ဘာေပးရင္ ဘာရမလဲ…

သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး၏ စကားကုိ အငွါးသုံးၿပီး ဤေဆာင္းပါး ေခါင္းစဥ္ေလးကုိ “ဘာေပးရင္ ဘာရမလဲ”ဟု အမည္ေပးျဖစ္ခဲ့၏။ မူရင္း ပါဠိေတာ္စကားမွာ ကႎဒဒဟူ၍ ျဖစ္ပါ၏။ သံယုတ္ပါဠိေတာ္၌္ ကႎဒဒသုတ္ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ပိဋကတ္ေတာ္တြင္ သဂၤါယနာ မွတ္တမ္းတင္ထားေလ၏။ ကႎဒဒကုိ ျမန္မာျပန္လ်င္ “ဘာေပးရမလဲ”ဟု ျပန္ဆုိႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလွဴဒါန အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အက်ိဳးတရား အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူထားသည့္ ဤကႎဒဒသုတ္ေတာ္ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ရေစရန္ အမ်ားနားလည္လြယ္မည့္ စကားမ်ားျဖင့္ တန္ဆာဆင္ကာ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပျဖစ္ပါ၏။

သံယုတၱနိကာယ္၊ သံယုတ္ပါဠိေတာ္တြင္ ေဒ၀တာသံယုတ္ဟူသည့္ အခန္းတစ္ခန္း ပါရွိ၏။ ထုိေဒ၀တာ သံယုတ္သည္ နတ္ေဒ၀တာမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းကာ ေဟာၾကားထားသည့္ သံယုတ္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ထုိသံယုတ္လာ ကႎဒဒသုတ္တြင္ပါရွိသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္လည္း နတ္သားတစ္ဦး၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္ေၾကာင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားပင္ ျဖစ္ေနေပ၏။ နတ္သားတစ္ဦးက ေလွ်ာက္ထားသည့္ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း အမ်ားႏွင့္သက္ဆုိင္သည့္ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရ၏။ တစ္ခါတစ္ရံ လူအမ်ား ေမးတတ္သည့္ ေမးခြန္းမ်ားတြင္ “ဘာလွဴရင္ ဘယ္လုိအက်ိဳး ရလဲ”ဟူသည့္ ေမးခြန္းမ်ားလည္း ပါရွိတတ္ရာ ထုိအေမးမ်ားအတြက္ နတ္သားအား ေျဖၾကားေပးရင္း ဘုရားရွင္က အမ်ားအတြက္ပါ ရည္ညြန္းေတာ္မူခဲ့ေပ၏။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သာ၀တၳိျပည္၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတင္းသုံး ေနေတာ္မူစဥ္က နတ္သားတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာၿပီး ဘုရားရွင္အား အလွဴဒါနႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ ေမးခြန္းမ်ားအား ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ ထုိနတ္သားက ျမတ္ဗုဒၶအား “ျမတ္စြာဘုရား… တပည့္ေတာ္ ယခုေမးေတာ္မူမည့္ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေမတၱာေရွ႕ထား၍ ေျဖၾကားေတာ္မူေပးပါဘုရား”ဟု ဆုိကာ ေအာက္ပါေမးခြန္းမ်ားအား ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။

၁။ အဘယ္သုိ႔ေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴသူသည္ ခြန္အားဗလကုိ ေပးလွဴသည္မည္သနည္း
(ကႎဒေဒါ ဗလေဒါ ေဟာတိ)။
၂။ အဘယ္သုိ႔ေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴသူသည္ အဆင္းကုိ ေပးလွဴသည္ မည္သနည္း
(ကႎဒေဒါ ေဟာတိ ၀ဏၰေဒါ)။
၃။ အဘယ္သုိ႔ေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴသူသည္ ခ်မ္းသာကုိ ေပးလွဴသည္ မည္သနည္း
(ကႎဒေဒါ သုေခေဒါ ေဟာတိ)။
၄။ အဘယ္သုိ႔ေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴသူသည္ မ်က္စိကုိ ေပးလွဴသည္ မည္သနည္း
(ကႎဒေဒါ စကၡဳေတာ ေဟာတိ)။
၅။ အဘယ္သူသည္ အလုံးစုံေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴသည္မည္သနည္း
(ေကာ စ သဗၺဒေဒါ ေဟာတိ)။

နတ္သား၏ အထက္ပါ ေမးခြန္းမ်ားကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တစ္ခုခ်င္း အေျဖေပးေတာ္မူခဲ့သည့္ အျပင္ အေကာင္းဆုံး အၿမိဳက္ခ်မ္းသာ အလွဴကုိလည္း ထုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားေတာ္ မူလုိက္၏။ ျမတ္ဗုဒၶက
၁။ ဆြမ္းခဲဖြယ္ အာဟာရကုိ ေပးလွဴသူသည္ အားခြန္ဗလကုိ ေပးလွဴသည္မည္ေၾကာင္း
(အႏၷေဒါ ဗလေဒါ ေဟာတိ)၊
၂။ အ၀တ္သကၤန္းကုိ ေပးလွဴသူသည္ အဆင္းကုိ ေပးလွဴသည္မည္ေၾကာင္း
(၀တၳေဒါ ေဟာတိ ၀ဏၰေဒါ)၊
၃။ ယာဥ္အလွဴ (ယာနဒါန)ကုိ ေပးလွဴသူသည္ ခ်မ္းသာကုိ ေပးလွဴသည္မည္ေၾကာင္း
(ယာနေဒါ ေဟာတိ သုခေဒါ)၊
၄။ ဆီးမီးကုိ ေပးလွဴသူသည္ မ်က္စိကုိ ေပးလွဴသည္မည္ေၾကာင္း
(ဒီပေဒါ ေဟာတိ စကၡဳေဒါ)၊
၅။ ေက်ာင္းေနရာကုိ ေပးလွဴသူသည္ကား အလုံးစုံေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴသည္မည္ေၾကာင္း
(ေယာ စ သဗၺဒေဒါ ေဟာတိ၊ ေသာ ဒဒါတိ ဥပႆယံ)
နတ္သား၏ အေမးတစ္ခုခ်င္းအား ျပည့္စုံစြာ ေျဖၾကားေတာ္မူၿပီး ေနာက္ဆုံး၌
“တရားကုိ ျပသေဟာေျပာသူသည္ကား အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကုိ ေပးလွဴသည္ မည္ေၾကာင္း
(အမတံ ဒေဒါစ ေသာ ေဟာတိ၊ ေယာ ဓမၼ မႏုသာသတိ)” အျမတ္ဆုံးအလွဴ၊ အႏွစ္သာရ အရွိဆုံး အလွဴကုိ အပုိထပ္ေဆာင္းကာ ေျဖၾကားေပးေတာ္ မူလုိက္ေလ၏။ ဤကား ဘာေပးရင္ ဘာရမလဲဟူသည့္ ကႎဒဒသုတ္၏ အေမးအေျဖ အခ်ဳပ္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။

