နေမာ တႆနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ…

“နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ” ဆုိတဲ့ ပါဠိစကားေတာ္ကုိ ဗုဒၶဘာသာမ်ား ရင္းႏွီးၿပီးသား၊ ရဖူးၿပီးသား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ ဘုရားရွိခုိးတုိင္း၊ ဘာသာေရး အခမ္းအနားမ်ားရွိတုိင္း ရြတ္ဆုိအသုံးျပဳ ေနၾကသလုိ ဘာသာေရး စာအုပ္မ်ားရဲ႕ အဖြင့္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွာလည္း အၿမဲတမ္း ေရးသားအသုံးျပဳေလ့ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီစကားေတာ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ လူတုိင္းနီးပါး ရေနတဲ့ စကားေတာ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တုိက္႐ုိက္ေျပာရရင္ ဒီစကားေတာ္ဟာ ဘုရားရွိခုိးတဲ့ ဘုရားရွိခုိးပါပဲ။ အဓိပၸါယ္က “ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံေတာ္မူထုိက္ေသာ၊ အလုံးစုံေသာ တရားေတာ္တုိ႔ကုိ မေဖာက္မျပန္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ထုိးထြင္း၍ သိေတာ္မူေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ရွိခုိးပါ၏” ဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခက္တာက တစ္ခါတစ္ေလ ႏႈတ္တက္ရေန၊ ရြတ္ေနေပမယ့္ ဒီဘုရားရွိခုိးကုိ ဘုရားရွိခုိးမွန္းမသိ၊ ဘာအဓိပၸါယ္မွန္း မသိဘဲျဖစ္ေနၾကတဲ့ သူေတြရွိသလုိ ဘာသာေရး အခမ္းအနားေတြမွာ အခမ္းအနားအဖြင့္ အေနနဲ႔ ရြတ္ဆုိၾကတဲ့ အခမ္းအနားအဖြင့္ တစ္ခုလုိ႔ပဲ ထင္ေနတတ္တဲ့သူေတြလည္း ရွိေနတဲ့အခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာေတြမွာ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေရးအသားေတြ၊ အသုံးအႏႈန္းေတြကုိ တစ္ခါတေလ အေလ့အက်င့္မ်ား၊ ေဆာင္ထားတာမ်ားေနလုိ႔သာ အလြတ္ရေန၊ မွတ္မိေနၾကေပမယ့္ ဘာအဓိပၸါယ္လဲလုိ႔ ေမးလာရင္ မသိတာေတြဘဲ အျဖစ္မ်ားေနၾကတာကုိ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ အစဥ္အလာအရ လုပ္ေနၾကေပမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ဘာအဓိပၸါယ္လဲလုိ႔ ဆုိလာရင္ ဘာမွန္းမသိျဖစ္ကာ မေျဖႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အခု ဒီနေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း လူတုိင္းအၿမဲတမ္း ရြတ္ဖတ္ေနၾကေပမယ့္ ဘာအဓိပၸါယ္လဲဆုိတာ တိတိက်က် မေျပာႏုိင္ၾကတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာကုိ သိေနရျပန္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဒီ နေမာ တႆကုိ ဘယ္သူတီထြင္ထားတာလဲ၊ ဘယ္တုန္းက ေပၚလာတာလဲ စသျဖင့္ ေမးလာသူေတြ ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ တကယ့္ကုိ ဘာအဓိပၸါယ္မွန္း မသိသလုိ အေဆာင္ဂါထာ တစ္ခုလုိလည္း ထင္ေနတတ္ၾကျပန္ပါတယ္။

တစ္ေလာကေတာင္ ဒကာေလးတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းေရာက္လာတုန္း ဟုိစကားဒီစကားေျပာရင္း သူက “တပည့္ေတာ္ကေတာ့ ငယ္ငယ္တည္းက အေဖသင္ေပးထားတဲ့အတုိင္း အရဟံဂုဏ္ေတာ္နဲ႔ နေမာ တႆကုိ အၿမဲတမ္း ရြတ္ပြားျဖစ္ပါတယ္ဘုရား၊ ဒါေပမယ့္ အေဖသင္ေပးလုိ႔သာ အရဟံဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ တပည့္ေတာ္ ရင္းႏွီးေနတာ ဘာအဓိပၸါယ္မွန္း မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္၊ အဲဒါ အရဟံအေၾကာင္းကုိ တပည့္ေတာ္ကုိ ရွင္းျပေပးပါဘုရား”လုိ႔ ေလွ်ာက္လာလုိ႔ အရဟံဂုဏ္ေတာ္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိ ရွင္းျပေပးခဲ့ရပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔ကုိ “အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကုိေတာ့ ရွင္းျပလုိ႔ နားလည္သြားေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္၊ နေမာ တႆရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ သိၿပီးသားဆုိေတာ့ ရွင္းျပဖုိ႔ မလုိေတာ့ဘူး မဟုတ္လား”လုိ႔ ထပ္ေမးေတာ့ သူက “ဘုန္းဘုန္းဘုရား တပည့္ေတာ္ နေမာ တႆရဲ႕ အဓိပၸါယ္လည္း ေကာင္းေကာင္းမသိပါဘူးဘုရား၊ တစ္ဆက္တည္း ရွင္းျပေပးပါ”ဆုိလုိ႔ နေမာ တႆရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိပါ ရွင္းျပလုိက္ရပါေသးတယ္။ သူေျပာမွပဲ သူလုိလူေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါလားဆုိတာ ပုိၿပီးသတိျပဳမိသြားပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မျဖစ္ေသးပါဘူး ဒီ နေမာတႆ အေၾကာင္း စာေလးတစ္ပုဒ္ေတာ့ ေရးဦးမွပဲလုိ႔ အေတြးရၿပီး အခုလုိ ေရးျဖစ္သြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီ“နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ” ဆုိတဲ့ ဘုရားရွိခုိးဟာ ေထရဝါဒ ပိဋကတ္ေတာ္မွာ တုိက္႐ုိက္လာတဲ့ စကားေတာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမွာပါတဲ့ စကားေတာ္အတုိင္း ဘုရားရွင္ကုိ ရွိခုိးေလ့ရွိတဲ့သူေတြ ဘုရားလက္ထပ္မွာ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဆုိတာ ပိဋကတ္ေတာ္ေတြမွာ ေတြ႕ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထင္းရွားတဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ ဇာဏုေသာဏီ ပုဏၰားႀကီး (ပဏ္၊ ၁၊ ပါ၊ ၂၃၅)၊ ေကာသလမင္းႀကီး (ပဏ္၊ ၂၊ ပါ၊ ၃၁၄)၊ ျဗဟၼာယု ပုဏၰားႀကီး (ပဏ္၊ ၃၊ ပါ၊ ၃၄၁)၊ ဓနဥၨာနီ ပုေဏၰးမႀကီး (သံ၊ ပါ၊ ၁၆၂)၊ အာရာမဒ႑ ပုဏၰား (အံ၊ ၂၊ ပါ၊ ၆၈)၊ ကာရဏပါလီ ပုဏၰား (အံ၊ ၅၊ ပါ၊ ၂၀၆)၊ မဟိႏၵမင္းႀကီး (ဓမၼ၊ ႒၊ ပ၊ ၆၄)၊ သိၾကားမင္း (ဒီဃ၊ ၂၊ ပါ၊ ၂၃၀) စသူတုိ႔ကုိ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း ပိဋကတ္လမ္းညႊန္ စာအုပ္မွာ ေဖာ္ျပထားတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔စပ္ၿပီး ေကာသလမင္းႀကီးရဲ႕ ဘုရားရွင္ကုိ နေမာ တႆနဲ႔ ရွိခုိးတဲ့အေၾကာင္းေလးကုိ အထူးျပဳၿပီး ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာကုိ ပိဋကတ္ေတာ္မွာေတာ့ ပိယဇာတိကသုတ္ အေနနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ခါက ျဖစ္ပါတယ္။ သားတစ္ေယာက္ ေသဆုံးသြားတဲ့အတြက္ ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနတဲ့ သူၾကြယ္တစ္ေယာက္ဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွိရာ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္ကုိ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသူၾကြယ္ကုိၾကည့္ၿပီး ဘုရားရွင္က “သူၾကြယ္ ပူေဆြးျခင္း၊ ငုိေၾကြးျခင္း၊ ကုိယ္စိတ္ဆင္းရဲျခင္း၊ ျပင္းစြာပူပန္ျခင္းေတြဟာ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ေလ့ရွိတယ္၊ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ပဲ အစပ်ိဳးခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္”လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ဒါကုိ သူၾကြယ္က “အရွင္ေဂါတမ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး၊ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ပဲ ႏွစ္သက္ျခင္း၊ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းေတြ ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္”လုိ႔ ဘုရားအဆုိကုိ လက္မခံဘဲ ထျပန္သြားပါတယ္။ အဲဒီသူၾကြယ္ဟာ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာလည္း ဘုရားေျပာတဲ့အေၾကာင္းကုိ လက္မခံႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း ေတြ႕တဲ့သူေတြကုိ လုိက္ေျပာပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုံး ဒီအေၾကာင္းဟာ ေကာသလဘုရင္ နားထဲအထိ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေကာသလမင္းႀကီးလည္း ဘုရားမိန္႔ေတာ္မူတဲ့ အေၾကာင္းကုိ လက္မခံႏုိင္ဘဲ မလႅိကာ မိဖုရားႀကီးကုိ ေျပာဆုိပါတယ္။ မလႅိကာက လူလႊတ္ၿပီး ဘုရားထံ စုံးစမ္းခုိင္းေတာ့ ဘုရားရွင္ဟာ သူၾကြယ္ကုိ ေဟာလုိက္တဲ့ အတုိင္းပဲ ျပန္ေဟာျပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ သေဘာေတာ္ကုိသိတဲ့ မလႅိကာဟာ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ စပ္ၿပီး ေကာသလမင္းႀကီးကုိ ဥပမာေပးကာ ရွင္းျပပါတယ္။

“အရွင္မင္းႀကီး ဘုရားစကား မွန္မမွန္ စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္၊ တကယ္လုိ႔မ်ား အရွင္မင္းႀကီး သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ဝဇိရီ သတုိ႔သမီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ဝါသဘခတၱိယ မင္းသမီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ဝိဋဋဴဘ စစ္သူႀကီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အရွင္မင္းႀကီး သိပ္ခ်စ္တဲ့ မိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေသဆုံးျခင္း၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္း ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ အရွင္မင္းႀကီး ဘယ္လုိျဖစ္မလဲ ပူပန္ေသာက ျဖစ္ျခင္းေတြ ျဖစ္မျဖစ္ စဥ္းစားၾကည့္ပါ”လုိ႔ ေမးေလွ်ာက္တဲ့အခါ ေကာသလမင္းႀကီးက သိပ္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေျဖၾကားပါတယ္။ “မင္းႀကီးအဲဒီလုိျဖစ္ျခင္းဟာ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဘုရားရွင္ဟာ ဒီအေၾကာင္းရင္း ေသခ်ာစြာ သိရွိၿပီးမွာ ဒီတရားကုိ ေဟာေတာ္မူတာ ျဖစ္ပါတယ္”လုိ႔ မလႅိကာ မိဖုရားက ေကာသလမင္းႀကီးကုိ တရားျပေပးလုိက္ပါတယ္။ မင္းႀကီးဟာ မိဖုရားႀကီးရဲ႕ စကားကုိ ေသခ်ာနားလည္ သေဘာေပါက္သြားၿပီး အလြန္ေက်းဇူးတင္ ဝမ္းေျမာက္လြန္းလွတဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္ ရွိရာအရပ္ကုိ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး “နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ”လုိ႔ သုံးႀကိမ္သုံးခါ ရြတ္ဆုိရွိခုိးရင္း ဥဒါန္းက်ဴးရင့္လုိက္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါက ပိယဇာတိကသုတ္မွာလာတဲ့ ေကာသလမင္းႀကီးနဲ႔ နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အဓိက ေျပာခ်င္တာက နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာေတြ အေနနဲ႔ လူတုိင္းရြတ္ဆုိေနၾက၊ ရေနၾကတဲ့ ဒီနေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးဟာ ခုေနာက္ပုိင္းမွ တီထြင္ဖန္တီးထားတဲ့ ဘုရားရွိခုိး မဟုတ္ဘဲ ဘုရားလက္ထက္ကတည္းက အသုံးျပဳလာခဲ့တဲ့ ပိဋကတ္ေတာ္လာ ဘုရားရွိခုိးျဖစ္တယ္ ဆုိတာ သိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူေဌးသူၾကြယ္မွစၿပီး မင္းပုဏၰား နတ္သိၾကားမ်ားအထိ ဒီဘုရားရွိခုိးကုိ ရြတ္ဆုိကာ ဘုရားရွင္အား ရွိခုိးေလ့ရွိတယ္ဆိုတာ ညြန္းဆုိခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလုိ ပိဋကတ္ေတာ္လာ ဘုရားရွိခုိးကုိ ရေန႐ုံနဲ႔ မလုံေလာက္ဘဲ ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸါယ္ကုိပါ သိရွိေအာင္လုပ္ၿပီး ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားအထိ အာ႐ုံျပဳကာ ရွိခုိးၾကဖုိ႔ အသိေပးလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ေတာ့ ေလးနက္တဲ့ ဒီ နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးကုိ လူေတြက အလြယ္တကူ ရေနၿပီး အၿမဲတေစ ၾကားေနၾကတဲ့အတြက္ အေလးမမူမိဘဲ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ သေဘာရွိပါတယ္။ ၾကားပါမ်ား၊ ရပါမ်ားေတာ့ ႐ုိးသြားၾကသလုိ ျဖစ္ဟန္ရွိပါတယ္။ ပုိဆုိးတာက ဂုဏ္ေတာ္အစြမ္းအေပၚ သဒၶါမလႊမ္းမိၾကေတာ့ ဘုရားရွိခုိး သက္သက္ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီ နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးကုိ ဥဳံေတြဘာေတြခံၿပီး ရြတ္ဆုိေလ့ရွိၾကတဲ့ ဂါထာ မႏၲယားေတြေလာက္ အထင္မႀကီးၾက၊ မယုံၾကည္ၾကတဲ့သေဘာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္ဂါထာကုိ ဘယ္လုိရြတ္ရင္ ဘာေတြရမယ္၊ ဘယ္လုိေအာင္ျမင္မယ္ဆုိတဲ့ အစြယ္အညြန္းေလးေတြ မရွိတဲ့အတြက္ ဒီ နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးကုိ ဒီေလာက္စိတ္ဝင္းစားမႈ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ ဒီနေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးဟာ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ တစ္ျခားဂါထာ အင္းအုိင္ေတြထက္ အဆအေထာင္မက အစြမ္းထက္လွတဲ့ ဘုရားရွိခုိးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈနဲ႔အတူ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဂုဏ္ကုိလႊမ္းၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန ရြတ္ဆုိပူေဇာ္ ရွိခုိးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အားေတြ၊ တန္ခုိးေတြ၊ အစြမ္းေတြက ပူေဇာ္သူေတြကုိ ေသခ်ာေပါက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိေစမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ရွိတုိင္း၊ အားတုိင္း၊ အိပ္ယာထ၊ အိပ္ယာဝင္တုိင္း ဒီ နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးကုိ ႏွလုံးသားထဲမွာ စဲြၿမဲၿပီး ပူေဇာ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဗုဒၶါႏုႆတိ ဘာဝနာျဖစ္ကာ ဗုဒၶအစြမ္းေတြ၊ ဗုဒၶအားေတြနဲ႔ ပီတိသုခေတြ ျပည့္ဝေစမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကုိ ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကမွ အႏၲရာယ္ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္သလုိ အၿမဲမျပတ္ ဘုရားရွင္ကုိ ရွိခုိးေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိလည္း ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး၊ ဘယ္လုိအႏၲရာယ္မ်ိဳးကမွ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္တာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ယုံၾကည္မႈနဲ႔အတူ ပုံေတာ္ကုိမွန္းၿပီး ဂုဏ္ေတာ္လႊမ္းကာ အၿမဲမျပတ္ နေမာ တႆန႔ဲ ဘုရားရွိခုိး ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား၊ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ားကလည္း အၿမဲမျပတ္ ေစာင့္ေရွာက္ ေနၾကမယ္ဆုိတာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာေတြအေနနဲ႔ နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးဟာ အၿမဲတမ္းရင္းႏွီး ကၽြမ္းဝင္မႈ ရွိေနၾကေပမယ့္ အဓိပၸါယ္ကုိ မသိဘဲ ျဖစ္ေနတာရယ္၊ ပိဋကတ္ေတာ္လာ ဘုရားရွိခုိးမွန္း မသိဘဲ ျဖစ္ေနတာရယ္ ဥံဳစတဲ့ အေဆာင္ဂါထာေတြေလာက္ ယုံၾကည္မႈ မရွိတာေတြရယ္ေၾကာင့္ ရကားရ၏ မသိ၊ ရြတ္ကားရြတ္၏ မမိဆုိသလုိ ျဖစ္ကာ အထင္ႀကီးမႈ၊ ေလးစားမႈ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနတတ္တာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ နေမာ တႆ ဘုရားရွိခုိးဟာ ဂုဏ္ေတာ္နဲ႔ အဓိပၸါယ္ကုိ ေသခ်ာလႊမ္းၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မပါတဲ့ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ အၿမဲမျပတ္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ ကုသုိလ္ေတာ္ ယူႏုိင္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီလုိ သူေတြအတြက္ အေကာင္းဆုံး ဘုရားရွိခုိး တစ္ခုျဖစ္ပါေၾကာင္း ညြန္းဆုိရင္း နေမာ တႆနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္း တစ္ေစ့တစ္ေစာင္း ေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါတယ္။

Read more »

ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္၏ မွန္ကန္သည့္ ယုံၾကည္မႈႏွင့္ အယူဝါဒ ပ်က္စီးမႈ

ဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ ခံယူထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္သည္ ရတနာသုံးပါး၊ ကံကံ၏ အက်ိဳးတရား၊ အေၾကာင္းအက်ိဳး ဆက္သြယ္မႈႏွင့္ မ်က္ေမွာက္ေလာက၊ တမလြန္ေလာက စသည္တုိ႔ကုိ ယုံၾကည္ၾကရေပမည္။

ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္သည္ မိမိတုိ႔ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သည့္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသုံးပါး အေပၚအမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ရန္ လုိအပ္လွသည္။ ဘုရားဟုတ္ပါ့မလား၊ တရားဟုတ္ပါ့မလား စသည့္ သံသယမ်ား ကင္းရွင္းေစရန္ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကုိ ေသခ်ာက်နစြာ သိရွိေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ရတနာသုံးပါးအေပၚ ယုံၾကည္မႈ ခုိင္ၿမဲေစရမည္။

ထုိ႔အျပင္ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္သည္ ကုသုိလ္ကံ၊ အကုသုိလ္ကံႏွင့္ ယင္းကံတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳးဆုိးက်ိဳးကုိ လည္းေကာင္း၊ ပစၥဳပၸန္ေလာကႏွင့္ တမလြန္ေလာကကုိ လည္းေကာင္း ယုံၾကည္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ “ေလာက၌ မည္သူမဆုိ ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ခံစားရမည္၊ မေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ မေကာင္းက်ိဳးကုိ ခံစားရမည္၊ မိမိျပဳလုပ္ေသာကံသည္ မိမိ၏ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာ မည္သည္၊ မိမိျပဳလုပ္ေသာ ကံအရ ဆုိးေမြေကာင္းေမြကုိ ခံယူရမည္” စသည္ျဖင့္ ယုံၾကည္လက္ခံျခင္းကုိ ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိဟု ေခၚသည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တစ္ဦးသည္ ထုိသုိ႔လက္ခံ ယုံၾကည္ေနပါက အမွန္ကုိ လက္ခံယုံၾကည္ေနျခင္း ျဖစ္၍ အယူဝါဒ မွန္ကန္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။

ထုိ႔အျပင္ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္သည္ အျမင္မွန္ဆယ္ခ်က္ (ဒသဝတၳဳက သမၼာဒိ႒ိ)ကုိလည္း လက္ခံယုံၾကည္ ထားရမည္ ျဖစ္သည္။ အျမင္မွန္ဆယ္ခ်က္မွာ
၁။ အလွဴဒါနျပဳလွ်င္ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ခံစားရ၏ဟု ယုံၾကည္ျခင္း
၂။ ပူေဇာ္မႈ၏ အက်ိဳးရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း
၃။ လက္ေဆာင္ေပးကမ္းပူေဇာ္ျခင္း၏ အက်ိဳးရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း
၄။ ကုသုိလ္ကံ၊ အကုသုိလ္ကံတုိ႔၏ ေကာင္းက်ိဳးဆုိက်ိဳးႏွင့္ အက်ိဳးရင္း အက်ိဳးဆက္ရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း
၅။ မိခင္အေပၚ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးျခင္း၏ ေကာင္းက်ိဳးႏွင့္ ျပစ္မွားျခင္း၏ ဆုိးက်ိဳးရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း
၆။ ဖခင္အေပၚ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးျခင္း၏ ေကာင္းက်ိဳးႏွင့္ ျပစ္မွားျခင္း၏ ဆုိးက်ိဳးရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း
၇။ လူတုိ႔မျမင္ႏုိင္သည့္ ငရဲ၊ ၿပိတၱာ၊ နတ္သိၾကား ျဗဟၼာဟူေသာ (ၾသပပါတိက) သတၱဝါမ်ားရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း
၈။ ဤမ်က္ေမွာက္ေလာကရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း
၉။ ေသၿပီးေနာက္ဘဝ တမလြန္ေလာကရွိေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း
၁၀။ ဤေလာက၌ ၿငိမ္သက္ေကာင္းမြန္စြာ က်င့္ႀကံၾကေသာ သမဏျဗဟၼဏတုိ႔ရွိေၾကာင္း၊ ယင္းတုိ႔က ဤေလာက တမလြန္ေလာကကုိ ကုိယ္တုိင္သိျမင္၍ လူအမ်ားကုိ ျပန္လည္ေဟာျပေပးေၾကာင္း ယုံၾကည္ျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ တစ္ေယာက္သည္ အထက္ပါ ယုံၾကည္မႈတုိ႔ကုိ ယုံၾကည္လက္ခံမႈ မရွိေတာ့ဘဲ
(၁) ေလာက၌ ဖန္ဆင္းရွင္ရွိ၏၊ ေျမႀကီး၊ ေတာေတာင္၊ စၾကာဝဠာ၊ သမုဒၵရာတုိ႔ႏွင့္ သတၱဝါအားလုံးကုိ ထုိဖန္ဆင္းရွင္က ဖန္ဆင္း၏ဟု မွားယြင္းစြာ ယူဆသည့္ ဖန္ဆင္းရွင္ (ဣႆရနိမၼာန) ဝါဒ
(၂) ေလာက၌ ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံဟူသည္ မရွိ၊ ေကာင္းမႈကုိျပဳေသာ္လည္း ေကာင္းမႈကုသုိလ္မမည္၊ မေကာင္းမႈကုိ ျပဳေသာ္လည္း မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္မမည္ဟု ယူဆသည့္ အေၾကာင္းကုိပယ္ျခင္း အကိရိယဒိ႒ိ
(၃) ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံတုိ႔၏ အက်ိဳးတရားဟူသည္ မရွိ၊ ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံတုိ႔ကုိ ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း မည္သည့္ေကာင္းက်ိဳး မေကာင္းက်ိဳးကုိမွ် မခံစားရဟု ယူဆသည့္ အက်ိဳးကုိပယ္ျခင္း နတၳိကဒိ႒ိ
(၄) ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံဟူသည္ မရွိ၊ ကုသုိလ္ကံ အကုသုိလ္ကံတုိ႔၏ အက်ိဳးဟူသည္လည္း မရွိဟု ယူဆသည့္ အေၾကာင္းအက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကုိပယ္ျခင္း အေဟတုကဒိ႒ိ
(၅) ေလာက၌ အရာအားလုံးသည္ ေနာင္ဘဝဟူသည္ မရွိ ဒီဘဝၿပီးလွ်င္ အကုန္ျပတ္သည္၊ ေကာင္းတာမေကာင္းတာ မွန္သမွ်သည္လည္း ဒီဘဝၿပီးလွ်င္ ဘာမွမရွိ အကုန္ျပတ္သည္ စသည္ျဖင့္ ယူဆသည့္ ဥေစၧဒဒိ႒ိ
ဤသုိ႔ စသည္ျဖင့္ အယူမွား (မိစၧာဒိ႒ိ) တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ လက္ခံယုံၾကည္လုိက္လွ်င္ ထုိသူသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္အျဖစ္မွ ပ်က္စီး႐ုံမွ်မက မူလကရွိေနေသာ မွန္ကန္သည့္ အယူဝါဒ (သမၼာဒိ႒ိ)သည္လည္း ပ်က္စီးေတာ့သည္သာ ျဖစ္ပါသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဗုဒၶဘာသာဝင္အျဖစ္ လက္ခံယုံၾကည္ထားၾကသည့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္ ယုံၾကည္လက္ခံထားသင့္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ အယူဝါဒ ပ်က္စီးေစႏုိင္မည့္ လက္ခံမႈမ်ိဳးကုိ ေသခ်ာက်နစြာ ေလ့လာထားၿပီး မွန္ကန္သည့္ အယူဝါဒကုိ လက္ခံႏုိင္ေအာင္ႏွင့္ လက္ခံၿပီးသား အယူဝါဒ မပ်က္စီးေအာင္လည္း သဒၶါတရား၊ သတိတရားမ်ားနဲ႔ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ လုိအပ္လွေပသည္။

Read more »

ကုသုိလ္ဘာေၾကာင့္ လုပ္ရတယ္…

“ကုသုိလ္ဘာေၾကာင့္ လုပ္သလဲ”ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကုိ ကုိရီးယား ေယာဂီတစ္ေယာက္က ေမးဖူးပါတယ္။ “အကုသုိလ္ေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္”လုိ႔ ေယဘုယ်သေဘာ အရင္ဆုံး အေျဖေပးၿပီး ကုသုိလ္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ နားလည္ေအာင္ အေသးစိပ္ ထပ္ေျပာျပေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိ ယုံၾကည္လက္ခံထားၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအတြက္ ကုသုိလ္အကုသုိလ္ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ သိပ္ကုိအေရးႀကီးတဲ့ ဘဝဖန္းတီးခ်က္ေတြ ျဖစ္ေနလုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္ဟာ လုပ္ဖုိ႔ကုိ လုိအပ္တဲ့အတြက္ မျဖစ္မေန လုပ္ကုိလုပ္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မလုပ္ဘဲေနရင္ေကာ မျဖစ္ဘူးလားဆုိေတာ့။ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုသုိလ္မလုပ္ရင္ေတာ့ အကုသုိလ္အလုပ္ေတြက အစားထုိးေနရာ ယူသြားဖုိ႔ မ်ားေနမွာျဖစ္ၿပီး အကုသုိလ္ေတြ မ်ားေနၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဘဝမွာလည္း အဆုိးေတြပဲ မ်ားလာေနေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ကုသုိလ္ဆုိတာက သီးသန္႔လုပ္ယူမွကုိ ရတတ္တဲ့သေဘာရွိၿပီး အကုသုိလ္ကေတာ့ မလုပ္လည္းဘဲ အလုိလုိ ေရာက္ေရာက္လာတတ္တဲ့ သေဘာရွိတဲ့အတြက္ အျဖစ္လြယ္၊ အေရာက္လြယ္တဲ့ အကုသုိလ္ေတြ မျဖစ္ေအာင္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ႀကိဳးစားလုပ္ယူၾကရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ လုိအပ္တဲ့ ပန္းတုိင္ကုိ အေရာက္လွမ္းဖုိ႔အတြက္ ကုသုိလ္လုပ္တာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြအတြက္ အေရးႀကီးဆုံး ပန္းတုိင္က ဒုကၡအားလုံး ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရးပန္းတုိင္ျဖစ္ၿပီး ဒီပန္းတုိင္ကုိ မရမီစပ္ၾကား တစ္ဘဝမွတစ္ဘဝ က်င္လည္ေနရတဲ့ သံသရာ ကာလမွာလည္း ဘဝအဆင့္အတန္းျမင့္ေရး၊ ဘဝခ်မ္းသာေရးေတြဟာလည္း အေရးႀကီးတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ေတြကုိ လွမ္းကုိင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ မျဖစ္မေန ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြကုိ လုပ္ရတာလုိ႔ဆုိရင္ ဒါဟာ မွန္ကန္သင့္ျမတ္တဲ့ အေျဖပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကုသုိလ္ဆုိေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ လုပ္သင့္တဲ့ကုသုိလ္၊ ရည္မွန္းရာ ပန္းတုိင္ေတြကုိ လွမ္းကုိင္ႏုိင္ေအာင္ အေထာက္အကူေပးမယ့္ ကုသုိလ္ေတြက အမ်ိဳးအစားအေနနဲ႔ သုံးမ်ိဳးသုံးစား ရွိေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီသုံးမ်ိဳးက အားလုံးၾကားဖူးၿပီးသား ျဖစ္တဲ့ ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ဘာဝနာကုသုိလ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသုံးမ်ိဳးထဲမွာ သီလကုသိုလ္ကေတာ့ အေျခခံအက်ဆုံး ကုသုိလ္ျဖစ္ၿပီး ဒီကုသုိလ္ကုိ ျပည့္စုံေအာင္ လုပ္ထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ ပန္းတုိင္ေတြထဲက ဘဝအဆင့္ အတန္းျမင့္ေရးဆုိတဲ့ ပန္းတုိင္ကုိ လွမ္းကုိင္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနကုသုိလ္ကေတာ့ ရရွိလာတဲ့ ဘဝမွာ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ခ်မ္းသာေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ေပးမွာျဖစ္ၿပီး ဘာဝနာကုသုိလ္ကေတာ့ အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ ဒုကၡၿငိမ္းရာကုိ လွမ္းကုိင္ႏုိင္မယ့္ အထြတ္အထိပ္ ကုသုိလ္ႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အေနနဲ႔ အေရးႀကီးဆုံး ပန္းတုိင္ေတြကုိ လွမ္းကုိင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ ကုသုိလ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ဘာဝနာကုသုိလ္ေတြကို စြမ္းႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားလုပ္ကုိင္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ ဒီဘဝမွာ လူ႔ဘဝကုိ ရလာၾကတဲ့သူေတြထဲမွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ အျဖစ္နဲ႔ ကံကံရဲ႕ အက်ိဳးကုိ ယုံၾကည္ၿပီး ကုိယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ေတြအေပၚမွာ အေလးထားတတ္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ ဘဝရဲ႕ ဒုကၡေတြကုိၿငိမ္းၿပီး သံသရာဇာတ္သိမ္းဖုိ႔အတြက္ ဒီဘဝမွာပဲ တရားဘာဝနာအလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ကာ ကိေလသာကုန္ခမ္း နိဗၺာန္နန္းကုိ သြားႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘဝမွာ အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ ပန္းတုိင္ကုိ ရယူႏိုင္ၿပီလုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ပဋိသေႏၶေနရတဲ့ ဒုကၡ၊ အုိရနာရတဲ့ ဒုကၡ၊ ေသရတဲ့ဒုကၡ၊ ေသၿပီးတစ္ခါ ဘဝသံသရာ က်င္လည္ေနရတဲ့ ဒီလုိဒုကၡအေပါင္းကုိ အၾကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ေစဖုိ႔ဆုိတာ ဘာဝနာကုသုိလ္ တစ္ခုတည္းပဲ ရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာဝနာဆုိတာေတာင္မွ ႐ုပ္နာမ္ေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကုိ ဉာဏ္နဲ႔အမွန္ သိျမင္ႏုိင္တဲ့ ဝိပႆနာ ဘာဝနာနဲ႔မွပဲ ဒီအဆုံးစြန္ျဖစ္တဲ့ ပန္းတုိင္ကုိ လွမ္းကုိင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာဝန္လက္စသိမ္းၿပီး ဒုကၡၿငိမ္းလုိသူေတြအေနနဲ႔ ဘာဝနာကုသုိလ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဆုိရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလုိ ဒီဘဝမွာ ဒုကၡၿငိမ္းရာအမွန္ျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္ပန္းတုိင္ကုိ မတက္လွမ္းႏုိင္ေသးဘူး ဆုိရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ သံသရာလည္ေနၾကရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သံသရာလည္တဲ့အခါ သတၱဝါေတြ အေနနဲ႔ ကုိယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ကံ၊ အကုသုိလ္ကံေတြရဲ႕ အက်ိဳးရလာဘ္ကုိလုိက္ၿပီး လူ႔ဘုံ၊ နတ္ဘုံ၊ တိရစၧာန္ဘုံ၊ ၿပိတၱာဘုံနဲ႔ ငရဲဘုံေတြမွာ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ဒီဘုံေတြထဲက ေကာင္းတဲ့သုဂတိဘုံလုိ႔ ေခၚဆုိႏုိင္တဲ့ လူ႔ဘုံနဲ႔ နတ္ဘုံေတြကုိ ရေအာင္ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကဖုိ႔ လုိလာျပန္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သံသရာ က်င္လည္ရာကာလမွာ ဘဝအဆင့္အတန္း ျမင့္ဖုိ႔လုိလာၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သံသရာ ခရီးသြားေတြအတြက္ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ဘဝဆုိတာ ခုနေျပာခဲ့တဲ့ လူ႔ဘုံနတ္ဘုံလုိ႔ေခၚတဲ့ သုဂတိဘဝေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဘဝေတြကုိ ရဖုိ႔အတြက္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ ကုသုိလ္ကေတာ့ သီလကုသုိလ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သီလကုသုိလ္ဟာ မေကာင္းတဲ့ ဒုစ႐ုိက္ေတြကုိ မလုပ္ျဖစ္ေအာင္၊ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြမွာ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ့္ရဲ႕ ကာယကံ၊ ဝစီကံေတြကုိ ထိန္းေပးတဲ့ ကုသုိလ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းေန၊ သီလလုံၿခံဳေနတဲ့ သူေတြဟာ ေသၿပီးေနာက္ဘဝေတြမွာ ေကာင္းတဲ့သုဂတိ ဘဝေတြမွာပဲ ျဖစ္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ေရာက္တဲ့အထိ ဒီဘဝမွာ မႀကိဳးစားႏုိင္ၾကေသးသူေတြ အေနနဲ႔ ဘဝသံသရာမွာ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ဘဝေတြမွာ ျဖစ္ေစဖုိ႔ သီလကုသုိလ္ကုိ အားထုတ္ၾကဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိေတာ့ကား သီလလုံၿခဳံတဲ့အတြက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဘဝေတြမွာ ျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ အဲဒီအဆင့္ျမင့္တဲ့ ဘဝေတြမွာ စားရမယ့္ေသာက္ရမယ့္ ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ့ ေနၾကမယ္ဆုိရင္လည္း မျဖစ္ေသးျပန္ပါဘူး။ အဆင့္ျမင့္တဲ့ လူ႔ဘဝ၊ နတ္ဘဝ စတာေတြမွာ ျဖစ္ေနေပမယ့္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္ရင္းနဲ႔ပဲ ဆင္းဆင္းရဲရဲ ဘဝကုိ ျဖတ္သန္းကာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြကုိ ျပဳလုပ္အားထုတ္ႏုိင္မႈ မရွိျပန္ဘူးဆုိရင္လည္း ဘဝအဆင့္အတန္း ျမင့္ေပမယ့္ ဘဝခ်မ္းသာမႈ မျဖစ္ဘဲ ျဖစ္ေနတတ္ျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိအဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ဘဝကုိရေနေပမယ့္ ဆင္းရဲေနတဲ့ ဘဝမ်ိဳး မျဖစ္ေစဖုိ႔အတြက္ ဒါနကုသုိလ္ကုိ လုပ္ဖုိ႔လုိအပ္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနကုသုိလ္ဟာ ဘဝခ်မ္းသာမႈကုိ ျဖစ္ေစတဲ့ ကုသုိလ္မ်ိဳး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေပးကမ္းလွဴဒါန္း စြန္႔ႀကဲမႈ ျပဳေနသူေတြဟာ ႐ုပ္ဝတၳဳပုိင္းမွာ ခ်မ္းသာေနသူေတြ ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတပါးလုိအပ္တာကုိ ေပးလုိက္တဲ့အတြက္ ကုိယ္လိုအပ္တဲ့အခါမွာလည္း ရရွိေနျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဒါနကုသုိလ္ရဲ႕ မေျပာင္းလဲတဲ့ နိယာမပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝမွာ လုိေလေသးမရွိ ခ်မ္းသာေစဖုိ႔အတြက္ ဒါနကုသိုလ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ဆုိလုိတာက ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ ကုသုိလ္လုပ္တယ္ဆုိတာ လုိအပ္တဲ့ ပန္းတုိင္ေတြကုိ လွမ္းကုိင္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ လုပ္ၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆုိလုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုကၡအားလုံး ၿငိမ္းေစဖုိ႔၊ ဒုကၡမၿငိမ္းႏုိင္ေသးလုိ႔ သံသရာ လည္ေနရတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာလည္း ေကာင္းတဲ့ဘုံဘဝေတြမွာ ျဖစ္ေစဖုိ႔၊ ေကာင္းတဲဘုံဘဝမွာလည္း စားရမယ့္ ေသာက္ရမယ့္ ဘဝမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သက္ေသာင့္သက္သာ ခ်မ္းသာတဲ့ ဘဝျဖစ္ေစဖုိ႔ဆုိတဲ့ လုိအပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ လုပ္ဖုိ႔လုိအပ္တယ္၊ လုပ္ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီလုိအပ္ခ်က္ေတြ အတြက္လည္း လုပ္ရမယ့္ ကုသုိလ္ေတြက ဒါနကုသုိလ္၊ သီလကုသုိလ္၊ ဘာဝနာကုသုိလ္ဆုိတဲ့ ကုသုိလ္သုံးမ်ိဳးလုံးပဲ ျဖစ္ၿပီး ဒီသုံးမ်ိဳးလုံးကုိ စုံေအာင္လုပ္ႏုိင္တဲ့ သူေတြဟာ နိဗၺာန္မရေသးေတာင္မွ အဆင့္ျမင့္တဲ့ဘဝမွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ျဖစ္ေနၾကမယ္ဆုိတာ သိေစခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ဒီကုသုိလ္သုံးမ်ိဳးမွာ အဓိက အေျခခံအက်ဆုံး ကုသုိလ္က သီလကုသုိလ္ဆုိတာ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနေတြ လႈိင္လႈိင္လုပ္ေနေပမယ့္ သီလမျဖဴစင္ရင္ ဒါနရဲ႕ အက်ိဳးေပး အားနည္းေနတတ္ၿပီး တရားဘာဝနာအလုပ္ အားထုတ္တဲ့ အခါမွာလည္း သီလမျဖဴစင္ရင္ ဘာဝနာဉာဏ္ျဖစ္ဖုိ႔ပါ မလြယ္ဘဲ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ တရားအားထုတ္တဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ အေျခခံျဖစ္တဲ့ သီလမျဖဴစင္ရင္ စိတ္လည္းျဖဴစင္မွာ မဟုတ္ဘဲ စိတ္မျဖဴစင္ရင္ သမာဓိ ျဖစ္ဖုိ႔လည္း မလြယ္ျဖစ္ကာ သမာဓိမတည္ရင္ ပညာျဖစ္ဖုိ႔လည္း ခက္ခဲေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါနလုပ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာဝနာအလုပ္ အားထုတ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေျခခံျဖစ္တဲ့ သီလကုသုိလ္ကုိ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ အရင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔ ဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သီလကုသုိလ္ကုိ အေျခခံတဲ့ ဒါနကုသုိလ္၊ ဘာဝနာကုသုိလ္ေတြကုိ လုပ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အလုံးစုံျပည့္စုံတဲ့ ကုသုိလ္ေတြ ျဖစ္ေနမွာ အမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အထူးသတိျပဳရမွာက ဒါနသီလဘာဝနာ ကုသုိလ္သုံးမ်ိဳးမွာ တစ္မ်ိဳးတည္း လုပ္ဖုိ႔ထက္ သုံးမ်ိဳးလုံး လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္ဆုိတာ သတိျပဳရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနလုပ္တာ သေဘာက်လုိ႔ ဒါနကုသုိလ္ တစ္ခုတည္းလုပ္ေနၿပီး သီလကုသုိလ္မပါ၊ သီလမလုံၿခဳံျပန္ရင္လည္း အဆင့္ျမင့္ျမင့္ သုဂတိ ဘဝမွာ ျဖစ္ဖုိ႔မလြယ္သလုိ သီလကုသုိလ္မပါ သီလမျဖဴစင္ဘဲနဲ႔ ဘာဝနာအလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနျပန္ရင္လည္း တရားမတက္၊ ဉာဏ္မတက္ဘဲ အက်ိဳးထူးတရားရဖုိ႔ ခက္ခဲေနတတ္တယ္ဆုိတာ ႏွလုံးသြင္း ဆင္ျခင္ထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေကာင္းဆုံးကေတာ့ သီလကုိလုံၿခဳံေအာင္ ေစာင့္ထိန္းၿပီး ဒါနနဲ႔ဘာဝနာ ကုသုိလ္ေတြကုိ ႀကိဳးစားက်င့္ႀကံ အားထုတ္တာဟာ အေကာင္းဆုံးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ကုသိုလ္ဘာေၾကာင့္ လုပ္တာလဲ ဆုိတဲ့အခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ကုသုိလ္ဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာေတြအတြက္ ဒုကၡၿငိမ္းေစဖုိ႔၊ ဘဝအဆင့္အတန္း ျမင့္ေစဖုိ႔နဲ႔ ရရွိလာတဲ့ ဘဝမွာ ခ်မ္းသာေစဖုိ႔ဆုိတဲ့ ဆႏၵေတြေၾကာင့္ လုပ္ရတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီဆႏၵေတြျပည့္ဖုိ႔အတြက္ သီလကုသုိလ္ကုိ အေျခခံတဲ့ ဒါနကုသုိလ္၊ ဘာဝနာကုသုိလ္ေတြကုိ စြမ္းႏုိင္သမွ် ႀကိဳးစားအားထုတ္ ျပဳလုပ္ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဘာဝနာကုသုိလ္လုိ႔ ေခၚတဲ့ တရားအလုပ္ကုိ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္း ဒီဘဝမွာပဲ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေပမယ့္ အဲဒီလုိ မလုပ္ႏုိင္ေသးရင္လည္း သီလကုသုိလ္ကုိ က်င့္ႀကံေစာင့္ထိန္းကာ အဆင့္ျမင့္တဲ့ သုဂတိဘဝကုိ အရယူကာ အဲဒီသုဂတိဘဝမွာ ခ်မ္းသာဖုိ႔အတြက္ ဒါနကုသုိလ္ကုိလည္း စြမ္းႏုိင္သမွ် ျပဳလုပ္ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ အသိေပးတင္ျပရင္း လူတုိင္းလူတုိင္း ကုသုိလ္တရားေတြကုိ ရႏုိင္သမွ် ျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းစကား ပါးလုိက္ရပါတယ္။

Read more »


RECENT POSTS

သူတုုိ႔သူတုုိ႔၏ မွတ္ခ်က္မ်ား