လင္းလက္ေနတဲ့ အလင္းစက္ (သုိ႔) မနာပဒါယီ စာၾကည့္တုိက္


ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁-၁-၂၀၁၂ရက္ေန႔က ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ေမြးဖြားရာ ဇာတိျဖစ္တဲ့ ပဲခူးတုိင္း၊ ဒုိက္ဦးၿမိဳ႕နယ္၊ အုတ္ဝင္းေက်းရြာမွာ ႏွစ္သက္ဖြယ္ကုိ ေပးလွဴျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ မနာပဒါယီ ေက်းရြာစာၾကည့္တုိက္ကုိ ဖြင့္လွစ္လွဴဒါန္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စုစုေပါင္း ကုန္က်စရိတ္ သိန္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ တန္ဘုိးရွိခဲ့တဲ့ ဒီစာၾကည့္တုိက္ အလွဴေတာ္ကုိ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ သီးသန္႔ နဝကမၼအလွဴေတာ္မ်ား၊ ဓမၼပူဇာအလွဴေတာ္မ်ားကုိ အရင္းတည္ၿပီး ကိုရီးႏုိင္ငံ၊ ဒယ္ဂူးၿမိဳ႕ အနီးဝန္းက်င္မွာ ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ျမန္မာဒကာဒကာမမ်ားရဲ႕ စာၾကည့္တုိက္ အေဆာက္အအုံ အလွဴအပါဝင္ အမ်ားေပါင္းစုၿပီး လွဴဒါန္းၾကတဲ့ စာအုပ္ေပါင္းစုံနဲ႔ တန္ဆာဆင္ကာ ဖြင့္လွစ္ျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စာၾကည့္တုိက္ဖြင့္ပဲြ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ အဲဒီစာၾကည့္တုိက္ေရွ႕ ကြင္းျပင္မွာ မ႑ပ္ထုိးၿပီး အႀကိဳတရားပဲြ (၃)ရက္ျပဳလုပ္ေပးရင္း သံဃာေတာ္အပါး (၂၀)အား ဆြမ္း၊ သကၤန္းစတဲ့ အလွဴပစၥည္းမ်ား ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းတဲ့ သံဃာ့ပူေဇာ္ပဲြနဲ႔ ေက်းရြာတစ္ရြာလုံးမွာရွိတဲ့ အသက္ (၆၅)ႏွစ္အထက္ အဘုိးအဖြား အေယာက္ (၅၅)ေယာက္အား ပူေဇာ္တဲ့ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပဲြ အပါအဝင္ ဖြင့္ပဲြေန႔မွာ တစ္ရြာလုံးကုိ မုန္းဟင္းခါးအလွဴမ်ားလည္း ေကၽြးေမြးလူဒါန္းမႈ ျပဳလုပ္ၿပီး စာၾကည့္တုိက္အလွဴေတာ္ကုိ တျခားကုသုိလ္ေတာ္မ်ားနဲ႔ပါ အခ်ိဳေပၚသကာေလာင္း ကုသုိလ္အေပါင္းေတြ ေလာင္းျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလုိ ကုသုိလ္ေတြေပါင္းရံၿပီး အမ်ားသူငါကုိ ပညာအလင္းနဲ႔ ႏွစ္သက္မႈကုိ ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ဒီ“မနာပါဒယီ” စာၾကည့္တုိက္အလွဴေတာ္ဟာ အခုေတာ့ ဒီစာၾကည့္တုိက္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ အုတ္ဝင္းေက်းရြာအပါအဝင္ အနီးအနားဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့ ေက်းရြာအေတာ္မ်ားမ်ားအထိ ပညာနဲ႔အက်ိဳးျပဳရင္း အသိပညာ အလင္းစက္ေတြ ေပးေဝလွ်က္ ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း စာလာဖတ္သူေတြ၊ စာအုပ္လာငွါး၊ စာအုပ္လာအပ္သူေတြ၊ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္လာၾကည့္သူေတြ၊ ရြာမွာရွိတဲ့ မူလတန္းလြန္ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ အတန္းလုိက္ အေထြေထြ ဗဟုသုတအျဖစ္ ေန႔စဥ္ေနတုိင္း စာၾကည့္တုိက္က စာအုပ္တစ္ခုခုကုိဖတ္ၿပီး အတန္းထဲမွာ ေျပာဆုိေဆြးေႏြးေစတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ စသျဖင့္ စာၾကည့္တုိက္တံခါးဟာ အၿမဲတမ္းကုိ ပိတ္မထားႏုိင္ေအာင္ပဲ ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

စာၾကည့္တုိက္ဖြင့္ပဲြေန႔က ရြာသူရြာသားေတြကုိ ဘုန္းဘုန္းေျပာခဲ့တဲ့ “စာၾကည့္တုိက္ဖြင့္တယ္ဆုိတာ ပိတ္ထားဖုိ႔မဟုတ္၊ အလွျပဖုိ႔ မဟုတ္ဘဲ ဖြင့္ထားၿပီး ဖတ္႐ႈၾကဖုိ႔သာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အၿမဲတမ္း ဖြင့္ကာ အၿမဲဖတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဆုိတဲ့ ဒီအမွာစကားကုိ လက္ေတြ႕အားျဖင့္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္သြားေနၾကတာကုိ သိလုိက္ရတဲ့အတြက္ ဘုန္းဘုန္းမွာ ဒီပီတိေတြနဲ႔ “ေအာ္… အမ်ားသူငါအတြက္ အေကာင္းဆုံး ႏွစ္သက္ေစမႈကုိ ေပးျဖစ္ခဲ့ပါလား၊ တကယ့္ကုိပဲ မနာပဒါယီ ဆုိတဲ့ ကေလာင္အမည္နဲ႔ အန္ဝင္ခြင္က် ျဖစ္ေနပါေရာ့လား”လုိ႔ ေတြးရင္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ကုိယ့္လုပ္ရပ္အတြက္ ဂုဏ္ယူျဖစ္ခဲ့သလုိ ကုိယ့္ရဲ႕အလွဴေတြ အတြက္ အားျဖည့္ေပးခဲ့တဲ့ ဒကာဒကာမအေပါင္းကုိလည္း ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြအတြက္ အမွ်ေပးေဝကာ ေမတၱာေရမ်ား အထပ္ထပ္ သြန္းေလာင္းေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ စာၾကည့္တုိက္ဖြင့္တယ္ဆုိတာ ပိတ္ထားဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီစာၾကည့္တုိက္ကေန အမ်ားသူငါ၊ အထူးသျဖင့္ ကေလးသူငယ္ေတြရဲ႕ အသိဉာဏ္ပညာေတြကုိ ဖြင့္ေပးဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ ျပန္ဆက္က ဖြင့္တဲ့စာၾကည့္တုိက္ေတြကုိၾကည့္ရင္ အမ်ားအားျဖင့္ ပိတ္ထားတာကုိပဲ ေတြ႕ေနရေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ စာၾကည့္တုိက္လည္း ဒီလုိပဲလုိ႔ ထင္ၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အျမင္က်ဥ္းတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြကဆုိရင္ ဒီေလာက္အကုန္အက်မ်ားတဲ့ စာၾကည့္တုိက္ကုိ လုပ္မယ့္အစား တစ္အိမ္ကုိ ဘယ္ေလာက္ဆုိၿပီး ေပးလုိက္တာက ပုိအက်ိဳးရွိမယ္လုိ႔ေတာင္ မၾကားတၾကား ေျပာၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ လက္တေလာအေနအထားအရ ဒီလုိေျပာၾကတာ ျဖစ္ေပမယ့္ စာၿပီးရင္ မစင္ျဖစ္သြားမယ့္ အစီအစဥ္ထက္ အမ်ားသူငါကုိ ေရရွည္အက်ိဳးျပဳမယ့္ စာၾကည့္တုိက္အစီအစဥ္ကုိ ပုိၿပီးအေလးေပး ေဆာင္ရြတ္ရတာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ သူတုိ႔ေတြၾကားေအာင္ ဖြင့္ပဲြေန႔ကလည္း ဘုန္းဘုန္းထည့္ေျပာ ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

ေျပာခ်င္တာက ျမန္မာျပည္မွာ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ အဲဒီအထဲက လုိအပ္အခ်က္တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႕ အသိပညာ ဗဟုသုတ တုိးတက္ျဖစ္ထြန္းေရးဟာလည္း အဓိကက်တဲ့ အခန္းက႑မွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ ကုိယ့္တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ ကုိယ့္ဝန္းက်င္မွာ ျဖည့္ေပးသင့္တာေလးေတြ ျဖည့္ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့ အေနနဲ႔ လုိအပ္တဲ့ေနရာေလးတစ္ခုမွာ ပညာေရး အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစမယ့္ စာၾကည့္တုိက္ အလွဴကုိ အမ်ားေပါင္းစုၿပီး ေကာင္းမႈျပဳလုိက္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ဒီေကာင္းမႈရဲ႕ အက်ိဳးရလာဘ္ အေနနဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးသူငယ္ေတြ စာေပအေပၚ ဝါသနာပါကာ စာၾကည့္တုိက္မွာ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း စသျဖင့္ ေျပာလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီထက္ပုိၿပီး ဝမ္းသာစရာေကာင္းတာက ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ စာၾကည့္တုိက္ဟာ တျခားတျခား စာၾကည့္တုိက္ေတြလုိ ဖြင့္ၿပီးပိတ္ထားတဲ့ စာၾကည့္တုိက္မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ပိတ္ဖုိ႔အားနာရေလာက္ေအာင္ စာဖတ္သူမ်ားနဲ႔ အထူးစည္ပင္ေနတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ပညာအလင္းေရာင္ ရေစဖုိ႔ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့တဲ့ ဒီစာၾကည့္တုိက္ဟာ အခုအခ်ိန္မွာ တကယ့္ကုိပဲ အလင္းစက္ေလးေတြနဲ႔ လင္းလက္ေနမယ့္ ပုံရိပ္ေတြ ေတြ႕လာရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဦးေဆာင္သူေရာ၊ လူဒါန္းသူေတြ အေနနဲ႔ပါ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ၾကရမွာျဖစ္ၿပီး ဒီအလွဴဟာလည္း အမွန္ပဲ လုိအပ္ေနတဲ့ေနရာမွာ လုိအပ္တဲ့ အလွဴကုိ လွဴဒါန္းရာေရာက္တဲ့အတြက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈဟာလည္း ေဖာ္မျပႏုိင္ေအာင္ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ေနတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ဖက္ကလည္း ဒီလုိအက်ိဳးရွိတဲ့ အရာေလးေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ေရရွည္ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္သလုိ လုိအပ္ေနတဲ့ စာအုပ္စာတမ္း၊ ရံပုံေငြ စတာေတြကုိလည္း အဆက္မျပတ္ ပံ့ပုိးေနၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ စာၾကည့္တုိက္အတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ လုပ္ၿပီးရင္ ၿပီးၿပီးေရာထားကာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈ မရွိဘဲ ပစ္ထားတတ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ တစ္ဝန္းလုံးမွာရွိတဲ့ လူအေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အက်င့္စ႐ုိက္ေတြအတြက္လည္း လိုအပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေနရာေဒသ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒီလုိထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈ မရွိလုိ႔ ပ်က္ဆီးေနတာေတြဟာလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနတတ္ပါတယ္။ စေတာ့စလုိက္တာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေကာက္႐ုိးမီးလုိ တစ္ဟုန္းဟုန္းေတာက္ၿပီး ခဏေလးညိမ္းသြားတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္၊ အစေကာင္းၿပီး အေႏွာင္းေသခ်ာေအာင္လည္း လုပ္ဖုိ႔လုိအပ္ေနတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အလုပ္တစ္ခု လုပ္တဲ့အခါ မလုပ္ခင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိမရွိ အရင္စဥ္းစားၿပီး ရိွတဲ့အရာကုိ လုပ္ၿပီးရင္လည္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္ဆုိတာ မနာပဒါယီ စာၾကည့္တုိက္အလွဴက သက္ေသျပလုိက္တာကုိ စံနမူနာယူၿပီး ေနာက္ေနာင္လည္း အက်ိဳးရွိမယ့္ေနရာေတြမွာ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေရြးခ်ယ္ကူညီပ့ံပုိးရင္း ေနာက္ထပ္အလင္းစက္ေတြကုိ ပုိပုိၿပီး လင္းလက္ေပးႏုိင္ေအာင္ ပါရမီျဖည့္ႏုိင္ၾကပါေစေၾကာင္း ဆႏၵျပဳရင္း မနာပဒါယီ စာၾကည့္တုိက္အလွဴမွာ အားျဖည့္လွဴဒါန္းၾကတဲ့ ကုိရီးယားေရာက္ စိတၱသုခ ေရႊညီအစ္ကုိမ်ားနဲ႔ အလွဴအေပၚ သာဓုေခၚလုိၾကတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္း ဝမ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚႏုိင္ေစဖုိ႔ အဆက္မျပတ္ လင္းလက္ေနတဲ့ အလင္းစက္ေလးတစ္ခုအေၾကာင္း တစ္ဆင့္ျပန္လည္ မွ်ေဝလုိက္ရပါတယ္။

မနာပဒါယီ စာပန္းခ်ီ ရွည္တည္ကာလ တုိင္ေစေသာ္။ ။

Read more »

၂၅၅၅ႏွစ္ျပည့္ေန႔ (သုိ႔) ႏွစ္၂၆၀၀ျပည့္ေန႔

လာမယ့္ ၁၃၇၄ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ (၅-၅-၂၀၁၂)၊ စေနေန႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ မေမ့အပ္တဲ့ေန႔လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔မွာဆုိရင္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီးခ်ိန္မွ စတင္ၿပီး ေရတြက္လာခဲ့တဲ့ သာသနာေတာ္ ၂၅၅၅ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ေန႔လည္း ျဖစ္သလုိ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ဘုရားအျဖစ္ကုိ ေရာက္ရွိေတာ္မူၿပီးခ်ိန္မွ စတင္ေရတြက္လာခဲ့တဲ့ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ ပြင့္ထြန္းေတာ္မူလာျခင္း ႏွစ္ေပါင္း၂၆၀၀ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ေန႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶ တည္ေထာင္ေတာ္မူသြားတဲ့ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ ၾကာျမင့္လာတဲ့ သက္တမ္းဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္ ယေန႔ကာလတုိင္ေအာင္ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီး အရွည္တည္တံ့ေအာင္ ၄၅ႏွစ္လုံးလုံး မေနမနား သာသနာျပဳေတာ္မူသြားတဲ့ အႏႈိင္းမဲ့ အရွင္ျမတ္ၾကီးရဲ႕ မွတ္ေက်ာက္ကာလလုိ႔ ဆုိရင္လည္း ဆုိႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၾကည္ညိဳတတ္မယ္ဆုိရင္ ဒီလုိေန႔ထူးေနျမတ္ၾကီးမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာေတာ္နဲ႔ ဘုန္းေတာ္၊ ကံေတာ္၊ ဉာဏ္ေတာ္ေတြကုိ အာ႐ုံျပဳရင္း ဗုဒၶဂုဏ္ကုိ အထပ္ထပ္ပြားမ်ားဖုိ႔ သိပ္ေကာင္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ သက္တမ္းအတုိဆုံး ကာလမွာ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဘုရားရွင္ ျဖစ္ေတာ္မူတာေၾကာင့္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ေနခြင့္ရတဲ့ ၄၅ႏွစ္တာ ဒီကာလေလးမွာ တကယ့္ကုိပဲ ကုိယ့္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ခႏၶာဝန္ကုိ မငဲ့ကြက္ သတၱဝါေတြအတြက္ အလုပ္လုပ္ေတာ္မူလာခဲ့တာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိေတာ္ျမတ္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးေနာက္မွာ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ကုိယ္စား သြန္သင္လမ္းညႊန္ေပးသြားမယ့္ တရားေတာ္ျမတ္မ်ားကုိ ဆရာစားမခ်န္ အကုန္အစင္ ေဟာေတာ္မူသြားတာဟာလည္း သက္တမ္းတုိတဲ့ ဘုရားရွင္မ်ားရဲ႕ ေနာက္ပုိင္း သာသနာေတာ္ႀကီး အရွည္တည္တံ့ေစေရးကုိ ေရွး႐ႈေတာ္မူသြားတဲ့ ပုံရိပ္မ်ားအျဖစ္ ထင္က်န္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးခ်ိန္ကစလုိ႔ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူသြားခ်ိန္အထိ ေဝေနယ် သတၱဝါေတြအတြက္ တဖြဖြ မွာေတာ္မူသြားတဲ့ အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ (မေမ့မေလ်ာ့ သတိရွိၾက)ဆုိတဲ့ အမွာစကားဟာလည္း ၾကာေလေမ့ေလ့ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ဒီေနေခတ္ သတၱဝါေတြအတြက္ အလြန္အဖုိးထုိက္လွတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာ အရွင္အာနႏၵာ မေထရ္ကုိ မိန္႔ေတာ္မူသြားတဲ့ “ငါဘုရား မရွိတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ ငါဘုရားေဟာေတာ္မူထားတဲ့ တရားေတာ္ေတြဟာ သင္တုိ႔ရဲ႕ ဆရာပဲ”ဆုိတဲ့ စကားေတာ္ျမတ္ဟာလည္း ဆရာ့စကားလုိက္နာထားၿပီး တရားအလုပ္အားထုတ္ကာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိေနၾကတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္ ေယာဂီေတြအတြက္ အမွန္ပဲ ဆရာအျဖစ္ ထင္ထင္ရွားရွား ျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားဟာ သက္ရွိထင္ရွားရွိတုန္းမွာလည္း လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ အလုပ္ေတြကုိ အကုန္လုပ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့အျပင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီး ေနာက္ပုိင္းကာလ အတြက္လည္း ႀကိဳတင္စီမံ အပ္ႏွင္းေတာ္မူတာေတြကုိလည္း လုပ္ေတာ္မူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶဟာ ကုိယ့္ေတာ္ကုိယ္စား သံဃာ့အားကုိ အထူးကုိးစားေတာ္မူသလုိ သံဃာထုကုိလည္း အလြန္ေလးစား တန္ဘုိးထားကာ ရွိသမွ်အကုန္ အပ္ႏွံေတာ္မူသြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ သာသနာေတာ္ႀကီး တစ္ခုလုံးကုိလည္း သံဃာေတာ္မ်ားထံ အပ္ႏွံၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ မွာေတာ္မူသြားခဲ့ပါတယ္။ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ မရွိေတာ့တဲ့ ေနာက္ပုိင္းသာသနာေတာ္ႀကီးဟာ ဘယ္ေရြ႕ဘယ္မွ် အတိအက် တည္မယ္ဆုိတာကုိ မိန္႔ေတာ္မမူဘဲ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာေတာ္မူထားတဲ့အတုိင္း မဂၢင္ရွစ္ရပ္ လမ္းသြယ္ျမတ္ကုိ စံထားၿပီး က်င့္ႀကံပြားမ်ားမယ္ဆုိရင္ သာသနာေတာ္မွာ အရိယာသူေတာ္သူျမတ္မ်ား မဆိတ္သုဥ္းဘဲ ပုိ၍ၾကာၾကာ တည္တံ့ႏုိင္မွာ ျဖစ္ေပမယ့္ သာသနာေတာ္ ပ်က္ဆီးဆုတ္ယုတ္ေစႏုိင္တာလည္း ဘုရားတပည့္ သာဝကမ်ားကပဲ လုပ္ႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သာသနာေတာ္ အရွည္တည္ေရး၊ မတည္ေရးဟာ သာဝကမ်ားရဲ႕ အက်င့္ျမတ္မ်ားကုိ က်င့္ေရးမက်င့္ေရးအေပၚ အဓိကက်ေၾကာင္း မိန္႔ေတာ္မူသြားတာလည္း ရွိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကံေကာင္းေထာက္မစြာပဲ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား ယုံၾကည္ကုိးစားၿပီး အပ္ႏွံေတာ္မူသြားတဲ့ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ တပည့္သား သံဃာေတာ္မ်ားက ေခတ္အဆက္ဆက္ အဓမၼဝါဒမ်ားကုိ တြန္းလွန္ကာ ဓမၼအမွန္တရားနဲ႔ သန္႔ရွင္းသုတ္သင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ လာခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ယေန႔ဆုိရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္ၾကာေအာင္ ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိ တည္တံ့ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးနဲ႔ရင္းခဲ့ရတဲ့ ရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ေသြးနဲ႔ေရးထားတဲ့ သာသနာေတာ္ႀကီးဟာ ေနာက္ေနာင္လည္း ပုိၿပီးသန္႔ရွင္း တည္တံ့ျပန္ပြားဖုိ႔ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ တပည့္သာဝကမ်ားအေပၚမွာ တည္မွီေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၅၅၅ႏွစ္နဲ႔ ၂၆၀၀ႏွစ္ေတြဟာ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားရဲ႕ အတၳဳပၸတ္နဲ႔ ရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ကုိ ထင္ဟပ္ျပေနတာျဖစ္ၿပီး ရွင္ေတာ္ျမတ္ေက်းဇူးနဲ႔ အဆက္ဆက္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ သာဝကမ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ယေန႔ကာလတုိင္ေအာင္ စစ္မွန္တဲ့ဓမၼနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့ သစၥာတရားေတြကုိ သိရွိခံစားခြင့္ရေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးသိတတ္မယ္ဆုိရင္ သတၱဝါေတြအေနနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္စရာေတြဟာ ေရတြက္လုိ႔ေတာင္ကုန္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဆုိေတာ့ကား ဗုဒၶဘာသာေတြအေနနဲ႔ ဆပ္မကုန္တဲ့ ေက်းဇူးေတြကုိ မဆပ္ႏုိင္တာေတာင္မွ သာသနာေတာ္ ၂၅၅၅ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔နဲ႔ ဗုဒၶပြင့္ထြန္းေတာ္မူျခင္း ႏွစ္၂၆၀၀ျပည့္တဲ့ လာမယ့္ကဆုန္လျပည့္ေနမွာေတာ့ ဘုရားအလုိ ရွိေတာ္မူတဲ့ ကုသုိလ္တရားေလးနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ အလြန္အမတန္ အဖုိးတန္တဲ့ ေက်းဇူးဆပ္နည္းတစ္ခု ျဖစ္သြားမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားက သတၱဝါေတြကုိ ျဖစ္ေစခ်င္တာက ပစၥည္းေတြေပးကမ္း ေထာက္ပ့ံေစတာထက္ မေကာင္းမႈေတြေရွာင္ၿပီး ေကာင္းမႈေလးေတြ ေဆာင္ေစခ်င္တာ အဓိကျဖစ္တဲ့အတြက္ တတ္ႏုိင္သမွ် မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ေလးေတြ မလုပ္ဘဲ ကုသုိလ္အလုပ္ေလး တစ္ခုခုေလာက္ လုပ္ျဖစ္သြားရင္ ဒီေန႔ကဆုန္လျပည့္ေန႔ဟာ ေသြးနဲ႔ရင္းခဲ့တဲ့ ဘုရားရွင္ကုိ ေက်းဇူးဆပ္ရာ အမွန္ေရာက္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသြးနဲ႔ေရးခဲ့တဲ့ သာသနာေတာ္ႀကီး အရွည္တည္တံ့ေစဖုိ႔ အထုိက္အေလ်ာက္ အေထာက္အကူေရာက္ေစမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူတုိင္းလူတုိင္း ထူးျခားတဲ့ ေန႔ေလးတစ္ခုမွာ ထူးျခားတဲ့ ကုသိုလ္ေလးတစ္ခု လုပ္ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ ထူးျခားတဲ့ ရလာဘ္တစ္ခုခုကုိ အမွန္ရေစမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အက်ိဳးရတာ မရတာ ေနာက္ထား ကုိယ့္ဘဝအတြက္ေတာ့ ထူးျခားတဲ့ ကုသုိလ္ေလးတစ္ခုေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ လုပ္ၾကည့္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈဟာ ေန႔စဥ္လုပ္ႏုိင္ရင္ ေကာင္းေပမယ့္ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ဒီလုိေန႔ထူး ေန႔ျမတ္မ်ိဳးမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အဓိ႒ာန္ျပဳ ေကာင္းမႈတစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ၾကည့္သင့္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလုိ လုပ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဒီႏွစ္ထူးျခားတဲ့ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ဟာ ကုိယ့္ဘဝအတြက္လည္း ထူးျခားမႈတစ္ခု ျဖစ္ေစမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

က်န္တာေတြ မလုပ္ႏုိင္တာေတာင္ လာမယ့္ကဆုန္လျပည့္ေန႔မွာ ဗုဒၶဘာသာေတြ အေနနဲ႔ ရွစ္ပါးသီလေလး ေဆာက္တည္၊ တတ္ႏုိင္သမွ် အလွဴဒါနေလးလုပ္၊ ေမတၱာေလးပုိ႔၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုခု ပြားမ်ား၊ တစ္ပုိင္တစ္ႏုိင္ သမထ၊ ဝိပႆနာ အလုပ္ေလးေတြလုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး လုပ္ေနက် အလုပ္ေတြျဖစ္တဲ့ အရက္ေသစာ ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးတာကုိ မလုပ္ဘဲ ေရွာင္လုိက္တာ၊ လုပ္ေနက် မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေလးေတြ မလုပ္ဘဲ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေနလုိက္တာ၊ ဘဝမွာ မွတ္မွတ္ရ ေကာင္းမႈတစ္ခု လုပ္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္တာ စတာေတြဟာ ထူးျခားတဲ့ ေန႔ေလးအတြက္ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ေလးတစ္ခု ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ ျဖစ္ေစသြားမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံျခားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ အသိဒကာတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းဆီကုိ ဖုန္းဆက္ၿပီး “အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္ လာမယ့္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔ကစၿပီး ေန႔စဥ္တစ္ေန႔ တစ္နာရီ အနည္းဆုံး အခ်ိန္ေပးၿပီး ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးကုိ ပူေဇာ္ဖုိ႔ အဓိ႒ာန္ျပဳထားပါတယ္၊ ပ႒ာန္းစာအုပ္ ငါးအုပ္လည္း တပည့္ေတာ္ လက္ထဲေရာက္ေနပါၿပီ ဘုရား”လုိ႔ မေန႔ကပဲ လွမ္းေလွ်ာက္လာပါတယ္။ သူ႔အတြက္ ရင္ထဲမွာ သာဓုအႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚရင္း သူလုိလူေတြ အမ်ားႀကီးရွိရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလုိ႔ ေတာင့္တမိလုိက္ပါေသးတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈဆုိတာက သီးသန္႔လုပ္ယူမွ ရတတ္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီဒကာေလးလုိပဲ က်န္တဲ့သူေတြလည္း အဓိ႒ာန္တစ္ခုခုဝင္ၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္သင့္ၾကပါတယ္။ က်န္တဲ့ေန႔ေတြ မလုပ္ျဖစ္ရင္ေတာင္မွ လာမယ့္ကဆုန္လျပည့္ေန႔မွာေတာ့ အထူးအေနနဲ႔ လုပ္ၾကည့္သင့္ၾကပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေသြးနဲ႔ရင္းခဲ့တဲ့ ရွင္ေတာ္ဗုဒၶရဲ႕ ဘဝသက္တမ္း ၂၆၀၀ျပည့္ေန႔နဲ႔ ေသြးနဲ႔ေရးခဲ့တဲ့ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီး ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၅၅ျပည့္တဲ့ေန႔ျဖစ္တဲ့ လာမယ့္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔မွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား အေနနဲ႔ ေသြးနဲ႔ရင္းၿပီး ကုသုိလ္ေတြ မလုပ္ႏုိင္တာေတာင္မွ ထူးျခားတဲ့ ေန႔ေလးမွာ ေသြးေအးေအးနဲ႔ ကုသုိလ္ေလးတစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကဖုိ႔နဲ႔ ေသြးဆူေစတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္အမႈေတြကုိ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကဖုိ႔ အထူးတုိက္တြန္းရင္း ရွင္ေတာ္ျမတ္နဲ႔ သာသနာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အံ့ဖြယ္တည္တံ့မႈကုိ ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ဒီစာစုေလးနဲ႔ ဓမၼအလွဴျပဳလုိက္ရပါတယ္။

ဣဒံ ေမ ပုညံ မဂၢဖလဉာဏႆ ပစၥေယာ ေဟာတု။

Read more »

စကားလုံးမ်ားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ဝယ္

ဘုန္းဘုန္းအပါအဝင္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စကားလုံး အသုံးအႏႈန္းမ်ားအေပၚ အလြန္ခံစား လြယ္တတ္ၾကတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ အေကာင္းေျပာရင္လည္း အေကာင္းေျပာတဲ့အေပၚမွာ ေက်နပ္ေနတတ္ၾကသလုိ အဆုိးေျပာခံရရင္လည္း အဲဒီစကားမ်ားအေပၚမွာ လုိက္ၿပီးခံစားေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပုထုဇဥ္ သဘာဝ ေကာင္းတာေျပာရင္ ေက်နပ္သေဘာက်တတ္ေပမယ့္ မေကာင္းအေျပာခံရတဲ့ အေပၚမွာေတာ့ ရင္ထဲအသည္းထဲအထိ တစိမ့္စိမ့္ ခံစားေနမိၿပီး အဲဒီခံစားခ်က္နဲ႔အတူ အိပ္မေပ်ာ္၊ စားမဝင္တဲ့အထိေတာင္ ျဖစ္သြားတတ္ၾကပါေသးတယ္။ စကားလုံးေတြကုိ လုိက္ခံစားရင္း တစ္ခါတေလ ေကာင္းတဲ့စကားေလးေတြ ေျပာလာတဲ့သူကုိ သေဘာက် ႏွစ္သက္တတ္ၾကသလုိ မေကာင္းတဲ့ စကားေျပာလာတဲ့ သူကုိေတာ့ မေက်နပ္ခ်က္ေလးေတြနဲ႔ အညႇိဳးအေတးေလးေတြပင္ ထားလာတတ္ျပန္ပါတယ္။ စိတ္ကုိက စကားလုံးဆုိရင္ ဘယ္လုိစကားလုံးမ်ိဳးေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အလြယ္တကူ လုိက္ၿပီး ခံစားေနမိတတ္တဲ့အတြက္ အဲဒီစကားလုံးမ်ားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ထြက္ေပၚလာတတ္တဲ့ အက်ိဳးရလာဘ္ကေတာ့ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ ေျပာင္းလဲသြားတတ္ျခင္းပါပဲ။

လူ႔ေလာက အသုိင္းအဝုိင္းမွာ ဒီစကားလုံး အသုံးအႏႈန္းျပႆနာကလည္း အေတာ္ကုိ သတိျပဳၾကရမယ့္ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာတဲ့သူကလည္း လက္လြတ္စပယ္ ေျပာတတ္ၾကသလုိ ခံစားတဲ့သူကလည္း ဘာေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အလြယ္တကူ လုိက္ခံစားတတ္ၾကတဲ့အတြက္ တစ္ခုခုျဖစ္ၾကၿပီဆုိရင္ ဒီစကားလုံးေတြနဲ႔ပဲ ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔ရဲ႕သေဘာကလည္း စကားလုံးဆုိရင္ တုိက္႐ုိက္အေျပာခံရတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ဆင့္ၾကားရတဲ့ စကားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ထဲမွာအတည္ယူၿပီး လုိက္ခံစားေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မေကာင္း အေျပာခံရတဲ့အခါ ေျပာသြားတဲ့ စကားလုံးကုိေရာ၊ ေျပာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကုိပါ မေက်နပ္စိတ္ေတြနဲ႔ မၾကာမၾကာ သတိတရ ခံစားေနမိတတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ “ဘယ္သူကေတာ့ ငါ့ကုိဘယ္လုိ ေျပာသြားတာ၊ ဘယ္သူကေတာ့ ငါ့ကုိ ဘယ္လုိေခၚလုိက္တာ၊ ဘယ္သူကေတာ့ ငါ့အေပၚ သုံးႏႈန္းသြားတဲ့ စကားလုံးေတြ ရင့္သီး႐ုိင္းစုိင္းလြန္းတာ” စသျဖင့္ စကားလုံးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ပုဂၢိဳလ္ကုိပါ မေကာင္း႐ႈတတ္တဲ့အထိ ျဖစ္တတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။


တစ္ေလာကပဲ ဒကာေလး သုံးေလးေယာက္နဲ႔ စကားေျပာမိၾကေတာ့ အရင္တုန္းက တရင္းတႏွီး ရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးက တစ္ဆင့္စကားအၾကားနဲ႔ သူတုိ႔အေပၚ နားလည္မႈလဲြၿပီး ယိသဲ့သဲ့ စကားေတြ ေျပာလာတဲ့အတြက္ သူတုိ႔မွာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္း၊ တကယ္ဆုိရင္ ဆရာေတာ္ အေနနဲ႔ ဒီလုိစကားမ်ိဳး မေျပာင္သင့္တဲ့အေၾကာင္း၊ ဘုန္းႀကီးဆုိတာ ဒီစကားဟုိပုိ႔၊ ဟုိစကားဒီပုိ႔ မလုပ္သင့္တဲ့အေၾကာင္း၊ သူ႔လုိေျပာေၾကးဆုိရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႔မွာလည္း ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေၾကာင္း စသျဖင့္ စကားလုံး အသုံးအႏႈန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ မေက်နပ္ခ်က္ေလးေတြကုိ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာက သူတုိ႔ရဲ႕ စကားလုံးေတြေနာက္မွာ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္ ပါဝင္ၿပီး လုိက္ခံစားေနမိတဲ့ ျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ မေက်နပ္ခ်က္ေတြဟာ ကုိယ္နဲ႔ပါ ဆက္စပ္လာေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္ပါလုိက္ၿပီး မေက်မနပ္ ျဖစ္လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ မေက်မနပ္ ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ သိတဲ့အတုိင္း ခ်ီးမြမ္းစကားေတြ၊ ကုသုိလ္ျဖစ္စရာ စကားေတြ ပါလာမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ မေကာင္းတဲ့စကားေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ အျပစ္တင္စရာေတြ စတာေတြပဲ ရွာေဖြေျပာဆုိ ျဖစ္ၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး သူတုိ႔စကားဝုိင္းက ထြက္လာၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေအးေအးေဆးေဆး ရွိေတာ့မွ “ဟာ ငါအလြန္အကၽြံေတြ ေျပာဆုိမိလုိက္ပါလား”ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ကုိယ့္စကားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ေနာင္တေလးေတြ ဝယ္လာမိသလုိ ခံစားလုိက္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္လုိက္ေတာ့ အားလုံးဟာ စကားအသုံးအႏႈန္းမွာလုိက္ၿပီး ေကာင္းတာမေကာင္းတာ ခံစားရင္း ေက်နပ္ရင္ေလာဘျဖစ္လုိက္ မေက်နပ္ရင္ ေဒါသျဖစ္လုိက္၊ ေက်နပ္ရင္ ဆႏၵာဂတိလုိက္လုိက္၊ မေက်နပ္ရင္ ေဒါသာဂတိလုိက္လုိက္ စသျဖင့္ အလြယ္တကူ ေျပာင္းလဲျဖစ္ပ်က္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိေကာင္းတာေျပာရင္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္လုိက္၊ ကုိယ့္ကုိ မေကာင္းတာေျပာရင္ မေက်မနပ္ျဖစ္လုိက္၊ ကုိယ္ကေက်နပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့စကားေလးေတြ ေျပာလုိက္၊ ကုိယ္က မေက်နပ္ရင္ မေကာင္းတဲ့ စကားေလးေတြ ေျပာလုိက္၊ ကုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့ စကားဆုိရင္ ၿပဳံးၿပဳံးရႊင္ရႊင္ ခံစားလုိက္၊ ကုိယ္မႏွစ္သက္တဲ့ စကားဆုိရင္ စိတ္မေကာင္းစြာ ခံစားလုိက္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး စကားလုံးေတြေနာက္မွာ လုိက္ခံစားရင္း စကားလုံးေတြေအာက္က ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ စကားလုံးဆုိတာဟာ ေလာကပညတ္ခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညတ္ဆုိတာ အၿမဲမွန္ကန္ေနတဲ့ အရာမဟုတ္တဲ့အတြက္ လုိရင္လုိသလုိ၊ မလုိရင္ မလုိသလုိ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္ သမုတ္ၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ သတ္မွတ္တဲ့အခါ တဒဂၤအရွိတရားနဲ႔ ခဏတာ အသိတရား၊ အခုိက္အတန္႔ အျမင္တရားနဲ႔ အေပၚယံ အသြင္မ်ားကုိလုိက္ၿပီး အေကာင္းအဆုိး အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ကာ ခံစားခ်က္လည္း တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚ ေနတတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကီဘုံသား လူအမ်ားဟာလည္း ဒီလုိေဝါဟာရ ပညတ္အေပၚမွာလုိက္ၿပီး ခံစားမိေနတတ္တဲ့အတြက္ ဘယ္လုိေနရာ၊ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ပဲ ေတြ႕ေတြ႕ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ ကုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့စကား၊ ကုိယ္ႏွစ္သက္တဲ့ အသံကုိသာ သေဘာက် ခံစားေနတတ္ၿပီး ကုိယ္မႏွစ္သက္တဲ့ အရာ၊ ကုိမႏွစ္သက္တဲ့ စကားဆုိရင္ အသြင္ပါေျပာင္းၿပီး မေကာင္းမွန္းသိရဲ႕နဲ႔ ထပ္ခါထပ္ခါကုိ ေတြးေတာခံစား ေနတတ္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ အေတြးေပါင္းစုံန႔ဲ စကားလုံးေပါင္းစုံမွာ လုိက္ၿပီး ခံစားေနရာက ေနာက္ဆုံးမွာ ကုိယ့္အတြက္ ရလုိက္တာက စိတ္ဖိစီးမႈမ်ား၊ စိတ္မခ်မ္းသာမႈမ်ား၊ စိတ္ေသာက ျဖစ္စရာမ်ားပဲ အျဖစ္မ်ားေနၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

အရင္းစစ္ေတာ့ စကားလုံးကုိ စကားလုံး အေနနဲ႔ သေဘာထား၊ ပညတ္ကုိ ပညတ္ အေနနဲ႔သာ သေဘာထားၿပီး ကုိယ့္အတြက္ အက်ိဳးမရွိမယ့္ စကားမ်ိဳး၊ အကုသုိလ္ျဖစ္မယ့္ အသံမ်ိဳး၊ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ပင္ပန္းေစမယ့္ အဆုိမ်ိဳး၊ ကုိယ့္ကုိ စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေစမယ့္ ပညတ္မ်ိဳးကုိ လုိက္ၿပီးမခံစားမိေစဖုိ႔၊ ေခါင္းထဲေရာက္လာရင္လည္း အျမန္ဆုံး ထုတ္ပယ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔နဲ႔ ကုိယ္ၾကားလုိက္တဲ့ အရာ၊ ကုိယ္ၾကားလုိက္တဲ့ စကားလုံးဟာ ေတြးတုိင္းေတြးတုိင္း ကုိယ့္အတြက္ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ္၊ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ခြန္အားကုိ တုိးပြားေစမယ္၊ ကုိယ့္အတြက္ တစ္စုံတစ္ခု အက်ိဳးတရား ျဖစ္ပြားေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီလုိ ပညတ္ခ်က္၊ စကားလုံး၊ အသံေတြကုိ ကုိယ့္ဘဝ ခြန္အားတစ္ခုအျဖစ္ ခံစားလုိက ခံစားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ လႊတ္ေျမာက္မႈနဲ႔ ယွဥ္လာရင္ေတာ့ ဒီလုိ ေကာင္းတဲ့ခံစားမႈမ်ိဳးကုိလည္း ႐ႈမွတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။

အဓိကကေတာ့ ကုိယ့္အတြက္ ဘာမွအက်ိဳး မျပဳတဲ့ ဘယ္လုိစကားမ်ိဳးကုိမဆုိ လုိက္မခံစားမိဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ စကားကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ခံစားမႈျပင္းရင္း ေဝဒနာလည္း ျပင္းလာတတ္တဲ့ သေဘာရွိလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ေဝဒနာဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိက ခံစားျခင္းလုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ ေကာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိးတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မေကာင္းမဆုိးတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခံစားမႈအားလုံးကုိ ေဝဒနာလုိ႔ ေျပာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်ားမ်ားခံစားေလ၊ မ်ားမ်ားေဝဒနာ မ်ားေလပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဒနာမ်ားရင္ မေရမရာတာေတြလည္း မ်ားလာတတ္သလုိ မေရမရာတာေတြရဲ႕ေနာက္မွာ ေဝဒနာေတြလည္း ထပ္ၿပီးေရာက္လာတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ စကားလုံးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဝဒနာေတြ ျပင္းထန္တဲ့အထိ မျဖစ္ေစဖုိ႔ စကားလုံးကုိ စကားလုံးအတုိင္း၊ အသံကုိ အသံအတုိင္း၊ ပညတ္ကုိ ပညတ္အတုိင္းပဲ ထားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေလးေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕စကားေလးေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အသံေလးေတြ ဆုိတာက မသိရင္ ဘာမွမခံစားရသလုိ သိရင္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိက္တာ၊ ၾကားေပမယ့္လည္း မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လုိက္တာမ်ိဳးဟာ ခံစားမႈကုိ သက္သာေစတဲ့ သေဘာေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာ၊ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာေတြဟာ အမွန္ေတာ့ ဒီလုိကိစၥမ်ိဳးေတြကုိ လုိက္ၿပီးမခံစားတာ၊ ေခါင္းထဲမွာ ၾကာၾကာထည့္မထားတာမ်ိဳးကို ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ အကုသုိလ္ျဖစ္ေစမယ့္ စကားမ်ိဳး၊ ကုိယ့္အတြက္ အက်ိဳးမရွိတဲ့ စကားမ်ိဳးဆုိတာ ၾကားကုိမၾကားသင့္သလုိ၊ သိလည္းမသိသင့္တဲ့ အရာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မၾကားရင္၊ မသိရင္ အကုသုိလ္အျဖစ္ဟာ အလြန္သက္သာတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ မသိေတာ့ မခံစားမိ၊ မခံစားမိေတာ့ အျပစ္မျဖစ္ေတာ့တဲ့ သေဘာမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုိတုန္းက ကုိရီးယားမွာ အလုပ္လာလုပ္တဲ့ ဒကာေလး တစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။ သူ ကုိရီးယားကုိ စေရာက္ခါစက ကုိရီးယား စကားကုိ ဘာတစ္လုံးမွ မသိေတာ့ သူေ႒း ဆဲေနတာကုိလည္း သူ႔ကုိခ်ီးက်ဴးေနတယ္ထင္ၿပီး စိတ္ထဲမွာ ေက်ေနတတ္ေၾကာင္း၊ အခုေတာ့ ဆဲတာကုိ ဆဲမွန္းလည္း သိသြားေရာ အရမ္းမေက်မနပ္ျဖစ္၊ ငါ့ကုိဒီလုိ ေျပာရေကာင္းလားဆုိၿပီး စိတ္ဆုိးေဒါသလည္းထြက္၊ အဲဒီေဒါသေၾကာင့္ပဲဲ သူေ႒းကုိ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာခ်လုိက္ေတာ့ သူနဲ႔သူေ႒းနဲ႔ အဆင္မေျပျဖစ္ျဖစ္ၿပီး အလုပ္ကေတာင္ ထြက္လုိက္ရတဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္ သူ႔ရဲ႕ကုိယ္ေတြ႕အေၾကာင္းေလးကုိ ေျပာျပဖူးပါတယ္။ သူ႔စကားနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကည့္ေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕စကားေလးေတြဟာ မသိလုိက္တာက အကုသုိလ္အျဖစ္သက္သာၿပီး၊ သိရင္လည္း အဲဒီစကားလုံးမွာ လုိက္မခံစားပဲေနလုိက္တာဟာ အေကာင္းဆုံး စိတ္သက္သာရာတစ္ခုဆုိတာ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ျမင္ေပမယ့္၊ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာ၊ ၾကားေပမယ့္ မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာေတြဟာ ဟန္ေဆာင္တာ မဟုတ္ဘဲ အကုသုိလ္အျဖစ္ သက္သာေအာင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ခံစားခ်က္ေတြမွာ ေလ့က်င့္တဲ့ သေဘာေလးေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္သင့္တဲ့ အခ်က္ေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

ရွိပါေစေတာ့။ ေျပာခ်င္တာက စကားလုံးေတြ၊ အသံေတြဟာ လုိက္ၿပီးခံစားမိရင္ အဲဒီစကားလုံးေတြ၊ အသံေတြရဲ႕ေနာက္မွာ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ပင္ပန္းေစတဲ့သေဘာ၊ ကုိယ္စိတ္ကုိ ေလးလံေစတဲ့သေဘာ၊ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ထုိင္းမႈိင္းေစတဲ့ သေဘာေလးေတြ ရွိတတ္တဲ့အတြက္ စကားလုံးကုိ စကားလုံးအတုိင္းထားႏုိင္ေအာင္၊ ပညတ္ကုိ ပညတ္အတုိင္း ထားႏုိင္ေအာင္၊ ၾကားရင္ၾကားတဲ့အခုိက္မွာပဲ ထားၿပီး အာ႐ုံေနာက္ကုိ လုိက္မခံစားဘဲ ေနႏုိင္ေအာင္ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ျမင္ေအာင္သတိျပဳၿပီး ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေနထုိင္ၾကဖုိ႔ ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ုံေနာက္ကုိ စိတ္ကလုိက္ၿပီး မခံစားမိၾကဖုိ႔နဲ႔ ခံစားမိရင္လည္း စိတ္ထဲမွာ ၾကာၾကာမထားဘဲ အျမန္ဆုံး ထုတ္ပစ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူက ဘာေျပာလုိ႔၊ ဘယ္သူထံက ဘာၾကားလုိက္လုိ႔ စတဲ့ စကားလုံး၊ အသံေတြေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ကာ စိတ္ပင္ပန္းေနၾကသူမ်ား အေနနဲ႔ ဘယ္သူထံက ဘယ္လုိစကားမ်ိဳးပဲ ၾကားၾကား အားလုံးဟာ တဒဂၤ အခုိက္အတန္႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပညတ္ေတြသာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘာမွအၾကာႀကီး မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ၿပီး ဘယ္လုိစကားမ်ိဳးကုိမွ လုိက္ၿပီးခံစားတတ္တဲ့ အက်င့္မ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္သာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ၾကပါလုိ႔ သတိေပးစကား ေျပာၾကားရင္း စကားမ်ားရဲ႕ ေနာက္မွာ အမွားမ်ားလည္း ေရာက္တတ္တယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကဖုိ႔လည္း အသိေပးစကား ပါးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား