ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ရာ ခ်က္ေရာဂါ…

ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အခုေခတ္မွာ ေရွးတုန္းက မေပၚခဲ့ေသးတဲ့ ေရာဂါဆုိးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး မ်ားျပားလာတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ အနာမ်ိဳး ၉၆ပါးမွာ မပါတဲ့ ေၾကာက္စရာ ေရာဂါေတြ ေပၚလာတာကုိ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ အဲဒီထဲက ေၾကာက္လန္႔စရာ ေရာဂါတစ္ခုအျဖစ္ လူေတြကုိ ဖမ္းစားဖ်က္ဆီးေနတဲ့ ေရာဂါတစ္ခုကေတာ့ ေအ့ဒ္စ္ ေရာဂါဆုိတာ အားလုံးသိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အခုတစ္ေလာ အဲဒီေအ့ဒ္စ္ ေရာဂါအျပင္ ေနာက္ထပ္ေၾကာက္စရာ ေရာဂါတစ္ခု ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ အဲဒါက ခ်က္ေရာဂါပါ။ ခ်က္ေရာဂါဆုိလုိ ဟုိေတြးဒီေတြး မေတြးလုိက္ၾကပါနဲ႔။ ၀မ္းဗုိက္အလယ္ ခ်က္မွာျဖစ္တဲ့ ေရာဂါကုိ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ အြန္းလုိက္အင္တာနက္က တစ္ဆင့္ခ်က္ၾကတဲ့ chatting ေရာဂါပါ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ပရိတ္သတ္ေတြေကာ အဲဒီေရာဂါ စဲြေနၾကၿပီလား…။ ဘုန္းဘုန္းေတာ့ ဒီေရာဂါမျဖစ္ေအာင္ ဂ်ီေတာ့ခ္ေတာင္ မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။ အစလုပ္မိရင္ ေရာဂါကူးစက္ခံရမွာ စုိးလုိ႔ပါ…။

အားလုံးသိၿပီးတဲ့ အတုိင္းပဲ ေခတ္ကာလက သိပၸံေခတ္ဆုိေတာ့ ကမၻာႀကီးဟာ ရြာလုိျဖစ္သြားၿပီး ဘာမဆုိ မရႏုိင္တာ၊ မေရာက္ႏုိင္တာ မရွိေလာက္ေအာင္ တုိးတက္ေနပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ခ်က္တင္းလုပ္ျခင္းဟာလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ ျဖစ္လာပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာျပည္သားမ်ားနဲ႔ ျမန္မာျပည္အတြက္ ကေတာ့ ပုိၿပီးေပၚျပဴလာျဖစ္ေနသလုိ ေခတ္စားေနတဲ့ အလုပ္တစ္ခုျဖစ္ေနပါတယ္။ လူငယ္မ်ားၾကားမွာ ခ်က္တင္းမလုပ္တတ္ရင္ မလုပ္ရင္ကုိဘဲ ေခတ္ေနာက္က်ေနသလုိ ျဖစ္လာပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ျမန္မာမွသည္ ကမၻာသုိ႔ ဆုိတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ ႀကီးမားစြာျဖင့္ ခ်က္တင္းလုပ္လာၾကပါတယ္။ အင္တာေနရွင္နယ္ အျဖစ္ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာ ရွိတဲ့လူမ်ိဳးေပါင္းစုံနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ကာ ခ်က္တင္းလုပ္လာၾကပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းအျမင္ ကမၻာအရပ္ရပ္မွာရွိတဲ့ တစ္ျခားလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ခ်က္တင္းလုပ္တာထက္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကမၻာအရပ္ရပ္ကုိ ေရာက္ေနတဲ့ ကုိယ့္ေရႊျမန္မာအခ်င္းခ်င္းပဲ လုပ္တာမ်ားပါတယ္။

ခ်က္တင္းလုပ္တာ မေကာင္းဘူးလား… ဘာျဖစ္လုိ႔ ေရာဂါလုိ႔ ေျပာတာလဲ…လုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ ေကာင္းတာေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ခ်က္တင္းလုပ္ရင္း မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြ တုိးပြားလာပါတယ္။ မသိရတာေလးေတြ သိလာရပါတယ္။ အြန္လုိင္း ခ်က္တင္းလုပ္ရင္း ဘာသာေရး၊ လူမႈေရး စတာေတြ ေဆြးေႏြးခြင့္ရလုိ႔ အသိပညာ ဗဟုသုတေတြ တုိးပြားလာပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ခ်က္တင္းလုပ္လုိ႔ ရလာတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးေတြပါ။ အဲဒီလုိ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခ်က္တင္းလုပ္တဲ့သူေတြ အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကုိ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္စြာ သာဓုေခၚပါတယ္။ ဒီလုိရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခ်က္တင္းလုပ္ေနတဲ့သူေတြကုိလည္း ဆက္လုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါတယ္။ အလုပ္ပ်က္ အကုိင္ပ်က္၊ အအိပ္ပ်က္၊ အစားပ်က္ မျဖစ္ရင္ေပါ့…

ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က အဲဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး။ ခ်က္တင္းလုပ္ရင္း လူရွာေနၾကတာေတြပါ။ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ရွိေနတဲ့သူေတြေရာ ျပည္ပမွာေရာက္ေနတဲ့ သူေတြပါ အြန္လုိင္းကေနၿပီး လူရွာေနၾကတယ္ဆုိတာ သိတဲ့သူေတြ သိၾကပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ရွာရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ အဲလုိမွ မဟုတ္ဘဲ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ မဟုတ္တာကုိ အဟုတ္လုပ္ၿပီး လိမ္ညာေျပာဆုိကာ အေဖာ္ရွာတဲ့ပုံစံမ်ိဳး ဆုိရင္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးေတြ အထူးသတိထားရမယ့္ အခ်က္ပါ။ သူတုိ႔ကလည္း သူတုိ႔ပါပဲ။ ျပည္တြင္းမွာ ရွိေနတာျဖစ္တဲ့အျပင္ အသိပညာ ဗဟုသုတကလည္း နည္းဆုိေတာ့ အသံလႊင့္ဌာနေတြက လႊင့္တာေလးေတြကုိၾကည့္ၿပီး ျပည္ပႏုိင္ငံေတြကုိ အရမ္းကုိ အထင္ႀကီးေနေတာ့တာပါ။ အထူးသျဖင့္ ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယားက ဆုိၿပီးေရာ… စုၿပီးအြန္လုိင္း ခ်က္တင္းေပၚ တက္လာၾကေတာ့တာပါပဲ။ တစ္ဘက္လူက ဟုိမွာဘာလုပ္ရတယ္၊ ဘယ္လုိအေျခအေန ရွိတယ္၊ အိမ္ေထာင္ရွိလား၊ လူလြတ္လား စတာေတြ ေခါင္းထဲသိပ္မထည့္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ဒီဘက္ကလူကလည္း အစေတာ့ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႔ ဟုိေျပာဒီေျပာ ေျပာရင္း ေနာက္စိတ္ပါလာကာ မဟုတ္တာေတြကုိ အဟုတ္လုပ္ၿပီး ေျပာျဖစ္ရာက မထူးဇာတ္ခင္းကာ ဆက္ၿပီးလိမ္ညာ ေျပာဆုိျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ ဆုိးတာက ကုိယ္တကယ္ အိမ္ေထာင္ရွိ၊ သားသမီးရွိပါလ်က္နဲ႔ လူပ်ိဳလူလြတ္ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ တစ္ဘက္ျပည္တြင္းမွာ ရွိတဲ့သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနတဲ့သူေတြကုိ လွည့္စားေျပာဆုိေန ၾကတာေတြပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒါေတြဟာ အစကေတာ့ အေပ်ာ္သေဘာပါ။ ေနာက္ေတာ့ အေပ်ာ္ကေန အတည္ျဖစ္လာတဲ့အခါ ျပႆနာျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။

ဘုန္းဘုန္းတုိ႔န႔ဲ သိတဲ့ဒကာေလးတစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ သူ႔အေၾကာင္းေျပာရတာ မေကာင္းေပမယ့္ တစ္ျခားသူေတြ သင္ခန္းစာ ယူလုိ႔ရေအာင္ ေျပာျပလုိပါတယ္။ သူက အိမ္ေထာင္ရွိပါတယ္။ သမီးေလး တစ္ေယာက္လည္း ရွိပါတယ္။ ျပည္ပမွာေရာက္ေနတာ ၾကာေတာ့ မိသားစုလြမ္းတာေရာ သမီးေလး သတိရတာေရာ စိတ္ဖိစီးတာေတြေရာ စတာစတာေတြ ေျပေပ်ာက္ဖုိ႔ သူဟာ အင္တာနက္အြန္းလုိင္းေပၚ ခ်က္တင္း၀င္လုပ္မိပါတယ္။ အဲလုိလုပ္ရင္း ျပည္ပမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာမိန္းကေလး တစ္ဦးနဲ႔ အြန္လုိင္းခ်က္တင္းမွာ ေတြ႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အစေတာ့ ႐ိုး႐ုိးသားသား ေျပာၾကဆုိၾကတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ ေယာက္်ားေလးနဲ႔ မိန္းကေလးဆုိေတာ့ တစ္ျခားစိတ္ေတြ၀င္လားၿပီး ဟုိေမးဒီေမး ေမးၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါ ေကာင္ေလးက အိမ္ေထာင္ရွိ၊ ကေလးရွိရဲ႕နဲ႔ လူပ်ိဳလူလြတ္ပါလုိ႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ ကေလးမေလးကလည္း ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ဆက္ၿပီးခ်က္ျဖစ္ၾကတာေပါ့။ တုိတုိေျပာရရင္ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး ေနာက္ဆုံးအြန္းလုိင္းကေန ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ ေနာက္ဓာတ္ပုံေတြပုိ႔ ၀ဘ္ကန္ကေန႔ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ၿပီး ၾကည္ႏူးၾကတာေပ့ါ။ ရာဂမီးေလာင္ၿပီဆုိ သိၾကတဲ့အတုိင္းပဲ။ အသံမၾကားရ၊ ႐ုပ္မျမင္ရ မေနႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကၿပီး အလုပ္ခ်ိန္လည္း အြန္လုိင္းကတြင္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဖုန္းနဲ႔ပါ မျပတ္ေျပာဆုိ ျဖစ္ၾကပါေရာ။ ဒီေတာ့ ေကာင္ေလးဘက္က ဖုန္းကဒ္ေတြပါ ထပ္ၿပီးအဆင္သင့္ ေဆာင္ထားရတဲ့ အထိမႈိင္းမိကုန္ၾကပါတယ္။ ဆုိးတာက ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ဇနီးနဲ႔ သမီးကုိ ေမ့ေနတာပါ။ ေငြလည္းျပန္မပုိ႔ႏုိင္သလုိ အရင္တုန္းကလုိ အိမ္ကုိလည္း ခဏခဏ ဖုန္းမေခၚေတာ့ပါဘူး။ ဟုိဘက္က ဇနီးကေခၚရင္ေတာင္ စိတ္ဆုိးၿပီး ဒီဘက္မွာ အလုပ္ေတြမအား၊ အဆင္မေျပတာ မသိဘူးလားဆုိၿပီး ဆူေတာင္ဆူလုိက္ ပါေသးသတဲ့..။ ျပည္တြင္းက ဇနီးကုိသာ အဲလုိဆူေငါက္တာ။ ဒီဘက္က အြန္းလုိင္းခ်စ္သူေလးနဲ႔ ဆုိရင္ေတာ့ ၿပဳံးလုိ႔ေပ်ာ္လုိ႔ ေန႔မအား၊ ညမနား အၾကည္စုိက္ၾကတယ္ဆုိတာ တစ္ဆင့္ျပန္သိရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးဟာ တရား၀င္ေနၾကတဲ့သူေတြ ဆုိေတာ့ သူရွိတဲ့ႏုိင္ငံကုိ လာဖုိ႔ေျပာလုိ႔ ကေလးမေလးက ေရာက္လာ၊ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုအထိ အတူေနျဖစ္ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ျပည္တြင္းမွာ ရွိတဲ့သူေတြ သိၾကေတာ့ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ၾက၊ ေနာက္ဆုံး ျပည္ပက ကေလးမေလးလည္း သိသြားၿပီး မိန္းကေလးခ်င္း ကုိယ္ခ်င္းစာကာ သူ႔ဘက္က ေနာက္ဆုတ္ေပးလုိက္လုိ႔ ဒီျပႆနာ ေျပလည္သြားတယ္လုိ႔ အတုိေျပာၾကပါစုိ႔.. ေကာင္ေလးလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္ေသာကျဖစ္ရာက ေနာက္ဆုံးေနာင္တရကာ ဘာသာ တရားအဆုံးအမ ေနာက္ လုိက္စားျဖစ္ရင္း ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ ေတြတာပါ။ ခုေတာ့ ဘာသာေရးပဲ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေနပါၿပီ။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးဟာ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ပါ။ ဒီလုိ ထပ္တူ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္ အလားတူ အျဖစ္အပ်က္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အြန္လုိင္းမွာ အဆင္ေျပၾကေပမယ့္ အျပင္မွာ လက္ေတြ႕တကယ္ ဆုံၾကၿပီး အနီးကပ္ေနၾကည့္မွ အတြင္းသိၿပီး ခြာသြားၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ထားပါေတာ့။ အထက္က ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးကုိ ၾကည့္ပါက ခ်က္တင္းလုပ္ရာက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဆုိးက်ိဳးပါ။ အြန္လုိင္းေပၚမွာဆုိေတာ့ သူ႔အေၾကာင္း ကုိယ္အတိအက် မသိသလုိ ကုိယ့္အေၾကာင္းလည္း သူအတိအက် မသိတဲ့အတြက္ မဟုတ္တာေတြ ေျပာဆုိျဖစ္ၾက၊ လိမ္ညာျဖစ္ၾက၊ တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ မရွိတာေတြ အရွိလုပ္ ေျပာျဖစ္ၾကရာက မမွားသင့္တဲ့အမွား၊ မက်ဴးလြန္သင့္တဲ အျပစ္ေတြ က်ဴးလြန္ျဖစ္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ လိမ္တာဟာ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ပါ။ မေကာင္းမႈဟာ လုပ္ပါမ်ားရင္ အဲဒီမေကာင္းမႈကုိ မေကာင္းမႈလုိ႔ မထင္ေတာ့ဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး က်ဴးလြန္မိတတ္ပါတယ္။ က်ဴးလြန္မိတဲ့ အမွားဟာ ေျဖလုိ႔ရတဲ့ အမွားဆုိ ေတာ္ေသးတယ္ အဲလုိမွမဟုတ္ဘဲ သံသရာထိ ခံရမယ့္ အမွားမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ ခံလုိက္ရမယ့္ အျပစ္ေတြက မနည္းပါဘူး။ အြန္လုိင္းေပၚမွာေလာက္ပဲ က်ဴးလြန္ၾကတယ္ဆုိ ေတာ္ေသးတယ္။ ခုနကလုိ အျပင္မွာေတြ႕ၿပီး အတူေနၾကတဲ့ အထိျဖစ္လာရင္ အမတန္ စုိးရိမ္စရာပါ။ အိမ္ေထာင္ရွိရက္နဲ႔ တစ္ျခားအမ်ိဳး သမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ က်ဴးလြန္မိတာဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ ကာေမသုမိစၧာစာရ ကံကုိ က်ဴးလြန္တာပါ။ ဒီကံဟာ ပစၥဳပၸန္၊ သံသရာမွာ ခံရမယ့္ ေၾကာက္စရာ အကုသုိလ္ကံႀကီး တစ္ခုပါ။ အစကေတာ့ အေပ်ာ္ဆုိၿပီး လုပ္လုိက္တဲ့ အလုပ္ေလးတစ္ခုဟာ ေပးဆပ္လုိက္ရေတာ့ သံသရာနဲ႔ ခ်ီသြားပါတယ္။ အကုသုိလ္ဟာ သိပ္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အကုသုိလ္ဟာ အေသးအဖဲြေလးဆုိၿပီး အထင္မေသးနဲ႔လုိ႔ ေျပာတာပါ။

တကယ္ေတာ့ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးရဲ႕ အဓိကတရားခံက ခ်က္ကပါ။ ခ်က္ဆုိေပမယ့္ ခ်က္က သူ႔ဘာသာသူေနတာပါ။ ခ်က္ကုိလုိက္ၿပီး ခ်က္တဲ့သူရဲ႕ အမွားပါ။ အေၾကာင္းရွိလုိ႔ အက်ိဳးရွိတာျဖစ္တဲ့ အတြက္ အေၾကာင္းစုံသြားေတာ့ ဒီလုိအျဖစ္ေတြ ေပၚေပါက္လာရေတာ့တာေပါ့။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ စာဖတ္သူမ်ား သိတဲ့အတုိင္းပဲ ခ်င္းတင္းကလည္း စဲြတယ္ဆုိတာကုိး… ခ်က္တင္းက ဆြဲရာေနာက္ကုိ ခ်က္တဲ့သူက ပါသြားေလေတာ့ မျဖစ္သင့္တဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ခ်က္တဲ့သူေတြ အေနနဲ႔၊ အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင္ရွိသူေတြ အေနနဲ႔ ဆင္ျခင္ရမွာက ခ်က္တတ္တဲ့အက်င့္ ခ်က္ခ်င္တဲ့ေရာဂါကုိ မစဲြကပ္ရေအာင္ ႀကိဳတင္သတိထားေနၾကဖုိ႔၊ ဒီေရာဂါ စဲြကပ္လာၿပီဆုိရင္ ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆုိးက်ိဳးက မ်ားတတ္တယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ မဟုတ္တာေတြသာ လုပ္ျဖစ္ေစတဲ့ ဒီခ်က္တင္းအလုပ္၊ ခ်က္တင္းေရာဂါႀကီးကုိ ေရွာင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔၊ ဒီေရာဂါ ကူးစက္ခံရပါက ပစၥဳပၸန္ သံသရာ နစ္မြန္းေစတတ္တယ္ဆုိတာ သတိျပဳႏုိင္ေစဖုိ႔ ဘုန္းဘုန္း သိသမွ်၊ ၾကားသမွ်ေလးေတြကုိ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ ေဖာက္သည္ခ်လုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းအဆုိးဆုိတာ ေနရာတကာမွာ ရွိတဲ့အတြက္ အေကာင္းလုပ္ေနသူေတြဟာ ေကာင္းေနၿပီးသားျဖစ္လုိ႔ ဘာမွအထူးေျပာစရာ မရွိေပမယ့္ အဆုိးလုပ္ေနသူမ်ား သတိျပဳဆင္ျခင္ႏုိင္ေစဖုိ႔ ဒီအေၾကာင္းေလးကို ေရးသားေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာတကာ အဆုိးဘက္က ၾကည့္ေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ။ ဒီလုိျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ ဒါမ်ိဳးမျဖစ္ေအာင္ ယူတတ္ဖုိ႔အတြက္ သာဓကျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အစြန္းမေရာက္ၾကဖုိ႔ပါ။ အားလုံး ဒီေၾကာက္စရာ ခ်က္ေရာဂါစဲြကပ္မႈမွ ကင္းၾကပါေစဟု ဆႏၵျပဳရင္း….

Read more »

ေကာင္းကင္ဘုံ၊ နိဗၺာန္ႏွင့္ ငရဲ… ၿပီးေတာ့ (၃၁) ဘုံ…

Q. အရွင္ဘုရား..
ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ားမွာ ေကာင္းကင္ဘုံ (နိဗၺာန္ဘုံ) နဲ႔ ငရဲဘုံဆုိတာ ရွိေၾကာင္းမွတ္သားဖူးပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာမွာေရာ သူတုိ႔ေျပာသလုိ နိဗၺာန္ဘုံဆုိတာရွိပါသလား။ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ နိဗၺာန္ဟာ သူတုိ႔ေျပာတဲ့ နိဗၺာန္လုိမ်ိဳးလား၊ ဗုဒၶဘာသာမွာရွိတဲ့ ငရဲျပည္သည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာက ေျပာတဲ့ငရဲဘုံႏွင့္ တူသလား သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား…
(ကပၸိယဆန္းၾကယ္)


A. (1) ဗုဒၶဘာသာမွာလည္း ဘုံဆုိတာ ရွိပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာမွာလုိ ေကာင္းကင္ဘုံနဲ႔ ငရဲဘုံဆုိတဲ့ ႏွစ္မ်ိဳးတည္းေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ္လုပ္တဲ့ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ ေရာက္ႏုိင္တဲ့ဘုံ အမ်ိဳးအစားအလုိက္ (၃၁) မ်ိဳးေတာင္ရွိပါတယ္။ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံအထိ ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။ သုိ႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာမွာလာတဲ့ ဘုံေတြဟာ ခရစ္ယာန္ဘာသာမွာ ေျပာတဲ့ေကာင္းကင္ဘုံ (နိဗၺာန္ဘုံ) တုိ႔ ငရဲ႕ဘုံတုိ႔လုိ မဟုတ္သလုိ တူလည္းမတူပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ သေဘာအရ နိဗၺာန္ဆုိတာ ဘုံဌာနမဟုတ္သလုိ မ်က္စိနဲ႔ျမင္လုိ႔ ရတဲ့အရာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ``နိဗၺာနံ ပန ေလာကုတၱရသခၤါတံ စတုမဂၢဉာေဏန သစၦိကာတဗၺံ စေသာ အဘိဓမၼာအဖြင့္အရ နိဗၺာန္ဟာ ေလာကုတၱရာ အရိယာမဂ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳရမယ့္ တရားျဖစ္ၿပီး တဏွာကိေလသာတုိ႔မွ ကင္းရာကုိ ဆုိပါတယ္။ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ား တုိက္႐ုိက္ခံစားလုိ႔ ရတဲ့သေဘာျဖစ္ၿပီး ၿငိမ္းေအးျခင္းသေဘာ လကၡဏာရွိပါတယ္။ နိဗၺာန္ရဲ႕ သေဘာကုိ သာမန္ပုထုဇင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေနျဖင့္ တိတိက်က် ဖြင့္ဆုိေျပာျပေပးဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားသာ မ်က္ေမွာက္ျပဳခံစားလုိ႔ ရၿပီးတိက်စြာ ေျပာဆုိႏုိင္မွာျဖစ္လုိ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ သာမန္ပုဂၢိဳလ္မ်ား အေနျဖင့္ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ၀ါနသခၤါတာယ တဏွာယာ- တဏွာကင္းရာ၊ တဏွာကုန္ရာကုိ နိဗၺာန္လုိ႔ ဆုိတာေၾကာင့္ တဏွာကင္းေနတဲ့ အခုိက္ဟာ တဒဂၤအားျဖင့္ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳေနတာလုိ႔ နားလည္ထားလုိ႔ ရပါတယ္။ အျပည့္အ၀ မ်က္ေမွာက္ျပဳဖုိ႔ကေတာ့ အရိယာမဂ္နဲ႔သာ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ ခံစားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလြယ္ေျပာရရင္ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔ရဲ႕ နိဗၺာန္ဟာ ဘုံဌာနမဟုတ္သလုိ မ်က္စိျဖင့္ျမင္ႏုိင္တဲ့အရာလည္း မဟုတ္ဘဲ ကိေလသာတဏွာ ကင္းေနပါက မ်က္ေမွာက္ဘ၀မွာပင္ နိဗၺာန္ရဲ႕ အရသာကုိ ခံစားႏုိင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိရွိကာ ၿငိမ္းေအးျခင္း သေဘာလကၡဏာ ရွိတယ္ဆုိတာပါပဲ။

(2) ဗုဒၶစာေပေတြအရ ငရဲဘုံဟာ အမွန္တကယ္ ရွိပါတယ္။ ဘုံသီးျခားအျဖစ္ တည္ရွိၿပီး ကမၻာေျမျပင္ေအာက္ ယူဇနာ ၁၅၀၀၀ ေ၀းကြာရာ အရပ္မွာတည္ရွိပါတယ္။ နိရယဟူေသာ ပါဠိစကားလုံးကုိ ျမန္မာလုိ ငရဲဟု ေခၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ (အယ- ခ်မ္းသာ၊ နိ- မရိွ) ခ်မ္းသာသုခ ရခြင့္မရွိျခင္းကုိ နိရဲ - ငရဲဟု ေခၚျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ငရဲဘုံမွာ ငရဲႀကီး (ဂ) ထပ္ရွိၿပီး တစ္ထပ္ႏွင့္တစ္ထပ္ ယူဇနာ ၁၅၀၀၀ စီကြာေ၀းကာ တည္ရွိတဲ့အျပင္ တစ္ထပ္တစ္ထပ္မွာလည္း ငရဲငယ္ ငါးမ်ိဳးစီထပ္ၿပီး ရွိတယ္လုိ႔ ဖြင့္ျပပါတယ္။ အေသးစိပ္ကုိ ေအာက္မွာေဖာ္ျပမယ့္ (၃၁)ဘုံတြင္ ဖတ္႐ႈမွတ္သားႏုိင္ပါတယ္။

(3) (၃၁) ဘုံ
ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ (၃၁) ဘုံကေတာ့ အၾကမ္းအားျဖင့္..
ကာမ (၁၁) ဘုံ နဲ႔
ျဗာဟၼာဘုံ (၂၀) လုိ႔ နားလည္ထားလုိ႔ ရပါတယ္။ အဲဒီကထပ္ၿပီး

ကာမ (၁၁)ဘုံမွာလည္း
ကာမသုဂတိ (၇) ဘုံ
ကာမဒုဂၢတိ သုိ႔မဟုတ္ အပါယ္ (၄) ဘုံလုိ႔ ထပ္ခဲြႏုိင္ပါတယ္။

ျဗာဟၼာဘုံ (၂၀)ကေတာ့
႐ူပျဗာဟၼာဘုံ (၁၆) ဘုံနဲ႔
အ႐ူပျဗာဟၼာဘုံက (၄) ဘုံပါ။ စုစုေပါင္း (၃၁) ဘုံပါ။

ကာမ (၁၁) ဘုံ
ကာမသုဂတိ (၇) ဘုံ၊ (လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္ ၆ထပ္)
(ေကာင္းေသာလားရာ ဘုံကုိ သုဂတိဘုံလုိ႔ု ေခၚပါတယ္)
၁။ လူ႔ျပည္
(ကမၻာေျမျပင္တြင္ တည္ရွိကာ ခႏၶာတုိ႔ရဲ ျဖစ္ျခင္းကုိပင္ ဘုံဟုဆုိပါတယ္)
၂။ စတုမဟာရာဇ္နတ္ဘုံ
(နတ္မင္းႀကီးေလးပါး ေပ်ာ္စံရာဘုံ)
၃။ တာ၀တႎသာနတ္ဘုံ
(သိၾကားမင္းစံရာဘုံ)
၄။ ယာမာနတ္ဘုံ
(ပူပန္ဆင္းရဲျခင္းကင္းေသာဘုံ)
၅။ တုသိတာနတ္ဘုံ
(စည္းစိမ္ျပည့္စုံမႈကုိ ႏွစ္သက္ေသာဘုံ)
၆။ နိမၼာနရတီနတ္ဘုံ
(ကုိယ္တုိင္ဖန္ဆင္း၍ ကုိယ္တုိင္ေပ်ာ္ေမြ႕ရေသာဘုံ။ ပင္ကုိရွိၿပီေသာ စည္းစိမ္ထက္ အလြန္အကဲခံစားလုိတဲ့ အခါ ကိုယ္တုိင္ဖန္ဆင္းၿပီး ခံစားျခင္းကုိ ဆုိပါတယ္။)
၇။ ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱီနတ္ဘုံ
(အေစအပါးနတ္မ်ားက မိမိအလုိက် ဖန္ဆင္းေပးရေသာဘုံ)
အပါယ္(၄)
(ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကင္းေသာ၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ မ်ားစြာျပဳခြင့္မရေသာ ဘုံကုိ အပါယ္ေလးဘုံလုိ႔ ေခၚပါတယ္။)
၈။ ငရဲဘုံ
(ငရဲဘုံမွာလည္း ငရဲႀကီး ရွစ္ထပ္ရွိပါတယ္။ အဲဒီငရဲႀကီး ရွစ္ထပ္က
(၁) သဥၹိဳင္းငရဲ (အဖန္ဖန္ျပန္လည္ ရွင္သန္ျခင္း)
(၂) ကာဠသုတ္ငရဲ (မ်ဥ္းႀကိဳးျဖင့္တုိင္း၍ အခုတ္ခံရျခင္း)
(၃) သဃၤတငရဲ (သံေတာင္ႀကီးျဖင့္ အႀကိတ္ခံရျခင္း)
(၄) ဇာလေရာ႐ု၀ငရဲ (ဒြါရႀကီးငယ္မ်ားတြင္ မီးေတာက္ေလာင္ျခင္း)
(၅) ဓူမေရာ႐ု၀ငရဲ (ဒြါရႀကီးငယ္မ်ားတြင္ မီးခုိးမီးေငြ႕မ်ား ေတာက္ေလာင္ျခင္း)
(၆) တာပနငရဲ (သံတံက်င္ေပၚတြင္ မတုန္မလႈပ္ ထုိင္၍အပူခံရျခင္း)
(၇) မဟာတာပနငရဲ (သံေတာင္ေပၚသုိ႔ တက္ေစ၍ သံတံက်င္ေပၚသုိ႔ က်ေစၿပီး အလြန္အကဲ အပူခံရျခင္း)
(၈) အ၀ီစိငရဲ (ငရဲသားအျခားမရွိ၊ ငရဲမီးလွ်ံအျခားမရွိ၊ ငရဲဆင္းရဲအျခားမရွိ)
ဒါ့အျပင္ ဒီငရဲႀကီး ရွစ္ထပ္မွာလည္း တစ္ထပ္တစ္ထပ္မွာ ငရဲငယ္ ငါးခုစီ ထပ္ခဲြပါတယ္။ အဲဒီငရဲငယ္ေတြကေတာ့
၁) ဘင္ပုတ္ငရဲ၊ ၂) ျပာပူငရဲ၊ ၃) လက္ပံေတာငရဲ၊ ၄) သန္လ်က္ေတာငရဲ၊ ၅) ႀကိမ္ပုိက္ေခ်ာင္းငရဲ တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။)
၉။ တိရစၧာန္ဘုံ
(လူနတ္တုိ႔လုိ မတ္မတ္မသြားဘဲ အလ်ားလုိက္ သြားတတ္ေသာ သတၱ၀ါမ်ားကုိ တိရစၧာန္ဟု ေခၚၿပီး ဘုံသီးျခားမရွိဘဲ တိရစၧာန္တုိ႔ စုေ၀းေနထုိင္ရာ အရပ္ကုိပင္ တိရစၧာန္ဟုေခၚပါတယ္။)
၁၀။ ၿပိတၱာဘုံ
(အိမ္ႀကိဳ၊ အိမ္ၾကား၌ သလိပ္၊ သခၽြဲ၊ ထမင္းလုံး ဟင္းေပါက္ေကာက္၍ စားေသာက္ရ၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကမ္းနား၌ သားငါးရွာ၍ စားရ၊ ေတာႀကီးေတာင္ႀကီးမ်ား၌ မီးေလာင္ေနပူ ဆူပူသတ္ျဖတ္ ခံေနရေသာ တေစၧ၊ မွင္စာ၊ ဘီလူး၊ သရဲ၊ သဘတ္၊ အစိမ္းစေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သတၱ၀ါေတြကုိ ၿပိတၱာဟုေခၚပါတယ္။ ဘုံသီးျခားမရွိဘဲ ၿပိတၱာတုိ႔ စုေ၀းရာအရပ္ကုိပင္ ၿပိတၱာဘုံဟုေခၚပါတယ္။ )
၁၁။ အသုရကာယ္ဘုံ
(အသုရာဟာလည္း ၿပိတၱာအႀကီးစားပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ သမုဒၵရာ ဂဂၤါျမစ္ကမ္းစတဲ့ အရပ္ေတြမွာ ေနတတ္ၿပီး အၿမဲစာေလာင္ေနတတ္ပါတယ္။ ေရနားမွာ ေနေပမယ့္ ေရမေသာက္ႏုိင္၊ ေရထဲဆင္းသြားရင္လည္း ေရေပ်ာက္ၿပီး သဲပူေတြပဲ ေတြ႕ရတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အသုရာအေပါင္းရဲ႕ ေနရာကုိပဲ အသုရကာယ္ဘုံလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ) ေပါင္း ဆယ့္တစ္ဘုံျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဘုံ (၁၁)ဘုံကုိ ကာမ (၁၁) ဘုံဟု ေခၚပါတယ္။

ျဗာဟၼာဘုံ (၂၀)
႐ူပျဗာဟၼာ (၁၆)ဘုံ
၁၂။ ျဗဟၼပါရိသဇၹာဘုံ
(မဟာျဗဟၼာမ်ားရဲ႕ လက္ပါးေစ ျဗဟၼာငယ္မ်ားကုိ ျဗဟၼပါရိသဇၹျဗဟၼာဟု ေခၚၿပီး ထုိျဗဟၼာတုိ႔ရွိရာ ဘုံကုိပင္ ျဗဟၼပါရိသဇၹဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၁၃။ ျဗဟၼပုေရာဟိတဘုံ
(ျဗဟၼာမင္းတုိ႔၏ ပုေရာဟိတ္ အရာ၌တည္ေသာ ျဗဟၼာမ်ားကုိ ျဗဟၼပုေရာဟိတဟုေခၚၿပီး ထုိျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ဘုံကုိ ျဗဟၼပုေရာဟိတဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၁၄။ မဟာျဗဟၼာဘုံ
(ပါရိသဇၨ၊ ပုေရာဟိတျဗဟၼာတုိ႔ထက္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ျဗဟၼာမင္းကုိ မဟာျဗဟၼာဟု ေခၚၿပီး ထုိျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ဘုံကုိ မဟာျဗဟၼာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
(ဒီ ၃ဘုံကုိ ပထမစ်ာန္သုံးဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၁၅။ ပရိတၱဘာဘုံ
(အပၸမာဏ ႏွင့္ အာဘႆရျဗဟၼာတုိ႔ေလာက္ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါ မေတာက္ဘဲ နည္းေသာကုိယ္ေရာင္ ကုိယ္၀ါရွိေသာ ျဗဟၼာကုိ ပရိတၱဘာျဗဟၼာဟု ေခၚၿပီး ထုိျဗဟၼာတုိ႔ ရွိရာဘုံကုိ ပရိတၱဘာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၁၆။ အပၸမာဏာဘုံ
(အတုိင္းအရွည္ ပမာဏကုိ မျပႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပင္ မ်ားေျမာင္ေသာ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါ ရွိေသာျဗဟၼာကုိ အပၸမဏာ ျဗဟၼာဟုေခၚၿပီး ထုိျဗဟၼာတုိ႔ ရွိရာဘုံကုိ အပၸမဏာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၁၇။ အာဘႆရာဘုံ
(တိမ္တုိက္မွ လွ်ပ္စစ္ေတြ ကြန္႔ျမဴးေနသလုိ ခႏၶာကုိယ္မွ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါမ်ားလည္း တစ္လွ်ပ္လွ်ပ္ ထြက္ေနေသာ ျဗဟၼာကုိ အာဘႆရာ ျဗဟၼာဟုေခၚၿပီး ထုိျဗဟၼာတုိ႔ ရွိရာဘုံကုိ အာဘႆရာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
(ဒီ ၃ဘုံကုိ ဒုတိယစ်ာန္ သုံးဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၁၈။ ပရိတၱသုဘာဘုံ
(ေအာက္ဘုံရွိ ျဗဟၼာမ်ားထက္ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါ ေတာက္ပေသာ္လည္း အထက္ျဗဟၼာမ်ားေလာက္ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါ ေတာက္ပျခင္းမရွိတဲ့ ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ဘုံကုိ ပရိတၱသုဘာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၁၉။ အပၸမာဏာသုဘာဘုံ
(အတုိင္းအရွည္မရွိ တင့္တယ္ေသာ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါ ရွိတဲ့ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ဘုံကုိ အပၸမာဏာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၀။ သုဘကိဏွာဘုံ
(အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရာျပြမ္းတင့္တယ္ေသာ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္၀ါ ရွိတဲ့ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ဘုံကုိ သုဘကိဏွာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
(ဒီ ၃ဘုံကုိ တတိယစ်ာန္ သုံးဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၁။ ေ၀ဟပၹိဳလ္ဘုံ
(ျပန္႔ေျပာႀကီးမားေသာ အက်ိဳးရွိတဲ့ ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ဘုံကုိ ေ၀ဟပၹိဳလ္ဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၂။ အသညသတ္ဘံု
(စိတ္၊ ေစတသိက္မရွိ ႐ုပ္ခႏၶာႀကီးသာ ရွိေနေသာ ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ဘုံကုိ အသညသတ္ဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၃။ အ၀ိဟာဘုံ
(မိမိဘုံဌာနကုိ ေခတၱခဏေသာ္မွ မစြန္႔ၾကဘဲ ကမၻာေပါင္းအေတာ္ၾကာေအာင္ တည္ေနၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အ၀ိဟာျဗဟၼာဟု ေခၚၿပီး ထုိျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ဘုံကုိလည္း အ၀ိဟာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၄။ အတပၸါဘုံ
(မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် မပူပန္ရဘဲ အလြန္ေအးျမေသာ ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ဘုံကုိ အတပၸါဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၅။ သုဒႆာဘုံ
(အလြန္လွပတင့္တယ္ၾကသျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာ ႐ႈစားအပ္ေသာ ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ဘုံကုိ သုဒႆာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၆။ သုဒႆီဘုံ
(ပညာစကၡဳတုိ႔ျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ႐ႈစားတတ္ေသာ ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ဘုံကုိ သုဒႆီဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၇။ အကနိ႒ာဘုံ
(စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ လြန္စြာႀကီးသျဖင့္ မည္သည့္ဘက္ကမဆုိ ေသးငယ္ေသာ သေဘာမရွိၾကဘဲ အထက္တန္းက်ေသာ ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ဘုံကုိ အကနိ႒ာဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
(ဒီ ၇ဘုံကုိ စတုတၳစ်ာန္ ခုႏွစ္ဘုံဟု ေခၚၿပီး အ၀ိဟာ၊ အတပၸါ၊ သုဒႆာ၊ သုဒႆီ၊ အကနိ႒ာငါးဘုံကုိ သုဒၶါ၀ါသငါးဘုံဟု ထပ္ၿပီးေခၚေ၀ၚကာ ဒီငါးဘံုတြင္ အရိယာမ်ားသာ ရွိပါတယ္။ ေပါင္း ႐ူပျဗဟၼာဘုံ (၁၆)ဘုံ ျဖစ္ပါတယ္။)
အ႐ူပျဗဟၼာဘုံ (၄) ဘုံ
(အ႐ူပျဗဟၼာဘုံသည္ ႐ုပ္တရားကုိ မလိုခ်င္ေတာ့သျဖင့္ နာမ္သက္သက္ရေအာင္ အားထုတ္ခဲ့ေသာ ျဗဟၼာတုိ႔ရဲ႕ ဘုံျဖစ္သျဖင့္ ဘုံဟုဆုိေသာ္လည္း တကယ့္ဘုံဗိမာန္ ရွိေတာ့သည့္ မဟုတ္ေပ။)
၂၈။ အာကာသာနဥၥာယတနဘုံ
(အကာသာနဥၥာယတန ၀ိပါက္စိတ္ေစတသိက္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ တည္ေနလ်က္ အဆက္ဆက္ျဖစ္ပြားေနေသာ နာမ္ခႏၶာအစဥ္၏ ျဖစ္တည္ရာ ေကာင္းကင္ျပင္ကုိ အာကာသာနဥၥာယတနဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၂၉။ ၀ိညာနဥၥာယတနဘုံ
(၀ိညာနဥၥာယတန ၀ိပါက္စိတ္ေစတသိက္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ တည္ေနလ်က္ အဆက္ဆက္ျဖစ္ပြားေနေသာ နာမ္ခႏၶာအစဥ္၏ ျဖစ္တည္ရာ ေကာင္းကင္ျပင္ကုိ ၀ိညာနဥၥာယတနဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၃၀။ အာကိဥၥညာယတနဘုံ
(အာကိဥၥညာယတန ၀ိပါက္စိတ္ေစတသိက္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ တည္ေနလ်က္ အဆက္ဆက္ျဖစ္ပြားေနေသာ နာမ္ခႏၶာအစဥ္၏ ျဖစ္တည္ရာ ေကာင္းကင္ျပင္ကုိ အာကိဥၥညာယတနဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)
၃၁။ ေန၀သညာနာသညာယတနဘုံ
(ေန၀သညာနာသညာယတန ၀ိပါက္စိတ္ေစတသိက္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ တည္ေနလ်က္ အဆက္ဆက္ ျဖစ္ပြားေနေသာ နာမ္ခႏၶာအစဥ္၏ ျဖစ္တည္ရာ ေကာင္းကင္ျပင္ကုိ ေန၀သညာနာသညာယတနဘုံဟု ေခၚပါတယ္။)

(စုစုေပါင္း ျဗဟၼာဘုံ (၂၀)ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကာမ(၁၁)ဘုံနဲ႔ ျဗဟၼာဘုံ (၂၀) အားျဖင့္ ဘုံ (၃၁) ဘုံျဖစ္ပါတယ္။) ဒီ (၃၁)ဘုံတြင္ နိဗၺာန္မပါ၀င္ေပ။ ဒီ (၃၁)တြင္ အပါယ္ေလးဘုံႏွင့္ သုဒၶါ၀သ ငါးဘုံတုိ႔မွ တစ္ပါး အျခားဘုံမ်ားသုိ႔ သမထနည္းျဖင့္ ေရာက္ရွိႏုိင္ပါတယ္။ နိဗၺာန္အထိေတာ့ မေရာက္ႏုိင္ပါ။ ၀ိပႆနာနည္းကေတာ့ အပါယ္ေလးဘုံမွ တစ္းပါး လူဘုံမွစကာ နိဗၺာန္အထိ ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ သၿဂၤိဳဟ္ဘာသာဋီကာကုိ မွီျငမ္းေျဖၾကားထားပါသည္။ အက်ယ္ၾကည့္လုိက ဆရာေတာ္၏ ဘာသာဋီကာကုိ ၾကည့္႐ႈၾကေစလုိပါသည္။

Read more »

စိတ္ေျဖၾကတာလား… ေမ့ေနၾကတာလား…

ဘုန္းဘုန္းဒီပုိစ္ေလးကုိ ေရးဖုိ႔အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ ေရးသင့္သလား… မေရးသင့္ဘူးလား… ဆုိတာပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ ေကာင္းေစလုိတဲ့ ေစတနာက အရင္းခံထားတဲ့အတြက္ မႀကိဳက္ေပမယ့္လည္း တကယ္လုိ႔ တစ္စုံတစ္ရာ အသိ၀င္သြားလုိ႔ ျပင္သြားရင္လည္း အျမတ္ပဲ အသိမ၀င္လုိ႔ ဘုန္းႀကီးက ကုိယ့္အလုပ္ ကုိယ္မလုပ္ဘဲ လူအလုပ္၀င္႐ႈတ္တယ္ ထင္ရင္လည္း ခံ႐ုံပဲဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔ ေရးျဖစ္သြားတာပါ။ တစ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာရင္လည္း ကုိယ့္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္း ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရႊျမန္မာအခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းပါ။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပမွာလာၿပီး ေငြရွာေနၾကတဲ့ ေရႊျမန္မာအခ်ိဳ႕ အေၾကာင္းပါ။ ေရႊျမန္မာမ်ား ျပည္ပေရာက္ၿပီး လာရင္းရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ကာထင္ရာ စုိင္းေနၾကတာေလးေတြပါ။ ေရႊျမန္မာ အားလုံးကုိ မဆုိလုိပါဘူး။ အခ်ိဳ႕ကုိ ေျပာတာပါ။

မွန္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လည္း ျပည္ပမွာေရာက္ေနတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးျဖစ္တဲ့အတြက္ သူမ်ားႏုိင္ငံမွာလာၿပီး အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတဲ့ ကုိယ့္ေရႊျမန္မာမ်ားလုိ ေန႔ေရာညပါ လူပင္ပန္းစိတ္ပင္ပန္း မလုပ္ရတာကလဲြလုိ႔ က်န္တဲ့ခံစားမႈေတြကေတာ့ ေရႊျမန္မာမ်ားနဲ႔ထပ္တူပါပဲ။ သူတုိ႔ေတြ ၾကားမွာေနရေတာ့ သူ႔တုိေတြရဲ႕ ဒုကၡေတြကုိ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ၾကားေနရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္းအဆုိး၊ အေၾကာင္းအက်ိဳးကုိလည္း တစ္စမက်န္ သိေနရျပန္ပါတယ္။ သိရတဲ့အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသလုိ အားမလုိအားရလည္း ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။

အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္းပါပဲ။ သူမ်ားႏုိင္ငံမွာလာၿပီး အလုပ္လုပ္ ေငြရွာတယ္ဆုိတာ လာခ်င္လုိ႔လာၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ဘ၀ေရွ႕ေရးနဲ႔ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး အေျခအေန တစ္ခုခုေၾကာင့္သာ ကုိယ့္မိသားစုရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ ေ၀းကြားၿပီး သူမ်ားႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ အႏွိမ္ခံ၊ အဆဲအဆုိ၊ အႀကိမ္းအေမာင္းခံၿပီး လာေနၾကရတာပါ။ အဲလုိမွ မဟုတ္ရင္ အလကား အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး သူမ်ားႏုိင္ငံမွာ လာၿပီးကၽြန္ခံၾကမွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ခံျပင္းစိတ္နဲ႔ ေတြးမိပါတယ္။ ဒါက ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ အ႐ုိးခံအေတြးေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေရႊျမန္မာမ်ားဟာ အဲဒီလုိ အေတြမ်ိဳး မရွိၾကတာကုိ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ လာတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ကၽြန္သက္ရွည္ေအာင္လုပ္ေန၊ သူမ်ားအဆူအဆဲ အႀကိမ္းအေမာင္းခံရတာေတြ ၾကာၾကာခံရေအာင္ လုပ္ေနသလုိ ျဖစ္ေနၾကျပန္ပါတယ္။ အဲဒါက တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ္ေန႔ေရာညပါ ကုိယ္စိတ္အပင္ပန္းခံ ႀကိဳးစား ရွာေဖြထားတာေတြကုိ တစ္လဲြအသုံးျပဳၿပီး သုံးတာလား၊ ျဖဳံးတာလား မခဲြျခားဘဲ လုပ္ပစ္လုိက္တာေတြပါ။ အလုပ္လုပ္ရင္း အေၾကြးဆပ္ေနၾကရတယ္ဆုိရင္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ပရိတ္သတ္မ်ား အံ့ၾသမိၾကပါလိမ့္မယ္။ အေၾကြးဆုိတာ ျမန္မာျပည္ကေန ႏုိင္ငံျခား အလုပ္သြားလုပ္ဖုိ႔ အတုိးနဲ႔ ယူထားတဲ့ အေၾကြးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံျခားေရာက္မွ မဟုတ္တာေတြလုပ္လုိ႔ အေၾကြးတင္ၿပီး ဆပ္ရတာေတြပါ။ ေျပာလက္စနဲ႔ မထူးေတာ့ပါဘူး။ မဟုတ္တာဆုိတာ တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ေလာင္းကစားလုပ္တာေတြပါ။ အလုံးေတြေလာင္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကုလားနဲ႔အၾကည္စုိက္တယ္ေပါ့။ ရွင္းေအာင္ေျပာရရင္ ေဘာလုံးေလာင္းတာ၊ ႏွစ္လုံးသုံးလုံးထုိးတာ၊ ဖဲကစားတာေတြပါ။

``အရွင္ဘုရားတုိ႔က ဘုန္းႀကီးဆုိေတာ့ လူ႔ေလာကအေၾကာင္း ဘယ္သိမွာလဲ၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔မွာ ေန႔ညပင္ပင္ ပန္းပန္းအလုပ္လုပ္ေနရတာ စိတ္ေျဖစရာဆုိလုိ႔ ဒါပဲရွိတာ၊ ကုိယ္ခ်င္းမစာ မေျပာပါနဲ႔``လုိ႔ အျပစ္တင္ရင္လည္း ခံရမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိစိတ္ေျဖနည္းနဲ႔ေတာ့ မေျဖပါနဲ႔လုိ႔သာ ေမတၱာရပ္ခံ တုိက္တြန္းရမွာပါပဲ။ တစ္ပတ္လုံးမွာ တနဂၤေႏြတစ္ရက္ပဲ အားလပ္ရက္ရၾကတာ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ တနဂၤေႏြေတာင္ မနားရတာေတြ ရွိၾကတဲ့ၾကားထဲမွာ အားလပ္ရက္ေလးအတြက္ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အနားယူရမွာကုိ အနားမယူႏိုင္ဘဲ စေနအလုပ္ထြက္ အဲဒီညမွာပဲ စုၿပီးေဘာလုံးပဲြၾကည့္၊ အရက္ေသာက္၊ ေဘာလုံးပဲြေလာင္း၊ ဖဲကစားၿပီး အခ်ိန္ကုန္သြားေနၾကတာဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရႊျမန္မာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ စိတ္ေျဖတဲ့နည္းေတြလား၊ ဒီနည္းေတြဟာ တကယ္ေရာစိတ္ေျဖရာ ေရာက္ၾကရဲ႕လားလုိ႔ အေတြးေပါင္းစုံနဲ႔ အားမလုိအားမရ ျဖစ္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီနည္းေတြနဲ႔ စိတ္ေျဖတဲ့အခါ ရလာတဲ့အက်ိဳးရလာဘ္က အႏုိင္နဲ႔ အ႐ႈံးပဲရွိတာပါ။ ႏုိင္တဲ့သူေတြလည္း ေနာက္ျပန္႐ႈံးၾကတာပါပဲ။ ဒီေတာ့ ႏုိင္တဲ့သူဟာလည္း ရလာတဲ့ အျမတ္က ေစတနာထားၿပီး ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ ရလာတာမဟုတ္သလုိ ႐ႈံးတဲ့သူက်ေတာ့လည္း ႏွေမ်ာမႈေတြ၊ စိတ္မေကာင္းမႈေတြ၊ ေနာင္တေတြနဲ႔ တသသက်န္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက အဲဒီအ႐ႈံးေတြအတြက္ ျပန္ရေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း အေၾကြးေတြပဲ တုိးလာတာေတြ ျဖစ္လာေတာ့ ရသမွ်လခဟာ အိမ္လည္းျပန္မပုိ႔ႏုိင္၊ ကုိယ့္အတြက္လည္း လုိခ်င္တာမ၀ယ္ႏိုင္ဘဲ အေၾကြးေတြပဲ ဆပ္ေနရျပန္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ရွာေဖြထားတာ ဘာမွအဖတ္မတင္ေတာ့ဘဲ သူမ်ားဆီမွာ ကၽြန္သက္က ပိုၿပီးရွည္ရွည္ေနၾကေတာ့တာပါ။

အဲဒါရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြက ရွာသမွ်ကုန္ၿပီး၊ အိမ္လည္းမပုိ႔ႏုိင္၊ ကုိယ့္အတြက္လည္း ဘာမွမသုံးနုိင္၊ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ခြင္မွာလည္း သူေ႒းရဲ႕အဆဲအဆုိ အႀကိမ္းအေမာင္းေတြ ခံလာရေတာ့ စိတ္ပုိညစ္၊ စိတ္ဓာတ္ေတြပုိက် ျဖစ္ကာ စိတ္ေျဖတဲ့အေနနဲ႔ အရက္ပါေသာက္လာျပန္ပါတယ္။ အရက္ေသာက္ေတာ့ေရာ စိတ္တကယ္ေျဖရာ ေရာက္သလားဆုိေတာ့ မူးတာပဲ အဖတ္တင္ျပန္ပါတယ္။ ပုိၿပီးမူးေအာင္ေသာက္ေတာ့ ေနာက္ေန႔အိပ္ရာထတဲ့ အခါမွာပါ ေခါင္းေတြေလးၿပီး စိတ္မၾကည္မလင္ျဖစ္ကာ ထုိင္းထုိင္းမႈိင္းမိႈင္း ျဖစ္ေနၾကျပန္ပါေရာ။ ဒါဟာ တကယ္စိတ္ေျဖတာလား… ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရႊျမန္မာမ်ား စဥ္းစားၾကဖုိ႔ပါ။

အမွန္ေတာ့ ဒါေတြဟာ တကယ္စိတ္ေျဖနည္းေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္သက္ရွည္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတာေတြပါ။ ဒီလုိေျပာေတာ့ နည္းနည္း႐ုိင္းရာ က်ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရႊျမန္မာမ်ားရဲ႕ အျဖစ္ဟာ ေရွးတုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ ေငြ၀ယ္ကၽြန္လုိ ျဖစ္ေနၾကတာပါ။ အလုပ္ရွင္ေတြက ငါတုိ႔ပုိက္ဆံေပးခုိင္းတာပဲ ဆုိၿပီး လူကုိလူလုိမဆက္ဆံ၊ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားမရွိ၊ သူ႔အက်ိဳးၿပီးရင္ ၿပီးေရာဆုိတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ အခုိင္းခံေနၾကတာ ကုိယ္ေတြ႕ေတြပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ ေနမေကာင္းလုိ႔ နားခ်င္တာေတာင္ နားခြင့္မရွိ၊ သူတုိ႔စက္ပ်က္လုိ႔ အလုပ္မရွိတာကုိပါ အဲဒီေန႔ အလုပ္မလုပ္တဲ့အတြက္ လခေပးတဲ့အခါ ျဖတ္ေပးခံရ၊ အခ်ိန္ပုိလုပ္ေပးရေပမယ့္ အခ်ိန္ပုိခ မေပးဘဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ခံရတာေတြဟာ ေတြးလုိက္ရင္ အသည္းနာစရာေတြပါ။ လူကုိလူလုိမျပင္ဘဲ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လုိ ေန႔မအား၊ ညမနား အခုိင္းခံရတာေတြဟာ အလုပ္ရွင္ေတြရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြပါ။ အလုပ္ရွင္အားလုံးကုိ မဆုိလုိခ်င္ေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အဲဒီလုိအလုပ္ရွင္ မ်ားပါတယ္။ ထားပါေတာ့။ ဒီလုိရက္စက္မႈေတြကုိ သိပါရက္နဲ႔ အလုပ္ကုိႀကိဳးစားလုပ္၊ ရွာသမွ်ကုိ အဖတ္တင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ကုိယ့္ႏုိင္ငံျပန္ စီးပြားေရးတစ္ခုခု လုပ္ႏုိင္ေအာင္ အားမထုတ္ဘဲ ဒီအလုပ္ထဲမွာပဲ သံသရာလည္ေန ၾကတာေတြဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔အျမင္ကေတာ့ ကၽြန္သက္ရွည္ေနၾကတာေတြပါ။ ဘုန္းဘုန္းအျမင္ဟာ မွားရင္လည္း မွားပါလိမ့္မယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ႏုိင္ငံသားမ်ားကုိ အဆင္ေျပေျပ ျဖစ္ေစခ်င္တာ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ေစတနာပါ။

တကယ္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရႊျမန္မာမ်ား ႏုိင္ငံျခားမသြားခင္က ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကုိ ျပန္ၿပီးသတိရဖုိ႔၊ မေမ့ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ မသြားခင္က ``ဟုိေရာက္ရင္ ဘယ္လုိႀကိဳးစားလုိက္မယ္၊ အိမ္ကုိဘယ္လုိျပန္ပုိ႔မယ္၊ ပုိက္ဆံကုိဘယ္လုိစုမယ္၊ ၿပီးရင္ ျပန္လာၿပီး ဘာလုပ္ငန္းေတြ လုပ္မယ္``စတဲ့ အေတြးေလးေတြ ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးေတြကုိ မေမ့ၾကေစခ်င္တာပါ။ ကုိယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ အေျခအေနအရ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တဲ့ ပုံစံအတုိင္း လုပ္လုိ႔မရေပမယ့္ ရတဲ့နည္းေလးေတြနဲ႔ ရွာၾကံၿပီး လုပ္လုိ႔ရေအာင္ ႏုိင္ငံျခားမွာ ရွာသမွ် ေငြေၾကးေလးေတြ အဖတ္တင္ေအာင္ ႀကိဳးစားစုေစာင္းသင့္ပါတယ္။ စုေစာင္းၿပီး ကုိယ္ကလည္း သူမ်ားကုိ ျပန္ခုိင္းႏုိင္ေအာင္ လုပ္သင့္ပါတယ္။ သူမ်ားအခုိင္းခံ ဘ၀ကလြတ္ေအာင္ အားထုတ္သင့္ပါတယ္။ သူမ်ားကုိ ျပန္ခုိင္းဖုိ႔အတြက္ကား ေငြေၾကးျပည့္စုံမႈ ရွိမွျဖစ္မွာပါ။ အဲဒီအတြက္ အပင္ပန္းခံ ရွာေဖြထားတာေတြကုိ အသုံးနဲ႔အျဖဳံး ဆင္ျခင္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာပါ။ သူမ်ားဆီမွာ ကၽြန္လုပ္ေနၾကရတာေတြကုိ မေမ့ၾကဖုိ႔နဲ႔ စိတ္ေျဖတဲ့နည္းေတြ မမွားၾကဖုိ႔ သတိျပဳေစခ်င္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီပုိ႔စ္ေလးကုိလည္း ေမ့ေနတာလား… စိတ္ေျဖတာလားဟု အမည္ေပးကာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေရႊျမန္မာမ်ား ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ေမးၿပီး မေမ့ၾကဖုိ႔နဲ႔ စိတ္ေျဖတတ္ဖုိ႔၊ ၿပီးေတာ့ ျပဳျပင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ေနာက္မက်ေသးပါဘူးဆုိတာ သိေစဖုိ႔ သတိေပး တင္ျပရလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း…

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား