ေဖာက္ျပန္ျခင္းႏွင့္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း

ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းဟူေသာ စကားမ်ားတြင္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ အလုိအေလ်ာက္ သဘာဝအတုိင္း ျဖစ္ေပၚလာသည့္ သေဘာကုိေဆာင္ၿပီး ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းသည္ကား လု႔ံလပေယာဂျပဳမႈ သေဘာကုိေဆာင္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ အက်ိဳးရလာဘ္တစ္ခုခု အသြင္ကုိေဆာင္ၿပီး ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းသည္ကား အေၾကာင္းဖန္တီးမႈ တစ္ခုခုကုိ ညြန္းဆုိ၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္ေပၚျခင္း သေဘာမ်ိဳးဟု ဆုိလုိက ဆုိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ ထုိေဖာက္ျပန္ျခင္းႏွင့္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းႏွစ္မ်ိဳးလုံးသည့္ မေကာင္းသည့္ အရာမ်ားသာ ျဖစ္ေနေပ၏။ ေဖာက္ျပန္လ်င္လည္း မေကာင္းသကဲ့သုိ႔ ေဖာက္ဖ်က္လ်င္လည္း မေကာင္းသည္သာ ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူေသာ ထုိစကားကုိ စာသံေပသံျဖင့့္ ေျပာဆုိေသာ္ ဝိပတၱိဟူေသာ စကားျဖင့္ ေျပာဆုိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ ဝိပတၱိဟုဆုိလွ်င္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အားလုံးနီးပါး ရင္းႏွီးၿပီးသား၊ သိၿပီးသား စကားပင္ျဖစ္၏။ ရွိခုိးကန္ေတာ့ေနက် ၾသကာသ ကန္ေတာ့ခ်ိဳး၏ ဆုေတာင္းပုိင္းတြင္ ပါဝင္ေနသည့္ စကားလုံးျဖစ္၍လည္း အျပည့္အစုံမသိေသာ္လည္း အလြန္စိမ္းေနသည့္ စကားမဟုတ္သည္ကား ေသခ်ာလွ၏။

ျမန္မာအမ်ား မရလုိ၊ မေတြ႕လုိလွသည့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေခၚ ထုိဝိပတၱိတရားသည္ အေရအတြက္အားျဖင့္ (၄)ပါးရွိ၏။ ထုိေလးပါးမွာ
၁။ ဂတိ၀ိပတၱိ = လားရာဂတိေဖာက္ျပန္ျခင္း (မေကာင္းသည့္ ဘုံဘဝ၌ျဖစ္ျခင္း)
၂။ ဥပဓိ၀ိပတၱိ = ဥပဓိရုပ္ေဖာက္ျပန္ျခင္း (႐ုပ္ဆင္းအဂၤါခ်ိဳ႕ယြင္း ပ်က္စီးျခင္း)
၃။ ကာလ၀ိပတၱိ = ေခတ္ကာလေဖာက္ျပန္ျခင္း (တရားျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကင္းမဲ့သည့္ အခ်ိန္ကာလ၌ျဖစ္ျခင္း)
၄။ ပေယာဂ၀ိပတၱိ= လုပ္ေဆာင္အားထုတ္မႈ မမွန္မကန္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း ( လုပ္မွားကိုင္မွားျဖစ္ျခင္း၊ အျပစ္က်ဴးလြန္မိျခင္း၊ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ျဖင့္သာ အသက္ေမြးမႈ ျပဳေနရျခင္း) တုိ႔ပင္ ျဖစ္၏။

ဤေဖာက္ျပန္ျခင္းမ်ားသည္ သတၱဝါတုိင္း မေတြ႕ခ်င္၊ မျမင္ခ်င္၊ မရခ်င္သည့္ အရာမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ မည္သူမဆုိ မေကာင္းသည့္ ဘုံဘဝတြင္ ျဖစ္ၾကရမည္ကုိ မလုိလားၾကသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ရာဘဝတြင္လည္း ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ မလွမပ ခ်ိဳ႕တဲ့ၾကမည္ကို မလုိလားၾကေပ။ ထုိ႔အတူ မင္းမဲ့စ႐ုိက္ျဖစ္ေနၿပီး တရားမဲ့ေနသည့္ တုိင္းျပည္ႏုိင္ငံ၊ ေခတ္ကာလ အေျခအေနမ်ိဳးကုိလည္း အလုိမရွိၾကသကဲ့သုိ႔ မိမိတုိ႔ မလုပ္ခ်င္သည့္၊ လုပ္သင့္သည့္အရာကုိ မလုပ္ရဘဲ မလုပ္သင့္သည့္ အရာမ်ိဳးကုိ လုပ္ေနရျခင္းမ်ိဳးကုိလည္း အလုိရွိၾကမည္ မဟုတ္လွေပ။ အခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ ဝိပတၱိမ်ိဳးကိုမွ် အလုိမရွိၾကျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ေကာင္းမႈအစုေလးမ်ားကုိျပဳတုိင္း ဤအက်ိဳးေၾကာင့္ အပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သုံးပါး၊ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး၊ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး၊ ဝိပတၱိတရားေလးပါး၊ ဗ်သနတရား ငါးပါးတုိ႔မွ ကင္းပါရေစေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းေနၾကျခင္း ျဖစ္၏။

ဤေနရာ၌ ေတာင္းဆုေခၽြၾကသည္ဟု စကားအျဖစ္ ဆုိလုိက္ရေသာ္လည္း ဝိပတၱိဟူေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္း တရားမ်ားက ဆုေတာင္းေန႐ုံျဖင့္ ေရာက္မလာသည့္ တရားမ်ားကား မဟုတ္လွေပ။ ေရွာင္ၾကဥ္မွသာ ေပ်ာက္ေစပါသည့္ တရားမ်ား ျဖစ္ပါ၏။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကုိ မလုိလွ်င္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းကုိ မျပဳမွသာ ေရာက္မလာဘဲ ေပ်ာက္ပ်က္ေစသည့္ တရားမ်ား ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူေသာ အက်ိဳးရလာဘ္ကုိ မလုိခ်င္လွ်င္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းတရားကုိ ေကာင္းသြားေစရန္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ ေဖာက္ဖ်က္လွ်င္ ေပ်ာက္ပ်က္မည္ျဖစ္ၿပီး ေပ်ာက္ပ်က္ျခင္းသည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းပင္ ျဖစ္သျဖင့္ မေဖာက္ဖ်က္မိေစရန္ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံးကုိ ေစာင့္က်က္ၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။

