ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းနဲ႔သာ ျပဳလုပ္ေနထုိင္တတ္မယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္ရဖုိ႔ မခဲရင္းလွပါဘူး။ ကုိယ္အမူအရာ ေကာင္းေလးေတြ၊ အေျပာအဆုိ ေကာင္းေလးေတြ၊ အေတြးအႀကံ ေကာင္းေလးေတြဟာ ေန႔စဥ္ေနထုိင္ လုပ္ကုိင္လႈပ္ရွားမႈေတြထဲက ကုသုိလ္ရစရာေလးေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ မယူတတ္ရင္၊ စိတ္ေကာင္းေစတနာေကာင္း မရွိရင္ေတာ့ ဒီလႈပ္ရွားမႈေတြကပဲ အကုသုိလ္ ျဖစ္စရာေတြပါ။ အေနအထုိင္ မတတ္တဲ့အခါ အကုသုိလ္ျဖစ္တတ္သလုိ၊ အေျပာအဆုိ မေကာင္းရင္လည္း အကုသုိလ္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အႀကံအစည္မ်ားကေတာ့ မေကာင္းတဲ့အႀကံအစည္ဆုိ ကာယကံေျမာက္ မက်ဴးလြန္မိေပမယ့္မွာ အကုသုိလ္ အညစ္အေၾကးေတြနဲ႔ စိတ္ကုိညစ္ေထး ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မယူတတ္ရင္ မအပ္ျဖစ္ၿပီး ယူတတ္ရင္ေတာ့ ျမတ္ပါတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အတုျမင္အတတ္သင္လုိ႔ ဆုိၾကသလုိ အတုယူတတ္ပါေစလုိ႔လည္း ျမန္မာစကားမ်ားမွာ ေျပာဆုိသုံးႏႈံးတတ္ၾက တာေတြရွိပါတယ္။ ဒီအသုံးမွာ ေျပာတဲ့ အတုဆုိတဲ့စကားေလးအရ အမွန္တကယ္ အတုယူတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သူမ်ားကုိ အတုလုိက္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အမူ အက်င့္ေလးေတြကုိ ယူတတ္ေစဖုိ႔ပါ။ သူ႔မွာရွိတဲ့ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အမူအက်င့္ေလးေတြကုိ သူနဲ႔အတူျဖစ္ေစေအာင္ လုိက္နာယူတတ္ေစဖုိ႔ပါ။ မေကာင္းတဲ့ အစစ္အမွန္ မဟုတ္တဲ့ အတုေတြကုိ ယူဖုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ အစစ္ေတြကုိ ယူတတ္ဖုိ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ တကယ့္ကုိအတုျမင္ အတတ္သင္ၾကပါတယ္။ မဟုတ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အမူအရာ အေျပာအဆုိ အေနအထုိင္ အလုပ္အကုိင္ေတြဆုိ အလြယ္တကူကုိပဲ အပုိင္အတတ္ သင္ယူတတ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဆုိးလဲဆုိရင္ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကုိယ္နဲ႔တုိက္႐ုိက္ ထိေတြတာေတြေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ႐ုပ္ရွင္ဗီဒီယုိ ဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္ၿပီးကုိ ယူေနၾကေတာ့တာပါ။ ယူရမယ့္ ေကာင္းတဲ့အခ်က္အလတ္ အေလ့အထေလးေတြကုိေတာ့ မယူျဖစ္ၾကဘဲ မယူရမယ့္ အမူအရာ စ႐ုိက္ေတြမွာပဲ ရေအာင္ယူတတ္ၾကတာေတြပါ။
အခုတစ္ေလာ ျမန္မာအပါအ၀င္ အေရွ႕ေတာင္ အာ႐ွႏုိင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကုိရီးယား အႏုပညာမ်ား လႊမ္းမုိးလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဂီတပုိင္းမွာေရာ ဒရာမာ ႐ုပ္ရွင္ပုိင္းမွာေတြပါ ကုိရီးယားက ေနရာယူထားတာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ျခားႏုိင္ငံမ်ားကုိ ဘယ္ေလာက္ထိ လႊမ္းမုိးထားလည္းေတာ့ မသိဘူး။ ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ားကုိေတာ့ ကုိရီးယားဇာတ္ကားေတြက ဖမ္းစားေနပါေတာ့တယ္။ ဖမ္းစားဆုိ သူတုိ႔ရဲ႕ နည္းပညာနဲ႔ အႏုပညာရပ္ကလည္း စဲြေဆာင္မႈရွိသလုိ ရသမ်ိဳးစုံကုိလည္း ေပးႏုိင္ေနတာကုိး။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ၿပီး ငုိရတာလည္း မနည္းေတာ့ဘူးလုိ႔ေတာင္ ဆုိၾကပါေသးတယ္။ ကုိရီးယားကားေတြကုိ ႀကိဳက္လြန္းလုိ႔ ဇာတ္ကားထဲမွာ ပါတဲ့စ႐ုိက္ပုံစံေတြကုိ လုိက္ၿပီး လုပ္ရတာလည္း မေမာႏုိင္ မပန္းႏုိင္ပါပဲ။ လုိက္ၿပီးတုၾကတာလည္း တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မ႐ုိးႏုိင္ၾကပါဘူး။ အတုယူၾကတာေတြလည္း ေပါလွပါတယ္။ အတုယူဆုိ တကယ့္ကုိပဲ အတုေတြ ယူေနၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ေနၾကတာေတြပါ။ အစစ္မယူဘဲ အတုေတြပဲ ယူေနၾကတယ္ေလ။
သိတဲ့အတုိင္းပဲ ကုိရီးယား ဇာတ္ကားေတြမွာက အရက္ေသာက္တဲ့အခန္းေတြနဲ႔ ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံေတြကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါ၀င္ျပသထားတာဆုိေတာ့ ဒါေတြကုိၾကည့္ၿပီး ျမန္မာလူငယ္ေတြဟာ အရက္သမားေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကသလုိ မိန္းကေလးေတြဆုိလည္း ကုိယ့္ႏုိင္ငံ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈ ကုိယ့္ရာသီဥတုနဲ႔ ကုိက္မကုိက္ မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြအတုိင္း လုိက္တုလုိက္ၾကတာ တစ္လဲြေတြပဲ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ ယူရမယ့္ အစစ္ေတြကုိ မယူဘဲ မယူရမယ့္ အတုေတြပဲ လုိက္ယူေနေတာ့ ဘ၀မွာ ကုသုိလ္မျဖစ္ဘဲ အျပစ္ေတြပဲ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ေခတ္မီခ်င္တာရယ္၊ လွခ်င္တာေတြရယ္ေၾကာင့္ ေခတ္မီတယ္လုိ႔ထင္တဲ့ ေနထုိင္ေျပာဆုိ ၀တ္ဆင္စားေသာက္မႈေတြကုိ လုိက္လုပ္ရင္း ေသာက္တတ္စားတတ္တဲ့ အတတ္ေကာင္းေတြ တတ္ကုန္ပါေတာ့တယ္။ ခဏတာ အေပ်ာ္ေလးအတြက္ ကုိယ့္က်င့္သီလေတြအထိ လစ္လ်ဴ႐ႈကုန္ပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ အစစ္မယူဘဲ အတုေတြ ယူမိၾကလုိ႔ပါ။
တကယ့္ေတာ့ ကုိရီးယား ႐ုပ္ရွင္ဒရာမာေတြမွာ ယူစရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ၀င္ပါတယ္။ အတုမဟုတ္ဘဲ ဘ၀တုိးတက္ေရး လမ္းညႊန္ခ်က္ အစစ္ေတြ၊ ပညာေပးေတြ အမ်ားႀကီး ေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။ ယူတတ္မယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ႏုိင္ငံက လူငယ္ေတြ ဘယ္လုိႀကိဳးစားၾကတာ၊ ဘ၀တုိးတက္ေရးအတြက္ ဘယ္လုိ ႐ုန္းကန္ၾကတာေတြကအစ သူ႔ႏုိင္ငံ၊ သူ႔လူမ်ိဳး၊ သူ႔ဘာသာစကား၊ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈကုိ ဘယ္လုိအေလးထားတာ၊ လူႀကီးသူမေတြကုိ ဘယ္လုိ႐ုိေသးေလးစာတာ စသျဖင့္ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ဘာသာစကားကုိ ေနရာေဒသ အခ်ိန္အခါအလုိက္ အသုံးျပဳၾကတာဟာ လက္ေတြ႕မွာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးစားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ကုိရီးယားလူမ်ိဳးမ်ား ဘယ္ေနရာ ဘယ္အခ်ိန္ေတြ႕ေတြ႕ အန္ေညာင္းဟာေစယိုဆုိတဲ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားကုိ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေတြ႕တဲ့ေနရာ၊ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္တုိင္းမွာ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကပါတယ္။ လူခ်င္းမေတြ႕ဘဲ ဖုန္းနဲ႔ေျပာတာေတာင္ ဖုန္းအသံျပဳၿပီးရင္ အန္ေညာင္းဟာေစယုိလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာလုိဆုိရင္ေတာ့ မဂၤလာပါေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာေတြကေတာ့ ဒီမဂၤလာပါဆုိတဲ့ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာဖုိ႔ေနေနသာ ေမ့ေတာင္ေမ့ေနတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ မေျပာၾကပါဘူး။ ပုိဆုိးတာက တစ္လဲြဆံပင္ေကာင္းၿပီး ကုိယ့္ဘာသာစကားနဲ႔ မဂၤလာပါလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ရမွာကုိ မသုံးေတာ့ဘဲ ကုိရီးယား႐ူး႐ူးၿပီး သူတုိ႔ကပါ ကုိရီးယားဘာသာစကားနဲ႔ အန္ေညာင္းဟာေစယုိ လုပ္ကုန္ပါတယ္။ ကုိယ့္ဘာသာစကား မရွိရင္ေတာ့ ထားေပါ့။
ယူတတ္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိအေသးအဖဲြ ႏႈတ္ဆက္စကားေလးေတြကအစ ယူဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ ျမန္မာေတြမွာလည္း ျမန္မာလုိ ႏႈတ္ဆက္စကား မဂၤလာပါဆုိတာ ရွိပါတယ္။ ဒီစကားေလးေတြကုိ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ ေတြ႕တဲ့သူတုိင္းကုိ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းေလးေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေပါ့။ ပါးစပ္က မဂၤလာပါဆုိတဲ့ စကားေလးေတြ ထြတ္တတ္ေနမယ္ဆုိရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ႏႈတ္ဆက္ေနတာနဲ႔ကုိ ကုသုိလ္ျဖစ္ေနတာပါ။ ခုေတာ့ ကုိယ့္စကားေမ့ၿပီး သူမ်ားစကားေတြေတာ့ အားရပါးရေျပာေနလုိက္ၾကတာ။ မဂၤလာပါ ေျပာရမွာကုိ ရွက္မ်ားေနၾကသလား မသိပါဘူး။ တစ္ခါတုန္းက ဒကာတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကုိေရာက္လာလုိ႔ ျမင္ျမင္ခ်င္း ဘုန္းဘုန္းက “မဂၤလာပါဒကာ”လုိ႔ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာလုိက္တာ ဒကာက “တင့္ပါဘုရား”တဲ့…။ သူ႔ကုိ ေခၚတယ္မ်ား မွတ္ေနသလား မသိပါဘူး။ မဂၤလာပါဘုရားလုိ႔ ျပန္ႏႈတ္ဆက္ရမွာကုိ အသုံးမျပဳၾကေတာ့ ကုိယ့္စကားကုိယ္ ေမ့ေနကုန္ၾကေတာ့တာပါပဲ။ မယူရမယ့္ အရာေတြေတာ့ ယူေနၾကၿပီး ယူရမယ့္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြေတာ့ မယူၾကဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူတစ္ပါးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အတုယူစရာရွိရင္ ယူတတ္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း၊ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အတုေတြကုိ ယူဖုိ႔မဟုတ္ဘဲ ဘယ္ေနရာက၊ ဘယ္သူ႔ဆီကမဆုိ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္ ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြဆုိ လုိက္နာက်င့္သုံး ယူတတ္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဘုရားရွင္ ကာလာမရြာသားမ်ားကုိ မိန္႔ေတာ္မူသလုိေပါ့။ ဘုရားရွင္က “အလုပ္တစ္ခုဟာ ကုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ အမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ အကုသုိလ္ အျပစ္လည္း ျဖစ္မယ္၊ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔လည္း ကဲ့ရဲ႕မယ္ဆုိရင္ အဲဒါကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ သေဘာေပါက္ၿပီး မလုပ္ဘဲ စြန္႔လြတ္ဖုိ႔၊ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ကုိယ့္အတြက္ေရာ၊ အမ်ားအတြက္ေရာ အက်ိဳးတစ္စုံတစ္ခု ျဖစ္ေစမယ္၊ အျပစ္မရွိဘဲ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ္၊ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔လည္း ခ်ီးမြမ္းမယ္ဆုိရင္ အဲဒီအလုပ္ကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ၿပီး လုိက္နာက်င့္သုံးဖုိ႔..” မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ သူတစ္ပါးထံကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ဆီကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြဆုိရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ဉာဏ္နဲ႔ဆင္ျခင္ စဥ္းစားၿပီး အတုယူ လုိက္နာက်င့္သုံးသင့္ပါတယ္။ ဒီလုိ ယူတတ္တာကုိပဲ အတုယူတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိလုိတာက ေလာကႀကီးမွာ ေန႔စဥ္က်င္လည္ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကပဲ ယူတတ္၊ ျမင္တတ္တဲ့ သူေတြအတြက္ ေကာင္းတာေတြ၊ ကုသုိလ္ျဖစ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေန၊ ရွိေနတယ္ဆုိတာ သတိျပဳမိၾကဖုိ႔ပါ။ ဘယ္လုိေနရာ၊ ဘယ္လုိအခ်ိန္၊ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးဆီကမဆုိ ေကာင္းတဲ့၊ ကုသိုလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြဆုိ အတုလုိက္ၿပီး က်င့္သုံးယူတတ္ဖုိ႔နဲ႔ အျပစ္ျဖစ္ေစ၊ အကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြဆုိ ေရွာင္ပယ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳစားၾကဖုိ႔ပါ။ အမွန္ေတာ့ ဘယ္သူ႔ကုိပဲၾကည့္ၾကည့္၊ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ေနေန ေကာင္းတဲ့ဘက္က ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ ယူတတ္ရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္၊ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ယူတတ္ရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ စာလုိေတာ့ ေယာနိေသာမနသိကာရလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေယာနိေသာမနသိကာရဆုိတာ ႏွလုံးသြင္းမွန္ကန္တာကုိ ဆုိပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းတတ္တာကုိ ဆုိပါတယ္။ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းဖုိ႔ဆုိတာ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္၊ ျမင္တတ္မွ ျဖစ္တာပါ။ ဒီလုိၾကည့္တတ္ဖုိ႔အတြက္ အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ အက်င့္ရွိမွ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္းဘက္က ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ရင္ အကုသုိလ္မျဖစ္ဘဲ အျပစ္အျဖစ္ သက္သာပါတယ္။ ေကာင္းတာကုိ ၾကည့္တတ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းတာေလးေတြျမင္ၿပီး ေကာင္းတာေတြ ယူလာတတ္ပါတယ္။ ဒါကုိပဲ အတုယူတာလုိ႔ ဆုိႏုိင္တာေပါ့။ ေကာင္းတဲ့အတုလုိက္မႈပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အတုယူတယ္ဆုိတာ တကယ့္ကုိ ယူသင့္တဲ့ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကုိ ယူတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးရွိမယ့္ အရာေတြဆုိရင္ ကုိယ့္ထက္ႀကီးတဲ့ သူေတြဆီကေရာ ငယ္တဲ့သူေတြဆီကပါ ယူတတ္ရပါမယ္။ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္ျဖစ္မယ့္ အရာေတြဆုိရင္ ေနရာမတူတာ၊ လူမ်ိဳးမတူတာ၊ ဘာသာမတူတာ စတာစတာေတြကုိ ေဘးဖယ္ၿပီး တတ္ႏုိင္သမွ် ရေအာင္ယူႏုိင္ဖုိ႔၊ ယူတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အျပစ္မရွိဘဲ အက်ိဳးရွိေစမယ့္ အရာဆုိရင္ ဂီတကလည္း ယူရမွာျဖစ္သလုိ ႐ုပ္ရွင္ဒရာမာေတြကလည္း ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေကာင္းတာေတြဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္လုိပုဂိၢဳလ္၊ ဘယ္လုိေဒသ၊ ဘယ္လုိအခ်ိန္၊ ဘယ္လုိအရာမ်ိဳးကမွ မယူၾကဖုိ႔၊ မတုၾကဖုိ႔၊ အတုမလုိက္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ အတုေတြ လုိက္ယူမိၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဒီဘ၀မွာေရာ ေနာင္သံသရာမွာပါ အတုေတြနဲ႔ ဒြန္တဲြေနတတ္ၿပီး သံသရာ၀ဲထဲက ထြက္ႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္လွတဲ့အတြက္ အတုယူေကာင္းေအာင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ေကာင္းတာေတြကုိ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္ယူႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားသင့္ပါေၾကာင္း ေစတနာစကားျဖင့္ အသိပါးလုိက္ရပါတယ္…။ အားလုံးအတုယူတတ္ၾကပါေစ…
အတုျမင္အတတ္သင္လုိ႔ ဆုိၾကသလုိ အတုယူတတ္ပါေစလုိ႔လည္း ျမန္မာစကားမ်ားမွာ ေျပာဆုိသုံးႏႈံးတတ္ၾက တာေတြရွိပါတယ္။ ဒီအသုံးမွာ ေျပာတဲ့ အတုဆုိတဲ့စကားေလးအရ အမွန္တကယ္ အတုယူတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သူမ်ားကုိ အတုလုိက္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အမူ အက်င့္ေလးေတြကုိ ယူတတ္ေစဖုိ႔ပါ။ သူ႔မွာရွိတဲ့ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အမူအက်င့္ေလးေတြကုိ သူနဲ႔အတူျဖစ္ေစေအာင္ လုိက္နာယူတတ္ေစဖုိ႔ပါ။ မေကာင္းတဲ့ အစစ္အမွန္ မဟုတ္တဲ့ အတုေတြကုိ ယူဖုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ အစစ္ေတြကုိ ယူတတ္ဖုိ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ တကယ့္ကုိအတုျမင္ အတတ္သင္ၾကပါတယ္။ မဟုတ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အမူအရာ အေျပာအဆုိ အေနအထုိင္ အလုပ္အကုိင္ေတြဆုိ အလြယ္တကူကုိပဲ အပုိင္အတတ္ သင္ယူတတ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ဆုိးလဲဆုိရင္ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကုိယ္နဲ႔တုိက္႐ုိက္ ထိေတြတာေတြေတာင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ႐ုပ္ရွင္ဗီဒီယုိ ဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္ၿပီးကုိ ယူေနၾကေတာ့တာပါ။ ယူရမယ့္ ေကာင္းတဲ့အခ်က္အလတ္ အေလ့အထေလးေတြကုိေတာ့ မယူျဖစ္ၾကဘဲ မယူရမယ့္ အမူအရာ စ႐ုိက္ေတြမွာပဲ ရေအာင္ယူတတ္ၾကတာေတြပါ။
အခုတစ္ေလာ ျမန္မာအပါအ၀င္ အေရွ႕ေတာင္ အာ႐ွႏုိင္ငံ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကုိရီးယား အႏုပညာမ်ား လႊမ္းမုိးလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဂီတပုိင္းမွာေရာ ဒရာမာ ႐ုပ္ရွင္ပုိင္းမွာေတြပါ ကုိရီးယားက ေနရာယူထားတာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ျခားႏုိင္ငံမ်ားကုိ ဘယ္ေလာက္ထိ လႊမ္းမုိးထားလည္းေတာ့ မသိဘူး။ ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ားကုိေတာ့ ကုိရီးယားဇာတ္ကားေတြက ဖမ္းစားေနပါေတာ့တယ္။ ဖမ္းစားဆုိ သူတုိ႔ရဲ႕ နည္းပညာနဲ႔ အႏုပညာရပ္ကလည္း စဲြေဆာင္မႈရွိသလုိ ရသမ်ိဳးစုံကုိလည္း ေပးႏုိင္ေနတာကုိး။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ၿပီး ငုိရတာလည္း မနည္းေတာ့ဘူးလုိ႔ေတာင္ ဆုိၾကပါေသးတယ္။ ကုိရီးယားကားေတြကုိ ႀကိဳက္လြန္းလုိ႔ ဇာတ္ကားထဲမွာ ပါတဲ့စ႐ုိက္ပုံစံေတြကုိ လုိက္ၿပီး လုပ္ရတာလည္း မေမာႏုိင္ မပန္းႏုိင္ပါပဲ။ လုိက္ၿပီးတုၾကတာလည္း တစ္ေန႔တစ္မ်ိဳး မ႐ုိးႏုိင္ၾကပါဘူး။ အတုယူၾကတာေတြလည္း ေပါလွပါတယ္။ အတုယူဆုိ တကယ့္ကုိပဲ အတုေတြ ယူေနၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ေနၾကတာေတြပါ။ အစစ္မယူဘဲ အတုေတြပဲ ယူေနၾကတယ္ေလ။
သိတဲ့အတုိင္းပဲ ကုိရီးယား ဇာတ္ကားေတြမွာက အရက္ေသာက္တဲ့အခန္းေတြနဲ႔ ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံေတြကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါ၀င္ျပသထားတာဆုိေတာ့ ဒါေတြကုိၾကည့္ၿပီး ျမန္မာလူငယ္ေတြဟာ အရက္သမားေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကသလုိ မိန္းကေလးေတြဆုိလည္း ကုိယ့္ႏုိင္ငံ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈ ကုိယ့္ရာသီဥတုနဲ႔ ကုိက္မကုိက္ မၾကည့္ေတာ့ဘဲ ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြအတုိင္း လုိက္တုလုိက္ၾကတာ တစ္လဲြေတြပဲ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ ယူရမယ့္ အစစ္ေတြကုိ မယူဘဲ မယူရမယ့္ အတုေတြပဲ လုိက္ယူေနေတာ့ ဘ၀မွာ ကုသုိလ္မျဖစ္ဘဲ အျပစ္ေတြပဲ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ေခတ္မီခ်င္တာရယ္၊ လွခ်င္တာေတြရယ္ေၾကာင့္ ေခတ္မီတယ္လုိ႔ထင္တဲ့ ေနထုိင္ေျပာဆုိ ၀တ္ဆင္စားေသာက္မႈေတြကုိ လုိက္လုပ္ရင္း ေသာက္တတ္စားတတ္တဲ့ အတတ္ေကာင္းေတြ တတ္ကုန္ပါေတာ့တယ္။ ခဏတာ အေပ်ာ္ေလးအတြက္ ကုိယ့္က်င့္သီလေတြအထိ လစ္လ်ဴ႐ႈကုန္ပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ အစစ္မယူဘဲ အတုေတြ ယူမိၾကလုိ႔ပါ။
တကယ့္ေတာ့ ကုိရီးယား ႐ုပ္ရွင္ဒရာမာေတြမွာ ယူစရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ၀င္ပါတယ္။ အတုမဟုတ္ဘဲ ဘ၀တုိးတက္ေရး လမ္းညႊန္ခ်က္ အစစ္ေတြ၊ ပညာေပးေတြ အမ်ားႀကီး ေဖာ္ျပေပးထားပါတယ္။ ယူတတ္မယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ႏုိင္ငံက လူငယ္ေတြ ဘယ္လုိႀကိဳးစားၾကတာ၊ ဘ၀တုိးတက္ေရးအတြက္ ဘယ္လုိ ႐ုန္းကန္ၾကတာေတြကအစ သူ႔ႏုိင္ငံ၊ သူ႔လူမ်ိဳး၊ သူ႔ဘာသာစကား၊ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈကုိ ဘယ္လုိအေလးထားတာ၊ လူႀကီးသူမေတြကုိ ဘယ္လုိ႐ုိေသးေလးစာတာ စသျဖင့္ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သူ႔ဘာသာစကားကုိ ေနရာေဒသ အခ်ိန္အခါအလုိက္ အသုံးျပဳၾကတာဟာ လက္ေတြ႕မွာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးစားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ကုိရီးယားလူမ်ိဳးမ်ား ဘယ္ေနရာ ဘယ္အခ်ိန္ေတြ႕ေတြ႕ အန္ေညာင္းဟာေစယိုဆုိတဲ့ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားကုိ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေတြ႕တဲ့ေနရာ၊ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္တုိင္းမွာ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကပါတယ္။ လူခ်င္းမေတြ႕ဘဲ ဖုန္းနဲ႔ေျပာတာေတာင္ ဖုန္းအသံျပဳၿပီးရင္ အန္ေညာင္းဟာေစယုိလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာလုိဆုိရင္ေတာ့ မဂၤလာပါေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာေတြကေတာ့ ဒီမဂၤလာပါဆုိတဲ့ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာဖုိ႔ေနေနသာ ေမ့ေတာင္ေမ့ေနတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ မေျပာၾကပါဘူး။ ပုိဆုိးတာက တစ္လဲြဆံပင္ေကာင္းၿပီး ကုိယ့္ဘာသာစကားနဲ႔ မဂၤလာပါလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ရမွာကုိ မသုံးေတာ့ဘဲ ကုိရီးယား႐ူး႐ူးၿပီး သူတုိ႔ကပါ ကုိရီးယားဘာသာစကားနဲ႔ အန္ေညာင္းဟာေစယုိ လုပ္ကုန္ပါတယ္။ ကုိယ့္ဘာသာစကား မရွိရင္ေတာ့ ထားေပါ့။
ယူတတ္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိအေသးအဖဲြ ႏႈတ္ဆက္စကားေလးေတြကအစ ယူဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ ျမန္မာေတြမွာလည္း ျမန္မာလုိ ႏႈတ္ဆက္စကား မဂၤလာပါဆုိတာ ရွိပါတယ္။ ဒီစကားေလးေတြကုိ ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ ေတြ႕တဲ့သူတုိင္းကုိ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္းေလးေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေပါ့။ ပါးစပ္က မဂၤလာပါဆုိတဲ့ စကားေလးေတြ ထြတ္တတ္ေနမယ္ဆုိရင္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ႏႈတ္ဆက္ေနတာနဲ႔ကုိ ကုသုိလ္ျဖစ္ေနတာပါ။ ခုေတာ့ ကုိယ့္စကားေမ့ၿပီး သူမ်ားစကားေတြေတာ့ အားရပါးရေျပာေနလုိက္ၾကတာ။ မဂၤလာပါ ေျပာရမွာကုိ ရွက္မ်ားေနၾကသလား မသိပါဘူး။ တစ္ခါတုန္းက ဒကာတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကုိေရာက္လာလုိ႔ ျမင္ျမင္ခ်င္း ဘုန္းဘုန္းက “မဂၤလာပါဒကာ”လုိ႔ ႏႈတ္ဆက္စကား ေျပာလုိက္တာ ဒကာက “တင့္ပါဘုရား”တဲ့…။ သူ႔ကုိ ေခၚတယ္မ်ား မွတ္ေနသလား မသိပါဘူး။ မဂၤလာပါဘုရားလုိ႔ ျပန္ႏႈတ္ဆက္ရမွာကုိ အသုံးမျပဳၾကေတာ့ ကုိယ့္စကားကုိယ္ ေမ့ေနကုန္ၾကေတာ့တာပါပဲ။ မယူရမယ့္ အရာေတြေတာ့ ယူေနၾကၿပီး ယူရမယ့္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြေတာ့ မယူၾကဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သူတစ္ပါးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အတုယူစရာရွိရင္ ယူတတ္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း၊ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အတုေတြကုိ ယူဖုိ႔မဟုတ္ဘဲ ဘယ္ေနရာက၊ ဘယ္သူ႔ဆီကမဆုိ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္ ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြဆုိ လုိက္နာက်င့္သုံး ယူတတ္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဘုရားရွင္ ကာလာမရြာသားမ်ားကုိ မိန္႔ေတာ္မူသလုိေပါ့။ ဘုရားရွင္က “အလုပ္တစ္ခုဟာ ကုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ အမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ အကုသုိလ္ အျပစ္လည္း ျဖစ္မယ္၊ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔လည္း ကဲ့ရဲ႕မယ္ဆုိရင္ အဲဒါကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ သေဘာေပါက္ၿပီး မလုပ္ဘဲ စြန္႔လြတ္ဖုိ႔၊ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ကုိယ့္အတြက္ေရာ၊ အမ်ားအတြက္ေရာ အက်ိဳးတစ္စုံတစ္ခု ျဖစ္ေစမယ္၊ အျပစ္မရွိဘဲ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ္၊ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔လည္း ခ်ီးမြမ္းမယ္ဆုိရင္ အဲဒီအလုပ္ကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ၿပီး လုိက္နာက်င့္သုံးဖုိ႔..” မိန္႔ေတာ္မူထားပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ သူတစ္ပါးထံကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ဆီကပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြဆုိရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ဉာဏ္နဲ႔ဆင္ျခင္ စဥ္းစားၿပီး အတုယူ လုိက္နာက်င့္သုံးသင့္ပါတယ္။ ဒီလုိ ယူတတ္တာကုိပဲ အတုယူတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဆုိလုိတာက ေလာကႀကီးမွာ ေန႔စဥ္က်င္လည္ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြကပဲ ယူတတ္၊ ျမင္တတ္တဲ့ သူေတြအတြက္ ေကာင္းတာေတြ၊ ကုသုိလ္ျဖစ္စရာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေန၊ ရွိေနတယ္ဆုိတာ သတိျပဳမိၾကဖုိ႔ပါ။ ဘယ္လုိေနရာ၊ ဘယ္လုိအခ်ိန္၊ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးဆီကမဆုိ ေကာင္းတဲ့၊ ကုသိုလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြဆုိ အတုလုိက္ၿပီး က်င့္သုံးယူတတ္ဖုိ႔နဲ႔ အျပစ္ျဖစ္ေစ၊ အကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ အရာေတြဆုိ ေရွာင္ပယ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳစားၾကဖုိ႔ပါ။ အမွန္ေတာ့ ဘယ္သူ႔ကုိပဲၾကည့္ၾကည့္၊ ဘယ္ေနရာမွာပဲ ေနေန ေကာင္းတဲ့ဘက္က ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ ယူတတ္ရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္၊ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ယူတတ္ရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ စာလုိေတာ့ ေယာနိေသာမနသိကာရလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေယာနိေသာမနသိကာရဆုိတာ ႏွလုံးသြင္းမွန္ကန္တာကုိ ဆုိပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းတတ္တာကုိ ဆုိပါတယ္။ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းဖုိ႔ဆုိတာ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္၊ ျမင္တတ္မွ ျဖစ္တာပါ။ ဒီလုိၾကည့္တတ္ဖုိ႔အတြက္ အေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ အက်င့္ရွိမွ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္းဘက္က ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ရင္ အကုသုိလ္မျဖစ္ဘဲ အျပစ္အျဖစ္ သက္သာပါတယ္။ ေကာင္းတာကုိ ၾကည့္တတ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းတာေလးေတြျမင္ၿပီး ေကာင္းတာေတြ ယူလာတတ္ပါတယ္။ ဒါကုိပဲ အတုယူတာလုိ႔ ဆုိႏုိင္တာေပါ့။ ေကာင္းတဲ့အတုလုိက္မႈပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အတုယူတယ္ဆုိတာ တကယ့္ကုိ ယူသင့္တဲ့ ေကာင္းတဲ့အရာေတြကုိ ယူတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးရွိမယ့္ အရာေတြဆုိရင္ ကုိယ့္ထက္ႀကီးတဲ့ သူေတြဆီကေရာ ငယ္တဲ့သူေတြဆီကပါ ယူတတ္ရပါမယ္။ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္ျဖစ္မယ့္ အရာေတြဆုိရင္ ေနရာမတူတာ၊ လူမ်ိဳးမတူတာ၊ ဘာသာမတူတာ စတာစတာေတြကုိ ေဘးဖယ္ၿပီး တတ္ႏုိင္သမွ် ရေအာင္ယူႏုိင္ဖုိ႔၊ ယူတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အျပစ္မရွိဘဲ အက်ိဳးရွိေစမယ့္ အရာဆုိရင္ ဂီတကလည္း ယူရမွာျဖစ္သလုိ ႐ုပ္ရွင္ဒရာမာေတြကလည္း ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေကာင္းတာေတြဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္လုိပုဂိၢဳလ္၊ ဘယ္လုိေဒသ၊ ဘယ္လုိအခ်ိန္၊ ဘယ္လုိအရာမ်ိဳးကမွ မယူၾကဖုိ႔၊ မတုၾကဖုိ႔၊ အတုမလုိက္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ အတုေတြ လုိက္ယူမိၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဒီဘ၀မွာေရာ ေနာင္သံသရာမွာပါ အတုေတြနဲ႔ ဒြန္တဲြေနတတ္ၿပီး သံသရာ၀ဲထဲက ထြက္ႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္လွတဲ့အတြက္ အတုယူေကာင္းေအာင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ေကာင္းတာေတြကုိ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္ယူႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားသင့္ပါေၾကာင္း ေစတနာစကားျဖင့္ အသိပါးလုိက္ရပါတယ္…။ အားလုံးအတုယူတတ္ၾကပါေစ…
0 မွတ္ခ်က္မ်ား (...ေရးရန္):
Post a Comment