ပုထုဇဥ္ သတၱ၀ါမ်ားအဖုိ႔ ပဋိသေႏၶေနရျခင္း ဆင္းရဲ၊ အုိရျခင္းဆင္းရဲ၊ ေသရျခင္း ဆင္းရဲတုိ႔သည္ ဆင္းရဲတကာ ဆင္းရဲတုိ႔တြင္ အႀကီးမားဆုံး ဆင္းရဲသုံးမ်ိဳးျဖစ္၏။ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အဖန္ဖန္ ပဋိသေႏၶ ေနခဲ့ရသျဖင့္ အဖန္ဖန္အုိခဲ့ၿပီး ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ အဖန္ဖန္လည္း ေသခဲ့ၿပီး ျဖစ္၏။ ဤပဋိသေႏၶေနျခင္း၊ အုိျခင္း၊ ေသျခင္း သုံးမ်ိဳး အဆုံးမသပ္ေသးသမွ် ဘ၀သံသရာ က်င္လည္မႈသည္လည္း အဆုံးသပ္ဦးမည္ မဟုတ္သကဲ့သုိ႔ သံသရာလည္မႈ အဆုံးမသပ္ေသးလ်င္ ဆင္းရဲဒုကၡသည္လည္း အဆုံးသပ္ဦးမည္...
နေမာ ဗုဒၶႆ
ဝယဓမၼာ သခၤါရာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ = ျပဳျပင္ထားသည့္ သခၤါရ တရားမွန္သမွ်သည္ ပ်က္စီးျခင္းလ်င္ နိဂုံးရွိသျဖင့္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ျပည့္စုံၾကေလာ့။
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး
*ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတုိ႔ ကုိယ္ကဤပုံ ျဖစ္လုိတုံလည္း တစ္ဖုံဆင္ကြဲ သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကုိ ပညာစကၡဳ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈ ၍ > ယခုပင္လွ်င္ မအုိခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မနာခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။ (ဘဒၵႏၲ၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ)
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွလုံးသြင္းမွာ၊ အခ်စ္မ်ားက အျပစ္မ်ား၍၊ အမုန္းမ်ားက အ႐ႈံးပြား၏။ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ကင္း၍၊ ေမတၱာႏွလုံး က်င့္ကာသုံးသည့္၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဤက်င့္ထုံးကား၊ အျပစ္လည္းကင္း အ႐ႈံးကင္းမည့္၊ မခ်စ္မမုန္း အေကာင္းဆုံးတည္း။
