- “ငါမရွိရင္ မျဖစ္ဘူး”လုိ႔ မေျပာပါနဲ႔။ ငါမရွိလည္း သူ႔အတုိင္းအတာနဲ႔ သူကေတာ့ ျဖစ္သြားၾကမွာပါပဲ။
- ငါ့ကုိယ္ငါေတာင္ ဘယ္လုိေနလုိ႔ ဘယ္လုိေသရမယ္ မသိေသးတဲ့ ဘဝမွာ ငါေတြတအားမ်ားလုိ႔ မျဖစ္ျပန္ပါဘူး။
- ငါလုိ႔ေျပာတဲ့ အဲဒီငါကေရာ တကယ္ရွိလုိ႔လားလုိ႔ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ တကယ္မရွိပါဘူး။ ေဝါဟာရ ပညတ္တစ္ခု အေနနဲ႔ ငါလုိ႔ ေျပာေနရေပမယ့္ ငါ့႐ုပ္၊ ငါ့အသံ၊ ငါ့အနံ႔၊ ငါ့အရသာ၊ ငါ့အေတြ႕အထိ၊ ငါ့အေတြးအႀကံ စတာေတြဟာ ဘာတစ္ခုမွ ငါ့သေဘာအတုိင္း မျဖစ္ဘူးဆုိတာ သတိျပဳၾကရမွာပါ။...
နေမာ ဗုဒၶႆ
ဝယဓမၼာ သခၤါရာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ = ျပဳျပင္ထားသည့္ သခၤါရ တရားမွန္သမွ်သည္ ပ်က္စီးျခင္းလ်င္ နိဂုံးရွိသျဖင့္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ျပည့္စုံၾကေလာ့။
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး
*ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတုိ႔ ကုိယ္ကဤပုံ ျဖစ္လုိတုံလည္း တစ္ဖုံဆင္ကြဲ သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကုိ ပညာစကၡဳ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈ ၍ > ယခုပင္လွ်င္ မအုိခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မနာခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။ (ဘဒၵႏၲ၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ)
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွလုံးသြင္းမွာ၊ အခ်စ္မ်ားက အျပစ္မ်ား၍၊ အမုန္းမ်ားက အ႐ႈံးပြား၏။ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ကင္း၍၊ ေမတၱာႏွလုံး က်င့္ကာသုံးသည့္၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဤက်င့္ထုံးကား၊ အျပစ္လည္းကင္း အ႐ႈံးကင္းမည့္၊ မခ်စ္မမုန္း အေကာင္းဆုံးတည္း။
