ေမးလ္ထဲက အေမးမ်ား (၂)

တပည့္ေတာ္၏ ေမးခြန္းကိုေျဖၾကားေပးေသာေၾကာင့္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္ ဘုရား။
အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္မ ေမးခြန္းအနည္းငယ္ထပ္မံ၍ ေမးလိုပါသည္္ဘုရား။ ေျဖၾကားေပးပါရန္ ေလွ်ာက္ထားပါသည္။

၁။ တရားထုိင္ရာတြင္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ထုိင္ခံုတြင္ထိုင္၍ မရပါသနည္း။ ထုိင္ခံုတြင္ထိုင္ျခင္းျဖင့္ ၾကာၾကာထိုင္နိုင္သည္ မဟုတ္ပါလားဘုရား။

ေျဖ။ တရားထုိင္တဲ့အခါ ထုိင္ခုံတြင္ထုိင္ၿပီး တရားမမွတ္ရဘူးဆုိတာ မရွိပါဘူး။ မွတ္လုိ႔ရပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ေလ်ာင္းထုိင္ရပ္သြား ဣရိယာပုတ္ေလးပါးလုံးမွာ သင့္ေလ်ာ္သလုိ မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္က မဟာသတိပ႒ာနသုတ္မွာ တိတ္ဆိတ္ရာအရပ္မွာ တင္ပလႅင္ေခြထုိင္ၿပီး ခါးကုိေျဖာင့္မတ္စြာထားက မွတ္ရမယ္လုိ႔ တုိက္႐ုိက္ဆုိထားေပမယ့္ ေနာက္ပုိင္း ကာယာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္ အဖြင့္ေတြမွာ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ဘယ္လုိ အေနအထားမ်ိဳးမွာ မဆုိ အရွိအတုိင္း သတိကပ္ကာ ႐ႈမွတ္ရမယ္လုိ႔ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနအရ ထုိင္ခုံေပၚမွာ ထုိင္ၿပီးမွတ္လုိ႔ အဆင္ေျပရင္ အဆင္ေျပတဲ့အတုိင္း မွတ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ပညတ္သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ရိပ္သာေတြမွာေတာ့ အဲဒီလုိ ထုိင္ခုံေပၚမွာ သက္ေသာင့္သက္သာ ထုိင္မွတ္တဲ့အခါ ထိနမိဒၶ (ေတြေဝငုိက္မ်ည္း)တာေတြ အလြယ္တကူ ျဖစ္တတ္တဲ့ အတြက္ရယ္၊ တစ္ျခားတျခား အသက္သိကၡာဂုဏ္ဝါ ႀကီးသူေတြရဲ႕ အထက္မွာျဖစ္ေနကာ ဂ႐ုဂါရဝ မျဖစ္တာေတြရယ္ စတာေတြေၾကာင့္ ထုိင္ခုံမွာထုိင္ၿပီး တရားမမွတ္ၾကဖုိ႔ ေျပာေကာင္းေျပာႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားေဟာလုိ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ထုိင္ခုံမွာ ထုိင္မွတ္လုိ႔ တရားမရႏုိင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ဘယ္လုိအေနအထားမ်ိဳးမွာမဆုိ တရားမွတ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

၂။ တပည့္ေတာ္မ လူတေယာက္ကို ေဆးဖိုးအေျမာက္အမ်ား လွဴခဲ့ပါသည္။ ထုိလူမွာ ေရာဂါမသက္သာပါ။ တပည့္ေတာ္မက ငါ့ပိုက္ဆံေတြ အလကားျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ထင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုလူေရာဂါ သက္သာသြားပါသည္။ တပည့္ေတာ္မ ကုန္ရက်ိုးနပ္ပါလားဆိုျပီး ၀မ္းသာသြားျပန္ပါသည္။ ပထမ နွေျမာသြားခဲ့သည္။ ထုိအတြက္ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္ကုသိုလ္ မရေတာ့ဘူးလားဘုရား။

ေျဖ။ ပုထုဇဥ္ေတြရဲ႕ စိတ္အစဥ္ဟာ အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလဲေနၿပီး သဒၶါတရားဟာလည္း မတည္မၿမဲ ျဖစ္တတ္တာ သဘာဝပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒကာမအခုျဖစ္တဲ့ စိတ္အစဥ္ဟာ လွဴၿပီးေနာက္မွာ ျဖစ္တဲ့ ေနာက္ပုိင္းေစတနာ ကြက္သြားမႈသာ ျဖစ္ၿပီး မလွဴခင္မွာျဖစ္တဲ့ ပုဗၺေစတနာရယ္၊ လွဴစဲအခုိက္မွာ ျဖစ္တဲ့ မုဥၥေစတနာရယ္က အလြန္အားေကာင္းၿပီး ျဖစ္တဲ့အျပင္ လွဴၿပီးေနာက္မွာ အက်ိဳးရလာဘ္ကုိ ျမင္ရၿပီး တစ္ခါျပန္ကာ အရပေစတနာ အားေကာင္းလာတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနာက္ပုိင္းမွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကြက္မႈဟာ မေျပာပေလာက္ဖူးလုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္ကေတာ့ လွဴၿပီးကတည္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေစတနာမွာကုိက ရရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းေစတနာ အနည္းငယ္ ပ်က္ကြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ အလွဴအက်ိဳးေပး အနည္းငယ္ အားနည္းႏုိင္ေပမယ့္ ေရွ႕မွာျဖစ္ခဲ့ လွဴခဲ့တဲ့ ေစတနာေတြ အားႀကီးခဲ့တာေတြရယ္၊ လွဴလုိက္ၿပီးေနာက္ အက်ိဳးရလာဘ္ေကာင္းတာကုိ ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ တစ္ခါျပန္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းေစတနာ အားေကာင္းခဲ့တာေတြရယ္ေၾကာင့္ အားနည္းခဲ့တဲ့ စိတ္ကြက္မႈဟာ မေျပာပေလာက္ဘဲ ေကာင္းတဲ့ေစတနာေတြက အားႀကီးတဲ့အတြက္ ကုသုိလ္တရားကေတာ့ ရရွိၿပီးျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အလွဴလွဴတဲ့အခါမွာ ေစတနာသုံးတန္ ျပတ္သားဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ဆုိေပမယ့္ ေရွ႕ပုိင္းမွာ ျဖစ္တဲ့ေစတနာေတြက ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ လုပ္ဖုိ႔အတြက္ အဓိကက်တဲ့ အေထာက္အပံ့ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီေရွ႕ပုိင္းေစတနာေတြကုိ အဓိက အားေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ေနာက္ပုိင္းေစတနာကုိလည္း မကြက္ေအာင္ ေနာက္ေနာင္ သတိထားၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းေစတနာကလည္း သတိရတုိင္း သတိရတုိင္း ကုသုိလ္တရားကုိ ပုိမုိတုိးပြားေစတဲ့အတြက္ ဒီေစတနာ မပ်က္ေအာင္ လွဴကတည္းက စိတ္ျပတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွပါတယ္။

thin thin