ဝိပတၱိတရားေလးပါးတုိ႔တြင္ လားရာဂတိ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ အပါယ္ေလးဘုံ၌ ျဖစ္ၾကရျခင္းကုိ ဆုိလုိ၏။ ထုိသုိ႔အပါယ္ေလးဘုံ၌ က်ေရာက္ရျခင္းကုိပင္ ဂတိေဖာက္ျပန္ျခင္းဟုဆုိသျဖင့္ အပါယ္ေလးပါးလားရျခင္း၏ အေၾကာင္းကုိလည္း ေကာင္းစြာသိရွိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ မေကာင္းသည့္ ဘုံဘဝတြင္ ျဖစ္ရျခင္းသည္ မေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္မွာ အထင္အရွားပင္ ျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ လားရာဂတိ မေကာင္းျခင္းသည္ မေကာင္းသည့္ ဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။ မေကာင္းသည့္ ကာယဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ား၊ မေကာင္းသည့္ ဝစီဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ား၊ မေကာင္းသည့္ မေနာဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ားက ျပဳလုပ္သူကုိ မေကာင္းသည့္ ဘုံဘဝသုိ႔ေရာက္ေအာင္ သက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္၏။ ထုိသက္ေရာက္မႈအား အရင္းစစ္ေသာ္ မိမိကုိယ္တုိင္ လုပ္ခဲ့သည့္ မိမိ၏ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ မိမိက ေဖာက္ဖ်က္မိသျဖင့္ မိမိဘဝသည္လည္း ေဖာက္ျပန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဂတိေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ မိမိကုိယ္တုိင္ မေကာင္းသည့္ ဒုစ႐ုိက္အမႈ၊ အလုပ္အကုိင္မ်ားတြင္ ေဖာက္ျပန္စြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္၏။

ထုိ႔အတူ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ ခ်ိဳ႕ယြင္းျခင္း၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူသည့္ ဥပဓိဝိပတၱိသည္လည္း ျပဳလုပ္သူ၏ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလာသည့္ အက်ိဳးရလာဘ္ တစ္ခုပင္ျဖစ္၏။ ဥပဓိေဖာက္ျပန္မႈကုိ ျဖစ္ေစသည့္ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္သည့္ အလုပ္မ်ားေၾကာင့္ ထုိအလုပ္မ်ားႏွင့္အညီ တူေသာအက်ိဳးကုိ ေပးလာျခင္း သေဘာပင္ ျဖစ္၏။ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ လွပျပည့္စုံမႈမရွိ၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္အတိ ျဖစ္ေနၾကသည့္ သူအခ်ိဳ႕ကုိ ၾကည့္ပါက ထုိသူမ်ား၏ အတိတ္က ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ အလြယ္တကူ သိရွိႏုိင္ၾကမည္ ျဖစ္၏။ ကံတရား၏သေဘာသည္ နားရြတ္ျပတ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့သူအား နားရြတ္ျပတ္ေစသည့္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ၊ မ်က္စိကန္းေအာင္ လုပ္ခဲ့သူအား မ်က္စိမျမင္မႈ၊ ကုိယ္လက္အဂၤါ ခ်ိဳ႕တဲ့ေအာင္ လုပ္ခဲ့သူအား ကုိယ္လက္အဂၤါ မျပည္စုံမႈ စသည္ျဖင့္ မိမိကုိယ္တုိင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္ႏွင့္ညီစြာ တူညီသည့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစသည့္ သေဘာရွိ၏။ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ ခ်ိဳ႕ယြင္းျခင္းဟူသည့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ ထုိသုိ႔ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ျပဳလုပ္သူ၏ အက်င့္သီလ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ဤေလာကႀကီး၌ လူခ်င္းတူေသာ္လည္း လူစဥ္မမီသူမ်ား၊ ကုိယ္လက္အဂၤါ မျပည့္စုံသူမ်ား စသည္ျဖင့္ ေတြ႕ေနၾကရျခင္း ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ မိမိကုိယ္တုိင္ ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္မ်ား၏ ေဖာက္ျပန္သည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ားပင္ ျဖစ္၏။

ေခတ္ကာလ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္လည္း ထုိနည္းအတူပင္ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္ေနသည့္ ေခတ္ကာလတြင္ လူလာျဖစ္ရၿပီး၊ အဆုိးဆုံးအေျခအေန၊ အဆုံးဆုံးေနရာ၊ အဆုိးဆုံး သူမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ျဖစ္ေနရျခင္းကပင္ မိမိ၏ ကာလေဖာက္ျပန္ျခင္း ကာလဝိပတၱိ၏ သေဘာပင္ ျဖစ္၏။ သံသရာအဆက္ဆက္ ေခတ္အဆက္ဆက္ က်င္လည္ခဲ့ၾကရေသာ္လည္း ထုိေခတ္ေကာင္းသံသရာေကာင္း ဘဝေကာင္းတြင္ ရသင့္ ရထုိက္သည့္တရား၊ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္သည့္ ဘဝတြင္ မရမျဖစ္ခဲ့ျခင္းကပင္ မိမိ၏ အေၾကာင္းတရား ေဖာက္ဖ်က္သြားျခင္း ျဖစ္ၿပီး ထုိေဖာက္ဖ်က္မႈကပင္ မေကာင္းသည့္ေခတ္ကာလ အေနအထားတြင္ ဘဝသစ္ကုိ ျဖစ္ေစျခင္းဟူသည့္ ေဖာက္ျပန္မႈ အက်ိဳးဆက္ကုိ ျဖစ္ပြားေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ လုပ္ရပ္မွန္ကန္၊ အက်င့္မွန္ကန္ၿပီး အသိမွန္ကန္ခဲ့သူမ်ားကား လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္ အလုပ္မ်ားကုိ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္မႈ မရွိဘဲ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ဘဝေကာင္းၿပီး ေခတ္ေကာင္းႀကဳံၾကရေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕သည္ကား ေခတ္ဆုိးစနစ္ဆုိး၊ အရပ္ဆုိး၊ ပုဂၢိဳလ္ဆုိးၿပီး အဓမၼဝါဒ လႊမ္းမုိးမႈေအာက္တြင္ေရာက္ကာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ႏွင့္ ေဝးၾကရသည့္ အခါကာလတြင္ ေခတ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းႏွင့္ ႀကဳံၾကရသည္မ်ားလည္း ရွိတတ္၏။ ဤသေဘာသည္လည္း မိမိ၏ ဘဝတစ္ခုခုတြင္ မိမိကုိယ္တုိင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ မေကာင္းသည့္ အကုသုိလ္ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ကာလဝိပတၱိ၏ သေဘာပင္ ျဖစ္၏။

စတုတၳေျမာက္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းျဖစ္သည့္ ပေယာဂဝိပတၱိေခၚ လုပ္ေဆာင္အားထုတ္မႈ မမွန္မကန္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သည္လည္း သတၱဝါမ်ား မလုိလားသည့္ ဝိပတၱိတစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္၏။ ပေယာဂဝိပတၱိ၏ သေဘာသည္ အလြန္က်ယ္ျပန္႔လွ၏။ ပေယာဂဟူေသာ စကားလုံး၏ ဆုိလုိရင္း အဓိပၸါယ္မွာ လုံ႔လအားထုတ္မႈ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ထုိလုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကုိပင္ ပေယာဂဝိပတၱိဟု ဆုိျခင္းျဖစ္၏။ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ မမွန္ကန္ျခင္းဟူသည္မွာလည္း လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္ ေကာင္းသည့္၊ အျပစ္မရွိသည့္ အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ခြင့္မရဘဲ အျပစ္ႏွင့္တကြ ျဖစ္ေနသည့္ မေကာင္းသည့္ အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္ေနရျခင္း သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္၏။ အလြယ္ေျပာရလွ်င္ အျခားေကာင္းသည့္ အလုပ္မ်ားျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း မျပဳႏုိင္ဘဲ မေကာင္းမႈျဖင့္သာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳလုပ္ေနရသည့္ ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိသည့္ သတၱဝါမ်ား၏ ဘဝအေျခအေန လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္၏။ လက္ေတြ႕ဘဝတြင္လည္း အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံ၊ အခ်ိဳ႕ေဒသ၊ အခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးမ်ားသည္ မေကာင္းသည့္ အမွားအလုပ္မ်ားမွတပါး အျခားေရြးခ်ယ္စရာမရွိသည့္ ဘဝမ်ိဳးျဖင့္ ျဖတ္သန္းေနၾကရသူမ်ား ရွိတတ္၏။ လုပ္သမွ် ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံမ်ားသည္ အျပစ္ႏွင့္တကြ ျဖစ္ေနသည့္ မေကာင္းသည့္ အလုပ္မ်ားသာ ျဖစ္ေနၾကသူမ်ားလည္း ရွိတတ္၏။ အခ်ိဳ႕လည္း မေကာင္းမႈကုိ မေကာင္းမႈဟု မသိဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးျဖင့္ မိမိတုိ႔၏ လုံ႔လပေယာဂမ်ားကုိ အသုံးခ်ေနၾကရသူမ်ားလည္း ရွိေနျပန္၏။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါေစ မိမိ၏ လုပ္ေဆာင္အားထုတ္မႈ မမွန္မကန္ ေဖာက္ျပန္ရျခင္းသည္ စင္စစ္ မိမိကုိယ္တုိင္က ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့ဖူးသည့္ အလုပ္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေဖာက္ျပန္မႈပင္ ျဖစ္ပါေပ၏။

အရင္းစစ္ေသာ္ ဝိပတၱိေခၚ ေဖာက္ျပန္မႈ အားလုံးတုိ႔၏ တရားခံသည္ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံး သုံးမ်ိဳးလုံးကုိ မေကာင္းသည့္ အကုသုိလ္ ဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ားတြင္ မွားယြင္းစြာ ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟူသည့္ အခ်က္ကုိ ေတြ႕သိၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္ျခင္း အားလုံး၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာသိရွိၾကရမည္ ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံေနသမွ် ေဖာက္ဖ်က္မႈမ်ား၏ အက်ိဳးဆက္မ်ားအျဖစ္ သတိသံေဝဂ ယူၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ သတိသံေဝဂ ယူၿပီးလွ်င္လည္း လက္ရွိႀကဳံေတြ႕ႏုိင္သည့္ ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားကုိ ဓမၼအားျဖင့္ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားကာ ေနာင္သံသရာတြင္ မည္သုိ႔ေသာ ေဖာက္ျပန္မႈမ်ိဳးမွ ေတြႀကဳံမႈ မရွိႏုိင္ေစရန္ ယခုလက္ရွိ အေျခအေန၌ မိမိတုိ႔၏ အက်င့္သီလႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိ ေဖာက္ဖ်က္မႈ မရွိၾကရေအာင္ သတိတရား ဝိရိယအားျဖင့္ ထိန္းသိမ္းၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဝိပတၱိဟူေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကုိ အလုိမရွိၾကေသာ သူမ်ားအေနျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူသည္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အက်ိဳးတရားအျဖစ္ သတိျပဳဆင္ခ်င္ကာ မိမိတုိ႔ အလုိမရွိအပ္သည့္ ဝိပတၱိတရားမ်ား မိမိတုိ႔ထံသုိ႔ မေရာက္လာေစရန္ ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္မွာပင္ မိမိတုိ႔၏ ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံမ်ားကုိ အက်င့္တရားပုိင္း၊ လုပ္ေဆာင္မႈအပုိင္းႏွင့္ က်င့္သုံးမႈအပုိင္းမ်ားတြင္ မွားယြင္းသည့္ ေဖာက္ဖ်က္မႈမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ သတိတရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အသိေပးတင္ျပရင္း ေဖာက္ဖ်က္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကာ မေဖာက္မျပန္ မွန္ကန္သည့္ လမ္းမွန္ကုိသာ ေလွ်ာက္လမ္းၾကဖုိ႔ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းလုိက္ရပါသည္။

Read more »

Live Questions and Answers (13)…

မနာပ ဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

22 Jun 11, 12:33 AM
သဲသဲ
အရွင္ဘုရား ေမးခြန္းေလးတစ္ခုေမးခြင့္ျပဳပါဘုရား ဘာသာျခားတစ္ေယာက္က တပည့္ေတာ္ကို ေမးလာတယ္ဘုရား။ လူေတြေသလို႔ သရဲျဖစ္ရင္ကမၼ၀ါဖတ္ရင္ ထြက္သြားျပီး ဘုန္းၾကီးေတြပ်ံလြန္ေတာ္မူလို႔ရွိရင္ ဘာေၾကာင့္ ကမၼ၀ါ ဖတ္ရင္မထြက္ရတာလဲတဲ့ဘုရား။ ဟိုတေလာက ဇာတ္ကားထဲမွာလည္း သရဲက ဘုန္းၾကီးေတြက ကမၼ၀ါဖတ္တာကို ထြက္မသြားတဲ့အျပင္ စကားေတြေတာင္ ျပန္ေျပာေနေသးတာကိုလည္း နားမလည္ဘူးတဲ့ဘုရား ေက်းဇူျပဳျပီး တပည့္ေတာ္ကို ျပန္ေျဖေပးေတာ္မူပါဘုရား။

22 Jun 11, 06:37 PM
မနာပ ဒါယီ>>>သဲသဲ
တေစၧသရဲ နာနာဘာဝ စတာေတြဟာ ၿပိတၱာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူျဖစ္ျဖစ္ ရဟန္းျဖစ္ျဖစ္ ေသခါနီးမွာ အစဲြတစ္ခုခုနဲ႔ ေသသြားရင္ ၿပိတၱာဘုံဘဝကုိ ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၿပိတၱာဘဝကုိ ေရာက္သြားတဲ့သူမ်ားဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အစဲြ၊ ဒါမွမဟုတ္ အကုသုိလ္ အႀကီးအေသးကုိ လုိက္ၿပီး အဲဒီဘုံဘဝက ကၽြတ္မကၽြတ္ကြာျခားပါတယ္။ ပရိတ္ပ႒ာန္းကမၼဝါစာ ရြတ္ဖတ္ေပးျခင္းဟာ သူတုိ႔ကုိ အဲဒီဘဝက ကၽြတ္ေအာင္လုပ္ေပးျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြတ္လည္းမကၽြတ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီေနရာကေန ေျပာင္းသြားဖုိ႔၊ ထြတ္သြားဖုိ႔အတြက္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြတ္ဖုိ႔ကေတာ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး အမွ်ေပးေဝကာ သာဓုေခၚေစမွ ကၽြတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ၿပိတၱာဘဝ ေရာက္ေနတဲ့သူက သာဓုေခၚႏုိင္မွပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အရမ္းအကုသုိလ္ႀကီးအစဲြႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အဲဒီၿပိတၱာဘဝမွာ သာဓုမေခၚႏုိင္ဘဲ သက္တမ္းကုန္တဲ့အထိ ခံရတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြေသလုိ႔ ၿပိတၱာျဖစ္ရင္ ကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ဆုိတာကလည္း ခုနေျပာသလုိ ဘုန္းႀကီးဘဝက ေသသြားလုိ႔ဆုိတာထက္ အစဲြအကုသုိလ္ ႀကီးလုိ႔မရတာလုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ အဲဒီလုိ ေသသူအတြက္ ကုသုိလ္လုပ္ေပးေပမယ့္ သူတုိ႔မရတာ၊ ပရိတ္ပ႒ာန္းကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရတာေတြဟာ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္က အကုသုိလ္အစဲြႀကီးလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၊ ပရိတ္ပ႒ာန္း ကမၼဝါစာရြတ္ဖတ္ေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ သီလသမာဓိပညာ အက်င့္ဂုဏ္ျပည့္စုံမႈ၊ မျပည့္စုံမႈနဲ႔လည္း ဆုိင္တတ္ပါတယ္။ သီလသမာဓိပညာအက်င့္ဂုဏ္ ျပည့္စုံမႈမရွိရင္ ၿပိတၱာဘဝေရာက္ေနသူေတြအတြက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မရွိတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးသရဲ ကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရဘူးဆုိတာ ဘုန္းႀကီးသရဲျဖစ္လုိ႔ဆုိတာထက္ အစဲြအကုသုိလ္ႀကီးလုိ႔လုိ႔ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ဘုန္းႀကီးသရဲတုိင္း မဟုတ္ဘဲ အစဲြအကုသုိလ္အရမ္းႀကီးတဲ့ အခ်ိဳ႕အနည္းငယ္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း သိေစလုိပါတယ္။

28 Jun 11, 05:46 AM
ေတာက္ပႀကယ္စင္

ဘုန္းႀကီးဘုရား မဂၤလာပါဘုရား ရန္ကုန္က တပည့္ေတာ္ဒကာမတစ္ေယာက္က သက္ရွိထင္ရွားေနသူကို အမွ်ေပးေ၀လုိ႔ ရမရ တပည့္ေတာ္ကို ေမးျမန္းလာလုိ႔ ဘုန္းႀကီးကို တစ္ဆင့္ေမးျမန္းခြင့္ျပဳပါဘုရား...သူေနတဲ့ေနရာက ခနက္ရွင္ သိပ္ေကာင္းပုံမရဘူးဘုရား ဒါေႀကာင့္ တပည့္ေတာ္က အီးေမးလ္ကေနတစ္ဆင့္ သူ႕ဆီကို စာျပန္ေရးရမယ္ဘုရား အားလပ္တဲ့အခါ ေျဖႀကားေပးေတာ္မူပါဦးဘုရား ဘုန္းႀကီးဆုိဒ္ေပၚတင္ထားရင္လည္း တပည့္ေတာ္အဲဒီကေန ျပန္ကူးလုိက္မယ္ဘုရား

မနာပ ဒါယီ>>> ေတာက္ပႀကယ္စင္
မဂၤလာပါ ညီေတာ္ေရ..
တစ္ဆင့္ေမးတာဆုိေတာ့ တစ္ဆင့္ျပန္ေျဖေပးလုိက္ပါဦး။ အမွ်ေဝတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနသူကုိ အမွ်ေပးေဝလုိ႔ ရပါတယ္။ ဘယ္ဘဝ ေရာက္သြားတယ္ဆုိတာ မေသခ်ာတဲ့ ေသသူကုိရည္စူးၿပီး အမွ်ေဝတာထက္ လက္ရွိအသက္ရွင္ေနသူကုိ အမွ်ေဝတာက ပုိေတာင္ေကာင္းၿပီး၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ရဖုိ႔ ပုိေတာင္ေသခ်ာပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွ်ေဝသူကလည္း ထက္သန္တဲ့သဒၶါ၊ စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ အမွ်ေဝၿပီး အမွ်ယူသူကလည္း ႏွစ္လုိဝမ္းေျမာက္စြာ သာဓုေခၚႏုိင္မွ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပမွာလာတဲ့ ပတၱိဒါနဆုိတာ မိမိရရွိတဲ့ ကုသုိလ္အဖုိ႔ကုိ တျခားသူမ်ားအားလည္း အညီအမွ် ရပါေစဆုိတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ အမွ်အတမ္းေပးေဝျခင္းမ်ိဳးကုိ ဆုိတာျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ အမွ်ေဝဖုိ႔ဆုိတာ အမွ်ေဝမယ့္သူကုိယ္တုိင္ အရင္ဆုံး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ရေအာင္လုပ္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝတ္ေက်တန္းေက် လုပ္တဲ့ကုသုိလ္မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ အလွဴေပး၊ အလွဴခံ၊ အလွဴဝတၳဳျပည့္စုံေအာင္ လုပ္ၿပီး ေစတနာသုံးတန္ ျပတ္သားစြာနဲ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ရေအာင္လုပ္ၿပီး မိမိရတာနဲ႔အညီ သူတပါးလည္း ရပါေစလုိ႔ အမွ်ေဝျခင္းမ်ိဳးကုိ ပတၱိဒါနလုိ႔ ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိနည္းနဲ႔ အမွ်ေဝးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ေဝတဲ့သူဘက္က ျပည့္စုံတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ အမွ်ေပးေဝႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ယူသူ ရသည္ျဖစ္ေစ၊ မရသည္ျဖစ္ေစ အမွ်ေဝသူမွာ ပတၱိဒါနကုသုိလ္ကုိ ရၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိပဲ ပတၱာႏုေမာဒနာဆုိတာ မိမိထံသုိ႔ ေရာက္လာတဲ့ ကုသိုလ္အဖုိ႔ကုိ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚတာကုိ ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတပါးရဲ႕ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အညီအမွ် ရယူဖုိ႔ သာဓုေခၚၾကတဲ့ အမွ်ယူသူ အေနနဲ႔လည္း တကယ့္ကုိ စစ္မွန္တဲ့ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မုဒိတာတရားထားၿပီး သာဓုေခၚႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ေဝတဲ့သူနဲ႔အတူ အညီအမွ် ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က လုိလုိလားလား ေစတနာမထား၊ သဒၶါတရားမပြားဘဲ သူမ်ားသာဓုေခၚလုိ႔ ေခၚလုိက္တဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ အက်င့္ပါေနလုိ႔ ေခၚလုိက္တဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ ဝတ္ေက်တန္းေက် သာဓုေခၚတဲ့ သေဘာမ်ိဳးဆုိရင္ အမွ်ယူသူအေနနဲ႔ ကုသုိလ္အဖုိ႔ကုိ အမွ်မရႏုိင္ပါဘူး။ ဒီလုိဆုိရင္ ပတၱာႏုေမာဒနာကုသုိလ္လည္း ရႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမွ်ယူသူ အေနနဲ႔ အလွဴရွင္က ကုိယ့္ကုိ သီးသန္႔ရည္ရြယ္ၿပီး အမွ်ေဝတာမ်ိဳးမဟုတ္လည္း အလွဴရွင္ရဲ႕အလွဴကုိ ၾကည့္ၿပီးကုိယ့္အသိနဲ႔ကုိယ္ တကယ့္ကုိ မွန္ကန္တဲ့စိတ္ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚဆုိႏုိင္မယ္ဆုိရင္လည္း ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ၿပီး ကုသုိလ္တုိးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိျပဳၿပီး သက္ရွိထင္ရွားရွိသူကုိျဖစ္ေစ၊ သက္ရွိထင္ရွား မရွိတဲ့သူကုိ ျဖစ္ေစ ရည္မွန္းရည္စူးကာ အမွ်ေပးသူနဲ႔ အဲဒီကုသုိလ္ကုိ သာဓုေခၚကာ ရယူၾကမယ့္ အမွ်ယူသူေတြ အေနနဲ႔ အမွ်ေပးေဝမႈနဲ႔ အမွ်ယူမႈ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈအက်ိဳးကုိ အညီအမွ် ရဖုိ႔အတြက္ အမွ်ေပးသူကလည္း ေစတနာသဒၶါတရား ထက္သန္ဖုိ႔လုိသလုိ အမွ်ယူသူကလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မုဒိတာပြားကာ သာဓုေခၚႏုိင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ ႏွစ္ဖက္ျပည့္စုံၾကမယ္ဆုိရင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လုံး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အညီအမွ် ရႏုိင္ပါေၾကာင္း အသိေပး ေျဖၾကားလုိက္ရပါတယ္။

30 Jul 11, 02:02 AM
k s m
ဆရာေတာ္ဘုရား တပည္ေတာ္ မရွင္းတာေလးေတြရိွ ေမးေလ်ွာက္ခြင့္ၿပဳပါဘုရား။ ဆရာေတာ္ဘုရား လူေတြဟာေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာေတြလုပ္ရင္ မေကာင္းတာက အက်ိဳးေပးၿမန္တယ္လုိ႔ ေၿပာႀကတယ္ဘုရား အဲဒါမွန္လားဘုရား။


30 Jul 11, 06:46 AM
မနာပ ဒါယီ>> k s m
ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာ ဘယ္ဟာက အရင္အက်ိဳးေပးတာလဲဆုိရင္ ေစတနာအားႀကီးတဲ့ကံက အရင္အက်ိဳးေပးတာလုိ႔ပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေကာင္းတာက အရင္အက်ိဳးေပးတယ္လုိ႔ ထင္ရတတ္တာက သတၱဝါေတြဟာ ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာဆုိ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာ ပုိၿပီးေစတနာ အားေကာင္းေနတတ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာဆုိ ေစတနာက တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေစတနာ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသုိလ္က အားႀကီးၿပီး အရင္အခ်ိဳးေပးတဲ့အခါ အကုသုိလ္က ပုိၿပီးအက်ိဳးျမန္တယ္လုိ႔ ထင္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ကံေတြကေတာ့ ျပဳလုပ္သူေတြကုိယ္တိုင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေစတနာသဒၶါတရားက ျပည့္စုံသင့္သေလာက္ မျပည့္စုံဘဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ မျပည့္စုံတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေကာင္းမႈကုသုိလ္ဟာ အက်ိဳးေပးတဲ့အခါမွာလည္း အားနည္းၿပီး အခ်ိန္တန္မွသာ အက်ိဳးေပး ေရာက္လာတတ္တဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ အကုသိုလ္လည္း အခ်ိန္တန္မွ အက်ိဳးေပးတာဆုိေပမယ့္ ေစတနာအားေကာင္းတာရယ္၊ အားေကာင္းတဲ့ေစတနာက အက်ိဳးေပးခ်ိန္ကုိ က်ေစတာရယ္ေၾကာင့္ အျမန္အက်ိဳးေပးတာလုိ႔ ေျပာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ျပဳလုပ္သူရဲ႕ ေစတနာအားႀကီးမႈ၊ မႀကီးမႈက အဓိကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ က်ေနတဲ့အခါ

ဘုန္းဘုန္းကုိ ဒကာေလးတစ္ေယာက္က “အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အခုစိတ္ဓာတ္က်ေနလို႔ တရားတစ္ပုဒ္ေလာက္ ခ်ီးျမင့္ပါဘုရား”လုိ႔ ေတာင္းဆုိထားဖူးပါတယ္။ သူေတာင္းဆုိတဲ့အခ်ိန္က ဘုန္းဘုန္းမွာ အလုပ္နည္းနည္း႐ႈပ္ေနတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအေၾကာင္းမျပန္ႏုိင္၊ သူေတာင္းဆုိထားတဲ့ တရားတစ္ပုဒ္ကုိလည္း အဲဒီတုန္းက မေဟာျပႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ အခုမွပဲ သူေတာင္းဆုိထားတာေလးကုိ အေၾကာင္းျပန္ရင္း သူလုိ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ က်တတ္ၾကတဲ့ သူေတြအတြက္လည္း နည္းနည္းပဲျဖစ္ျဖစ္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ပါေစဆုိတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ စာေလးတစ္ပုဒ္ ေရးထုတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္က်တာကေတာ့ သူလုိေလာကီလူသားေတြ မေျပာနဲ႔ သာသနာ့ေဘာင္မွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လုိ သာသနာ့ဝန္ထမ္းေတြလည္း ျဖစ္ၾကတာပါပဲ။ နာမ္႐ုပ္ႏွစ္ပါးကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ သာမန္ပုထုဇဥ္ေတြ ျဖစ္ေနသမွ်ေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်တာေတြ၊ စိတ္ဓာတ္တက္တာေတြ၊ စိတ္ညစ္တာေတြ၊ စိတ္ဖိစီးတာေတြ၊ စိတ္ဂေယာက္ဂယက္ ျဖစ္တာေတြဟာ အနည္းနဲ႔အမ်ား ရွိေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိအခါမ်ိဳးမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစား ေနထုိင္ႏုိင္တဲ့ သူေတြကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ဒီစိတ္ဓာတ္က်တာေတြကုိ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြက်တဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ ဝိရိယတရားေလးေတြနဲ႔ ပဲ့ကုိင္ကာ ထိန္းေက်ာင္းေပးၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်တယ္ဆုိတာ စိတ္ကအာ႐ုံေတြေနာက္ကုိလုိက္ၿပီး ဓာတ္ေတြက်ေနလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိလုိက္ၿပီး ဓာတ္က်ေနသမွ် စိတ္မွာလည္း တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ အေနနဲ႔ အဲဒီဓာတ္ေတြ ကူးဆက္လာၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ စိတ္ဓာတ္က်တယ္၊ စိတ္ညစ္တယ္၊ စိတ္ဖိစီးတယ္ဆုိတာေတြ ျဖစ္လာၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဆုိတဲ့ သေဘာက သတိနဲ႔ ထိန္းမထားဘူးဆုိရင္ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ လုိက္ခံစားၿပီး ျမင္သမွ်၊ ၾကားသမွ်၊ နံသမွ်၊ ခံသမွ်၊ ထိသမွ် အာ႐ုံစတာေတြမွာ စဲြေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စဲြတာမွ တႏုံ႔ႏုံ႔နဲ႔ကုိ စဲြေနတတ္တာပါ။ ေတြးတုိင္းေတြးတုိင္း ဒီအာ႐ုံေတြပဲ ထင္ထင္လာတဲ့အတြက္ အဲဒီအာ႐ုံေတြရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈေတြေၾကာင့္ စိတ္မွာ ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံး အားေတြပါ က်လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ စိတ္ကုိ အာ႐ုံေတြေနာက္မွာ လုိက္လုိက္ၿပီး ဓာတ္ေတြက်ေနရာက စိတ္ဓာတ္ေတြ က်တယ္ဆုိတာ ျဖစ္လာတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္ရဲ႕သေဘာက လႊတ္ထားရင္း လႊတ္ထားသေလာက္ သြားခ်င္ရာကုိသြားၿပီး ေရာက္ခ်င္ရာကုိ ေရာက္တတ္တဲ့အျပင္ စဲြခ်င္ရာကုိစဲြၿပီး က်ခ်င္ရာကုိ က်တတ္တဲ့ သေဘာလည္းရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ သြား၊ ေရာက္၊ စဲြ၊ က်တဲ့အခါေတြမွာလည္း ေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြမွာ မျဖစ္တတ္ဘဲ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြမွာပဲ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ စိတ္ဟာမေကာင္းမႈမွာ ေမြ႕ေလ်ာ္တတ္တယ္လုိ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း သတိမရွိတဲ့ စိတ္ဟာ မေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ကာ ဓာတ္ေတြက်ေနတဲ့ သေဘာေတြရွိပါတယ္။ အာ႐ုံဆုိတာက ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မေကာင္းတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ကုိစဲြလန္းေစတတ္ပါတယ္။ စိတ္ကုိ သတိကပ္မထားရင္ အဲဒီစိတ္က အဆင္း၊ အသံ၊ အန႔ံ၊ အရသာ၊ အေတြ႕အထိ စတဲ့အာ႐ုံေတြမွာ စဲြလန္းမိၿပီး ေကာင္းရင္လည္း ေလာဘတဏွာျဖစ္လုိက္၊ မေကာင္းရင္လည္း ေဒါသမၾကည္သာျဖစ္လုိက္နဲ႔ စဲြေလေလ ဒုကၡျဖစ္ေလေလပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အာ႐ုံေနာက္ကုိ စိတ္လုိက္ရာက အစဲြမ်ားၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တဏွာေတြရကာ ကုသုိလ္အားေတြ က်လာတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ကုိယ့္စိတ္ကုိ ကုိယ္မထိန္းႏုိင္ၾကတဲ့အတြက္ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ခုခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ “ငါ့ကုိ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာေျပာလုိက္တာ၊ ဘယ္လုိဆက္ဆံလုိက္တာ၊ ဘာေပးလုိက္တာ၊ ငါ့ကုိမွ ဒီလုိလုပ္ရက္လုိက္တာ၊ ငါလုိခ်င္တဲ့ ဒီအဆင္း၊ ငါၾကားခ်င္တဲ့ ဒီအသံ၊ ငါနမ္းခ်င္တဲ့ ဒီအန႔ံ၊ ငါခံစားခ်င္တဲ့ ဒီအရသာ၊ ငါေတြ႕ထိခ်င္တဲ့ ဒီလုိအေတြ႕အထိမ်ိဳး ေတြ မဟုတ္ဘဲ ငါမလုိခ်င္တဲ့ ဒီအဆင္းအသံအနံ႔ စတာေတြမွ ငါ့ဆီကုိ ေရာက္မွ ေရာက္လာရတယ္လုိ႔…” စသျဖင့္ လုိခ်င္တဲ့အာ႐ုံ၊ မလုိခ်င္တဲ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္ကလုိက္သြားရင္း ၾကာေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တုိင္းမျဖစ္ဘဲ မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ျဖစ္ေနရာက စိတ္ဓာတ္ေတြ က်တဲ့အထိ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိလုိက္ၿပီး ဓာတ္ေတြက်ေနရာက စိတ္ေတြပါ က်လာတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား စိတ္ဓာတ္က်ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကုိ ရွာၾကည့္လုိက္ေတာ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္ကလုိက္ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြမွာ စိတ္ကုိကပ္ထားၿပီး အဲဒီအာ႐ုံေတြပဲ စိတ္ထဲမွာေရာက္ေရာက္ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာေျပာလုိက္လုိ႔၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိဆက္ဆံလုိက္လုိ႔ စတဲ့ အေတြးအာ႐ုံေတြ၊ အျမင္အာ႐ုံေတြ၊ အျပဳအမူအာ႐ုံေတြမွာ စိတ္က ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကတဲ့အတြက္ အခုလုိ စိတ္ဓာတ္က်တာေတြ၊ စိတ္ညစ္တာေတြ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိအခါမ်ိဳးမွာ ဒီလုိအာ႐ုံေတြကေန ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ဖုိ႔ကေတာ့ အာ႐ုံေကာင္းေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီးရယူၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ုံေကာင္းေတြ ရယူႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း ဘုရားအား၊ တရားအားကုိ ယူမွပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဘုရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ဂုဏ္၊ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတာ္ရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈနဲ႔ စြမ္းအားေတြကပဲ က်ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ တက္လာေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္လာဖုိ႔ အတြက္ကလည္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ သတိတရား၊ သဒၶါတရား၊ ပညာတရား၊ သမာဓိတရား၊ ဝိရိယတရားေတြ အားေကာင္းလာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ စိတ္ဓာတ္က်ေလေလ ဘုရားအားကုိ မ်ားမ်ားယူေလ၊ တရားအားကုိ မ်ားမ်ားယူေလလုပ္ၿပီး က်ေနတဲ့စိတ္ကုိ ျပန္တက္ေအာင္ လုပ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ့အခါ အဲဒီစိတ္ဓာတ္က်စရာ အေၾကာင္းေတြကုိပဲ ေတြးေနမိတတ္ၿပီး ဘာမွမလုပ္ခ်င္ မကုိင္ခ်င္ေအာင္ ျဖစ္ေနတတ္ေပမယ့္ အဲဒီလုိအခါမ်ိဳးမွာ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ အားကုိယူၿပီး ျပန္ထႏုိင္ေအာင္၊ စိတ္ဓာတ္ေလးေတြ ျပန္တက္လာေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အႏႈိင္းမဲ့အားေတြကုိ ယူၿပီး ဘုရားဂုဏ္ကုိ မ်ားမ်ားပြားကာ ႏွလုံးသားထဲမွာ ဘုရားနဲ႔အတူ ရွိေနေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ဘုရားအားကုိ ယူထားမယ္ဆုိရင္ ဘုရားကုိ ကုိးကြယ္းထားတဲ့သူ တစ္ေယာက္အတြက္ မ်ားမ်ားကုိးစားေလ မ်ားမ်ားအကာအကြယ္ရေလ ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္က်ေလ ဘုရားကုိမ်ားမ်ား ရွိခုိးေလ၊ ေမတၱာမ်ားမ်ားပြားေလ၊ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ကုိယ္ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၿပီး ဘာဝနာအလုပ္ မ်ားမ်ားအားထုတ္ေလ လုပ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ က်ေနတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြဟာ သိသိသာသာကုိ ျပန္ၿပီးတက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္က်စရာ အေၾကာင္းေတြကုိ ေခါင္းထဲက ျမန္ျမန္ေပ်ာက္ေအာင္ထုတ္ပစ္ၿပီး ရထားတဲ့ ဘုရားရွိခုိးေတြ၊ ရထားတဲ့ ရြတ္ဖတ္စရာေတြ၊ သိထားတဲ့ သမထ ဝိပႆနာ အက်င့္ေလးေတြကုိ အခ်ိန္ယူအားစုိက္ၿပီး လုပ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ အမွန္ပဲ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ တက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အာ႐ုံေတြမွာ စိတ္ကလုိက္ၿပီး ဓာတ္ေတြက်ေနလုိ႔ စိတ္ပ်က္ေနတဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ တစ္ခါျပန္ၿပီး ခြန္အားေတြ တက္ေစမယ့္ အေကာင္းဆုံးနည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အသိဒကာေလးတစ္ေယာက္ဆုိရင္ စိတ္ညစ္စရာေတြ၊ စိတ္ဓာတ္က်စရာေတြနဲ႔ ႀကဳံတုိင္းသီလယူ၊ ဘုရားရွိခုိးၿပီး ပရိတ္ပ႒ာန္းစာအုပ္ကုိလွန္ၿပီး ရွိသမွ်ပရိတ္ေတြ၊ ရသမွ် ပ႒ာန္းေတြကုိ ရြတ္တတ္တဲ့အေလ့အက်င့္ကုိ လုပ္ျဖစ္ေနတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သူ႔ကုိယ္ေတြ႕အရ ရြတ္ပါမ်ားလာေတာ့ အဓိပၸါယ္ကုိ အျပည့္အဝ မသိေပမယ့္ ေန႔စဥ္ဝတ္တစ္ခုလုိျဖစ္ကာ မပ်က္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနျဖစ္ၿပီး ဒီအလုပ္ေတြေၾကာင့္ပဲ စိတ္မွာဘာမွ အထူးတလည္ စုိးရိမ္မႈေတြ မရွိေတာ့တဲ့အျပင္ အရင္တုန္းက ခဏခဏ ျဖစ္တတ္တဲ့ စိတ္ဖိစီးတာတုိ႔၊ စိတ္ဓာတ္က်တာတုိ႔လည္း တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့လာတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သူကေတာ့ သူ႔ကုိယ္ေတြ႕မုိ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့အခါတုိင္း၊ စိတ္ဖိစီးမႈျဖစ္တဲ့အခါတုိင္း၊ အတုိက္အခုိက္ေတြ ျဖစ္တဲ့အခါတုိင္း ရတနာသုံးပါးရဲ႕ အားကုိယူၿပီး ကာကြယ္တာဟာ အေကာင္းဆုံးပဲလုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီဒကာေလး ေျပာသလုိပဲ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့အခါ၊ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ရွိတဲ့အခါ၊ အတုိက္အခုိက္ ေတြ႕နဲ႔ႀကဳံတဲ့အခါ၊ အတက္အက် အနိမ့္အျမင့္ ေလာကဓံေတြနဲ႔ ႀကဳံတဲ့အခါ အေကာင္းဆုံး စိတ္ခြန္အားကုိ ျဖစ္ေစမယ့္အရာေတြကေတာ့ ဘုရားအားနဲ႔ တရားအားကုိ ယူတာဟာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားတစ္ခုခု ေဟာေပးေနတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ တရားစကားကုိ နားေထာင္ၿပီး စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ျမင့္တင္ၾကည့္တာဟာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ က်ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကုိ ျပန္တက္ေအာင္ လုပ္သင့္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ဒီလုိအေကာင္းဆုံး နည္းေတြကုိ မသိေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်တဲ့အခါတုိင္း၊ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ရွိတဲ့အခါတုိင္း၊ ေလာကဓံေတြနဲ႔ ႀကဳံတဲ့အခါတုိင္း အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ အရက္ဆုိင္သြား၊ ႏိႈက္ကလပ္သြား၊ အေပ်ာ္အပါးေတြ လုိက္စားၿပီးပဲ ကုစားေလ့ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိလုပ္ကာမွ စိတ္ဓာတ္ေတြ မတက္ဘဲ ျပႆနာမ်ိဳးစုံတက္ၿပီး ဒုကၡမ်ိဳးစုံနဲ႔ႀကဳံလုိ႔ ပုိၿပီးစိတ္ဓာတ္က်ရတဲ့ သူေတြကလည္း အမ်ားႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ မေကာင္းတာေတြႀကဳံရင္ ေကာင္းတာေတြနဲ႔ ကာကြယ္ေပးမွ၊ ေကာင္းတာေတြနဲ႔ ျဖည့္ေပးထားမွ အဲဒီမေကာင္းတာေတြလည္း ပေပ်ာက္သြားမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က အဲဒီလုိ စိတ္ကူးမရွိဘဲ မေကာင္းတာေတြႀကဳံတုိင္း မေကာင္းတာေတြနဲ႔ပဲ ေျဖတတ္ၾကေတာ့ မေကာင္းတာေတြပဲ ထပ္ေရာက္ လာၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ စိတ္ဓာတ္ေတြက ပုိၿပီးက်ကုန္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္သင့္တာက မေကာင္းတာေတြ မ်ားမ်ားႀကဳံေလ ေကာင္းတာေတြကုိ မ်ားမ်ားၿခဳံေလပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဒါမွ အေကာင္းေတြရဲ႕ အစြမ္းနဲ႔ အေကာင္းေတြျပန္စုံလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ မေကာင္းတာေတြ ေတြ႕ႀကဳံရလုိ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ေနၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ စိတ္ဓာတ္က်တယ္ဆုိတယ္ အဲဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္ကလုိက္ၿပီး ဓာတ္ေတြက်ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲဆုိတာ သေဘာေပါက္သိျမင္ၿပီး မေကာင္းတဲ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္က လုိက္မသြားရေအာင္၊ က်ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ ျပန္ၿပီးတက္လာရေအာင္ စိတ္ဓာတ္ေတြက်တုိင္း၊ စိတ္ဖိစီးမႈေတြရွိတုိင္း၊ အတက္အက်ေလာကဓံေတြနဲ႔ ႀကဳံတုိင္း ဘုရားအား၊ တရားအားနဲ႔ သံဃာအားကုိယူၿပီး ဘုရားတရားအလုပ္ကုိသာ မ်ားမ်ားဖိလုပ္ၾကရင္း စိတ္ခြန္းအားေတြနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ယုံၾကည္မႈကုိ တည္ေဆာက္ကာ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ အျမန္ဆုံး ျပန္တက္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကပါလုိ႔ ေစတနာစကား၊ ေမတၱာအားနဲ႔ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား