ကံဆုိးျခင္းမဟုတ္၊ ကံေကာင္းသြားျခင္းသာ

မၾကာေသးခင္က ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ စိတၱသုခ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း (ဒယ္ဂူး၊ ကုိရီးယား)ရဲ႕ ေက်ာင္းအက်ိဳးေဆာင္ ဒကာတစ္ေယာက္ ဆုိင္ကယ္ေမွာက္ၿပီး အရမ္းျပင္းထန္တဲ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေဆး႐ုံေပၚကုိ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈေရး ကိစၥမ်ားမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာမ်ားအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေကာင္းဆုံး ႀကိဳးစားေဆာင္ရြတ္ေပးၿပီး အေသာက္အစားကင္းကာ လူႀကီးလူေကာင္း ပီသတဲ့ သူတစ္ေယာက္ အခုလုိ အျဖစ္ဆုိးနဲ႔ ႀကဳံံံခဲ့ရေတာ့ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ၾကရတဲ့အျပင္ မေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ ကုိယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ၊ အမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိဘဲ ကုိယ့္အခ်င္းခ်င္း ဒုကၡေပးေနေလ့ ရွိတတ္ေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္ဘဲ ဒုကၡေပးၿမဲ ေပးေနတဲ့ သူအခ်ိဳ႕နဲ႔ပါ ခ်ိန္းထုိးၿပီး “ကံတရားကလည္း မေကာင္းတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘဲ သူလုိေကာင္းတဲ့သူမ်ိဳးမွ အခုလုိ လာျဖစ္ရတယ္လုိ႔၊ သူ႔ကံကလည္း ဆုိးလြန္းလွပါတယ္၊ ျဖစ္သင့္တာက သူလုိလူမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ၊ မေကာင္းတဲ့သူေတြမွာ ျဖစ္ရမွာပါ” စသျဖင့္ အားမလုိအားမရ ႏွေမ်ာတသနဲ႔ ေျပာၾကဆုိၾကပါတယ္။

သူတုိ႔သူတုိ႔ေတြရဲ႕ အဲဒီလုိ အသံေလးေတြၾကားရေတာ့ ပုထုဇဥ္ျဖစ္တဲ့ ဘုန္းဘုန္းမွာလည္း ကုိယ့္ဒကာအတြက္ အတုိင္းထက္အလြန္ ခံစားရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခံစားမႈရဲ႕ေနာက္မွာလည္း သံေဝဂရမႈေတြ၊ တရားရမႈေတြ၊ ႏွေမ်ာတသမႈေတြနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္အလုပ္႐ႈပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိကိစၥမ်ိဳးက ခံစားေန႐ုံနဲ႔ ၿပီးသြားမယ့္ ကိစၥမ်ိဳးမဟုတ္ေလေတာ့ သူ႔အတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကုိပဲ တစ္ခါျပန္ၿပီး အားစုိက္ရျပန္ပါတယ္။ သူနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရ၊ ခံစားရတဲ့ သူေတြကုိလည္း သူတုိ႔စိတ္အစဥ္ေတြ သက္သာေစဖုိ႔ ဓမၼေလးေတြနဲ႔ ေျဖေဖ်ာက္ေပးရျပန္ပါတယ္။ ေက်ာင္းအက်ိဳးေဆာင္ တစ္ေယာက္ အခုလုိ အျဖစ္ဆုိးနဲ႔ ႀကဳံရတဲ့အေပၚမွာ အဆုိးထဲက အေကာင္းကုိထုတ္ၿပီး “ဒါဟာ ကံးဆုိျခင္းထက္၊ ကံေကာင္းသြားျခင္းပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း” စသျဖင့္ ေဟာေျပာေပးရျပန္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီဒကာ အခုလုိျဖစ္သြားတာဟာ သာမန္အားျဖင့္ ၾကည့္ရင္ေတာ့ ကံဆုိးတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သံသရာနဲ႔ ခ်ီလာခဲ့တဲ့ မျမင္ႏုိင္တဲ့ သူ႔အတိတ္အတိတ္ ကံေတြအရ ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဒါဟာ ကံဆုိးတာထက္ ကံေကာင္းတာလုိ႔ပဲ ေျပာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတိတ္ တစ္ခ်ိန္က သူလုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းကံရဲ႕ အက်ိဳးေပးခ်ိန္ဟာ အခုအခ်ိန္မွာ အရမ္းအားေကာင္းေနၿပီး အက်ိဳးေပးခ်ိန္ တုိက္ဆုိင္လာတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔အေနနဲ႔ ပုံမွန္သြားလာ လႈပ္ရွားေနတုန္းမွာပဲ အခုလုိ အျဖစ္ေတြနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အျဖစ္ကုိ လက္ေတြ႕ျမင္ေတြၾကရတဲ့ သူေတြရဲ႕ ေျပာျပခ်က္အရ သူျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆုိင္ကယ္ေမွာက္တဲ့ေနရာနဲ႔၊ ေမွာက္သြားတဲ့ အေနအထားေတြအရ အဲဒီေနရာမွာပဲ ဘယ္သူမွမသိလုိက္ဘဲ ေသသြားႏုိင္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးဆုိတာ သိလုိက္ရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေသရမယ့္ အေနအထားကေန ခုလုိ မေသဘဲ ထိခုိက္ဒဏ္ရာ ရတဲ့အဆင့္ေလာက္ပဲ ျဖစ္သြားတာဆုိေတာ့ ဒါဟာ အခုဘဝမွာ သူလုပ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္းတဲ့ကုသုိလ္ကံေတြရဲ႕ ေထာက္တည္ေပးမႈေၾကာင့္ ဆုိတာ ထင္ရွားတဲ့အခ်က္ပဲလုိ႔ ဘာသာတရား႐ႈေထာင့္၊ ကံတရား႐ႈေထာင့္ေတြအရ ေျဖဆည္ႏုိင္ၾကရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဟာ အမွန္ပါပဲ။ ကံတရားရဲ႕ အက်ိဳးေပးခ်ိန္ ေရာက္လာတဲ့အခါ သိပ္ၿပီးတန္ခုိးၾကီးပါတယ္ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ေတြေတာင္မွ ဝဋ္ေကၽြးတစ္ခုအျဖစ္ ေပးဆပ္ၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းကံပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဆုိးကံပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္တန္မွ၊ အခြင့္ႀကဳံမွ အက်ိဳးေပးတတ္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီအက်ိဳးေပးခ်ိန္မွာ ကုိယ့္ဘက္က ျပင္ဆင္ထားဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မေကာင္းကံအက်ိဳးေပးခ်ိန္ ေရာက္လာတဲ့အခါ အဆုိးဆုံးမျဖစ္ဖုိ႔ ေကာင္းကံေတြနဲ႔ ေထာက္ပံ့ေပးထားရမွာ ျဖစ္သလုိ ေကာင္းကံအက်ိဳးေပးခ်ိန္ ေရာက္လာတဲ့အခါလည္း ဒီကံအက်ိဳးေပး အားေကာင္းေအာင္၊ အက်ိဳးေပးခြင့္သာေအာင္ ေကာင္းတာေတြနဲ႔ လမ္းဖြင့္ေပးထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွလည္း မေကာင္းကံဆုိရင္ အက်ိဳးေပးအားနည္းၿပီး၊ ေကာင္းကံဆုိရင္ အက်ိဳးေပးအားႀကီးလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားစကားေတာ္ကုိ သတိရဆင္ျခင္မိပါတယ္။ ဘုရားစကားေတာ္ဟာ သိပ္မွန္ၿပီး အရမ္းကုိ မွတ္သားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္က ေကာင္းကံမေကာင္းကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးေပးခ်ိန္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး “မေကာင္းမႈကုိ ျပဳေသာသူပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မေကာင္းမႈ အက်ိဳးမေပးေသးေသာ ကာလပတ္လုံး ေကာင္းျမတ္ေသာ အာ႐ုံကုိ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ေသး၏။ မေကာင္းမႈ အက်ိဳးေပးေသာ အခါ၌မူကား မေကာင္းမႈျပဳေသာသူသည္ မေကာင္းက်ိဳးကုိ ခံစားရ၏။ ေကာင္းမႈျပဳေသာ သူပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္းမႈအက်ိဳး မေပးေသးေသာ ကာလပတ္လုံး မေကာင္းေသာ အာ႐ုံကုိ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ေသး၏။ ေကာင္းမႈအက်ိဳးေပးေသာ အခါ၌မူကား ေကာင္းမႈျပဳေသာသူသည္ ေကာင္းက်ိဳးတုိ႔ကုိသာ ေတြ႕ျမင္ရေလေတာ့၏” လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။

ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူတဲ့ တရားစကားေတာ္လုိပါပဲ ေကာင္းတဲ့အလုပ္၊ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈဆုိတာ အခ်ိန္တန္ အခြင့္ႀကဳံမွ အက်ိဳးေပးတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနရဲ႕သားနဲ႔ မေကာင္းတာေတြပဲ ျဖစ္ေနရတဲ့သူေတြ၊ မေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနေပမယ့္ ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ေတြ႕ေနရတဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ ေကာင္းကံမေကာင္းကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ အက်ိဳးေပးခ်ိန္ဟာ အခ်ိန္တန္လာရင္ ဘယ္သူမွ တားမရဘူးဆုိတာ သေဘာေပါက္ သိျမင္ၿပီး မေကာင္းမႈေတြကုိ ေရွာင္ကာ ေကာင္းမႈေတြကုိ ေဆာင္ထားၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းမႈေတြကုိ ေဆာင္ထားတဲ့သူေတြမွာ အတိတ္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က မေကာင္းက်ိဳးေတြ အက်ိဳးေပးခ်ိန္တန္လုိ႔ ကုိယ့္ဆီကုိ ေရာက္လာတာေတာင္မွ အဆုိးဝါးႀကီး ျဖစ္မသြားဘူးဆုိတာ သိရွိနားလည္ၿပီး ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားျပဳလုပ္ထားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဒီေလာက္ေကာင္းတာေတြ လုပ္တဲ့သူကုိမွ ဒီလုိ မေကာင္းက်ိဳးေတြ ျဖစ္ရတယ္ရယ္လုိ႔ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ၾကရတဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ ဒါဟာ ကံတရားရဲ႕ မ်က္ႏွာလုိက္မႈ မဟုတ္ဘဲ အားႀကီးတဲ့ ကံတစ္ခုခုရဲ႕ အက်ိဳးေပးခ်ိန္တန္လုိ႔ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ ကမၼနိယာမရဲ႕ သေဘာပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိရွိထားၾကရမွာ ျဖစ္ၿပီး အဆုိးထဲက အေကာင္းအေနနဲ႔ အဆုံးစြန္ျဖစ္ရမယ့္ ဆုိးက်ိဳးကေန အမ်ားႀကီး ေကာင္းမြန္လာတဲ့ အေပၚမွာလည္း ဒါဟာ အတိတ္ဘဝ တစ္ခုခုက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ မေကာင္းမႈဟာ အားႀကီးေပမယ့္ ဒီဘဝရဲ႕ ေကာင္းမႈအားေတြရဲ႕ ေထာက္ပ့ံေပးမႈက အားႀကီးတဲ့ မေကာင္းမႈကုိ အားနည္းေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္ပါလားဆုိတာ ျဖည္ဆည္ၾကရမွာျဖစ္ကာ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ကံတရားရဲ႕ သက္ေရာက္မႈေတြ ဘယ္လုိပဲ ရွိေနပါေစ ကုိယ့္ဘက္ကေတာ့ ေကာင္းမႈေတြနဲ႔ အားျဖည့္ထားၾကရမယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္သိျမင္ နားလည္ထားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနေပမယ့္ မေကာင္းက်ိဳးနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ရၿပီး မေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနေပမယ့္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရေနတဲ့သူေတြကုိ ၾကည့္ကာ “ကံဆုိးလုိက္တာ၊ ကံေကာင္းလုိက္တာ” စသျဖင့္ ဆုိတတ္ၾကတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ “ကံဆုိးကံေကာင္းဆုိတာ ျပဳလုပ္သူရဲ႕ ေစတနာရယ္၊ အက်ိဳးေပးခ်ိန္တန္မွ အက်ိဳးေပးတတ္တဲ့ ကံတရားရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရယ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အက်ိဳးရလာဘ္ တစ္ခုသာ ျဖစ္ေၾကာင္း” သေဘာေပါက္သိျမင္ကာ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ကံတရားရဲ႕ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ေရာက္လာတဲ့အခါ မေကာင္းက်ိဳးဆုိရင္လည္း အက်ိဳးေပးအားနည္းေအာင္၊ ေကာင္းက်ိဳးဆုိရင္လည္း အက်ိဳးေပး အားေကာင္းေအာင္ အခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသာ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ ထပ္ကာထပ္ကာ လုပ္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း ကံဆုိးတဲ့အခါ ကံေကာင္းေစဖုိ႔ ေကာင္းကံေတြကုိသာ လုပ္ၾကည့္ၾကဖုိ႔ ေစတနာထား ေမတၱာအားနဲ႔ တုိက္တြန္းသမႈ ျပဳလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ေဖာက္ျပန္ျခင္းႏွင့္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း

ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းဟူေသာ စကားမ်ားတြင္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ အလုိအေလ်ာက္ သဘာဝအတုိင္း ျဖစ္ေပၚလာသည့္ သေဘာကုိေဆာင္ၿပီး ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းသည္ကား လု႔ံလပေယာဂျပဳမႈ သေဘာကုိေဆာင္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ အက်ိဳးရလာဘ္တစ္ခုခု အသြင္ကုိေဆာင္ၿပီး ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းသည္ကား အေၾကာင္းဖန္တီးမႈ တစ္ခုခုကုိ ညြန္းဆုိ၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္ေပၚျခင္း သေဘာမ်ိဳးဟု ဆုိလုိက ဆုိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ ထုိေဖာက္ျပန္ျခင္းႏွင့္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းႏွစ္မ်ိဳးလုံးသည့္ မေကာင္းသည့္ အရာမ်ားသာ ျဖစ္ေနေပ၏။ ေဖာက္ျပန္လ်င္လည္း မေကာင္းသကဲ့သုိ႔ ေဖာက္ဖ်က္လ်င္လည္း မေကာင္းသည္သာ ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူေသာ ထုိစကားကုိ စာသံေပသံျဖင့့္ ေျပာဆုိေသာ္ ဝိပတၱိဟူေသာ စကားျဖင့္ ေျပာဆုိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ ဝိပတၱိဟုဆုိလွ်င္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အားလုံးနီးပါး ရင္းႏွီးၿပီးသား၊ သိၿပီးသား စကားပင္ျဖစ္၏။ ရွိခုိးကန္ေတာ့ေနက် ၾသကာသ ကန္ေတာ့ခ်ိဳး၏ ဆုေတာင္းပုိင္းတြင္ ပါဝင္ေနသည့္ စကားလုံးျဖစ္၍လည္း အျပည့္အစုံမသိေသာ္လည္း အလြန္စိမ္းေနသည့္ စကားမဟုတ္သည္ကား ေသခ်ာလွ၏။

ျမန္မာအမ်ား မရလုိ၊ မေတြ႕လုိလွသည့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းေခၚ ထုိဝိပတၱိတရားသည္ အေရအတြက္အားျဖင့္ (၄)ပါးရွိ၏။ ထုိေလးပါးမွာ
၁။ ဂတိ၀ိပတၱိ = လားရာဂတိေဖာက္ျပန္ျခင္း (မေကာင္းသည့္ ဘုံဘဝ၌ျဖစ္ျခင္း)
၂။ ဥပဓိ၀ိပတၱိ = ဥပဓိရုပ္ေဖာက္ျပန္ျခင္း (႐ုပ္ဆင္းအဂၤါခ်ိဳ႕ယြင္း ပ်က္စီးျခင္း)
၃။ ကာလ၀ိပတၱိ = ေခတ္ကာလေဖာက္ျပန္ျခင္း (တရားျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ကင္းမဲ့သည့္ အခ်ိန္ကာလ၌ျဖစ္ျခင္း)
၄။ ပေယာဂ၀ိပတၱိ= လုပ္ေဆာင္အားထုတ္မႈ မမွန္မကန္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း ( လုပ္မွားကိုင္မွားျဖစ္ျခင္း၊ အျပစ္က်ဴးလြန္မိျခင္း၊ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ျဖင့္သာ အသက္ေမြးမႈ ျပဳေနရျခင္း) တုိ႔ပင္ ျဖစ္၏။

ဤေဖာက္ျပန္ျခင္းမ်ားသည္ သတၱဝါတုိင္း မေတြ႕ခ်င္၊ မျမင္ခ်င္၊ မရခ်င္သည့္ အရာမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ မည္သူမဆုိ မေကာင္းသည့္ ဘုံဘဝတြင္ ျဖစ္ၾကရမည္ကုိ မလုိလားၾကသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ရာဘဝတြင္လည္း ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ မလွမပ ခ်ိဳ႕တဲ့ၾကမည္ကို မလုိလားၾကေပ။ ထုိ႔အတူ မင္းမဲ့စ႐ုိက္ျဖစ္ေနၿပီး တရားမဲ့ေနသည့္ တုိင္းျပည္ႏုိင္ငံ၊ ေခတ္ကာလ အေျခအေနမ်ိဳးကုိလည္း အလုိမရွိၾကသကဲ့သုိ႔ မိမိတုိ႔ မလုပ္ခ်င္သည့္၊ လုပ္သင့္သည့္အရာကုိ မလုပ္ရဘဲ မလုပ္သင့္သည့္ အရာမ်ိဳးကုိ လုပ္ေနရျခင္းမ်ိဳးကုိလည္း အလုိရွိၾကမည္ မဟုတ္လွေပ။ အခ်ဳပ္ေျပာရလွ်င္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ ဝိပတၱိမ်ိဳးကိုမွ် အလုိမရွိၾကျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ေကာင္းမႈအစုေလးမ်ားကုိျပဳတုိင္း ဤအက်ိဳးေၾကာင့္ အပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သုံးပါး၊ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး၊ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး၊ ဝိပတၱိတရားေလးပါး၊ ဗ်သနတရား ငါးပါးတုိ႔မွ ကင္းပါရေစေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းေနၾကျခင္း ျဖစ္၏။

ဤေနရာ၌ ေတာင္းဆုေခၽြၾကသည္ဟု စကားအျဖစ္ ဆုိလုိက္ရေသာ္လည္း ဝိပတၱိဟူေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္း တရားမ်ားက ဆုေတာင္းေန႐ုံျဖင့္ ေရာက္မလာသည့္ တရားမ်ားကား မဟုတ္လွေပ။ ေရွာင္ၾကဥ္မွသာ ေပ်ာက္ေစပါသည့္ တရားမ်ား ျဖစ္ပါ၏။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကုိ မလုိလွ်င္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းကုိ မျပဳမွသာ ေရာက္မလာဘဲ ေပ်ာက္ပ်က္ေစသည့္ တရားမ်ား ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူေသာ အက်ိဳးရလာဘ္ကုိ မလုိခ်င္လွ်င္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းတရားကုိ ေကာင္းသြားေစရန္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ ေဖာက္ဖ်က္လွ်င္ ေပ်ာက္ပ်က္မည္ျဖစ္ၿပီး ေပ်ာက္ပ်က္ျခင္းသည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းပင္ ျဖစ္သျဖင့္ မေဖာက္ဖ်က္မိေစရန္ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံးကုိ ေစာင့္က်က္ၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။

ဝိပတၱိတရားေလးပါးတုိ႔တြင္ လားရာဂတိ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ အပါယ္ေလးဘုံ၌ ျဖစ္ၾကရျခင္းကုိ ဆုိလုိ၏။ ထုိသုိ႔အပါယ္ေလးဘုံ၌ က်ေရာက္ရျခင္းကုိပင္ ဂတိေဖာက္ျပန္ျခင္းဟုဆုိသျဖင့္ အပါယ္ေလးပါးလားရျခင္း၏ အေၾကာင္းကုိလည္း ေကာင္းစြာသိရွိႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ မေကာင္းသည့္ ဘုံဘဝတြင္ ျဖစ္ရျခင္းသည္ မေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္မွာ အထင္အရွားပင္ ျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ လားရာဂတိ မေကာင္းျခင္းသည္ မေကာင္းသည့္ ဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။ မေကာင္းသည့္ ကာယဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ား၊ မေကာင္းသည့္ ဝစီဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ား၊ မေကာင္းသည့္ မေနာဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ားက ျပဳလုပ္သူကုိ မေကာင္းသည့္ ဘုံဘဝသုိ႔ေရာက္ေအာင္ သက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္၏။ ထုိသက္ေရာက္မႈအား အရင္းစစ္ေသာ္ မိမိကုိယ္တုိင္ လုပ္ခဲ့သည့္ မိမိ၏ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ မိမိက ေဖာက္ဖ်က္မိသျဖင့္ မိမိဘဝသည္လည္း ေဖာက္ျပန္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဂတိေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ မိမိကုိယ္တုိင္ မေကာင္းသည့္ ဒုစ႐ုိက္အမႈ၊ အလုပ္အကုိင္မ်ားတြင္ ေဖာက္ျပန္စြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္၏။

ထုိ႔အတူ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ ခ်ိဳ႕ယြင္းျခင္း၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူသည့္ ဥပဓိဝိပတၱိသည္လည္း ျပဳလုပ္သူ၏ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိလာသည့္ အက်ိဳးရလာဘ္ တစ္ခုပင္ျဖစ္၏။ ဥပဓိေဖာက္ျပန္မႈကုိ ျဖစ္ေစသည့္ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္သည့္ အလုပ္မ်ားေၾကာင့္ ထုိအလုပ္မ်ားႏွင့္အညီ တူေသာအက်ိဳးကုိ ေပးလာျခင္း သေဘာပင္ ျဖစ္၏။ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ လွပျပည့္စုံမႈမရွိ၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္အတိ ျဖစ္ေနၾကသည့္ သူအခ်ိဳ႕ကုိ ၾကည့္ပါက ထုိသူမ်ား၏ အတိတ္က ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ အလြယ္တကူ သိရွိႏုိင္ၾကမည္ ျဖစ္၏။ ကံတရား၏သေဘာသည္ နားရြတ္ျပတ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့သူအား နားရြတ္ျပတ္ေစသည့္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ၊ မ်က္စိကန္းေအာင္ လုပ္ခဲ့သူအား မ်က္စိမျမင္မႈ၊ ကုိယ္လက္အဂၤါ ခ်ိဳ႕တဲ့ေအာင္ လုပ္ခဲ့သူအား ကုိယ္လက္အဂၤါ မျပည္စုံမႈ စသည္ျဖင့္ မိမိကုိယ္တုိင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္ႏွင့္ညီစြာ တူညီသည့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကုိ ျဖစ္ေစသည့္ သေဘာရွိ၏။ ႐ုပ္အဆင္းအဂၤါ ခ်ိဳ႕ယြင္းျခင္းဟူသည့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ ထုိသုိ႔ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ျပဳလုပ္သူ၏ အက်င့္သီလ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ဤေလာကႀကီး၌ လူခ်င္းတူေသာ္လည္း လူစဥ္မမီသူမ်ား၊ ကုိယ္လက္အဂၤါ မျပည့္စုံသူမ်ား စသည္ျဖင့္ ေတြ႕ေနၾကရျခင္း ျဖစ္၏။ ဤသည္မွာ မိမိကုိယ္တုိင္ ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့သည့္ လုပ္ရပ္မ်ား၏ ေဖာက္ျပန္သည့္ အက်ိဳးဆက္မ်ားပင္ ျဖစ္၏။

ေခတ္ကာလ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္လည္း ထုိနည္းအတူပင္ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္ေနသည့္ ေခတ္ကာလတြင္ လူလာျဖစ္ရၿပီး၊ အဆုိးဆုံးအေျခအေန၊ အဆုံးဆုံးေနရာ၊ အဆုိးဆုံး သူမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ျဖစ္ေနရျခင္းကပင္ မိမိ၏ ကာလေဖာက္ျပန္ျခင္း ကာလဝိပတၱိ၏ သေဘာပင္ ျဖစ္၏။ သံသရာအဆက္ဆက္ ေခတ္အဆက္ဆက္ က်င္လည္ခဲ့ၾကရေသာ္လည္း ထုိေခတ္ေကာင္းသံသရာေကာင္း ဘဝေကာင္းတြင္ ရသင့္ ရထုိက္သည့္တရား၊ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထုိက္သည့္ ဘဝတြင္ မရမျဖစ္ခဲ့ျခင္းကပင္ မိမိ၏ အေၾကာင္းတရား ေဖာက္ဖ်က္သြားျခင္း ျဖစ္ၿပီး ထုိေဖာက္ဖ်က္မႈကပင္ မေကာင္းသည့္ေခတ္ကာလ အေနအထားတြင္ ဘဝသစ္ကုိ ျဖစ္ေစျခင္းဟူသည့္ ေဖာက္ျပန္မႈ အက်ိဳးဆက္ကုိ ျဖစ္ပြားေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ လုပ္ရပ္မွန္ကန္၊ အက်င့္မွန္ကန္ၿပီး အသိမွန္ကန္ခဲ့သူမ်ားကား လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္ အလုပ္မ်ားကုိ ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္မႈ မရွိဘဲ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ဘဝေကာင္းၿပီး ေခတ္ေကာင္းႀကဳံၾကရေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕သည္ကား ေခတ္ဆုိးစနစ္ဆုိး၊ အရပ္ဆုိး၊ ပုဂၢိဳလ္ဆုိးၿပီး အဓမၼဝါဒ လႊမ္းမုိးမႈေအာက္တြင္ေရာက္ကာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ႏွင့္ ေဝးၾကရသည့္ အခါကာလတြင္ ေခတ္ေဖာက္ျပန္ျခင္းႏွင့္ ႀကဳံၾကရသည္မ်ားလည္း ရွိတတ္၏။ ဤသေဘာသည္လည္း မိမိ၏ ဘဝတစ္ခုခုတြင္ မိမိကုိယ္တုိင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ မေကာင္းသည့္ အကုသုိလ္ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ ကာလဝိပတၱိ၏ သေဘာပင္ ျဖစ္၏။

စတုတၳေျမာက္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းျဖစ္သည့္ ပေယာဂဝိပတၱိေခၚ လုပ္ေဆာင္အားထုတ္မႈ မမွန္မကန္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း သည္လည္း သတၱဝါမ်ား မလုိလားသည့္ ဝိပတၱိတစ္မ်ိဳးပင္ ျဖစ္၏။ ပေယာဂဝိပတၱိ၏ သေဘာသည္ အလြန္က်ယ္ျပန္႔လွ၏။ ပေယာဂဟူေသာ စကားလုံး၏ ဆုိလုိရင္း အဓိပၸါယ္မွာ လုံ႔လအားထုတ္မႈ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ထုိလုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကုိပင္ ပေယာဂဝိပတၱိဟု ဆုိျခင္းျဖစ္၏။ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ မမွန္ကန္ျခင္းဟူသည္မွာလည္း လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည့္ ေကာင္းသည့္၊ အျပစ္မရွိသည့္ အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ခြင့္မရဘဲ အျပစ္ႏွင့္တကြ ျဖစ္ေနသည့္ မေကာင္းသည့္ အလုပ္မ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္ေနရျခင္း သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္၏။ အလြယ္ေျပာရလွ်င္ အျခားေကာင္းသည့္ အလုပ္မ်ားျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း မျပဳႏုိင္ဘဲ မေကာင္းမႈျဖင့္သာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳလုပ္ေနရသည့္ ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိသည့္ သတၱဝါမ်ား၏ ဘဝအေျခအေန လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္၏။ လက္ေတြ႕ဘဝတြင္လည္း အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံ၊ အခ်ိဳ႕ေဒသ၊ အခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးမ်ားသည္ မေကာင္းသည့္ အမွားအလုပ္မ်ားမွတပါး အျခားေရြးခ်ယ္စရာမရွိသည့္ ဘဝမ်ိဳးျဖင့္ ျဖတ္သန္းေနၾကရသူမ်ား ရွိတတ္၏။ လုပ္သမွ် ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံမ်ားသည္ အျပစ္ႏွင့္တကြ ျဖစ္ေနသည့္ မေကာင္းသည့္ အလုပ္မ်ားသာ ျဖစ္ေနၾကသူမ်ားလည္း ရွိတတ္၏။ အခ်ိဳ႕လည္း မေကာင္းမႈကုိ မေကာင္းမႈဟု မသိဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးျဖင့္ မိမိတုိ႔၏ လုံ႔လပေယာဂမ်ားကုိ အသုံးခ်ေနၾကရသူမ်ားလည္း ရွိေနျပန္၏။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ပါေစ မိမိ၏ လုပ္ေဆာင္အားထုတ္မႈ မမွန္မကန္ ေဖာက္ျပန္ရျခင္းသည္ စင္စစ္ မိမိကုိယ္တုိင္က ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့ဖူးသည့္ အလုပ္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေဖာက္ျပန္မႈပင္ ျဖစ္ပါေပ၏။

အရင္းစစ္ေသာ္ ဝိပတၱိေခၚ ေဖာက္ျပန္မႈ အားလုံးတုိ႔၏ တရားခံသည္ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံး သုံးမ်ိဳးလုံးကုိ မေကာင္းသည့္ အကုသုိလ္ ဒုစ႐ုိက္အမႈမ်ားတြင္ မွားယြင္းစြာ ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟူသည့္ အခ်က္ကုိ ေတြ႕သိၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္ျခင္း အားလုံး၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းစြာသိရွိၾကရမည္ ျဖစ္၏။ ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံေနသမွ် ေဖာက္ဖ်က္မႈမ်ား၏ အက်ိဳးဆက္မ်ားအျဖစ္ သတိသံေဝဂ ယူၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ သတိသံေဝဂ ယူၿပီးလွ်င္လည္း လက္ရွိႀကဳံေတြ႕ႏုိင္သည့္ ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားကုိ ဓမၼအားျဖင့္ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားကာ ေနာင္သံသရာတြင္ မည္သုိ႔ေသာ ေဖာက္ျပန္မႈမ်ိဳးမွ ေတြႀကဳံမႈ မရွိႏုိင္ေစရန္ ယခုလက္ရွိ အေျခအေန၌ မိမိတုိ႔၏ အက်င့္သီလႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိ ေဖာက္ဖ်က္မႈ မရွိၾကရေအာင္ သတိတရား ဝိရိယအားျဖင့္ ထိန္းသိမ္းၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဝိပတၱိဟူေသာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကုိ အလုိမရွိၾကေသာ သူမ်ားအေနျဖင့္ ေဖာက္ျပန္ျခင္းဟူသည္ ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အက်ိဳးတရားအျဖစ္ သတိျပဳဆင္ခ်င္ကာ မိမိတုိ႔ အလုိမရွိအပ္သည့္ ဝိပတၱိတရားမ်ား မိမိတုိ႔ထံသုိ႔ မေရာက္လာေစရန္ ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္မွာပင္ မိမိတုိ႔၏ ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံမ်ားကုိ အက်င့္တရားပုိင္း၊ လုပ္ေဆာင္မႈအပုိင္းႏွင့္ က်င့္သုံးမႈအပုိင္းမ်ားတြင္ မွားယြင္းသည့္ ေဖာက္ဖ်က္မႈမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ သတိတရားလက္ကုိင္ထားၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကရမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အသိေပးတင္ျပရင္း ေဖာက္ဖ်က္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ကာ မေဖာက္မျပန္ မွန္ကန္သည့္ လမ္းမွန္ကုိသာ ေလွ်ာက္လမ္းၾကဖုိ႔ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းလုိက္ရပါသည္။

Read more »

Live Questions and Answers (13)…

မနာပ ဒါယီ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ ေအာက္ေျခမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ Live Questions and Answers က႑တြင္ ေမးေျဖထားခ်က္ အခ်ိဳ႕ကုိ အမ်ားဖတ္၍ အျမတ္ျဖစ္ေစဖုိ႔္၊ နဲနဲပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိပညာ ဗဟုသုတ ရရွိႏုိင္ၾကေစဖုိ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္ တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

22 Jun 11, 12:33 AM
သဲသဲ
အရွင္ဘုရား ေမးခြန္းေလးတစ္ခုေမးခြင့္ျပဳပါဘုရား ဘာသာျခားတစ္ေယာက္က တပည့္ေတာ္ကို ေမးလာတယ္ဘုရား။ လူေတြေသလို႔ သရဲျဖစ္ရင္ကမၼ၀ါဖတ္ရင္ ထြက္သြားျပီး ဘုန္းၾကီးေတြပ်ံလြန္ေတာ္မူလို႔ရွိရင္ ဘာေၾကာင့္ ကမၼ၀ါ ဖတ္ရင္မထြက္ရတာလဲတဲ့ဘုရား။ ဟိုတေလာက ဇာတ္ကားထဲမွာလည္း သရဲက ဘုန္းၾကီးေတြက ကမၼ၀ါဖတ္တာကို ထြက္မသြားတဲ့အျပင္ စကားေတြေတာင္ ျပန္ေျပာေနေသးတာကိုလည္း နားမလည္ဘူးတဲ့ဘုရား ေက်းဇူျပဳျပီး တပည့္ေတာ္ကို ျပန္ေျဖေပးေတာ္မူပါဘုရား။

22 Jun 11, 06:37 PM
မနာပ ဒါယီ>>>သဲသဲ
တေစၧသရဲ နာနာဘာဝ စတာေတြဟာ ၿပိတၱာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူျဖစ္ျဖစ္ ရဟန္းျဖစ္ျဖစ္ ေသခါနီးမွာ အစဲြတစ္ခုခုနဲ႔ ေသသြားရင္ ၿပိတၱာဘုံဘဝကုိ ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ၿပိတၱာဘဝကုိ ေရာက္သြားတဲ့သူမ်ားဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အစဲြ၊ ဒါမွမဟုတ္ အကုသုိလ္ အႀကီးအေသးကုိ လုိက္ၿပီး အဲဒီဘုံဘဝက ကၽြတ္မကၽြတ္ကြာျခားပါတယ္။ ပရိတ္ပ႒ာန္းကမၼဝါစာ ရြတ္ဖတ္ေပးျခင္းဟာ သူတုိ႔ကုိ အဲဒီဘဝက ကၽြတ္ေအာင္လုပ္ေပးျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြတ္လည္းမကၽြတ္ႏုိင္ပါဘူး။ အဲဒီေနရာကေန ေျပာင္းသြားဖုိ႔၊ ထြတ္သြားဖုိ႔အတြက္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြတ္ဖုိ႔ကေတာ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး အမွ်ေပးေဝကာ သာဓုေခၚေစမွ ကၽြတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ၿပိတၱာဘဝ ေရာက္ေနတဲ့သူက သာဓုေခၚႏုိင္မွပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အရမ္းအကုသုိလ္ႀကီးအစဲြႀကီးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အဲဒီၿပိတၱာဘဝမွာ သာဓုမေခၚႏုိင္ဘဲ သက္တမ္းကုန္တဲ့အထိ ခံရတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြေသလုိ႔ ၿပိတၱာျဖစ္ရင္ ကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရဘူး ဆုိတာကလည္း ခုနေျပာသလုိ ဘုန္းႀကီးဘဝက ေသသြားလုိ႔ဆုိတာထက္ အစဲြအကုသုိလ္ ႀကီးလုိ႔မရတာလုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ အဲဒီလုိ ေသသူအတြက္ ကုသုိလ္လုပ္ေပးေပမယ့္ သူတုိ႔မရတာ၊ ပရိတ္ပ႒ာန္းကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရတာေတြဟာ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္က အကုသုိလ္အစဲြႀကီးလုိ႔ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္၊ ပရိတ္ပ႒ာန္း ကမၼဝါစာရြတ္ဖတ္ေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ သီလသမာဓိပညာ အက်င့္ဂုဏ္ျပည့္စုံမႈ၊ မျပည့္စုံမႈနဲ႔လည္း ဆုိင္တတ္ပါတယ္။ သီလသမာဓိပညာအက်င့္ဂုဏ္ ျပည့္စုံမႈမရွိရင္ ၿပိတၱာဘဝေရာက္ေနသူေတြအတြက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မရွိတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးသရဲ ကမၼဝါစာ ဖတ္လုိ႔မရဘူးဆုိတာ ဘုန္းႀကီးသရဲျဖစ္လုိ႔ဆုိတာထက္ အစဲြအကုသုိလ္ႀကီးလုိ႔လုိ႔ဆုိျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကလည္း ဘုန္းႀကီးသရဲတုိင္း မဟုတ္ဘဲ အစဲြအကုသုိလ္အရမ္းႀကီးတဲ့ အခ်ိဳ႕အနည္းငယ္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း သိေစလုိပါတယ္။

28 Jun 11, 05:46 AM
ေတာက္ပႀကယ္စင္

ဘုန္းႀကီးဘုရား မဂၤလာပါဘုရား ရန္ကုန္က တပည့္ေတာ္ဒကာမတစ္ေယာက္က သက္ရွိထင္ရွားေနသူကို အမွ်ေပးေ၀လုိ႔ ရမရ တပည့္ေတာ္ကို ေမးျမန္းလာလုိ႔ ဘုန္းႀကီးကို တစ္ဆင့္ေမးျမန္းခြင့္ျပဳပါဘုရား...သူေနတဲ့ေနရာက ခနက္ရွင္ သိပ္ေကာင္းပုံမရဘူးဘုရား ဒါေႀကာင့္ တပည့္ေတာ္က အီးေမးလ္ကေနတစ္ဆင့္ သူ႕ဆီကို စာျပန္ေရးရမယ္ဘုရား အားလပ္တဲ့အခါ ေျဖႀကားေပးေတာ္မူပါဦးဘုရား ဘုန္းႀကီးဆုိဒ္ေပၚတင္ထားရင္လည္း တပည့္ေတာ္အဲဒီကေန ျပန္ကူးလုိက္မယ္ဘုရား

မနာပ ဒါယီ>>> ေတာက္ပႀကယ္စင္
မဂၤလာပါ ညီေတာ္ေရ..
တစ္ဆင့္ေမးတာဆုိေတာ့ တစ္ဆင့္ျပန္ေျဖေပးလုိက္ပါဦး။ အမွ်ေဝတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သက္ရွိထင္ရွား ရွိေနသူကုိ အမွ်ေပးေဝလုိ႔ ရပါတယ္။ ဘယ္ဘဝ ေရာက္သြားတယ္ဆုိတာ မေသခ်ာတဲ့ ေသသူကုိရည္စူးၿပီး အမွ်ေဝတာထက္ လက္ရွိအသက္ရွင္ေနသူကုိ အမွ်ေဝတာက ပုိေတာင္ေကာင္းၿပီး၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ရဖုိ႔ ပုိေတာင္ေသခ်ာပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွ်ေဝသူကလည္း ထက္သန္တဲ့သဒၶါ၊ စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ အမွ်ေဝၿပီး အမွ်ယူသူကလည္း ႏွစ္လုိဝမ္းေျမာက္စြာ သာဓုေခၚႏုိင္မွ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အမွ်ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပမွာလာတဲ့ ပတၱိဒါနဆုိတာ မိမိရရွိတဲ့ ကုသုိလ္အဖုိ႔ကုိ တျခားသူမ်ားအားလည္း အညီအမွ် ရပါေစဆုိတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ အမွ်အတမ္းေပးေဝျခင္းမ်ိဳးကုိ ဆုိတာျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ အမွ်ေဝဖုိ႔ဆုိတာ အမွ်ေဝမယ့္သူကုိယ္တုိင္ အရင္ဆုံး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ရေအာင္လုပ္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝတ္ေက်တန္းေက် လုပ္တဲ့ကုသုိလ္မ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ အလွဴေပး၊ အလွဴခံ၊ အလွဴဝတၳဳျပည့္စုံေအာင္ လုပ္ၿပီး ေစတနာသုံးတန္ ျပတ္သားစြာနဲ႔ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ရေအာင္လုပ္ၿပီး မိမိရတာနဲ႔အညီ သူတပါးလည္း ရပါေစလုိ႔ အမွ်ေဝျခင္းမ်ိဳးကုိ ပတၱိဒါနလုိ႔ ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိနည္းနဲ႔ အမွ်ေဝးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ေဝတဲ့သူဘက္က ျပည့္စုံတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ အမွ်ေပးေဝႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ယူသူ ရသည္ျဖစ္ေစ၊ မရသည္ျဖစ္ေစ အမွ်ေဝသူမွာ ပတၱိဒါနကုသုိလ္ကုိ ရၿပီးျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိပဲ ပတၱာႏုေမာဒနာဆုိတာ မိမိထံသုိ႔ ေရာက္လာတဲ့ ကုသိုလ္အဖုိ႔ကုိ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚတာကုိ ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတပါးရဲ႕ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အညီအမွ် ရယူဖုိ႔ သာဓုေခၚၾကတဲ့ အမွ်ယူသူ အေနနဲ႔လည္း တကယ့္ကုိ စစ္မွန္တဲ့ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မုဒိတာတရားထားၿပီး သာဓုေခၚႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အမွ်ေဝတဲ့သူနဲ႔အတူ အညီအမွ် ရႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က လုိလုိလားလား ေစတနာမထား၊ သဒၶါတရားမပြားဘဲ သူမ်ားသာဓုေခၚလုိ႔ ေခၚလုိက္တဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ အက်င့္ပါေနလုိ႔ ေခၚလုိက္တဲ့သေဘာမ်ိဳး၊ ဝတ္ေက်တန္းေက် သာဓုေခၚတဲ့ သေဘာမ်ိဳးဆုိရင္ အမွ်ယူသူအေနနဲ႔ ကုသုိလ္အဖုိ႔ကုိ အမွ်မရႏုိင္ပါဘူး။ ဒီလုိဆုိရင္ ပတၱာႏုေမာဒနာကုသုိလ္လည္း ရႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမွ်ယူသူ အေနနဲ႔ အလွဴရွင္က ကုိယ့္ကုိ သီးသန္႔ရည္ရြယ္ၿပီး အမွ်ေဝတာမ်ိဳးမဟုတ္လည္း အလွဴရွင္ရဲ႕အလွဴကုိ ၾကည့္ၿပီးကုိယ့္အသိနဲ႔ကုိယ္ တကယ့္ကုိ မွန္ကန္တဲ့စိတ္ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓုေခၚဆုိႏုိင္မယ္ဆုိရင္လည္း ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ၿပီး ကုသုိလ္တုိးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိျပဳၿပီး သက္ရွိထင္ရွားရွိသူကုိျဖစ္ေစ၊ သက္ရွိထင္ရွား မရွိတဲ့သူကုိ ျဖစ္ေစ ရည္မွန္းရည္စူးကာ အမွ်ေပးသူနဲ႔ အဲဒီကုသုိလ္ကုိ သာဓုေခၚကာ ရယူၾကမယ့္ အမွ်ယူသူေတြ အေနနဲ႔ အမွ်ေပးေဝမႈနဲ႔ အမွ်ယူမႈ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ဖုိ႔၊ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈအက်ိဳးကုိ အညီအမွ် ရဖုိ႔အတြက္ အမွ်ေပးသူကလည္း ေစတနာသဒၶါတရား ထက္သန္ဖုိ႔လုိသလုိ အမွ်ယူသူကလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ မုဒိတာပြားကာ သာဓုေခၚႏုိင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ ႏွစ္ဖက္ျပည့္စုံၾကမယ္ဆုိရင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လုံး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ အညီအမွ် ရႏုိင္ပါေၾကာင္း အသိေပး ေျဖၾကားလုိက္ရပါတယ္။

30 Jul 11, 02:02 AM
k s m
ဆရာေတာ္ဘုရား တပည္ေတာ္ မရွင္းတာေလးေတြရိွ ေမးေလ်ွာက္ခြင့္ၿပဳပါဘုရား။ ဆရာေတာ္ဘုရား လူေတြဟာေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာေတြလုပ္ရင္ မေကာင္းတာက အက်ိဳးေပးၿမန္တယ္လုိ႔ ေၿပာႀကတယ္ဘုရား အဲဒါမွန္လားဘုရား။


30 Jul 11, 06:46 AM
မနာပ ဒါယီ>> k s m
ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာ ဘယ္ဟာက အရင္အက်ိဳးေပးတာလဲဆုိရင္ ေစတနာအားႀကီးတဲ့ကံက အရင္အက်ိဳးေပးတာလုိ႔ပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေကာင္းတာက အရင္အက်ိဳးေပးတယ္လုိ႔ ထင္ရတတ္တာက သတၱဝါေတြဟာ ေကာင္းတာနဲ႔ မေကာင္းတာဆုိ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာ ပုိၿပီးေစတနာ အားေကာင္းေနတတ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာဆုိ ေစတနာက တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေစတနာ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသုိလ္က အားႀကီးၿပီး အရင္အခ်ိဳးေပးတဲ့အခါ အကုသုိလ္က ပုိၿပီးအက်ိဳးျမန္တယ္လုိ႔ ထင္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ကံေတြကေတာ့ ျပဳလုပ္သူေတြကုိယ္တိုင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေစတနာသဒၶါတရားက ျပည့္စုံသင့္သေလာက္ မျပည့္စုံဘဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ မျပည့္စုံတဲ့အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေကာင္းမႈကုသုိလ္ဟာ အက်ိဳးေပးတဲ့အခါမွာလည္း အားနည္းၿပီး အခ်ိန္တန္မွသာ အက်ိဳးေပး ေရာက္လာတတ္တဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ အကုသိုလ္လည္း အခ်ိန္တန္မွ အက်ိဳးေပးတာဆုိေပမယ့္ ေစတနာအားေကာင္းတာရယ္၊ အားေကာင္းတဲ့ေစတနာက အက်ိဳးေပးခ်ိန္ကုိ က်ေစတာရယ္ေၾကာင့္ အျမန္အက်ိဳးေပးတာလုိ႔ ေျပာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ျပဳလုပ္သူရဲ႕ ေစတနာအားႀကီးမႈ၊ မႀကီးမႈက အဓိကပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား