ဘုရားေပးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး


ပိဋကတ္ေတာ္လာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ သိၾကားမင္း ေမးေျဖထားခ်က္မ်ားကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ သကၠပဥွသုုတ္ေတာ္ကုုိ ဖတ္မွတ္ၾကည္ညိဳရင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုုိ႔ ေအာ္ေနၾကတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္လူေတြရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဘုုရားေပးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ခ်ိန္ထုိးေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီသုုတ္ေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အရင္တုန္းက သိၾကားမင္းေမး၍ ဘုရားရွင္ေျဖသည္ဆုုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စာတစ္ပုုဒ္ေရးဖူး၊ တရားေတြလည္း ေဟာဖူးေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေခါင္းစဥ္ေျပာင္း၊ တင္ျပပုုံေျပာင္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ လုိလားေနၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ ဘုရားအလုုိေတာ္က် ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုုိတာ ဘယ္လုုိၿငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း တင္ျပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ 

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မဂဓတုိင္း၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္၊ အမၺသ႑အမည္ရတဲ့ ပုုဏၰားရြာရဲ႕ ေျမာက္အရပ္၊ ေဝဒိယကေတာင္ ဣႏၵသာလဂူမွာ သီတင္းသုုံး ေနေတာ္မူခ်ိန္က ျဖစ္ပါတယ္။ နတ္တုုိ႔သနင္း သိၾကားမင္းဟာ ရွင္ေတာ္ဗုုဒၶ ဣႏၵသာလမွာ သီးတင္းသုံးေနေတာ္မူတဲ့ သတင္းၾကားသိၿပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံ ခ်ည္းကပ္ကာ သိလုုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြကုုိ ေမးေလွ်ာက္ပါတယ္။ 

သိၾကားမင္း - 
“ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရား... ေလာကရွိ လူနတ္ျဗဟၼာ၊ အသုရာနဲ႔ နဂါးဂႏၶဗၺစတဲ့ သတၱဝါေတြဟာ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ရန္ၿငိဳးကင္းေစဖုုိ႔၊ ဒဏ္ထားျခင္းကင္းေစဖုုိ႔၊ ေဘးရန္ကင္းေစဖုုိ႔၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း ကင္းေစဖုိ႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေစဖုိ႔ စသျဖင့္ လုိလားေတာင့္တၾကပါတယ္ ဘုရား၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ လုိလားေတာင့္တၾကေပမယ့္ သတၱဝါေတြဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕ၾက၊ ဒဏ္ခတ္ၾက၊ ရန္ျပဳၾက၊ ကုုိယ္စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုုပ္ၾက၊ အမ်က္ေဒါသထြက္ေအာင္ လုုပ္ၾကပါတယ္ဘုရား၊ ဒီလုုိ ေတာင့္တေပမယ့္ ေတာင့္တတုုိင္း မျဖစ္တာဟာ ဘယ္လုုိအေႏွာင္အဖဲြ႕ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ပါလဲ ျမတ္စြာဘုုရား”။

ျမတ္စြာဘုရား -
“နတ္တုုိ႔အရွင္ သိၾကားမင္း... ေလာကရွိ ပုဂၢိဳလ္သတၱဝါ အမ်ိဳးမ်ိဳးဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး သိၾကားမင္းေျပာတဲ့ ဆႏၵမ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ လုိလားေတာင့္တၾကေပမယ့္ ေတာင့္တတဲ့အတုုိင္း မျဖစ္ၾကတာဟာ အဲဒီပုုဂၢိဳလ္သတၱဝါ အသီးသီးမွာ ရွိေနၾကတဲ့ ဣႆာ၊ မစၧရိယဆုုိတဲ့ အတြင္းရန္ ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဣႆာဆုုိတာ သူတပါးႀကီးပြားခ်မ္းသာတဲ့ အေပၚမွာ မနာလုိ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာျဖစ္ၿပီး၊ မစၧရိယဆုုိတာက ကုုိယ့္မွာရွိတဲ့ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ အရာေလးေတြ အေပၚမွာ ဝန္တုုိတတ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္ သိၾကားမင္း”

သိၾကားမင္း -
“အရွင္ျမတ္ဘုရား... ဒီလုုိဆုုိရင္ အဲဒီ ဣႆာ၊ မစၧရိယဆုုိတဲ့ အတြင္းရန္ႏွစ္ပါးဟာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚၿပီး ဘယ္လုိတရားမ်ိဳး ရွိရင္ဒီတရားေတြ ျဖစ္ေပၚကာ ဘယ္လုုိတရားမ်ိဳး မရွိရင္ ဒီအတြင္းရန္ေတြ မျဖစ္ေပၚႏုုိင္ပါသလဲ ဘုုရား”

ျမတ္စြာဘုရား -
“သိၾကားမင္း... ဣႆာ၊ မစၧရိယဆုုိတဲ့ အတြင္းရန္ေတြဟာ ခ်စ္ျခင္းမုုန္းျခင္းဆုုိတဲ့ သံေယာဇဥ္တရားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းၿပီး ဒီအခ်စ္အမုုန္း သံေယာဇဥ္မရွိရင္ မနာလုုိျခင္း ဝန္တုုိျခင္း အတြင္းရန္ေတြလည္း မျဖစ္ေပၚႏုုိင္ေတာ့ေပ သိၾကားမင္း” 

သိၾကားမင္း -
“အရွင္ျမတ္ဘုရား... အဲလုုိဆုုိပါက ဒီအခ်စ္အမုုန္းဆုုိတဲ့ သံေယာဇဥ္တရားကေရာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ဘယ္လုိတရားမ်ိဳး ရွိရင္ ဒီသံေယာဇဥ္တရား ျဖစ္ေပၚတတ္ကာ ဘယ္လုုိတရားမ်ိဳး မရွိရင္ သံေယာဇဥ္တရား မျဖစ္ပြားႏုိင္ပါသလဲဘုုရား”

ျမတ္စြာဘုရား -
“သိၾကားမင္း... အခ်စ္အမုုန္း သံေယာဇဥ္တရားဟာ လုိခ်င္ျခင္း၊ ျဖစ္ခ်င္ျခင္း၊ ရခ်င္ျခင္းဆုုိတဲ့ ဆႏၵတရားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ၿပီး ဒီဆႏၵမရွိရင္ သံေယာဇဥ္ဆုုိတာလည္း ျဖစ္ေပၚဖုုိ႔ အေၾကာင္းမရွိႏုုိင္ပါဘူး သိၾကားမင္း”

သိၾကားမင္း -
“ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုုရား... အဲဒီလုုိဆုုိရင္ အဲဒီဆႏၵတရားကေရာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ဘယ္လုုိတရားမ်ိဳး မရွိရင္ ဒီဆႏၵတရားဟာ မျဖစ္ပြားႏုုိင္ပါသလဲ ဘုုရား”

ျမတ္စြာဘုရား -
“သိၾကားမင္း... လုုိခ်င္ျခင္း ဆႏၵတရားဟာ ႀကံစည္ျခင္းဆုုိတဲ့ ဝိတက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္ၿပီး အဲဒီ ဝိတက္ဆုုိတဲ့ ႀကံစည္ျခင္း မရွိပါက ဆႏၵဆုုိတာလည္း ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္စရာ မရွိပါဘူး သိၾကားမင္း”

သိၾကားမင္း -
“အရွင္ျမတ္ဘုရား... ဒီလုုိဆုုိရင္ အဲဒီဝိတက္တရားဟာ ဘယ္လုုိတရားမ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရၿပီး ဘယ္လုိတရားမ်ိဳး မရွိရင္ ဝိတက္တရား မျဖစ္ပြားႏုုိင္ပါသလဲ ဘုုရား”

ျမတ္စြာဘုုရား -
“သိၾကားမင္း... ႀကံစည္ျခင္း ဝိတက္တရားဟာ တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိဆုုိတဲ့ သံသရာ ခ်ဲ႕ထြင္တတ္တဲ့ ပပဥၥတရား သုံးပါးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ၿပီး လုုိခ်င္တပ္မက္မႈ တဏွာ၊ ေထာင္လႊားျခင္း မာန၊ အယူလဲြမွားျခင္း ဒိ႒ိဆုုိတဲ့ ဒီပပဥၥတရား သုုံးပါးမရွိရင္ ႀကံစည္ျခင္း ဝိတက္လည္း မရွိႏုုိင္ပါဘူး သိၾကားမင္း“

သိၾကားမင္း -
“ဘုုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုုရား… ဒီလုုိဆုုိေတာ့ သတၱဝါေတြဟာ တဏွာမာနဒိ႒ိ ဆုုိတဲ့ ပပဥၥတရား သုုံးပါးကုုိ အေျခခံရာက ႀကံစည္မႈေတြျဖစ္၊ ႀကံစည္မႈကုုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဆႏၵေတြျဖစ္၊ ဆႏၵကုုိ အေျခခံၿပီး အခ်စ္အမုုန္းေတြျဖစ္၊ အခ်စ္အမုုန္းကုုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး မနာလုုိျခင္း ဝန္တုုိျခင္းေတြ ျဖစ္ရာက တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေပမယ့္ မၿငိမ္းခ်မ္းႏုုိင္ျဖစ္ရတယ္ဆုုိတာ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ပါၿပီ ဘုရား၊ သုိ႔ဆုုိလ်င္ အဲဒီ သံသရာခ်ဲ႔ထြင္တတ္တဲ့ တရားေတြ မျဖစ္ေပၚေအာင္ဆုုိရင္ ဘယ္လုုိတရားမ်ိဳးကုုိ အားထုုတ္ရတယ္ဆုုိတာလည္း မိန္႔ၾကားေတာ္မူပါဘုုရား”

ျမတ္စြာဘုရား -
“သိၾကားမင္း… ဒီသံသရာ ခ်႕ဲထြင္တတ္တဲ့ ပပဥၥတရားေတြ မျဖစ္ေပၚခ်င္ရင္ေတာ့ ေဝဒနာကမၼ႒ာန္းကုုိ ပြားမ်ားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဒနာဆုုိတာ ခံစားျခင္းကုုိ ေျပာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ရင္၊ ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ ခံစားခ်က္မွန္သမွ်ကုုိ သိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ဘယ္လုုိခံစားမႈမ်ိဳးကုုိမွ လုုိက္မခံစားမိဖုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသာမနႆ ေဝဒနာလုုိ႔ ေခၚတဲ့ ဝမ္းေျမာက္တဲ့ ခံစားခ်က္၊ ေဒါမနႆ ေဝဒနာလုုိ႔ ေခၚတဲ့ မႏွစ္သက္တဲ့ ခံစားခ်က္၊ ဥေပကၡာ ေဝဒနာလုုိ႔ ေခၚတဲ့ ဝမ္းေျမာက္တာလည္း မဟုုတ္၊ ဝမ္းမေျမာက္တာလည္း မဟုုတ္တဲ့ လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ ၾကားခ်ထားတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကုုိ အရွိအတုုိင္း သိမွတ္ၿပီး ဘယ္လုုိ ခံစားခ်က္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အကုုသုုိလ္ျဖစ္မယ့္ ခံစားခ်က္မ်ိဳးကုုိေရွာင္ၿပီး ကုုသုုိလ္ျဖစ္မယ့္ ခံစားခ်က္ကုုိ ေဆာင္ကာ ေဝဒနာ ကမၼ႒ာန္း အျဖစ္နဲ႔ ႏုုိင္ေအာင္ပြားမ်ားထားမယ္ဆုုိရင္ ဒီတဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ဆုုိတဲ့ သံသရာခ်ဲ႕ထြင္ေၾကာင္း တရားေတြ ေလ်ာ့နည္းလာကာ သတၱဝါေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုုိ တည္ေဆာက္လာႏုုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္ သိၾကားမင္း”

သိၾကားမင္း -
“မွန္ပါ ျမတ္စြာဘုုရား… သင့္ေလ်ာ္ေကာင္းျမတ္လွေၾကာင္းပါ ဘုုရား၊ တပည့္ေတာ္ အလြန္ေက်နပ္ အားရလွပါတယ္ ဘုုရား၊ သာဓုု သာဓုု သာဓုုပါ ဘုုန္းေတာ္သခင္ ဘုုရားရွင္ကုုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ဘုုရား” (သုုတၱႏၲပိဋက၊ ဒီဃနိကာယ၊ သကၠပဥွသုုတၱ)

ဒါကေတာ့ သကၠပဥွသုုတ္ေတာ္လာ သိၾကားမင္းနဲ႔ ဘုုရားရွင္ ေမးေျဖေတာ္မူၾကတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတရားအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသုုတ္ေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုုရားရွင္က ဆက္လက္ေဟာၾကားေတာ္မူထားတဲ့ အခ်က္မ်ား၊ အက်ယ္တဝင့္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူထားတဲ့ မိန္႔ေတာ္မူခ်က္မ်ား ရွိေနေသးေပမယ့္ ဒီေနရာမွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဟာၾကားခ်က္ေလာက္ကုုိပဲ လုုိရင္းခ်ဳပ္ကာ အမ်ားနားလည္ႏုုိင္ေအာင္ ကုုိးကားတင္ျပ လုုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒီေဒသနာေတာ္အရ သတၱဝါေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေပမယ့္ မၿငိမ္းႏုုိင္ၾကတာဟာ တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိဆုုိတဲ့ သံသရာခ်ဲ႕ထြင္တတ္တဲ့ တရားသုုံးပါးကုုိ အေျခခံရာက ႀကံစည္မူေတြ၊ ဆႏၵေတြ၊ အခ်စ္အမုုန္းေတြ၊ မနာလုုိဝန္တုုိမႈေတြအထိ အဆင့္အဆင့္ျဖစ္ပြားက ေနာက္ဆုုံးအဲဒီ မနာလုုိျခင္း၊ ဝန္တုုိျခင္းဆုုိတဲ့ အတြင္းရန္ႏွစ္ပါးက သတၱဝါမ်ားကုုိ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုုပ္ေဆာင္သြားေစေတာ့တာျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားနာယူႏုုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလုုိမၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြကုုိ ေျပေပ်ာက္ေစခ်င္ရင္ ေဝဒနာကမၼ႒ာန္းကုုိ ပြားမ်ားဖုုိ႔ ရွင္ေတာ္ဗုုဒၶ ညြန္ျပေတာ္မူေၾကာင္းလည္း သိမွတ္ႏုုိင္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အခ်ဳပ္ဆုုိေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ေပမယ့္ မၿငိမ္းခ်မ္းၾကတာဟာ တဏွာမာနဒိ႒ိကုုိ အေျခခံရာက ဝိတက္စတဲ့ တရားေတာ္မ်ား အဆင့္ဆင့္ျဖစ္ေပၚလာၿပီး ေနာက္ဆုုံးျဖစ္တဲ့ မနာလုုိျခင္း ဣႆာ၊ ဝန္တုုိျခင္း မစၧရိယ တရားႏွစ္ပါးေၾကာင့္ဆုုိတာ လက္ခံၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုုိလက္ခံၿပီး ဒီတရားေတြ ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ ခံစားခ်က္မွန္သမွ်ကုုိ ႐ႈမွတ္ရမယ့္ ေဝဒနာကမၼ႒ာန္းကုုိပဲ ႏုုိင္ေအာင္ပြားမ်ားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားခ်က္မွန္သမွ်ကုုိ အရွိအတုုိင္း ရႈမွတ္ထားႏုုိင္ပါက ခံစားခ်က္ကုုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ ဒုုကၡဆုုိတာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းသြားမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုုိက္ၿပီးမခံစားပစ္ဖုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သတၱဝါေတြ ၿငိမ္းခ်င္ေပမယ့္ မၿငိမ္းႏုုိင္တာဟာ ဘာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ လုုိက္လုုိက္ၿပီး ခံစားေနၾကလုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားရာက စဲြမိသြားၿပီး စဲြမိရာက အဲဒီအစဲြရဲ႕ ခ်ဲ႕ထြင္မႈေနာက္ကုုိ တေကာက္ေကာက္ ပါသြားၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အစဲြေနာက္ကုိလိုုက္ရင္း ကုုိယ့္အစဲြနဲ႔ကုုိယ္ အမွန္ထင္ကာ အလဲြေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်င္ေပမယ့္ မၿငိမ္းႏုိင္ၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုုိ အလုုိရွိၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ သူတပါးနဲ႔ မၿငိမ္းခ်မ္းကုုိ ကုုိယ့္ကုုိကုုိယ္ အရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ လုုပ္ရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုုိယ့္သႏၲာန္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုုိ တည္ေဆာက္ႏုုိင္ဖုုိ႔ ဘုုရားေပးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုုိ လုုိက္နာက်င့္သုုံးကာ ခံစားခ်က္မွန္သမွ်ကုုိ အရွိအတုုိင္း ရႈပြားရင္း အစဲြမပါေအာင္သာ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ဘုုရားေပးတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း တင္ျပလုုိက္ရပါတယ္။ 

Read more »

စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားေနတဲ့အခါ


တစ္ေန႔က ႏုိင္ငံျခားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ အရင္းႏွီးဆုုံး ဒကာမတစ္ေယာက္နဲ႔ အြန္လုုိင္းမွာ ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းသူက “အရွင္ဘုုရား မက်ိန္းေသးဘူးလားဘုုရား၊ တပည့္ေတာ္တုုိ႔ဆီမွာ သန္းေခါင္ေက်ာ္လုုိ႔ (၁)နာရီေတာင္ ထုုိးၿပီးသြားၿပီဘုုရား” ဆုုိၿပီးေမးရင္း ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာလာပါတယ္။ ဘုုန္းဘုုန္းလည္း အေတာ္အ့ံၾသသြားတယ္။ “အင္… ဒကာမေရ ဘုုန္းဘုုန္းက မအိပ္ေသးတာမဟုုတ္ဘူး၊ အိပ္ၿပီးလုုိ႔ အ႐ုုဏ္ေတာင္ ဘုုဥ္းေပးၿပီးသြားၿပီ”လုုိ႔ ျပန္ေျပာေတာ့မွ “OH MY BUDDHA”လုုိ႔ဆုုိကာ သူ႔ကုုိယ္သူ ဘုုရားတပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘုုန္းဘုုန္းကပဲ “ ဒကာမက ခုုခ်ိန္ထိ မအိပ္ေသးဘဲ ဘာလုုပ္ေနတာလဲ”လုုိ႔ ထပ္ၿပီးေမးလုုိက္ေတာ့ “တပည့္ေတာ္ အိပ္မရလုုိ႔ဘုုရား၊ စိတ္ဖိစီးမႈေတြက အရမ္းမ်ားၿပီး အလုုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဖိအားေတြနဲ႔ အိပ္လုုိ႔မရဘူးဘုုရား၊ တပည့္ေတာ္မေလ တစ္ခါတခါ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ ဒီဘဝမွာ ေနေတာင္မေနခ်င္ေလာက္အာင္ကုုိ ျဖစ္ရပါတယ္ဘုုရား” စသျဖင့္ ျပန္ေျပာလာပါတယ္။ ဒကာမရဲ႕ ခံစားခ်က္အတြက္ ကုုိယ္ခ်င္းစာမိသလုုိ ဒီခံစားခ်က္ေတြ သက္သာေအာင္ ဘုုန္းဘုုန္းလည္း တတ္ႏုုိင္သေလာက္ အားေပးစကား၊ အားေပးတရား ေဟာျဖစ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။

ဒါက ဘုုန္းဘုုန္းနဲ႔ နီးစပ္သူေတြရဲ႕ လက္ေတြ႕ခံစားခ်က္ေလးေတြအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနမွာ ဘုုန္းဘုုန္းေျပာခ်င္တာက အဲဒီဒကာမလုုိ ခံစားခ်က္တူ၊ စိတ္ဖိစီးမႈ အပူေတြနဲ႔ တငူငူျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူသူငါငါ ပုုဂၢိဳလ္အျဖာျဖာရဲ႕ ခံစားမႈေလးေတြအေၾကာင္း၊ စိတ္ဖိစီးမႈေလးေတြ အေၾကာင္းပဲ  ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုုတ္တယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဲဒီဒကာမနဲ႔ ေျပာျဖစ္တုုန္းက ဘုုန္းဘုုန္းက ဘဝဒုုကၡဆုုိတာ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ အဆုုံးစီရင္လုုိက္လုုိ႔ ၿပီးသြားမယ္ဆုုိရင္ ဒုုကၡကုုိယ္စီ ရွိေနၾကတဲ့ သတၱဝါအားလုုံး ဒီလုုိပဲ လုုပ္ေနၾကမွာေပါ့။ အရွင္ဘုုရားတုုိ႔ ကုုိယ္တုုိင္လည္း အဲဒီလုုိ ေျဖရွင္းမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဘဝသံသရာဆုုိတာ ဒီလုုိ မၿပီးဘူးေလ။  ဒုုကၡဆုုိတာ ဒီဘဝ႐ုုပ္ရလုုိ႔ ျဖစ္ရတာဆုုိၿပီး ႐ုုပ္အေကာင္ကုုိ အဟုုတ္ေျပာင္ေအာင္ အဆုုံးစီရင္ေပမယ့္ တကယ္မျပတ္ေသးတဲ့ ကိေလသာေတြက ေနာက္ဘဝ ေနာက္ခႏၶာမွာလည္း ဒီလုုိပဲ ထပ္ျဖစ္ေနမွာဆုုိေတာ့ အဲဒီလုုိ ဘဝသစ္ျဖစ္တုုိင္း ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ အဆုုံးစီရမယ္ဆုုိရင္ ဆုုံးမွာကုုိ မဟုုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ တကယ္ျဖစ္သင့္တာက ဒုုကၡကုုိရင္ဆုုိင္၊ စိတ္ဖိစီးမႈကုုိ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး ခံႏုုိင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုုိင္ ေလ့က်င့္ဖုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္” စသျဖင့္ အားေပးႏွစ္သိမ့္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ 

အမွန္ေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈ ျဖစ္တယ္ဆုုိတာ စိတ္ကအာရုုံေတြရဲ႕ ဆြဲရာကုုိ ပါသြားၿပီး အဲဒီအစဲြတရားေတြမွာ လုုိက္ခံစားေနမိလုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာရုုံဆုုိတာကလည္း သိတဲ့အတုုိင္းပဲ အဆင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အသံပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အနံ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အရသာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အေတြ႕အထိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းရင္လည္းစဲြ၊ မေကာင္းရင္လည္း စဲြေနတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဘယ္လုုိပဲျဖစ္ျဖစ္ စဲြသြားတယ္ဆုုိရင္ အဲဒီအစဲြဟာ ကုုိယ့္စိတ္ကုုိ သက္ေသာင့္သက္သာ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္ေစတဲ့ သေဘာမရွိပါဘူး။ အစဲြရဲ႕ သေဘာက အစဲြမ်ားေလ အလဲြမ်ားေလပဲ ျဖစ္ကာ စဲြရာေနာက္မွာ ခံစားမႈလည္း ေရာက္လာေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုုိ စဲြရာခံစားရာက ကုုိယ္မႏွစ္သက္တဲ့အရာ၊ ကုုိယ္မႀကိဳက္တဲ့အရာ၊ ကုုိယ္သေဘာမက်တဲ့ အရာေတြမွာ ခံစားမိတဲ့အခါ စိတ္မွာအနာရတဲ့အထိ ျဖစ္သြားတတ္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးတယ္ဆုုိတာ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေျပာရင္စိတ္အနာ ရသြားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္မွာနာသြားၿပီဆုုိရင္ သတၱဝါေတြဟာ က်န္တဲ့အနာေတြထက္ကုုိ ပုုိၿပီးခံစားရေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ စိတ္ဖိစီးတယ္ဆုုိတာ အာရုုံေတြရဲ႕ စဲြရာေနာက္ကုုိ စိတ္ကလုုိက္မိရာက အဲဒီအစဲြတရားက ကုုိယ့္စိတ္ကုုိ ျပန္ဖိစီးရင္း စိတ္ခံစားခ်က္ျဖစ္ကာ စိတ္မွာအနာရသြားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒီလုိဆုုိေတာ့ အဲဒီစိတ္ခံစားမႈ အစဲြေတြဟာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလဲလုုိ႔ ဆုုိရင္ မသိလုုိ႔ ျဖစ္ၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္မွာျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အာ႐ုံေတြ၊ အေတြးေတြ၊ ခံစားမႈေတြကုိ သတိနဲ႔ယွဥ္ၿပီး မသိတဲ့အတြက္ အဲဒီမသိမႈက အစဲြတရားကုိ ျဖစ္ပြားေစတာျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဆုိတဲ့သေဘာက သိရင္စဲြစရာအေၾကာင္းမရွိဘဲ မသိလုုိ႔ စဲြသြားၾကျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုုိၾကပါစုုိ႔။ အသံဆုုိတဲ့ အာရုုံတစ္ခုုခုုကုုိ အသံဆုုိတဲ့ သေဘာသဘာဝလုုိ႔ မသိတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီအသံေပၚမွာလုုိက္စဲြသြားၿပီး ေကာင္းတဲ့အသံ၊ မေကာင္းတဲ့အသံ၊ ႀကိဳက္တဲ့အသံ၊ မႀကိဳက္တဲ့ အသံ၊ ခ်ီးမြန္းသံ၊ ကဲ့ရဲ႕သံ စသျဖင့္ ခံစားမိသြားေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားမိၿပီဆုုိရင္ ေကာင္းရင္လုုိခ်င္မႈေတြျဖစ္ၿပီး မေကာင္းရင္ မလုုိခ်င္မႈေတြ ျဖစ္ေစကာ လုုိခ်င္တဲ့သေဘာ၊ မလုုိခ်င္တဲ့ သေဘာဆုုိတာ ေလာဘ၊ ေဒါသရဲ႕ သေဘာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာအတုိင္းပဲ စိတ္ဖိစီးမႈ ျဖစ္တယ္ဆုုိတာဟာလည္း အာရုုံအေပၚမွာ စဲြလန္းမိရာက အဲဒီအစဲြကုိ မသိဘဲ လုိက္ခံစားရာက ဒီခံစားခ်က္က ကုုိယ့္စိတ္ကုုိ ပင္ပန္းေစကာ ဖိအားေတြျဖစ္သြားျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။  အရင္းစစ္ေတာ့ အားလုံးဟာ မသိလုုိ႔ စဲြၾကေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဆုိေတာ့ကား အာရုံေနာက္ကုိ စိတ္ကလုုိက္မိရာက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားခ်က္ အစဲြတရားေၾကာင့္ စိတ္မွာဖိအားေတြ၊ အနာေတြ ျဖစ္လာၾကတဲ့ သေဘာမွာ ဒီဖိအားေတြက ႐ုန္းထြက္ႏုုိင္ေအာင္ အျမန္ဆုုံး ႀကိဳးစားၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပုထုုဇဥ္ သဘာဝ မသိလုုိ႔ စဲြၾကတာ၊ ခံစားၾကတာေတြဟာ ျဖစ္တတ္ေပမယ့္ ဒီသေဘာကုုိ သိလာရင္ေတာ့ အဲဒီဖိအားေတြ၊ ခံစားမႈေတြကေန သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ေလ့က်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးလုုိ႔ ဒုုကၡျဖစ္လုုိ႔ဆုုိၿပီး ရုန္းမထြက္ဘဲ ဒီအတုုိင္း လုုိက္ၿပီးခံစားေနမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ အဲဒီခံစားမႈက ၾကာရင္ကုုိယ့္ကုုိ အႏုုိင္ယူသြားမွာ အမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဖိအားေတြ၊ ခံစားမႈေတြကေန အျမန္႐ုန္းထြက္ၾကည့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ရုန္းထြက္ၾကမယ္ဆုုိေတာ့ အေကာင္းဆုုံးနည္းက တရားသေဘာနဲ႔ ေျဖဆည္ရာကုုိရွာရင္း ရုန္းထြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝမွာ လူတုုိင္းႀကဳံေတြ ေနၾကရတဲ့ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ကုုိယ့္မွာႀကဳံေတြ႕ ခံစားေနရၿပီးဆုိရင္ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ အရင္ဆုုံး ကုုိယ္လတ္သန္႔ရွင္းၿပီး တိတ္ဆိတ္ညိမ္သက္တဲ့ ေနရာတစ္ခုုခုုကုုိ ေရြးခ်ယ္ကာ သက္ေသာင့္သက္သာ ရွိတဲ့ ဣရိယာပုုတ္နဲ႔ မ်က္လႊာေလးခ်ၿပီး ကုုိယ့္ရဲ႕အမူအရာေလးကုုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ၾကည့္လုုိက္ပါ။ အဲဒီအခုုိက္အတန္႔မွာ အရင္းတုုန္းက ဘာပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့၊ စိတ္မွာဘယ္လုုိ ခံစားမႈမ်ိဳးေတြ၊ ဖိအားေတြပဲ ရွိခဲ့ရွိခဲ့ ေမ့ပစ္ထားလုုိက္ပါ။ ခႏၶာကုုိယ္နဲ႔ စိတ္ကုုိ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္တဲ့ အေနအထားေလးနဲ႔ ျပင္ဆင္ၿပီး ဝင္ေလထြက္ေလေလးကုိ အရွိအတုုိင္းေလးပဲ လုုိက္သိႏုုိင္ေအာင္ သတိကပ္ထားေပးလုုိက္ပါ။ အဲဒီလုုိ လုုိက္ၿပီးသိမွတ္ေနတဲ့အခုုိက္မွာ ေသခ်ာပါတယ္ အေတြးေတြ အမ်ားႀကီးေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။ စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႔။ ဒါဟာ သမာဓိနည္းေနေသးလုုိ႔ ျဖစ္တဲ့သေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လြတ္သြားလုုိက္၊ ျပန္မွတ္လုုိက္၊ ျပန္သိလုုိက္ စသျဖင့္ ထပ္ခါထပ္ခါ ဝီရိယေလးေတြထားၿပီး ႀကိဳးစားပြားမ်ားဖုုိ႔ပါပဲ။ ဒါဆုုိရင္ တျဖည္းျဖည္း သမာဓိေလးေတြ တည္လာၿပီး စိတ္အဆင္လည္း ၿငိမ္လာကာ ၾကာေတာ့ ၿငိမ္လာရာကေန ၾကည္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ၾကည္လာရင္ ခုုနကျဖစ္ေနတဲ့ စိတ္အစဲြဖိအားေတြ၊ ခံစားခ်က္ေတြဟာလည္း အလုုိလုုိ ေပ်ာက္ပ်က္သြားေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ သတိမလြတ္ေအာင္ သိမွတ္ေနဖုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနည္းအတုုိင္း စိတ္မွာျဖစ္ေပၚလာသမွ် ခံစားခ်က္ကုုိ သတိကပ္ၿပီး သိမွတ္ေပးႏုုိင္ၿပီဆုုိရင္ ေသခ်ာပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈဆုုိတာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလ်ာ့နည္းသြားေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အခ်ဳပ္ေျပာခ်င္တာက စိတ္ဖိစီးမႈေတြ၊ စိတ္ဒုုကၡေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ဆုုိတာ ကုုိယ့္စိတ္မွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အရာေတြကုုိ မသိလုုိ႔ျဖစ္ၿပီး မသိရာကေန အာရုုံေတြေနာက္ကုုိ စိတ္ကလုုိက္မိကာ စဲြမိရာက ဖိတ္အားေတြျဖစ္၊ ခံစားခ်က္ေတြျဖစ္ရင္း စိတ္မွာအနာေလးေတြ ျဖစ္သြားတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလုုိဖိစီးမႈေတြ၊ ခံစားမႈေတြ မျဖစ္ရေအာင္ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ သတိကပ္ၿပီး ဘယ္သူကဘာေျပာေျပာ၊ ဘယ္လုုိအသံပဲၾကားၾကား၊ ဘယ္လုုိအာရုံမ်ိဳးပဲလာလာ လုုိက္ခံစားၿပီး လုုိက္မစဲြဖုုိ႔ပဲ ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အရာအားလုုံးဟာ ခဏေလးျဖစ္ေပမယ့္ စဲြေနသမွ် လဲြေနၾကဦးမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီလုုိအလဲြ သံသရာမရွည္ေအာင္ အားလုုံးဟာ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ၿပီးသြားမွာပါပဲလုုိ႔ ႏွလုုံးသြင္းကာ ခံစားမႈကုုိ ေျဖဆည္ႏုုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီလုုိဆုုိရင္ စိတ္ဖိစီးမႈေတြဟာလည္း သက္ေသာင့္သက္သာျဖစ္ကာ ခံႏုုိင္ရည္ ရွိလာမွာျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျပာလုုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ အစဲြတရားေၾကာင့္ အလဲြမ်ားကာ ဖိအားေတြေအာက္ စိတ္ေတြေရာက္ၿပီး စိတ္မွာနာေနၾကတဲ့ စိတ္ေဝဒနာရွင္ေတြအေနနဲ႔ ဒီဖိအားေတြ၊ ခံစားမႈေတြကေန သက္ေသာက္သက္သာ ႐ုုန္းထြက္ႏုုိင္ၾကဖုုိ႔ ကုုိယ့္စိတ္ကုုိ ျပန္မတ္ စိတ္မွာ သတိကပ္ၿပီး ဘယ္လုုိအာရုုံမ်ိဳးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အစဲြတရားနဲ႔ မခံစားမိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ကုုိယ့္စိတ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားမႈ မွန္သမွ်ကုုိ ျဖစ္ေပၚလာဆဲ အခုုိက္မွာ သိႏုုိင္ေအာင္ ရႈမွတ္ပြားမ်ား ေနထုုိင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေစတနာထား၊ ေမတၱာအားနဲ႔ အသိစကား ပါးလုုိက္ရပါတယ္။   

Read more »

နဲနဲေလးေတာ့ လဲြေနတယ္ (၂၈)


 ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ စုံမျပႆနာ
 တစ္ေလာက အြန္လုိင္းစာမ်က္ႏွာ တစ္ခုုေပၚမွာ တက္လာတဲ့ ဘုရားစင္နဲ႔ ဘုုရားပုုံေလးကုုိၾကည့္ၿပီး ေအာက္မွာေရးထားတဲ့ မွတ္ခ်က္ေလးတစ္ခုကုိ သတိျပဳမိလုုိက္ပါတယ္။ စာဖတ္သူ တစ္ဦးက ပုုံတင္သူကုိ ဘုုရားစင္မွာ ဘုုရားပန္းအုိးက ႏွစ္အုုိးတည္းပါလားလုိ႔ မွတ္ခ်က္ျပဳထားတာကုိ ပုံပုိင္ရွင္က ႏွစ္အုုိးမဟုုတ္ပါဘူး၊ သုုံးအုုိးပါ မျမင္ရလုုိ႔ပါဆုုိၿပီး ျပန္ေျပာထားၾကပါတယ္။ ဒီမွတ္ခ်က္ေလးေတြကုုိၾကည့္ၿပီး တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ ဗုုဒၶဘာသာဝင္ေတြမွာ ဒီလုုိ စုုံမအယူအဆေလးေတြ ရွိေနတာကုိ သတိျပဳမိျပန္ပါတယ္။ တစ္ခါတုန္းကလည္း ရဟန္းဒကာမတစ္ဦးက ေက်ာင္းကဘုရားခန္းမွာ ဘုရားပန္းအုိးႀကီးေတြလွဴမလုိ႔ အဲဒါႏွစ္အုိးပဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ အဆင္ေျပရဲ႕လားဘုုရားလုုိ႔ ေလွ်ာက္ထားဖူးပါတယ္။ လွဴေကာင္းပါတယ္လုုိ႔ေျပာရင္း စိတ္ထဲမွာလည္း ႏွစ္အုုိးတည္းဆုုိရင္ မလွဴေကာင္းဘူး၊ ကုုသုုိလ္မရဘူး၊ အျပစ္ျဖစ္မယ္၊ ဘာျဖစ္မယ္၊ ညာျဖစ္မယ္လုုိ႔မ်ား ထင္ေနသလား မသိပါဘူးလုုိ႔ ကုုိယ့္ဖာသာကုုိယ္ စဥ္းစားေနမိခဲ့ပါေသးတယ္။ 

စကားစပ္လုိ႔ ဘုန္းဘုုန္းတုုိ႔ ေရာက္ေနတဲ့ႏုိင္ငံရဲ႕ ျမန္မာသံ႐ုုံးက အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုုကုိ သြားသတိရမိပါေသးတယ္။ သံ႐ုံးကေနၿပီး ဆရာေတာ္တစ္ပါးထံကုိ သံဃာသုုံးပါး ဆြမ္းစားပင့္ပါတယ္။ အဲဒီတုုန္းက သံဃာေတာ္ေတြလည္း မအားေတာ့ သုုံးပါးမၾကြႏုုိင္ဘဲ ႏွစ္ပါးပဲ ၾကြႏုုိင္မယ့္အေၾကာင္း ျပန္ေျပာေတာ့ ႏွစ္ပါးတည္းဆုိရင္ေတာ့ မထူးပါဘူးဘုုရား ဆရာေတာ္ တစ္ပါးတည္းပဲ ၾကြပါဘုုရားလုုိ႔ အဲဒီဆရာေတာ္ကုုိ ပင့္လုိက္တဲ့အေၾကာင္း ဆရာေတာ္က ဘုုန္းဘုုန္းကုုိ ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ သံ႐ုုံးမွာရွိတဲ့ ပညာတတ္ဆုိသူေတြက ဘုုန္းႀကီးပင့္တာေတာင္ သုုံးပါးျဖစ္ေစ၊ ငါးပါးျဖစ္ေစပင့္ခ်င္တဲ့ သေဘာရွိၿပီး ႏွစ္ပါးေလးပါးစတဲ့ စုုံအေရအတြက္ေတြကုုိ မႀကိဳက္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ေနာက္ဆုုံးေတာ့ ႏွစ္ပါးပဲ ၾကြႏုိင္မယ္ဆုုိရင္ေတာ့ တစ္ပါးပဲ ၾကြပါဘုုရားဆုုိၿပီး ပင့္ၾကသတဲ့ေလ။ စုုံမႀကိဳက္ဘဲ မမွႀကိဳက္တဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လုုိ အဓိပၺါယ္ေၾကာင့္ ဆုိတာ မသိေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူတုုိ႔စိတ္ထဲမွာ ႏွစ္ပါးေလးပါး စတဲ့ စုုံအေရအတြက္ေတြကုုိ သိပ္သေဘာမက်တဲ့ အေနအထားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အဲဒီလုုိ စုုံမသတ္မွတ္မႈဟာ သိပ္အေရးပါတယ္ဆုုိရင္ ဗုုဒၶတရားေတာ္မ်ားမွာ စုုံအေရအတြက္ေတြနဲ႔ ေဟာထားတဲ့ အဂၤါရပ္ေတြ၊ အခ်က္အလတ္ေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ဥပမာ သစၥာ (၄)ပါး၊ မဂၢင္ (၈)ပါး၊ ပဋိစၥသမုုပၺါဒ္ အဂၤါ (၁၂)ပါး၊ ပ႒ာန္း (၂၄) ပစၥည္းတရားမ်ား စတာေတြဟာ စုုံအေရအတြက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စုုံအေရအတြက္ဆုုိရင္ မလုုပ္ေကာင္းဘူး၊ မလွဴေကာင္းဘူး၊ မက်င့္ေကာင္းဘူးဆုုိရင္ ဒီတရားေတာ္ေတြလည္း က်င့္ဖုုိ႔မလုုိတဲ့ သေဘာကုုိ ေဆာင္သြားႏုုိင္ပါတယ္။ မအေရအတြက္ေတြမွ ေကာင္းတယ္ဆုုိတဲ့သူေတြ ကပ္ေျပာရရင္ သရဏဂုုံး သုုံးပါးနဲ႔ ငါးပါးသီလကုုိက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လုုိ႔ လုုံေအာင္မထိန္းႏုိင္ၾကသလဲဆုုိတာလည္း ေထာက္ျပစရာ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ ေျပာမယ္ဆုုိရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အဓိကကေတာ့ အေရအတြက္ထက္ ေစတနာ ရည္ရြယ္ခ်က္က ပုုိၿပီးအခရာက်တယ္ဆုုိတာ သတိျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

တကယ္ေတာ့ ဒီစုုံမ အယူအဆဟာ ဗုုဒၶတရားေတာ္ေတြနဲ႔ ဘာမွသက္ဆုုိင္တဲ့ အယူအဆပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ဒီလုုိ စုုံမအယူအဆေလးေတြဟာ ဗုုဒၶဘာသာေတြ ၾကားမွာ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ေပမယ့္ မသိမသာ မ်ားေနတာကုုိ သတိျပဳမိပါတယ္။ ကုသုုိလ္ေကာင္းမႈ လုုပ္တဲ့အပုုိင္းမွာ သဒၶါတရားနဲ႔ ေစတနာကုုိ အေလးမထားဘဲ အသြင္အျပင္ပုုိင္းကုုိ ဦးစားေပးၿပီး ဘယ္ႏွစ္ပါးမွ၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးမွ၊ ဘယ္ေလာက္မွ၊ ဘယ္ရက္မွ စတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြမွာ ပုုိၿပီးအေလးထားေနၾကတာေတြဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ လဲြေနသလုုိ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ စုုံအေရအတြက္ဆုုိရင္ ဘာျဖစ္တတ္တယ္၊ မအေရအတြက္ဆုုိရင္ ဘယ္လုုိျဖစ္မယ္ စတဲ့ အစဥ္အလာ ယုုံၾကည္ခ်က္ေတြဟာ ဗုုဒၶဘုုရား ေဟာၾကားခ်က္ေတြနဲ႔ေတာ့ လဲြေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညတ္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မကင္းလွတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ပညတ္ကုုိ ပယ္ဖုုိ႔မျဖစ္ႏုုိင္ေပမယ့္ ေကာင္းမႈကုုသုုိလ္ လုုပ္တဲ့အပုုိင္းမွာေတာ့ ပညတ္အေရအတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြထက္ ေစတနာသဒၶါတရားက အဓိကဆုုိတာ သတိျပဳၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကီေဗဒင္လကၡဏာ ဆရာေတြေၾကာင့္ ဒီလုုိ စုုံမသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ရတယ္ဆုုိရင္လည္း ေလာကီေရးနဲ႔ ကုုသုုိလ္ေရးမွာ တဲြသြားေနတာေတာ့ မေကာင္းလွပါဘူး။ 

ဆုုိလုုိတာက အလွဴဒါန ျပဳတဲ့အပုုိင္း၊ ကုုသုုိလ္လုုပ္တဲ့ အပုုိင္းေတြမွာ ဘယ္ႏွစ္ပါးမွ၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳးမွ၊ ဘယ္ႏွစ္ခုုမွ စတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုုိ ဦးစားေပးၿပီး လုုပ္ေနၾကတာေတြဟာ ဘုုရားအလုုိအက် ေစတနာ၊ သဒၶါတရားကုုိ အဓိကထားတဲ့ အယူအဆနဲ႔ လဲြေနၾကတဲ့အတြက္ ဒီလုုိစုုံမ အယူအဆေလးေတြကုုိ အေလးမထားဘဲ ကုုိယ္လုုပ္တဲ့ ေကာင္းမႈအလုုပ္အေပၚမွာ အေရအတြက္ထက္ ေစတနာ သဒၶါတရားကုုိသာ အေကာင္းဆုုံး ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘယ္ႏွစ္မ်ိဳး၊ ဘယ္ႏွစ္ပါး စသျဖင့္ လွဴႏုုိင္တာထက္ လွဴတဲ့အခုုိက္မွာ ေစတနာသုုံးတန္ ျပဌာန္းၿပီး ကုုသုုိလ္အက်ိဳးကုုိ အျပည့္အဝ ရေအာင္ လွဴႏုုိင္ၾကဖုုိ႔ ေလ့က်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ ဆုုိလုုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုုိ ဦးစားေပးၿပီး အႏွစ္သာရထက္ အသြင္အျပင္ပုုိင္းကုုိ အေလးထားၾကတဲ့ ဗုုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ အလွဴဒါန ျပဳၾကတဲ့အခါ ေစတနာ သဒၶါတရားထက္ သုုံးပါးငါးပါး စတဲ့ မအေရအတြက္မွာ အေလးထားေနၾကတာေတြဟာ ကုုသုုိလ္ေရးထက္၊ ေလာကီေရးေတြကုုိ ဦးစားေပးေနသလုုိ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအယူအဆေတြဟာ ဘုုရားအလုုိအက် အယူအဆေတြ မဟုုတ္ဘဲ ကုုသုုိလ္ေရးမွာ အဓိကနဲ႔ သာမညလဲြသလုုိ ျဖစ္တယ္ဆုုိတာ သတိျပဳဆင္ျခင္ရင္း အေရအတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ထက္ ေစတနာသဒၶါတရား အားေကာင္းျပည့္ဝေအာင္သာ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုုအျဖစ္ မီးေမာင္းထုုိး တင္ျပလုုိက္ရပါတယ္။ 

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား