ဒါန၏ အားသာခ်က္…

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူစဥ္က ျဖစ္၏။ တစ္ေန႔ သုမနမင္းသမီးသည္ အၿခံအရံမ်ားႏွင့္အတူ ဘုရားရွင္ထံသုိ႔ အဖူးေမွ်ာ္ ေရာက္ရွိလာၿပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား မိမိသိလုိသည့္ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။
သုမန
“အရွင္ဘုရား… သာသနာေတာ္မွာ တူညီတဲ့ သဒၶါ၊ တူညီတဲ့ သီလ၊ တူညီတဲ့ ပညာ ရွိတဲ့ ဘုရားတပည့္ ႏွစ္ဦးရွိတယ္လုိ႔ ဆုိပါစုိ႔ဘုရား..။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာ တူေပမယ့္ တစ္ဦးက ေပးလွဴတတ္ၿပီး တစ္ဦးက မေပးလွဴတတ္ပါဘူးဘုရား။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ေသဆုံးတဲ့အခါ ႏွစ္ဦးလုံး သုဂတိနတ္ျပည္ကုိ ေရာက္ၾကပါတယ္။ နတ္ျဖစ္ၾကတဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ထူးျခားကြာျခားမႈ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိႏုိင္ပါသလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ထူးျခားမႈမရွိ အက်ိဳးေပး အတူတူပဲ ျဖစ္ပါသလားဘုရား..”

ျမတ္ဗုဒၶ
“သုမန… ထူးျခားကြာျခားခ်က္ ရွိပါတယ္၊ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာတူေပမယ့္ အလွဴဒါန ေပးလွဴတတ္တဲ့သူဟာ မေပးလွဴတတ္တဲ့ သူထက္ နတ္အသက္၊ နတ္အဆင္း၊ နတ္ ခ်မ္းသာ၊ နတ္ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ၊ နတ္ရဲ႕ အစုိးရျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားငါးပါးမွာ သာလြန္ၿပီး မေပးလွဴတတ္တဲ့သူကုိ ဒီငါးပါးနဲ႔ လႊမ္းမုိးႏုိင္ပါတယ္..”

သုမန
“အရွင္ဘုရား… ဒီလုိ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာတူၿပီး အလွဴဒါနပုိင္းမွာ ကဲြျပားသြားတဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ နတ္ျပည္ကေနစုေတၿပီး လူ႔ျပည္မွာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါစုိ႔ဘုရား..။ လူျဖစ္လာတဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ရဲ႕ ထူးျခားကဲြျပားမႈေရာ ရွိႏုိင္ပါသလား…၊ ဒါမွမဟုတ္ ကဲြျပားမႈမရွိ အတူတူပဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလားဘုရား…”

ျမတ္ဗုဒၶ
“သုမန… ထူးျခားကြာျခားခ်က္ ရွိပါတယ္၊ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာတူေပမယ့္ အလွဴဒါန ေပးလွဴတတ္တဲ့သူဟာ မေပးလွဴတတ္တဲ့ သူထက္ လူ႔အသက္၊ လူ႔အဆင္း၊ လူ႔ခ်မ္းသာ၊ လူ႔ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ၊ လူရဲ႕ အစုိးရျခင္းဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားငါးပါးမွာ သာလြန္ၿပီး မေပးလွဴတတ္တဲ့သူကုိ ဒီငါးပါးနဲ႔ လႊမ္းမုိးႏုိင္ပါတယ္..”

သုမန
“အရွင္ဘုရား… တကယ္လုိ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ လူ႔ေဘာင္ကထြက္ၿပီး ရဟန္း၀တ္သြားၾကတယ္ ဆုိ႔ပါစုိ႔ဘုရား..။ ရဟန္းျဖစ္လာတဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ထူးျခားကဲြျပားမႈ ကြာျခားခ်က္ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိႏုိင္ပါသလား…၊ ဒါမွမဟုတ္ ထူးျခားမႈမရွိ အတူတူပဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလားဘုရား..”

ျမတ္ဗုဒၶ
“သုမန… ထူးျခားမႈ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္၊ သဒၶါ၊ သီလ၊ ပညာ တူၾကေပမယ့္ အလွဴဒါနကုိ ေပးလွဴတတ္တဲ့သူဟာ ရဟန္းဘ၀မွာလည္း ဆြမ္းသကၤန္းေက်ာင္းေဆး ပစၥည္းေလးပါးမွာ မိမိက အထူးလုိက္ၿပီး ရွာေဖြအလွဴခံစရာ မလုိဘဲ အမ်ားအားျဖင့္ လူဒကာ၊ ဒကာမမ်ားရဲ႕ ေတာင္းပန္မႈျဖင့္သာ သကၤန္းကုိ သုံးေဆာင္ရပါတယ္၊ လူဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားမႈျဖင့္သာ ဆြမ္းကုိ သုံးေဆာင္ရပါတယ္၊ လူဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားမႈျဖင့္သာ ေက်ာင္းကုိ သုံးေဆာင္ရပါတယ္၊ လူဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားမႈျဖင့္သာ ေဆးပစၥည္းကုိ သုံးေဆာင္ရပါတယ္၊ အတူေန သီတင္းသုံးေဖာ္တုိ႔ရဲ႕ ႏွစ္သက္လုိလားဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာတုိ႔နဲ႔ ပူေဇာ္ဆက္ဆံမႈကုိသာ ခံယူရတတ္ပါတယ္၊ ဒီငါးမ်ိဳးဟာ အလွဴဒါန ေပးလွဴတတ္တဲ့သူရဲ႕ အားသာခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္…”

