စိတ္ပင္ပန္းလုိ႔ စိတ္ႏြမ္းေျပေအာင္ တရားေတာ္ေတြနဲ႔ စိတ္ပန္းေျဖခ်င္တယ္ဆုိမွ ဆူနာမီတရားနာမိလုိ႔ အပန္းမေျပတဲ့အျပင္ ပိုလုိ႔ေတာင္ ႏြမ္းေနပါေတာ့တယ္ဆုိတဲ့ ဒကာေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံက နားထဲေရာက္လာျပန္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမွာ ဓမၼအႏွစ္သာရ သက္သက္ေတြကုိပဲေရးၿပီး တတ္ႏုိင္သမွ် ႏွစ္သက္မႈေတြကုိ မွ်ေ၀ေပးမယ္ဆုိတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ သူတစ္ပါးကုိ ေ၀ဖန္တာ၊ တုိက္ခုိက္တာ၊ ဟုိလူ႔အေၾကာင္းေျပာတာ၊ ဒီလူ႔အေၾကာင္း ေျပာတာေတြ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ စာဖတ္သူမ်ားကုိ ေလာကီေလာကုတၱရာ အႏွစ္တစ္ခုခုပဲ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနေပမယ့္ ခုတေလာ ဓမၼစာမ်က္ႏွာေတြမွာ ဆူနာမီနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပဲြက နဲနဲဆူလာျပန္ေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ အမွန္သစၥာဘက္က ပူလာရျပန္ပါတယ္။
မၾကာေသးခင္က အင္တာနက္ဓမၼ စာမ်က္ႏွာအခ်ိဳ႕မွာ ဆူနာမီဆရာေတာ္နဲ႔ ဒကာေလးအခ်ိဳ႕တုိ႔ အြန္လုိင္းမွာ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကုိ တင္ထားတာေတြ႔ၿပီး ေသခ်ာအခ်ိန္ေပး နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။ အေမးႏြားေက်ာင္းသား အေျဖဘုရားေလာင္းလုိ႔ ဆုိတဲ့စကားကုိ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေအာင္ ေျဖတဲ့ဘက္က ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘုရားလက္ထက္က တိတၱိဆရာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ အေျဖလုိ “ဟုတ္သလားဆုိ…မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘူးလားဆုိေတာ့ ဟုတ္တယ္…”ဆုိတဲ့ ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ အေျဖေတြပဲ နားေထာင္လုိက္ရပါတယ္။ တိက်တဲ့ အေျဖမရခဲ့ပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘုရားေဟာ စာေပေတြဟာ ဆူနာမီအတြက္ ဆူနာမီမုန္တုိင္းနဲ႔အတူ ေပ်ာက္ပါသြားေနၿပီဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ သာသနာေတာ္ရဲ႕ အသက္ျဖစ္တဲ့ ၀ိနည္းေတာ္ကုိ ထည့္မတြက္ဘဲ ဒါေတြက ပညတ္ေတြပါဆုိၿပီး အရာရာ ပညတ္နဲ႔ပဲ ကုိင္ေပါက္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၀ိနည္းဆုိတာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အာဏာေဒသနာဆုိတာကုိ ေမ့ထားၿပီး အာဏာကုိ ေတာ္လွန္သလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သာမန္ပုထုဇင္မ်ားမေျပာနဲ႔ ရဟႏၲာမေထရ္မ်ားေတာင္ ၀ိနည္းေတာ္အတုိင္းမညီရင္ အာပတ္သင့္ေစလုိ႔ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဘုရားအမိန္႔ေတာ္ကုိ ပရမတ္တစ္ခုတည္းကုိင္ၿပီး အပုိင္ဆန္႔က်င္ေနတာဟာ မုန္တုိင္းထက္ ေၾကာက္စရာ ပုိေကာင္းေနပါတယ္။ ငါ့ေတြ႕ငါေတြ႕ဆုိၿပီး ငါ့နည္းအတုိင္း ငါေဟာတာဆုိေပမယ့္ ဘုရားသားေတာ္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဘုရားမ်က္ႏွာကုိေတာ့ ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဘုရားက မလုပ္နဲ႔ဆုိတာကုိေတာ့ မလုပ္ဘဲ လုိက္နာဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ခုေတာ့ အဲလုိမဟုတ္ဘဲ ဘုရားမလုပ္နဲ႔ဆုိတာကုိ မလုိက္နာ႐ုံတင္မကဘူး ဘုရားမလုပ္တဲ့အရာေတြကုိပါ လုပ္ေနတာကုိ သူ႔အေျပာနဲ႔ သူ႔အေဟာ၊ သူ႔လုပ္ရပ္ေတြက တုိက္႐ုိက္ျပေနတာကုိ ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ ဘုရားက လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ နည္းေပးလမ္းျပမႈေလာက္ပဲ ျပဳၿပီး လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံမႈ အပုိင္းက ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ လုပ္ရမယ္လုိ႔ ေဟာထားတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး ဆူနာမီက တရားအလုပ္ကုိ ကူလုပ္ေပးေနပါတယ္တဲ့။ ေဘးကေန သတိေပးတဲ့အေနနဲ႔ လမ္းညႊန္ေပးတာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တရားအားထုတ္သူေတြကုိ သူ႔အစြမ္းေတြထည့္ေပးၿပီး သူရထားတာေတြကုိ မွ်ၿပီးေပးေနသလုိ လုပ္ေနပါတယ္တဲ့။ သူ႔ရဲ႕နည္းေတြဟာ ေယာဂီမ်ားအတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ က်င့္ယူရမယ့္ အရာကုိ သူ႔အားနဲ႔ အေခ်ာင္ယူႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕နည္းေတြဟာ အားလုံးပညတ္ေတြပဲ၊ အရာရာ ဘာမွမရွိဘူးဆုိၿပီး ေဟာေျပာေနတာ ေတြေၾကာင့္ အယူလဲြေနတဲ့ နတၳိက၀ါဒ ဆန္ဆန္ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ သမုတိသစၥာနဲ႔ ပရမတၱသစၥာႏွစ္မ်ိဳးမွာ ပရမတၳသစၥာက အဓိကက်ေပမယ့္ ဆူနာမီကေတာ့ အစြန္းေရာက္ေစတဲ့အထိ ပရမတ္ကုိ ေဟာေျပာေနတာကုိ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အနတၱ အနတၱဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ တြင္တြင္သုံးၿပီး ဘုရားေဟာတဲ့ အနတၱနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး သူတီထြင္ထားတဲ့ အနတၱေတြနဲ႔ သဒၶါလြန္ကဲၿပီး ပညာနည္းေနသူမ်ားကုိ ႐ုိက္သြင္းေနသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဆုိးဆုံးက သူေဟာေျပာတာေတြကုိ ဗုဒၶစာေပေတြနဲ႔ မညွိတာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါေတြ႕က အေရးႀကီးေပမယ့္ သဒၶါပညာ၀ီရိယ အားေတြ ယုတ္ေလ်ာ့လာေနတဲ့ ယေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ ဗုဒၶစာေပေတြကပဲ စံတစ္ခုအျဖစ္ မွန္မမွန္ကုိ စိစစ္ေပးႏုိင္တာကုိ သူက စာပစ္ၿပီး ငါဟစ္ေနေလေတာ့ သူ႔ရဲ႕ငါေတြ႕ဟာ အလဲြလမ္းအတြက္ အားကုိးတစ္ခု ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး၊ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး၊ ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး စတဲ့ သီလသမာဓိပညာ အားေကာင္းလွတဲ့ ဆရာမေထရ္ႀကီးမ်ားပင္ စာေပအတုိင္း၊ စာေပနဲ႔ညွိၿပီး စာေပကုိ မလြန္ေစဘဲ ေဟာေျပာေပးခဲ့တာ၊ ေဟာေျပာေပးေနတာေတြကုိ ဆန္႔က်င္ၿပီး ဆူနာမီက ငါေတြ႕ေတြနဲ႔ စာကုိေမ့ေနတာေတာ့ လုိက္နာက်င့္ႀကံသူေတြအတြက္ ရင္ေလးစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလုိသာ ဆက္ၿပီး စာေပကုိ ပစ္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူတီထြင္ထားတဲ့ အယူ၀ါဒတစ္ခု တည္ေထာင္ေနသလုိ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ ၀ါဒတစ္ခု တည္ေထာင္တာက အေရးမႀကီးပါဘူး။ အယူ၀ါဒမႈိင္းမိလုိ႔ သူ႔ေနာက္ကုိ လုိက္မိတဲ့ က်င့္ႀကံသူေတြပါ အလဲြလမ္းကုိ လုိက္မိေနၿပီး ဆုိးက်ိဳးေတြ ႀကဳံလာတဲ့အခါမွ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးကုိ ကုိးကြယ္မိလုိ႔ ဒီလုိျဖစ္တာပါလုိ႔ ဆုိလာခဲ့ရင္ ဘာသာသာသနာနဲ႔ သံဃာ့ဥေသွ်ာင္ မေထရ္ႀကီးမ်ားအထိ ေျပာစရာျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက၀ါဒတစ္ခု တည္ေထာင္ေပမယ့္ သူ႔၀ါဒကုိ လုိက္နာသူမ်ားအေနနဲ႔ ယုံၾကည္မႈကုိ ပညာႏွင့္ဆင္ျခင္ႏုိင္ေအာင္ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိအပ္လွပါတယ္။ “ဆရာတစ္ပါး လဲြေခ်ာ္သြားက တပည့္အမ်ား အပါယ္လား၏..”လုိ႔ ဆုိသလုိ မျဖစ္ရေအာင္ ဆရာအေနနဲ႔ အလဲြမရွိေစဖုိ႔နဲ႔ တပည့္ေတြအေနနဲ႔လည္း အလဲြမမိဖုိ႔ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။
ထားပါေတာ့။ ဒီေနရာမွာ သိေစလုိတာက ေဟာတာေျပာတာ ျဖန္႔ေ၀တာမ်ားဟာ ငါေတြ႕ငါေတြ႕ ဆုိၿပီး ဗုဒၶစာေပေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မျဖစ္ေစဖုိ႔ အဓိကေျပာလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္လုိက္နာက်င့္သုံးမႈဟာ အဓိကက်ေပမယ့္ သူတစ္ပါးကုိ ေဟာၾကားတဲ့အခါမွာေတာ့ ဗုဒၶစာေပနဲ႔ ညွိၿပီး ေဟာေျပာေပးဖုိ႔လုိပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က သဗၺညဳတဉာဏ္ရွင္ ဘုရားသခင္ဆုိရင္ေတာ့ မဆုိလုိဘူးေပါ့။ အဲလုိမွမဟုတ္ေသးရင္ အမွားေတြ ျဖစ္ႏုိင္ေသးတဲ့အတြက္ ကုိယ့္၀ါဒကုိ သူမ်ားေတြကုိ ေဟာၾကားတဲ့အခါ အစြန္းမလြတ္ေအာင္ စာေပနဲ႔တုိက္ၿပီး ေဟာၾကားေစခ်င္တာပါ။ အမွန္ေတာ့ ဗုဒၶစာေပမွာလာတဲ့အတုိင္း သြားတာက အမွားကင္းၿပီး အေကာင္းဆုံး လမ္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာကတည္းက ဘုရားစာေပအတုိင္း ေဟာေျပာပုိ႔ခ်လာခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားဆုိရင္ ဘယ္သူမွ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပစရာမရွိဘဲ အခုခ်ိန္အထိ စင္ေပၚမွာ ရွိေနတယ္ဆုိတာကုိ ကုိယ္ပုိင္၀ါဒေတြနဲ႔ ေပၚျပဴလာျဖစ္ေအာင္ ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကသူမ်ား အေနနဲ႔ အထူးသတိျပဳ သင့္လွပါတယ္။ လုိက္နာက်င့္သုံးသူမ်ား အေနနဲ႔လည္း ကုိယ္နဲ႔အဆင္ေျပတယ္၊ အခုိက္အတန္႔ သမာဓိနိမိတ္ေလးရၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္ဆုိ႐ုံနဲ႔ တရားေတြ႕ၿပီလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသတ္မွတ္ကာ ဒီဆရာေတာ္ရဲ႕ အယူ၀ါဒသာ အမွန္ဆုိၿပီး ၀ါဒမႈိင္းမမိဘဲ သဒၶါပညာ ညီမွ်စြာ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဆူနာမီကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဆူလာတာေတြကုိ ဓမၼအႏွစ္သာရမ်ားနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း ၿငိမ္းေအးေစဖုိ႔၊ အမွားနည္းၿပီး အမွန္လမ္းကုိ ေလွ်ာက္ႏုိင္ေစဖုိ႔ ေဟာေျပာသူမ်ားနဲ႔ လုိက္နာသူမ်ား အေနျဖင့္ ဘုရားမ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္ၿပီး ဘုရားေဟာတဲ့ အရာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မေဟာေျပာ မပုိ႔ခ်၊ မလုိက္နာ မက်င့္သုံးၾကဘဲ ငါအသိကုိ စာေပနဲ႔ညွိကာ ေဟာေျပာပုိ႔ခ်၊ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကပါဟု ေစတနာစကားျဖင့္ အသိတရား ပါးလုိက္ရပါေၾကာင္း…
မၾကာေသးခင္က အင္တာနက္ဓမၼ စာမ်က္ႏွာအခ်ိဳ႕မွာ ဆူနာမီဆရာေတာ္နဲ႔ ဒကာေလးအခ်ိဳ႕တုိ႔ အြန္လုိင္းမွာ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကုိ တင္ထားတာေတြ႔ၿပီး ေသခ်ာအခ်ိန္ေပး နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။ အေမးႏြားေက်ာင္းသား အေျဖဘုရားေလာင္းလုိ႔ ဆုိတဲ့စကားကုိ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေအာင္ ေျဖတဲ့ဘက္က ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္ လုပ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘုရားလက္ထက္က တိတၱိဆရာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ အေျဖလုိ “ဟုတ္သလားဆုိ…မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘူးလားဆုိေတာ့ ဟုတ္တယ္…”ဆုိတဲ့ ဟုိလုိလုိ ဒီလုိလုိ အေျဖေတြပဲ နားေထာင္လုိက္ရပါတယ္။ တိက်တဲ့ အေျဖမရခဲ့ပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘုရားေဟာ စာေပေတြဟာ ဆူနာမီအတြက္ ဆူနာမီမုန္တုိင္းနဲ႔အတူ ေပ်ာက္ပါသြားေနၿပီဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ သာသနာေတာ္ရဲ႕ အသက္ျဖစ္တဲ့ ၀ိနည္းေတာ္ကုိ ထည့္မတြက္ဘဲ ဒါေတြက ပညတ္ေတြပါဆုိၿပီး အရာရာ ပညတ္နဲ႔ပဲ ကုိင္ေပါက္ေနတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ၀ိနည္းဆုိတာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အာဏာေဒသနာဆုိတာကုိ ေမ့ထားၿပီး အာဏာကုိ ေတာ္လွန္သလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သာမန္ပုထုဇင္မ်ားမေျပာနဲ႔ ရဟႏၲာမေထရ္မ်ားေတာင္ ၀ိနည္းေတာ္အတုိင္းမညီရင္ အာပတ္သင့္ေစလုိ႔ ပညတ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဘုရားအမိန္႔ေတာ္ကုိ ပရမတ္တစ္ခုတည္းကုိင္ၿပီး အပုိင္ဆန္႔က်င္ေနတာဟာ မုန္တုိင္းထက္ ေၾကာက္စရာ ပုိေကာင္းေနပါတယ္။ ငါ့ေတြ႕ငါေတြ႕ဆုိၿပီး ငါ့နည္းအတုိင္း ငါေဟာတာဆုိေပမယ့္ ဘုရားသားေတာ္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဘုရားမ်က္ႏွာကုိေတာ့ ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဘုရားက မလုပ္နဲ႔ဆုိတာကုိေတာ့ မလုပ္ဘဲ လုိက္နာဖုိ႔ လုိပါတယ္။
ခုေတာ့ အဲလုိမဟုတ္ဘဲ ဘုရားမလုပ္နဲ႔ဆုိတာကုိ မလုိက္နာ႐ုံတင္မကဘူး ဘုရားမလုပ္တဲ့အရာေတြကုိပါ လုပ္ေနတာကုိ သူ႔အေျပာနဲ႔ သူ႔အေဟာ၊ သူ႔လုပ္ရပ္ေတြက တုိက္႐ုိက္ျပေနတာကုိ ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ ဘုရားက လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ နည္းေပးလမ္းျပမႈေလာက္ပဲ ျပဳၿပီး လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံမႈ အပုိင္းက ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ လုပ္ရမယ္လုိ႔ ေဟာထားတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး ဆူနာမီက တရားအလုပ္ကုိ ကူလုပ္ေပးေနပါတယ္တဲ့။ ေဘးကေန သတိေပးတဲ့အေနနဲ႔ လမ္းညႊန္ေပးတာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ တရားအားထုတ္သူေတြကုိ သူ႔အစြမ္းေတြထည့္ေပးၿပီး သူရထားတာေတြကုိ မွ်ၿပီးေပးေနသလုိ လုပ္ေနပါတယ္တဲ့။ သူ႔ရဲ႕နည္းေတြဟာ ေယာဂီမ်ားအတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ က်င့္ယူရမယ့္ အရာကုိ သူ႔အားနဲ႔ အေခ်ာင္ယူႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕နည္းေတြဟာ အားလုံးပညတ္ေတြပဲ၊ အရာရာ ဘာမွမရွိဘူးဆုိၿပီး ေဟာေျပာေနတာ ေတြေၾကာင့္ အယူလဲြေနတဲ့ နတၳိက၀ါဒ ဆန္ဆန္ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ သမုတိသစၥာနဲ႔ ပရမတၱသစၥာႏွစ္မ်ိဳးမွာ ပရမတၳသစၥာက အဓိကက်ေပမယ့္ ဆူနာမီကေတာ့ အစြန္းေရာက္ေစတဲ့အထိ ပရမတ္ကုိ ေဟာေျပာေနတာကုိ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အနတၱ အနတၱဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ တြင္တြင္သုံးၿပီး ဘုရားေဟာတဲ့ အနတၱနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး သူတီထြင္ထားတဲ့ အနတၱေတြနဲ႔ သဒၶါလြန္ကဲၿပီး ပညာနည္းေနသူမ်ားကုိ ႐ုိက္သြင္းေနသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဆုိးဆုံးက သူေဟာေျပာတာေတြကုိ ဗုဒၶစာေပေတြနဲ႔ မညွိတာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ငါေတြ႕က အေရးႀကီးေပမယ့္ သဒၶါပညာ၀ီရိယ အားေတြ ယုတ္ေလ်ာ့လာေနတဲ့ ယေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ ဗုဒၶစာေပေတြကပဲ စံတစ္ခုအျဖစ္ မွန္မမွန္ကုိ စိစစ္ေပးႏုိင္တာကုိ သူက စာပစ္ၿပီး ငါဟစ္ေနေလေတာ့ သူ႔ရဲ႕ငါေတြ႕ဟာ အလဲြလမ္းအတြက္ အားကုိးတစ္ခု ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး၊ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး၊ ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး စတဲ့ သီလသမာဓိပညာ အားေကာင္းလွတဲ့ ဆရာမေထရ္ႀကီးမ်ားပင္ စာေပအတုိင္း၊ စာေပနဲ႔ညွိၿပီး စာေပကုိ မလြန္ေစဘဲ ေဟာေျပာေပးခဲ့တာ၊ ေဟာေျပာေပးေနတာေတြကုိ ဆန္႔က်င္ၿပီး ဆူနာမီက ငါေတြ႕ေတြနဲ႔ စာကုိေမ့ေနတာေတာ့ လုိက္နာက်င့္ႀကံသူေတြအတြက္ ရင္ေလးစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလုိသာ ဆက္ၿပီး စာေပကုိ ပစ္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူတီထြင္ထားတဲ့ အယူ၀ါဒတစ္ခု တည္ေထာင္ေနသလုိ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ ၀ါဒတစ္ခု တည္ေထာင္တာက အေရးမႀကီးပါဘူး။ အယူ၀ါဒမႈိင္းမိလုိ႔ သူ႔ေနာက္ကုိ လုိက္မိတဲ့ က်င့္ႀကံသူေတြပါ အလဲြလမ္းကုိ လုိက္မိေနၿပီး ဆုိးက်ိဳးေတြ ႀကဳံလာတဲ့အခါမွ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးကုိ ကုိးကြယ္မိလုိ႔ ဒီလုိျဖစ္တာပါလုိ႔ ဆုိလာခဲ့ရင္ ဘာသာသာသနာနဲ႔ သံဃာ့ဥေသွ်ာင္ မေထရ္ႀကီးမ်ားအထိ ေျပာစရာျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက၀ါဒတစ္ခု တည္ေထာင္ေပမယ့္ သူ႔၀ါဒကုိ လုိက္နာသူမ်ားအေနနဲ႔ ယုံၾကည္မႈကုိ ပညာႏွင့္ဆင္ျခင္ႏုိင္ေအာင္ သတိျပဳၾကဖုိ႔ လုိအပ္လွပါတယ္။ “ဆရာတစ္ပါး လဲြေခ်ာ္သြားက တပည့္အမ်ား အပါယ္လား၏..”လုိ႔ ဆုိသလုိ မျဖစ္ရေအာင္ ဆရာအေနနဲ႔ အလဲြမရွိေစဖုိ႔နဲ႔ တပည့္ေတြအေနနဲ႔လည္း အလဲြမမိဖုိ႔ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။
ထားပါေတာ့။ ဒီေနရာမွာ သိေစလုိတာက ေဟာတာေျပာတာ ျဖန္႔ေ၀တာမ်ားဟာ ငါေတြ႕ငါေတြ႕ ဆုိၿပီး ဗုဒၶစာေပေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မျဖစ္ေစဖုိ႔ အဓိကေျပာလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္လုိက္နာက်င့္သုံးမႈဟာ အဓိကက်ေပမယ့္ သူတစ္ပါးကုိ ေဟာၾကားတဲ့အခါမွာေတာ့ ဗုဒၶစာေပနဲ႔ ညွိၿပီး ေဟာေျပာေပးဖုိ႔လုိပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က သဗၺညဳတဉာဏ္ရွင္ ဘုရားသခင္ဆုိရင္ေတာ့ မဆုိလုိဘူးေပါ့။ အဲလုိမွမဟုတ္ေသးရင္ အမွားေတြ ျဖစ္ႏုိင္ေသးတဲ့အတြက္ ကုိယ့္၀ါဒကုိ သူမ်ားေတြကုိ ေဟာၾကားတဲ့အခါ အစြန္းမလြတ္ေအာင္ စာေပနဲ႔တုိက္ၿပီး ေဟာၾကားေစခ်င္တာပါ။ အမွန္ေတာ့ ဗုဒၶစာေပမွာလာတဲ့အတုိင္း သြားတာက အမွားကင္းၿပီး အေကာင္းဆုံး လမ္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာကတည္းက ဘုရားစာေပအတုိင္း ေဟာေျပာပုိ႔ခ်လာခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားဆုိရင္ ဘယ္သူမွ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပစရာမရွိဘဲ အခုခ်ိန္အထိ စင္ေပၚမွာ ရွိေနတယ္ဆုိတာကုိ ကုိယ္ပုိင္၀ါဒေတြနဲ႔ ေပၚျပဴလာျဖစ္ေအာင္ ေဖာက္ထြက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကသူမ်ား အေနနဲ႔ အထူးသတိျပဳ သင့္လွပါတယ္။ လုိက္နာက်င့္သုံးသူမ်ား အေနနဲ႔လည္း ကုိယ္နဲ႔အဆင္ေျပတယ္၊ အခုိက္အတန္႔ သမာဓိနိမိတ္ေလးရၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္ဆုိ႐ုံနဲ႔ တရားေတြ႕ၿပီလုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသတ္မွတ္ကာ ဒီဆရာေတာ္ရဲ႕ အယူ၀ါဒသာ အမွန္ဆုိၿပီး ၀ါဒမႈိင္းမမိဘဲ သဒၶါပညာ ညီမွ်စြာ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဆူနာမီကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဆူလာတာေတြကုိ ဓမၼအႏွစ္သာရမ်ားနဲ႔ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း ၿငိမ္းေအးေစဖုိ႔၊ အမွားနည္းၿပီး အမွန္လမ္းကုိ ေလွ်ာက္ႏုိင္ေစဖုိ႔ ေဟာေျပာသူမ်ားနဲ႔ လုိက္နာသူမ်ား အေနျဖင့္ ဘုရားမ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္ၿပီး ဘုရားေဟာတဲ့ အရာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မေဟာေျပာ မပုိ႔ခ်၊ မလုိက္နာ မက်င့္သုံးၾကဘဲ ငါအသိကုိ စာေပနဲ႔ညွိကာ ေဟာေျပာပုိ႔ခ်၊ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကပါဟု ေစတနာစကားျဖင့္ အသိတရား ပါးလုိက္ရပါေၾကာင္း…
