Live Questions and Answers (11)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

19 Sep 10, 02:30 AM
သဲသဲ
အရွင္ဘုရား... တပည့္ေတာ္မ အေပၚမဟုတ္မမွန္တဲ့ အၾကာင္းတရားေတြနဲ့ စြပ္စြဲျခင္း ခံေနရတယ္ဘုရား။ ေျဖရွင္းလို႔ကလည္း စြပ္စြဲတဲ့သူက mail ကေနတဆင့္ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြေရးျပီး တျခားလူေတြဆီ လိုက္ျဖန္႔ျပီး ဂုဏ္သိကၡာ ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ေနတယ္ဘုရား တပည့္ေတာ္မ ဘယ္လိုေျဖရွင္းရင္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္မလဲဆိုတာ ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါဘုရား။

19 Sep 10, 03:36 PM
မနာပဒါယီ >>> သဲသဲ
အေကာင္းဆုံးကေတာ့ မဟုတ္မတရား စြပ္စဲြလာတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျမင္သမွ်၊ ၾကားသမွ် အရာေတြမွာ လုိက္ၿပီးခံစားမေနဘဲ အဲဒီအရာေတြကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသာ သူတုိ႔စြပ္စဲြသလုိ မဟုတ္ဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းအဆုိး ဆုိတဲ့ေလာကဓံဟာ အၿမဲတစ္သမွတ္တည္း မရွိတဲ့အတြက္ ႀကဳံလာတဲ့ အခုိက္အတန္႔မွာ ကုိယ္ဘက္က ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာ ေကာင္းတာေတြနဲ႔ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ အားလုံးၿပီးသြားမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆုိးပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ဆုိင္ခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒီလုိစြပ္စဲြလုိ႔ ဒီလုိေျဖရွင္းတယ္ဆုိၿပီး လုိက္ခံစား၊ လုိက္လုပ္ေနရင္ေတာ့ စြပ္စဲြတဲ့သူေတြက ဒါမဟုတ္လဲ ေနာက္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စြပ္စဲြေနဦးမွာပါပဲ။ အဲဒီလုိ သူတုိ႔က တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး စြပ္စဲြေနတုိင္းသာ လုိက္ခံစား လုိက္ေျဖရွင္းေနမယ္ဆုိရင္ ၿပီးမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ ကုိယ္ကသူတုိ႔ စြပ္စဲြသလုိ မျဖစ္ေအာင္ ေနျပလုိက္ဖုိ႔ပါပဲ။ ေနျပတယ္ဆုိတာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ေအာင္၊ အကုသုိလ္ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ေနလုိက္တယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ ေလာကဓံကုိ အေကာင္းဆုံး ရင္ဆုိင္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တန္ရင္ ၿပီးသြားမွာျဖစ္တဲ့ အေကာင္းအဆုိး ေလာကဓံ တရားေတြရဲ႕ ႐ုိက္ခတ္မႈမွာ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္က ယုိင္လဲမသြားေစဖုိ႔ ႀကဳံလာသမွ် အေကာင္းအဆုိး အခုိက္အတန္႔ကုိ သတိနဲ႔ရင္ဆုိင္ၿပီး အေကာင္းေတြလုပ္ျခင္းနဲ႔ပဲ ေက်ာ္လႊားၾကည့္ပါလုိ႔ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။

21 Sep 10, 04:47 AM
ဘုိကိ
ဆရာေတာ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္ ႏုိင္ငံျခားသား ဆရာကုိ ဝုိင္နဲ႔ ကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္။ သုရာေမရယ စာရင္းဝင္ေနလုိ႔ ဒီပစၥည္းနဲ႔ မကန္ေတာ့ခ်င္ေပမယ့္ အဝတ္အစားတုိ႔ ဘာတုိ႔က သူတုိ႔လူမ်ိဳးအတြက္ မလုိအပ္ေၾကာင္း ဝုိင္သာ လက္ေဆာင္ ေပးသင့္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းကလဲေျပာ၊ တျခားပစၥည္းလဲ မၾကံတတ္တာနဲ႔ ဝုိင္ပဲ ကန္ေတာ့ခဲ့ရပါတယ္။ အျပစ္ရွိပါသလားဘုရား။

22 Sep 10, 06:09 AM
မနာပဒါယီ >>> ဘုိကိ
အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒီလုိေပးတဲ့လက္ေဆာင္ဟာ မေပးလွဴေကာင္းတဲ့ အလွဴငါးမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ (၁) မဇၨဒါန = ေသရည္အရက္ ဘိန္းစတဲ့ ယစ္မ်ိဳးအလွဴ ၊ (၂) သမဇၹဒါန = ဇာတ္၊ ႐ုပ္ေသး၊ အၿငိမ့္စတဲ့ အဆုိအတီးကေခ်သည္ သဘင္အလွဴ၊ (၃) ဣတၳိဒါန = ကာမအမႈအတြက္ အလုိျဖည့္ေစရန္ မိန္းမအလွဴ၊ (၄) ဥသဘဒါန = ႏြားမတုိ႔အလယ္တြင္ ထယ္၀ါခန္႔ျငားတဲ့ ႏြားလား၊ ႏြားသုိးႀကီးတုိ႔ကုိ လႊတ္ေပးတဲ့ အလွဴ၊ (၅) စိတၱကမၼဒါန = ကာမရာဂစိတ္ကုိ ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပုရုပ္ စတဲ့ သုခုမအႏုပညာ အလွဴ ဆုိတဲ့ အလွဴထဲမွာ နံပါတ္ (၁) အလွဴမွာ အက်ဳံး၀င္ေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

23 Sep 10, 02:34 AM
ဘုိကိ
တင္ပါ့ဘုရား။ ဆင္ျခင္ပါ့မယ္။ အရက္ကုိ မိတ္ေဆြကုိ လက္ေဆာင္ေပးတာနဲ႔ ဆရာသမားကုိ ကန္ေတာ့တာေရာ ဘယ္ဟာ ပုိအျပစ္ၾကီးျပီး ဘယ္ဟာပုိ အျပစ္ေပါ့ပါသလဲဘုရား။ တပည့္ေတာ္က ပညာသင္ေပးျခင္းနဲ႔ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးတံု႔ျပန္ ကန္ေတာ့လုိစိတ္နဲ႔ ျပဳတာမုိ႔ အျပစ္အၾကီးအေလးကုိ သိလုိပါသည္ဘုရား။ ျမန္မာဆရာေတြကု္ိ ပုဆုိးတုိ႔ ကိတ္မုန္႔တုိ႔နဲ႔ ကန္ေတာ့သလုိမ်ိဳးပါဘုရား...။

23 Sep 10, 02:09 PM
မနာပဒါယီ >>ဘုိကိ
ဘယ္ဟာက ပုိအျပစ္ႀကီးတယ္ဆုိတာကေတာ့ ဒီအရက္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဆုိးက်ိဳးအျပစ္ အကုသုိလ္နဲ႔ ကိေလသာတရားမ်ား ပုိမုိတုိးသြားတဲ့သူကုိ ေပးလွဴတဲ့ အျဖစ္က ပုိအျပစ္ႀကီးတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေက်းဇူးတုံ႔ ျပန္လုိတဲ့ သေဘာနဲ႔ ျပဳတဲ့အတြက္ ေစတနာရည္ရြယ္ခ်က္က မေကာင္းတဲ့ သေဘာမဟုတ္လုိ႔ အျပစ္ႀကီးတယ္လုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ပစၥည္း၀တၳဳက အပ္စပ္တဲ့ ပစၥည္းမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ႐ႈေထာင့္အရ အကုသုိလ္ကုိ အားေပးသလုိ ျဖစ္ေစလုိ႔ အကုသုိလ္ အျပစ္ေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ လုိအပ္လုိ႔ ေဆးအျဖစ္ေပးလွဴတာမ်ိဳးမွာေတာ့ အျပစ္မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲလုိမွမဟုတ္ရင္ ကိေလသာကုိတုိးပြားေစ၊ အကုသုိလ္အျပစ္ကုိ ျဖစ္ပြားေစတဲ့အတြက္ အျပစ္ကေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္။

26 Sep 10, 01:31 AM
သဲသဲ
ေက်းဇူးၾကီးလွပါတယ္ အရွင္ဘုရား။ မေကာင္းၾကံေနတဲ့ သူဆီကို ေမတၱာပို့ခ်င္ရင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပို႔ရင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မလဲဆိုတာ ရွင္းျပေပးေတာ္မူပါ အရွင္ဘုရား..။

26 Sep 10, 03:25 PM
မနာပဒါယီ >>သဲသဲ
ကုိယ့္ကုိမေကာင္းႀကံတဲ့ သူရဲ႕အေပၚမွာ တကယ့္ကုိ အက်ိဳးလုိလားတဲ့ စိတ္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕အသြင္အျပင္ အမူအရာကုိ စိတ္မွာထင္ျမင္ေအာင္ အာ႐ုံျပဳၿပီး ေဘးရန္ကင္းပါေစ၊ ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္း ကင္းပါေစ၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းကင္းပါေစ၊ ခ်မ္းသာစြာ မိမိခႏၶာ၀န္ကုိ ေဆာင္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ ထပ္ခါထပ္ခါ ေမတၱာပြားၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုထုဇဥ္ေတြရဲ႕ သဘာ၀အရ ကုိယ့္ကုိမေကာင္းႀကံမွန္း သိေနရဲ႕နဲ႔ သူ႔အေပၚစိတ္ေကာင္းထားၿပီး ေမတၱာပြားဖို႔ဆုိတာ အေတာ္ မလြယ္တဲ့ ကိစၥပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ေမတၱာမပြားခင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ ေဘးရန္ကင္းဖုိ႔၊ ကုိယ္၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းဖုိ႔စသျဖင့္ ေမတၱာပြားၿပီး ကုိယ့္စိတ္ေလးက ႏူးညံ့လာတဲ့အခါမွ ကုိယ့္အေပၚမေကာင္းႀကံတဲ့သူကုိ ကုိယ့္လုိသေဘာထားၿပီး သူ႔အေပၚ ေမတၱာပြားၾကည့္မယ္ဆုိ ပုိၿပီးထိေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ သူ႔အေပၚဘာအာဃာတမွ မရွိဘဲ တကယ့္ကုိ သူ႔အက်ိဳးလုိလားတဲ့ စိတ္နဲ႔သူ႔ကုိျမင္ေအာင္ အာ႐ုံျပဳၿပီး ပြားၾကည့္ဖုိ႔ပါပဲ။ အဲဒီလုိ စိတ္နဲ႔သာ ထပ္ခါထပ္ခါ ပြားမ်ားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္လာမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »

ေတာထြက္ရဟန္း…

တစ္ခါက အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အသက္အရြယ္ၾကီးမွ ရဟန္းျဖစ္လာတဲ့ ေက်ာင္းမွာရွိတဲ့ ေတာထြက္ ဦးဇင္းႀကီးတစ္ပါးကုိ လူထြက္ခုိင္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ လူထြက္ခုိင္းရတာက ရဟန္းဘ၀မွာ သူ႔အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ အမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိဘဲ ေန႔စဥ္အကုသုိလ္ေတြပဲ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အမ်ားကုိ ငဲ့ၿပီးသူ႔ကုိ လူထြက္ခုိင္းခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားေလာကမွာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အသက္ႀကီးမွ သာသနာ့ေဘာင္ကုိ ၀င္လာတဲ့ ရဟန္းကုိ ေတာထြက္ရဟန္းလုိ႔ ေခၚေလ့ရွိပါတယ္။ လူ႔ေလာကမွထြက္ၿပီး လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ရွာဖုိ႔အတြက္ ကာမဂုဏ္ေတာက ခြာဖုိ႔ရည္ရည္ခ်က္နဲ႔ ထြက္လာတဲ့သူ ဆုိတဲ့အဓိပၸါယ္နဲ႔ ေတာထြက္လုိ႔ ေျပာတာဆုိရင္ တကယ့္ကုိပဲ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ့ ေ၀ါဟာရ ပညတ္တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေခတ္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အသက္ႀကီးမွ ရဟန္း၀တ္လာတဲ့ သူေတြကေတာ့ ဒီအေခၚကုိ သေဘာက်ဟန္ မရွိပါဘူး။ မရွိဆုိ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း ဒီေတာထြက္ဆုိတဲ့ စကားရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိ မသိသလုိ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ တကယ္လုိခ်င္လုိ႔ ကာမဂုဏ္ေတာက ထြက္လာခဲ့တဲ့ သေဘာလည္း မဟုတ္ေလေတာ့ ဒီေတာထြက္ဆုိတဲ့ စကားကုိ တစ္ျခားမေကာင္းတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ နားလည္ၿပီး သေဘာမက်တာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

ေခတ္ကာလ အေျခအေနအရ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာ၊ ၀ိရိယ တရားမ်ား ယုတ္ေလ်ာ့လာတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္မွာ သာသနာေတာ္ရဲ႕ အားနည္းဆုတ္ယုတ္မႈေတြလည္း ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ သာသနာေတာ္ရဲ႕ ဆုတ္ယုတ္မႈဆုိတာ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းမ်ားရဲ႕ ဆုတ္ယုတ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဆုတ္ယုတ္မႈဆုိလည္း မမွားပါဘူး။ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ သာသနာ့အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ပရိယတ္အလုပ္နဲ႔ ပဋိပတ္အလုပ္ေတြမွာ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ ယုတ္ေလ်ာ့လာၿပီး တျခား သာသနာေတာ္နဲ႔ မအပ္စပ္တဲ့ အလုပ္ေတြမွာ ပုိၿပီးအားထုတ္ လာေနတာေတြဟာ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္းျပန္႔ပြားေရးအတြက္ အားယုတ္စရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအထဲက သာသနာ့ေဘာင္ကုိ ေရာက္လာတဲ့ ေတာထြက္ရဟန္း အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ သာသနာေတာ္နဲ႔ မေလ်ာ္တဲ့ အလုပ္ေတြေၾကာင့္ သာသနာရဲ႕ ညစ္ႏြမ္းမႈေတြဟာ တစ္စတစ္စ မ်ားမ်ားလာခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။

အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္ သာသနာမွာရွိတဲ့ ရိပ္သာမဟုတ္တဲ့ ႐ုိး႐ုိးေက်ာင္းမွာ ေနၾကတဲ့ ေတာထြက္ရဟန္းေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ သာသနာမွာ အပုိသက္သက္လုိ ျဖစ္ေနၿပီး ကုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ သာသနာအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိသလုိ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ တကယ့္သံေ၀ဂရၿပီး သာသနာ့ေဘာင္မွာ တရားဘာ၀နာကုိ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္ေနၾကတဲ့ ေတာထြက္ရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီရဟန္းေတာ္ေတြကုိေတာ့ အထူးမေျပာလုိဘဲ ေက်နပ္စြာ အားေပးလုိပါတယ္။ တကယ္လည္း အဲဒီလုိပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ အသက္အရြယ္ရလာမွ ရဟန္းျဖစ္လာတဲ့အတြက္ ပရိယတ္သင္ဖုိ႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္၊ တရားေဟာ တရားျပဖုိ႔လည္း မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အေနအထားမွာ ကုိယ့္အတြက္ တရားရွာၿပီး ႀကိဳးႀကိဳးစားစား တရားဘာ၀နာပဲ ပြားမ်ားတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ကေတာ့ အဲဒီလုိ အသက္ႀကီးႀကီး ဒကာႀကီးေတြ သာသနာ့ေဘာင္မွာ ၾကာၾကာေနဖုိ႔ စိတ္ကူးရင္ ရိပ္သာေတြမွာပဲ သြားၿပီးရဟန္း၀တ္ကာ တရားအားထုတ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းေျပာဆုိရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

မႏွစ္က ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္ၾကြတုန္းက သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္းေရးအဖြဲ႕ဆုိၿပီး ၿမိဳ႕နယ္တုိင္းမွာ ဘုန္းႀကီးေတြ အဖဲြ႕ဖဲြ႕ကာ ကုိယ့္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းကုိယ္ လုိက္ၿပီးေစာင့္ၾကည့္ သန္႔ရွင္းေရးေတြ လုပ္ၾကတာနဲ႔ ႀကဳံလုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္သံဃနာယက ဆရာေတာ္ရဲ႕ အမိန္႔နဲ႔ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ ခဲ့ရပါေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက လက္ဘက္ရည္ဆုိင္၊ စားေသာက္ဆုိင္ေတြမွာ လွည့္လည္ၿပီး အလွဴခံတဲ့ ရဟန္းေတြ၊ ညဘက္ဆုိင္ထုိင္တဲ့ ရဟန္းေတြ အမည္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ လွည့္ၿပီး အလွဴခံေနတဲ့ ရဟန္းေတြကုိ ေတြ႕ရင္ဖမ္းၿပီး သံဃနာယက အဖဲြ႕ကုိ အပ္ခဲ့ရတာေတြ လုပ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ မ်ားေသားအားျဖင့္ အဲဒီလုိ မရွက္မေၾကာက္ လွည့္လည္အလွဴခံ ေနၾကတာေတြဟာ အသက္ႀကီးႀကီး ေတာထြက္ရဟန္းႀကီးေတြပဲ ျဖစ္ေနတာ မ်ားပါတယ္။ ၀ိနည္းေတာ္လည္းမသိ၊ သဒၶါတရားလည္းမရွိ၊ တကယ့္သံေ၀ဂရလုိ႔ ၀တ္လာတာလည္း မဟုတ္ေတာ့ လာဘ္လာဘ ရလုိမႈတစ္ခုတည္းနဲ႔ သာသနာေတာ္ကုိ ခုတုံးလုပ္ၿပီး လုပ္စားေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိရင္ လူဒကာေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ကုိယ္လက္အဂၤါ တစ္ခုခု ခ်ိဳ႕ယြင္းေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး ပတ္တီးစီးကာ ဒကာကတဲြလုိ႔ ေဆးဖုိးဆုိၿပီး လုိက္အလွဴခံ ေနတာလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီလုိမ်ိဳး ေတာထြက္ရဟန္းႀကီးေတြေၾကာင့္ သာသနာေတာ္ဟာ တျခားဘာသာေတြရဲ႕ ေစာ္ကားေျပာဆုိ ခံေနရတာ ေတြနဲ႔လည္း ႀကဳံေတြ႕ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အသက္အရြယ္ႀကီးမွ ဘုန္းႀကီး၀တ္လာတဲ့ ေတာထြက္ရဟန္းအခ်ိဳ႕ရဲ႕ မေလ်ာ္ကန္တဲ့ အလုပ္ေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိ သဒၶါတရားနည္းၿပီး သာသနာနဲ႔ မေလ်ာ္တဲ့ အလုပ္ေတြမွာ မရွက္မေၾကာက္ လုပ္တတ္တဲ့ ေတာထြက္ရဟန္းေတြေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက သာသနာေတာ္မွာ ရခဲလွတဲ့ ေတာထြက္ရဟန္းမ်ား အေၾကာင္းကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶက ၀ုၯပဗၺဇိတသုတ္မွာ ေတာထြက္ရဟန္းေတာ္မ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔

“ရဟန္းတုိ႔… တရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။ အဘယ္တရား ငါးမ်ိဳးတုိ႔နည္း ဟူမူ-
ရဟန္းတုိ႔ သိမ္ေမြ႕ေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
ရဟန္းအသြင္အျပင္ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
အၾကားအျမင္ ဗဟုႆုတႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
တရားေဟာတတ္ေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
၀ိနည္းဓုိရ္ (၀ိနည္းေလးစား လုိက္နာေသာ) ေတာထြက္ ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏” ဟုလည္းေကာင္း…

“ရဟန္းတုိ႔…. တရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။ အဘယ္ငါးမ်ိဳးတုိ႔နည္း ဟူမူ-
ရဟန္းတုိ႔ ဆုိဆုံးမလြယ္ေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
ေကာင္းေသာ အယူကုိ ယူတတ္ေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
ဆုံးမစကားကုိ အျမတ္တႏုိး ခံယူတတ္ေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
တရားေဟာတတ္ေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။
၀ိနည္းဓုိရ္ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏။

ရဟန္းတုိ႔ ဤတရားငါးမ်ိဳးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ေတာထြက္ရဟန္းကုိ ရခဲ၏”
ဟု လည္းေကာင္း မိန္႔ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ဆုိရင္ သာသနာ့ေဘာင္ ေရာက္လာတဲ့ ရဟန္းေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာမဂုဏ္ေတာက ထြက္လာၿပီး လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ရွာလုိတဲ့ တကယ့္ေတာထြက္ ရဟန္းဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ဆုိရင္ ရဟန္းဘ၀ဟာ လူ႔ဘ၀ထက္ပုိၿပီး ကုသုိလ္လုပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ရပါတယ္။ လူ႔ဘ၀က ထြက္လာၿပီးမွေတာ့ ကုသုိလ္လုပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ရတဲ့ရဟန္းဘ၀မွာ ကုိယ့္ဘ၀အတြက္ လြတ္ေျမာက္မႈ တစ္ခုခုကုိရေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္ပါတယ္။ ေယာင္တစ္လုံး အဆုံးခံၿပီးမွ မေကာင္းမႈက ပုိမ်ားေနတယ္ဆုိရင္ ဘ၀ဟာ ႏွစ္ခါနာသလုိ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္လာၿပီးမွ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔မညီဘူး၊ ရဟန္းတရားကုိ အားမထုတ္ဘူး ဆုိရင္ေတာ့ လူ႔ဘ၀မွာေနၿပီး ငါးပါးသီလေလးေလာက္ လုံၿခဳံေအာင္ ထိန္းကာ တတ္ႏုိင္သမွ် ဒါနသီလဘာ၀နာ အလုပ္ လုပ္ေနတာက ပုိၿပီး အက်ိဳးႀကီးေနပါေသးတယ္။ သာသနာ့ေဘာင္ စ၀င္လာကတည္း အေနေခ်ာင္ အစားေခ်ာင္ဖုိ႔ ဆုိရင္ေတာ့ ေသရင္ေခ်ာင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ျမင့္ရာကက်ရင္ ပုိနာတယ္လုိ႔ ဆုိသလုိ ရဟန္းဘ၀ရေနၿပီးမွ ရဟန္းတရားနဲ႔ မေလ်ာ္ရင္ေတာ့ အဆမ်ားစြာ နာေနၾကရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေတာထြက္ရဟန္းမ်ား အေနနဲ႔ ကိေလသာေတာက ထြက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားရင္း တကယ့္ေတာထြက္ ရဟန္းပီသေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိပါပဲ။ ငယ္ျဖဴရဟန္း (ငယ္ငယ္တည္းက မထြက္ေတာ့ဘဲ သာသနာ့ေဘာင္မွာ ၿမဲေနသူ)၊ ေတာင္ျပန္ရဟန္း (အသက္ႀကီးမွ ရဟန္းျဖစ္လာေပမယ့္ အိမ္ေထာင္မက်ေသးသူ) ေတြအေနနဲ႔လည္း ကာမဂုဏ္ေတာက ထြက္လာတဲ့ တကယ့္ေတာထြက္ ရဟန္းေတြအျဖစ္ သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ က်င့္သုံးသင့္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ေတာထြက္ရဟန္းဆုိတဲ့ စကားဟာ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး အသက္အရြယ္ႀကီးမွ သာသနာ့ေဘာင္ကုိ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ရဟန္းကုိ ဆုိတာျဖစ္ေပမယ့္ ေတာထြက္ရဟန္းေတြမွ မဟုတ္ဘဲ သာသနာ့ေဘာင္ကုိ ေရာက္လာတဲ့ ရဟန္းေတာ္မွန္သမွ် ကာမဂုဏ္အာ႐ုံေတြက ထြက္ၿပီး လြတ္ေျမာက္ရာအမွန္ကုိ ရွာေဖြၾကတဲ့ တကယ့္ေတာထြက္ ရဟန္းေတာ္မ်ား အျဖစ္ က်င့္သုံးသင့္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သာသနာ့ေဘာင္ကုိ ေရာက္လာၿပီးမွေတာ့ ကိေလသာေတာက ထြက္ႏုိင္ေအာင္ ရဟန္းတရားကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္ေၾကာင္း သိေစလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမည္ဆုိးနဲ႔ အျပစ္အေျပာခံရတဲ့ ေတာထြက္ရဟန္းအျဖစ္မွ ခြဲထြက္ကာ ရခဲတဲ့ တန္ဘုိးရွိတဲ့ ေတာထြက္ရဟန္းအျဖစ္၊ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ကာ အေျပာအဆုိလြယ္တဲ့ ၀ိနည္းဓုိရ္ ရဟန္းအျဖစ္ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အရြယ္လြန္ၿပီး အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀မွ ရဟန္းျဖစ္လာတဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနနဲ႔ ေတာထြက္ေတာထြက္လုိ႔ အမ်ားက မေကာင္းတဲ့ အဓိပၸါယ္နဲ႔ ဘယ္လုိပဲ ေျပာဆုိေနၾကပါေစ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ ကာမဂုဏ္ေတာက ထြက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့ တကယ့္ေတာထြက္ ရဟန္းအျဖစ္နဲ႔ ရခဲတဲ့ ရဟန္းဘ၀မွာ ရဟန္းတရားကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ကာ လြတ္ေျမာက္ရာအမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္ကုိ တက္လွမ္းႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း ဘုရားေျပာတဲ့ ရခဲတဲ့ ေတာထြက္ရဟန္းအျဖစ္ကုိ အရယူၾကပါလုိ႔ ေစတနာထား ေမတၱာအားျဖင့္ အသိတရား ပါးလုိက္ရပါတယ္…။

Read more »

သံေ၀ဂယူတတ္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္…

ဦးေခါင္းမွာ ဆံပင္ျဖဴတစ္ပင္ေတြ႕လုိ႔ အႀကီးအက်ယ္ သံေ၀ဂျဖစ္ကာ ေတာထြက္သြားတဲ့ ဘုရားအေလာင္း မဃေဒ၀ မင္းႀကီးအေၾကာင္း ေရးသားစပ္ဆုိေတာ္မူထားတဲ့ မန္လည္ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ မဃေဒ၀ လကၤားႀကီးကုိ ဖတ္ရင္း ဒီေန႔ေခတ္ လူေတြရဲ႕ အေျခအေနေလးေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္မိပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ လူေတြကေတာ့ ဆံပင္ျဖဴတစ္ပင္ေတြ႕လုိ႔ သံေ၀ဂ ျဖစ္ဖုိ႔ေနေနသာ ကုိယ့္ေရွ႕မွာကုိပဲ ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္ ျဖစ္ျဖစ္သြားၾကတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ ပ်က္စီးမႈ၊ အသက္ခႏၶာေတြရဲ႕ ပ်က္စီးမႈေတြကုိ လက္ေတြ႕ျမင္ေတြ႕ ေနရတာေတာင္ သံေ၀ဂမျဖစ္ၾကပါဘူး။ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ ကုိယ့္အနီးအနားမွာကုိပဲ တရားျပသြားၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့အတြက္ သံေ၀ဂယူတတ္မယ္ဆုိရင္ အလြယ္တကူယူလုိ႔ ရေပမယ့္ သံေ၀ဂယူဖုိ႔၊ သံေ၀ဂရဖုိ႔ စိတ္ကူးေတာင္ မျဖစ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟစတဲ့ ကိေလသာ တရားေတြက ဖုံးလႊမ္းထားေလေတာ့ ဘယ္သူေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ တရားျပျပ တရားမရၾကတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ သံေ၀ဂယူတတ္မယ္ဆုိရင္ ယူဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ႕နဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ၾကေပမယ့္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က မယူမိၾကေတာ့ အကုသိုလ္ေတာထဲပဲ တုိးေနသလုိ ျဖစ္ေနၾကျပန္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ျမင္တတ္မယ္ဆုိရင္ လူတုိင္းလူတုိင္းရဲ႕ ေရွ႕မွာ၊ လူတုိင္းလူတုိင္းရဲ႕ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တရားျပသြားၾကတာေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အသက္အုိးအိမ္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြဟာ ကုိယ့္ေရွ႕မွာပဲ ေသေၾကပ်က္စီး သြားလုိက္ၾကတာ မနည္းလွပါဘူး။ ရွာေဖြထားတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ ေပ်ာက္ပ်က္သြားတာလည္း မေရတြက္ႏုိင္ၾကသလုိ ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ သတၱ၀ါေတြကလည္း နည္းမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္မိသားစု၊ ကုိယ္ေဆြမ်ိဳး ကုိယ့္သားသမီး၊ ကုိယ့္မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ ပ်က္စီးမႈေတြဟာ တစ္ခါတေလ ဆက္တုိက္ဆုိသလုိ ျဖစ္ေပၚေနတတ္တဲ့ အတြက္ သံေ၀ဂယူတတ္မယ္ဆုိရင္ တကယ့္ကုိ ရစရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိကားသိ၏ တကယ္မသိလုိ႔ ဆုိသလုိ သံေ၀ဂရဖြယ္ေတြ ရွိေနၾကေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္သလုိ ရွိေနၾကျပန္ေတာ့ သံေ၀ဂမရဘဲ လုပ္ၿမဲအကုသုိလ္ အလုပ္ေတြပဲ လုပ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း အခ်ိန္အတုိအတြင္းမွာကုိပဲ သံေ၀ဂရဖြယ္ေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္ပ်က္ သြားတာကုိ သတိထားမိပါတယ္။ စည္းပြားရွာေနၾကတဲ့ သူေတြရဲ႕ စည္းပြားေရးေတြ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ၿပီး ဆုံး႐ႈံးမႈမ်ားနဲ႔ ႀကဳံရတာ၊ ကုိယ့္လူမ်ိဳး အခ်င္းခ်င္း ႐ုိက္ပုတ္ရန္ျဖစ္ၾကလုိ႔ ျပန္ၾကရတဲ့သူေတြက ျပန္ၾကသလုိ က်န္ခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြကလည္း ခံၾကရတာ၊ ခံလုိက္ရတဲ့သူေတြက ျပန္႐ုိက္ရမွ ေက်နပ္ခ်င္ၾကသလုိ ျပန္အ႐ုိက္မခံရေအာင္ လက္ဦးမႈ ယူသူေတြကလည္း ယူၾကျပန္ပါတယ္။ ယုံၾကလုိ႔ ပုံအပ္ၾကရာမွ ပုံမက်လုိ႔ ကုန္ၾကရသူေတြ ရွိသလုိ အကုန္မရလုိ႔ သူ႔ပုံခ် ကုိယ့္ပုံခ်ၾကသူေတြလည္း ရွိၾကျပန္ပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာရဲ႕ သေဘာကလည္း ဘယ္ေလာက္ပဲရွာရွာ ထုိက္မွရတတ္တဲ့ သေဘာကုိ ေတြးမထားမိ၊ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ျပင္မထားမိေတာ့ ႀကိဳးစားပမ္းစား ရွာေဖြထားတာေတြ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ေပ်ာက္ပ်က္ဆုံး႐ႈံးသြားၾကတဲ့အခါ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားၿပီး စားမ၀င္အိပ္မေပ်ာ္ ျဖစ္ၾကရသူမ်ား ရွိသလုိ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ ဘယ္၀ါေၾကာင့္ဟု အျပစ္ပုံခ်က ေဒါသူပုံထားသူမ်ားလည္း ရွိၾကျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒါဟာ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ ေပ်ာက္ဆုံးပ်က္စီးတတ္တဲ့ သေဘာ၊ ထုိက္မွရတယ္ဆုိတဲ့ သေဘာကုိ သတိမျပဳ၊ သံေ၀ဂမယူမိၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈကေတာ့ စည္းစိမ္ဥစၥာတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ အသက္ခႏၶာေတြလည္း အခ်ိန္မေရြးပ်က္စီး ဆုံး႐ႈံးေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အသက္ခႏၶာေတြရဲ႕ ပ်က္စီးမႈဟာ ဘယ္အရြယ္မွာ ျဖစ္ရမယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ရမယ္ စတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မရွိတဲ့အတြက္ ငယ္တဲ့သူေတြလည္း ေသဆုံးပ်က္စီးၾကမွာ ျဖစ္သလုိ၊ အလယ္အလတ္သူေတြ၊ ႀကီးတဲ့သူေတြလည္း ေသဆုံးပ်က္စီးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေသဆုံးၾကတဲ့ အခါမွာလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အသက္အရြယ္ႀကီးၿပီး သက္တမ္းကုန္လုိ႔ ေသၾကရေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ သက္တမ္းမေစ့ခင္ ကံကုန္လုိ႔ ေသၾကရသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က သက္တမ္းေရာ၊ ကံစြမ္းေရာကုန္လုိ႔ ေသေၾကပ်က္စီးၾကေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ထင္မထားတဲ့အခ်ိန္၊ ထင္မထားတဲ့အရြယ္၊ ထင္မထားတဲ့ ေနရာမွာ ေသဆုံးပ်က္စီးၾကရ ျပန္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါဟာ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြအတြက္ သံေ၀ဂယူမယ္ဆုိရင္ ယူခ်င္စရာ အခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ေလာကေတာင္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနၾကတဲ့ ျမန္မာအခ်ိဳ႕ အဲဒီလုိ ပ်က္စီးေသဆုံးမႈ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ တစ္ေယာက္က အရက္အေသာက္မ်ားၿပီး ဆုိင္ကယ္စီးရင္း ဆုိင္ကိုင္ေမွာက္လုိ႔ ဒဏ္ရာအနာတရ ျပင္းထန္စြာရကာ အေရးေပၚခန္းထဲ ေရာက္ခဲ့ရသလုိ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဆုိင္ကယ္တျခား၊ လူတျခားျဖစ္ကာ ေျမာင္းထဲမွာေမွာက္ၿပီး လူမသိ သူမသိ ေသသြားခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြပါ။ ေသသြားတဲ့ သူဆုိရင္ ျမန္မာျပည္ကုိျပန္ဖုိ႔ အားလုံးစီစဥ္ၿပီး၊ အားလုံးေျပာဆုိ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ခ်ိန္က်မွ ျမန္မာျပည္ေတာင္ ျပန္မေရာက္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ သူမ်ားႏုိင္ငံမွာ ေမွာက္ရင္း ေပ်ာက္သြားခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းတရား ဖန္လာေတာ့ ဘာမဟုတ္တာေလးေတြနဲ႔လည္း ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးၾကရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာမဟုတ္တာေလးဆုိေပမယ့္ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ အဲဒီဘာမဟုတ္တာေလးေတြကုိ ဟုတ္ေအာင္ လုပ္လုိက္မိတဲ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္လုိ႔ ဆုိရင္ မွားမယ္မထင္ပါဘူး။ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ ဆုိသလုိ ဒီလုိျဖစ္ေအာင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကပဲ လုပ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသသြားတဲ့သူ၊ အေရးေပၚခန္းကုိ ေရာက္ေနသူေတြဟာ အရက္အလြန္အကၽြံေသာက္ၿပီး ဆုိင္ကယ္စီးခဲ့ၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ပ်က္စီးေသဆုံး သြားၾကသူေတြကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ကံကုန္လုိ႔ ေသရတာထက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေသာက္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ စီးခဲ့ၾကတဲ့ အရက္နဲ႔ ဆုိင္ကယ္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ အရက္မေသာက္ဘဲ ဆုိင္ကယ္ကုိ သတိထား စီးမယ္ဆုိရင္ ဒီလုိ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ႏုိင္သလုိ အရက္ေသာက္ထားေပမယ့္ ဆုိင္ကုိင္မစီးဘဲ သြားခဲ့ရင္လည္း ဒီလုိ ျဖစ္ခ်င္မွာ ျဖစ္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခုေတာ့ အရက္လည္းေသာက္ေသး ဆုိင္ကယ္လည္း စီးလုိက္ေသးဆုိေတာ့ ခုလုိ မျဖစ္သင့္တဲ့ ေသဆုံးပ်က္စီးမႈေတြ ျဖစ္ၾကရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြ ျပန္ေျပာေနရတာဟာ ေသသူကုိ အျပစ္ပုံခ်လုိတဲ့ သေဘာမဟုတ္ဘဲ က်န္တဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ အရက္ရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ အေပၚ သံေ၀ဂယူစရာ တစ္ခုအေနနဲ႔ သတိထားမိေစဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ အရက္ေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္တဲ့ မလုိလားအပ္တဲ့ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈေတြ အလြယ္တကူ မျဖစ္ေအာင္ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ေစလုိတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုလုိ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဆက္တုိက္ဆုိသလုိ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈေတြ၊ ဒုကၡသုကၡႀကဳံရမႈေတြ၊ ေသေၾကပ်က္သုဥ္းမႈေတြ ႀကဳံေနရတာေတြေၾကာင့္ တစ္ေလာကေတာင္ ေက်ာင္းကုိေရာက္လာတဲ့ ဒကာတစ္ေယာက္က “အရွင္ဘုရား အႏၲရာယ္ကင္း ပရိတ္ေလးဘာေလးရြတ္ရင္ မေကာင္းဘူးလား ဘုရား…”လုိ႔ ေလွ်ာက္ပါေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုန္းဘုန္းက သူ႔ကုိ “အင္း… အႏၲရာယ္ကင္း ပရိတ္ရြတ္တာ ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္ ဒကာေရ…၊ ဒါေပမယ့္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အႏၲရာယ္ကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အေသာက္အစား၊ အေပ်ာ္အပါး၊ အေလာင္းအစား၊ အကုသုိလ္ အလုပ္ေတြကုိ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္မရွိဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စိတ္လြတ္ကုိယ္လြတ္ လုပ္ေနလုိ႔ကေတာ့ ပရိတ္ပ႒ာန္း ရြတ္လည္း ရြတ္တာပါပဲ၊ အဲဒီအခုိက္မွာ ကုသုိလ္ျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ လုပ္ေနတဲ့ အႏၲရာယ္ေတြကုိ မျဖတ္ႏုိင္ေသးသမွ်ေတာ့ အႏၲရာယ္ေတြက ေရာက္လာေနဦးမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒကာတုိ႔ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ပါ အခုျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ မျမင္ရတဲ့ သရဲတေစၧ စုန္းကေ၀ေတြက လုပ္လုိ႔ ေသေၾကပ်က္စီးခဲ့ၾက ရတာေတြ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ လုပ္ၾကတဲ့ အေသာက္အစား၊ အကုသုိလ္တရားေတြနဲ႔ မဆင္မျခင္ ထင္သလုိ လုပ္ခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေတြကုိ ျပင္ၿပီး ကုသုိလ္ေတြနဲ႔ဆင္မွ အႏၲရာယ္ဆုိတာ ကင္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးပင့္ၿပီး အႏၲရာယ္ကင္း ပရိတ္ပ႒ာန္း ရြတ္တာလည္း ရြတ္ေပါ့၊ တစ္ဘက္ကလည္း ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ ျဖတ္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္တာေတြလည္း လုပ္ၾကေပါ့၊ အဲဒီလုိ လုပ္ႏုိင္ၿပီး ကုသုိလ္ေလးေတြနဲ႔ ထုံလႊမ္းထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ပရိတ္ပ႒ာန္းေတြရဲ႕ အစြမ္းေတြက ပုိလုိ႔အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစမွာေပါ့ေနာ္…” စသျဖင့္ ျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းကဆက္ၿပီး “ဒကာတုိ႔လည္း ခုလုိ ဒကာတုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာေလးေတြကုိ သင္ခန္းစာနဲ႔ သံေ၀ဂယူၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အဲဒီလုိ မလုိအပ္တဲ့ ပ်က္စီးဆုံ႐ႈံးမႈေတြ မျဖစ္ရေအာင္ အရက္နဲ႔ဆုိင္ကယ္ကုိေတာ့ အထူးဆင္ျခင္ဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္…” လုိ႔ သတိေပး ျဖစ္လုိက္ပါေသးတယ္။

ထားပါေတာ့။ ဆုိလုိတာက ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္ဆန္လွတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ သံေ၀ဂယူၿပီး ဆင္ျခင္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြနဲ႔ အသက္အုိးအိမ္ ဆုိတာေတြဟာ ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ ျမင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆုံး အသုံးခ်ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈေတြ ကုိယ့္ထံကုိ ေရာက္မလာခင္ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ျဖစ္ပ်က္သြားတာေတြကုိ သံေ၀ဂယူၿပီး ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ကာကြယ္ထားဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အသက္နဲ႔ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကုိ ဉာဏ္နဲ႔ဆင္ျခင္ကာ ကံနဲ႔ျပင္ၿပီး ရႏုိင္သမွ် ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ သံေ၀ဂဆုိတာ ယူတတ္ရင္ ဘ၀အတြက္ အေကာင္းဘက္ကုိ ဦးတည္သြားေစၿပီး လြတ္ေျမာက္မႈအထိ အေထာက္အပံ့ ေပးေစႏုိင္တဲ့အတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရာ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ေတြမွာေရာ အခ်ိန္မေရြး ေသဆုံးပ်က္စီးသြားၾကတဲ့ အသက္အုိးအိမ္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ ဆုံး႐ႈံးပ်က္စီးမႈမ်ားကုိ သတိတရားနဲ႔ သံေ၀ဂပြားကာ အဲဒီပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈမ်ား ကုိယ့္ထံကုိေရာက္မလာခင္၊ ေရာက္လာရင္လည္း ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ျပင္ဆင္ထားၾကဖုိ႔နဲ႔ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈမ်ားအေပၚ တကယ့္ကုိ လြတ္ေျမာက္လုိတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ သံေ၀ဂဉာဏ္ပြားႏုိင္ၾကဖုိ႔ သံေ၀ဂယူႏုိင္စရာ သေဘာတရားေလးမ်ားကုိ ေရးသားတင္ျပရင္း “သံေ၀ဂယူတတ္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္…” ဆုိတဲ့ သတိေပးေဆာင္းပါးေလးကုိ က႐ုဏာထား ေမတၱာအားျဖင့္ တစ္ဆင့္ပါးလုိက္ရပါတယ္။ အားလုံးစစ္မွန္တဲ့ သံေ၀ဂဉာဏ္မ်ား ျဖစ္ပြားႏုိင္ၾကပါေစ…။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား