ပုထုဇင္ေတြဟာ အၿမဲလုိခ်င္ေနတတ္၊ ရခ်င္ေနတတ္၊ ျဖစ္ခ်င္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘာေလးပဲလုပ္လုပ္ လုိခ်င္ျဖစ္ခ်င္ရခ်င္တဲ့ စိတ္ဆႏၵေတြနဲ႔ ေတာင့္တၾကပါတယ္။ ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ဘာကုသုိလ္ေလးပဲ လုပ္လုပ္ ျဖစ္ပါရေစ၊ ရပါရေစ စသျဖင့္ ဆုေတာင္းေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တာေတြက မ်ားတဲ့အတြက္ ကုသုိလ္ေလးကနဲနဲ ေတာင္းတာေတြက အမ်ားႀကီး ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဘုရားေရွ႕သြားၿပီး လွဴတာက ေရတစ္ခြက္၊ ပန္းတစ္စည္း ေတာင္းတဲ့ဆုေတြက “ဤကုသုိလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ လူ႔စည္းစိမ္ နတ္စည္းစိမ္အျပည့္နဲ႔ ဘာျဖစ္ရပါလုိ၏၊ ညာျဖစ္ရပါလုိ၏“ စတဲ့ ဆုေတာင္းသံေတြကလည္း မၾကားခ်င္ အဆုံးျဖစ္ေနပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္တဲ့သူ အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အသံေတြ နားေထာင္လုိက္ရင္ သူတုိ႔ျပဳတဲ့ ကုသုိလ္အေပၚ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြနဲ႔ ေတာင္းေနၾကတာကုိ ၾကားေနရမွာပါ။ ေတာင္းတာေတြကုိ နားေထာင္ၾကည့္တဲ့အခါ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းေနတာကုိ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိေနရပါတယ္။ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းၿပီး ကုသုိလ္လုပ္သူ အေတာ္ရွားလွပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ မျဖစ္မေန ေတာင္းခ်င္တယ္ဆုိရင္လည္း ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ ေတာင့္တေနမယ့္အစား မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင္းတာက ပုိၿပီးအဓိပၸါယ္ျပည့္၀ကာ အႏွစ္သာရ ရွိပါတယ္။
မွန္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ရခ်င္လုိ႔ ေတာင့္တၿပီး ကုသုိလ္လုပ္ကာ ျဖစ္ပါရေစ၊ ရပါရေစလုိ႔ ဆုေတာင္းတဲ့အတြက္ မိမိတုိ႔ လုပ္တဲ့ကံစြမ္းအေလ်ာက္ ျဖစ္လာရလာမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိျဖစ္လာ ရလာေတာ့လည္း အလုိျပည့္လား ဆုိျပန္ေတာ့ အလုိမျပည့္ ျပန္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ထပ္လုပ္၊ ထပ္လုိခ်င္၊ ထပ္ၿပီး ျဖစ္ပါရေစ ဆုိတာေတြ ေတာင့္တလာျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဘ၀သံသရာ လြတ္ေျမာက္မႈက ေ၀းေ၀းေနကုန္ပါေတာ့တယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ ျဖစ္ပါရေစဆုိတဲ့ စိတ္ဆႏၵေတြနဲ႔ ေတာင့္တျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထူးထူးျခားျခား မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင့္တတဲ့ သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း စာေပမွာ ဖတ္မွတ္လုိက္ရပါတယ္။ ဖတ္ၿပီး ၾကည္ညိဳစိတ္ပါ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီသူကေတာ့ အျခားသူမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရဲ႕ ေဂါတမဘုရားရွင္ပါပဲ။
ဘုရားရွင္ဟာ ပါရမီျဖည့္စဥ္ အတိတ္ဘ၀ တစ္ခုမွာ ကဏွဆုိတဲ့ ရေသ့တစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကဏွရေသ့ အျဖစ္နဲ႔ ပါရမီေတြျဖည့္ကာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အသားအလြန္ အမတန္ မည္းလြန္းလွတဲ့အတြက္ ကဏွလုိ႔ အမည္တြင္ပါတယ္။ ကဏွရေသ့ဟာ အက်င့္တရားေတြ အျပင္းအထန္ အားထုတ္တဲ့အတြက္ သိၾကားမင္းရဲ႕ ေက်ာက္ျဖာက ပူလာပါတယ္။ ေက်ာက္ျဖာပူေတာ့ သိၾကားမင္း မေနႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ရာထူးကုိ ယူမယ့္သူ ေပၚလာၿပီဆုိတာ သတိေပးသလုိ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လူ႔ျပည့္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနတဲ့ ကဏွရေသ့ကုိ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိၾကားမင္းဟာ လူ႔ျပည့္ဆင္းၿပီး စုံးစမ္းပါတယ္။ ဒီရေသ့ ဘာလုိခ်င္လုိ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ အျပင္းအထန္ အားထုတ္ေနရတယ္ဆုိတာကုိ သိၾကားမင္း သိခ်င္ေနပုံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း လူ႔ျပည္သြားၿပီး စုံစမ္းေမးျမန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သိၾကားမင္းဟာ ကဏွာရေသ့ေရွ႕ေမွာက္ေရာက္ၿပီး သူသိခ်င္တာေတြ ေမးျမန္းစုံးစမ္းပါေတာ့တယ္။
“အရွင္ရေသ့… ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေတာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈေတြ အျပင္းအထန္ လုပ္ေနတာလဲ…၊ အရွင္ရေသ့ ဘာကုိလုိခ်င္လုိ႔လဲ…၊ ဘာေတြျဖစ္ခ်င္ၿပီး ဘာဆုေတြ လုိခ်င္လုိ႔လဲ… ဘာဆုေတြမ်ား ေတာင္းပါသလဲ…“ လုိ႔ သိၾကားမင္း စတင္ေမးျမန္း စုံစမ္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားေလာင္း ကဏွရေသ့က…
“သိၾကားမင္း… င့ါမွာျဖစ္ပါရေစလုိ႔ တစ္ျခားဆုေတာင္းတာ မရွိပါဘူး…၊ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းတာေတာ့ ရွိပါတယ္“လုိ႔ ဘုရားေလာင္း ရေသ့က ေျဖၾကားပါတယ္။ ဒီအခါ သိၾကားမင္းက…
“အရွင္ရေသ့… ဘယ္လုိမျဖစ္ပါရေစနဲ႔“လုိ႔ ဆုေတာင္းပါသလဲ ဆုိတာကုိ ထပ္ေမးလုိ႔ ဘုရားေလာင္းရေသ့က
“သိၾကားမင္း… ငါေတာင့္တတာက ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း ဘ၀တုိင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေကာဓဆုိတဲ့ အမ်က္ထြက္မႈ၊ ေဒါသဆုိတဲ့ စိတ္ဆုိးစိတ္တုိမႈ၊ ေလာဘဆုိတဲ့ လုိခ်င္ရခ်င္မႈ၊ သမုဒယလုိ႔ေခၚတဲ့ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈ တဏွာ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လု႔ိပဲ ေတာင့္တပါတယ္” လုိ႔ အေျဖေပးလုိက္ေရာ သူမ်ားေတြ ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလုိမျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းတဲ့ ကဏွရေသ့ရဲ႕ ဆုေတာင္းကုိ နားေထာင္ၿပီး သူ႔ေနရာအတြက္ စိတ္ခ်သြားရတဲ့ သိၾကားမင္း နတ္ျပည္ျပန္တက္ သြားပါေတာ့တယ္။
ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ကဏွရေသ့ရဲ႕ ေတာင့္တမႈ၊ ဆုေတာင္းမႈ၊ ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံ အားထုတ္မႈေတြပါ။ ကဏွရေသ့က “ေကာဓ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔၊ ေဒါသ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔၊ ေလာဘမျဖစ္ပါရေစနဲ႔၊ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔“တဲ့။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေတာင့္တခ်က္ေလးေတြပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေကာဓဆုိတာ အမ်က္ကုိ ေျပာတာပါ။ တစ္စုံတစ္ဦးအေပၚမွာ တစ္စုံတစ္ခု အေပၚမွာ အျမင္မၾကည့္မႈ၊ အခဲမေၾကမႈ၊ မ်က္ေနမႈေတြဟာ ေကာဓပါပဲ။ ဒီလုိ ေကာဓဆုိတဲ့ အမ်က္ေလးေတြ တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေပါက္ကဲြမႈေတြ ျဖစ္ကုန္တတ္ပါတယ္။ အမ်က္ႀကီးလာရင္ အခဲမေၾကမႈေတြလည္း ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီေကာဓေတြ ျဖစ္ေနသမွ် ဘ၀မွာ အဆင္မေျပမႈေတြ ကုိယ္စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါကုိသိလုိ႔ ဘုရားေလာင္း ရေသ့က ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္းမွာ ေကာဓမျဖစ္ဖုိ႔ ေတာင့္တျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကဏွရေသ့က “ေဒါသဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔“တဲ့။ မွန္ပါတယ္။ ေဒါသဟာ အလြန္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ပါ။ ေဒါသရွိေနရင္ စိတ္ဆုိးစိတ္တုိမႈေတြ ခဏခဏ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီစိတ္ဆုိးစိတ္တုိမႈေတြ အားေကာင္းလာရင္ ေပါက္ကဲြတတ္ၿပီး အဆင္အျခင္မဲ့ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ “ေဒါေသာ အတၳံ န ဇာနာတိ“ဆုိတဲ့ စကားအတုိင္း ေဒါသျဖစ္လာရင္ အဆုိးအေကာင္း၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းကုိ မသိေတာ့ပါဘူး။ စိတ္လုိက္မာန္ပါ လုပ္ကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီအခါ ဒီေဒါသရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြက ေနာင္တတရားျဖစ္လာတတ္ၿပီး ေနာင္တရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ ေသာကဆုိတဲ့ စုိးရိမ္မႈ၊ ပရိေဒ၀ဆုိတဲ့ ငုိေၾကြးမႈ စတာေတြ ထပ္ေပၚလာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားေလာင္းရေသ့က ဒီလုိအႏၲရာယ္ႀကီးတဲ့ ေဒါသ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင့္တျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခု “ျဖစ္ေလရာ ဘ၀မွာ ေလာဘ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔“ ဆုိတဲ့ ကဏွရေသ့ရဲ႕ ေတာင့္တမႈဟာလည္း ေလာဘရဲ႕ ဆုိးႀကိဳးကုိ မလုိခ်င္ဘူးဆုိတာ ထင္ရွားလွပါတယ္။ သိတဲ့အတုိင္း ေလာဘကလည္း ရေလလုိခ်င္ေလျဖစ္ေနတာပါ။ အလုိကုိ မျပည့္ႏုိင္ျဖစ္ေနေတာ့တာပါ။ အရဟတၱမဂ္ကုိ မရေသးသမွ် ေလာဘကုိ အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အၾကြင္းမဲ့ မပယ္ႏုိင္ေသးဘူးဆုိၿပီး ေလာဘေနာက္ လုိက္ေနလုိ႔ကလည္း မျဖစ္ျပန္ပါဘူး။ လုိခ်င္တပ္မက္တတ္တဲ့ ေလာဘဆုိတာဟာ ဆားငန္ေရ ေသာက္သလုိပဲ ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ျဖစ္ေနတာပါ။ ရၿပီးရင္း ရခ်င္ျဖစ္ေနတာပါ။ ဒီလုိ လုိခ်င္ရခ်င္ေနတဲ့ အတြက္လည္း တရားသည္မတရားသည္ မသိ၊ မွားသည္မွန္သည္ မသိ ေလာဘရဲ႕ ခုိင္းေစမႈေနာက္ကုိ လုိက္လုပ္ေနမိ ျပန္ပါတယ္။ ေလာဘရဲ႕ သားေကာင္္ေတြ ျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။ အၾကြင္းမဲ့ မပယ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ တစ္ျဖည္းျဖည္း အပုိင္းအကန္႔ေလးေတြ လုပ္ေပးႏုိင္ပါမွ ေလာဘရဲ႕ ကၽြန္မျဖစ္မွာပါ။ ဒီလုိမွ မလုပ္ေပးရင္ လုိခ်င္တပ္မက္တတ္တဲ့ ေလာဘဟာ အဆုံးသတ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကဏွရေသ့က ေလာဘမျဖစ္ခ်င္တာပါ။
ဘုရားေလာင္းကဏွရေသ့ရဲ႕ ေနာက္ထပ္ေတာင့္တခ်က္ တစ္ခုက “ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္းမွာ ကပ္ျငိတြယ္တာမႈ တဏွာ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔“ ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒီတဏွာကေတာ့ သတၱ၀ါေတြရဲ႕ အဆုိးဆုံး ရန္သူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈ ဆုိတဲ့ တဏွာရဲ႕ အဖြင့္အတုိင္းပဲ ဒီတဏွာဟာ ကပ္ၿငိေစ၊ တြယ္တာေစပါတယ္။ အရာ၀တၱဳ တစ္ခုခုကုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ တစ္ဦးဦးကုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တြယ္တာမိၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေနာက္ဆက္တဲြကေတာ့ ဒုကၡေတြခ်ည္းပါပဲ။ တြယ္တာမႈ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေတြအထိ ျဖစ္ေပၚေစၿပီး ဒီခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေၾကာင့္ပဲ မနာလုိမႈ ၀န္တုိမႈေတြ ျဖစ္ေစကုန္ပါတယ္။ မနာလုိမႈေတြ ၀န္တုိမႈေတြ ျဖစ္လာရင္ ၿငိမ္းခ်င္းမႈဆုိတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ပူေလာင္မႈ၊ ပင္ပန္းမႈေတြပဲ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေတြဟာ တဏွာဆုိတဲ့ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီတဏွာကုိ သံသရာ ခ်ဲ႕ထြင္တတ္တဲ့ ပပဥၥတရားထဲမွာ ထည့္သြင္းၿပီး တဏွာ မာန ဒိ႒ိတုိ႔ရဲ႕ အေပါင္းအပါအျဖစ္ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တဏွာရဲ႕ ဒီလုိဆုိးႀကိဳးေတြကုိ သိေတာ္မူတဲ့အတြက္ ဘုရားေလာင္းကဏွ ရေသ့ဟာ ဒီတဏွာ မျဖစ္ဖုိ႔ ေတာင့္တျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ားက ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ ေတာင့္တေနၾက၊ ဆုေတာင္းေနၾကတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင့္တၿပီး က်င့္ႀကံအားထုတ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ကဏွရေသ့ဘ၀ ျဖစ္စဥ္ေလးဟာ အလြန္အတုယူ လုိက္နာစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းဆုေတာင္း မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ပဲ ေတာင့္တေတာင့္တ အမွန္ေတာ့ ႏွစ္ခုလုံး ေတာင့္တတာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ ေတာင့္တမႈကေတာ့ သံသရာရွည္မႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္ၿပီး မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင့္တမႈကေတာ့ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ဦးတည္ေစပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆုေတာင္းေန႔ဖုိ႔ထက္ လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံဖုိ႔က အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီလုိ က်င့္ႀကံတဲ့အခါမွာသာ ဦးတည္ခ်က္ မွန္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ ကုသုိလ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေနၾကေပမယ့္ ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ လူ႔စည္းစိမ္ နတ္စည္းစိမ္ စတာေတြကုိ ရေစဖုိ႔ျဖစ္ေနပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ဒီစည္းစိမ္ေတြကုိ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ေလာဘကင္းမႈ၊ ေဒါသကင္းမႈ၊ ေမာဟကင္းမႈ၊ နိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္ျပဳမႈေတြကုိ ဦးတည္ပါတယ္။ ဒီဦးတည္ခ်က္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ပါရေစဆုိတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မျဖစ္ပါရေစနဲ႔ ဆုိတာကုိ ရည္ရြယ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ရည္ရြယ္မႈကေတာ့ လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ ဦးတည္ခ်က္ေကာင္း ျဖစ္ေစပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေတာင့္တမႈ၊ ဆုေတာင္းမႈဟာ မေတာင့္တတတ္၊ မဆုေတာင္းတတ္ရင္ တဏွာရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေၾကာင့္ ဘ၀သံသရာ ရွည္ၾကာမႈကုိသာ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ ဆုေတာင္းမႈျဖင့္ ဒုကၡတုိးမႈကုိ မျဖစ္ေစၾကဘဲ ဘုရားေလာင္း ကဏွရေသ့ ရည္ရြယ္ေတာင့္တ က်င့္ႀကံသလုိ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ေတာင့္တမႈျဖင့္သာ လြတ္ေျမာက္ရာအမွန္လမ္းကုိ အျမန္လွမ္းႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားသင့္လွပါေၾကာင္း…
မွန္ပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ရခ်င္လုိ႔ ေတာင့္တၿပီး ကုသုိလ္လုပ္ကာ ျဖစ္ပါရေစ၊ ရပါရေစလုိ႔ ဆုေတာင္းတဲ့အတြက္ မိမိတုိ႔ လုပ္တဲ့ကံစြမ္းအေလ်ာက္ ျဖစ္လာရလာမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိျဖစ္လာ ရလာေတာ့လည္း အလုိျပည့္လား ဆုိျပန္ေတာ့ အလုိမျပည့္ ျပန္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ထပ္လုပ္၊ ထပ္လုိခ်င္၊ ထပ္ၿပီး ျဖစ္ပါရေစ ဆုိတာေတြ ေတာင့္တလာျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဘ၀သံသရာ လြတ္ေျမာက္မႈက ေ၀းေ၀းေနကုန္ပါေတာ့တယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ ျဖစ္ပါရေစဆုိတဲ့ စိတ္ဆႏၵေတြနဲ႔ ေတာင့္တျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထူးထူးျခားျခား မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင့္တတဲ့ သူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း စာေပမွာ ဖတ္မွတ္လုိက္ရပါတယ္။ ဖတ္ၿပီး ၾကည္ညိဳစိတ္ပါ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီသူကေတာ့ အျခားသူမဟုတ္ပါဘူး။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရဲ႕ ေဂါတမဘုရားရွင္ပါပဲ။
ဘုရားရွင္ဟာ ပါရမီျဖည့္စဥ္ အတိတ္ဘ၀ တစ္ခုမွာ ကဏွဆုိတဲ့ ရေသ့တစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကဏွရေသ့ အျဖစ္နဲ႔ ပါရမီေတြျဖည့္ကာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အသားအလြန္ အမတန္ မည္းလြန္းလွတဲ့အတြက္ ကဏွလုိ႔ အမည္တြင္ပါတယ္။ ကဏွရေသ့ဟာ အက်င့္တရားေတြ အျပင္းအထန္ အားထုတ္တဲ့အတြက္ သိၾကားမင္းရဲ႕ ေက်ာက္ျဖာက ပူလာပါတယ္။ ေက်ာက္ျဖာပူေတာ့ သိၾကားမင္း မေနႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ရာထူးကုိ ယူမယ့္သူ ေပၚလာၿပီဆုိတာ သတိေပးသလုိ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လူ႔ျပည့္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနတဲ့ ကဏွရေသ့ကုိ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သိၾကားမင္းဟာ လူ႔ျပည့္ဆင္းၿပီး စုံးစမ္းပါတယ္။ ဒီရေသ့ ဘာလုိခ်င္လုိ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ အျပင္းအထန္ အားထုတ္ေနရတယ္ဆုိတာကုိ သိၾကားမင္း သိခ်င္ေနပုံရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း လူ႔ျပည္သြားၿပီး စုံစမ္းေမးျမန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သိၾကားမင္းဟာ ကဏွာရေသ့ေရွ႕ေမွာက္ေရာက္ၿပီး သူသိခ်င္တာေတြ ေမးျမန္းစုံးစမ္းပါေတာ့တယ္။
“အရွင္ရေသ့… ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေတာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈေတြ အျပင္းအထန္ လုပ္ေနတာလဲ…၊ အရွင္ရေသ့ ဘာကုိလုိခ်င္လုိ႔လဲ…၊ ဘာေတြျဖစ္ခ်င္ၿပီး ဘာဆုေတြ လုိခ်င္လုိ႔လဲ… ဘာဆုေတြမ်ား ေတာင္းပါသလဲ…“ လုိ႔ သိၾကားမင္း စတင္ေမးျမန္း စုံစမ္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားေလာင္း ကဏွရေသ့က…
“သိၾကားမင္း… င့ါမွာျဖစ္ပါရေစလုိ႔ တစ္ျခားဆုေတာင္းတာ မရွိပါဘူး…၊ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းတာေတာ့ ရွိပါတယ္“လုိ႔ ဘုရားေလာင္း ရေသ့က ေျဖၾကားပါတယ္။ ဒီအခါ သိၾကားမင္းက…
“အရွင္ရေသ့… ဘယ္လုိမျဖစ္ပါရေစနဲ႔“လုိ႔ ဆုေတာင္းပါသလဲ ဆုိတာကုိ ထပ္ေမးလုိ႔ ဘုရားေလာင္းရေသ့က
“သိၾကားမင္း… ငါေတာင့္တတာက ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္း ဘ၀တုိင္းမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေကာဓဆုိတဲ့ အမ်က္ထြက္မႈ၊ ေဒါသဆုိတဲ့ စိတ္ဆုိးစိတ္တုိမႈ၊ ေလာဘဆုိတဲ့ လုိခ်င္ရခ်င္မႈ၊ သမုဒယလုိ႔ေခၚတဲ့ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈ တဏွာ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လု႔ိပဲ ေတာင့္တပါတယ္” လုိ႔ အေျဖေပးလုိက္ေရာ သူမ်ားေတြ ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလုိမျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းတဲ့ ကဏွရေသ့ရဲ႕ ဆုေတာင္းကုိ နားေထာင္ၿပီး သူ႔ေနရာအတြက္ စိတ္ခ်သြားရတဲ့ သိၾကားမင္း နတ္ျပည္ျပန္တက္ သြားပါေတာ့တယ္။
ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ကဏွရေသ့ရဲ႕ ေတာင့္တမႈ၊ ဆုေတာင္းမႈ၊ ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံ အားထုတ္မႈေတြပါ။ ကဏွရေသ့က “ေကာဓ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔၊ ေဒါသ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔၊ ေလာဘမျဖစ္ပါရေစနဲ႔၊ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔“တဲ့။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေတာင့္တခ်က္ေလးေတြပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ေကာဓဆုိတာ အမ်က္ကုိ ေျပာတာပါ။ တစ္စုံတစ္ဦးအေပၚမွာ တစ္စုံတစ္ခု အေပၚမွာ အျမင္မၾကည့္မႈ၊ အခဲမေၾကမႈ၊ မ်က္ေနမႈေတြဟာ ေကာဓပါပဲ။ ဒီလုိ ေကာဓဆုိတဲ့ အမ်က္ေလးေတြ တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေပါက္ကဲြမႈေတြ ျဖစ္ကုန္တတ္ပါတယ္။ အမ်က္ႀကီးလာရင္ အခဲမေၾကမႈေတြလည္း ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီေကာဓေတြ ျဖစ္ေနသမွ် ဘ၀မွာ အဆင္မေျပမႈေတြ ကုိယ္စိတ္ပင္ပန္းမႈေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါကုိသိလုိ႔ ဘုရားေလာင္း ရေသ့က ျဖစ္ေလရာဘ၀တုိင္းမွာ ေကာဓမျဖစ္ဖုိ႔ ေတာင့္တျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကဏွရေသ့က “ေဒါသဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔“တဲ့။ မွန္ပါတယ္။ ေဒါသဟာ အလြန္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ပါ။ ေဒါသရွိေနရင္ စိတ္ဆုိးစိတ္တုိမႈေတြ ခဏခဏ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီစိတ္ဆုိးစိတ္တုိမႈေတြ အားေကာင္းလာရင္ ေပါက္ကဲြတတ္ၿပီး အဆင္အျခင္မဲ့ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ “ေဒါေသာ အတၳံ န ဇာနာတိ“ဆုိတဲ့ စကားအတုိင္း ေဒါသျဖစ္လာရင္ အဆုိးအေကာင္း၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းကုိ မသိေတာ့ပါဘူး။ စိတ္လုိက္မာန္ပါ လုပ္ကုန္ေတာ့တာပါပဲ။ အဲဒီအခါ ဒီေဒါသရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြက ေနာင္တတရားျဖစ္လာတတ္ၿပီး ေနာင္တရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့ ေသာကဆုိတဲ့ စုိးရိမ္မႈ၊ ပရိေဒ၀ဆုိတဲ့ ငုိေၾကြးမႈ စတာေတြ ထပ္ေပၚလာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားေလာင္းရေသ့က ဒီလုိအႏၲရာယ္ႀကီးတဲ့ ေဒါသ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင့္တျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခု “ျဖစ္ေလရာ ဘ၀မွာ ေလာဘ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔“ ဆုိတဲ့ ကဏွရေသ့ရဲ႕ ေတာင့္တမႈဟာလည္း ေလာဘရဲ႕ ဆုိးႀကိဳးကုိ မလုိခ်င္ဘူးဆုိတာ ထင္ရွားလွပါတယ္။ သိတဲ့အတုိင္း ေလာဘကလည္း ရေလလုိခ်င္ေလျဖစ္ေနတာပါ။ အလုိကုိ မျပည့္ႏုိင္ျဖစ္ေနေတာ့တာပါ။ အရဟတၱမဂ္ကုိ မရေသးသမွ် ေလာဘကုိ အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အၾကြင္းမဲ့ မပယ္ႏုိင္ေသးဘူးဆုိၿပီး ေလာဘေနာက္ လုိက္ေနလုိ႔ကလည္း မျဖစ္ျပန္ပါဘူး။ လုိခ်င္တပ္မက္တတ္တဲ့ ေလာဘဆုိတာဟာ ဆားငန္ေရ ေသာက္သလုိပဲ ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပ ျဖစ္ေနတာပါ။ ရၿပီးရင္း ရခ်င္ျဖစ္ေနတာပါ။ ဒီလုိ လုိခ်င္ရခ်င္ေနတဲ့ အတြက္လည္း တရားသည္မတရားသည္ မသိ၊ မွားသည္မွန္သည္ မသိ ေလာဘရဲ႕ ခုိင္းေစမႈေနာက္ကုိ လုိက္လုပ္ေနမိ ျပန္ပါတယ္။ ေလာဘရဲ႕ သားေကာင္္ေတြ ျဖစ္ေနၾကရပါတယ္။ အၾကြင္းမဲ့ မပယ္ႏုိင္ေသးေပမယ့္ တစ္ျဖည္းျဖည္း အပုိင္းအကန္႔ေလးေတြ လုပ္ေပးႏုိင္ပါမွ ေလာဘရဲ႕ ကၽြန္မျဖစ္မွာပါ။ ဒီလုိမွ မလုပ္ေပးရင္ လုိခ်င္တပ္မက္တတ္တဲ့ ေလာဘဟာ အဆုံးသတ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကဏွရေသ့က ေလာဘမျဖစ္ခ်င္တာပါ။
ဘုရားေလာင္းကဏွရေသ့ရဲ႕ ေနာက္ထပ္ေတာင့္တခ်က္ တစ္ခုက “ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္းမွာ ကပ္ျငိတြယ္တာမႈ တဏွာ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔“ ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဒီတဏွာကေတာ့ သတၱ၀ါေတြရဲ႕ အဆုိးဆုံး ရန္သူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈ ဆုိတဲ့ တဏွာရဲ႕ အဖြင့္အတုိင္းပဲ ဒီတဏွာဟာ ကပ္ၿငိေစ၊ တြယ္တာေစပါတယ္။ အရာ၀တၱဳ တစ္ခုခုကုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ တစ္ဦးဦးကုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တြယ္တာမိၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေနာက္ဆက္တဲြကေတာ့ ဒုကၡေတြခ်ည္းပါပဲ။ တြယ္တာမႈ သံေယာဇဥ္ေၾကာင့္ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေတြအထိ ျဖစ္ေပၚေစၿပီး ဒီခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေၾကာင့္ပဲ မနာလုိမႈ ၀န္တုိမႈေတြ ျဖစ္ေစကုန္ပါတယ္။ မနာလုိမႈေတြ ၀န္တုိမႈေတြ ျဖစ္လာရင္ ၿငိမ္းခ်င္းမႈဆုိတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ပူေလာင္မႈ၊ ပင္ပန္းမႈေတြပဲ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေတြဟာ တဏွာဆုိတဲ့ ကပ္ၿငိတြယ္တာမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီတဏွာကုိ သံသရာ ခ်ဲ႕ထြင္တတ္တဲ့ ပပဥၥတရားထဲမွာ ထည့္သြင္းၿပီး တဏွာ မာန ဒိ႒ိတုိ႔ရဲ႕ အေပါင္းအပါအျဖစ္ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တဏွာရဲ႕ ဒီလုိဆုိးႀကိဳးေတြကုိ သိေတာ္မူတဲ့အတြက္ ဘုရားေလာင္းကဏွ ရေသ့ဟာ ဒီတဏွာ မျဖစ္ဖုိ႔ ေတာင့္တျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ားက ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ ေတာင့္တေနၾက၊ ဆုေတာင္းေနၾကတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင့္တၿပီး က်င့္ႀကံအားထုတ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ကဏွရေသ့ဘ၀ ျဖစ္စဥ္ေလးဟာ အလြန္အတုယူ လုိက္နာစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ပဲ ဆုေတာင္းဆုေတာင္း မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ပဲ ေတာင့္တေတာင့္တ အမွန္ေတာ့ ႏွစ္ခုလုံး ေတာင့္တတာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ ေတာင့္တမႈကေတာ့ သံသရာရွည္မႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္ၿပီး မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ေတာင့္တမႈကေတာ့ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ဦးတည္ေစပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆုေတာင္းေန႔ဖုိ႔ထက္ လက္ေတြ႕က်င့္ႀကံဖုိ႔က အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီလုိ က်င့္ႀကံတဲ့အခါမွာသာ ဦးတည္ခ်က္ မွန္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ ကုသုိလ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေနၾကေပမယ့္ ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ လူ႔စည္းစိမ္ နတ္စည္းစိမ္ စတာေတြကုိ ရေစဖုိ႔ျဖစ္ေနပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ့ ဒီစည္းစိမ္ေတြကုိ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ေလာဘကင္းမႈ၊ ေဒါသကင္းမႈ၊ ေမာဟကင္းမႈ၊ နိဗၺာန္မ်က္ေမွာက္ျပဳမႈေတြကုိ ဦးတည္ပါတယ္။ ဒီဦးတည္ခ်က္နဲ႔ပဲ ျဖစ္ပါရေစဆုိတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး မျဖစ္ပါရေစနဲ႔ ဆုိတာကုိ ရည္ရြယ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔လုိ႔ ရည္ရြယ္မႈကေတာ့ လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ ဦးတည္ခ်က္ေကာင္း ျဖစ္ေစပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေတာင့္တမႈ၊ ဆုေတာင္းမႈဟာ မေတာင့္တတတ္၊ မဆုေတာင္းတတ္ရင္ တဏွာရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေၾကာင့္ ဘ၀သံသရာ ရွည္ၾကာမႈကုိသာ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါရေစလုိ႔ ဆုေတာင္းမႈျဖင့္ ဒုကၡတုိးမႈကုိ မျဖစ္ေစၾကဘဲ ဘုရားေလာင္း ကဏွရေသ့ ရည္ရြယ္ေတာင့္တ က်င့္ႀကံသလုိ မျဖစ္ပါရေစနဲ႔ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ေတာင့္တမႈျဖင့္သာ လြတ္ေျမာက္ရာအမွန္လမ္းကုိ အျမန္လွမ္းႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားသင့္လွပါေၾကာင္း…
