လုံၿခဳံေရး…

ေလာကီဘုံသား လူအမ်ားအတြက္ ဘဝမွာ လုံၿခဳံေရးက သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရး၊ ဘဝခႏၶာရဲ႕ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ လုံၿခဳံေရးေတြဟာ လူတုိင္းလူတုိင္းအတြက္ တကယ့္ကုိပဲ အေရးႀကီးတဲ့ အရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖုိ႔၊ လက္ရွိရရွိထားတဲ့ လူ႔ဘဝလုိမ်ိဳး ေကာင္းတဲ့ ဘဝခႏၶာကေန နိမ့္က်မသြားဖုိ႔နဲ႔ ေကာင္းတဲ့စိတ္ေစတနာေလးေတြ မယိမ္းယိုင္သြားဖုိ႔ ဆုိတဲ့အခ်က္ေတြဟာ လူတုိင္းေတာင့္တေနတဲ့ အရာေတြျဖစ္သလုိ ဒီေတာင့္တခ်က္မ်ား ျပည့္စုံဖုိ႔လည္း နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႀကိဳးစားေနတတ္ၾကပါတယ္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေတာင့္တေပမယ့္လည္း ေတာင့္တတဲ့အတုိင္း မျပည့္ႏုိင္ပဲ ျဖစ္ေနၾကသလုိ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ဘဝခႏၶာနဲ႔ စိတ္ေစတနာတုိ႔ရဲ႕ လုံၿခဳံေရးအတြက္လည္း အာမခံခ်က္ မေပးႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ လမ္းညြန္မႈအတုိင္း လက္ေတြ႕လုိက္နာ က်င့္ႀကံသူမ်ားကေတာ့ ဒီအရာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရးအတြက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး အာမခံႏုိင္ၾကမွာ ျဖစ္သလုိ လက္ေတြ႕လည္း လုံၿခဳံစိတ္ခ်ေနၾကရမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္က စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရး၊ ဘဝခႏၶာရဲ႕ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ စိတ္ေစတနာရဲ႕ လုံၿခဳံေရးအတြက္ အေကာင္းဆုံးလမ္းေတြကုိ ညြန္ျပေပးေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားရွင္ ေပးေတာ္မူတဲ့ လမ္းစဥ္ဟာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ လက္ေတြ႕လုိက္နာ က်င့္သုံးရမယ့္ လမ္းစဥ္သာျဖစ္ၿပီး သူမ်ားက အစားထုိးလုပ္ေပးလုိ႔ရတဲ့ နည္းစနစ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တကယ့္ကုိပဲ မိမိတုိ႔ လုိလားေတာင့္တတဲ့ လုံၿခဳံေရးကုိ လုိခ်င္တဲ့သူမ်ား အတြက္ေတာ့ ဘုရားေပးတဲ့ လမ္းစဥ္ဟာ အေကာင္းဆုံး လက္ေတြ႕အသုံးခ် လမ္းစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဘုရားေပးတဲ့ ဒီလမ္းစဥ္ကေတာ့ အားလုံးသိၿပီးသားျဖစ္တဲ့ ဒါနျပဳေရး၊ သီလေဆာက္တည္ေရး၊ ဘာဝနာပြားေရး လမ္းစဥ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနဟာ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား လုံၿခဳံေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ေပးမွာျဖစ္ၿပီး သီလကေတာ့ ဘဝလုံၿခဳံေရးအတြက္ အာမခံေပးမွာျဖစ္ကာ ဘာဝနာကေတာ့ စိတ္ဓာတ္လုံၿခဳံေရးအတြက္ တာဝန္ယူေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနလုပ္ေနသူဟာ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား လုံၿခဳံေအာင္ လုပ္ေနသူျဖစ္ၿပီး သီလေစာင့္ထိန္းေနသူဟာ ဘဝလုံၿခဳံေအာင္ လုပ္ေနသူျဖစ္ကာ ဘာဝနာအလုပ္ အားထုတ္ေနသူကေတာ့ စိတ္လုံၿခဳံေအာင္ လုပ္ေနသူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနသီလဘာဝနာ အလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနသမွ် ဒီကုသုိလ္ေတြရဲ႕ တန္ခုိးေတြဟာလည္း တုိးပြားေနမွာျဖစ္ၿပီး ဒီလုိတန္ခုိးေတြ ပုိင္ဆုိင္းထားသူေတြဟာလည္း တကယ့္ကုိ တန္ခုိးရွင္ေတြျဖစ္ေနကာ တန္ခုိးႀကီးေလ လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈလည္း အားႀကီးေလပဲ ျဖစ္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေလာကသားမ်ား လုိလားေတာင့္တပါတယ္ ဆုိတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ဘဝခႏၶာနဲ႔ စိတ္ေစတနာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ေရးဟာ ဒါနသီလဘာဝနာေတြကလဲြလုိ႔ တျခားအရာေတြနဲ႔ ထိန္းေပးလုိ႔ မရပါဘူး။ တစ္ျခားတျခားေသာ တန္ခုိးရွင္ ဖန္တီးရွင္ေတြက ဘယ္လုိပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ပဲ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ပါေစ ဒါနလုပ္ၿပီး၊ သီလေဆာက္တည္ၿပီး၊ တရားဘာဝနာ အားထုတ္ၿပီး ထိန္းတာေလာက္ ဘယ္လုိမွ စိတ္ခ်ေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒီလုံၿခဳံမႈေတြဆုိတာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကလဲြၿပီး ဘယ္သူမွ လုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ အရာေတြ မဟုတ္လုိ႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေန႔ေခတ္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ႀကိဳးစားေနၾကတာက စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရးကုိ အဓိကထား ႀကိဳးစားေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ေရးဟာ အေတာ့္ကုိ စုိးရိမ္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာပဲထားထား၊ ဘယ္လုိလူကပဲ ေစာင့္ေရွာက္ေစာင့္ေရွာက္ ဒီပစၥည္းဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံမႈဟာ စိတ္မခ်ရပါဘူး။ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြဟာ အၿမဲစုိးရိမ္မႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့အျပင္ ေရး၊ မီး၊ မင္း၊ ခုိးသူ မခ်စ္မႏွစ္သက္သူဆုိတဲ့ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔လည္း အၿမဲမျပတ္ ဆက္ဆံေနတဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြး ေပ်ာက္ပ်က္တတ္တဲ့ သေဘာရွိေနပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာရဲ႕ သေဘာဟာ ထုိက္မွရတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားရွာေဖြ စုေဆာင္းေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ေပ်ာက္ပ်က္သြားတတ္ျပန္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ဒီပစၥည္းဥစၥာေတြ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေပမယ့္လည္း သူ႔ရဲ႕လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈဟာ နည္းနည္းမွ အာမခံခ်က္ မေပးႏုိင္တာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈဟာ ဒါနျပဳျခင္းမွတပါး အျခားမရွိဘူးဆိုတဲ့ အေျဖပဲ ထြက္လာခဲ့ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနျပဳျခင္းဟာ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ ေပ်ာက္ပ်က္မႈကေန ကာကြယ္ေပးျခင္းျဖစ္သလုိ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံတုိးပြားမႈကုိလည္း ထိန္းသိမ္းေပးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြဟာ ကုိယ္မေသခင္မွာလည္း အခ်ိန္မေရြး ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးသြားတတ္သလုိ ေသရင္လည္း ထားခဲ့ရမယ့္ အရာေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံမႈနဲ႔ ေနာင္သံသရာအတြက္ ယူေဆာင္သြားမႈတုိ႔အတြက္ ဒီစည္းစိမ္ ဥစၥာေတြကုိ အရင္းျပဳၿပီး ဒါနလုပ္ေပးျခင္းမွတပါး အျခားမရွိဘူးဆုိတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ့ အရာေတြကုိ အရင္းျပဳၿပီး စိတ္ေစတနာ ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းမႈကုိ ျပဳေပးျခင္းဟာ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈအတြက္ ထာဝရမပ်က္စီးႏုိင္တဲ့ အႏုဂါမိက ေရႊအုိးျမဳပ္ေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်ားမ်ားျပဳႏုိင္ေလ မ်ားမ်ားလုံၿခဳံစိတ္ခ်ရေလပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရးအတြက္ ဒါနျပဳေပးရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိပါပဲ။ ဘဝခႏၶာ လုံၿခဳံေရးအတြက္လည္း သီလေဆာက္တည္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝခႏၶာဆုိတာ အနာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတဲ့အတြက္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ၾကည့္ရင္ ဘာမွမက္စရာ မရွိလွပါဘူး။ ဒီလုိ အႏွစ္မရွိတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဒီဘဝ၊ ဒီခႏၶာကုိ အမွီျပဳၿပီး ျဖစ္လုိက္ရတဲ့ေရာဂါ၊ ျဖစ္လုိက္ရတဲ့ ျပႆနာေတြဟာ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုပ္ခႏၶာရွိေနသမွ် ေရာဂါဆုိတာလည္း ရွိေနမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေရာဂါစုႀကီးကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ သတၱဝါေတြဟာ ဒီဘဝဒီခႏၶာရဲ႕ လုံၿခဳံမႈအတြက္ သီလကလဲြၿပီး တျခားဘယ္အရာေတြနဲ႔မွ ကာကြယ္ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

သီလဆုိတာ ကုိယ္က်င့္သီလျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ က်င့္ႀကံၿပီး ကုိယ့္ရဲ႕ဘဝကုိ လွေအာင္၊ ကုိယ့္ရဲ႕ဘဝကုိ လုံၿခဳံေအာင္ သီလအက်င့္နဲ႔ပဲ ထိန္းေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝေကာင္းဖုိ႔နဲ႔ ရရွိလာတဲ့ ဘဝခႏၶာလွဖုိ႔၊ လုံၿခဳံဖုိ႔အတြက္ သီလအက်င့္က အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ ေရာဂါေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရတဲ့ ဒီဘဝဒီခႏၶာႀကီးမွာ ေရာဂါေပါင္းစုံ ရေနျခင္းဟာ တစ္နည္းေျပာရရင္ သီလမလုံၿခဳံတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လုိ႔လည္း ေျပာႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သီလမလုံၿခဳံတဲ့အတြက္ ဘဝခႏၶာဟာလည္း လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈ မရွိဘဲ ျဖစ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႕ဘဝေတြမွာ ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ခႏၶာရတဲ့သူခ်င္းအတူတူ တစ္ခ်ိဳ႕က ကုိယ္လက္အဂၤါ စုံစုံလင္လင္နဲ႔ ျဖစ္ေနရသလုိ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေျခမစုံလက္မစုံ ျဖစ္လာသူေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က က်န္းမာေရး ေကာင္းေနေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ေမြးကတည္းက အနာေရာဂါ အစုံနဲ႔ ေမြးလာသူေတြ ရွိေနျပန္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိရင္ ဘဝခႏၶာ ရလာေပမယ့္ လူ႔ဘဝလူ႔ခႏၶာ မဟုတ္ဘဲ အလြန္နိမ့္က်တဲ့ တိရစၧာန္ဘဝခႏၶာ ရလာသူေတြအထိ ရွိတတ္ပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ ဒါဟာ သီလမလုံလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝခႏၶာလုံၿခဳံဖုိ႔အတြက္ သီလေဆာက္တည္ျခင္းနဲ႔ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ စိတ္လုံၿခဳံဖုိ႔ အတြက္ကေတာ့ ဘာဝနာနဲ႔ ၿခဳံၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သိတဲ့အတုိင္းပဲ စိတ္ဆုိတဲ့သေဘာဟာ တဒဂၤအခုိက္အတန္႔အတြင္းမွာ အရာအေထာင္မက ေျပာင္းလဲျဖစ္ပ်က္တတ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အာ႐ုံေပါင္းစုံနဲ႔ အေတြးေပါင္းစုံရဲ႕ ခ်ယ္လွယ္မႈေၾကာင့္ စိတ္အစဥ္ဟာ အၿမဲမပ်က္ ေဖာက္ျပန္ေနတတ္ပါတယ္။ ေဖာက္ျပန္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာကုိက ေကာင္းတဲ့သေဘာကေန မေကာင္းတဲ့သေဘာကုိ ေရာက္ရွိသြားတဲ့ သေဘာျဖစ္တဲ့အတြက္ စိတ္မွာမ်ားမ်ား ေဖာက္ျပန္ေလ အဲဒီစိတ္ပုိင္ရွင္မွာ မေကာင္းတဲ့သေဘာေတြ မ်ားမ်ားတုိးေလေလ ျဖစ္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့ စိတ္နဲ႔ေနေနရေလ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရမႈလည္း နည္းေလေလ ျဖစ္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိမေကာင္းတဲ့ စိတ္အေတြးေတြနဲ႔ မလုံမၿခဳံျဖစ္တတ္တဲ့ စိတ္ကုိ လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈ ရွိရေလေအာင္ ဘာဝနာနဲ႔ ထိန္းေပးဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဘာဝနာ အလုပ္ဟာ စိတ္အစဥ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ေပးတဲ့ စိတ္ထိန္းကိရိယာ တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ုံတစ္ခုတည္းကုိပဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ပြားမ်ားအားထုတ္ၿပီး ထိန္းေပးတဲ့ သမထဘာဝနာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ စိတ္နဲ႔႐ုပ္မွာ ေပၚလာသမွ် အာ႐ုံေတြကုိ ကိေလသာ ၾကားမခုိေအာင္ သတိကပ္ၿပီး အရွိအတုိင္း ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ သိမွတ္ေပးရတဲ့ ဝိပႆနာ ဘာဝနာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လုိဘာဝနာ အလုပ္ကုိပဲ လုပ္ေနလုပ္ေန ဒါဟာ စိတ္ကုိလုံၿခဳံေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်ားမ်ားလုပ္ႏုိင္ေလ စိတ္မွာမ်ားမ်ား လုံၿခဳံေလပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သမထဘာဝနာ၊ ဝိပႆနာ ဘာဝနာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနပါက ကိေလသာ ၾကားမခုိႏုိင္ဘဲ စိတ္အစဥ္မွာ သန္႔စင္ေနတတ္တဲ့အတြက္ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေနတဲ့ စိတ္ဟာ လုံၿခဳံမႈအျပည့္ရွိတဲ့ စိတ္ဆုိတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ကိေလသာမ်ားေနတဲ့စိတ္ဟာ မေကာင္းတဲ့ အေတြးမ်ားနဲ႔ ေၾကာက္လန္႔ေနရၿပီး ေၾကာက္လန္႔မႈရွိေနတဲ့ စိတ္ဟာ လုံၿခဳံမႈ မရွိတဲ့စိတ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိကိေလသာ တရားေတြေၾကာင့္ အေၾကာက္တရားမ်ားနဲ႔ မလုံမၿခဳံျဖစ္ေနတတ္တဲ့ စိတ္ကုိ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရမႈရွိေအာင္ ဘာဝနာအလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဘဝမွာ သတၱဝါေတြဟာ လုံၿခဳံေရးအတြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကိဳးစားၾကတဲ့ ေနရာမွာ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရး၊ ဘဝခႏၶာရဲ႕ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ စိတ္အစဥ္ရဲ႕ လုံၿခဳံေရးကေတာ့ အထူးလုိလားေတာင့္တတတ္တဲ့ ႀကိဳးစားမႈေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဒီအရာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရးအတြက္ တျခားအရာေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားၾကတာထက္ ဒါနသီလဘဝနာ အလုပ္မ်ားနဲ႔ ႀကိဳးစားတာက အေကာင္းဆုံး ဘဝလုံၿခဳံေရးပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ သိေစလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာဆုိတာ လက္ရွိအခ်ိန္မွာလည္း ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးေတြနဲ႔ မျပတ္ဆက္ဆံေနတဲ့အျပင္ ေသရင္လည္း ထားခဲ့ရမယ့္ အရာေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီစည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရးကုိ ဒါနျပဳလုပ္ေပးျခင္းနဲ႔ပဲ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရမွာ ျဖစ္သလုိ ရရွိထားတဲ့ ဘဝခႏၶာဆုိတာလည္း အနာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အၿမဲဆက္ဆံေနတဲ့အတြက္ ဘဝခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ လုံၿခဳံမႈဟာ ဒီဘဝလည္း လုံၿခဳံ၊ ေနာင္သံသရာမွာလည္း လုံၿခဳံမႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ သီလေဆာက္တည္မႈနဲ႔ပဲ လုံၿခဳံေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ၿပီး စိတ္ဆုိတာကလည္း ကိေလသာအာ႐ုံေတြနဲ႔ အၿမဲႏွိပ္စက္ခံရတတ္တဲ့အျပင္ မေကာင္းတဲ့အာ႐ုံေတြမွာပဲ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ ဒီစိတ္အစဥ္ လုံၿခဳံေရးအတြက္လည္း ကိေလသာၾကားခုိမႈကုိ တားျမစ္ေပးႏုိင္တဲ့ ဘာဝနာ အလုပ္နဲ႔ပဲ လုံၿခဳံေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္ ေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လုံၿခဳံေရး၊ လုံၿခဳံေရးလုိ႔ ဆုိေနၾကတဲ့ သတၱဝါေတြ အေနနဲ႔ တစ္ျခားတျခား လုံၿခဳံေရးေတြထက္ မိမိတုိ႔ဘဝရဲ႕ အဓိက လုံၿခဳံရမယ့္ အရာေတြျဖစ္တဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရး၊ ဘဝခႏၶာရဲ႕ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ စိတ္အစဥ္ရဲ႕ လုံၿခဳံေရးကုိသာ ဦးစားေပးၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီအရာေတြ လုံၿခဳံမႈရွိေအာင္ ဒါနအလုပ္၊ သီလအလုပ္၊ ဘာဝနာအလုပ္မ်ားကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္းနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ရွိခုိက္ လုံၿခဳံေရးအတြက္ အားစုိက္လုိက္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းစကား ပါးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

နဲနဲေလးေတာ့ လဲြေနတယ္ (၁၇)...

ဘုရားကုိးဆူနဲ႔ ၿဂိဳဟ္ကုိးလုံး…
ခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ဂုဏ္သေရရွိ အသုိင္းအဝုိင္း၊ ပုိက္ဆံရွိ အသုိင္းအဝုိင္း၊ ပညာတတ္ အသုိင္းအဝုိင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကားမွာ ေပၚျပဴလာျဖစ္လာတဲ့ ဘာသာေရး ခုတုံးလုပ္မႈ တစ္ခုဟာ အရမ္းေခတ္စားလာေနပါတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆုိေတာ့ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပဲြ ဆုိတာပါ။ ပူေဇာ္ပဲြဆုိတာထက္ ဘုရားကုိးဆူတင္ပဲြဆုိရင္ ပုိမွန္ပါလိမ့္မယ္။ တင္ၿပီဆုိကတည္းက ပူေဇာ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ နတ္တင္သလုိ တင္တဲ့သေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္သြားတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ဘုရားကုိးဆူ ပူေဇာ္တာကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ၿဂိဳဟ္ႀကီးကုိးလုံးပါ ပူေဇာ္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္က ပုိဆုိးပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတဲ့ သူတုိ႔လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဘုရားရဟႏၲာကုိ ပူေဇာ္ၾကတာထက္ သူတုိ႔သူတုိ႔ရဲ႕ ေလာကီအက်ိဳးစီးပြား တုိးတက္ေရး၊ ရာထူးဌာနႏၲရ စသည္တည္ၿမဲေရးကုိ ဦးတည္ၿပီး ၿဂိဳဟ္ႀကီးကုိးလုံးကုိ ပူေဇာ္ပသေနတယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ကပုိၿပီး ထင္ရွားေနပါတယ္။ ဒါဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လဲြေနတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မႏၲေလးမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ျခားတစ္ျခား ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လူႀကီးပုိင္း အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေမးလုိက္လုိ႔ရွိရင္ ဘယ္လူႀကီးအိမ္မွာ၊ ဘယ္သူေ႒းအိမ္မွာ ဘုရားကုိးဆူပဲြရွိလုိ႔ သြားၾကတယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ေလးေတြနဲ႔ ျပန္လည္ေျဖၾကားတာကုိ ခဏခဏ ၾကားရတတ္ပါတယ္။ ဘုရားကုိးဆူပဲြ သြားတဲ့အခ်ိန္ကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ ညအခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ေနတာ မ်ားပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္ပဲြကုိ ညပုိင္းမွာလုပ္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္ေနပါတယ္။ မနက္အေစာပုိင္းမွာ လုပ္တာေတြလည္း ရွိၾကမွာပါ။ ဘယ္လုိအခ်ိန္ေတြပဲ လုပ္လုပ္ လုပ္တဲ့အခါမွာ သစ္သီးစတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္မ်ားလည္း ကပ္လွဴၾကမွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒါဆုိရင္ ညဖက္ႀကီးမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အ႐ုဏ္မတက္မီ အခ်ိန္ႀကီးမွာ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ အသီးအႏွံစတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ကပ္လွဴျခင္းဟာ ဝိကာလ အခ်ိန္ႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အပ္စပ္မႈက မရွိပါဘူး။

ၿပီးေတာ့ ဘုရားကုိးဆူကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ေနရာခ်ထားတာေတြလည္း ၾကည့္ပါဦး ေလာကဓာတ္ အစီအစဥ္ေတြ အျပည့္နဲ႔ ဖန္တီးထားသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတုိ႔ေလာကဓာတ္ ဆရာေတြ ဖန္တီးတဲ့ ဒီဘုရားကုိးဆူ ပူေဇာ္ထားရွိပုံ စနစ္က
(၁) ဘုရားသခင္ = အလယ္အရပ္မွာ ေဗာဓိပင္ကုိ ရည္စူး၍လည္းေကာင္း
(၂) အရွင္သာရိပုတၱရာ = ဗုဒၶဟူသား၊ ေတာင္အရပ္ လက္်ာဘက္တြင္လည္းေကာင္းး
(၃) အရွင္ေမာဂၢလာန္ = ေသာၾကာသား၊ ေျမာက္အရပ္၊ လက္၀ဲဘက္တြင္လည္းေကာင္း
(၄) အရွင္ဥပါလိ = စေနသား၊ အေနာက္ေတာင္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၅) အရွင္ရာဟုလာ = တနဂၤေႏြသား၊ အေရွ႕ေျမာက္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၆) အရွင္အာနႏၵာ = ၾကာသပေတးသား၊ အေနာက္မ်က္ႏွာအရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၇) အရွင္ေကာ႑ည = တနလၤာသား၊ အေရွ႕အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၈) အရွင္ေရ၀တ = အဂၤါသား၊ အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
(၉) အရွင္ဂ၀မၸတိ = ရာဟုသား၊ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္ အရပ္တြင္လည္းေကာင္း
ထားၿပီး ပူေဇာ္ၾကတဲ့ စနစ္ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိထားရွိပူေဇာ္ပုံေတြအရ ဒါဟာ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ၾကည္ညိဳလုိ႔ ပူေဇာ္တဲ့ပုံစံ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေလာကီအက်ိဳးစီးပြား တုိးတက္ေရးအတြက္ ကုိယ္လုိသလုိ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ ေနရာခ်ၿပီး လုပ္စားၾကတဲ့ ပုံစံဆုိတာ အလြန္ထင္ရွားလွပါတယ္။ ဘုရားရဟႏၲာကုိ ပူေဇာ္တာ မေကာင္းဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရဟႏၲာေတြကုိ အသုံးခ်ၿပီး လုပ္စားတာကေတာ့ အေတာ္မေကာင္းတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ တကယ့္ကုိ စစ္မွန္တဲ့ စိတ္ေစတနာနဲ႔ ပူေဇာ္မယ္ဆုိရင္ ဘယ္ရဟႏၲာက ဘယ္ေနရာမွာေန၊ ဘယ္လုိအခ်ိန္မွာၾကြ ဆုိတာေတြ မလုိအပ္ပါဘူး။ ႏွလုံးသားမွာ ဘုရားဂုဏ္နဲ႔ သံဃာ့ဂုဏ္ေတြ ကိန္းေနၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ ဒီလုိပူေဇာ္ဖုိ႔ အတြက္ဆုိရင္ ဘယ္လုိအခ်ိန္ ဘာပူေဇာ္မႈေတြမွ မလုိအပ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ရဲ႕ စိတ္ေစတနာ အတုိင္းပဲ မနက္ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ကစၿပီး ေနမြန္းမတည့္မီ အခ်ိန္အထိ အပ္စပ္တဲ့ လွဴဖြယ္၀တၳဳေတြ၊ အပ္စပ္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြနဲ႔ ကပ္လွဴကာ ထုိအရွင္ျမတ္မ်ားရဲ႕ ဂုဏ္ကုိအာ႐ုံျပဳၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ပြင့္ေတာ္မူၿပီးသား ဘုရားရွင္မ်ားနဲ႔ ဘုရားသာသနာတြင္းမွာရွိတဲ့ ရဟႏၲာမွန္သမွ် ဂုဏ္ကုိမွန္းၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ၿဂိဳဟ္ဘယ္နံေတြနဲ႔ ကုိက္ညီတဲ့ ဘယ္ရဟႏၲာရယ္လုိ႔ ခဲြျခားသတ္မွတ္ ပူေဇာ္ဖုိ႔မလုိပါဘူး။ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေတြဟာ ႏွလုံးသားမွာ ထုံေနေအာင္ ပူေဇာ္သင့္ပါတယ္။ ဒီလုိပူေဇာ္နည္းကသာ စစ္မွန္တဲ့ ပူေဇာ္နည္းျဖစ္ပါတယ္။

ခုေတာ့ အဲဒီလုိ မဟုတ္ဘဲ ဘုရားရဟႏၲာေတြနဲ႔ ၿဂိဳဟ္ေတြေပါင္းစပ္ၿပီး ေလာကီနည္းေတြအရ လုပ္ေနၾကတာဆုိေတာ့ ပူေဇာ္ရာမေရာက္ဘဲ ကုိယ္ကုိးကြယ္တဲ့ အႏႈိင္းမဲ့ အရွင္ျမတ္ေတြကုိ ၿဂိဳဟ္ေစာင့္နတ္ပုံစံ၊ တစ္ခုခုကုိ ေစာင့္ၾကပ္ကာကြယ္ေပးတဲ့ အေစာင့္နတ္ပုံစံမ်ိဳး အဆင့္နိမ့္ခ်လုိက္ သလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္သာ အဲဒီလုိ ေလာကီအစီအစဥ္ေတြအတုိင္း လုိက္နာေဆာင္ရြက္ လုပ္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္ထက္ အျပစ္က ပုိမ်ားႏုိင္တဲ့အျပင္ ဒီလုိလုပ္ေနၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္ဟာ လြဲေန႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲ လြတ္ေနတဲ့ပုံကုိ ျဖစ္ကုန္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာအခ်ိဳ႕ရဲ႕ လဲြေနၾကတဲ့ အလဲြေတြထဲမွာ ဘုရားကုိးဆူပူေဇာ္မႈဟာလည္း ဘာသာေရးကုိ ေလာကီေရးနဲ႔တဲြစပ္ၿပီး ခုတုံးလုပ္အသုံးျပဳထား သလုိျဖစ္တဲ့ မလဲြသင့္တဲ့ အလဲြတစ္ခုလုိ ျဖစ္လာေနတ့ဲအတြက္ ဒီလုိအလဲြမ်ိဳးကုိ အခ်ိန္မီျပဳျပင္ၿပီး ဘုရားရဟႏၲာေတြရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္သက္သက္ကုိ အာ႐ုံျပဳကာ သင့္ေလ်ာက္ေလာက္ပတ္ အပ္စပ္တဲ့အရာေတြနဲ႔ အပ္စပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကေစဖုိ႔ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ အသိေပးရင္း လဲြေနၾကတဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ သတိျပဳဆင္ျခင္ႏုိင္ရန္ တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္…

“အရွင္ဘုရားအေပၚ တပည့္ေတာ္တုိ႔က အရမ္းကုိ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာပါ…၊ ဒုိ႔ကမင္းအေပၚ ဘယ္ေလာက္အထိ ေမွ်ာ္လင့္ထားတယ္ဆုိတာ မင္းအသိဆုံးပါ…၊ သူ႔ဘဝက တကယ့္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့သြားပါၿပီ…၊ ကုိယ္ေမွ်ာ္လင့္သလုိ ျဖစ္မလာေတာ့လည္း သူ႔ထုိက္နဲ႔သူ႔ကံေပါ့…၊ ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ မရွိေတာ့လည္း ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး…” စသျဖင့္ ေမွ်ာ့္လင့္ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အသုံးျပဳေလ့ ရွိၾကတဲ့ စကားမ်ားကုိ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း အသုံးျပဳခဲ့ဖူးၾကသလုိ သူမ်ားက အသုံးျပဳ ေျပာသြားတာကုိ ခံရတာေတြလည္း ရွိၾကမွာပါ။ ဘာေတြေမွ်ာ္လင့္ထားလုိ႔ ဘယ္လုိေတြ ျဖစ္ေစခ်င္တာလဲ ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဆန္းစစ္ၾကည့္တဲ့အခါ အေျဖက အဓိပၸါယ္မဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနတာကုိလည္း တစ္ခါတရံ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာလည္း အခက္သား ျဖတ္ဖုိ႔ေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့ အရာပါ။ တစ္ခါတေလ ဘာမွမေမွ်ာ္လင့္ပါဘူးလုိ႔ ဆုိလာသူေတြဆီကေတာင္ တံု႔ျပန္လာတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရဲ႕ အရိပ္အေယာင္ေတြ အေနနဲ႔ တန္ျပန္မႈေတြ ရွိေနတာကို သတိထားမိႏုိင္ပါတယ္။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ အရိယာမျဖစ္ေသးသမွ် ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာ ရွိေနၾကမယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ လူဆုိတာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနရသူေတြလုိ႔ ဆုိတဲ့အတုိင္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကေတာ့ ကုိယ္စီရွိေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ ရမယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ထက္သာတဲ့ သူေတြဆီကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကမွာ ျဖစ္သလုိ ကုိယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့ သူေတြဆီကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာေတြ ရွိေကာင္းရွိေနၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွိလည္းရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ ရသေလာက္ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကမယ့္ သတၱဝါေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သာတဲ့သူေတြကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ၾကမွာ ျဖစ္သလုိ နာတဲ့သူေတြကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွိတဲ့သူေတြလည္း ေမွ်ာ္လင့္ၾကမွာ ျဖစ္သလုိ မရွိတဲ့သူေတြကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေပးကမ္းႏုိင္သူေတြ ထံကလည္း ေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကသလုိ အေပးခံသူေတြ ထံကလည္း ေမွ်ာ္လင့္တတ္ၾကပါတယ္။ အရင္းစစ္ေတာ့ လုိခ်င္ျခင္း ဆႏၵေတြ ရွိေနသမွ် ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ရွိေနၾကမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စကားစပ္လုိ႔ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံေလးတစ္ခုကုိေတာင္ သတိရမိပါေသးတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ ျမန္မာျပည္ ျပန္တုန္းက မေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ဇာတိရြာကုိ ၾကြသြားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းၾကြလာမယ္ ဆုိတာကုိ မၾကြခင္တည္းက ႀကိဳၿပီးသတင္း ရထားတဲ့ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြနဲ႔ ရြာကလူေတြကေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေပါ့။ ဘုန္းဘုန္းလာရင္ သူတုိ႔အတြက္နဲ႔ ရြာအတြက္ ဘာလုပ္ေပးလိမ့္မယ္၊ ညာလုပ္ေပးလိမ့္မယ္ စတဲ့ ကုိယ္ထင္ရာ ကုိယ့္အေတြးေတြနဲ႔ ဟုိေလွ်ာက္ေျပာ၊ ဒီေလွ်ာက္ေျပာတတ္တဲ့ ရြာသူရြာသား တစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္လည္း ရြာကလူေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ပုိႀကီးသြားတယ္လုိ႔ ဆုိရမလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ရြာ အပါအဝင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တစ္ဝွန္းမွာ ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ လုိေနတဲ့ ေနရာေတြက မ်ားေနတဲ့အခါဆုိေတာ့ သူတုိ႔ခမ်ာမွာလည္း ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ရႏုိင္တဲ့ သူေတြဆီက ေမွ်ာ္လင့္လုိ႔ ရသေလာက္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတာ ေနမွာပါ။ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ေနၾကတဲ့ သူေတြဆုိရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ႔ထက္ေတာ့သာေန၊ သူတုိ႔ထက္ေတာ့ အဆင္ေျပေနၾကမယ္လုိ႔ ေတြးထင္ေနၾကလုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ သူတုိ႔အထင္ ဟုတ္သင့္သေလာက္ေတာ့လည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံျခားမွာ ရွိတဲ့သူေတြ အားလုံးေတာ့ သူတုိ႔ထင္သလုိ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ေနၾကတဲ့ သူေတြက အသိဆုံး ျဖစ္မွာပါ။

အဲဒီလုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တစ္ေပြ႔တစ္ပုိက္ႀကီးနဲ႔ ႀကိဳဆုိေနၾကတဲ့ ရြာကုိေရာက္ေတာ့ ဘုန္းဘုန္းမွာ သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ မလုပ္ေပးႏုိင္ခဲ့တဲ့ အေျခအေနေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕က “ဘုန္းႀကီးကလည္း ေမွ်ာ္သာေမွ်ာ္လင့္ လုိက္ရတယ္၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ”ဆုိတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈ စကားပဲ နားထဲျပန္ေရာက္ လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအသံေတြကုိ နားထဲကထုတ္ၿပီး တစ္ရြာလုံးနီးပါး အမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြကုိ ဘုန္းဘုန္းက အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပရပါတယ္။ “ဒီမွာ အားလုံးနီးပါး အမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ စားေသာက္စရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လက္ေဆာင္တစ္ခုခုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေပးလုိက္မယ္ဆုိရင္ ရတဲ့သူေတြအတြက္လည္း ဘာမွမဟုတ္သလုိ ရလုိက္တဲ့ အရာဟာလည္း ခဏပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ေမွ်ာ္လင့္သေလာက္ မလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းဆႏၵကေတာ့ နည္းနည္းေလးရၿပီး နည္းနည္းပဲစားလုိက္ရတဲ့ အရာေလးေတြ ေပးတာထက္စာရင္ ေရရွည္အက်ိဳးရွိမယ့္ လုပ္ငန္းေလးေတြပဲ လုပ္ေပးတာက ပုိေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရရွည္အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမယ့္ တစ္ရြာလုံးရဲ႕ ပညာေရး ပေဒသာပင္နဲ႔ အမ်ားအက်ိဳးရွိေစမယ့္ စာၾကည့္တုိက္ပဲ လုပ္ေပးဖုိ႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ေတြ အေနနဲ႔လည္း သူ႔က်ေတာ့ေပးတယ္၊ ငါ့က်ေတာ့ ေပးတယ္ဆုိတဲ့ စကားမ်ိဳး မေျပာၾကဘဲ အမ်ားအတြက္ အက်ိဳးရွိတာကုိပဲ ေမွ်ာ္လင့္ၾကဖုိ႔နဲ႔ ဘုန္းဘုန္းစြမ္းႏုိင္သမွ်လည္း အမ်ားအက်ိဳးရွိမယ့္ အလုပ္ေလးေတြ လုပ္ေပးပါမယ္ ဆုိတာကုိ အထူးေျပာခ်င္ပါတယ္…” စသျဖင့္ ေျပာဆုိကာ သူတုိ႔ရဲ႕ ပုဂၢလိကဆန္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ ေျပရာေျပေၾကာင္း ေျပာျပေပးခဲ့ ရပါေသးတယ္။

အဲဒါပါပဲ။ ေပးတဲ့သူနဲ႔ ယူတဲ့သူရဲ႕ မတူညီတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆုိတာ။ ဘုန္းဘုန္းေပးလုိတာက အမ်ားအက်ိဳးျပဳ တစ္ခုခု၊ သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္တာက ငါ့အတြက္တစ္ခုခုဆုိေတာ့ ေပးသူယူသူ အသြင္မတူဘဲ ယူသူဆီကလာတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈက ေပးသူရဲ႕ စိတ္အစဥ္ကုိ ညစ္ႏြမ္းေစတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္က ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ေပးသူျဖစ္တဲ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ကေရာ “ဘာကုိေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ေပးတာလဲ၊ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အရာကုိ ျပန္ရမွ ေပးမွာလား၊ ဒါဆုိရဲ႕ ကုိယ့္ရဲ႕ေပးမႈက ဒါေၾကာင့္ဒါလုပ္တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္ မသြားႏုိင္ဘူးလား…” စသျဖင့္ အေတြးေပါင္းစုံနဲ႔ အလႈပ္႐ႈပ္သြား ျပန္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “တကယ္ေစတနာ အမွန္နဲ႔ ေပးၾကမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လုိတုံ႔ျပန္မႈမ်ိဳးလာလာ ကုိယ့္ေစတနာ မပ်က္ဖုိ႔၊ ကုိယ့္စိတ္မကြက္ဖုိ႔လည္း ႀကိဳးစားသင့္တယ္” ဆုိတဲ့ ေကာက္ခ်က္ခ် အေတြးလည္း ဘုန္းဘုန္းစိတ္ထဲမွာ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ေပးႏုိင္တဲ့သူေတြ၊ ေပးဖုိ႔ႀကိဳးစားတဲ့သူေတြ ၾကည့္လုိက္ရင္ တစ္ခ်ိဳ႕က ကုိယ္ေပးလုိက္တဲ့ အရာအေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ေပးေနတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ေပးၾကတဲ့သူေတြမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က ရယူသူေတြထံက “ဟာ… သူကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ကုိ ေပးႏုိင္တာ၊ ဘယ္လုိကုိ ေပးႏုိင္တာ၊ သိပ္ၿပီး သဒၶါတရားေကာင္းတာ၊ သူလုိလူမ်ိဳးေတာ့ ရွာမွရွား”စတဲ့ ခ်ီးမြန္းသံမ်ားကုိ ေမွ်ာ္လင့္ကာ ၾကားလုိၾကတဲ့သူေတြ ရွိတတ္သလုိ၊ ကုိယ္ေပးတာကုိ ယူထားတဲ့အတြက္ ရယူသူေတြ အေနနဲ႔ ကုိယ့္အေပၚကုိ “အ႐ုိအေသေပးတာ၊ ေလးစားတာ၊ စကားနားေထာင္တာ၊ ကုိယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္ေစလုိတာ” စတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကလည္း ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေပးသူေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတုိင္း ျဖစ္မလာတဲ့အခါ ေပးလည္းေပးရေသး စိတ္မွာအညစ္အေၾကးလည္း ျဖစ္ရေသးဆုိသလုိ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ပစၥည္းနဲ႔ကုိယ္ အဆဲခဲရတဲ့ သေဘာမ်ိဳးေပါ့။

အရင္းစစ္ေတာ့ ဒါဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေပးသူကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ၾကသလုိ ယူသူကလည္း အလုိက္မသိ ေပးႏုိင္တာထက္ ပုိၿပီးေမွ်ာ္လင့္မိၾကလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ကား ရယူသူေတြက အမ်ားျဖစ္ေနၿပီး ဘယ္သူ႔ကုိ ဘယ္လုိစိတ္ထားနဲ႔၊ ဘယ္လုိေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ယူပါလုိ႔ ေျပာရမွာ ခက္တဲ့အတြက္ ေပးသူေတြကုိယ္တုိင္ပဲ ကုိယ့္ရဲ႕ေပးကမ္း ေထာက္ပ့ံမႈအေပၚ စိတ္ေစတနာ ျပတ္သားစြာ ေပးကမ္းတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ေပြ႔တစ္ပုိက္နဲ႔ မေပးမိေအာင္ ေလ့က်င့္ဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ မေပးခင္က ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ေပးသင့္ေပးထုိက္တာ၊ လုပ္ေပးသင့္ လုပ္ေပးထုိက္တာကုိ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ၿပီး ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ေမွ်ာလင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေနာင္တေတြ မရွိရေအာင္ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ဖုိ႔ပဲ ရွိပါတယ္။

လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ဦးတည္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာ က်င့္စဥ္အရ ေျပာရရင္ေတာ့ ေပးကမ္းတဲ့အေပၚမွာ ေလာဘတဏွာ ဦးစီးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ မေပးမိၾကဖုိ႔ပဲ အထူးသတိျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေပးတဲ့အခါမွာ ဘယ္သူေတြဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္လုိပဲ တုံ႔ျပန္လာပါေစ၊ ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ပါေစ ကုိယ့္စိတ္ေစတနာမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းတဲ့၊ သံသရာဝဋ္မွ လြတ္ေျမာက္ရာကုိ ဦးတည္တဲ့၊ လြတ္လြတ္စြန္႔ႀကဲတဲ့ စိတ္နဲ႔ ေပးႏုိင္ေအာင္ပဲ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မေပးခင္ကတည္းက ေပးသင့္ေပးထုိက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္၊ ေပးသင့္ေပးထုိက္တဲ့ ေနရာစတာေတြကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ကာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေပးဖုိ႔ဆုံးျဖတ္လုိက္ၿပီ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီအေပၚမွာ ဘာျဖစ္ရပါေစ၊ ဘယ္လုိျဖစ္ရပါေစ စတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္ေတြ မရွိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒီလုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းတဲ့ ေပးကမ္းမႈမ်ိဳး ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ေတာ့ ေပးကမ္းတဲ့အတြက္ ကံတရားရဲ႕ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈက သူ႔အလုပ္ သူလုပ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ေလာကမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကုိယ္စီရွိၾကရာမွ ပုဂၢိဳလ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဆီက၊ အရာအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ေတာင့္တေနၾကတဲ့ သတၱဝါေတြဟာ အတၱဆန္တဲ့ ငါစဲြေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တ ေနသမွ် ေမွ်ာ္လင့္မႈဟာ အဆုံးသတ္ၾကမွာ မဟုတ္သလုိ အဲဒီေမွ်ာ္လက္ခ်က္မ်ားရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာလည္း စိတ္အစဥ္မွာ အကုသုိလ္တရားမ်ားနဲ႔ ေလးလံထုိင္းမႈိင္း ညစ္ႏြမ္းတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ တစ္ခုခုကုိ ေပးလုိသူပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ခုခုကုိ ရယူလုိသူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေပးလုိရလုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ ဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္တဲ့ ေပးကမ္းမႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တခ်က္နည္းတဲ့ ရယူမႈမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းတဲ့ စိတ္ေစတနာ အျပည့္နဲ႔သာ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ဦးတည္တဲ့ ေပးကမ္းမႈမ်ိဳးနဲ႔ ေမတၱာဓာတ္အျပည့္ပါတဲ့ ရယူမႈမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေပးသူယူသူ ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ေပးကာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ယူေနသမွ် ေပးသူေရာယူသူပါ စိတ္အစဥ္မွာ အလုိမက်မႈမ်ား ျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိ ပညာ၊ သတိ၊ ေမတၱာနဲ႔ညႇိကာ ေပးသူကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းကင္းနဲ႔ ေပးႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ယူသူကလည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကုိ ေဘးဖယ္၍ ရရွိလာတဲ့အေပၚမွာ ေက်းဇူးတရား၊ ေမတၱာတရား မ်ားနဲ႔ ရယူႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း အားလုံးေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားရဲ႕ကင္းရာ သံသရာဝဋ္မွ ထြက္ေျမာက္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါေတာ့ေၾကာင္း…

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား