တစ္ခ်ိဳ႕က တစ္ေယာက္တည္းဆုုိရင္ မေနတတ္ဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က အမ်ားနဲ႔ဆုုိ မေနတတ္ဘူး။
တစ္ခ်ိဳ႕က တစ္ေယာက္တည္းေနလည္း ျပႆနာျဖစ္တယ္။ အမ်ားနဲ႔ေနလည္း ျပႆနာ ျဖစ္တယ္။ ဘယ္မွာ ဘယ္သူနဲ႔ ေနေန အဆင္မေျပ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ ျပဳျပင္မႈ၊ ကုုိယ့္စိတ္ကုိ ဆင္ျခင္မႈ အားနည္းလုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဘဝမွာ အထီးက်န္ျခင္း၊ မက်န္ျခင္းဆုုိတာဟာ အၿမဲေျမာင္းလဲေနတဲ့ ေလာကဓံ သေဘာပဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနလည္း ေနတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္သလုုိ၊ အမ်ားနဲ႔ဆုုိလည္း ေနတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနတတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္ဆုုိတာက အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေနထုုိင္းျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုုိယ့္စိတ္နဲ႔ကုုိယ့္ကုုိ ကုုိယ့္အလုုိအတုိင္း မျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း အကုုသုုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး သတိနဲ႔ ေနထုုိင္ၾကည့္ျခင္းမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ေနတဲ့အခါ ျဖစ္တတ္တဲ့ အကုုသုုိလ္ အေတြးအႀကံ၊ အေျပာအဆုုိ အလုပ္အကုိင္ေတြကုုိ သတိျပဳဆင္ျခင္ကာ မျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနထုုိင္ျခင္းမ်ိဳး၊ အမ်ားနဲ႔ေနတဲ့အခါ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာႏုုိင္တဲ့ အျပစ္ျဖစ္စရာ အမူအရာေတြမွာ သတိနဲ႔ ထိန္းသိမ္းေနထုုိင္ျခင္းမ်ိဳး စတာေတြဟာ အျပစ္ကင္းတဲ့ ေနထုိင္ျခင္းမ်ိဳးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနတဲ့အခါမွာ အထီးက်န္ဆန္တယ္ဆုုိတဲ့ အေတြးမထားဘဲ ကုုိယ့္စိတ္နဲ႔ကုုိယ့္ကုုိယ္ အျပစ္ကင္းတဲ့ အလုုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုိ ကုုန္လြန္ေစၾကည့္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့အခါ အလုုပ္မရွိရင္ စိတ္က မေကာင္းတဲ့ အရာေတြမွာ ရွာႀကံၿပီး ေတြးေတာႀကံစည္ကာ မေကာင္းတဲ့ အလုုပ္ေတြကုိ လုုပ္မိတဲ့အထိ ျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ အဲဒီလုုိ အခါမ်ိဳးမွာ ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိ လုုပ္စရာအလုုပ္တစ္ခုုခုုကုုိ ရွာၿပီး လုုပ္ေနႏုုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုုိပါပဲ။ အမ်ားနဲ႔ ရွိေနတဲ့အခါမွာလည္း ကုုိယ့္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အမ်ားေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ေနထုုိင္ၾကည့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားနဲ႔ေနလုုိ႔ အမ်ားမဟုုတ္တာ ကုုိယ္ကလုိက္လုုပ္ဖုုိ႔ မဟုုတ္ပါဘူး။ အမ်ားမဟုုတ္တာလုုပ္ေနေပမယ့္ ကုုိယ့္က မသိမသာ အျပစ္ကေန ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး ေနထုုိင္ႏုုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မဟုုတ္တာလုုပ္တဲ့ သူေတြၾကားမွာ ကုုိယ္က မလုုပ္လုုိ႔ အမ်ားနဲ႔ အန္ဝင္ခြင္က် မျဖစ္ဘူးဆုုိရင္လည္း ဒါဟာ စိတ္မွာခံစားရမယ့္ အရာေတြ မဟုုတ္ပါဘူး။ ကုုိယ္လုုပ္တဲ့အလုုပ္ဟာ ကုုိယ့္အက်ိဳးမယုုတ္ဖုုိ႔နဲ႔ အမ်ားအက်ိဳး မထိခုုိက္ဖုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အခ်ဳပ္ၾကည့္ေတာ့ ေနတတ္ထုုိင္တတ္တယ္ဆုုိတာ တစ္ေယာက္တည္းေနေန၊ အမ်ားနဲ႔ပဲ ေနေန ကုုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမယုုတ္၊ အမ်ားအတြက္လည္း မထိခုုိက္တဲ့ အျပစ္ကင္းတဲ့ ေနထုုိင္မႈမ်ိဳးနဲ႔ ေနထုုိင္ျခင္းမ်ိဳးကုုိ ဆုုိလုုိတာျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနတဲ့အခါမွာလည္း အျပစ္ကင္းတဲ့ အလုုပ္ေတြနဲ႔ အထိးမက်န္ေအာင္ ေနထုုိင္မႈမ်ိဳး၊ အမ်ားနဲ႔ ရွိေနတဲ့အခါမွာလည္း ေကာင္းတဲ့အရာေတြမွာ လုုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားျခင္း၊ မေကာင္းတဲ့အရာေတြမွာ လိမၼာပါးနပ္စြာ ေရွာင္ရွားႏုုိင္ျခင္း စတဲ့ အျပစ္ကင္းတဲ့ ေနထုုိင္မႈမ်ိဳးကုုိ ဆုုိလုုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆုုိေတာ့ကား ပုထုုဇဥ္ သဘာဝ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ကေတာ့ ခက္တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္တယ္ဆုုိၿပီး ျဖစ္ခ်င္သလုုိ လႊတ္ထားလုုိ႔ မရပါဘူး။ လႊတ္ထားရင္ လြတ္သြားတတ္ပါတယ္။ သတိကပ္ၿပီး ထိန္းႏုုိင္သေလာက္ ထိန္းၾကည့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေလ့အက်င့္မ်ားလာရင္ စိတ္ဆုုိတာက ထိန္းလုုိ႔ရလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ သတိမလြတ္ၾကဖုုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
0 မွတ္ခ်က္မ်ား (...ေရးရန္):
Post a Comment