သက္သတ္လြတ္နဲ႔ ရသတဏွာ...
တစ္ေလာက မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကုိေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒကာမႀကီးေရာက္တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ ဆြမ္းစားခ်ိန္တုိးေနတဲ့အတြက္ ဆြမ္းဝုိင္းနားမွာပဲ ခဏေစာင့္ေနဖုိ႔ ေျပာရင္း ဆြမ္းစားေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကုိ အနားမွာထုိင္ေနတဲ့ ဒကာမႀကီးက ဆြမ္းဝုိင္းေပၚမွာရွိတဲ့ အသားဟင္းခြက္ေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး “အရွင္ဘုရားတုိ႔က ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေလာက္အသားဟင္းေတြ စားရတာလဲ…၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဘုန္းႀကီးေတြဆုိ အသားဟင္းမစားဘဲ အၿမဲတမ္း သက္သတ္လြတ္ပဲ စားတယ္၊ ေန႔တုိင္း သက္သတ္လြတ္စားေတာ့ ကုသုိလ္လည္းပုိရ၊ သတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာထားတဲ့ ေမတၱာဓာတ္လည္း ပုိအားေကာင္းတာေပါ့ ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔လည္း သက္သတ္လြတ္စားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပါ့ဘုရား”လုိ႔ သူေျပာခ်င္ရာကုိ ေျပာလည္းေျပာ ေလွ်ာက္လည္းေလွ်ာက္ေနျပန္ပါတယ္။
တစ္ခါတုန္းကေတာ့ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္က သူ႔အမ်ိဳးသား အၿမဲသက္သတ္လြတ္ စားေနတဲ့အတြက္ သူစားဖုိ႔ ခ်က္ျပဳတ္ေပးရတာလည္း တစ္ဒုကၡျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာလာျပန္ပါတယ္။ သူ႔ဒကာႀကီး သက္သတ္လြတ္ စားဖုိ႔အတြက္ အသားတုေတြ လုိက္ၿပီးရွာဝယ္ရတာလည္း အေတာ္မလြယ္တဲ့ ကိစၥျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၾကာေတာ့ သူသက္သတ္လြတ္စားတာကေန ျမန္ျမန္ထြက္ပါေစလုိ႔ေတာင္ ဆုေတာင္းမိတဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္ သူ႔ဒုကၡကုိ ေျပာျပဖူးပါတယ္။
ဒီလုိအသံေတြ ၾကားရေတာ့ ဘုန္းဘုန္းစိတ္ထဲမွာ သက္သတ္လြတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေျပာစရာေလးေတြ အေၾကာင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိျပန္ပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္ စားတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ အမွန္နဲ႔ လက္ေတြ႕ျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္ေလးေတြ၊ ကုသုိလ္ရခ်င္လုိ႔ သက္သတ္လြတ္စားကာမွ ကုသုိလ္မရဘဲ အျပစ္ျဖစ္စရာေလးေတြ ျဖစ္ေနတာက သက္သတ္လြတ္စားသူေတြနဲ႔ သက္သတ္လြတ္အတြက္ ဖန္တီးေပးရသူေတြၾကားမွာ လဲြမ်ားလဲြေနၾကသလားလုိ႔ စဥ္းစားေနမိျပန္ပါတယ္။ ကုသုိလ္ရေအာင္၊ ေမတၱာဓာတ္အားေကာင္းေအာင္၊ ရသတဏွာနည္းေအာင္ သက္သတ္လြတ္စားကာမွ ကုသုိလ္လည္းမရ၊ ေမတၱာဓာတ္လည္း မပြားဘဲ အလုပ္ပုိၿပီး ရသတဏွာသာ တုိးေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ လဲြေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စားတာက သက္သတ္လြတ္ျဖစ္ေနၿပီး ပြားေနတာက ကိေလသာေတြ ဆုိရင္ေတာ့ နဲနဲေလးေတာ့ လဲြေနတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ သက္သတ္လြတ္စားတာ မေကာင္းဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေကာင္းေတြ အျဖစ္မ်ား၊ အက်ိဳးေတြ အျဖစ္မ်ားဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ သတၱဝါေတြအေပၚမွာ ေမတၱာထားႏုိင္ေအာင္၊ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလုပ္မရႈတ္ေအာင္၊ အရသာအေပၚမွာ စဲြလန္းတပ္မက္တတ္တဲ့ ရသတဏွာေတြ ေလ်ာ့နည္းေအာင္ စားလည္းစား က်င့္လည္းက်င့္မယ့္ ဆုိရင္ေတာ့ သက္သတ္လြတ္စားတာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီလုိေလးေတြသာ ျဖစ္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ တကမၻာလုံး သက္သတ္လြတ္ေတာင္ စားသင့္ၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က ေကာင္းေနတာကုိး။
ဒါေပမယ့္ ခုဟာက သက္သတ္လြတ္စားရင္း အက်င့္ပါးလာတဲ့ သူတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က တစ္ျခားစီ ျဖစ္ေနသလုိ ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ရသတဏွာ မပါးဘဲ သက္သတ္လြတ္ အစားအစာကုိ အသားအရသာအတုိင္း အေကာင္းဆုံး ျပင္ဆင္ၿပီး စားေနၾကတာကေတာ့ အလုပ္လည္းမ်ား တဏွာလည္း ပြားေနၾကသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အစားအစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလုပ္မမ်ားေအာင္ စားကာမွ ဘယ္လုိဟာမ်ိဳးမွ စားမယ္၊ ဘာပါမွစားမယ္၊ ဘာမပါလုိ႔ အလုိမက် ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဆုိတာကေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။
အမွန္ေတာ့ ဘုရားအလုိရွိတာက သက္သတ္လြတ္စားျခင္း မစားျခင္းကုိ အလုိရွိေတာ္မူတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာပဲစားစား ရသတဏွာ မပြားဖုိ႔၊ အစားအေသာက္ အေပၚမွာ တပ္မက္တြယ္တာမႈ မမ်ားဖုိ႔ကုိသာ ဗုဒၶျမတ္စြာ အလုိရွိေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ ကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း ဒီလုိသက္သတ္လြတ္ စားဖုိ႔ကုိ သီးသန္႔ခြင့္ျပဳေတာ္မူျခင္း၊ သက္သတ္လြတ္စားဖုိ႔ တုိက္တြန္းေတာ္မူျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ အရွင္ေဒဝဒတ္က ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား သက္သတ္လြတ္စားဖုိ႔ ပညတ္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိတာေတာင္မွ ဘုရားရွင္က ခြင့္ျပဳေတာ္ မမူခဲ့ပါဘူး။ ဆြမ္းခံသြားကာ ရသမွ် အစာအဟာရ အေပၚမွာ ရသတဏွာ မျဖစ္ေအာင္စားဖုိ႔ပဲ တုိက္တြန္းေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းေၾကာင့္ ရသတဏွာပါးၿပီး ကိေလသာ နည္းသြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘုရားရွင္က သာဓုေခၚမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သက္သတ္လုိ႔ေတာ့ စားပါတယ္ ကိေလသာမပါးဘဲ ပုိမ်ားလာၿပီး ရသတဏွာကလည္း ပုိပြားလာတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ အလုိရွိေတာ္မူမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သက္သတ္လြတ္စားတဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ေမတၱာက႐ုဏာ တရားအားေကာင္းဖုိ႔နဲ႔ အစားအေသာက္အေပၚမွာ ရသတဏွာ မပြားဖုိ႔ စားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ သက္သတ္လြတ္စားရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လြဲေအာင္မလုပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ အစားစားတယ္ဆုိတာ အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေအာင္ စားတာျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔စားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စားဖုိ႔လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစာအဟာရကုိ အမွီျပဳၿပီး မာန္မာနတက္ဖုိ႔၊ လွဖုိ႔ပဖုိ႔ စားေနၾကတာ မဟုတ္ဘဲ ခႏၶာကုိယ္ က်န္းမာေရး မွ်တေအာင္၊ ႐ုပ္တရားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္မႈကုိ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္၊ အဟာရသပၸါယ မွ်တေအာင္ စားေသာက္ၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီသေဘာနဲ႔ ညီေအာင္ေတာ့ စားသင့္ၾကပါတယ္။ အဲလုိမွမဟုတ္ဘဲ ဘာျဖစ္ခ်င္လုိ႔၊ ဘာလုိခ်င္လုိ႔ စတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အဓိ႒ာန္ ဝင္သလုိလုိ၊ သတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာ ေမတၱာထားသလုိလုိနဲ႔ သက္သတ္လြတ္ကုိပဲ အသားထက္ေကာင္းေအာင္ ျပင္ဆင္ စားေသာက္မႈမ်ိဳး ဆုိရင္ေတာ့ ရသတဏွာပြားၿပီး အကုသုိလ္ေတာင္ တုိးႏုိင္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒါမ်ိဳးလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။
တစ္ခ်ိဳ႕က ဘာအဓိ႒ာန္ဝင္တယ္၊ ညာအဓိ႒ာန္ဝင္တယ္ဆုိၿပီး အဓိ႒ာန္ဝင္ေနတဲ့ ကာလမွာ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ အရာေတြ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ သက္သတ္လြတ္ပါ စားၾကဖုိ႔ ေျပာဆုိညႊန္ျပေနတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေတြကုိ ေသခ်ာၾကည့္ရင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိက ရွင္းေနပါတယ္။ ဘာလုိခ်င္လုိ႔၊ ဘာရခ်င္လုိ႔၊ ဘာေတြေအာင္ျမင္ခ်င္လုိ႔ စတာေတြက ဦးစီးေနတာ ျဖစ္ေနေတာ့ သက္သတ္လြတ္စားတာဟာ ေမတၱာဓာတ္မ်ားဖုိ႔၊ ရသတဏွာပြားဖုိ႔ေၾကာင့္ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါလုိခ်င္လုိ႔ ဒီလုိစားတာ၊ ဒီလုိက်င့္တာဟာ ဘာသာေရးကုိ ခုတုံးလုပ္ေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မျဖစ္သင့္တဲ့ အလဲြတစ္ခုပါ။
ျဖစ္သင့္တာက သက္သတ္လြတ္စားတာ၊ မစားတာထက္ အစားအေသာက္အေပၚမွာ ရသတဏွာ မပြားဖုိ႔၊ အစားအေသာက္အတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ သတၱ၀ါေတြကုိ သတ္တာျဖတ္တာ မလုပ္ဖုိ႔၊ သက္သတ္လြတ္ စားတာကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး အလုပ္မမ်ားဖုိ႔နဲ႔ ဘာျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ဘာရခ်င္လုိ႔ ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အဓိ႒ာန္ေတြနဲ႔ ေမတၱာေစတနာ မပါတဲ့ သက္သတ္လြတ္ စားတာမ်ိဳး မျဖစ္ဖုိ႔ စသျဖင့္ သတိျပဳဆင္ျခင္ကာ အေရးႀကီးတဲ့ ကိေလသာပါးေရး၊ တဏွာနည္းေရးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္သင့္ၾကပါတယ္။ စိတ္အစဥ္ေတြမွာ ကိေလသာပါးၿပီး ကုသုိလ္တရားေတြ တုိးေနမယ္ဆုိရင္ သက္သတ္လြတ္စားမႈ မစားမႈဟာ အေရးမႀကီးေတာ့ပါဘူး။ ကုိယ့္စိတ္မွာ ကုသုိလ္တရားေတြ မ်ားေနမယ္ဆုိရင္ သက္သတ္လြတ္မစားလည္း ကိေလသာကေတာ့ ပါးေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ေခတ္ သက္သတ္လြတ္ စားၾကတဲ့ သူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ ဗုဒၶအလုိေတာ္နဲ႔ လဲြေနတာေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဗုဒၶအလုိ ရွိေတာ္မူတဲ့ သတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာ ေမတၱာက႐ုဏာတရား အားေကာင္းေရး၊ အစားအစာအေပၚမွာ ရသတဏွာ နည္းပါးေရး၊ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလုပ္မ႐ႈပ္ေရး၊ အစားအစာအေပၚ အမွီျပဳၿပီး မာန္မာန မတက္ေရးမ်ားကုိ ဦးတည္လုိက္နာ က်င့္သုံးကာျဖင့္ ကုသုိလ္လည္းရ တဏွာလည္းခ်ႏုိင္မယ့္ အစားအစာ စားမႈမ်ိဳးကုိသာ ႀကိဳးစားလုိက္နာ ေလ့က်င့္သင့္ပါေၾကာင္း သက္သတ္လြတ္နဲ႔ ရသတဏွာအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း မီးေမာင္းထုိးျပရင္း လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ အသိေပး တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။
တစ္ေလာက မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကုိေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒကာမႀကီးေရာက္တဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ ဆြမ္းစားခ်ိန္တုိးေနတဲ့အတြက္ ဆြမ္းဝုိင္းနားမွာပဲ ခဏေစာင့္ေနဖုိ႔ ေျပာရင္း ဆြမ္းစားေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကုိ အနားမွာထုိင္ေနတဲ့ ဒကာမႀကီးက ဆြမ္းဝုိင္းေပၚမွာရွိတဲ့ အသားဟင္းခြက္ေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး “အရွင္ဘုရားတုိ႔က ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီေလာက္အသားဟင္းေတြ စားရတာလဲ…၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ဘုန္းႀကီးေတြဆုိ အသားဟင္းမစားဘဲ အၿမဲတမ္း သက္သတ္လြတ္ပဲ စားတယ္၊ ေန႔တုိင္း သက္သတ္လြတ္စားေတာ့ ကုသုိလ္လည္းပုိရ၊ သတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာထားတဲ့ ေမတၱာဓာတ္လည္း ပုိအားေကာင္းတာေပါ့ ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားတုိ႔လည္း သက္သတ္လြတ္စားႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပါ့ဘုရား”လုိ႔ သူေျပာခ်င္ရာကုိ ေျပာလည္းေျပာ ေလွ်ာက္လည္းေလွ်ာက္ေနျပန္ပါတယ္။
တစ္ခါတုန္းကေတာ့ ဒကာမႀကီးတစ္ေယာက္က သူ႔အမ်ိဳးသား အၿမဲသက္သတ္လြတ္ စားေနတဲ့အတြက္ သူစားဖုိ႔ ခ်က္ျပဳတ္ေပးရတာလည္း တစ္ဒုကၡျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေျပာလာျပန္ပါတယ္။ သူ႔ဒကာႀကီး သက္သတ္လြတ္ စားဖုိ႔အတြက္ အသားတုေတြ လုိက္ၿပီးရွာဝယ္ရတာလည္း အေတာ္မလြယ္တဲ့ ကိစၥျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၾကာေတာ့ သူသက္သတ္လြတ္စားတာကေန ျမန္ျမန္ထြက္ပါေစလုိ႔ေတာင္ ဆုေတာင္းမိတဲ့အေၾကာင္း စသျဖင့္ သူ႔ဒုကၡကုိ ေျပာျပဖူးပါတယ္။
ဒီလုိအသံေတြ ၾကားရေတာ့ ဘုန္းဘုန္းစိတ္ထဲမွာ သက္သတ္လြတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေျပာစရာေလးေတြ အေၾကာင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕မိျပန္ပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္ စားတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ အမွန္နဲ႔ လက္ေတြ႕ျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္ေလးေတြ၊ ကုသုိလ္ရခ်င္လုိ႔ သက္သတ္လြတ္စားကာမွ ကုသုိလ္မရဘဲ အျပစ္ျဖစ္စရာေလးေတြ ျဖစ္ေနတာက သက္သတ္လြတ္စားသူေတြနဲ႔ သက္သတ္လြတ္အတြက္ ဖန္တီးေပးရသူေတြၾကားမွာ လဲြမ်ားလဲြေနၾကသလားလုိ႔ စဥ္းစားေနမိျပန္ပါတယ္။ ကုသုိလ္ရေအာင္၊ ေမတၱာဓာတ္အားေကာင္းေအာင္၊ ရသတဏွာနည္းေအာင္ သက္သတ္လြတ္စားကာမွ ကုသုိလ္လည္းမရ၊ ေမတၱာဓာတ္လည္း မပြားဘဲ အလုပ္ပုိၿပီး ရသတဏွာသာ တုိးေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ လဲြေနေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စားတာက သက္သတ္လြတ္ျဖစ္ေနၿပီး ပြားေနတာက ကိေလသာေတြ ဆုိရင္ေတာ့ နဲနဲေလးေတာ့ လဲြေနတာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ သက္သတ္လြတ္စားတာ မေကာင္းဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေကာင္းေတြ အျဖစ္မ်ား၊ အက်ိဳးေတြ အျဖစ္မ်ားဖုိ႔ေတာ့ လုိပါတယ္။ သတၱဝါေတြအေပၚမွာ ေမတၱာထားႏုိင္ေအာင္၊ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလုပ္မရႈတ္ေအာင္၊ အရသာအေပၚမွာ စဲြလန္းတပ္မက္တတ္တဲ့ ရသတဏွာေတြ ေလ်ာ့နည္းေအာင္ စားလည္းစား က်င့္လည္းက်င့္မယ့္ ဆုိရင္ေတာ့ သက္သတ္လြတ္စားတာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီလုိေလးေတြသာ ျဖစ္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ တကမၻာလုံး သက္သတ္လြတ္ေတာင္ စားသင့္ၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က ေကာင္းေနတာကုိး။
ဒါေပမယ့္ ခုဟာက သက္သတ္လြတ္စားရင္း အက်င့္ပါးလာတဲ့ သူတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က တစ္ျခားစီ ျဖစ္ေနသလုိ ျဖစ္လာေနပါတယ္။ ရသတဏွာ မပါးဘဲ သက္သတ္လြတ္ အစားအစာကုိ အသားအရသာအတုိင္း အေကာင္းဆုံး ျပင္ဆင္ၿပီး စားေနၾကတာကေတာ့ အလုပ္လည္းမ်ား တဏွာလည္း ပြားေနၾကသလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အစားအစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလုပ္မမ်ားေအာင္ စားကာမွ ဘယ္လုိဟာမ်ိဳးမွ စားမယ္၊ ဘာပါမွစားမယ္၊ ဘာမပါလုိ႔ အလုိမက် ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဆုိတာကေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။
အမွန္ေတာ့ ဘုရားအလုိရွိတာက သက္သတ္လြတ္စားျခင္း မစားျခင္းကုိ အလုိရွိေတာ္မူတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာပဲစားစား ရသတဏွာ မပြားဖုိ႔၊ အစားအေသာက္ အေပၚမွာ တပ္မက္တြယ္တာမႈ မမ်ားဖုိ႔ကုိသာ ဗုဒၶျမတ္စြာ အလုိရွိေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာ ကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း ဒီလုိသက္သတ္လြတ္ စားဖုိ႔ကုိ သီးသန္႔ခြင့္ျပဳေတာ္မူျခင္း၊ သက္သတ္လြတ္စားဖုိ႔ တုိက္တြန္းေတာ္မူျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ အရွင္ေဒဝဒတ္က ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား သက္သတ္လြတ္စားဖုိ႔ ပညတ္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိတာေတာင္မွ ဘုရားရွင္က ခြင့္ျပဳေတာ္ မမူခဲ့ပါဘူး။ ဆြမ္းခံသြားကာ ရသမွ် အစာအဟာရ အေပၚမွာ ရသတဏွာ မျဖစ္ေအာင္စားဖုိ႔ပဲ တုိက္တြန္းေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ သက္သတ္လြတ္စားျခင္းေၾကာင့္ ရသတဏွာပါးၿပီး ကိေလသာ နည္းသြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘုရားရွင္က သာဓုေခၚမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သက္သတ္လုိ႔ေတာ့ စားပါတယ္ ကိေလသာမပါးဘဲ ပုိမ်ားလာၿပီး ရသတဏွာကလည္း ပုိပြားလာတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ အလုိရွိေတာ္မူမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သက္သတ္လြတ္စားတဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ေမတၱာက႐ုဏာ တရားအားေကာင္းဖုိ႔နဲ႔ အစားအေသာက္အေပၚမွာ ရသတဏွာ မပြားဖုိ႔ စားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ သက္သတ္လြတ္စားရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လြဲေအာင္မလုပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ အစားစားတယ္ဆုိတာ အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေအာင္ စားတာျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔စားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စားဖုိ႔လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အစာအဟာရကုိ အမွီျပဳၿပီး မာန္မာနတက္ဖုိ႔၊ လွဖုိ႔ပဖုိ႔ စားေနၾကတာ မဟုတ္ဘဲ ခႏၶာကုိယ္ က်န္းမာေရး မွ်တေအာင္၊ ႐ုပ္တရားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္မႈကုိ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေအာင္၊ အဟာရသပၸါယ မွ်တေအာင္ စားေသာက္ၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီသေဘာနဲ႔ ညီေအာင္ေတာ့ စားသင့္ၾကပါတယ္။ အဲလုိမွမဟုတ္ဘဲ ဘာျဖစ္ခ်င္လုိ႔၊ ဘာလုိခ်င္လုိ႔ စတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အဓိ႒ာန္ ဝင္သလုိလုိ၊ သတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာ ေမတၱာထားသလုိလုိနဲ႔ သက္သတ္လြတ္ကုိပဲ အသားထက္ေကာင္းေအာင္ ျပင္ဆင္ စားေသာက္မႈမ်ိဳး ဆုိရင္ေတာ့ ရသတဏွာပြားၿပီး အကုသုိလ္ေတာင္ တုိးႏုိင္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒါမ်ိဳးလည္း မျဖစ္သင့္ပါဘူး။
တစ္ခ်ိဳ႕က ဘာအဓိ႒ာန္ဝင္တယ္၊ ညာအဓိ႒ာန္ဝင္တယ္ဆုိၿပီး အဓိ႒ာန္ဝင္ေနတဲ့ ကာလမွာ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ အရာေတြ အထေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ သက္သတ္လြတ္ပါ စားၾကဖုိ႔ ေျပာဆုိညႊန္ျပေနတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေတြကုိ ေသခ်ာၾကည့္ရင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိက ရွင္းေနပါတယ္။ ဘာလုိခ်င္လုိ႔၊ ဘာရခ်င္လုိ႔၊ ဘာေတြေအာင္ျမင္ခ်င္လုိ႔ စတာေတြက ဦးစီးေနတာ ျဖစ္ေနေတာ့ သက္သတ္လြတ္စားတာဟာ ေမတၱာဓာတ္မ်ားဖုိ႔၊ ရသတဏွာပြားဖုိ႔ေၾကာင့္ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါလုိခ်င္လုိ႔ ဒီလုိစားတာ၊ ဒီလုိက်င့္တာဟာ ဘာသာေရးကုိ ခုတုံးလုပ္ေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မျဖစ္သင့္တဲ့ အလဲြတစ္ခုပါ။
ျဖစ္သင့္တာက သက္သတ္လြတ္စားတာ၊ မစားတာထက္ အစားအေသာက္အေပၚမွာ ရသတဏွာ မပြားဖုိ႔၊ အစားအေသာက္အတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ သတၱ၀ါေတြကုိ သတ္တာျဖတ္တာ မလုပ္ဖုိ႔၊ သက္သတ္လြတ္ စားတာကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး အလုပ္မမ်ားဖုိ႔နဲ႔ ဘာျဖစ္ခ်င္လုိ႔ ဘာရခ်င္လုိ႔ ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အဓိ႒ာန္ေတြနဲ႔ ေမတၱာေစတနာ မပါတဲ့ သက္သတ္လြတ္ စားတာမ်ိဳး မျဖစ္ဖုိ႔ စသျဖင့္ သတိျပဳဆင္ျခင္ကာ အေရးႀကီးတဲ့ ကိေလသာပါးေရး၊ တဏွာနည္းေရးမ်ိဳးပဲ ျဖစ္သင့္ၾကပါတယ္။ စိတ္အစဥ္ေတြမွာ ကိေလသာပါးၿပီး ကုသုိလ္တရားေတြ တုိးေနမယ္ဆုိရင္ သက္သတ္လြတ္စားမႈ မစားမႈဟာ အေရးမႀကီးေတာ့ပါဘူး။ ကုိယ့္စိတ္မွာ ကုသုိလ္တရားေတြ မ်ားေနမယ္ဆုိရင္ သက္သတ္လြတ္မစားလည္း ကိေလသာကေတာ့ ပါးေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ေခတ္ သက္သတ္လြတ္ စားၾကတဲ့ သူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ ဗုဒၶအလုိေတာ္နဲ႔ လဲြေနတာေတြ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဗုဒၶအလုိ ရွိေတာ္မူတဲ့ သတၱ၀ါေတြ အေပၚမွာ ေမတၱာက႐ုဏာတရား အားေကာင္းေရး၊ အစားအစာအေပၚမွာ ရသတဏွာ နည္းပါးေရး၊ အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလုပ္မ႐ႈပ္ေရး၊ အစားအစာအေပၚ အမွီျပဳၿပီး မာန္မာန မတက္ေရးမ်ားကုိ ဦးတည္လုိက္နာ က်င့္သုံးကာျဖင့္ ကုသုိလ္လည္းရ တဏွာလည္းခ်ႏုိင္မယ့္ အစားအစာ စားမႈမ်ိဳးကုိသာ ႀကိဳးစားလုိက္နာ ေလ့က်င့္သင့္ပါေၾကာင္း သက္သတ္လြတ္နဲ႔ ရသတဏွာအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း မီးေမာင္းထုိးျပရင္း လဲြေနတတ္တဲ့ အလဲြတစ္ခုအျဖစ္ အသိေပး တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။
