ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက မိန္႔ၾကားဖူးပါတယ္။ “ပုထုဇင္ေတြဟာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ကလဲြလုိ႔ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ကုသုိလ္ သုိ႔မဟုတ္ အကုသုိလ္စိတ္ တစ္ခုခုနဲ႔ေနၾကတာ”တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ စိတ္ဆုိတာဟာ တစ္ၿပိဳင္တည္း ႏွစ္စိတ္ျဖစ္ေလ့မရွိပါဘူး။ အကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေနရင္ ကုသုိလ္စိတ္မျဖစ္ႏုိင္သလုိ ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေနရင္လည္း အကုသုိလ္စိတ္ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္ အကုသိုလ္လည္း မျဖစ္တဲ့ဘ၀င္စိတ္ပါ။ ဆုိေတာ့ကား.....
နေမာ ဗုဒၶႆ
ဝယဓမၼာ သခၤါရာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ = ျပဳျပင္ထားသည့္ သခၤါရ တရားမွန္သမွ်သည္ ပ်က္စီးျခင္းလ်င္ နိဂုံးရွိသျဖင့္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ျပည့္စုံၾကေလာ့။
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး
*ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတုိ႔ ကုိယ္ကဤပုံ ျဖစ္လုိတုံလည္း တစ္ဖုံဆင္ကြဲ သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကုိ ပညာစကၡဳ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈ ၍ > ယခုပင္လွ်င္ မအုိခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မနာခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။ (ဘဒၵႏၲ၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ)
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွလုံးသြင္းမွာ၊ အခ်စ္မ်ားက အျပစ္မ်ား၍၊ အမုန္းမ်ားက အ႐ႈံးပြား၏။ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ကင္း၍၊ ေမတၱာႏွလုံး က်င့္ကာသုံးသည့္၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဤက်င့္ထုံးကား၊ အျပစ္လည္းကင္း အ႐ႈံးကင္းမည့္၊ မခ်စ္မမုန္း အေကာင္းဆုံးတည္း။
