လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရား (၄)

အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္းပြား
လစဥ္က်င္းပ ျပဳလုပ္လာခဲ့တဲ့ တစ္လတစ္ႀကိမ္ အထူးတရားပဲြနဲ႔ ေရႊျမန္မာေတြ႕ဆုံပဲြကုိ ဒီလမွာလည္း ၂၂-၅-၂၀၁၁ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔မွာ အစဥ္မျပတ္ က်င္းပျပဳလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အလွဴပဲြဆက္ေတြ မ်ားတဲ့အခါ တနဂၤေႏြေန႔ေတြမွာေတာင္ အလုပ္ဆင္းေနရတဲ့ သူေတြအတြက္ ပင္ပန္းၿပီး မအားမလပ္ျဖစ္မွာဆုိးလုိ႔ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္း မလုပ္ဘဲ တစ္လတစ္ခါေလာက္ လုပ္ၾကဖုိ႔ စီစဥ္ထားေပမယ့္ အခုလမွာေတာ့ မထင္မွတ္တဲ့ နာေရးပဲြေတြက ေပၚလာခဲ့တဲ့အတြက္ တနဂၤေႏြေန႔တုိင္းလုိလုိ ေက်ာင္းမွာပဲြက မျပတ္ဘဲ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုံမွန္က်င္းပေနက် တရားပဲြကုိလည္း မပ်က္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ရည္မွန္းထားတာဆုိေတာ့ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ေတြကလည္း မအားတဲ့ၾကားက အထူးႀကိဳးစားၿပီး လာေရာက္နာယူ မွတ္သားၾကပါတယ္။ ဒီတစ္လ တရားပဲြမွာ ထူးထူးျခားျခား မဂၤလာဦးဆြမ္းေကၽြး အလွဴရွင္ေတြရဲ႕ ပံ့ပုိးလွဴဒါန္းမႈကလည္း ရွိလာျပန္ေတာ့ မဂၤလာဇနီးေမာင္ႏွံနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးသူေတြ၊ မဂၤလာေဆာင္မယ့္သူေတြ အတြက္ပါ မွတ္သားနာယူႏုိင္မယ့္ တရားတစ္ပုဒ္ကုိ ေရြးထုတ္ၿပီး ေဟာၾကားေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလရဲ႕ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တရားရဲ႕ မွတ္သားဖြယ္ တရားေတာ္ကုိလည္း “အေဟာင္လည္းစား၊ အသစ္လည္းပြား”ဆုိတဲ့ အမည္ေလးနဲ႔ ေဟာၾကားခ်ီးျမႇင့္ေပး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီတရားေတာ္ဟာ ေက်ာင္းအမႀကီး ဝိသာခါနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေဟာၾကားေပးျဖစ္တဲ့ တရားေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဒၵိယၿမိဳ႕၊ ေမ႑ကသူေ႒းရဲ႕ ေျမး၊ ဓနဥၥယသူေ႒းနဲ႔ သုမနေဒဝီတုိ႔ရဲ႕ သမီးျဖစ္တဲ့ ဝိသာခါဟာ ဘဒၵိယၿမိဳ႕ကုိ ၾကြေတာ္မူလာတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ကုိ နာၾကားၿပီး အသက္ (၇)အရြယ္မွာပဲ ေသာတာပန္ တည္သြားခဲ့တဲ့ ဘုရားတပည့္ အမ်ိဳးေကာင္းသမီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ ဝိသာခါတစ္ေယာက္ မိဘသေဘာတူညီမႈေၾကာင့္ မိစၧာဒိ႒ိျဖစ္တဲ့ မိဂါရသူေ႒းရဲ႕သား ပုဏၰဝဎုန သူတုိ႔သားနဲ႔ အေၾကာင္းပါကာ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး လင္ေယာက်္ားရဲ႕ေနာက္ကုိ လုိက္သြားရမယ့္ သမီးဝိသာခါကုိ ဖခင္ျဖစ္သူ ဓနဥၥယသူေ႒းက အမွာစကား ဆယ္ခြန္းကုိ မွားၾကားလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီစကား ဆယ္ခြန္းက
၁။ အတြင္းမီးကုိ အျပင္မထုတ္ဖုိ႔
၂။ အျပင္မီးကုိ အတြင္းမသြင္းဖုိ႔
၃။ ေပးကမ္းေသာသူကုိသာ ေပးကမ္းဖုိ႔
၄။ မေပးကမ္းေသာသူကုိ မေပးကမ္းဖုိ႔
၅။ ေပးကမ္းေသာသူကုိလည္းေကာင္း၊ မေပးကမ္းေသာသူကုိလည္းေကာင္း ေပးကမ္းဖုိ႔
၆။ ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္ဖုိ႔
၇။ ခ်မ္းသာစြာ စားေသာက္ဖုိ႔
၈။ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္ဖုိ႔
၉။ မီးကုိလုပ္ေကၽြးဖုိ႔နဲ႔
၁၀။ အိမ္တြင္းနတ္ကုိ ပူေဇာ္ဖုိ႔
ဆုိတဲ့ စကားဆယ္ခြန္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ပုိင္းမွာ ဒီစကားဆယ္ခြန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဝိသာခါက ရွင္းျပေပးခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မ်ား အေနနဲ႔ အတြင္းမီးကုိ အျပင္မထုတ္ဖုိ႔ လုိသလုိ အျပင္မီးကုိလည္း အတြင္းမသြင္းဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီမွာေျပာလုိတဲ့ အတြင္းအျပင္ မီးဆုိတာ ကုိယ့္ရဲ႕အိမ္တြင္းက ျပႆနာ၊ လင္ေယာက္်ား၊ ဇနီးမယားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အျပစ္မ်ားကုိ အျပင္တြင္ ဟုိေျပာဒီေျပာမေျပာဖုိ႔နဲ႔ အျပင္မွာၾကားလာတဲ့ အိမ္တြင္းျပႆနာမ်ား အေၾကာင္း၊ လင္ေယာက်္ား၊ ဇနီးမယားတို႔ရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ အေျပာအဆုိမ်ား အေၾကာင္းကုိလည္း အိမ္တြင္းကုိ ယူေဆာင္မလာဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေပးကမ္းတဲ့သူကုိ ေပးကမ္းၿပီး မေပးကမ္းတဲ့သူကုိ မေပးကမ္းနဲ႔ ဆုိတာက ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိ ေခ်းငွါးၿပီး ကတိအတုိင္း တိတိက်က် ျပန္လည္ေပးကမ္းတဲ့ သူေတြကုိ ေပးကမ္းဖုိ႔လုိၿပီး ေခ်းငွါးၿပီး မေပးဘဲထားတဲ့ သူေတြကုိ မေပးကမ္းဖုိ႔လုိေၾကာင္းနဲ႔ ေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ မေပးသည္ျဖစ္ေစ ေပးကမ္းရမယ္ဆုိတာက ေဆြးမ်ိဳးဉာတိမ်ားထဲမွ မရွိဆင္းရဲလွတဲ့ အမ်ိဳးအေဆြမ်ားကုိ သူတုိ႔ျပန္လည္ေပးႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ မေပးႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ေပးကမ္းရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္ရမယ္ဆုိတာက လင္ေယာက်္ား၊ ေယာကၡမမ်ားနဲ႔ လူႀကီးသူမမ်ား ေရွ႕မွာ မ႐ုိမေသမျဖစ္ဖုိ႔၊ အထက္ေအာက္ပုံစံမ်ိဳး မျဖစ္ဖုိ႔နဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႔၊ ခ်မ္းသာစြာ စားေသာက္ရမယ္ဆုိတာက အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လင္ေယာက်္ားနဲ႔ ေယာကၡမ လူႀကီးသူမမ်ားအရင္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား စားေသာက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေစဘဲ ျပည့္စုံလုံေလာက္စြာ စီမံဖန္တီးကာ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ စားေသာက္တတ္ဖုိ႔ျဖစ္ၿပီး၊ ခ်မ္းသာစြာအိပ္ရမယ္ဆုိတာက ဇနီးမယားရဲ႕ ဝတၱရားအတုိင္း လင္ေယာက်္ားလူႀကီးသူမမ်ား အရင္ေစာေစာစီးစီး မအိပ္ဘဲ အိပ္ရာထခ်ိန္မွာေတာ့ ေစာေစာစီးစီး ထဖုိ႔လုိ႔ေၾကာင္း ေျပာလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မီးကုိ လုပ္ေကၽြးရမယ္ဆုိတာက ကုိယ့္ရဲ႕လင္ေယာက်္ားကုိ မျဖစ္မေန အေရးႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္လုိ၊ ႀကီးမားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္လုိ အေလးထားၿပီး လုပ္ေကၽြးရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာျဖစ္ၿပီး အိမ္တြင္းနတ္ကုိ ပူေဇာ္ရမယ္ဆုိတာက ႏွစ္ဘက္မိဘမ်ားကုိ အိမ္တြင္းနတ္လုိ႔ သေဘာထားၿပီး ႐ုိေသေလးစားစြာ ေထာက္ပံ့ပူေဇာ္ ေကၽြးေမြးျပဳစုေပးရမယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖခင္ႀကီးမွာလုိက္တဲ့ စကားဆယ္ခြန္းကုိ ဝိသာခါက ဒီအတုိင္း ရွင္းျပေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ျပႆနာက ေသာတာပန္နဲ႔ မိစၧာဒိ႒ိ တစ္မိသားစုတည္း ျဖစ္ေနၿပီး တစ္အိမ္ထဲမွာ အတူေနေနရတဲ့ အျဖစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝိသာခါဟာ အသက္ (၇)ႏွစ္အရြယ္တည္းက ေသာတာပန္ ျဖစ္ေနခဲ့ေပမယ့္ လင္ေယာက်ာ္းနဲ႔ ေယာကၡမမ်ားကေတာ့ ေရွးအစဥ္အလာတည္းကာ အဝတ္မဝတ္တဲ့ တကၠဒြန္းမ်ားကုိ ကုိးကြယ္လာခဲ့ၾကတဲ့ အျဖစ္ပါ။ ဒီလုိ ကိုးကြယ္ရာ မတူဘဲ တစ္အိမ္တည္း ျဖစ္ေနတာက နားလည္မႈ မရွိရင္ တစ္ေန႔မဟုတ္တစ္ေန႔ ျပႆနာ ျဖစ္တတ္တဲ့ အျဖစ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိ အၾကြင္းမဲ့ယုံၾကည္သြားတဲ့ ေသာတာပန္ျဖစ္တဲ့ ဝိသာခါမွာ မိစၧာဒိ႒ိ အိမ္ေရာက္လာၿပီးမွ ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ေဝးကြာလာတဲ့အခ်က္က အဆုိးဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မလြန္ဆန္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားအရ ဝိသာခါဟာ ကုိယ္လုပ္ရမယ့္ ဝတၱရားကုိပဲ ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ေပးေနရေပမယ့္ စိတ္မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္တင္းက်ပ္ေနတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။

တစ္ေန႔ ဝိသာခါဟာ ေယာကၡမျဖစ္တဲ့ ဓနဥၥယ သူေ႒းႀကီး ထမင္းစားေနတာကုိ ေဘးမွေနၿပီး ယပ္ခပ္ေပးေနခ်ိန္ အိမ္ေရွ႕မွာ ရဟန္းတစ္ပါး ဆြမ္းခံၾကြလာတာနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ပါေတာ့တယ္။ ရဟန္းေတာ္ကုိျမင္ေတာ့ ဝိသာခါတစ္ေယာက္ ဝမ္းသာအားရ ဖူးေမွ်ာင္ၿပီး ရွိသမွ်ဆြမ္းဆြမ္းဟင္ေတြ ေလာင္းလွဴလုိလွေပမယ့္ အနားမွာရွိေနတဲ့ ေယာကၡမရဲ႕ မသိသလုိ ေနေနမႈ၊ သေဘာမတူတဲ့ အေျခအေနေတြ ရွိေနမႈေၾကာင့္ လက္အုပ္ခ်ီၿပီးေတာ့ပဲ “အရွင္ဘုရား ကန္ေတာ့ဆြမ္းပါဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ေယာကၡမက အေဟာင္းကုိသာ စားေနတဲ့ အေဟာင္းစားျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆြမ္းမေလာင္းႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနလုိ႔ပါဘုရား” လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားလုိက္ရပါတယ္။ ဝိသာခါရဲ႕ ကန္ေတာ့ဆြမ္းကုိ အလွဴခံၿပီး ရဟန္းေတာ္လည္း ၾကြသြားပါတယ္။ ျပႆနာက ဝိသာခါေျပာတဲ့ အေဟာင္းစား ဆုိတဲ့စကားက ေယာကၡမကုိ အေတာ္ေဒါသ ထြက္ေစခဲ့တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ မိဂါရသူေ႒းဟာ သူ႔ကုိဝိသာခါက မေကာင္းတဲ့အရာ၊ အေဟာင္းေတြကုိ စားတယ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ ေျပာတယ္ဆုိၿပီး ရပ္မိရပ္ဖမ်ားေရွ႕မွာ ျပႆနာ ရွာလာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဝိသာခါက သူေျပာတဲ့ အေဟာင္းစားဆုိတာ တျခားအဓိပၸါယ္ကုိ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ မိဂါရသူေ႒းဟာ အတိတ္ဘဝေတြက လုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ အရွိန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခ်မ္းသာမႈ ကုသုိလ္အေဟာင္းကုိသာ စားေနၿပီး အခုဘဝမွာ ဘာကုသုိလ္ေကာင္းမႈမွ မျပဳဘဲ ေနေနတဲ့ အျဖစ္ကုိ ရည္ရြယ္၍သာ ေျပာဆုိျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖရွင္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိဂါရသူေ႒းဟာ သူ႔ရဲ႕စြပ္စဲြခ်က္ေတြ မွားယြင္းၿပီး ဝိသာခါ အလုိက် ရတနာသုံးပါးကုိ ကုိးကြယ္ခြင့္ျပဳကာ သူကုိယ္တုိင္လည္း ဘုရားတရားနာၿပီး ဗုဒၶဘာသာ အျဖစ္ခံယူကာ ဒါနသီလဘာဝနာ ကုသိုလ္အလုပ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားလုပ္လာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါက အေဟာင္းစား ဆုိတဲ့စကားနဲ႔ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ဝိသာခါနဲ႔ မိဂါရတုိ႔ရဲ႕ ဇာတ္ေၾကာင္း တစ္စိတ္တစ္ေဒသပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ေျပာလုိတာက မဂၤလာဇနီးေမာင္ႏွံကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာၾကားေပးခဲ့တဲ့ ဒီတရားေတာ္မွာ ဘဝတစ္ခု တည္ေထာင္ဖန္တီးၾကသူမ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ဘဝခရီး ဆက္သြားၾကမည့္သူမ်ား အေနနဲ႔ ဝိသာခါရဲ႕ အေဖက သမီးကုိ မွားလုိက္တဲ့ ဆုံးမစကားေတြကုိ မိမိတုိ႔ဘဝမွာလည္း လက္ေတြ႕လုိက္နာက်င့္သုံးၾကည့္ၾကဖုိ႔နဲ႔ ရရွိလာတဲ့ ဘဝမွာ အေဟာင္းကုိပဲ စားေနလုိ႔မျဖစ္ဘဲ အသစ္လည္းပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ၾကဖုိ႔ အသိေပး ေျပာလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္တစ္ခု ေရရွည္တည္တံ့ဖုိ႔မွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး အျမင္ၾကည္ၾကဖုိ႔၊ ဝတၱရားေတြ ေက်ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရးတည္တ့ံဖုိ႔ အေရးမွာ အတြင္းအျပင္မီးေတြကုိ ထုတ္သြင္းထုတ္ယူ မလုပ္ဖုိ႔ အထူးသတိျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အလုပ္၊ ကုိယ့္တာဝန္ကုိ ကိုယ္စီေက်ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ျပႆနာမ်ားကုိ မရွာမိၾကဖုိ႔ လုိအပ္လွပါတယ္။ ေနထုိင္သြားလာ စားေသာက္မႈေတြက အစ အရာရာမွာ အျပစ္မရွိေအာင္နဲ႔ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ရမယ့္ အရာေတြမွာ တတ္ႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေနထုိင္ေလ့က်င့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုဟာ ျပႆနာ ျဖစ္စရာ သိပ္မရွိလွဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဝိသာခါကုိ မွာတဲ့စကားေတြ ဆုိေပမယ့္ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ ယူသင့္လုိက္နာသင့္တာေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ ဒီအဆုံးအမေတြကုိ အသုံးခ်ၿပီး အိမ္ေထာင္တစ္ခု သာယာလွပေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္က အေဟာင္းစားၿပီး အသစ္ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ့္ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္အတိတ္က ျပဳလုပ္ေစာင့္ထိန္းခဲ့တဲ့ ေကာင္းတဲ့ကံေတြေၾကာင့္ လူဘဝကုိရလာ၊ ရလာတဲ့ လူဘဝမွာလည္း မိဘေကာင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္း၊ ကုိယ္လက္အဂၤါေကာင္းေတြ ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး အထုိက္အေလ်ာက္ ေနႏုိင္စားႏုိင္ သြားႏုိင္လာႏုိင္ စတာေလးေတြ ျဖစ္လာခဲ့တာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အတိတ္ရဲ႕ အက်ိဳးေပးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ဆုိတာ က်န္ခဲ့ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအက်ိဳးေပးေတြဟာလည္း အေဟာင္းေတြပဲ ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ေကာင္းခဲ့လုုိ႔ အေဟာင္းေကာင္းခဲ့ရတဲ့ အေပၚမွာ ဒီအေဟာင္းေတြကုိပဲ သာယာကာ ေက်နပ္ေနၾကလုိ႔ မျဖစ္ျပန္ပါဘူး။ အေဟာင္းေတြပဲ စားၿပီးအေဟာင္းေတြ ကုန္သြားမယ္ဆုိရင္ မေကာင္းဘုံကုိလည္း သြားႏုိင္ေသးတဲ့အတြက္ အေဟာင္းခ်ည္းပဲ စားေနလုိ႔မျဖစ္ဘဲ အသစ္လည္း ပြားေပးၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အတိတ္က လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒါနသီလဘာဝနာ အလုပ္ေဟာင္းေတြရဲ႕ အက်ိဳးေပးေဟာင္းေတြကုိ ဆထက္မက တုိးပြားရေအာင္ ဒီဘဝမွာလည္း အသစ္အသစ္ေတြ မ်ားမ်ားထပ္လုပ္ၾက၊ မ်ားမ်ားထပ္ပြားၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အခုစားေနတာေတြဟာ အေဟာင္းေတြ ျဖစ္ေနၿပီး ေနာင္စားဖုိ႔အတြက္ကေတာ့ အခုလုပ္မွရမယ့္ အသစ္ေတြ ျဖစ္လာမွာျဖစ္လုိ႔ အေဟာင္းလည္းစားရင္း အသစ္လည္း ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္က လုပ္ခဲ့တဲ့ ဒါနသီလဘာဝနာ အေဟာင္းေတြကုိ အတုယူၿပီး ဒီဘဝမွာလည္း တတ္ႏုိင္သမွ် ဒါနသီလဘာဝနာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ အသစ္ေတြကုိလည္း ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္း ပြားရာ အမွန္အစစ္ ျဖစ္လာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဘဝသံသရာ အဆုံးမသပ္ၾကေသးတဲ့ ပုထုဇဥ္ေတြအဖုိ႔ အတိတ္အနာဂတ္ပစၥဳပၸန္ ကာလေတြမွာ အခ်ိန္တုိင္းက တန္ဘုိးရွိေနၿပီး အလုပ္တုိင္းက အေရးႀကီးတဲ့အတြက္ ကုိယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြဟာ အနာဂတ္ဘဝ သံသရာအတြက္လည္း ထည့္တြက္ၿပီး လုပ္ၾကရမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ လက္ရွိဘဝကုိ မ႑ိဳင္ျပဳကာ အတိတ္ရဲ႕ အက်ိဳးကုိ ခံစားရင္း အနာဂတ္အတြက္လည္း ရင္းႏွီးၾကဖုိ႔နဲ႔ အတိတ္ကလုပ္ခဲ့တဲ့ ကံအက်ိဳးေပးေတြေလာက္နဲ႔ ေက်နပ္မေနၾကဘဲ အနာဂတ္အတြက္လည္း လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ရင္း ေရရွည္အက်ိဳး ပြားတုိးေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ဘဝမွာ ဘယ္လုိအက်ိဳးေပးေတြပဲ ကြာျခားကြာျခား အေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ လူ႔ဘဝကုိ ရရွိလာတာကုိက အေဟာင္းေကာင္းခဲ့ၾကလုိ႔ ရလာျခင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ အေဟာင္းကုိ ျဖစ္သလုိေန၊ ျဖစ္သလုိစား ဘဝနဲ႔ အဆုံးမသတ္ၾကဘဲ ရရွိလာတဲ့ လူ႔ဘဝကုိ အသုံးခ်က အနာဂတ္ဘဝေတြကေနၿပီး နိဗၺာန္အထိ တက္လွမ္းႏုိင္ၾကဖုိ႔ ဒါနသီလဘာဝနာ အလုပ္ေတြကို ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္း အသစ္အသစ္ေတြ စုေဆာင္းပြားမ်ားၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနမွလည္း အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္းပြားရာေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဒီတစ္လရဲ႕ တရားတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေဟာၾကားေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ “အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္းပြား”ဆုိတဲ့ တရားေတာ္အတုိင္းပဲ ဘဝသံသရာခရီး မၿပီးဆုံးေသးလုိ႔ ဆက္လြက္ထြက္ခြာ သြားလာေနၾကမယ့္ သံသရာ ခရီးသြားေတြ အေနနဲ႔ အတိတ္ေကာင္းလုိ႔ လူ႔ဘဝကုိ ရရွိလာၿပီး အေဟာင္းေကာင္းေနတဲ့ အေပၚမွာပဲ သာယာကာ အေဟာင္းကုိပဲ စားမေနၾကဘဲ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ အေကာင္းစားႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္လည္း အေကာင္းအလုပ္ေတြ လုပ္ၿပီး အသစ္ပြားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးတင္ျပရင္း အတိတ္က အေဟာင္းကုိ ခဏနထား အခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာပဲ အသစ္ျဖစ္တဲ့ ဒါနသီလဘာဝနာ အလုပ္ေတြကုိ ရႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားအားထုတ္ကာ ေနာက္ဆုံးျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္အထိ အေရာက္သြားၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းကာ ဒီတစ္လရဲ႕ လစဥ္ေဟာၾကား ျမတ္တစ္ရားတစ္ပုဒ္ အျဖစ္ ေရြးထုတ္ေဟာၾကားလုိက္ရပါတယ္။

အားလုံး အေဟာင္းလည္းစား အသစ္လည္း ပြားႏုိင္ၾကပါေစ..။

Read more »

ေမတၱာအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း…

“ေမတၱာသည္ အလ်ားအနံ မရွိေသာ္လည္း အသြားအျပန္ရွိသည္” ဟူေသာ ဆုိ႐ုိးစကား တစ္ခုရွိ၏။ ေမတၱာ အားေကာင္းလွ်င္ ထုိေမတၱာ၏အစြမ္းသည္ အလြန္မုန္းသည့္သူကုိပင္ ယဥ္ေက်းေစ၊ ၾကမ္းတမ္းသည့္ သူကုိပင္ ႏူးည့ံေစ၊ ေဝးေနေသာသူကုိပင္ နီးေနေစေပ၏။ ေမတၱာအားေကာင္းလွ်င္ မိမိက ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ္လည္း ေရာက္ရာအရပ္တုိင္းတြင္ လူလည္းခ်စ္သကဲ့သုိ႔ နတ္လည္းခ်စ္ျခင္းကုိ ခံရတတ္၏။ လူလည္းမစသကဲ့သုိ႔ နတ္လည္းမစျခင္းကုိ ရရွိတတ္၏။ လူလည္းကူညီသကဲ့သုိ႔ နတ္လည္းကူညီျခင္းကုိ ခံရတတ္၏။ ေမတၱာဓာတ္အားေကာင္းသည့္သူ၏ မ်က္ႏွာသည္ ၾကည့္သူတုိင္းကုိပင္ ေအးျမေစမႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္၏။ ႐ုပ္ရည္အဆင္း လွပျခင္း မရွိေသာ္လည္း ေမတၱာမ်ားေနလ်င္ ခ်စ္စရာလည္း မ်ားေနမည္သာ ျဖစ္၏။ ေမတၱာဓာတ္သည္ မေရာက္ႏုိင္သည့္ ေနရာမရွိသကဲ့သုိ႔ မေဖာက္ႏုိင္သည့္ အရာဟူသည္လည္း မရွိလွေပ။ ေမတၱာသည္ အလြန္အားႀကီးသည့္ ေဒါသကုိပင္ အႏုိင္ယူႏုိင္သျဖင့္ ေမတၱာလက္နက္သည္ အေကာင္းဆုံး လက္နက္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ဆုိေလ့ရွိၾက၏။ ဤသည္မွာ ေမတၱာ၏ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ တစ္စိတ္တစ္ေဒသပင္ ျဖစ္ပါ၏။

ျမတ္စြာဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္ပင္ ေမတၱာဓာတ္ျဖင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္မ်ားကုိ ေအးျမေစခဲ့၏။ ျမတ္ဗုဒၶ၏ ေအာင္ႏုိင္ျခင္းမ်ားကုိ ၾကည္ညိဳၾကည့္ပါက ေမတၱာျဖင့္ ေအာင္ႏုိင္ျခင္းမ်ားကုိသာ ေတြ႕ရမည္ျဖစ္၏။ အလြန္ၾကမ္းတမ္းသည့္ အဂၤုလိမာလကဲ့သုိ႔ေသာ သူမ်ား၊ ေဒါသအလြန္ ျပင္းထန္သည့္ သစၥကကဲ့သုိ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ခြန္အားႀကီးမားသည့္ နာဠာဂိရိကဲ့သုိ႔ေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီးမ်ား စသည့္ အာဂစြမ္းအားရွင္မ်ားကုိလည္း ေမတၱာဓာတ္မ်ား ျဖန္႔လႊမ္းကာ က႐ုဏာတရားမ်ားျဖင့္ ႏူးည့ံမႈကုိ ျဖစ္ပြားေစခဲ့၏။ အလြန္အဆဲသန္သည့္ အေကၠာသ ဘာရဒြါဇကဲ့သုိ႔ေသာ ပုဏၰားမ်ားကုိလည္း ေမတၱာျဖင့္ အဆဲၿငိမ္းေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ဖူး၏။ ေဒါသျဖင့္ အႏုိင္ယူလုိသူကုိ ျမတ္ဗုဒၶက ေမတၱာျဖင့္ ၿငိမ္းေအးေစခဲ့၏။ ေဒါသျဖင့္တုိက္ခုိက္ ေျပာဆုိလာလွ်င္လည္း တန္ျပန္ေဒါသထြက္ျခင္း မရွိဘဲ ေမတၱာဓာတ္ျဖင့္ ေပ်ာ့ေျပာင္းေစခဲ့၏။ ေမတၱာ၏ အစြမ္းသည္ ထုိမွ်ေလာက္ အားႀကီးလွ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အရာရာတြင္ ေမတၱာသည္သာ အေအးျမဆုံးေသာ အရာျဖစ္ၿပီး ေမတၱာျဖင့္သာ ပူေလာင္မႈမ်ားကုိ ၿငိမ္းေအးေစႏုိင္ကာ ေမတၱာအားသည္သာ အႀကီးမားဆုံးေသာအား ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ေမတၱာဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာလူငယ္မ်ားအၾကား တစ္ခါတရံ ၾကားတတ္သည့္ စကားေလးမ်ား ရွိတတ္၏။ “ဒုိ႔က မင္းအေပၚမွာ ဘယ္လုိ ေမတၱာရွိေနလုိ႔ပါ၊ ဒုိ႔ေမတၱာကုိ လက္ခံေပးပါ” စသည္ျဖင့္ ေျပာဆုိေလ့ရွိၾက၏။ ထုိလူငယ္မ်ား၏ ေမတၱာဟူသည္ ခ်စ္ခင္ျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရ၏။ စင္စစ္ ထုိသေဘာသည္ ေမတၱာမဟုတ္၊ ပီယေခၚ ေပမ၏ သေဘာပင္ျဖစ္၏။ ေပမသည္ ခ်စ္ျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရၿပီး ထုိေပမကုိလည္း တစ္ခါတရံ တဏွာဟု ဖြင့္ဆုိရွင္းျပတတ္ၾက၏။ သုိ႔ဆုိလ်င္ ယေန႔ေခတ္ လူအခ်ိဳ႕ အသုံးျပဳေနၾကသည့္ ေမတၱာဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းသည္ ေမတၱာစစ္မဟုတ္သည္မွာ အထင္အရွားပင္ ျဖစ္ပါ၏။ အမွန္အားျဖင့္ ထုိေမတၱာ၏ တုိက္႐ုိက္အဓိပၸါယ္မွာ အက်ိဳးလုိလာျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရ၏။ မိမိအတြက္မပါ သူတပါးအက်ိဳးကုိ လုိလားျခင္းသက္သက္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ထုိသုိ႔ မိမိအတြက္မပါ စစ္မွန္သည့္ ေစတနာျဖင့္ သူတပါးအက်ိဳးကုိ လုိလားျခင္း သေဘာရွိေနသျဖင့္ ထုိေမတၱာသည္ ၿငိမ္းေအးျခင္းသေဘာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း သေဘာရွိသည္ဟု ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။ သတၱဝါမ်ားသည္ မိမိအက်ိဳးကုိ လုိလားမႈ အားမ်ားလာလ်င္ ေမတၱာဓာတ္မ်ားလည္း ေခါင္းပါးလာတတ္ၿပီး အက်ိဳးစီးပြား မဲ့မႈမ်ားသာ အျဖစ္မ်ားတတ္သျဖင့္ ေမတၱာမ်ားမ်ား ထားႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါ၏။

မွန္၏။ ေမတၱာသည္ အက်ိဳးလုိလားျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ရ၏။ ေမတၱာ၏ သေဘာသည္ စစ္မွန္သည့္မေနာျဖင့္ သူတပါးအေပၚ အက်ိဳးေဖာ္ေပးျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ေမတၱာထုံထားလွ်င္ ခ်စ္စရာ အကုန္ပြားၿပီးသာ ျဖစ္ေနေပ၏။ မိမိက ေမတၱာပြားထားလွ်င္ သူတပါးကလည္း သစၥာထားကာ ခ်စ္သဒၶါလည္း ပြားလာမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ေမတၱာႏွင့္သစၥာသည္ အက်ိဳးလုိလားျခင္းႏွင့္ အမွန္တရားကုိ ေပါင္းစပ္ထားျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ စစ္မွန္သည့္ ေမတၱာသာထားႏုိင္လွ်င္ သစၥာတည္ကာ ခ်စ္သဒၶါလည္း တည္လာၾကမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ လူအမ်ား၏ အေပၚတြင္ျဖစ္ေစ၊ တိရိစၧာန္အမ်ား၏ အေပၚတြင္ပင္ ျဖစ္ေစ အက်ိဳးလုိလားသည့္ ေမတၱာဓာတ္ျဖင့္ မွန္ကန္စြာ ျပဳမူဆက္ဆံၾကည့္ပါက ေမတၱာ၏ ေရာင္ျပန္ဟပ္မႈသည္ တိရစၧာန္မ်ား အထံမွပင္လွ်င္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈကုိ ရေစႏုိင္မည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ အေရးႀကီးသည္မွာ မည္သူ႔အေပၚတြင္ျဖစ္ေစ မွန္ကန္သည့္ သစၥာတရားျဖင့္ အက်ိဳးလုိလားသည့္ ေမတၱာထားႏုိင္ျခင္းဟူသည့္ အခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။

စစ္မွန္သည့္ ေစတနာျဖင့္ အက်ိဳးလုိလားသည့္ စိတ္ျဖင့္ သတၱဝါမ်ားအေပၚ ေမတၱာပြားႏုိင္လွ်င္ အက်ိဳးတရား အလြန္ႀကီးမားေၾကာင္း အဂၤုတၱရနိကာယ္တြင္ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူထားသည့္ ေမတၱာသုတ္ တစ္သုတ္ရွိ၏။ ထုိသုတ္ေတာ္တြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က “ရဟန္းတုိ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္မွ လြန္ေျမာက္ေသာ ေမတၱာစိတ္ကုိ မွီဝဲအပ္၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာျပဳအပ္၊ ယာဥ္ကဲ့သုိ႔ျပဳအပ္၊ တည္ရာကဲ့သုိ႔ျပဳအပ္၊ ေရွး႐ႈတည္ေစအပ္၊ ေလ့လာအပ္၊ ေကာင္းစြာအားထုတ္အပ္သည္ရွိေသာ္ ရွစ္မ်ိဳးေသာ အက်ိဳးတုိ႔ကုိ မခၽြတ္ရလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္အပ္ကုန္၏။ အဘယ္ရွစ္မ်ိဳးတုိ႔နည္းဟူမူ
၁။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ရ၏
၂။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ႏုိးရ၏
၃။ အိပ္မက္ဆုိးကုိ မျမင္အပ္
၄။ လူတုိ႔၏ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးျခင္းကုိ ခံရ၏
၅။ သားရဲဘီးလူးတုိ႔၏ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးျခင္းကုိ ခံရ၏
၆။ နတ္တုိ႔ ေစာင့္ေရွာက္ကုန္၏
၇။ ထုိေမတၱာကုိ ပြားမ်ားေသာသူအား မီးအဆိပ္ လက္နက္တုိ႔ မစဲြမက် မဖ်က္ဆီးႏုိင္
၈။ လြန္ျမတ္ေသာ အရဟတၱဖုိလ္ တရားကုိ ထုိးထြင္း၍ မသိႏုိင္ခဲ့ေသာ္ ျဗဟၼာ့ျပည္သုိ႔ လားရ၏။
ရဟန္းတုိ႔ ေမတၱာစိတ္ကုိ မွီဝဲအပ္သည္ရွိေသာ္ ဤရွစ္မ်ိဳးေသာ အက်ိဳးတုိ႔ကုိ မခၽြတ္ရလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္အပ္ကုန္၏”ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထုိ႔အျပင္ ထုိေမတၱသုတ္ေတာ္တြင္ ဆက္လက္မိန္႔ေတာ္မူထားသည္မွာ

“အၾကင္သူသည္ အဖန္ဖန္ သတိရသည္ျဖစ္၍ အတုိင္းအရွည္မရွိေသာ ေမတၱာတရားကုိ ပြားမ်ား၏၊ ဥပဓိတရား၏ တည္ရာ ေမတၱာစ်ာန္ကုိ ႐ႈျမင္ေသာ ထုိသူအား သံေယာဇဥ္တုိ႔သည္ ေခါင္းပါးကုန္၏။

ေဒါသစိတ္ မရွိမူ၍ သတၱဝါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိေသာ္လည္း အကယ္၍ ေမတၱာပြားျငားအံ့၊ ထုိသုိ႔ ေမတၱာပြားျခင္းေၾကာင့္ ကုသုိလ္တရားႏွင့္ ျပည့္စုံရ၏၊ သတၱဝါအားလုံးတုိ႔ကုိ စိတ္ျဖင့္သနားၾကင္နာျခင္းရွိေသာ သူေတာ္သူျမတ္သည္ မ်ားျပားေသာ ကုသုိလ္တရားကုိ ျပဳသည္မည္၏။

အၾကင္ရေသ့ႏွင့္တူေသာ မင္းတုိ႔သည္ သတၱဝါအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ေျမအျပင္ကုိ ဒဏ္လည္းမဖက္ လက္နက္လည္းမေဆာင္ ေအာင္ႏုိင္ၾကကုန္၍ လွဴဒါန္းေပးကမ္းကုန္လ်က္ တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ အိမ္တံခါးဖြင့္၍ ေနႏုိင္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဆယ္ခုိင့္တစ္ခုိင္ အခြန္ေတာ္ေကာက္ယူျခင္း သႆေမဓ၊ အမႈထမ္းအရာထမ္းတုိ႔အား လခရိကၡာေပးျခင္း ပုရိသေမဓ၊ ဆင္းရဲသားတုိ႔အား ဥစၥာထုတ္ေပးျခင္း သမၼာပါသ၊ ခ်စ္ႏွစ္လုိဖြယ္ေသာ စကားကုိ ေျပာဆုိျခင္း ဝါဇေပၸယ်တည္းဟူေသာ သဂၤဟဝတၳဳေလးခုတုိ႔ျဖင့္ ခ်ီးေျမွာက္ကာ အစဥ္လွည့္လည္ေနကုန္၏၊ ထုိမင္းတုိ႔၏ ထုိလွဴဒါန္းေပးကမ္း ခ်ီးေျမႇာက္မႈတုိ႔သည္ ေကာင္းစြာပြားမ်ားအပ္ေသာ ေမတၱာစိတ္၏ တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ တစ္စိတ္ကုိမွ်လည္း မမွီႏုိင္ကုန္၊ ဥပမာေသာ္ကား အလုံးစုံေသာ ၾကယ္တာရာ အေပါင္းတုိ႔၏ အေရာင္သည္ လ၏အေရာင္၏ တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ တစ္စိတ္ကုိမွ် မမွီႏုိင္သကဲ့သုိ႔တည္း။

အၾကင္သူသည္ သတၱဝါအားလုံးတုိ႔အား ေမတၱာကုိ ပြားမ်ားသည္ျဖစ္၍ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိမွ် မိမိကုိယ္တုိင္လည္း မသတ္ျဖတ္၊ သူတပါးကုိလည္း မသတ္ျဖတ္ေစ၊ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း အႏုိင္မယူ၊ သူတပါးကုိလည္း အႏုိင္မယူေစ၊ ထုိသူအား တစ္စုံတစ္ေယာက္ႏွင့္မွ် ရန္မရွိႏုိင္”
(အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ ပဌမပဏၰာသက၊ ေမတၱသုတ္) ဟူ၍ ျဖစ္ပါ၏။ ဤကား ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ မိန္႔ေတာ္မူသည့္ ေမတၱာဆုိင္ရာ အက်ိဳးအာနိသင္ တရားေတာ္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။

ဤေဒသနာေတာ္အရၾကည့္လွ်င္ ေမတၱာ၏ စြမ္းအားကုိ ေကာင္းစြာသိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ သူတပါးအက်ိဳးကုိ လုိလားသည့္စိတ္ျဖင့္ “သတၱဝါအားလုံး ေဘးရန္ကင္းပါေစ၊ ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းပါေစ၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းပါေစ၊ ခႏၶာဝန္ကုိ ခ်မ္းသာစြာ ရြတ္ေဆာင္ႏုိင္ပါေစ” စသျဖင့္ ေမတၱာပြားမ်ားႏုိင္လွ်င္ ပြားမ်ားႏုိင္သည္ႏွင့္အမွ် သူတပါးလည္းခ်မ္းသာ မိမိလည္း ခ်မ္းသာမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ မေျပာင္းလဲသည့္ နိယာမ သေဘာတရားအရ ၾကည့္လွ်င္လည္း သူတပါးအေပၚ မညႇင္းစဲ၊ မႏွိပ္စက္၊ အႏုိင္မယူဘဲ ေနေလ့ရွိသူ၊ ၾကီးပြားခ်မ္းသာေစေၾကာင္း ပြားမ်ားေလ့ရွိသူအား မိမိသည္ ထုိတန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ အက်ိဳးကုိ မေမွ်ာ္မွန္းေသာ္လည္း အလုိလုိ ျပည့္စုံၿပီးသာ ျဖစ္ေစႏုိင္ေပ၏။ ေသခ်ာသည္မွာ မီးသည္ေရျဖင့္ညႇိမ္းလွ်င္ ၿငိမ္းသြားသကဲ့သုိ႔ ေဒါသသည္လည္း ေမတၱာျဖင့္ ညွိမ္းလွ်င္ၿငိမ္းတတ္သျဖင့္ ရန္လုိသူ၊ ပ်က္စီးမႈကုိ လုိလားသူမ်ားအား ေမတၱာျဖင့္သာ ၿငိမ္းေအးမႈရွိေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္ၾကမည္ ျဖစ္ပါ၏။ ထုိေၾကာင့္ ေမတၱာႏွလုံး ကုိယ္စီသုံးလွ်င္ ရႊင္ၿပဳံးႏုိင္ၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ဆုိလုိသည္မွာ ေမတၱာသည္ သူတပါးအက်ိဳးကုိ လုိလာျခင္းျဖစ္သျဖင့္ လူတုိင္းလူတုိင္း ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ အက်ိဳးကုိယ္စီ လုိလားေနၾကမည္ဆုိလွ်င္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျပႆနာျဖစ္ဖြယ္ အေၾကာင္းမရွိသကဲ့သုိ႔ မၿငိမ္းခ်မ္းဖြယ္ အေၾကာင္းလည္း မရွိႏုိင္သျဖင့္ စစ္မွန္သည့္ စိတ္ေစတနာမွန္ျဖင့္ မည္သူတရားပ်က္ပ်က္ မိမိမပ်က္ေစရန္ ႀကိဳးစားရင္း ေမတၱာတရားသာ မ်ားမ်ားထားၾကရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ မိမိက သူတပါးအေပၚ အက်ိဳးျဖစ္ေစမႈကုိ ေရွ႕႐ႈကာ ေမတၱာထားရန္ လုိသကဲ့သုိ႔ မိမိအေပၚ သူတပါးက အက်ိဳးပ်က္စီးေစလာလွ်င္လည္း စိတ္ေစတနာ မပ်က္ဘဲ မွန္ကန္သည့္ သစၥာတရားျဖင့္ ထုိသူတုိ႔အား ေမတၱာသာ မ်ားမ်ားပြားေပးရန္လည္း လုိအပ္လွေၾကာင္း၊ အခ်ိန္တန္လွ်င္ မိမိ၏ေမတၱာအစြမ္းျဖင့္ မိမိ၏ပ်က္စီးမႈကုိ ေရွ႐ႈလုိလားသူမ်ားသည္ အလုိလုိပင္ စိတ္ေစတနာေျပာင္းကာ မိမိ၏ ေမတၱာအရိပ္ေအာက္တြင္ သစၥာနိမိတ္ေကာက္လာကာ ခ်စ္သဒၶါအရိပ္ ေရာက္လာၾကမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတပါးအက်ိဳး ပ်က္စီးမႈမ်ားကုိ လုိလားသူမ်ား မ်ားျပားလွသည့္ ယေန႔ေခတ္တြင္ သစၥာတရားမ်ားလည္း ေလ်ာ့နည္းကာ ခ်စ္သဒၶါအားမ်ားပါ ေပ်ာက္ပ်က္လာေနၿပီး ေမတၱာတရားပါ ေခါင္းပါးလာေနသျဖင့္ အမ်ားတရားပ်က္ေသာ္လည္း မိမိမပ်က္ေအာင္၊ အမ်ားကုိ မျပဳျပင္ခင္ မိမိကုိယ္ကုိမိမိ ေရွးဦးစြာ ျပဳျပင္ကာ သူတပါးကုိလည္း တန္ျပန္ျပဳျပင္ႏုိင္ေအာင္ သူတပါးအက်ိဳးကုိ လုိလားျခင္း ေမတၱာဓာတ္မ်ားျဖင့္ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ၿငိမ္းခ်မ္းရာမွ အမ်ားတကာ ၿငိမ္းခ်မ္းရာသုိ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရင္း ေမတၱာႏွလုံး ကုိယ္စီသုံးႏုိင္ေအာင္သာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ၾကပါဟု ေစတနာစကား ေမတၱာအားျဖင့္ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းအပ္ပါသည္။

Read more »

ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးခ်ယ္ပါ…

မွတ္မွတ္ရရ ၿပီးခဲ့တဲ့ ကဆုန္လျပည့္ ဗုဒၶေန႔၊ ၁၇-၅-၂၀၁၁ရက္ေန႔က ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္စီမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ဒကာတစ္ေယာက္က ဗုဒၶေန႔မွာ အရွင္ဘုရားကုိ သတိတရ ဖုန္းဆက္ၿပီး ဦးတင္တာပါဘုရားလုိ႔ ေလွ်ာက္ထားရင္း သူသိခ်င္တာေလးေတြလည္း ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားလာပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခား သူေမးတဲ့ ေမးခြန္းထဲမွာ ဒီေန႔ေခတ္ သူတုိ႔လုိ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအတြက္ ကုိးကြယ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အခက္ေတြ႕ေနတဲ့ အခ်က္လည္း ပါဝင္ပါတယ္။ သူက “ဘုန္းဘုန္း သိတဲ့အတုိင္းပဲဘုရား အခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ကုိးကြယ္ရမယ့္ ဘုန္းႀကီးေတြ ကုိယ္တုိင္က ဂုိဏ္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အဖဲြ႕အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေဟာေျပာပုိ႔ခ်လာၾကေတာ့ ဘုရားေဟာ တရားေတြကုိ အမွားအမွန္ မသိတဲ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔လုိ သူေတြက အဲဒီဘုန္းႀကီး ေဟာေျပာတဲ့ တရားဟာ မွားလားမွန္လား မခဲြျခားတတ္တဲ့အျပင္ အစစ္အမွန္ ဆရာသမားကုိ ဘယ္လုိရွာေဖြရမွန္း မသိတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ေနပါတယ္ ဘုရား၊ အဲဒါ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔လုိ သူေတြအတြက္ ဆရာမမွားရေအာင္ ဘယ္လုိေရြးခ်ယ္ရမယ္ဆုိတာ လမ္းညႊန္ေပးပါဘုရား” လုိ႔ ေမးျမန္း ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ “မွန္တယ္ ဒကာေတာ္ေရ ဒကာတုိ႔လုိ သူေတြအတြက္ ကုိးကြယ္မႈ မမွားရေအာင္ ဆရာေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီးပဲ ေရြးခ်ယ္ကုိးကြယ္ ရေတာ့မွာျဖစ္တယ္”လုိ႔ အႀကံျပဳရင္း ယုံၾကည္မႈကုိ စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈနဲ႔ ေပါင္းစပ္ဖုိ႔ ေျပာျပေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒီဒကာေလွ်ာက္သလိုပဲ အခုေနာက္ပုိင္း ေဟာေျပာၾကတဲ့ ဘုန္းႀကီးအခ်ိဳ႕ေတြကလည္း စတုိလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေပၚေစေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒကာဒကာမေတြကုိ က ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ ၾကြ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ မ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြ၊ ရြ ေစတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြေၾကာင့္ အသိဉာဏ္နည္းလာတဲ့ သူေတြမွာ က တဲ့သူက က၊ ၾကြတဲ့သူက ၾကြ၊ ရြတဲ့သူက ရြ စသျဖင့္ ဝါဒမႈိင္း မိကုန္ၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ကန္းယုံၾကည္မႈ အားေကာင္းၿပီး ဆင္ျခင္ဉာဏ္ နည္းလာၾကတဲ့ သူေတြကလည္း ဘာမွမသိ လုိက္လုပ္မိရာက အမွားကုိ အမွားမွန္း မသိဘဲ ဆက္ေလွ်ာက္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အယူဝါဒ တစ္ခုဆုိတာက ယုံၾကည္မိရင္ အသက္အေသခံၿပီး ဆုတ္ကုိင္ထားတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတိပညာ မပါဘဲ ယုံၾကည္လက္ခံမိမယ္ဆုိရင္ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔ အေတာ္ခဲရင္းတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိးကြယ္အားထားရာကုိ ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါမွာ ယုံၾကည္မႈကုိ စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈနဲ႔ ေပါင္းစပ္ကာ သတိထားၿပီး ကုိးကြယ္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ အစစ္အမွန္ ကုိးကြယ္ရာေတြက မရွိဘူးမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အစစ္အမွန္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ၊ အက်င့္မွန္ သူေတာ္သူျမတ္ေတြ၊ ရဟန္းအလုပ္ကုိ လုပ္ေနၾကတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြဟာ ျမန္မာမွာေရာ ကမၻာမွာပါ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါေသးတယ္။ စာေပသင္ၾကားေလ့လာမႈ ပရိယတ္အားေကာင္းေနသမွ် က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈ ပဋိပတ္လည္း အားေကာင္းေနမွာ ျဖစ္ၿပီး အက်င့္အားေကာင္းေနသမွ် အက်ိဳးပဋိေဝဓ တရားမ်ားလည္း အားေကာင္းေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့လာသင္ယူမႈ၊ က်င့္ႀကံအားထုတ္မႈမ်ား ရွိေနသမွ် သာသနာေတာ္မွာ ပရိယတ္အေက်ာ္၊ ပဋိပတ္အေက်ာ္မ်ားလည္း မဆိတ္သုဥ္းဘဲ ထင္ရွားရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပုိၿပီး ေက်နပ္စရာေကာင္းတာက ဒီလုိပရိယတ္ ပဋိပတ္အားေကာင္းေနသမွ် သာသနာေတာ္တြင္းမွာ မမွန္တဲ့ အက်င့္ရွိသူမ်ား အၾကာႀကီး မတည္ႏုိင္ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အေရးႀကီးတာက ကုိးကြယ္သူေတြရဲ႕ ေရြးခ်ယ္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မမွန္တဲ့နည္းေတြ၊ မ႐ုိးသားတဲ့ နည္းေတြနဲ႔ ဘာနည္းညာနည္းေတြကုိ ေဟာေျပာျပသတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြေနာက္ကုိ မလုိက္မိဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈကုိ ယုတၱိက်က် ေဝဘန္ပုိင္းျခားကာ လက္ခံက်င့္သုံးသင့္သလား၊ မသင့္ဘူးလားဆုိတာ ကုိယ္ပုိင္ဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္ၿပီး အမွားမလုိက္မိဖုိ႔ပဲ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈအားေကာင္းၿပီး စူးစမ္းဆင္ျခင္မႈ အားနည္းရင္ အလဲြကုိးကြယ္မိတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈကုိ သတိတရား လက္ကုိင္ထားၿပီး ကုိးကြယ္ခံထုိက္လား၊ မထုိက္ဘူးလားဆုိတာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ေရြးခ်ယ္တတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဉာဏ္မပါတဲ့ ေနာက္လုိက္ေတြ ရွိေနသမွ် ဝါဒျဖန္႔လုိသူ၊ ဂုိဏ္းဂဏ ဖဲြ႕စည္းလုိသူေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပဲ အမွားမလုိက္မိေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား အမွားသမားေတာ္ေတြ ရွိသလုိ အမွန္သမားေတာ္ေတြလည္း ရွိေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တကယ့္ကုိ အားကုိးအားထား ျပဳထုိက္တဲ့ ဆရာသမားေတြကုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ ကုိးကြယ္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကုိးကြယ္ရာအမွန္ကုိ ေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ ကုိယ့္မွာအခက္အခဲ ရွိေနရင္လည္း ကုိယ္ကုိးကြယ္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုိးကြယ္ခံထုိက္လား၊ ဘုရားသားေတာ္ ပီသေအာင္ က်င့္ႀကံေဟာေျပာမႈ ရွိသလား ဆုိတာကုိၾကည့္ၿပီး သံဃာဂုဏ္ေတာ္ ကုိးပါးထဲက ေရွ႕ေလးပါးျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရား တပည့္သား သံဃာေတာ္ဟာ
- ေကာင္းစြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း သုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- ေျဖာင့္မတ္စြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း ဥဇုပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္အလုိ႔ငွါ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း ဉာယပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
- ႐ုိေသမႈႏွင့္ေလ်ာ္စြာ က်င့္ႀကံေတာ္မူျခင္း သာမိစိပၸဋိပႏၷဂုဏ္ေတာ္
မ်ားနဲ႔ ညီညြတ္မႈ ရွိမရွိ ဆုိတာေလးေလာက္ ေတာ့ ေရြးခ်ယ္စိစစ္တတ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္ အေျခအေနရ ဒီေလးခ်က္ေလာက္နဲ႔ ျပည့္စုံေနရင္ကုိပဲ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုိးကြယ္ခံထုိက္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလးပါးမွာ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈဆုိတဲ့ အခ်က္က သိပ္ကုိတာသြားပါတယ္။ ဒကာဒကာမေတြကုိ ဆရာအျဖစ္ ေဟာေျပာပုိ႔ခ်ေပးမယ့္ ဘုန္းႀကီးဟာ ႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈမွ မရွိဘူးဆုိရင္ ဘုရားေဟာ မဟုတ္တာေတြကုိ အဟုတ္လုပ္ၿပီး ေဟာေျပာေပးဖုိ႔ ဝန္မေလးတတ္သလုိ လူေတြအထင္ႀကီးေအာင္ သာသနာေတာ္နဲ႔ မေလ်ာ္တဲ့ အသက္ေမြးမႈေတြနဲ႔ စည္း႐ုံးဆဲြေဆာင္ဖုိ႔လည္း ဝန္မေလးတတ္ေတာ့ပါဘူး။ အထင္ႀကီးဖုိ႔၊ ေက်ာ္ၾကားဖုိ႔၊ ဂုိဏ္းဂဏဖဲြ႕ဖုိ႔အတြက္ ဝိနည္းေတာ္ကုိေမ့၊ ဘုရားေဟာကုိ ငါေဟာလုပ္ေလ့ ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဘယ္လုိမွကုိ ႐ုိးသားမႈဂုဏ္ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီးရဟန္းျဖစ္ၿပီး ႐ုိးသားမႈမွ မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ဖုိ႔ မသင့္ေတာ္တဲ့အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုိးသားမႈရွိမွ ယုံၾကည္မႈလည္း ရွိလာမွာျဖစ္ၿပီး ယုံၾကည္မႈရွိမွ ကုိးစားမႈလည္း ရွိကာ ကုိးစားႏုိင္မွလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ေကာင္းႏုိင္မွာျဖစ္လုိ႔ ကုိးကြယ္သူေတြ အေနနဲ႔ အကုိးကြယ္ခံပုဂၢိဳလ္ကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးခ်ယ္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ လက္ေတြ႕ဆန္ၿပီး စိစစ္ခံႏုိင္၊ မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏုိင္တဲ့ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြဟာ မွန္ကန္တဲ့ နည္းစနစ္နဲ႔သာ လုိက္နာက်င့္သုံးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အက်ိဳးတရားကုိ လက္ေတြ႕ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕ ေဟာၾကားခ်က္ေတြကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ သီလအက်င့္ေကာင္းေအာင္၊ သမာဓိတည္ေအာင္၊ ပညာရေအာင္ ေဟာၾကားေပးထားတာေတြပဲ ရွိပါတယ္။ ကိေလသာမ်ားေအာင္၊ ေလာဘေဒါသပြားေအာင္၊ မာနမ်ားေအာင္ စသျဖင့္ ေဟာၾကားေပးထားတာေတြ မရွိပါဘူး။ ကိေလသာ ထူေျပာေစတဲ့ အဆုိအက သင္တန္းေပးတာေတြ ဆုိတာကေတာ့ ေျပာစရာကုိ မလုိေလာက္ေအာင္ ဗုဒၶရဲ႕ ေဟာၾကားမႈမွာ မရွိတာဟာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶေဟာၾကားေပးတဲ့ တရားမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ကုိယ့္နည္းကုိယ့္ဟန္နဲ႔ တီထြင္ၾကတဲ့ အယူအက်င့္ေတြမွာဆုိရင္ေတာ့ ကိေလသာ တုိးပြားတာေတြ၊ ေလာဘေဒါသမာန အားေကာင္းလာတာေတြ ရွိလာမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ ဘယ္နည္းကုိ က်င့္ၿပီးမွ ဘာေတြပုိတုိးလာတာ၊ ေလာဘေဒါသစတာေတြ ပုိမ်ားလာတာ၊ ငါ့ဆရာ ငါ့ဝါဒစတဲ့ ငါစဲြေတြ ပုိမ်ားလာတာေတြလည္း ရွိလာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မမွန္တဲ့နည္းနဲ႔ မမွန္တဲ့ဆရာကုိ ကုိးကြယ္မိၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက မ႐ိုးမသား တစ္မ်ိဳးသြားေနၾကတဲ့ အကုိးကြယ္ခံ ပုဂၢိဳလ္ေတြ တျဖည္းျဖည္း တုိးပြားမ်ားျပားလာတဲ့ ေခတ္ကာလႀကီးမွာ ကုိးစားရာအမွန္ကုိ ဆည္းကပ္ကုိးကြယ္ႏုိင္ၾကဖုိ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သူေတြ အေနနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ကုိးကြယ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔နဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိးကြယ္ ဆည္းကပ္တဲ့ ဆရာသမားဟာ ကုိယ္ရဲ႕ပစၥဳပၸန္ေကာင္းက်ိဳး သံသရာေကာင္းက်ိဳးကုိ လမ္းညႊန္ေပးႏုိင္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔၊ အကုသုိလ္ကုိ ပယ္ေစၿပီး ကုသုိလ္ကုိ ေဆာင္ယူႏုိင္ေအာင္ တည့္မတ္ေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔၊ အက်င့္လည္းေကာင္း အႏွစ္လည္းေလာင္းေပးတဲ့ အသိအက်င့္ ထပ္တူဆင့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေစဖုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးခ်ယ္ကုိးကြယ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အယုံအၾကည္ လြယ္တတ္ၾကတဲ့ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ား အေနနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈဟာ မ်က္ကန္းယုံၾကည္တတ္တဲ့ ယုံၾကည္မႈမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္နဲ႔ အယုံလြယ္တဲ့အတြက္ အလဲြကုိးကြယ္မိတတ္တဲ့ ကုိးကြယ္မႈ အမွားမျဖစ္ရေအာင္ ယုံၾကည္မႈကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ကုိးကြယ္သင့္ ကိုးကြယ္ထုိက္တဲ့ ကုိးကြယ္ရာ အမွန္ကုိသာ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ ကုိးကြယ္ၾကပါလုိ႔ အသိေပးရင္း ကုိးကြယ္ရာမွ ေဘးမျဖစ္ေစဖုိ႔ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးစစ္ၾကဖုိ႔ ေစတနာစကား ေမတၱာအားျဖင့္ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား