အားလုံးဟာ ခဏေလးပါ

- ဘဝဆုိတာ ခဏပါ ဓမၼပါေအာင္ လုပ္ရမွာ။
- အလွဆုိတာ ခဏပါ မာနမပါေအာင္ လုပ္ရမွာ။
- ဓနဆုိတာ ခဏပါ ဒါနပါေအာင္ လုပ္ရမွာ။
- ဂုဏဆုိတာ ခဏပါ သိကၡာပါေအာင္ လုပ္ရမွာ။
- အရာရာဟာ မၿမဲပါ အားလုံးခဏပါ။
- ခဏအသိ ဓမၼရွိ သိညႇိက်င့္ရမွာ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလုံးဟာ ခဏေလးပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ အဲဒီခဏေလးမွာ ဓမၼေလးနဲ႔ တဲြထားမွ အလွေလးေတြလည္း အၿမဲပါေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘဝကေပးတဲ့ အပူကုိ ဓမၼကေပးတဲ့ အေအးနဲ႔ ေရြးေနႏုိင္မွ အပူသက္သာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အလွကေပးတဲ့ မာနကုိ ဓမၼကေပးတဲ့ နိမ့္ခ်မႈနဲ႔ ေရြးေနႏုိင္မွ မာနေလ်ာ့လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဓနကေပးတဲ့ ေလာဘကုိ ဓမၼကေပးတဲ့ ေရာင့္ရဲမႈနဲ႔ ေရြးေနႏုိင္မွ အလုိက်လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဂုဏ(ဂုဏ္)ကေပးတဲ့ ေမာက္မာမႈကုိ ဓမၼကေပးတဲ့ ေထာက္စာမႈနဲ႔ ေရြးေနႏုိင္မွ အက်င့္သိကၡာ ျမင့္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ အားလုံးဟာ ခဏေလးဆုိတာပါပဲ။ အဲဒါကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစား၊ ၿပီးရင္ တရားနဲ႔ညႇိၿပီး လက္ေတြ႕က်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

ငါလည္းတစ္ေန႔

တစ္ခါတေလ လူငယ္ေတြနဲ႔ ဟိုစပ္စပ္ဒီစပ္စပ္ ေျပာၾကတဲ့အခါ တစ္ခ်ိဳ႕လူငယ္ေလးေတြက “အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အသိေတြထဲမွာ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိအဆင္ေျပသြားတာ၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိေအာင္ျမင္သြားတာ၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္သြားတာ၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိဒုကၡေရာက္သြားတာ၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိမွကုိ ထင္မထားတာေတြ ျဖစ္သြားတာ” စသျဖင့္ သူတုိ႔သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံ၊ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာဆုိလာတာကုိလည္း နားေထာင္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီအလုိ အခါမ်ိဳးမွာ သူတုိ႔ရဲ႕ စကားကုိလုိက္ၿပီး သူမ်ားေတြကုိေျပာရင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႔ ေျဖဆည္ရာကုိ အၿမဲႏွလုံးသြင္းထားၾကဖုိ႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘဝမွာ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတာကုိ မေမ့ဖုိ႔ သတိေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ ဒီစကားေလးရဲ႕ေနာက္မွာ ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အားေပးတဲ့အခါ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဆင္ျခင္တဲ့အခါေတြမွာ တကယ့္ကုိပဲ အားေပးရာ၊ ေျဖဆည္ရာေတြ ျဖစ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ ဒီစကားေလးရဲ႕ ေထာက္ကူမႈဟာ အသုံးခ်တတ္မယ္ဆုိရင္ အေျခအေနတုိင္းမွာ အသုံးတည့္မႈေတြ ရွိေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့သူ၊ အဆင္ေျပတဲ့ သူေတြကုိ ေတြ႕တဲ့အခါမွာလည္း “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ ဒီစကားေလးနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အားယူႏုိင္သလုိ၊ က်႐ႈံးသူမ်ား၊ နိမ့္က်သူမ်ား၊ ပ်က္ဆီးသြားသူမ်ားကုိ ေတြ႕တဲ့အခါမွာလည္း “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတာေလးကုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ရင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ဖုိ႔၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေျဖဆည္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိေတာ့ကား ဘဝမွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတာဟာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ လူတုိင္းလူတုိင္းမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္းနဲ႔ က်႐ႈံးျခင္း၊ အဆင္ေျပျခင္းနဲ႔ မေျပျခင္း၊ ရွိျခင္းနဲ႔ မရွိျခင္း၊ ျဖစ္ျခင္းနဲ႔ ပ်က္ျခင္း စတဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေလာကဓံေတြဟာ အၿမဲရွိေနတတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔မွာရွိသလုိ ကုိယ့္မွာလည္း ရိွေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူေအာင္ျမင္သလုိ ကုိယ္လည္းေအာင္ျမင္ႏုိင္၊ သူက်႐ႈံးသလုိ ကုိယ္လည္းက်႐ႈံးႏုိင္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ေလာကရွိလူသားတုိင္း၊ သတၱဝါတုိင္း မလဲြမေသြ ႀကဳံေတြ႕ၾကရတဲ့ ေလာကဓံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ တစ္သမွတ္တည္း ရွိေနတာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ေအာင္ျမင္သူေတြလည္း ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေနာက္မွ က်႐ႈံးမႈေတြ ေရာက္လာတတ္သလုိ မေအာင္ျမင္ေသးသူေတြ အေနနဲ႔လည္း ႀကိဳးစားရင္ ေအာင္ျမင္မႈဆုိတာ ေရာက္လာမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအေျခအေနအတြက္ အဓိကတာဝန္ အရွိဆုံးကေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈဟာ ကုိယ့္ဘဝရဲ႕ အတက္အက်ကုိ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ ေပးႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့သူေတြကုိ ေတြ႕တဲ့အခါမွာလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ခုိင္မွာတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ သူတုိ႔လုိျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ကံကုိ ေဘးဖယ္ထားၿပီး ဒီပစၥဳပၸန္ဘဝမွာပဲ မွန္ကန္တဲ့လမ္းကုိ မဆုတ္မနစ္တဲ့ ဝိရိယနဲ႔ အားသြန္ခြန္စုိက္ ႀကိဳးစားလုိက္မယ္ဆုိရင္ အတိတ္ကံေကာင္းသူေတြေလာက္ အမ်ားႀကီး ေအာင္ျမင္မႈ မရႏုိင္တာေတာင္မွ ဝိရိယအက်ိဳးနဲ႔ အထုိက္အေလ်ာက္ ေအာင္ျမင္မႈကေတာ့ ေရာက္လာၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ “သူျဖစ္သလုိ ငါလည္း ျဖစ္ကုိျဖစ္ရမယ္”ဆုိတဲ့ စိတ္နဲ႔ ဇဲြမေလ်ာ့ဘဲ ႀကိဳးစားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာေတြေတာင္ ျဖစ္လာႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝတစ္ခု ေအာင္ျမင္မႈရွိဖုိ႔အတြက္ လူတုိင္းလူတုိင္းမွာ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ ခုိင္မာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကုိလက္ကုိင္ထားၿပီး ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ သူလည္းျဖစ္သလုိ ငါးလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ နိယမတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ေအာင္ျမင္သူမ်ားရဲ႕ က်႐ႈံးမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္ေနရာကေန က်ဆုံးသြားတဲ့သူေတြကုိ ၾကည့္ရင္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ လမ္းလဲြသြားၾကလုိ႔ ျဖစ္သလုိ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဘဝင္ျမင့္ၿပီး ဘဝေမ့သြားၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွလုိ႔ ျဖစ္ၾကသလုိ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ျပဳျပင္လုိ႔မရတဲ့ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္စပ္မႈေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာတရား ႐ႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္ ဘယ္အရာမွ အၿမဲမ႐ွိဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ေကာက္ခ်က္ခ်လုိ႔ ရႏုိင္ပါတယ္။ ဘဝဆုိတဲ့ ျဖစ္တည္မႈတစ္ခုဟာ မၿမဲျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္း၊ အစုိးမရျခင္းဆုိတဲ့ သဘာဝဓမၼေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေနတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ျဖစ္ေန၊ ရွိေန၊ ရေန၊ ေအာင္ျမင္ေနတာေတြဟာလည္း အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာေတြက ကုိယ္ေရာ၊ သူမ်ားေရာ အားလုံး ရင္ဆုိင္ထားရမယ့္ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္မွာ တကယ္လုိ႔ ဒီသေဘာေတြ မေရာက္ေသးေပမယ့္ ေရာက္လာတဲ့သူေတြကုိၾကည့္ၿပီး “ငါလည္းတစ္ေန႔” ဆုိတာကုိေတာ့ မေမ့ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲလုိ အသိေလးကုိ အၿမဲႏွလုံးသြင္းထာမယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ဆီကုိ အဆုိးေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါ စိတ္မွာသက္ေသာင့္သက္သာ ခံႏုိင္ရည္ ရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မဟုတ္လုိ႔ကေတာ့ ဘဝတစ္ခုေတာင္ ပ်က္ဆီးသြားႏုိင္တဲ့အထိ ေလာကဓံရဲ႕ ႐ုိက္ပုတ္မႈေအာက္ကုိ ေရာက္သြားႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ရဲ႕လက္ေတြ႕ဘဝထဲမွာ ဒီသေဘာတရားေတြကုိ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ႀကဳံဖူးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မရွိရာကေန ရွိေနသူမ်ား၊ အဆင္မေျပရာကေန ေျပသြားသူမ်ား၊ ဆင္းရဲေနရာကေန ခ်မ္းသားသြားသူမ်ား၊ က်႐ႈံးေနရာကေန ေအာင္ျမင္သြားသူမ်ား ရွိေနၾကသလုိ ရွိေနရာကေန မရွိဘဲ ျဖစ္သြားသူမ်ား၊ အဆင္ေျပေနရာကေန မေျပဘဲ ျဖစ္သြားသူမ်ား၊ ခ်မ္းသာေနရာကေန မဲြသြားသူမ်ား၊ ေအာင္ျမင္ေနရာကေန က်႐ႈံးသြားသူမ်ားလည္း ရွိေနၾကၿမဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပုိၿပီး အဆုိးဆုံးေျပာရမယ္ဆုိရင္ အေကာင္းပကတိ ရွိေနရာကေန ေျခလက္အဂၤါ၊ ပ်က္ဆီးသြားသူမ်ား၊ အသက္ရွင္ေနရာကေန ႐ုတ္တရက္ အသက္ဆုံးသြားသူမ်ားအထိ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေနတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အေျခအေနေကာင္းသူမ်ားနဲ႔ အေျခအေန ဆုိးသြားသူမ်ားကုိ ျမင္သိၾကားရတဲ့အခါမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အားေပးဖုိ႔နဲ႔ ေျဖဆည္ဖုိ႔၊ ၿပီးေတာ့ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ဖုိ႔ကေတာ့ “ငါးလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ေလာကေတာင္ ႏုိင္ငံျခားမွာ အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာဒကာအခ်ိဳ႕အေၾကာင္း ၾကားသိလုိက္ရပါေသးတယ္။ အထုိက္အေလ်ာက္ ဝတၳဳေၾကးေငြေလးေတြ စုေဆာင္းမိလုိ႔ ျပန္မယ္လုပ္ထားၿပီးမွ စက္ထဲလက္ညႇက္လုိ႔ မျပန္ႏုိင္ေသးဘဲ ေဆးကုေနရတဲ့သူေတြ၊ ႐ုတ္တရက္ အသက္ထြက္သြားသူေတြ စသည္ျဖင့္ အစုံပါပဲ။ မၾကာေသးခင္က သက္ေပ်ာက္ဆြမ္းပင့္လုိ႔ သြားၿပီး ေဟာေျပာေပးခဲ့ရတဲ့ ဒကာေလးဆုိရင္ ထင္ေတာင္မထင္ရက္စရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဦးေလး စက္ထဲမွာ လက္ညက္လုိ႔ လက္သုံးေခ်ာင္းပ်က္ပါသြားၿပီး ေဆး႐ုံတက္ေနတဲ့အတြက္ ေဆး႐ုံမွာ လူနာေစာင့္အေနနဲ႔ လာေစာင့္ေပးေနရာက အဲဒီလူနာေစာင့္လုပ္တဲ့ တူေတာ္ေမာင္ဟာ ေဆး႐ုံဧည့္ခန္းမွာ တီဗီၾကည့္ေနရင္း အသက္ပါေပ်ာက္သြားတာတဲ့ေလ။ ဘဝမွာ အသက္အရြယ္အရ ၾကည့္ရင္ အရင္ေမြးၿပီး အသက္အရြယ္ ႀကီးေနတဲ့သူက အရင္ေသရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဦးေလးအရင္ တူေတာ္ေမာင္က ဘဝခရီးကုိ ေစာေစာစီးစီး ထြက္သြားတဲ့ အျဖစ္ဟာ ေၾကာက္တတ္မယ္ဆုိရင္ ေသျခင္းတရားရဲ႕ မျမင္ႏုိင္တဲ့ သေဘာကုိ ေကာင္းေကာင္းေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လူေတြဟာ ကုိယ့္အလွည့္ မေရာက္ေသးလုိ႔ အေၾကာက္တရားေတြ ေပ်ာက္ေနတတ္ၾကေပမယ့္ ေၾကာက္တတ္မယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ သူေတြကုိၾကည့္ၿပီး “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတာေလးကုိ ေတြးမိ႐ုံနဲ႔တင္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူျဖစ္သလုိ ငါလည္းမျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဘယ္သူမွ ေျပာလုိ႔မရတဲ့အျဖစ္ကုိ သတိျပဳမိရင္ကုိပဲ တကယ္ေၾကာက္ဖြယ္ အျဖစ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပ်က္ဆီးျခင္းတရား၊ ေသျခင္းတရားဆုိတာ သူမွာမွ ျဖစ္ရမယ္၊ ငါ့မွာမျဖစ္ရဘူး၊ ဟုိမွာမွ ျဖစ္ရမယ္ ဒီမွာမျဖစ္ရဘူး၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ရမယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ မျဖစ္ရဘူး၊ ဘယ္လုိျဖစ္ရမယ္၊ ဘယ္လုိမျဖစ္ရဘူး စသျဖင့္ သတ္မွတ္ထားလုိ႔၊ က်ိန္းေသေျပာလုိ႔ ရတဲ့အရာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္ရင္၊ ျဖစ္ခ်ိန္တန္ရင္ ျဖစ္လာၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အေနနဲ႔သာ ျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မျဖစ္သည္ျဖစ္ေစ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ သတိမလြတ္ဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သတိမလြတ္ဘဲ ေနဖုိ႔တင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနတုန္းအခုိက္မွာ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ ေဆာင္ထားႏုိင္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ ဒီအသိနဲ႔ အဲဒီ တစ္ေန႔ေလး ေရာက္မလာခင္ လက္ရွိအခ်ိန္ကုိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ဘဝကုိယ္ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝမွာ ဒီဘဝအတြက္ ႀကိဳးစားဖန္တီးၾကသလုိ ေနာင္သံသရာအတြက္လည္း ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ဘဝ ေကာင္းစားေရးကုိသာ မၾကည့္ဘဲ ပစၥဳပၸန္ သံသရာႏွစ္ခုလုံး ေကာင္းစားေရးအတြက္လည္း ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘဝေကာင္းစားေရးအတြက္ ဖန္တီးတဲ့အခါ “ငါလည္းတစ္ေန႔ ျဖစ္ကုိျဖစ္ရမယ္”ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႔ အျပစ္ကင္းေအာင္ ႀကိဳးစားဖန္တီးၾကရမွာ ျဖစ္သလုိ ေနာင္သံသရာ ေကာင္းစားေရးအတြက္လည္း “ပ်က္ဆီးျခင္းဟာ ငါ့အတြက္လည္း အခ်ိန္မေရြး ေရာက္လာတတ္တယ္”ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ အခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ကုိ မ်ားမ်ားလုပ္ထားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတဲ့ အခ်က္ေလးကေပးတဲ့ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ေကာင္းစားေရး အသိေပးစကားေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ငါေတြေပါေနၾကတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ အေတာ္မ်ားမ်ားက ငါကုိအစဲြျပဳၿပီး မာနေထာင္တာ၊ မဟုတ္တာလုပ္တာ၊ ယုတ္မာတာေတြကုိ လုပ္ေနၾကေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အဲဒီငါအားလုံးဟာ ဘာမွအသုံးမက်ဘဲ တစ္ေန႔ေတာ့ သူဟာနဲ႔သူ၊ သူ႔ဘဝကုိ သူဖန္တီး တည္ေဆာက္သြားတတ္ၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားေတြကုိ အသာထား ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိစကား ပါးေနရမွာက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ “ငါလည္းတစ္ေန႔” ဆုိတာေလးပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ “သူျဖစ္သလုိ ငါလည္း တစ္ေန႔မျဖစ္ဘူးလုိ႔ မေျပာႏုိင္၊ သူပ်က္သလုိ ငါလည္း တစ္ေန႔မပ်က္ဘူးလုိ႔ မေျပာႏုိင္”တဲ့အခ်က္ကုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ၿပီး ကုိယ့္ရဲ႕လုပ္ရပ္တုိင္းမွာ အျပစ္မပါေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ “ငါလည္းတစ္ေန႔”ဆုိတာေလးကုိ မေမ့ၾကဖုိ႔လုိေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျပာလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘဝမွာ သူမ်ားကုိၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ ဆင္ျခင္ၾကည့္တဲ့ အေနနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေနသူေတြကုိ ေတြ႕တဲ့အခါ “ငါလည္းတစ္ေန႔…”၊ မထင္မွတ္တာေတြ ျဖစ္သြားတဲ့သူေတြကုိ ေတြ႕တဲအခါ “ငါလည္းတစ္ေန႔…” ဆုိတဲ့ အသိတရားေလးနဲ႔ အားေပးဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အားေပး၊ ေျဖဆည္ဖုိ႔လုိအပ္တဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေျဖဆည္၊ သံေဝဂယူဖုိ႔ လုိအပ္တဲ့အခါ သံေဝဂယူရင္း အဲဒီတစ္ေန႔ေတြ ေရာက္မလာခင္ လက္ရွိအခ်ိန္ကုိ အေကာင္းဆုံး ဖန္တီးတည္ေဆာက္ၾကမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အသိေပးစကား ပါးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

အလုိမက် ျဖစ္ၾကရာဝယ္

ဘုန္းဘုန္းအပါအ၀င္ သတၱ၀ါေတြဟာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုေတာ့ အလုိမက် ျဖစ္ေနတတ္ၾကသလုိ ျဖစ္လည္းျဖစ္ဖူးၾကပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္လည္း အလုိျပည့္တယ္ဆုိတာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အလုိမက် ျဖစ္ေနၾကမွာပါ။ ခုလည္းျဖစ္ေနၾကသလုိ ေနာင္လည္း ျဖစ္ေနဦးမွာပါပဲ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အလုိမက် ျဖစ္တဲ့အခါ ရွိၾကသလုိ သူမ်ားကုိၾကည့္ၿပီး အလုိမက် ျဖစ္ေနတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ရွိတဲ့ အရာေတြအေပၚမွာ အလုိမက် ျဖစ္တတ္သလုိ သူ႔ရွိတဲ့ အရာေတြေၾကာင့္လည္း အလုိမက် ျဖစ္တာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ေၾကာင့္ အလုိမက်တဲ့အခါ ရွိတတ္သလုိ သူ႔ေၾကာင့္အလုိမက်တဲ့ အခါလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ခႏၶာ၀န္လက္စသိမ္းၿပီး ဒုကၡမၿငိမ္းေသးသမွ် အလုိမက်မႈေတြက ရွိေနၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္နာမ္အစုကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားသမွ် ဒီ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ခုေၾကာင့္ အပူစုေတြနဲ႔အတူ အလုိမက်မႈေတြက မျပတ္ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေနရတဲ့အခုိက္မွာ ဒီအလုိမက်မႈေတြ အခုိက္အတန္႔ျဖစ္ျဖစ္ သက္သာဖုိ႔အတြက္ အေကာင္းဆုံး ကုစားဖုိ႔ပဲ ႀကိဳးစားရေတာ့မွာပါ။ အလုိမက်တဲ့အခါ ေျဖဆည္ႏုိင္ဖုိ႔ပဲ ႀကိဳးစားရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔တေတြဟာ ေန႔တုိင္းေန႔တုိင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲေနတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ခံးစားခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး အလုိဆုိးေတြပဲ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ေယာက္တည္း ေနရင္းေတာင္ အလုိလုိ အလုိမက် ျဖစ္ေနတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲဆုိေတာ့ အေျဖက တိတိက်က် မရွိျပန္ပါဘူး။ အလုိမက် ျဖစ္တတ္တာေတာ့ အေသးအဖဲြေလးက အစပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ျမင္ရတဲ့ အဆင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ရသလုိ တစ္ခါတစ္ေလ ၾကားရတဲ့ အသံေၾကာင့္ ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း အနံ႔ေၾကာင့္၊ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ အရသာေၾကာင့္၊ ၿပီးေတာ့ အေတြ႕အထိစတာေတြေၾကာင့္ တစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ိဳးနဲ႔ကုိ အလုိမက် ျဖစ္ေနရတာပါ။ ကုိယ့္ရဲ႕ အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔ စတာေတြေၾကာင့္ အလုိမက် ျဖစ္ရသလုိ သူမ်ားရဲ႕ အဆင္း၊ အသံ စတာေတြေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ ဘုရားစကားေတာ္ အတုိင္းဆုိရင္ ခႏၶာအစုေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စဲြလန္းတတ္တဲ့ ဥပါဒါနကၡႏၶာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶက အနတၱလကၡဏသုတ္မွာ ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးကုိ အလုိမက် ျဖစ္တတ္တာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ အလုိမက်ျဖစ္ေနျခင္းဟာ အရာရာ အနတၱျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာကုိ ေမ့ေနၿပီး အတၱလုိ႔ ထင္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဆုိတာကုိ ဒီသုတ္ေတာ္မွာ ျပေတာ္မူထားပါတယ္။ အရာရာဟာ အလုိရွိတဲ့အတုိင္းသာ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ အနတၱဆုိတာ မရွိဘဲ အတၱပဲ ရွိေနတတ္ေပမယ့္ အမွန္တကယ္ အတၱဆုိတာ မရွိေၾကာင္းကုိ ဒီသုတ္ေတာ္က ထင္ရွားေစပါတယ္။ ဘုရားရွင္က “ရဟန္းတုိ႔ ႐ုပ္သည္ အတၱမဟုတ္၊ ရဟန္းတုိ႔ ဤ႐ုပ္သည္ အတၱျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ႐ုပ္သည္ နာက်င္ျခင္းငွါ မျဖစ္ရာ၊ ငါ၏ ႐ုပ္သည္ ဤသုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏႐ုပ္သည္ ဤသုိ႔ မျဖစ္ေစလင့္ဟူ၍လည္း ႐ုပ္၌စီရင္၍ ရရာ၏။ ရဟန္းတုိ႔ ႐ုပ္သည္ အတၱမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ နာက်င္ျခင္းျဖစ္၏၊ ငါ၏႐ုပ္သည္ ဤသုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ငါ၏႐ုပ္သည္ ဤသုိ႔မျဖစ္ေစလင့္ဟူ၍လည္း ႐ုပ္၌စီရင္၍ မရအပ္..” စသည္ျဖင့္ ႐ုပ္သည္အတၱမဟုတ္ အနတၱျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “ခံစားျခင္းေ၀ဒနာ၊ မွတ္သိျခင္း သညာ၊ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း သခၤါရ၊ သိစိတ္ျဖစ္ျခင္း ၀ိညာဏ္တုိ႔သည္လည္း အလားတူပင္ အတၱမဟုတ္၊ အနတၱျဖစ္ေၾကာင္း၊ အနတၱျဖစ္သျဖင့္လည္း မၿမဲျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ မၿမဲဆင္းရဲၿပီး ေဖာက္ျပန္ျခင္း သေဘာရွိသျဖင့္ ထုိ႐ုပ္ေ၀ဒနာ စသည္တုိ႔၌ ငါ၊ ငါ့ဥစၥာ၊ င့ါအတၱဟု ႐ႈျမင္ရန္ မသင့္ေၾကာင္း ထုိအရာမ်ားအား ငါမဟုတ္၊ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ငါ့အတၱမဟုတ္ဟု ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ ပညာျဖင့္ သိျမင္ႏုိင္မွသာ ႐ုပ္၌လည္း ၿငီးေငြ႕လာ၊ ေ၀ဒနာစသည္တုိ႔၌လည္း ၿငီးေငြ႕လာကာ ကိေလသာကင္း၍ မဂ္ကိစၥၿပီးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း…” စသျဖင့္ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ဒီေဟာၾကားခ်က္မ်ားကုိ ၾကည့္ရင္ အလုိမက်တာေတြအတြက္ ေျဖဆည္ရာ ရေစမွာ အမွန္ပါပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ ျဖစ္တတ္တဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕အလုိမက်မႈေတြကုိ “အရာရာဟာ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္လုိ႔ရတဲ့ အတၱမဟုတ္ သူျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္ေနတဲ့ အနတၱသေဘာပဲ”ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ ေျဖၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အထုိက္အေလ်ာက္ ေျဖဆည္ရာရမွာပါ။ မွန္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ လက္ေတြ႕ဘ၀မွာလည္း ဒီလုိ ဘာမဟုတ္တဲ့ အလုိမက်မႈေတြနဲ႔ စိတ္ဒုကၡျဖစ္ခဲ့ၾကတာ မနည္းလွပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းအပါအ၀င္ ပုထုဇဥ္မွန္သမွ် အလုိမက်မႈေတြေၾကာင့္ ပင္ပန္းမႈေတြ၊ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ အဆင္မေျမမႈေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ခဲ့ၾက၊ ေတြ႕ခဲ့ၾက၊ ခံစားခဲ့ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတစ္ပါးကုိ အမွီျပဳၿပီး ျဖစ္ၾကရတဲ့ အလုိမက်မႈေတြေၾကာင့္ ခံစားရတဲ့ ဒုကၡေတြကလည္း မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ကုိ မ်ားခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေျဖဆည္တတ္မယ္ဆုိရင္ ငါ၊ ငါ့ဟာဆုိတာ အမွန္မရွိေပမယ့္ အမွန္လုိ႔ထင္ေနတတ္တဲ့ ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေတာင္ ကုိယ့္စိတ္တုိင္းက် မျဖစ္တဲ့ဟာကုိ ကုိယ္နဲ႔ဘာမွ မပတ္သက္တဲ့ သူမ်ားေတြကုိ ကုိယ့္အလုိက် ျဖစ္ေစဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိလုပ္ ျဖစ္ႏုိင္မွာလဲေပါ့။ တစ္ေန႔ကပဲ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္ ျဖစ္လုိက္ပါေသးတယ္။ ဒကာေလးတစ္ေယာက္ ေ၀ယ်ာ၀စၥလာလုပ္ရင္း အလဲြေလးလုပ္မိလုိ႔ စိတ္ထဲမွာ အလုိမက် ျဖစ္ခဲ့မိေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အခ်ိန္မီပဲ “ငါ့နဲ႔ ဘာမွေသြးမေတာ္ သားမစပ္ဘဲ ဘုရားသားေတာ္ တစ္ပါးအေနနဲ႔ ၾကည္ညိဳလုိ႔ လာၿပီးကုသုိလ္ယူတာကုိ ငါက ဘာျဖစ္လုိ႔ အလုိမက် ျဖစ္ေနရတာလဲ၊ သူ႔ေနရာမွာ ငါသာဆုိရင္ ဒီလုိပဲ ျဖစ္မိမွာပဲ၊ ငါ့ကုိယ္ငါေတာင္ စိတ္တုိင္းမက် ျဖစ္ေနတာ သူတစ္ပါးကုိ ငါ့စိတ္တုိင္းက် ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိျဖစ္ႏုိင္မွာလဲ…” စသျဖင့္ စိတ္ကုိေျဖႏုိင္၊ အတြင္းမွာျဖစ္ေနတဲ့ အလုိမက်မႈကုိ အျပင္မထြက္ေအာင္ ထိန္းလုိက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းလုိပဲ အားလုံးလည္း ျဖစ္ဖူးၾကမွာပါ။ အလုိမက်မႈေတြကုိလည္း ေျဖဖူးၾကမွာပါ။ ေျဖလည္း ေျဖၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ အလုိမက်တာေတြဟာ အမွန္မျမင္မိပဲ အတၱဆန္တဲ့ ငါစဲြေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အနတၱဆုိတာကုိ ေမ့ေနၿပီး အတၱလုိ႔ ထင္ေနၾကတာေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ အမိန္႔ရွိသလုိ္ ငါ့႐ုပ္င့ါခႏၶာ ငါ့စိတ္ဆုိရင္ ငါျဖစ္ခ်င္သလုိ ျဖစ္ေစရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ငါ့ျဖစ္ေစခ်င္သလုိ မျဖစ္ဘဲ သူျဖစ္ခ်င္သလုိ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ သတိမျပဳမိၾကေတာ့ ဆရာသမားေတြကေရာ၊ မိဘေတြကပါ ၿပီးေတာ့ ရာထူးႀကီးတဲ့သူေတြ၊ ပညာတတ္တဲ့သူေတြ၊ အသက္အရြယ္ ဂုဏ္ပကာသန ႀကီးတဲ့သူေတြပါမက်န္ အားလုံးက ကုိယ့္စိတ္တုိင္းက် မေတြ႕တဲ့အခါ၊ ကုိယ့္အလုိမက်တဲ့အခါ စိတ္ဆုိးစိတ္တုိၿပီး တစ္ဘက္သားကုိ ဒုကၡျဖစ္ေစတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ျခားသူေတြကုိ ဒုကၡျဖစ္ေစ႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း ဒုကၡျဖစ္ေစပါေတာ့တယ္။ တစ္ဘက္သူ ဘယ္လုိျဖစ္တယ္ဆုိတာ အသာထား ကုိယ္ကုိယ္ကုိေတာ့ ဒီလုိအလုိမက်၊ စိတ္တုိင္းမက် ျဖစ္လုိက္ရတဲ့အတြက္ စိတ္ဒုကၡျဖစ္ေစခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ အရင္းစစ္ေတာ့ အနတၱဆုိတာေမ့ၿပီး အတၱလုိ႔ ထင္မိကာ အလုိမက် ျဖစ္ခဲ့မိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူတစ္ပါးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး အလုိမက် ျဖစ္တဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ျပန္ဆန္းစစ္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေရာ ကုိယ့္စိတ္တုိင္းက် ကုိယ့္အလုိက် ျဖစ္ရဲ႕လားဆုိတာ သတိျပဳမိၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလည္း အလုိမက် ျဖစ္မိတယ္ဆုိတာပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ အလုိမက် ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အလုိရွိေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုိရွိေနတဲ့အတြက္ ကုိယ္လုိတဲ့အတုိင္း မျဖစ္ေတာ့ အလုိလုိ အားမရျဖစ္ကာ မလုိခ်င္တာရၿပီး အလုိမက် ျဖစ္ကုန္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လုိေနသမွ် အလုိမက် ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။ လုိခ်င္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားေလေလ အလုိမက်တာေတြ မ်ားေလေလပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္လုိ႔မရတဲ့ ေလာကမွာ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ မၿမဲျခင္းသေဘာ မရွိေတာ့ဘဲ ၿမဲျခင္းသေဘာပဲ ရွိေနမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေလာကႀကီးဟာ ၿမဲတာတစ္ခုမွ မရွိဘဲ မၿမဲတာေတြပဲ ရွိေနေလေတာ့ အတၱမဟုတ္၊ အနတၱဆုိတာ အထင္အရွား ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါကုိ မသိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ခ်င္မႈလုိခ်င္မႈေတြနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္လုိခ်င္ေနၾကလုိ႔လည္း သတၱ၀ါေတြဟာ လုိတာမရဘဲ အလုိမက် ျဖစ္ကုန္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “အလုိက်ခ်င္ရင္ မလုိၾကနဲ႔”လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ မလုိခ်င္ရင္ အလုိမက်ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ မလုိခ်င္တဲ့အတြက္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵ၊ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ အလုိေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါဆုိရင္ အလုိမရွိတဲ့အတြက္ လုိခ်င္လုိ႔ ေတာင့္တၿပီး ေတာင့္တတုိင္း မရတဲ့အခါ ျဖစ္တတ္တဲ့ အလုိမက်မႈဆုိတာလည္း မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အကယ္၍ ပုထုဇဥ္ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ လုိခ်င္မႈကုိေတာ့ ထင္သလုိ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းလုိ႔ မရေသးဘူးဆုိရင္လည္း အလုိမက်မႈေတြနည္းေအာင္၊ အလုိမက်မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ စိတ္ေသာက ခံစားမႈေတြ သက္သာေအာင္ ေျဖႏုိင္ဖုိ႔၊ ေျဖတတ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ ဒီလုိ ေျဖတတ္ဖုိ႔အတြက္ ဘုရားရွင္ အမိန္႔ရွိသလုိ အရာရာဟာ ငါမဟုတ္၊ အတၱမဟုတ္ဘဲ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္သလုိ ျဖစ္လုိ႔မရတဲ့ အနတၱပဲဆုိတာ နားလည္သေဘာေပါက္လုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေတာင္ ျဖစ္ခ်င္တုိင္းျဖစ္လုိ႔မရ၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေတာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အလုိမက် ျဖစ္ေနတာ သူမ်ားကုိအမွီျပဳၿပီး ကုိယ့္စိတ္တုိင္းက် ကုိယ့္အလုိက် ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ဘူးဆုိတဲ့ အသိတရားနဲ႔ ေျဖဆည္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေနရာမွာ သိေစခ်င္တာက အလုိမက်မႈေတြ ျဖစ္တဲ့အခါ ကုိယ္နဲ႔ ခ်ိန္ထုိးၿပီး ေျဖႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပါ။ အနတၱလကၡဏသုတ္မွာ ျမတ္ဗုဒၶေဟာေတာ္မူတဲ့ အရာရာဟာ အတၱမဟုတ္၊ အနတၱဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ဆင္ျခင္ၿပီး မၿမဲတဲ့ သေဘာ၊ အစုိးမရတဲ့ သေဘာကုိ မျပတ္ေအာက္ေမ့ကာ အလုိမက်မႈေတြကုိ ေျဖၾကည့္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္မရွိ ပညတ္ေ၀ါဟာရမ်ားနဲ႔ ေျဖဆည္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္လည္း အလုိမက် ျဖစ္တဲ့အခါ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေတာင္ ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ကုိယ့္ကုိ အလုိမက် ျဖစ္ေနတာ သူတစ္ပါးကုိ ကုိယ္နဲ႔ထပ္တူျဖစ္ဖုိ႔၊ ကုိယ့္အလုိက် ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္နဲ႔ ေျဖၾကည့္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေျဖႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အလုိမက်မႈေတြ ျဖစ္တုိင္းျဖစ္တုိင္း အရင္ဆုံးခံစားရတဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ခံစားမႈေတြ၊ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ စိတ္ဒုကၡေတြ ေလ်ာ့နည္းသြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ အႀကံျပဳခ်င္တာက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္နဲ႔ခ်ိန္ထုိး၊ ကုိယ္နဲ႔ကုိယ္ခ်င္းစာၿပီး မၾကာမၾကာျဖစ္တတ္တဲ့ အလုိမက်တတ္တာေတြကုိ ေျဖၾကည့္ၾကပါလုိ႔ အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ အားလုံး အလုိမက်မႈေတြ နည္းႏုိင္ၾကပါေစ…

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား