မေန႔ (၉-၄-၂၀၁၂)က ဘုန္းဘုန္း ကုိရီးယားကုိ ျပန္ၾကြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္း အလုပ္ေတြ ၿပီးျပတ္သြားလုိ႔ မဟုတ္ေပမယ့္ ကုိရီးယားမွာ ရွိေနရမယ့္အခ်ိန္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မျဖစ္မေန ျပန္လာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ပိတ္ရက္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ ကုိရီးယားကုိ ျပန္လာၿပီးကတည္းက အြန္လုိင္းေပၚကေပ်ာက္ၿပီး ျမန္မာျပည္ေရာက္သြားလုိက္တာ ႏွစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကုိ ျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။ မအားတဲ့ အခ်ိန္ေတြ မ်ားေနတာေၾကာင့္ အင္တာနက္နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သေလာက္ကုိ ျဖစ္သြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီေလာက္ေတာင္ မအားမလပ္ ျဖစ္ရေအာင္ ဘာေတြလုပ္ေနခဲ့လုိ႔လဲလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ အလုပ္ေတြကေတာ့ အစုံပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ စိတ္တုိင္းက် ပုံေဖာ္ေနတဲ့ “မနာပဒါယီ ပညာဒါန ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး” တည္ေဆာက္ေနတဲ့အပုိင္းမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ႀကီးၾကပ္ညႊန္ၾကားေနတဲ့ အလုပ္ကေတာ့ ေနပူမေရွာင္၊ မုိးရြာမေရွာင္ တစ္စုိက္မတ္မတ္ကုိ လုပ္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေတာ္ခရီးေပါက္လာၿပီျဖစ္တဲ့ ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္မႈဟာလည္း မၾကာခင္မွာ ပရဟိတ ပညာဒါန အလုပ္ေတြ စတင္ႏုိင္ဖုိ႔ တျဖည္းျဖည္း အေကာင္အထည္ ေပၚလာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ေပးရတဲ့ အလုပ္က အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ကုိၾကြေရာက္ၿပီး တရားဓမၼ ေဟာေျပာေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားေဟာရတာ မပင္ပန္းေပမယ့္ ၂နာရီေလာက္ တရားေဟာဖုိ႔ ၁၉နာရီေလာက္ ကားစီးရတာကေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ပုိၿပီးပင္ပန္းေစတာ အမွန္ပါပဲ။ ကုသုိလ္ေရးဆုိေတာ့လည္း လုိလုိလားလား ဝမ္းသာအားရကုိ ၾကြေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တရားပဲြက ကုိရီးယားကုိ ျပန္ၾကြခါနီးအထိ ရွိေနခဲ့တာဆုိေတာ့ ေန႔တုိင္းနီးပါး ၾကြျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ခႏၶာကုိယ္ ပင္ပန္းေပမယ့္ စိတ္ရႊင္လန္းေစတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုိ အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးခ်ရလုိ႔ ပီတိေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက ၁၅ရက္ၾကာ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူးခရီးပါ ၾကြသြားျဖစ္လုိက္ပါေသးတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဇာတိေျမကုိ ကုိယ္တုိင္ၾကြေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ၾကည္ညိဳ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ တရားပဲြေတြမွာ ဘုရားအားနဲ႔ ဘုရားစကားေတြကုိ တရားနာပရိတ္သတ္ၾကား ပုိၿပီးၾကည္ညိဳသဒၶါပြားေအာင္ ေဟာေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ မဟာက႐ုဏာ ႀကီးမားမႈ၊ ေမတၱာဓာတ္ ျပည့္ဝမႈနဲ႔ မနားမေန အလုပ္လုပ္ခဲ့မႈေတြကုိ အိႏၵိယႏုိင္ငံေရာက္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ကားေပၚက အခန္႔သားၾကြ၊ မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ႕ ေတြ႕ခဲ့ရေတာ့မွပဲ ကုိယ့္အလုပ္ေတြဟာ ဘာမွမဟုတ္ေသးပါလား၊ ကုိယ့္ပင္ပန္းမႈေတြဟာ ဘာမွမရွိေသးပါလား၊ ကုိယ့္မွာအမ်ားႀကီး လုိေနေသးပါလား စတဲ့အေတြးေတြ အထပ္ထပ္ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တဲ့အျပင္ ကုိယ့္ေတာ့္အတြက္မပါ သတၱဝါေတြ အတြက္သာ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံ ေပးဆပ္ေတာ္မူခဲ့ရွာတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပါရမီ ျဖည့္ဆည္းေတာ္မူရာ အခါကာလေတြကုိပါ ျပန္လည္သတိျပဳမိရင္း ဘုရားရွင္အေပၚ အတုိင္းအထက္အလြန္ ၾကည္ညိဳေနမိခဲ့ပါတယ္။
အိႏၵိယကအျပန္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေတာ့လည္း တရားပဲြေတြက ထပ္ၿပီးၾကြေနရ ျပန္ပါတယ္။ ေက်ာင္းလည္းေဆာက္၊ တရားလည္းေဟာရင္း အမ်ားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေလးေတြမွာလည္း တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ ပါဝင္အားျဖည့္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအားျဖည့္ အလုပ္ေတြထဲမွာ အားရစရာ ေကာင္းတာေတြကေတာ့ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ားအတြက္ ဓမၼစကူးလ္ (Dhamma School)မ်ား ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးႏုိင္ေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာတရား အေျခခံ အားနည္းလာေနၾကတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္ ဘာသာေရးအေျခခံ ေကာင္းေအာင္နဲ႔၊ စာရိတၱပညာ မယိမ္းယုိင္ေအာင္ ဘာသာေရးကုိ ပညာေရး အသြင္တစ္ခု အေနနဲ႔ သင္ၾကားပုိ႔ခ် ေပးႏုိင္ေရးအတြက္ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းေတြ ေရးဆဲြရင္း ဓမၼစကူးလ္ ေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ႕ ပထမေျခလွမ္းကုိ စတင္ေလွ်ာက္လွမ္း ေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕မွာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လည္း စြမ္းႏုိင္တဲ့ဘက္က အားျဖည့္ခြင့္ ရေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းေတြ ထြက္ေပၚလာၿပီး မၾကာခင္ ႏွစ္မ်ားအတြင္းမွာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွာ ဓမၼစကူးလ္မ်ား ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာကုိ အေျခခံထားတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူမႈစ႐ုိက္မ်ားဟာ ပုိမုိတုိးတက္ ခုိင္မာလာေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာရွိတုန္း ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္ ပါဝင္အားျဖည့္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္အက်ိဳးျပဳ အဖဲြ႕ေလးတစ္ခုကေတာ့ တကၠသီလဟိတဓရ (ရန္ကုန္)လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ တကၠသုိလ္ အက်ိဳးေဆာင္ အဖဲြ႕တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕မွာလည္း ဘုန္းဘုန္းက အက်ိဳးေဆာင္ေနရာမွာေရာ၊ ျပန္ၾကားေရးမွာေရာ၊ ဘ႑ာေငြ ရွာေဖြေရးမွာပါ အားျဖည့္ေပးရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသုိလ္ အက်ိဳးေဆာင္အဖဲြ႕ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိ သာသနာ့တကၠသုိလ္ (ရန္ကုန္) ကေန ေက်ာင္းၿပီးသြားၾကတဲ့ ျပည္တြင္းျပပေရာက္ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းေတာ္သားမ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး ေက်ာင္းတြင္းေက်ာင္းေတာ္သားမ်ားနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္က အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္စြာ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ကူညီပံ့ပုိးႏုိင္ေရး၊ တကၠသုိလ္ရဲ႕ အက်ိဳးကုိ စုေပါင္းအားနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ေရး၊ ဆရာမ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးဂုဏ္ကုိ ပူေဇာ္ေပးႏုိင္ေရးနဲ႔ အျခားအျခား ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး စတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပထမဆုံး ဖဲြ႕စည္းျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕ေလးဟာလည္း ေက်းဇူးတင္ထုိက္တဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြအေပၚ အစဥ္သတိရေစမႈနဲ႔ အက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းတစ္ခုခုကုိ ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္မႈေတြကုိ ေရွး႐ႈေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အေနနဲ႔ မျဖစ္မေန ပါဝင္အားျဖည့္ ေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရင္း တစ္ဘက္ကလည္း တုိင္းျပည္ရဲ႕ တုိးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြမွာပါ မ်က္ေျခမျပတ္ အကဲခတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ အစုိးရအေနနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္ဆုိင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္သလုိ သာသနာေရးပုိင္း ဆုိင္ရာေတြမွာလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖုိ႔ သက္ဆုိင္ရာ အဖဲြ႕အစည္းေတြကုိ အခြင့္ႀကဳံရင္ ႀကဳံသလုိ အႀကံျပဳတာပါ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္တဲ့ဌာနဆုိင္ရာ အပုိင္းေတြမွာ ေအာက္ေျခပုိင္း ဝန္ထမ္းေတြ အထုိက္အေလ်ာက္ သတိထား ျပဳျပင္လာတာေတြ ရွိေနေပမယ့္ သာသနာေရးဆုိင္ရာ ဌာနေတြမွာေတာ့ ေအာက္ေျခပုိင္း အဆင့္ေတြမွာ ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲမႈကုိ မေတြ႕ရေသးဘဲ ယူၿမဲ၊ စားၿမဲ၊ အခက္အခဲ ရွိေနၿမဲပဲ ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အေနနဲ႔ကေတာ့ ဌာနဆုိင္ရာဆုိ အထူးသျဖင့္ သာသနာေရးဆုိင္ရာ ဌာနေတြဆုိရင္ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေရွာင္ႏုိင္သမွ် ေရွာင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနမိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ဌာနဆုိင္ရာေတြက အကူအညီ မရတဲ့အျပင္ အဲဒီဌာနေတြကုိ အေၾကာင္းရွိလုိ႔ သြားမိရင္လည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈေတြနဲ႔အတူ ဂုဏ္သိကၡာပါ က်က်လာတတ္တဲ့ အခါေတြ ရွိေနေလေတာ့ ဌာနဆုိင္ရာဆုိ လန္႔ကုိလန္႔လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တုိးတက္ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြထဲမွာ အေပၚပုိင္းမွာသာ သိသာထင္ရွားမႈေတြ ရွိေနေပမယ့္ ေအာက္ေျခအဆင့္ေတြကေတာ့ ေခါက္႐ုိးက်ိဳးေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အားနည္းေနေသးတယ္ဆုိတာ ျပေနတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ တခါတေလ တစ္ခ်ိဳ႕တရားပဲြေတြမွာ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးေတြကုိ ထည့္ၿပီး ေျပာျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္တုိးတက္ဖုိ႔၊ ဒီမုိကေရစီ က်က် ျဖတ္သန္းၾကဖုိ႔ဆုိရာမွာ အစုိးရပုိင္းက အဓိကက်ေနေပမယ့္ တုိင္းျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ တုိင္းသူျပည္သား တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ေခါက္႐ုိးက်ိဳးေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိပါ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျဖစ္ဖုိ႔ လုိေၾကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ၊ စည္းကမ္းရွိမႈ၊ စာရိတၱေကာင္းမႈ၊ ဝုိင္းဝန္းေဖးမမႈ စတာေတြကေန တစ္မိသားစု၊ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုခု၊ ဌာနဆုိင္ရာ တစ္ခုခုနဲ႔ ေနာက္ဆုံး တစ္တုိင္းျပည္လုံး အတုိင္းအတာအထိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္တစ္ခုကုိ တည္ေဆာက္သြားမယ္ဆုိရင္ မျဖစ္ႏုိင္စရာ မရွိေၾကာင္း စသျဖင့္ ႀကဳံရင္ႀကဳံသလုိ ေျပာဆုိေဟာေျပာ ေပးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ အေရး၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏုိင္ငံေရးကုိ လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္ ဒီလုိ ႏုိင္ငံေရး အလုပ္ကုိ စြမ္းႏုိင္သမွ် လုပ္ေနျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံသားအားလုံးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အေရးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးကုိ မ်ားမ်ားလုပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရွိပါေစေတာ့။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဒီေနရာမွာ ေျပာျပခ်င္တာက ဒုတိယအႀကိမ္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေလးေတြအေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြ႕ႀကဳံလုပ္ေဆာင္ ခဲ့တာေလးေတြကုိ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ မွ်ေဝေပးရင္း ဝမ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အလုပ္ႀကီးေတြ မဟုတ္ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားတဲ့အခုိက္ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြကေတာ့ တကယ့္ကုိ သူေနရာနဲ႔သူ အက်ိဳးျပဳခဲ့တာေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဒီကုသုိလ္ေတြကုိ သာဓုေခၚရင္း ထပ္ဆင့္သဒၶါ ပြားႏုိင္ၾကဖုိ႔ ျပန္လည္မွ်ေဝကာ ေဖာက္သည္ခ်ေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႔ ကုန္ခဲ့တဲ့ ဝတၳဳေၾကးေငြေတြဟာ ကုန္တာနဲ႔အမွ် အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြလည္း အေျမာက္အမ်ား ရွိေနခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီအေပၚမွာ ထပ္တူထပ္မွ် အႏုေမာဒနာ ျပဳႏုိင္ဖုိ႔အေရး အသိေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကုိရီးယားမွ ျမန္မာ၊ ျမန္မာမွ အိႏၵိယ၊ အိႏၵိယမွ တစ္ခါျမန္မာ၊ ျမန္မာမွ ကုိရီးယားသုိ႔ ျပန္လည္ထြက္ခြါခဲ့တဲ့ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ Domestic Mission လုပ္ငန္းစဥ္ေတြဟာ အခ်ိန္လည္းကုန္၊ ေငြလည္းကုန္၊ လူလည္း ပင္ပန္း၊ ခရီးလည္း ႏြမ္းခဲ့ေပမယ့္ ကုန္က်သြားတာနဲ႔ အမွ် ျဖစ္ထြန္းသြားတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြကလည္း အဆအေထာင္မက ရွိသြားၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီတစ္ေခါက္ ျမည္မာျပည္ ခရီးတစ္ေထာက္ဟာ တန္ဘုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အျမတ္ဆုံး ခရီးစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါေၾကာင္း ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ အေပါင္းအား တစ္ဆင့္ျပန္လည္ မွ်ေဝျပရင္း အေတာ္ၾကာ အဆက္ျပတ္သြားတဲ့ အြန္လုိင္းစာေရးျခင္း အလုပ္ကုိ ပုံမွန္အတုိင္း ေရးသားတင္ျပ ေပးမည့္အေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ပါးလုိက္ရပါတယ္။
အဲဒီေလာက္ေတာင္ မအားမလပ္ ျဖစ္ရေအာင္ ဘာေတြလုပ္ေနခဲ့လုိ႔လဲလုိ႔ ေမးစရာရွိပါတယ္။ အလုပ္ေတြကေတာ့ အစုံပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ စိတ္တုိင္းက် ပုံေဖာ္ေနတဲ့ “မနာပဒါယီ ပညာဒါန ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး” တည္ေဆာက္ေနတဲ့အပုိင္းမွာ အခ်ိန္ျပည့္ ႀကီးၾကပ္ညႊန္ၾကားေနတဲ့ အလုပ္ကေတာ့ ေနပူမေရွာင္၊ မုိးရြာမေရွာင္ တစ္စုိက္မတ္မတ္ကုိ လုပ္ျဖစ္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေတာ္ခရီးေပါက္လာၿပီျဖစ္တဲ့ ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္မႈဟာလည္း မၾကာခင္မွာ ပရဟိတ ပညာဒါန အလုပ္ေတြ စတင္ႏုိင္ဖုိ႔ တျဖည္းျဖည္း အေကာင္အထည္ ေပၚလာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ေပးရတဲ့ အလုပ္က အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ကုိၾကြေရာက္ၿပီး တရားဓမၼ ေဟာေျပာေပးျဖစ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားေဟာရတာ မပင္ပန္းေပမယ့္ ၂နာရီေလာက္ တရားေဟာဖုိ႔ ၁၉နာရီေလာက္ ကားစီးရတာကေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ပုိၿပီးပင္ပန္းေစတာ အမွန္ပါပဲ။ ကုသုိလ္ေရးဆုိေတာ့လည္း လုိလုိလားလား ဝမ္းသာအားရကုိ ၾကြေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တရားပဲြက ကုိရီးယားကုိ ျပန္ၾကြခါနီးအထိ ရွိေနခဲ့တာဆုိေတာ့ ေန႔တုိင္းနီးပါး ၾကြျဖစ္ေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ခႏၶာကုိယ္ ပင္ပန္းေပမယ့္ စိတ္ရႊင္လန္းေစတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုိ အက်ိဳးရွိရွိ အသုံးခ်ရလုိ႔ ပီတိေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက ၁၅ရက္ၾကာ ဗုဒၶဂယာ ဘုရားဖူးခရီးပါ ၾကြသြားျဖစ္လုိက္ပါေသးတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဇာတိေျမကုိ ကုိယ္တုိင္ၾကြေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ၾကည္ညိဳ ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ တရားပဲြေတြမွာ ဘုရားအားနဲ႔ ဘုရားစကားေတြကုိ တရားနာပရိတ္သတ္ၾကား ပုိၿပီးၾကည္ညိဳသဒၶါပြားေအာင္ ေဟာေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ မဟာက႐ုဏာ ႀကီးမားမႈ၊ ေမတၱာဓာတ္ ျပည့္ဝမႈနဲ႔ မနားမေန အလုပ္လုပ္ခဲ့မႈေတြကုိ အိႏၵိယႏုိင္ငံေရာက္ၿပီး ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ကားေပၚက အခန္႔သားၾကြ၊ မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ႕ ေတြ႕ခဲ့ရေတာ့မွပဲ ကုိယ့္အလုပ္ေတြဟာ ဘာမွမဟုတ္ေသးပါလား၊ ကုိယ့္ပင္ပန္းမႈေတြဟာ ဘာမွမရွိေသးပါလား၊ ကုိယ့္မွာအမ်ားႀကီး လုိေနေသးပါလား စတဲ့အေတြးေတြ အထပ္ထပ္ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တဲ့အျပင္ ကုိယ့္ေတာ့္အတြက္မပါ သတၱဝါေတြ အတြက္သာ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံ ေပးဆပ္ေတာ္မူခဲ့ရွာတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ပါရမီ ျဖည့္ဆည္းေတာ္မူရာ အခါကာလေတြကုိပါ ျပန္လည္သတိျပဳမိရင္း ဘုရားရွင္အေပၚ အတုိင္းအထက္အလြန္ ၾကည္ညိဳေနမိခဲ့ပါတယ္။
အိႏၵိယကအျပန္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေတာ့လည္း တရားပဲြေတြက ထပ္ၿပီးၾကြေနရ ျပန္ပါတယ္။ ေက်ာင္းလည္းေဆာက္၊ တရားလည္းေဟာရင္း အမ်ားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းေလးေတြမွာလည္း တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ ပါဝင္အားျဖည့္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအားျဖည့္ အလုပ္ေတြထဲမွာ အားရစရာ ေကာင္းတာေတြကေတာ့ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ားအတြက္ ဓမၼစကူးလ္ (Dhamma School)မ်ား ဖြင့္လွစ္သင္ၾကားေပးႏုိင္ေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာတရား အေျခခံ အားနည္းလာေနၾကတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္ ဘာသာေရးအေျခခံ ေကာင္းေအာင္နဲ႔၊ စာရိတၱပညာ မယိမ္းယုိင္ေအာင္ ဘာသာေရးကုိ ပညာေရး အသြင္တစ္ခု အေနနဲ႔ သင္ၾကားပုိ႔ခ် ေပးႏုိင္ေရးအတြက္ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းေတြ ေရးဆဲြရင္း ဓမၼစကူးလ္ ေဖာင္ေဒးရွင္းရဲ႕ ပထမေျခလွမ္းကုိ စတင္ေလွ်ာက္လွမ္း ေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕မွာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လည္း စြမ္းႏုိင္တဲ့ဘက္က အားျဖည့္ခြင့္ ရေနခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္းေတြ ထြက္ေပၚလာၿပီး မၾကာခင္ ႏွစ္မ်ားအတြင္းမွာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွာ ဓမၼစကူးလ္မ်ား ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ေတာ့မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဗုဒၶဘာသာကုိ အေျခခံထားတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူမႈစ႐ုိက္မ်ားဟာ ပုိမုိတုိးတက္ ခုိင္မာလာေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာရွိတုန္း ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္ ပါဝင္အားျဖည့္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ထပ္အက်ိဳးျပဳ အဖဲြ႕ေလးတစ္ခုကေတာ့ တကၠသီလဟိတဓရ (ရန္ကုန္)လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ တကၠသုိလ္ အက်ိဳးေဆာင္ အဖဲြ႕တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕မွာလည္း ဘုန္းဘုန္းက အက်ိဳးေဆာင္ေနရာမွာေရာ၊ ျပန္ၾကားေရးမွာေရာ၊ ဘ႑ာေငြ ရွာေဖြေရးမွာပါ အားျဖည့္ေပးရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသုိလ္ အက်ိဳးေဆာင္အဖဲြ႕ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိ သာသနာ့တကၠသုိလ္ (ရန္ကုန္) ကေန ေက်ာင္းၿပီးသြားၾကတဲ့ ျပည္တြင္းျပပေရာက္ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းေတာ္သားမ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး ေက်ာင္းတြင္းေက်ာင္းေတာ္သားမ်ားနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္က အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္စြာ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ကူညီပံ့ပုိးႏုိင္ေရး၊ တကၠသုိလ္ရဲ႕ အက်ိဳးကုိ စုေပါင္းအားနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ေရး၊ ဆရာမ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးဂုဏ္ကုိ ပူေဇာ္ေပးႏုိင္ေရးနဲ႔ အျခားအျခား ပရဟိတ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး စတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပထမဆုံး ဖဲြ႕စည္းျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႕ေလးဟာလည္း ေက်းဇူးတင္ထုိက္တဲ့ ေက်းဇူးတရားေတြအေပၚ အစဥ္သတိရေစမႈနဲ႔ အက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းတစ္ခုခုကုိ ျပဳလုပ္ေပးႏုိင္မႈေတြကုိ ေရွး႐ႈေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အေနနဲ႔ မျဖစ္မေန ပါဝင္အားျဖည့္ ေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ရင္း တစ္ဘက္ကလည္း တုိင္းျပည္ရဲ႕ တုိးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြမွာပါ မ်က္ေျခမျပတ္ အကဲခတ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါတယ္။ အစုိးရအေနနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္ဆုိင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္သလုိ သာသနာေရးပုိင္း ဆုိင္ရာေတြမွာလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖုိ႔ သက္ဆုိင္ရာ အဖဲြ႕အစည္းေတြကုိ အခြင့္ႀကဳံရင္ ႀကဳံသလုိ အႀကံျပဳတာပါ လုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္တဲ့ဌာနဆုိင္ရာ အပုိင္းေတြမွာ ေအာက္ေျခပုိင္း ဝန္ထမ္းေတြ အထုိက္အေလ်ာက္ သတိထား ျပဳျပင္လာတာေတြ ရွိေနေပမယ့္ သာသနာေရးဆုိင္ရာ ဌာနေတြမွာေတာ့ ေအာက္ေျခပုိင္း အဆင့္ေတြမွာ ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲမႈကုိ မေတြ႕ရေသးဘဲ ယူၿမဲ၊ စားၿမဲ၊ အခက္အခဲ ရွိေနၿမဲပဲ ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ အေနနဲ႔ကေတာ့ ဌာနဆုိင္ရာဆုိ အထူးသျဖင့္ သာသနာေရးဆုိင္ရာ ဌာနေတြဆုိရင္ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေရွာင္ႏုိင္သမွ် ေရွာင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနမိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ဌာနဆုိင္ရာေတြက အကူအညီ မရတဲ့အျပင္ အဲဒီဌာနေတြကုိ အေၾကာင္းရွိလုိ႔ သြားမိရင္လည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈေတြနဲ႔အတူ ဂုဏ္သိကၡာပါ က်က်လာတတ္တဲ့ အခါေတြ ရွိေနေလေတာ့ ဌာနဆုိင္ရာဆုိ လန္႔ကုိလန္႔လာေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တုိးတက္ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြထဲမွာ အေပၚပုိင္းမွာသာ သိသာထင္ရွားမႈေတြ ရွိေနေပမယ့္ ေအာက္ေျခအဆင့္ေတြကေတာ့ ေခါက္႐ုိးက်ိဳးေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အားနည္းေနေသးတယ္ဆုိတာ ျပေနတဲ့ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ တခါတေလ တစ္ခ်ိဳ႕တရားပဲြေတြမွာ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးေတြကုိ ထည့္ၿပီး ေျပာျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္တုိးတက္ဖုိ႔၊ ဒီမုိကေရစီ က်က် ျဖတ္သန္းၾကဖုိ႔ဆုိရာမွာ အစုိးရပုိင္းက အဓိကက်ေနေပမယ့္ တုိင္းျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ တုိင္းသူျပည္သား တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ေခါက္႐ုိးက်ိဳးေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကုိပါ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျဖစ္ဖုိ႔ လုိေၾကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ၊ စည္းကမ္းရွိမႈ၊ စာရိတၱေကာင္းမႈ၊ ဝုိင္းဝန္းေဖးမမႈ စတာေတြကေန တစ္မိသားစု၊ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုခု၊ ဌာနဆုိင္ရာ တစ္ခုခုနဲ႔ ေနာက္ဆုံး တစ္တုိင္းျပည္လုံး အတုိင္းအတာအထိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္တစ္ခုကုိ တည္ေဆာက္သြားမယ္ဆုိရင္ မျဖစ္ႏုိင္စရာ မရွိေၾကာင္း စသျဖင့္ ႀကဳံရင္ႀကဳံသလုိ ေျပာဆုိေဟာေျပာ ေပးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ အေရး၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏုိင္ငံေရးကုိ လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္ ဒီလုိ ႏုိင္ငံေရး အလုပ္ကုိ စြမ္းႏုိင္သမွ် လုပ္ေနျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ႏုိင္ငံသားအားလုံးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အေရးေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးကုိ မ်ားမ်ားလုပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရွိပါေစေတာ့။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဒီေနရာမွာ ေျပာျပခ်င္တာက ဒုတိယအႀကိမ္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေလးေတြအေၾကာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတြ႕ႀကဳံလုပ္ေဆာင္ ခဲ့တာေလးေတြကုိ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ မွ်ေဝေပးရင္း ဝမ္းေျမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အလုပ္ႀကီးေတြ မဟုတ္ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားတဲ့အခုိက္ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြကေတာ့ တကယ့္ကုိ သူေနရာနဲ႔သူ အက်ိဳးျပဳခဲ့တာေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဒီကုသုိလ္ေတြကုိ သာဓုေခၚရင္း ထပ္ဆင့္သဒၶါ ပြားႏုိင္ၾကဖုိ႔ ျပန္လည္မွ်ေဝကာ ေဖာက္သည္ခ်ေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကုန္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႔ ကုန္ခဲ့တဲ့ ဝတၳဳေၾကးေငြေတြဟာ ကုန္တာနဲ႔အမွ် အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြလည္း အေျမာက္အမ်ား ရွိေနခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီအေပၚမွာ ထပ္တူထပ္မွ် အႏုေမာဒနာ ျပဳႏုိင္ဖုိ႔အေရး အသိေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကုိရီးယားမွ ျမန္မာ၊ ျမန္မာမွ အိႏၵိယ၊ အိႏၵိယမွ တစ္ခါျမန္မာ၊ ျမန္မာမွ ကုိရီးယားသုိ႔ ျပန္လည္ထြက္ခြါခဲ့တဲ့ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ Domestic Mission လုပ္ငန္းစဥ္ေတြဟာ အခ်ိန္လည္းကုန္၊ ေငြလည္းကုန္၊ လူလည္း ပင္ပန္း၊ ခရီးလည္း ႏြမ္းခဲ့ေပမယ့္ ကုန္က်သြားတာနဲ႔ အမွ် ျဖစ္ထြန္းသြားတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြကလည္း အဆအေထာင္မက ရွိသြားၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီတစ္ေခါက္ ျမည္မာျပည္ ခရီးတစ္ေထာက္ဟာ တန္ဘုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အျမတ္ဆုံး ခရီးစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ပါေၾကာင္း ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ အေပါင္းအား တစ္ဆင့္ျပန္လည္ မွ်ေဝျပရင္း အေတာ္ၾကာ အဆက္ျပတ္သြားတဲ့ အြန္လုိင္းစာေရးျခင္း အလုပ္ကုိ ပုံမွန္အတုိင္း ေရးသားတင္ျပ ေပးမည့္အေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ပါးလုိက္ရပါတယ္။
