“မေကာင္းတဲ့အလုပ္ဆုိတာ လုပ္ပါမ်ားရင္ အဲဒီမေကာင္းမႈကုိ မေကာင္းမႈလုိ႔ မျမင္ေတာ့ဘဲ ေန႔စဥ္ပုံမွန္ လုပ္ေနက် အလုပ္တစ္ခုလုိထင္ၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေနမိတတ္တယ္” ဆုိတဲ့ စာေလးကုိ ဖတ္လုိက္ရေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ေန႔စဥ္ေသာက္ၾက၊ စားၾက၊ ေပ်ာ္ၾကပါးၾက၊ အေလာင္းအစားလုပ္ၾက စတာေတြနဲ႔ အေပ်ာ္လြန္ေနၾကၿပီး အဲဒီအလုပ္ေတြ လုပ္ေနရတာကုိ မေကာင္းဘူးလုိ႔ မထင္ဘဲ ျဖစ္ေနၾကတာေတြပါ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီသူေတြက သူတုိ႔လုိ႔ မလုပ္တဲ့သူေတြကုိေတာင္ မလုပ္လုိ႔ ကဲ့ရဲ႕ေျပာဆုိတတ္ၾကတယ္လုိ႔လည္း ၾကားေနရျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ မေသာက္မစားတဲ့သူေတြက ေသာက္တတ္စားတတ္တ့ဲ သူေတြကုိ ေရွာင္ၾကတာ ျဖစ္မွာပါ။ ေခတ္ကာလကုိက ေသာက္တတ္စားတတ္မွ ေခတ္မီတယ္လုိ႔ထင္ကာ အဲဒီအေပၚမွာ ေရလုိက္လဲြၿပီး တစ္လဲြဂုဏ္ရွိေနသလုိ ျမင္ေနၾကတဲ့ေခတ္ ျဖစ္ေနေလေတာ့ မေသာက္မစားတတ္တာကုိပဲ လူအလူဖ်င္းလုိ႔ ထင္ေနၾကတဲ့ အျဖစ္ပါ။
တစ္ေလာကေတာင္ မေသာက္မစားဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ေနတဲ့ ဒကာေလးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကုိ ေရာက္လာေတာ့ သူအရက္မေသာက္တဲ့ အတြက္သူ႔ကုိ အေျပာခံရတဲ့အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ျပပါေသးတယ္။ သူက “အရွင္ဘုရားေရ… သူငယ္ခ်င္းေတြဆုိေတာ့ အားနာပါးနာနဲ႔ ဆုိင္ကုိလုိက္သြားမိတာ ဆုိင္ေရာက္ေတာ့ အရက္၀ုိင္းမွာ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနတဲ့ တပည့္ေတာ္ကုိ တစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ဖုိ႔ေျပာၿပီး တုိက္ၾကပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္က မေသာက္ဘဲ ျငင္းဆန္တဲ့အခါက်ေတာ့ “မင္းတုိ႔ အရမ္း႐ုိးအမေနၾကနဲ႔၊ ခုေခတ္ႀကီးမွာ ေသာက္ေသာက္စားစား လူ႔မင္းသား၊ မေသာက္မစား လူ႔ငႏြားတဲ့၊ မင္းတုိ႔လည္း သိပ္ၿပီးေတာ့ ႏြားက်မေနၾကနဲ႔”လုိ႔ ခုမွစေတြ႕ဖူးတဲ့ တပည့္ေတာ္ကုိ အရက္၀ုိင္းမွာ စီနီယာႀကီးတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ဘုရား၊ ေနာက္ပုိင္း တစ္ျခားသူေတြကလည္း “ဘာျဖစ္လဲ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း လုပ္ေပါ့ကြာ”လုိ႔ တုိက္တြန္းၿပီး ေသာက္ခုိင္းပါတယ္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး တပည့္ေတာ္ အဲဒီ၀ုိင္းက ထြက္လာခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ပါပဲဘုရား…”လုိ႔ ေလွ်ာက္ျပပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက “အင္း… အရက္၀ုိင္းသြားရင္ေတာ့ အရက္သမားစကားေတာ့ ၾကားရမွာပဲ၊ မသြားဘဲ ေနႏုိင္တာေကာင္းေပမယ့္ သြားမိလုိ႔ ၾကားရရင္လည္း အရက္၀ုိင္းကစကား အရက္၀ုိင္းမွာ ထားခဲ့တာ ေကာင္းပါတယ္၊ အရက္သမားစကားေတြေတာ့ ဒကာေလးအေနနဲ႔ လုိက္ၿပီး ခံစားမေနပါနဲ႔”လုိ႔ပဲ ေျပာျဖစ္လုိက္ပါတယ္။
ဟုတ္တယ္။ အရက္၀ုိင္းနားသြားရင္ အရက္သမား စကားေတာ့ ၾကားရမွာ အမွန္ပါပဲ။ အဲဒီအတြက္ လုိက္ၿပီး မခံစားမိဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ ေသာက္တတ္မွ ဂုဏ္ရွိတယ္၊ ေသာက္တတ္မွ ေခတ္မီတယ္၊ ေသာက္တတ္မွ အေပါင္းအသင္းေပါတယ္လုိ႔ ထင္ေနတတ္ၾကတဲ့ သူေတြၾကားမွာဆုိေတာ့ မေသာက္မစားဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အေျပာအဆုိကုိေတာ့ ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သြားမိတာကုိက ကုိယ့္အမွားပဲေလ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း လူမႈေရးအရ လုပ္ရတာပဲ ဘုရားလုိ႔ ဆုိၾကတဲ့သူေတြ ရွိပါေသးတယ္။ လူမႈေရးအရ လုပ္ရင္းလုပ္ရင္း လူမႈေရးကေန ပူမႈအေရးေတြ ျဖစ္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ ကုိယ့္အတက္ ကုိယ္ျပန္ဆူးတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွေတာ့ ေမြးကတည္းက ေသာက္ေမြးလာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သြားရင္းလာရင္း ေပါင္းရင္းသင္းရင္းနဲ႔ပဲ လူမႈေရးဆုိကာ စေသာက္မိရာက စဲြသြားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အစကေတာ့ ကုိယ္က အရက္ကုိ ေသာက္တာပါ၊ ေနာက္ေတာ့ အရက္က ကုိယ့္ကုိျပန္ေသာက္သြားၿပီး အသက္ပါ ေပ်ာက္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ညီအရင္း တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အခုသူလည္း အရက္က ေသာက္တာကုိ ခံေနရတဲ့ အျဖစ္ပါ။ တစ္ေလာကပဲ စိတၱဇေဆး႐ုံအထိ တင္လုိက္ရေသးတယ္ ေျပာတာပါပဲ။ သူ႔ကုိလည္း ဘုန္းဘုန္းတုိ႔က အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေျပာဆုိျပဳျပင္ ေပးပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ ျပန္တုန္းကေတာင္ ဘုန္းဘုန္းဆီမွာပဲ ဒုလႅဘရဟန္း ခဏ၀တ္ခုိင္းၿပီး တရားထုိင္ ပုတီးစိပ္ လုပ္ခုိင္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္မေသာက္ဖုိ႔လည္း ကတိေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတာင္း၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၿပီး အရက္ျဖတ္ခုိင္းခဲ့ေပမယ့္ သူကုိယ္တုိင္က မျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ခုလုိ ႐ူးသလုိ ေၾကာင္သလုိ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပဲ။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ အမွန္ေျပာရရင္ ညီအစ္ကုိ အရင္းဆုိေပမယ့္ ေျပာမရဆုိမရ ဆုံးမလုိ႔မရ၊ အတတ္ႏုိင္ဆုံး လုပ္ေပးလုိ႔ မရရင္ေတာ့ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာထဲပဲ ထည့္လုိက္ရေတာ့တာပါပဲ။ ေျပာခ်င္တာက ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ညီကုိယ္တုိင္ ေရလုိက္လဲြၿပီး အရက္နဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့မိေတာ့ အခုလုိ အရက္က သူ႔ကုိျပန္ေသာက္ေနရတာနဲ႔ ႀကဳံေနရတယ္ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္တာပါ။ ဒါဟာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ လုပ္ခဲ့မိတဲ့ အရက္ရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မႏွစ္က ျမန္မာျပည္မွာ ျပန္ၿပီး၀ါဆုိျဖစ္ပါတယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ကုိယ္၀ါဆုိမွပဲ ေပၚလာလုိက္တဲ့ နာေရးေတြကလည္း မနည္းလွပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေက်ာင္းကုိ ကုိးကြယ္တဲ့ ရပ္ကြက္ကလည္း ၀န္ထမ္းရပ္ကြက္ ဆင္းရဲတဲ့ရပ္ကြက္ဆုိေတာ့ သာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ နာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေက်ာင္းကုိပဲ လာပင့္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီ၀ါတြင္းကေတာ့ သာေရးထက္ နာေရးလာပင့္တာက ပုိမ်ားပါတယ္။ ေတာ္ၾကာသက္ေပ်ာက္လုပ္ဖုိ႔ လာပင့္လုိက္၊ ေတာ္ၾကာသရဏဂုံတင္ဖုိ႔ လာပင့္လုိက္၊ ေတာ္ၾကာရက္လည္ လာပင့္လုိက္နဲ႔ေပါ့။ ဘုန္းႀကီးဆုိတာကလည္း သိတဲ့အတုိင္း ရယ္စားငုိစားဆုိေတာ့ သာေရးလည္းၾကြ၊ နာေရးလည္း ၾကြေပးရပါတယ္။ လာပင့္တဲ့နာေရးေတြ ေမးလုိက္လုိ႔ရွိရင္ ဘာျဖစ္လုိ႔ေသတာလဲဆုိ အရက္ေၾကာင့္ေသတာ၊ အသက္ဘယ္ေလာက္လဲဆုိ အသက္ ၂၀ေက်ာ္ ၃၀ ၀န္းက်င္စတာေတြခ်ည္းပဲ မ်ားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔လာပင့္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ေသတယ္ဆုိတာ မေမးနဲ႔ အရက္ေၾကာင့္ေသတယ္ဆုိတာ ေျပာစရာမလုိေအာင္ ကြက္တိလုိျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲဒီေလာက္ကုိ အရက္သမားေတြ ေပါေနၾကေတာ့တာပါ။ ၿမိဳ႕ေတြမွာေရာ ေတာေတြမွာပါ လူငယ္ေတြကစၿပီး အရက္သမားေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနကုန္ၾကပါတယ္။ အရက္ေသာက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ဆုိးဆုိးရြားရြား ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြကုိၾကည့္ၿပီး ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လည္း တတ္ႏုိင္သမွ် ေဟာေျပာေပးပါတယ္။ အရက္ရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ျပပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ေက်ာင္းကဘလက္ဘုတ္မွာေတာင္ အရက္နဲ႔ အသက္ဆုိတဲ့ ကဗ်ာေလးကုိ ေရးၿပီးသတိေပးထား လုိက္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာ ေရးကပ္ထားတဲ့ ကဗ်ာေလးက ဒီလုိပါ…
“အမ်ားေသာက္တဲ့ ထုိအရက္
ေသာက္သုံးသူကုိ သူကဖ်က္
႐ုပ္ကုိလည္းဖ်က္ စိတ္လည္းဖ်က္
အသက္ကုိပင္ သူကဖ်က္။
တစ္စက္၀င္လ်င္ တစ္ရက္ဖ်က္
ေလ်ာ့ျပန္ေလၿပီ သက္ရွင္ရက္
သြားျပန္ေလၿပီ တစ္ေယာက္တစ္ရက္။
ေရွာင္ပါေလကြယ္ ထုိအရက္…။
ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ အရက္က ဒီကဗ်ာမွာ စပ္ထားသလုိပဲ ေသာက္တဲ့သူေတြကုိ ဖ်က္စီးပစ္ပါတယ္။ အရင္ဆုံး စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ဖ်က္စီးပါတယ္။ ေနာက္ၾကာလာေတာ့ ႐ုပ္အဆင္းကုိပါ ဖ်က္စီးပစ္လုိက္ပါတယ္္။ ေန႔စဥ္အရက္ကုိ စဲြေသာက္ေနတဲ့သူေတြဟာ မၾကာပါဘူး မ်က္ႏွာမွာ အဆီေတြပ်ံလာၿပီး ေဖာေယာင္လာတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၀တာလည္းမဟုတ္ဘဲ မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္း ၀သလုိ ေဖာလာပါေတာ့တယ္။ ၾကာေတာ့ ၾကည့္ရတဲ့သူေတာင္ သူ႔မ်က္ႏွာကုိ မၾကည့္ရဲေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရက္ကပဲ သူတုိ႔ရဲ႕အသက္ကုိ ႏႈတ္သြားတဲ့အထိ ျဖစ္ေစပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရက္ကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကဖုိ႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ ဆုိးက်ိဳးေတြ ရွိေနေပမယ့္ အရက္ကၽြန္ျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြကေတာ့ အရက္ေသာက္လုိ႔ အျပစ္ေျပာတာကုိ ႀကိဳက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အရက္က ေသာက္တာကုိ ခံေနရတဲ့ သူတုိ႔ေတြက အရက္ေသာက္တတ္တာကုိပဲ ဂုဏ္ယူစရာအျဖစ္ ထင္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ အရက္အေသာက္ေကာင္းတာကုိပဲ ခ်ီးက်ဴးစရာလုိ႔ ထင္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အခုေရာက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံမွာဆုိ ပုိးဆုိးပါတယ္။ အရက္ေသာက္လုိ႔ ပင္ပန္းၿပီး အလုပ္မဆင္းႏုိင္ရင္ သူေ႒းက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ေပးေပမယ့္ အလုပ္ပင္ပန္းၿပီး က်န္းမာေရး မေကာင္းလုိ႔ ခြင့္ေတာင္းရင္ေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆုိ ႀကိမ္းေမာင္းတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ တရားမ၀င္ အလုပ္သမားျဖစ္ေပမယ့္ အရက္ေသာက္ထားတဲ့အခ်ိန္ ရဲနဲ႔ေတြ႕ရင္ေတာ့ ရဲက သူအရက္ ေသာက္ထားတယ္ဆုိၿပီး မဖမ္းဘဲ လႊတ္ေပးတတ္တာေတြလည္း ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိ အရက္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ လြတ္လပ္မႈေတြ ရွိေနၾကတဲ့အတြက္လည္း ေရႊျမန္မာေတြအေနနဲ႔ အႀကိဳက္ႀကီး ႀကိဳက္ေနၾကတာလည္း ျဖစ္မွာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ အရက္က ေသာက္တာကုိ ခံေနရတယ္ဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အရက္က ကုိယ့္ကုိ ေသာက္ေနတာကုိ ေသာက္မွန္းမသိေတာ့ တစ္လဲြဆံပင္ေကာင္းၿပီး အေကာင္းကုိ မေကာင္းထင္၊ မေကာင္းကုိ အေကာင္းထင္ကာ ေရလုိက္လဲြကုန္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရက္ေသာက္မွ လူရာ၀င္တယ္၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ေပါတယ္၊ ေခတ္မွီတယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ အလုိက္လဲြေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္လဲြအေတြးေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ “ေသာက္ေသာက္စားစား၊ လူ႔မင္းသား”လုိ႔ ထင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိက္ဆံရွိတုန္း၊ အလုပ္ရွိတုန္း၊ သန္တုန္းျမန္တုန္း၊ မေသခင္တုန္းေတာ့ လူ႔မင္းသားလုိ႔ ထင္ခ်င္ထင္ၾကမွာေပ့ါ။ အဲ… ပုိက္ဆံလည္းမရွိ၊ အလုပ္လည္းမရွိ၊ ကုသုိလ္လည္းမရွိ၊ သီလလည္း မရွိရင္ေတာ့ ကုိယ့္စကားနဲ႔ကုိ လူ႔ငႏြားျပန္ျဖစ္တတ္တယ္ ဆုိတာေတာ့ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ရွိပါေစေတာ့။ ေျပာမယ္ဆုိရင္ကေတာ့ ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ အဓိက ေျပာခ်င္တာက ေရလုိက္မလဲြၾကဖုိ႔ပါ။ မေကာင္းတာကုိ မေကာင္းမွန္း သိသိႀကီးနဲ႔ အမွားမလုိက္မိၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသာက္မွစားမွ လူရာ၀င္တယ္၊ ဂုဏ္ရွိတယ္၊ ေခတ္မီတယ္ဆုိတဲ့ အျမင္လဲြေတြနဲ႔ အမွားကုိ အမွန္မထင္မိၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ႀကိဳက္လုိ႔ေသာက္တာ၊ ကုိယ္မေၾကာက္လုိ႔ ေသာက္တာဆုိရင္လည္း ကုိယ့္တစ္ေယာက္တည္းပဲ အႀကိဳက္လုပ္တာ ေကာင္းပါတယ္။ ကုိယ္လုိမေသာက္လုိ႔ မေသာက္တဲ့လူကုိ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆုိတာမ်ိဳး မဆဲြေဆာင္မိဖုိ႔ မေျပာမိဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါတယ္။
ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ဒီအရက္ရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးေတြကုိ ဆင္ျခင္ၿပီး အရက္က ကုိယ့္ကုိေသာက္ေနတာေတြက ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ေသာက္ခြင့္ရတုန္း ေသာက္ေနႏုိင္တုန္း ေသာက္ရတာဟာ ေခတ္မီပါတယ္ဆုိတဲ့ အျမင္အေတြးေတြနဲ႔ ေရလုိက္လဲြေနတာေတြကုိ အျမန္ဆုံး ျပဳျပင္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ႏုိင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားပါလုိ႔ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။ ဘယ္ရယ္မဟုတ္၊ ဘယ္သူကုိမွ ရည္ရြယ္တာမဟုတ္ဘဲ ျပဳျပင္ေစလုိတဲ့ ေစတနာ ရည္ရြယ္ခ်က္ သက္သက္နဲ႔ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးလုိက္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အားလုံးနားလည္မႈႏွင့္အတူ အကယ္၍ ေရလုိက္လြဲေနရင္ ျပဳျပင္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါေတာ့ေၾကာင္း…။
တစ္ေလာကေတာင္ မေသာက္မစားဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ေနတဲ့ ဒကာေလးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကုိ ေရာက္လာေတာ့ သူအရက္မေသာက္တဲ့ အတြက္သူ႔ကုိ အေျပာခံရတဲ့အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ျပပါေသးတယ္။ သူက “အရွင္ဘုရားေရ… သူငယ္ခ်င္းေတြဆုိေတာ့ အားနာပါးနာနဲ႔ ဆုိင္ကုိလုိက္သြားမိတာ ဆုိင္ေရာက္ေတာ့ အရက္၀ုိင္းမွာ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထုိင္ေနတဲ့ တပည့္ေတာ္ကုိ တစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ဖုိ႔ေျပာၿပီး တုိက္ၾကပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္က မေသာက္ဘဲ ျငင္းဆန္တဲ့အခါက်ေတာ့ “မင္းတုိ႔ အရမ္း႐ုိးအမေနၾကနဲ႔၊ ခုေခတ္ႀကီးမွာ ေသာက္ေသာက္စားစား လူ႔မင္းသား၊ မေသာက္မစား လူ႔ငႏြားတဲ့၊ မင္းတုိ႔လည္း သိပ္ၿပီးေတာ့ ႏြားက်မေနၾကနဲ႔”လုိ႔ ခုမွစေတြ႕ဖူးတဲ့ တပည့္ေတာ္ကုိ အရက္၀ုိင္းမွာ စီနီယာႀကီးတစ္ေယာက္က ေျပာတယ္ဘုရား၊ ေနာက္ပုိင္း တစ္ျခားသူေတြကလည္း “ဘာျဖစ္လဲ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း လုပ္ေပါ့ကြာ”လုိ႔ တုိက္တြန္းၿပီး ေသာက္ခုိင္းပါတယ္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆုိၿပီး တပည့္ေတာ္ အဲဒီ၀ုိင္းက ထြက္လာခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ပါပဲဘုရား…”လုိ႔ ေလွ်ာက္ျပပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက “အင္း… အရက္၀ုိင္းသြားရင္ေတာ့ အရက္သမားစကားေတာ့ ၾကားရမွာပဲ၊ မသြားဘဲ ေနႏုိင္တာေကာင္းေပမယ့္ သြားမိလုိ႔ ၾကားရရင္လည္း အရက္၀ုိင္းကစကား အရက္၀ုိင္းမွာ ထားခဲ့တာ ေကာင္းပါတယ္၊ အရက္သမားစကားေတြေတာ့ ဒကာေလးအေနနဲ႔ လုိက္ၿပီး ခံစားမေနပါနဲ႔”လုိ႔ပဲ ေျပာျဖစ္လုိက္ပါတယ္။
ဟုတ္တယ္။ အရက္၀ုိင္းနားသြားရင္ အရက္သမား စကားေတာ့ ၾကားရမွာ အမွန္ပါပဲ။ အဲဒီအတြက္ လုိက္ၿပီး မခံစားမိဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ ေသာက္တတ္မွ ဂုဏ္ရွိတယ္၊ ေသာက္တတ္မွ ေခတ္မီတယ္၊ ေသာက္တတ္မွ အေပါင္းအသင္းေပါတယ္လုိ႔ ထင္ေနတတ္ၾကတဲ့ သူေတြၾကားမွာဆုိေတာ့ မေသာက္မစားဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အေျပာအဆုိကုိေတာ့ ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သြားမိတာကုိက ကုိယ့္အမွားပဲေလ။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း လူမႈေရးအရ လုပ္ရတာပဲ ဘုရားလုိ႔ ဆုိၾကတဲ့သူေတြ ရွိပါေသးတယ္။ လူမႈေရးအရ လုပ္ရင္းလုပ္ရင္း လူမႈေရးကေန ပူမႈအေရးေတြ ျဖစ္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ ကုိယ့္အတက္ ကုိယ္ျပန္ဆူးတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွေတာ့ ေမြးကတည္းက ေသာက္ေမြးလာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သြားရင္းလာရင္း ေပါင္းရင္းသင္းရင္းနဲ႔ပဲ လူမႈေရးဆုိကာ စေသာက္မိရာက စဲြသြားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အစကေတာ့ ကုိယ္က အရက္ကုိ ေသာက္တာပါ၊ ေနာက္ေတာ့ အရက္က ကုိယ့္ကုိျပန္ေသာက္သြားၿပီး အသက္ပါ ေပ်ာက္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ညီအရင္း တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အခုသူလည္း အရက္က ေသာက္တာကုိ ခံေနရတဲ့ အျဖစ္ပါ။ တစ္ေလာကပဲ စိတၱဇေဆး႐ုံအထိ တင္လုိက္ရေသးတယ္ ေျပာတာပါပဲ။ သူ႔ကုိလည္း ဘုန္းဘုန္းတုိ႔က အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေျပာဆုိျပဳျပင္ ေပးပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ ျပန္တုန္းကေတာင္ ဘုန္းဘုန္းဆီမွာပဲ ဒုလႅဘရဟန္း ခဏ၀တ္ခုိင္းၿပီး တရားထုိင္ ပုတီးစိပ္ လုပ္ခုိင္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္မေသာက္ဖုိ႔လည္း ကတိေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတာင္း၊ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၿပီး အရက္ျဖတ္ခုိင္းခဲ့ေပမယ့္ သူကုိယ္တုိင္က မျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ခုလုိ ႐ူးသလုိ ေၾကာင္သလုိ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပဲ။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ အမွန္ေျပာရရင္ ညီအစ္ကုိ အရင္းဆုိေပမယ့္ ေျပာမရဆုိမရ ဆုံးမလုိ႔မရ၊ အတတ္ႏုိင္ဆုံး လုပ္ေပးလုိ႔ မရရင္ေတာ့ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာထဲပဲ ထည့္လုိက္ရေတာ့တာပါပဲ။ ေျပာခ်င္တာက ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ညီကုိယ္တုိင္ ေရလုိက္လဲြၿပီး အရက္နဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့မိေတာ့ အခုလုိ အရက္က သူ႔ကုိျပန္ေသာက္ေနရတာနဲ႔ ႀကဳံေနရတယ္ဆုိတာကုိ ေျပာခ်င္တာပါ။ ဒါဟာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ လုပ္ခဲ့မိတဲ့ အရက္ရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မႏွစ္က ျမန္မာျပည္မွာ ျပန္ၿပီး၀ါဆုိျဖစ္ပါတယ္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ကုိယ္၀ါဆုိမွပဲ ေပၚလာလုိက္တဲ့ နာေရးေတြကလည္း မနည္းလွပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေက်ာင္းကုိ ကုိးကြယ္တဲ့ ရပ္ကြက္ကလည္း ၀န္ထမ္းရပ္ကြက္ ဆင္းရဲတဲ့ရပ္ကြက္ဆုိေတာ့ သာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ နာေရးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ေက်ာင္းကုိပဲ လာပင့္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီ၀ါတြင္းကေတာ့ သာေရးထက္ နာေရးလာပင့္တာက ပုိမ်ားပါတယ္။ ေတာ္ၾကာသက္ေပ်ာက္လုပ္ဖုိ႔ လာပင့္လုိက္၊ ေတာ္ၾကာသရဏဂုံတင္ဖုိ႔ လာပင့္လုိက္၊ ေတာ္ၾကာရက္လည္ လာပင့္လုိက္နဲ႔ေပါ့။ ဘုန္းႀကီးဆုိတာကလည္း သိတဲ့အတုိင္း ရယ္စားငုိစားဆုိေတာ့ သာေရးလည္းၾကြ၊ နာေရးလည္း ၾကြေပးရပါတယ္။ လာပင့္တဲ့နာေရးေတြ ေမးလုိက္လုိ႔ရွိရင္ ဘာျဖစ္လုိ႔ေသတာလဲဆုိ အရက္ေၾကာင့္ေသတာ၊ အသက္ဘယ္ေလာက္လဲဆုိ အသက္ ၂၀ေက်ာ္ ၃၀ ၀န္းက်င္စတာေတြခ်ည္းပဲ မ်ားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔လာပင့္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ေသတယ္ဆုိတာ မေမးနဲ႔ အရက္ေၾကာင့္ေသတယ္ဆုိတာ ေျပာစရာမလုိေအာင္ ကြက္တိလုိျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲဒီေလာက္ကုိ အရက္သမားေတြ ေပါေနၾကေတာ့တာပါ။ ၿမိဳ႕ေတြမွာေရာ ေတာေတြမွာပါ လူငယ္ေတြကစၿပီး အရက္သမားေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနကုန္ၾကပါတယ္။ အရက္ေသာက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ဆုိးဆုိးရြားရြား ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြကုိၾကည့္ၿပီး ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လည္း တတ္ႏုိင္သမွ် ေဟာေျပာေပးပါတယ္။ အရက္ရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးေတြကုိ ေဖာ္ထုတ္ျပပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ေက်ာင္းကဘလက္ဘုတ္မွာေတာင္ အရက္နဲ႔ အသက္ဆုိတဲ့ ကဗ်ာေလးကုိ ေရးၿပီးသတိေပးထား လုိက္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာ ေရးကပ္ထားတဲ့ ကဗ်ာေလးက ဒီလုိပါ…
“အမ်ားေသာက္တဲ့ ထုိအရက္
ေသာက္သုံးသူကုိ သူကဖ်က္
႐ုပ္ကုိလည္းဖ်က္ စိတ္လည္းဖ်က္
အသက္ကုိပင္ သူကဖ်က္။
တစ္စက္၀င္လ်င္ တစ္ရက္ဖ်က္
ေလ်ာ့ျပန္ေလၿပီ သက္ရွင္ရက္
သြားျပန္ေလၿပီ တစ္ေယာက္တစ္ရက္။
ေရွာင္ပါေလကြယ္ ထုိအရက္…။
ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ အရက္က ဒီကဗ်ာမွာ စပ္ထားသလုိပဲ ေသာက္တဲ့သူေတြကုိ ဖ်က္စီးပစ္ပါတယ္။ အရင္ဆုံး စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ဖ်က္စီးပါတယ္။ ေနာက္ၾကာလာေတာ့ ႐ုပ္အဆင္းကုိပါ ဖ်က္စီးပစ္လုိက္ပါတယ္္။ ေန႔စဥ္အရက္ကုိ စဲြေသာက္ေနတဲ့သူေတြဟာ မၾကာပါဘူး မ်က္ႏွာမွာ အဆီေတြပ်ံလာၿပီး ေဖာေယာင္လာတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၀တာလည္းမဟုတ္ဘဲ မ်က္ႏွာတစ္ခုတည္း ၀သလုိ ေဖာလာပါေတာ့တယ္။ ၾကာေတာ့ ၾကည့္ရတဲ့သူေတာင္ သူ႔မ်က္ႏွာကုိ မၾကည့္ရဲေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရက္ကပဲ သူတုိ႔ရဲ႕အသက္ကုိ ႏႈတ္သြားတဲ့အထိ ျဖစ္ေစပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရက္ကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကဖုိ႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ ဆုိးက်ိဳးေတြ ရွိေနေပမယ့္ အရက္ကၽြန္ျဖစ္ေနတဲ့ သူေတြကေတာ့ အရက္ေသာက္လုိ႔ အျပစ္ေျပာတာကုိ ႀကိဳက္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အရက္က ေသာက္တာကုိ ခံေနရတဲ့ သူတုိ႔ေတြက အရက္ေသာက္တတ္တာကုိပဲ ဂုဏ္ယူစရာအျဖစ္ ထင္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ အရက္အေသာက္ေကာင္းတာကုိပဲ ခ်ီးက်ဴးစရာလုိ႔ ထင္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အခုေရာက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံမွာဆုိ ပုိးဆုိးပါတယ္။ အရက္ေသာက္လုိ႔ ပင္ပန္းၿပီး အလုပ္မဆင္းႏုိင္ရင္ သူေ႒းက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ေပးေပမယ့္ အလုပ္ပင္ပန္းၿပီး က်န္းမာေရး မေကာင္းလုိ႔ ခြင့္ေတာင္းရင္ေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆုိ ႀကိမ္းေမာင္းတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ တရားမ၀င္ အလုပ္သမားျဖစ္ေပမယ့္ အရက္ေသာက္ထားတဲ့အခ်ိန္ ရဲနဲ႔ေတြ႕ရင္ေတာ့ ရဲက သူအရက္ ေသာက္ထားတယ္ဆုိၿပီး မဖမ္းဘဲ လႊတ္ေပးတတ္တာေတြလည္း ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိ အရက္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ လြတ္လပ္မႈေတြ ရွိေနၾကတဲ့အတြက္လည္း ေရႊျမန္မာေတြအေနနဲ႔ အႀကိဳက္ႀကီး ႀကိဳက္ေနၾကတာလည္း ျဖစ္မွာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ အရက္က ေသာက္တာကုိ ခံေနရတယ္ဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အရက္က ကုိယ့္ကုိ ေသာက္ေနတာကုိ ေသာက္မွန္းမသိေတာ့ တစ္လဲြဆံပင္ေကာင္းၿပီး အေကာင္းကုိ မေကာင္းထင္၊ မေကာင္းကုိ အေကာင္းထင္ကာ ေရလုိက္လဲြကုန္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရက္ေသာက္မွ လူရာ၀င္တယ္၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ေပါတယ္၊ ေခတ္မွီတယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ အလုိက္လဲြေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္လဲြအေတြးေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ “ေသာက္ေသာက္စားစား၊ လူ႔မင္းသား”လုိ႔ ထင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိက္ဆံရွိတုန္း၊ အလုပ္ရွိတုန္း၊ သန္တုန္းျမန္တုန္း၊ မေသခင္တုန္းေတာ့ လူ႔မင္းသားလုိ႔ ထင္ခ်င္ထင္ၾကမွာေပ့ါ။ အဲ… ပုိက္ဆံလည္းမရွိ၊ အလုပ္လည္းမရွိ၊ ကုသုိလ္လည္းမရွိ၊ သီလလည္း မရွိရင္ေတာ့ ကုိယ့္စကားနဲ႔ကုိ လူ႔ငႏြားျပန္ျဖစ္တတ္တယ္ ဆုိတာေတာ့ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ရွိပါေစေတာ့။ ေျပာမယ္ဆုိရင္ကေတာ့ ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ အဓိက ေျပာခ်င္တာက ေရလုိက္မလဲြၾကဖုိ႔ပါ။ မေကာင္းတာကုိ မေကာင္းမွန္း သိသိႀကီးနဲ႔ အမွားမလုိက္မိၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသာက္မွစားမွ လူရာ၀င္တယ္၊ ဂုဏ္ရွိတယ္၊ ေခတ္မီတယ္ဆုိတဲ့ အျမင္လဲြေတြနဲ႔ အမွားကုိ အမွန္မထင္မိၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ႀကိဳက္လုိ႔ေသာက္တာ၊ ကုိယ္မေၾကာက္လုိ႔ ေသာက္တာဆုိရင္လည္း ကုိယ့္တစ္ေယာက္တည္းပဲ အႀကိဳက္လုပ္တာ ေကာင္းပါတယ္။ ကုိယ္လုိမေသာက္လုိ႔ မေသာက္တဲ့လူကုိ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္ဆုိတာမ်ိဳး မဆဲြေဆာင္မိဖုိ႔ မေျပာမိဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါတယ္။
ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ဒီအရက္ရဲ႕ ဆုိးက်ိဳးေတြကုိ ဆင္ျခင္ၿပီး အရက္က ကုိယ့္ကုိေသာက္ေနတာေတြက ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ ေသာက္ခြင့္ရတုန္း ေသာက္ေနႏုိင္တုန္း ေသာက္ရတာဟာ ေခတ္မီပါတယ္ဆုိတဲ့ အျမင္အေတြးေတြနဲ႔ ေရလုိက္လဲြေနတာေတြကုိ အျမန္ဆုံး ျပဳျပင္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ႏုိင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားပါလုိ႔ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။ ဘယ္ရယ္မဟုတ္၊ ဘယ္သူကုိမွ ရည္ရြယ္တာမဟုတ္ဘဲ ျပဳျပင္ေစလုိတဲ့ ေစတနာ ရည္ရြယ္ခ်က္ သက္သက္နဲ႔ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ေရးလုိက္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အားလုံးနားလည္မႈႏွင့္အတူ အကယ္၍ ေရလုိက္လြဲေနရင္ ျပဳျပင္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါေတာ့ေၾကာင္း…။
0 မွတ္ခ်က္မ်ား (...ေရးရန္):
Post a Comment