ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးက မိန္႔ၾကားဖူးပါတယ္။ “ပုထုဇင္ေတြဟာ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ကလဲြလုိ႔ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ကုသုိလ္ သုိ႔မဟုတ္ အကုသုိလ္စိတ္ တစ္ခုခုနဲ႔ေနၾကတာ”တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ စိတ္ဆုိတာဟာ တစ္ၿပိဳင္တည္း ႏွစ္စိတ္ျဖစ္ေလ့မရွိပါဘူး။ အကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေနရင္ ကုသုိလ္စိတ္မျဖစ္ႏုိင္သလုိ ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေနရင္လည္း အကုသုိလ္စိတ္ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္ အကုသိုလ္လည္း မျဖစ္တဲ့ဘ၀င္စိတ္ပါ။ ဆုိေတာ့ကား.. အိပ္ရာကႏုိးတဲ့အခ်ိန္ကေန ညအိပ္ရာ၀င္တဲ့အခ်ိန္အထိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ကုသုိလ္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က မ်ားသလား၊ အကုသုိလ္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က မ်ားသလား သိႏုိင္ပါတယ္။ ကုသုိလ္စိတ္ မျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ဟာ အကုသုိလ္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနႏုိင္တဲ့အတြက္ အကုသုိလ္စိတ္မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုိင္သြားၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကုသုိလ္မျဖစ္ခ်င္ေနပါေစ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႔အေရးႀကီးပါတယ္။ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ဖုိ႔အတြက္က အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ျမင္တတ္ ေတြးတတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ျမင္တတ္ဖုိ႔က အေကာင္းျမင္တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အေကာင္းျမင္တတ္မွ အေကာင္းေတြး တတ္မွာပါ။ အေကာင္းေတြးတတ္တာဟာ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ေတြးလုိက္တာပါ။ ေလာကမွာ ရွိရွိသမွ် ပုဂၢဳိလ္သတၱ၀ါေတြကုိ ၾကည့္ၾကည့္လုိက္ပါ။ အလုံးစုံျပည့္စုံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရယ္လုိ႔ တစ္ေယာက္မွ မရွိပါဘူး။ အဲလုိ မျပည့္စုံတဲ့ သူေတြျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြကုိၾကည့္ရင္ အျပစ္ေတြကုိပဲ ေတြ႕ရမွာပါ။ အျပစ္ေတြကုိၾကည့္မိတာနဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ အကုသုိလ္ျဖစ္ စရာေတြပဲ ေတြ႕လာရမွာပါ။ အဲဒီအခါ အကုသုိလ္စိတ္ေတြလည္း မေခၚဘဲ၀င္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူ႔ကုိပဲၾကည့္ၾကည့္ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ အေကာင္းဘက္က ျမင္တတ္၊ ၾကည့္တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အေကာင္းျမင္တတ္ဖုိ႔ဆုိတာက ဘယ္သူ႔ကုိပဲေတြ႕ေတြ႕ ေကာင္းတာေလးေတြကုိ ရွာေဖြစဥ္းစား ျမင္တတ္ၾကည့္တတ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအေပၚမွာ လုိက္နာက်င့္ႀကံ တတ္ရပါမယ္။
ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဖတ္႐ႈေလ့လာဖူးတဲ့ စာေပေတြအရ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ဆက္ဆံနည္းေလးေတြ၊ ေတြးနည္းေလးေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီနည္းေလးေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကည့္ပါ။ ဒီသေဘာေတြအရ…
* လူပုဂၢိဳလ္ေတြထဲမွာ အခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ႏႈတ္ထြက္စကား ၾကမ္းတမ္းေပမယ့္ စိတ္ထားအရမ္းေကာင္းတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ အဲလုိသူမ်ိဳးကုိ သူတုိ႔ရဲ႕ အေျပာအဆုိၾကမ္းတမ္းမႈကုိ မၾကည့္ဘဲ “ေအာ္…သူဟာ အေျပာအဆုိၾကမ္းတမ္းေပမယ့္ စိတ္ထားေလးေတာ့ ေကာင္းရွာသားပဲ”လုိ႔ အေကာင္းဘက္ကေတြးၿပီး အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရပါမယ္။
* အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အေျပာအဆုိအရမ္းေကာင္းၿပီး အရမ္းႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တတ္ၾကေပမယ့္ စိတ္ထားယုတ္ည့ံပါတယ္။ အဲဒီလုိသူမ်ိဳးက်ေတာ့လည္း “သူဟာ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းေပမယ့္ အေျပာအဆုိေတာ့ ညင္သာနဴးည့ံပါလား”လုိ႔ ေတြးၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရပါမယ္။
*အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အေျပာအဆုိလည္း မေကာင္း၊ စိတ္ထားလည္း ယုတ္ည့ံတတ္ၾကေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံ အနည္းငယ္ေကာင္းတာေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲလုိသူမ်ိဳးကုိလည္း သူ႔ရဲ႕ ေကာင္းကြက္အနည္းငယ္ေလး ကုိပဲ ရွာႀကံၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္။
* အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အေျပာအဆုိလည္းမေကာင္း၊ စိတ္ထားလည္း မေကာင္း၊ တစ္ခါတစ္ရံလည္း ေကာင္းကြက္ဆုိ ဘာမွကုိ ရွာမရတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲလုိလူမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေအာင္ ဥေပကၡာသာ ျပဳႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ဥေပကၡာျပဳတာဟာ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္၊ အကုသုိလ္လည္း မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားတာပါ။
ဒါေၾကာင့္…တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကုန္ဆုံးရတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြမွာ အကုသုိလ္စိတ္ေတြ မမ်ားရေအာင္ အေကာင္းျမင္တတ္ေအာင္၊ အေကာင္းေတြးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၿပီး ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကုသုိလ္မျဖစ္ခ်င္ေနပါေစ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႔အေရးႀကီးပါတယ္။ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္ဖုိ႔အတြက္က အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ျမင္တတ္ ေတြးတတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ျမင္တတ္ဖုိ႔က အေကာင္းျမင္တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အေကာင္းျမင္တတ္မွ အေကာင္းေတြး တတ္မွာပါ။ အေကာင္းေတြးတတ္တာဟာ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ေတြးလုိက္တာပါ။ ေလာကမွာ ရွိရွိသမွ် ပုဂၢဳိလ္သတၱ၀ါေတြကုိ ၾကည့္ၾကည့္လုိက္ပါ။ အလုံးစုံျပည့္စုံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရယ္လုိ႔ တစ္ေယာက္မွ မရွိပါဘူး။ အဲလုိ မျပည့္စုံတဲ့ သူေတြျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေတြကုိၾကည့္ရင္ အျပစ္ေတြကုိပဲ ေတြ႕ရမွာပါ။ အျပစ္ေတြကုိၾကည့္မိတာနဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ အကုသုိလ္ျဖစ္ စရာေတြပဲ ေတြ႕လာရမွာပါ။ အဲဒီအခါ အကုသုိလ္စိတ္ေတြလည္း မေခၚဘဲ၀င္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူ႔ကုိပဲၾကည့္ၾကည့္ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ အေကာင္းဘက္က ျမင္တတ္၊ ၾကည့္တတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အေကာင္းျမင္တတ္ဖုိ႔ဆုိတာက ဘယ္သူ႔ကုိပဲေတြ႕ေတြ႕ ေကာင္းတာေလးေတြကုိ ရွာေဖြစဥ္းစား ျမင္တတ္ၾကည့္တတ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအေပၚမွာ လုိက္နာက်င့္ႀကံ တတ္ရပါမယ္။
ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဖတ္႐ႈေလ့လာဖူးတဲ့ စာေပေတြအရ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ဆက္ဆံနည္းေလးေတြ၊ ေတြးနည္းေလးေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီနည္းေလးေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကည့္ပါ။ ဒီသေဘာေတြအရ…
* လူပုဂၢိဳလ္ေတြထဲမွာ အခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ႏႈတ္ထြက္စကား ၾကမ္းတမ္းေပမယ့္ စိတ္ထားအရမ္းေကာင္းတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ အဲလုိသူမ်ိဳးကုိ သူတုိ႔ရဲ႕ အေျပာအဆုိၾကမ္းတမ္းမႈကုိ မၾကည့္ဘဲ “ေအာ္…သူဟာ အေျပာအဆုိၾကမ္းတမ္းေပမယ့္ စိတ္ထားေလးေတာ့ ေကာင္းရွာသားပဲ”လုိ႔ အေကာင္းဘက္ကေတြးၿပီး အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရပါမယ္။
* အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အေျပာအဆုိအရမ္းေကာင္းၿပီး အရမ္းႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တတ္ၾကေပမယ့္ စိတ္ထားယုတ္ည့ံပါတယ္။ အဲဒီလုိသူမ်ိဳးက်ေတာ့လည္း “သူဟာ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းေပမယ့္ အေျပာအဆုိေတာ့ ညင္သာနဴးည့ံပါလား”လုိ႔ ေတြးၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရပါမယ္။
*အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အေျပာအဆုိလည္း မေကာင္း၊ စိတ္ထားလည္း ယုတ္ည့ံတတ္ၾကေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ရံ အနည္းငယ္ေကာင္းတာေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲလုိသူမ်ိဳးကုိလည္း သူ႔ရဲ႕ ေကာင္းကြက္အနည္းငယ္ေလး ကုိပဲ ရွာႀကံၿပီး အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္။
* အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အေျပာအဆုိလည္းမေကာင္း၊ စိတ္ထားလည္း မေကာင္း၊ တစ္ခါတစ္ရံလည္း ေကာင္းကြက္ဆုိ ဘာမွကုိ ရွာမရတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲလုိလူမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေအာင္ ဥေပကၡာသာ ျပဳႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ဥေပကၡာျပဳတာဟာ ကုသုိလ္လည္းမျဖစ္၊ အကုသုိလ္လည္း မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားတာပါ။
ဒါေၾကာင့္…တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကုန္ဆုံးရတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြမွာ အကုသုိလ္စိတ္ေတြ မမ်ားရေအာင္ အေကာင္းျမင္တတ္ေအာင္၊ အေကာင္းေတြးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၿပီး ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။
