ဘုန္းဘုန္းဒီပုိစ္ေလးကုိ ေရးဖုိ႔အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ ေရးသင့္သလား… မေရးသင့္ဘူးလား… ဆုိတာပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ ေကာင္းေစလုိတဲ့ ေစတနာက အရင္းခံထားတဲ့အတြက္ မႀကိဳက္ေပမယ့္လည္း တကယ္လုိ႔ တစ္စုံတစ္ရာ အသိ၀င္သြားလုိ႔ ျပင္သြားရင္လည္း အျမတ္ပဲ အသိမ၀င္လုိ႔ ဘုန္းႀကီးက ကုိယ့္အလုပ္ ကုိယ္မလုပ္ဘဲ လူအလုပ္၀င္႐ႈတ္တယ္ ထင္ရင္လည္း ခံ႐ုံပဲဆုိတဲ့အေတြးနဲ႔ ေရးျဖစ္သြားတာပါ။ တစ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာရင္လည္း ကုိယ့္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္း ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။...
နေမာ ဗုဒၶႆ
ဝယဓမၼာ သခၤါရာ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ = ျပဳျပင္ထားသည့္ သခၤါရ တရားမွန္သမွ်သည္ ပ်က္စီးျခင္းလ်င္ နိဂုံးရွိသျဖင့္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိတရားျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ ျပည့္စုံၾကေလာ့။
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ႀကီး
*ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတုိ႔ ကုိယ္ကဤပုံ ျဖစ္လုိတုံလည္း တစ္ဖုံဆင္ကြဲ သူတနဲျဖင့္ ေဖာက္လြဲတတ္စြာ ဓမၼတာကုိ ပညာစကၡဳ ေမွ်ာ္ေထာက္႐ႈ ၍ > ယခုပင္လွ်င္ မအုိခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မနာခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။ > ယခုပင္လွ်င္ မေသခင္က ႀကိဳတင္ေကာင္းမႈ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။ (ဘဒၵႏၲ၀ိစိတၱသာရာဘိ၀ံသ)
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ
ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ႏွလုံးသြင္းမွာ၊ အခ်စ္မ်ားက အျပစ္မ်ား၍၊ အမုန္းမ်ားက အ႐ႈံးပြား၏။ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္း ေရွာင္ၾကဥ္ကင္း၍၊ ေမတၱာႏွလုံး က်င့္ကာသုံးသည့္၊ အျဖဴစင္ဆုံး ဤက်င့္ထုံးကား၊ အျပစ္လည္းကင္း အ႐ႈံးကင္းမည့္၊ မခ်စ္မမုန္း အေကာင္းဆုံးတည္း။
