သီလ၀ိသုဒၶိဟူေသာ စကားကုိ “သီလစင္ၾကယ္ျခင္း”ဟု အလြယ္နားလည္ထားႏုိင္၏။ စင္ၾကယ္ျခင္းကုိ ပါဠိစကားျဖင့္ သုဒၶိဟု ဖြင့္ျပ၏။ ၀ိသုဒၶိဟုဆုိလွ်င္ကား အထူးစင္ၾကယ္ျခင္းဟု ၀ိေသသတပ္ကာ ေျပာႏုိင္ေပ၏။ ၀ိသုဒၶိမဂ္ က်မ္းျပဳဆရာ အရွင္ျမတ္က ၀ိသုဒၶိဟူေသာ စကားကုိ နိဗၺာန္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္အထိ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပ၏။ မည္သုိ႔ဆုိေစ စင္ၾကယ္မႈ၏ အေရးႀကီးမႈကုိ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပထားျခင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏။ ထုိစင္ၾကယ္မႈတြင္ အထက္အထက္ မဂ္ဉာဏ္မ်ားရရွိႏုိင္ေစရန္ ေလွကားေစာင္းတန္း သဖြယ္ျဖစ္သည့္ သီလစင္ၾကယ္မႈသည္ အထူးအေရးႀကီးလွေပ၏။ သီလမစင္ၾကယ္လွ်င္ကား အထုိက္အေလ်ာက္ သမာဓိဉာဏ္မ်ား ျဖစ္ႏုိင္ေသာ္လည္း လြတ္ေျမာက္ရာအမွန္ ၀ိပႆနာဉာဏ္ကုိ ရရန္မွာ အလြန္မလြယ္လွေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လြတ္ေျမာက္မႈလမ္း၏ အေျခခံျဖစ္သည့္ သီလစင္ၾကယ္မႈကုိ အထူးျပဳ၍ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကရန္ တုိက္တြန္းေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။ သီလ၀ိသုဒိၶျဖစ္မွ စိတၱ၀ိသုဒၶိျဖစ္ကာ စိတၱ၀ိသုဒၶိျဖစ္မွ သမာဓိအားေကာင္း၍ ၀ိပႆနာဉာဏ္ အားသန္မည္ျဖစ္သျဖင့္ သီလစင္ၾကယ္ေစရန္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပး ဆုံးမၾကျခင္း ျဖစ္၏။
သီလဟူသည္
သီလ၀ိသုဒၶိဟူေသာ စကားတြင္ပါ၀င္သည့္ သီလ၏အဓိပၸါယ္ႏွင့္စပ္၍ “သူ႔အသက္သတ္ျခင္း အစရွိသည္ကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာသူ၊ က်င့္၀တ္ပဋိပတ္ကုိ ျဖည့္က်င့္ေသာသူတုိ႔၏ ေစတနာစေသာ တရားတုိ႔သည္ သီလမည္ေၾကာင္း” ၀ိသုဒိၶမဂ္ အ႒ကထာတြင္ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပ၏။ ပဋိသမၻိဒါမဂၢ ပါဠိေတာ္တြင္ကား “သူ႔အသတ္သတ္ျခင္းစသည္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာသူ၊ က်င့္၀တ္ပဋိပတ္ကုိ ျဖည့္က်င့္ေသာသူတုိ႔၏ ေစတနာသည္ သီလမည္ေၾကာင္း၊ ထုိအက်င့္ကုိက်င့္ေသာ သူတုိ႔၏ ေရွာင္ၾကဥ္မႈ ၀ိရတိေစတသိက္ေခၚ ေစတသိကသည္ သီလမည္ေၾကာင္း၊ ပါတိေမာကၡ သံ၀ရ သီလစေသာ ပိတ္ဆုိ႔ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း သံ၀ရသည္ သီလမည္ေၾကာင္း၊ သီလေဆာက္တည္ထားသူ၏ ကာယဒြါရ ၀စီဒြါရ၌ျဖစ္ေသာ မက်ဴးလြန္ေၾကာင္း ကုသိုလ္စိတၱဳပၸါဒ္ေခၚ အ၀ီတိကၠမသည္ သီလမည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ သီလ၏အဓိပၸါယ္ အက်ယ္ဖြင့္ျပထား၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အထက္ပါအဖြင့္မ်ားအရ သီလဟူသည္ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္း၊ ျဖည့္က်င့္ေၾကာင္း၊ တားျမစ္ပိတ္ဆုိ႔ေၾကာင္း၊ မက်ဴးလြန္ေၾကာင္း တရားမ်ားကုိ လုိက္နာျဖည့္က်င့္လ်က္၊ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္မ်ားကုိ ေစာင့္ထိန္းက်င့္သုံးေနေသာ သူ၏ ေစတနာစသည္ကုိ ဆုိေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ေပ၏။
သီလအမ်ိဳးအစားမ်ား
သီလမွန္သမွ် ရဟန္းသီလ၊ လူသီလ စသည္ျဖင့္ မည္သည့္သီလပင္ျဖစ္ေစ “ကာယကံ၊ ၀စီကံတုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္လ်က္ သိမ္းဆည္းသုိမွီးထားျခင္း” သီလန လကၡဏာ ရွိသျဖင့္ အကဲြအျပားမရွိ တစ္ပါးတည္း ျဖစ္ေသာ္လည္း အမည္ပညတ္မ်ားအရ သီလအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေၾကာင္း စာေပတြင္ ဖြင့္ျပထား၏။ စာေပအဖြင့္မ်ားအရ သီလသည္ စာရိတၱသီလ၊ ၀ါရိတၱသီလစသည္တုိ႔၏ အစြမ္းျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား၊ ဟီနသီလ၊ မဇၥ်ိမသီလ၊ ပဏီတသီလ စသည္တုိ႔၏ အစြမ္းအားျဖင့္ သုံးမ်ိဳးသုံးစား၊ ဘိကၡဳသီလ၊ ဘိကၡဳနီသီလ၊ အႏုပသမၸႏၷသီလ၊ ဂဟ႒သီလ စသည္တုိ႔၏ အစြမ္းအားျဖင့္ ေလးမ်ိဳးေလးစား၊ ပဟာနသီလ၊ ေ၀ရမဏိသီလ၊ ေစတနာသီလ၊ သံ၀ရသီလ၊ အ၀ိတိကၠမသီလ စသည္တုိ႔၏ အစြမ္းအားျဖင့္ ငါးမ်ိဳးငါးစား ကြဲျပားေၾကာင္း စသည့္ သီလ၏ကဲြျပားမႈ အမည္နာမမ်ားကုိလည္း သိရွိႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္၏။ အျခားအမည္ကဲြမ်ားျဖင့္ အစုမ်ား အမ်ားအျပား ရွိေသာ္လည္း ဤ၌ ေဖာ္ျပပါမွ်သာ မိတ္ဆက္သေဘာအားျဖင့္ တင္ျပလုိပါ၏။ စင္စစ္သီလသည္ မည္မွ်ပင္ အမ်ိဳးအမည္ ကဲြျပားေသာ္လည္း အစြမ္းသတၱိမွာ “မည္သည့္သီလမဆုိ ကာယကံႏွင့္ ၀စီကံတုိ႔ကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာင္ျခင္း သီလန အစြမ္းသတၱိ” ရွိေနျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပါဏာတိပါတစသည္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ က်င့္၀တ္ပဋိပတ္မ်ားကုိ ျဖည့္က်င့္ျခင္းမ်ားကုိ ျဖည့္က်င့္ေနသူမ်ားသည္ ကာယကံ ၀စီကံမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းေနသူမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ သီလ၀ိသုဒၶိေခၚ သီလစင္ၾကယ္ျခင္း ရွိေနသူမ်ားဟု ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။
ဤ၌သီလႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးအစား ကဲြျပားမႈမ်ား ရွိေၾကာင္းစာေပတြင္ ဖြင့္ဆုိျပသည္မွာ က်င့္ႀကံလုိက္နာ သူမ်ား၏ စိတ္ေစတနာကုိ လုိက္၍ ကဲြျပားမႈမ်ား ရွိေနသျဖင့္ ထုိေစတနာသုိ႔လုိက္ကာ အမည္နာမ သတ္မွတ္ျပရျခင္း ျဖစ္ေပ၏။ ႏွစ္ပါးစုသီလ၊ သုံးပါးစုသီလ စသည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပရျခင္း ျဖစ္၏။
ဥပမာအားျဖင့္ ႏွစ္ပါးစု သီလတြင္ စာရိတၱသီလ၊ ၀ါရိတၱသီလစသည္ျဖင့္ ခဲြျခားရာတြင္ “ျမတ္စြာဘုရားက ဤအရာကုိ ျပဳက်င့္အပ္၏ဟု ပညတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကုိ ျဖည့္က်င့္ျခင္းသည္ စာရိတၱသီလမည္ေၾကာင္း၊ ဤအရာကုိ မက်င့္အပ္ဟု တားျမစ္ပယ္အပ္ေသာ အရာကုိ မျပဳက်င့္ဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသည္ ၀ါရိတၱသီလမည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ ျပဳက်င့္လုိက္နာသူမ်ား၏ ေစတနာအလုိက္ ခဲြျခားျပျခင္းျဖစ္၏။ ထုိ႔အတူ သုံးပါးစု သီလတြင္လည္း “သူတပါးတုိ႔ ခ်ီးမြမ္းေထာမနာ ျပဳသည့္ အေက်ာ္အေစာကုိ ႏွစ္သက္ေတာင့္တသည္ျဖစ္၍ ေဆာက္တည္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သီလသည္ ဟီန(အည့ံစား)သီလ မည္ေၾကာင္း၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးကုိ လုိလားေတာင့္တ၍ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ သီလသည္ မဇၥ်ိမ(အလတ္စား)သီလ မည္ေၾကာင္း၊ ဤအက်င့္သီလသည္ အရိယာသူတုိ႔ေကာင္းတုိ႔ ျပဳသင့္ျပဳအပ္ေသာ အရာျဖစ္သည္ဟု အရိယာသူေတာ္ေကာင္း အျဖစ္ကုိ အမွီျပဳ၍ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ သီလသည္ ပဏီတ (အေကာင္းစား)သီလ မည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ သုံးပါးကဲြျပားမႈကုိ ခဲြျခားျပ၏။ ေလးပါးအစု သီလတြင္လည္း “ရဟန္းေတာ္မ်ား ျဖည့္က်င့္ရမည့္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားသည္ ဘိကၡဳသီလမည္ေၾကာင္း၊ ရဟန္းမမ်ား ျပဳက်င့္လုိက္နာရမည့္ ၀ိနည္း သိကၡာပုဒ္မ်ားသည္ ဘိကၡဳနီသီလ မည္ေၾကာင္း၊ သာမေဏေယာက်္ား၊ သာမေဏမိန္းမမ်ား က်င့္သုံးရသည့္ ဆယ္ပါးသီလႏွင့္ က်င့္၀တ္သိကၡာပုဒ္မ်ားသည္ အႏုပသမၸႏၷသီလ မည္ေၾကာင္း၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ေစာင့္ထိန္းရမည့္ နိစၥသီလေခၚ ငါးပါးသီလမ်ားႏွင့္ ရွစ္ပါး၊ ကုိးပါးစသည့္ ဥပုသ္သီလမ်ားသည္ ဂဟ႒သီလ မည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ ေလးပါးအစု ျဖစ္ပုံကုိ ခဲြျခားျပျခင္း ျဖစ္၏။ ပါးပါးအစု သီလတြင္လည္း “သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းကုိ ပယ္ျခင္းသည္ ပဟီနသီလ မည္ေၾကာင္း၊ သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္း ၀ိရတီသည္ ေ၀ရမဏိသီလ မည္ေၾကာင္း၊ သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္ ေစတနာသီလမည္ေၾကာင္း၊ သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေစာင့္စည္းပိတ္ဆုိ႔ျခင္း သံ၀ရသည္ သံ၀ရသီလ မည္ေၾကာင္း၊ သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းဟူေသာ အကုသုိလ္အမႈကုိ မက်ဴးလြန္ျခင္းသည္ အ၀ိတိကၠမသီလ မည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ ငါးပါးအစု ကဲြျပားပုံကုိ ခဲြျခားျပ၏။ ဤကား စာေပတြင္ ဖြင့္ဆုိျပသည့္ သီလအမ်ိဳးအစားမ်ားအေၾကာင္း မိတ္ဆက္တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏။ အက်ယ္ကုိ ၀ိသုဒၶိမဂၢအ႒ကထာႏွင့္ ပဋိသမၻိဒါမဂ္ ပါဠိေတာ္တြင္ ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။
ဤသုိ႔ အမ်ိဳးအမည္အားျဖင့္ သီလအမ်ိဳးမ်ိဳး ကဲြျပားေနေသာ္လည္း အစြမ္းသတၱိမွာ အထက္တြင္ ဆုိခဲ့သကဲ့သုိ႔ ကာယကံႏွင့္ မေနာကံကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း အစြမ္းသတၱိသာ ျဖစ္သျဖင့္ သီလေစာင့္ျခင္းျဖင့္ ကုိယ္ႏွင့္ႏႈတ္ကုိ ေစာင့္စည္းၿပီး မိမိ၏ အက်င့္သီလကုိ ျဖဴစင္ေစရန္ ႀကိဳးစားၾကရမည္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားက အသိေပး ဆုံးမေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။
သီလျဖဴစင္ျခင္းႏွင့္ ညစ္ႏြမ္းျခင္း
သီလသည္ ေစာင့္သူ၏ ေစတနာသုိ႔လုိက္ကာ ျဖဴစင္ျခင္း၊ ညစ္ႏြမ္းျခင္းမ်ား ရွိတတ္၏။ ထုိသီလျဖဴစင္ျခင္း၊ သီလညစ္ႏြမ္းျခင္းတုိ႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍လည္း “သီလက်ိဳးျပတ္ျခင္း အစရွိသည္တုိ႔သည္ သိလ၏ ညစ္ႏြမ္းျခင္းျဖစ္ၿပီး မက်ိဳးမျပတ္ျခင္း စသည္သည္ သီလ၏ျဖဴစင္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း” စာေပတြင္ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပ၏။ သီလက်ိဳးျပတ္သည္ဆုိရာတြင္ သီလက်ိဳးျပတ္မႈကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ လာဘ္လာဘ၊ အျခံအရံ အေပါင္းအသင္း၊ အသက္စသည္တုိ႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ အေၾကာင္းမ်ား၊ ကာမဂုဏ္ေမထုန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ အေၾကာင္းမ်ား စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ က်ိဳးျပတ္ႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ သီလ၏ မက်ိဳးမေပါက္ျခင္းဟူသည္ ခပ္သိမ္းေသာ သိကၡာပုဒ္တုိ႔ကုိ မဖ်က္ဆီး မလြန္က်ဴးေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေမ့ေလ်ာ့၍ ပ်က္ကုန္ေသာ္လည္း ကုစားေကာင္းေသာ သိကၡာပုဒ္တုိ႔ကုိ ကုစားေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေမထုန္အမႈမ်ားႏွင့္ ယွဥ္စပ္ျခင္း မရွိေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ထုိ႔အျပင္ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕ျခင္း၊ သူ႔ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း၊ သူတပါးကုိ အတင္းအဖ်င္းျပဳျခင္း၊ မနာလုိျခင္း၊ ၀န္တုိျခင္း၊ လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ၾကြား၀ါျခင္းစသည့္ အယုတ္တရားတုိ႔၏ မျဖစ္ျခင္းလည္းေကာင္း၊ အလုိနည္းျခင္း၊ ေရာင့္ရဲျခင္းစသည့္ ဂုဏ္ေက်းဇူးတုိ႔ကုိ ျဖစ္ေစျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း စသည့္အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ သီလ၏ မက်ိဳးမျပတ္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္ေၾကာင္း သီလျဖဴစင္ျခင္း၊ သီလညစ္ႏြမ္းျခင္း အေၾကာင္းမ်ားကုိ နားလည္သေဘာ ေပါက္ႏုိင္ေပ၏။
သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္ျခင္း
အထက္ပါ အဖြင့္မ်ားအရ ဤ၌ သီလ၀ိသုဒၶိေခၚ သီလျဖဴစင္ျခင္း၏ အဓိပၸါယ္ကုိ “အၾကင္သီလတုိ႔သည္ လာဘ္အစရွိသည္ေၾကာင့္ မပ်က္စီးကုန္၊ ေမ့ေလ်ာ့မႈေၾကာင့္ ပ်က္ကုန္ေသာ္လည္း တစ္ဖန္ကုစားျခင္းငွါ တတ္ႏုိင္ေကာင္း၏၊ ေမထုန္ႏွင့္ ယွဥ္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕ျခင္းစသည့္ မေကာင္းမႈတုိ႔ျဖင့္ လည္းေကာင္း မႏွိပ္စက္ကုန္သည္လည္း ျဖစ္ကုန္၏၊ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ သီလမ်ိဳးကုိ မက်ိဳးကုန္ေသာ သီလ၊ မေပါက္ကုန္ေသာသီလ၊ မက်ားမေျပာက္ကုန္ေသာ သီလတုိ႔ဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆုိအပ္၏၊ ထုိသုိ႔ မက်ိဳးမေပါက္ မက်ားမေျပာက္ေသာ သီလရွိသည္၏ အျဖစ္ကုိ သီလ၏ျဖဴစင္ေၾကာင္း ေ၀ါဒါနဟု ဆုိအပ္၏..” ဟူေသာ ၀ိသုဒၶိမဂ္အဖြင့္အတုိင္း သိရွိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ ဆုိလုိသည္မွာ သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္ရန္ မိမိတုိ႔၏ သီလကုိ စြမ္းႏိုင္သမွ် မက်ိဳးမေပါက္ေစရန္ သီလက်ိဳးပ်က္ေစႏုိင္သည့္ အရာမ်ားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းျဖင့္ သတိတရား လက္ကုိင္ထားကာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ လုိေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။
သီလ၀ိသုဒၶိ၏ အက်ိဳး
ထုိသုိ႔ သီလျဖဴစင္၍ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံခဲ့ပါလွ်င္ကား မည္သူမဆုိ သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္သျဖင့္
၁။ ေမ့ေလ်ာ့မႈ မရွိျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာအစုကုိ ရရွိျခင္း
၂။ ေကာင္းသတင္းျဖင့္ ေက်ာ္ေစာရျခင္း
၃။ မည္သည့္ပရိတ္သတ္ အတြင္းသုိ႔ မဆုိ အေၾကာက္အရြံ႕မရွိ ၀င္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း
၄။ ေသခါနီးအခါတြင္လည္း ေတြေ၀ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမရွိဘဲ ေသႏုိင္ျခင္း
၅။ ေသၿပီးေနာက္တြင္လည္း ေကာင္းသည့္ သုဂတိဘုံဘ၀တြင္ ျဖစ္ရျခင္း ဟူေသာ အက်ိဳးတရားတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံႏုိင္သည့္ အျပင္ အထက္အထက္ မဂ္ဉာဏ္မ်ားကုိ ရရွိေစႏုိင္သည့္ ေလွကားေစာင္းတန္း တစ္ခုသဖြယ္လည္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶျမတ္စြာ မိန္ေတာ္မူခဲ့ေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္မႈသည္ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျမတ္နိဗၺာန္သုိ႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစသည္သာမက အနီးဆုံးအေၾကာင္းအျဖစ္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားလည္း ျဖစ္ေစႏုိင္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ သီလ၀ိသုဒၶိေခၚ သီလျဖဴစင္မႈသည္ မိမိတုိ႔အတြက္ အလြန္အေရးပါသည့္ အေျခခံ အက်င့္တရား ျဖစ္သျဖင့္ အေျခခံ အက်င့္ကုိ မက်ိဳးမေပါက္ေစရန္ စြမ္းႏုိင္သမွ် လုိက္နာက်င့္သုံးၿပီး သီလျဖဴစင္ျခင္းျဖင့္ စိတ္ကုိလည္း ျဖဴစင္ေစကာ စိတ္ျဖဴစင္မႈကုိ အရင္းျပဳလ်က္ သမာဓိတည္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း သမာဓိကုိ အေျခခံ၍ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္ျဖစ္သည့္ နိဗၺာန္ပန္းတုိင္ လွမ္းကုိင္ႏုိင္မည့္္ ၀ိပႆနာဉာဏ္ကုိ ရင့္သန္ေစရန္ အထူးႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ သီလျဖဴစင္ျခင္းျဖင့္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ိဳး ပြားတုိးေစရန္ အားကုိးတစ္ခုအျဖစ္ လက္ကုိင္ျပဳသင့္ေၾကာင္း တုိက္တြန္းလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။
က်မ္းကုိး = ပဋိသမၻိဒါမဂၢ ပါဠိေတာ္၊ ၀ိသုဒၶိမဂၢ အ႒ကထာ
သီလဟူသည္
သီလ၀ိသုဒၶိဟူေသာ စကားတြင္ပါ၀င္သည့္ သီလ၏အဓိပၸါယ္ႏွင့္စပ္၍ “သူ႔အသက္သတ္ျခင္း အစရွိသည္ကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာသူ၊ က်င့္၀တ္ပဋိပတ္ကုိ ျဖည့္က်င့္ေသာသူတုိ႔၏ ေစတနာစေသာ တရားတုိ႔သည္ သီလမည္ေၾကာင္း” ၀ိသုဒိၶမဂ္ အ႒ကထာတြင္ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပ၏။ ပဋိသမၻိဒါမဂၢ ပါဠိေတာ္တြင္ကား “သူ႔အသတ္သတ္ျခင္းစသည္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ေသာသူ၊ က်င့္၀တ္ပဋိပတ္ကုိ ျဖည့္က်င့္ေသာသူတုိ႔၏ ေစတနာသည္ သီလမည္ေၾကာင္း၊ ထုိအက်င့္ကုိက်င့္ေသာ သူတုိ႔၏ ေရွာင္ၾကဥ္မႈ ၀ိရတိေစတသိက္ေခၚ ေစတသိကသည္ သီလမည္ေၾကာင္း၊ ပါတိေမာကၡ သံ၀ရ သီလစေသာ ပိတ္ဆုိ႔ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း သံ၀ရသည္ သီလမည္ေၾကာင္း၊ သီလေဆာက္တည္ထားသူ၏ ကာယဒြါရ ၀စီဒြါရ၌ျဖစ္ေသာ မက်ဴးလြန္ေၾကာင္း ကုသိုလ္စိတၱဳပၸါဒ္ေခၚ အ၀ီတိကၠမသည္ သီလမည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ သီလ၏အဓိပၸါယ္ အက်ယ္ဖြင့္ျပထား၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အထက္ပါအဖြင့္မ်ားအရ သီလဟူသည္ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္း၊ ျဖည့္က်င့္ေၾကာင္း၊ တားျမစ္ပိတ္ဆုိ႔ေၾကာင္း၊ မက်ဴးလြန္ေၾကာင္း တရားမ်ားကုိ လုိက္နာျဖည့္က်င့္လ်က္၊ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္မ်ားကုိ ေစာင့္ထိန္းက်င့္သုံးေနေသာ သူ၏ ေစတနာစသည္ကုိ ဆုိေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ေပ၏။
သီလအမ်ိဳးအစားမ်ား
သီလမွန္သမွ် ရဟန္းသီလ၊ လူသီလ စသည္ျဖင့္ မည္သည့္သီလပင္ျဖစ္ေစ “ကာယကံ၊ ၀စီကံတုိ႔ကုိ ေကာင္းစြာထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္လ်က္ သိမ္းဆည္းသုိမွီးထားျခင္း” သီလန လကၡဏာ ရွိသျဖင့္ အကဲြအျပားမရွိ တစ္ပါးတည္း ျဖစ္ေသာ္လည္း အမည္ပညတ္မ်ားအရ သီလအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေၾကာင္း စာေပတြင္ ဖြင့္ျပထား၏။ စာေပအဖြင့္မ်ားအရ သီလသည္ စာရိတၱသီလ၊ ၀ါရိတၱသီလစသည္တုိ႔၏ အစြမ္းျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စား၊ ဟီနသီလ၊ မဇၥ်ိမသီလ၊ ပဏီတသီလ စသည္တုိ႔၏ အစြမ္းအားျဖင့္ သုံးမ်ိဳးသုံးစား၊ ဘိကၡဳသီလ၊ ဘိကၡဳနီသီလ၊ အႏုပသမၸႏၷသီလ၊ ဂဟ႒သီလ စသည္တုိ႔၏ အစြမ္းအားျဖင့္ ေလးမ်ိဳးေလးစား၊ ပဟာနသီလ၊ ေ၀ရမဏိသီလ၊ ေစတနာသီလ၊ သံ၀ရသီလ၊ အ၀ိတိကၠမသီလ စသည္တုိ႔၏ အစြမ္းအားျဖင့္ ငါးမ်ိဳးငါးစား ကြဲျပားေၾကာင္း စသည့္ သီလ၏ကဲြျပားမႈ အမည္နာမမ်ားကုိလည္း သိရွိႏုိင္ၾကမည္ျဖစ္၏။ အျခားအမည္ကဲြမ်ားျဖင့္ အစုမ်ား အမ်ားအျပား ရွိေသာ္လည္း ဤ၌ ေဖာ္ျပပါမွ်သာ မိတ္ဆက္သေဘာအားျဖင့္ တင္ျပလုိပါ၏။ စင္စစ္သီလသည္ မည္မွ်ပင္ အမ်ိဳးအမည္ ကဲြျပားေသာ္လည္း အစြမ္းသတၱိမွာ “မည္သည့္သီလမဆုိ ကာယကံႏွင့္ ၀စီကံတုိ႔ကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာင္ျခင္း သီလန အစြမ္းသတၱိ” ရွိေနျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပါဏာတိပါတစသည္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ က်င့္၀တ္ပဋိပတ္မ်ားကုိ ျဖည့္က်င့္ျခင္းမ်ားကုိ ျဖည့္က်င့္ေနသူမ်ားသည္ ကာယကံ ၀စီကံမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းေနသူမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ သီလ၀ိသုဒၶိေခၚ သီလစင္ၾကယ္ျခင္း ရွိေနသူမ်ားဟု ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။
ဤ၌သီလႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ိဳးအစား ကဲြျပားမႈမ်ား ရွိေၾကာင္းစာေပတြင္ ဖြင့္ဆုိျပသည္မွာ က်င့္ႀကံလုိက္နာ သူမ်ား၏ စိတ္ေစတနာကုိ လုိက္၍ ကဲြျပားမႈမ်ား ရွိေနသျဖင့္ ထုိေစတနာသုိ႔လုိက္ကာ အမည္နာမ သတ္မွတ္ျပရျခင္း ျဖစ္ေပ၏။ ႏွစ္ပါးစုသီလ၊ သုံးပါးစုသီလ စသည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပရျခင္း ျဖစ္၏။
ဥပမာအားျဖင့္ ႏွစ္ပါးစု သီလတြင္ စာရိတၱသီလ၊ ၀ါရိတၱသီလစသည္ျဖင့္ ခဲြျခားရာတြင္ “ျမတ္စြာဘုရားက ဤအရာကုိ ျပဳက်င့္အပ္၏ဟု ပညတ္ေသာ သိကၡာပုဒ္ကုိ ျဖည့္က်င့္ျခင္းသည္ စာရိတၱသီလမည္ေၾကာင္း၊ ဤအရာကုိ မက်င့္အပ္ဟု တားျမစ္ပယ္အပ္ေသာ အရာကုိ မျပဳက်င့္ဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းသည္ ၀ါရိတၱသီလမည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ ျပဳက်င့္လုိက္နာသူမ်ား၏ ေစတနာအလုိက္ ခဲြျခားျပျခင္းျဖစ္၏။ ထုိ႔အတူ သုံးပါးစု သီလတြင္လည္း “သူတပါးတုိ႔ ခ်ီးမြမ္းေထာမနာ ျပဳသည့္ အေက်ာ္အေစာကုိ ႏွစ္သက္ေတာင့္တသည္ျဖစ္၍ ေဆာက္တည္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာ သီလသည္ ဟီန(အည့ံစား)သီလ မည္ေၾကာင္း၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ၏ အက်ိဳးကုိ လုိလားေတာင့္တ၍ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ သီလသည္ မဇၥ်ိမ(အလတ္စား)သီလ မည္ေၾကာင္း၊ ဤအက်င့္သီလသည္ အရိယာသူတုိ႔ေကာင္းတုိ႔ ျပဳသင့္ျပဳအပ္ေသာ အရာျဖစ္သည္ဟု အရိယာသူေတာ္ေကာင္း အျဖစ္ကုိ အမွီျပဳ၍ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ သီလသည္ ပဏီတ (အေကာင္းစား)သီလ မည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ သုံးပါးကဲြျပားမႈကုိ ခဲြျခားျပ၏။ ေလးပါးအစု သီလတြင္လည္း “ရဟန္းေတာ္မ်ား ျဖည့္က်င့္ရမည့္ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားသည္ ဘိကၡဳသီလမည္ေၾကာင္း၊ ရဟန္းမမ်ား ျပဳက်င့္လုိက္နာရမည့္ ၀ိနည္း သိကၡာပုဒ္မ်ားသည္ ဘိကၡဳနီသီလ မည္ေၾကာင္း၊ သာမေဏေယာက်္ား၊ သာမေဏမိန္းမမ်ား က်င့္သုံးရသည့္ ဆယ္ပါးသီလႏွင့္ က်င့္၀တ္သိကၡာပုဒ္မ်ားသည္ အႏုပသမၸႏၷသီလ မည္ေၾကာင္း၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ေစာင့္ထိန္းရမည့္ နိစၥသီလေခၚ ငါးပါးသီလမ်ားႏွင့္ ရွစ္ပါး၊ ကုိးပါးစသည့္ ဥပုသ္သီလမ်ားသည္ ဂဟ႒သီလ မည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ ေလးပါးအစု ျဖစ္ပုံကုိ ခဲြျခားျပျခင္း ျဖစ္၏။ ပါးပါးအစု သီလတြင္လည္း “သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းကုိ ပယ္ျခင္းသည္ ပဟီနသီလ မည္ေၾကာင္း၊ သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္း ၀ိရတီသည္ ေ၀ရမဏိသီလ မည္ေၾကာင္း၊ သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ေစတနာသည္ ေစတနာသီလမည္ေၾကာင္း၊ သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းမွ ေစာင့္စည္းပိတ္ဆုိ႔ျခင္း သံ၀ရသည္ သံ၀ရသီလ မည္ေၾကာင္း၊ သူ႔အသက္ သတ္ျခင္းဟူေသာ အကုသုိလ္အမႈကုိ မက်ဴးလြန္ျခင္းသည္ အ၀ိတိကၠမသီလ မည္ေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ ငါးပါးအစု ကဲြျပားပုံကုိ ခဲြျခားျပ၏။ ဤကား စာေပတြင္ ဖြင့္ဆုိျပသည့္ သီလအမ်ိဳးအစားမ်ားအေၾကာင္း မိတ္ဆက္တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏။ အက်ယ္ကုိ ၀ိသုဒၶိမဂၢအ႒ကထာႏွင့္ ပဋိသမၻိဒါမဂ္ ပါဠိေတာ္တြင္ ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။
ဤသုိ႔ အမ်ိဳးအမည္အားျဖင့္ သီလအမ်ိဳးမ်ိဳး ကဲြျပားေနေသာ္လည္း အစြမ္းသတၱိမွာ အထက္တြင္ ဆုိခဲ့သကဲ့သုိ႔ ကာယကံႏွင့္ မေနာကံကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း အစြမ္းသတၱိသာ ျဖစ္သျဖင့္ သီလေစာင့္ျခင္းျဖင့္ ကုိယ္ႏွင့္ႏႈတ္ကုိ ေစာင့္စည္းၿပီး မိမိ၏ အက်င့္သီလကုိ ျဖဴစင္ေစရန္ ႀကိဳးစားၾကရမည္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားက အသိေပး ဆုံးမေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။
သီလျဖဴစင္ျခင္းႏွင့္ ညစ္ႏြမ္းျခင္း
သီလသည္ ေစာင့္သူ၏ ေစတနာသုိ႔လုိက္ကာ ျဖဴစင္ျခင္း၊ ညစ္ႏြမ္းျခင္းမ်ား ရွိတတ္၏။ ထုိသီလျဖဴစင္ျခင္း၊ သီလညစ္ႏြမ္းျခင္းတုိ႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍လည္း “သီလက်ိဳးျပတ္ျခင္း အစရွိသည္တုိ႔သည္ သိလ၏ ညစ္ႏြမ္းျခင္းျဖစ္ၿပီး မက်ိဳးမျပတ္ျခင္း စသည္သည္ သီလ၏ျဖဴစင္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း” စာေပတြင္ ဖြင့္ဆုိရွင္းျပ၏။ သီလက်ိဳးျပတ္သည္ဆုိရာတြင္ သီလက်ိဳးျပတ္မႈကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ လာဘ္လာဘ၊ အျခံအရံ အေပါင္းအသင္း၊ အသက္စသည္တုိ႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ အေၾကာင္းမ်ား၊ ကာမဂုဏ္ေမထုန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ အေၾကာင္းမ်ား စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ က်ိဳးျပတ္ႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ သီလ၏ မက်ိဳးမေပါက္ျခင္းဟူသည္ ခပ္သိမ္းေသာ သိကၡာပုဒ္တုိ႔ကုိ မဖ်က္ဆီး မလြန္က်ဴးေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေမ့ေလ်ာ့၍ ပ်က္ကုန္ေသာ္လည္း ကုစားေကာင္းေသာ သိကၡာပုဒ္တုိ႔ကုိ ကုစားေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေမထုန္အမႈမ်ားႏွင့္ ယွဥ္စပ္ျခင္း မရွိေသာ အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ထုိ႔အျပင္ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕ျခင္း၊ သူ႔ေက်းဇူးကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း၊ သူတပါးကုိ အတင္းအဖ်င္းျပဳျခင္း၊ မနာလုိျခင္း၊ ၀န္တုိျခင္း၊ လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ၾကြား၀ါျခင္းစသည့္ အယုတ္တရားတုိ႔၏ မျဖစ္ျခင္းလည္းေကာင္း၊ အလုိနည္းျခင္း၊ ေရာင့္ရဲျခင္းစသည့္ ဂုဏ္ေက်းဇူးတုိ႔ကုိ ျဖစ္ေစျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း စသည့္အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ သီလ၏ မက်ိဳးမျပတ္ျခင္းကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္ေၾကာင္း သီလျဖဴစင္ျခင္း၊ သီလညစ္ႏြမ္းျခင္း အေၾကာင္းမ်ားကုိ နားလည္သေဘာ ေပါက္ႏုိင္ေပ၏။
သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္ျခင္း
အထက္ပါ အဖြင့္မ်ားအရ ဤ၌ သီလ၀ိသုဒၶိေခၚ သီလျဖဴစင္ျခင္း၏ အဓိပၸါယ္ကုိ “အၾကင္သီလတုိ႔သည္ လာဘ္အစရွိသည္ေၾကာင့္ မပ်က္စီးကုန္၊ ေမ့ေလ်ာ့မႈေၾကာင့္ ပ်က္ကုန္ေသာ္လည္း တစ္ဖန္ကုစားျခင္းငွါ တတ္ႏုိင္ေကာင္း၏၊ ေမထုန္ႏွင့္ ယွဥ္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႕ျခင္းစသည့္ မေကာင္းမႈတုိ႔ျဖင့္ လည္းေကာင္း မႏွိပ္စက္ကုန္သည္လည္း ျဖစ္ကုန္၏၊ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ သီလမ်ိဳးကုိ မက်ိဳးကုန္ေသာ သီလ၊ မေပါက္ကုန္ေသာသီလ၊ မက်ားမေျပာက္ကုန္ေသာ သီလတုိ႔ဟူ၍ လည္းေကာင္း ဆုိအပ္၏၊ ထုိသုိ႔ မက်ိဳးမေပါက္ မက်ားမေျပာက္ေသာ သီလရွိသည္၏ အျဖစ္ကုိ သီလ၏ျဖဴစင္ေၾကာင္း ေ၀ါဒါနဟု ဆုိအပ္၏..” ဟူေသာ ၀ိသုဒၶိမဂ္အဖြင့္အတုိင္း သိရွိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ ဆုိလုိသည္မွာ သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္ရန္ မိမိတုိ႔၏ သီလကုိ စြမ္းႏိုင္သမွ် မက်ိဳးမေပါက္ေစရန္ သီလက်ိဳးပ်က္ေစႏုိင္သည့္ အရာမ်ားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းျဖင့္ သတိတရား လက္ကုိင္ထားကာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ လုိေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။
သီလ၀ိသုဒၶိ၏ အက်ိဳး
ထုိသုိ႔ သီလျဖဴစင္၍ သီလႏွင့္ ျပည့္စုံခဲ့ပါလွ်င္ကား မည္သူမဆုိ သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္သျဖင့္
၁။ ေမ့ေလ်ာ့မႈ မရွိျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာအစုကုိ ရရွိျခင္း
၂။ ေကာင္းသတင္းျဖင့္ ေက်ာ္ေစာရျခင္း
၃။ မည္သည့္ပရိတ္သတ္ အတြင္းသုိ႔ မဆုိ အေၾကာက္အရြံ႕မရွိ ၀င္ေရာက္ႏုိင္ျခင္း
၄။ ေသခါနီးအခါတြင္လည္း ေတြေ၀ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမရွိဘဲ ေသႏုိင္ျခင္း
၅။ ေသၿပီးေနာက္တြင္လည္း ေကာင္းသည့္ သုဂတိဘုံဘ၀တြင္ ျဖစ္ရျခင္း ဟူေသာ အက်ိဳးတရားတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံႏုိင္သည့္ အျပင္ အထက္အထက္ မဂ္ဉာဏ္မ်ားကုိ ရရွိေစႏုိင္သည့္ ေလွကားေစာင္းတန္း တစ္ခုသဖြယ္လည္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶျမတ္စြာ မိန္ေတာ္မူခဲ့ေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီလ၀ိသုဒၶိျဖစ္မႈသည္ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္ႏွင့္ ျမတ္နိဗၺာန္သုိ႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစသည္သာမက အနီးဆုံးအေၾကာင္းအျဖစ္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားလည္း ျဖစ္ေစႏုိင္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ သီလ၀ိသုဒၶိေခၚ သီလျဖဴစင္မႈသည္ မိမိတုိ႔အတြက္ အလြန္အေရးပါသည့္ အေျခခံ အက်င့္တရား ျဖစ္သျဖင့္ အေျခခံ အက်င့္ကုိ မက်ိဳးမေပါက္ေစရန္ စြမ္းႏုိင္သမွ် လုိက္နာက်င့္သုံးၿပီး သီလျဖဴစင္ျခင္းျဖင့္ စိတ္ကုိလည္း ျဖဴစင္ေစကာ စိတ္ျဖဴစင္မႈကုိ အရင္းျပဳလ်က္ သမာဓိတည္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း သမာဓိကုိ အေျခခံ၍ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔၏ ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္ျဖစ္သည့္ နိဗၺာန္ပန္းတုိင္ လွမ္းကုိင္ႏုိင္မည့္္ ၀ိပႆနာဉာဏ္ကုိ ရင့္သန္ေစရန္ အထူးႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ သီလျဖဴစင္ျခင္းျဖင့္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ိဳး ပြားတုိးေစရန္ အားကုိးတစ္ခုအျဖစ္ လက္ကုိင္ျပဳသင့္ေၾကာင္း တုိက္တြန္းလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။
က်မ္းကုိး = ပဋိသမၻိဒါမဂၢ ပါဠိေတာ္၊ ၀ိသုဒၶိမဂၢ အ႒ကထာ