အထက္ပါ အေမးအေျဖမ်ားအရ အလွဴဒါန၏ တူမွ်သည့္ အက်ိဳးကုိ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္ႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။ ခြန္အားဗလႏွင့္ ျပည့္စုံလုိသူသည္ ခြန္အားျပည့္စုံေၾကာင္း ျဖစ္သည့္ အစားအစာကုိ ေပးလွဴရမည္ဟု ခြန္အားျပည့္စုံေၾကာင္း အေၾကာင္းတရားကုိ ေဟာေတာ္မူ၏။ မွန္၏။ သတၱ၀ါတုိ႔သည္ အာဟာရလွ်င္ တည္ရာမွီရာ ရွိ၏ (သေဗၺသတၱာ အာဟာရ ဌိတိကာ)ဟု ဆုိသကဲ့သုိ႔ အစာအဟာရ မရွိလွ်င္လည္း ခြန္အားျဖစ္ရန္ မလြယ္လွေပ။ ႐ုပ္တရားတစ္ခု ေဖာက္ျပန္မႈတြင္ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရဟူသည့္ အေၾကာင္းတရားေလးပါးတြင္ အာဟာရေၾကာင့္လည္း ေဖာက္ျပန္တတ္သျဖင့္ အာဟာရသည္ ႐ုပ္တရား၏ တည္ရာမွီရာလည္း ျဖစ္ေၾကာင္း စာေပတြင္ ေဖာ္ျပေလ့ရွိ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႐ုပ္တရား၏ ေကာင္းမြန္က်န္းမာစြာ တည္တံ့ေရးတြင္ အားခြန္ဗလ ျပည့္စုံေရးသည္ အေရးႀကီးသည့္ အခန္းက႑တြင္ ရွိေနသျဖင့္ အားခြန္ေကာင္းေစရန္ အစာအဟာရေကာင္းမ်ား ရရွိေရးသည္ အထူးလုိအပ္ေပ၏။ ထုိအစာအဟာရကုိ ရရွိေနေစမႈသည္ အားခြန္ဗလျပည့္စုံ ေစမႈကုိ ျဖစ္ေစသျဖင့္ အစာအဟာရကုိ လွဴဒါန္းျခင္းသည္ အားခြန္ကုိ လွဴဒါန္းျခင္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။ ဗုဒၶလက္ထပ္က ၀ိသာခါ ဒါယိကာမႀကီးႏွင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ ခြန္အားႀကီးမားေၾကာင္း ဆုိ၏။ ထုိသူတုိ႔၏ ခြန္အားေကာင္းမႈသည့္ ဆြမ္းအစရွိသည့္ အစားအစာကုိ ေပးလွဴခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု မွတ္သားရ၏။ သုိ႔ျဖစ္၍ ခြန္အားဗလႏွင့္ ျပည့္စုံသူသည္ ဆြမ္းအစရွိသည့္ အာဟာရကုိ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းရမည္ဟု ျမတ္ဗုဒၶက မိန္႔ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။

နတ္သား၏ ဒုတိယ ေမးခြန္းျဖစ္သည့္ “႐ုပ္ရည္အဆင္း လွပမႈကုိ လုိခ်င္သူ၊ အဆင္းလွလုိသူသည္ မည္သုိ႔ေသာ အလွဴကုိ လွဴရမည္နည္း”ဟူေသာ အေမးအား ဘုရားရွင္က အဆင္းလွလုိသူသည္ အဆင္းအလွဴအျဖစ္ အ၀တ္သကၤန္းကုိ လွဴရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖၾကားေတာ္မူ၏။ မွန္၏။ ျမန္မာစကားတြင္ လူမွာအ၀တ္ ေတာင္းမွာအကြပ္ဟူေသာ စကားပုံ တစ္ခုရွိ၏။ ေတာင္းသည္ အကြပ္ရွိမွ သင့္ေလ်ာ္သကဲ့သုိ႔ လူသည္လည္း အ၀တ္အစားရွိမွ သင့္ေလ်ာ္ေၾကာင္း ဥပမာေပးကာ အ၀တ္၏ အေရးပါမႈကုိ ေဖာ္ညႊန္းေပးထား၏။ အ၀တ္သကၤန္းသည္ လူတုိ႔၏ အရွက္အေၾကာက္ကုိ ကာကြယ္ေပးသကဲ့သုိ႔ သဘာ၀ အႏၲရာယ္မ်ား၊ မွတ္ျခင္စသည့္ အႏၲရာယ္မ်ားကုိလည္း ကာကြယ္ေပးသျဖင့္ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ ပ်က္စီးေစမႈကုိ တစ္ဘက္တစ္လမ္းမွ ေထာက္ပံ့ေပးထား၏။ အ၀တ္သကၤန္းေၾကာင့္ ႐ုပ္ရည္အဆင္း တင့္တယ္မႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္သျဖင့္ ႐ုပ္ရည္အဆင္း လွပလုိသူမ်ားသည္ လွပတင့္တယ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းတရား ျဖစ္သည့္ အ၀တ္သကၤန္းကုိ လွဴသင့္ေၾကာင္း၊ အ၀တ္သကၤန္းကုိ လွဴဒါန္းျခင္းသည္ အဆင္းကုိ လွဴရာေရာက္ေၾကာင္း ေဟာေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။

တတိယ ေမးခြန္းျဖစ္သည့္ “ခ်မ္းသာကုိ လုိလားသူသည့္ မည္သည့္အလွဴအား လွဴသင့္ေၾကာင္း” အေမးအား ျမတ္ဗုဒၶက ယာနဒါကုိ ေပးလွဴသူသည္ ခ်မ္းသာကုိ ေပးလွဴသည္မည္ေၾကာင္း အေျဖေပးေတာ္မူ၏။ ဤ၌ ခ်မ္းသာအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိသည့္အနက္ ေလာကီခ်မ္းသာျဖစ္သည့္ သြားလာလႈပ္ရွားရာတြင္ မပင္မပန္းရွိေရးႏွင့္ လုိရာပန္းတုိင္ကုိ တက္လွမ္းႏုိင္ေရးဟူသည့္ ခ်မ္းသာသည္လည္း အေရးႀကီးသည့္ ခ်မ္းသာတစ္ခု ျဖစ္သျဖင့္ ထုိခ်မ္းသာကုိ အလုိရွိသူသည္ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ သြားလာမႈ လြယ္ကူေစေရး အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစမည့္ အေၾကာင္းတရား ျဖစ္သည့္ ယာဥ္အလွဴ၊ ခရီးစာရိတ္အလွဴ စသည့္ သြားလာေရး၊ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ အလွဴတစ္ခုခုကုိ လွဴသင့္ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လုိရာခရီး အၿပီးႏွင္လုိသူမ်ား၊ သြားလာလႈပ္ရွားေရးႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ ခ်မ္းသာတစ္ခုခု အလုိရွိသူမ်ားသည္ ယာနဒါနတစ္ခုခုကုိ ေပးလွဴသင့္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ေပ၏။

နတ္သား၏ နံပါတ္ေလး ေမးခြန္းျဖစ္သည့္ “မ်က္စိအလွဴကုိ လွဴဒါန္းလုိသူသည္ မည္သုိ႔ေသာ အလွဴအား လွဴရမည္နည္း”ဟူေသာ အေမးအား ျမတ္ဗုဒၶက ဒီပဒါနေခၚ ဆီမီးအလွဴကုိ လွဴရမည္ဟု ေျဖၾကားေတာ္မူထား၏။ ဆီးမီးသည့္ အေမွာင္ကုိခြင္းၿပီး အလင္းကုိ ေပးစြမ္းႏုိင္သည့္ အစြမ္းရွိသည့္အျပင္ အလုိရွိသည္တုိ႔အား ျမင္ႏုိင္မႈကုိ ျဖစ္ေစသျဖင့္ ထုိဆီမီးအလွဴ၊ ယေန႔ေခတ္တြင္ လွ်ပ္စစ္မီးအလွဴ၊ အလင္းကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ မီးစက္၊ ဖေယာင္းတုိင္၊ ေရနံဆီ၊ ဓာတ္ဆီစသည့္ အလွဴမ်ားသည္ မ်က္စိအလွဴမ်ားပင္ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိႏုိင္ေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မ်က္စိမေကာင္းသူမ်ား၊ မ်က္စိအားနည္းသူမ်ားသည္ သူတစ္ပါးတုိ႔အား အလင္းေရာင္ရေစႏုိင္သည့္ ဆီးမီးလွ်ပ္စစ္စသည့္ အလင္းေရာင္ အေထာက္အကူျပဳ ပစၥည္း၀တၳဳမ်ားကုိ လွဴဒါန္းျခင္းျဖင့္ ေနာင္သံသရာတြင္ မ်က္စိေကာင္းသူမ်ားအျဖစ္ အက်ိဳးတရားကို ရေစႏုိင္ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ ႏုိင္ေပ၏။

နတ္သား၏ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္းျဖစ္သည့္ “အလုံးစုံေသာ အလွဴကုိ လွဴဒါန္းလုိသူသည့္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ အလွဴကုိ လွဴသင့္ေၾကာင္း” အေမးအား ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေနရာေက်ာင္းအိမ္ အလွဴကုိ လွဴဒါန္းသူသည္ အလုံးစုံေသာ အလွဴကုိ လွဴရာေရာက္ေၾကာင္း ေျဖၾကားေတာ္မူေလ၏။ ဤ၌ ဥပႆယဟူသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေနထုိင္ရာ ေက်ာင္းတစ္ခုကုိပင္ ဆုိသည္မဟုတ္၊ လူမ်ားေနထုိင္ရာ အိမ္ေျမေနရာ စသည္မ်ားကုိလည္း ရည္ညြန္းသျဖင့္ ေက်ာင္းအိမ္ေနရာ စသည္အားျဖင့္ ေနထုိင္စရာ တစ္ခုခုအား ေပးလွဴသူသည္ အလုံးစုံေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴသည္မည္၏ဟု ဆုိျခင္းျဖစ္၏။ ေက်ာင္းအိမ္ေနရာမ်ားသည္ ေနထုိင္သူတုိ႔အား အတြင္းအျပင္ သဘာ၀ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားကုိ ကာကြယ္ေပးႏုိင္သကဲ့သုိ႔ အလုိရွိသည္မ်ားအား က်န္းက်န္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ အေထာက္အကူ ျပဳေပးႏုိင္သျဖင့္ ထုိေက်ာင္းအိမ္ေနရာ အေဆာက္အဦ စသည္ကုိ ေပးလွဴသူသည္ အလုံးစုံေသာ အလွဴကုိ ေပးလွဴသည္မည္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလုံးစုံ ျပည့္စုံသည့္ အလွဴကုိ လွဴလုိသူမ်ားသည္ ေနရာေက်ာင္းအလွဴကုိ ေပးလွဴရမည္ဟု ရွင္ေတာ္ဗုဒၶက မိန္႔ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္ပါ၏။

သုိ႔ေသာ္ အထက္ပါ အလွဴႏွင့္ အက်ိဳးတရားမ်ားကား ေလာကီအက်ိဳးတရားမ်ားသာ ျဖစ္သျဖင့္ ထာ၀ရ ခ်မ္းသာသည့္ အက်ိဳးကုိ မျဖစ္ႏုိင္သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက ေလာကတြင္အျမတ္ဆုံး အၿမိဳက္နိဗၺာန္ အလွဴျဖစ္သည့္ ဓမၼအလွဴကုိ လွဴၾကရန္ အပုိထပ္ေလာင္း၍ နတ္သားမေမးသည့္ အေမးအား ထည့္သြင္းေဟာၾကားေပးေတာ္ မူျခင္းျဖစ္၏။ သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ- အလွဴတကာ အလွဴတုိ႔တြင္ တရားအလွဴသည္သာ အျမတ္ဆုံးျဖစ္သည္ဟု ဆုိသကဲ့သုိ႔ တရားအလွဴေပးျခင္း၊ တရားဓမၼ ေဟာေျပာ ျပသေပးျခင္းသည္ အေကာင္းဆုံး အျမတ္ဆုံး အလွဴပင္ျဖစ္ပါ၏။ ေလာကီခ်မ္းသာမ်ားကုိသာ ေတာင့္တရင္း ျပဳလုပ္မႈေၾကာင့္ ရရွိလာသည့္ ေလာကီအက်ိဳးတရားမ်ားႏွင့္ မည္မွ်ပင္ ျပည့္စုံေနေစကာမူ ဓမၼအႏွစ္သာရကုိ မသိပါက ကိေလသာကုန္ရာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာႏွင့္ ေ၀းေနၾကမည္ျဖစ္ၿပီး သံသရာတြင္ ဒုကၡေပါင္းစုံႏွင့္ က်င္လည္ ေနၾကရဦးမည္သာ ျဖစ္၏။ ဓမၼအႏွစ္သာရကုိသိၿပီး ကိေလသာကုန္ခမ္းကာ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္ ရသြားလွ်င္ကား အေကာင္းဆုံး အၿမိဳက္ခ်မ္းသာ ျဖစ္သည့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိ ရရွိခံစားရမည္သာ ျဖစ္၏။ ထုိခ်မ္းသာသည္သာ အေကာင္းဆုံး ခ်မ္းသာျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိအေကာင္းဆုံး ခ်မ္းသာကုိ ရရွိရန္အတြက္ကား တရားဓမၼမ်ားအား မိမိလည္းက်င့္၊ သူတပါးတုိ႔အားလည္း ျပန္လည္ေဟာေျပာျခင္း ဓမၼအလွဴကုိ ေပးလွဴရန္လုိေၾကာင္း၊ ထုိဓမၼအလွဴသည္သာ အေကာင္းဆုံး အၿမိဳက္နိဗၺာန္ အလွဴျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ကႎဒဒသုတ္ေတာ္တြင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့သည့္ “ဘာေပးရင္ ဘာရမလဲ”ဟူေသာ နတ္သားအေမးႏွင့္ “ဒါေတြေပးရင္ ဒါေတြရႏုိင္သည္”ဟူေသာ ဘုရားရွင္တုိ႔၏ အေျဖမ်ားသည္ ကုသုိလ္လုပ္သူမ်ား မိမိတုိ႔လုိရာကုိ ေရြးခ်ယ္လုပ္ႏုိင္ေစရန္ ထုတ္ေဖာ္ျပသ ေပးေနေပ၏။ ထုိအေမးအေျဖမ်ားတြင္ မွတ္သားသင့္၊ လုိက္နာသင့္သည့္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ မိန္႔ေတာ္မူခ်က္ျဖစ္သည့္ တရားဓမၼကုိ ေဟာေျပာျပသေပးသည့္ ဓမၼအလွဴသည္ အမတအၿမိဳက္ နိဗၺာန္အလွဴျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာၾကားခ်က္သည္ကား လြတ္ေျမာက္မႈကုိ လုိလားသူမ်ား၊ ဓမၼအႏွစ္သာရကုိ အလွဴျပဳလုိ သူမ်ားအတြက္ အေကာင္းဆုံး ေရြးခ်ယ္လွဴဒါန္းဖြယ္ တစ္ခုအျဖစ္ အထူးျပဳေပးေနေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရခ်င္တာေတြ ရွိေနေသာ္လည္း ဘာေပးရမွန္း မသိသူမ်ားအေနျဖင့္ ကႎဒဒသုတ္ေတာ္လာ ေပးလွဴဖြယ္ရာမ်ားမွ မိမိတုိ႔သင့္ေလ်ာ္ရာမ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္လွဴဒါန္းၿပီး ေနာက္ဆုံးအၿမိဳက္နိဗၺာန္ အလွဴအထိ က်င့္ႀကံေဟာေျပာျခင္းျဖင့္ ျပဳလုပ္လွဴဒါန္းႏုိင္ေစရန္္ ႀကိဳးစားအားထုတ္သင့္ပါေၾကာင္း အႀကံျပဳတင္ျပရင္း “ဘာေပးရင္ ဘာရမလဲ”ဟု ဆုိလာသူမ်ားအတြက္ “ဒါေပးရင္ ဒါရမယ္”ဟုသာ ဘုရားစကား ကုိးကားကာ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ မွ်ေ၀လုိက္ရပါေၾကာင္း…။

Read more »

နဲနဲေလးေတာ့ လဲြေနတယ္ (၁၀)...

သူေသေကာင္နဲ႔ သရဏဂုံ…
တစ္ေန႔ အေရးေပၚ ႏုိင္ငံျခားကေခၚတဲ့ ဖုန္း၀င္လာလုိ႔ ကုိင္လုိက္ေတာ့ “ဘုန္းဘုန္းဘုရား.. တပည့္ေတာ္ ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ ဘယ္ၿမိဳ႕မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ဘယ္သူပါဘုရား…၊ တပည့္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ မေန႔ကဘဲ ႐ုတ္တရက္ ဆုံးသြားလို႔၊ အဲဒါ တပည့္ေတာ္ ေရာက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံမွာကလည္း ဘုန္းႀကီးမရွိဘူး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ သရဏဂုံ တင္တာကုိ ဖုန္းနဲ႔တစ္ဆင့္၊ ဒါမွမဟုတ္ အင္တာနက္ကတစ္ဆင့္ တင္ေပးလုိ႔ ရသလားဘုရား”ဆုိတဲ့ အေမးနဲ႔ ထူးထူးဆန္းဆန္း အျဖစ္တစ္ခု သိလုိက္ရပါတယ္။ ေခတ္မီလုိက္တာ သရဏဂုံကုိေတာင္ ဖုန္းေတြ၊ အင္တာနက္ေတြက တစ္ဆင့္ တင္လုိ႔ရသလားတဲ့။ “ေသတဲ့သူက ေသသြားမွပဲ သရဏဂုံ မတင္လည္းျဖစ္ပါတယ္၊ မီးသၿဂိဳဟ္ၿပီး သူ႔အတြက္ ကုသုိလ္လုပ္ အမွ်ပဲ ေပးေ၀ေပးလုိက္ပါ..”လုိ႔ ျပန္ေျပာရင္း အလဲြတစ္ခုအတြက္ အမ်ားဖတ္ၿပီး အသိတစ္ခု ရေစဖုိ႔ သူေသေကာင္နဲ႔ သရဏဂုံဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ပုိ႔စ္တစ္ခု တင္ျပျဖစ္ျပန္ပါတယ္။

ဟုတ္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ အလဲြတကာ အလဲြေတြထဲမွာ ဒီေသသူကုိ သရဏဂုံ တင္ရမယ္ဆုိတဲ့ အလဲြကလည္း ေဖ်ာက္ဖုိ႔ခက္တဲ့ အလဲြတစ္ခု ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သရဏဂုံဆုိတာ တင္ေပးလုိ႔ရတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဆာက္တည္မွ ရတဲ့အရာျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာက္တည္မွ ရတဲ့အရာဆုိရင္ အသက္ရွိမွ ေဆာက္တည္လုိ႔ ရမွာျဖစ္လုိ႔ သရဏဂုံတည္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္တာလည္း အသက္ရွင္ေနတဲ့သူပဲ လုပ္ႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆုိ ေသတဲ့သူအတြက္ သရဏဂုံဟာ တင္ေပးလုိ႔လည္း မရသလုိ တည္ေအာင္ေဆာက္လုိ႔လည္း မရဘူးဆုိတာ ရွင္းပါတယ္။ အဲဒါကုိပဲ ဗုဒၶဘာသာေတြက လူေသရင္ သရဏဂုံ တင္ရတယ္ဆုိတာႀကီးက စဲြေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဗုဒၶဘာသာမွာ သရဏဂုံ ေဆာက္တည္ထားတဲ့ သူေတြအတြက္ သရဏဂုံ ပ်က္ျခင္းအေၾကာင္း ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ တစ္မ်ိဳးက ေသသြားရင္ သရဏဂုံ ပ်က္သြားၿပီး ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ရတနာသုံးပါးထက္ က်န္တဲ့အရာေတြကုိ ပုိၿပီးအားကုိးယုံၾကည္ ကုိးကြယ္ရင္ သရဏဂုံ ပ်က္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ရတနာသုံးပါးအေပၚ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈ မပ်က္ေပမယ့္ အေျခအေနအရ တစ္ျခားအယူ၀ါဒေတြကုိ ကုိးကြယ္ပူေဇာ္ ပသေနရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ ေၾကာက္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လာဘ္လာဘေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အစဥ္အလာ ကုိးကြယ္လာမႈမ်ားေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဒီလုိ ကုိးကြယ္ပူေဇာ္မႈမ်ိဳးမွာေတာ့ သရဏဂုံ မပ်က္ပါဘူး။ သရဏဂုံေတာ့ ညစ္ႏြမ္းပါတယ္။

ထားပါေတာ့။ ဒီေနရာမွာ ေျပာခ်င္တာက ေသသြားရင္ သရဏဂုံ တင္ေပးလုိ႔ မရေတာ့တဲ့အျပင္ အသက္ရွင္စဥ္က ေဆာက္တည္ခဲ့တဲ့ သရဏဂုံပါ ပ်က္သြားတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေသသူကုိ သရဏဂုံ တင္တယ္ဆုိတာ မွားေနတဲ့ အယူအဆ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေျပာခ်င္တာပါ။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ ေသသူကုိ သရဏဂုံတင္တာ မဟုတ္ဘဲ ေသတဲ့သူကုိ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္လုပ္ အမွ်ေပးေ၀ေပးတာ၊ ေသသူကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြမွာ ေသာကပရိေဒ၀ ေတြေၾကာင့္ သရဏဂုံ ညႇိဳးႏြမ္းေနတဲ့အေပၚမွာ ျပန္လည္သတိတရ ျဖစ္လာေအာင္ ကုသုိလ္လုပ္ၾကတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀ၿပီး စာေပနဲ႔ညီကာ သဘာ၀လည္း က်ပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ေသသူကုိ သရဏဂုံတင္တာ မဟုတ္ဘဲ ေသသူကုိ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္လုပ္တာ ဆုိရင္ေတာ့ ေသတဲ့ေနကစၿပီး အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး အကန္႔အသတ္မရွိ ကုသိုလ္လုပ္ အမွ်ေပးေ၀ႏုိင္ပါတယ္။ ေသသြားတဲ့သူက သာဓုေခၚႏုိင္လုိ႔ ေခၚသြားရင္ သူ႔အတြက္ ေကာင္းသြားၿပီး မေခၚႏုိင္လည္း က်န္တဲ့သူေတြအတြက္ ကုသုိလ္ရေစတဲ့ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အ႐ုိးစဲြေနတဲ့ အယူအဆ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေသသူကုိ သရဏဂုံ တင္တယ္ဆုိတဲ့ အစဥ္အလာ အယူအဆဟာ ဗုဒၶဘာသာ အလုိအရ လဲြမွားေနၿပီး လုပ္ေပးလုိ႔ မရတဲ့ အယူအဆ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာကုိ သေဘာေပါက္နားလည္ကာ ေနာက္ေနာင္ ဘယ္သူပဲေသေသ ေသသူကုိ သရဏဂုံတင္တာေတြ လုပ္စရာမလုိဘဲ ေသသူကုိ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္လုပ္ အမွ်ေပးတာေတြပဲ လုပ္သင့္တယ္ဆုိတာ သတိျပဳႏုိင္ၾကေစဖုိ႔ လဲြေနတဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ သူေသေကာင္နဲ႔ သရဏဂုံအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ေရးသားတင္ျပ လုိက္ရပါတယ္။

Read more »

Prostitute ႏွင့္ ကာေမသု…

Q. ဘုန္းဘုန္း ဘုရား…
က်န္းမာခ်မ္းသာ ပါေစေႀကာင္း ဦးစြာ ေမတၱာပို႔သ လိုက္ပါတယ္ဘုရား..။ တူေတာ္ေမာင္ တေယာက္က ေအာက္ပါအတိုင္း ေမးထားပါတယ္ ဘုရား...
ဦးေဇာ္လင္းေရ...ေနာက္တခုက ဘုန္းႀကီးကို သြားေလွ်ာက္ရင္ တခုေလာက္ ေလွ်ာက္ေပးပါ။ အဲဒါက prostitute ေတြနဲ႔ သံ၀ါသ ျပဳရင္ ကံထိုက္၊ မထိုက္ေလ။ ဒီလိုဗ်ာ... မိန္းမေတြက ခင္ပြန္းရွိသားနဲ႔ စီးပြားေရး အဆင္မေျပလို႔ ဒီလိုနည္းလမ္းနဲ႔ ပိုက္ဆံရွာတယ္။ အဲဒါ လာဆက္ဆံတဲ့ သူေတြဆိုရင္ အခေႀကးေငြယူျပီး ဆက္ဆံႀကတယ္ေလ။ အေရာင္းအ၀ယ္ဆိုေတာ႔ဗ်ာ ဒု၊သ၊န၊ေသာ ဆိုတာမည္၊ မမည္ေပါ႔။ ထုိက္ရင္လည္း ဘာေႀကာင္႔လဲ? မထိုက္ရင္လည္း ဘာေႀကာင္႔လဲ ဆိုတာပါ။
ေလးစားစြာျဖင္႔
တူေမာင္...
***ေမတၱာေရွ႔ထားလို႔ ေၿဖႀကားေပးပါ..ဘုရား။ Post တင္လို႕ေကာင္းတဲ့ အေမးဆိုရင္လည္း၊ လူငယ္မ်ားအတြက္ အက်ိဳးမ်ားပါတယ္ဘုရား။
ရန္ကုန္ၿပန္ႀကြလာမယ့္ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရင္း..
ေလးစားစြာၿဖင့္ ဦးတင္လ်ွက္....
တကာ.. ေဇာ္လင္း/အလံု

A. ကာေမသုမိစၧာစာရဟာ ကာမဂုဏ္မွာ ေဖာက္လဲြေဖာက္ျပန္ ျပဳျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ အတြက္ အိမ္ေထာင္ရွိ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အထူးရည္ရြယ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသူမ်ား အေနနဲ႔ ကာေမသုမိစၧာစာရနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ကုိယ့္လင္ေယာက္်ား၊ ဇနီးမယားကလဲြၿပီး က်န္တဲ့အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ကာမဂုဏ္မီွ၀ဲရင္ ကာေမသု မိစၧာစာရ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိပဲ အလြယ္မွတ္ထားလုိက္ရင္ ရွင္းပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ့ အလြတ္အမ်ိဳးသား၊ အမ်ားသမီးမ်ား အေနန႔ဲကေတာ့ ကာမဂုဏ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွားယြင္းတဲ့အက်င့္ မျဖစ္ေစဖုိ႔ ကာမဂုဏ္မမွီ၀ဲ မသြားလာသင့္တဲ့ မိန္းမ၊ ေယာက်္ားမ်ားကုိ သိထားၿပီး ေရွာင္ၾကဥ္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အမ်ိဳးသားမ်ား မသြားလာအပ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး အေယာက္ (၂၀)နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မသြားလာအပ္တဲ့ အမ်ိဳးသား အေယာက္ (၁၂) ေယာက္တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကုိ စာေပက အဂမနီယ၀တၳဳလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အဂမနီယဆုိတာ မသြားလာအပ္တာကုိ ေျပာတာပါ။

ဒီ ၀တၳဳေတြက (၁) အမိေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၂) အဘေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၃) အမိ အဘေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၄) ေမာင္ႀကီးေမာင္ငယ္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၅) အစ္မ ညီမ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ၊ (၆) ေဆြမ်ဳိးေစာင့္ေရွာက္တဲ့ မိန္းမ၊ (၇) အႏြယ္တူေစာင့္ ေရွာက္တဲ့ မိန္းမ၊ (၈) တရားက်င့္သံုးဖက္ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့မိန္းမ။ (ဒီမိန္းမရွစ္မ်ဳိးက ကာမပိုင္မရွိတဲ့ အပ်ဳိစဥ္မိန္းမမ်ားျဖစ္ပါတယ္။) (၉) ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းၿပီးမိန္းမ၊ (၁၀) လက္မထပ္ရန္ မင္းအမိန္႔အာဏာျဖင့္ တားျမစ္ထားတဲ့မိန္းမ၊ (၁၁) ဥစၥာျဖင့္၀ယ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၂) ေယာကၤားတစ္ဦးဦးနဲ႔ အလိုတူ၍ အတူူေနတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၃) စည္းစိမ္ေပးၿပီး မယားျပဳလုပ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၄) အ၀တ္ပုဆိုးေပးၿပီး မယားျပဳ ထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၅) ေရႊခြက္မွာ လက္စံုခ်ၿပီး ေယာကၤ်ားနဲ႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၆) ေခါင္းရြက္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရတဲ့ မိန္းမကို ေခါင္းမရြက္ေစဘဲ သိမ္းယူထားတဲ့ မိန္းမ၊ (၁၇) ကၽြန္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမ၊ (၁၈) အမႈလုပ္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္တဲ့ မိန္းမ၊ (၁၉) စစ္ေျမမွ ေဆာင္ခဲ့တဲ့ သံု႔ပန္းမိန္းမ၊ (၂၀) တစ္ဦးဦးရဲ႕ ေခတၱမယားျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမ (ဒီမိန္းမ(၁၂)ဦးကေတာ့ ကာမပိုင္ေယာကၤ်ားရွိတဲ့ မိန္းမ မ်ားျဖစ္ပါတယ္) တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွတ္စဥ္ ၁မွ ၂၀အထိ မိန္းမမ်ားဟာ အမ်ိဳးသားမ်ားအေနနဲ႔ ကာမဂုဏ္ကိစၥမွာ မမွီ၀ဲ မသြားလာအပ္တဲ့ မိန္းမမ်ားျဖစ္ၿပီး အမွတ္ ၉မွ ၂၀အထိ ၀တၳဳမ်ားမွာ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းၿပီးေယာက်္ား စသျဖင့္ မိန္းမမ်ား ေနရာတြင္ ေယာက္်ားလုိ႔ အစားထုိးၿပီး ဒီ (၁၂)ေယာက္က အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကာမဂုဏ္ကိစၥမွာ မမွီ၀ဲအပ္တဲ့ ေယာက္မ်ားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အရြယ္ေရာက္ၿပီး အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ့ ေယာက်္ား၊ မိန္းမမ်ားအေနနဲ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ကာမဂုဏ္ကိစၥေတြ ရွိရာမွာ ေယာက်္ားေလး အေနနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးက လြတ္လပ္သူ ျဖစ္ေနေပမယ့္ အုပ္ထိန္းသူ တစ္ဦးဦး ရွိေနတဲ့အတြက္ ကာေမသုမိစၧာစာရ ျဖစ္ႏုိင္ၿပီး အမ်ိဳးသမီး အေနနဲ႔ ဒီသိကၡာပုဒ္အရ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အေနနဲ႔ ေလာကေၾကာင္းအရ ၾကည့္ရင္ အျပစ္ရွိႏုိင္တာကုိေတာ့ သတိျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရား၀င္ အိမ္ေထာင္ မျပဳရေသးေပမယ့္ ႏွစ္ဘက္မိဘ သေဘာတူထားရင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးလုံးမွာ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ နားလည္ႏုိင္ပါတယ္။

ဒါဆုိရင္ ေမးခြန္းရွင္ ေမးထားသလုိ prostitute နဲ႔ ကာမဂုဏ္ကိစၥ သြားလာရင္ေကာ ကာေမသုမိစၧာစာရ ျဖစ္မျဖစ္ဆုိရာမွာ အိမ္ေထာင္သည္ေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ တရား၀င္ ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ား၊ ဇနီးမယား ရွိၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ကာေမသု မိစၧာစာရ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး ကာမပုိင္က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ သေဘာတူ ခြင့္ျပဳရင္ေတာ့ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဘုရားလက္ထက္က ဥတၱရာအမည္ရွိတဲ့ ေသာတာပန္ အမ်ိဳးသမီးဟာ (၇)ရက္ပတ္လုံး ဥပုသ္ ေစာင့္ထိန္းလုိတဲ့အတြက္ လင္ေယာက်္ားနဲ႔ အတူေနထုိင္ေပးဖို႔ သီရိမာ ျပည့္တန္ဆာမကုိ အခေပးၿပီး ေနေစတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိၾကည့္ၿပီး ကာမပုိင္က ခြင့္ျပဳရင္ေတာ့ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ေကာက္ခ်က္ခ်မိလုိ႔ပါ။ ေနာက္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေပမယ့္ မုဆုိးဖုိ၊ မုဆုိးမ ျဖစ္ေနသူမ်ား၊ တရား၀င္ တစ္ခုလပ္ျဖစ္ေနသူမ်ားနဲ႔ အိမ္ေထာင္မက်ေသးတဲ့ အလြတ္ေယာက်္ားေတြ အေနနဲ႔ေတာ့ ဒီ prostitute ဟာ အုပ္ထိန္းသူ ရွိမမရွိ၊ အုပ္ထိန္းသူက သေဘာတူ ခြင့္ျပဳထားတာ ဟုတ္မဟုတ္၊ ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ား ရွိမရွိ၊ ၿပီးေတာ့ တရား၀င္ prostitute ဟုတ္မဟုတ္ အပုိင္းေတြ အထိ စဥ္းစားဖုိ႔ လုိလာပါတယ္။ အုပ္ထိန္းသူမရွိ၊ ဒါမွမဟုတ္ အုပ္ထိန္းသူက သေဘာတူၿပီး ကာမပုိင္ရွိေပမယ့္ ကာမပုိင္က ခြင့္ျပဳထားတဲ့ prostitute ဆုိရင္ေတာ့ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေတာင္မွ အဲဒီ prostitute ဟာ ကုိယ့္အရင္ တစ္ျခားသူကုိ လက္ခံထားၿပီး အရင္လူနဲ႔ ကိစၥမၿပီးျပတ္ေသးဘဲ ရွိေနရင္ ကာေမသုမိစၧာစာရ ျဖစ္ႏုိင္ပါေသးတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာကေတာ့ ဒီ prostitute အလုပ္ဟာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ အမ်ိဳးသမီး ဂုဏ္သိကၡာ၊ အစုိးရရဲ႕ တားျမစ္မႈ စတာေတြေၾကာင့္ တရား၀င္မဟုတ္ဘဲ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ လုပ္ေနရတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ အုပ္ထိန္းသူ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ား မသိရေအာင္၊ တရား၀င္ အိမ္ေထာင္ဖက္မ်ား မသိရေအာင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ခုိးလုပ္ေနသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလုိ prostituteေတြဟာ လက္မွတ္ရမ်ား မဟုတ္သလုိ၊ အုပ္ထိန္းသူႏွင့္ ကာမပုိင္မ်ားက ခြင္ျပဳထားတာေတြလည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ ပုိက္ဆံေပးၿပီး သြားလာတဲ့အပုိင္းမွာ အထူးသတိျပဳ ဆင္ျခင္သင့္တဲ့ အပုိင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အစုိးရက ခြင့္မျပဳလုိ႔ တရားမ၀င္ လုပ္ေနရေပမယ့္ အုပ္ထိန္းသူမ်ား၊ ကာမပုိင္မ်ားက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ျပဳထားရင္ေတာ့ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။

ဒီလုိဆုိေတာ့ ေမးခြန္ရွင္ ေမးထားသလုိ စီးပြားေရး အဆင္မေျပလုိ႔ ဒီအလုပ္ကုိ လုပ္စားရတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ပုိက္ဆံေပးၿပီး သြားလာတဲ့အပုိင္းမွာ (၁) အခ်က္က ဒီအမ်ိဳးသမီးကုိယ္တုိင္ အိမ္ေထာင္ရွိေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ (၂)အခ်က္က အေရာင္းအ၀ယ္ ဆုိေပမယ့္ အုပ္ထိန္းသူနဲ႔ ကာမပုိင္ ရွိသူ ျဖစ္ေနၿပီး ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ားက ခြင့္ျပဳခ်က္ ရွိမရွိ မသိရတာကတစ္ေၾကာင္း စတဲ့စတဲ့ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ဒီကာေမသု မိစၧာစာရ အဖြင့္ေတြအရ ကာေမသုမိစၧာစာရ ကံထုိက္ႏုိင္တယ္၊ ကံေျမာက္ႏုိင္တယ္၊ ဒု၊ သ၊ န၊ ေသာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သြားလာတဲ့ ေယာက်္ားက မသိလုိ႔ မွားမိတဲ့အခါ အျပစ္မရွိႏုိင္ေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးအေနနဲ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ကာမပုိင္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အျပစ္ရွိပါတယ္။ ကာမပုိင္ လင္ေယာက်္ားက တရား၀င္ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ခြင့္ျပဳထားရင္ေတာ့ အျပစ္မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္မရွိေသးတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး prostitute ေတြနဲ႔ သြားလာတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ ေယာက်္ားမ်ားအေနနဲ႔ ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ အုပ္ထိန္းသူေတြက ဒီအလုပ္လုပ္တာကုိ သေဘာတူ ခြင့္ျပဳထားလုိ႔ သြားလာတဲ့ အပုိင္းမွာေတာ့ ကာေမသုမိစၧာစာရ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ (က်မ္းညႊန္းမ်ား = ပါရာဇိကဏ္ပါ႒ိ ေတာ္(၀ိ ၁၊ ၂၀၂) (မ-႒ ၁၊၂၀၃။အဘိ-႒ ၂။ ပဋိသံ-႒ ၁၊ ၂၀၄)

ဒီေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ ေမးခြန္းရွင္အေမးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္အသင့္ ျပည့္စုံလိမ့္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီမွာ ေျဖဆုိထားတာေတြဟာ ဗုဒၶေခတ္ အေျခအေနအရ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုိ အ႒ကထာက ျပန္ဖြင့္ျပေပးထားတာေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေန႔ေခတ္ အေျခအေနနဲ႔ေတာ့ အားလုံးတစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္လွပါဘူး။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ မိမိတုိ႔ ေယာက္်ားေလး၊ မိန္းကေလး တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဆင္ျခင္မႈနဲ႔ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ အိမ္ေထာင္မျပဳမီ အခ်ိန္မွာလည္း ကာမဂုဏ္ကိစၥကုိ လူအခ်င္းခ်င္း လက္ေတြ႕ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၿပီး ေျဖရွင္းတာထက္ ဒီစိတ္ကုိ တစ္ျခားအာ႐ုံ၊ တစ္ျခားနည္းေတြနဲ႔ ေျဖရွင္းႏုိင္တာ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ၿပီး အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွာလည္း ကုိယ့္ရဲ႕ဇနီးမယား၊ လင္ေယာက်ာ္းနဲ႔ပဲ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ကုိ က်င့္သုံးႏုိင္တာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ဒီလုိေနႏုိင္ရင္ေတာ့ ေလာကေၾကာင္းအရလည္း အျပစ္မျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ ဓမၼေၾကာင္းအရလည္း အျပစ္ကင္းစင္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာမရာဂစိတ္ဆုိတာ ဒီစိတ္ထၾကြတဲ့ အခ်ိန္ေလးေလာက္ပဲ ပူေလာင္ႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီအခုိက္အတန္႔ကုိ တစ္ျခားအာ႐ုံ၊ တစ္ျခားနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္ၾကည့္ၾကမယ္ဆုိရင္ ပစၥဳပၸန္၊ သံသရာႏွစ္ျဖာ ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေစမွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေစတနာေကာင္းနဲ႔ အႀကံေကာင္းျပဳလုိက္ပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား