- ဘဝဆုိတာ ခဏပါ ဓမၼပါေအာင္ လုပ္ရမွာ။
- အလွဆုိတာ ခဏပါ မာနမပါေအာင္ လုပ္ရမွာ။
- ဓနဆုိတာ ခဏပါ ဒါနပါေအာင္ လုပ္ရမွာ။
- ဂုဏဆုိတာ ခဏပါ သိကၡာပါေအာင္ လုပ္ရမွာ။
- အရာရာဟာ မၿမဲပါ အားလုံးခဏပါ။
- ခဏအသိ ဓမၼရွိ သိညႇိက်င့္ရမွာ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးဟာ ခဏေလးပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ အဲဒီခဏေလးမွာ ဓမၼေလးနဲ႔ တဲြထားမွ အလွေလးေတြလည္း အၿမဲပါေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘဝကေပးတဲ့ အပူကုိ ဓမၼကေပးတဲ့ အေအးနဲ႔ ေရြးေနႏုိင္မွ အပူသက္သာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အလွကေပးတဲ့ မာနကုိ ဓမၼကေပးတဲ့ နိမ့္ခ်မႈနဲ႔ ေရြးေနႏုိင္မွ မာနေလ်ာ့လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဓနကေပးတဲ့ ေလာဘကုိ ဓမၼကေပးတဲ့ ေရာင့္ရဲမႈနဲ႔ ေရြးေနႏုိင္မွ အလုိက်လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဂုဏ(ဂုဏ္)ကေပးတဲ့ ေမာက္မာမႈကုိ ဓမၼကေပးတဲ့ ေထာက္စာမႈနဲ႔ ေရြးေနႏုိင္မွ အက်င့္သိကၡာ ျမင့္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ အားလုံးဟာ ခဏေလးဆုိတာပါပဲ။ အဲဒါကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစား၊ ၿပီးရင္ တရားနဲ႔ညႇိၿပီး လက္ေတြ႕က်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အရွင္ဘုရားရဲ႕ စာကိုဖတ္ၿပီး တပည့္ေတာ္ေရးသားတ့ဲ စာေတြကိုသိမ္ငယ္မိပါသည္ဘုရား။