိမွ ယုံၾကည္မႈလည္း ရွိလာမွာျဖစ္ၿပီး ယုံၾကည္မႈရွိမွ ကုိးစားမႈလည္း ရွိကာ ကုိးစားႏုိင္မွလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ေကာင္းႏုိင္မွာျဖစ္လုိ႔ ကုိးကြယ္သူေတြ အေနနဲ႔ အကုိးကြယ္ခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးခ်ယ္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ လက္ေတြ႕ဆန္ၿပီး စိစစ္ခံႏုိင္၊ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏုိင္တဲ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြဟာ မွန္ကန္တဲ့ နည္းစနစ္နဲ႔သာ လုိက္နာက်င့္သုံးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အက်ိဳးတရားကုိ လက္ေတြ႕ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္ေတြကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သီလအက်င့္ေကာင္းေအာင္၊ သမာဓိတည္ေအာင္၊ ပညာရေအာင္ ေဟာၾကားေပးထားတာေတြပဲ ရွိပါတယ္။ ကိေလသာမ်ားေအာင္၊ ေလာဘေဒါသပြားေအာင္၊ မာနမ်ားေအာင္ စသျဖင့္ ေဟာၾကားေပးထားတာေတြ မရွိပါဘူး။ ကိေလသာ ထူေျပာေစတဲ့ အဆုိအက သင္တန္းေပးတာေတြ ဆုိတာကေတာ့ ေျပာစရာကုိ မလုိေလာက္ေအာင္ ဗုဒၶရဲ႕ ေဟာၾကားမႈမွာ မရွိတာဟာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶေဟာၾကားေပးတဲ့ တရားမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔ တီထြင္ၾကတဲ့ အယူအက်င့္ေတြမွာဆုိရင္ေတာ့ ကိေလသာ တုိးပြားတာေတြ၊ ေလာဘေဒါသမာန အားေကာင္းလာတာေတြ ရွိလာမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ ဘယ္နည္းကုိ က်င့္ၿပီးမွ ဘာေတြပုိတုိးလာတာ၊ ေလာဘေဒါသစတာေတြ ပုိမ်ားလာတာ၊ ငါ့ဆရာ ငါ့ဝါဒစတဲ့ ငါစဲြေတြ ပုိမ်ားလာတာေတြလည္း ရွိလာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မမွန္တဲ့နည္းနဲ႔ မမွန္တဲ့ဆရာကုိ ကုိးကြယ္မိၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိလုိတာက မ႐ိုးမသား တစ္မ်ိဳးသြားေနၾကတဲ့ အကုိးကြယ္ခံ ပုဂၢိဳလ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း တုိးပြားမ်ားျပားလာတဲ့ ေခတ္ကာလႀကီးမွာ ကုိးစားရာအမွန္ကုိ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ႏုိင္ၾကဖုိ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သူေတြ အေနနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ကုိးကြယ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔နဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္တဲ့ ဆရာသမားဟာ ကုိယ္ရဲ႕ပစၥဳပၸန္ေကာင္းက်ိဳး သံသရာေကာင္းက်ိဳးကုိ လမ္းညႊန္ေပးႏုိင္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔၊ အကုသုိလ္ကုိ ပယ္ေစၿပီး ကုသုိလ္ကုိ ေဆာင္ယူႏုိင္ေအာင္ တည့္မတ္ေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔၊ အက်င့္လည္းေကာင္း အႏွစ္လည္းေလာင္းေပးတဲ့ အသိအက်င့္ ထပ္တူဆင့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးခ်ယ္ကုိးကြယ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အယုံအၾကည္ လြယ္တတ္ၾကတဲ့ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ား အေနနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈဟာ မ်က္ကန္းယုံၾကည္တတ္တဲ့ ယုံၾကည္မႈမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္နဲ႔ အယုံလြယ္တဲ့အတြက္ အလဲြကုိးကြယ္မိတတ္တဲ့ ကုိးကြယ္မႈ အမွားမျဖစ္ရေအာင္ ယုံၾကည္မႈကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ကုိးကြယ္သင့္ ကိုးကြယ္ထုိက္တဲ့ ကုိးကြယ္ရာ အမွန္ကုိသာ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ ကုိးကြယ္ၾကပါလုိ႔ အသိေပးရင္း ကုိးကြယ္ရာမွ ေဘးမျဖစ္ေစဖုိ႔ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးစစ္ၾကဖုိ႔ ေစတနာစကား ေမတၱာအားျဖင့္ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒီဒကာေလွ်ာက္သလိုပဲ အခုေနာက္ပုိင္း ေဟာေျပာၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီးအခ်ိဳ႕ေတြကလည္း စတုိလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေပၚေစေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒကာဒကာမေတြကုိ က ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ ၾကြ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ မ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ ရြ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြေၾကာင့္ အသိဉာဏ္နည္းလာတဲ့ သူေတြမွာ က တဲ့သူက က၊ ၾကြတဲ့သူက ၾကြ၊ ရြတဲ့သူက ရြ စသျဖင့္ ဝါဒမႈိင္း မိကုန္ၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ကန္းယုံၾကည္မႈ အားေကာင္းၿပီး ဆင္ျခင္ဉာဏ္ နည္းလာၾကတဲ့ သူေတြကလည္း ဘာမွမသိ လုိက္လုပ္မိရာက အမွားကုိ အမွားမွန္း မသိဘဲ ဆက္ေလွ်ာက္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အယူဝါဒ တစ္ခုဆုိတာက ယုံၾကည္မိရင္ အသက္အေသခံၿပီး ဆုတ္ကုိင္ထားတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိပညာ မပါဘဲ ယုံၾကည္လက္ခံမိမယ္ဆုိရင္ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔ အေတာ္ခဲရင္းတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိးကြယ္အားထားရာကုိ ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ ယုံၾကည္မႈကုိ စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈနဲ႔ ေပါင္းစပ္ကာ သတိထားၿပီး ကုိးကြယ္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ အစစ္အမွန္ ကုိးကြယ္ရာေတြက မရွိဘူးမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အစစ္အမွန္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ၊ အက်င့္မွန္ သူေတာ္သူျမတ္ေတြ၊ ရဟန္းအလုပ္ကုိ လုပ္ေနၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြဟာ ျမန္မာမွာေရာ ကမၻာမွာပါ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါေသးတယ္။ စာေပသင္ၾကားေလ့လာမႈ ပရိယတ္အားေကာင္းေနသမွ် က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈ ပဋိပတ္လည္း အားေကာင္းေနမွာ ျဖစ္ၿပီး အက်င့္အားေကာင္းေနသမွ် အက်ိဳးပဋိေဝဓ တရားမ်ားလည္း အားေကာင္းေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့လာသင္ယူမႈ၊ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈမ်ား ရွိေနသမွ် သာသနာေတာ္မွာ ပရိယတ္အေက်ာ္၊ ပဋိပတ္အေက်ာ္မ်ားလည္း မဆိတ္သုဥ္းဘဲ ထင္ရွားရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပုိၿပီး ေက်နပ္စရာေကာင္းတာက ဒီလုိပရိယတ္ ပဋိပတ္အားေကာင္းေနသမွ် သာသနာေတာ္တြင္းမွာ မမွန္တဲ့ အက်င့္ရွိသူမ်ား အၾကာႀကီး မတည္ႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အေရးႀကီးတာက ကုိးကြယ္သူေတြရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မမွန္တဲ့နည္းေတြ၊ မ႐ုိးသားတဲ့ နည္းေတြနဲ႔ ဘာနည္းညာနည္းေတြကုိ ေဟာေျပာျပသတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေနာက္ကုိ မလုိက္မိဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈကုိ ယုတၱိက်က် ေဝဘန္ပုိင္းျခားကာ လက္ခံက်င့္သုံးသင့္သလား၊ မသင့္ဘူးလားဆုိတာ ကုိယ္ပုိင္ဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္ၿပီး အမွားမလုိက္မိဖုိ႔ပဲ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈအားေကာင္းၿပီး စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈ အားနည္းရင္ အလဲြကုိးကြယ္မိတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈကုိ သတိတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ကုိးကြယ္ခံထုိက္လား၊ မထုိက္ဘူးလားဆုိတာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ေရြးခ်ယ္တတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဉာဏ္မပါတဲ့ ေနာက္လုိက္ေတြ ရွိေနသမွ် ဝါဒျဖန္႔လုိသူ၊ ဂုိဏ္းဂဏ ဖဲြ႕စည္းလုိသူေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပဲ အမွားမလုိက္မိေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိေတာ့ကား အမွားသမားေတာ္ေတြ ရွိသလုိ အမွန္သမားေတာ္ေတြလည္း ရွိေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တကယ့္ကုိ အားကုိးအားထား ျပဳထုိက္တဲ့ ဆရာသမားေတြကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ ကုိးကြယ္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကုိးကြယ္ရာအမွန္ကုိ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ ကုိယ့္မွာအခက္အခဲ ရွိေနရင္လည္း ကုိယ္ကုိးကြယ္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုိးကြယ္ခံထုိက္လား၊ ဘုရားသားေတာ္ ပီသေအာင္ က်င့္ႀကံေဟာေျပာမႈ ရွိသလား ဆုိတာကုိၾကည့္ၿပီး သံဃာဂုဏ္ေတာ္ ကုိးပါးထဲက ေရွ႕ေလးပါးျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရား တပည့္သား သံဃာေတာ္ဟာ
- ေကာင္းစြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း သုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- ေျဖာင့္မတ္စြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း ဥဇုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္အလုိ႔ငွါ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း ဉာယပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- ႐ုိေသမႈႏွင့္ေလ်ာ္စြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း သာမိစိပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္မ်ားနဲ႔ ညီညြတ္မႈ ရွိမရွိ ဆုိတာေလးေလာက္ ေတာ့ ေရြးခ်ယ္စိစစ္တတ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္ အေျခအေနရ ဒီေလးခ်က္ေလာက္နဲ႔ ျပည့္စုံေနရင္ကုိပဲ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုိးကြယ္ခံထုိက္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလးပါးမွာ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈဆုိတဲ့ အခ်က္က သိပ္ကုိတာသြားပါတယ္။ ဒကာဒကာမေတြကုိ ဆရာအျဖစ္ ေဟာေျပာပုိ႔ခ်ေပးမယ့္ ဘုန္းႀကီးဟာ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈမွ မရွိဘူးဆုိရင္ ဘုရားေဟာ မဟုတ္တာေတြကုိ အဟုတ္လုပ္ၿပီး ေဟာေျပာေပးဖုိ႔ ဝန္မေလးတတ္သလုိ လူေတြအထင္ႀကီးေအာင္ သာသနာေတာ္နဲ႔ မေလ်ာ္တဲ့ အသက္ေမြးမႈေတြနဲ႔ စည္း႐ုံးဆဲြေဆာင္ဖုိ႔လည္း ဝန္မေလးတတ္ေတာ့ပါဘူး။ အထင္ႀကီးဖုိ႔၊ ေက်ာ္ၾကားဖုိ႔၊ ဂုိဏ္းဂဏဖဲြ႕ဖုိ႔အတြက္ ဝိနည္းေတာ္ကုိေမ့၊ ဘုရားေဟာကုိ ငါေဟာလုပ္ေလ့ ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဘယ္လုိမွကုိ ႐ုိးသားမႈဂုဏ္ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီးရဟန္းျဖစ္ၿပီး ႐ုိးသားမႈမွ မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ဖုိ႔ မသင့္ေတာ္တဲ့အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုိးသားမႈရွိမွ ယုံၾကည္မႈလည္း ရွိလာမွာျဖစ္ၿပီး ယုံၾကည္မႈရွိမွ ကုိးစားမႈလည္း ရွိကာ ကုိးစားႏုိင္မွလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ေကာင္းႏုိင္မွာျဖစ္လုိ႔ ကုိးကြယ္သူေတြ အေနနဲ႔ အကုိးကြယ္ခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးခ်ယ္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ လက္ေတြ႕ဆန္ၿပီး စိစစ္ခံႏုိင္၊ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏုိင္တဲ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြဟာ မွန္ကန္တဲ့ နည္းစနစ္နဲ႔သာ လုိက္နာက်င့္သုံးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အက်ိဳးတရားကုိ လက္ေတြ႕ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္ေတြကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သီလအက်င့္ေကာင္းေအာင္၊ သမာဓိတည္ေအာင္၊ ပညာရေအာင္ ေဟာၾကားေပးထားတာေတြပဲ ရွိပါတယ္။ ကိေလသာမ်ားေအာင္၊ ေလာဘေဒါသပြားေအာင္၊ မာနမ်ားေအာင္ စသျဖင့္ ေဟာၾကားေပးထားတာေတြ မရွိပါဘူး။ ကိေလသာ ထူေျပာေစတဲ့ အဆုိအက သင္တန္းေပးတာေတြ ဆုိတာကေတာ့ ေျပာစရာကုိ မလုိေလာက္ေအာင္ ဗုဒၶရဲ႕ ေဟာၾကားမႈမွာ မရွိတာဟာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶေဟာၾကားေပးတဲ့ တရားမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔ တီထြင္ၾကတဲ့ အယူအက်င့္ေတြမွာဆုိရင္ေတာ့ ကိေလသာ တုိးပြားတာေတြ၊ ေလာဘေဒါသမာန အားေကာင္းလာတာေတြ ရွိလာမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ ဘယ္နည္းကုိ က်င့္ၿပီးမွ ဘာေတြပုိတုိးလာတာ၊ ေလာဘေဒါသစတာေတြ ပုိမ်ားလာတာ၊ ငါ့ဆရာ ငါ့ဝါဒစတဲ့ ငါစဲြေတြ ပုိမ်ားလာတာေတြလည္း ရွိလာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မမွန္တဲ့နည္းနဲ႔ မမွန္တဲ့ဆရာကုိ ကုိးကြယ္မိၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိလုိတာက မ႐ိုးမသား တစ္မ်ိဳးသြားေနၾကတဲ့ အကုိးကြယ္ခံ ပုဂၢိဳလ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း တုိးပြားမ်ားျပားလာတဲ့ ေခတ္ကာလႀကီးမွာ ကုိးစားရာအမွန္ကုိ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ႏုိင္ၾကဖုိ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သူေတြ အေနနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ကုိးကြယ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔နဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္တဲ့ ဆရာသမားဟာ ကုိယ္ရဲ႕ပစၥဳပၸန္ေကာင္းက်ိဳး သံသရာေကာင္းက်ိဳးကုိ လမ္းညႊန္ေပးႏုိင္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔၊ အကုသုိလ္ကုိ ပယ္ေစၿပီး ကုသုိလ္ကုိ ေဆာင္ယူႏုိင္ေအာင္ တည့္မတ္ေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔၊ အက်င့္လည္းေကာင္း အႏွစ္လည္းေလာင္းေပးတဲ့ အသိအက်င့္ ထပ္တူဆင့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးခ်ယ္ကုိးကြယ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အယုံအၾကည္ လြယ္တတ္ၾကတဲ့ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ား အေနနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈဟာ မ်က္ကန္းယုံၾကည္တတ္တဲ့ ယုံၾကည္မႈမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္နဲ႔ အယုံလြယ္တဲ့အတြက္ အလဲြကုိးကြယ္မိတတ္တဲ့ ကုိးကြယ္မႈ အမွားမျဖစ္ရေအာင္ ယုံၾကည္မႈကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ကုိးကြယ္သင့္ ကိုးကြယ္ထုိက္တဲ့ ကုိးကြယ္ရာ အမွန္ကုိသာ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ ကုိးကြယ္ၾကပါလုိ႔ အသိေပးရင္း ကုိးကြယ္ရာမွ ေဘးမျဖစ္ေစဖုိ႔ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးစစ္ၾကဖုိ႔ ေစတနာစကား ေမတၱာအားျဖင့္ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။
0 မွတ္ခ်က္မ်ား (...ေရးရန္):
Post a Comment