မနာ ပဒါယီ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေတြးမိသမွ် စာစုမ်ားထဲက စာဖတ္သူမ်ားကုိ အားျဖစ္ေစမယ့္ သတိေပးစကား ႏွလုံးသား အာဟာရေလးမ်ားကုိ ထုတ္ႏႈတ္ၿပီး ျပန္လည္တင္ျပ ေပးလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ စာတစ္ပုဒ္လုံးကုိ ဖတ္ရတာထက္ စာတစ္ပုိဒ္ေလာက္၊ စာတစ္ေၾကာင္းေလာက္၊ စကားလုံးတစ္လုံးေလာက္က စိတ္အားအင္ကုိ ပုိၿပီးျဖစ္ေစတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္အင္အား အသိတရားေလးမ်ား တုိးပြားေစဖုိ႔ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေကာက္ခ်က္ေလးမ်ားကုိ ထပ္မံတင္ျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္မွတ္က်င့္ႀကံၿပီး တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ မွ်ေ၀ႏုိင္ၾကပါေစ
အထမ္းသမား..
ပုထုဇဥ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန စတဲ့ ကိေလသာမ်ား၊ အကုသုိလ္မ်ားကုိ အခ်ိန္ျပည့္ ထမ္းထားတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ စိတ္အစဥ္မွာလည္း ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ အေတြးေတြနဲ႔ အၿမဲေလးလံေနေလ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စိတ္မွာမေကာင္းတဲ့ အရာေတြကုိထမ္းရင္း ေလးေနသမွ် ကုိယ္မွာလည္း ေလးေနတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးကုိ အသုံးျပဳၿပီး အေလးေတြကုိ ထမ္းေနၾကတဲ့ တကယ့္အထမ္းသမားမ်ား အျဖစ္ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိ ရည္ညြန္းေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီလုိ အထမ္းသမားမ်ား ျဖစ္ေနသမွ် ဘယ္ေတာ့မွ ေပါ့ပါးလြတ္လပ္မႈကုိ ရၾကာမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္အစဥ္ကုိ ေလးလံေစတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္မ်ားကုိ ထမ္းမထားဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔လည္း တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အထမ္းသမားဘဝက အျမန္႐ုန္းထြက္ၾကဖုိ႔ သတိေပးၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရာထူးဂုဏ္သိန္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ အျဖာျဖာသည္…
လူေတြရဲ႕ ေလာဘဆုိတာကလည္း သိတဲ့အတုိင္း ရွိၿပီးရင္းရွိခ်င္၊ ရၿပီးရင္း ရခ်င္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရမ္းခ်မ္းသာေနတဲ့ သူေတြကုိ သြားေမးၾကည့္ ေနာက္ထပ္ဒီထက္ပုိၿပီး ခ်မ္းသာခ်င္ေသးလား၊ ဒီထက္ပုိၿပီး ရခ်င္ရွိခ်င္ေသးလားဆုိရင္ ခ်မ္းသာခ်င္တယ္၊ ရခ်င္ရွိခ်င္တယ္လုိ႔ပဲေျဖမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လုိခ်င္တဲ့ အတုိင္းအတာကုိ ရလာေတာ့လည္း ေက်နပ္သြားလား၊ စိတ္ခ်မ္းသာသြားလားဆုိေတာ့ မေက်နပ္ျပန္၊ စိတ္မခ်မ္းသာျပန္ဘူး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ မေက်နပ္တာက လုိခ်င္မႈေတြက ရပ္မသြားလုိ႔ပဲျဖစ္ၿပီး ရလာတဲ့အေပၚမွာ စိတ္မခ်မ္းသာတာကေတာ့ ရွိလာတာနဲ႔အမွ် စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြက ပုိမ်ားလာလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မရွိေတာ့လည္း ရွိခ်င္၊ ရွိလာျပန္ေတာ့လည္း ထပ္ရွိခ်င္၊ ထပ္ရွိလာတာနဲ႔အမွ် ထပ္ပူပင္တာေတြပဲ အျဖစ္မ်ားေနတဲ့အတြက္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာ အျဖာျဖာေတြဟာ မရွိရင္လည္းမေကာင္း၊ ရွိရင္လည္းမေကာင္းဘူးဆုိတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကုိယ္ပမာဏ ကုိယ္သိၾက…
တန္ေဆးလြန္ေဘးဆုိတဲ့ ဆုိ႐ုိးစကားတစ္ခု ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြန္အကၽြံျဖစ္လာရင္ ေဆးမျဖစ္ဘဲ ေဘးျဖစ္တတ္တယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ။ တစ္ခါတေလ ေဆးျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ဆုိတဲ့ အရာေတြေတာင္မွ အတုိင္းအတာမရွိ အလြန္အၾကဴး ျပဳမူမိရင္ ေဆးအဆင့္ကုိေက်ာ္ၿပီး ေဘးျဖစ္ေပၚေစတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္ကႀကိဳက္လုိ႔ လုိက္စားတဲ့အရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကုိယ္ကမႀကိဳက္ေပမယ့္လည္း ကုိယ့္အတြက္ လုိအပ္တဲ့အရာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လုိက္စားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္႐ုံသင့္႐ုံပဲေကာင္းၿပီး အတုိင္းအတာကုိ မေက်ာ္မိေစဖုိ႔နဲ႔ အတုိင္းအဆကုိ ေက်ာ္လြန္ၿပီး အလြန္အကၽြံျဖစ္ပါက ေဘးဒုကၡျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ပမာဏ ကုိယ္သိကာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိညႇိရင္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဘးမျဖစ္ဘဲ ေဆးျဖစ္ေစဖုိ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ အတုိင္းအတာ ပမာဏကုိသိၿပီး ကုိယ့္အရွိနဲ႔ ကုိယ္ညႇိၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
မရွိမေကာင္း၊ ရွိမေကာင္း…
ေလာကလူသားမ်ား ေတာင့္တေလ့ရွိ၊ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ ရွိေလ့ရွိၾကတဲ့ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြဆုိတာ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအေနျဖင့္ ရွိထားရင္ ေကာင္းေပမယ့္ အတုိင္းအတာကုိ ေက်ာ္လြန္တဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ရွိတာထက္၊ မရွိတာကမွ ပုိေကာင္းေနတဲ့ သေဘာရွိတတ္ၿပီး မရွိလုိ႔ပူရတာထက္ ရွိလုိ႔ပူရတာက ပုိၿပီးပင္ပန္းမႈကုိ ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ဒီအရာေတြဟာ မရွိမေကာင္း၊ ရွိမေကာင္းတဲ့ အရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ရွိထားရင္ ရွိထားသေလာက္ အေကာင္းဆုံး…
စည္းစိမ္ဥစၥာ ရထူးဌာနႏၲရေတြဟာ ရွိထားရင္ ေကာင္းတယ္ဆုိတာထက္ အဲဒီအရာေတြ အေပၚမွာ သတိမကပ္ႏုိင္ရင္ ရွိထားတာနဲ႔အမွ် စိုးရိမ္ေၾကာင့္က် ပူပန္ေသာကကုိ ျဖစ္ေစေပမယ့္ ကုိယ္က်င့္သီလစတဲ့ ကုသုိလ္တရားေတြကေတာ့ ရွိထားရင္ ရွိထားသေလာက္ ေသာကကင္းေစ၊ စုိရိမ္ပူပန္မႈကင္းေစ၊ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါခုိင္ၿမဲမႈကုိ ျဖစ္ေစ၊ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ဘဝအျဖာျဖာမွာ ေကာင္းတာေတြပဲ ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့အတြက္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရထူးဌာနႏၲရေတြ ရွိၿပီးရင္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတာထက္စာရင္ သီလစတဲ့ ကုသုိလ္တရားမ်ား တုိးပြားသထက္ တုိးပြားေအာင္ ႀကိဳးစားတာက အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေလာဘဆုိတာ အကန္႔ထားႏုိင္မွ…
ေလာဘကုိ အကန္႔ေလးနဲ႔ ထားေပးဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ရၿပီးရင္းရခ်င္၊ ရွိၿပီးရင္ ရွိခ်င္ရာက အဲဒီေလာဘရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္လာၿပီး ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာဆုိတဲ့ မတရားလိုခ်င္တဲ့ ဝိသမေလာဘေတြအထိ ျဖစ္လာကာ ဒီဝိသမေလာဘက ကုိယ့္ကုိဒီဘဝမွာေကာ သံသရာမွာပါ ဒုကၡျဖစ္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မတရားလုိခ်င္တဲ့ ဝိသမေလာဘ ဦးစီးလာရင္ အမွားအမွန္ကုိလည္း မခဲြျခားတတ္ေတာ့တဲ့အျပင္ ကုသုိလ္တရားေတြနဲ႔လည္း လဲြလာတတ္ကာ ရရွိလာတဲ့ အေပၚမွာလည္း ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္းမရွိ၊ ရရွိလာတာေတြ အေပၚမွာလည္း စုိးရိမ္ပူပန္ ေၾကာင့္က်မႈေတြအထိ ျဖစ္လာတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒီလုိ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ လူဟာ လူစိတ္ေပ်ာက္ကာ လူ႔က်င့္ဝတ္ပါ မရွိဘဲ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလုိ မျဖစ္ဖုိ႔ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ ေလာဘကုိ အကန္႔တစ္ခုနဲ႔ ထိန္းၾကဖုိ႔ သတိေပးၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
စိတ္ဓာတ္က်တယ္ဆုိတာ
စိတ္ဓာတ္က်ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကုိ ရွာၾကည့္လုိက္ေတာ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္ကလုိက္ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြမွာ စိတ္ကုိကပ္ထားၿပီး အဲဒီအာ႐ုံေတြပဲ စိတ္ထဲမွာေရာက္ေရာက္ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာေျပာလုိက္လုိ႔၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိဆက္ဆံလုိက္လုိ႔ စတဲ့ အေတြးအာ႐ုံေတြ၊ အျမင္အာ႐ုံေတြ၊ အျပဳအမူအာ႐ုံေတြမွာ စိတ္က ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကတဲ့အတြက္ အခုလုိ စိတ္ဓာတ္က်တာေတြ၊ စိတ္ညစ္တာေတြ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိအခါမ်ိဳးမွာ ဒီလုိအာ႐ုံေတြကေန ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ဖုိ႔ကေတာ့ အာ႐ုံေကာင္းေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီးရယူၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ုံေကာင္းေတြ ရယူႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း ဘုရားအား၊ တရားအားကုိ ယူမွပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဘုရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ဂုဏ္၊ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတာ္ရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈနဲ႔ စြမ္းအားေတြကပဲ က်ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ တက္လာေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္လာဖုိ႔ အတြက္ကလည္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ သတိတရား၊ သဒၶါတရား၊ ပညာတရား၊ သမာဓိတရား၊ ဝိရိယတရားေတြ အားေကာင္းလာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အထမ္းသမား..
ပုထုဇဥ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန စတဲ့ ကိေလသာမ်ား၊ အကုသုိလ္မ်ားကုိ အခ်ိန္ျပည့္ ထမ္းထားတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ စိတ္အစဥ္မွာလည္း ဒီလုိ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ အေတြးေတြနဲ႔ အၿမဲေလးလံေနေလ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စိတ္မွာမေကာင္းတဲ့ အရာေတြကုိထမ္းရင္း ေလးေနသမွ် ကုိယ္မွာလည္း ေလးေနတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးကုိ အသုံးျပဳၿပီး အေလးေတြကုိ ထမ္းေနၾကတဲ့ တကယ့္အထမ္းသမားမ်ား အျဖစ္ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိ ရည္ညြန္းေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီလုိ အထမ္းသမားမ်ား ျဖစ္ေနသမွ် ဘယ္ေတာ့မွ ေပါ့ပါးလြတ္လပ္မႈကုိ ရၾကာမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္အစဥ္ကုိ ေလးလံေစတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္မ်ားကုိ ထမ္းမထားဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔လည္း တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အထမ္းသမားဘဝက အျမန္႐ုန္းထြက္ၾကဖုိ႔ သတိေပးၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရာထူးဂုဏ္သိန္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ အျဖာျဖာသည္…
လူေတြရဲ႕ ေလာဘဆုိတာကလည္း သိတဲ့အတုိင္း ရွိၿပီးရင္းရွိခ်င္၊ ရၿပီးရင္း ရခ်င္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရမ္းခ်မ္းသာေနတဲ့ သူေတြကုိ သြားေမးၾကည့္ ေနာက္ထပ္ဒီထက္ပုိၿပီး ခ်မ္းသာခ်င္ေသးလား၊ ဒီထက္ပုိၿပီး ရခ်င္ရွိခ်င္ေသးလားဆုိရင္ ခ်မ္းသာခ်င္တယ္၊ ရခ်င္ရွိခ်င္တယ္လုိ႔ပဲေျဖမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လုိခ်င္တဲ့ အတုိင္းအတာကုိ ရလာေတာ့လည္း ေက်နပ္သြားလား၊ စိတ္ခ်မ္းသာသြားလားဆုိေတာ့ မေက်နပ္ျပန္၊ စိတ္မခ်မ္းသာျပန္ဘူး ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ မေက်နပ္တာက လုိခ်င္မႈေတြက ရပ္မသြားလုိ႔ပဲျဖစ္ၿပီး ရလာတဲ့အေပၚမွာ စိတ္မခ်မ္းသာတာကေတာ့ ရွိလာတာနဲ႔အမွ် စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြက ပုိမ်ားလာလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မရွိေတာ့လည္း ရွိခ်င္၊ ရွိလာျပန္ေတာ့လည္း ထပ္ရွိခ်င္၊ ထပ္ရွိလာတာနဲ႔အမွ် ထပ္ပူပင္တာေတြပဲ အျဖစ္မ်ားေနတဲ့အတြက္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာ အျဖာျဖာေတြဟာ မရွိရင္လည္းမေကာင္း၊ ရွိရင္လည္းမေကာင္းဘူးဆုိတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကုိယ္ပမာဏ ကုိယ္သိၾက…
တန္ေဆးလြန္ေဘးဆုိတဲ့ ဆုိ႐ုိးစကားတစ္ခု ရွိပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြန္အကၽြံျဖစ္လာရင္ ေဆးမျဖစ္ဘဲ ေဘးျဖစ္တတ္တယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပါ။ တစ္ခါတေလ ေဆးျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ဆုိတဲ့ အရာေတြေတာင္မွ အတုိင္းအတာမရွိ အလြန္အၾကဴး ျပဳမူမိရင္ ေဆးအဆင့္ကုိေက်ာ္ၿပီး ေဘးျဖစ္ေပၚေစတတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္ကႀကိဳက္လုိ႔ လုိက္စားတဲ့အရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ကုိယ္ကမႀကိဳက္ေပမယ့္လည္း ကုိယ့္အတြက္ လုိအပ္တဲ့အရာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လုိက္စားတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္႐ုံသင့္႐ုံပဲေကာင္းၿပီး အတုိင္းအတာကုိ မေက်ာ္မိေစဖုိ႔နဲ႔ အတုိင္းအဆကုိ ေက်ာ္လြန္ၿပီး အလြန္အကၽြံျဖစ္ပါက ေဘးဒုကၡျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ပမာဏ ကုိယ္သိကာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိညႇိရင္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဘးမျဖစ္ဘဲ ေဆးျဖစ္ေစဖုိ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ အတုိင္းအတာ ပမာဏကုိသိၿပီး ကုိယ့္အရွိနဲ႔ ကုိယ္ညႇိၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
မရွိမေကာင္း၊ ရွိမေကာင္း…
ေလာကလူသားမ်ား ေတာင့္တေလ့ရွိ၊ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ ရွိေလ့ရွိၾကတဲ့ ရာထူးဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြဆုိတာ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအေနျဖင့္ ရွိထားရင္ ေကာင္းေပမယ့္ အတုိင္းအတာကုိ ေက်ာ္လြန္တဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ရွိတာထက္၊ မရွိတာကမွ ပုိေကာင္းေနတဲ့ သေဘာရွိတတ္ၿပီး မရွိလုိ႔ပူရတာထက္ ရွိလုိ႔ပူရတာက ပုိၿပီးပင္ပန္းမႈကုိ ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ဒီအရာေတြဟာ မရွိမေကာင္း၊ ရွိမေကာင္းတဲ့ အရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ရွိထားရင္ ရွိထားသေလာက္ အေကာင္းဆုံး…
စည္းစိမ္ဥစၥာ ရထူးဌာနႏၲရေတြဟာ ရွိထားရင္ ေကာင္းတယ္ဆုိတာထက္ အဲဒီအရာေတြ အေပၚမွာ သတိမကပ္ႏုိင္ရင္ ရွိထားတာနဲ႔အမွ် စိုးရိမ္ေၾကာင့္က် ပူပန္ေသာကကုိ ျဖစ္ေစေပမယ့္ ကုိယ္က်င့္သီလစတဲ့ ကုသုိလ္တရားေတြကေတာ့ ရွိထားရင္ ရွိထားသေလာက္ ေသာကကင္းေစ၊ စုိရိမ္ပူပန္မႈကင္းေစ၊ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါခုိင္ၿမဲမႈကုိ ျဖစ္ေစ၊ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ဘဝအျဖာျဖာမွာ ေကာင္းတာေတြပဲ ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့အတြက္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ရထူးဌာနႏၲရေတြ ရွိၿပီးရင္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတာထက္စာရင္ သီလစတဲ့ ကုသုိလ္တရားမ်ား တုိးပြားသထက္ တုိးပြားေအာင္ ႀကိဳးစားတာက အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေလာဘဆုိတာ အကန္႔ထားႏုိင္မွ…
ေလာဘကုိ အကန္႔ေလးနဲ႔ ထားေပးဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ရၿပီးရင္းရခ်င္၊ ရွိၿပီးရင္ ရွိခ်င္ရာက အဲဒီေလာဘရဲ႕ သားေကာင္ျဖစ္လာၿပီး ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာဆုိတဲ့ မတရားလိုခ်င္တဲ့ ဝိသမေလာဘေတြအထိ ျဖစ္လာကာ ဒီဝိသမေလာဘက ကုိယ့္ကုိဒီဘဝမွာေကာ သံသရာမွာပါ ဒုကၡျဖစ္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မတရားလုိခ်င္တဲ့ ဝိသမေလာဘ ဦးစီးလာရင္ အမွားအမွန္ကုိလည္း မခဲြျခားတတ္ေတာ့တဲ့အျပင္ ကုသုိလ္တရားေတြနဲ႔လည္း လဲြလာတတ္ကာ ရရွိလာတဲ့ အေပၚမွာလည္း ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္းမရွိ၊ ရရွိလာတာေတြ အေပၚမွာလည္း စုိးရိမ္ပူပန္ ေၾကာင့္က်မႈေတြအထိ ျဖစ္လာတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒီလုိ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ လူဟာ လူစိတ္ေပ်ာက္ကာ လူ႔က်င့္ဝတ္ပါ မရွိဘဲ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလုိ မျဖစ္ဖုိ႔ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ ေလာဘကုိ အကန္႔တစ္ခုနဲ႔ ထိန္းၾကဖုိ႔ သတိေပးၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
စိတ္ဓာတ္က်တယ္ဆုိတာ
စိတ္ဓာတ္က်ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကုိ ရွာၾကည့္လုိက္ေတာ့ အာ႐ုံေတြေနာက္ကုိ စိတ္ကလုိက္ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြမွာ စိတ္ကုိကပ္ထားၿပီး အဲဒီအာ႐ုံေတြပဲ စိတ္ထဲမွာေရာက္ေရာက္ေနၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူကေတာ့ ဘာေျပာလုိက္လုိ႔၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လုိဆက္ဆံလုိက္လုိ႔ စတဲ့ အေတြးအာ႐ုံေတြ၊ အျမင္အာ႐ုံေတြ၊ အျပဳအမူအာ႐ုံေတြမွာ စိတ္က ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ၾကတဲ့အတြက္ အခုလုိ စိတ္ဓာတ္က်တာေတြ၊ စိတ္ညစ္တာေတြ ျဖစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိအခါမ်ိဳးမွာ ဒီလုိအာ႐ုံေတြကေန ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ဖုိ႔ကေတာ့ အာ႐ုံေကာင္းေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီးရယူၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ုံေကာင္းေတြ ရယူႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း ဘုရားအား၊ တရားအားကုိ ယူမွပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဘုရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ဂုဏ္၊ ဘုရားေဟာတဲ့ တရားေတာ္ရဲ႕ လမ္းညႊန္မႈနဲ႔ စြမ္းအားေတြကပဲ က်ေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိ တက္လာေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္လာဖုိ႔ အတြက္ကလည္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ သတိတရား၊ သဒၶါတရား၊ ပညာတရား၊ သမာဓိတရား၊ ဝိရိယတရားေတြ အားေကာင္းလာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
