ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ မိခင္တစ္ေယာက္လုိလည္းဟုတ္၊ ရဟန္းမယ္ေတာ္ တစ္ေယာက္လည္းဟုတ္တဲ့ ဒကာမႀကီး တစ္ေယာက္က ဒီတစ္ေခါက္ ဘုန္းဘုန္းျမန္မာျပည္ ျပန္ၾကြသြားတုန္းက ေလွ်ာက္ဖူးပါတယ္။ “အရွင္ဘုရားေရ… တပည့္ေတာ္မွာ ပင္စင္ယူၿပီးကတည္းက ျဖစ္လုိက္တဲ့ ေရာဂါကလည္း စုံေနတာပဲ၊ အရွင္ဘုရား သိတဲ့အတုိင္းပဲ အခုဆုိ တပည့္ေတာ္မွာ ကင္ဆာလည္း ျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ ခႏၶာကုိယ္ကလည္း ဟုိကနာ ဒီကနာနဲ႔ တစ္ခုမွကုိ ေကာင္းတာမရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္၊ တပည့္ေတာ္ စဥ္းစားတာက ဒီလုိေသဖုိ႔ နီးလာေနတဲ့ တပည့္ေတာ္အတြက္...
နေမာ ဗုဒၶႆ
ဝယဓမၼာ သခၤါရာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ = ျပဳျပင္ထားသည့္ သခၤါရ တရားမွန္သမွ်သည္ ပ်က္စီးျခင္းလ်င္ နိဂုံးရွိသျဖင့္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ျပည့္စုံၾကေလာ့။
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး
*ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတုိ႔ ကုိယ္ကဤပုံ ျဖစ္လုိတုံလည္း တစ္ဖုံဆင္ကြဲ သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကုိ ပညာစကၡဳ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈ ၍ > ယခုပင္လွ်င္ မအုိခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မနာခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။ (ဘဒၵႏၲ၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ)
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွလုံးသြင္းမွာ၊ အခ်စ္မ်ားက အျပစ္မ်ား၍၊ အမုန္းမ်ားက အ႐ႈံးပြား၏။ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ကင္း၍၊ ေမတၱာႏွလုံး က်င့္ကာသုံးသည့္၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဤက်င့္ထုံးကား၊ အျပစ္လည္းကင္း အ႐ႈံးကင္းမည့္၊ မခ်စ္မမုန္း အေကာင္းဆုံးတည္း။
