ေရာမေရာက္တုိင္း ေရာမလုိက်င့္သင့္ပါသေလာ…

``When in Rome do as the Romans do.​ ေရာမေရာက္ရင္ ေရာမလုိက်င့္`` ဟူေသာ စကားပုံတစ္ခု ရွိ၏။ ဤစကားပုံသည္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ႏုိင္ငံရပ္ျခား ေရာက္ေနၾကသူမ်ားအား မိမိတုိ႔ေရာက္ရွိေနေသာ ႏုိင္ငံအသီးသီး၏ မတူညီသည့္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးစံ စသည္တုိ႔ုႏွင့္ အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္ေစရန္ သူ႔ႏုိင္ငံေရာက္လွ်င္ သူ႔စည္းကမ္း၊ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ သူ႔ဓေလ့ထုံးစံအတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံး ေနထုိင္ၾကရန္ သတိေပးတုိက္တြန္း လမ္းညႊန္ေပးသည့္ စကားပုံျဖစ္၏။ မွန္၏။ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ၊ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း ဆုိသကဲ့သုိ႔ ကမၻာ့ႏုိင္ငံအသီးသီးတြင္ မတူညီသည့္ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ စရုိက္မ်ားရွိၿပီး ထုိမတူညီမႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ အေနအထုိင္၊ အေျပာအဆုိ၊ အလုပ္ကုိင္မ်ားတြင္ တစ္နည္းနည္းျဖင့္ ဒုကၡေတြ႕ၾကသည္သာ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ထုိဒုကၡမ်ားကုိ အဆင္ေျပေက်ာ္လႊားႏုိင္ေစမည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုအျဖစ္ သူ႔ႏုိင္ငံ၊ သူ႔စည္းကမ္း၊ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈအတုိင္း လုိက္နာေနထုိင္နည္းကုိ လက္ခံက်င့္သုံး လာၾကျခင္းျဖစ္၏။ ေရာမေရာက္ရင္ ေရာမလုိက်င့္သင့္သည္ဟု ေျပာဆုိတုိက္တြန္းလာၾကျခင္း ျဖစ္၏။ သူ႔ႏုိင္ငံ၊ သူ႔စည္းကမ္း၊ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံးပါက အမွန္တကယ္လည္း အဆင္ေျပလာသည္ကုိ သတိျပဳမိၾကမည္ ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ ``ေနရာတကာတုိင္းမွာ ေရာမေရာက္တုိင္း ေရာမလုိ က်င့္သင္သလား``ဟု ေမးစရာျဖစ္လာ၏။ မတူညီသည့္ ဘာသာတရား၊ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားႏွင့္ ဖဲြ႕စည္းထားသည့္ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတြင္ ဆုိင္ရာဆုိင္ရာ လက္ခံက်င့္သုံးရမည့္ စည္းကမ္းဥပေဒမ်ားသည္ တစ္ႏုိင္ငံႏွင့္ တစ္ႏုိင္ငံတူညီမႈ မရွိျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ထုိႏိုင္ငံမွာေနသျဖင့္ ထုိႏုိင္ငံအတုိင္း လုိက္နာရန္အတြက္ မိမိတုိ႔တစ္သက္လုံး ထိန္းသိမ္းက်င့္သုံးလာသည့္ အက်င့္တရားမ်ား၊ ယုံၾကည္မႈမ်ား စသည္တုိ႔ကုိ ပယ္စြန္႔ၿပီး ``ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုိက္နာက်င့္သုံးသင့္သလား``ဟု ေစာဒကတက္စရာ ျဖစ္လာ၏။ အထူးသျဖင့္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ အဆုံးအမ အက်င့္သီလတုိ႔ကုိ လက္ခံလုိက္နာ က်င့္သုံးေနၾကသည့္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ားအတြက္ ပုိၿပီးေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာ၏။ သူ႔ႏုိင္ငံမွာ ေနသည့္အခုိက္ အဆင္ေျပေစရန္ တစ္ခုတည္းကုိ ၾကည့္ၿပီးဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ခံလုိက္နာက်င့္သုံး ၾကမည္ေလာ…

စာဖတ္သူမ်ား မည္သုိ႔စဥ္းစားလက္ခံမည္ ဆုိသည္ကုိ မသိေသာ္လည္း စာေရးသူ၏ တစ္သီးပုဂၢလခံယူခ်က္ အေနျဖင့္ကား မက်င့္သုံးသင့္ဟု ထင္မိ၏။ ေရာမေရာက္ရင္ ေရာမလုိက်င့္ဟု ဆုိေသာ္လည္း ေရာမေရာက္တုိင္း ေရာမလုိမက်င့္သင့္ဘဲ က်င့္ႏုိင္သည့္အရာ က်င့္သင့္သည့္ အရာမ်ားကုိသာ လက္ခံလုိက္နာ က်င့္သုံးသင့္သည္ဟု ခံယူမိ၏။ သူ႔ႏုိင္ငံမွာ ေနသည့္အခုိက္ အဆင္ေျပေစမႈ တစ္ခုတည္းကုိ ၾကည့္ၿပီး မိမိ၏ ကုိယ္က်င့္သီလမ်ား ေပးဆပ္လုိက္ရသည္အထိ မတူညီမႈမ်ားကုိကား လက္ခံလုိက္နာ က်င့္သုံးမႈ မျပဳသင့္ဟု ထင္မိ၏။ စာေရးသူ၏ ဤယူဆခ်က္သည္ လဲြေကာင္းလဲြႏုိင္ေသာ္လည္း ဤယူဆခ်က္သည္ စာေရးသူ ယခုလက္ရွိေနထုိင္သည့္ ႏုိင္ငံ၏ အစဥ္အလာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကုိ လက္ခံက်င့္သုံးေနၾကသည့္ ေရႊျမန္မာမ်ား၏ လက္ေတြ႕ဘ၀မ်ားကုိၾကည့္ကာ ေကာက္ခ်က္ခ်မိျခင္းျဖစ္၏။

စာေရးသူ ယခုလက္ရွိ ေနထုိင္သာသနာျပဳေနသည့္ ႏုိင္ငံကုိ တုိက္႐ုိက္အမည္ မေဖာ္လုိေသာ္လည္း ဤႏုိင္ငံသည္ အရက္ကုိ အလြန္ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ေသာက္သုံးဧည့္ခံသည့္ ဓေလ့ထုံးစံရွိသည့္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံျဖစ္၏။ မည္သည့္ပဲြမဆုိ အရက္မပါလွ်င္ မၿပီးသည့္အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္ေန၏။ အရက္မပါလွ်င္ အလုပ္မျဖစ္သကဲ့သုိ႔ အရက္မေသာက္လွ်င္လည္း အေပါင္းအသင္းပင္ မရွိႏုိင္သည့္ အေနအထား ရွိ၏။ ေယာက္်ားေလး၊ မိန္ကေလး၊ လူႀကီးလူငယ္၊ စသည္ခဲြျခားမႈ မရွိဘဲ ၀ုိင္းထုိင္မိလွ်င္ အရက္ႏွင့္သာ အစျပဳတတ္၏။ အရက္မေသာက္တတ္သူသည္ သူတုိ႔ႏွင့္အံ၀င္ခြင့္က် မရွိဘဲ တစ္ေျဖးေျဖး ေဘးေရာက္သြားတတ္သည္အထိ အရက္ယဥ္ေက်းမႈက လႊမ္းမုိးေန၏။ ထုိသုိ႔ေသာ အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ မလာမျဖစ္လာၿပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကသည့္ ေရႊျမန္မာမ်ားအတြက္ သူ႔ႏုိင္ငံသားမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ အလုပ္ရွင္မ်ားႏွင့္ အဆင္ေျပေစရန္အတြက္ သူတုိ႔ႏွင့္အတူ လုိက္ၿပီးသူ႔ထုံးစံအတုိင္း ေနထုိင္ျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆုံးအေနအထား ျဖစ္ေန၏။ တစ္ဘက္ကလည္း မိမိတုိ႔ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာတရား အဆုံးအမ အက်င့္သီလမ်ားကုိ ခ်ိဳးေဖာက္ရာ ေရာက္ေန၏။ မည္သို႔လက္ခံၾကမည္နည္း။ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္က်င့္သီလကုိ အပ်က္ခံၿပီး တဒဂၤအခုိက္အတံ့ အဆင္ေျပေစရန္အတြက္ သူ႔ဓေလ့ထုံးစံကုိ လုိက္လုပ္ၾကမည္ေလာ… ေရာမေရာက္ေနသည့္အတြက္ ေရာမလုိ လုိက္က်င့္ၾကမည္ေလာ… စသည္ျဖင့္ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာ၏။

ထုိအခက္အခဲသည္ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ အသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္သာမက စာေရးသူတုိ႔ ဘာသာေရးပုိင္းအထိ ႐ုိက္ခတ္မႈျဖစ္လာ၏။ ဗုဒၶဘာသာဟု ဆုိေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာတြင္လည္း မတူညီသည့္ ဂုိဏ္းကဲြမ်ားရွိသည္ကုိ အားလုံးသိၾကၿပီးျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ ေထရ၀ါဒ၊ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာ ဟူသည့္ ဂုိဏ္းႀကီးမ်ားမွာ ပုိမုိထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားလ်က္ရွိသည္ကုိ ေတြ႕ၾကရမည္ျဖစ္၏။ ျမန္မာ၊ သီရိလကၤာ၊ ထုိင္း၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအုိဟူေသာ ငါးႏုိင္ငံကုိ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ကုိးကြယ္သည့္ ႏုိင္ငံဟူ၍ သိၾကၿပီး တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ကုိရီးယား၊ တိဗက္၊ မြန္ဂုိစေသာ ႏုိင္ငံမ်ားကုိ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာကုိးကြယ္သည့္ ႏုိင္ငံမ်ားဟု ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဆုိႏုိင္၏။ ေထရ၀ါဒဟူသည္ ဘုရားေဟာတရားေတာ္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ျဖည့္စြက္ျခင္း၊ ႏုတ္ပယ္ျခင္းမရွိ ပကတိအတုိင္း လက္ခံလုိက္နာ က်င့္သုံးသည့္ ဗုဒၶဘာသာဟု ေထရ၀ါဒ ႏုိင္ငံမ်ားက လက္ခံယူဆသကဲ့သုိ႔ မဟာယာန ဗုဒၶဘာသာသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ တရားေတာ္မ်ားကုိ လူတုိင္းလြယ္ကူရွင္းလင္းစြာျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္မေရြး၊ အဆင့္အတန္းမေရြး နားလည္သေဘာေပါက္ေစေရး ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အားလုံးႏွင့္အဆင္ေျပေစရန္ ေခတ္ကာလာအေျခအေနသုိ႔ လုိက္၍ ဘုရားေဟာဓမၼမ်ားကုိ ပုိမုိက်ယ္ျပန္စြာ ျဖန္႔ေ၀ေပးေနသည့္ ဘာသာဟု မဟာယာနႏုိင္ငံမ်ားက ဆုိၾကေပမည္။ သုိ႔ေသာ္ မဟာယာနဗုဒၶဘာသာ၏ မ်က္ေမွာက္ေခတ္အေျခအေနမ်ားကုိ ၾကည့္ပါက အားလုံးႏွင့္အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္ေစရန္ လုိက္နာက်င့္သုံးရာမွ ျမတ္ဗုဒၶ၏ မူရင္းေဒသနာေတာ္မ်ားမွာ မူရင္းအတုိင္း မရွိေတာ့ဘဲ တိမ္ျမဳတ္ေပ်ာက္ကြယ္ လာသည္ကုိ ေတြ႕ရေပ၏။ ႏုိင္ငံတစ္ခု၏ အေျခအေနႏွင့္ အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္ေစရန္ လုိက္နာေနထုိင္ရာမွ ဘုရားေဟာဓမၼ အစစ္အမွန္မ်ား တျဖည္းျဖည္း လဲြမွားလာသည္ကုိ ေတြ႕ရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း မ်က္ေမွာက္ေခတ္ မဟာယာန ႏုိင္ငံအခ်ိဳ႕တြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ေနလဲြညစား စားမႈသည္ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့သည့္အျပင္ အရက္ေသာက္၍ရသည့္ဂုိဏ္း၊ အိမ္ေထာင္ျပဳ၍ရသည့္ ဂုိဏ္းမ်ားအထိ ဂုိဏ္းမ်ားကဲြျပားလာျခင္းၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆုိႏုိင္၏။ ဤသည္မွာ ေနရာေဒသတစ္ခုတြင္ အဆင္ေျပေစရန္ လုိက္နာက်င့္သုံးရာမွ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆုိရေသာ္ ေရာမေရာက္ရင္ ေရာမလုိက်င့္သုံးရာမွ မူရင္းအစစ္အမွန္မ်ား တိမ္ျမဳတ္ေပ်ာက္ကြယ္ရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယူဆရမည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။

စာေရးသူတုိ႔ ယခုလက္ရွိေရာက္ေနသည့္ ႏုိင္ငံတြင္ စာေရးသူတုိ႔၏ ကုိယ္ေတြ႕အရ အံ့ၾသစရာမ်ားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရ၏။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မဟာယာန ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကုိ ေတြ႕လုိက္ရၿပီး ထုိင္ပဲရွိခုိးရမလုိ လက္အုပ္ပဲခ်ီၿပီး အ႐ုိအေသမွ် ျပဳေပးရမလုိ အေနအထားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ရ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ဆံပင္အရွည္လူပုံစံ ျဖစ္ေနၿပီး အနားတြင္လည္း ထုိဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ဇနီးမိန္းမပါ ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ထုိအေျခအေနတြင္ စာေရးသူတုိ႔ မည္သုိ႔လုပ္သင့္သနည္း။ ေထရ၀ါဒ႐ႈေထာင့္မွ ၾကည့္လွ်င္ အလြန္လက္ခံရန္ ခက္ခဲသည့္အေနအထား ျဖစ္ေန၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိအခုိက္မွာ ရွိမခုိးေတာ့ဘဲ လက္အုပ္ခ်ီ၍သာ အ႐ုိအေသျပဳမိ၏။ ထုိ႔အျပင္ မဟာယာန ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ လူႀကီးအခ်ိဳ႕က ၎တုိ႔ႏုိင္ငံသည္ အလြန္ေအးသျဖင့္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား၏ သကၤန္းေတာ္သည္ အေအးဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၎တုိ႔၀တ္သကဲ့သုိ႔ မဟာယာနဘုန္းေတာ္ႀကီး အ၀တ္အစားမ်ားကုိ ေျပာင္း၀တ္သင့္ေၾကာင္း၊ အေအးဒဏ္ခံႏုိင္ၿပီး စာေပမ်ားပုိမုိေလ့လာႏိုင္ရန္ ညစာစားၿပီး ၎တုိ႔ေနသကဲ့သုိ႔ ေသာက္စားေနသင့္ေၾကာင္း တစ္ယူသန္အစဲြမထားဘဲ ေရာမေရာက္ရင္ ေရာမလုိက်င့္သင့္ေၾကာင္း စသျဖင့္ တုိက္တြန္းေျပာဆုိၾက၏။ စာေရးသူတုိ႔မွ ``ေရာမေရာက္ရင္ ေရာမလုိက်င့္သင့္သည္ ဆုိေသာ္လည္း က်င့္သင့္သည့္အရာ က်င့္ႏုိင္သည့္အရာမ်ားကုိသာ က်င့္ႏုိင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘုရားေဟာ ဓမၼမ်ား၊ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္မ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည့္အရာမ်ားကုိကား လုိက္နာၿပီး မက်င့္ႏုိင္ေၾကာင္း`` ေျပာဆုိလုိက္၏။ ထုိအတုိင္းပင္ စာေရးသူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ရာသီဥတုဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္မည့္နည္းမ်ားျဖင့္ ေထရ၀ါဒ ရဟန္းေတာ္အသြင္ကုိ မေပ်ာက္ေစဘဲ ေနထုိင္လာခဲ့သည္မွာ ယခုဆုိလွ်င္ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ ေျခာက္ႏွစ္ထဲ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္္။ ဤကဲ့သုိ႔ ေနျပလုိက္ျခင္းကပင္ ေထရ၀ါဒ၏စံ ေထရ၀ါဒအသြင္ကုိ ပုိမုိေပၚလြင္ေစခဲ့၏။ တစ္ယူသန္အစဲြ ထားျခင္းမဟုတ္ဘဲ အမွားအမွန္ကုိ ခဲြျခားကာ ေနျပလုိက္ျခင္း ျဖစ္၏။ ေရာမေရာက္တုိင္း ေရာမလုိ မက်င့္ဘဲ က်င့္သင့္သည့္အရာ၊ က်င္ႏုိင္သည့္အရာမ်ားကုိသာ က်င့္ျပလုိက္ျခင္းျဖစ္၏။

ထုိ႔အတူပင္ ႏုိင္ငံရပ္ျခား အသီးသီးတြင္ ေရာက္ေနၾကသည့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္လည္း စာေရးသူတုိ႔ က်င့္သုံးသကဲ့သုိ႔ က်င့္သုံးသင့္၏။ သူ႔ႏုိင္ငံ သူ႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးစံအတုိင္း လုိက္နာက်င့္သုံး ေနထုိင္သင့္ေသာ္လည္း မိမိတုိ႔ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ထားသည့္ ဘာသာတရား အဆုံးအမမ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည့္ ဓေလ့ထုံးစံမ်ားကုိကား မလုိက္နာ မက်င့္သုံးသင့္ေပ။ ၎တုိ႔အရက္ယဥ္ေက်းမႈကုိ လုိက္၍ မိမိတုိ႔၏ ခါး၀တ္ပုဆုိးကဲ့သုိ႔ လုံေအာင္ထိမ္းရမည့္ သုရာေမရယဟူေသာ ကုိယ္က်င့္သိကၡာပုဒ္ကုိ ပယ္စြန္႔သည္အထိ မလုိက္သင့္ေပ။ တစ္ခါသာအမုန္းခံၿပီး မိမိတုိ႔ဘာသာတရား အဆုံးအမအရ မေသာက္သင့္ေၾကာင္း၊ မေသာက္ႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာဆုိျငင္းပယ္လုိက္လွ်င္ မိမိတုိ႔ကုိ အတင္းအဓမၼ ႐ုိက္ႏွက္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး ျပဳလုပ္ၾကလိမ့္မည္ဟု မထင္ေပ။ ခဏတာ အဆင္ေျပမႈကုိ ၾကည့္ၿပီး ပစၥဳပၸန္ သံသရာ နစ္မြန္းေစမည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ မလုပ္သင့္ေပ။ မိမိတုိ႔ လုပ္ႏုိင္သည့္အရာ၊ လုပ္ေပးသင့္သည့္ အရာမ်ားကုိသာ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္သင့္ေပသည္။ အခုိက္အတံ့ပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မေကာင္းမႈဟူသည္ အစမလုပ္မိျခင္းက ပုိေကာင္း၏။ အစလုပ္မိပါက အဆုံးမရွိျဖစ္တတ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းမလုပ္ မေနႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္တတ္သည္ကုိ အထူးဆင္ျခင္သင့္လွ၏။ အရက္ေသာက္ျခင္းမွမဟုတ္ အျခားမည္သည့္ အကုသုိလ္မ်ိဳးမဆုိ မလုပ္ဘဲ ေနသည္က အေကာင္းဆုံးျဖစ္၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤေနရာမွာ စာေရးသူ တုိက္တြန္းလုိသည္မွာ `ေရာမေရာက္ရင္ ေရာမလုိက်င့္`ဟု ဆုိေသာ္လည္း ေရာမေရာက္တုိင္း ေရာမလုိ မက်င့္သင့္ဘဲ က်င့္သင့္သည့္အရာ က်င္ႏုိင္သည့္အရာမ်ားကုိသာ လုိက္နာက်င့္သုံးၾကရန္၊ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္က်င့္သီလ ပ်က္ေစမည့္ အရာမ်ားကိုကား သံသရာႏွင့္ရင္းၿပီး မက်င့္သုံးၾကရန္ ႏွင့္ တစ္ဘ၀၊ တစ္ခဏကုိ မၾကည့္ဘဲ သံသရာကုိၾကည့္ၿပီး လုိက္နာက်င့္သုံးၾကရန္.. စသည္ စသည္တုိ႔ ျဖစ္ပါေၾကာင္….

Read more »

မိသာစုႏွင့္တကြ အားလုံးကုိစြန္႔ၿပီး သာသနာ့ေဘာင္၀င္ပါက တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ရာ ေရာက္မေရာက္…

Q. အရွင္ဘုရား…
တပည္႔ေတာ္က အလင္းမ်ားရွိရာသို႔ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္း... ကိုေရးတဲ႔ ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္ ပါဘုရား ။ တပည္ေတာ္က အသက္ ၁၁ ႏွစ္အရြယ္ကစျပီး စီးပြားရွာခဲ႔ပါတယ္ဘုရား ။ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင္႔ပဲ အိမ္ေထာင္ၾကခဲ႔ပါတယ္ဘုရား ။ဒါေၾကာင္႔ ဒုကၡ ဆိုေသာတရားကို ငယ္ေသးေသာ ရြယ္ခ်ိန္မွာ သူမ်ားေတြထက္ သိခြင္ရပါတယ္။ ေၾကာက္လဲေၾကာက္ လွပါျပီဘုရား ။ အိမ္ေထာင္ေရးမွာလဲ ဒုကၡေတြကမ်ားလွပါတယ္ဘုရား ။ မိဘႏွင္႔ အိမ္ေထာင္ဖက္မွာအဆင္ မေျပေတာ႔ ပိုဆိုး၀ါးပါတယ္ဘုရား ။ မိသားစုစား၀တ္ေနေရးတြက္ပါ ရွာေဖြရ သည္မွာလဲ အလြန္အင္မတန္မွ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္း လွပါျပီဘုရား ။ လူဘ၀ကိုလဲ ျငီးေငြလွပါျပီဘုရား။
ဒီအခ်က္ေတြေၾကာင္႔ ပထမအစပိုင္းမွာ ေသာက္စားမူးရစ္ ခဲ႔ပါတယ္ဘုရား။ လြန္ခဲ႔ေသာ ၉ လမွစ၍ တရားစာအုပ္ ငယ္အခ်ိဳ႔ကို ဖတ္ရျပီး အျမင္မွန္ရကာ ေသေရအရက္ ေသာက္စားခ်င္းကို လဲစြန္လႊတ္လိုက္ပါတယ္ဘုရား ။ တပည္႔ေတာ္လဲ သာသနာေဘာင္မွာပဲ ရာသက္ပန္ ေနခ်င္တဲ႔စိတ္ ျဖစ္ေပၚေနတာေတာ႔ ၆ လေလာက္ရွိခဲ႔ပါျပိဘုရား ။ သို႔ေပမယ္႔ တပည္ေတာ္မွာ ကေလးရွိပါတယ္ဘုရား ။ တပည္႔ေတာ္ အားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ျပီး သာသနာ့ေဘာင္ကို ၀င္ခဲ႔ရင္ တပည္႔ေတာ္ တကိုေကာင္း ဆန္ရာၾကပါသလားဘုရား။ တပည္႔ေတာ္မိခင္ကေတာ႔ သေဘာတူပါတယ္ဘုရား။ တပည္ေတာ္ အေနနဲ႔ကေတာ႔ အၾကင္နာတရားေခါင္းပါးသည္ ဟုပဲဆိုမလား မသိပါ တပည္ေတာ္ ကေတာ႔ အလားလံုးနဲ႔ေ၀းရာမွာေနျပီး ဒီဘ၀မွာ မရးေသးတဲ႔မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ရေအာင္ အားထုတ္လိုက္ခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႔ တရားေတာ္ေတြထဲမွာ မိသားစုကို လုပ္ကိုင္မေၾကြးေမြးပဲ ယခုလိုမ်ိဳး ရဟန္းေဘာင္ ၀င္ခြင္႔ျပဳ မျပဳကို သိပါရေစဘုရား ။ တပည္႔ေတာ္မိသားစုကေတာ႔ စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲအနည္း ငယ္ရွိပါ တယ္ဘုရား။ တပည္႔ေတာ္မွာ အေၾကြး အနည္းငယ္ ေတာ႔လက္က်န္ရွိပါတယ္ဘုရား ၀ါမ၀င္ခင္ေတာ႔ေက်ပါျပီဘုရား ။
အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ တပည္ေတာ္ကို မိန္ၾကားေတာ္မူ ေစလိုသည္မွာ ဤကဲ႔သို႔ ရဟန္း၀တ္ခြင႔္ရွိမရွိပါဘုရား ။
ရိုေသစြာ ရွိခိုးကန္ေတာ႔ လွ်က္....
(ေမာင္ေဇာ္မင္းေအာင္)


A. အင္း… ေမးခြန္းအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလး စဥ္းစားၿပီး ေျဖေပးရမယ့္ အေနအထား ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွိတဲ့သူဆုိ ဘာမွအထူးေျပာစရာ မရွိေပမယ့္ တာ၀န္ရွိသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ေသခ်ာစဥ္းစားဖုိ႔ လိုပါတယ္။ တစ္ဘက္ကလည္း ေလာကုတၱရာ လြတ္ေျမာက္ေရးျဖစ္ၿပီး၊ တစ္ဘက္ကလည္း ေလာကီအေရးကိစၥ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ႐ႈေထာင့္ႏွစ္မ်ိဳးက စဥ္းစားၾကည့္ၾကစုိ႔… ဒကာေျပာသလုိ သာသနာ့ေဘာင္ကုိ၀င္ၿပီး ဒီဘ၀မွာ မရေသးတဲ့ မဂ္ဉာဏ္ဖုိလ္ဉာဏ္ကုိ ရေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္တဲ့ စိတ္ကေတာ့ အမတန္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အာသီသပါ။ ဒါေပမယ့္ တကယ္လက္ေတြ႕ သာသနာ့ေဘာင္ ေရာက္တဲ့အခါမွာ တရားရတာ မရတာထက္ ထင္သလုိ ျဖစ္မလာတဲ့ အေျခအေနေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရဟန္းဘ၀ရဲ႕ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ က်င့္၀တ္မ်ား၊ သီလသိကၡာပုဒ္မ်ား၊ သာသနာမွာေနရင္ လုိအပ္တဲ့ သင္ယူေလ့လာမႈမ်ား စတာေတြကုိလည္း ထည့္စဥ္းစားရပါမယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ျမင့္ရာကက်ရင္ ပုိနာတတ္တာလည္း ရွိပါတယ္။ ရဟန္းဘ၀ဟာ လူ႕ဘ၀နဲ႔စာရင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ဖုိ႔၊ တရားအာထုတ္ဖုိ႔၊ တရားရဖုိ႔ အခြင့္အေရး အမ်ားႀကီး ရွိေပမယ့္ ေစာင့္ထိန္းလုိက္နာရမယ့္ က်င့္၀တ္သီလေတြကလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ မေစာင့္ထိန္း၊ မလုိက္နာႏုိင္ရင္ ျမင့္ရာကက်ရင္ ပုိနာတတ္ပါတယ္။ ဒါက ထည့္စဥ္းစားသင့္တဲ့ အပုိင္းကုိ ေျပာတာပါ။ အဆုိးေတြကုိ ေရြးေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။

တစ္ဘက္က ျပန္ၾကည္ျပန္ရင္လည္း ကုိယ့္ကုိအမွီျပဳၿပီး ေနရတဲ့ မိသားစု သားသမီးေတြဟာ ကုိယ္မရွိတဲ့အခါမွာ အမတန္ဒုကၡေရာက္ေနရမယ့္ အေနအထားမ်ိဳးဆုိရင္ လြတ္ရာကုိ ႐ုန္းထြက္သြားတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါး အေနျဖင့္ သာသနာ့ေဘာင္ကေနၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕ ဒုကၡကုိ ၾကည့္ရက္ပါ့မလား ဆုိတာစဥ္းစားစရာပါ။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္က မိသားစုကုိ မလုပ္ေကၽြးဘဲ ရဟန္းမျပဳရဟု တုိက္႐ုိက္ေဟာထားတာ မရွိေပမယ့္ သိဂၤါလသုတ္မွာ ေဟာထားတဲ့ ေလာကမွာ ျဖည့္က်င့္ရမယ့္ ၀တၱရားေတြထဲမွာ လင့္က်င့္၀တ္ဆုိတာ ရွိသလုိ၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ မဂၤလာသုတ္ တရားေတာ္မွာလာတဲ့ ပုတၱဒါရသ သဂၤေဟာ -သားမယားတုိ႔အား ေကၽြးေမြးေထာက္ပံ့ျခင္းဟာ မဂၤလာတစ္ပါးပဲဆုိတဲ့ မဂၤလာ တရားေတာ္အတုိင္းဆုိရင္ ကုိယ္ျပဳထားတဲ့ တာ၀န္ကုိ ကုိယ္ျပန္ယူေပးရန္လည္း လုိအပ္ျပန္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ေတြထဲမွာ မိဘအုပ္ထိန္းသူမ်ားရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ရွိမွ ရဟန္း၀တ္ခြင့္ ရွိတယ္ဆုိတာ ရွိေပမယ့္ မိသားစုကုိ မလုပ္ေကၽြးဘဲ ရဟန္းမျပဳရဟု တုိက္႐ုိက္ေဟာထားတာေတာ့ မရွိပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ သြယ္၀ုိက္တဲ့နည္းနဲ႔ စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀တၱရားမ်ား မဂၤလာတရားမ်ား အတုိင္းလုိက္နာ က်င့္ႀကံေနထုိင္ သင့္တယ္ဆုိတဲ့ ေဟာေတာ္မူခ်က္ေတြလည္း ရွိျပန္ပါတယ္။ အေမက ခြင့္ျပဳေပမယ့္ ေလာက၀တ္အရ ျဖည့္က်င့္ရမယ့္ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကုိ လစ္လ်ဴ႐ႈၿပီး သာသနာ့ေဘာင္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ တရားအားထုတ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆုိတာကုိလည္း ထည့္စဥ္းစားရပါမယ္။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ ကုိယ္သာသနာ့ေဘာင္ထဲ ၀င္သြားတဲ့အခါမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိသားစုမ်ား အဆင္ေျပေအာင္ ေဆာင္ရြက္ၿပီးမွ သူတုိ႔ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ကုိ ယူၿပီး၀တ္မယ္ဆုိရင့္ ပုိေကာင္းပါတယ္။ အားလုံးျပည့္ျပည့္စုံစုံ လုိေလေသးမရွိေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္မဟုတ္ပါဘူး။ အထုိက္အေလ်ာက္ လူ႔ဘ၀မွာ ရပ္တည္လုိ႔ ရသေလာက္အထိ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးၿပီးမွ သာသနာ့ေဘာင္၀င္ျခင္းက ပုိၿပီးသင့္ေလ်ာ္ပါတယ္။ လူ႔ဘ၀မွာ ေနစဥ္မွာလည္း သီလကုိလုံေအာင္ထိန္းၿပီး ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေနႏုိင္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေလာက၀တ္လည္း ေက်ေအာင္ ကုိယ့္ရဲ႕သံသရာ လြတ္ေျမာက္ေရးလည္း ေကာင္းေအာင္ အေကာင္းဆုံးနည္းကုိသာ ေရြးခ်ယ္ၿပီး လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ မိသားစု ဒုကၡေတြ တစ္သီခ်ည္းထားခဲ့ၿပီး ရဟန္းဘ၀ေရာက္ျပန္ရင္လည္း ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ စိတၱကုကၠဳစၥျဖစ္ကာ တရားအားထုတ္တဲ့အခါ အခက္ႀကဳံရတတ္တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈဆုိသလုိ မိမိကုိယ္တုိင္ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ အမွားအတြက္ ေနာင္တရတဲ့အခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆုံျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္ရပါတယ္။ ဒုကၡဆုိတာကေတာ့ နိဗၺာန္မရမခ်င္း ႀကဳံေနၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရဲရဲရင္ဆုိင္ၿပီး ကုိယ္တာ၀န္ယူေပးရမယ့္ အပိုင္းေလးေတြကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် လုပ္ေပးၿပီး လြတ္ေျမာက္ရာကုိ ေရြးခ်ယ္ျခင္းက ပုိသင့္ေလွ်ာ္ပါတယ္။ လြတ္ေျမာက္မႈကုိ ရွာတာေကာင္းေပမယ့္ ေရြးခ်ယ္တဲ့ လမ္းကုိထင္သလုိ မေလွ်ာက္ႏုိင္ရင္လည္း ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အႀကံျပဳလုိတာက ကုိယ္တာ၀န္ယူရမယ့္ ေလာက၀တ္ေလးေတြကုိ အထုိက္အေလွ်ာက္ ျဖည့္က်င့္စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ေပးၿပီးမွ သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္ေရာက္ျခင္းက ပုိသင့္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ကုိယ္သာလွ်င္ အဓိကျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘုန္းဘုန္းအေနျဖင့္ အႀကံျပဳ႐ုံသာ ျပဳႏုိင္ပါတယ္။ ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ၿပီး စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ပါဟု တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။

Read more »

သုရာေမရယသိကၡာပုဒ္သည္ ဘုရားေဟာ ဟုတ္မဟုတ္… ကာယာႏုပႆနာကုိ ေျပာင္းၿပီးအားထုတ္ သင့္မသင့္…

Q. အရွင္ဘုရား..
(၁) ဒုစရုိက္ ၁၀ ပါးေရွာင္ၾကဥ္ဖုိ႔ကုိသာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာခဲ့သည္၊ ငါးပါးသီလအျဖစ္ သုရာေမရယ ေရွာင္ၾကဥ္ရေသာ သိကၡာပုဒ္မွာ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံျပီးမွ ေႏွာင္းသံဃာတုိ႔ ျဖည့္စြက္သည္ဟု ဖတ္ရပါသည္။ ဟုတ္ပါသလားဘုရား။ တပည့္ေတာ္ မူးယစ္ေသစာ ေသာက္စားျခင္း မရွိသလုိ ထုိသိကၡာပုဒ္ကုိ က်ဳးလြန္ေတာ့မည္လည္း မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ အျမတ္တႏုိး ေစာင့္ထိန္းလာခဲ့ေသာ သိကၡာပုဒ္တစ္ခုသည္ ဘုရားေဟာမဟုတ္ဟု သိလုိက္ရသျဖင့္ ဟုတ္ မဟုတ္ သိလုိပါသည္ဘုရား။
(၂) ေနာက္ေမးေလွ်ာက္လုိသည္မွာ တပည့္ေတာ္သည္ ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားျခင္းႏွင့္ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔ကုိ အနိစၥဒုကၡအနတၱ ရႈျခင္း (ခႏၶကမၼဌာန္း) ႏွစ္မ်ိဳးကုိ စီးျဖန္းရလွ်င္ အလြန္ ေပ်ာ္ေမြ႔စိတ္အားသန္ပါသည္။ ၀င္ေလထြက္ေလကုိ ရႈမွတ္ျခင္း၊ ေဖာင္းပိန္ရႈမွတ္ျခင္းမ်ားကုိ ဘယ္လုိၾကိဳးစားလုပ္လုပ္ စိတ္မပါပါ။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အာနာပါနကမၼဌာန္း၊ ကာယႏုပႆနာ မ်ားျဖင့္ တရားတက္ၾက၊ တရားေတြ႔ၾကသည္ကုိ ၾကားသိရလွ်င္လည္း အားအလြန္က်ေသာ္လည္း လုိက္လုပ္လွ်င္ စိတ္မပါ၊ ၾကာရွည္ လုပ္လုိ႔ မရပါ။ လက္ရွိ စိတ္အားထက္သန္ေသာ ကမၼဌာန္းမ်ားကုိသာ ဆက္အားထုတ္ရမလား၊ ကာယာႏုပႆနာကုိ စိတ္၀င္စားလာေအာင္ စိတ္ကုိ ျပဳျပင္ယူရမလား သိလုိပါသည္ဘုရား။
(ေအာင္ျမင့္)


A. (၁) သုရာေမရယသိကၡာပုဒ္ဟာ ဘုရားရွင္ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူၿပီး ေနာက္မွေပၚေပါက္လာတဲ့ သိကၡာပုဒ္ဆုိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာေတာ္မူတဲ့ သိကၡာပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုစ႐ုိက္ဆယ္ပါး ေရွာင္ရန္ေဟာေတာ္မူသလုိ သုရာေမရယမွ ေရွာင္ရန္လည္း ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ အတိအက်ေျပာရရင္ နိဒါန၀ဂၢသံယုတ္၊ ပဥၥပဒသိကၡာပုဒ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၇၇မွာ ငါးပါးသီလကုိ တုိက္႐ုိက္ေဟာထားတာရွိၿပီး ငါးခုေျမာက္အျဖစ္ သုရာေမရယဟု တုိက္႐ုိက္ပါရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ငါးပါးသီလႏွင့္ စပ္၍ေဟာထားခ်က္မ်ား၊ ငါးပါးသီလေစာင့္ထိန္းရက်ိဳးမ်ား၊ ငါးပါးသီလလြန္က်ဴးျပစ္မ်ားကုိ ေဟာထားခ်က္မ်ားမွာလည္း သုရာေမရယႏွင့္စပ္ၿပီး ေဟာထားတာမ်ား ပါရွိပါတယ္။ ပိဋကသုံးပုံ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေ၀ေနယ်အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ လုိက္ၿပီးေဟာထားတဲ့ ငါးပါးသီလႏွင့္စပ္လ်ဥ္းတဲ့ တရားေတာ္မ်ား အေျမာက္အမ်ား ရွိပါတယ္။ က်မ္းညႊန္းမ်ားအျဖစ္ ခုဒၵကပါဠိေတာ္၊ နိဒါန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္၊ ၀ိမာနပါဠိေတာ္၊ အပါဒါန ပါဠိေတာ္၊ မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္၊ ရာဇသုတ္၊ ဂိဟိသုတ္ စသည္တုိ႔တြင္ ေလ့လာၾကည့္႐ႈႏုိင္ပါတယ္။ ဘုရားေဟာ ေဒသနာေတာ္ဆုိတာ ေသခ်ာစြာလက္ခံယုံၾကည္ လုိက္နာသင့္ပါတယ္။ ပါဠိေတာ္က်မ္းကိုးမ်ားကုိသာ ဒီေနရာမွာ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ၿပီး အ႒ကထာအဖြင့္မ်ားလည္း မ်ားစြာရွိပါတယ္။ အ႒ကထာအဖြင့္မ်ားကား ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္စံၿပီးမွ ေပၚေပါက္လာမႈမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ မေပးေတာ့ဘဲ သဂၤါယနာတင္က်မ္းမ်ားျဖစ္တဲ့ ပါဠိေတာ္က်မ္းကုိးမ်ားသာ ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။ သံသယကင္းစြာ လက္ခံပါဟု ထပ္မံတုိက္တြန္းလုိပါတယ္။
(၂) တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး စ႐ုိက္မတူညီတဲ့အတြက္ တရားအားထုတ္ရာမွာလည္း နည္းစနစ္မ်ားလုိက္ၿပီး တရားတက္မႈ မတက္မႈ ရွိတတ္ပါတယ္။ ေမတၱာဘာ၀နာပြားမ်ားျခင္း၊ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔ကုိ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ႐ႈျခင္းတုိ႔ဟာလည္း ေကာင္းတဲ့နည္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာ၀နာအားထုတ္တဲ့အခါ သမထနည္း ၀ိပႆနာနည္းရယ္လုိ႔ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ေမတၱာပြားမ်ားျခင္း၊ အႏုႆတိပြားမ်ားျခင္းမ်ားဟာ သမထဘာ၀နာမ်ားျဖစ္ၿပီး သမာဓိအားေကာင္းမႈမ်ားကုိ ျဖစ္ေစပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အနိစၥ စသည္႐ႈသည့္အခုိက္တြင္လည္း ၀ိပႆနာဉာဏ္ျဖစ္ေအာင္ ႐ႈႏုိင္ပါက ေကာင္းတဲ့နည္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ သတိပ႒ာန္နည္းက်က် ႐ႈခ်င္ပါက အာနာပါနကုိ အေျခခံသည့္ ကာယာႏုပႆနာစတဲ့ နည္းမ်ားကုိ တုိက္႐ုိက္ႀကိဳးစား ႐ႈႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီနည္းေတြ ႐ႈေပမယ့္ ဘယ္လုိမွမရဘူးဆုိရင္ မိမိႏွစ္သက္တဲ့နည္းနဲ႔ ႐ႈႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔ပဲ ႐ႈ႐ႈ၀ိပႆနာဆုိတာဟာ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔ရဲ႕ ေပၚရာေပၚရာကုိလုိက္ၿပီး သတိကပ္ကာ ႐ႈမွတ္ေနျခင္းကုိ ဆုိတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔အေပၚမွာ သတိမျပတ္ ႐ႈမွတ္ေနႏုိင္ျခင္းဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ လုိက္ၿပီး ႐ႈမွတ္တယ္ဆုိတာ သတိကပ္ၿပီး လုိက္သိေနတာကုိ ေျပာတာပါ။ စိတ္မွာ တစ္ခုခုေပၚရင္လည္း ေပၚတဲ့အတုိင္းလုိက္သိ။ ခႏၶာကုိယ္မွာ ပူ၊ ေအး၊ နာက်င္ စသည္တစ္ခုခု ေပၚရင္လည္း ေပၚတဲ့အတုိင္း လုိက္လုိက္ၿပီး သိေနတာကုိ ႐ႈမွတ္တယ္လုိ႔ ဆုိတာပါ။ အဲဒီလုိ ႐ုပ္နာမ္တုိ႔ရဲ႕ ေပၚရာေပၚရာကုိ လုိက္ၿပီး႐ႈမွတ္ေနျခင္းဟာလည္း ခုနေျပာခဲ့တဲ့ ကာယာႏုပႆနာ စတဲ့သတိပ႒ာန္ေလးပါမွာ အက်ဳံး၀င္ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အာနာပါနပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေဖာင္းတာပိန္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေျခခံအားျဖင့္ ကာယာႏုပႆနာမွာ အက်ဳံး၀င္ၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ အားထုတ္တဲ့ ေယာဂီအေနျဖင့္ ၀ိပႆနာျဖစ္ေအာင္ စိတ္မွာပဲေပၚေပၚ ခႏၶာကုိယ္မွာပဲေပၚေပၚ ျဖစ္သမွ် ေပၚသမွ် အာ႐ုံမ်ားမွာ သတိကပ္ၿပီး လုိက္႐ႈမွတ္ေနျခင္းဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမထနည္းမဟုတ္ဘဲ ၀ိပႆနာနည္း ျဖစ္ပါက ဘယ္နည္းမဆုိ မိမိအားသန္ရာကုိ လုိက္ၿပီး အားထုတ္ႏုိင္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္နဲ႔သင့္ေလွ်ာ္ကုိက္ညီတဲ့ နည္းကုိသာ သတိကပ္လ်က္ ေပၚရာေပၚရာလုိက္ကာ ၾကိဳးစား႐ႈမွတ္ အားထုတ္ၾကည့္ပါဟု တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား