ဒီမွာလည္းလုိအပ္ေန…

တစ္ေန႔က ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ ရဟန္းဒကာမႀကီးဆီ ဖုန္းဆက္ေတာ့ ဒကာမႀကီးက “အရွင္ဘုရား… ဒီႏွစ္၀ါဆုိလည္း ျမန္မာျပည္မွာ ျပန္၀ါဆုိျဖစ္မွာလားဘုရား…”လုိ႔ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ “သိပ္ေတာ့မေသခ်ာဘူး ဒကာမႀကီး…၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ..”လုိ႔ ေမးေတာ့ “ေအာ္ တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူးဘုရား… အရွင္ဘုရား ျပန္ၾကြလာရင္ တပည့္ေတာ္မွာ ရွိတာေလးေတြ စုေဆာင္းၿပီး အရွင္ဘုရားနဲ႔အတူ ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ုံႀကီးမွာ သြားၿပီးေတာ့ ကင္ဆာဓာတ္ေရာင္ျခည္စက္အတြက္ အလွဴခံေနတာကုိ သြားလွဴမလုိ႔ စဥ္းစားထားလုိ႔ပါ၊ အရွင္ဘုရားလည္းလွဴ၊ တပည့္ေတာ္လည္း လွဴေပ့ါဘုရား”လုိ႔ ျပန္ေလွ်ာက္ပါတယ္။ “ေကာင္းပါၿပီ ဒကာမႀကီး ျပန္၀ါဆုိျဖစ္ေတာ့ သြားလွဴၾကတာေပ့ါ”လုိ႔ ဘုန္းဘုန္းက ျပန္ေျပာရင္း ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္ၿပီး ဓာတ္ေရာင္ျခည္နဲ႔ ဓာတ္ကင္ထားဖူးတဲ့ ဒကာမႀကီးကုိ တရားအားထုတ္ၿပီးပဲ ေသဖုိ႔အတြက္ ျပင္ဆင္ႏုိင္ေအာင္၊ ေ၀ဒနာကုိ သတိပ႒ာန္နဲ႔ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနဖုိ႔ တုိက္တြန္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒကာမႀကီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေခါင္းထဲမွာ ျပည့္သူ႔ေဆး႐ုံႀကီးနဲ႔ ကင္ဆာဓာတ္ေရာင္ျခည္စက္ အေၾကာင္း အေတြးေတြပဲ ေရာက္ေနမိပါတယ္။ ဒီအတြက္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ၾကြတဲ့အခါ တတ္ႏုိင္သေလာက္ လွဴဖုိ႔လည္း အာ႐ုံျပဳမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္၀င္စားသူမ်ားရွိရင္လည္း လွဴႏုိင္ဖုိ႔ အသိေပးတဲ့သေဘာနဲ႔ ဒီအေၾကာင္းေလးကုိ စာေရးၿပီး တင္ျပလုိက္ရင္ ေကာင္းမွာပဲဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ အခုဒီစာေလးကုိ ေရးတင္ျဖစ္တယ္ ဆုိပါေတာ့။

အားလုံးသိတဲ့အတုိင္းပဲ။ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာက တစ္ႏုိင္ငံလုံး လုိအပ္ေနတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အႏွံ႔အျပားပဲလုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ လုိအပ္ေနတဲ့ အသံေတြပဲ ၾကားေနရပါတယ္။ အခုလည္း အမ်ားျပည္သူ အားထားရာျဖစ္တဲ့ ဒီေဆး႐ုံႀကီးမွာ လုိအပ္ေနျပန္ပါတယ္။ တစ္ျခားလုိအပ္ခ်က္ အေသးအဖဲြေလးေတြက အမ်ားႀကီးရွိေပမယ့္ ဒီလုိအႀကီးႀကီးအတြက္ကေတာ့ တစ္ေယာက္အားနဲ႔ မရႏုိင္ အမ်ား၀ုိင္းလွဴမွ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အေနအထားပါ။ ဒီကင္ဆာ ဓာတ္ေရာင္ျခည္စက္ အေၾကာင္းကုိ ဘုန္းဘုန္းက ကုိယ္ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ေတာ့ ပုိသိပါတယ္။ ခုနေျပာတဲ့ ဘုန္းဘုန္းဒကာမႀကီးကုိယ္တုိင္ အဲဒီမွာ အပတ္စဥ္သြားၿပီး ဓာတ္ကင္ေနရတာကုိ ေတြ႕ေနျမင္ေနရတဲ့အျပင္ တစ္ႏွစ္ကပဲ အူမႀကီးကင္ဆာ၊ အသည္းကင္ဆာေတြနဲ႔ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားတဲ့ ဘုန္းဘုန္းဆရာသမားကုိလည္း ကုိယ္တုိင္လုိက္ၿပီး ေန႔စဥ္ဓာတ္ေရာင္ျခည္ ကင္ေပးခဲ့ရဖူးေတာ့ ပုိသိပါတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ တစ္၀ွန္းလုံးမွာ ဒီလုိကင္ဆာေရာဂါ ေ၀ဒနာသည္ေတြအတြက္ ဓာတ္ေရာင္ျခည္နဲ႔ ကုတဲ့စက္က စုစုေပါင္းမွ သုံးလုံးပဲ ရွိတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ရန္ကုန္တစ္ခု၊ မႏၲေလးတစ္ခုနဲ႔ ေတာင္းႀကီးမွာတစ္ခု ဒါပဲရွိပါတယ္။ တပ္မေတာ္ေဆး႐ုံေတြမွာေတာင္ မရွိလုိ႔ အဲဒီေဆး႐ုံက ကင္ဆာေ၀ဒနာသည္ေတြလည္း ဓာတ္ကင္မယ္ဆုိ ဒီေဆး႐ုံႀကီးကုိပဲ လာကင္ေနရတဲ့ အျဖစ္ပါ။ ရွိတဲ့စက္ေတြကလည္း အရမ္းသက္တမ္း ၾကာေနတဲ့အျပင္ မႏၲေလးက တစ္ခုက ပ်က္ေနၿပီး၊ ေတာင္ႀကီးက တစ္ခုက်ျပန္ေတာ့ အရမ္းေ၀းေနျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရန္ကုန္ေဆး႐ုံၾကီးကုိပဲ အားကုိးေနၾကရပါတယ္။ ခုေနာက္ပုိင္း ျမန္မာျပည္မွာ ကင္ဆာျဖစ္သူေတြက ပုိပုိမ်ားမ်ားလာေတာ့ ဒီစက္ႀကီးတစ္ခုတည္းကုိ စုေပါင္းအားကုိၿပီး ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကင္ဖုိ႔ တန္းစီေနၾကရပါတယ္။ စက္ကေဟာင္းလည္းေဟာင္း လည္ပတ္ေနရတာလည္း မရပ္မနားဆုိေတာ့ တျဖည္းျဖည္း အစြမ္းအာနိသင္ေတြ ေလွ်ာ့လာပါတယ္။ တစ္ခါကင္ရမွာကုိ ႏွစ္ခါ၊ သုံးခါျပန္ကင္ေနရတဲ့အထိပါပဲ။ ဒီလုိ ကင္ဖုိ႔ကုိလည္း လူနာေတြက အရမ္းမ်ာေတာ့ အလွည့္နဲ႔ ေစာင့္ရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ စက္ပ်က္လုိ႔ ျပင္ေနတဲ့အတြက္ အခ်ိန္ကုိ ထပ္ေစာင့္ေနရတာေတြလည္း ရွိျပန္ပါတယ္။ ကင္ဆာျဖစ္သူေတြ၊ ဓာတ္ကင္မယ့္သူေတြက မ်ားေတာ့ ဓာတ္ကင္မယ့္ရက္ကုိ ကင္ဆာဌာနက ထုတ္ျပန္ေပးတဲ့ အမည္စာရင္းအတုိင္း ေစာင့္ၿပီးကင္ၾကရပါတယ္။ လူနာေတြကမ်ားေတာ့ ကင္ဆာေ၀ဒနာရွင္ေတြဟာ သူတုိ႔နာမည္ပါမယ့္ေန႔ကုိ သြားသြားၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနရာတာလည္း ေန႔စဥ္လုိလုိပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ နာမည္စာရင္း ပါလာတာကုိပဲ စာေမးပဲြေအာင္စာရင္းမွာ ပါလာတဲ့ေက်ာင္းသားေတြလုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး ျဖစ္သြားတာကုိ သတိထားမိပါတယ္။ ကင္ဆာေရာဂါေၾကာင့္ ေသာကျဖစ္ေနေပမယ့္ အရင္ဆုံး ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကင္ဖုိ႔ စာရင္းေစာင့္ရတာလည္း ေသာကတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနၾကေတာ့ ဒီစာရင္းပါလာတာကုိပဲ အဆုိးထဲက အေကာင္းအေနနဲ႔ မရွိရွိတာ ရွာႀကံၿပီး ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကရတဲ့ အျဖစ္ပါ။

အခုဆုိ လက္ရွိရွိေနတဲ့ အဲဒီစက္က အသစ္မလဲလုိ႔ုကုိ မျဖစ္ေတာ့တဲ့အေနအထား ျဖစ္ေနပါတယ္။ အစုိးရကလည္း စက္တန္ဘုိးက အရမ္းေစ်းႀကီးလုိ႔လားမသိ မျဖည့္ေပးႏုိင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ျပည္သူေတြပဲ အားကုိၿပီး အခုလုိ အလွဴခံေနရတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းဆရာေတာ္ႀကီးကုိ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ ကင္ေနတဲ့အခ်ိန္က အလွည့္က် ဆရာ၀န္နဲ႔ေတြ႕ၿပီး ဒီစက္ေတြအေၾကာင္း ေမးျဖစ္ေတာ့ စက္တန္ဘုိးက ေဒၚလာသိန္းနဲ႔ခ်ီ ေပးရမယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ေဒၚလာ သိန္းရာေထာင္ေပးရမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက လွဴမယ့္အလွဴရွင္ ရွိတယ္ဆုိတာေတာင္မွ သူတုိ႔ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းေတြ အေနနဲ႔ ေက်ာ္လုပ္လုိ႔ မရတဲ့အေၾကာင္းေတာင္ ေျပာျဖစ္ပါေသးတယ္။ ခုေတာ့ မျဖစ္မေနလုိအပ္ေနၿပီဆုိေတာ့ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးကုိယ္တုိင္ သူ႔႐ုံးခန္းမွာ အလွဴခံဌာနဖြင့္ၿပီး အလွဴခံေနတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ တန္ဘုိးက အရမ္းႀကီးေနေတာ့ ဒီစက္၀ယ္ဖုိ႔ ဘယ္ေတာ့ျပည့္မယ္ဆုိတာ အခ်ိန္ကာလ သတ္မွတ္လုိ႔ မရဘူးနဲ႔တူပါတယ္။ ရွိတာေလးကုိ ျဖစ္သလုိလည္ပတ္ေပးၿပီး ခုကတည္းက စက္အသစ္အတြက္ အလွဴေငြ စုေစာင္းေနရတဲ့ သေဘာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းဘုန္းဒကာမႀကီးက “အရွင္ဘုရား ၀ါဆုိျပန္ၾကြလာမွ အတူသြားလွဴၾကတာေပါ့ ဘုရား..”လုိ႔ ေလွ်ာက္တာေနမွာပါ။

ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ အားလုံးကုိ သိေစခ်င္တာက ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ လုိအပ္ေနတာကေတာ့ တစ္ႏုိင္ငံလုံး လုိအပ္ေနတာ ျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီထဲက အဓိက လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာေလးေတြကုိ တတ္ႏုိင္တဲ့သူေတြက တတ္ႏုိင္သေလာက္ ၀ုိင္း၀န္းအားျဖည့္ေပးၾကဖုိ႔ပါ။ ျပည့္စုံၿပီးသား ေနရာေတြမွာ အားျဖည့္ေပးၾကတာနဲ႔စာရင္ မျပည့္ေသးတဲ့ ေနရာေတြကုိ အားျဖည့္ေပးေစခ်င္တာပါ။ တစ္ေန႔တာ စားၿပီးကုန္သြားတာထက္စာရင္ ေရရွည္အက်ိဳးရွိမယ့္ အရာမ်ိဳးကုိ ေရြးခ်ယ္ေထာက္ပံ့ေပးႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ အမွန္ေတာ့ ဒီရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ုံႀကီးဆုိတာ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္၀န္းမွာ ရွိတဲ့ မရွိဆင္းရဲသား၊ ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ႕ အားထားရာေနရာ၊ ကင္ဆာေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္ေတြအတြက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာတည္းၿပီး ေဆး႐ုံႀကီးမွာ သြားဓာတ္ကင္ဖုိ႔အတြက္ အထူးအားကုိးရာေနရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လူဦးေရ ၈၀ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အထူးကုေဆးခန္းဆုိတာ၊ ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံျခားထြက္ၿပီး ကုသဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ၾကေတာ့ မရွိရွိတဲ့ေနရာေလးပဲ အားကုိးအားထား ျပဳေနရတဲ့ အေျခအေနပါ။ ဒီလုိအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဒီလုိစက္ပစၥည္းေတြ မျပည့္စုံတဲ့အခါဆုိေတာ့ ေ၀ဒနာရွင္ေတြအတြက္ ေရာဂါျဖစ္ရင္ ေသရမလုိကုိပဲ ျဖစ္ေနတာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ ဘယ္၀ါေၾကာင့္လုိ႔ အျပစ္ဖုိ႔ေနမယ့္အစား ျဖစ္လာတဲ့ အေနအထားအရ အားလုံးတစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ ၀ုိင္း၀န္းပံ့ပုိးေပးၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာေလးေတြဟာ ဘယ္သူမွ မျဖည့္တာထက္စာရင္ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ အေထာက္အကူ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာေလးေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ရန္ကုန္ျပည္သူ႔ေဆး႐ုံႀကီးမွာရွိတဲ့ ကင္ဆာဌာန ဓာတ္ေရာင္ျခည္ေပးစက္ ၀ယ္ယူႏုိင္ဖုိ႔ကလည္း အခုအခ်ိန္မွာ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာဌာန တစ္ခုျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ အသိေပးရင္း ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး ႐ုံးခန္းမွာဖြင့္ထားတဲ့ ကင္ဆာဓာတ္ေရာင္ျခည္စက္ ၀ယ္ယူႏုိင္ေရး အလွဴေငြ လက္ခံရာဌာနမွာ သြားေရာက္ကာ မိမိတုိ႔ တစ္ႏုိင္တစ္ပုိင္ လွဴဒါန္းႏုိင္ၾကဖုိ႔ အသိေပး တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္လည္း ျမန္မာျပည္မွာ ၾကြေရာက္၀ါဆုိျဖစ္တဲ့အခါ ဒကာမႀကီးကုိ ကတိေပးထားတဲ့အတုိင္း အဲဒီမွာ သြားလွဴျဖစ္မွာပါ။ မၾကြျဖစ္လည္း အလွဴေငြပုိ႔ၿပီး ဒကာမႀကီးကတစ္ဆင့္ လွဴဒါန္းခုိင္းျဖစ္မွာပါ။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ တစ္က်ပ္တစ္ျပားသည္ အမ်ားစုေပါင္းလုိက္တဲ့အခါ တစ္သိန္းတစ္သန္းမက ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့အတြက္ တစ္က်ပ္တစ္ျပား အျမတ္ထားလုိ႔ အားျဖည့္အလွဴ ကုသုိလ္ယူႏုိင္ၾကပါေစ… အားလုံး ေဆးအလွဴေၾကာင့္ အနာေရာဂါ ကင္းႏုိင္ၾကပါေစ…

Read more »

တုံ႔ျပန္မႈ မတူၾကသူမ်ား…

ေလာကမွာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စ႐ုိက္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသလုိ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေတြးအေခၚအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လက္ခံမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ တုံ႔ျပန္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။ လူခ်င္းတူေပမယ့္ အျမင္ခ်င္းမတူ၊ အေတြးအေခၚခ်င္းမတူ၊ တုံျပန္မႈခ်င္း မတူတတ္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က အေကာင္းဘက္က ျမင္တတ္သလုိ တစ္ခ်ိဳ႕က အဆုိးဘက္က ျမင္တတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က အေကာင္းကုိရွာၿပီး တုံ႔ျပန္တတ္သလုိ တစ္ခ်ိဳ႕က အဆုိးကုိရွာၿပီး တုံ႔ျပန္တတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ယူတတ္သလုိ တစ္ခ်ိဳ႕က အကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ယူတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ သတၱ၀ါေတြရဲ႕ သေဘာ၊ ေလာကရဲ႕ သေဘာပါပဲ။ အမွန္ေတာ့ ဒါေတြဟာ ခ်ီးမြမ္းတတ္တဲ့သူနဲ႔ ကဲ့ရဲ႕တတ္တဲ့သူေတြရဲ႕ သေဘာလကၡဏာေတြပါပဲ။ စာလုိေျပာရင္ေတာ့ သဒၶါတရား ဓာတ္ခံရွိသူနဲ႔ သဒၶါတရား ဓာတ္ခံမရွိသူေတြရဲ႕ ျခားနားခ်က္ေတြပါပဲ။ သဒၶါတရား အားေကာင္းသူရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈဟာ ကုသုိလ္ျဖစ္စရာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ တုံ႔ျပန္တတ္ၿပီး သဒၶါတရား ေခါင္းပါးသူရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈကေတာ့ အကုသုိလ္ျဖစ္စရာ မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ တုံ႔ျပန္တတ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ သဒၶါတရား ရွိတဲ့သူဟာ ရတနာသုံးပါးနဲ႔ ပတ္သက္မႈမ်ားမွာ ကုသုိလ္စိတ္မ်ားနဲ႔ ျမင္တတ္၊ၾကည့္တတ္၊ ေတြးေခၚတတ္၊ ရယူတတ္၊ တုံ႔ျပန္တတ္ေပမယ့္ သဒၶါတရားမရွိသူကေတာ့ ရတနာသုံးပါးအေပၚလည္း အျပစ္ျမင္တတ္၊ မေကာင္းေတြးတတ္၊ မေကာင္းယူတတ္၊ အဆုိးတုံ႔ျပန္တတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မတူညီတဲ့သူေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ေလာကမွာရွိတဲ့လူတုိင္း အၿမဲမၾကာမၾကာ ႀကဳံတတ္တဲ့ ေလာကဓံက ဒီကဲ့ရဲ႕ျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းျခင္းဆုိတဲ့ ေလာကဓံပါပဲ။ ေလာကဓံရွစ္ပါးလုံး ႀကဳံရတတ္ေပမယ့္ အမ်ားဆုံး ႀကဳံရတာက ကဲ့ရဲ႕ျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းျခင္းဆုိတဲ့ ေလာကဓံေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတုိင္းလူတုိင္း ခ်ီးမြမ္းျခင္း ခံဖူးၾကသလုိ ကဲ့ရဲ႕ျခင္းလည္း ခံဖူးၾကပါတယ္။ ခံေနရဦးမွာပါပဲ။ မတူညီတဲ့သူ၊ မတူညီတဲ့ စ႐ုိက္၊ မတူညီတဲ့ အေတြးအေခၚ ရွိေနတဲ့ သူေတြနဲ႔ ေတြ႕ေနသမွ်ေတာ့ ဒီလုိက့ဲရဲ႕ျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းျခင္းဆုိတဲ့ မတူညီတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြက ရွိေနၾကမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သဒၶါတရား ဓာတ္ခံရွိတဲ့သူေတြဟာ ေကာင္းတဲ့သေဘာေတြနဲ႔ တုံျပန္ေနၾကမွာျဖစ္ၿပီး သဒၶါတရား မရွိသူေတြကေတာ့ အဆုိးေတြနဲ႔ တုံ႔ျပန္ၾကမွာ မလဲြပါဘူး။ ဒါဟာ ေရွာင္လဲြမရတဲ့ ေလာကဓံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ ဘယ္လုိတုံ႔ျပန္မႈမ်ိဳးပဲလာလာ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားလုိက္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ဘယ္လုိတုံ႔ျပန္မႈမ်ိဳးလာလာ ကုိယ့္စိတ္ကုိ ကုိယ္မယိမ္းယုိင္ေအာင္၊ မတုန္မလႈပ္ ခံႏုိင္ေအာင္ ေလက်င့္ေနထုိင္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။

ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္လည္း ဒီလုိမတူညီတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြကုိ အမ်ားႀကီး ႀကဳံဖူးပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးဆုိၿပီး လူတုိင္းက ၾကည္ညိဳၾကမယ္၊ ေလးစားၾကမယ္၊ ခ်ီးမြမ္းၾကမယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္လုိက္ပါနဲ႔။ ဘုန္းႀကီးလည္း ၾကည္ညိဳတဲ့သူရွိသလုိ မၾကည္ညိဳတဲ့ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးကုိလည္း ခ်ီးမြမ္းၾကသူေတြရွိသလုိ အျပစ္ေျပာ ကဲ့ရဲ႕ၾကတဲ့ သူေတြရွိပါတယ္။ တုိက္႐ုိက္မဟုတ္တာေတာင္မွ ကြယ္ရာမွာ သြားပုတ္ေလလြင့္ ေျပာခံရတာေတြရွိပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒီလုိ ကဲရဲ႕ခ်ီးမြမ္းခံရတာေတြဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔လုိ သာမန္ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ မဆုိထားနဲ႔ အလုံးစုံ ျပည့္စုံတာ္မူတဲ့ အနႏၲတန္ခုိးရွင္ သဗၺညဳ ဘုရားရွင္မ်ားအထိပါပဲ။ ဘုရားရွင္ေတြလည္း ကဲ့ရဲ႕ခံပါေသးတယ္။ အပုတ္ခ်ခံရပါေသးတယ္။ ေလာကဓံကုိ ခံရပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ေတြေတာင္ မလြတ္တဲ့ ဒီလုိကဲ့ရဲ႕မႈ၊ ခ်ီးမြမ္းမႈဆုိတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြမွာ ရဲရဲရင္ဆုိင္ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ဒါဟာ မတူညီတဲ့သူေတြရဲ႕ မတူညီတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မတူညီတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေတြ ႀကဳံဖူးခဲ့တာမ်ားေပမယ့္ ထူးထူးျခားျခား သတိထားမိတဲ့ ဒကာေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈေလးေတြကေတာ့ စိတ္အစဥ္ ရင့္က်က္မႈကုိ ပုိမုိျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ မႏွစ္က ျဖစ္မွာပါ။ ဒကာေလးတစ္ေယာက္ အလုပ္အဆင္မေျပ၊ က်န္းမာေရး မေကာင္းတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းမွာခဏ ေနထုိင္တည္းခုိၿပီး ေဆးခန္းျပခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ အခန္းအပုိမရွိေပမယ့္ အဆင္ေျပသလုိ ေနႏုိင္ရင္ေနဖုိ႔ အခြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီဒကာေလးဟာ ပင္ကုိယ္သဒၶါတရား ဓာတ္ခံေကာင္းတယ္လုိ႔ပဲ ဆုိရမလား ေက်ာင္းမွာေနရတာကုိ သူသေဘာက် ေက်နပ္ေနပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးနဲ႔အတူ ေနၿပီး ဘုန္းႀကီးေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္လုိက္၊ ဘုရားရွိခုိးလုိက္၊ ေက်ာင္းသန္႔ရွင္းေရးလုပ္လုိက္၊ ဘုန္းဘုန္းအားတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း သူသိခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေတြေမးလုိက္၊ မွတ္သားနာယူလုိက္နဲ႔ သူ႔ဘ၀ဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ေျပာင္းလဲေနပါတယ္။ သူကုိယ္တုိင္လည္း ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ အေနနီးတာနဲ႔အမွ် ဘုန္းဘုန္းအေပၚ ၾကည္ညိဳမႈေတြ တုိးတုိးလာေၾကာင္း၊ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ တစ္ေန႔တာ ေနထုိင္မႈေတြအေပၚ ၾကာေလၾကည္ညိဳေလ ျဖစ္ရေၾကာင္း ႏႈတ္ကဖြင့္ေလွ်ာက္တဲ့ အထိျဖစ္သြားသလုိ အျပင္မွာလည္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ရခဲ့တဲ့အသိတရား၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေနရတဲ့ ေက်းဇူး၊ အရိပ္ခုိကာ ေကၽြးထားေပးတဲ့ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ ေစတနာေတြကုိ တစ္ျခားသူမ်ား ၀မ္းသာပီတိပြား သဒၶါတရားတုိးေအာင္ ေျပာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ခုေတာ့ ဒီဒကာေလးဟာ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္သြားၿပီး ဘုန္းႀကီး၀တ္ေနတယ္လုိ႔ ၾကားရပါတယ္။ ထားပါေတာ့ ဒါက သဒၶါတရား အားေကာင္းတဲ့ ဒကာေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈေလးအေၾကာင္းပါ။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ မၾကာေသးပါဘူး။ ျမန္မာျပည္ျပန္ခါနီး ေနစရာ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာပဲ ေနခြင့္ေပးထားျဖစ္ပါတယ္။ ေနခြင့္ေပး႐ုံတင္မဟုတ္ပါဘူး။ သူလုိအပ္တဲ့ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကိစၥ၊ ပစၥည္းပစၥယကိစၥ စတာေတြကအစ ဘုန္းဘုန္းတတ္ႏုိင္သမွ်ေလးေတြပါ အကူအညီ ေပးျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာ အခန္းအပုိ မရိွေပမယ့္ အျပင္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခြင့္ရေအာင္ အခြင့္ေပးထားပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းကုိယ္တုိင္လည္း အျပင္မွာဆုိရင္ သူမလြတ္လပ္မွာစုိးလုိ႔ အခန္းထဲမွာပဲ အေနမ်ားပါတယ္။ ဆြမ္းကိစၥအတြက္ သူအပန္းႀကီးမွာစုိးလုိ႔ တစ္ျခားဘာမွ မလုပ္ေစဘဲ ေက်ာင္းမွာလာပုိ႔တဲ့ ဆြမ္းခ်ိဳင့္ေတြကုိပဲ အဆင္ေျပသလုိ ေႏႊးကပ္ဖုိ႔ ေျပာထားပါတယ္။ အေျခအေနအရ ဆြမ္းခ်ိဳင့္လာမပုိ႔ႏုိင္တဲ့ ဒကာေလးေတြ ရွိတဲ့အတြက္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၿပီး က်န္တဲ့ဟင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကုိ ေနာက္ေန႔အတြက္ ခ်န္ထားၿပီး သူလည္းစားႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးပါတယ္။ သဒၶါတရားအားနည္းတာကေတာ့ သူ႔ေရွ႕မွာထုိင္ၿပီး ဘုရားရွိခုိ၊ တရားထုိင္ျပေနတာေတာင္ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး သူပါလုိက္ရွိခုိးျခင္း မျပဳတာပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာ၀တ္ရြတ္စဥ္ စာအုပ္ရွိတဲ့အတြက္ အားရင္ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ရြတ္ဆုိရွိခုိးဖုိ႔ ေျပာေပမယ့္ မထူးျခားခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘုန္းဘုန္းကေတာ့ အတင္းခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ မျပဳခဲ့ပါဘူး။ သူ႔သေဘာအတုိင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲ ေနေစပါတယ္။ အဲလုိသူ႔အတြက္ လြတ္လြပ္လပ္လပ္ေလး ထားေပးတာေတာင္ ေနာက္အျပင္မွာ ျပန္ၾကားတဲ့ သူ႔ရဲ႕တုံ႔ျပန္မႈက ဘုန္းႀကီးအေပၚ အျပစ္ေျပာတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈေလးေတြ၊ ဘုန္းႀကီးအေပၚ ကဲ့ရဲ႕တဲ့ အေျပာအဆုိေလးေတြ ေျပာတယ္ဆုိတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈပါပဲ။ ျမန္မာစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အရိပ္ေနေန အခက္ခ်ိဳးခ်ိဳး ပုံစံေလးေတြနဲ႔ တုံ႔ျပန္မႈေတြပါပဲ။ အင္း… သူ႔အေပၚ ဘာစိတ္မွ မျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕အျပစ္ေတြအတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ ရဟန္းတစ္ပါးအေပၚ ေရေရရာရာ တိတိက်က် မသိ၊ အေျခအျမစ္မရွိဘဲ မ်ားမ်ားေ၀ဘန္ေလေလ သူ႔အတြက္ အျပစ္ႀကီးႀကီးေလးေလးဆုိတာ သူမသိတာကုိေတာ့ ၀မ္းနည္းစရာပါပဲ။ ခုေတာ့ သူလည္း ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားပါၿပီ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သဒၶါတရား ဓာတ္ခံအားနည္းတဲ့ ဒီဒကာေလးရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈကေတာ့ အျပစ္ျဖစ္စရာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆုိတာပါပဲ။

ထားပါေတာ့။ ဒီေနရာမွာ ဘုန္းဘုန္းေျပာခ်င္တာက လူခ်င္းတူေပမယ့္ ခံယူခ်က္ခ်င္းမတူ၊ သဒၶါတရားခ်င္းမတူ၊ တုံ႔ျပန္မႈခ်င္း မတူတတ္တာေလးေတြကုိ ေျပာခ်င္တာပါ။ ေလာကမွာေနသမွ် ဒီလုိမတူညီတဲ့ တုံ႔ျပန္မႈမ်ားနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းခံရ၊ ကဲ့ရဲ႕ခံေနရမယ္ဆုိတာ သတိျပဳေစခ်င္တာပါ။ ဒီဒကာေလးႏွစ္ေယာက္ကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ မတူညီတဲ့ ခံယူခ်က္၊ မတူညီတဲ့ သဒၶါတရားေၾကာင့္ ရရွိတဲ့အက်ိဳး ရလာဘ္လည္း ကြားျခားသြားေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕အေနအထုိင္နဲ႔ သေဘာထားက တစ္သမွတ္တည္း အတူတူရွိေနေပမယ့္ ခံယူတတ္တဲ့သူ၊ သဒၶါတရားရွိတဲ့သူနဲ႔ မခံယူတတ္တဲ့သူ၊ သဒၶါတရားမရွိတဲ့သူေတြရဲ႕ သူတုိ႔သူတုိ႔ အသီးသီးအျမင္ အေပၚလုိက္ၿပီး ဒီလုိခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္းေတြ ျဖစ္ေစတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနထုိင္မႈက တစ္သမွတ္တည္း ျဖစ္ေပမယ့္ အျမင္မတူမႈေတြေၾကာင့္ တုံ႔ျပန္မႈေတြက ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာပါ။ အရင္းစစ္ေတာ့ ဒါဟာ သတၱ၀ါေတြရဲ႕ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကိဳက္ရင္အျပစ္မျမင္၊ ခ်စ္ရင္အျပစ္မျမင္တတ္ေပမယ့္ မႀကိဳက္ရင္၊ မုန္းရင္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အေကာင္းမျမင္တတ္တဲ့ သတၱ၀ါေတြရဲ႕ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသေဘာဟာ ေလာကမွာရွိတဲ့သူေတြ မျဖစ္မေန ေရွာင္လဲြမရ ႀကဳံေတြ႕ရမယ့္ ေလာကဓံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ သူတုိ႔ေလးေတြကုိ ေက်းဇူးတင္မိတာက ကဲ့ရဲ႕ျခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းျခင္း ေလာကဓံေတြနဲ႔ စိတ္အစဥ္ ရင့္က်က္ေစေအာင္၊ ေလာကဓံကုိ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ျဖစ္ေစခဲ့တာေတြေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလုိသေဘာမ်ိဳးဟာ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔တင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာကမွာရွိတဲ့ လူတုိင္းေတြ႕ႀကဳံရမယ့္ သေဘာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ဘယ္လုိ ေလာကဓံပဲလာလာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ခံႏုိင္ရည္ ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပါ။ ခ်ီးမြမ္းခံရတဲ့ အခါလည္း အလြန္အက်ဴး မေက်နပ္ဖုိ႔၊ ကဲ့ရဲ႕ခံရတဲ့အခါလည္း အရမ္းမတုန္လႈပ္ဖုိ႔ ကုိယ့္ရဲ႕စိတ္ကုိ ေလ့က်င့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕မႈနဲ႔ တုံ႔ျပန္လာတဲ့အခါ “ဤကဲ့ရဲ႕ျခင္းသည္ ေရွး႐ုိးအစဥ္အလာေပတည္း၊ ဤကဲ့ရဲ႕ျခင္းသည္ ယခုမွျဖစ္သည္မဟုတ္၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနသူကုိလည္း ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ မ်ားစြာေဟာေျပာသူကုိလည္း ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႏႈိင္းခ်ိန္၍ ေျပာေသာသူကုိလည္း ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ေလာက၌ အကဲ့ရဲ႕လြတ္ေသာ သူမည္သည္မရွိ။ လုံး၀အကဲ့ရဲ႕ ခံရသူ၊ လုံး၀အခ်ီးမြမ္းခံရသူမည္သည္ ေရွးကလည္းမရွိခဲ့ဘူး၊ ေနာင္လည္းရွိမည္မဟုတ္၊ ယခုလည္းမရွိ..”ဆုိတဲ့ ဘုရားစကားေတာ္အတုိင္း ကဲ့ရဲ႕မႈကုိ ေလာကဓံတစ္ခုအျဖစ္ မတုန္မလႈပ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ခံႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အက်င့္စ႐ုိက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတဲ့ လူေတြၾကားမွာ ေနေနရတဲ့ ေလာကသားမ်ားအေနနဲ႔ လူခ်င္းမတူရင္ တုံ႔ျပန္မႈခ်င္းလည္း မတူတတ္တာကုိ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ ဆင္ျခင္ၿပီး ဘယ္လုိတုံ႔ျပန္မႈမ်ိဳးပဲလာလာ လူတုိင္းႀကဳံေတြ႕ရမယ့္ အခုိက္အတန္႔ ေလာကဓံမ်ားအျဖစ္ မတူညီတဲ့ ဒီတုံ႔ျပန္မႈမ်ားကုိ အသုံးခ်ကာ ကုိယ့္ရဲ႕ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ခံႏုိင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရင္း အေတြ႕အႀကဳံေကာင္းမ်ား ရယူႏုိင္ၾကဖုိ႔႔ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ ကုိယ္ေတြေလးကုိ အေျခခံကာ တုိက္တြန္းစကား ပါးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ဖ်က္စီးျခင္း…

ဗ်သနဟူေသာ ပါဠိစကားလုံးကုိ ပ်က္စီးျခင္းဟု ျမန္မာျပန္ဆုိၾက၏။ ဤစကားလုံးသည္ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစုႏွင့္ ရင္ႏွီးကၽြမ္း၀င္ၿပီးသား စကားလုံးျဖစ္၏။ ဘာသာေရးပြဲမ်ားရွိတုိင္း၊ ေန႔စဥ္အိမ္မွာ ဘုရားရွိခုိင္းတုိင္း ရြတ္ဆုိရွိခုိးေနသည့္ ၾသကာသ ကန္ေတာ့ခ်ိဳး၏ ဒုတိယပုိင္းတြင္ ပါ၀င္သည့္ ဆုေတာင္းမ်ားမွ တစ္ခုသာ ျဖစ္၏။ ၾသကာသ ကန္ေတာ့တုိင္း ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ၿပီးေနာက္ ဆုိေလ့ရွိသည့္ “ကန္ေတာ့ရေသာ အက်ိဳးအားေၾကာင့္ အပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သုံးပါး၊ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး၊ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါး၊ ၀ိပတၱိတရားေလးပါး၊ ဗ်သနတရားငါးပါးတုိ႔မွ အခါခပ္သိမ္း ကင္းလြတ္ၿငိမ္းၾက ကုန္သည္ျဖစ္၍…” စသည္ျဖင့္ ဆုေတာင္းၾကသည့္ ဆုေတာင္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္သည့္ စကားျဖစ္၍လည္း မသိေသာ္လည္း သိေန၏၊ နားမလည္ေသာ္လည္း ၾကားေနက်ျဖစ္၏ဟု ဆုိျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ား ရြတ္ဆုိဆုေတာင္းေလ့ ရွိၾကသည့္ ဤဗ်သနတရား ငါးပါးကုိ နိဒါန၀ဂၢသံယုတ္တြင္ ေဖာ္ျပထား၏။ ယင္းဗ်သန တရားငါးပါးမွာ
(၁) ဉာတိ ဗ်သန = ေဆြးမ်ိဳးပ်က္စီးျခင္း
(၂) ေဘာဂ ဗ်သန= စည္းစိမ္ဥစၥပ်က္စီးျခင္း
(၃) ေရာဂ ဗ်သန = အနာေရာဂါ ႏွိပ္စက္၍ ပ်က္စီးျခင္း
(၄) သီလ ဗ်သန = ကုိယ္က်င့္ သီလပ်က္စီးျခင္း ႏွင့္
(၅) ဒိ႒ိ ဗ်သန = မွန္ကန္ေသာ အယူ၀ါဒ ပ်က္စီးျခင္း
ဟူ၍ ျဖစ္၏။ ဤငါးပါးတုိ႔တြင္ ေဆြမ်ိဳးပ်က္စီးျခင္း၊ စည္းစိမ္ပ်က္စီးျခင္း၊ အနာေရာဂါ ႏွိပ္စက္သျဖင့္ ပ်က္စီးျခင္းမ်ားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုိ႔အား အပါယ္ေလးပါးသုိ႔ လားေရာက္ေစမႈ၊ က်ေရာက္ေစမႈ မရွိႏုိင္ေသာ္လည္း ကုိယ္က်င့္သီလပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ အယူ၀ါဒပ်က္စီးျခင္း မ်ားေၾကာင့္ကား အပါယ္ေလးပါးသုိ႔ က်ေရာက္ေစႏုိင္ေပ၏။ ဤေနရာတြင္ အထူးနားလည္ ထားသင့္သည္မွာ ပ်က္စီျခင္းႏွင့္ ဖ်က္စီးျခင္း မတူညီသည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္၏။

မွန္၏။ ပ်က္စီးျခင္းသည္ အလုိအေလ်ာက္ သဘ၀အတုိင္း ျဖစ္တတ္သည့္ သေဘာျဖစ္ၿပီး ဖ်က္စီးျခင္းသည္ကား မိမိကုိယ္တုိင္ႏွင့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္၏ ပေယာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတတ္သည့္ သေဘာျဖစ္၏။ ပေယာဂပါလာလွ်င္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပါလာၿပီး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ရွိလာလွ်င္ ေစတနာလည္း ရွိလာႏုိင္၏။ ေစတနာပါသည့္ အလုပ္ျဖစ္လွ်င္ ကံေျမာက္လာႏုိင္ၿပီး ကံေျမာက္လာလွ်င္ တန္ျပန္အက်ိဳးေပးမႈလည္း ရွိလာႏုိင္ေပ၏။ ပ်က္စီးတတ္သည့္ သေဘာျဖစ္သျဖင့္ ပ်က္စီးျခင္းတြင္ တစ္စုံတစ္ခု ထိခုိက္မႈ မရွိႏုိင္ေသာ္လည္း ဖ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားသည့္ သေဘာဆုိလွ်င္ကား တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈကုိ ခံရမည္သာ ျဖစ္ေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗ်သနတရားငါးပါးတြင္ ဉာတိဗ်သန၊ ေဘာဂဗ်သန၊ ေရာဂဗ်သနမ်ားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတုိ႔အား အပါယ္ငရဲစသည္ က်ေရာက္မႈကုိ မျဖစ္ေစႏုိင္ေသာ္လည္း သီလဗ်သန၊ ဒိ႒ိဗ်သနမ်ားေၾကာင့္ကား အပါယ္ငရဲ စသည္တုိ႔သုိ႔ က်ေရာက္ေစႏုိင္ေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္၏။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆုိေသာ္ ေဆြမ်ိဳးပ်က္စီးျခင္း၊ စည္းစိမ္ပ်က္စီးျခင္း၊ ေရာဂါႏွိပ္စက္သျဖင့္ ပ်က္စီးျခင္းတုိ႔သည္ ဖ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္း မဟုတ္သျဖင့္ တန္ျပန္အက်ိဳးတရား မရွိေသာ္လည္း သီလပ်က္စီျခင္း အယူ၀ါဒပ်က္စီးျခင္းသည္ကား မိမိကုိယ္တုိင္ျဖစ္ေစ၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကျဖစ္ေစ ဖ်က္စီးသျဖင့္ ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ တန္ျပန္အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ ရွိေၾကာင္း ဆုိျခင္းျဖစ္၏။

ယေန႔ေခတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ဖ်က္စီးျခင္းအေပၚ ေကာင္းစြာနာလည္ သေဘာေပါက္ဟန္ မရွိၾကေပ။ သုိ႔ျဖစ္၍လည္း ပ်က္စီးခ်ိန္တန္၍ ပ်က္စီးသြားၾကသည့္ အရာမ်ားအေပၚ အလြန္စုိးရိမ္ေသာက ျဖစ္ကာ ယူႀကဳံးမရ ျဖစ္ေနတတ္ၿပီး မပ်က္စီးသင့္သည့္ အရာမ်ားကုိကား လစ္လ်ဴ႐ႈကာ ဖ်က္စီးေနၾကသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေနေပ၏။ အမ်ိဳးမ်ား ပ်က္စီးသည့္အခါ၊ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား ပ်က္စီးသည့္အခါ၊ ေရာဂါႏွိပ္စက္သျဖင့္ ပ်က္စီးသည့္အခါမ်ားတြင္သာ အလြန္တုန္လႈပ္ၿပီး မအိပ္ႏုိင္ မစားႏုိင္ တမႈိင္မႈိင္ ျဖစ္တတ္ၾကေသာ္လည္း သီလပ်က္စီးသည့္အခါ၊ အယူ၀ါဒပ်က္စီးသည့္ အခါတြင္ကား ဘာမွမျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ေနတတ္ၾက၏။ တဒဂၤပ်က္စီးမႈအေပၚတြင္သာ စုိးရိမ္မႈ လြန္ကဲတတ္ၾကၿပီး သံသရာႏွင့္ခ်ီကာ ခံရမည့္ ပ်က္စီးမႈ အေပၚတြင္ကား ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္မႈ မရွိၾကေပ။ ေနာင္ခါလာ ေနာင္ေစ်းဆုိသကဲ့သုိ႔ ေနာင္ခံရမည့္ အေရးအေပၚ အေလးမမူမိၾကဘဲ တဒဂၤခဏ ယခုဘ၀အတြက္သာ အာ႐ုံထားေနေလၾက၏။ ဤသုိ႔သာဆုိလွ်င္ ေနာင္ခံရသည့္အခါတြင္ကား ျပန္ရစရာ မရွိေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနၾကေပေတာ့၏။

စင္စစ္ ဗ်သနတရားငါးပါးတုိ႔တြင္ ဉာတိဗ်သနေခၚ အမ်ိဳးမ်ား ပ်က္စီးသည့္အခါ တုန္လႈပ္ဖြယ္ မရွိလွေပ။ သံသရာႏွင့္ ခ်ီသည့္ ဘ၀မ်ားစြာတြင္လည္း ဤကဲ့သုိ႔ ပ်က္စီးျခင္းမ်ားႏွင့္ ႀကဳံခဲ့ၾကရၿပီးသည္သာ ျဖစ္၏။ နိဗၺာသုိ႔ မ်က္ေမွာက္မျပဳ ႏုိင္ေသးသမွ် ဤကဲ့သုိ႔ေသာ အမ်ိဳးအေဆြမ်ား၏ ေသဆုံးပ်က္စီးျခင္းမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ႀကဳံေတြ႕ေနၾကရမည္သာ ျဖစ္၏။ မိမိကုိယ္တုိင္လည္း လြန္ဆန္၍ မရႏုိင္ေပ။ ေမြးဖြားျခင္း၏ အဆုံးသည္ ေသဆုံးျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ေမြးလာခဲ့ၿပီ ဆုိကတည္းက ေသဆုံးရန္ ျဖစ္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိေသဆုံးပ်က္စီးမႈသည္ တံဆိပ္ကပ္ထားျခင္း မရွိသျဖင့္ အခ်ိန္မေရြး၊ အရြယ္မေရြး၊ ေနရာမေရြး၊ ပုဂၢိဳလ္မေရြး ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိဘထက္ အရင္ ေသဆုံးသြားသည့္ သားသမီးမ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ ဆရာ့ေရွ႕က ေသသြားသူမ်ားလည္း ရွိ၏။ သားသမီးမ်ား၏ အသုဘကုိ လုိက္ပုိ႔ေပးရသည့္ မိဘမ်ားရွိသကဲ့သုိ႔ တပည့္၏ ေနာက္ဆုံးခရီးတြင္ အသုဘ ႐ႈခဲ့ရသည့့္ ဆရာသမားမ်ားလည္း ရွိ၏။ သားသမီးအတြက္ ရက္လည္ဆြမ္းသြပ္ၿပီး ကုသုိလ္ျပဳေပးေနရသည့္ မိဘမ်ားရွိသကဲ့သုိ႔ တပည့္အတြက္ သက္ေပ်ာက္ဆြမ္းကပ္ကာ သရဏဂုံတင္ေပးရသည့္ ဆရာသမားမ်ားလည္း ရွိ၏။ ဤသည္မွာ မိမိတုိ႔အလုိအတုိင္း မျဖစ္ သူ႔သေဘာအတုိင္း သူျဖစ္ေနသည့္ ပ်က္စီးျခင္း၏ နိယာမပင္ ျဖစ္၏။ အၿမဲမရွိ ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚေနတတ္သည့္ ပ်က္စီးျခင္းသေဘာတြင္ အမ်ိဳးဟူသည္မရွိ သတၱ၀ါအားလုံးမွာပင္ ထုိပ်က္စီးျခင္းက ရွိေန၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး ပုိင္ဆုိင္ထားသည့္ သတၱ၀ါ စာရင္း၀င္ မိမိသည္ပင္ ေသဆုံးပ်က္စီးျခင္းကုိ မလြန္ဆန္ႏုိင္သည့္ အေပၚတြင္ အမ်ိဳးမ်ားပ်က္စီးမႈႏွင့္စပ္၍ကား မည္သုိ႔မွ် မတတ္ႏုိင္သည့္ သဘ၀မွ်သာ ျဖစ္သျဖင့္ ဉာတိဗ်သနႏွင့္ ႀကဳံၾကရာတြင္ မတုန္မလႈပ္ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားရမည္သာ ျဖစ္ပါေပ၏။

ထုိ႔အတူ ေဘာဂဗ်သနေခၚ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား ပ်က္စီးမႈအေပၚတြင္လည္း သဘာ၀ နိယာမကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ရန္ လုိအပ္ေပ၏။ စည္းစိမ္ဥစၥာဟူသည္ ထိုက္မွရသည့္ သေဘာရွိသည့္အျပင္ ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ ခုိးသူ၊ အေမြခံသားသမီးဆုိးဟူေသာ ရန္သူမ်ိဳးငါးပါးတုိ႔ႏွင့္ အၿမဲမျပတ္ ဆက္စပ္ေနသျဖင့္ အခ်ိန္မေရြး ပ်က္စီးေပ်ာက္ပ်က္ သြားႏုိင္ေပ၏။ ပ်က္စီးခ်ိန္တန္လွ်င္ မည္သည့္ေနရာတြင္ မည္မွ်လုံၿခဳံေအာင္ ထားပါေသာ္လည္း ပ်က္စီးသြားတတ္ေပ၏။ မိမိက မည္မွ်ပင္ ႀကိဳးစားရွာေဖြ စုေဆာင္းေနပါေသာ္လည္း အခ်ိန္တန္သည့္အခါ မိမိႏွင့္မဆုိင္ အမ်ားပုိင္ ျဖစ္သြားသည္မ်ား ရွိသကဲ့သုိ႔ မိမိရွာေဖြထားမႈမ်ားအား မိမိမစားရဘဲ ထားခဲ့ရသည္မ်ားလည္း ရွိ၏။ ဤသေဘာကုိ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားက မီးေမာင္းထုိးျပ ေပးေနေပ၏။ ျမန္မာျပည္အပါအ၀င္ ကမၻာတစ္၀ွန္းတြင္ ေန႔စဥ္ၾကားေနရသည့္ သတင္းမ်ားက မီးေလာင္မႈမ်ား၊ ေရႀကီးမႈမ်ား၊ ငလ်င္လႈပ္မႈမ်ား စသည့္ သဘာ၀ေဘး အႏၲရာယ္မ်ားေၾကာင့္ လူမည္မွ်ေသသည္၊ ပစၥည္းဥစၥာ ဆုံး႐ႈံးမႈ မည္မွ်ရွိသည္ စသည္ျဖင့္ ပ်က္စီးမႈကုိ သက္ေသျပေနေပ၏။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ဧရာ၀တီတုိင္း တစ္တုိင္းလုံးနီးပါး ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံးမႈမ်ားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရ၏။ စည္းစိမ္ဥစၥာအျပည့္ျဖင့္ ခ်မ္းသာခဲ့သူမ်ားသည္ သဘာ၀ နိယာမ သေဘာမ်ားေၾကာင့္ ကုန္းေကာက္စရာ မရွိေအာင္ပင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကရ၏။ စင္စစ္ဤသည္မွာ ရွာေဖြစုေစာင္းထားသည့္ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား၏ မၿမဲျခင္း သေဘာမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ အၿမဲမျပတ္ ဆက္စပ္ေနသည့္ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား၏ အဆုံးပင္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အျဖစ္ရွိလွ်င္ အပ်က္ရွိတတ္သကဲ့သုိ႔ ပုိင္ဆုိင္မႈရွိလွ်င္ ဆုံး႐ႈံးမႈ ရွိတတ္သည့္ ေလာကသဘာ၀အရ ပ်က္စီးတတ္သည့္ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ားအေပၚတြင္ မတုန္မလႈပ္ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားရမည္သာ ျဖစ္ပါေပ၏။

ေရာဂဗ်သနေခၚ အနာေရာဂါေၾကာင့္ ပ်က္စီးသည့္အေပၚတြင္လည္း အလားတူ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ၾကရန္ လုိအပ္ေပ၏။ စင္စစ္ အနာေရာဂါဟူသည္ အျခားမဟုတ္ မိမိတုိ႔ အသီးသီး ရရွိထားသည့္ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကပင္ အနာေရာဂါ အစုႀကီး ျဖစ္ေနေပ၏။ ႐ုပ္တရားႀကီးကပင္ အနာေရာဂါႀကီး ျဖစ္ေနေပ၏။ အနာေရာဂါဟူသည္ ႐ုပ္တရားအေပၚ အမွီျပဳၿပီး ျဖစ္ေပၚတတ္သည့္ ေဖာက္ျပန္မႈပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေရာဂါဟူသည္ ႐ုပ္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိျခင္းျဖစ္၏။ သုိ႔ျဖစ္၍ ႐ုပ္တရားရွိ၍ ေဖာက္ျပန္မႈသေဘာအျဖစ္ ထင္ရွားလာသည့္ ေရာဂါေၾကာင့္ ပ်က္စီးတတ္သည့္ သေဘာကုိ ေကာင္းစြာနာလည္ၿပီး မတုန္မလႈပ္ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေအာင္္ ႀကိဳးစားရန္သာ ရွိေပ၏။ ႐ုပ္တရားရွိ၍ ေဖာက္ျပန္မႈ ရွိျခင္းကုိ ေရာဂါျဖစ္ျခင္းဟု ဆုိသျဖင့္ ေရာဂါစုျဖစ္သည့္ ႐ုပ္တရား၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေရာဂါေၾကာင့္ ပ်က္စီးတတ္သည့္ ႐ုပ္တရားမ်ား ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ အေပၚတြင္ သတိျပဳဆင္ျခင္ကာ ေဖာက္ျပန္ျခင္းကုိ ေ၀ဒနာႏုပႆနာ ႐ႈမွတ္ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္သာ ရင္ဆုိင္ၾကရမည္ ျဖစ္ပါ၏။

ဗ်သနတရား ငါးပါးတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အထူးျပဳ ဆင္ျခင္ရမည့္ ဗ်သနမ်ားကား သီလဗ်သနႏွင့္ ဒိ႒ိဗ်သနမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ ပ်က္စီးျခင္းတရားငါးပါးတုိ႔တြင္ အမ်ိဳးပ်က္စီးျခင္း၊ စည္းစိမ္ဥစၥာပ်က္စီးျခင္း၊ အနာေရာဂါေၾကာင့္ ပ်က္စီးျခင္းမ်ားသည္ တုန္လႈပ္ဖြယ္၊ ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ မလုိသည့္ ဗ်သနမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း သီလဗ်သနေခၚ သီလပ်က္စီးသည့္အခါ၊ ဒိ႒ဗ်သနေခၚ အယူ၀ါဒ လဲြမွားသည့္ အခါမ်ားတြင္ကား အလြန္ေၾကာက္လန္႔ တုန္လႈပ္ဖြယ္ ေကာင္းေပေတာ့၏။ သီလပ်က္လွ်င္ အျခားအျခား ဒါနစသည့္ ကုသုိလ္မ်ားကုိ မည္မွ်ပင္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေသာ္လည္း အပါယ္လားမႈေဘးမွ မလြန္ေျမာက္ႏုိင္သည္အထိ ျဖစ္ရတတ္၏။ ကုိယ္က်င့္သီလျဖစ္သျဖင့္လည္း ကုိယ္က်င့္ရမည့္အျပင္ သီလပ်က္လွ်င္လည္း ကုိယ္ကဖ်က္ျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ခံရလွ်င္လည္း ကုိယ္သာပင္ ျဖစ္ေနေပ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သီလပ်က္စီးသည့္အခါ မတုန္မလႈပ္ဘဲ ေန၍မျဖစ္ အလြန္ပင္ တုန္လႈပ္ဖြယ္ ျဖစ္ေပသည္ဟု ဆုိျခင္းျဖစ္ၿပီး တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားမႈ မျဖစ္ေစဖုိ႔္ သီလမပ်က္ေစရန္သာ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရမည္ဟု ဆုိျခင္းျဖစ္၏။

ထုိ႔အတူ ဒိ႒ိဗ်သနေခၚ အယူ၀ါဒ ပ်က္စီးမႈသည္လည္း တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ အယူတစ္ပါးလဲြေခ်ာ္သြားပါက အပါယ္မွတစ္ပါး လားရာမရွိ ျဖစ္တတ္ေပ၏။ အယူ၀ါဒ အစဲြတရားဟူသည္ကလည္း အခက္သားပင္ ယုံၾကည္မိၿပီ စဲြလန္းမိၿပီဆုိလွ်င္ အသက္ပင္ အေသခံသည္အထိ စဲြကုိင္ထားတတ္၏။ ထုိသုိ႔သာ အယူမွားကုိ စဲြကုိင္ထားမိလွ်င္ မွန္ကန္သည့္ အယူ၀ါဒ ပ်က္စီးၿပီး အမွန္လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ လဲြကာ နိဗၺာန္ႏွင့္ ေ၀းသထက္ ေ၀းေနေပတတ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ျမတ္ဗုဒၶက နိဗၺာန္သြားရာလမ္းျဖစ္သည့္ မဂၢင္လမ္းစဥ္တြင္ သမၼာဒိ႒ိဟူသည့္ အယူ၀ါဒမွန္ကန္ေရး လမ္းစဥ္တစ္ခုကုိ အဦးျပဳကာ ေဟာၾကားသမႈ ျပဳေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပ၏။ အယူ၀ါဒ မွန္ကန္မႈရွိမွ အေတြးအေခၚ အႀကံအစီ၊ အေျပာအဆုိ၊ အလုပ္အကုိင္ႏွင့္ အားထုတ္မႈ စသည္တုိ႔သည္လည္း မွန္ကန္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သျဖင့္ ထုိအယူ၀ါဒ မမွားၾကရန္ႏွင့္ အယူ၀ါဒ မပ်က္စီးၾကရန္ အထူးတုိက္တြန္းေတာ္မူျခင္း ျဖစ္၏။ အကယ္၍ မိမိသည္ ထုိအယူ၀ါဒသာ ပ်က္စီးခဲ့ၿပီဆုိပါက အလဲြအမွားလမ္းစဥ္မ်ားႏွင့္ သံသရာ၀ဲၾသဃတြင္ အမွန္ပင္ ေမွ်ာေနၿပီး ေအာက္ေအာက္ဘုံ၀တြင္ က်င္လည္ေနရသျဖင့္ နိဗၺာန္ႏွင့္ ေ၀းၿပီးရင္းေ၀းေနမည္ ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ အယူ၀ါဒ ပ်က္စီးသည့္အခါ အလြန္တုန္လႈပ္ဖြယ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထုိေၾကာင့္ ထုိအယူ၀ါဒကုိ မပ်က္စီးေစရန္ အထူးသတိျပဳ ဆင္ျခင္ကာ မွန္ကန္သည့္ အယူ၀ါဒျဖင့္ ေနႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း ဆုိၾကျခင္း ျဖစ္ပါ၏။

ဤ၌ ဆုိလုိသည္မွာ ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ဖ်က္စီးျခင္းအေပၚ အထူးသတိျပဳ ဆင္ျခင္ၾကရန္ ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါ၏။ ပ်က္စီးျခင္းသည္ သဘာ၀ နိယာမတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး ဖ်က္စီးျခင္းသည္ကား လုပ္ေဆာင္ဖန္တီးျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ပ်က္စီးခ်ိန္တန္သည့္ ပ်က္စီးမႈအေပၚမ်ားတြင္ စုိးရိမ္ဖြယ္ မရွိေသာ္လည္း ဖ်က္စီးသျဖင့္ ပ်က္စီးမႈမ်ား အေပၚတြင္ကား အလြန္ေၾကာက္မက္ တုန္လႈပ္ဖြယ္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေစလုိရင္း ျဖစ္၏။ ပ်က္စီးတတ္သည့္ အမ်ိဳး၊ ဥစၥာ၊ ေရာဂါမ်ားသည္ သဘာ၀ တရားမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ပ်က္စီးမည္မွာ ဧကန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖ်က္စီးမွသာ ပ်က္စီးတတ္သည့္ အက်င့္သီလႏွင့္ အယူ၀ါဒမ်ားသည္ကား ပ်က္စီးရန္ မသင့္သည့္အရာ၊ မပ်က္စီးေစရန္ ထိန္းသိမ္းရမည့္ အရာဆုိသည္မွာလည္း အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါေပ၏။ သဘာ၀အေလ်ာက္ ပ်က္စီးမႈမ်ားတြင္ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈသည္ အခုိက္အတန္႔သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖ်က္စီးသျဖင့္ ပ်က္စီးမႈမ်ားတြင္ကား တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈသည္ အပါယ္လားေစႏုိင္သည္ အထိ ႀကီးေလးတတ္ေပ၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေနရသည့္ ဘ၀အခုိက္အတန္႔၌ မျဖစ္မေန ႀကဳံေတြ႕ရမည့္ ပ်က္စီးမႈမ်ားတြင္ ဖ်က္စီးမႈေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားသည့္ ပ်က္စီးမႈမ်ိဳး မျဖစ္ၾကေစရန္ လုိအပ္ေပ၏။ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာမ်ား ပ်က္စီးမႈတြင္ မတုန္မလႈပ္ရင္ဆုိင္ရန္ႏွင့္ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အက်င့္သီလ အယူ၀ါဒမ်ား ပ်က္စီးမႈတြင္ကား သတိတရားႏွင့္ မပ်က္စီးေအာင္္ ထိန္းသိမ္းရန္ ႀကိဳးစားသင့္ေပ၏။ အကယ္၍ ထုိပ်က္စီးမႈမ်ား ေရာက္လာသည့္အခါတြင္လည္း အျခားအရာမ်ားထက္ သီလႏွင့္အယူ၀ါဒကုိသာ မပ်က္စီးေစရန္ အားထုတ္သင့္ေပ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ပ်က္စီးမႈမ်ားသည္ သဘာ၀တရားျဖစ္သည့္အျပင္ အပါယ္လားေစႏုိင္သည့္ အရာမ်ား မဟုတ္ၾကေသာ္လည္း သီလအက်င့္ႏွင့္ အယူ၀ါဒ ပ်က္စီးမႈသည္ကား အပါယ္လားေစႏုိင္သည့္ အရာမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါ၏။ သုိ႔ျဖစ္၍ ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ဖ်က္စီးျခင္းတြင္ ပ်က္စီးတတ္သည့္ အရာမ်ားအေပၚ ခံႏုိင္ရည္ ရွိေအာင္ႀကိဳးစားၿပီး ဖ်က္စီးမွသာ ပ်က္စီးကာ အဖ်က္ခံရသျဖင့္ ပ်က္စီးတတ္သည့္ အရာမ်ားအေပၚတြင္ကား မပ်က္စီးေစရန္ မိမိကုိယ္တုိင္သာ ပဓာနက်သျဖင့္ မိမိ၏ အက်င့္သီလ အယူ၀ါဒမ်ားကုိ ဖ်က္စီးျခင္းျဖင့္ မပ်က္စီးေအာင္ အထူးသတိျပဳ ဆင္ျခင္ကာ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္သာ ျဖစ္ပါေပေတာ့ေၾကာင္း…

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား