Q. ဘုန္းဘုန္း ဦးဝိစိတၱဘုရား
(၁) မိန္းကေလး တေယာက္ကုိ သူ႔မိခင္က ျပည့္တန္ဆာပြဲစားထံ ေငြေလးသိန္းခန္႔နဲ႔ ေရာင္းခ်တာ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံက မေကာင္းတဲ့အိမ္ ေရာက္ျပီးမွ ကေလးမကုိ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းကကယ္လုိ႔ လြတ္ေျမာက္လာရပါတယ္။ ကေလးမက အေမက ဒီအေဒၚၾကီးနဲ႔ လုိက္သြားရမယ္လုိ႔ အေမ ထည့္လုိက္လုိ႔ လုိက္လာရျပီး ဘာမွ မသိေၾကာင္း၊ အိမ္က မထြက္ခင္ ေငြလက္ခံယူေနတာ ေတြ႔လုိ႔ ေမးေတာ့လဲ သူ႔ဆီက အေမ ရစရာရွိတဲ့ ပုိက္ဆံပါလုိ႔ ေျပာတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဟုိအိမ္ေရာက္ေတာ့ ခုိင္းတာကုိ မလုပ္ဘူး ျငင္းေနရင္း စာနာတတ္သူမ်ား (ဒီအလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ မိန္းကေလးေတြလား မသိ)က ကူညီလုိ႔ ထြက္ေျပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ထက္ ဆင္းရဲတဲ့ မိဘေတြ အနားမွာ အမ်ားၾကီး ရွိတာေတာင္ ဘယ္မိဘမွ ဒီလုိလုပ္တယ္ မၾကားမိေတာ့ သူ႔အေမကုိ သူ စိတ္နာေနပါတယ္။ ခင္ပြန္းၾကီး ၁၀ ပါး မျပစ္မွားနဲ႔ ဆုိတဲ့ စကားကုိလဲ သူနဲ႔က် ဘယ္လုိ ေျပာရမလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။ ကေလးမေလးကုိ တရားနည္းနဲ႔ေျပာဆုိ နားခ်ႏုိင္မယ့္ စကားရွိရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ တစ္ဆင့္ ခ်ီးျမွင့္ေပးပါဘုရား။
(၂) ေနာက္ ဒီမိန္းကေလးဟာ အဖမရွိပဲ ပုိင္ရွင္ အုပ္ထိန္းသူ မိခင္က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေရာင္းလုိက္တာဆုိေတာ့ သူ မလြတ္ေျမာက္ခင္ သူ႔ကုိ ျငင္းဆန္ေနတဲ့ၾကားက က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့သူနဲ႔ စီစဥ္ေပးသူမ်ားဟာ ကာေမသု ေျမာက္ပါသလားဘုရား။ ပုိင္ရွင္ရွိ ကာမဂုဏ္ကုိ မျပစ္မွားရဆုိေတာ့ ဒီမိန္းကေလးက မိခင္က သေဘာတူျပီး ကာယကံရွင္က သေဘာမတူတာ သိရလုိ႔ပါ။
Kenneth
A. (၁) ေလာကႀကီးမွာ ဒီလုိမိဘမ်ိဳးလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါး မျပစ္မွားတာ ေကာင္းပါတယ္။ ၿပီးတာေတြလည္း ၿပီးခဲ့ၿပီေပါ့။ အေမကုိယ္တုိင္က ဒီလုိလုပ္တယ္ဆုိေတာ့ ေျပာရတာေတာင္ ခပ္ခက္ခက္ျဖစ္ ရပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမဟာ အေမျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ဘက္က မျပစ္မွားမိဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကုိးလလြယ္ကာ ပင္ပင္ပန္းပန္း ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးကလည္း မေသးဘူးေလ။ လူ႔ဘ၀ကုိ ရလာတာဟာ အတိတ္က ေကာင္းတဲ့ကံေတြေၾကာင့္ျဖစ္သလုိ ဒီလုိမေကာင္းတဲ့ အေမမ်ိဳးမွာ လာျဖစ္ရတာကေတာ့ မေကာင္းတဲ့ကံရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကုသုိလ္က်ိဳးနဲ႔ အကုသုိလ္က်ိဳးဟာ တဲြၿပီးအက်ိဳးေပးတတ္တာ ရွိပါတယ္။ အတိတ္က လုပ္ခဲ့တဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြေတာင္ ဒီလုိျဖစ္ေနေသးရင္ ဒီဘ၀မွာ မိဘနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပစ္မွားေဆာ္ကားမိရင္ ေနာင္ဘ၀အဆက္ဆက္ ပုိဆုိးသြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမဟာ အေမပဲျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ဘက္က မေစာ္ကားမိေအာင္ ေနတာေကာင္းပါတယ္။ အေမကုိ စဥ္းစားတုိင္း ဒီစိတ္ေတြျဖစ္မယ္ဆုိရင္ မစဥ္းစားဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္က်ိဳးစား၊ ေတြ႕ရင္အကုသုိလ္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ မေတြ႕ဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ က်ိဳးစား၊ ပုိၿပီးေလ့က်င့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေမရဲ႕ ေကာင္းကြက္ေလးေတြကုိ ရွာၿပီးျမင္တတ္၊ ေတြးတတ္ေပးႏုိင္ရင္ ေကာင္းပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ အေမဟာ မေကာင္းေပမယ့္ အေမဟာ အေမျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ဘက္က မျပစ္မွား မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပါ။ အဲလုိမွမဟုတ္ရင္ သံသရာစက္က ထပ္ၿပီးရွည္ေန၊ အကုသုိလ္ရဲ႕ အက်ိဳးေတြက ထပ္ၿပီးလာေနဦးမွာဆုိေတာ့… ဒီစက္ႀကီးမရွည္ေအာင္ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဒီဘ၀မွာပဲ ျပတ္သြားေအာင္ အားလုံးကုိခ၀ါခ် ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားလုိက္တာ အေကာင္းဆုံးနည္းပါ။
(၂) ကာေမသုမိစၦာစာရကံ က်ဴးလြန္တဲ့ေနရာမွာ အုပ္ထိန္းသူ ရွိေနရင္ ကံေျမာက္ပါတယ္။ အုပ္ထိန္းသူဆုိတဲ့ေနရာမွာ အုပ္ထိန္းသူရွိသူ မိန္းမအမ်ိဳးအစား ၂၀ ရွိေၾကာင္း ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ အဲဒီ (၂၀) က ၁။ မာတုရကၡိတ- အမိအုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၂။ ပိတုရကၡိတ- အဖအုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၃။ မာတာပိတုရကၡိတ- မိဘႏွစ္ပါးအုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ ၄။ ဘာတုရကၡိတ- ေမာင္ႀကီးေမာင္ငယ္ အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၅။ ဘဂိနိရကၡိတ- အစ္မႀကီး အစ္မငယ္ အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၆။ ဉာတိရကၡိတ- ေဆြမ်ိဳးအုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၇။ ေဂါတၱရကၡိတ- အမ်ိဳးႏြယ္တူ အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၈။ ဓမၼရကၡိတ- အတူေနသီတင္းသုံးေဖာ္ ေစာင့္ေရွာက္အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(အထက္ပါ ၈ေယာက္ေသာ အုပ္ထိန္းသူရွိ မိန္းမမ်ားအား အတင္းအဓမၼ သြားလာက်ဴးလြန္ပါက ထုိမိန္းမမ်ားတြင္ ကာေမသုကံမထုိက္ဘဲ သြားလာလြန္က်ဴးသူ ေယာက္်ားမ်ားတြင္သာ ကံထုိက္သည္ဟု ဆုိပါတယ္။)
၉။ သာရကၡာ- ထိန္းျမားေၾကာင္းလမ္းၿပီးသူ၊ လက္ထပ္ၿပီးသူ အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၁၀။ သပရိဒ႑ာ- မင္းတုိ႔ေကာက္ယူရန္ သတ္မွတ္လ်က္ ဒဏ္ထားၿပီး အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၁၁။ ဓနတၳီတာ- ဥစၥာျဖင့္၀ယ္ယူလ်က္ မယားအျဖစ္ထားေသာ မိန္းမ၊ ၁၂။ ဆႏၵ၀ါသိနီ- သေဘာတူအလုိတူ၍ ညားေနေသာမိန္းမ၊ ၁၃။ ေဘာဂ၀ါသိနီ- စည္းစိမ္ေပး၍ ေပါင္းေဖာ္ေသာ မိန္းမ၊ ၁၄။ ၀ဋ၀ါသိနီ- ပုဆုိးေပး၍ (ပုဆုိးတန္းတင္ျပဳ၍) ေနေသာမိန္းမ၊ ၁၅။ ၾသဒ၀တၱကိနီဓရ- ခြက္လက္ဆုံခ်၍ မိဘႏွစ္ပါး ထိန္းျမားေပးေသာ မိန္းမ၊ ၁၆။ ၾသဘဋစုမၺဋာ- ေခါင္းခုကုိခ်၍ လင္မယားျဖစ္ေနေသာ မိန္းမ၊ ၁၇။ ဒါသီစဘရိယာစ- ကၽြန္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္ေသာ မိန္းမ၊ ၁၈။ ကမၼကာရီစ ဘရိယာစ- အမႈလုပ္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္ေသာ မိန္းမ၊ ၁၉။ ဓဇာဟဋာ- စစ္ေျမျပင္မွ ေဆာင္ယူခဲ့ေသာ မိန္းမ၊ ၂၀။ မုဟုတၱိကာ- တစ္ခဏမွ် ေပါင္းေဖာ္ရန္ ငွါးရမ္းထားေသာ ေခတၱမယားျဖစ္သူ မိန္းမ
(အထက္ပါ ၁၂ေယာက္ေသာ မိန္းမတုိ႔တြင္ သြားလာက်ဴးလြန္ပါက ေယာက္်ားေရာ မိန္းမပါ ႏွစ္ဦးလုံး ကာေမသု မိစၦာစာရ ကံထုိက္သည္ဟု ဆုိပါတယ္။)
ဒါေၾကာင့္ အထက္ပါ စာေပဖြင့္ဆုိခ်က္မ်ားအရ ေမးခြန္းတြင္ရည္ရြယ္သည့္ မိန္းကေလးမွာ အေမကုိယ္တုိင္ သေဘာတူေပမယ့္ တစ္ျခားအုပ္ထိန္းသူ တစ္ဦးဦးရွိေနသည့္အတြက္ ကာေမသုကံ မထုိက္ဟုဆုိႏုိင္ၿပီး မိန္းကေလးျငင္းဆန္ေနတဲ့ၾကားက အတင္းအဓမၼ သြားလာက်ဴးလြန္သူမ်ားမွာ အုပ္ထိန္းသူရွိေသာ မိန္းမျဖစ္၍ ေသခ်ာေပါက္ ကာေမသုကံေျမာက္ပါတယ္။
(၁) မိန္းကေလး တေယာက္ကုိ သူ႔မိခင္က ျပည့္တန္ဆာပြဲစားထံ ေငြေလးသိန္းခန္႔နဲ႔ ေရာင္းခ်တာ တစ္ဖက္ႏုိင္ငံက မေကာင္းတဲ့အိမ္ ေရာက္ျပီးမွ ကေလးမကုိ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းကကယ္လုိ႔ လြတ္ေျမာက္လာရပါတယ္။ ကေလးမက အေမက ဒီအေဒၚၾကီးနဲ႔ လုိက္သြားရမယ္လုိ႔ အေမ ထည့္လုိက္လုိ႔ လုိက္လာရျပီး ဘာမွ မသိေၾကာင္း၊ အိမ္က မထြက္ခင္ ေငြလက္ခံယူေနတာ ေတြ႔လုိ႔ ေမးေတာ့လဲ သူ႔ဆီက အေမ ရစရာရွိတဲ့ ပုိက္ဆံပါလုိ႔ ေျပာတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဟုိအိမ္ေရာက္ေတာ့ ခုိင္းတာကုိ မလုပ္ဘူး ျငင္းေနရင္း စာနာတတ္သူမ်ား (ဒီအလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ မိန္းကေလးေတြလား မသိ)က ကူညီလုိ႔ ထြက္ေျပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ထက္ ဆင္းရဲတဲ့ မိဘေတြ အနားမွာ အမ်ားၾကီး ရွိတာေတာင္ ဘယ္မိဘမွ ဒီလုိလုပ္တယ္ မၾကားမိေတာ့ သူ႔အေမကုိ သူ စိတ္နာေနပါတယ္။ ခင္ပြန္းၾကီး ၁၀ ပါး မျပစ္မွားနဲ႔ ဆုိတဲ့ စကားကုိလဲ သူနဲ႔က် ဘယ္လုိ ေျပာရမလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။ ကေလးမေလးကုိ တရားနည္းနဲ႔ေျပာဆုိ နားခ်ႏုိင္မယ့္ စကားရွိရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ တစ္ဆင့္ ခ်ီးျမွင့္ေပးပါဘုရား။
(၂) ေနာက္ ဒီမိန္းကေလးဟာ အဖမရွိပဲ ပုိင္ရွင္ အုပ္ထိန္းသူ မိခင္က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေရာင္းလုိက္တာဆုိေတာ့ သူ မလြတ္ေျမာက္ခင္ သူ႔ကုိ ျငင္းဆန္ေနတဲ့ၾကားက က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့သူနဲ႔ စီစဥ္ေပးသူမ်ားဟာ ကာေမသု ေျမာက္ပါသလားဘုရား။ ပုိင္ရွင္ရွိ ကာမဂုဏ္ကုိ မျပစ္မွားရဆုိေတာ့ ဒီမိန္းကေလးက မိခင္က သေဘာတူျပီး ကာယကံရွင္က သေဘာမတူတာ သိရလုိ႔ပါ။
Kenneth
A. (၁) ေလာကႀကီးမွာ ဒီလုိမိဘမ်ိဳးလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါး မျပစ္မွားတာ ေကာင္းပါတယ္။ ၿပီးတာေတြလည္း ၿပီးခဲ့ၿပီေပါ့။ အေမကုိယ္တုိင္က ဒီလုိလုပ္တယ္ဆုိေတာ့ ေျပာရတာေတာင္ ခပ္ခက္ခက္ျဖစ္ ရပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမဟာ အေမျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ဘက္က မျပစ္မွားမိဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကုိးလလြယ္ကာ ပင္ပင္ပန္းပန္း ေမြးထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးကလည္း မေသးဘူးေလ။ လူ႔ဘ၀ကုိ ရလာတာဟာ အတိတ္က ေကာင္းတဲ့ကံေတြေၾကာင့္ျဖစ္သလုိ ဒီလုိမေကာင္းတဲ့ အေမမ်ိဳးမွာ လာျဖစ္ရတာကေတာ့ မေကာင္းတဲ့ကံရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကုသုိလ္က်ိဳးနဲ႔ အကုသုိလ္က်ိဳးဟာ တဲြၿပီးအက်ိဳးေပးတတ္တာ ရွိပါတယ္။ အတိတ္က လုပ္ခဲ့တဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြေတာင္ ဒီလုိျဖစ္ေနေသးရင္ ဒီဘ၀မွာ မိဘနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပစ္မွားေဆာ္ကားမိရင္ ေနာင္ဘ၀အဆက္ဆက္ ပုိဆုိးသြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမဟာ အေမပဲျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ဘက္က မေစာ္ကားမိေအာင္ ေနတာေကာင္းပါတယ္။ အေမကုိ စဥ္းစားတုိင္း ဒီစိတ္ေတြျဖစ္မယ္ဆုိရင္ မစဥ္းစားဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္က်ိဳးစား၊ ေတြ႕ရင္အကုသုိလ္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ မေတြ႕ဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ က်ိဳးစား၊ ပုိၿပီးေလ့က်င့္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေမရဲ႕ ေကာင္းကြက္ေလးေတြကုိ ရွာၿပီးျမင္တတ္၊ ေတြးတတ္ေပးႏုိင္ရင္ ေကာင္းပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ အေမဟာ မေကာင္းေပမယ့္ အေမဟာ အေမျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ဘက္က မျပစ္မွား မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ႀကိဳးစားတာ အေကာင္းဆုံးပါ။ အဲလုိမွမဟုတ္ရင္ သံသရာစက္က ထပ္ၿပီးရွည္ေန၊ အကုသုိလ္ရဲ႕ အက်ိဳးေတြက ထပ္ၿပီးလာေနဦးမွာဆုိေတာ့… ဒီစက္ႀကီးမရွည္ေအာင္ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဒီဘ၀မွာပဲ ျပတ္သြားေအာင္ အားလုံးကုိခ၀ါခ် ဘ၀လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားလုိက္တာ အေကာင္းဆုံးနည္းပါ။
(၂) ကာေမသုမိစၦာစာရကံ က်ဴးလြန္တဲ့ေနရာမွာ အုပ္ထိန္းသူ ရွိေနရင္ ကံေျမာက္ပါတယ္။ အုပ္ထိန္းသူဆုိတဲ့ေနရာမွာ အုပ္ထိန္းသူရွိသူ မိန္းမအမ်ိဳးအစား ၂၀ ရွိေၾကာင္း ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ အဲဒီ (၂၀) က ၁။ မာတုရကၡိတ- အမိအုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၂။ ပိတုရကၡိတ- အဖအုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၃။ မာတာပိတုရကၡိတ- မိဘႏွစ္ပါးအုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ ၄။ ဘာတုရကၡိတ- ေမာင္ႀကီးေမာင္ငယ္ အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၅။ ဘဂိနိရကၡိတ- အစ္မႀကီး အစ္မငယ္ အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၆။ ဉာတိရကၡိတ- ေဆြမ်ိဳးအုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၇။ ေဂါတၱရကၡိတ- အမ်ိဳးႏြယ္တူ အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၈။ ဓမၼရကၡိတ- အတူေနသီတင္းသုံးေဖာ္ ေစာင့္ေရွာက္အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊
(အထက္ပါ ၈ေယာက္ေသာ အုပ္ထိန္းသူရွိ မိန္းမမ်ားအား အတင္းအဓမၼ သြားလာက်ဴးလြန္ပါက ထုိမိန္းမမ်ားတြင္ ကာေမသုကံမထုိက္ဘဲ သြားလာလြန္က်ဴးသူ ေယာက္်ားမ်ားတြင္သာ ကံထုိက္သည္ဟု ဆုိပါတယ္။)
၉။ သာရကၡာ- ထိန္းျမားေၾကာင္းလမ္းၿပီးသူ၊ လက္ထပ္ၿပီးသူ အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၁၀။ သပရိဒ႑ာ- မင္းတုိ႔ေကာက္ယူရန္ သတ္မွတ္လ်က္ ဒဏ္ထားၿပီး အုပ္ထိန္းေသာ မိန္းမ၊ ၁၁။ ဓနတၳီတာ- ဥစၥာျဖင့္၀ယ္ယူလ်က္ မယားအျဖစ္ထားေသာ မိန္းမ၊ ၁၂။ ဆႏၵ၀ါသိနီ- သေဘာတူအလုိတူ၍ ညားေနေသာမိန္းမ၊ ၁၃။ ေဘာဂ၀ါသိနီ- စည္းစိမ္ေပး၍ ေပါင္းေဖာ္ေသာ မိန္းမ၊ ၁၄။ ၀ဋ၀ါသိနီ- ပုဆုိးေပး၍ (ပုဆုိးတန္းတင္ျပဳ၍) ေနေသာမိန္းမ၊ ၁၅။ ၾသဒ၀တၱကိနီဓရ- ခြက္လက္ဆုံခ်၍ မိဘႏွစ္ပါး ထိန္းျမားေပးေသာ မိန္းမ၊ ၁၆။ ၾသဘဋစုမၺဋာ- ေခါင္းခုကုိခ်၍ လင္မယားျဖစ္ေနေသာ မိန္းမ၊ ၁၇။ ဒါသီစဘရိယာစ- ကၽြန္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္ေသာ မိန္းမ၊ ၁၈။ ကမၼကာရီစ ဘရိယာစ- အမႈလုပ္လည္းျဖစ္ မယားလည္းျဖစ္ေသာ မိန္းမ၊ ၁၉။ ဓဇာဟဋာ- စစ္ေျမျပင္မွ ေဆာင္ယူခဲ့ေသာ မိန္းမ၊ ၂၀။ မုဟုတၱိကာ- တစ္ခဏမွ် ေပါင္းေဖာ္ရန္ ငွါးရမ္းထားေသာ ေခတၱမယားျဖစ္သူ မိန္းမ
(အထက္ပါ ၁၂ေယာက္ေသာ မိန္းမတုိ႔တြင္ သြားလာက်ဴးလြန္ပါက ေယာက္်ားေရာ မိန္းမပါ ႏွစ္ဦးလုံး ကာေမသု မိစၦာစာရ ကံထုိက္သည္ဟု ဆုိပါတယ္။)
ဒါေၾကာင့္ အထက္ပါ စာေပဖြင့္ဆုိခ်က္မ်ားအရ ေမးခြန္းတြင္ရည္ရြယ္သည့္ မိန္းကေလးမွာ အေမကုိယ္တုိင္ သေဘာတူေပမယ့္ တစ္ျခားအုပ္ထိန္းသူ တစ္ဦးဦးရွိေနသည့္အတြက္ ကာေမသုကံ မထုိက္ဟုဆုိႏုိင္ၿပီး မိန္းကေလးျငင္းဆန္ေနတဲ့ၾကားက အတင္းအဓမၼ သြားလာက်ဴးလြန္သူမ်ားမွာ အုပ္ထိန္းသူရွိေသာ မိန္းမျဖစ္၍ ေသခ်ာေပါက္ ကာေမသုကံေျမာက္ပါတယ္။
ေပ်ာ္ပါးဖို ့အတြက္ မိဘအိမ္ကေနသြားေခၚလို ့ရတဲ့ မိန္းကေလးေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလးရွိေနပါျပီ ဘုန္းဘုန္းေရ။ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ မိဘကိုယ္တိုင္ကိုက လိုလိုခ်င္ခ်င္သမီးအပ်ိဳကို ခြင့္ျပဳလုပ္ခိုင္းေနၾကပါတယ္။ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကို ဆက္၍ေတြးသာ ၾကည့္ေတာ္မူပါေတာ့ ဘုရား....
ကၽြန္ေတာ္ ဘုန္းဘုန္းကုိ ဒီေမးခြန္း ေမးေလွ်ာက္တာ မိခင္တေသာင္းမွာ တစ္ေယာက္ေတာင္ မရွိႏုိင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ဆန္းမုိ႔လုိ႔ သနားစရာ ကေလးမကုိ ဘယ္လုိ စကားမ်ိဳးနဲ႔ အားေပးႏွစ္သိမ့္သင့္သလဲ ေမးတာပါ။ ကံဆုိးတဲ့လူေတြကုိ အားေပးစကား ေျပာရင္ သာမန္လူ တတ္သမွ် အားေပးတာထက္ တရားဓမၼ ႏွံ႔စပ္ျပီး သီလရွိတဲ့ သူေတြ ေျပာတာက စကားလံုးေတြ ပုိထိေရာက္လုိ႔ပါ။ ဒီလုိ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွိေနျပီဆုိတာ လံုးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ ရွာမွ ရွားတဲ့ အျဖစ္ပါ။ မိဘတုိင္း ဒီလုိ မယုတ္မာပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ မြဲတဲ့ ဘဝက လာတာပါ။ ဘုရားစကား နားေထာင္ျပီး ဒါန သီလေတြ လုပ္လုိ႔ ဆင္းရဲဝဋ္က ကၽြတ္လာတာ။ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ မိဘကုိယ္တုိင္က လုိလိုခ်င္ခ်င္ သမီးအပ်ိဳကုိ ခြင့္ျပဳလုပ္ခုိင္းေနတယ္ ဒါမ်ိဳးေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွိတယ္ဆုိတာ လံုးဝ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒါ လိမ္တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္ ဆင္းရဲခဲ့တာ ရွိဦးမလား။ ကၽြန္ေတာ့္ရပ္ကြက္ထဲမွာလဲ ဘယ္မိဘမွ သမီးကုိ ဒါမ်ိဳးလုပ္ခုိင္းတာ မျမင္ဖူးဘူး။ ေရာက္ဖူးတဲ့ ဘယ္ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္မွာမွလဲ မေတြ႔ဖူးဘူး။
စီးပြားေရး မေကာင္း လူေတြ ဆင္းရဲလုိ႔ မိဘေတြ အမ်ားၾကီး သမီးေတြကုိ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ခုိင္းေနပါျပီဆုိျပီး မိဘေတြ သိကၡာက်ေအာင္ မဟုတ္တာ မေျပာပါနဲ႔ဗ်ာ။ ဆင္းရဲသား မိဘတုိင္း ဒီလုိ မယုတ္မာပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေမးမိတာ ႏုိင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ခ်င္တဲ့ လူေတြအတြက္ အသံုးခ်ခံ ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ကိုkenneth ယူဆသလို နိဳင္ငံေရးအျမတ္ထုတ္ဖို ့ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုတာႏွင့္ ဒီcomment ကိုေရးမိတာႏွင့္ သိပ္ေတာ့မဆိုင္ပါဘူးခင္ဗ်။ အကို အရမ္းဆင္းရဲတဲ့ ဘ၀ကတက္လာလို ့ ဒီလို ဘ၀မ်ိဳးက လူေတြက ဒါမ်ိဳးေတာ့ မလုပ္ေလာက္ဖူးလို ့လဲ တရားေသမတြက္ပါႏွင့္။
အကို ့အေနႏွင့္ ျပည္ပမွာေရာက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနလို ့လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီလိုမ်ိဳး ပတ္၀န္းက်င္ေတြႏွင့္ သိပ္မပတ္သတ္ အလွမ္းေ၀းေနလို ့မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိဳင္ပါတယ္။
ဒီဘက္ႏွစ္ေတြမွာ လူေတြရဲ ့အက်င့္စာရိတၱပိုင္းဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ယိုယြင္းပ်က္စီးလို ့လာေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပညာအေျခခံလည္းမရွိ၊ ၀င္ေငြကလည္း မရွိ၊ မိသားစုကမ်ားျပီး စား၀တ္ေနေရးက်ပ္တည္းလြန္းလာၾကေတာ့ မိဘေတြလည္း ၾကံမိၾကံရာ လုပ္မိၾကတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးအျဖစ္ေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ (၂)ခုေလာက္ကတည္းက နယ္စပ္ဘက္က တိုင္းရင္းသား မိသားစုေတြဆီမွာ ျဖစ္ေနၾကပါျပီ။ မိသားစုဦးေရကမ်ား၊ ဖခင္လုပ္သူကအသက္အရြယ္ၾကီးလို ့အလုပ္မလုပ္နိဳင္၊ မိခင္လုပ္တဲ့သူက ပိုက္ဆံမယ္မယ္ရရမရွာတတ္။ ဒီလိုႏွင့္ အရြယ္ေရာက္တဲ့သမီးအၾကီးေတြက မိသားစုအတြက္ဘ၀ကိုရင္းျပီး တစ္ဘက္နိဳင္ငံမွာ ေသြးသားႏွင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းျပဳျပီး မိသားစုကိုျပန္ေထာက္ရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ အခုလည္း ရွိေနတုန္းပါဘဲ။ (ျပည့္တန္ဆာမို ့လို ့ဆိုျပီး သူတို ့ကို အထင္မေသးလိုက္ပါႏွင့္။ မိဘႏွင့္ေမာင္ႏွမေတြကို လုပ္ေကၽြးေနၾကတဲ့သူေတြပါ။)
ျမန္မာျပည္ျမိဳ ့ၾကီးအခ်ိဳ ့မွာလည္း အဲဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြက ျဖစ္ေနပါျပီ။ မိဘေတြက မိသားစု၀န္ကိုမထမ္းနိဳင္ၾကေတာ့တဲ့အခါမွာ (အထူးသျဖင့္ ဖခင္မရွိေတာ့တဲ့ မိသားစုေတြမွာ) သမီးေတြက မိသားစုအတြက္ ရင္းရပါေတာ့တယ္။ အဓိကကေတာ့ ပညာမရွိျခင္း၊ မိသားစုဦးေရမ်ားျခင္း၊ ပံုမွန္ရပ္တည္နိဳင္ေလာက္ေအာင္ မိသားစု၀င္ေငြမေကာင္းျခင္း စတာေတြေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တအားငတ္လာေတာ့ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာကို သူတို ့ေခါင္းထဲထည့္ဖို ့ဆိုတာက မလြယ္ေလာက္ဖူးေလ။ Survive လုပ္ဖို ့အတြက္ ဟိုးအတြင္းထဲမွာရွိေနတဲ့အတၱက ေခါင္းေထာင္ထလာျပီကိုး။
တကယ္လို ့ကိုkennethအေနႏွင့္ ဒါမ်ိဳးမရွိနိုင္ေသးဘူးလို ့ထင္ေနေသးတယ္ဆိုရင္ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ဒီလိုျပည့္တန္ဆာကိစၥေတြကို ပညာေပးကူညီေပးေနရတဲ့ NGO အဖြဲ ့အစည္းေတြရွိပါတယ္။ သူတို ့ဆီကို စံုစမ္းေမးျမန္းၾကည့္နိုင္ပါတယ္။ သူတို ့ေတြသုေတသနလုပ္ထားတဲ့ စာတမ္းေတြရွိပါတယ္။ နီးစပ္တဲ့သူကေနတဆင့္ ငွားဖတ္ၾကည့္လို ့ရပါတယ္။
ဒီလို ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြက ျမန္မာျပည္ နယ္အသီးသီးမွာလည္း ရွိေနပါတယ္။ ခရီးအထြက္မ်ားျပီး စပ္စုတတ္လို ့ရွိရင္ ဒီလိုမ်ိဳး ဇာတ္လမ္းေတြနားမဆံ့ေအာင္ ၾကားနိဳင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ ့ဆို ေငြေထာင္ဂဏန္းေလာက္ရဖို ့အတြက္ ဘ၀ကို ရင္းေနၾကရပါတယ္။ တကယ္သနားစရာေကာင္းၾကတဲ့ ဘ၀ေတြပါ။
ဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ကြန္မန္ ့ေရးရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြကို ေျပာေနရံုႏွင့္မျပီးဘဲ ဘယ္လို Constructive Approach လုပ္မလဲဆိုတာ ၀ိုင္းစဥ္းစားေစခ်င္လို ့ပါ။ ဘာသာေရးဘက္ကေရာ၊ လူမႈေရးဘက္ကေရာ၊ စီးပြားေရးဘက္ကေရာ (နိဳင္ငံေရးဘက္ကိုေတာ့လံုး၀မေျပာလိုပါ။ ကိုယ္ဘာမွမတတ္နိဳင္လို ့ပါ) ဘယ္လို ၀ိုင္း၀န္းကူညီေဆာင္ရြက္ၾကမလဲ ဆိုတာ အေျဖရွာေစခ်င္လို ့ပါဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ လက္မခံနိဳင္ေသးရင္ ျပန္လည္ေခ်ပနိဳင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ေက်းဇူးပါ။
ကၽြန္ေတာ္လဲ အဲဒီလုိ ဆင္းရဲတဲ့ အၾကိဳအၾကားေတြက လာခဲ့တာပါ။ ရန္ကုန္မွာေရာ နယ္စပ္မွာေရာ ၾကိဳက္တဲ့ေနရာ ေမးပါ။ ဗုဒၵဘာသာ ကရင္ ဗမာ မြန္ တုိင္းရင္းသားေတြၾကားထဲမွာ မိဘလုပ္ေကၽြးေနတဲ့ ျပည့္တန္ဆာတုိ႔၊ ဆင္းရဲလုိ႔ ဒီဘဝ ေရာက္ရတာပါဆုိျပီး ဂုဏ္ရွိေနတဲ့သူတုိ႔ မရွိပါဘူး။ စက္ခ်ဳပ္ ေစ်းေရာင္း၊ ပန္းရံရြက္ေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြ ၾကားထဲမွာလဲ ဒီလုိ မိန္းကေလးမ်ိဳးကုိ မေပါင္းသင္းၾကပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမိတဲ့ စကားက ပံုၾကီးခ်ဲ႕ အျမတ္ထုတ္ခ်င္တဲ့ သူေတြအတြက္ အကြက္ ျဖစ္သြားမွာ စုိးလုိ႔ပါ။ ဒီလုိ ေျပာတတ္တဲ့လူေတြ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြေတြထဲမွာကုိ ရွိပါတယ္။ ေျပာတုန္းက မိတ္ေဆြကုိ လက္ဝဲသမား ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားတယ္လုိ႔ မေျပာလုိက္တာက ဘာသာမဲ့ လက္ဝဲသမား၊ တုိးတက္တယ္ဆုိတဲ့ လူေတြက ဒီစကားမ်ိဳး မ်ားမ်ားေျပာမွန္း ကၽြန္ေတာ္ သိေပမယ့္ အားနာလုိ႔ပါ။ အဓိကက ေခတ္ၾကီးမေကာင္းဘူးဆုိတာ လူတုိင္း သိတယ္။ တျခားသက္ေသေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ မိဘေတြ သိကၡာက်ေအာင္ ကိန္းဂဏန္းေတြ ၁၀၀၀ နဲ႔ေျမွာက္ ပံုၾကီးမခဲ်႕ပါနဲ႔။ မိဘတုိင္း ဒီလုိ မယုတ္မာပါဘူး။
ဘုရားမရွိခုိးတာ ဂုဏ္ရွိတယ္ထင္တဲ့ ကၽြႏ္ေတာ့္အသိေတြ ဒါမ်ိဳး လုပ္ၾကံသတင္း အျမဲလႊင့္တယ္။ သီလရွင္ ဆရာေလးေတြ ဒီအလုပ္လုပ္စားေနပါျပီဆုိတဲ့ စာထုတ္ လူၾကားထဲ ေဟာေျပာတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကုိ သည္းမခံႏုိင္ေတာ့ဘဲ ဒါ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ျငင္းေတာ့ ဘယ္ေနရာ ဘာေက်ာင္းဆုိတာ ဘာသက္ေသမွ ျပန္မျပႏုိင္ဘဲ အတင္း ဒီစာကုိ ဖ်က္မေပးႏုိင္ဘူးဆုိျပီး ခံျငင္းတယ္။ ဟုတ္ရင္ ေရး၊ ဘယ္ေနေရာ ဘယ္ေက်ာင္းဆုိတာ မေျပာႏုိင္၊ ရန္ကုန္မွာလဲ မေနတာ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ ရွိတဲ့လူက အေဝးကေန လိမ္တာ ဘာသာေရး သိကၡာက်လုိ႔ မခံႏုိင္တာပါ။ ဟုတ္ရင္ သက္ေသျပဖုိ႔၊ ေနရာေျပာဖုိ႔ ေက်ာင္းနာမည္ ေျပာဖုိ႔က် ဘာမွ မေျပာႏုိင္ဘူး။ ဟုတ္ရင္ သံဃအဖြဲ႕အစည္းေတြ တုိင္လုိ႔ရတယ္။ ရန္ကုန္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြ တုိင္ရင္ေတာင္ နီးနီးေဝးေဝး သာသနာ သိကၡာက်မခံဘဲ ခ်က္ခ်င္း ေျဖရွင္းေပးမွာပဲ။ ဒါ မဟုတ္ေပမယ့္ သီလရွင္ေတြ သိကၡာမက်ပါဘူး။ အစုိးရကုိပဲ လူမုန္းၾကမွာမုိ႔ ႏုိင္ငံေရး ပရိယာယ္ပါဆုိတဲ့ပံုမ်ိဳး မလုပ္ပါနဲ႔။ ေခတ္မေကာင္းလုိ႔ ကြန္ျမဴနစ္မိဘေတြရဲ႕ သမီးေတြ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္စားကုန္ျပီလုိ႔ ကုိယ္ျပန္ထိေအာင္ လုပ္ၾကံသတင္းလႊင့္တာက် မလုပ္ၾကပါလား။
သာသနာ့ဝန္ထမ္းေနတဲ့ သီလရွင္ေလးေတြကုိ ၾကည္ညိဳလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဦးဇင္းေတြေရာ သီလရွင္ေတြေရာ တတ္ႏုိင္သမွ် လွဴေနတဲ့သူမုိ႔ မဟုတ္မွန္း သိတာ။ ဆန္ေလာင္းရင္ေတာင္ ထပ္ထပ္ေလာင္းေနရင္ အားနာပါျပီ ေတာ္ပါျပီ၊ ျပည့္စံုပါျပီ ေျပာတတ္တဲ့ ဆရာၾကီး ဆရာေလးေတြ။ ဘာမွ အက်င့္မပ်က္ဘူး။ ဒါကုိ အားက်ျပီး သီလရွင္ဝတ္ျပီး လုိက္ေတာင္းတဲ့ အရပ္ထဲက လူဝတ္ေၾကာင္ သီလရွင္တုေတြက တျခားပဲ။
စီးပြားေရး က်ပ္တည္းလုိ႔ မိန္းကေလးေတြ ပ်က္စီးေနျပီဆုိတဲ့ စကားကုိ မိန္းကေလးေတြ ေရွ႔မေရွာင္ လမ္းျပသလုိ အထပ္ထပ္ ေျပာတယ္။ တကယ္ဆုိ လမ္းမွားေနတဲ့ ကေလးမေတြ ေတြ႔ရင္ေတာင္ သမီးခ်င္း စာနာစိတ္နဲ႔ ဆုိဆံုးမၾကပါ။ ထိုင္းမွာလဲ ျပည္တြင္းမွာ က်ပ္တည္းလုိ႔ စက္ရံုအလုပ္သမေလးေတြ၊ အိမ္ေဖာ္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ရုန္းကန္ေနရတာ အမ်ားၾကီးပဲ။ ဟုိအတန္းေရာက္သြားတဲ့ မိန္းကေလးကုိ ဒီလုိ ရုိးသားတဲ့ မိန္းကေလးမ်ိဳးက သူနဲ႔ တတန္းစားတည္း အထင္မခံပါဘူး။
ျပည့္တန္ဆာေတြကုိ ကူညီေနတဲံ အန္ဂ်ီအုိေတြမွာလဲ တစ္ခ်ိဳ႕က ျပည့္တန္ဆာဆုိတာ ခြဲျခားဆက္ဆံရာ ေရာက္တယ္။ ရုိးရုိးအလုပ္သမားလုိပဲ သူတုိ႔လဲ လိင္အလုပ္သမ sex worker သာ ျဖစ္တယ္။ discriminate မလုပ္ရဘူးဆုိျပီး ျပည့္တန္ဆာ အေရအတြက္ တုိးေအာ္င ဝါဒျဖန္႔ေပးသလုိ လုပ္ေနတာ။ အိပ္ခ်္အုိင္ဗီြ မျဖစ္ေအာင္ အေနအထုိင္ ဆင္ျခင္ဖုိ႔၊ ျဖစ္ျပီးသားလူေတြကုိ မခ်ိဳးႏွိမ္ဖုိ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြက ဆံုးမတယ္။ ၾကိဳက္သလုိေန၊ ဘာပစၥည္းေလး ေဆာင္ထား ဆုိတာမ်ိဳးက ရဟန္းနဲ႔ မအပ္စပ္လုိ႔ ဝင္မေျပာဘူး။ ခုလဲ မဆုိင္တာေတြ ေျပာခ်င္ရင္ မဆုိင္တဲ့သူေတြနဲ႔ ေျပာပါ့မယ္။ သာသနာေရး ဘေလာ့တစ္ခုမွာ ဒီ တစ္တစ္ခြခြ ေဆြးေႏြးရမယ့္ ကိစၥေတြ ဝင္မေျပာပါနဲ႔ မိတ္ေဆြ။
ကၽြန္ေတာ္ ထပ္မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဓိကက ကၽြန္ေတာ္ ဘာသာေရး သက္သက္ ေမးေလွ်ာက္တာပါ။ ဒါပဲ သိခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေမးခ်င္တာ ႏွစ္ခုတည္းပါ။ ဒါကုိ သာသနာေတာ္က ဘယ္လုိ သေဘာထားလဲ သိခ်င္တယ္။ နားလည္ေပးပါဗ်ာ။
ထပ္ေျပာခ်င္လဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မဆုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ကိုkenneth ေရ
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ့သလိုဘဲ အကို ့အေနႏွင့္ ျပည္ပမွာေရာက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနလို ့လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီလိုမ်ိဳး ပတ္၀န္းက်င္ေတြႏွင့္ သိပ္မပတ္သတ္ အလွမ္းေ၀းေနလို ့မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိဳင္ပါတယ္။ ဥပမာဗ်ာ။ အကို ့အေနႏွင့္ ရန္ကုန္မွာေနတာ အႏွစ္ (၃၀) ရွိျပီဆိုပါေတာ့။ ရန္ကုန္ရဲ ့ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ေရာက္ဖူးမယ္။ ဒါေပမဲ့ တေန ့ကမွ နယ္ကေန ရန္ကုန္ကို ေရာက္လာတဲ့သူတစ္ေယာက္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာတစ္ခုကို အကို ေရာက္ဖူးခ်င္မွေရာက္ဖူးလိမ့္မယ္။ ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ အဲဒီေနရာႏွင့္ ကိုယ္ႏွင့္က သိပ္ပတ္ပတ္သက္သက္မရွိခဲ့လို ့ဘဲ။ အဲဒါကို အဲဒီေနရာၾကီး မရွိပါဘူး။ ငါရန္ကုန္မွာေနလာတဲ့ အႏွစ္ (၃၀) ရွိပါျပီကြာ လို ့သြားေျပာလို ့မရပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥမ်ိဳး ကိုယ္လုပ္ေနက် အလုပ္ကိစၥမ်ိဳးႏွင့္ ပတ္သတ္မႈမရွိရင္ တခ်ိဳ ့အေၾကာင္းေတြကို Detail သိဖို ့ဆိုတာ မလြယ္နိဳင္ပါဘူး။
အခုကိစၥလည္း အဲဒီလိုပါဘဲ။ အကိုဘ၀ေပါင္းစံုကေန က်င္လည္လာတာ ဟုတ္ေကာင္းဟုတ္နိဳင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ Field ႏွင့္ ပတ္သတ္မႈမရွိရင္ ဒီကိစၥေတြကို ထဲထဲ၀င္၀င္ မသိနိဳင္ပါဘူး။
လူတခ်ိဳ ့သြားပုပ္ေလလြင့္ေျပာတဲ့ သတင္းေတြ၊ ေကာလဟလေတြလိုမ်ိဳး အခုကိစၥကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။
တကယ္ ဒီအေၾကာင္းေတြသိခ်င္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ အဖြဲ ့အစည္းေတြမွာ သူတို ့Research Data ေတြရွိပါတယ္။ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း ကေန ယေန ့အခ်ိန္အထိ နိဳင္ငံတ၀ွမ္းမွာျဖစ္ေနတဲ့ Real Situation ေတြကို သူတို ့ေငြအေျမာက္အျမားအကုန္အက်ခံျပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္ယူျပီး ပညာရွင္ေတြႏွင့္ လုပ္ထားတဲ့ Data ေတြပါ။ ဒီ Research ေတြမွာ ပါတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြက လိမ္လို ့မရပါဘူး။ အဆင့္ဆင့္ စီစစ္မႈ၊ စစ္ေဆးမႈေတြျဖတ္သန္းျပီးမွ ထြက္လာတဲ့ Final Report ေတြပါ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ Public ကို ခ်ျပခြင့္မရွိလို ့သာ လူအမ်ားမသိၾကတာပါ။
ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ၾကရတယ္ဆိုတာ အခ်ိဳ ့က မိမိစရိုက္၀ါသနာေၾကာင့္ျဖစ္ၾကတာလည္း ရွိသလို၊ တခ်ိဳ ့ေတြကေတာ့ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မိမိစိတ္အလိုမပါဘဲ ဒီဘ၀ကို ေရာက္လာၾကရတာပါ။ (အတိတ္ဘ၀ေတြက ကံ၀ဋ္ေၾကြးေတြေၾကာင့္လို ့ေျပာလို ့ရပါတယ္။) ဒုတိယအမ်ိဳးအစား ျပည့္တန္ဆာေတြ ဒီအလုပ္လုပ္ေနၾကလို ့ ေပ်ာ္ေနၾကမယ္ထင္သလားဗ်ာ။ သူတို ့ ဘ၀ရပ္တည္မႈအတြက္၊ မိသားစုဘ၀အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ကို ရင္းျပီးေတာ့ တာ၀န္တစ္ခုလိုမ်ိဳး လုပ္ေနၾကတာပါ။ သူတို ့မွာ တျခားလုပ္တတ္တာလည္း မရွိဘူး။ ရွိတဲ့အလုပ္ေတြကလည္း သူတို ့လိုေနတဲ့ ေငြပမာဏကို ျပည့္မွီေအာင္ မျဖည့္ဆီးနိဳင္ဘူးကိုး။
ဒီ Field ကို စိတ္၀င္စားလို ့Study လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့ Resource ယူလို ့ရတဲ့ေနရာေတြ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလးႏွင့္ က်ိဳင္းတံု၊ လားရိႈးလို ျမိဳ ့ေတြမွာ အဖြဲ ့အစည္းေတြရွိပါတယ္။ သူတို ့ေတြကို ေမးၾကည့္ရင္ ပိုေသခ်ာတိက်တဲ့အေျဖေတြကို ေပးနိဳင္ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ျပီး ျမန္မာျပည္ႏွင့္ပတ္သတ္ျပီး လူမႈေရးစိတ္ပညာဘာသာႏွင့္ လူထုစီမံခန္ ့ခြဲေရးဘာသာရပ္ေတြ ျပည္တြင္းမွာႏွင့္ ျပည္ပမွာ ေလ့လာထားတဲ့သူေတြႏွင့္ နီးစပ္လို ့ရွိရင္လည္း ေမးစမ္းၾကည့္လို ့ရနိဳင္ပါတယ္။ ပါးစပ္ထဲေတြ ့ကရာ ေျပာတယ္လို ့ထင္ေနမွာစိုးလို ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာထက္ ပညာရွင္ေတြ ေျပာတာပိုတိက်နိဳင္ပါတယ္။ သူတို ့မွာ အခ်က္အလက္အေထာက္အထား၊ဓါတ္ပံုေတြ၊ Graph ေတြႏွင့္ ခိုင္ခိုင္မာမာရွိပါတယ္။
ေအာ္ ေမ့ျပီး ေျပာဖို ့က်န္ခဲ့ေတာ့မလို ့။ ကၽြန္ေတာ္ နိဳင္ငံေရးသမားလည္း မဟုတ္ပါ။ စိတ္လည္းမ၀င္စားပါ။ ၀ါသနာလည္း မပါပါ။ အခုပို ့စ္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ္သိထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ ့ကို ဗဟုသုတ အလို ့ငွာ ၀င္ေရာက္ ျဖန္ ့ေ၀ေျပာၾကားျခင္းမွ်သာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ဘုန္းဘုန္းရဲ ့ဘာသာေရး Website စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ မဟုတ္တာ၊ တန္ဖိုးမရွိတာ၊ အက်ိဳးမဲ့တာေတြကို ေရးလို ေျပာလိုစိတ္လံုး၀ မရွိပါ ခင္ဗ်ား။ ေနာက္ျပီး ဘုန္းဘုန္းကိုယ္တိုင္လည္း ေလာကီ ေလာကုတ္ႏွစ္ပိုင္းလို ကၽြမ္းက်င္နားလည္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနလို ့လည္း အခုလို ့ကြန္မန္ ့မ်ိဳး၀င္ေပးတာပါ။
ကိုkenneth ခင္ဗ်ား
“ဒီလုိ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ရွိေနျပီဆုိတာ လံုးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ ရွာမွ ရွားတဲ့ အျဖစ္ပါ။ မိဘတုိင္း ဒီလုိ မယုတ္မာပါဘူး။”
ဆိုတဲ့ ကိုkenneth ရဲ ့စကားအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ေျဖရွင္္းခ်က္ေပးတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုးတင္တဲ့ ကြန္မန္ ့ကိုေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ပါ။ တစ္တစ္ခြခြစကားတစ္ခုမွ မပါသလို၊ မဆိုင္တာေတြလည္း တစ္ခုမွမပါပါဘူး။ အခုလိုကိစၥမ်ိဳးေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားၾကီးရွိေနပါေသးတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းစကားေပးရံုသက္သက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ား ရိုင္းမိလို ့လဲခင္ဗ်ား။
ဒီမိန္းကေလးကုိ စာနာအားေပးၾကတဲ့ လူငယ္ေတြမွာလဲ သူမွ ကံဆုိးေလျခင္း၊ ငါတုိ႔ မိဘေတြ ငါတုိ႔ကုိ ဒါမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ပါဘူး ဆုိတဲ့ စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ စာနာအားေပးၾကတယ္။ မိဘအရြယ္ေတြကလဲ ကေလးမေလး ကံဆုိးေလျခင္း၊ ငါတုိ႔ မိဘေတြ ဘယ္ေလာက္ငတ္ငတ္ ကုိယ့္သားသမီးကုိယ္ ဒီလုိ မလုပ္ရက္ပါဘူးဆုိတဲ့ စိတ္မ်ိဳး ရွိၾကတယ္။ အမ်ားနဲ႔မတူ ကံဆုိးတဲ့ ကေလးမေလးဆုိျပီး စာနာၾကတာ။ ဒါ မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကားမွာ ရွိတဲ့ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈေၾကာင့္ပါ။ မိတ္ေဆြေျပာတာက ..ဒါဘာထူးဆန္းလဲ။ ထမင္းငတ္လာရင္ မိဘဆုိတာလဲ စိတ္ခ်ရတာ မဟုတ္ဘူး..လုိ႔ မေျပာေပမယ့္ ေျပာရာ ေရာက္ေနျပီဆုိတာ သတိထားပါ မိတ္ေဆြ။ ဒီစိတ္မ်ိဳး ဒီသံသယမ်ိဳး သားသမီးေတြမွာ ဝင္သြားတာ ေကာင္းမလား ဆုိးမလား စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ တကယ္ စိတ္မခ်ရတဲ့ မိဘမ်ိဳးဆုိ ထားပါေတာ့။ မိဘ အမ်ားအျပားက သားသမီးကုိ ေကာင္းစားေစခ်င္ၾက၊ ဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္ၾကတာ ထံုးစံပါ။ သမီးကုိ ကုိယ့္အိမ္ကေန ေပ်ာ္ပါးဖုိ႔ ေငြေပးေခၚလုိ႔၇တဲ့ မိဘေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားၾကီးဆုိတဲ့ စကားဟာ မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကားက တစ္သက္တာ ယံုၾကည္မႈကုိ ခ်ိဳးဖ်က္ပစ္လုိက္တာပဲ။ တစ္ေသာင္းမွာ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္ဆုိလဲ တစ္ျပည္လံုး သန္း ၆၀ မွာ ၆၀၀၀ ေတာ့ စာရင္းလုိက္ေကာက္ရင္ ထြက္လာမွာေပါ့။ ဒါ မိဘအမ်ားစု မဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲတုိင္းလဲ ဒါမ်ိဳး မယုတ္မာဘူး။ ဒီယံုၾကည္မႈေလး သားသမီးေတြ ကေလးေတြမွာ ရွိေနတာကုိ မခ်ိဳးဖ်က္ခ်င္ပါနဲ႔ မိတ္ေဆြ။ မိဘဆုိတာ မယံုရဘူးလုိ႔ သြယ္ဝုိက္ေျပာလုိက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းဟာ ဘယ္ေလာက္ တစ္ခြမုိက္ရုိင္းတယ္ဆုိတာ လက္မခံခ်င္ေနပါ။ ကေလးေတြေရွ႕ေတာ့ ဒီလုိ သြားမေျပာပါနဲ႔။ ထပ္လဲ မေျပာပါရေစနဲ႔ေတာ့။
ေဆြးေႏြးသူမ်ားသုိ႔...
ဒီအေျဖရဲ႕ တက္လာတဲ့ ကြန္႔မန္႔ေလးေတြ ကုိ ဖတ္ၿပီးဒီပုိ႔စ္ေလးကုိ ျဖဳတ္ပစ္ရေကာင္းမလားဆုိတဲ့ အေတြးေတြ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ျငင္းရင္းခုံရင္းနဲ႔ မလုိအပ္တာေတြ ျဖစ္လာမွာ ဆုိးလုိ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ မျဖဳတ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ မျဖဳတ္ျဖစ္တာကလည္း ဒီမွာေျဖေပးထားတဲ့ မိဘအေပၚ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မျပစ္မွားတာ ေကာင္းတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ရယ္၊ ကာေမသုကံဆုိတာ ဒီလုိသူမ်ားကုိ က်ဴးလြန္ရင္ ကံထုိက္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ေလးေတြရယ္ကုိ တစ္ျခားစာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္ တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ် သိသြားပါေစရယ္ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ မျဖဳတ္ျဖစ္တာပါ။ ၀ုိင္း၀န္းေဆြးေႏြးၾကတာေတြက ကုိယ့္အျမင္၊ ကုိယ့္အေတြ႕အႀကဳံေလးေတြကုိ အေျခခံၿပီး ေဆြးေႏြးၾကတာဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွန္တယ္၊ ဘယ္သူမွားတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ မရပါဘူး။ အထူးသတိေပးခ်င္တာက စကားလုံးေတြေနာက္ကုိ လုိက္ၿပီးမခံစားၾကဖုိ႔ပါ။ စကားတစ္လုံးခ်င္းဟာ ျမင္တဲ့သူရဲ႕အျမင္မွာ လုိက္ၿပီး အဓိပ႔ါယ္ အယူအဆ ကဲြျပားတတ္လုိ႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအေမးရဲ႕ လုိရင္းအေျဖေတြကုိပဲ ခံယူသြားၾကဖုိ႔နဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေျခအေနေတြကုိ အက်ယ္အက်ယ္ မေျပာၾကေစဖုိ႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေဆါးေႏြးမႈေလးေတြကုိ ရပ္ေပးၾကဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။