ေရြးခ်ယ္ခြင့္နဲ႔ ရပုိင္ခြင့္


ဗုုဒၶဘာသာဟာ တကယ္ေတာ့ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ရွိတဲ့ ဘာသာပါ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ေရြးခ်ယ္မႈကုိလည္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ရယူခံစားႏုုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွာ အမိန္႔ေပးၿပီး ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ထားတာ မရွိပါဘူး။ ေၾကာင္းက်ိဳး ဆက္စပ္ျပထားတာပဲ ရွိပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ကုိယ္တုိင္လည္း ဘာလုပ္ေပးမယ္၊ ဘယ္လုိကယ္တင္ေပးမယ္၊ ဘယ္လုုိ ဖန္တီးေပးမယ္ဆုိတဲ့ ကယ္တင္ရွင္မ်ိဳး မဟုုတ္ဘဲ ဒီလုိလမ္းမ်ိဳးရွိတယ္၊ ဒါကုိေရြးခ်ယ္ရင္ ဒီလုိဆုိးက်ိဳးရွိၿပီး ဒါကုိ ေရြးခ်ယ္ရင္ေတာ့ ဒီလုိေကာင္းက်ိဳးေတြ ရႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းကုိညြန္ျပေပးေတာ္မူတဲ့ လမ္းညြန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းညြန္မႈကို ခံယူၿပီး ေရြးခ်ယ္မႈ အပုိင္းကေတာ့ ကုိယ္ရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဆုုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၿပီးရင္လည္း ဒီသက္ေရာက္မႈကေတာ့ ကုိယ့္ထံကုုိပဲ ေရာက္ရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ဘယ္သူကမွ ျပ႒ာန္းသတ္မွတ္ေပးလုိ႔ မဟုုတ္ဘဲ ကုိယ္ကုိယ္တုုိင္ရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္မႈဟာ သိပ္ကုုိ အေရးႀကီးတယ္လုုိ႔ ဆုုိတာျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒီလုုိေရြးခ်ယ္မႈဟာ အေရးႀကီးတဲ့အတြက္ ေရြးခ်ယ္မႈ မွန္ကန္ဖုုိ႔လည္း လုုိလာျပန္ပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္မႈမွန္ကန္ဖုုိ႔အတြက္ အမွန္ကုုိ ျမင္တတ္ဖုုိ႔လည္း လုုိလာျပန္ပါတယ္။ အဲဒါကုုိ ဗုုဒၶဘာသာမွာေတာ့ သမၼာဒိ႒ိလုုိ႔ ေခၚပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ အျမင္ရွိဖုုိ႔အတြက္ ပညာရွိဖုုိ႔လည္း လုုိပါတယ္။ အဲဒီပညာက သစၥာကုုိ သိႏုုိင္တဲ့ ပညာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုုိ ျမတ္ဗုုဒၶက ဆင္းရဲေၾကာင္း အမွန္တရားကုိ သိႏုုိင္တဲ့ ပညာ၊ ဆင္းရဲျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္တရားကုိ သိႏုုိင္တဲ့ ပညာ၊ ဆင္းရဲ ခ်ဳပ္ရာ အမွန္တရားကုိ သိႏုုိင္တဲ့ ပညာနဲ႔ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာသုုိ႔ သြားရာလမ္းမွန္ကုုိ သိႏုိင္တဲ့ ပညာလုုိ႔ ညြန္ျပေတာ္မူပါတယ္။ ဒီလုုိ ပညာမ်ိဳးရွိမွပဲ စစ္မွန္တဲ့ အျမင္မွန္မႈလုုိ႔ ဆုုိႏုုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအျမင္ဟာ ေရြးခ်ယ္မႈအတြက္ အေရးႀကီးဆုုံးနဲ႔ အေျခခံအက်ဆုုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။  

ေနာက္ ေရြးခ်ယ္မႈအပုိင္းမွာ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္တစ္ခုုက ကုိယ့္ရဲ႕အလုပ္ေတြမွာ တာဝန္ယူႏုိင္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ အေကာင္းအဆုိး အလုုပ္ေတြဟာ ကုိယ့္ရဲ႕ ပုံေဖာ္မႈပဲဆုုိတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ စာလုုိေျပာေတာ့ ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိပါပဲ။ ကံသာလွ်င္ မိမိရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ျဖစ္တယ္လုုိ႔ အမွန္အတုုိင္း ျမင္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားရပ္က ကုိယ္လုုပ္တဲ့ အလုုပ္၊ ကုုိယ္ေရြးခ်ယ္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈေတြဟာ ကုိယ္အေပၚမွာပဲ သက္ေရာက္ေစၿပီး အေကာင္းအဆုိး ခံစားမႈကုိ ျဖစ္ေစေၾကာင္း ေဖာ္ညြန္းခ်က္ တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိေရြးခ်ယ္ၿပီးလုုပ္တဲ့ အလုုပ္ဟာ မွားရင္လည္း အဲဒီအမွားရဲ႕ သက္ေရာက္မႈ၊ မွန္ရင္လည္း အဲဒီအမွန္ရဲ႕ သက္ေရာက္မႈကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုုိင္ပဲ ရပုုိင္ခံစားခြင့္ ရွိတဲ့သေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဆုိေတာ့ကား ဗုုဒၶဘာသာ ႐ႈေထာင့္က ေျပာရင္ သတၱဝါတုိင္းဟာ လြတ္လပ္တဲ့ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ရွိၿပီး အဲဒီ ေရြးခ်ယ္မႈရဲ႕ သက္ေရာက္မႈကုုိလည္း ကုိယ္ကုုိယ္တုုိင္ ရရွိခံစားႏုုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းေရြးမလား၊ အဆုိးေရြးမလား ဆုုိတာဟာ ကုိယ့္အေပၚမွာပဲ မူတည္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ ေရြးခ်ယ္ၿပီးရင္လည္း တာဝန္ယူမႈကုိ ကုုိယ္ကပဲ ျပဳလုုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုုိယ္ဘာေရြးၿပီး ဘာယူမယ္ဆုုိတာကုိ သိဖုုိ႔အတြက္ ပညာကုုိ အသုုံးခ်ရင္း အမွန္ေရြးၿပီး အမွန္ယူႏုုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေရြးမွားရင္ နိဗၺာန္ကေန အေဝးသြားတတ္ၿပီး အေရြးမွန္မွ နိဗၺာန္ကုုိ မေႏွးအျမန္ နီးေစႏုိင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မွန္ကန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ ရယူမႈကုုိ အမွန္အသိ ဉာဏ္နဲ႔ညွိၾကဖုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

ကိေလသာရဲ႕ သေဘာ


မျမင္အပ္ရာ ကိေလသာ သူ႔ဟာ သူၿငိမ္းသည္ (မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုုရားႀကီး)
------------------------------------------------------------------------------------------
ကိေလသာရဲ႕ သေဘာက တစ္ခါတေလ မျမင္ရင္ဘာမွ မျဖစ္တတ္ေပမယ့္ ျမင္ရင္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒီလုိပဲ မၾကားရင္၊ မနံရင္၊ အရသာမခံရင္၊ မထိေတြ႕ရင္ ဘာမွ မျဖစ္တတ္ေပမယ့္ ထိေတြ႕ခံစားရရင္ ျဖစ္ေပၚလာေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတေလလည္း စိတ္အစဲြနဲ႔ ကိေလသာတရားက ထၾကြေသာင္းၾကမ္း တတ္တာလည္း ရွိတတ္ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီလုုိ အခါမ်ိဳးမွာ သတိတရားက အၿမဲထပ္ၾကပ္မကြာ ရွိေနမွကုိ သက္သာတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ၾကားဖူးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါးအေၾကာင္းပါ။ အဲဒီဆရာေတာ္ႀကီး ႏွစ္ပါးက ငယ္ငယ္ကတည္းက စာသင္ဖတ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္ေတာ္မူတယ္လုိ႔ ဆုုိပါတယ္။ အသက္အရြယ္ ႀကီးေတာ္မူလာတဲ့ အခါေတာ့ တစ္ေနရာစီမွာ ကုိယ္စီသာသနာ ျပဳေတာ္မူၾကပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါးမွာ တစ္ပါးက အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ မ်က္စိကြယ္သြားခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔ သူငယ္ခ်င္း ဆရာေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါး ျပန္ဆုုံေတာ္မူတဲ့အခါ မ်က္စိမျမင္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးကုိ သူငယ္ခ်င္း ဆရာေတာ္ႀကီးက “အင္း… ကုိယ္ေတာ္တုုိ႔မ်ား မ်က္စိမျမင္ေတာ့ ေျပာင္းလဲတုုိးတက္ေနတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ မျမင္သင့္တာေတြ မျမင္ရတဲ့အတြက္ ကိေလသာ အျဖစ္သက္သာ တာေပါ့ဘုုရား၊ ဒါလည္း အဆုိးထဲက အေကာင္းလုုိ႔ပဲ ေျပာရမွာပဲ ဘုုရား၊ မျမင္အပ္ရာ ကိေလသာ သူ႔ဟာ သူၿငိမ္းလုုိ႔ ဆုုိထားတယ္မဟုုတ္လား ဘုုရား” ဆုုိၿပီး အားေပးစကား ေျပာေတာ္မူပါတယ္။ ဒီအခါ မ်က္စိမျမင္တဲ့ ဆရာေတာ္က သူငယ္ခ်င္းဆရာေတာ္ကုုိ “ဒါက အရွင္ဘုုရား အထင္ကုုိးဘုုရား…၊ တပည့္ေတာ္မွာက မ်က္စိမျမင္ေတာ့ ဘာသံပဲၾကားၾကား ကိေလသာျဖစ္စရာ အသံေတြပဲ ထင္ေနေတာ့တာ၊ အႀကီးအငယ္အလတ္ မခဲြျခားျဖစ္ေတာ့ အသံမွန္သမွ် အဲဒီကိေလသာဘက္ကုိပဲ ပါပါသြားေတာ့တာဘုုရား” ဆုိၿပီး ျပန္ေျပာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ဒါက ဆရာေတာ္ႏွစ္ပါးရဲ႕ မွတ္သားစရာ စကားအထာေလးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါးရဲ႕ စကားအထာေလးေတြကို ၾကည့္ရင္ ႐ႈေထာင့္ႏွစ္ခုလုုံးက မွန္ေနတာပါပဲ။ အရင္းစစ္ေတာ့ ကိေလသာဆုိတာ လက္ခံတဲ့ စိတ္အစဥ္ကုိလုိက္ၿပီး ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမင္ေပမယ့္ လက္မခံရင္ ကိေလသာ ျဖစ္ဖုုိ႔ခဲရင္းသလုိ မျမင္ရေပမယ့္ ကိေလသာျဖစ္စရာ အေတြးေတြနဲ႔ ေနေနရင္ ကိေလသာေတြက ျဖစ္ေနတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ သတိရွိျခင္း၊ မရွိျခင္းက ကိေလသာ ျဖစ္ျခင္းမျဖစ္ျခင္းကုုိ တုိက္႐ုိက္ေထာက္ပံ့ေနေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိရွိေနရင္ ကိေလသာ ၾကားမခုိႏုုိင္ပဲ သတိမရွိဘဲ ေမ့ေလ်ာ့ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကိေလသာမွန္သမွ် ပုုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဝင္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က မေမ့မေလ်ာ့တဲ့ သတိနဲ႔ ျပည့္စုုံေအာင္ေနၾကလုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

Read more »

ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္


လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ သူက ေအာင္ျမင္မႈ ရခ်င္တယ္တဲ့။ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဘာလုုပ္ရမလဲလုုိ႔လည္း ေမးပါေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုုန္းဘုုန္းက သူ႔ကုုိ ေအာင္ျမင္ျခင္း တရားေလးပါးကုိ ေျပာျပျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုုရားရွင္က သတၱဝါတုိင္းမွာ အေၾကာင္းအက်ိဳးဆုုိတာ ရွိေၾကာင္း ပဋိစၥသမုုပၺဒ္နဲ႔ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္မွာ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္မွာ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ အဓိပတိဆုိတဲ့ အႀကီးအမႈး ပဲ့ကိုင္အထိမ္းအကြပ္တရားေတြ လက္ကုုိင္ထားသင့္တယ္လုုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ 

ဘယ္သူမဆုိ ဒီဘဝမွာ ေအာင္ျမင္မႈရခ်င္ရင္
၁။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ
၂၊ ျဖစ္ေအာင္လုုပ္တဲ့ ႀကိဳးစားမႈ ဝီရိယ
၃။ အလုုပ္တစ္ခုုအေပၚမွာ မတုုန္မလႈပ္ တည္ၾကည္ေအာင္ လုုပ္တတ္တဲ့ စိတၱ ေခၚ စိတ္နဲ႔
၄။ အေၾကာင္းအက်ိဳး၊ အေကာင္းအဆုုိးကုုိ ခဲြျခားစိစစ္တတ္တဲ့ ပညာ တရားေတြကုုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး လုုပ္ေဆာင္ႏုုိင္မယ္ဆုုိရင္ ေသခ်ာေပါက္ ေအာင္ျမင္မႈကုုိ ရရွိေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အတိတ္ကံ မေကာင္းလုုိ႔ သူမ်ားေတြေလာက္ လြယ္လြယ္ကူကူ မျဖစ္ႏုုိင္တာေတာင္မွ ဒီတရားေတြ လက္ကုုိင္ထားၿပီး အဆုုံးတုုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုုိင္ရင္ ႀကိဳးစားတဲ့အေလ်ာက္ ဒီဘဝမွာ ေအာင္ျမင္မႈရမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ေျပာၾကပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ ႀကိဳးစားေပမယ့္ မရဘူးဘုုရားတဲ့။ ဒါဟာ ဇဲြမရွိလုုိ႔ပဲလုုိ႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈ မရခင္ ေနာက္ျပန္ဆုုတ္သြားတဲ့ အတြက္ မေအာင္ျမင္တာပါပဲ။ ေအာင္ျမင္မႈ မရမခ်င္း ႀကိဳးစားမယ္ဆုုိတဲ့ စိတ္ဆႏၵ၊ ဇဲြလုုံ႔လရွိရင္ မျဖစ္ႏုုိင္ဘူးဆုုိတာ မရွိပါဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈဟာ သူ႔အတုိင္းအတာနဲ႔သူ အေနးနဲ႔အျမန္ အမွန္ေရာက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဓိကကေတာ့ ကုုိယ့္ကုုိကုုိယ္ ပဲ့ကုိင္ႏုုိင္ဖုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုုိယ့္ကုုိကုုိယ္ ထိန္းႏုုိင္ဖုုိ႔ဆုုိရင္ ခုုနေျပာခဲ့သလုုိ ကုိယ္ဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုုိတဲ့ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵအမွန္ရွိရပါမယ္။ ဆႏၵရွိၿပီးရင္ အဲဒီဆႏၵကုုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးမယ့္ ႀကိဳးစားအားထုုတ္မႈ ဝိရိယ လုုိပါတယ္။ ႀကိဳးစားတဲ့အခါမွာလည္း တလဲြဆံပင္ေကာင္းဆုုိတဲ့ လဲြမွားတဲ့ ဝိရီယေတြ မျဖစ္ေစဖုုိ႔ မွန္ကန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈျဖစ္ေအာင္ အသိပညာလည္း တဲြပါေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ ကုိယ္လုပ္တဲ့ အလုုပ္ေတြမွာ တည္ၾကည္ၿပီး ခုုိင္မာမႈရွိေအာင္၊ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ စိတ္အစဥ္ေလးနဲ႔ ကပ္ၿပီးထားလုုိက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုုိ ဆႏၵ၊ ဝီရိယ၊ စိတ္၊ ပညာဆုုိတဲ့ ပဲ့ကုုိင္တရားေတြ လက္ကုုိင္ထားၿပီး ႀကိဳးစားႏုုိင္မယ္ဆုုိရင္ ေအာင္ျမင္မႈဟာ လူတုုိင္းအတြက္ လက္တကမ္းမွာ ရွိေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘုုရားေပးတဲ့ ေအာင္ျမင္ေရးလမ္းစဥ္ ျဖစ္သလုုိ ဒီလမ္းစဥ္ဟာလည္း အေၾကာင္းအက်ိဳးကုုိ ဆက္စပ္ျပတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီတရားေတြနဲ႔အညီ ႀကိဳးစားႏုုိင္မယ္ဆုုိရင္ ေအာင္ျမင္မႈဆုုိတဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈဟာ အေသအခ်ာေရာက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူမဆုုိ ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ အတိတ္ကံကုိ ခဏအသာထား၊ လက္ရွိပစၥဳပၺန္မွာပဲ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵကုုိ အရင္းတည္ၿပီး ႀကိဳးစားအားထုုတ္မႈ ဝိရိယနဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ကာ၊ တည္ၿငိမ္တဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႔ အမွားအမွန္ကုုိ ခဲြျခားၿပီး ေအာင္ျမင္မႈ မရမခ်င္း ႀကိဳးစားမယ္ဆုုိတဲ့ ဇဲြနဲ႔ မဆုုတ္မနစ္ အားထုုတ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုုိ႔ အသိေပးစကား ပါးလုုိက္ရပါတယ္။ 

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား