“အ႐ႈံးေပးျခင္းနဲ႔၊ အေလ်ာ့ေပးျခင္းက မတူပါဘူး”။
ဟုုတ္ပါတယ္။ အ႐ႈံးေပးတာနဲ႔ အေလ်ာ့ေပးတာ လုုံးဝမတူပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ ကိစၥေတြမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ခုုခုုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လုုိအပ္ရင္ အႏုုိင္မယူဘဲ၊ ႏုုိင္ထက္စီးနင္း မလုုပ္ဘဲ အေလ်ာ့ေပးသင့္ရင္ ေပးရာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကုုိယ့္ဘဝအတြက္ ႐ႈံးနိမ့္သြားတာမဟုုတ္ပါဘူး။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ အက်ိဳးရွိသြားေအာင္ အေလ်ာ့ေပးလုုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ကုုိယ့္ေလာက္အဆင္မေျပသူေတြ၊ ကုုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်သူေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္ဆုုိင္ရတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုုိ အခါမ်ိဳးမွာ အႏုုိင္ရျခင္းအားျဖင့္ ကုုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ သူ႔အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ ကုုိယ့္အတြက္ေတာ့ နည္းနည္း အက်ိဳးရွိေပမယ့္ သူ႔အတြက္ေတာ့ အမ်ားႀကီး အက်ိဳးယုုတ္သြားမယ္ဆုုိရင္ ကုုိယ့္အေနနဲ႔ သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ အေလ်ာ့ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ အ႐ႈံးေပးတာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ကုုိယ့္ေလာက္မျပည့္စုုံတဲ့ သူေတြအေပၚမွာ က႐ုုဏာတရား ထားလုုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဗုုဒၶဘာသာဟာ ကုုိယ့္ဘက္ကအရင္ ေလ်ာ့ေပးရတဲ့ ဘာသာျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါသနဲ႔လာတဲ့သူကုုိ ေမတၱာနဲ႔ ေလ်ာ့ေပးရတာတုုိ႔၊ မာနယွဥ္လာတဲ့အခါ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း နိဝါတ တရားနဲ႔ ေလ်ာ့ေပးရတာတုုိ႔၊ မေကာင္းတာကုိ ေကာင္းတာျဖစ္ေအာင္ ေလ်ာ့ေပးရတာတုုိ႔၊ မနာလုုိတာကုုိ မုုဒိတာ ႏွလုုံးသားနဲ႔ ေလ်ာ့ေပးရတာတုုိ႔ စသျဖင့္ ေလ်ာ့ခ်ေပးရမယ့္ အရာေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ သူမာနႀကီးလုုိ႔ ကုုိယ္ကအေလ်ာ့ မေပးဘဲ တန္ျပန္မာန ႀကီးျပတာ၊ သူေဒါသထြက္လုုိ႔ အေလ်ာ့မေပးဘဲ ကုုိယ္ကတန္ျပန္ ေဒါသထြက္ျပတာ၊ သူစိတ္ေကာက္လုုိ႔ ကုုိယ္ကအေလ်ာ့မေပးဘဲ တန္ျပန္စိတ္ေကာက္ျပတာ၊ သူမေက်နပ္လုုိ႔ ကုုိယ္ကျပန္ၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ျပတာ စတာေတြဟာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးမရွိဘဲ သံသရာကုုိသာ ရွည္ေစတတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘဝမွာ ကုုိယ့္အတြက္ မေကာင္းတာကုုိ ေကာင္းတာနဲ႔ ယွဥ္လာတဲ့အခါ မေကာင္းမႈမွာ အ႐ႈံးမေပၚသြားဖုုိ႔နဲ႔ ကုုိယ့္အတြက္၊ အမ်ားအတြက္ အက်ိဳးမရွိတာေတြဆုုိရင္ ဘယ္သူေလ်ာ့ေလ်ာ့ မေလ်ာ့ေလ်ာ့ ကုုိယ္ဘက္က အရင္အေလ်ာ့ေပးဖုုိ႔ ဆုုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
