Live Questions and Answers (6)…

မနာပဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
10 Jun 10 07:36
ထြန္းထြန္း
အရွင္ဘုရား က်န္းမာခ်မ္းသာပါရဲ႕လားဘုရား…။ သရဏဂံုတည္ၿပီးလို႔ ငါးပါးသီလၿမဲသြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ အပါယ္က်နိုင္ပါေသး သလားဘုရား..။ ၿပီးေတာ့ေသာတာပန္ အရိယာတိုင္းဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသာတာပန္ၿဖစ္ ၿပီလို႔သိနိုင္ပါသလားဘုရား..။

11 Jun 10 14:24
မနာပဒါယီ>>> ထြန္းထြန္း
သရဏဂုံတည္ၿပီး ငါးပါးသီလၿမဲသြားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ အပါယ္မလားႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ပုထုဇင္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ သရဂုံတည္မႈနဲ႔ ငါးပါးသီလလုံၿခဳံမႈက ပုထုဇင္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ သဒၶါတရားလည္း မခုိင္ေသးဘဲ အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲႏုိင္တဲ့အတြက္ အပါယ္ေဘးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေသခ်ာေပါက္ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ ေသာတာပန္စတဲ့ အရိယာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ဒီအရိယာပုဂၢိဳလ္ဟာ သဒၶါတရားခုိင္သြားတဲ့အျပင္ သရဏဂုံနဲ႔ ငါးပါးသီလေခၚ ကံငါးပါးကုိ လုံး၀ၿမဲဲသြားၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အပါယ္တံခါးပိတ္သြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အပါယ္မလားေတာ့ပါဘူး။

ေသာတာပန္ဆုိတာ အလြယ္နားလည္ေအာင္ ေျပာရရင္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္၊ ဖုိလ္ဉာဏ္ကုိ ရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကုိ ဆုိပါတယ္။ ေသာတာပန္ အရိယာတုိင္းဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေသာတာပန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိႏုိင္ပါတယ္။ ၀ိပႆနာ တရားအားထုတ္ရင္း ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဉာဏ္အဆင့္ဆင့္ကုိ ရရွိၿပီးေနာက္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကုိ ရတဲ့အခါ အဲဒီေယာဂီပုဂၢိဳလ္ရတဲ့ ေသာတာပတၱိမဂ္က ကိေလသာေတြထဲက ဒိ႒ိနဲ႔ ၀ိစိကစၧာဆုိတဲ့ ကိေလသာႏွစ္ပါးကုိ အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္လုိက္ပါတယ္။ ဒီလုိ ပယ္သတ္လုိက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္တည္း ဒီေသာတာပတၱိမဂ္ကုိ ရတဲ့ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ စိတ္အစဥ္ဟာ အယူ၀ါဒ မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္လာၿပီး ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ကံကံရဲ႕အက်ိဳးေတြ အေပၚမွာ သုိ႔ေလာသုိ႔ေလာ သံသယစိတ္ေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ စိတ္ဟာအၿမဲၾကည္လင္ေနၿပီး ၾကည္ညိဳမႈေတြနဲ႔ ပီတိတရားေတြပဲ တုိးပြားေနတတ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဒီေသာတာပတၱိမဂ္ ရတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ မိမိ ေသာတာပန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ တရားအားထုတ္တဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ ကိေလသာေလးေတြ ခဏၿငိမ္ေနတဲ့ အခါမ်ိဳးရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ကုိ ရတာမဟုတ္ေတာ့ ကိေလသာနဲ႔ေတြ႕တဲ့အခါ ျပန္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ တကယ္ရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ အၾကြင္းမဲ့ပယ္သတ္ၿပီးျဖစ္လုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေပၚေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာတရားကုိ မွန္ကန္တဲ့လမ္းစဥ္နဲ႔ အားထုတ္ၿပီး ဉာဏ္အဆင့္ဆင့္ ရရွိသြားၾကတဲ့ ေသာတာပန္စတဲ့ အရိယာပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မိမိဘယ္အဆင့္ ေရာက္ေနတယ္ဆုိတာ ေကာင္းေကာင္းသိႏုိင္ပါတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖယ္ပါတယ္။

08 Jun 10 03:29
ထြန္းထြန္း
အရွင္ဘုရားတပည့္ေတာ္ တစ္ခုေလ်ာက္ထားခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ ၀ိနည္းနဲ႔ ညီေအာင္မေနတဲ့ ရဟန္းေတြကို ၀ိနည္းနားလည္တဲ့ လူ၀တ္ေၾကာင္က ကဲ့ရဲ႕အၿပစ္တင္ရင္ အၿပစ္ရွိပါသလားဘုရား..။

08 Jun 10 05:25
မနာပဒါယီ>>> ထြန္းထြန္း
ေစတနာအလုိဆုိးနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ သာသနာေတာ္ကုိ ၾကည္ညိဳတဲ့ စိတ္ေကာင္းေစတနာေကာင္းနဲ႔ ေျပာဆုိျပဳျပင္တဲ့ သေဘာဆုိရင္ အျပစ္မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သတိေတာ့ ထားဖုိ႔လုိပါတယ္။ သံဃာနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ခဲြျခားတတ္ဖုိ႔လည္းလုိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ရည္ရြယ္ေပမယ့္ အသုံးအႏႈန္းက သံဃာအားလုံးအထိ ျဖစ္သြားရင္ ေစတနာက ေ၀ဒနာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္မွာ လူ၀တ္ေၾကာင္က ရဟန္းေတာ္ကုိ တုိက္႐ုိက္ေျပာတာထက္ ဆုိင္ရာဆရာသမားကုိ ေျပာဆုိေလွ်ာက္ထား အသိေပးေစတာက ပုိၿပီး လူေတြအတြက္ အျပစ္ကင္းႏုိင္ပါတယ္။ ဘုရားလက္ထက္က ၀ိသာခါတုိ႔၊ အနာထပိဏ္တုိ႔ ဆရာဇီ၀ကတုိ႔လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ အျမင္မေတာ္တာေတြ႕ရင္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၿပီး ဘုရားရွင္ကုိ ေလွ်ာက္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ဆုိရင္ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ဥပါသကာ ဥပါသိကာမဂုဏ္ရည္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့အျပင္ သာသနာေတာ္ အတြက္လည္း အလြန္ေက်းဇူးမ်ားတဲ့ သူေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ေစတနာ ရည္ရြယ္ခ်က္ မွန္ကန္ေကာင္းမြန္ဖုိ႔နဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္မျဖစ္ေစဖုိ႔ အစြန္းမေရာက္ေအာင္ ေနထုိင္ေျပာဆုိတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

20 Jun 10, 12:27 PM
ဖိုးသား
ဘုန္းဘုန္း မဂၤလာပါ။ တပည့္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း သေဘာမေပါက္တာေလး ေမးေလွ်ာက္ပါရေစ ဘုရား..။ အရွိကို အရွိအတိုင္း စိတ္က်က္စားေနတဲ့ အခ်ိန္ ကာလသံုးပါး လြတ္ေနတယ္လို႔ ၾကားနာဖူးပါတယ္ ဘုန္းဘုန္း..။ အတိတ္ကာလနဲ႔ အနာဂတ္ကာလ လြတ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာကို နည္းနည္း သေဘာေပါက္သလို ရွိေပမယ့္ ပစၥဳပၸန္ကာလပါ လြတ္တယ္ ဆိုတာကို ေခါင္းရွဳပ္ေနတယ္ ဘုရား။ မရွင္းလို႔ တရားျပန္နာရင္ ရွင္းသလိုလို ရွိသြားေပမယ့္ ျပန္ရွဳပ္သြားျပန္တယ္ ဘုရား..။ ဘုန္းဘုန္း အေနနဲ႔ နားလည္ သေဘာေပါက္သေလာက္ တပည့္ေတာ္ကို ရွင္းျပေပးပါဦး ဘုရား..။ ဘုန္းဘုန္း က်န္းမာပါေစ။ ရိုရိုေသေသ ဦးတင္လ်က္.. ဖိုးသား။

21 Jun 10, 03:36 PM
မနာပဒါယီ>>> ဖုိးသား
ဖုိးသားေရ... ဒကာေလးေျပာသလုိ အရွိကုိ အရွိအတုိင္း စိတ္အစဥ္ က်က္စားေနတဲ့ အခုိက္မွာ အတိတ္ကာလလည္းမဟုတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ ကာလလည္း မဟုတ္ဘဲ ကာလက လြတ္ေနတယ္ ဆုိတဲ့သေဘာက စိတၱာႏုပႆနာကုိ သတိမျပတ္ မလြတ္တမ္း ႐ႈမွတ္ေနတဲ့ ေယာဂီဟာ စိတ္အစဥ္ အားလုံးကုိ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု မလြတ္တမ္း သိေနတဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ တစ္သမွတ္တည္း မရွိဘဲ ကာလ၀ိမုတၱိ ျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ သိတဲ့အတုိင္း စိတ္ဆုိတာကလည္း အျဖစ္ျမန္ အပ်က္ျမန္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ တစ္ခါတည္း ထိန္းခ်ဳပ္ထားလုိ႔ ရတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့့္ စိတ္အစဥ္ကုိ အရွိအတုိင္း လုိက္သိေနတဲ့ ဆုိတာကလည္း ေရွ႕စိတ္ကုိ ေနာက္စိတ္က လုိက္လုိက္ၿပီး သိေနတာကုိပဲ ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုၾကား ေျပာင္းလဲမႈက အရမ္းျမန္လြန္းလွတဲ့အတြက္ ေရွ႕စိတ္ကုိ သိလုိက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ အဲဒီစိတ္ေပ်ာက္ၿပီး ေနာက္သိစိတ္ေပၚလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္သိစိတ္ကုိလည္း ေနာက္ေနာက္စိတ္ေတြက ဆက္ကာဆက္ကာ ျဖစ္ျဖစ္ေန၊ အဲဒီလုိ ျဖစ္ျဖစ္ေနတာကုိ လုိက္လုိက္သိေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္အစဥ္ကုိ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု သတိမျပတ္ လုိက္သိေနတဲ့ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အတြက္ ကာလဆုိတာ ရွိတယ္လုိ႔ မထင္ရေလာက္ေအာင္ လြတ္ေနတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ဆုိၾကပါစုိ႔။ ကုိယ့္စိတ္မွာ ရာဂျဖစ္တဲ့အခါ အဲဒီရာဂစိတ္ ျဖစ္တာကုိ သိတာနဲ႔ ရာဂစိတ္က ေပ်ာက္သြားၿပီး သိစိတ္က ေရာက္သြားတဲ့အထိ စိတ္အစဥ္ အျဖစ္ျမန္သလုိ အဲဒီသိစိတ္ကုိလည္း ေနာက္စိတ္တစ္ခုက အရွိအတုိင္း သိသိသြားေနတဲ့ သေဘာရွိလုိ႔ ဒီလုိ စိတ္အစဥ္ကုိ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု လုိက္လိုက္သိေနမႈမွာ အတိတ္လား၊ ပစၥဳပၸန္လား၊ အနာဂတ္လားလုိ႔ ေျပာရခက္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ကာလက လြတ္ေနတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

Read more »

လူငယ္မ်ားနဲ႔ ဘာသာတရား…

ဗုဒၶစာေပေတြမွာလာတဲ့ (၇)ႏွစ္အရြယ္မွာပဲ အရိယာျဖစ္သြား၊ ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ လူငယ္မ်ား အေၾကာင္း ဖတ္ေနရင္း ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္မ်ားအေၾကာင္း အေတြးေပါင္းစုံ ေရာက္လာပါတယ္။ လူငယ္မ်ားနဲ႔ ဘာသာတရား ဆက္စပ္မႈရဲ႕ မတူညီတဲ့ အေၾကာင္းေလးေတြကုိ ေတြးေနမိျပန္ပါတယ္။ ဘုရားလက္ထက္က အသက္ (၇)ႏွစ္အရြယ္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေသာတာပန္တည္သြား၊ အရိယာျဖစ္သြား၊ အဲဒီ ေသာတာပန္စတဲ့ အရိယာ ဘ၀နဲ႔ပဲ အိမ္ေထာင္သားေမြး အလုပ္မ်ားလုပ္ရင္း ေလာကီေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ရွာကာ ဘာသာတရားရဲ႕ အဆုံးအမေအာက္မွ နိဗၺာန္အထိ ေလွ်ာက္သြားခဲ့ၾကတဲ့ လူငယ္မ်ားရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္မ်ားရဲ႕ ဘာသာတရား အေပၚအျမင္မ်ား၊ လူငယ္မ်ားနဲ႔ ဘာသာေရးၾကား ေပါင္းစပ္မႈနဲ႔ ကြာဟမႈမ်ားရဲ႕ အေျခအေနမ်ားကုိ ဘာရယ္မဟုတ္ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္မိျပန္ပါတယ္။ လူငယ္မ်ားနဲ႔ ဘာသာတရား အေၾကာင္းကုိ လူငယ္မ်ားၾကားမွာေနရင္း မတူတဲ့စကားေတြနဲ႔ ဟုိဟုိဒီဒီ ၾကားေနမိပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ဟာ သိပၸံပညာမ်ား တုိးတက္ထုိးကား လာေနသလုိ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေပ်ာ္အပါးမ်ားကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိလာေနတဲ့ ေခတ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ဘက္က တုိးတက္ရင္ တစ္ဘက္မွာ ဆုတ္ယုတ္တတ္တဲ့ သဘာ၀အတုိင္း သိပၸံပညာမ်ားနဲ႔ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ တုိးတက္မႈမ်ားက သတၱ၀ါေတြရဲ႕ သႏၲာန္မွာ သဒၶါပညာတရားမ်ား ယုတ္ေလ်ာ့လာမႈ ေလာဘေဒါသေမာဟ စတဲ့ ကိေလသာတရားမ်ား တျဖည္းျဖည္း မ်ားျပားလာမႈကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒီလုိ သဒၶါပညာယုတ္ေလ်ာ့လာမႈနဲ႔ ကိေလသာျဖစ္စရာ အာ႐ုံမ်ားျပားလာမႈက လူငယ္မ်ားအတြက္ ဘာသာတရားအေပၚ အေလးမထားမႈ၊ ဘာသာတရား အဆုံးအမမ်ားနဲ႔ ေ၀းသြားေစမႈကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္လူငယ္မ်ား အေနနဲ႔ ဘာသာတရားအေပၚ အေလးမထားမႈ၊ ဘာသာတရားနဲ႔ ေ၀းသြားမႈေလာက္ပဲ ဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ေပမယ့္ ဘာသာတရားအေပၚ အဆုိးျမင္လာမႈကေတာ့ ဒါဟာ သူတုိ႔ေလးေတြအတြက္ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာအက်ိဳး ဆုတ္ယုတ္ေစမႈကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕ ဒီလုိ ဘာသာတရားအေပၚ အဆုိးျမင္လာမႈမွာ အျခားဘာသာတရားမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘာမွေျပာစရာ မရွိေပမယ့္ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အျမင္မ်ားကေတာ့ ေျပာစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ သူတုိ႔ျမင္တဲ့ အျမင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အႏွစ္သာရ အသြင္က တစ္ျခားစီ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အက်င့္တရားကုိ ဦးစားေပးထားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ က်င့္ႀကံမႈ ၀ီရိယ၊ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါတရား ယုတ္ေလ်ာ့လာတဲ့ လူငယ္မ်ားၾကားမွာ မက်င့္ႀကံႏုိင္တဲ့ သူေတြက က်င့္ႀကံေနတဲ့သူေတြကုိ အဆုိးျမင္လာတာေတြ ျဖစ္လာတာကုိ ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒီလုိ အဆုိးျမင္လာမႈေတြဟာ ဘာသာတရား၊ အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ တရားေၾကာင့္ ျဖစ္တာမဟုတ္ဘူးဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူငယ္မ်ားနဲ႔ အေနမ်ားေတာ့ လူငယ္ေတြအေၾကာင္း သိလာတာေတြလည္း တစ္ေန႔တစ္ျခား မ်ားျပားလာပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားနဲ႔ ဘာသာတရား အဆုံးအမမ်ားၾကားမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ သေဘာေလးေတြကုိ သိလာရတာ ပုိမ်ားလာပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ အမည္ခံ ဗုဒၶဘာသာမ်ား ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ လူငယ္မ်ားဟာ အႏွစ္သာရမ်ားထက္ အေပ်ာ္အပါးမ်ားမွာ ပုိမုိအားသန္လာတာကုိ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အေသာက္အစား အေပ်ာ္အပါးမ်ားနဲ႔ ယုံၾကည္မႈ သဒၶါ၊ စဥ္စားဆင္ျခင္မႈ ပညာ ယုတ္ေလ်ာ့လာမႈမ်ားက ဘာသာတရား အဆုံးအမမ်ားအေပၚ အေလးမထားမႈ၊ မလုိက္နာ မက်င့္သုံးမႈကုိ ပုိၿပီးျဖစ္လာေစပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ကုိယ့္ကုိယ္တုိင္ မက်င့္ႏုိင္တာကုိ သတိမျပဳၾကဘဲ က်င့္ႀကံသူေတြကုိ အဆုိးျမင္တတ္ၾကတဲ့ အျပင္ ထားလုိက္ပါကြာ၊ ရပါတယ္ကြာဆုိတဲ့ စကားေတြနဲ႔ မက်င့္ႀကံျဖစ္ေအာင္ ေျပာဆုိေလ့ရွိတာေတြက ပုိဆုိးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း တစ္ခ်ိဳ႕ ဘာသာေရးအေပၚ စိတ္၀င္စားတဲ့ လူငယ္တစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ဘာသာေရး လုပ္တာကုိပဲ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ လုပ္ေနၾကရသလုိ ျဖစ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ လူငယ္ေတြကလည္း ဆိုးေတာ့ဆုိးပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္တုိင္ မလုပ္ႏုိင္တာကုိ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳၿပီး လုပ္တဲ့သူေတြကုိပဲ ဘာသာေရး မႈိင္းမိေနသလုိလုိ၊ ေပါက္ေနသလုိလုိ၊ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ဘာသာေရး လုိက္စားတာကုိပဲ မလုပ္ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ေနသလုိလုိ၊ သူတုိ႔ေပ်ာ္ပါးသလုိ မေပ်ာ္ပါး မေသာက္စားတဲ့အခါဆုိရင္ ဘာသာတရားေၾကာင့္ ေဂါက္သြားသလုိလုိ စသျဖင့္ တုိက္႐ုိက္တစ္မ်ိဳး၊ သြယ္၀ုိက္လုိ႔ တစ္ဖုံ၊ ေရွ႕တစ္မ်ိဳး ကြယ္ရာတစ္မ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳး မထိတထိ ရိတိတိလုပ္တတ္တာေတြလည္း ၾကားသိေနရျပန္ပါတယ္။

ေနာက္ ဘာသာတရားလုပ္လာတဲ့ သူတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ လဲြမွားမႈေတြေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြက ဒီလုိျဖစ္တာ ဘာသာတရား လုိက္စားလုိ႔ ျဖစ္တာဆုိတဲ့ အျမင္ေတြ ျဖစ္လာတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ဘာသာတရား လုိက္စားေပမယ့္ ဆရာေကာင္း သမားေကာင္းနဲ႔ နည္းစနစ္က်က် မလုိက္စားမိဘဲ ပုဂၢိဳလ္ေရး ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈမ်ားနဲ႔ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ၀ါဒအတုိင္း လုိက္လုပ္မိရာက ၀ါဒမႈိင္းမိၿပီး တရားလည္းမရ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ စတာေတြမွာ ေျပာင္းလဲမႈ မရွိတဲ့အျပင္ ဘာသာေရးလုပ္ရင္း အေျပာၾကမ္းအလုပ္ၾကမ္း အျငင္းအခုံၾကမ္းေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒါဟာ ဘာသာေရးကုိ လုိက္စားလြန္းအားႀကီးလုိ႔ ျဖစ္သြားတာလုိ႔ အမ်ားရဲ႕ ေ၀ဖန္စရာေတြ ျဖစ္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒါဟာ လဲြမွားစြာ ကုိးကြယ္ရင္း နည္းစနစ္မမွန္တဲ့ အသင္အျပေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာတရား လုပ္ေတာ့မယ္၊ အထူးသျဖင့္ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္ ဆရာေကာင္း သမားေကာင္းကုိ အရင္ဆုံး ရွာေဖြဆည္းကပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ အမ်ားက မဟုတ္တာလုပ္ေနတာ၊ ေသာက္တာစားတာေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးေနတာ မ်ားေနေတာ့ ဒီအေပ်ာ္အပါးေတြကုိ ေရွာင္ၿပီး ကံငါးပါးကုိ လုံေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတဲ့ လူငယ္အခ်ိဳ႕အတြက္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ အဆင္မေျပတာေတြ ရွိလာတာကုိလည္း ေတြ႕ရျပန္ပါတယ္။ အေသာက္အစား အေပ်ာ္အပါး ၀ါသနာမ်ားတဲ့ သူေတြနဲ႔ အတူသြားအတူလာ မလုပ္ႏုိင္ဘဲ တစ္ေယာက္တည္း အေနမ်ားလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕က ဘာသာတရား လုိက္စားတဲ့သူေတြဟာ လူမႈေရးေတြမွာ အဆင္မေျပဘူးလုိ႔ ဆုိလာတဲ့သူေတြ ရွိသလုိ ဘာသာတရား အဆုံးအမအတုိင္း ေနတတ္ၾကတဲ့ သူေတြက်ျပန္ေတာ့လည္း ဘာသာတရားလုပ္ရင္း တျဖည္းျဖည္း တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္လာတာေတြ ျဖစ္လာေတာ့ အေပါင္းအသင္းက႑၊ လူမႈေရးက႑ေတြမွာ ေဘးေရာက္လာတယ္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ခံစားလာေတြလည္း ရွိလာျပန္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီလုိဘာသာတရား လုိက္စားတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ လူမႈေရးပုိင္းမွာ အံ၀င္ဂြင္က် ျဖစ္မလာတာေတြဟာ ဘာသာတရားေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာသာတရား အဆုံးအမေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသာက္မွစားမွ ေပ်ာ္မွပါးမွ အေပါင္းအသင္းမ်ားတယ္၊ လုပ္ငန္းခြင္ အဆင္ေျပတယ္၊ လူမႈေရး သိတတ္တယ္ဆုိတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္ရဲ႕ လူမႈေရးလုိ႔ သတ္မွတ္ၾကတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမႈေရးဆုိတာေတြကုိ အေပ်ာ္းအပါး အေသာက္အစားေတြ၊ ကိေလသာအာ႐ုံေတြနဲ႔ ဖန္တီးလုိက္တဲ့အတြက္ ကိေလသာနည္းေအာင္၊ အက်င့္တရားေကာင္းေအာင္ တားျမစ္ဆုံးမေပးတတ္တဲ့ ဘာသာတရားေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္လုိ ျဖစ္လာကာ ဘာသာတရားအတုိင္း ေနထုိင္က်င့္ႀကံသူေတြနဲ႔ပါ ဆန္႔က်င္လာသလုိ ျဖစ္လာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေသာက္မွစားမွ ေပ်ာ္မွပါးမွ လူမႈေရးအဆင္ေျပတယ္၊ လူမႈဆက္ဆံေရး ေကာင္းတယ္ဆုိရင္ေတာ့ လူမႈေရး အဆင္မေျပခ်င္ ေနပါေစ သံသရာေရး အဆင္ေျပဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။

ကိေလသာအာ႐ုံမ်ားမွာ လုိက္စားမႈ အားေကာင္းလာတဲ့ လူေတြမ်ားလာတဲ့ အခါဆုိေတာ့လည္း ဒါေတြေရွာင္ၾကတဲ့ သူအနည္းစုအတြက္ အမ်ားလုပ္တဲ့အလုပ္ မလုပ္တဲ့အခါ မလုပ္တဲ့သူကပဲ မွားသလုိ ျဖစ္လာတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဘာသာတရားေၾကာင့္ လူမႈေရးမွာ ထိခုိက္လာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲလုိေျပာမယ္ဆုိရင္ ဘုရားလက္ထက္က ေသာတာပန္စတဲ့ အရိယာဘ၀နဲ႔ လူမႈေရးေရာ သာေရးနာေရးေတြမွာေရာ အားလုံးအဆင္ေျပၿပီး ေလာကီေလာကုတၱရာ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ျဖစ္သြားၾကတဲ့ သူေတြဆုိရင္ ဘာေၾကာင့္လဲလုိ႔ ေထာက္ျပစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ သတ္မွတ္ခ်က္ လဲြလာတာေတြ၊ အမ်ားစုက မဟုတ္တာ လုပ္လာတာေတြ မ်ားလာလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ သေဘာအရ ဘာသာေရးဟာ လူတုိင္းအတြက္ လုိအပ္ပါတယ္။ အရြယ္မေရး လုိအပ္ပါတယ္။ လူႀကီးမ်ားမွမဟုတ္ လူငယ္မ်ားမွာလည္း လုိအပ္ပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ နည္းစနစ္မ်ားနဲ႔ အက်င့္မွန္အတုိင္း လုိက္နာသြားမယ္ဆုိရင္ လူငယ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူႀကီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာသာတရား လုိက္စားတဲ့အတြက္ အျပစ္ေျပာစရာ ေ၀ဖန္စရာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ဗုဒၶရဲ႕ အဆုံးအမ တရားေတာ္ေတြကုိသာ ေဟာေတာ္မူတဲ့အတုိင္း က်င့္ႀကံလုိက္နာႏုိင္မယ္ဆုိရင္ က်င့္ႀကံလုိက္နာသူေရာ၊ သူ႔ကုိ အမွီျပဳတဲ့သူေတြပါ ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ျဖစ္ေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ တရားေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ထဲမွာကုိက ဗုဒၶရဲ႕ ဒီအဆုံးအမတရားေတြဟာ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္စြာ ေဟာထားျခင္း၊ ကုိယ္တုိင္ဒိ႒သိျမင္ႏုိင္ျခင္း၊ ေ၀ဖန္ခံႏုိင္ျခင္း၊ လုပ္ႏုိင္ရင္လုပ္ႏုိင္တဲ့အေလ်ာက္ အက်ိဳးတရား ျဖစ္ေပၚေစျခင္း စတဲ့ ၀ိေသသဂုဏ္မ်ား ပါ၀င္ေနၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္လုပ္ရင္ တကယ္ရတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိ ဗုဒၶဘာသာက လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြဆုိရင္ ဗုဒၶညြန္ၾကားတဲ့အတုိင္း သီလလုံေအာင္ထိန္းၿပီး ၀ိပႆနာ အလုပ္မွာ နည္းစနစ္မွန္မွန္နဲ႔ လုပ္လုိက္တဲ့အတြက္ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာေလးေတြ ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းလာၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ ႐ုပ္ရည္အဆင္းဟာ အျပစ္ကင္းၿပီး ၾကည္လင္ေအးျမလာတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ပူေလာင္မႈမရွိ ေလာဘေဒါသမရွိတဲ့ အသြင္အျပင္ေတြက ၾကည့္တဲ့သူေတြအထိ ေအးၿငိမ္းမႈကုိ ျဖစ္ေစတာ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ငယ္ေပမယ့္ ဘာသာတရား အဆုံးအမတုိင္း လက္ေတြ႕လုိက္နာ က်င့္သုံးေနထုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဘာသာတရားဟာ မႈိင္းတစ္ခု မဟုတ္ဘဲ ပုဂၢိဳလ္မေရြး၊ အရြယ္မေရြး လုိအပ္တဲ့ တရားျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိေစခ်င္တာပါ။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္မ်ားၾကားမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ ဘာသာတရားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အျမင္ေတြဟာ လဲြမွားေနၿပီး ဘာသာတရားေၾကာင့္ ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္၊ ဘာအားနည္းတယ္၊ ညာအားနည္းတယ္ဆုိတဲ့ ယူဆခ်က္ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အဆုံးအမေတြကုိ လက္ေတြ႕လုိက္နာက်င့္သုံးရင္း ပစၥဳပၸန္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ အတူ သံသရာအတြက္ပါ ေနတတ္ေသတတ္သြားတဲ့ ဘုရားတပည့္သား အစစ္အမွန္ တပည့္ငယ္မ်ား အတြက္ေတာ့ ဒါဟာ လုံး၀ကုိ လဲြေနတဲ့ အျမင္ပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္ေစခ်င္တာပါ။ ဆရာေကာင္း သမားေကာင္းထံမွာ နည္းခံၿပီး စစ္မွန္တဲ့ နည္းစနစ္နဲ႔ လက္ေတြ႕လုိက္နာ က်င့္သုံးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ လူႀကီးေရာ လူငယ္ပါ အခ်ိန္မေရြး၊ အရြယ္မေရြး တရားစစ္တရားမွန္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းရာအမွန္ကုိ ဗုဒၶဘာသာက ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏုိင္တယ္ဆုိတာ နားလည္ေစခ်င္တာပါ။

ဒါေၾကာင့္ လူငယ္မ်ားနဲ႔ ဘာသာတရားၾကား အထင္မွား အျမင္မွားေနတာေတြဟာ ဆုတ္ယုတ္လာတဲ့ သဒၶါပညာတရားမ်ား၊ တုိးပြားလာတဲ့ ကိေလသာတရားမ်ား၊ လဲြမွားေနတဲ့ ေလာကပညတ္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားနဲ႔ နည္းစနစ္မမွန္တဲ့ က်င့္သုံးလုိက္နာမႈမ်ား စတာစတာေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္ သိျမင္ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ညႊန္ၾကားမႈနဲ႔ လက္ေတြ႕လုိက္နာ က်င့္သုံးမႈကုိ တုိက္႐ုိက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ကာ စြမ္းႏုိင္သမွ် က်င့္ႀကံေနထုိင္ရင္း လူငယ္ျဖစ္ေစ၊ လူႀကီးျဖစ္ေစ ဘာသာတရား အဆုံးအမမ်ားနဲ႔ ပစၥဳပၸန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာ ႀကီးပြားေအာင္ အသိနဲ႔အက်င့္ ထပ္တူျဖစ္ေစဖုိ႔ လုိေၾကာင္း ေစတနာစကား ေမတၱာအားျဖင့္ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ကံႏွင့္ဒဏ္…

အယူ၀ါဒဟူသည္ကလည္း အခက္သားပင္။ ယုံၾကည္မိၿပီ၊ စဲြလန္းမိၿပီဆုိလွ်င္ ျဖတ္ရန္ အလြန္ခက္လွေပ၏။ မတူညီသည့္ ဆရာသမား၊ မတူညီသည့္ ဆုံးမစကားမ်ားတြင္ မတူညီသည့္ အယူအဆမ်ားကလည္း သူ႔ထက္ငါအၿပိဳင္ အႏုိင္ျပဳလုိမႈကုိ ျဖစ္ေပၚေစေပ၏။ တစ္ခါတစ္ရံ အဓိပၸါယ္တူညီေသာ္လည္း ယူဆပုံခ်င္း မတူညီၾကသျဖင့္ အျငင္းပြားဖြယ္ရာမ်ား ျဖစ္ေပၚတတ္သည္မ်ား ရွိတတ္၏။ ထုိအခါမ်ိဳးတြင္ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္သာလွ်င္ မည္သည့္အယူအဆက မွန္သည္၊ မည္သည့္အယူအဆက သဘာ၀ယုတၱိက်သည္၊ မည္သည့္အယူအဆက လက္ေတြ႕ဆန္သည္ စသျဖင့္ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ လက္ခံလုိက္နာ က်င့္သုံးၾကရန္သာ ျဖစ္၏။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ နာဠႏၵၿမိဳ႕တြင္ သီတင္းသုံးေတာ္မူစဥ္ကလည္း ထုိကဲ့သုိ႔ အယူ၀ါဒ လဲြေခ်ာ္ၾကသူမ်ားႏွင့္ တရားစကား ေဆြးေႏြးေျပာဆုိခဲ့ရသည္မ်ား ရွိ၏။ ထုိစဥ္က ျမတ္ဗုဒၶသည္ ဒီဃတပႆီ အမည္ရွိသည့္ နိကဏၭ တိတၱိဆရာႀကီး၏ တပည့္ႏွင့္ ဆုံေတြ႕ကာ အယူ၀ါဒေရးရာမ်ား ေျပာဆုိေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့၏။ ဒီဃတပႆီႏွင့္ ေတြ႕စဥ္ ျမတ္ဗုဒၶက သူ႔အား “တပႆီ… သင္တုိ႔ဆရာ နိကဏၭသည္ မေကာင္းမႈျပဳျခင္း၊ မေကာင္းမႈ ျဖစ္ျခင္းမ်ားသည္ အဘယ္မွ်ေသာ ကံမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ပညတ္သတ္မွတ္ေပးသနည္း..” ဟု ေမးေတာ္မူလုိက္၏။ ဒီဃတပႆီက “အရွင္ေဂါတမ… နိကဏၭသည္ ကံကံဟု ပညတ္သတ္မွတ္မႈ မရွိ၊ ဒဏ္ဒဏ္ဟုသာ ပညတ္သတ္မွတ္ေလ့ရွိေၾကာင္း” ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထား၏။ ထုိအခါ ျမတ္ဗုဒၶက “ဒီဃတပႆီ သုိ႔ဆုိလွ်င္ သင္တုိ႔ဆရာ ေျပာသည့္အတုိင္း ဒဏ္ဟုဆုိလွ်င္ မေကာင္းမႈျပဳျခင္း၊ မေကာင္းမႈျဖစ္ျခင္း၌ အဘယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဒဏ္တုိ႔ကုိ ပညတ္သတ္မွတ္သနည္း..”ဟု ထပ္မံ ေမးေတာ္မူသျဖင့္ ဒီဃတပႆီက “အရွင္ေဂါတမ… ကာယဒဏ္၊ ၀စီဒဏ္၊ မေနာဒဏ္ဟူသည့္ ဒဏ္သုံးပါးကုိ သတ္မွတ္ေပးပါေၾကာင္း” ေလွ်ာက္ထားေလ၏။

ဆက္လက္၍ ျမတ္ဗုဒၶက တပႆီအား ထုိဒဏ္သုံးပါးသည္ တူသေလာ၊ ကဲြျပားသေလာဟု ေမးျမန္းျပန္သည့္အခါ မတူကဲြျပားေၾကာင္း ျပန္ေလွ်ာက္သျဖင့္ ထုိသု႔ိမတူလွ်င္ ထုိဒဏ္သုံးပါးတြင္ မည္သည့္ဒဏ္က အျပစ္အႀကီးဆုံး ျဖစ္သနည္းဟု ထပ္မံေမးျမန္းရာတြင္ ဒီဃတပႆီက နိကဏၭအေနျဖင့္ ကာယဒဏ္သည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကား ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပႆီေျဖၾကားသည့္ ကာယဒဏ္သည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္းဟူေသာ အေျဖစကားကုိပင္ သုံးႀကိမ္သုံးခါ ေမးျမန္းၿပီး တစ္စုံတစ္ရာ ေျပာဆုိျခင္းမျပဳဘဲ ေနေတာ္မူေလ၏။

ထုိအခါ ဒီဃတပႆီကလည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား “အရွင္ေဂါတမ… အရွင္ေဂါတမသည္ မေကာင္းမႈျပဳျခင္း၊ မေကာင္းမႈျဖစ္ျခင္း၌ အဘယ္မွ်ေလာက္ေသာ ဒဏ္တုိ႔ကုိ ပညတ္သတ္မွတ္ပါသနည္း”ဟု တန္ျပန္ေမးခြန္း ထုတ္ေလ၏။ ျမတ္ဗုဒၶက “ဒီဃတပႆီ… ငါသည္ ထုိသေဘာတရားမ်ားတြင္ ဒဏ္ဟု မသတ္မွတ္၊ ကံဟုသာ သတ္မွတ္ေၾကာင္း” ေျဖၾကားရာတြင္ တပႆီက သုိ႔ဆုိလွ်င္ အဘယ္မွ်ေသာ ကံတုိ႔ကုိ ပညတ္ေတာ္မူသနည္းဟု ေမးျမန္းသျဖင့္ ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံဟူသည့္ ကံသုံးမ်ိဳးကုိ သတ္မွတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ထုိသုံးပါးတြင္ မေနာကံသည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖၾကားေတာ္မူလုိက္၏။

ဤသုိ႔ျဖင့္ ဒီဃတပႆီႏွင့္ ျမတ္ဗုဒၶတုိ႔၏ စကား၀ုိင္းသည္ ဤမွ်ေလာက္ျဖင့္ပင္ အဆုံးသတ္လမ္းခဲြကာ ဒီဃတပႆီသည္ သူ၏ဆရာ နိကဏၭထံသုိ႔ သြားခဲ့ေလ၏။ နိကဏၭထံသုိ႔ ေရာက္ၿပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႏွင့္ ေမးျမန္းေဆြးေႏြးခဲ့သည္မ်ားကုိ အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပသည့္အခါ နိကဏၭသည္ တပည့္ေက်ာ္၏ မိမိအယူအဆအတုိင္း ကာယကံကသာ အျပစ္အႀကီးဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ေျဖၾကား ေလွ်ာက္ထားမႈအေပၚ သေဘာက်ေက်နပ္ကာ ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ေတာ္မူလုိက္သည္ မေနာကံသည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္း အေျဖအေပၚတြင္လည္း ေစာဒကတက္ရန္ အားသန္ခဲ့ေလ၏။

ထုိသူတုိ႔၏ စကား၀ုိင္းတြင္ နိကဏၭတုိ႔အား ကုိးကြယ္သည့္ ဥပါလိ အမည္ရွိသည့္ သူၾကြယ္သည္လည္း အနီးအနားတြင္ ရွိေနသျဖင့္ ဒီဃတပႆီႏွင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႔ ေျပာဆုိခဲ့သည့္အေပၚ စိတ္၀င္စားကာ သူကုိယ္တုိင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံသြား၍ မိမိဆရာမ်ား ယူဆသည့္အတုိင္း ကာယဒဏ္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံးျဖစ္ၿပီး မေနာကံသည္ အျပစ္အႀကီးဆုံး မဟုတ္ေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆုိကာ ေနာက္ဆုံးတြင္ နိကဏၭဆရာမ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ဥပါလိသူၾကြယ္သည္ ဘုရားထံေမွာက္ ေရာက္ရွိခဲ့ေလေတာ့၏။

ဘုရားထံေမွာက္ ေရာက္လာခဲ့သည့္ ဥပါလိသူၾကြယ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကား ေျပာၾကားၿပီးေနာက္ ဒီဃတပႆီႏွင့္ ေျပာဆုိခဲ့သည့္ စကားမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းၿပီး “အရွင္ေဂါတမ ႀကီးက်ယ္ေသာ ကာယဒဏ္ကုိ ေထာက္ဆ၍ ေသးငယ္ေသာ မေနာဒဏ္သည္ အဘယ္မွာ ေျပာပေလာက္မည္နည္း…၊ အမွန္အားျဖင့္ ကာယဒဏ္သည္သာ မေကာင္းျပဳျခင္း၊ မေကာင္းမႈျဖစ္ျခင္း၌ ႀကီးက်ယ္ေသာ အျပစ္ရွိ၏၊ ၀စီဒဏ္ႏွင့္ မေနာဒဏ္သည္ ထုိကဲ့သုိ႔ မႀကီးက်ယ္ပါ…”ဟု ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ဥပါလိသူၾကြယ္အား ထုိအေၾကာင္းအရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဥပမာဥပေမယ်မ်ား ေျပာဆုိရွင္းျပကာ ေဆြးေႏြးေဟာၾကားေလ၏။

ျမတ္ဗုဒၶ..
“သူၾကြယ္… ဥပမာတစ္ခု ေပးၾကစုိ႔၊ ေသခ်ာနားေထာင္ စဥ္းစားေလေလာ့၊ နိကဏၭတစ္ေယာက္ဟာ အနာေရာဂါ ျပင္းစြာႏွိပ္စက္ေနၿပီး ေရေအးကုိပယ္ကာ ေရးေႏြးကုိသာ သုံးေဆာင္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိၾကပါစုိ႔၊ ေနာက္ဆုံးသူသည္ ေရေႏြးကုိ မရသျဖင့္ ထုိေရးေႏြးကုိ စဲြလန္းၿပီး ေသခဲ့သည္ရွိေသာ္ သူသည္ အဘယ္အရပ္မွာ ျဖစ္မည္ဟု သင္ထင္သနည္း”
ဥပါလိ…
“အရွင္ေဂါတမ… စိတ္စဲြလန္း၍ ျဖစ္ေသာ နတ္မည္သည္ ရွိပါ၏၊ ထုိနတ္မ်ိဳးတုိ႔၌ နိကဏၭသည္ ျဖစ္ႏုိင္ပါ၏”
ျမတ္ဗုဒၶ…
“ထုိသုိ႔ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္းု”
ဥပါလိ…
“အရွင္ဘုရား… စိတ္စဲြလန္း၍ ေသေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္ဘုရား…”

ထုိအခါ ျမတ္ဗုဒၶက ဥပါလိ၏ စကားသည္ ေရွ႕ေနာက္မညီျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ေရွ႕ကကာယဒဏ္သည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံးဟုဆုိၿပီး ယခုမူ စိတ္စဲြလန္း၍ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိေနသျဖင့္ ေရွ႕ေနာက္အစပ္ လဲြေနေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူေသာ္လည္း ဥပါလိကား “အရွင္ဘုရား… ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကာယဒဏ္သည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံးပဲ”ဟုသာ ထပ္ခါထပ္ခါ ဆုိေနျပန္သျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၶက ေနာက္ထပ္ဥပမာျပ၍ ရွင္းျပရေလ၏။

ျမတ္ဗုဒၶ…
“သူၾကြယ္… ဥပမာထပ္ဆုိၾကစုိ႔…၊ အကယ္၍ နိကဏၭတစ္ေယာက္သည္ အလုံးစုံေသာ ေရးေအးကုိပယ္ျခင္း၊ အလုံးစုံေသာ မေကာင္းမႈကုိ တားျမစ္ျခင္း၌ အားထုတ္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈကုိ တားျမစ္ျခင္းျဖင့္ ခြါထြက္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈကုိ တားျမစ္ျခင္းျဖင့္ ျပန္ႏွ႔ံျခင္းဟူသည့္ ေစာင့္စည္းျခင္းေလးမ်ိဳးကုိ ေစာင့္စည္းရင္း ေရွ႕ေနာက္စႀကၤံေလွ်ာက္စဥ္ သတၱ၀ါအခ်ိဳ႕အား နင္းမိၿပီး ေသေၾကပ်က္စီးျခင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့မည္ဆုိလွ်င္ သူ႔အား မည္သုိ႔ေသာ အက်ိဳးမ်ား ျဖစ္ထြန္းႏုိင္သနည္း…”
ဥပါလိ…
“အရွင္ဘုရား… နိကဏၭသည္ ေစ့ေဆာ္ျခင္း ေစတနာမပါသျဖင့္ ႀကီးမားေသာ အျပစ္မရွိပါ”
ျမတ္ဗုဒၶ…
“သူၾကြယ္ ထုိေစတနာကုိ နိကဏၭသည္ အဘယ္ဒဏ္ဟု ပညတ္သနည္း”
ဥပါလိ…
“အရွင္ဘုရား မေနာဒဏ္ဟု သတ္မွတ္ပါ၏”

ထုိအခါ ျမတ္ဗုဒၶက ဥပါလိ၏ အေျဖသည္ ေရွ႕ေနာက္မညီေၾကာင္း ကာယဒဏ္သည္ အျပစ္အႀကီးဆုံးဟု ဆုိေသာ္လည္း ယခုမူ မေနာဒဏ္ဟု ဆုိေနေၾကာင္း မိန္႔ဆုိရွင္းျပေသာ္လည္း ဥပါလိသည္ ကာယဒဏ္ဟုသာ ဆက္လက္၍ ျငင္းဆုိေနျပန္သျဖင့္ ေနာက္ထပ္ဥပမာ ေပးရျပန္ေလ၏။

ျမတ္ဗုဒၶ…
“သူၾကြယ္… ဥပမာတစ္ခု ထပ္ျပဳၾကစုိ႔…၊ ဤနာလႏၵၿမိဳ႕သည္ စည္ပင္၀ေျပာၿပီး တုိးတက္ထြန္းကား လူစည္ကားသည္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ..၊ အကယ္၍ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္သည္ သန္လ်က္ကုိကုိင္ၿပီး ဤၿမိဳ႕တြင္ ရွိသည့္ သတၱ၀ါအားလုံးကုိ ခ်က္ခ်င္းေသေၾကပ်က္ဆီး ေပ်ာက္ဆုံးသြားေအာင္ လုပ္မယ္ဆုိရင္ လုပ္ႏုိင္ပါသေလာ…”
ဥပါလိ…
“အရွင္ဘုရား… ေယာက္်ားဆယ္ေယာက္ျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ဆယ္ျဖစ္ေစ၊ သုံးဆယ္ျဖစ္ေစ၊ ငါးဆယ္ျဖစ္ပါေစ ဤနာလႏၵၿမိဳ႕ႏွင့္ သတၱ၀ါအားလုံးကုိ တစ္ခဏခ်င္း ေသေၾကပ်က္ဆီးၿပီး ျပာပုံျဖစ္သြားေအာင္ကား ဘယ္လုိမွ မလုပ္ႏုိင္ပါဘုရား..”
ျမတ္ဗုဒၶ…
“သူၾကြယ္… စိတ္တန္ခုိးအဘိညဥ္ စ်ာန္အစုံစုံ ျပည့္စုံသည့္ သမဏျဗဟၼဆုိရင္ေကာ ဒီၿမိဳ႕ကုိ ျပာက်ေအာင္ လုပ္ႏုိင္သေလာ…”
ဥပါလိ…
“အရွင္ဘုရား… စိတ္တန္ခုိးႏွင့္ျပည့္စုံလွ်င္ကား နာလႏၵ တစ္ၿမိဳ႕တည္းပင္မဟုတ္၊ ဆယ္ၿမိဳ႕၊ ႏွစ္ဆယ္သုံးဆယ္၊ ငါးဆယ္ဆုိလည္း လုပ္ႏုိင္ပါ၏..”

ထုိအခါ ျမတ္ဗုဒၶက ဥပါလိသူၾကြယ္၏ စကားသည္ ေရွ႕ေနာက္မညီေၾကာင္း ေျပာဆုိရျပန္၏။ သုိ႔ေသာ္ ဥပါလိက ကာယဒဏ္သည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံးဟု ဆုိသျဖင့္ ေနာက္ထပ္ဥပမာျဖင့္ ရွင္းျပန္ရျပန္၏။ ေနာက္ဆုံး၌္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဥပမာေပးကာ ေဟာေျပာရွင္းျပသည့္ အခါတြင္ကား ဥပါလိက “အရွင္ဘုရား အကၽြႏ္ုပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ပမထဆုံး ဥပမာႏွင့္ပင္ ဘုရားစကားေတာ္ကုိ ႏွစ္သက္ၿပီး ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ သုိ႔ေသာ္ အကၽြႏ္ုပ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဤဆန္းက်ယ္ေသာ ျပႆနာ ေျဖၾကားေတာ္မူျခင္းကုိ ၾကားနာလုိ၍သာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ကဲ့သုိ႔ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္ဘုရား..၊ အရွင္ဘုရား… အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိပါ၏၊ ၀မ္းေျမာက္ပါ၏၊ ေမွာက္ထားသည့္အုိးကုိ လွန္လုိက္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ပါ၏” စသည္ျဖင့္ ေျဖၾကားေလွ်ာက္ထားကာ ဥပါသကာအျဖစ္ ခံယူသြားခဲ့ေလေတာ့၏။ (မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္၊ ဥပါလိသုတ္)

ဤကား ဥပါလိသုတ္လာ နိကဏၭတပည့္မ်ားႏွင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္တုိ႔၏ အယူ၀ါဒဆုိင္ရာ ျပႆနာအခ်ိဳ႕မွ ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါ၏။ ဤေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအရ နိကဏၭတုိ႔သည္ မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ တစ္ခုခု က်ဴးလြန္ရာတြင္ ဒဏ္ေၾကာင့္ဟုဆုိေလ့ရွိၿပီး ကာယဒဏ္၊ ၀စီဒဏ္၊ မေနာဒဏ္တုိ႔တြင္ ကာယဒဏ္သည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း ပညတ္သတ္မွတ္ေသာ္လည္း ျမတ္ဗုဒၶသည္ ကံဟုသတ္မွတ္ၿပီး ကာယကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံဟူသည့္ ကံသုံးပါတြင္ မေနာကံသည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံး ျဖစ္ေၾကာင္း နာလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ေပ၏။

ျမတ္ဗုဒၶအလုိေတာ္အရ မေနာကံသည္သာ အျပစ္အႀကီးဆုံး ျဖစ္သျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အေနျဖင့္လည္း မေနာကံကုိ အထူးထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သင့္၏။ မေနာကံဟုဆုိရာတြင္လည္း ေစတနာကုိ ဆုိျခင္းျဖစ္သျဖင့္ အေကာင္ျဖစ္ေစ၊ အဆုိးျဖစ္ေစ ေစတနာပါလွ်င္ ကံေျမာက္ၿပီး အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ႏုိင္သျဖင့္ ေကာင္းသည့္အလုပ္မ်ားတြင္ ေစတနာ အျပည့္ပါေစရန္လုိအပ္ၿပီး မေကာင္းသည့္ အလုပ္မ်ားတြင္ကား မလဲြသာ၍ လုပ္လုိက္ရေသာ္လည္း ေစတနာမပါေစရန္ အထူးဆင္ျခင္သင့္လွေပ၏။ မေကာင္းသည့္အလုပ္ဟူသည္ မလုပ္ဘဲေနႏုိင္လ်င္ ေကာင္းေသာ္လည္း လုပ္မိပါက အျပစ္နည္းေစရန္ ေစတနာမပါမိေစဖုိ႔ အထူးသတိျပဳသင့္ေပ၏။

ဤ၌ မည္သူမည္သူတုိ႔၏ အယူအဆဟု သီးသန္႔မေျပာဘဲ ကံႏွင့္ဒဏ္ဟူသည့္ စကားလုံး သက္သက္ကုိသာ ေျပာၾကည့္မည္ဆုိပါက ဒဏ္ဟူသည္ ယေန႔ေခတ္အေခၚ ျပစ္မႈဒဏ္၊ အျပစ္ဒဏ္ကုိ ရည္ညႊန္းျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ေစတနာပါသည့္ အကုသုိလ္ကံကုိ လုပ္မိလွ်င္ မေကာင္းသည့္ အျပစ္ဒဏ္ကုိ ခံရတတ္ေၾကာင္း လုိသလုိစဲြယူ နားလည္သေဘာေပါက္ႏုိင္ေပ၏။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ မေနာကံႏွင့္ပတ္သက္၍ က်ဴးလြန္မႈ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ မေနာဒဏ္ကုိလည္း ခံႏုိင္ဖြယ္ရွိသျဖင့္ ကံမွသည္ ဒဏ္အျဖစ္သုိ႔ မေရာက္မိၾကေစရန္ မိမိမိမိတုိ႔၏ ေစတနာကုိ ေကာင္းသည့္ကံမ်ားတြင္ အျပည့္အ၀ အသုံးခ်ၿပီး မေကာင္းသည့္ ကံမ်ားတြင္ မပါမိေစရန္ သတိျပဳ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သင့္ေၾကာင္း ကံႏွင့္ဒဏ္အေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ဆက္စပ္တင္ျပလုိက္ရပါသည္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား