ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ စုံမျပႆနာ
တစ္ေလာက အြန္လုိင္းစာမ်က္ႏွာ တစ္ခုုေပၚမွာ တက္လာတဲ့ ဘုရားစင္နဲ႔ ဘုုရားပုုံေလးကုုိၾကည့္ၿပီး ေအာက္မွာေရးထားတဲ့ မွတ္ခ်က္ေလးတစ္ခုကုိ သတိျပဳမိလုုိက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူ တစ္ဦးက ပုုံတင္သူကုိ ဘုုရားစင္မွာ ဘုုရားပန္းအုိးက ႏွစ္အုုိးတည္းပါလားလုိ႔ မွတ္ခ်က္ျပဳထားတာကုိ ပုံပုိင္ရွင္က ႏွစ္အုုိးမဟုုတ္ပါဘူး၊ သုုံးအုုိးပါ မျမင္ရလုုိ႔ပါဆုုိၿပီး ျပန္ေျပာထားၾကပါတယ္။ ဒီမွတ္ခ်က္ေလးေတြကုုိၾကည့္ၿပီး တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ ဗုုဒၶဘာသာဝင္ေတြမွာ ဒီလုုိ စုုံမအယူအဆေလးေတြ ရွိေနတာကုိ သတိျပဳမိျပန္ပါတယ္။ တစ္ခါတုန္းကလည္း ရဟန္းဒကာမတစ္ဦးက ေက်ာင္းကဘုရားခန္းမွာ ဘုရားပန္းအုိးႀကီးေတြလွဴမလုိ႔ အဲဒါႏွစ္အုိးပဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ အဆင္ေျပရဲ႕လားဘုုရားလုုိ႔ ေလွ်ာက္ထားဖူးပါတယ္။ လွဴေကာင္းပါတယ္လုုိ႔ေျပာရင္း စိတ္ထဲမွာလည္း ႏွစ္အုုိးတည္းဆုုိရင္ မလွဴေကာင္းဘူး၊ ကုုသုုိလ္မရဘူး၊ အျပစ္ျဖစ္မယ္၊ ဘာျဖစ္မယ္၊ ညာျဖစ္မယ္လုုိ႔မ်ား ထင္ေနသလား မသိပါဘူးလုုိ႔ ကုုိယ့္ဖာသာကုုိယ္ စဥ္းစားေနမိခဲ့ပါေသးတယ္။
စကားစပ္လုိ႔ ဘုန္းဘုုန္းတုုိ႔ ေရာက္ေနတဲ့ႏုိင္ငံရဲ႕ ျမန္မာသံ႐ုုံးက အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုုကုိ သြားသတိရမိပါေသးတယ္။ သံ႐ုံးကေနၿပီး ဆရာေတာ္တစ္ပါးထံကုိ သံဃာသုုံးပါး ဆြမ္းစားပင့္ပါတယ္။ အဲဒီတုုန္းက သံဃာေတာ္ေတြလည္း မအားေတာ့ သုုံးပါးမၾကြႏုုိင္ဘဲ ႏွစ္ပါးပဲ ၾကြႏုုိင္မယ့္အေၾကာင္း ျပန္ေျပာေတာ့ ႏွစ္ပါးတည္းဆုိရင္ေတာ့ မထူးပါဘူးဘုုရား ဆရာေတာ္ တစ္ပါးတည္းပဲ ၾကြပါဘုုရားလုုိ႔ အဲဒီဆရာေတာ္ကုုိ ပင့္လုိက္တဲ့အေၾကာင္း ဆရာေတာ္က ဘုုန္းဘုုန္းကုုိ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ သံ႐ုုံးမွာရွိတဲ့ ပညာတတ္ဆုိသူေတြက ဘုုန္းႀကီးပင့္တာေတာင္ သုုံးပါးျဖစ္ေစ၊ ငါးပါးျဖစ္ေစပင့္ခ်င္တဲ့ သေဘာရွိၿပီး ႏွစ္ပါးေလးပါးစတဲ့ စုုံအေရအတြက္ေတြကုုိ မႀကိဳက္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ေနာက္ဆုုံးေတာ့ ႏွစ္ပါးပဲ ၾကြႏုိင္မယ္ဆုုိရင္ေတာ့ တစ္ပါးပဲ ၾကြပါဘုုရားဆုုိၿပီး ပင့္ၾကသတဲ့ေလ။ စုုံမႀကိဳက္ဘဲ မမွႀကိဳက္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လုုိ အဓိပၺါယ္ေၾကာင့္ ဆုိတာ မသိေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတုုိ႔စိတ္ထဲမွာ ႏွစ္ပါးေလးပါး စတဲ့ စုုံအေရအတြက္ေတြကုုိ သိပ္သေဘာမက်တဲ့ အေနအထားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလုုိ စုုံမသတ္မွတ္မႈဟာ သိပ္အေရးပါတယ္ဆုုိရင္ ဗုုဒၶတရားေတာ္မ်ားမွာ စုုံအေရအတြက္ေတြနဲ႔ ေဟာထားတဲ့ အဂၤါရပ္ေတြ၊ အခ်က္အလတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဥပမာ သစၥာ (၄)ပါး၊ မဂၢင္ (၈)ပါး၊ ပဋိစၥသမုုပၺါဒ္ အဂၤါ (၁၂)ပါး၊ ပ႒ာန္း (၂၄) ပစၥည္းတရားမ်ား စတာေတြဟာ စုုံအေရအတြက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စုုံအေရအတြက္ဆုုိရင္ မလုုပ္ေကာင္းဘူး၊ မလွဴေကာင္းဘူး၊ မက်င့္ေကာင္းဘူးဆုုိရင္ ဒီတရားေတာ္ေတြလည္း က်င့္ဖုုိ႔မလုုိတဲ့ သေဘာကုုိ ေဆာင္သြားႏုုိင္ပါတယ္။ မအေရအတြက္ေတြမွ ေကာင္းတယ္ဆုုိတဲ့သူေတြ ကပ္ေျပာရရင္ သရဏဂုုံး သုုံးပါးနဲ႔ ငါးပါးသီလကုုိက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လုုိ႔ လုုံေအာင္မထိန္းႏုိင္ၾကသလဲဆုုိတာလည္း ေထာက္ျပစရာ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ ေျပာမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အဓိကကေတာ့ အေရအတြက္ထက္ ေစတနာ ရည္ရြယ္ခ်က္က ပုုိၿပီးအခရာက်တယ္ဆုုိတာ သတိျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီစုုံမ အယူအဆဟာ ဗုုဒၶတရားေတာ္ေတြနဲ႔ ဘာမွသက္ဆုုိင္တဲ့ အယူအဆပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ဒီလုုိ စုုံမအယူအဆေလးေတြဟာ ဗုုဒၶဘာသာေတြ ၾကားမွာ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ေပမယ့္ မသိမသာ မ်ားေနတာကုုိ သတိျပဳမိပါတယ္။ ကုသုုိလ္ေကာင္းမႈ လုုပ္တဲ့အပုုိင္းမွာ သဒၶါတရားနဲ႔ ေစတနာကုုိ အေလးမထားဘဲ အသြင္အျပင္ပုုိင္းကုုိ ဦးစားေပးၿပီး ဘယ္ႏွစ္ပါးမွ၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးမွ၊ ဘယ္ေလာက္မွ၊ ဘယ္ရက္မွ စတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြမွာ ပုုိၿပီးအေလးထားေနၾကတာေတြဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ လဲြေနသလုုိ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ စုုံအေရအတြက္ဆုုိရင္ ဘာျဖစ္တတ္တယ္၊ မအေရအတြက္ဆုုိရင္ ဘယ္လုုိျဖစ္မယ္ စတဲ့ အစဥ္အလာ ယုုံၾကည္ခ်က္ေတြဟာ ဗုုဒၶဘုုရား ေဟာၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ေတာ့ လဲြေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညတ္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မကင္းလွတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ပညတ္ကုုိ ပယ္ဖုုိ႔မျဖစ္ႏုုိင္ေပမယ့္ ေကာင္းမႈကုုသုုိလ္ လုုပ္တဲ့အပုုိင္းမွာေတာ့ ပညတ္အေရအတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြထက္ ေစတနာသဒၶါတရားက အဓိကဆုုိတာ သတိျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကီေဗဒင္လကၡဏာ ဆရာေတြေၾကာင့္ ဒီလုုိ စုုံမသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ရတယ္ဆုုိရင္လည္း ေလာကီေရးနဲ႔ ကုုသုုိလ္ေရးမွာ တဲြသြားေနတာေတာ့ မေကာင္းလွပါဘူး။
ဆုုိလုုိတာက အလွဴဒါန ျပဳတဲ့အပုုိင္း၊ ကုုသုုိလ္လုုပ္တဲ့ အပုုိင္းေတြမွာ ဘယ္ႏွစ္ပါးမွ၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးမွ၊ ဘယ္ႏွစ္ခုုမွ စတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုုိ ဦးစားေပးၿပီး လုုပ္ေနၾကတာေတြဟာ ဘုုရားအလုုိအက် ေစတနာ၊ သဒၶါတရားကုုိ အဓိကထားတဲ့ အယူအဆနဲ႔ လဲြေနၾကတဲ့အတြက္ ဒီလုုိစုုံမ အယူအဆေလးေတြကုုိ အေလးမထားဘဲ ကုုိယ္လုုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈအလုုပ္အေပၚမွာ အေရအတြက္ထက္ ေစတနာ သဒၶါတရားကုုိသာ အေကာင္းဆုုံး ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳး၊ ဘယ္ႏွစ္ပါး စသျဖင့္ လွဴႏုုိင္တာထက္ လွဴတဲ့အခုုိက္မွာ ေစတနာသုုံးတန္ ျပဌာန္းၿပီး ကုုသုုိလ္အက်ိဳးကုုိ အျပည့္အဝ ရေအာင္ လွဴႏုုိင္ၾကဖုုိ႔ ေလ့က်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ဆုုိလုုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုုိ ဦးစားေပးၿပီး အႏွစ္သာရထက္ အသြင္အျပင္ပုုိင္းကုုိ အေလးထားၾကတဲ့ ဗုုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ အလွဴဒါန ျပဳၾကတဲ့အခါ ေစတနာ သဒၶါတရားထက္ သုုံးပါးငါးပါး စတဲ့ မအေရအတြက္မွာ အေလးထားေနၾကတာေတြဟာ ကုုသုုိလ္ေရးထက္၊ ေလာကီေရးေတြကုုိ ဦးစားေပးေနသလုုိ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအယူအဆေတြဟာ ဘုုရားအလုုိအက် အယူအဆေတြ မဟုုတ္ဘဲ ကုုသုုိလ္ေရးမွာ အဓိကနဲ႔ သာမညလဲြသလုုိ ျဖစ္တယ္ဆုုိတာ သတိျပဳဆင္ျခင္ရင္း အေရအတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ထက္ ေစတနာသဒၶါတရား အားေကာင္းျပည့္ဝေအာင္သာ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုုအျဖစ္ မီးေမာင္းထုုိး တင္ျပလုုိက္ရပါတယ္။
0 မွတ္ခ်က္မ်ား (...ေရးရန္):
Post a Comment