သုမန
“အရွင္ဘုရား… အကယ္၍ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ ရဟႏၲာအျဖစ္ကုိ ရရွိခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိၾကပါစုိ႔ဘုရား..။ အဲဒီရဟႏၲာ ဘ၀မွာလည္း ထူးျခားကဲြျပားမႈ ျဖစ္ႏုိင္ပါေသးလားဘုရား…”

ျမတ္ဗုဒၶ
“သုမန ကိေလသာကုန္ခမ္းၿပီး ရဟႏၲာျဖစ္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ သူတုိႏွစ္ဦးမွာ တစ္ပါးရဲ႕ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ အရဟတၱဖုိလ္နဲ႔ တစ္ပါးရဲ႕ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ အရဟတၱဖုိလ္တုိ႔ရဲ႕ ထူးျခားကဲြျပားမႈ မရွိေတာ့ပါဘူး၊ အရဟတၱဖုိလ္ အရာမွာေတာ့ အတူတူပဲ ျဖစ္ပါ့တယ္…”

ဤကာား သုမနမင္းသမီး အေမးႏွင့္ ဘုရားရွင္တုိ႔၏ အေျဖမ်ားပင္ ျဖစ္ပါ၏။

ထုိအေျဖကုိ ၾကားနာရသည့္အခါ သုမနမင္းသမီးက ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား “အရွင္ဘုရား… အံ့ၾသဖြယ္ပါပဲ ဘုရား၊ အလွဴဒါနဟာ တကယ့္ကုိပဲ ျပဳလုပ္ဖုိ႔ သင့္တဲ့ကုသုိလ္ျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား၊ အလွဴဒါန ကုသုိလ္ေကာင္းမႈဟာ နတ္ျဖစ္သူကုိလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္၊ လူျဖစ္သူကုိလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္၊ ရဟန္းျဖစ္သူကုိလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္တယ္ဆုိတာ အမွန္ပါပဲဘုရား…” ဟု အားရ၀မ္းသာ ေလွ်ာက္ထား၏။

ထုိအခါ ျမတ္ဗုဒၶက သုမနမင္းသမီး၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ မွန္ကန္ေၾကာင္းမိန္႔ေတာ္မူကာ ေအာက္ပါတရားစကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူေလ၏။

“ေလာက၌ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္သြားေသာ အညစ္အေၾကးကင္းေသာ လမင္းသည္ အလုံးစုံေသာ ၾကယ္တာရာ အေပါင္းတုိ႔ကုိ အေရာင္အလင္းျဖင့္ သာလြန္၍ တင့္တယ္သကဲ့သုိ႔ ထုိ႔အတူပင္ ေလာက၌ သီလႏွင့္ျပည့္စုံ၍ သဒၶါတရားရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ႏွစ္ေျမာ၀န္တုိျခင္း ရွိသူအားလုံးကုိ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ သာလြန္တင့္တယ္ေပ၏။

လွ်ပ္စစ္ပန္းႏြယ္ရွိသည့္ အရာမကေသာ တိမ္ထြတ္တိမ္ေတာင္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ မုိးသည္ ၾကည္းကုန္းေျမကုိလည္းေကာင္း၊ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းေျမကုိလည္းေကာင္း၊ ထစ္ခ်ဳံးရြာသြန္းလ်က္ ျပည့္ေစသကဲ့သုိ႔ ဤအတူသာလွ်င္ ေသာတာပတၱိ ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တပည့္သာ၀ျဖစ္သည့္ ပညာရွိသည္ ႏွစ္ေျမာ၀န္တုိသူကုိ အေၾကာင္းငါးမ်ိဳးတုိ႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏုိင္၏။

ထုိသူသည္ စင္စစ္ ေပးလွဴအပ္ေသာ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔က ေထာက္ပံ့တင္ပုိ႔အပ္သည္ျဖစ္၍ အသက္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္အဆင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တမလြန္ေလာက၀ယ္ နတ္ျပည္ေလာက၌ ၀မ္းေျမာက္ရေလသတည္း..”

(အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ ပဌမပဏၰာသ၊ သုမန၀ဂ္၊ သုမနသုတ္ကုိ ကုိးကား၍ နားလည္လြယ္ေစရန္ ျပန္လည္ေရးသား တင္ျပပါသည္။)

Read more »

Live Questions and Answers (10)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

13 Sep 10, 12:30 AM
ထက္
(၁) တပည့္ေတာ္ သိတဲ့သူ အခ်ိဳ႕က 'သူတပါးအေပၚ မေကာင္းတာ မလုပ္ဖူး' ဆိုတာနဲ႔တင္ ျပီးေနပါတယ္ ဘုရား။ ဒါနကေတာ့ လုပ္ပါတယ္ ဘုရား။ သီလကေတာ့ ငါးပါးသီလပါ အထူးတလည္ေတာ့ မေစာင္႔ပါဘူး ဘုရား။ ဘာဝနာကေတာ့ ပုတီးစိပ္ ဂုဏ္ေတာ္ပြါးပါတယ္ ဘုရား။ ဝိပႆနာ တရား မနာ အားမထုတ္ပါ ဘုရား။ လူၾကီးေတြဆိုေတာ့ စိတ္ဆိုးမွာစိုးတာ ေျပာရခက္ပါတယ္ ဘုရား။ အနည္းဆုံး စိတ္ထားမွန္ အယူမွန္ေစခ်င္ ပါတယ္ဘုရား...။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၁) ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ႏုိင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ပင္ကုိယ္သဒၶါတရားရယ္၊ ပါရမီရယ္ေတြေၾကာင့္ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္တာထက္ တစ္ျခားကုသုိလ္ေတြကုိ လုပ္ရတာ ပုိ၀ါသနာ ပါေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာအားထုတ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းတဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္တုိင္လည္း အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ လူႀကီးသူမေတြလည္း အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ အတတ္ဆုံး သင့္ေလ်ာ္သလုိ တုိက္တြန္းေျပာဆုိ လုပ္ေဆာင္တာ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အခ်ိန္အခါမသင့္၊ ကၽြတ္ခ်ိန္မသင့္ေသးရင္လည္း ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ မရတတ္ဘဲ သူ႔အခ်ိန္က်ရင္ သူ႔အလုိလုိ ေျပာင္းလဲလာတတ္တာေတြ ရွိတတ္တဲ့အတြက္ တုိက္တြန္းတဲ့ကုိယ္ကပဲ ႏွစ္ဘက္အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။ တဖက္ကျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း ၀ိပႆနာ တရားသာ အားမထုတ္တာ က်န္တဲ့ ကံငါးပါးလုံတာတုိ႔၊ မေကာင္းမႈ မလုပ္တာတုိ႔၊ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာတုိ႔ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့အတြက္ ဒီဘ၀မွာ တရားထူး မရႏုိင္ေပမယ့္ သံသရာမွာ သုဂတိဘ၀မွာ ျဖစ္ဖုိ႔ အားေတြအမ်ားႀကီး ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ေျဖမယ္ဆုိရင္ ေျဖလုိ႔ရပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ တုိက္တြန္းပါေစ ကာယကံရွင္ကုိယ္တုိင္က အဓိကပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တုိက္တြန္းျပဳျပင္သူ အေနနဲ႔ကေတာ့ စြမ္းႏုိင္သေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ထက္
(၂) တပည့္ေတာ္ကလည္း ခုမွ တရားနာျဖစ္ရုံပါဘုရား။ မွန္မွန္အားထုတ္ျဖစ္ေအာင္ သတိထားျပီး ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ဘုရား။ တပည့္ေတာ္တို႕ တရားနာ အားထုတ္တဲ့အခါ တပါးသူေတြ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေရွာင္ျပီး ေျပာဆိုသင့္ပါသလဲဘုရား...။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၂) တရားနာ၊ တရားအားထုတ္တာ သူမ်ားေတြ အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္သင့္တယ္ ဆုိတာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ အရင္လုပ္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ဂ႐ုစုိက္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဂ႐ုစုိက္တာ ပုိေကာင္းပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ျပင္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ျပင္တာက ပုိသင့္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားေတြက ဘယ္လုိပဲ ေျပာဆုိေနထုိင္ ဆက္ဆံၾကပါေစ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က အဲဒါေတြ အေပၚမွာ လုိက္ၿပီး အကုသုိလ္ မျဖစ္မိေစဖုိ႔၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သီးခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ တရားအားမထုတ္ခင္က ကုိယ့္ရဲ႕အမူအရာေတြကုိ တရားအားထုတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေျပာင္းႏုိင္ေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရင္ႀကိဳးစားၾကည့္သင့္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္ၾကည့္တဲ့ ေနာက္ပုိင္း ကုိယ့္ရဲ႕ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံေတြဟာ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲႏူးည့ံလာတယ္၊ အရင္က ျဖစ္တတ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့ အမူအက်င့္ေလးေတြကုိ ထိန္းသိမ္းလာႏုိင္တယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိၾကည့္တဲ့ သူတပါးေတြကလည္း အလုိလုိ ေျပာင္းလဲလာပါလိမ့္မယ္။ ကုိယ္က အမွန္အကန္ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းလာတဲ့သူ ျဖစ္လာတယ္ဆုိရင္ သူတပါးေတြကလည္း ကုိယ့္ကုိၾကည့္ၿပီး အကုသုိလ္ျဖစ္ၾကမွာ မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ကုိယ့္ဘက္က အတတ္ႏုိင္ဆုံး ျပဳျပင္ၾကည့္လုိ႔မွ သူတပါးေတြက မေျပာင္းဘဲ ရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာလုိ႔ပဲ သေဘာထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အကုသုိလ္ မျဖစ္မိဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ထက္
(၃) ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာကို နားမလည္ရင္ မိစာၦဒိ႒ိလို႔ ေခၚတာလား ဘုရား တရား သံဃာ အျပင္တျခား ယုံၾကည္တာကို မိစာၦဒိ႒ိလို႔ေခၚတာလား ဘုရား။ မိစာၦ ဒိ႒ိဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါဘုရား။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၃) မိစၦာဒိ႒ိဆုိတာ မွားယြင္းေဖာက္ျပန္ၿပီး ျမင္တာကုိ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိပယ္ၿပီး လဲြမွားစြာ ယုံၾကည္မႈလုိ႔ နားလည္ထားႏုိင္ပါတယ္။ နဲနဲခ်ဲ႕ေျပာမယ္ဆုိရင္ ခႏၶငါးပါးမွာ တစ္ပါးပါးကုိ အတၱဟု စဲြလမ္းတတ္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ ေနာက္ေနာက္ဘ၀၌ အက်ိဳးမရွိဟု အက်ိဳး၀ိပါက္ကုိ တားျမစ္ေလ့ရွိတဲ့ နတၳိကဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ သတၱ၀ါေတြဟာ ေသရင္ျပတ္ၿပီ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးလုိ႔ အယူရွိတဲ့ ဥေစၧဒဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ အေၾကာင္းလည္းမရွိ အက်ိဳးလည္းမရွိဟု အေၾကာင္းအက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကုိ တုိက္႐ုိက္ပယ္တဲ့ အေဟတုကဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳး၊ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈကုိ ျပဳေသာ္လည္း ျပဳအပ္သည္မမည္၊ ျပဳရာမေရာက္လုိ႔ အေၾကာင္ကံကုိ တားျမစ္တတ္တဲ့ အႀကိယဒိ႒ိလုိ အယူမ်ိဳးကုိ မိစၧာဒိ႒ိ အယူလုိ႔ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ စာေပမွာေတာ့ ဒိ႒ိအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ဖြင့္ျပထားေပမယ့္ အဓိက ကမၼပထေျမာက္တဲ့ အယူေတြကေတာ့ နတၳိကဒိ႒ိ၊ အေဟတုကဒိ႒ိ၊ အႀကိယဒိ႒ိသုံးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလုိအေၾကာင္းအက်ိဳး၊ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးေတြကုိ ပယ္တဲ့အယူ၀ါဒမ်ိဳးကုိ ဒီေနရာမွာ မိစၧာဒိ႒ိလုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ထက္
(၄) အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ အလုပ္အားတဲ့အခါ အသံၾကားတာ ျမင္တာ လႈပ္ရွားတာ စိတ္မွာစဥ္းစားတာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ဆင္ျခင္ရင္ ဝိပႆနာလား သတိပ႒ာန္လား ဘုရား။ ဘယ္လို ကြဲလဲ ဆိုတာ ရွင္းျပေပးပါ ဘုရား...။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၄) ၀ိပႆနာနဲ႔ သတိပ႒ာန္ဆုိတာ ေ၀ါဟာရ အသုံးအႏႈန္းပဲ ကြဲျပားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိရင္းအဓိပၸါယ္က အတူတူပါပဲ။ သတိပ႒ာနသုတ္မွာ လာတဲ့နည္းအတုိင္း ႐ုပ္နာမ္ေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ အရွိအတုိင္း အမွတ္သတိ မလြတ္ေစဘဲ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားေနတာကုိပဲ ၀ိပႆနာ ႐ႈမွတ္တယ္လုိ႔ ဆုိတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕က ဒီလုိတရားအားထုတ္တာကုိ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာနည္းလုိ႔ ဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေ၀ါဟာရ အဓိပၸါယ္အရ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀ိပႆနာဆုိတာ အထူးထူးအျပားျပား ျမင္တာၾကည့္တာ ႐ႈမွတ္တာ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြကုိ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱဟု ႐ႈမွတ္တာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး သတိပ႒ာန္ ဆုိတာကေတာ့ သတိကပ္ၿပီးတည္တာ၊ သတိမလြတ္တာ၊ သတိကုိ ေကာင္းစြာေဆာက္တည္တာလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ အာ႐ုံအမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ျမင္တယ္ၾကည့္တယ္ဆုိတာ သတိရွိမွ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္မွာ ျဖစ္သလုိ ႐ုပ္နာမ္မွာ ျဖစ္ပ်က္တာေတြကုိ ၾကည့္ဖုိ႔ဆုိတာလည္း သတိကုိ ေကာင္းစြာေဆာက္တည္မွသာ ျမင္ႏုိင္ၾကည့္ႏုိင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ဳပ္ေျပာရင္ ၀ိပႆနာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သတိပ႒ာန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ျဖစ္စဲျဖစ္ခုိက္ ေပၚစဲေပၚခုိက္မွာ အရွိအတုိင္း သတိနဲ႔ လုိက္လုိက္ၿပီး သိမွတ္ေပးေနမႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ေမးခြန္းရွင္ေမးသလုိ အသံၾကားတာ ျမင္တာ လႈပ္ရွားတာ စိတ္မွာစဥ္းစားတာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္သြား ဆင္ျခင္ရင္တာေတြဟာ သတိပ႒ာန္လုိ႔ ဆုိလည္းျဖစ္သလုိ ၀ိပႆနာလုိ႔လည္း ဆုိလည္းရတဲ့ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာနည္းပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါပဲ။

ထက္
(၅) အရွင္ဘုရား လူၾကီးမိဘေတြကို တရားအားထုတ္ဖို႔ တရားနာဖို႔ကို သိရဲ့နဲ႔ မေျပာရင္ ေျပာလို႔မရရင္ မေျပာေတာ့ဘူးဆိုရင္ ေက်းဇူးမဆပ္ရာေရာက္ ပါသလားဘုရား။ စိတ္ေစတနာက အဓိကဆိုေပမယ့္ အေျပာမတတ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္ေရာ လူၾကီးေတြပါ အကုသိုလ္ျဖစ္မွာ စိုးပါတယ္ ဘုရား...။

မနာပဒါယီ>>>ထက္
(၅) မိဘေက်းဇူးဆပ္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတဲ့အထဲမွာ တရားနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းကေတာ့ အေကာင္းဆုံး နည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ မိဘေတြက ပင္ကုိယ္ ဓာတ္ခံက သဒၶါတရား နည္းတတ္သလုိ၊ ပါရမီလည္း နည္းတတ္တဲ့အတြက္ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာမရတာေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အခါမ်ိဳးမွာ သားသမီးက ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ နားမ၀င္တတ္ဘဲ ၾကာရင္အျပစ္ေတာင္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အခ်ိန္က်လာလုိ႔ သိလာမွပဲ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိမွာပါ။ ကုိယ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ကုသုိလ္လုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ တရားအားထုတ္ျဖစ္ေအာင္ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကပဲ တုိက္တြန္းေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ တရားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေက်းဇူးမဆပ္ႏုိင္တဲ့ အတြက္ မိဘေက်းဇူးကုိ ဆပ္ရာမေရာက္ဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ သားသမီး၀တ္တရားနဲ႔ အညီပံ့ပုိး လုပ္ေဆာင္ေပးေနတာလည္း ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္တာလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ မိဘေက်းဇူးကုိ အေက်ဆပ္ဖုိ႔ကေတာ့ တရားန႔ဲ ဆပ္မွပဲ ေက်ႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေပမယ့္ တစ္ျခားေလာကေၾကာင္းအရ လုိအပ္သလုိ ျပဳစုလုပ္ေကၽြး ေဆာင္ရြက္ေပးတာေတြလည္း ေက်းဇူးဆပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားဘာ၀နာ အားထုတ္ဖုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ဒါနလုပ္ႏုိင္ေအာင္ သီလေဆာက္တည္ႏုိင္ေအာင္ တျခားကုသုိလ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ပံ့ပုိးေထာက္ပံ့ေပးတာလည္း ေက်းဇူးဆပ္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနကုိၾကည့္ၿပီး ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ရတဲ့အခါ ေလာကေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္ၿပီး ဓမၼေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္လုိ႔ရတဲ့အခါ ဓမၼေၾကာင္းအရ ေက်းဇူးဆပ္ၾကည့္ပါလုိ႔ အႀကံျပဳလုိပါတယ္။

Read more »

ေရႊသေဘာနဲ႔ ေရႊမေနာ…

ျမန္မာအမ်ားစုဟာ ေရႊကုိ သေဘာက် ႏွစ္သက္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အၿမဲေရႊနဲ႔ တင္စားၿပီး ေျပာဆုိေလ့ရွိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအမ်ားဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ျမန္မာလူမ်ိဳးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ “ေရႊျမန္မာ၊ ေရႊလူမ်ိဳး၊ ေရႊညီအစ္ကုိ” စသျဖင့္ တင္စားေျပာဆုိေလ့ ရွိပါတယ္။ အေနစုပ္ေပမယ့္ ေရႊထုတ္တဲ့ ျမပ၀ါဆုိသလုိ တုိင္းျပည္မဲြ၊ လူမဲြျဖစ္ေနၾကေပမယ့္ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိ တင္စား ေျပာဆုိၾကတာ ေတြကေတာ့ မမဲြၾကပါဘူး။ ခက္တာက အေျပာတျခား အလုပ္တျခား ျဖစ္ေနၿပီး ေရႊစိတ္ေတြ မဲြေနတာ၊ ေရႊစိတ္ေတြ ေပ်ာက္ေနၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရႊအစစ္မျဖစ္ဘဲ ေရႊညစ္ေတြ ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့ ေရႊရဲ႕တန္ဘုိးလည္း က်ေနၾကသလုိ ေရႊညစ္ေတြနဲ႔ ရွိေနတဲ့ စိတ္ဟာလည္း ေရႊစိတ္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ အညစ္အေၾကး အျပည့္နဲ႔ ရႊံ႕စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ ေရႊအစစ္ဆုိတာ အညစ္အေၾကးကင္းမွ ေတာက္ပလာမွာ ျဖစ္သလုိ ျမန္မာတစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ မေနာလုိ႔ေခၚတဲ့ စိတ္မွာလည္း အညစ္အေၾကးကင္းမွ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ကာ ေရႊမေနာလုိ႔ေခၚတဲ့ ေရႊစိတ္ရွိတဲ့ ေရႊျမန္မာေတြ ျဖစ္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အညစ္အေၾကးကင္းတဲ့ ေရႊနဲ႔ အညစ္အေၾကကင္းတဲ့ စိတ္ ေပါင္းစပ္ႏုိင္မွသာ သန္႔စင္ေတာက္ပတဲ့ ေရႊစိတ္ေတြ ေရာက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေရႊစိတ္ေတြရွိမွလည္း ေရႊျမန္မာဆုိတဲ့ အေခၚအေ၀ၚ အသုံးအႏႈန္းနဲ႔ ကုိက္ညီမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶစာေပမွာ ျမတ္ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္ “သတၱ၀ါမ်ား အေနနဲ႔ အညစ္အေၾကးကင္းၿပီး သန္႔စင္တဲ့ စိတ္ေတြ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ ေရႊစိတ္ရွိတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေစဖုိ႔” ေဟာၾကားထားတဲ့ တရားေတာ္မ်ား အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။ အဲဒီအထဲကမွ ဥပကၠိေလသသုတ္ကေတာ့ အထင္ရွားဆုံး သုတ္တစ္သုတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသုတ္ေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က စိတ္ကုိ ေရႊနဲ႔တင္စားၿပီး ေဟာၾကားထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေရႊစိတ္ရွိတဲ့ ေရႊလူေတြျဖစ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနထုိင္ က်င့္ႀကံသင့္တာေတြကုိ ညႊန္ျပေတာ္မူပါတယ္။

