ေကာင္းမႈအစု ႀကိဳးစားျပဳေလာ့ ...


ေကာင္းမႈအစု ႀကိဳးစားျပဳေလာ့..

ဘယ္အရြယ္မွာ၊ ဘယ္ေရာဂါျဖင့္
ဘယ္ရပ္ေဒသ၊ ဘယ္ကာလ၌
ေသၾကရမည္၊ မသိႏုိင္တာ
ဓမၼတာတည္း။

ေသၿပီးတစ္ဖန္၊ ျပန္ျဖစ္ျပန္လည္း
ျဖစ္ရာဘ၀၊ ဘုံဌာနကုိ
ႀကိဳတင္တိက်၊ မသိရ၍
တိက်ေသခ်ာ၊ ခုခ်ိန္ခါ၌
ေကာင္းမႈအစု၊ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။ ။


မွတ္ခ်က္။ ဇီ၀ိတံ ဗ်ာဓိကာေလာ စ၊ ေဒဟနိေကၡပနံ ဂတိ။ ပေဥၥ ေတ ဇီ၀ေလာကသၼႎ အနိမိတၱာ န နာယေရ။ ဟူေသာ ပါဠိကုိ ကုိးကားေရးပါသည္။

Read more »

အဂၤုလိမာလ....ၿပီးေတာ့ ေယာနိေသာမနသိကာရ....

Q. အရွင္ဘုရား…
ဦးတင္ပါတယ္ဘုရား…အဂၢသာ၀ကအခ်ိဳ႕ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ့ ၀ဋ္ေကၽြးခံရေသးတယ္။ အဂၤုလိမာလေကာဘုရား…တပည့္ေတာ္သိခ်င္ပါသည္ဘုရား။ ေနာက္ျပီး ေယာနိေသာမနသိကာရအေၾကာင္း ကုိလည္း ထပ္ေမးခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ တုိးတက္လုိသူေတြမွာ ရွိသင့္မရွိသင့္။ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ၿပိဳင္ဘက္ကုိအေျချပဳရင္ ေယာနိေသာမနသိကာရက အတားအဆီး ျဖစ္မျဖစ္သိခ်င္ပါသည္ဘုရား။
(ကုိ၀င္းလတ္)


A. ျမတ္စြာဘုရားအပါအ၀င္ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္စတဲ့ အဂၢသာ၀ကအခ်ိဳ႕ ပရိနိဗၺာန္မျပဳခင္ ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ ၀ဋ္ေကၽြးခံၾကရတာမွန္ပါတယ္။ အဲဒီ၀ဋ္ေကၽြးဟာ အတိတ္ဘ၀တစ္ခုခုက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ၀ဋ္ေကၽြးမ်ားကုိ ယခုဘ၀မွာ ခံၾကရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ငရဲမွာအပ ၀ဋ္မွာအၿမဲဆုိတဲ့ စကားလုိ ငရဲမက်ေအာင္ တစ္ျခားကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ား ႀကိဳးစားရင္းကာကြယ္လုိ႔ ရေပမယ့္ ၀ဋ္ကေတာ့ လြန္ဆန္လုိ႔ မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တန္ခုိးေတာ္အရာမွာ ဧတဒဂ္ရေတာ္မူတဲ့ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္အရွင္ျမတ္ပင္ ခုိးသားငါးရာရဲ႕ ႐ုိက္နက္မႈကုိ တန္ခုိးေတာ္နဲ႔ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္ ေရွာင္ထြက္သြားႏုိင္ေပမယ့္ သုံးႀကိမ္ေျမာက္မွာေတာ့ မေရွာင္ေတာ့ဘဲ ၀ဋ္ေကၽြးကုိ ဆပ္သြားတဲ့ သာဓကရွိပါတယ္။

အဂၤုလိမာလ မေထရ္ျမတ္ကေတာ့ ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ ဆရာ့ေက်းဇူးကုိ ဆပ္ဖုိ႔အတြက္ လူးသားေတြကုိသတ္ၿပီး လက္ညွိဳးေတြျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ လက္ညွိဳးေပါင္းတစ္ေထာင္ျပည့္ေအာင္ ေနာက္ဆုံးတစ္ေခ်ာင္းအတြက္ ဘယ္သူလာလာ သတ္မယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိခင္ကလည္းသားကုိ တားျမစ္ဖုိ႔သားရွိရာကုိ သြားေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ အကယ္၍မ်ား အေမကုိသတ္မိမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အဂၤုလိမာလဟာ ပဥၥာနႏၲရိယကံေၾကာင့္ ေသခ်ာေပါက္ အ၀ီစိငရဲကုိလားမွာပါ။ အဲလုိ မျဖစ္ေအာင္ဘုရားရွင္က ၾကားက၀င္ၿပီး ကယ္တင္လုိက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကယ္တယ္ရတာဟာလည္း အဂၤုလိမာလဟာ အတိတ္အတိတ္ ဘ၀က ျဖည့္ခ့ဲတဲ့ ပါရမီေတြ ကုသုိလ္ေတြရဲ႕အစြမ္းနဲ႔ ဒီဘ၀မွာ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ နိဗၺာန္၀င္ရမယ့္ ေနာက္ဆုံးပစၧိမဘ၀ိကပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီမွာ အဂၤုလိမာလဟာ ဘုရားတရားေတာ္နာၿပီး ေသာတာပန္တည္ပါတယ္။ ေသာတာပန္ တည္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ အပါယ္လားေစႏုိင္တဲ့ အကုသုိလ္ေတြကို ပယ္သတ္ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလူေတြကုိ သတ္တဲ့ကံေၾကာင့္ ျပန္ၿပီး၀ဋ္လည္တာတုိ႔ မရွိေတာ့ပါဘူး။ တစ္ဘက္ကေတြးမယ္ဆုိရင္လည္း အဲဒီအသတ္ခံရတဲ့ သူေတြဟာလည္း အတိတ္ဘ၀တစ္ခုခုက ၀ဋ္ေကၽြးကုိ ျပန္ဆပ္ရတာလုိ႔ ေတြးလုိ႔ရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေတာင္ အဂၤုလိမာလဟာ ႀကီးမားတဲ့ ၀ဋ္ေကၽြးေတြကုိ မခံလုိက္ရေပမယ့္ ရဟန္းျဖစ္ၿပီး ဆြမ္းခံၾကြတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူသတ္ခဲ့တဲ့ သူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ မိသားစုေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြရဲ႕ ၀ုိင္းၿပီးခဲနဲ႔ေပါက္တာတုိ႔ ဆြမ္းေလာင္းမဲ့သူ မရွိလုိ႔ ဆြမ္းမရတာတုိ႔ ႀကဳံရပါေသးတယ္။ ေနာက္ဆုံးမီးမဖြားႏုိင္တဲ့ ကုိယ္၀န္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးကုိ အဂၤုလိမာလသုတ္ေဟာၿပီး မီးဖြားေပးေစမွ ျပန္ၿပီးလူေတြရဲ႕ ၾကည္ညိဳမႈကုိ ရသြားပါတယ္။ အဂၤုလိမာလရဲ႕ ေနာက္ဆုံးဘ၀မွာ ၀ဋ္ေကၽြးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဒီေလာက္ပဲ ခံရၿပီး တစ္ျခားႀကီးႀကီးမားမား ခံရတဲ့အေၾကာင္း စာေပမွာ မေတြ႕ပါဘူး။

ေယာနိေသာမနသိကာရ ဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ စာေပအတုိင္း တုိက္႐ုိက္ျပန္ဆုိရရင္ “အသင့္အတင့္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း” လုိ႔ ျပန္ဆုိလုိ႔ရပါတယ္။ လူၿပိန္းနားလည္ေအာင္ေျပာရရင္ “အျပစ္မျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း၊ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း”လုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေယာနိေသာမနသိကာျဖစ္ေအာင္ ေနတာဟာ အကုသုိလ္မျဖစ္ေအာင္ေနတာ။ ကုသုိလ္ျဖစ္ေအာင္ ႏွလုံးသြင္းတာ။ ပုိၿပီးအလြယ္ေျပာရရင္ အေကာင္းဘက္က ျမင္ၾကည့္ေပးတာလုိ႔ ေျပာၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ စိတ္ေကာင္းထားတာေပါ့။

ေသခ်ာတာေပါ့။ ဒီေယာနိေသာမနသိကာရဟာ တုိးတက္လုိသူေတြမွာ လုံး၀ရွိရမယ့္ တရားပါ။ ေယာနိေသာ မနသိကာရမရွိဘဲ သူနဲ႔ဆန္႔က်င္ဘက္ အေယာနိေသာ မနသိကာရရွိရင္ေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေအာင္ျမင္တုိးတက္မႈ မရႏိုင္ပါဘူး။ အေပါင္းအသင္းေကာင္းလုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္ မိဘေဆြမ်ိဳး အသုိင္းအ၀ုိင္းေကာင္းလုိ႔ ေအာင္ျမင္တုိးတက္မယ္ ဆုိရင္လည္း ခဏပဲျဖစ္မွာပါ။ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ၿပိဳင္ဆုိင္ရမယ္ဆုိရင္လည္း ဒီေယာနိေသာ မနသိကာရကုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး ၿပိဳင္ဆုိင္မယ္ဆုိရင္ ပုိၿပီးေအာင္ျမင္တုိးတက္မွာပါ။ ဒီေနရာမွာ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈအေၾကာင္း နည္းနည္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ ၿပိဳင္တယ္ဆုိတာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ သူတစ္ပါးနဲ႔ၿပိဳင္ျခင္းနဲ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိၿပိဳင္ျခင္းပါ။ အဲလုိၿပိဳင္ရာမွာလည္း သူတစ္ပါးကုိ ထိခုိက္နစ္နာေစၿပီးမွ ေအာင္ႏုိင္မႈရတဲ့ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မထိခုိက္ဘဲ ကုိယ္လမ္းကုိယ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားၿပီး ႐ုိးသားစြာၿပိဳင္ဆုိင္တဲ့ ျပိဳင္ဆုိင္မႈမ်ိဳးလုိ႔ ႏွစ္မ်ိဳးနားလည္ သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီၿပိဳင္ဆုိင္မႈ ႏွစ္မ်ိဳးမွာ မ႐ုိးမသား ၿပဳိင္ဆုိင္မႈကေတာ့ ဘယ္လုိမွ ေအာင္ျမင္မႈ မရႏုိင္ပါဘူး။ မ႐ုိးသားတဲ့ စိတ္ရွိတာကုိက အေယာနိေသာ မနသိကာရဆုိတဲ့ ႏွလုံးသြင္းမမွန္ကန္တာပါ။ ကံေကာင္းလုိ႔ ေအာင္ျမင္တယ္ဆုိလည္း ခဏပါ။ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္း ေယာနိေသာမနသိကာရေလးထားၿပီး ႐ုိးသားစြာျပဳိင္ဆုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ လိပ္ျပာသန္႔တဲ့ ျပိဳင္ဆုိင္မႈျဖစ္မွာပါ။ အတိတ္ပါရမီနည္းလုိ႔ ထင္သေလာက္ မေအာင္ျမင္တာေတာင္မွ ႐ုိးသားစြားႀကိဳးစားတဲ့ ၀ီရိယအက်ိဳးေတာ့ ခံစားရမွာပါ။ အဲလုိျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။ သေဘာေပါက္ထားရမွာက ေယာနိေသာမနသိကာေၾကာင့္ေတာ့ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈကုိ အတားအဆီးမျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာပါ။

တကယ္ေတာ့ ၿပိဳင္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ သူမ်ားနဲ႕ၿပိဳင္တာထက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္နဲ႔ ျပိဳင္တာက ပုိၿပီးေအာင္ျမင္ တုိးတက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေန႔ငါနဲ႔ မနက္ျဖန္ငါ မတူရေအာင္ ဒီေန႔ငါကုိ မနက္ျဖန္ငါက အႏုိင္ရေအာင္ၿပိဳင္သင့္ပါတယ္။ ဒီေန႔ငါဟာ ဒီေလာက္ပဲသိတယ္ဆုိရင္ မနက္ျဖန္ငါက ဒီေန႔ငါကုိ အႏုိင္ရေအာင္ ဒီထက္ပုိၿပီးသိေအာင္ ၿပိဳင္သင့္ပါတယ္။ ဒီေန႔ငါဟာ ကုသုိလ္၊ ပညာ၊ ဥစၥာ စတာေတြ ဒီေလာက္ပဲရလုိက္တယ္ဆုိရင္ မနက္ျဖန္ငါက ဒီထက္ပုိၿပီးရေအာင္ ၿပိဳင္ႏုိင္ရပါမယ္။ ဒီေန႔ငါရဲ႕ ကုိယ္အမူအရာ၊ ႏႈတ္အမူအရာ၊ စိတ္အမူအရာ စတာေတြဟာ ဒီေလာက္ပဲ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းသိမ့္ေမြ႕ေနေပမယ့္ မနက္ျဖန္ငါက ဒီထက္ပုိၿပီး သိမ္ေမြ႕ႏူးညံံ့ေအာင္ ၿပိဳင္ဆုိင္သင့္ပါတယ္။ အဲလုိၿပိဳင္ဆုိင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ေသခ်ာေပါက္ ေလာကီေလာကုတၱရာ အက်ိဳးေတြျဖစ္ထြန္းၿပီး ေအာင္ျမင္မႈရမွာ မလဲြပါဧကန္ျဖစ္ပါတယ္လို႔ လုိရင္းအႏွစ္ခ်ဳပ္ ေျဖၾကားေပးလုိက္ပါတယ္ကြယ္….

Read more »

ေသာတာပန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍...

Q. အရွင္ဘုရား…
တပည့္ေတာ္ ႐ုိေသစြာေလွ်ာက္ထားပါသည္။ ၁။ ေသာတာပန္ျဖစ္သြားရင္ ငါးပါးသီလ လုံး၀ၿမဲသြားပါသလား။ ၂။ ေသာတာပန္ ၇ ဘ၀ယူပုံလဲ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ကန္ေတာ့ပါတယ္ဘုရား…
(ကုိေဇ)


A. ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ရရွိေတာ္မူၿပီးတဲ့ ေသာတာပတၱိမဂ္ဟာ ကိေလသာဆယ္ပါးထဲက ဒိ႒ိ (အယူလဲြမွားမႈ)နဲ႔ ၀ိစိကိစၧာ (ရတနာသုံးပါး ကံကံ၏အက်ိဳးတရားမ်ားအေပၚ ယုံမွားသံသယရွိမႈ) ဆုိတဲ့ ကိေလသာ ႏွစ္ပါးနဲ႔ အပါယ္လားေစႏုိင္တဲ့ အကုသုိလ္တရားတုိ႔ကုိ အၾကြင္းမဲ့ ပယ္သတ္ၿပီးျဖစ္တဲ့အျပင္ ေသာတာပန္အဂၤါေလးပါးလုိ႔ ေခၚတဲ့
၁။ ဗုေဒၶ အေ၀စၥ ပသာဒ သမႏၷာဂတာ = ဘုရားရွင္၌ မတုန္မလႈပ္ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္း
၂။ ဓေမၼ အေ၀စၥ ပသာဒ သမႏၷာဂတာ = တရားေတာ္၌ မတုန္မလႈပ္ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္း
၃။ သံေဃ အေ၀စၥ ပသာဒ သမႏၷာဂတာ = သံဃာေတာ္၌ မတုန္မလႈပ္ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္း
၄။ အရိယကႏၲ သီေလဟိ သမႏၷာဂတာ = အရိယကႏၲသီလတုိ႔ကုိ ေစာင့္ထိန္းရာ၌ အသက္ေသလွ်င္ ေသပါေစ သီလ၌ ညစ္ႏြမ္းမႈ မရွိေစရေအာင္ ျပည့္စုံစြာေစာင့္ထိန္းျခင္း (မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္) အဂၤါေလးပါးမွာ အရိယကႏၲသီလ (ဒီေနရာ၌ ငါးပါးသီလကုိဆုိလုိသည္) ကုိ လုံၿခဳံေအာင္ေစာင့္ထိန္းျခင္း ေခၚတဲ့ အဂၤါအရ ေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ငါးပါးသီလလုံး၀ ၿမဲသြားပါၿပီ။ အသက္သာအေသခံမယ္ သီလကုိေတာ့ လုံး၀မခ်ိဳးေဖာက္ေတာ့ပါ။

ေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ရရွိတဲ့မဂ္ဖုိလ္ဉာဏ္ အဆင့္အတန္းကုိလုိက္ကာ သုံးမ်ိဳးသုံးစားကဲြျပားပါတယ္။ အဲဒီေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္သုံးမ်ိဳးက
၁။ ဧကဗီဇေသာတာပန္ = ကာမဘုံ၌ တစ္ႀကိမ္သာ ပဋိသေႏၶေနၿပီး ရဟႏၲာျဖစ္မည့္ ပုဂိၢဳလ္
၂။ ေကာလံေကာလေသာတာပန္ = ကာမဘုံ၌ ႏွစ္ႀကိမ္မွ ေျခာက္ႀကိမ္အတြင္းသာ အမ်ိဳးေကာင္းတစ္မ်ိဳးမွ အမ်ိဳးေကာင္းတစ္မ်ိဳးသုိ႔ ေျပာင္းေရြ႕ ပဋိသေႏၶေနၿပီး ရဟႏၲာျဖစ္မည့္ ပုဂၢိဳလ္
၃။ သတၱကၡတၱဳပရမေသာတာပန္ = ကာမဘုံ၌ ၇ႀကိမ္ပဋိသေႏၶေနၿပီး ရဟႏၲာျဖစ္မည့္ ပုဂၢိဳလ္ (မဟာ၀ဂၢသံယုတ္၊ ပါ။ ၁၈၀) တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီသုံးမ်ိဳးထဲမွာ ဒကာကုိေဇသိလုိတဲ့ ေသာတာပန္ အမ်ိဳးအစားဟာ နံပါတ္သုံးအမ်ိဳးအစားပါ။ ဒီေနရာမွာ ကာမဘုံလုိ႔ ဆုိေပမယ့္ လူ႔ဘုံနတ္ဘုံလုိ႔ေခၚတဲ့ ကာမသုဂတိဘုံကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ ျဗဟၼာ့ဘုံကုိလည္း နတ္ဘုံထဲမွာ ထည့္သြင္းယူပါတယ္။ ကာမဘုံမွာ ၇ႀကိမ္ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္နဲ႔သာ တစ္ဘ၀မွ တစ္ဘ၀ကူးေျပာင္း ပဋိသေႏၶေနတာကုိ ဆိုလုိပါတယ္။ ျဖစ္ရာဘုံဘ၀မွာလည္း ေသာတာပန္တုိ႔ က်င့္ရမယ့္ ထိန္းရမယ့္အဂၤါရပ္ေတြကုိ မပ်က္ေအာင္ထိန္းသိမ္း၊ တရားဓမၼအားထုတ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးရဟႏၲာျဖစ္ သြားကာ နိဗၺာန္၀င္သြားပါတယ္။

မွန္ပါတယ္။ ဒကာေျပာသလုိ ေသာတာပန္ ျဖစ္မျဖစ္ ငါးပါးသီလလုံၿခဳံတာနဲ႔ စစ္လုိ႔မရပါဘူး။ ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲမွာလည္း ငါးပါးသီလလုံၿခဳံတဲ့ သူေတြရွိပါတယ္။ ဒီေနရာသတိျပဳရမွာက ပုထုဇဥ္ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ သဒၶါတရား မခုိင္ၿမဲေသးတဲ့အတြက္ ငါးပါးသီလကုိ အသက္နဲ႔လဲၿပီး လုံၿခဳံေအာင္ေစာင့္ထိန္းဖုိ႔က မလြယ္ပါဘူး။ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ သဒၶါတရားခုိင္ၿမဲသြားၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ အသက္သာအေသခံမယ္ သီလေတာ့ အပ်က္မခံပါဘူး။ ဒီအခ်က္ကုိ ၾကည့္ရင္လည္း ေသာတာပန္ျဖစ္မျဖစ္ သိႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္မဂ္စစ္မစစ္ ဖုိလ္နဲ႔စစ္ဆုိတဲ့ စကားေလး။ အဲဒါက ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ စာေပမွာ ဆုိေလ့ရွိပါတယ္။ မဂ္၊ ဖုိလ္၊ နိဗၺာန္ဆုိတာေလ။ မဂ္ေပါက္ဖုိလ္၀င္ နိဗၺာန္၀င္တဲ့။ မဂ္ရၿပီဆုိတာနဲ႔ ဖုိလ္လည္း တစ္ခါတည္းေနာက္က ရလာပါတယ္။ မဂ္ဖိုလ္ရၿပီဆုိရင္ နိဗၺာန္လည္း ရၿပီေပါ့။ မွန္ပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အားထုတ္စဥ္ကာလမွာ မဂ္အစစ္ကုိ မရခင္ မဂ္အတုလုိ႔ေခၚတဲ့ ၾသဘာသ၊ ပီတိ ပႆဒၶိ (အေရာင္အလင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈပီတိ) စတဲ့ အရသာေတြကုိ ခံစားရတတ္ပါတယ္။ ဒီဟာေတြကုိ ေက်ာ္လြန္သြားေအာင္ တရားအားထုတ္ႏုိင္မွသာ စစ္မွန္တဲ့ေသာတာပတၱိမဂ္ကုိ ရႏုိင္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ေယာဂီမ်ားဟာ မဂ္အတုလုိ႔ေခၚတဲ့့ အေရာင္အလင္းပီတိစတာေတြကုိ ခံစားၿပီး မိမိကုိယ္ကုိေသာတာပန္ျဖစ္ၿပီလုိ႔ ထင္သြားတတ္တာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ေျပာလုိတာက စစ္မွန္တဲ့ ေသာတာပတၱိမဂ္ကုိ ရၿပီဆုိရင္ ဖုိလ္နဲ႔စစ္စရာမလုိေတာ့ပါဘူး။ ဖုိလ္လည္း ေနာက္ကလုိက္ၿပီး ရသြားပါၿပီ။

ဒကာေတာ္ေမးလုိ႔သာ ေျဖေပးရတာ။ တကယ္ေတာ့ တရားတကယ္အားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ကုိယ္ဘယ္အဆင့္ ေရာက္တယ္ဆုိတာ သိပါတယ္။ တကယ္လက္ေတြ႕ တရားအားထုတ္ျဖစ္ဖုိ႔ပဲ လုိပါတယ္။ တရားအားထုတ္ရင္းနဲ႔ ကုိယ္ရရွိတဲ့ ဉာဏ္ေတြကုိလည္း သိလာႏုိင္ပါတယ္။ တကယ္အားမထုတ္ျဖစ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ သူတစ္ပါးေသာတာပန္ ျဖစ္မျဖစ္၊ ဘယ္ဉာဏ္ကုိ ရမရဆုိတာ ေသခ်ာေပါက္မေျပာႏုိင္ပါဘူး။ သိလည္း မသိႏုိင္ပါဘူး။ သူတပါးကုိ သိဖုိ႔ထက္ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သိဖုိ႔ပုိၿပီးလုိအပ္ပါတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသိဖုိ႔အတြက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အားထုတ္ၾကည့္ဖုိ႔လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ အားထုတ္ၾကည့္ဖုိ႔လည္း အထူးတုိက္တြန္းလုိပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ ဒကာေတာ္ရဲ႕ အေမးေလးေတြအတြက္ ေက်နပ္မႈရလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ေနာက္မ်ား သိခ်င္တာရွိရင္လည္း အခ်ိန္မေရြး အကန္႔အသတ္မရွိေမးႏုိင္ပါတယ္…

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား