၂၀၁၂ခု ကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းအတြက္ အမတန္ကုိ အလုပ္မ်ားၿပီး အက်ိဳးႀကီးတဲ့ႏွစ္လုိ႔ပဲ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပရဟိတအလုပ္ေတြ၊ ဓမၼဒူတအလုပ္ေတြ၊ ေက်ာင္းအလွဴ၊ စာၾကည့္တုိက္အလွဴ၊ တရားေတာ္အလွဴ စတဲ့ အဘုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အျမတ္ဆုံး အလွဴေတြနဲ႔ တကယ့္ကုိပဲ ကုသုိလ္ထူးေတြ လုပ္ျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္တဲ့အလုပ္ေတြမွာ ပုိၿပီးခြန္အားေတြ ျဖစ္ေစတဲ့ အခ်က္တစ္ခုက အဖဘုရား ပြင့္ထြန္းေတာ္မူရာ မဇၥ်ိမေဒသကုိ ၾကြေရာက္ၿပီး သံေဝယဇနိယ ေလးဌာနအျပင္ မေမ့သင့္ မေမ့အပ္တဲ့ အမြန္အျမတ္ ေနရာေတြကုိပါ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ ရခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ထူးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ ပြင့္ထြန္းေတာ္မူျခင္း ႏွစ္ ၂၆၀၀၀ျပည့္နဲ႔လည္း ႀကဳံႀကိဳက္ေနတဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ ထူးျခားျဖစ္စဥ္ ေနရာေဒသေတြကုိ ေရာက္တုိင္းေရာက္တုိင္း အႏုိင္းမဲ့ဘုရားရွင္ရဲ႕ မဟာက႐ုဏာေတာ္ေတြ၊ ေမတၱာေတာ္ေတြ၊ မနားမေန အလုပ္ေတြ လုပ္ေတာ္မူခဲ့တာေတြကုိ အာ႐ုံျပဳ ၾကည္ညိဳရင္း ဘုရားရွင္ေလာက္ မလုပ္ႏုိင္ေပမယ့္ လုပ္ႏုိင္တဲ့အလုပ္ေတြကုိေတာ့ အခ်ိန္ရွိတုန္း၊ အရြယ္ရွိတုန္း၊ အားအင္ေတြရွိတုန္း လုပ္ထားမွဆုိတဲ့ ခြန္အားျပည့္တဲ့ အဓိ႒ာန္ေတြကုိ ထပ္ခါထပ္ခါ ခ်မိေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ကုိ ျပန္ၾကြတုန္း နယ္လွည့္တရားပဲြေလးေတြ လုိက္ေဟာေနရင္း ဗုဒၶဂယာကုိ ဘုရားဖူးၾကြမယ္ဆုိတဲ့ ဘုန္းဘုန္းကုိ ေနာင္ေတာ္ႀကီး အရွင္သုမဂၤလ (ေဝါဆရာေတာ္)က “ညီေတာ္ ဗုဒၶဂယာက ျပန္ၾကြလာၿပီးရင္ တရားေဟာရတာ ပုိၿပီး အရသာရွိ၊ ပုိၿပီး အႏွစ္သာရေတြ ရွိသြားလိမ့္မယ္” လုိ႔ မိန္႔ဖူးပါတယ္။ ေနာင္ေတာ္ႀကီး စကားက အမွန္ပါပဲ။ ေျမျမတ္မဟာ ဗုဒၶဂယာက ျပန္ၾကြလာၿပီးေတာ့မွ တရားပဲြေတြမွာ ဘုရားအေၾကာင္းေတြ ေျပာစရာပုိမ်ားလာ၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ ဖြင့္ျပစရာေတြ ပုိမ်ားလာတာကုိ လက္ေတြ႕ခံစားမိခဲ့ပါတယ္။ သမုိင္းေၾကာင္း အေထာက္အထား ခုိင္မာတဲ့ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ျဖစ္ေတာ္စဥ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ အမွန္ကုိ ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ ရွင္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ ဓမၼေရစင္ေတြဟာ သတၱဝါေတြအတြက္ ႀကိဳးစားရင္ ဘုရားေတာင္ ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အဆုိနဲ႔ ဘဝမွာ တရားနဲ႔အညီ ေနထုိင္ျခင္းကသာ အေကာင္းဆုံး ဘဝေနနည္းပဲဆုိတဲ့ အဆုိကုိ လက္ေတြ႕က်က် ထင္ဟပ္ျပေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရဲ႕ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္ကုိ နီလာဘုရားဖူး အဖဲြ႕နဲ႔ပဲ သြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၅-၂-၂၀၁၂ရက္ေန႔ကေန ၁၀-၃-၂၀၁၂ရက္ေန႔ အထိ ၁၄ညအိပ္ ၁၅ရက္ ခရီးၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ ဒီဘုရားဖူးအဖဲြ႕မွာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ဘုရားဖူးခရီးသည္ေပါင္း ၁၀၀ေက်ာ္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းလုိင္းကုိ တစ္စင္းလုံး ငွါးရမ္းၿပီးသြား ျဖစ္ၾကတာဆုိေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဘုရားဖူးအဖဲြ႕ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ မနက္ ၆နာခဲြေလာက္မွာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေန ဂယာေလဆိပ္ကုိ တုိက္႐ုိက္ျပန္သန္းတဲ့ ဘုရားဖူးေလယာဥ္ဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ ဘီဟာျပည္နယ္၊ ဂယာေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၉နာရီခဲြ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဂယာေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ အဆင္သင့္လာေစာင့္ေနတဲ့ နီလာဘုရားဖူးအဖဲြ႕ တာဝန္ခံေတြရဲ႕ အစီအစဥ္နဲ႔ မူလဗုဒၶဂယာ ျမန္မာေက်ာင္းကုိ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းကုိသြားရာလမ္းမွာ တာဝန္ခံကေလးက ကားေပၚမွာ လုိက္ပါလာတဲ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ဘုရားဖူးအဖဲြ႕ကုိ ႀကိဳတင္ေျပာထားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကေတာ့ အိႏိၵယကုိေရာက္လာခဲ့ရင္ ကႀကီးသုံးမ်ိဳးကုိေတာ့ မုန္းသြားၾကတာပဲလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကႀကီးသုံးမ်ိဳးက ကားရယ္၊ ကုလားရယ္၊ ၾကက္သားရယ္တဲ့။
သူေျပာတဲ့ စကားကုိ အစကေတာ့ ဘာရယ္မသိခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့မွ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္ဟာ ဘုရားဖူးရတဲ့ အခ်ိန္က နည္းနည္း၊ ကားစီးရတဲ့ အခ်ိန္က မ်ားမ်ားရယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သံေဝဇနီယ ေလးဌာနလုိ႔ေခၚတဲ့ ဘုရားရွင္ ဖြားေတာ္မူရာ၊ ဘုရားရွင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူရာ၊ ဘုရားရွင္ တရားဦးေဟာေတာ္မူရာနဲ႔ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူရာ ေနရာေတြဟာ ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံနဲ႔ နီေပါႏုိင္ငံေတြထဲမွာ ပါဝင္ေနပါတယ္။ အလြန္က်ယ္ျပန္႔တဲ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံႀကီးမွာေတာင္မွ တစ္ေနရာနဲ႔ တစ္ေနရာ၊ တစ္ျပည္နယ္နဲ႔ တစ္ျပည္နယ္ အေတာ္သြားေနရတာဆုိေတာ့ အဲဒီေနရာအႏွံ႔ ကားနဲ႔သြားရတာဟာ အေတာ္ကုိ ခရီးရွည္လြန္းလွပါတယ္။ ဂယာေလဆိပ္ကုိ ေရာက္ၿပီးကတည္းက ကားေပၚက မဆင္းရတာ ျမန္မာျပည္အျပန္ ေလယာဥ္ေပၚ ေရာက္မွပဲ အဲဒီကားႀကီးေပၚက အၿပီးဆင္းလုိက္ရသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကားစီးရတဲ့ ခရီးစဥ္ကလည္း ၾကည့္ပါဦး။ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ ဗီဟာျပည္နယ္ ဂယာကေန၊ တရားဦး ေဟာေတာ္မူရာ ဗာရာဏသီ၊ အဲဒီကေန ဘုရားရွင္ တာဝတိသာကေန အဘိဓမၼာ ေဒသနာေတာ္ ေဟာေတာ္မူၿပီး ျပန္လည္ဆင္းသက္ေတာ္မူတဲ့ သကၤႆနဂုိရ္ျပည္၊ သကၤႆကေန အာဂရာ (တပ္ခ်္မဟာ)၊ အာဂရာကေန နယူးေဒလီ၊ နယူးေဒလီကေန တစ္ခါသကၤႆ၊ အဲဒီကမွ သာဝတၳိ၊ သာဝတၳိကေန ဘုရားေလာင္း ဖြားျမင္ေတာ္မူရာ နီေပါႏုိင္ငံ လုမၺနီေဒသ၊ လုမၺနီကေန ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူရာ ကုႆိနာ႐ုံ၊ ကုႆိနာ႐ုံကေန ေဝသာလီ၊ ေဝသာလီကေန ရာဇၿဂိဳဟ္၊ ရာဇၿဂိဳဟ္မွ တစ္ခါဗုဒၶဂယာ ျပန္ေရာက္၊ အဲဒီကေန ျမန္မာျပည္ျပန္ထြက္ ဆုိေတာ့ ခရီးစဥ္ဟာ တစ္ေကြ႕တစ္ပတ္ႀကီးပါပဲ။ အဲဒီလုိ ပတ္လုိက္တာ ၁၄ညအိပ္၊ ၁၅ရက္ကုိ ၾကာသြားေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၅ရက္လုံးလုံး စီးေနရတဲ့ ကားကုိ ၾကာလာေတာ့ မစီးခ်င္ေလာက္ေအာင္ကုိ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကားမုန္းသြားမယ္လုိ႔ သူတုိ႔က ေျပာတာျဖစ္မွာပါ။
ေနာက္ ကႀကီးတစ္ခုက ကုလားတဲ့။ အိႏၵိယျပည္ႀကီးဆုိတာ က်ယ္ဝန္းသေလာက္ လူဦးေရကလည္း အလြန္မ်ားျပားလွပါတယ္။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ လူမေတြ႕ရတဲ့ေနရာ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသားေတြကေတာ့ ေစ်းေရာင္းလည္းသူတုိ႔၊ တကၠစီေမာင္းလည္း သူတုိ႔၊ လန္ခ်ားေပၚလည္း သူတုိ႔နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ မေတြ႕ရသေလာက္ပါပဲ။ ၾကားရတာေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ဖိႏွိပ္ေရး ဝါဒေတြက လႊမ္းမုိးထားဆဲဆုိေတာ့ မိန္းမေတြကုိ ေယာက်္ားေတြက အလုပ္သြားရင္ အိမ္ေသာ့ခတ္ၿပီး ထားခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိတာပါပဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ရင္ အမ်ိဳးသမီးက အမ်ိဳးသားကုိ တင္ေတာင္းရတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ အိႏၵိယေရာက္တုန္းက ညဘက္ဆုိင္းသံ ဘုံသံတညံညံေတြ ခဏခဏ ၾကားေနရတဲ့အတြက္ ဘာလုပ္တာလဲလုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ သတုိ႔သား သြားေတာင္းတာလုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ထားပါေတာ့။ ကုလားျပည္သြားၿပီး ေနရာတကာ ကုလားေတြ ေတြ႕ရတာ မထူးဆန္းေပမယ့္ ထူးဆန္းတာကေတာ့ ကုလားေတြ ညစ္ပတ္တဲ့အခ်က္ပါပဲ။ စိတ္ဓာတ္လည္း မေကာင္းသလုိ အေနအထုိင္လည္း ပတ္စက္လြန္းလွပါတယ္။ ဇာတ္ခဲြျခားတာလား၊ ဘာလားလုိ႔ မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ သူတုိ႔ေတြမွာ အေပါ့အေလး သြားဖုိ႔ သီးသန္႔အိမ္သာ မရွိတာက ေနရာတုိင္းမွာ ညစ္ပတ္နံေဆာ္မႈကုိ ျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။ ေလထုညစ္ညမ္း၊ ေရထုညစ္ညမ္းနဲ႔ မနက္ေစာေစာေလးမ်ား ကြင္းျပင္ထြက္လုိက္ရင္ လမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္နဲ႔ ကြင္းျပင္ ဟုိဟုိဒီဒီမွာ အေပါ့အေလးသြားေနသူေတြကုိ မျမင္ခ်င္ အဆုံးပါပဲ။ ဒီလုိ အညစ္အေၾကး စြန္႔ပစ္မႈေတြ၊ ဟုိေနရာေသးပန္း၊ ဒီေနရာ ေသးပန္းလုပ္တာေတြက ေနရာတုိင္းကုိ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သန္႔ရွင္းတဲ့ ၿမိဳ႕ေတြရွိတယ္လုိ႔ ေျပာၾကေပမယ့္ နယူးေဒလီလုိ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာကုိပဲ အဲဒီအနံ႔ေတြနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေလထုညစ္ညမ္းမႈေတြ ျဖစ္ေနတာ ကုိယ္ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရပါတယ္။ ဘုရားဖူးအဖဲြ႕ထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ ကားမွတ္တုိင္မွာ ကားေစာင့္ေနရင္း အဲဒီအေပါ့အေလး အနံ႔အသက္ေတြေၾကာင့္ ပ်ိဳ႕အန္တာေတြေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံႀကီး ေရာက္သြားမွပဲ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အေတာ္သန္႔ပါလားလုိ႔ ခံစားမိလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေနရာတုိင္းမွာ ကုလားေတြနဲ႔ ေနရာတုိင္းမွာ ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနတာေတြေၾကာင့္ ကုလားဆုိရင္ ၾကာေတာ့မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာတယ္လုိ႔ ဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘုရားဖူး ခရီးသည္အားလုံး ခရီးစဥ္အတြင္းမွာ အဲဒီလုိ ညစ္ညမ္းမႈေတြနဲ႔ ပင္ပန္းမႈေတြေၾကာင့္ က်န္းမာေရးေတြ ခ်ိဳ႕တဲ့ကုန္ၾကတာေတာ့ပါပဲ။
ေနာက္ထပ္ ကႀကီးတစ္လုံးက ၾကက္သားပါတဲ့။ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္ ၁၅ရက္လုံးလုံး ဘုရားဖူး အဖဲြ႕ေတြကုိ ေကၽြးတဲ့ဟင္းက ၾကက္သားေတြပဲ မ်ားပါတယ္။ ၾကက္သားဟင္း၊ ၾကက္သားေက်ာ္၊ ၾကက္သားသုပ္ စတာေတြပဲ စားေနရတဲ့အျပင္ ခ်က္ထားတာကလည္း ခရီးမထြက္ခင္ ညဘက္ခ်က္ၿပီးေတာ့ အဲဒါကုိ အုိးနဲ႔ထည့္ယူလာ၊ လမ္းမွာေရေလးဘာေလး ရတဲ့ ဆုိင္ေလးေတြမွာ ျဖစ္သလုိ စားတာဆုိေတာ့ အရသာလည္းမရွိ၊ ေအးစက္မာေၾကာ ေနတဲ့ ၾကက္ေက်ာ္ရယ္ ကုလားပဲဟင္းေလး ေတြရယ္နဲ႔ပဲ ႏွစ္ပါးသြားရတာ ဆုိေတာ့ ၾကက္သားဟင္းနဲ႔ ထမင္းစားရတဲ့ ဒုကၡကလည္း ၾကာေတာ့ မခံႏုိင္ျဖစ္လာၾကေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ တစ္ခ်ိဳ႕ဘုရားဖူး ခရီးသည္ေတြက အေျခာက္အျခမ္းေလးေတြ ယူလာၾကလုိ႔ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ကပ္တာေလးေတြ ရွိေနလုိ႔ ေတာ္ေသးတာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိႏၵိယ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္မွာ ဘုရားဖူးတုိင္း ေျပာတတ္တာကေတာ့ ၾကက္သားကုိလည္း မုန္းလာတယ္တဲ့ေလ။
ရွိေစေတာ့။ အဲဒီလုိ ဗုဒၶဂါယာ ဘုရားဖူး ခရီးစဥ္မွာ ကားရယ္၊ ကုလားရယ္၊ ၾကက္သားရယ္ဆုိတဲ့ ကႀကီးသုံးမ်ိဳးကုိ မုန္းသြားတတ္ၾကေပမယ့္ အေကာင္းဆုံး ေျဖဆည္ရာတစ္ခုကေတာ့ ဘုရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွိေနလုိ႔၊ ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ ေျမျမတ္မဟာ ျဖစ္ေနလုိ႔ အျမတ္ဆုံးအျဖစ္ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခြင့္ရၾကတာ ျဖစ္လုိ႔ က်န္တဲ့အရာေတြ ဘယ္လုိ အခက္အခဲမ်ိဳးပဲ ရွိရွိ ဘုရားရွိေနေတာ့ အားလုံးဟာ ဘုရားတန္ခုိးေတာ္ျမတ္နဲ႔ ခြင့္လႊတ္သီးခံ ႏုိင္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထူးျခားတာက ဒီလုိ က်န္တဲ့ အခက္အခဲေတြ ရွိေနေပမယ့္ ဘယ္သူမဆုိ ေမးၾကည့္ရင္ အိႏၵိယ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူးကုိ ေနာက္ထပ္ လာျဖစ္ေအာင္ လာဦးမယ္ဆုိတဲ့ သူေတြခ်ည္းပဲဆုိတာပါ။ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္လည္း ဘုရားဖူးရတာ အားမရလုိ႔၊ အမ်ားနဲ႔ဆုိေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး ဖူးခြင့္မရလုိ႔ အေၾကာင္းညီညြတ္ရင္ ကုိယ့္ဖာသာကုိယ္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနာက္ထပ္ လာဖူးဦးမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္အႀကံဟာ မၾကာမၾကာ ျဖစ္ေပၚေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုကၡေတြ ရွိေနေပမယ့္ အဖဘုရားက ရွိေနေလေတာ့ ဒုကၡအားလုံးကုိ ေမ့ေပ်ာက္လုိ႔ ေနာက္ထပ္တစ္ေခါက္ အေရာက္ေပါက္ေအာင္ သြားကုိသြားလုိက္ဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာ္… အဖဘုရားတန္ခုိး၊ အဖဘုရားေက်းဇူး ႀကီးမားလွပါေပစြ။ ဘုရားရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ ကႀကီးသုံးမ်ိဳးကုိ မႀကိဳက္ေပမယ့္ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူးဆုိရင္ေတာ့ လုိက္ျဖစ္ေအာင္ လုိက္ၾကရေပမယ္ေပါ့။