ျမတ္ဗုဒၶက
“ရဟန္းတုိ႔ ေရႊ၏ အညစ္အေၾကးတုိ႔သည္ ငါမ်ိဳးတုိ႔တည္း။ အဘယ္ငါးမ်ိဳးတုိ႔နည္းဟူမူ-
၁။ သံ
၂။ ေၾကး
၃။ သလဲြစင္ (ခဲမျဖဴ)
၄။ သလဲြမည္း (ခဲပုပ္)
၅။ ေငြ
တုိ႔တည္း။ ရဟန္းတုိ႔ ဤသည္တုိ႔ကား ေရႊ၏ အညစ္အေၾကးတုိ႔တည္း။

ရဟန္းတုိ႔ ယင္းအညစ္အေၾကးတုိ႔ျဖင့္ ညစ္ႏြမ္းေသာေရႊသည္ ႏူးညံ့မႈလည္းမရွိ၊ လက္ေကာက္နားေတာင္း စသည္ျပဳလုပ္၍လည္း မျဖစ္၊ အေရာင္လည္း မထြက္၊ ၾကြပ္ဆပ္ေသာ သေဘာလည္းရွိ၏၊ အလုပ္ခြင္သုိ႔လည္း ေကာင္းစြာ မေရာက္ႏုိင္။ ရဟန္းတုိ႔ ဤအညစ္အေၾကး ငါးမ်ိဳးတုိ႔မွ ကင္းလြတ္ေသာ အခါ၌မူကား ထုိေရႊသည္ ႏူးလည္းႏူးည့ံ၏၊ လက္၀တ္တန္ဆာမ်ားလည္း ျပဳလုပ္၍ျဖစ္၏၊ အေရာင္လည္းထြက္၏၊ ၾကြပ္ဆတ္ေသာ သေဘာလည္း မရွိ၊ အလုပ္ခြင္သုိ႔လည္း ေကာင္းစြာေရာက္ႏုိင္၏။ အကယ္၍ အလုိရွိမူ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ ထုိေရႊျဖင့္ အလုိရွိရာ အက်ိဳးကုိ ၿပီးေစႏုိင္၏။

ရဟန္းတုိ႔ ဤအတူသာလွ်င္ စိတ္၏ အညစ္အေၾကးတုိ႔သည္ ဤငါးမ်ိဳးတုိ႔တည္း။ အဘယ္ငါးမ်ိဳးတုိ႔နည္း ဟူမူ
၁။ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံမ်ား၌ လုိလားတပ္မက္မႈ ကာမစၧႏၵ
၂။ သူတပါးအက်ိဳးကုိ ပ်က္စီးေစလုိမႈ ဗ်ာပါဒ
၃။ ေလးလံထုိင္းမႈိင္းမႈ ထိနမိဒၶ
၄။ ပ်ံ႕လြင့္မႈ၊ ေနာင္တရမႈ ဥဒၶစၥ ကုကၠဳစၥ
၅။ သံသယႏွင့္ မေ၀ခဲြႏုိင္မႈ ၀ိစိကိစၧာ
တုိ႔တည္း။ ရဟန္းတုိ႔ ဤသည္တုိ႔ကား စိတ္၏အညစ္အေၾကး ငါးမ်ိဳးတုိ႔တည္း။

ရဟန္းတုိ႔ ယင္းအညစ္အေၾကးတုိ႔ျဖင့္ ညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္သည္ ႏူးညံ့မႈလည္းမရွိ၊ အလုိရွိသည္ကုိ ျပဳလုပ္၍လည္း မျဖစ္၊ အေရာင္လည္း မထြက္၊ ၾကြပ္ဆတ္ေသာ သေဘာလည္းရွိ၏၊ အာသေ၀ါတရားတုိ႔ ကုန္ခမ္းရန္လည္း ေကာင္းစြာမတည္ၾကည္။ ရဟန္းတုိ႔ ဤအညစ္အေၾကး ငါးမ်ိဳးတုိ႔မွ ကင္းလြတ္ေသာ အခါ၌မူကား ထုိစိတ္သည္ ႏူးလည္းႏူးည့ံ၏၊ အလုိရွိသည္ကုိ ျပဳလုပ္၍လည္း ျဖစ္၏၊ အေရာင္လည္းထြက္၏၊ ၾကြပ္ဆတ္ေသာ သေဘာလည္းမရွိ၊ အာသေ၀ါတရားတုိ႔ ကုန္ခမ္းရန္လည္း ေကာင္းစြာတည္ၾကည္၏။ အကယ္၍ အလုိရွိမႈ အညစ္အေၾကးကင္းေသာ ထုိစိတ္ျဖင့္ အလုိရွိရာ အက်ိဳးကုိ ၿပီးေစႏုိင္၏…”
(အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ ပဌမပဏၰာသ၊ ပဥၥဂႋက၀ဂ္၊ ဥပကၠိေလသသုတ္) စသျဖင့္ ေရႊနဲ႔စိတ္ကုိ တင္စားၿပီး အညစ္အေၾကးကင္းတဲ့ ေရႊစိတ္ေတြရွိဖုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူပါတယ္။ ဒါက ဥပကၠိေလသသုတ္မွာ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူတဲ့ ေရႊနဲ႔ စိတ္အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေဒသနာေတာ္အရ ေရႊကုိခ်စ္တဲ့ ေရႊခ်စ္သူေတြ အေနနဲ႔ အညစ္အေၾကးကင္းတဲ့ ေရႊအစစ္ကုိ ရယူပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ လုိသလုိ အညစ္အေၾကးကင္းတဲ့ စိတ္ကုိလည္း ပုိင္ဆုိင္ထားဖုိ႔ လုိေၾကာင္း၊ ဒါမွသာ တန္ဘုိးရွိတဲ့ ေရႊစိတ္ပုိင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ ႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူမဆုိ ေရႊကုိခ်စ္ေပမယ့္ သန္႔ရွင္းမႈမရွိတဲ့ ေရႊအတုကုိေတာ့ ခ်စ္လုိၾကမွာ မဟုတ္သလုိ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္လုိေပမယ့္ သန္႔ရွင္းမႈ မရွိတဲ့ စိတ္ဓာတ္မေကာင္းတဲ့ သူကုိေတာ့ ခ်စ္လုိၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေရႊအစစ္ကုိ ခ်စ္လုိၾကသလုိ ေရႊစိတ္ရွိတဲ့သူကုိပဲ ခ်စ္လုိၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလုိ ေရႊစိတ္ေတြ ရွိၾကဖုိ႔ အရင္ဆုံးလုိအပ္တာက ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ပါပဲ။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အရင္ဆုံး ေရႊစိတ္ေတြရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္စိတ္ကုိ သန္႔ရွင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး အျပစ္ကင္းကာ သန္႔ရွင္းတဲ့ စိတ္ပုိင္ရွင္ေတြ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ စိတ္အစဥ္ကုိ ညစ္ႏြမ္းေစႏုိင္တဲ့ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံေတြမွာပဲ အခ်ိန္ျပည့္လုိလား လုိက္စားတတ္တဲ့ သေဘာေတြ၊ သူတပါးအက်ိဳးကုိ ပ်က္စီးေစႏုိင္တဲ့ သေဘာေတြ၊ ေလးလံထုိင္းမႈိင္းတဲ့ သေဘာေတြ၊ တည္ၾကည္မႈမရွိ ပ်ံ႕လြင့္ၿပီး ေနာင္တရမႈ သေဘာေတြ၊ သုိ႔ေလာသုိ႔ေလာ သံသယေတြနဲ႔ ေ၀ခဲြမရႏုိင္တဲ့ သေဘာေတြ မရွိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ စိတ္အစဥ္ကုိ ညစ္ႏြမ္းေစတဲ့ ဒီတရားေတြ ၀င္မလာေအာင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာေတြ ရွိေနလုိ႔ကေတာ့ စိတ္အစဥ္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သန္႔ရွင္းမႈ ရွိမွာမဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ျပန္စစ္ၾကည့္ရင္ တစ္ခါတစ္ေလ ကုိယ့္စိတ္မွာ ဒီသေဘာတရားေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ စိတ္ဟာၾကည္လင္မႈမရွိ ျဖစ္ေနတတ္တာကုိ သတိျပဳမိၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ရဲ႕သေဘာကလည္း သိတဲ့အတုိင္း အဆင္း၊ အသံ၊ အနံ႔၊ အရသာ၊ အေတြ႕အထိဆုိတဲ့ အာ႐ုံေတြကုိ အမွီျပဳၿပီး ကိေလသာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဒါကုိ ကုိယ္က သတိမထားမိဘဲ အာ႐ုံရဲ႕ စဲြရာေနာက္ကုိ စိတ္ကပါသြားမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံေတြမွာ လုိလားတပ္မက္တတ္တဲ့ သေဘာေတြ၊ ဒီအာ႐ုံေတြကုိ အမွီျပဳၿပီး သူတပါးအေပၚ ပ်က္စီးေစလုိတဲ့ သေဘာေတြ၊ ဒီအာ႐ုံေတြကုိ အမွီျပဳၿပီး ကုိယ့္စိတ္မွာ ေလးလံထုိင္းမႈိင္းတတ္တဲ့ သေဘာေတြ၊ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ျဖစ္တတ္၊ ေနာင္တရတတ္တဲ့ သေဘာေတြ၊ ကုသုိလ္အကုသုိလ္ကုိ မခဲြျခားတတ္တဲ့ သေဘာေတြ စသျဖင့္ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာေတြ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ စိတ္အစဥ္ဟာ သန္႔ရွင္းမႈမရွိဘဲ ေကာင္းမႈကုသုိလ္နဲ႔ ေ၀းေနတတ္ပါတယ္။ စိတ္ကုိ ညစ္ႏြမ္းေစတဲ့ ဒီအညစ္အေၾကးေတြေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြကုိပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လုပ္ေနမိတတ္ပါတယ္။ မေကာင္းမႈမွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဟာ သန္႔ရွင္းမႈ မရွိတဲ့အတြက္ တန္ဘုိးရွိတဲ့ ေရႊစိတ္ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္လွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အျပစ္ကင္းၿပီး အညစ္အေၾကးကင္းတဲ့ ေရႊစိတ္ေတြျဖစ္ဖုိ႔ စိတ္ကုိညစ္ႏြမ္းေစႏုိင္တဲ့ ဒီစိတ္အညစ္အေၾကး ငါးမ်ိဳးကုိ မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

စိတ္မွာဒီလုိ အညစ္အေၾကးေတြ မျဖစ္ဖုိ႔ သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ တစ္ခုခုကုိ ပြားမ်ား အားထုတ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ တရားအားထုတ္ေနတဲ့ ေယာဂီဟာ စိတ္အညစ္အေၾကးေတြကုိ တုိက္ဖ်က္ေနတဲ့သူ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း ဘယ္သူမဆုိ မေကာင္းမႈမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ကုိ ဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္း၊ ေမတၱာပြားျခင္း စတဲ့ ကမၼ႒ာန္း တစ္ခုခုကုိ ပြားမ်ားေပးတာတုိ႔ ႐ုပ္နာမ္မွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ အရာေတြကုိ သတိကပ္ၿပီး လုိက္မွတ္ေပးတဲ့ သတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ေပးတာတုိ႔ လုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ကုိယ့္စိတ္ကုိ သန္႔ရွင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ လုိအပ္လွပါတယ္။ စိတ္ကုိ သမထ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာေတြနဲ႔ ထုံလႊမ္းထားတဲ့ သူဟာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြရဲ႕ တုိက္ခုိက္မႈကုိ ကာကြယ္ၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ သန္႔ရွင္းၿပီး ခြန္အားျပည့္တဲ့ စိတ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ ေရႊစိတ္ပုိင္ရွင္မ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အညစ္အေၾကး ကင္းတဲ့ ေရႊရဲ႕ သေဘာဟာ လုိသလုိ တန္ဆာဆင္ႏုိင္သလုိ အညစ္အေၾကးကင္းတဲ့ မေနာဟာလည္း ကိေလသာကုိ ပယ္ခြာၿပီး လုိရာကုိ အရယူႏုိင္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ တရားဘာ၀နာ တစ္ခုခုကုိ အားထုတ္ရင္း ေရႊမေနာပုိင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။

ဆုိလုိတာက ေရႊကုိတန္ဘုိးထားၿပီး ေရႊကုိခ်စ္ၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ ေရႊရဲ႕သေဘာဟာ အညစ္အေၾကးကင္းမွ တန္ဘုိးရွိၿပီး ႏူးညံ့ကာ လုိရာကုိ ၿပီးႏုိင္တဲ့အျဖစ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ကာ သန္႔စင္တဲ့ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ေရႊကုိ တန္ဘုိးထားၾကသလုိ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ကုိလည္း ကာမစၧႏၵ၊ ဗ်ာပါဒ၊ ထိနမိဒၶ၊ ဥဒၵစၥကုကၠဳစၥ ၀ိစိကိစၧာဆုိတဲ့ နီ၀ရဏ တရားေတြနဲ႔ ညစ္ႏြမ္းေစမႈကေန ကာကြယ္ၿပီး သန္႔ရွင္းတဲ့ ေရႊစိတ္ေခၚ ေရႊမေနာအျဖစ္ တန္ဘုိးရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ေရႊစိတ္ပုိင္ရွင္မ်ားအျဖစ္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကမၺည္းထုိးႏုိင္ေအာင္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ၾကဖုိ႔ ဆုိလုိရင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွသာ ေရႊသေဘာကုိသိၿပီး ေရႊမေနာရွိသူလုိ႔ ဆုိႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အညစ္အေၾကးကင္းတဲ့ ေရႊစိတ္ပုိင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ဖုိ႔ ကုိယ့္စိတ္ကုိ သမထဘာ၀နာ၊ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ တစ္ခုခုနဲ႔ ထုံလႊမ္းကာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကးေတြကုိ တုိက္ဖ်က္တြန္းလွန္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ေရႊသေဘာလည္းသိ ေရႊမေနာလည္း ရွိသူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳကာ ဓမၼအႏွစ္နဲ႔ ႏွစ္သက္မႈတစ္ခု ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား